Livre, Chap., par. |
[5, 5, 10] |
ἄν
τε
εἰς
Ἑλληνίδα,
οὐχ
|
ὕβρει |
ἀλλὰ
ἀνάγκῃ
λαμβάνομεν
τὰ
ἐπιτήδεια. |
[5, 8, 10] |
τέμνουσιν
ἐπ᾽
ἀγαθῷ·
(εἰ
δὲ
|
ὕβρει |
νομίζετέ
με
ταῦτα
πράττειν,
ἐνθυμήθητε |
[5, 8, 1] |
εἶναι,
οἷς
φασιν
ὑπὸ
τῆς
|
ὕβρεως |
κόπον
οὐκ
ἐγγίγνεσθαι.
ὅμως
δὲ |
[5, 8, 20] |
ἐξουσίαν
ἐποιήσατε
τοῖς
κακοῖς
αὐτῶν
|
ὑβρίζειν |
ἐῶντες
αὐτούς.
οἶμαι
γάρ,
εἰ |
[5, 8, 1] |
ἑπομένων,
εἰ
ἐν
τοιούτῳ
καιρῷ
|
ὕβριζον, |
ὁμολογῶ
καὶ
τῶν
ὄνων
ὑβριστότερος |
[5, 8, 1] |
παίεσθαι
ὑπ᾽
αὐτοῦ
καὶ
ὡς
|
ὑβρίζοντος |
τὴν
κατηγορίαν
ἐποιοῦντο.
(καὶ
ὁ |
[5, 8, 20] |
καὶ
τότε
κακίστους
καὶ
νῦν
|
ὑβριστοτάτους. |
(Βοΐσκος
γοῦν
ὁ
πύκτης
ὁ |
[5, 8, 1] |
ὕβριζον,
ὁμολογῶ
καὶ
τῶν
ὄνων
|
ὑβριστότερος |
εἶναι,
οἷς
φασιν
ὑπὸ
τῆς |
[5, 8, 10] |
ἀνδρίζεσθαι
παρεῖχε
θερμασίαν
τινὰ
καὶ
|
ὑγρότητα, |
τὸ
δὲ
καθῆσθαι
καὶ
ἡσυχίαν |
[5, 6, 30] |
τὴν
Φασιανῶν
χώραν.
(αἰήτου
δὲ
|
ὑιδοῦς |
ἐτύγχανε
βασιλεύων
αὐτῶν.
Ξενοφῶν
δὲ |
[5, 8, 10] |
ὑπέχειν
δίκην
οἵαν
καὶ
γονεῖς
|
υἱοῖς |
καὶ
διδάσκαλοι
παισί·
καὶ
γὰρ |
[5, 2, 30] |
ἐκπεσόντες
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
εἰς
|
ὕλην |
κατὰ
τὰς
νάπας
καλινδούμενοι
ἐσώθησαν, |
[5, 6, 20] |
στρατιᾷ·
~ἄνδρες,
νῦν
μὲν
ὁρῶμεν
|
ὑμᾶς |
ἀπόρους
ὄντας
καὶ
ἐν
τῷ |
[5, 6, 1] |
ἢν
δὲ
κατὰ
γῆν
στέλλησθε,
|
ὑμᾶς |
δεήσει
τοὺς
μαχομένους
εἶναι.
ὅμως |
[5, 4, 20] |
τῆς
ἡμετέρας
τάξεως
ἀπολείψονται.
(ἀλλ᾽
|
ὑμᾶς |
δεῖ
παρασκευάζεσθαι
ὅπως
καὶ
τοῖς |
[5, 6, 20] |
ταῦτα
διανοοίμην
ἤδη
οὐ
πείσας
|
ὑμᾶς. |
~ἐγὼ
δὲ
εἰ
μὲν
ἑώρων |
[5, 6, 20] |
ἑκάστῳ
τοῦ
μηνός·
καὶ
ἄξω
|
ὑμᾶς |
εἰς
τὴν
Τρῳάδα,
ἔνθεν
καί |
[5, 5, 10] |
νομίζει
πάσχειν.
