Livre, Chap., par.
[5, 2, 1]	εἰ μὴ ὗς ἢ βοῦς	ἢ	ἄλλο τι κτῆνος τὸ πῦρ
[5, 7, 10]	αὐτὸς ἐξαπατηθῆναι ἂν οἴεται ταῦτα	ἢ	ἄλλον ἐξαπατῆσαι ταῦτα, λέγων διδασκέτω.
[5, 7, 20]	ὑμᾶς ἴωσι πρέσβεις εἰρήνης δεόμενοι	ἢ	ἄλλου τινός, κατακτείναντες τούτους οἱ
[5, 8, 20]	ἢ πολέμιον ἀπήρυξα ἢ ἀσθενοῦντι	ἢ	ἀποροῦντι συνεξεπόρισά τι, τούτων δὲ
[5, 8, 20]	χειμῶνα ἐπεκούρησα ἢ πολέμιον ἀπήρυξα	ἢ	ἀσθενοῦντι ἢ ἀποροῦντι συνεξεπόρισά τι,
[5, 7, 10]	εἰρημένα· εἰ δέ τις ὑμῶν	ἢ	αὐτὸς ἐξαπατηθῆναι ἂν οἴεται ταῦτα
[5, 7, 1]	ἑκατόν. πῶς ἂν οὖν ἐγὼ	ἢ	βιασαίμην ὑμᾶς ξὺν ἐμοὶ πλεῖν
[5, 2, 1]	ἦν λαμβάνειν εἰ μὴ ὗς	ἢ	βοῦς ἢ ἄλλο τι κτῆνος
[5, 4, 1]	ἐρωτῶντες πότερον ὡς διὰ φιλίας	ἢ	διὰ πολεμίας πορεύσονται τῆς χώρας.
[5, 2, 1]	ὥστε ἐγένοντο οἱ διαβάντες πλείους	ἢ	δισχίλιοι ἄνθρωποι. (ἐπεὶ δὲ μαχόμενοι
[5, 6, 1]	τούτων καὶ πεζῶν μυριάδας πλέον	ἢ	δώδεκα, ἥξετε ἐπὶ τοὺς ποταμούς,
[5, 7, 10]	ὑπὲρ ὑμῶν τε καὶ ἑαυτοῦ,	ἢ	ἐγρηγορέναι περὶ τῆς ὑμετέρας ἀσφαλείας
[5, 7, 20]	ἤκουσαν, ὥσπερ ἢ συὸς ἀγρίου	ἢ	ἐλάφου φανέντος ἵενται ἐπ᾽ αὐτόν.
[5, 2, 1]	δὲ πελτασταὶ προδραμόντες στάδια πέντε	ἢ	ἓξ τῶν ὁπλιτῶν, διαβάντες τὴν
[5, 7, 1]	ξὺν ἐμοὶ πλεῖν μὴ βουλομένους	ἢ	ἐξαπατήσας ἄγοιμι; (ποιῶ δ᾽ ὑμᾶς
[5, 6, 1]	ποιεῖσθαι· οὐ γὰρ ἔστιν ἄλλῃ	ἢ	ᾗ τὰ κέρατα τοῦ ὄρους
[5, 7, 30]	δὲ μή, πρὸς Διὸς πῶς	ἢ	θεοῖς θύσομεν ἡδέως ποιοῦντες ἔργα
[5, 2, 1]	κρεῖττον ἀπαγαγεῖν καὶ τοὺς διαβεβηκότας	ἢ	καὶ τοὺς ὁπλίτας διαβιβάζειν, ὡς
[5, 7, 10]	τίνα γὰρ αὐτῶν ἐγὼ κωλύω	ἢ	λέγειν εἴ τίς τι ἀγαθὸν
[5, 7, 10]	τι ἀγαθὸν δύναται ἐν ὑμῖν,	ἢ	μάχεσθαι εἴ τις ἐθέλει ὑπὲρ
[5, 7, 1]	οὖν ἀνὴρ μᾶλλον δοίη δίκην	ἢ	οὕτω περὶ αὑτοῦ τε καὶ
[5, 6, 20]	ὑμᾶς καὶ πράττειν περὶ τούτων	ἢ	παντάπασι μηδὲ ἅπτεσθαι τοῦ πράγματος.
[5, 7, 30]	θύσομεν ἡδέως ποιοῦντες ἔργα ἀσεβῆ,	ἢ	πολεμίοις πῶς μαχούμεθα, ἢν ἀλλήλους
[5, 8, 20]	δέ τῳ ἢ χειμῶνα ἐπεκούρησα	ἢ	πολέμιον ἀπήρυξα ἢ ἀσθενοῦντι ἢ
[5, 7, 20]	οἱ δὲ ὡς ἤκουσαν, ὥσπερ	ἢ	συὸς ἀγρίου ἢ ἐλάφου φανέντος
[5, 8, 10]	θαρρῶ σὺν τοῖς θεοῖς μᾶλλον	ἢ	τότε καὶ θρασύτερός εἰμι νῦν
[5, 8, 10]	τότε καὶ θρασύτερός εἰμι νῦν	ἢ	τότε καὶ οἶνον πλείω πίνω,
[5, 8, 20]	οὖν σωφρονῆτε, τοῦτον τἀναντία ποιήσετε	ἢ	τοὺς κύνας ποιοῦσι· τοὺς μὲν
[5, 8, 20]	καὶ ἥδιον τῶν ἀγαθῶν μᾶλλον	ἢ	τῶν κακῶν μεμνῆσθαι. ἐκ τούτου
[5, 6, 1]	δυνηθῆτε τά τε ὄρη κλέψαι	ἢ	φθάσαι λαβόντες καὶ ἐν τῷ
[5, 8, 20]	οὐ σιωπᾶτε, εἰ δέ τῳ	ἢ	χειμῶνα ἐπεκούρησα ἢ πολέμιον ἀπήρυξα
[5, 1, 1]	δέῃ, κἂν βοηθῆσαί τισι καιρὸς	ᾖ,	εἰδῶμεν ὅποι δεήσει βοηθεῖν, καὶ
[5, 7, 1]	πνέῃ; (ἀλλὰ γὰρ ὁπόταν γαλήνη	ᾖ	ἐμβιβῶ. οὐκοῦν ἐγὼ μὲν ἐν
[5, 8, 20]	ὁρῶ ὑμᾶς. ὅταν δὲ χειμὼν	ᾖ	καὶ θάλαττα μεγάλη ἐπιφέρηται, οὐχ
[5, 5, 20]	κάμνοντες ἡμῶν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν	ᾖ	κομίσασθαι ὅταν βουλώμεθα. (οἱ δὲ
[5, 5, 20]	ἡμεῖς δέ, ἢν μὲν ἀνάγκη	ᾖ,	πολεμήσομεν καὶ ἀμφοτέροις· ἤδη γὰρ
[5, 8, 1]	δὴ ἀναγιγνώσκει αὐτὸν καὶ ἤρετο·	ἦ	σὺ εἶ ὁ τὸν κάμνοντα
[5, 2, 1]	ῥᾴδιον· μάχονται γὰρ ἐπεξεληλυθότες καὶ	ἡ	ἄφοδος χαλεπή. (ἀκούσας ταῦτα ὁ
[5, 3, 1]	ἐπιμελεῖσθαι· οἱ δὲ ἄλλοι ἐπορεύοντο·	ἡ	δὲ ὁδὸς ὡδοποιημένη ἦν. (καὶ
[5, 2, 30]	διορῶντες ἐφοβοῦντο ὡς ἐνέδραν οὖσαν·	ἡ	δὲ στρατιὰ ἐν τούτῳ κατέβαινεν.
[5, 5, 1]	σιδηρείας. (ἐντεῦθεν ἀφικνοῦνται εἰς Τιβαρηνούς.	ἡ	δὲ τῶν Τιβαρηνῶν χώρα πολὺ
[5, 1, 1]	εὐπορία εἰ μὴ ὀλίγοις τισίν·	ἡ	δὲ χώρα πολεμία· κίνδυνος οὖν
[5, 6, 20]	εἰμι φυγάς, καὶ ὑπάρξει ὑμῖν	ἡ	ἐμὴ πόλις· ἑκόντες γάρ με
[5, 2, 20]	καὶ ἡ νὺξ φοβερὰ ἦν	ἡ	ἐπιοῦσα. (μαχομένων δὲ αὐτῶν καὶ
[5, 3, 1]	μετεῖχον τῆς ἑορτῆς. παρεῖχε δὲ	ἡ	θεὸς τοῖς σκηνοῦσιν ἄλφιτα, ἄρτους,
[5, 6, 1]	δὲ μή, τἀναντία. αὐτὴ γὰρ	ἡ	ἱερὰ ξυμβουλὴ λεγομένη εἶναι δοκεῖ
[5, 2, 1]	ἀποτρέχειν (ἦν γὰρ ἐφ᾽ ἑνὸς	ἡ	κατάβασις ἐκ τοῦ χωρίου εἰς
[5, 7, 20]	ταῦτα τοιαῦτα ἔσται, θεάσασθε οἵα	ἡ	κατάστασις ἡμῖν ἔσται τῆς στρατιᾶς.
[5, 8, 1]	ἐμῶν συσκήνων σκεύη διέρριψας. (ἀλλ᾽	ἡ	μὲν διάρριψις, ἔφη ὁ Ξενοφῶν,
[5, 2, 20]	καὶ μένειν καὶ ἀπιέναι· καὶ	ἡ	νὺξ φοβερὰ ἦν ἡ ἐπιοῦσα.
[5, 2, 20]	πολεμίων ποιησάμενοι. καὶ κατεκαύθη πᾶσα	ἡ	πόλις καὶ αἱ οἰκίαι καὶ
[5, 5, 10]	οὓς ἡμῖν ἡγεμόνας διὰ φιλίαν	ἡ	πόλις ξυνέπεμψεν. (ὅποι δ᾽ ἂν
[5, 2, 10]	ἦν) (ἐπεὶ δ᾽ ἐπαιάνισαν καὶ	ἡ	σάλπιγξ ἐφθέγξατο, ἅμα τε τῷ
[5, 5, 10]	τι ἂν τούτους κακὸν ποιήσητε	ἡ	Σινωπέων πόλις νομίζει πάσχειν. (νῦν
[5, 6, 10]	γένηται ταῦτα καὶ καταμείνῃ που	ἡ	στρατιά, ἐκφέρει εἰς τὸ στράτευμα
[5, 6, 20]	προστατεῦσαι λαβόντα χρήματα ὅπως ἐκπλεύσῃ	ἡ	στρατιά. (ὁ δὲ ἄσμενος ἀκούσας
[5, 5, 1]	Τιβαρηνῶν χώρᾳ. (μέχρι ἐνταῦθα ἐπέζευσεν	ἡ	στρατιά. πλῆθος τῆς καταβάσεως τῆς
[5, 2, 10]	(μηνοειδὴς γὰρ διὰ τὸ χωρίον	ἡ	τάξις ἦν) (ἐπεὶ δ᾽ ἐπαιάνισαν
[5, 5, 1]	(ἔπεμψεν ἡμᾶς, ὦ ἄνδρες στρατιῶται,	ἡ	τῶν Σινωπέων πόλις ἐπαινέσοντάς τε
[5, 3, 10]	δορκάδες καὶ ἔλαφοι. (ἔστι δὲ	ἡ	χώρα ᾗ ἐκ Λακεδαίμονος εἰς
[5, 4, 30]	οὕτως ὑψηλή τε καὶ κοίλη	ἡ	χώρα ἦν. (ἐπεὶ δὲ πορευόμενοι
[5, 3, 10]	ἔλαφοι. (ἔστι δὲ ἡ χώρα	ᾗ	ἐκ Λακεδαίμονος εἰς Ὀλυμπίαν πορεύονται
[5, 1, 10]	Λάκωνος. (ἔλαβον δὲ καὶ τριακόντορον,	ᾗ	ἐπεστάθη Πολυκράτης Ἀθηναῖος, ὃς ὁπόσα
[5, 1, 10]	καὶ πεντηκόντορον παρὰ τῶν Τραπεζουντίων,	ᾗ	ἐπέστησαν Δέξιππον Λάκωνα περίοικον. οὗτος
[5, 5, 20]	δὲ οὐκ ἀνέῳγον τὰς πύλας,	ᾗ	ἡμᾶς ἐδέχετο αὐτὸ τὸ χωρίον
[5, 7, 10]	δ᾽ ἦν ἐν τῇ ἡμέρᾳ	ᾗ	ἡμεῖς δεῦρο ἐξωρμῶμεν πεζῇ· τῶν
[5, 6, 1]	οὐ γὰρ ἔστιν ἄλλῃ ἢ	ᾗ	τὰ κέρατα τοῦ ὄρους τῆς
[5, 6, 1]	(καὶ πρῶτον μὲν οἶδα εὐθὺς	ᾗ	τὴν εἰσβολὴν ἀνάγκη ποιεῖσθαι· οὐ
[5, 4, 20]	ἐπίστασθε ὅτι οἱ μέλλοντες ἡμῖν	ἡγεῖσθαι	τῷ ὄντι πολέμιοί εἰσιν οἷσπερ
[5, 2, 1]	πέμπουσι πρὸς Ξενοφῶντα· ὁ δὲ	ἡγεῖτο	τοῖς ὁπλίταις. (ὁ δὲ ἐλθὼν
[5, 5, 10]	πάρεισι γὰρ ἐνθάδε οὓς ἡμῖν	ἡγεμόνας	διὰ φιλίαν ἡ πόλις ξυνέπεμψεν.
[5, 2, 1]	στρατόπεδον, ἐκ τούτου λαβὼν Ξενοφῶν	ἡγεμόνας	τῶν Τραπεζουντίων ἐξάγει εἰς Δρίλας
[5, 7, 10]	αἰσθάνομαι. (παρακαλέσας οὖν ὁπόσους ἔπειθεν	ἦγεν	ἐπὶ τὸ χωρίον. πορευόμενον δ᾽
[5, 4, 20]	ξὺν ἡμῖν τάξεως καὶ ἱκανοὶ	ἡγησάμενοι	εἶναι ξὺν τοῖς βαρβάροις ταὐτὰ
[5, 6, 20]	πόλις· ἑκόντες γάρ με δέξονται.	(ἡγήσομαι	δὲ αὐτὸς ἐγὼ ἔνθεν πολλὰ
[5, 4, 10]	ξυμμαχοῦνταί τε καὶ τὴν ὁδὸν	ἡγήσονται.	(ἐπὶ τούτοις πιστὰ δόντες καὶ
[5, 5, 10]	πολεμίους αὐτῶν ἐφ᾽ οὓς αὐτοὶ	ἡγοῖντο	κακῶς ἐποιοῦμεν ὅσον ἐδυνάμεθα. (ἐρωτᾶτε
[5, 1, 10]	τὰ μὲν ἀγώγιμα εἴ τι	ἦγον	ἐξαιρούμενοι φύλακας καθίστασαν, ὅπως σῷα
[5, 4, 30]	δὲ καὶ ταῖς ἑταίραις ἃς	ἦγον	οἱ Ἕλληνες ἐμφανῶς ξυγγίγνεσθαι· νόμος
[5, 2, 1]	εἰς δὲ τοὺς Δρίλας προθύμως	ἦγον,	ὑφ᾽ ὧν κακῶς ἔπασχον, εἰς
[5, 2, 1]	ἐπιτήδεια ῥᾴδιον ἦν λαβεῖν οὐκ	ἦγον·	φίλοι γὰρ αὐτοῖς ἦσαν· εἰς
[5, 6, 20]	μέγιστον, τὰ ἱερὰ καλὰ εἶναι·	ᾔδει	γὰρ καὶ ἐμὲ οὐκ ἄπειρον
[5, 7, 20]	δὲ ἦσαν μὲν οἳ οὐδὲν	ᾔδεσαν,	ὅμως δὲ λίθους εἶχον ἐν
[5, 7, 10]	ἀπὸ κοινοῦ γένοιτο τὸ πρᾶγμα,	ἥδεσθαί	τε αὐτοὺς καὶ μέλλειν ἐνθάδε
[5, 7, 30]	Διὸς πῶς ἢ θεοῖς θύσομεν	ἡδέως	ποιοῦντες ἔργα ἀσεβῆ, ἢ πολεμίοις
[5, 8, 20]	δέ, ὡς ἀκούω, Κοτυωριτῶν πολλοὺς	ἤδη	ἀποδέδυκεν. (ἢν οὖν σωφρονῆτε, τοῦτον
[5, 3, 1]	δ᾽ ἔφευγεν ὁ Ξενοφῶν, κατοικοῦντος	ἤδη	αὐτοῦ ἐν Σκιλλοῦντι ὑπὸ τῶν
[5, 5, 20]	ἀνάγκη ᾖ, πολεμήσομεν καὶ ἀμφοτέροις·	ἤδη	γὰρ καὶ ἄλλοις πολλαπλασίοις ὑμῶν
[5, 8, 10]	πάντες ἐποιοῦμεν, ἅπαντες ἂν ἀπωλόμεθα.	(ἤδη	δὲ καὶ μαλακιζόμενόν τινα καὶ
[5, 6, 10]	καὶ ἱππέας δὲ καὶ μάλα	ἤδη	διὰ τὴν τριβὴν ἱκανούς, ὄντας
[5, 2, 20]	τῶν πολεμίων. ἐπεὶ δὲ ἱκανὰ	ἤδη	ἦν, ἐνῆψαν· ἐνῆπτον δὲ καὶ
[5, 2, 30]	τούτῳ κατέβαινεν. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει	ἤδη	ἱκανὸν ὑπεληλυθέναι, τῷ Μυσῷ ἐσήμηνε
[5, 1, 1]	τοίνυν, ἔφη, ὦ ἄνδρες, ἀπείρηκα	ἤδη	ξυσκευαζόμενος καὶ βαδίζων καὶ τρέχων
[5, 6, 20]	ὡς ἐγὼ πράττειν ταῦτα διανοοίμην	ἤδη	οὐ πείσας ὑμᾶς. ~ἐγὼ δὲ
[5, 1, 1]	φυλάττων καὶ μαχόμενος, ἐπιθυμῶ δὲ	ἤδη	παυσάμενος τούτων τῶν πόνων, ἐπεὶ
[5, 6, 30]	πόλιν τὸν μὲν βουλόμενον ἀποπλεῖν	ἤδη,	τὸν δὲ μὴ βουλόμενον, ἐπεὶ
[5, 4, 1]	εἴ τί ποτε ὑμᾶς οὗτοι	ἠδίκησαν,	καὶ τὸ λοιπὸν ὑμῶν ὑπηκόους
[5, 7, 30]	καὶ εἴ τι ἄλλο τις	ἠδίκητο	ἐξ οὗ Κῦρος ἀπέθανε· δικαστὰς
[5, 7, 20]	ἐπιστάμενος. (καὶ τούτους τί δοκεῖτε;	ἠδίκουν	μὲν οὐδέν, ἔδεισαν δὲ μὴ
[5, 8, 20]	καὶ δίκαιον καὶ ὅσιον καὶ	ἥδιον	τῶν ἀγαθῶν μᾶλλον ἢ τῶν
[5, 4, 20]	κερασθεὶς δὲ εὐώδης τε καὶ	ἡδύς.	~οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες ἀριστήσαντες
[5, 4, 20]	αὐτοῦ μένοντα καὶ φυλάττουσιν, οὐκ	ἤθελεν	ἐξελθεῖν, οὐδὲ ὁ ἐν τῷ
[5, 8, 10]	λιπόντες τὰς τάξεις προθέοντες ἁρπάζειν	ἤθελον	καὶ ὑμῶν πλεονεκτεῖν. εἰ δὲ
[5, 4, 10]	γέρρα πάντες λευκῶν βοῶν δασέα,	ᾐκασμένα	κιττοῦ πετάλῳ, ἐν δὲ τῇ
[5, 5, 1]	τι, καὶ τὰ ξένια ἃ	ἧκε	παρὰ Τιβαρηνῶν οὐκ ἐδέχοντο, ἀλλ᾽
[5, 7, 1]	ἐξαπατηθέντας καὶ γοητευθέντας ὑπ᾽ ἐμοῦ	ἥκειν	εἰς Φᾶσιν· καὶ δὴ ἀποβαίνομεν
[5, 4, 1]	ποιήσασθαι· καὶ πεμφθεὶς ὁ Τιμησίθεος	ἧκεν	ἄγων τοὺς ἄρχοντας. (ἐπεὶ δὲ
[5, 3, 1]	ὄντες. ~ἐπεὶ δὲ οὔτε Χειρίσοφος	ἧκεν	οὔτε πλοῖα ἱκανὰ ἦν οὔτε
[5, 5, 20]	εἶπεν ὅτι οὐ πόλεμον ποιησόμενοι	ἥκοιεν	ἀλλὰ ἐπιδείξοντες ὅτι φίλοι εἰσί.
[5, 5, 10]	ἡμεῖς δέ, ὦ ἄνδρες Σινωπεῖς,	ἥκομεν	ἀγαπῶντες ὅτι τὰ σώματα διεσωσάμεθα
[5, 2, 10]	οὐδένα εἴα ἀκροβολίζεσθαι. (ἐπεὶ δ᾽	ἧκον	οἱ ὁπλῖται, ἐκέλευσε τὸν λόχον
[5, 4, 10]	δόντες καὶ λαβόντες ᾤχοντο. καὶ	ἧκον	τῇ ὑστεραίᾳ ἄγοντες τριακόσια πλοῖα
[5, 5, 1]	καὶ περὶ τῆς χώρας, ὅτι	ἤκουον	δῃουμένην. καὶ ἐλθόντες εἰς τὸ
[5, 5, 1]	τε καὶ δεινῶν, ὡς ἡμεῖς	ἠκούσαμεν,	πραγμάτων σεσωσμένοι πάρεστε. (ἀξιοῦμεν δὲ
[5, 7, 1]	(οἱ δ᾽ ἐπεὶ τοῦ κήρυκος	ἤκουσαν,	ξυνέδραμον καὶ μάλα ἑτοίμως. ἐνταῦθα
[5, 6, 10]	διεσεσώκει. (τῶν δὲ στρατιωτῶν, ἐπεὶ	ἤκουσαν,	τοῖς μὲν ἐδόκει βέλτιστον εἶναι
[5, 7, 20]	καὶ ἀνέκραγεν· οἱ δὲ ὡς	ἤκουσαν,	ὥσπερ ἢ συὸς ἀγρίου ἢ
[5, 8, 10]	ὁπότε ἴδοιμι καθήμενον καὶ βλακεύοντα,	ἤλαυνον·	τὸ γὰρ κινεῖσθαι καὶ ἀνδρίζεσθαι
[5, 2, 10]	ἐφθέγξατο, ἅμα τε τῷ Ἐνυαλίῳ	ἠλέλιξαν	καὶ ἔθεον δρόμῳ οἱ ὁπλῖται,
[5, 6, 10]	δαρεικοὺς ὅτε τὰς δέκα ἡμέρας	ἠλήθευσε	θυόμενος Κύρῳ, διεσεσώκει. (τῶν δὲ
[5, 5, 10]	ἐπεὶ εἰς τὰς Ἑλληνίδας πόλεις	ἤλθομεν,	ἐν Τραπεζοῦντι μὲν (παρεῖχον γὰρ
[5, 7, 1]	μὲν στρατηγῶν οὐ κατηγόρει, ὅτι	ἦλθον	πρὸς αὐτόν, λέγει δὲ ὧδε.
[5, 7, 20]	οἳ ἔδεισαν. (ἐγώ γε μὴν	ἦλθον	πρὸς αὐτοὺς καὶ ἠρώτων ὅ
[5, 7, 10]	εἰσιν οἱ λόγοι ἀνδρῶν καὶ	ἠλιθίων	κἀμοὶ φθονούντων, ὅτι ἐγὼ ὑφ᾽
[5, 7, 1]	δέ, ἔφη, ἴστε δήπου ὅθεν	ἥλιος	ἀνίσχει καὶ ὅπου δύεται, καὶ
[5, 7, 1]	ἂν δύναιτο ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι ὡς	ἥλιος	ἔνθεν μὲν ἀνίσχει, δύεται δὲ
[5, 3, 10]	βουλόμενοι καὶ ἄνδρες ξυνεθήρων· καὶ	ἡλίσκετο	τὰ μὲν ἐξ αὐτοῦ τοῦ
[5, 2, 10]	εἷλκε, καὶ ἄλλος ἀνεβεβήκει, καὶ	ἡλώκει	τὸ χωρίον, ὡς ἐδόκει. (καὶ
[5, 4, 20]	ὄντι πολέμιοί εἰσιν οἷσπερ καὶ	ἡμᾶς	ἀνάγκη· ἔπειτα δὲ καὶ τῶν
[5, 1, 1]	τριήρεις ἔχων καὶ πλοῖα τὰ	ἡμᾶς	ἄξοντα· ὑμεῖς δὲ εἴπερ πλεῖν
[5, 4, 1]	ὑπηκόους εἶναι τούτους. (εἰ δὲ	ἡμᾶς	ἀφήσετε, σκέψασθε πόθεν αὖθις ἂν
[5, 6, 1]	ἕξομεν, ἐὰν κατὰ θάλατταν κομίζησθε·	ἡμᾶς	γὰρ δεήσει τὰ πλοῖα πορίζειν·
[5, 1, 1]	δὲ μὴ πλανᾶσθαι, ὡς σᾐζησθε,	ἡμᾶς	δὲ τούτων ἐπιμελεῖσθαι. (ἔδοξε ταῦτα.
[5, 8, 10]	ἀποθανούμεθα· τούτου οὖν ἕνεκα ζῶντας	ἡμᾶς	δεῖ κατορυχθῆναι; (τοῦτον μὲν ἀνέκραγον
[5, 7, 30]	κατακαίνωμεν; (πόλις δὲ φιλία τίς	ἡμᾶς	δέξεται, ἥτις ἂν ὁρᾷ τοσαύτην
[5, 5, 20]	οὐκ ἀνέῳγον τὰς πύλας, ᾗ	ἡμᾶς	ἐδέχετο αὐτὸ τὸ χωρίον ταύτῃ
[5, 5, 20]	καὶ Παφλαγόνας ξυμμάχους ποιήσεσθε ἐφ᾽	ἡμᾶς,	ἡμεῖς δέ, ἢν μὲν ἀνάγκη
[5, 1, 1]	καὶ σκοπῶμεν, ἧττον ἂν δύναιντο	ἡμᾶς	θηρᾶν οἱ πολέμιοι. ἔτι τοίνυν
[5, 5, 10]	ἐπιτήδεια, καὶ ἀνθ᾽ ὧν ἐτίμησαν	ἡμᾶς	καὶ ξένια ἔδωκαν τῇ στρατιᾷ,
[5, 4, 1]	(εἰ οὖν βούλεσθε, ἔξεστιν ὑμῖν	ἡμᾶς	λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ
[5, 7, 20]	δὲ τοῦτο ἐγένετο, ἔρχονται πρὸς	ἡμᾶς	οἱ Κερασούντιοι καὶ λέγουσι τὸ
[5, 7, 10]	ἡμέτερον χρῄζοντες ἐλθεῖν. (ἐπεὶ δ᾽	ἡμᾶς	οὐ κατέλαβον, πρὸς τοὺς Κερασουντίους
[5, 4, 1]	οὐκ ἔχομεν· κωλύουσι δὲ οὗτοι	ἡμᾶς	οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι.
[5, 6, 10]	Πόντῳ· βούλεται γὰρ Ξενοφῶν καὶ	ἡμᾶς	παρακαλεῖ, ἐπειδὰν ἔλθῃ τὰ πλοῖα,
[5, 7, 30]	οἰόμεθα τεύξεσθαι ἐπαίνου, τίς ἂν	ἡμᾶς	τοιούτους ὄντας ἐπαινέσειεν; ἡμεῖς μὲν
[5, 8, 10]	καὶ ὑμᾶς τοὺς πρόσθεν καὶ	ἡμᾶς	τοὺς ὄπισθεν πορεύεσθαι ἔπαισα πύξ,
[5, 5, 1]	δεινὸς νομιζόμενος εἶναι λέγειν· (ἔπεμψεν	ἡμᾶς,	ὦ ἄνδρες στρατιῶται, ἡ τῶν
[5, 6, 10]	ἀριθμῷ ἕνα μὴ καταλείπεσθαι ἐνθάδε,	ἡμεῖς	ἂν πλέοιμεν· εἰ δὲ μέλλοιμεν
[5, 5, 10]	ἡμέτεροι ἄποικοι, καὶ τὴν χώραν	ἡμεῖς	αὐτοῖς ταύτην παραδεδώκαμεν βαρβάρους ἀφελόμενοι·
[5, 4, 1]	δὲ Τιμησίθεος· ὦ ἄνδρες Μοσσύνοικοι,	ἡμεῖς	βουλόμεθα διασωθῆναι πρὸς τὴν Ἑλλάδα
[5, 1, 1]	μὲν δὴ ἐπὶ πλοῖα στέλλεται,	ἡμεῖς	δὲ ἀναμενοῦμεν. ὅσα μοι οὖν
[5, 5, 20]	Παφλαγόνας ξυμμάχους ποιήσεσθε ἐφ᾽ ἡμᾶς,	ἡμεῖς	δέ, ἢν μὲν ἀνάγκη ᾖ,
[5, 5, 10]	Ξενοφῶν ὑπὲρ τῶν στρατιωτῶν εἶπεν·	ἡμεῖς	δέ, ὦ ἄνδρες Σινωπεῖς, ἥκομεν
[5, 7, 10]	ἦν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ᾗ	ἡμεῖς	δεῦρο ἐξωρμῶμεν πεζῇ· τῶν δὲ
[5, 8, 10]	σοι ἀπέδειξα αὐτόν; καὶ γὰρ	ἡμεῖς,	ἔφη ὁ Ξενοφῶν, πάντες ἀποθανούμεθα·
[5, 5, 1]	πολλῶν τε καὶ δεινