Livre, Chap., par.
[5, 3, 1]	αὑτῷ ἀποδοῦναι· ἢν δέ τι	πάθῃ,	ἀναθεῖναι ποιησάμενον τῇ Ἀρτέμιδι ὅ
[5, 8, 10]	ἅπερ πολλοὺς καὶ ὑμεῖς ἴστε	παθόντας.	(ἄλλον δέ γε ἴσως ἀπολειπόμενόν
[5, 3, 1]	τοὺς ὑπὲρ τετταράκοντα ἔτη καὶ	παῖδας	καὶ γυναῖκας καὶ τῶν σκευῶν
[5, 4, 30]	τοῖς φίλοις ἦσαν, ἐπεδείκνυσαν αὐτοῖς	παῖδας	τῶν εὐδαιμόνων σιτευτούς, τεθραμμένους καρύοις
[5, 3, 10]	τὴν ἑορτὴν οἵ τε Ξενοφῶντος	παῖδες	καὶ οἱ τῶν ἄλλων πολιτῶν,
[5, 8, 1]	ἔπαιον; ἀλλ᾽ ἀπῄτουν; ἀλλὰ περὶ	παιδικῶν	μαχόμενος; (ἀλλὰ μεθύων ἐπαρᾐνησα; ἐπεὶ
[5, 7, 20]	ἐξαίφνης ἀκούομεν θορύβου πολλοῦ παῖε	παῖε,	βάλλε βάλλε, καὶ τάχα δὴ
[5, 7, 20]	ὅπλων ἐξαίφνης ἀκούομεν θορύβου πολλοῦ	παῖε	παῖε, βάλλε βάλλε, καὶ τάχα
[5, 8, 1]	Ξενοφῶντος δὲ κατηγόρησάν τινες φάσκοντες	παίεσθαι	ὑπ᾽ αὐτοῦ καὶ ὡς ὑβρίζοντος
[5, 8, 10]	μὴ λόγχῃ ὑπὸ τῶν πολεμίων	παίοιτο.	(καὶ γὰρ οὖν νῦν ἔξεστιν
[5, 7, 10]	ἀπὸ ἰσχυρῶν τόπων βάλλοντες καὶ	παίοντες	τόν τε Κλεάρετον ἀποκτείνουσι καὶ
[5, 2, 10]	καὶ οἱ πολέμιοι πολλοί, οἳ	παίουσιν	ἐκδεδραμηκότες τοὺς ἔνδον ἀνθρώπους. (ἐνταῦθα
[5, 8, 10]	ἔλεγεν· (ἐγώ, ὦ ἄνδρες, ὁμολογῶ	παῖσαι	δὴ ἄνδρας ἕνεκεν ἀταξίας ὅσοις
[5, 8, 10]	(τοῦτον μὲν ἀνέκραγον ὡς ὀλίγας	παίσειεν·	ἄλλους δ᾽ ἐκέλευε λέγειν διὰ
[5, 8, 10]	καὶ γονεῖς υἱοῖς καὶ διδάσκαλοι	παισί·	καὶ γὰρ οἱ ἰατροὶ καίουσι
[5, 8, 10]	πλείω πίνω, ἀλλ᾽ ὅμως οὐδένα	παίω·	~ἐν εὐδίᾳ γὰρ ὁρῶ ὑμᾶς.
[5, 7, 10]	χωρίον τούτων ἐλθόντες ἀγοράσαντές τι	πάλιν	ἀπελθεῖν. (τοῦτο καταμαθὼν Κλεάρετος ὁ
[5, 8, 1]	αὐτὸν εἰ ὁπλιτεύοι. οὐκ ἔφη·	πάλιν	εἰ πελτάζοι. οὐδὲ τοῦτ᾽ ἔφη,
[5, 2, 10]	εἰσωθούμενοι καὶ κατακλείουσι τοὺς πολεμίους	πάλιν	εἰς τὴν ἄκραν. (καὶ τὰ
[5, 7, 1]	διανοεῖται ἄγειν τοὺς στρατιώτας ἐξαπατήσας	πάλιν	εἰς Φᾶσιν. (ἀκούσαντες δ᾽ οἱ
[5, 7, 10]	λέγειν ἐκέλευον. ἐκ τούτου ἄρχεται	πάλιν·	ἐπίστασθέ που ὅτι χωρία ἦν
[5, 4, 20]	γενόμενοι ἐμάχοντο καὶ ἐξηκόντιζον τοῖς	παλτοῖς,	καὶ ἄλλα δόρατα ἔχοντες παχέα
[5, 4, 10]	πετάλῳ, ἐν δὲ τῇ δεξιᾷ	παλτὸν	ὡς ἕξπηχυ, ἔμπροσθεν μὲν λόγχην
[5, 6, 30]	ληφθῇ πρὶν ἐν ἀσφαλεῖ εἶναι	πᾶν	τὸ στράτευμα, κρίνεσθαι αὐτὸν ὡς
[5, 5, 20]	διδόναι ἃ δύνανται· ὁρῶμεν γὰρ	πάντα	ἀληθῆ ὄντα ἃ λέγετε. (ἐκ
[5, 2, 10]	τὰ μὲν ἔξω τῆς ἄκρας	πάντα	διηρπάσθη, καὶ ἐξεκομίσαντο οἱ Ἕλληνες·
[5, 4, 30]	τὰ νῶτα καὶ τὰ ἔμπροσθεν	πάντα,	ἐστιγμένους ἀνθέμια. (ἐζήτουν δὲ καὶ
[5, 2, 10]	ἔπεμψε τούτων ἐπιμεληθῆναι. (ἐπεὶ δὲ	πάντα	παρεσκεύαστο καὶ οἱ λοχαγοὶ καὶ
[5, 2, 20]	καὶ τὰ σταυρώματα καὶ τἆλλα	πάντα	πλὴν τῆς ἄκρας. (τῇ δὲ
[5, 8, 20]	τῷ τοιούτῳ καὶ μικρὰ ἁμαρτηθέντα	πάντα	συνεπιτρῖψαι. (ὅτι δὲ δικαίως ἔπαιον
[5, 2, 10]	οἱ λοχαγοὶ πλησίον ἀλλήλων οἳ	πάντα	τὸν χρόνον ἀλλήλοις περὶ ἀνδραγαθίας
[5, 6, 20]	καὶ πράττειν περὶ τούτων ἢ	παντάπασι	μηδὲ ἅπτεσθαι τοῦ πράγματος. (Σιλανὸς
[5, 6, 10]	εἶναι νομίζω τὴν πορείαν ἀλλὰ	παντάπασιν	ἀδύνατον. ἂν δὲ πλέητε, ἔστιν
[5, 2, 20]	ἀπελθεῖν· σκοπουμένοις δὲ αὐτοῖς ἔδοξε	παντάπασιν	ἀνάλωτον εἶναι τὸ χωρίον. (ἐνταῦθα
[5, 7, 30]	τοὺς δὲ στρατηγοὺς εἰς δίκας	πάντας	καταστῆσαι· εἶναι δὲ δίκας καὶ
[5, 6, 1]	δὲ κατεχομένων οὐδ᾽ ἂν οἱ	πάντες	ἄνθρωποι δύναιντ᾽ ἂν διελθεῖν. ταῦτα
[5, 8, 10]	γὰρ ἡμεῖς, ἔφη ὁ Ξενοφῶν,	πάντες	ἀποθανούμεθα· τούτου οὖν ἕνεκα ζῶντας
[5, 4, 20]	ἐνταῦθα οἱ πολέμιοι ὁμοῦ δὴ	πάντες	γενόμενοι ἐμάχοντο καὶ ἐξηκόντιζον τοῖς
[5, 5, 1]	καταθυσάντων τέλος ἀπεδείξαντο οἱ μάντεις	πάντες	γνώμην ὅτι οὐδαμῇ προσίοιντο οἱ
[5, 6, 30]	οἷς ἀνεκεκοίνωντο ἃ πρόσθεν ἔπραττον,	πάντες	δ᾽ ἦσαν πλὴν Νέωνος τοῦ
[5, 7, 30]	τοιαῦτα ποιοῦντας. (ἐκ τούτου ἀνιστάμενοι	πάντες	ἔλεγον τοὺς μὲν τούτων ἄρξαντας
[5, 7, 20]	δὲ οὓς μὲν ἂν ὑμεῖς	πάντες	ἕλησθε ἄρχοντας, ἐν οὐδεμιᾷ χώρᾳ
[5, 8, 10]	ὑμῶν πλεονεκτεῖν. εἰ δὲ τοῦτο	πάντες	ἐποιοῦμεν, ἅπαντες ἂν ἀπωλόμεθα. (ἤδη
[5, 4, 20]	ἐπ᾽ ἄκρου ᾠκοδομημένῳ, ὃν τρέφουσι	πάντες	κοινῇ αὐτοῦ μένοντα καὶ φυλάττουσιν,
[5, 4, 10]	χοροὶ ἀντιστοιχοῦντες ἀλλήλοις, ἔχοντες γέρρα	πάντες	λευκῶν βοῶν δασέα, ᾐκασμένα κιττοῦ
[5, 2, 1]	χωρίον μητρόπολις αὐτῶν· εἰς τοῦτο	πάντες	ξυνερρυήκεσαν. περὶ δὲ τοῦτο ἦν
[5, 4, 30]	ἦν οὗτός σφισι. λευκοὶ δὲ	πάντες	οἱ ἄνδρες καὶ αἱ γυναῖκες.
[5, 1, 1]	καὶ ἄλλος ταὔτ᾽ ἔλεγε, καὶ	πάντες	οἱ παριόντες. ἔπειτα δὲ Χειρίσοφος
[5, 3, 1]	θυσίαν ἐποίει τῇ θεῷ, καὶ	πάντες	οἱ πολῖται καὶ οἱ πρόσχωροι
[5, 7, 20]	τῆς στρατιᾶς. (ὑμεῖς μὲν οἱ	πάντες	οὐκ ἔσεσθε κύριοι οὔτε ἀνελέσθαι
[5, 2, 10]	ἀξιοῦντες τούτων μὴ χείρους εἶναι	πάντες	παρατεταγμένοι ἦσαν, καὶ ἀλλήλους μὲν
[5, 2, 30]	οὕτως ἀφίκοντο ἐπὶ τὸ στρατόπεδον	πάντες	σῷοι ὄντες. ~ἐπεὶ δὲ οὔτε
[5, 4, 10]	ἔχοντες ἐδόκουν ἐγκρατεῖς εἶναι καὶ	πάντων	Μοσσυνοίκων, καὶ ἔφασαν τούτους οὐ
[5, 7, 30]	ἐξαμαρτάνοντες φαινώμεθα; οὗ δὲ δὴ	πάντων	οἰόμεθα τεύξεσθαι ἐπαίνου, τίς ἂν
[5, 3, 1]	ἐν Σκιλλοῦντι χωρίῳ καὶ θῆραι	πάντων	ὁπόσα ἐστὶν ἀγρευόμενα θηρία. (ἐποίησε
[5, 6, 1]	ὑψηλά, ἃ κρατεῖν κατέχοντες καὶ	πάνυ	ὀλίγοι δύναιντ᾽ ἄν· τούτων δὲ
[5, 2, 20]	οὕτως σωτηρία ἀσφαλής, ἄλλως δὲ	πάνυ	χαλεπὸν ἐδόκει εἶναι ἀπελθεῖν· σκοπουμένοις
[5, 2, 20]	ἐνῆψαν· ἐνῆπτον δὲ καὶ τὰς	παρ᾽	αὐτὸ τὸ χαράκωμα οἰκίας, ὅπως
[5, 7, 20]	ὡς (ἂν) καὶ ἑορακότες τὸ	παρ᾽	ἑαυτοῖς πρᾶγμα, δείσαντες ἀποχωροῦσι πρὸς
[5, 5, 10]	ἀγορὰν ἔπεμπον· ᾐτιῶντο δὲ τὸν	παρ᾽	ὑμῶν ἁρμοστὴν τούτων αἴτιον εἶναι.
