Livre, Chap., par.
[5, 7, 10]	ὑμῶν τιμῶμαι. καίτοι οὐ δικαίως	γ᾽	ἄν μοι φθονοῖεν· τίνα γὰρ
[5, 7, 1]	νότος πνέῃ; (ἀλλὰ γὰρ ὁπόταν	γαλήνη	ᾖ ἐμβιβῶ. οὐκοῦν ἐγὼ μὲν
[5, 1, 1]	πορίζεσθαι ἐκ τῆς πολεμίας· οὔτε	γὰρ	ἀγορὰ ἔστιν ἱκανὴ οὔτε ὅτου
[5, 4, 10]	τούτου ὁ πόλεμος ἦν· οἱ	γὰρ	ἀεὶ τοῦτ᾽ ἔχοντες ἐδόκουν ἐγκρατεῖς
[5, 2, 10]	κατεκώλυε τῶν ὁπλιτῶν ἔξω· πολέμιοι	γὰρ	ἄλλοι ἐφαίνοντο ἐπ᾽ ἄκροις τισὶν
[5, 6, 1]	Παφλαγόνων καὶ τῆς δυνάμεως. ἔχει	γὰρ	ἀμφότερα, καὶ πεδία κάλλιστα καὶ
[5, 6, 1]	θάλατταν, προσδεῖν ἐδόκει Σινωπέων· μόνοι	γὰρ	ἂν ἐδόκουν ἱκανοὶ εἶναι πλοῖα
[5, 2, 20]	αὐτοῖς μηχανὴν σωτηρίας δίδωσιν. ἐξαπίνης	γὰρ	ἀνέλαμψεν οἰκία τῶν ἐν δεξιᾷ
[5, 8, 1]	πρᾶγμα ἐγένετο ἀκούσατε, ἔφη· καὶ	γὰρ	ἄξιον. (ἀνὴρ κατελείπετο διὰ τὸ
[5, 7, 10]	τῆς ὑμετέρας ἀσφαλείας ἐπιμελούμενον; τί	γάρ,	ἄρχοντας αἱρουμένων ὑμῶν ἐγώ τινι
[5, 2, 1]	ἦν λαβεῖν οὐκ ἦγον· φίλοι	γὰρ	αὐτοῖς ἦσαν· εἰς δὲ τοὺς
[5, 7, 10]	γ᾽ ἄν μοι φθονοῖεν· τίνα	γὰρ	αὐτῶν ἐγὼ κωλύω ἢ λέγειν
[5, 6, 30]	πράττειν, ἀναπαύεσθαί φημι χρῆναι. (οὕτω	γὰρ	γιγνώσκω· ὁμοῦ μὲν ὄντες πολλοὶ
[5, 6, 1]	ἐὰν κατὰ θάλατταν κομίζησθε· ἡμᾶς	γὰρ	δεήσει τὰ πλοῖα πορίζειν· ἢν
[5, 6, 1]	εἶναι δοκεῖ μοι παρεῖναι· νῦν	γὰρ	δὴ ἂν μὲν εὖ ξυμβουλεύσας
[5, 2, 10]	ἀλλήλους μὲν δὴ ξυνεώρων (μηνοειδὴς	γὰρ	διὰ τὸ χωρίον ἡ τάξις
[5, 7, 30]	ἔτι ἀσφαλὲς εἶναι ἀνελέσθαι. τίς	γὰρ	ἐθελήσει κῆρυξ ἰέναι κήρυκας ἀπεκτονώς;
[5, 8, 20]	αὐτῶν ὑβρίζειν ἐῶντες αὐτούς. οἶμαι	γάρ,	εἰ ἐθέλετε σκοπεῖν, τοὺς αὐτοὺς
[5, 6, 1]	δὲ λεκτέα ἃ γιγνώσκω· (ἔμπειρος	γάρ	εἰμι καὶ τῆς χώρας τῆς
[5, 5, 1]	Κοτυωριτῶν τῆς τε πόλεως (ἦν	γὰρ	ἐκείνων καὶ φόρον ἐκείνοις ἔφερον)
[5, 1, 10]	συμπαρασκευάζειν καὶ αὐτόθεν. ἢν μὲν	γὰρ	ἔλθῃ, ὑπαρχόντων ἐνθάδε ἐν ἀφθονωτέροις
[5, 7, 10]	τι ποιῶν ὑμᾶς φαινέσθω. (ἀλλὰ	γὰρ	ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ περὶ τούτων
[5, 8, 20]	κυβερνήτης τοῖς ἐν πρύμνῃ; ἱκανὰ	γὰρ	ἐν τῷ τοιούτῳ καὶ μικρὰ
[5, 5, 10]	ὁποίων τινῶν ἡμῶν ἔτυχον· πάρεισι	γὰρ	ἐνθάδε οὓς ἡμῖν ἡγεμόνας διὰ
[5, 2, 1]	ἐστιν· οὔτε ἀπελθεῖν ῥᾴδιον· μάχονται	γὰρ	ἐπεξεληλυθότες καὶ ἡ ἄφοδος χαλεπή.