(νῦν
δὲ
ἀκούομεν
|
ὑμᾶς |
εἴς
τε
τὴν
πόλιν
βίᾳ |
[5, 7, 1] |
ἢ
ἐξαπατήσας
ἄγοιμι;
(ποιῶ
δ᾽
|
ὑμᾶς |
ἐξαπατηθέντας
καὶ
γοητευθέντας
ὑπ᾽
ἐμοῦ |
[5, 7, 1] |
οὖν
ὅστις
τοῦτο
ἂν
δύναιτο
|
ὑμᾶς |
ἐξαπατῆσαι
ὡς
ἥλιος
ἔνθεν
μὲν |
[5, 7, 1] |
οὖν
ἔστιν
ὅπως
τις
ἂν
|
ὑμᾶς |
ἐξαπατήσαι
ὥστε
ἐμβαίνειν
ὁπόταν
νότος |
[5, 6, 20] |
αὐτὸς
ἐπεβούλευε
διαβάλλειν
με
πρὸς
|
ὑμᾶς. |
ἐξήνεγκε
γὰρ
τὸν
λόγον
ὡς |
[5, 7, 20] |
λόγων
μὴ
ἀκοῦσαι
τῶν
πρὸς
|
ὑμᾶς |
ἰόντων.
(ἔπειτα
δὲ
οὓς
μὲν |
[5, 7, 20] |
ἂν
θέλῃ.
κἄν
τινες
πρὸς
|
ὑμᾶς |
ἴωσι
πρέσβεις
εἰρήνης
δεόμενοι
ἢ |
[5, 6, 20] |
ἄμεινον
εἴη
ἄρχεσθαι
λέγειν
εἰς
|
ὑμᾶς |
καὶ
πράττειν
περὶ
τούτων
ἢ |
[5, 7, 1] |
ἐμὲ
ὡς
ἐγὼ
ἄρα
ἐξαπατήσας
|
ὑμᾶς |
μέλλω
ἄγειν
εἰς
Φᾶσιν.
ἀκούσατε |
[5, 7, 1] |
ἂν
οὖν
ἐγὼ
ἢ
βιασαίμην
|
ὑμᾶς |
ξὺν
ἐμοὶ
πλεῖν
μὴ
βουλομένους |
[5, 7, 20] |
ὁ
ἀγορανόμος
εἰ
μὲν
ἀδικεῖ
|
ὑμᾶς, |
οἴχεται
ἀποπλέων
οὐ
δοὺς
ὑμῖν |
[5, 8, 20] |
παίω·
~ἐν
εὐδίᾳ
γὰρ
ὁρῶ
|
ὑμᾶς. |
ὅταν
δὲ
χειμὼν
ᾖ
καὶ |
[5, 5, 1] |
τῶν
Σινωπέων
πόλις
ἐπαινέσοντάς
τε
|
ὑμᾶς |
ὅτι
νικᾶτε
Ἕλληνες
ὄντες
βαρβάρους, |
[5, 5, 1] |
δὲ
μηδέν·
οὐδὲ
γὰρ
ἡμεῖς
|
ὑμᾶς |
οὐδὲν
πώποτε
ὑπήρξαμεν
κακῶς
ποιοῦντες. |
[5, 4, 1] |
καὶ
τιμωρήσασθαι
εἴ
τί
ποτε
|
ὑμᾶς |
οὗτοι
ἠδίκησαν,
καὶ
τὸ
λοιπὸν |
[5, 6, 30] |
οὗ
ἂν
γένοιτο
ὥστε
λαβόντας
|
ὑμᾶς |
πόλιν
τὸν
μὲν
βουλόμενον
ἀποπλεῖν |
[5, 8, 10] |
διὰ
ῥᾳστώνην
καὶ
κωλύοντα
καὶ
|
ὑμᾶς |
τοὺς
πρόσθεν
καὶ
ἡμᾶς
τοὺς |
[5, 6, 30] |
δὲ
εἰ
μὲν
ἑώρων
ἀποροῦντας
|
ὑμᾶς, |
τοῦτ᾽
ἂν
ἐσκόπουν
ἀφ᾽
οὗ |
[5, 7, 20] |
κατακτείναντες
τούτους
οἱ
βουλόμενοι
ποιήσουσιν
|
ὑμᾶς |
τῶν
λόγων
μὴ
ἀκοῦσαι
τῶν |
[5, 7, 10] |
ἀρχέτω·
μόνον
ἀγαθόν
τι
ποιῶν
|
ὑμᾶς |
φαινέσθω.
