HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Xénophon, L'Anabase, livre V

Liste des contextes (ordre alphabétique)


υ  =  54 formes différentes pour 154 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap., par.
[5, 5, 10]   ἄν τε εἰς Ἑλληνίδα, οὐχ  ὕβρει   ἀλλὰ ἀνάγκῃ λαμβάνομεν τὰ ἐπιτήδεια.
[5, 8, 10]   τέμνουσιν ἐπ᾽ ἀγαθῷ· (εἰ δὲ  ὕβρει   νομίζετέ με ταῦτα πράττειν, ἐνθυμήθητε
[5, 8, 1]   εἶναι, οἷς φασιν ὑπὸ τῆς  ὕβρεως   κόπον οὐκ ἐγγίγνεσθαι. ὅμως δὲ
[5, 8, 20]   ἐξουσίαν ἐποιήσατε τοῖς κακοῖς αὐτῶν  ὑβρίζειν   ἐῶντες αὐτούς. οἶμαι γάρ, εἰ
[5, 8, 1]   ἑπομένων, εἰ ἐν τοιούτῳ καιρῷ  ὕβριζον,   ὁμολογῶ καὶ τῶν ὄνων ὑβριστότερος
[5, 8, 1]   παίεσθαι ὑπ᾽ αὐτοῦ καὶ ὡς  ὑβρίζοντος   τὴν κατηγορίαν ἐποιοῦντο. (καὶ
[5, 8, 20]   καὶ τότε κακίστους καὶ νῦν  ὑβριστοτάτους.   (Βοΐσκος γοῦν πύκτης
[5, 8, 1]   ὕβριζον, ὁμολογῶ καὶ τῶν ὄνων  ὑβριστότερος   εἶναι, οἷς φασιν ὑπὸ τῆς
[5, 8, 10]   ἀνδρίζεσθαι παρεῖχε θερμασίαν τινὰ καὶ  ὑγρότητα,   τὸ δὲ καθῆσθαι καὶ ἡσυχίαν
[5, 6, 30]   τὴν Φασιανῶν χώραν. (αἰήτου δὲ  ὑιδοῦς   ἐτύγχανε βασιλεύων αὐτῶν. Ξενοφῶν δὲ
[5, 8, 10]   ὑπέχειν δίκην οἵαν καὶ γονεῖς  υἱοῖς   καὶ διδάσκαλοι παισί· καὶ γὰρ
[5, 2, 30]   ἐκπεσόντες ἐκ τῆς ὁδοῦ εἰς  ὕλην   κατὰ τὰς νάπας καλινδούμενοι ἐσώθησαν,
[5, 6, 20]   στρατιᾷ· ~ἄνδρες, νῦν μὲν ὁρῶμεν  ὑμᾶς   ἀπόρους ὄντας καὶ ἐν τῷ
[5, 6, 1]   ἢν δὲ κατὰ γῆν στέλλησθε,  ὑμᾶς   δεήσει τοὺς μαχομένους εἶναι. ὅμως
[5, 4, 20]   τῆς ἡμετέρας τάξεως ἀπολείψονται. (ἀλλ᾽  ὑμᾶς   δεῖ παρασκευάζεσθαι ὅπως καὶ τοῖς
[5, 6, 20]   ταῦτα διανοοίμην ἤδη οὐ πείσας  ὑμᾶς.   ~ἐγὼ δὲ εἰ μὲν ἑώρων
[5, 6, 20]   ἑκάστῳ τοῦ μηνός· καὶ ἄξω  ὑμᾶς   εἰς τὴν Τρῳάδα, ἔνθεν καί