[5, 4, 20]	τοῦ κακοῦ γεγένηται. ~πρῶτον μὲν	γὰρ	ἐπίστασθε ὅτι οἱ μέλλοντες ἡμῖν
[5, 2, 1]	τοῦτο οὔτε λαβεῖν δυνάμεθα· ἰσχυρὸν	γάρ	ἐστιν· οὔτε ἀπελθεῖν ῥᾴδιον· μάχονται
[5, 6, 1]	τὴν εἰσβολὴν ἀνάγκη ποιεῖσθαι· οὐ	γὰρ	ἔστιν ἄλλῃ ἢ ᾗ τὰ
[5, 2, 1]	δὲ οὐκ ἐδύναντο ἀποτρέχειν (ἦν	γὰρ	ἐφ᾽ ἑνὸς ἡ κατάβασις ἐκ
[5, 2, 30]	οἱ μὲν ἄλλοι Κρῆτες (ἁλίσκεσθαι	γὰρ	ἔφασαν τῷ δρόμῳ) ἐκπεσόντες ἐκ
[5, 8, 20]	τὴν δὲ ἡμέραν ἀφήσετε. (ἀλλὰ	γάρ,	ἔφη, θαυμάζω ὅτι εἰ μέν
[5, 6, 1]	εἰ δὲ μή, τἀναντία. αὐτὴ	γὰρ	ἡ ἱερὰ ξυμβουλὴ λεγομένη εἶναι
[5, 8, 10]	ἐγώ σοι ἀπέδειξα αὐτόν; καὶ	γὰρ	ἡμεῖς, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, πάντες
[5, 5, 1]	πάσχειν, κακὸν δὲ μηδέν· οὐδὲ	γὰρ	ἡμεῖς ὑμᾶς οὐδὲν πώποτε ὑπήρξαμεν
[5, 5, 10]	ἤλθομεν, ἐν Τραπεζοῦντι μὲν (παρεῖχον	γὰρ	ἡμῖν ἀγοράν) ὠνούμενοι εἴχομεν τὰ
[5, 3, 1]	ὃς σὺν Κλεάρχῳ ἀπέθανεν· ξένος	γὰρ	ἦν αὐτοῦ. (τὸ δὲ τῆς
[5, 5, 10]	διεσωσάμεθα καὶ τὰ ὅπλα· οὐ	γὰρ	ἦν δυνατὸν ἅμα τε χρήματα
[5, 2, 20]	ἐφοβοῦντο τὴν εἰς Τραπεζοῦντα (πρανὴς	γὰρ	ἦν καὶ στενή) ψευδενέδραν ἐποιήσαντο·
[5, 4, 30]	οἱ Ἕλληνες ἐμφανῶς ξυγγίγνεσθαι· νόμος	γὰρ	ἦν οὗτός σφισι. λευκοὶ δὲ
[5, 6, 10]	ἕνεκα τῆς Κορύλα λέγειν· καὶ	γὰρ	ἦν πρόξενος αὐτῷ· οἱ δὲ
[5, 8, 1]	ναὶ μὰ Δί᾽ ἔφη· σὺ	γὰρ	ἠνάγκαζες· τὰ δὲ τῶν ἐμῶν
[5, 6, 1]	ἐδόκουν εἶναι οἱ Σινωπεῖς· ἔμπειροι	γὰρ	ἦσαν τῆς Παφλαγονίας· εἴτε κατὰ
[5, 3, 10]	καὶ τῶν θηρευομένων δέ. ~καὶ	γὰρ	θήραν ἐποιοῦντο εἰς τὴν ἑορτὴν
[5, 5, 20]	ᾖ, πολεμήσομεν καὶ ἀμφοτέροις· ἤδη	γὰρ	καὶ ἄλλοις πολλαπλασίοις ὑμῶν ἐπολεμήσαμεν·
[5, 1, 10]	οἰκούσαις πόλεσιν ἐντείλασθαι ὁδοποιεῖν· πείσονται	γὰρ	καὶ διὰ τὸ φοβεῖσθαι καὶ
[5, 6, 20]	τὰ ἱερὰ καλὰ εἶναι· ᾔδει	γὰρ	καὶ ἐμὲ οὐκ ἄπειρον ὄντα
[5, 6, 10]	οὔτε κατὰ θάλατταν ἀπορία· πολλὰ	γὰρ	καὶ πλοῖά ἐστιν ἐν Ἡρακλείᾳ.