[5, 1, 10]	ἃς δυσπόρους ἀκούομεν εἶναι ταῖς	παρὰ	θάλατταν οἰκούσαις πόλεσιν ἐντείλασθαι ὁδοποιεῖν·
[5, 6, 10]	τὴν Ἑλλάδα ἀφικέσθαι· οὓς γὰρ	παρὰ	Κύρου ἔλαβε τρισχιλίους δαρεικοὺς ὅτε
[5, 3, 1]	τὴν εἰς Βοιωτοὺς ὁδόν, καταλείπει	παρὰ	Μεγαβύζῳ τῷ τῆς Ἀρτέμιδος νεωκόρῳ,
[5, 1, 10]	ἔπαθεν ὕστερον· ἐν Θρᾴκῃ γὰρ	παρὰ	Σεύθῃ πολυπραγμονῶν τι ἀπέθανεν ὑπὸ
[5, 3, 1]	Σκιλλοῦντι ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων οἰκισθέντος	παρὰ	τὴν Ὀλυμπίαν ἀφικνεῖται Μεγάβυζος εἰς
[5, 2, 20]	δὲ ἔμαθεν ὁ Ξενοφῶν τοῦτο	παρὰ	τῆς τύχης, ἐνάπτειν ἐκέλευε καὶ
[5, 5, 1]	καὶ τὰ ξένια ἃ ἧκε	παρὰ	Τιβαρηνῶν οὐκ ἐδέχοντο, ἀλλ᾽ ἐπιμεῖναι
[5, 8, 10]	εἴ τι ὑπ᾽ ἐμοῦ ἔπαθον	παρὰ	τὸ δίκαιον, δίκην λαβεῖν. εἰ
[5, 3, 10]	ἐν Ἐφέσῳ. (καὶ στήλη ἕστηκε	παρὰ	τὸν ναὸν γράμματα ἔχουσα· ἱερὸς
[5, 3, 1]	Σελινοῦς. καὶ ἐν Ἐφέσῳ δὲ	παρὰ	τὸν τῆς Ἀρτέμιδος νεὼν Σελινοῦς
[5, 1, 10]	πολλάκις παραπλέοντα· εἰ οὖν αἰτησάμενοι	παρὰ	Τραπεζουντίων μακρὰ πλοῖα κατάγοιμεν καὶ
[5, 1, 10]	ὁδοί. (ἔλαβον δὲ καὶ πεντηκόντορον	παρὰ	τῶν Τραπεζουντίων, ᾗ ἐπέστησαν Δέξιππον
[5, 2, 20]	ἐξόδῳ τε καὶ καταβάσει. ἐνταῦθα	παραγγέλλει	φέρειν ξύλα ὅσοι ἐτύγχανον ἔξω
[5, 1, 10]	τοῖς δὲ πλοίοις ἐχρήσαντο εἰς	παραγωγήν.	(ἐν ᾧ δὲ ταῦτα ἦν
[5, 5, 10]	τὴν χώραν ἡμεῖς αὐτοῖς ταύτην	παραδεδώκαμεν	βαρβάρους ἀφελόμενοι· διὸ καὶ δασμὸν
[5, 4, 30]	ἐνταῦθα ἐπορεύοντο εἰς τὸ πρόσω,	παραδόντες	τὸ χωρίον τοῖς ξυμμαχήσασι τῶν
[5, 7, 30]	δικαστὰς δὲ τοὺς λοχαγοὺς ἐποιήσαντο.	(παραινοῦντος	δὲ Ξενοφῶντος καὶ τῶν μάντεων
[5, 6, 10]	βούλεται γὰρ Ξενοφῶν καὶ ἡμᾶς	παρακαλεῖ,	ἐπειδὰν ἔλθῃ τὰ πλοῖα, τότε
[5, 6, 1]	αὐτοῖς περὶ τῆς λοιπῆς πορείας	παρακαλέσαντας	τοὺς Σινωπέας βουλεύεσθαι. εἴτε γὰρ
[5, 7, 10]	σύσκηνοι, ὡς ἐγὼ νῦν αἰσθάνομαι.	(παρακαλέσας	οὖν ὁπόσους ἔπειθεν ἦγεν ἐπὶ
[5, 6, 10]	τινι εἰπεῖν τῶν στρατιωτῶν Σιλανὸν	παρακαλέσας	τὸν Κύρου μάντιν γενόμενον τὸν
[5, 3, 1]	Ὀλυμπίαν θεωρήσων καὶ ἀποδίδωσι τὴν	παρακαταθήκην	αὐτῷ. Ξενοφῶν δὲ λαβὼν χωρίον
[5, 6, 30]	στρατιὰν οἱ τὴν μισθοφορὰν ὑπεσχημένοι.	παραλαβόντες	οὖν οὗτοι καὶ τοὺς ἄλλους
[5, 1, 10]	καὶ φυλάττοιμεν αὐτά, τὰ πηδάλια	παραλυόμενοι,	ἕως ἂν ἱκανὰ τὰ ἄξοντα
[5, 1, 10]	(ὁρῶ δὲ ἐγὼ πλοῖα πολλάκις	παραπλέοντα·	εἰ οὖν αἰτησάμενοι παρὰ Τραπεζουντίων
[5, 7, 10]	ᾧ ἐτύγχανον οἱ ξύσκηνοι αὐτοῦ	παραπλέοντες,	καὶ ἐνθέμενος εἴ τι λάβοι,
[5, 6, 10]	ἔστιν ἐνθένδε μὲν εἰς Σινώπην	παραπλεῦσαι,	ἐκ Σινώπης δὲ εἰς Ἡράκλειαν·
[5, 3, 1]	τῆς Ἀρτέμιδος νεὼν Σελινοῦς ποταμὸς	παραρρεῖ.	καὶ ἰχθύες τε ἐν ἀμφοτέροις
[5, 5, 1]	Κοτύωρα σταθμοὶ ἑκατὸν εἴκοσι δύο,	παρασάγγαι	ἑξακόσιοι καὶ εἴκοσι, στάδιοι μύριοι
[5, 4, 20]	τάξεως ἀπολείψονται. (ἀλλ᾽ ὑμᾶς δεῖ	παρασκευάζεσθαι	ὅπως καὶ τοῖς φίλοις οὖσι
[5, 6, 1]	ἂν ἐδόκουν ἱκανοὶ εἶναι πλοῖα	παρασχεῖν	ἀρκοῦντα τῇ στρατιᾷ. (καλέσαντες οὖν
[5, 2, 10]	τούτων μὴ χείρους εἶναι πάντες	παρατεταγμένοι	ἦσαν, καὶ ἀλλήλους μὲν δὴ
[5, 6, 1]	ἱππείας. καὶ νῦν οὗτοι οὐ	παρεγένοντο	βασιλεῖ καλοῦντι, ἀλλὰ μεῖζον φρονεῖ
[5, 6, 1]	ξυμβουλὴ λεγομένη εἶναι δοκεῖ μοι	παρεῖναι·	νῦν γὰρ δὴ ἂν μὲν
[5, 6, 20]	ἄπειρον ὄντα διὰ τὸ ἀεὶ	παρεῖναι	τοῖς ἱεροῖς· ἔλεξε δὲ ὅτι
[5, 5, 10]	αὐτοὺς ὁποίων τινῶν ἡμῶν ἔτυχον·	πάρεισι	γὰρ ἐνθάδε οὓς ἡμῖν ἡγεμόνας
[5, 3, 1]	καὶ γυναῖκες μετεῖχον τῆς ἑορτῆς.	παρεῖχε	δὲ ἡ θεὸς τοῖς σκηνοῦσιν
[5, 8, 10]	τὸ γὰρ κινεῖσθαι καὶ ἀνδρίζεσθαι	παρεῖχε	θερμασίαν τινὰ καὶ ὑγρότητα, τὸ
[5, 5, 1]	χωρίων τῶν Κοτυωριτῶν· οὐ γὰρ	παρεῖχον	ἀγοράν, οὐδ᾽ εἰς τὸ τεῖχος
[5, 5, 10]	πόλεις ἤλθομεν, ἐν Τραπεζοῦντι μὲν	(παρεῖχον	γὰρ ἡμῖν ἀγοράν) ὠνούμενοι εἴχομεν
[5, 5, 10]	τὰ ἐπιτήδεια, ἐπεὶ ἀγορὰν οὐ	παρεῖχον.	(Μάκρωνας δὲ καίπερ βαρβάρους ὄντας,
[5, 5, 10]	ὄντας, ἐπεὶ ἀγορὰν οἵαν ἐδύναντο	παρεῖχον,	φίλους τε ἐνομίζομεν εἶναι καὶ
[5, 7, 10]	τοῖς λίθοις καὶ τοῖς ἄλλοις	παρεκελεύοντο.	καὶ οἱ ἄνδρες ἀποθνῄσκουσι τρεῖς
[5, 5, 10]	εἴς τε τὴν πόλιν βίᾳ	παρεληλυθότας	ἐνίους σκηνοῦν ἐν ταῖς οἰκίαις
[5, 8, 1]	τοὺς στρατηγοὺς δίκην ὑποσχεῖν τοῦ	παρεληλυθότος	χρόνου. καὶ διδόντων Φιλήσιος μὲν
[5, 5, 20]	εἶναι. ~ὃ δὲ λέγεις βίᾳ	παρελθόντας	σκηνοῦν, ἡμεῖς ἠξιοῦμεν τοὺς κάμνοντας
[5, 5, 20]	τῷ Ἑκατωνύμῳ χαλεπαίνοντες τοῖς εἰρημένοις,	παρελθὼν	δ᾽ αὐτῶν ἄλλος εἶπεν ὅτι
[5, 6, 20]	ἂν ἐκπλέητε, ἀπὸ νουμηνίας μισθοφορὰν	παρέξειν	κυζικηνὸν ἑκάστῳ τοῦ μηνός· καὶ
[5, 2, 20]	ἀνάλωτον εἶναι τὸ χωρίον. (ἐνταῦθα	παρεσκευάζοντο	τὴν ἄφοδον, καὶ τοὺς μὲν
[5, 6, 10]	ἀπ᾽ ὀλίγων χρημάτων τοσαύτη δύναμις	παρεσκευάσθη,	καλὸν αὐτῷ ἐδόκει εἶναι χώραν
[5, 5, 20]	σκηνοῦμεν ὑπαίθριοι ἐν τῇ τάξει,	παρεσκευασμένοι,	ἂν μέν τις εὖ ποιῇ,
[5, 2, 10]	τούτων ἐπιμεληθῆναι. (ἐπεὶ δὲ πάντα	παρεσκεύαστο	καὶ οἱ λοχαγοὶ καὶ οἱ
[5, 8, 20]	κατεδικάσατε· ἔχοντες ξίφη, οὐ ψήφους,	παρέστατε,	καὶ ἐξῆν ὑμῖν ἐπικουρεῖν αὐτοῖς,
[5, 5, 1]	ὡς ἡμεῖς ἠκούσαμεν, πραγμάτων σεσωσμένοι	πάρεστε.	(ἀξιοῦμεν δὲ Ἕλληνες ὄντες καὶ
[5, 8, 10]	ἐπιστὰς ἐπῄνουν σε. ~ἐπεὶ δὲ	παρεστηκότων	ἡμῶν συνέκαμψε τὸ σκέλος ἁνήρ,
[5, 6, 20]	μένειν αὐτοῦ, πλοῖα δ᾽ ὑμῖν	πάρεστιν,	ὥστε ὅπῃ ἂν βούλησθε ἐξαίφνης
[5, 6, 1]	πλοῖα δὲ τίς ἔσται ὁ	παρέχων;	ὡς δ᾽ αὔτως καὶ ὁ
[5, 2, 10]	ὁ δὲ τοῖς πελτασταῖς πᾶσι	παρήγγειλε	διηγκυλωμένους ἰέναι, ὡς, ὁπόταν σημήνῃ,
[5, 6, 30]	Χειρισόφῳ ὑπεστρατήγει, Χειρίσοφος δὲ οὔπω	παρῆν,	ἔρχονται πρὸς Ξενοφῶντα, καὶ λέγουσιν
[5, 4, 30]	Μοσσυνοίκων. ὁπόσα δὲ καὶ ἄλλα	παρῇσαν	χωρία τῶν ξὺν τοῖς πολεμίοις
[5, 6, 1]	ὡς δ᾽ αὔτως καὶ ὁ	Παρθένιος	ἄβατος· ~ἐφ᾽ ὃν ἔλθοιτε ἄν,
[5, 7, 10]	ὑμῶν ἐγώ τινι ἐμποδών εἰμι;	παρίημι,	ἀρχέτω· μόνον ἀγαθόν τι ποιῶν
[5, 1, 1]	ταὔτ᾽ ἔλεγε, καὶ πάντες οἱ	παριόντες.	ἔπειτα δὲ Χειρίσοφος ἀνέστη καὶ
[5, 8, 1]	ἐπιλελοιπότος, οἴνου δὲ μηδ᾽ ὀσφραίνεσθαι	παρόν,	ὑπὸ δὲ πόνων πολλῶν ἀπαγορευόντων,
[5, 6, 10]	ὁ Βοιώτιος πρὸς ἐμπόρους τινὰς	παρόντας	τῶν Ἡρακλεωτῶν καὶ Σινωπέων λέγουσιν
[5, 8, 10]	τὸ σκέλος ἁνήρ, ἀνέκραγον οἱ	παρόντες	ὅτι ζῇ ἁνήρ, σὺ δ᾽
[5, 2, 20]	τῶν πολεμίων ποιησάμενοι. καὶ κατεκαύθη	πᾶσα	ἡ πόλις καὶ αἱ οἰκίαι
[5, 6, 20]	Τρῳάδος καὶ τῆς Φαρναβάζου ἀρχῆς	πάσης,	τὰ μὲν διὰ τὸ ἐκεῖθεν
[5, 2, 10]	ἐποίουν· ὁ δὲ τοῖς πελτασταῖς	πᾶσι	παρήγγειλε διηγκυλωμένους ἰέναι, ὡς, ὁπόταν
[5, 5, 1]	ὄντων Ἑλλήνων ἀγαθὸν μέν τι	πάσχειν,	κακὸν δὲ μηδέν· οὐδὲ γὰρ
[5, 5, 10]	ποιήσητε ἡ Σινωπέων πόλις νομίζει	πάσχειν.	(νῦν δὲ ἀκούομεν ὑμᾶς εἴς
[5, 7, 30]	εἶναι τὰ τοιαῦτα ἔργα, σκοπεῖτε	παῦλάν	τινα αὐτῶν· εἰ δὲ μή,
[5, 6, 30]	σωτηρίας λαμβάνειν, καὶ αὐτός τε	παύομαι	ἐκείνης τῆς διανοίας, καὶ ὁπόσοι
[5, 1, 1]	καὶ μαχόμενος, ἐπιθυμῶ δὲ ἤδη	παυσάμενος	τούτων τῶν πόνων, ἐπεὶ θάλατταν
[5, 5, 20]	ἡμῖν καὶ φίλον ποιεῖσθαι τὸν	Παφλαγόνα	(ἀκούομεν δὲ αὐτὸν καὶ ἐπιθυμεῖν
[5, 6, 1]	περὶ οὗ εἶπεν ὡς τὸν	Παφλαγόνα	φίλον ποιήσοιντο, ὅτι οὐχ ὡς
[5, 5, 10]	ἀνάγκη ἡμῖν καὶ Κορύλαν καὶ	Παφλαγόνας	καὶ ἄλλον ὅντινα ἂν δυνώμεθα
[5, 5, 20]	ἢν ὑμῖν δοκῇ, Κορύλαν καὶ	Παφλαγόνας	ξυμμάχους ποιήσεσθε ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἡμεῖς
[5, 6, 1]	Σινωπεῖς· ἔμπειροι γὰρ ἦσαν τῆς	Παφλαγονίας·	εἴτε κατὰ θάλατταν, προσδεῖν ἐδόκει
[5, 5, 1]	ἐλάμβανον τὰ μὲν ἐκ τῆς	Παφλαγονίας,	τὰ δ᾽ ἐκ τῶν χωρίων
[5, 2, 20]	ἔχοντες καὶ κνημῖδας καὶ κράνη	Παφλαγονικά,	καὶ ἄλλοι ἐπὶ τὰς οἰκίας
[5, 4, 10]	δὲ κράνη σκύτινα οἷάπερ τὰ	Παφλαγονικά,	κρωβύλον ἔχοντα κατὰ μέσον, ἐγγύτατα
[5, 6, 1]	εἰμι καὶ τῆς χώρας τῆς	Παφλαγόνων	καὶ τῆς δυνάμεως. ἔχει γὰρ
[5, 4, 20]	παλτοῖς, καὶ ἄλλα δόρατα ἔχοντες	παχέα	μακρά, ὅσα ἀνὴρ ἂν φέροι
[5, 4, 10]	(χιτωνίσκους δὲ ἐνεδεδύκεσαν ὑπὲρ γονάτων,	πάχος	ὡς λινοῦ στρωματοδέσμου, ἐπὶ τῇ
[5, 6, 1]	δυνάμεως. ἔχει γὰρ ἀμφότερα, καὶ	πεδία	κάλλιστα καὶ ὄρη ὑψηλότατα. (καὶ
[5, 6, 1]	ξυμπέμψαι. (ἔπειτα δὲ οἶδα καὶ	πεδία	ὄντα καὶ ἱππείαν ἣν αὐτοὶ
[5, 5, 1]	τῶν Τιβαρηνῶν χώρα πολὺ ἦν	πεδινωτέρα	καὶ χωρία εἶχεν ἐπὶ θαλάττῃ
[5, 6, 1]	φθάσαι λαβόντες καὶ ἐν τῷ	πεδίῳ	κρατῆσαι μαχόμενοι τούς τε ἱππέας
[5, 6, 1]	τοὺς Σινωπέας βουλεύεσθαι. εἴτε γὰρ	πεζῇ	δέοι πορεύεσθαι, χρήσιμοι ἂν ἐδόκουν
[5, 6, 10]	τούτου ἕνεκα λέγειν ὡς μὴ	πεζῇ	ἰόντες τὴν Σινωπέων τι χώραν
[5, 6, 10]	Ἡράκλειαν· ἐξ Ἡρακλείας δὲ οὔτε	πεζῇ	οὔτε κατὰ θάλατταν ἀπορία· πολλὰ
[5, 4, 1]	βουλόμεθα διασωθῆναι πρὸς τὴν Ἑλλάδα	πεζῇ·	πλοῖα γὰρ οὐκ ἔχομεν· κωλύουσι
[5, 7, 10]	ἡμέρᾳ ᾗ ἡμεῖς δεῦρο ἐξωρμῶμεν	πεζῇ·	τῶν δὲ πλεόντων ἔτι τινὲς
[5, 6, 1]	τούς τε ἱππέας τούτων καὶ	πεζῶν	μυριάδας πλέον ἢ δώδεκα, ἥξετε
[5, 6, 30]	αὑτοῦ ἕκαστον λοχαγοὺς πρῶτον πειρᾶσθαι	πείθειν.	καὶ ἀπελθόντες ταῦτ᾽ ἐποίουν. ~ταῦτα
[5, 6, 20]	δεινὸν εἴη ἰδίᾳ μὲν Ξενοφῶντα	πείθειν	τε καταμένειν καὶ θύεσθαι ὑπὲρ
[5, 5, 10]	λαμβάνειν ὧν ἂν δέησθε οὐ	πείθοντας.	(ταῦτ᾽ οὖν οὐκ ἀξιοῦμεν· εἰ
[5, 8, 10]	σκέλη ἐκτείνας. (ἐν ἐμαυτῷ οὖν	πεῖραν	λαβὼν ἐκ τούτου καὶ ἄλλον,
[5, 2, 20]	χωρίῳ καὶ προσεποιεῖτο τοὺς πολεμίους	πειρᾶσθαι	λανθάνειν· αἱ δὲ πέλται αὐτῶν
[5, 6, 30]	τοὺς αὑτοῦ ἕκαστον λοχαγοὺς πρῶτον	πειρᾶσθαι	πείθειν. καὶ ἀπελθόντες ταῦτ᾽ ἐποίουν.
