Livre, Chap., par.
[5, 7, 30]	γὰρ οἶδ᾽ ὅτι πονηροὺς ἂν	φαίημεν	εἶναι τοὺς τὰ τοιαῦτα ποιοῦντας.
[5, 7, 10]	μόνον ἀγαθόν τι ποιῶν ὑμᾶς	φαινέσθω.	(ἀλλὰ γὰρ ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ
[5, 6, 20]	δὲ ὅτι ἐν τοῖς ἱεροῖς	φαίνοιτό	τις δόλος καὶ ἐπιβουλὴ ἐμοί,
[5, 7, 1]	θεῶν, καὶ ἐὰν μὲν ἐγὼ	φαίνωμαι	ἀδικεῖν, οὐ χρή με ἐνθένδε
[5, 7, 30]	περὶ τὰ μέγιστα τοιαῦτα ἐξαμαρτάνοντες	φαινώμεθα;	οὗ δὲ δὴ πάντων οἰόμεθα
[5, 7, 1]	δῶ δίκην· ἂν δ᾽ ὑμῖν	φαίνωνται	ἀδικεῖν οἱ ἐμὲ διαβάλλοντες, οὕτως
[5, 7, 20]	ἢ συὸς ἀγρίου ἢ ἐλάφου	φανέντος	ἵενται ἐπ᾽ αὐτόν. (οἱ δ᾽
[5, 6, 1]	δὴ ἂν μὲν εὖ ξυμβουλεύσας	φανῶ,	πολλοὶ ἔσονται οἱ ἐπαινοῦντές με,
[5, 6, 20]	καὶ τῆς Τρῳάδος καὶ τῆς	Φαρναβάζου	ἀρχῆς πάσης, τὰ μὲν διὰ
[5, 6, 30]	πλοῖα ἔστι, καὶ κατασχεῖν τὴν	Φασιανῶν	χώραν. (αἰήτου δὲ ὑιδοῦς ἐτύγχανε
[5, 7, 1]	τοὺς στρατιώτας ἐξαπατήσας πάλιν εἰς	Φᾶσιν.	(ἀκούσαντες δ᾽ οἱ στρατιῶται χαλεπῶς
[5, 7, 1]	ἐξαπατήσας ὑμᾶς μέλλω ἄγειν εἰς	Φᾶσιν.	ἀκούσατε οὖν μου πρὸς θεῶν,
[5, 6, 30]	δοκοίη κράτιστον εἶναι πλεῖν εἰς	Φᾶσιν,	ἐπεὶ πλοῖα ἔστι, καὶ κατασχεῖν
[5, 7, 1]	γοητευθέντας ὑπ᾽ ἐμοῦ ἥκειν εἰς	Φᾶσιν·	καὶ δὴ ἀποβαίνομεν εἰς τὴν
[5, 7, 1]	φέρει, νότος δὲ εἴσω εἰς	Φᾶσιν,	καὶ λέγεται, ὅταν βορρᾶς πνέῃ,
[5, 8, 1]	τῶν ὄνων ὑβριστότερος εἶναι, οἷς	φασιν	ὑπὸ τῆς ὕβρεως κόπον οὐκ
[5, 8, 1]	μνᾶς. Ξενοφῶντος δὲ κατηγόρησάν τινες	φάσκοντες	παίεσθαι ὑπ᾽ αὐτοῦ καὶ ὡς
[5, 5, 10]	ἐκείνων. (Κοτυωρίτας δέ, οὓς ὑμετέρους	φατὲ	εἶναι, εἴ τι αὐτῶν εἰλήφαμεν,
[5, 7, 1]	τοῦ Πόντου εἰς τὴν Ἑλλάδα	φέρει,	νότος δὲ εἴσω εἰς Φᾶσιν,
[5, 5, 10]	ἅμα τε χρήματα ἄγειν καὶ	φέρειν	καὶ τοῖς πολεμίοις μάχεσθαι. (καὶ
[5, 8, 20]	διεμάχετο ὡς κάμνων ἀσπίδα μὴ	φέρειν,	νῦν δέ, ὡς ἀκούω, Κοτυωριτῶν
[5, 2, 20]	τε καὶ καταβάσει. ἐνταῦθα παραγγέλλει	φέρειν	ξύλα ὅσοι ἐτύγχανον ἔξω ὄντες
[5, 4, 20]	παχέα μακρά, ὅσα ἀνὴρ ἂν	φέροι	μόλις, τούτοις ἐπειρῶντο ἀμύνασθαι ἐκ
[5, 2, 10]	ὁδὸν τὴν ἐπὶ τὴν ἄκραν	φέρουσαν.	~ὁ δὲ Ξενοφῶν καὶ οἱ