[5, 8, 10]	καθήμενον καὶ βλακεύοντα, ἤλαυνον· τὸ	γὰρ	κινεῖσθαι καὶ ἀνδρίζεσθαι παρεῖχε θερμασίαν
[5, 2, 1]	κατέλιπε φυλάττειν τὸ στρατόπεδον· οἱ	γὰρ	Κόλχοι, ἅτε ἐκπεπτωκότες τῶν οἰκιῶν,
[5, 8, 20]	τοὺς κύνας ποιοῦσι· τοὺς μὲν	γὰρ	κύνας τοὺς χαλεποὺς τὰς μὲν
[5, 2, 1]	ξυνεχώρησε τοῖς ἱεροῖς πιστεύσας· οἱ	γὰρ	μάντεις ἀποδεδειγμένοι ἦσαν ὅτι μάχη
[5, 6, 20]	ὑμῖν ἡ ἐμὴ πόλις· ἑκόντες	γάρ	με δέξονται. (ἡγήσομαι δὲ αὐτὸς
[5, 8, 10]	ἔπαισά σε· ἀληθῆ λέγεις· ἔδοξας	γάρ	μοι εἰδότι ἐοικέναι ὅτι ἔζη.
[5, 6, 10]	δύναμις ἐν τῷ Πόντῳ· βούλεται	γὰρ	Ξενοφῶν καὶ ἡμᾶς παρακαλεῖ, ἐπειδὰν
[5, 2, 20]	εἰς τὴν ἄκραν φερούσας. καὶ	γὰρ	ξύλα μεγάλα ἐπερρίπτουν ἄνωθεν, ὥστε
[5, 8, 10]	υἱοῖς καὶ διδάσκαλοι παισί· καὶ	γὰρ	οἱ ἰατροὶ καίουσι καὶ τέμνουσιν
[5, 2, 10]	ἂν κράτιστα οἴηται ἀγωνιεῖσθαι· ἦσαν	γὰρ	οἱ λοχαγοὶ πλησίον ἀλλήλων οἳ
[5, 4, 20]	καὶ οἱ ξὺν αὐτοῖς· ἐνταῦθα	γὰρ	οἱ πολέμιοι ἦσαν ἀντιτεταγμένοι. (τοὺς
[5, 7, 30]	τοιούτους ὄντας ἐπαινέσειεν; ἡμεῖς μὲν	γὰρ	οἶδ᾽ ὅτι πονηροὺς ἂν φαίημεν
[5, 7, 1]	ἐμβαίνειν ὁπόταν νότος πνέῃ; (ἀλλὰ	γὰρ	ὁπόταν γαλήνη ᾖ ἐμβιβῶ. οὐκοῦν
[5, 8, 20]	ὅμως οὐδένα παίω· ~ἐν εὐδίᾳ	γὰρ	ὁρῶ ὑμᾶς. ὅταν δὲ χειμὼν
[5, 4, 10]	ἀθυμήσητε ἕνεκα τῶν γεγενημένων· ἴστε	γὰρ	ὅτι καὶ ἀγαθὸν οὐ μεῖον
[5, 6, 10]	ἐμβαίημεν εἰς τὰ πλοῖα. (γιγνώσκομεν	γὰρ	ὅτι ὅπου μὲν ἂν κρατῶμεν,
[5, 4, 1]	πρὸς τὴν Ἑλλάδα πεζῇ· πλοῖα	γὰρ	οὐκ ἔχομεν· κωλύουσι δὲ οὗτοι
[5, 8, 10]	ὑπὸ τῶν πολεμίων παίοιτο. (καὶ	γὰρ	οὖν νῦν ἔξεστιν αὐτοῖς σωθεῖσιν,
[5, 2, 20]	εἴη τὴν ἄκραν λαβεῖν· ἦν	γὰρ	οὕτως σωτηρία ἀσφαλής, ἄλλως δὲ
[5, 4, 30]	Ἑλληνικῶν νόμων κεχωρισμένους. ἔν τε	γὰρ	ὄχλῳ ὄντες ἐποίουν ἅπερ ἂν>
[5, 5, 20]	κελεύσομεν διδόναι ἃ δύνανται· ὁρῶμεν	γὰρ	πάντα ἀληθῆ ὄντα ἃ λέγετε.