(ἀλλὰ
γὰρ
ἐμοὶ
μὲν |
[5, 1, 1] |
καὶ
πλοῖα
τὰ
ἡμᾶς
ἄξοντα·
|
ὑμεῖς |
δὲ
εἴπερ
πλεῖν
βούλεσθε,
περιμένετε |
[5, 7, 1] |
οὕτως
αὐτοῖς
χρῆσθε
ὥσπερ
ἄξιον.
|
(ὑμεῖς |
δέ,
ἔφη,
ἴστε
δήπου
ὅθεν |
[5, 6, 30] |
τούτων
εἴποι
εἰς
τὴν
στρατιάν·
|
ὑμεῖς |
δὲ
ξυλλέξαντες,
ἔφη,
εἰ
βούλεσθε, |
[5, 7, 1] |
μὲν
ἔσομαι
ὁ
ἐξηπατηκὼς
εἷς,
|
ὑμεῖς |
δὲ
οἱ
ἐξηπατημένοι
ἐγγὺς
μυρίων |
[5, 7, 1] |
μὲν
ἐν
ἑνὶ
πλοίῳ
πλεύσομαι,
|
ὑμεῖς |
δὲ
τοὐλάχιστον
ἐν
ἑκατόν.
πῶς |
[5, 8, 10] |
ποδῶν
δακτύλους,
ἅπερ
πολλοὺς
καὶ
|
ὑμεῖς |
ἴστε
παθόντας.
(ἄλλον
δέ
γε |
[5, 8, 20] |
δὲ
δικαίως
ἔπαιον
αὐτοὺς
καὶ
|
ὑμεῖς |
κατεδικάσατε·
ἔχοντες
ξίφη,
οὐ
ψήφους, |
[5, 7, 20] |
κατάστασις
ἡμῖν
ἔσται
τῆς
στρατιᾶς.
|
(ὑμεῖς |
μὲν
οἱ
πάντες
οὐκ
ἔσεσθε |
[5, 6, 10] |
μὲν
ἄνδρες
ᾕρηνται
πορείαν
ἣν
|
ὑμεῖς |
ξυμβουλεύετε·
οὕτω
δὲ
ἔχει·
εἰ |
[5, 7, 20] |
(ἔπειτα
δὲ
οὓς
μὲν
ἂν
|
ὑμεῖς |
πάντες
ἕλησθε
ἄρχοντας,
ἐν
οὐδεμιᾷ |
[5, 4, 1] |
ἂν
ξύμμαχοι
ὑμῶν
γενώμεθα,
καὶ
|
ὑμεῖς |
τί
οἷοί
τε
ἔσεσθε
ἡμῖν |
[5, 7, 10] |
ἑαυτοῦ,
ἢ
ἐγρηγορέναι
περὶ
τῆς
|
ὑμετέρας |
ἀσφαλείας
ἐπιμελούμενον;
τί
γάρ,
ἄρχοντας |
[5, 5, 20] |
δὲ
αὐτὸν
καὶ
ἐπιθυμεῖν
τῆς
|
ὑμετέρας |
πόλεως
καὶ
χωρίων
τῶν
ἐπιθαλαττίων) |
[5, 5, 10] |
τῶν
ἐκείνων.
(Κοτυωρίτας
δέ,
οὓς
|
ὑμετέρους |
φατὲ
εἶναι,
εἴ
τι
αὐτῶν |
[5, 5, 20] |
φρουροῦμεν,
ὅπως
μὴ
ἐπὶ
τῷ
|
ὑμετέρῳ |
ἁρμοστῇ
ὦσιν
οἱ
κάμνοντες
ἡμῶν, |
[5, 6, 20] |
οὐδ᾽
ὑμῖν
λέγοντας.
(ὑπισχνοῦμαι
δὲ
|
ὑμῖν, |
ἂν
ἐκπλέητε,
ἀπὸ
νουμηνίας
μισθοφορὰν |
[5, 6, 30] |
ὥστε
ἐκπλεῖν,
καὶ
μισθὸν
ὑπισχνουμένους
|
ὑμῖν |
ἄνδρας
ἀπὸ
νουμηνίας,
καλόν
μοι |
[5, 7, 20] |
ὑμᾶς,
οἴχεται
ἀποπλέων
οὐ
δοὺς
|
ὑμῖν |
δίκην·
εἰ
δὲ
μὴ
ἀδικεῖ, |
[5, 7, 30] |
πειρᾶται
ἔχων
σκηνοῦν.
(εἰ
μέντοι
|
ὑμῖν |
δοκεῖ
θηρίων
ἀλλὰ
μὴ
ἀνθρώπων |
[5, 5, 20] |
(ἃ
δὲ
ἠπείλησας
ὡς,
ἢν
|
ὑμῖν |
δοκῇ,
Κορύλαν
καὶ
Παφλαγόνας
ξυμμάχους |
[5, 6, 10] |
ἐγὼ
μὲν
οὖν
οὐ
χαλεπὴν
|
ὑμῖν |
εἶναι
νομίζω
τὴν
πορείαν
ἀλλὰ |
[5, 6, 30] |
ἀπαλλάξαιτε.