[5, 1, 10]	ἐπεὶ τοῦτο ἄδηλον, δοκεῖ μοι	πειρᾶσθαι	πλοῖα συμπαρασκευάζειν καὶ αὐτόθεν. ἢν
[5, 5, 20]	πόλεως καὶ χωρίων τῶν ἐπιθαλαττίων)	πειρασόμεθα	ξυμπράττοντες αὐτῷ ὧν ἐπιθυμεῖ φίλοι
[5, 7, 30]	τις καὶ τὰ ἐρυμνὰ ὑπερδέξια	πειρᾶται	ἔχων σκηνοῦν. (εἰ μέντοι ὑμῖν
[5, 1, 1]	τῶν ἀπειροτέρων ἐγχειρῇ ποι, ξυμβουλεύωμεν	πειρώμενοι	εἰδέναι τὴν δύναμιν ἐφ᾽ οὓς
[5, 6, 20]	πράττειν ταῦτα διανοοίμην ἤδη οὐ	πείσας	ὑμᾶς. ~ἐγὼ δὲ εἰ μὲν
[5, 7, 20]	ἐθέλῃ ἄκριτον, ἢν ὦσιν οἱ	πεισόμενοι	αὐτῷ, ὥσπερ καὶ νῦν ἐγένετο.
[5, 1, 10]	θάλατταν οἰκούσαις πόλεσιν ἐντείλασθαι ὁδοποιεῖν·	πείσονται	γὰρ καὶ διὰ τὸ φοβεῖσθαι
[5, 8, 1]	ὁπλιτεύοι. οὐκ ἔφη· πάλιν εἰ	πελτάζοι.	οὐδὲ τοῦτ᾽ ἔφη, ἀλλ᾽ ἡμίονον
[5, 2, 20]	πολεμίους πειρᾶσθαι λανθάνειν· αἱ δὲ	πέλται	αὐτῶν ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε διεφαίνοντο
[5, 4, 20]	ὁπλῖται, ἐτρέποντο. καὶ οἱ μὲν	πελτασταὶ	εὐθὺς εἵποντο διώκοντες ἄνω πρὸς
[5, 2, 10]	ὡς ἐδόκει. (καὶ οἱ μὲν	πελτασταὶ	καὶ οἱ ψιλοὶ ἐσδραμόντες ἥρπαζον
[5, 4, 20]	τούτους ἀνέστελλον οἱ τοξόται καὶ	πελτασταί.	οἱ δ᾽ ἄλλοι βάδην ἐπορεύοντο
[5, 2, 1]	πρὸς τὸ χωρίον. (οἱ δὲ	πελτασταὶ	προδραμόντες στάδια πέντε ἢ ἓξ
[5, 2, 10]	ταῦτ᾽ ἐποίουν· ὁ δὲ τοῖς	πελτασταῖς	πᾶσι παρήγγειλε διηγκυλωμένους ἰέναι, ὡς,
[5, 4, 20]	ἦσαν ἀντιτεταγμένοι. (τοὺς μὲν οὖν	πελταστὰς	ἐδέξαντο οἱ βάρβαροι καὶ ἐμάχοντο,
[5, 2, 10]	δ᾽ ἔμενεν ἀναχωρίσας ἅπαντας τοὺς	πελταστάς,	καὶ οὐδένα εἴα ἀκροβολίζεσθαι. (ἐπεὶ
[5, 6, 10]	πολλοὺς τῶν Ἑλλήνων, ὁρῶντι δὲ	πελταστὰς	πολλοὺς καὶ τοξότας καὶ σφενδονήτας
[5, 6, 10]	ἀκούσαντες ταῦτα οἱ πρέσβεις ἐκέλευον	πέμπειν	πρέσβεις. (καὶ πέμπουσι Καλλίμαχον Ἀρκάδα
[5, 6, 30]	ὁρῶ ὑμῖν καὶ τὰ πλοῖα	πέμποντας	Ἡρακλεώτας καὶ Σινωπέας ὥστε ἐκπλεῖν,
[5, 6, 10]	πρέσβεις ἐκέλευον πέμπειν πρέσβεις. (καὶ	πέμπουσι	Καλλίμαχον Ἀρκάδα καὶ Ἀρίστωνα Ἀθηναῖον
[5, 2, 1]	τοῦ χωρίου εἰς τὴν χαράδραν)	πέμπουσι	πρὸς Ξενοφῶντα· ὁ δὲ ἡγεῖτο
[5, 6, 20]	δὲ καὶ Ἡρακλεῶται ταῦτα ἀκούσαντες	πέμπουσι	πρὸς τὸν Τιμασίωνα καὶ κελεύουσι
[5, 6, 30]	ἐπεψηφικὼς εἴη, τὰ μὲν πλοῖα	πέμπουσι,	τὰ δὲ χρήματα ἃ ὑπέσχοντο
[5, 4, 1]	ἦσαν ἐπὶ τοῖς Μοσσυνοίκων ὁρίοις,	πέμπουσιν	εἰς αὐτοὺς Τιμησίθεον τὸν Τραπεζούντιον
[5, 4, 1]	εἰ βούλοιντο ξυμμαχίαν ποιήσασθαι· καὶ	πεμφθεὶς	ὁ Τιμησίθεος ἧκεν ἄγων τοὺς
[5, 4, 10]	ἡμῖν πολεμίων, καὶ δεῦρο ὑμῖν	πέμψαι	ναῦς τε καὶ ἄνδρας οἵτινες
[5, 1, 1]	δὲ καὶ τυγχάνει. ἢν οὖν	πέμψητέ	με, οἴομαι ἂν ἐλθεῖν καὶ
[5, 5, 1]	μῆνες. (ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας τετταράκοντα	πέντε.	ἐν δὲ ταύταις πρῶτον μὲν
[5, 2, 1]	(οἱ δὲ πελτασταὶ προδραμόντες στάδια	πέντε	ἢ ἓξ τῶν ὁπλιτῶν, διαβάντες
[5, 1, 10]	αἱ ὁδοί. (ἔλαβον δὲ καὶ	πεντηκόντορον	παρὰ τῶν Τραπεζουντίων, ᾗ ἐπέστησαν
[5, 2, 1]	ἀναβολῆς καὶ τύρσεις πυκναὶ ξύλιναι	πεποιημέναι)	ἀπιέναι δὴ ἐπεχείρουν· οἱ δὲ
[5, 2, 10]	οἳ πάντα τὸν χρόνον ἀλλήλοις	περὶ	ἀνδραγαθίας ἀντεποιοῦντο. (καὶ οἱ μὲν
[5, 2, 1]	χωρίον (καὶ γὰρ τάφρος ἦν	περὶ	αὐτὸ εὐρεῖα ἀναβεβλημένη καὶ σκόλοπες
[5, 6, 20]	καὶ ἐμοί. καὶ νῦν ἐθυόμην	περὶ	αὐτοῦ τούτου, εἰ ἄμεινον εἴη
[5, 7, 1]	μᾶλλον δοίη δίκην ἢ οὕτω	περὶ	αὑτοῦ τε καὶ ὑμῶν βουλευόμενος;
[5, 3, 10]	τὴν ἑορτὴν ἰόντων ὑποζύγια εὐωχεῖσθαι.	(περὶ	δὲ αὐτὸν τὸν ναὸν ἄλσος
[5, 2, 1]	αὐτῶν· εἰς τοῦτο πάντες ξυνερρυήκεσαν.	περὶ	δὲ τοῦτο ἦν χαράδρα ἰσχυρῶς
[5, 6, 1]	δὲ Ἑκατώνυμος πρῶτον μὲν ἀπελογήσατο	περὶ	οὗ εἶπεν ὡς τὸν Παφλαγόνα
[5, 8, 1]	ἐδίδους ἔπαιον; ἀλλ᾽ ἀπῄτουν; ἀλλὰ	περὶ	παιδικῶν μαχόμενος; (ἀλλὰ μεθύων ἐπαρᾐνησα;
[5, 6, 20]	ἄνδρες, οὐδὲ τῆς Ἑλλάδος οὐδὲν	περὶ	πλείονος ποιεῖσθαι. ἀκούω δέ τινας
[5, 6, 20]	αὖθις Θώραξ ὁ Βοιώτιος, ὃς	περὶ	στρατηγίας Ξενοφῶντι ἐμάχετο, ἔφη, εἰ
[5, 7, 30]	δὲ τίς ἄξει θαρρῶν, ἢν	περὶ	τὰ μέγιστα τοιαῦτα ἐξαμαρτάνοντες φαινώμεθα;
[5, 2, 10]	ἔθεντο τὰ ὅπλα, οἱ μὲν	περὶ	τὰ σταυρώματα, οἱ δὲ κατὰ
[5, 4, 1]	οἷοί τε ἔσεσθε ἡμῖν ξυμπρᾶξαι	περὶ	τῆς διόδου; ~οἱ δὲ εἶπον
[5, 5, 20]	διελέγοντο τά τε ἄλλα καὶ	περὶ	τῆς λοιπῆς πορείας ἀνεπυνθάνοντο ὧν
[5, 1, 1]	(ἐκ δὲ τούτου ξυνελθόντες ἐβουλεύοντο	περὶ	τῆς λοιπῆς πορείας· ἀνέστη δὲ
[5, 6, 1]	τοὺς στρατιώτας. καὶ ἐδόκει αὐτοῖς	περὶ	τῆς λοιπῆς πορείας παρακαλέσαντας τοὺς
[5, 7, 10]	τε καὶ ἑαυτοῦ, ἢ ἐγρηγορέναι	περὶ	τῆς ὑμετέρας ἀσφαλείας ἐπιμελούμενον; τί
[5, 5, 1]	καὶ φόρον ἐκείνοις ἔφερον) καὶ	περὶ	τῆς χώρας, ὅτι ἤκουον δῃουμένην.
[5, 1, 1]	φυλακὰς δή μοι δοκεῖ δεῖν	περὶ	τὸ στρατόπεδον εἶναι· ἐὰν οὖν
[5, 6, 20]	δὲ βούλεσθε τῆς κύκλῳ χώρας	περὶ	τὸν Πόντον οἰκουμένης ἐκλεξάμενοι ὅποι
[5, 4, 10]	τὸ ἀκρότατον τῶν Μοσσυνοίκων. καὶ	περὶ	τούτου ὁ πόλεμος ἦν· οἱ
[5, 6, 20]	λέγειν εἰς ὑμᾶς καὶ πράττειν	περὶ	τούτων ἢ παντάπασι μηδὲ ἅπτεσθαι
[5, 7, 10]	(ἀλλὰ γὰρ ἐμοὶ μὲν ἀρκεῖ	περὶ	τούτων τὰ εἰρημένα· εἰ δέ
[5, 6, 20]	δὲ τὸ κοινὸν μηδὲν ἀγορεύειν	περὶ	τούτων. ὥστε ἠναγκάσθη ὁ Ξενοφῶν
[5, 5, 1]	ἔρχονται ἐκ Σινώπης πρέσβεις, φοβούμενοι	περὶ	τῶν Κοτυωριτῶν τῆς τε πόλεως
[5, 8, 20]	δὴ ἀνίσταντο καὶ ἀνεμίμνῃσκον. καὶ	περιεγένετο	ὥστε καλῶς ἔχειν.