[5, 6, 10]	εἰς τὴν Ἑλλάδα ἀφικέσθαι· οὓς	γὰρ	παρὰ Κύρου ἔλαβε τρισχιλίους δαρεικοὺς
[5, 1, 10]	δίκαια ἔπαθεν ὕστερον· ἐν Θρᾴκῃ	γὰρ	παρὰ Σεύθῃ πολυπραγμονῶν τι ἀπέθανεν
[5, 5, 1]	τῶν χωρίων τῶν Κοτυωριτῶν· οὐ	γὰρ	παρεῖχον ἀγοράν, οὐδ᾽ εἰς τὸ
[5, 6, 1]	παρακαλέσαντας τοὺς Σινωπέας βουλεύεσθαι. εἴτε	γὰρ	πεζῇ δέοι πορεύεσθαι, χρήσιμοι ἂν
[5, 1, 1]	καὶ δικαίως ἡμῖν ἐπιβουλεύουσιν· ἔχομεν	γὰρ	τὰ ἐκείνων· ὑπερκάθηνται δὲ ἡμῶν.
[5, 2, 1]	ἐδύναντο λαβεῖν τὸ χωρίον (καὶ	γὰρ	τάφρος ἦν περὶ αὐτὸ εὐρεῖα
[5, 2, 1]	ἁλόντος ἂν τοῦ χωρίου. (ἐδόκει	γὰρ	τὸ μὲν ἀπαγαγεῖν οὐκ εἶναι
[5, 4, 1]	εἶπον ὅτι οὐ διήσοιεν· ἐπίστευον	γὰρ	τοῖς χωρίοις. (ἐντεῦθεν λέγει ὁ
[5, 6, 20]	διαβάλλειν με πρὸς ὑμᾶς. ἐξήνεγκε	γὰρ	τὸν λόγον ὡς ἐγὼ πράττειν
[5, 8, 10]	ἔπαισα καὶ ἐβιασάμην πορεύεσθαι. ἐν	γὰρ	τῷ ἰσχυρῷ χειμῶνι καὶ αὐτός
[5, 6, 30]	καὶ ἔχειν τὰ ἐπιτήδεια· ἐν	γὰρ	τῷ κρατεῖν ἐστι καὶ τὸ
[5, 4, 20]	τοῦ στόματος τῶν ὁπλιτῶν. (ἦσαν	γὰρ	τῶν πολεμίων οἳ εὔζωνοι κατατρέχοντες
[5, 1, 1]	ἀκούσατε καὶ τάδε. ἐπὶ λείαν	γὰρ	ὑμῶν ἐκπορεύσονταί τινες. οἴομαι οὖν
[5, 8, 1]	ἄγειν, ὡς μὴ ἀπόλοιτο· καὶ	γάρ,	ὡς ἐγὼ οἶμαι, πολέμιοι ἡμῖν
[5, 5, 10]	εἰλήφαμεν, αὐτοὶ αἴτιοί εἰσιν· οὐ	γὰρ	ὡς φίλοι προσεφέροντο ἡμῖν, ἀλλὰ
[5, 8, 1]	καὶ Ξανθικλῆς τῆς φυλακῆς τῶν	γαυλικῶν	χρημάτων τὸ μείωμα εἴκοσι μνᾶς,
[5, 8, 10]	ἁνήρ, σὺ δ᾽ εἶπας· ὁπόσα	γε	βούλεται· ὡς ἔγωγε αὐτὸν οὐκ
[5, 7, 1]	ἐντεῦθεν; (ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦτό	γε	ἐπίστασθε ὅτι βορέας μὲν ἔξω
[5, 8, 10]	ὑμεῖς ἴστε παθόντας. (ἄλλον δέ	γε	ἴσως ἀπολειπόμενόν που διὰ ῥᾳστώνην
[5, 7, 20]	καὶ ἡμῶν οἳ ἔδεισαν. (ἐγώ	γε	μὴν ἦλθον πρὸς αὐτοὺς καὶ
[5, 8, 1]	δὲ εἶπεν· ἀλλὰ μὴν χειμῶνός	γε	ὄντος οἵου λέγεις, σίτου δὲ
[5, 7, 20]	στρατηγοὶ ἀκούσαντες ἠχθόμεθά τε τοῖς	γεγενημένοις	καὶ ἐβουλευόμεθα ξὺν τοῖς Κερασουντίοις
[5, 4, 10]	στρατιῶται, μηδὲν ἀθυμήσητε ἕνεκα τῶν	γεγενημένων·	ἴστε γὰρ ὅτι καὶ ἀγαθὸν