(δοκεῖ
οὖν
μοι
ἅπερ
|
ὑμῖν, |
ἐκπορεύεσθαι
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα,
καὶ |
[5, 8, 20] |
οὐ
ψήφους,
παρέστατε,
καὶ
ἐξῆν
|
ὑμῖν |
ἐπικουρεῖν
αὐτοῖς,
εἰ
ἐβούλεσθε·
ἀλλὰ |
[5, 7, 10] |
τίς
τι
ἀγαθὸν
δύναται
ἐν
|
ὑμῖν, |
ἢ
μάχεσθαι
εἴ
τις
ἐθέλει |
[5, 6, 20] |
καί
εἰμι
φυγάς,
καὶ
ὑπάρξει
|
ὑμῖν |
ἡ
ἐμὴ
πόλις·
ἑκόντες
γάρ |
[5, 4, 1] |
εἶναι.
(εἰ
οὖν
βούλεσθε,
ἔξεστιν
|
ὑμῖν |
ἡμᾶς
λαβεῖν
ξυμμάχους
καὶ
τιμωρήσασθαι |
[5, 7, 30] |
οὖν
ταῦτα
καλῶς
ἔχει,
δοξάτω
|
ὑμῖν, |
ἵνα
ὡς
τοιούτων
ἐσομένων
καὶ |
[5, 7, 20] |
καὶ
νῦν
ἐγένετο.
(οἷα
δὲ
|
ὑμῖν |
καὶ
διαπεπράχασιν
οἱ
αὐθαίρετοι
οὗτοι |
[5, 6, 30] |
ὠφελῆσαί
τι.
(ἐπεὶ
δὲ
ὁρῶ
|
ὑμῖν |
καὶ
τὰ
πλοῖα
πέμποντας
Ἡρακλεώτας |
[5, 6, 20] |
τινας
θύεσθαι
ἐπὶ
τούτῳ
οὐδ᾽
|
ὑμῖν |
λέγοντας.
(ὑπισχνοῦμαι
δὲ
ὑμῖν,
ἂν |
[5, 7, 30] |
δὲ
καταλεύσαντες
τοὺς
πρέσβεις
διεπράξαντο
|
ὑμῖν |
μόνοις
μὲν
τῶν
Ἑλλήνων
εἰς |
[5, 4, 10] |
ναῦς
τε
καὶ
ἄνδρας
οἵτινες
|
ὑμῖν |
ξυμμαχοῦνταί
τε
καὶ
τὴν
ὁδὸν |
[5, 6, 20] |
ἐθέλοντα
μένειν
αὐτοῦ,
πλοῖα
δ᾽
|
ὑμῖν |
πάρεστιν,
ὥστε
ὅπῃ
ἂν
βούλησθε |
[5, 4, 10] |
καὶ
ἡμῖν
πολεμίων,
καὶ
δεῦρο
|
ὑμῖν |
πέμψαι
ναῦς
τε
καὶ
ἄνδρας |
[5, 4, 1] |
δὲ
οὗτοι
ἡμᾶς
οὓς
ἀκούομεν
|
ὑμῖν |
πολεμίους
εἶναι.
(εἰ
οὖν
βούλεσθε, |
[5, 4, 10] |
τοῦ
ἐπὶ
θάτερα
τὴν
τῶν
|
ὑμῖν |
τε
καὶ
ἡμῖν
πολεμίων,
καὶ |
[5, 6, 20] |
νοῶν
καὶ
πράττων
ὁποῖα
μέλλει
|
ὑμῖν |
τε
κάλλιστα
καὶ
ἄριστα
ἔσεσθαι |
[5, 6, 20] |
γένησθε,
κἀγὼ
καθάπερ
Τιμασίων
ὑπισχνοῦμαι
|
ὑμῖν |
τὴν
μισθοφοράν.
ταῦτα
δὲ
ἔλεγεν |
[5, 7, 1] |
ἂν
δῶ
δίκην·
ἂν
δ᾽
|
ὑμῖν |
φαίνωνται
ἀδικεῖν
οἱ
ἐμὲ
διαβάλλοντες, |
[5, 8, 20] |
θαυμάζω
ὅτι
εἰ
μέν
τινι
|
ὑμῶν |
ἀπηχθόμην,
μέμνησθε
καὶ
οὐ
σιωπᾶτε, |
[5, 5, 10] |
ἔπεμπον·
ᾐτιῶντο
δὲ
τὸν
παρ᾽
|
ὑμῶν |
ἁρμοστὴν
τούτων
αἴτιον
εἶναι.