[5, 2, 20]	πύλας τὰς εἰς τὴν ἄκραν	φερούσας.	καὶ γὰρ ξύλα μεγάλα ἐπερρίπτουν
[5, 2, 20]	ἔνθεν τῆς εἰς τὴν ἄκραν	φερούσης	ὁδοῦ· (ὥστε οὐδὲ διώκειν ἀσφαλὲς
[5, 5, 10]	ἀφελόμενοι· διὸ καὶ δασμὸν ἡμῖν	φέρουσιν	οὗτοι τεταγμένον καὶ Κερασούντιοι καὶ
[5, 1, 1]	καὶ τρέχων καὶ τὰ ὅπλα	φέρων	καὶ ἐν τάξει ὢν καὶ
[5, 7, 20]	δίκην· εἰ δὲ μὴ ἀδικεῖ,	φεύγει	ἐκ τοῦ στρατεύματος δείσας μὴ
[5, 2, 30]	ἀνὰ κράτος· καὶ ὃς ἐξαναστὰς	φεύγει	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ. (καὶ
[5, 2, 30]	ἱκανὸν ὑπεληλυθέναι, τῷ Μυσῷ ἐσήμηνε	φεύγειν	ἀνὰ κράτος· καὶ ὃς ἐξαναστὰς
[5, 7, 20]	σαφῶς νομίζοντες ἐπὶ σφᾶς ἵεσθαι,	φεύγουσι	δρόμῳ καὶ ἐμπίπτουσιν εἰς τὴν
[5, 2, 30]	Μυσὸς δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν	φεύγων	ἐβόα βοηθεῖν· (καὶ ἐβοήθησαν αὐτῷ,
[5, 6, 30]	ὡς χρὴ ταῦτα πράττειν, ἀναπαύεσθαί	φημι	χρῆναι. (οὕτω γὰρ γιγνώσκω· ὁμοῦ
[5, 7, 10]	τὸ χωρίον. πορευόμενον δ᾽ αὐτὸν	φθάνει	ἡμέρα γενομένη, καὶ ξυστάντες οἱ
[5, 6, 1]	τά τε ὄρη κλέψαι ἢ	φθάσαι	λαβόντες καὶ ἐν τῷ πεδίῳ
[5, 7, 10]	οὐ δικαίως γ᾽ ἄν μοι	φθονοῖεν·	τίνα γὰρ αὐτῶν ἐγὼ κωλύω
[5, 7, 10]	λόγοι ἀνδρῶν καὶ ἠλιθίων κἀμοὶ	φθονούντων,	ὅτι ἐγὼ ὑφ᾽ ὑμῶν τιμῶμαι.
[5, 3, 1]	μὴ ἀνάγκη ἦν ἔχειν. καὶ	Φιλήσιον	καὶ Σοφαίνετον τοὺς πρεσβυτάτους τῶν
[5, 6, 20]	ἐν τούτῳ ἐσίγα. ἀναστὰς δὲ	Φιλήσιος	καὶ Λύκων οἱ Ἀχαιοὶ ἔλεγον
[5, 8, 1]	τοῦ παρεληλυθότος χρόνου. καὶ διδόντων	Φιλήσιος	μὲν ὦφλε καὶ Ξανθικλῆς τῆς
[5, 7, 30]	ἢν ἀλλήλους κατακαίνωμεν; (πόλις δὲ	φιλία	τίς ἡμᾶς δέξεται, ἥτις ἂν
[5, 7, 10]	ἦν ἐν τοῖς ὄρεσι βαρβαρικά,	φίλια	τοῖς Κερασουντίοις, ὅθεν κατιόντες τινὲς
[5, 1, 1]	σωτήρια θύειν ἔνθα πρῶτον εἰς	φιλίαν	γῆν ἀφίκοντο, ἐν τῷ πρόσθεν
[5, 5, 10]	ἐνθάδε οὓς ἡμῖν ἡγεμόνας διὰ	φιλίαν	ἡ πόλις ξυνέπεμψεν. (ὅποι δ᾽
[5, 6, 10]	ταῦτ᾽ ἔλεξεν, οἱ μὲν ὑπώπτευον	φιλίας	ἕνεκα τῆς Κορύλα λέγειν· καὶ
[5, 5, 1]	τε τῆς πολεμίας καὶ τῆς	φιλίας,	ἐπορεύθησαν ὀκτὼ σταθμούς, καὶ ἀφικνοῦνται