[5, 5, 10]   νομίζει πάσχειν. (νῦν δὲ ἀκούομεν  ὑμᾶς   εἴς τε τὴν πόλιν βίᾳ
[5, 7, 1]   ἐξαπατήσας ἄγοιμι; (ποιῶ δ᾽  ὑμᾶς   ἐξαπατηθέντας καὶ γοητευθέντας ὑπ᾽ ἐμοῦ
[5, 7, 1]   οὖν ὅστις τοῦτο ἂν δύναιτο  ὑμᾶς   ἐξαπατῆσαι ὡς ἥλιος ἔνθεν μὲν
[5, 7, 1]   οὖν ἔστιν ὅπως τις ἂν  ὑμᾶς   ἐξαπατήσαι ὥστε ἐμβαίνειν ὁπόταν νότος
[5, 6, 20]   αὐτὸς ἐπεβούλευε διαβάλλειν με πρὸς  ὑμᾶς.   ἐξήνεγκε γὰρ τὸν λόγον ὡς
[5, 7, 20]   λόγων μὴ ἀκοῦσαι τῶν πρὸς  ὑμᾶς   ἰόντων. (ἔπειτα δὲ οὓς μὲν
[5, 7, 20]   ἂν θέλῃ. κἄν τινες πρὸς  ὑμᾶς   ἴωσι πρέσβεις εἰρήνης δεόμενοι
[5, 6, 20]   ἄμεινον εἴη ἄρχεσθαι λέγειν εἰς  ὑμᾶς   καὶ πράττειν περὶ τούτων
[5, 7, 1]   ἐμὲ ὡς ἐγὼ ἄρα ἐξαπατήσας  ὑμᾶς   μέλλω ἄγειν εἰς Φᾶσιν. ἀκούσατε
[5, 7, 1]   ἂν οὖν ἐγὼ βιασαίμην  ὑμᾶς   ξὺν ἐμοὶ πλεῖν μὴ βουλομένους
[5, 7, 20]   ἀγορανόμος εἰ μὲν ἀδικεῖ  ὑμᾶς,   οἴχεται ἀποπλέων οὐ δοὺς ὑμῖν
[5, 8, 20]   παίω· ~ἐν εὐδίᾳ γὰρ ὁρῶ  ὑμᾶς.   ὅταν δὲ χειμὼν καὶ
[5, 5, 1]   τῶν Σινωπέων πόλις ἐπαινέσοντάς τε  ὑμᾶς   ὅτι νικᾶτε Ἕλληνες ὄντες βαρβάρους,
[5, 5, 1]   δὲ μηδέν· οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς  ὑμᾶς   οὐδὲν πώποτε ὑπήρξαμεν κακῶς ποιοῦντες.
[5, 4, 1]   καὶ τιμωρήσασθαι εἴ τί ποτε  ὑμᾶς   οὗτοι ἠδίκησαν, καὶ τὸ λοιπὸν
[5, 6, 30]   οὗ ἂν γένοιτο ὥστε λαβόντας  ὑμᾶς   πόλιν τὸν μὲν βουλόμενον ἀποπλεῖν
[5, 8, 10]   διὰ ῥᾳστώνην καὶ κωλύοντα καὶ  ὑμᾶς   τοὺς πρόσθεν καὶ ἡμᾶς τοὺς
[5, 6, 30]   δὲ εἰ μὲν ἑώρων ἀποροῦντας  ὑμᾶς,   τοῦτ᾽ ἂν ἐσκόπουν ἀφ᾽ οὗ
[5, 7, 20]   κατακτείναντες τούτους οἱ βουλόμενοι ποιήσουσιν  ὑμᾶς   τῶν λόγων μὴ ἀκοῦσαι τῶν
[5, 7, 10]   ἀρχέτω· μόνον ἀγαθόν τι ποιῶν  ὑμᾶς   φαινέσθω. (ἀλλὰ γὰρ ἐμοὶ μὲν