[5, 1, 1]	ὑμεῖς δὲ εἴπερ πλεῖν βούλεσθε,	περιμένετε	ἔστ᾽ ἂν ἐγὼ ἔλθω· ἥξω
[5, 1, 10]	Τραπεζουντίων, ᾗ ἐπέστησαν Δέξιππον Λάκωνα	περίοικον.	οὗτος ἀμελήσας τοῦ ξυλλέγειν πλοῖα
[5, 6, 10]	τε αὑτῶν πλῆθος καὶ τοὺς	περιοικοῦντας	τὸν Πόντον. καὶ ἐπὶ τούτοις
[5, 6, 10]	καὶ ἑαυτῷ ὄνομα καὶ δύναμιν	περιποιήσασθαι.	(αὐτὸς δ᾽ ὁ Σιλανὸς ἐβούλετο
[5, 3, 10]	ἑκάστου ἔτους. ἐκ δὲ τοῦ	περιττοῦ	τὸν ναὸν ἐπισκευάζειν. ἂν δὲ
[5, 4, 20]	ἐν ταῖς οἰκίαις ἄρτων νενημένων	περυσινῶν,	ὡς ἔφασαν οἱ Μοσσύνοικοι, τὸν
[5, 4, 10]	λευκῶν βοῶν δασέα, ᾐκασμένα κιττοῦ	πετάλῳ,	ἐν δὲ τῇ δεξιᾷ παλτὸν
[5, 1, 10]	κατάγοιμεν καὶ φυλάττοιμεν αὐτά, τὰ	πηδάλια	παραλυόμενοι, ἕως ἂν ἱκανὰ τὰ
[5, 8, 10]	ἢ τότε καὶ οἶνον πλείω	πίνω,	ἀλλ᾽ ὅμως οὐδένα παίω· ~ἐν
[5, 4, 10]	τὴν ὁδὸν ἡγήσονται. (ἐπὶ τούτοις	πιστὰ	δόντες καὶ λαβόντες ᾤχοντο. καὶ
[5, 2, 1]	ὁ Ξενοφῶν ξυνεχώρησε τοῖς ἱεροῖς	πιστεύσας·	οἱ γὰρ μάντεις ἀποδεδειγμένοι ἦσαν
[5, 1, 1]	τὰ ἐπιτήδεια, ἄλλως δὲ μὴ	πλανᾶσθαι,	ὡς σᾐζησθε, ἡμᾶς δὲ τούτων
[5, 4, 20]	τῶν ἀνώγεων ἦν πολλὰ τὰ	πλατέα	οὐκ ἔχοντα διαφυὴν οὐδεμίαν. τούτων
[5, 4, 30]	ἴσους τὸ μῆκος καὶ τὸ	πλάτος	εἶναι, ποικίλους δὲ τὰ νῶτα
[5, 6, 10]	ἀλλὰ παντάπασιν ἀδύνατον. ἂν δὲ	πλέητε,	ἔστιν ἐνθένδε μὲν εἰς Σινώπην
[5, 6, 1]	μὲν τὸν Θερμώδοντα, εὖρος τριῶν	πλέθρων,	ὃν χαλεπὸν οἶμαι διαβαίνειν ἄλλως
[5, 1, 1]	στρατιῶται ἥσθησάν τε καὶ ἐψηφίσαντο	πλεῖν	αὐτὸν ὡς τάχιστα. (μετὰ τοῦτον
[5, 1, 1]	ἡμᾶς ἄξοντα· ὑμεῖς δὲ εἴπερ	πλεῖν	βούλεσθε, περιμένετε ἔστ᾽ ἂν ἐγὼ
[5, 6, 30]	αὐτοῖς, καὶ δοκοίη κράτιστον εἶναι	πλεῖν	εἰς Φᾶσιν, ἐπεὶ πλοῖα ἔστι,
[5, 7, 1]	ἢ βιασαίμην ὑμᾶς ξὺν ἐμοὶ	πλεῖν	μὴ βουλομένους ἢ ἐξαπατήσας ἄγοιμι;
[5, 1, 1]	τῶν πόνων, ἐπεὶ θάλατταν ἔχομεν,	πλεῖν	τὸ λοιπὸν καὶ ἐκταθεὶς ὥσπερ
[5, 7, 10]	τε αὐτοὺς καὶ μέλλειν ἐνθάδε	πλεῖν,	ὡς ἡμῖν λέξαι τὰ γενόμενα
[5, 6, 20]	οὐδὲ τῆς Ἑλλάδος οὐδὲν περὶ	πλείονος	ποιεῖσθαι. ἀκούω δέ τινας θύεσθαι
[5, 2, 1]	ἐξωρμημένοι· ὥστε ἐγένοντο οἱ διαβάντες	πλείους	ἢ δισχίλιοι ἄνθρωποι. (ἐπεὶ δὲ
[5, 4, 30]	δὲ ἑκόντες προσεχώρουν. (τὰ δὲ	πλεῖστα	τοιάδε ἦν τῶν χωρίων. ἀπεῖχον
[5, 4, 20]	ἀποκείμενον· ἦσαν δὲ ζειαὶ αἱ	πλεῖσται.	(καὶ δελφίνων τεμάχη ἐν ἀμφορεῦσιν
[5, 8, 1]	καὶ ῥίγει ἀπωλλύμεθα καὶ χιὼν	πλείστη	ἦν. (ὁ δὲ εἶπεν· ἀλλὰ
[5, 2, 10]	ὁμοῦ ἐφέρετο, λόγχαι, τοξεύματα, σφενδόναι,	πλεῖστοι	δ᾽ ἐκ τῶν χειρῶν λίθοι,
[5, 5, 1]	καὶ ὁ βίος ἦν τοῖς	πλείστοις	αὐτῶν ἀπὸ σιδηρείας. (ἐντεῦθεν ἀφικνοῦνται
[5, 4, 30]	οἱ στρατευσάμενοι βαρβαρωτάτους διελθεῖν καὶ	πλεῖστον	τῶν Ἑλληνικῶν νόμων κεχωρισμένους. ἔν
[5, 4, 20]	ἔχοντα διαφυὴν οὐδεμίαν. τούτων καὶ	πλείστῳ	σίτῳ ἐχρῶντο ἕψοντες καὶ ἄρτους
[5, 6, 1]	μὲν οὖν οἶδ᾽ ὅτι πολὺ	πλείω	ἕξομεν, ἐὰν κατὰ θάλατταν κομίζησθε·
[5, 8, 10]	νῦν ἢ τότε καὶ οἶνον	πλείω	πίνω, ἀλλ᾽ ὅμως οὐδένα παίω·
[5, 6, 10]	μὴ καταλείπεσθαι ἐνθάδε, ἡμεῖς ἂν	πλέοιμεν·	εἰ δὲ μέλλοιμεν οἱ μὲν
[5, 4, 30]	ἀλλήλων στάδια ὀγδοήκοντα, αἱ δὲ	πλέον	αἱ δὲ μεῖον· ἀναβοώντων δὲ
[5, 6, 1]	ἱππέας τούτων καὶ πεζῶν μυριάδας	πλέον	ἢ δώδεκα, ἥξετε ἐπὶ τοὺς
[5, 8, 10]	προθέοντες ἁρπάζειν ἤθελον καὶ ὑμῶν	πλεονεκτεῖν.	εἰ δὲ τοῦτο πάντες ἐποιοῦμεν,
[5, 4, 10]	τοῦτο, ἀλλὰ κοινὸν ὂν καταλαβόντας	πλεονεκτεῖν.	(εἵποντο δ᾽ αὐτοῖς καὶ τῶν
[5, 7, 10]	δεῦρο ἐξωρμῶμεν πεζῇ· τῶν δὲ	πλεόντων	ἔτι τινὲς ἦσαν ἐν Κερασοῦντι,
[5, 6, 10]	οἱ μὲν καταλείψεσθαι οἱ δὲ	πλεύσεσθαι,	οὐκ ἂν ἐμβαίημεν εἰς τὰ
[5, 7, 1]	ἐγὼ μὲν ἐν ἑνὶ πλοίῳ	πλεύσομαι,	ὑμεῖς δὲ τοὐλάχιστον ἐν ἑκατόν.
[5, 1, 10]	ἔλθῃ, ὑπαρχόντων ἐνθάδε ἐν ἀφθονωτέροις	πλευσόμεθα·	ἢν δὲ μὴ ἄγῃ, τοῖς
[5, 1, 1]	καὶ ὅποι, ἵνα καὶ τὸ	πλῆθος	εἰδῶμεν τῶν ἐξιόντων καὶ τῶν
[5, 6, 10]	μεγάλη, καταλογιζομένῳ τό τε αὑτῶν	πλῆθος	καὶ τοὺς περιοικοῦντας τὸν Πόντον.
[5, 2, 20]	ἐξεπέμποντο καὶ τῶν ὁπλιτῶν τὸ	πλῆθος,	καταλιπόντες οἱ λοχαγοὶ οἷς ἕκαστος
[5, 5, 1]	καὶ ὀκτακισχίλιοι καὶ ἑξακόσιοι, χρόνου	πλῆθος	ὀκτὼ μῆνες. (ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρας
[5, 5, 1]	(μέχρι ἐνταῦθα ἐπέζευσεν ἡ στρατιά.	πλῆθος	τῆς καταβάσεως τῆς ὁδοῦ ἀπὸ
[5, 2, 10]	πῦρ προσέφερον. (ὑπὸ δὲ τοῦ	πλήθους	τῶν βελῶν ἔλιπον οἱ πολέμιοι
[5, 6, 30]	πρόσθεν ἔπραττον, πάντες δ᾽ ἦσαν	πλὴν	Νέωνος τοῦ Ἀσιναίου, ὃς Χειρισόφῳ
[5, 2, 20]	τὰ σταυρώματα καὶ τἆλλα πάντα	πλὴν	τῆς ἄκρας. (τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[5, 2, 10]	ἀγωνιεῖσθαι· ἦσαν γὰρ οἱ λοχαγοὶ	πλησίον	ἀλλήλων οἳ πάντα τὸν χρόνον
[5, 7, 1]	ὅταν βορρᾶς πνέῃ, ὡς καλοὶ	πλοῖ	εἰσιν εἰς τὴν Ἑλλάδα. τοῦτ᾽
[5, 4, 10]	(καὶ οἱ μὲν λαβόντες τὰ	πλοῖα	ἀπέπλευσαν, οἱ δὲ μένοντες ἐξετάξαντο
[5, 1, 10]	περίοικον. οὗτος ἀμελήσας τοῦ ξυλλέγειν	πλοῖα	ἀποδρὰς ᾤχετο ἔξω τοῦ Πόντου,
[5, 4, 1]	διασωθῆναι πρὸς τὴν Ἑλλάδα πεζῇ·	πλοῖα	γὰρ οὐκ ἔχομεν· κωλύουσι δὲ
[5, 6, 10]	οὐκ ἂν ἐμβαίημεν εἰς τὰ	πλοῖα.	(γιγνώσκομεν γὰρ ὅτι ὅπου μὲν
[5, 6, 20]	τὸν δ᾽ ἐθέλοντα μένειν αὐτοῦ,	πλοῖα	δ᾽ ὑμῖν πάρεστιν, ὥστε ὅπῃ
[5, 6, 1]	ἂν δύναισθε ἄνευ πλοίων διαβῆναι·	πλοῖα	δὲ τίς ἔσται ὁ παρέχων;
[5, 6, 10]	δὲ ἔχει· εἰ μὲν μέλλει	πλοῖα	ἔσεσθαι ἱκανὰ ὡς ἀριθμῷ ἕνα
[5, 6, 30]	εἶναι πλεῖν εἰς Φᾶσιν, ἐπεὶ	πλοῖα	ἔστι, καὶ κατασχεῖν τὴν Φασιανῶν
[5, 6, 10]	θάλατταν ἀπορία· πολλὰ γὰρ καὶ	πλοῖά	ἐστιν ἐν Ἡρακλείᾳ. (ἐπεὶ δὲ
[5, 7, 20]	πρᾶγμα, δείσαντες ἀποχωροῦσι πρὸς τὰ	πλοῖα.	ἦσαν δὲ νὴ Δία καὶ
[5, 3, 1]	δὲ οὔτε Χειρίσοφος ἧκεν οὔτε	πλοῖα	ἱκανὰ ἦν οὔτε τὰ ἐπιτήδεια
[5, 1, 10]	οὖν αἰτησάμενοι παρὰ Τραπεζουντίων μακρὰ	πλοῖα	κατάγοιμεν καὶ φυλάττοιμεν αὐτά, τὰ
[5, 1, 10]	Πολυκράτης Ἀθηναῖος, ὃς ὁπόσα λαμβάνοι	πλοῖα	κατῆγεν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. καὶ
[5, 4, 10]	ἧκον τῇ ὑστεραίᾳ ἄγοντες τριακόσια	πλοῖα	μονόξυλα καὶ ἐν ἑκάστῳ τρεῖς
[5, 6, 1]	γὰρ ἂν ἐδόκουν ἱκανοὶ εἶναι	πλοῖα	παρασχεῖν ἀρκοῦντα τῇ στρατιᾷ. (καλέσαντες
[5, 6, 30]	δὲ ὁρῶ ὑμῖν καὶ τὰ	πλοῖα	πέμποντας Ἡρακλεώτας καὶ Σινωπέας ὥστε
[5, 6, 30]	αὐτὸς ἐπεψηφικὼς εἴη, τὰ μὲν	πλοῖα	πέμπουσι, τὰ δὲ χρήματα ἃ
[5, 1, 10]	ἐνθάδε χρησόμεθα. (ὁρῶ δὲ ἐγὼ	πλοῖα	πολλάκις παραπλέοντα· εἰ οὖν αἰτησάμενοι
[5, 6, 1]	κομίζησθε· ἡμᾶς γὰρ δεήσει τὰ	πλοῖα	πορίζειν· ἢν δὲ κατὰ γῆν
[5, 1, 1]	ὧδε. Χειρίσοφος μὲν δὴ ἐπὶ	πλοῖα	στέλλεται, ἡμεῖς δὲ ἀναμενοῦμεν. ὅσα
[5, 1, 10]	τοῦτο ἄδηλον, δοκεῖ μοι πειρᾶσθαι	πλοῖα	συμπαρασκευάζειν καὶ αὐτόθεν. ἢν μὲν
[5, 1, 1]	ἐλθεῖν καὶ τριήρεις ἔχων καὶ	πλοῖα	τὰ ἡμᾶς ἄξοντα· ὑμεῖς δὲ
[5, 1, 10]	ἡμῖν μὴ ἐκπεραίνηται ὥστε ἀρκεῖν	πλοῖα,	τὰς ὁδοὺς ἃς δυσπόρους ἀκούομεν
[5, 6, 10]	ἡμᾶς παρακαλεῖ, ἐπειδὰν ἔλθῃ τὰ	πλοῖα,	τότε εἰπεῖν ἐξαίφνης τῇ στρατιᾷ·
[5, 3, 1]	εἶναι. καὶ εἰς μὲν τὰ	πλοῖα	τούς τε ἀσθενοῦντας ἐνεβίβασαν καὶ
[5, 1, 10]	μὲν ἠπιστάμεθα σαφῶς ὅτι ἥξει	πλοῖα	Χειρίσοφος ἄγων ἱκανά, οὐδὲν ἂν
[5, 1, 10]	ὅπως σῷα εἴη, τοῖς δὲ	πλοίοις	ἐχρήσαντο εἰς παραγωγήν. (ἐν ᾧ
[5, 7, 10]	μηκέτι ἐλθεῖν, εἰσβὰς δὲ εἰς	πλοῖον	ἐν ᾧ ἐτύγχανον οἱ ξύσκηνοι
[5, 7, 10]	ξυνωμολόγησαν αὐτῷ οἱ ἐκ τοῦ	πλοίου	σύσκηνοι, ὡς ἐγὼ νῦν αἰσθάνομαι.
[5, 7, 1]	οὐκοῦν ἐγὼ μὲν ἐν ἑνὶ	πλοίῳ	πλεύσομαι, ὑμεῖς δὲ τοὐλάχιστον ἐν
[5, 6, 1]	ὃν οὐκ ἂν δύναισθε ἄνευ	πλοίων	διαβῆναι· πλοῖα δὲ τίς ἔσται
[5, 7, 1]	ἐξαπατήσαι ὥστε ἐμβαίνειν ὁπόταν νότος	πνέῃ;	(ἀλλὰ γὰρ ὁπόταν γαλήνη ᾖ
[5, 7, 1]	Φᾶσιν, καὶ λέγεται, ὅταν βορρᾶς	πνέῃ,	ὡς καλοὶ πλοῖ εἰσιν εἰς
[5, 2, 30]	ἀνέλαβον τετρωμένον. καὶ αὐτοὶ ἐπὶ	πόδα	ἀνεχώρουν βαλλόμενοι οἱ βοηθήσαντες καὶ
[5, 8, 10]	καὶ τῷ ἀποσήπεσθαι τοὺς τῶν	ποδῶν	δακτύλους, ἅπερ πολλοὺς καὶ ὑμεῖς
[5, 4, 1]	(εἰ δὲ ἡμᾶς ἀφήσετε, σκέψασθε	πόθεν	αὖθις ἂν τοσαύτην δύναμιν λάβοιτε
[5, 1, 1]	ἐάν τις τῶν ἀπειροτέρων ἐγχειρῇ	ποι,	ξυμβουλεύωμεν πειρώμενοι εἰδέναι τὴν δύναμιν
[5, 5, 20]	τις εὖ ποιῇ, ἀντ᾽ εὖ	ποιεῖν,	ἂν δὲ κακῶς, ἀλέξασθαι. (ἃ
[5, 1, 1]	μοι οὖν δοκεῖ καιρὸς εἶναι	ποιεῖν	ἐν τῇ μονῇ, ταῦτα ἐρῶ.