[5, 4, 1]	Μοσσυνοίκων, ἐρωτῶντες πότερον ὡς διὰ	φιλίας	ἢ διὰ πολεμίας πορεύσονται τῆς
[5, 5, 1]	ξένια ἐδέξαντο, καὶ ὡς διὰ	φιλίας	πορευόμενοι δύο ἡμέρας ἀφίκοντο εἰς
[5, 5, 20]	πρὸς ἀλλήλους πολλά τε καὶ	φιλικὰ	διελέγοντο τά τε ἄλλα καὶ
[5, 7, 10]	εἴη καὶ ἀφύλακτον διὰ τὸ	φίλιον	νομίζειν εἶναι, ἔρχεται ἐπ᾽ αὐτοὺς
[5, 2, 1]	ῥᾴδιον ἦν λαβεῖν οὐκ ἦγον·	φίλοι	γὰρ αὐτοῖς ἦσαν· εἰς δὲ
[5, 5, 20]	πειρασόμεθα ξυμπράττοντες αὐτῷ ὧν ἐπιθυμεῖ	φίλοι	γίγνεσθαι. (ἐκ τούτου μάλα μὲν
[5, 5, 20]	ποιησόμενοι ἥκοιεν ἀλλὰ ἐπιδείξοντες ὅτι	φίλοι	εἰσί. καὶ ξενίοις, ἢν μὲν
[5, 5, 10]	αἴτιοί εἰσιν· οὐ γὰρ ὡς	φίλοι	προσεφέροντο ἡμῖν, ἀλλὰ κλείσαντες τὰς
[5, 4, 30]	(ἐπεὶ δὲ πορευόμενοι ἐν τοῖς	φίλοις	ἦσαν, ἐπεδείκνυσαν αὐτοῖς παῖδας τῶν
[5, 4, 20]	δεῖ παρασκευάζεσθαι ὅπως καὶ τοῖς	φίλοις	οὖσι τῶν βαρβάρων δόξητε κρείττους
[5, 5, 10]	καὶ ἄλλον ὅντινα ἂν δυνώμεθα	φίλον	ποιεῖσθαι. (πρὸς ταῦτα ἀναστὰς Ξενοφῶν
[5, 5, 20]	ἂν δὲ δοκῇ ἡμῖν καὶ	φίλον	ποιεῖσθαι τὸν Παφλαγόνα (ἀκούομεν δὲ
[5, 6, 1]	οὗ εἶπεν ὡς τὸν Παφλαγόνα	φίλον	ποιήσοιντο, ὅτι οὐχ ὡς τοῖς
[5, 5, 10]	αὐτούς, καὶ εἴ τις αὐτοῖς	φίλος	ἦν τῶν βαρβάρων, τούτων ἀπειχόμεθα·
[5, 1, 1]	Χειρίσοφος ἀνέστη καὶ εἶπεν ὧδε.	(φίλος	μοί ἐστιν, ὦ ἄνδρες, Ἀναξίβιος,
[5, 6, 1]	ἀλλ᾽ ὅτι ἐξὸν τοῖς βαρβάροις	φίλους	εἶναι τοὺς Ἕλληνας αἱρήσονται. ἐπεὶ
[5, 5, 10]	ἐπεὶ ἀγορὰν οἵαν ἐδύναντο παρεῖχον,	φίλους	τε ἐνομίζομεν εἶναι καὶ βίᾳ
[5, 7, 10]	θεῶν καὶ πρὸς ἀνθρώπων καὶ	φίλων	καὶ πολεμίων. (ἀκούσαντες δὲ ταῦτα
[5, 1, 10]	πείσονται γὰρ καὶ διὰ τὸ	φοβεῖσθαι	καὶ διὰ τὸ βούλεσθαι ἡμῶν
[5, 2, 20]	καὶ ἀπιέναι· καὶ ἡ νὺξ	φοβερὰ	ἦν ἡ ἐπιοῦσα. (μαχομένων δὲ
[5, 7, 1]	καὶ κύκλοι ξυνίσταντο καὶ μάλα	φοβεροὶ	ἦσαν μὴ ποιήσειαν οἷα καὶ
[5, 5, 10]	ὑπηκόους ὄντας ὅμως καὶ μάλα	φοβεροὺς	ὄντας πολεμίους ἐκτησάμεθα διὰ τὸ
[5, 5, 1]	τούτῳ ἔρχονται ἐκ Σινώπης πρέσβεις,	φοβούμενοι	περὶ τῶν Κοτυωριτῶν τῆς τε
[5, 3, 10]	τὰ δὲ καὶ ἐκ τῆς	Φολόης,	σύες καὶ δορκάδες καὶ ἔλαφοι.