[5, 4, 10]	ἀγαθὸν οὐ μεῖον τοῦ κακοῦ	γεγένηται.	~πρῶτον μὲν γὰρ ἐπίστασθε ὅτι
[5, 6, 20]	δὲ μὴ βουλομένῳ ἀπιέναι οἴκαδε.	γελοῖον	δὲ εἶναι ἐν τῇ Ἑλλάδι
[5, 6, 10]	Ἑλλάδι προσκτήσασθαι πόλιν κατοικίσαντας. (καὶ	γενέσθαι	ἂν αὐτῷ ἐδόκει μεγάλη, καταλογιζομένῳ
[5, 6, 20]	(ἔστε δ᾽ ἄν, ἔφη, ἐκεῖ	γένησθε,	κἀγὼ καθάπερ Τιμασίων ὑπισχνοῦμαι ὑμῖν
[5, 1, 10]	ἕως ἂν ἱκανὰ τὰ ἄξοντα	γένηται,	ἴσως ἂν οὐκ ἀπορήσαιμεν κομιδῆς
[5, 6, 10]	(ὁ δὲ Σιλανὸς δεδιὼς μὴ	γένηται	ταῦτα καὶ καταμείνῃ που ἡ
[5, 6, 1]	δοκεῖ, πολλά μοι καὶ ἀγαθὰ	γένοιτο·	εἰ δὲ μή, τἀναντία. αὐτὴ
[5, 7, 10]	ἔφασαν, ὅτι οὐκ ἀπὸ κοινοῦ	γένοιτο	τὸ πρᾶγμα, ἥδεσθαί τε αὐτοὺς
[5, 6, 30]	ἂν ἐσκόπουν ἀφ᾽ οὗ ἂν	γένοιτο	ὥστε λαβόντας ὑμᾶς πόλιν τὸν
[5, 7, 10]	πλεῖν, ὡς ἡμῖν λέξαι τὰ	γενόμενα	καὶ τοὺς νεκροὺς κελεύειν αὐτοὺς
[5, 7, 10]	πορευόμενον δ᾽ αὐτὸν φθάνει ἡμέρα	γενομένη,	καὶ ξυστάντες οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ
[5, 6, 30]	δ᾽ ἂν καὶ κατὰ μικρὰ	γενομένης	τῆς δυνάμεως οὔτ᾽ ἂν τροφὴν
[5, 4, 20]	οἱ πολέμιοι ὁμοῦ δὴ πάντες	γενόμενοι	ἐμάχοντο καὶ ἐξηκόντιζον τοῖς παλτοῖς,
[5, 3, 1]	τὸ ἀπὸ τῶν αἰχμαλώτων ἀργύριον	γενόμενον.	καὶ τὴν δεκάτην, ἣν τῷ
[5, 6, 10]	Σιλανὸν παρακαλέσας τὸν Κύρου μάντιν	γενόμενον	τὸν Ἀμπρακιώτην. (ὁ δὲ Σιλανὸς
[5, 2, 10]	(οὐ πολλοῦ δὲ χρόνου μεταξὺ	γενομένου	κραυγή τε ἐγένετο ἔνδον καὶ
[5, 4, 1]	δεήσεσθε χρήσασθαι, ἂν ξύμμαχοι ὑμῶν	γενώμεθα,	καὶ ὑμεῖς τί οἷοί τε
[5, 1, 10]	ὅτι θᾶττον ἀπαλλάξονται, ἢν εὔποροι	γένωνται	αἱ ὁδοί. (ἔλαβον δὲ καὶ
[5, 7, 10]	τοῦ χωρίου τρεῖς ἄνδρες τῶν	γεραιτέρων	πρὸς τὸ κοινὸν τὸ ἡμέτερον
[5, 2, 20]	ἤρξαντο ἀποχωρεῖν, ἐπεξέθεον ἔνδοθεν πολλοὶ	γέρρα	καὶ λόγχας ἔχοντες καὶ κνημῖδας
[5, 4, 10]	οἷον χοροὶ ἀντιστοιχοῦντες ἀλλήλοις, ἔχοντες	γέρρα	πάντες λευκῶν βοῶν δασέα, ᾐκασμένα
[5, 5, 10]	ἔχωμεν, ἄν τε εἰς βάρβαρον	γῆν	ἄν τε εἰς Ἑλληνίδα, οὐχ