[5, 1, 1]   καὶ πλοῖα τὰ ἡμᾶς ἄξοντα·  ὑμεῖς   δὲ εἴπερ πλεῖν βούλεσθε, περιμένετε
[5, 7, 1]   οὕτως αὐτοῖς χρῆσθε ὥσπερ ἄξιον.  (ὑμεῖς   δέ, ἔφη, ἴστε δήπου ὅθεν
[5, 6, 30]   τούτων εἴποι εἰς τὴν στρατιάν·  ὑμεῖς   δὲ ξυλλέξαντες, ἔφη, εἰ βούλεσθε,
[5, 7, 1]   μὲν ἔσομαι ἐξηπατηκὼς εἷς,  ὑμεῖς   δὲ οἱ ἐξηπατημένοι ἐγγὺς μυρίων
[5, 7, 1]   μὲν ἐν ἑνὶ πλοίῳ πλεύσομαι,  ὑμεῖς   δὲ τοὐλάχιστον ἐν ἑκατόν. πῶς
[5, 8, 10]   ποδῶν δακτύλους, ἅπερ πολλοὺς καὶ  ὑμεῖς   ἴστε παθόντας. (ἄλλον δέ γε
[5, 8, 20]   δὲ δικαίως ἔπαιον αὐτοὺς καὶ  ὑμεῖς   κατεδικάσατε· ἔχοντες ξίφη, οὐ ψήφους,
[5, 7, 20]   κατάστασις ἡμῖν ἔσται τῆς στρατιᾶς.  (ὑμεῖς   μὲν οἱ πάντες οὐκ ἔσεσθε
[5, 6, 10]   μὲν ἄνδρες ᾕρηνται πορείαν ἣν  ὑμεῖς   ξυμβουλεύετε· οὕτω δὲ ἔχει· εἰ
[5, 7, 20]   (ἔπειτα δὲ οὓς μὲν ἂν  ὑμεῖς   πάντες ἕλησθε ἄρχοντας, ἐν οὐδεμιᾷ
[5, 4, 1]   ἂν ξύμμαχοι ὑμῶν γενώμεθα, καὶ  ὑμεῖς   τί οἷοί τε ἔσεσθε ἡμῖν
[5, 7, 10]   ἑαυτοῦ, ἐγρηγορέναι περὶ τῆς  ὑμετέρας   ἀσφαλείας ἐπιμελούμενον; τί γάρ, ἄρχοντας
[5, 5, 20]   δὲ αὐτὸν καὶ ἐπιθυμεῖν τῆς  ὑμετέρας   πόλεως καὶ χωρίων τῶν ἐπιθαλαττίων)
[5, 5, 10]   τῶν ἐκείνων. (Κοτυωρίτας δέ, οὓς  ὑμετέρους   φατὲ εἶναι, εἴ τι αὐτῶν
[5, 5, 20]   φρουροῦμεν, ὅπως μὴ ἐπὶ τῷ  ὑμετέρῳ   ἁρμοστῇ ὦσιν οἱ κάμνοντες ἡμῶν,
[5, 6, 20]   οὐδ᾽ ὑμῖν λέγοντας. (ὑπισχνοῦμαι δὲ  ὑμῖν,   ἂν ἐκπλέητε, ἀπὸ νουμηνίας μισθοφορὰν
[5, 6, 30]   ὥστε ἐκπλεῖν, καὶ μισθὸν ὑπισχνουμένους  ὑμῖν   ἄνδρας ἀπὸ νουμηνίας, καλόν μοι
[5, 7, 20]   ὑμᾶς, οἴχεται ἀποπλέων οὐ δοὺς  ὑμῖν   δίκην· εἰ δὲ μὴ ἀδικεῖ,
[5, 7, 30]   πειρᾶται ἔχων σκηνοῦν. (εἰ μέντοι  ὑμῖν   δοκεῖ θηρίων ἀλλὰ μὴ ἀνθρώπων