[5, 6, 20]	τῆς Ἑλλάδος οὐδὲν περὶ πλείονος	ποιεῖσθαι.	ἀκούω δέ τινας θύεσθαι ἐπὶ
[5, 6, 10]	ἐψηφίσαντο κατὰ θάλατταν τὴν πορείαν	ποιεῖσθαι.	(μετὰ ταῦτα Ξενοφῶν εἶπεν· ὦ
[5, 6, 1]	εὐθὺς ᾗ τὴν εἰσβολὴν ἀνάγκη	ποιεῖσθαι·	οὐ γὰρ ἔστιν ἄλλῃ ἢ
[5, 5, 10]	ἄλλον ὅντινα ἂν δυνώμεθα φίλον	ποιεῖσθαι.	(πρὸς ταῦτα ἀναστὰς Ξενοφῶν ὑπὲρ
[5, 5, 20]	δὲ δοκῇ ἡμῖν καὶ φίλον	ποιεῖσθαι	τὸν Παφλαγόνα (ἀκούομεν δὲ αὐτὸν
[5, 5, 20]	παρεσκευασμένοι, ἂν μέν τις εὖ	ποιῇ,	ἀντ᾽ εὖ ποιεῖν, ἂν δὲ
[5, 3, 10]	ἐπισκευάζειν. ἂν δὲ τις μὴ	ποιῇ	ταῦτα τῇ θεῷ μελήσει. ~ἐκ
[5, 2, 10]	ὁπλῖται, ἐκέλευσε τὸν λόχον ἕκαστον	ποιῆσαι	τῶν λοχαγῶν ὡς ἂν κράτιστα
[5, 2, 20]	μέσῳ ἑαυτῶν καὶ τῶν πολεμίων	ποιησάμενοι.	καὶ κατεκαύθη πᾶσα ἡ πόλις
[5, 4, 20]	ἐκαλλιερήσαντο, ἀριστήσαντες, ὀρθίους τοὺς λόχους	ποιησάμενοι,	καὶ τοὺς βαρβάρους ἐπὶ τὸ
[5, 3, 1]	ἢν δέ τι πάθῃ, ἀναθεῖναι	ποιησάμενον	τῇ Ἀρτέμιδι ὅ τι οἴοιτο
[5, 3, 1]	τὸ μὲν τοῦ Ἀπόλλωνος ἀνάθημα	ποιησάμενος	ἀνατίθησιν εἰς τὸν ἐν Δελφοῖς
[5, 4, 1]	καλέσαι ἐκείνους, εἰ βούλοιντο ξυμμαχίαν	ποιήσασθαι·	καὶ πεμφθεὶς ὁ Τιμησίθεος ἧκεν
[5, 4, 30]	ἅπερ ἂν> ἄνθρωποι ἐν ἐρημίᾳ	ποιήσειαν,	μόνοι τε ὄντες ὅμοια ἔπραττον
[5, 7, 1]	καὶ μάλα φοβεροὶ ἦσαν μὴ	ποιήσειαν	οἷα καὶ τοὺς τῶν Κόλχων
[5, 5, 20]	δοκῇ, Κορύλαν καὶ Παφλαγόνας ξυμμάχους	ποιήσεσθε	ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἡμεῖς δέ, ἢν
[5, 5, 10]	οὐκ ἀξιοῦμεν· εἰ δὲ ταῦτα	ποιήσετε,	ἀνάγκη ἡμῖν καὶ Κορύλαν καὶ
[5, 8, 20]	(ἢν οὖν σωφρονῆτε, τοῦτον τἀναντία	ποιήσετε	ἢ τοὺς κύνας ποιοῦσι· τοὺς
[5, 7, 30]	τοιούτων ἐσομένων καὶ φυλακὴν ἰδίᾳ	ποιήσῃ	τις καὶ τὰ ἐρυμνὰ ὑπερδέξια
[5, 5, 10]	ὅ τι ἂν τούτους κακὸν	ποιήσητε	ἡ Σινωπέων πόλις νομίζει πάσχειν.
[5, 6, 1]	εἶπεν ὡς τὸν Παφλαγόνα φίλον	ποιήσοιντο,	ὅτι οὐχ ὡς τοῖς Ἕλλησι
[5, 5, 20]	ἄλλος εἶπεν ὅτι οὐ πόλεμον	ποιησόμενοι	ἥκοιεν ἀλλὰ ἐπιδείξοντες ὅτι φίλοι
[5, 7, 20]	τινός, κατακτείναντες τούτους οἱ βουλόμενοι	ποιήσουσιν	ὑμᾶς τῶν λόγων μὴ ἀκοῦσαι
[5, 4, 30]	μῆκος καὶ τὸ πλάτος εἶναι,	ποικίλους	δὲ τὰ νῶτα καὶ τὰ
[5, 8, 20]	οὐδ᾽ εἴ τινα καλῶς τι	ποιοῦντα	ἐπῄνεσα οὐδ᾽ εἴ τινα ἄνδρα
[5, 7, 30]	φαίημεν εἶναι τοὺς τὰ τοιαῦτα	ποιοῦντας.	(ἐκ τούτου ἀνιστάμενοι πάντες ἔλεγον
[5, 7, 30]	πῶς ἢ θεοῖς θύσομεν ἡδέως	ποιοῦντες	ἔργα ἀσεβῆ, ἢ πολεμίοις πῶς
[5, 5, 1]	ὑμᾶς οὐδὲν πώποτε ὑπήρξαμεν κακῶς	ποιοῦντες.	~Κοτυωρῖται δὲ οὗτοι εἰσὶ μὲν
[5, 7, 20]	μοι ὅτι οἱ ἀγορανόμοι δεινότατα	ποιοῦσι	τὸ στράτευμα. (ἐν τούτῳ τις
[5, 8, 20]	τἀναντία ποιήσετε ἢ τοὺς κύνας	ποιοῦσι·	τοὺς μὲν γὰρ κύνας τοὺς
[5, 7, 1]	μὴ βουλομένους ἢ ἐξαπατήσας ἄγοιμι;	(ποιῶ	δ᾽ ὑμᾶς ἐξαπατηθέντας καὶ γοητευθέντας
[5, 7, 10]	παρίημι, ἀρχέτω· μόνον ἀγαθόν τι	ποιῶν	ὑμᾶς φαινέσθω. (ἀλλὰ γὰρ ἐμοὶ
[5, 4, 30]	ἦν τῶν χωρίων. ἀπεῖχον αἱ	πόλεις	ἀπ᾽ ἀλλήλων στάδια ὀγδοήκοντα, αἱ
[5, 1, 10]	ἐπεψήφισε μὲν οὐδέν, τὰς δὲ	πόλεις	ἑκούσας ἔπεισεν ὁδοποιεῖν, λέγων ὅτι
[5, 5, 10]	νῦν ἐπεὶ εἰς τὰς Ἑλληνίδας	πόλεις	ἤλθομεν, ἐν Τραπεζοῦντι μὲν (παρεῖχον
[5, 5, 20]	δέ, ἢν μὲν ἀνάγκη ᾖ,	πολεμήσομεν	καὶ ἀμφοτέροις· ἤδη γὰρ καὶ
[5, 6, 1]	ὅτι οὐχ ὡς τοῖς Ἕλλησι	πολεμησόντων	σφῶν εἴποι, ἀλλ᾽ ὅτι ἐξὸν
[5, 1, 1]	ὀλίγοις τισίν· ἡ δὲ χώρα	πολεμία·	κίνδυνος οὖν πολλοὺς ἀπόλλυσθαι, ἢν
[5, 5, 1]	οἱ Ἕλληνες, διά τε τῆς	πολεμίας	καὶ τῆς φιλίας, ἐπορεύθησαν ὀκτὼ
[5, 1, 1]	ἐπιτήδεια δεῖ πορίζεσθαι ἐκ τῆς	πολεμίας·	οὔτε γὰρ ἀγορὰ ἔστιν ἱκανὴ
[5, 4, 1]	ὡς διὰ φιλίας ἢ διὰ	πολεμίας	πορεύσονται τῆς χώρας. οἱ δὲ
[5, 2, 1]	ὀρεινὰ καὶ δύσβατα καὶ ἀνθρώπους	πολεμικωτάτους	τῶν ἐν τῷ Πόντῳ. (ἐπεὶ
[5, 2, 20]	τὸ χαράκωμα οἰκίας, ὅπως οἱ	πολέμιοι	ἀμφὶ ταῦτα ἔχοιεν. (οὕτω μόλις
[5, 2, 10]	ἐδύνατο κατεκώλυε τῶν ὁπλιτῶν ἔξω·	πολέμιοι	γὰρ ἄλλοι ἐφαίνοντο ἐπ᾽ ἄκροις
[5, 4, 1]	(ἐντεῦθεν λέγει ὁ Τιμησίθεος ὅτι	πολέμιοί	εἰσιν αὐτοῖς οἱ ἐκ τοῦ
[5, 4, 20]	μέλλοντες ἡμῖν ἡγεῖσθαι τῷ ὄντι	πολέμιοί	εἰσιν οἷσπερ καὶ ἡμᾶς ἀνάγκη·
[5, 1, 1]	ἂν δύναιντο ἡμᾶς θηρᾶν οἱ	πολέμιοι.	ἔτι τοίνυν τάδε ὁρᾶτε. ~εἰ
[5, 8, 1]	καὶ γάρ, ὡς ἐγὼ οἶμαι,	πολέμιοι	ἡμῖν ἐφείποντο. συνέφη τοῦτο ὁ
[5, 4, 20]	ξὺν αὐτοῖς· ἐνταῦθα γὰρ οἱ	πολέμιοι	ἦσαν ἀντιτεταγμένοι. (τοὺς μὲν οὖν
[5, 4, 20]	ταῖς Μητροπόλεως οἰκίαις, ἐνταῦθα οἱ	πολέμιοι	ὁμοῦ δὴ πάντες γενόμενοι ἐμάχοντο
[5, 2, 10]	τέ ἐστιν ἔνδον καὶ οἱ	πολέμιοι	πολλοί, οἳ παίουσιν ἐκδεδραμηκότες τοὺς
[5, 4, 10]	ἀλλὰ ἁρπαγῆς ἕνεκεν. οἱ δὲ	πολέμιοι	προσιόντων τέως μὲν ἡσύχαζον· ἐπεὶ
[5, 2, 10]	πλήθους τῶν βελῶν ἔλιπον οἱ	πολέμιοι	τά τε σταυρώματα καὶ τὰς
[5, 2, 30]	χαλκαῖ οὖσαι. ~οἱ μὲν οὖν	πολέμιοι	ταῦτα διορῶντες ἐφοβοῦντο ὡς ἐνέδραν
[5, 4, 20]	κρείττους αὐτῶν εἶναι καὶ τοῖς	πολεμίοις	δηλώσητε ὅτι οὐχ ὁμοίοις ἀνδράσι
[5, 8, 10]	λαβεῖν. εἰ δ᾽ ἐπὶ τοῖς	πολεμίοις	ἐγένοντο, τί μέγα ἂν οὕτως
[5, 4, 10]	τοῖς Ἕλλησι καὶ τοῖς ἑαυτῶν	πολεμίοις,	καὶ ἅμα ἐχόρευον νόμῳ τινὶ
[5, 8, 10]	ἀνίστασθαι ἀλλὰ προϊέμενον αὑτὸν τοῖς	πολεμίοις	καὶ ἔπαισα καὶ ἐβιασάμην πορεύεσθαι.
[5, 1, 1]	καὶ τόδε, ἔφη. σχολὴ τοῖς	πολεμίοις	λῄζεσθαι, καὶ δικαίως ἡμῖν ἐπιβουλεύουσιν·
[5, 5, 10]	ἄγειν καὶ φέρειν καὶ τοῖς	πολεμίοις	μάχεσθαι. (καὶ νῦν ἐπεὶ εἰς
[5, 4, 30]	παρῇσαν χωρία τῶν ξὺν τοῖς	πολεμίοις	ὄντων, τὰ εὐπροσοδώτατα οἱ μὲν
[5, 7, 30]	ἡδέως ποιοῦντες ἔργα ἀσεβῆ, ἢ	πολεμίοις	πῶς μαχούμεθα, ἢν ἀλλήλους κατακαίνωμεν;
[5, 8, 20]	τῳ ἢ χειμῶνα ἐπεκούρησα ἢ	πολέμιον	ἀπήρυξα ἢ ἀσθενοῦντι ἢ ἀποροῦντι
[5, 5, 10]	βαρβάρων, τούτων ἀπειχόμεθα· τοὺς δὲ	πολεμίους	αὐτῶν ἐφ᾽ οὓς αὐτοὶ ἡγοῖντο
[5, 4, 1]	οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν	πολεμίους	εἶναι. (εἰ οὖν βούλεσθε, ἔξεστιν
[5, 5, 10]	ὅμως καὶ μάλα φοβεροὺς ὄντας	πολεμίους	ἐκτησάμεθα διὰ τὸ ἀνάγκην εἶναι
[5, 4, 10]	μάλα ἤχθοντο ὅτι τούς τε	πολεμίους	ἐπεποιήκεσαν θρασυτέρους καὶ ὅτι οἱ
[5, 4, 10]	Ἑλλήνων ἐπορεύοντο εὐθὺς πρὸς τοὺς	πολεμίους	ἐπὶ χωρίον ὃ ἐδόκει ἐπιμαχώτατον
[5, 2, 10]	οἱ εἰσωθούμενοι καὶ κατακλείουσι τοὺς	πολεμίους	πάλιν εἰς τὴν ἄκραν. (καὶ
[5, 2, 20]	λασίῳ χωρίῳ καὶ προσεποιεῖτο τοὺς	πολεμίους	πειρᾶσθαι λανθάνειν· αἱ δὲ πέλται
[5, 7, 10]	πρὸς ἀνθρώπων καὶ φίλων καὶ	πολεμίων.	(ἀκούσαντες δὲ ταῦτα οἱ στρατιῶται
[5, 8, 1]	ὑπὸ δὲ πόνων πολλῶν ἀπαγορευόντων,	πολεμίων	δὲ ἑπομένων, εἰ ἐν τοιούτῳ
[5, 2, 20]	τὸ μέσον ἑαυτῶν καὶ τῶν	πολεμίων.	ἐπεὶ δὲ ἱκανὰ ἤδη ἦν,
[5, 4, 10]	τῶν ὑμῖν τε καὶ ἡμῖν	πολεμίων,	καὶ δεῦρο ὑμῖν πέμψαι ναῦς
[5, 3, 1]	ἄλλοι ἀπώλοντο ὑπό τε τῶν	πολεμίων	καὶ χιόνος καὶ εἴ τις
[5, 6, 10]	εἰ δέ που ἥττους τῶν	πολεμίων	ληφθησόμεθα, εὔδηλον δὴ ὅτι ἐν
[5, 4, 20]	τῶν ὁπλιτῶν. (ἦσαν γὰρ τῶν	πολεμίων	οἳ εὔζωνοι κατατρέχοντες τοῖς λίθοις
[5, 8, 10]	ὅπως μὴ λόγχῃ ὑπὸ τῶν	πολεμίων	παίοιτο. (καὶ γὰρ οὖν νῦν
[5, 2, 20]	ἐν μέσῳ ἑαυτῶν καὶ τῶν	πολεμίων	ποιησάμενοι. καὶ κατεκαύθη πᾶσα ἡ
[5, 6, 1]	οἶμαι διαβαίνειν ἄλλως τε καὶ	πολεμίων	πολλῶν ἔμπροσθεν ὄντων, πολλῶν δὲ
[5, 5, 1]	οὐδαμῇ προσίοιντο οἱ θεοὶ τὸν	πόλεμον.	ἐντεῦθεν δὴ τὰ ξένια ἐδέξαντο,
[5, 5, 20]	αὐτῶν ἄλλος εἶπεν ὅτι οὐ	πόλεμον	ποιησόμενοι ἥκοιεν ἀλλὰ ἐπιδείξοντες ὅτι
[5, 7, 20]	οὐκ ἔσεσθε κύριοι οὔτε ἀνελέσθαι	πόλεμον	ᾧ ἂν βούλησθε οὔτε καταλῦσαι,
[5, 4, 10]	Μοσσυνοίκων. καὶ περὶ τούτου ὁ	πόλεμος	ἦν· οἱ γὰρ ἀεὶ τοῦτ᾽
[5, 6, 20]	ταῦτα οἱ ἔμποροι ἀπήγγελλον ταῖς	πόλεσι·	ξυνέπεμψε δ᾽ αὐτοῖς Τιμασίων Δαρδανεὺς
[5, 1, 10]	εἶναι ταῖς παρὰ θάλατταν οἰκούσαις	πόλεσιν	ἐντείλασθαι ὁδοποιεῖν· πείσονται γὰρ καὶ
[5, 5, 1]	περὶ τῶν Κοτυωριτῶν τῆς τε	πόλεως	(ἦν γὰρ ἐκείνων καὶ φόρον
[5, 5, 20]	αὐτὸν καὶ ἐπιθυμεῖν τῆς ὑμετέρας	πόλεως	καὶ χωρίων τῶν ἐπιθαλαττίων) πειρασόμεθα
[5, 4, 30]	τὴν ἑτέραν ἐκ τῆς ἑτέρας	πόλεως·	οὕτως ὑψηλή τε καὶ κοίλη
[5, 4, 10]	(ᾠκεῖτο δὲ τοῦτο πρὸ τῆς	πόλεως	τῆς Μητροπόλεως καλουμένης αὐτοῖς καὶ
[5, 1, 1]	καὶ ὡς εἰς Τραπεζοῦντα Ἑλληνίδα	πόλιν	ἀφίκοντο, καὶ ὡς ἀπέθυσαν ἃ
[5, 5, 10]	ἀκούομεν ὑμᾶς εἴς τε τὴν	πόλιν	βίᾳ παρεληλυθότας ἐνίους σκηνοῦν ἐν
[5, 5, 20]	μὲν ἔλθητε πρὸς τὴν Σινωπέων	πόλιν,	ἐκεῖ δεξόμεθα, νῦν δὲ τοὺς
[5, 3, 1]	ἀφικνοῦνται πορευόμενοι εἰς Κερασοῦντα τριταῖοι	πόλιν	Ἑλληνίδα ἐπὶ θαλάττῃ Σινωπέων ἄποικον
[5, 5, 1]	δύο ἡμέρας ἀφίκοντο εἰς Κοτύωρα	πόλιν	Ἑλληνίδα, Σινωπέων ἄποικον, οὖσαν δ᾽
[5, 6, 10]	καὶ δύναμιν τῇ Ἑλλάδι προσκτήσασθαι	πόλιν	κατοικίσαντας. (καὶ γενέσθαι ἂν αὐτῷ
[5, 4, 20]	εἵποντο διώκοντες ἄνω πρὸς τὴν	πόλιν,	οἱ δὲ ὁπλῖται ἐν τάξει
[5, 6, 10]	βούλεται καταμεῖναι τὴν στρατιὰν καὶ	πόλιν	οἰκίσαι καὶ ἑαυτῷ ὄνομα καὶ
[5, 6, 30]	ἂν γένοιτο ὥστε λαβόντας ὑμᾶς	πόλιν	τὸν μὲν βουλόμενον ἀποπλεῖν ἤδη,
[5, 7, 30]	πῶς μαχούμεθα, ἢν ἀλλήλους κατακαίνωμεν;	(πόλις	δὲ φιλία τίς ἡμᾶς δέξεται,
[5, 6, 20]	καὶ ὑπάρξει ὑμῖν ἡ ἐμὴ	πόλις·	ἑκόντες γάρ με δέξονται. (ἡγήσομαι
[5, 5, 1]	ἄνδρες στρατιῶται, ἡ τῶν Σινωπέων	πόλις	ἐπαινέσοντάς τε ὑμᾶς ὅτι νικᾶτε
[5, 2, 20]	ποιησάμενοι. καὶ κατεκαύθη πᾶσα ἡ	πόλις	καὶ αἱ οἰκίαι καὶ αἱ
[5, 5, 10]	τούτους κακὸν ποιήσητε ἡ Σινωπέων	πόλις	νομίζει πάσχειν. (νῦν δὲ ἀκούομεν
[5, 5, 10]	ἡμῖν ἡγεμόνας διὰ φιλίαν ἡ	πόλις	ξυνέπεμψεν. (ὅποι δ᾽ ἂν ἐλθόντες
[5, 3, 1]	τῇ θεῷ, καὶ πάντες οἱ	πολῖται	καὶ οἱ πρόσχωροι ἄνδρες καὶ
[5, 3, 10]	παῖδες καὶ οἱ τῶν ἄλλων	πολιτῶν,	οἱ δὲ βουλόμενοι καὶ ἄνδρες
[5, 6, 10]	πεζῇ οὔτε κατὰ θάλατταν ἀπορία·	πολλὰ	γὰρ καὶ πλοῖά ἐστιν ἐν
[5, 2, 1]	διαβάντες τὴν χαράδραν, ὁρῶντες πρόβατα	πολλὰ	καὶ ἄλλα χρήματα προσέβαλλον πρὸς
[5, 5, 1]	κελεύσαντες ἔστε βουλεύσαιντο ἐθύοντο. (καὶ	πολλὰ	καταθυσάντων τέλος ἀπεδείξαντο οἱ μάντεις
[5, 6, 1]	ἃ βέλτιστά μοι (εἶναι) δοκεῖ,	πολλά	μοι καὶ ἀγαθὰ γένοιτο· εἰ
[5, 4, 20]	δὲ ἐπὶ τῶν ἀνώγεων ἦν	πολλὰ	τὰ πλατέα οὐκ ἔχοντα διαφυὴν
[5, 5, 20]	Σινωπέων πρέσβεις, καὶ πρὸς ἀλλήλους	πολλά	τε καὶ φιλικὰ διελέγοντο τά
[5, 6, 20]	(ἡγήσομαι δὲ αὐτὸς ἐγὼ ἔνθεν	πολλὰ	χρήματα λήψεσθε. ἔμπειρος δέ εἰμι
[5, 1, 10]	χρησόμεθα. (ὁρῶ δὲ ἐγὼ πλοῖα	πολλάκις	παραπλέοντα· εἰ οὖν αἰτησάμενοι παρὰ
[5, 5, 20]	ἀμφοτέροις· ἤδη γὰρ καὶ ἄλλοις	πολλαπλασίοις	ὑμῶν ἐπολεμήσαμεν· ἂν δὲ δοκῇ
[5, 6, 20]	ἐν τῇ Ἑλλάδι οὔσης χώρας	πολλῆς	καὶ ἀφθόνου ἐν τῇ βαρβάρων
[5, 2, 20]	δὲ ἤρξαντο ἀποχωρεῖν, ἐπεξέθεον ἔνδοθεν	πολλοὶ	γέρρα καὶ λόγχας ἔχοντες καὶ
[5, 2, 10]	βουλόμενόν τι λαμβάνειν. καὶ ἵενται	πολλοὶ	εἴσω, καὶ νικῶσι τοὺς ἐκπίπτοντας
[5, 6, 1]	ἐπαινοῦντές με, ἂν δὲ κακῶς,	πολλοὶ	ἔσεσθε οἱ καταρώμενοι. (πράγματα μὲν
[5, 6, 1]	ἂν μὲν εὖ ξυμβουλεύσας φανῶ,	πολλοὶ	ἔσονται οἱ ἐπαινοῦντές με, ἂν
[5, 2, 1]	Κόλχοι, ἅτε ἐκπεπτωκότες τῶν οἰκιῶν,	πολλοὶ	ἦσαν ἁθρόοι καὶ ὑπερεκάθηντο ἐπὶ
[5, 2, 1]	χωρίον· ξυνείποντο δὲ καὶ δορυφόροι	πολλοὶ	οἱ ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐξωρμημένοι·
[5, 2, 10]	ἐστιν ἔνδον καὶ οἱ πολέμιοι	πολλοί,	οἳ παίουσιν ἐκδεδραμηκότες τοὺς ἔνδον
[5, 1, 10]	αὐτός τε ἀπέθανε καὶ ἄλλοι	πολλοὶ	τῶν σὺν αὐτῷ. ~ἐπεὶ δὲ
[5, 6, 30]	γὰρ γιγνώσκω· ὁμοῦ μὲν ὄντες	πολλοὶ	ὥσπερ νυνὶ δοκεῖτε ἄν μοι
[5, 6, 10]	βέλτιστον εἶναι καταμεῖναι, τοῖς δὲ	πολλοῖς	οὔ. Τιμασίων δὲ ὁ Δαρδανεὺς
[5, 2, 10]	ἐπ᾽ ἄκροις τισὶν ἰσχυροῖς. (οὐ	πολλοῦ	δὲ χρόνου μεταξὺ γενομένου κραυγή
[5, 4, 30]	καὶ λευκοὺς σφόδρα καὶ οὐ	πολλοῦ	δέοντας ἴσους τὸ μῆκος καὶ
[5, 7, 20]	τῶν ὅπλων ἐξαίφνης ἀκούομεν θορύβου	πολλοῦ	παῖε παῖε, βάλλε βάλλε, καὶ
[5, 1, 1]	δὲ χώρα πολεμία· κίνδυνος οὖν	πολλοὺς	ἀπόλλυσθαι, ἢν ἀμελῶς τε καὶ
[5, 8, 20]	νῦν δέ, ὡς ἀκούω, Κοτυωριτῶν	πολλοὺς	ἤδη ἀποδέδυκεν. (ἢν οὖν σωφρονῆτε,
[5, 6, 10]	τῶν Ἑλλήνων, ὁρῶντι δὲ πελταστὰς	πολλοὺς	καὶ τοξότας καὶ σφενδονήτας καὶ
[5, 8, 10]	τοὺς τῶν ποδῶν δακτύλους, ἅπερ	πολλοὺς	καὶ ὑμεῖς ἴστε παθόντας. (ἄλλον
[5, 7, 20]	βάλλε, καὶ τάχα δὴ ὁρῶμεν	πολλοὺς	προσθέοντας λίθους ἔχοντας ἐν ταῖς
[5, 6, 10]	χρόνῳ Ξενοφῶντι, ὁρῶντι μὲν ὁπλίτας	πολλοὺς	τῶν Ἑλλήνων, ὁρῶντι δὲ πελταστὰς
[5, 8, 1]	ὀσφραίνεσθαι παρόν, ὑπὸ δὲ πόνων	πολλῶν	ἀπαγορευόντων, πολεμίων δὲ ἑπομένων, εἰ
[5, 6, 1]	καὶ πολεμίων πολλῶν ἔμπροσθεν ὄντων,	πολλῶν	δὲ ὄπισθεν ἑπομένων· δεύτερον δὲ
[5, 6, 1]	διαβαίνειν ἄλλως τε καὶ πολεμίων	πολλῶν	ἔμπροσθεν ὄντων, πολλῶν δὲ ὄπισθεν
[5, 2, 1]	λέγει ὅτι ἔστι χωρίον χρημάτων	πολλῶν	μεστόν· τοῦτο οὔτε λαβεῖν δυνάμεθα·
[5, 2, 1]	μὲν ἀπαγαγεῖν οὐκ εἶναι ἄνευ	πολλῶν	νεκρῶν, ἑλεῖν δ᾽ ἂν ᾤοντο
[5, 5, 1]	δὲ καὶ ξυνησθησομένους ὅτι διὰ	πολλῶν	τε καὶ δεινῶν, ὡς ἡμεῖς
[5, 5, 1]	ἡ δὲ τῶν Τιβαρηνῶν χώρα	πολὺ	ἦν πεδινωτέρα καὶ χωρία εἶχεν
[5, 6, 1]	(πράγματα μὲν οὖν οἶδ᾽ ὅτι	πολὺ	πλείω ἕξομεν, ἐὰν κατὰ θάλατταν
[5, 1, 10]	δὲ καὶ τριακόντορον, ᾗ ἐπεστάθη	Πολυκράτης	Ἀθηναῖος, ὃς ὁπόσα λαμβάνοι πλοῖα
[5, 1, 10]	ἐν Θρᾴκῃ γὰρ παρὰ Σεύθῃ	πολυπραγμονῶν	τι ἀπέθανεν ὑπὸ Νικάνδρου τοῦ
[5, 2, 10]	δέ τις καὶ τετρωμένος· καὶ	πολὺς	ἦν ὠθισμὸς ἀμφὶ τὰ θύρετρα.
[5, 5, 1]	μὲν τοῖς θεοῖς ἔθυσαν, καὶ	πομπὰς	ἐποίησαν κατὰ ἔθνος ἕκαστοι τῶν
[5, 7, 30]	ἡμεῖς μὲν γὰρ οἶδ᾽ ὅτι	πονηροὺς	ἂν φαίημεν εἶναι τοὺς τὰ
[5, 6, 10]	πλῆθος καὶ τοὺς περιοικοῦντας τὸν	Πόντον.	καὶ ἐπὶ τούτοις ἐθύετο πρίν
[5, 6, 20]	τῆς κύκλῳ χώρας περὶ τὸν	Πόντον	οἰκουμένης ἐκλεξάμενοι ὅποι ἂν βούλησθε
[5, 7, 1]	ὅτι βορέας μὲν ἔξω τοῦ	Πόντου	εἰς τὴν Ἑλλάδα φέρει, νότος
[5, 6, 20]	ἔφη, εἰ ἐξέλθοιεν ἐκ τοῦ	Πόντου,	ἔσεσθαι αὐτοῖς Χερρόνησον χώραν καλὴν
[5, 1, 10]	πλοῖα ἀποδρὰς ᾤχετο ἔξω τοῦ	Πόντου,	ἔχων τὴν ναῦν. οὗτος μὲν
[5, 7, 10]	λάβοι, ἀποπλέων οἴχεσθαι ἔξω τοῦ	Πόντου.	καὶ ταῦτα ξυνωμολόγησαν αὐτῷ οἱ
[5, 6, 10]	μεῖναι τοσαύτη δύναμις ἐν τῷ	Πόντῳ·	βούλεται γὰρ Ξενοφῶν καὶ ἡμᾶς
[5, 6, 10]	ἱκανούς, ὄντας δ᾽ ἐν τῷ	Πόντῳ,	ἔνθα οὐκ ἂν ἀπ᾽ ὀλίγων
[5, 2, 1]	ἀνθρώπους πολεμικωτάτους τῶν ἐν τῷ	Πόντῳ.	(ἐπεὶ δὲ ἦσαν ἐν τῇ
[5, 1, 1]	θάλατταν τὴν ἐν τῷ Εὐξείνῳ	Πόντῳ,	καὶ ὡς εἰς Τραπεζοῦντα Ἑλληνίδα
[5, 1, 1]	δὲ ἤδη παυσάμενος τούτων τῶν	πόνων,	ἐπεὶ θάλατταν ἔχομεν, πλεῖν τὸ
[5, 8, 1]	μηδ᾽ ὀσφραίνεσθαι παρόν, ὑπὸ δὲ	πόνων	πολλῶν ἀπαγορευόντων, πολεμίων δὲ ἑπομένων,
[5, 1, 1]	οἱ Ἕλληνες, καὶ ἐν τῇ	πορείᾳ	τῇ μέχρι ἐπὶ θάλατταν τὴν
[5, 6, 10]	χαλεπὴν ὑμῖν εἶναι νομίζω τὴν	πορείαν	ἀλλὰ παντάπασιν ἀδύνατον. ἂν δὲ
[5, 6, 10]	Σινωπεῖς, οἱ μὲν ἄνδρες ᾕρηνται	πορείαν	ἣν ὑμεῖς ξυμβουλεύετε· οὕτω δὲ
[5, 6, 10]	Ἕλληνες ἐψηφίσαντο κατὰ θάλατταν τὴν	πορείαν	ποιεῖσθαι. (μετὰ ταῦτα Ξενοφῶν εἶπεν·
[5, 5, 20]	ἄλλα καὶ περὶ τῆς λοιπῆς	πορείας	ἀνεπυνθάνοντο ὧν ἑκάτεροι ἐδέοντο. ~ταύτῃ
[5, 1, 1]	ξυνελθόντες ἐβουλεύοντο περὶ τῆς λοιπῆς	πορείας·	ἀνέστη δὲ πρῶτος Λέων Θούριος
[5, 6, 1]	ἐδόκει αὐτοῖς περὶ τῆς λοιπῆς	πορείας	παρακαλέσαντας τοὺς Σινωπέας βουλεύεσθαι. εἴτε
[5, 8, 10]	πολεμίοις καὶ ἔπαισα καὶ ἐβιασάμην	πορεύεσθαι.	ἐν γὰρ τῷ ἰσχυρῷ χειμῶνι
[5, 8, 10]	πρόσθεν καὶ ἡμᾶς τοὺς ὄπισθεν	πορεύεσθαι	ἔπαισα πύξ, ὅπως μὴ λόγχῃ
[5, 7, 1]	μέλλῃ ἰέναι, πρὸς ἑσπέραν δεῖ	πορεύεσθαι·	ἢν δέ τις βούληται εἰς
[5, 8, 1]	κατελείπετο διὰ τὸ μηκέτι δύνασθαι	πορεύεσθαι.	καὶ ἐγὼ τὸν μὲν ἄνδρα
[5, 6, 1]	βουλεύεσθαι. εἴτε γὰρ πεζῇ δέοι	πορεύεσθαι,	χρήσιμοι ἂν ἐδόκουν εἶναι οἱ
[5, 1, 1]	ἢν ἀμελῶς τε καὶ ἀφυλάκτως	πορεύησθε	ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια. (ἀλλά μοι
[5, 5, 1]	ἐδέξαντο, καὶ ὡς διὰ φιλίας	πορευόμενοι	δύο ἡμέρας ἀφίκοντο εἰς Κοτύωρα
[5, 3, 1]	ὁδὸς ὡδοποιημένη ἦν. (καὶ ἀφικνοῦνται	πορευόμενοι	εἰς Κερασοῦντα τριταῖοι πόλιν Ἑλληνίδα
[5, 4, 30]	ἡ χώρα ἦν. (ἐπεὶ δὲ	πορευόμενοι	ἐν τοῖς φίλοις ἦσαν, ἐπεδείκνυσαν
[5, 7, 10]	ἔπειθεν ἦγεν ἐπὶ τὸ χωρίον.	πορευόμενον	δ᾽ αὐτὸν φθάνει ἡμέρα γενομένη,
[5, 3, 10]	ᾗ ἐκ Λακεδαίμονος εἰς Ὀλυμπίαν	πορεύονται	ὡς εἴκοσι στάδιοι ἀπὸ τοῦ
[5, 4, 1]	διὰ φιλίας ἢ διὰ πολεμίας	πορεύσονται	τῆς χώρας. οἱ δὲ εἶπον
[5, 7, 10]	ἐπ᾽ αὐτοὺς τῆς νυκτὸς ὡς	πορθήσων,	οὐδενὶ ἡμῶν εἰπών. (διενενόητο δέ,
[5, 6, 1]	ἡμᾶς γὰρ δεήσει τὰ πλοῖα	πορίζειν·	ἢν δὲ κατὰ γῆν στέλλησθε,
[5, 1, 1]	(πρῶτον μὲν τὰ ἐπιτήδεια δεῖ	πορίζεσθαι	ἐκ τῆς πολεμίας· οὔτε γὰρ
[5, 3, 1]	τὸν τῆς Ἀρτέμιδος νεὼν Σελινοῦς	ποταμὸς	παραρρεῖ. καὶ ἰχθύες τε ἐν
[5, 3, 1]	δὲ διαρρέων διὰ τοῦ χωρίου	ποταμὸς	Σελινοῦς. καὶ ἐν Ἐφέσῳ δὲ
[5, 6, 1]	ἢ δώδεκα, ἥξετε ἐπὶ τοὺς	ποταμούς,	πρῶτον μὲν τὸν Θερμώδοντα, εὖρος
[5, 8, 10]	τῷ ἰσχυρῷ χειμῶνι καὶ αὐτός	ποτε	ἀναμένων τινὰς συσκευαζομένους καθεζόμενος συχνὸν
[5, 4, 1]	ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ τί	ποτε	ὑμᾶς οὗτοι ἠδίκησαν, καὶ τὸ
[5, 2, 1]	διαβὰς σὺν τοῖς λοχαγοῖς ἐσκοπεῖτο	πότερον	εἴη κρεῖττον ἀπαγαγεῖν καὶ τοὺς
[5, 8, 1]	λέξον, ἔφη, ἐκ τίνος ἐπλήγης.	(πότερον	ᾔτουν τί σε καὶ ἐπεί
[5, 4, 1]	πρόξενον ὄντα τῶν Μοσσυνοίκων, ἐρωτῶντες	πότερον	ὡς διὰ φιλίας ἢ διὰ
[5, 8, 10]	(ἄλλον δέ γε ἴσως ἀπολειπόμενόν	που	διὰ ῥᾳστώνην καὶ κωλύοντα καὶ
[5, 6, 10]	μὴ γένηται ταῦτα καὶ καταμείνῃ	που	ἡ στρατιά, ἐκφέρει εἰς τὸ
[5, 6, 10]	τὰ ἐπιτήδεια ἔχειν· εἰ δέ	που	ἥττους τῶν πολεμίων ληφθησόμεθα, εὔδηλον
[5, 8, 1]	ἐκέλευσεν εἰπεῖν τὸν πρῶτον λέξαντα	ποῦ	καὶ ἐπλήγη. ὁ δὲ ἀπεκρίνατο·
[5, 7, 10]	ἐκ τούτου ἄρχεται πάλιν· ἐπίστασθέ	που	ὅτι χωρία ἦν ἐν τοῖς
[5, 7, 20]	καὶ ἑορακότες τὸ παρ᾽ ἑαυτοῖς	πρᾶγμα,	δείσαντες ἀποχωροῦσι πρὸς τὰ πλοῖα.
[5, 8, 1]	τὸν ἄνδρα. οἷον δὲ τὸ	πρᾶγμα	ἐγένετο ἀκούσατε, ἔφη· καὶ γὰρ
[5, 7, 10]	οὐκ ἀπὸ κοινοῦ γένοιτο τὸ	πρᾶγμα,	ἥδεσθαί τε αὐτοὺς καὶ μέλλειν
[5, 7, 20]	οἱ Κερασούντιοι καὶ λέγουσι τὸ	πρᾶγμα·	καὶ ἡμεῖς οἱ στρατηγοὶ ἀκούσαντες
[5, 7, 10]	ὁρῶ ἐν τῇ στρατιᾷ ἀρχόμενον	πρᾶγμα·	ὃ εἰ ἔπεισι καὶ ἔσται
[5, 7, 20]	ἠρώτων ὅ τι ἐστὶ τὸ	πρᾶγμα.	τῶν δὲ ἦσαν μὲν οἳ
[5, 6, 1]	κακῶς, πολλοὶ ἔσεσθε οἱ καταρώμενοι.	(πράγματα	μὲν οὖν οἶδ᾽ ὅτι πολὺ
[5, 6, 20]	ἢ παντάπασι μηδὲ ἅπτεσθαι τοῦ	πράγματος.	(Σιλανὸς δέ μοι ὁ μάντις
[5, 5, 1]	καὶ δεινῶν, ὡς ἡμεῖς ἠκούσαμεν,	πραγμάτων	σεσωσμένοι πάρεστε. (ἀξιοῦμεν δὲ Ἕλληνες
[5, 2, 20]	κατάβασιν ἐφοβοῦντο τὴν εἰς Τραπεζοῦντα	(πρανὴς	γὰρ ἦν καὶ στενή) ψευδενέδραν
[5, 6, 30]	προσῇσαν λέγοντες ὡς χρὴ ταῦτα	πράττειν,	ἀναπαύεσθαί φημι χρῆναι. (οὕτω γὰρ
[5, 4, 20]	εἶναι ξὺν τοῖς βαρβάροις ταὐτὰ	πράττειν	ἅπερ σὺν ἡμῖν δίκην δεδώκασιν·
[5, 8, 10]	δὲ ὕβρει νομίζετέ με ταῦτα	πράττειν,	ἐνθυμήθητε ὅτι νῦν ἐγὼ θαρρῶ
[5, 6, 20]	ἄρχεσθαι λέγειν εἰς ὑμᾶς καὶ	πράττειν	περὶ τούτων ἢ παντάπασι μηδὲ
[5, 6, 20]	γὰρ τὸν λόγον ὡς ἐγὼ	πράττειν	ταῦτα διανοοίμην ἤδη οὐ πείσας
[5, 6, 20]	καὶ λέγων καὶ νοῶν καὶ	πράττων	ὁποῖα μέλλει ὑμῖν τε κάλλιστα
[5, 7, 30]	ἀποθάνῃ. ~οἱ δὲ καταλεύσαντες τοὺς	πρέσβεις	διεπράξαντο ὑμῖν μόνοις μὲν τῶν
[5, 7, 20]	κἄν τινες πρὸς ὑμᾶς ἴωσι	πρέσβεις	εἰρήνης δεόμενοι ἢ ἄλλου τινός,
[5, 6, 10]	χώρᾳ ἐσόμεθα. ἀκούσαντες ταῦτα οἱ	πρέσβεις	ἐκέλευον πέμπειν πρέσβεις. (καὶ πέμπουσι
[5, 6, 10]	ταῦτα οἱ πρέσβεις ἐκέλευον πέμπειν	πρέσβεις.	(καὶ πέμπουσι Καλλίμαχον Ἀρκάδα καὶ
[5, 5, 20]	Ἑλλήνων ἐξένιζον τοὺς τῶν Σινωπέων	πρέσβεις,	καὶ πρὸς ἀλλήλους πολλά τε
[5, 7, 10]	ἄνδρες ἀποθνῄσκουσι τρεῖς ὄντες οἱ	πρέσβεις	καταλευσθέντες. ~ἐπεὶ δὲ τοῦτο ἐγένετο,
[5, 6, 1]	τῇ στρατιᾷ. (καλέσαντες οὖν τοὺς	πρέσβεις	ξυνεβουλεύοντο, καὶ ἠξίουν Ἕλληνας ὄντας
[5, 5, 1]	(ἐν τούτῳ ἔρχονται ἐκ Σινώπης	πρέσβεις,	φοβούμενοι περὶ τῶν Κοτυωριτῶν τῆς
[5, 3, 1]	καὶ Φιλήσιον καὶ Σοφαίνετον τοὺς	πρεσβυτάτους	τῶν στρατηγῶν εἰσβιβάσαντες τούτων ἐκέλευον
[5, 8, 20]	χαλεπαίνει μὲν πρῳρεὺς τοῖς ἐν	πρᾐρᾳ,	χαλεπαίνει δὲ κυβερνήτης τοῖς ἐν
[5, 7, 10]	τούτων ἅλις ἔχητε, μὴ ἀπέλθητε	πρὶν	ἂν ἀκούσητε οἷον ὁρῶ ἐν
[5, 7, 1]	οὐ χρή με ἐνθένδε ἀπελθεῖν	πρὶν	ἂν δῶ δίκην· ἂν δ᾽
[5, 6, 30]	ἐάν τις μέντοι ἀπολιπὼν ληφθῇ	πρὶν	ἐν ἀσφαλεῖ εἶναι πᾶν τὸ
[5, 6, 10]	Πόντον. καὶ ἐπὶ τούτοις ἐθύετο	πρίν	τινι εἰπεῖν τῶν στρατιωτῶν Σιλανὸν
[5, 4, 10]	ἐπιμαχώτατον εἶναι. (ᾠκεῖτο δὲ τοῦτο	πρὸ	τῆς πόλεως τῆς Μητροπόλεως καλουμένης
[5, 2, 1]	ὁπλιτῶν, διαβάντες τὴν χαράδραν, ὁρῶντες	πρόβατα	πολλὰ καὶ ἄλλα χρήματα προσέβαλλον
[5, 2, 1]	τὸ χωρίον. (οἱ δὲ πελτασταὶ	προδραμόντες	στάδια πέντε ἢ ἓξ τῶν
[5, 5, 1]	ἐλθόντες εἰς τὸ στρατόπεδον ἔλεγον·	προηγόρει	δὲ Ἑκατώνυμος δεινὸς νομιζόμενος εἶναι
[5, 8, 10]	αὐτοὶ δὲ λιπόντες τὰς τάξεις	προθέοντες	ἁρπάζειν ἤθελον καὶ ὑμῶν πλεονεκτεῖν.
[5, 2, 1]	ἦσαν· εἰς δὲ τοὺς Δρίλας	προθύμως	ἦγον, ὑφ᾽ ὧν κακῶς ἔπασχον,
[5, 8, 10]	καὶ οὐκ ἐθέλοντα ἀνίστασθαι ἀλλὰ	προϊέμενον	αὑτὸν τοῖς πολεμίοις καὶ ἔπαισα
[5, 1, 1]	ἐπιτήδεια. (ἀλλά μοι δοκεῖ σὺν	προνομαῖς	λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια, ἄλλως δὲ
[5, 4, 1]	εἰς αὐτοὺς Τιμησίθεον τὸν Τραπεζούντιον	πρόξενον	ὄντα τῶν Μοσσυνοίκων, ἐρωτῶντες πότερον
[5, 6, 10]	Κορύλα λέγειν· καὶ γὰρ ἦν	πρόξενος	αὐτῷ· οἱ δὲ καὶ ὡς
[5, 3, 1]	τε αὑτοῦ ὄνομα καὶ τὸ	Προξένου,	ὃς σὺν Κλεάρχῳ ἀπέθανεν· ξένος
[5, 5, 20]	τοὺς τῶν Σινωπέων πρέσβεις, καὶ	πρὸς	ἀλλήλους πολλά τε καὶ φιλικὰ
[5, 7, 10]	ἀποφαινώμεθα καὶ πρὸς θεῶν καὶ	πρὸς	ἀνθρώπων καὶ φίλων καὶ πολεμίων.