[5, 5, 1]	πόλεως (ἦν γὰρ ἐκείνων καὶ	φόρον	ἐκείνοις ἔφερον) καὶ περὶ τῆς
[5, 2, 20]	διῄρουν, καὶ τοὺς ἀχρείους καὶ	φορτία	ἔχοντάς τε ἐξεπέμποντο καὶ τῶν
[5, 1, 1]	ἡμῖν εἰπεῖν τὸν μέλλοντα ἐξιέναι,	φράζειν	δὲ καὶ ὅποι, ἵνα καὶ
[5, 6, 1]	παρεγένοντο βασιλεῖ καλοῦντι, ἀλλὰ μεῖζον	φρονεῖ	ὁ ἄρχων αὐτῶν. (ἢν δὲ
[5, 5, 20]	αὑτῶν δαπανῶντες, καὶ τὰς πύλας	φρουροῦμεν,	ὅπως μὴ ἐπὶ τῷ ὑμετέρῳ
[5, 6, 20]	εἰμι τῆς Αἰολίδος καὶ τῆς	Φρυγίας	καὶ τῆς Τρῳάδος καὶ τῆς
[5, 6, 20]	τὴν Τρῳάδα, ἔνθεν καί εἰμι	φυγάς,	καὶ ὑπάρξει ὑμῖν ἡ ἐμὴ
[5, 1, 1]	τὰ ἐκείνων· ὑπερκάθηνται δὲ ἡμῶν.	φυλακὰς	δή μοι δοκεῖ δεῖν περὶ
[5, 1, 10]	ἀγώγιμα εἴ τι ἦγον ἐξαιρούμενοι	φύλακας	καθίστασαν, ὅπως σῷα εἴη, τοῖς
[5, 1, 1]	καὶ ἐν τάξει ὢν καὶ	φυλακὰς	φυλάττων καὶ μαχόμενος, ἐπιθυμῶ δὲ
[5, 7, 30]	ἵνα ὡς τοιούτων ἐσομένων καὶ	φυλακὴν	ἰδίᾳ ποιήσῃ τις καὶ τὰ
[5, 8, 1]	μὲν ὦφλε καὶ Ξανθικλῆς τῆς	φυλακῆς	τῶν γαυλικῶν χρημάτων τὸ μείωμα
[5, 2, 1]	στρατεύματος, τὸ δὲ ἥμισυ κατέλιπε	φυλάττειν	τὸ στρατόπεδον· οἱ γὰρ Κόλχοι,
[5, 3, 1]	οἱ στρατηγοὶ τὸ μέρος ἕκαστος	φυλάττειν	τοῖς θεοῖς· ἀντὶ δὲ Χειρισόφου
[5, 1, 10]	Τραπεζουντίων μακρὰ πλοῖα κατάγοιμεν καὶ	φυλάττοιμεν	αὐτά, τὰ πηδάλια παραλυόμενοι, ἕως
[5, 4, 20]	πάντες κοινῇ αὐτοῦ μένοντα καὶ	φυλάττουσιν,	οὐκ ἤθελεν ἐξελθεῖν, οὐδὲ ὁ
[5, 1, 1]	ἐὰν οὖν κατὰ μέρος (μερισθέντες)	φυλάττωμεν	καὶ σκοπῶμεν, ἧττον ἂν δύναιντο
[5, 1, 1]	ἐν τάξει ὢν καὶ φυλακὰς	φυλάττων	καὶ μαχόμενος, ἐπιθυμῶ δὲ ἤδη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2007