[5, 5, 20]   (ἃ δὲ ἠπείλησας ὡς, ἢν  ὑμῖν   δοκῇ, Κορύλαν καὶ Παφλαγόνας ξυμμάχους
[5, 6, 10]   ἐγὼ μὲν οὖν οὐ χαλεπὴν  ὑμῖν   εἶναι νομίζω τὴν πορείαν ἀλλὰ
[5, 6, 30]   ἀπαλλάξαιτε. (δοκεῖ οὖν μοι ἅπερ  ὑμῖν,   ἐκπορεύεσθαι εἰς τὴν Ἑλλάδα, καὶ
[5, 8, 20]   οὐ ψήφους, παρέστατε, καὶ ἐξῆν  ὑμῖν   ἐπικουρεῖν αὐτοῖς, εἰ ἐβούλεσθε· ἀλλὰ
[5, 7, 10]   τίς τι ἀγαθὸν δύναται ἐν  ὑμῖν,   μάχεσθαι εἴ τις ἐθέλει
[5, 6, 20]   καί εἰμι φυγάς, καὶ ὑπάρξει  ὑμῖν   ἐμὴ πόλις· ἑκόντες γάρ
[5, 4, 1]   εἶναι. (εἰ οὖν βούλεσθε, ἔξεστιν  ὑμῖν   ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι
[5, 7, 30]   οὖν ταῦτα καλῶς ἔχει, δοξάτω  ὑμῖν,   ἵνα ὡς τοιούτων ἐσομένων καὶ
[5, 7, 20]   καὶ νῦν ἐγένετο. (οἷα δὲ  ὑμῖν   καὶ διαπεπράχασιν οἱ αὐθαίρετοι οὗτοι
[5, 6, 30]   ὠφελῆσαί τι. (ἐπεὶ δὲ ὁρῶ  ὑμῖν   καὶ τὰ πλοῖα πέμποντας Ἡρακλεώτας
[5, 6, 20]   τινας θύεσθαι ἐπὶ τούτῳ οὐδ᾽  ὑμῖν   λέγοντας. (ὑπισχνοῦμαι δὲ ὑμῖν, ἂν
[5, 7, 30]   δὲ καταλεύσαντες τοὺς πρέσβεις διεπράξαντο  ὑμῖν   μόνοις μὲν τῶν Ἑλλήνων εἰς
[5, 4, 10]   ναῦς τε καὶ ἄνδρας οἵτινες  ὑμῖν   ξυμμαχοῦνταί τε καὶ τὴν ὁδὸν
[5, 6, 20]   ἐθέλοντα μένειν αὐτοῦ, πλοῖα δ᾽  ὑμῖν   πάρεστιν, ὥστε ὅπῃ ἂν βούλησθε
[5, 4, 10]   καὶ ἡμῖν πολεμίων, καὶ δεῦρο  ὑμῖν   πέμψαι ναῦς τε καὶ ἄνδρας
[5, 4, 1]   δὲ οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν  ὑμῖν   πολεμίους εἶναι. (εἰ οὖν βούλεσθε,
[5, 4, 10]   τοῦ ἐπὶ θάτερα τὴν τῶν  ὑμῖν   τε καὶ ἡμῖν πολεμίων, καὶ
[5, 6, 20]   νοῶν καὶ πράττων ὁποῖα μέλλει  ὑμῖν   τε κάλλιστα καὶ ἄριστα ἔσεσθαι
[5, 6, 20]   γένησθε, κἀγὼ καθάπερ Τιμασίων ὑπισχνοῦμαι  ὑμῖν   τὴν μισθοφοράν. ταῦτα δὲ ἔλεγεν