[5, 7, 1]	στρατηγῶν οὐ κατηγόρει, ὅτι ἦλθον	πρὸς	αὐτόν, λέγει δὲ ὧδε. (ἀκούω
[5, 7, 20]	ἔδεισαν. (ἐγώ γε μὴν ἦλθον	πρὸς	αὐτοὺς καὶ ἠρώτων ὅ τι
[5, 7, 30]	τινα αὐτῶν· εἰ δὲ μή,	πρὸς	Διὸς πῶς ἢ θεοῖς θύσομεν
[5, 8, 1]	διέδωκα ἄλλοις ἄγειν καὶ ἐκέλευσα	πρὸς	ἐμὲ ἀπαγαγεῖν, καὶ ἀπολαβὼν ἅπαντα
[5, 6, 30]	ἐκείνης τῆς διανοίας, καὶ ὁπόσοι	πρὸς	ἐμὲ προσῇσαν λέγοντες ὡς χρὴ
[5, 6, 10]	Δαρδανεὺς καὶ Θώραξ ὁ Βοιώτιος	πρὸς	ἐμπόρους τινὰς παρόντας τῶν Ἡρακλεωτῶν
[5, 7, 1]	εἰς τὴν Ἑλλάδα μέλλῃ ἰέναι,	πρὸς	ἑσπέραν δεῖ πορεύεσθαι· ἢν δέ
[5, 7, 1]	βούληται εἰς τοὺς βαρβάρους, τοὔμπαλιν	πρὸς	ἕω. ἔστιν οὖν ὅστις τοῦτο
[5, 7, 20]	~ἐπεὶ δὲ τοῦτο ἐγένετο, ἔρχονται	πρὸς	ἡμᾶς οἱ Κερασούντιοι καὶ λέγουσι
[5, 7, 1]	εἰς Φᾶσιν. ἀκούσατε οὖν μου	πρὸς	θεῶν, καὶ ἐὰν μὲν ἐγὼ
[5, 7, 10]	καὶ αἴσχιστοι ἄνδρες ἀποφαινώμεθα καὶ	πρὸς	θεῶν καὶ πρὸς ἀνθρώπων καὶ
[5, 6, 30]	Χειρίσοφος δὲ οὔπω παρῆν, ἔρχονται	πρὸς	Ξενοφῶντα, καὶ λέγουσιν ὅτι μεταμέλοι
[5, 2, 1]	χωρίου εἰς τὴν χαράδραν) πέμπουσι	πρὸς	Ξενοφῶντα· ὁ δὲ ἡγεῖτο τοῖς
[5, 7, 20]	παρ᾽ ἑαυτοῖς πρᾶγμα, δείσαντες ἀποχωροῦσι	πρὸς	τὰ πλοῖα. ἦσαν δὲ νὴ
[5, 5, 1]	ἐρυμνά. καὶ οἱ στρατηγοὶ ἔχρῃζον	πρὸς	τὰ χωρία προσβάλλειν καὶ τὴν
[5, 4, 20]	εἵποντο. (ἐπεὶ δὲ ἄνω ἦσαν	πρὸς	ταῖς Μητροπόλεως οἰκίαις, ἐνταῦθα οἱ
[5, 5, 10]	ὅντινα ἂν δυνώμεθα φίλον ποιεῖσθαι.	(πρὸς	ταῦτα ἀναστὰς Ξενοφῶν ὑπὲρ τῶν
[5, 4, 1]	ἂν τοσαύτην δύναμιν λάβοιτε ξύμμαχον.	(πρὸς	ταῦτα ἀπεκρίνατο ὁ ἄρχων τῶν
[5, 4, 1]	ἄνδρες Μοσσύνοικοι, ἡμεῖς βουλόμεθα διασωθῆναι	πρὸς	τὴν Ἑλλάδα πεζῇ· πλοῖα γὰρ
[5, 7, 20]	τις ὁρᾷ τὸν ἀγορανόμον Ζήλαρχον	πρὸς	τὴν θάλατταν ἀποχωροῦντα, καὶ ἀνέκραγεν·
[5, 4, 20]	πελτασταὶ εὐθὺς εἵποντο διώκοντες ἄνω	πρὸς	τὴν πόλιν, οἱ δὲ ὁπλῖται
[5, 5, 20]	καὶ ξενίοις, ἢν μὲν ἔλθητε	πρὸς	τὴν Σινωπέων πόλιν, ἐκεῖ δεξόμεθα,
[5, 2, 1]	(ἀκούσας ταῦτα ὁ Ξενοφῶν προσαγαγὼν	πρὸς	τὴν χαράδραν τοὺς μὲν ὁπλίτας
[5, 7, 10]	χωρίου τρεῖς ἄνδρες τῶν γεραιτέρων	πρὸς	τὸ κοινὸν τὸ ἡμέτερον χρῄζοντες
[5, 2, 1]	πολλὰ καὶ ἄλλα χρήματα προσέβαλλον	πρὸς	τὸ χωρίον· ξυνείποντο δὲ καὶ
[5, 2, 1]	ἰσχυρῶς βαθεῖα, καὶ πρόσοδοι χαλεπαὶ	πρὸς	τὸ χωρίον. (οἱ δὲ πελτασταὶ
[5, 6, 20]	καὶ Ἡρακλεῶται ταῦτα ἀκούσαντες πέμπουσι	πρὸς	τὸν Τιμασίωνα καὶ κελεύουσι προστατεῦσαι
[5, 7, 10]	(ἐπεὶ δ᾽ ἡμᾶς οὐ κατέλαβον,	πρὸς	τοὺς Κερασουντίους ἔλεγον ὅτι θαυμάζοιεν
[5, 4, 10]	ὅπλων τῶν Ἑλλήνων ἐπορεύοντο εὐθὺς	πρὸς	τοὺς πολεμίους ἐπὶ χωρίον ὃ
[5, 6, 20]	ὅτι αὐτὸς ἐπεβούλευε διαβάλλειν με	πρὸς	ὑμᾶς. ἐξήνεγκε γὰρ τὸν λόγον
[5, 7, 20]	τῶν λόγων μὴ ἀκοῦσαι τῶν	πρὸς	ὑμᾶς ἰόντων. (ἔπειτα δὲ οὓς
[5, 7, 20]	τι ἂν θέλῃ. κἄν τινες	πρὸς	ὑμᾶς ἴωσι πρέσβεις εἰρήνης δεόμενοι
[5, 1, 10]	τὸν ἑαυτοῦ καὶ ἄλλον λόχον	πρὸς	χωρίον χαλεπὸν αὐτός τε ἀπέθανε
[5, 2, 1]	χαλεπή. (ἀκούσας ταῦτα ὁ Ξενοφῶν	προσαγαγὼν	πρὸς τὴν χαράδραν τοὺς μὲν
[5, 5, 1]	στρατηγοὶ ἔχρῃζον πρὸς τὰ χωρία	προσβάλλειν	καὶ τὴν στρατιὰν ὀνηθῆναί τι,
[5, 6, 1]	τῆς Παφλαγονίας· εἴτε κατὰ θάλατταν,	προσδεῖν	ἐδόκει Σινωπέων· μόνοι γὰρ ἂν
[5, 2, 1]	πρόβατα πολλὰ καὶ ἄλλα χρήματα	προσέβαλλον	πρὸς τὸ χωρίον· ξυνείποντο δὲ
[5, 2, 20]	ἔμενεν ἐν λασίῳ χωρίῳ καὶ	προσεποιεῖτο	τοὺς πολεμίους πειρᾶσθαι λανθάνειν· αἱ
[5, 2, 10]	ἦσαν δὲ οἳ καὶ πῦρ	προσέφερον.	(ὑπὸ δὲ τοῦ πλήθους τῶν
[5, 5, 10]	εἰσιν· οὐ γὰρ ὡς φίλοι	προσεφέροντο	ἡμῖν, ἀλλὰ κλείσαντες τὰς πύλας
[5, 6, 20]	ὄντων λέγει τάδε. οὐ δεῖ	προσέχειν	μονῇ, ὦ ἄνδρες, οὐδὲ τῆς
[5, 4, 30]	μὲν ἔλειπον, οἱ δὲ ἑκόντες	προσεχώρουν.	(τὰ δὲ πλεῖστα τοιάδε ἦν
[5, 6, 30]	διανοίας, καὶ ὁπόσοι πρὸς ἐμὲ	προσῇσαν	λέγοντες ὡς χρὴ ταῦτα πράττειν,
[5, 7, 30]	ἀφικνῆσθε· τοὺς δὲ νεκροὺς οὓς	πρόσθεν	αὐτοὶ οἱ κατακανόντες ἐκέλευον θάπτειν,
[5, 4, 10]	μάλα ὄντες συχνοί· ὃ οὔπω	πρόσθεν	ἐπεποιήκεσαν ἐν τῇ στρατείᾳ. (Ξενοφῶν
[5, 6, 30]	ἄλλους στρατηγοὺς οἷς ἀνεκεκοίνωντο ἃ	πρόσθεν	ἔπραττον, πάντες δ᾽ ἦσαν πλὴν
[5, 8, 10]	καὶ κωλύοντα καὶ ὑμᾶς τοὺς	πρόσθεν	καὶ ἡμᾶς τοὺς ὄπισθεν πορεύεσθαι
[5, 1, 1]	φιλίαν γῆν ἀφίκοντο, ἐν τῷ	πρόσθεν	λόγῳ δεδήλωται. (ἐκ δὲ τούτου
[5, 4, 1]	θάλατταν μὲν ἐκομίζοντο οἵπερ καὶ	πρόσθεν,	οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ γῆν
[5, 7, 20]	καὶ τάχα δὴ ὁρῶμεν πολλοὺς	προσθέοντας	λίθους ἔχοντας ἐν ταῖς χερσί,
[5, 5, 1]	μάντεις πάντες γνώμην ὅτι οὐδαμῇ	προσίοιντο	οἱ θεοὶ τὸν πόλεμον. ἐντεῦθεν
[5, 4, 10]	ἁρπαγῆς ἕνεκεν. οἱ δὲ πολέμιοι	προσιόντων	τέως μὲν ἡσύχαζον· ἐπεὶ δ᾽
[5, 8, 1]	καταλαμβάνω αὖθις σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξι	προσιὼν	βόθρον ὀρύττοντα ὡς κατορύξοντα τὸν
[5, 6, 10]	χώραν καὶ δύναμιν τῇ Ἑλλάδι	προσκτήσασθαι	πόλιν κατοικίσαντας. (καὶ γενέσθαι ἂν
[5, 2, 1]	ἦν χαράδρα ἰσχυρῶς βαθεῖα, καὶ	πρόσοδοι	χαλεπαὶ πρὸς τὸ χωρίον. (οἱ
[5, 6, 20]	πρὸς τὸν Τιμασίωνα καὶ κελεύουσι	προστατεῦσαι	λαβόντα χρήματα ὅπως ἐκπλεύσῃ ἡ
[5, 3, 1]	πάντες οἱ πολῖται καὶ οἱ	πρόσχωροι	ἄνδρες καὶ γυναῖκες μετεῖχον τῆς
[5, 4, 30]	ἀριστήσαντες ἐνταῦθα ἐπορεύοντο εἰς τὸ	πρόσω,	παραδόντες τὸ χωρίον τοῖς ξυμμαχήσασι
[5, 4, 20]	τὸ χωρίον ἀφ᾽ οὗ τῇ	προτεραίᾳ	οἱ βάρβαροι ἐτρέφθησαν καὶ οἱ
[5, 4, 20]	ἐξελθεῖν, οὐδὲ ὁ ἐν τῷ	πρότερον	αἱρεθέντι χωρίῳ, ἀλλ᾽ αὐτοῦ σὺν
[5, 8, 1]	(οὐκοῦν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἐπεὶ	προύπεμψά	σε, καταλαμβάνω αὖθις σὺν τοῖς
[5, 8, 20]	χαλεπαίνει δὲ κυβερνήτης τοῖς ἐν	πρύμνῃ;	ἱκανὰ γὰρ ἐν τῷ τοιούτῳ
[5, 8, 20]	νεύματος μόνον ἕνεκα χαλεπαίνει μὲν	πρῳρεὺς	τοῖς ἐν πρᾐρᾳ, χαλεπαίνει δὲ
[5, 1, 1]	ἃ εὔξαντο σωτήρια θύειν ἔνθα	πρῶτον	εἰς φιλίαν γῆν ἀφίκοντο, ἐν
[5, 6, 1]	ἠξίουν Ἕλληνας ὄντας Ἕλλησι τούτῳ	πρῶτον	καλῶς δέχεσθαι τῷ εὔνους τε
[5, 8, 1]	ὁ Ξενοφῶν ἐκέλευσεν εἰπεῖν τὸν	πρῶτον	λέξαντα ποῦ καὶ ἐπλήγη. ὁ
[5, 6, 1]	κάλλιστα ξυμβουλεύειν. (ἀναστὰς δὲ Ἑκατώνυμος	πρῶτον	μὲν ἀπελογήσατο περὶ οὗ εἶπεν
[5, 4, 20]	οὐ μεῖον τοῦ κακοῦ γεγένηται.	~πρῶτον	μὲν γὰρ ἐπίστασθε ὅτι οἱ
[5, 4, 20]	οἱ δ᾽ ἄλλοι βάδην ἐπορεύοντο	πρῶτον	μὲν ἐπὶ τὸ χωρίον ἀφ᾽
[5, 6, 1]	κάλλιστα καὶ ὄρη ὑψηλότατα. (καὶ	πρῶτον	μὲν οἶδα εὐθὺς ᾗ τὴν
[5, 1, 1]	ἐν τῇ μονῇ, ταῦτα ἐρῶ.	(πρῶτον	μὲν τὰ ἐπιτήδεια δεῖ πορίζεσθαι
[5, 5, 1]	τετταράκοντα πέντε. ἐν δὲ ταύταις	πρῶτον	μὲν τοῖς θεοῖς ἔθυσαν, καὶ
[5, 6, 1]	δώδεκα, ἥξετε ἐπὶ τοὺς ποταμούς,	πρῶτον	μὲν τὸν Θερμώδοντα, εὖρος τριῶν
[5, 6, 30]	ἀλλὰ τοὺς αὑτοῦ ἕκαστον λοχαγοὺς	πρῶτον	πειρᾶσθαι πείθειν. καὶ ἀπελθόντες ταῦτ᾽
[5, 1, 1]	τῆς λοιπῆς πορείας· ἀνέστη δὲ	πρῶτος	Λέων Θούριος καὶ ἔλεξεν ὧδε.
[5, 2, 1]	ἐπὶ τῆς ἀναβολῆς καὶ τύρσεις	πυκναὶ	ξύλιναι πεποιημέναι) ἀπιέναι δὴ ἐπεχείρουν·
[5, 8, 20]	νῦν ὑβριστοτάτους. (Βοΐσκος γοῦν ὁ	πύκτης	ὁ Θετταλὸς τότε μὲν διεμάχετο
[5, 5, 20]	ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀνέῳγον τὰς	πύλας,	ᾗ ἡμᾶς ἐδέχετο αὐτὸ τὸ
[5, 2, 10]	δὲ Ξενοφῶν στὰς κατὰ τὰς	πύλας	ὁπόσους ἐδύνατο κατεκώλυε τῶν ὁπλιτῶν
[5, 5, 10]	προσεφέροντο ἡμῖν, ἀλλὰ κλείσαντες τὰς	πύλας	οὔτε εἴσω ἐδέχοντο οὔτε ἔξω
[5, 2, 20]	διώκειν ἀσφαλὲς ἦν κατὰ τὰς	πύλας	τὰς εἰς τὴν ἄκραν φερούσας.
[5, 5, 20]	τὰ αὑτῶν δαπανῶντες, καὶ τὰς	πύλας	φρουροῦμεν, ὅπως μὴ ἐπὶ τῷ
[5, 8, 10]	ἡμᾶς τοὺς ὄπισθεν πορεύεσθαι ἔπαισα	πύξ,	ὅπως μὴ λόγχῃ ὑπὸ τῶν
[5, 2, 1]	ἢ ἄλλο τι κτῆνος τὸ	πῦρ	διαπεφευγός. ἓν δὲ ἦν χωρίον
[5, 2, 20]	μόλις ἀπῆλθον ἀπὸ τοῦ χωρίου,	πῦρ	ἐν μέσῳ ἑαυτῶν καὶ τῶν
[5, 2, 10]	λίθοι, ἦσαν δὲ οἳ καὶ	πῦρ	προσέφερον. (ὑπὸ δὲ τοῦ πλήθους
[5, 5, 1]	οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς ὑμᾶς οὐδὲν	πώποτε	ὑπήρξαμεν κακῶς ποιοῦντες. ~Κοτυωρῖται δὲ
[5, 7, 1]	ἐξηπατημένοι ἐγγὺς μυρίων ἔχοντες ὅπλα.	πῶς	ἂν οὖν ἀνὴρ μᾶλλον δοίη
[5, 7, 1]	ὑμεῖς δὲ τοὐλάχιστον ἐν ἑκατόν.	πῶς	ἂν οὖν ἐγὼ ἢ βιασαίμην
[5, 7, 30]	εἰ δὲ μή, πρὸς Διὸς	πῶς	ἢ θεοῖς θύσομεν ἡδέως ποιοῦντες
[5, 7, 30]	ποιοῦντες ἔργα ἀσεβῆ, ἢ πολεμίοις	πῶς	μαχούμεθα, ἢν ἀλλήλους κατακαίνωμεν; (πόλις