[5, 1, 1]	θύειν ἔνθα πρῶτον εἰς φιλίαν	γῆν	ἀφίκοντο, ἐν τῷ πρόσθεν λόγῳ
[5, 4, 1]	πρόσθεν, οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ	γῆν	ἐπορεύοντο. (ἐπεὶ δὲ ἦσαν ἐπὶ
[5, 6, 1]	πλοῖα πορίζειν· ἢν δὲ κατὰ	γῆν	στέλλησθε, ὑμᾶς δεήσει τοὺς μαχομένους
[5, 5, 20]	ξυμπράττοντες αὐτῷ ὧν ἐπιθυμεῖ φίλοι	γίγνεσθαι.	(ἐκ τούτου μάλα μὲν δῆλοι
[5, 6, 10]	ἂν ἐμβαίημεν εἰς τὰ πλοῖα.	(γιγνώσκομεν	γὰρ ὅτι ὅπου μὲν ἂν
[5, 6, 1]	εἶναι. ὅμως δὲ λεκτέα ἃ	γιγνώσκω·	(ἔμπειρος γάρ εἰμι καὶ τῆς
[5, 6, 30]	ἀναπαύεσθαί φημι χρῆναι. (οὕτω γὰρ	γιγνώσκω·	ὁμοῦ μὲν ὄντες πολλοὶ ὥσπερ
[5, 6, 20]	καὶ ἐπιβουλὴ ἐμοί, ὡς ἄρα	γιγνώσκων	ὅτι αὐτὸς ἐπεβούλευε διαβάλλειν με
[5, 5, 1]	τέλος ἀπεδείξαντο οἱ μάντεις πάντες	γνώμην	ὅτι οὐδαμῇ προσίοιντο οἱ θεοὶ
[5, 6, 30]	ἐνταῦθα ἀποδείκνυται Τιμασίων ὁ Δαρδανεὺς	γνώμην	οὐκ ἐκκλησιάζειν ἀλλὰ τοὺς αὑτοῦ
[5, 7, 1]	δὴ ἀποβαίνομεν εἰς τὴν χώραν·	γνώσεσθε	δήπου ὅτι οὐκ ἐν τῇ
[5, 7, 1]	(ποιῶ δ᾽ ὑμᾶς ἐξαπατηθέντας καὶ	γοητευθέντας	ὑπ᾽ ἐμοῦ ἥκειν εἰς Φᾶσιν·
[5, 4, 10]	σφαιροειδές. (χιτωνίσκους δὲ ἐνεδεδύκεσαν ὑπὲρ	γονάτων,	πάχος ὡς λινοῦ στρωματοδέσμου, ἐπὶ
[5, 8, 10]	ἀξιῶ ὑπέχειν δίκην οἵαν καὶ	γονεῖς	υἱοῖς καὶ διδάσκαλοι παισί· καὶ
[5, 8, 20]	κακίστους καὶ νῦν ὑβριστοτάτους. (Βοΐσκος	γοῦν	ὁ πύκτης ὁ Θετταλὸς τότε
[5, 3, 10]	στήλη ἕστηκε παρὰ τὸν ναὸν	γράμματα	ἔχουσα· ἱερὸς ὁ χῶρος τῆς
[5, 2, 10]	σημήνῃ, τοξεύειν δεῆσον, καὶ τοὺς	γυμνῆτας	λίθων ἔχειν μεστὰς τὰς διφθέρας·
[5, 5, 1]	ἕκαστοι τῶν Ἑλλήνων καὶ ἀγῶνας	γυμνικούς.	(τὰ δ᾽ ἐπιτήδει᾽ ἐλάμβανον τὰ
[5, 3, 1]	τετταράκοντα ἔτη καὶ παῖδας καὶ	γυναῖκας	καὶ τῶν σκευῶν ὅσα μὴ
[5, 3, 1]	καὶ οἱ πρόσχωροι ἄνδρες καὶ	γυναῖκες	μετεῖχον τῆς ἑορτῆς. παρεῖχε δὲ
[5, 4, 30]	πάντες οἱ ἄνδρες καὶ αἱ	γυναῖκες.	(τούτους ἔλεγον οἱ στρατευσάμενοι βαρβαρωτάτους

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2007