[5, 7, 1]   ἂν δῶ δίκην· ἂν δ᾽  ὑμῖν   φαίνωνται ἀδικεῖν οἱ ἐμὲ διαβάλλοντες,
[5, 8, 20]   θαυμάζω ὅτι εἰ μέν τινι  ὑμῶν   ἀπηχθόμην, μέμνησθε καὶ οὐ σιωπᾶτε,
[5, 5, 10]   ἔπεμπον· ᾐτιῶντο δὲ τὸν παρ᾽  ὑμῶν   ἁρμοστὴν τούτων αἴτιον εἶναι. ~ὃ
[5, 7, 1]   οὕτω περὶ αὑτοῦ τε καὶ  ὑμῶν   βουλευόμενος; ~ἀλλ᾽ οὗτοί εἰσιν οἱ
[5, 4, 1]   ἡμῶν δεήσεσθε χρήσασθαι, ἂν ξύμμαχοι  ὑμῶν   γενώμεθα, καὶ ὑμεῖς τί οἷοί
[5, 7, 10]   ἐπιμελούμενον; τί γάρ, ἄρχοντας αἱρουμένων  ὑμῶν   ἐγώ τινι ἐμποδών εἰμι; παρίημι,
[5, 7, 20]   κατακανεῖν καὶ ἰδιώτην ὃν ἂν  ὑμῶν   ἐθέλῃ ἄκριτον, ἢν ὦσιν οἱ
[5, 1, 1]   καὶ τάδε. ἐπὶ λείαν γὰρ  ὑμῶν   ἐκπορεύσονταί τινες. οἴομαι οὖν βέλτιστον
[5, 8, 10]   ὅσοις σᾐζεσθαι μὲν ἤρκει δι᾽  ὑμῶν   ἐν τάξει τε ἰόντων καὶ
[5, 5, 20]   ἤδη γὰρ καὶ ἄλλοις πολλαπλασίοις  ὑμῶν   ἐπολεμήσαμεν· ἂν δὲ δοκῇ ἡμῖν
[5, 7, 10]   τὰ εἰρημένα· εἰ δέ τις  ὑμῶν   αὐτὸς ἐξαπατηθῆναι ἂν οἴεται
[5, 6, 20]   ὁρᾶτε ὁπόσα δύναμαι καὶ ὑπὲρ  ὑμῶν   καὶ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ὅπως ταῦτα
[5, 5, 1]   Ἕλληνες ὄντες καὶ αὐτοὶ ὑφ᾽  ὑμῶν   ὄντων Ἑλλήνων ἀγαθὸν μέν τι
[5, 8, 10]   τάξεις προθέοντες ἁρπάζειν ἤθελον καὶ  ὑμῶν   πλεονεκτεῖν. εἰ δὲ τοῦτο πάντες
[5, 7, 10]   μάχεσθαι εἴ τις ἐθέλει ὑπὲρ  ὑμῶν   τε καὶ ἑαυτοῦ, ἐγρηγορέναι
[5, 7, 10]   κἀμοὶ φθονούντων, ὅτι ἐγὼ ὑφ᾽  ὑμῶν   τιμῶμαι. καίτοι οὐ δικαίως γ᾽
[5, 7, 10]   εἶχον, δοκοῦσι δέ μοι καὶ  ὑμῶν   τινες εἰς τὸ ἐγγυτάτω χωρίον
[5, 4, 1]   οὗτοι ἠδίκησαν, καὶ τὸ λοιπὸν  ὑμῶν   ὑπηκόους εἶναι τούτους. (εἰ δὲ
[5, 8, 1]   δὲ κατηγόρησάν τινες φάσκοντες παίεσθαι  ὑπ᾽   αὐτοῦ καὶ ὡς ὑβρίζοντος τὴν
[5, 8, 10]   ἔξεστιν αὐτοῖς σωθεῖσιν, εἴ τι  ὑπ᾽   ἐμοῦ ἔπαθον παρὰ τὸ δίκαιον,
[5, 7, 1]   δ᾽ ὑμᾶς ἐξαπατηθέντας καὶ γοητευθέντας  ὑπ᾽   ἐμοῦ ἥκειν εἰς Φᾶσιν· καὶ
[5, 5, 20]   δὲ ἄλλοι, ὡς ὁρᾶτε, σκηνοῦμεν  ὑπαίθριοι   ἐν τῇ τάξει, παρεσκευασμένοι, ἂν
[5, 6, 20]   ἔνθεν καί εἰμι φυγάς, καὶ  ὑπάρξει   ὑμῖν ἐμὴ πόλις· ἑκόντες
[5, 1, 10]   αὐτόθεν. ἢν μὲν γὰρ ἔλθῃ,  ὑπαρχόντων   ἐνθάδε ἐν ἀφθονωτέροις πλευσόμεθα· ἢν
[5, 2, 30]   ἐπεὶ δὲ ἐδόκει ἤδη ἱκανὸν  ὑπεληλυθέναι,   τῷ Μυσῷ ἐσήμηνε φεύγειν ἀνὰ
[5, 4, 10]   ξύλου σφαιροειδές. (χιτωνίσκους δὲ ἐνεδεδύκεσαν  ὑπὲρ   γονάτων, πάχος ὡς λινοῦ στρωματοδέσμου,
[5, 6, 20]   δύναμαι καὶ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ  ὑπὲρ   ἐμαυτοῦ ὅπως ταῦτα τυγχάνω καὶ
[5, 7, 10]   οἷον ὑποδείκνυσιν, ὥρα ἡμῖν βουλεύεσθαι  ὑπὲρ   ἡμῶν αὐτῶν μὴ κάκιστοί τε
[5, 3, 1]   τε ἀσθενοῦντας ἐνεβίβασαν καὶ τοὺς  ὑπὲρ   τετταράκοντα ἔτη καὶ παῖδας καὶ
[5, 6, 20]   πείθειν τε καταμένειν καὶ θύεσθαι  ὑπὲρ   τῆς μονῆς (μὴ κοινούμενον τῇ
[5, 5, 10]   ποιεῖσθαι. (πρὸς ταῦτα ἀναστὰς Ξενοφῶν  ὑπὲρ   τῶν στρατιωτῶν εἶπεν· ἡμεῖς δέ,
[5, 6, 20]   ὡς ὁρᾶτε ὁπόσα δύναμαι καὶ  ὑπὲρ   ὑμῶν καὶ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ὅπως
[5, 7, 10]   μάχεσθαι εἴ τις ἐθέλει  ὑπὲρ   ὑμῶν τε καὶ ἑαυτοῦ,
[5, 7, 30]   ποιήσῃ τις καὶ τὰ ἐρυμνὰ  ὑπερδέξια   πειρᾶται ἔχων σκηνοῦν. (εἰ μέντοι
[5, 2, 1]   οἰκιῶν, πολλοὶ ἦσαν ἁθρόοι καὶ  ὑπερεκάθηντο   ἐπὶ τῶν ἄκρων. (οἱ δὲ
[5, 1, 1]   ἐπιβουλεύουσιν· ἔχομεν γὰρ τὰ ἐκείνων·  ὑπερκάθηνται   δὲ ἡμῶν. φυλακὰς δή μοι
[5, 6, 30]   Νέωνος τοῦ Ἀσιναίου, ὃς Χειρισόφῳ  ὑπεστρατήγει,   Χειρίσοφος δὲ οὔπω παρῆν, ἔρχονται
[5, 6, 30]   τὴν στρατιὰν οἱ τὴν μισθοφορὰν  ὑπεσχημένοι.   παραλαβόντες οὖν οὗτοι καὶ τοὺς