~ὃ |
[5, 7, 1] |
οὕτω
περὶ
αὑτοῦ
τε
καὶ
|
ὑμῶν |
βουλευόμενος;
~ἀλλ᾽
οὗτοί
εἰσιν
οἱ |
[5, 4, 1] |
ἡμῶν
δεήσεσθε
χρήσασθαι,
ἂν
ξύμμαχοι
|
ὑμῶν |
γενώμεθα,
καὶ
ὑμεῖς
τί
οἷοί |
[5, 7, 10] |
ἐπιμελούμενον;
τί
γάρ,
ἄρχοντας
αἱρουμένων
|
ὑμῶν |
ἐγώ
τινι
ἐμποδών
εἰμι;
παρίημι, |
[5, 7, 20] |
κατακανεῖν
καὶ
ἰδιώτην
ὃν
ἂν
|
ὑμῶν |
ἐθέλῃ
ἄκριτον,
ἢν
ὦσιν
οἱ |
[5, 1, 1] |
καὶ
τάδε.
ἐπὶ
λείαν
γὰρ
|
ὑμῶν |
ἐκπορεύσονταί
τινες.
οἴομαι
οὖν
βέλτιστον |
[5, 8, 10] |
ὅσοις
σᾐζεσθαι
μὲν
ἤρκει
δι᾽
|
ὑμῶν |
ἐν
τάξει
τε
ἰόντων
καὶ |
[5, 5, 20] |
ἤδη
γὰρ
καὶ
ἄλλοις
πολλαπλασίοις
|
ὑμῶν |
ἐπολεμήσαμεν·
ἂν
δὲ
δοκῇ
ἡμῖν |
[5, 7, 10] |
τὰ
εἰρημένα·
εἰ
δέ
τις
|
ὑμῶν |
ἢ
αὐτὸς
ἐξαπατηθῆναι
ἂν
οἴεται |
[5, 6, 20] |
ὁρᾶτε
ὁπόσα
δύναμαι
καὶ
ὑπὲρ
|
ὑμῶν |
καὶ
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
ὅπως
ταῦτα |
[5, 5, 1] |
Ἕλληνες
ὄντες
καὶ
αὐτοὶ
ὑφ᾽
|
ὑμῶν |
ὄντων
Ἑλλήνων
ἀγαθὸν
μέν
τι |
[5, 8, 10] |
τάξεις
προθέοντες
ἁρπάζειν
ἤθελον
καὶ
|
ὑμῶν |
πλεονεκτεῖν.
εἰ
δὲ
τοῦτο
πάντες |
[5, 7, 10] |
μάχεσθαι
εἴ
τις
ἐθέλει
ὑπὲρ
|
ὑμῶν |
τε
καὶ
ἑαυτοῦ,
ἢ
ἐγρηγορέναι |
[5, 7, 10] |
κἀμοὶ
φθονούντων,
ὅτι
ἐγὼ
ὑφ᾽
|
ὑμῶν |
τιμῶμαι.
καίτοι
οὐ
δικαίως
γ᾽ |
[5, 7, 10] |
εἶχον,
δοκοῦσι
δέ
μοι
καὶ
|
ὑμῶν |
τινες
εἰς
τὸ
ἐγγυτάτω
χωρίον |
[5, 4, 1] |
οὗτοι
ἠδίκησαν,
καὶ
τὸ
λοιπὸν
|
ὑμῶν |
ὑπηκόους
εἶναι
τούτους.
(εἰ
δὲ |
[5, 8, 1] |
δὲ
κατηγόρησάν
τινες
φάσκοντες
παίεσθαι
|
ὑπ᾽ |
αὐτοῦ
καὶ
ὡς
ὑβρίζοντος
τὴν |
[5, 8, 10] |
ἔξεστιν
αὐτοῖς
σωθεῖσιν,
εἴ
τι
|
ὑπ᾽ |
ἐμοῦ
ἔπαθον
παρὰ
τὸ
δίκαιον, |
[5, 7, 1] |
δ᾽
ὑμᾶς
ἐξαπατηθέντας
καὶ
γοητευθέντας
|
ὑπ᾽ |
ἐμοῦ
ἥκειν
εἰς
Φᾶσιν·
καὶ |
[5, 5, 20] |
δὲ
ἄλλοι,
ὡς
ὁρᾶτε,
σκηνοῦμεν
|
ὑπαίθριοι |
ἐν
τῇ
τάξει,
παρεσκευασμένοι,
ἂν |
[5, 6, 20] |
ἔνθεν
καί
εἰμι
φυγάς,
καὶ
|
ὑπάρξει |
ὑμῖν
ἡ
ἐμὴ
πόλις·
ἑκόντες |
[5, 1, 10] |
αὐτόθεν.