[5, 6, 30]   πέμπουσι, τὰ δὲ χρήματα  ὑπέσχοντο   Τιμασίωνι καὶ Θώρακι ἐψευσμένοι ἦσαν
[5, 8, 10]   ἐπ᾽ ἀγαθῷ ἐκόλασά τινα, ἀξιῶ  ὑπέχειν   δίκην οἵαν καὶ γονεῖς υἱοῖς
[5, 5, 1]   οὗτοι ὀλίγοι τε ἦσαν καὶ  ὑπήκοοι   τῶν Μοσσυνοίκων, καὶ βίος
[5, 4, 1]   ἠδίκησαν, καὶ τὸ λοιπὸν ὑμῶν  ὑπηκόους   εἶναι τούτους. (εἰ δὲ ἡμᾶς
[5, 5, 10]   καὶ Χαλδαίους καίπερ βασιλέως οὐχ  ὑπηκόους   ὄντας ὅμως καὶ μάλα φοβεροὺς
[5, 5, 1]   γὰρ ἡμεῖς ὑμᾶς οὐδὲν πώποτε  ὑπήρξαμεν   κακῶς ποιοῦντες. ~Κοτυωρῖται δὲ οὗτοι
[5, 6, 20]   ἐπὶ τούτῳ οὐδ᾽ ὑμῖν λέγοντας.  (ὑπισχνοῦμαι   δὲ ὑμῖν, ἂν ἐκπλέητε, ἀπὸ
[5, 6, 20]   ἐκεῖ γένησθε, κἀγὼ καθάπερ Τιμασίων  ὑπισχνοῦμαι   ὑμῖν τὴν μισθοφοράν. ταῦτα δὲ
[5, 6, 30]   Σινωπέας ὥστε ἐκπλεῖν, καὶ μισθὸν  ὑπισχνουμένους   ὑμῖν ἄνδρας ἀπὸ νουμηνίας, καλόν
[5, 6, 20]   οἱ Ἡρακλεῶται καὶ οἱ Σινωπεῖς  ὑπισχνοῦντο   ὥστε ἐκπλεῖν. (ὁ δὲ Ξενοφῶν
[5, 8, 1]   οἴνου δὲ μηδ᾽ ὀσφραίνεσθαι παρόν,  ὑπὸ   δὲ πόνων πολλῶν ἀπαγορευόντων, πολεμίων
[5, 2, 10]   δὲ οἳ καὶ πῦρ προσέφερον.  (ὑπὸ   δὲ τοῦ πλήθους τῶν βελῶν
[5, 1, 10]   παρὰ Σεύθῃ πολυπραγμονῶν τι ἀπέθανεν  ὑπὸ   Νικάνδρου τοῦ Λάκωνος. (ἔλαβον δὲ
[5, 3, 1]   ἐσώθησαν. οἱ δὲ ἄλλοι ἀπώλοντο  ὑπό   τε τῶν πολεμίων καὶ χιόνος
[5, 4, 20]   ἄκρατος μὲν ὀξὺς ἐφαίνετο εἶναι  ὑπὸ   τῆς αὐστηρότητος, κερασθεὶς δὲ εὐώδης
[5, 8, 1]   ὄνων ὑβριστότερος εἶναι, οἷς φασιν  ὑπὸ   τῆς ὕβρεως κόπον οὐκ ἐγγίγνεσθαι.
[5, 3, 1]   κατοικοῦντος ἤδη αὐτοῦ ἐν Σκιλλοῦντι  ὑπὸ   τῶν Λακεδαιμονίων οἰκισθέντος παρὰ τὴν
[5, 8, 10]   ἔπαισα πύξ, ὅπως μὴ λόγχῃ  ὑπὸ   τῶν πολεμίων παίοιτο. (καὶ γὰρ
[5, 4, 10]   τῶν Ἑλλήνων τινές, οὐ ταχθέντες  ὑπὸ   τῶν στρατηγῶν, ἀλλὰ ἁρπαγῆς ἕνεκεν.