ἢν
μὲν
γὰρ
ἔλθῃ,
|
ὑπαρχόντων |
ἐνθάδε
ἐν
ἀφθονωτέροις
πλευσόμεθα·
ἢν |
[5, 2, 30] |
ἐπεὶ
δὲ
ἐδόκει
ἤδη
ἱκανὸν
|
ὑπεληλυθέναι, |
τῷ
Μυσῷ
ἐσήμηνε
φεύγειν
ἀνὰ |
[5, 4, 10] |
ξύλου
σφαιροειδές.
(χιτωνίσκους
δὲ
ἐνεδεδύκεσαν
|
ὑπὲρ |
γονάτων,
πάχος
ὡς
λινοῦ
στρωματοδέσμου, |
[5, 6, 20] |
δύναμαι
καὶ
ὑπὲρ
ὑμῶν
καὶ
|
ὑπὲρ |
ἐμαυτοῦ
ὅπως
ταῦτα
τυγχάνω
καὶ |
[5, 7, 10] |
οἷον
ὑποδείκνυσιν,
ὥρα
ἡμῖν
βουλεύεσθαι
|
ὑπὲρ |
ἡμῶν
αὐτῶν
μὴ
κάκιστοί
τε |
[5, 3, 1] |
τε
ἀσθενοῦντας
ἐνεβίβασαν
καὶ
τοὺς
|
ὑπὲρ |
τετταράκοντα
ἔτη
καὶ
παῖδας
καὶ |
[5, 6, 20] |
πείθειν
τε
καταμένειν
καὶ
θύεσθαι
|
ὑπὲρ |
τῆς
μονῆς
(μὴ
κοινούμενον
τῇ |
[5, 5, 10] |
ποιεῖσθαι.
(πρὸς
ταῦτα
ἀναστὰς
Ξενοφῶν
|
ὑπὲρ |
τῶν
στρατιωτῶν
εἶπεν·
ἡμεῖς
δέ, |
[5, 6, 20] |
ὡς
ὁρᾶτε
ὁπόσα
δύναμαι
καὶ
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
καὶ
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
ὅπως |
[5, 7, 10] |
ἢ
μάχεσθαι
εἴ
τις
ἐθέλει
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
τε
καὶ
ἑαυτοῦ,
ἢ |
[5, 7, 30] |
ποιήσῃ
τις
καὶ
τὰ
ἐρυμνὰ
|
ὑπερδέξια |
πειρᾶται
ἔχων
σκηνοῦν.
(εἰ
μέντοι |
[5, 2, 1] |
οἰκιῶν,
πολλοὶ
ἦσαν
ἁθρόοι
καὶ
|
ὑπερεκάθηντο |
ἐπὶ
τῶν
ἄκρων.
(οἱ
δὲ |
[5, 1, 1] |
ἐπιβουλεύουσιν·
ἔχομεν
γὰρ
τὰ
ἐκείνων·
|
ὑπερκάθηνται |
δὲ
ἡμῶν.
φυλακὰς
δή
μοι |
[5, 6, 30] |
Νέωνος
τοῦ
Ἀσιναίου,
ὃς
Χειρισόφῳ
|
ὑπεστρατήγει, |
Χειρίσοφος
δὲ
οὔπω
παρῆν,
ἔρχονται |
[5, 6, 30] |
τὴν
στρατιὰν
οἱ
τὴν
μισθοφορὰν
|
ὑπεσχημένοι. |
παραλαβόντες
οὖν
οὗτοι
καὶ
τοὺς |
[5, 6, 30] |
πέμπουσι,
τὰ
δὲ
χρήματα
ἃ
|
ὑπέσχοντο |
Τιμασίωνι
καὶ
Θώρακι
ἐψευσμένοι
ἦσαν |
[5, 8, 10] |
ἐπ᾽
ἀγαθῷ
ἐκόλασά
τινα,
ἀξιῶ
|
ὑπέχειν |
δίκην
οἵαν
καὶ
γονεῖς
υἱοῖς |
[5, 5, 1] |
οὗτοι
ὀλίγοι
τε
ἦσαν
καὶ
|
ὑπήκοοι |
τῶν
Μοσσυνοίκων,
καὶ
ὁ
βίος |
[5, 4, 1] |
ἠδίκησαν,
καὶ
τὸ
λοιπὸν
ὑμῶν
|
ὑπηκόους |
εἶναι
τούτους.
(εἰ
δὲ
ἡμᾶς |
[5, 5, 10] |
καὶ
Χαλδαίους
καίπερ
βασιλέως
οὐχ
|
ὑπηκόους |
ὄντας
ὅμως
καὶ
μάλα
φοβεροὺς |
[5, 5, 1] |
γὰρ
ἡμεῖς
ὑμᾶς
οὐδὲν
πώποτε
|
ὑπήρξαμεν |
κακῶς
ποιοῦντες.
~Κοτυωρῖται
δὲ
οὗτοι |
[5, 6, 20] |
ἐπὶ
τούτῳ
οὐδ᾽
ὑμῖν
λέγοντας.
|
(ὑπισχνοῦμαι |
δὲ
ὑμῖν,
ἂν
ἐκπλέητε,
ἀπὸ |
[5, 6, 20] |
ἐκεῖ
γένησθε,
κἀγὼ
καθάπερ
Τιμασίων
|
ὑπισχνοῦμαι |
ὑμῖν
τὴν
μισθοφοράν.
ταῦτα
δὲ |
[5, 6, 30] |
Σινωπέας
ὥστε
ἐκπλεῖν,
καὶ
μισθὸν
|
ὑπισχνουμένους |
ὑμῖν
ἄνδρας
ἀπὸ
νουμηνίας,
καλόν |
[5, 6, 20] |
οἱ
Ἡρακλεῶται
καὶ
οἱ
Σινωπεῖς
|
ὑπισχνοῦντο |
ὥστε
ἐκπλεῖν.
(ὁ
δὲ
Ξενοφῶν |
[5, 8, 1] |
οἴνου
δὲ
μηδ᾽
ὀσφραίνεσθαι
παρόν,
|
ὑπὸ |
δὲ
πόνων
πολλῶν
ἀπαγορευόντων,
πολεμίων |
[5, 2, 10] |
δὲ
οἳ
καὶ
πῦρ
προσέφερον.
|
(ὑπὸ |
δὲ
τοῦ
πλήθους
τῶν
βελῶν |
[5, 1, 10] |
παρὰ
Σεύθῃ
πολυπραγμονῶν
τι
ἀπέθανεν
|
ὑπὸ |
Νικάνδρου
τοῦ
Λάκωνος.
(ἔλαβον
δὲ |
[5, 3, 1] |
ἐσώθησαν.
οἱ
δὲ
ἄλλοι
ἀπώλοντο
|
ὑπό |
τε
τῶν
πολεμίων
καὶ
χιόνος |
[5, 4, 20] |
ἄκρατος
μὲν
ὀξὺς
ἐφαίνετο
εἶναι
|
ὑπὸ |
τῆς
αὐστηρότητος,
κερασθεὶς
δὲ
εὐώδης |
[5, 8, 1] |
ὄνων
ὑβριστότερος
εἶναι,
οἷς
φασιν
|
ὑπὸ |
τῆς
ὕβρεως
κόπον
οὐκ
ἐγγίγνεσθαι. |
[5, 3, 1] |
κατοικοῦντος
ἤδη
αὐτοῦ
ἐν
Σκιλλοῦντι
|
ὑπὸ |
τῶν
Λακεδαιμονίων
οἰκισθέντος
παρὰ
τὴν |
[5, 8, 10] |
ἔπαισα
πύξ,
ὅπως
μὴ
λόγχῃ
|
ὑπὸ |
τῶν
πολεμίων
παίοιτο.
(καὶ
γὰρ |
[5, 4, 10] |
τῶν
Ἑλλήνων
τινές,
οὐ
ταχθέντες
|
ὑπὸ |
τῶν
στρατηγῶν,
ἀλλὰ
ἁρπαγῆς
ἕνεκεν. |
[5, 8, 1] |
ἔφη,
ἀλλ᾽
ἡμίονον
ἐλαύνειν
ταχθεὶς
|
ὑπὸ |
τῶν
συσκήνων
ἐλεύθερος
ὤν.
(ἐνταῦθα |
[5, 7, 10] |
εἰ
ἔπεισι
καὶ
ἔσται
οἷον
|
ὑποδείκνυσιν, |
ὥρα
ἡμῖν
βουλεύεσθαι
ὑπὲρ
ἡμῶν |
[5, 3, 10] |
τῶν
εἰς
τὴν
ἑορτὴν
ἰόντων
|
ὑποζύγια |
εὐωχεῖσθαι.
(περὶ
δὲ
αὐτὸν
τὸν |
[5, 4, 20] |
μεταξὺ
τῶν
λόχων
(ὀρθίων)
ἔχοντες,
|
ὑπολειπομένου |
δὲ
μικρὸν
τοῦ
στόματος
τῶν |
[5, 2, 10] |
καὶ
οἱ
λοχαγοὶ
καὶ
οἱ
|
ὑπολόχαγοι |
καὶ
οἱ
ἀξιοῦντες
τούτων
μὴ |
[5, 8, 1] |
δὲ
καὶ
τοὺς
στρατηγοὺς
δίκην
|
ὑποσχεῖν |
τοῦ
παρεληλυθότος
χρόνου.
καὶ
διδόντων |
[5, 8, 10] |
καθῆσθαι
καὶ
ἡσυχίαν
ἔχειν
ἑώρων
|
ὑπουργὸν |
ὂν
τῷ
τε
ἀποπήγνυσθαι
τὸ |
[5, 6, 10] |
τὴν
ξυμβουλὴν
ταύτην·
οἱ
δὲ
|
ὑπώπτευον |
καὶ
τούτου
ἕνεκα
λέγειν
ὡς |
[5, 6, 10] |
δὲ
ταῦτ᾽
ἔλεξεν,
οἱ
μὲν
|
ὑπώπτευον |
φιλίας
ἕνεκα
τῆς
Κορύλα
λέγειν· |
[5, 2, 1] |
οὐδὲν
ἦν
λαμβάνειν
εἰ
μὴ
|
ὗς |
ἢ
βοῦς
ἢ
ἄλλο
τι |
[5, 4, 10] |
λαβόντες
ᾤχοντο.
καὶ
ἧκον
τῇ
|
ὑστεραίᾳ |
ἄγοντες
τριακόσια
πλοῖα
μονόξυλα
καὶ |
[5, 2, 20] |
πλὴν
τῆς
ἄκρας.
(τῇ
δὲ
|
ὑστεραίᾳ |
ἀπῇσαν
οἱ
Ἕλληνες
ἔχοντες
τὰ |
[5, 4, 20] |
ἡμέραν
οὕτως
ἔμειναν·
τῇ
δὲ
|
ὑστεραίᾳ |
θύσαντες
ἐπεὶ
ἐκαλλιερήσαντο,
ἀριστήσαντες,
ὀρθίους |
[5, 6, 1] |
τὸ
τέλος
ἐγένετο.
τῇ
δὲ
|
ὑστεραίᾳ |
ξυνέλεξαν
οἱ
στρατηγοὶ
τοὺς
στρατιώτας. |
[5, 1, 10] |
οὗτος
μὲν
οὖν
δίκαια
ἔπαθεν
|
ὕστερον· |
ἐν
Θρᾴκῃ
γὰρ
παρὰ
Σεύθῃ |
[5, 5, 1] |
δὲ
Ἕλληνες
ὄντες
καὶ
αὐτοὶ
|
ὑφ᾽ |
ὑμῶν
ὄντων
Ἑλλήνων
ἀγαθὸν
μέν |
[5, 7, 10] |
ἠλιθίων
κἀμοὶ
φθονούντων,
ὅτι
ἐγὼ
|
ὑφ᾽ |
ὑμῶν
τιμῶμαι.
καίτοι
οὐ
δικαίως |
[5, 2, 1] |
δὲ
τοὺς
Δρίλας
προθύμως
ἦγον,
|
ὑφ᾽ |
ὧν
κακῶς
ἔπασχον,
εἰς
χωρία |
[5, 4, 20] |
ἐκ
χειρός.
(ἐπεὶ
δὲ
οὐχ
|
ὑφίεντο |
οἱ
Ἕλληνες,
ἀλλὰ
ὁμόσε
ἐχώρουν, |
[5, 6, 1] |
τῆς
ὁδοῦ
καθ᾽
ἑκάτερά
ἐστιν
|
ὑψηλά, |
ἃ
κρατεῖν
κατέχοντες
καὶ
πάνυ |
[5, 4, 30] |
ἐκ
τῆς
ἑτέρας
πόλεως·
οὕτως
|
ὑψηλή |
τε
καὶ
κοίλη
ἡ
χώρα |
[5, 6, 1] |
καὶ
πεδία
κάλλιστα
καὶ
ὄρη
|
ὑψηλότατα. |
(καὶ
πρῶτον
μὲν
οἶδα
εὐθὺς |