[5, 8, 1]   ἔφη, ἀλλ᾽ ἡμίονον ἐλαύνειν ταχθεὶς  ὑπὸ   τῶν συσκήνων ἐλεύθερος ὤν. (ἐνταῦθα
[5, 7, 10]   εἰ ἔπεισι καὶ ἔσται οἷον  ὑποδείκνυσιν,   ὥρα ἡμῖν βουλεύεσθαι ὑπὲρ ἡμῶν
[5, 3, 10]   τῶν εἰς τὴν ἑορτὴν ἰόντων  ὑποζύγια   εὐωχεῖσθαι. (περὶ δὲ αὐτὸν τὸν
[5, 4, 20]   μεταξὺ τῶν λόχων (ὀρθίων) ἔχοντες,  ὑπολειπομένου   δὲ μικρὸν τοῦ στόματος τῶν
[5, 2, 10]   καὶ οἱ λοχαγοὶ καὶ οἱ  ὑπολόχαγοι   καὶ οἱ ἀξιοῦντες τούτων μὴ
[5, 8, 1]   δὲ καὶ τοὺς στρατηγοὺς δίκην  ὑποσχεῖν   τοῦ παρεληλυθότος χρόνου. καὶ διδόντων
[5, 8, 10]   καθῆσθαι καὶ ἡσυχίαν ἔχειν ἑώρων  ὑπουργὸν   ὂν τῷ τε ἀποπήγνυσθαι τὸ
[5, 6, 10]   τὴν ξυμβουλὴν ταύτην· οἱ δὲ  ὑπώπτευον   καὶ τούτου ἕνεκα λέγειν ὡς
[5, 6, 10]   δὲ ταῦτ᾽ ἔλεξεν, οἱ μὲν  ὑπώπτευον   φιλίας ἕνεκα τῆς Κορύλα λέγειν·
[5, 2, 1]   οὐδὲν ἦν λαμβάνειν εἰ μὴ  ὗς   βοῦς ἄλλο τι
[5, 4, 10]   λαβόντες ᾤχοντο. καὶ ἧκον τῇ  ὑστεραίᾳ   ἄγοντες τριακόσια πλοῖα μονόξυλα καὶ
[5, 2, 20]   πλὴν τῆς ἄκρας. (τῇ δὲ  ὑστεραίᾳ   ἀπῇσαν οἱ Ἕλληνες ἔχοντες τὰ
[5, 4, 20]   ἡμέραν οὕτως ἔμειναν· τῇ δὲ  ὑστεραίᾳ   θύσαντες ἐπεὶ ἐκαλλιερήσαντο, ἀριστήσαντες, ὀρθίους
[5, 6, 1]   τὸ τέλος ἐγένετο. τῇ δὲ  ὑστεραίᾳ   ξυνέλεξαν οἱ στρατηγοὶ τοὺς στρατιώτας.
[5, 1, 10]   οὗτος μὲν οὖν δίκαια ἔπαθεν  ὕστερον·   ἐν Θρᾴκῃ γὰρ παρὰ Σεύθῃ
[5, 5, 1]   δὲ Ἕλληνες ὄντες καὶ αὐτοὶ  ὑφ᾽   ὑμῶν ὄντων Ἑλλήνων ἀγαθὸν μέν
[5, 7, 10]   ἠλιθίων κἀμοὶ φθονούντων, ὅτι ἐγὼ  ὑφ᾽   ὑμῶν τιμῶμαι. καίτοι οὐ δικαίως
[5, 2, 1]   δὲ τοὺς Δρίλας προθύμως ἦγον,  ὑφ᾽   ὧν κακῶς ἔπασχον, εἰς χωρία
[5, 4, 20]   ἐκ χειρός. (ἐπεὶ δὲ οὐχ  ὑφίεντο   οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ ὁμόσε ἐχώρουν,
[5, 6, 1]   τῆς ὁδοῦ καθ᾽ ἑκάτερά ἐστιν  ὑψηλά,   κρατεῖν κατέχοντες καὶ πάνυ
[5, 4, 30]   ἐκ τῆς ἑτέρας πόλεως· οὕτως  ὑψηλή   τε καὶ κοίλη χώρα
[5, 6, 1]   καὶ πεδία κάλλιστα καὶ ὄρη  ὑψηλότατα.   (καὶ πρῶτον μὲν οἶδα εὐθὺς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/03/2007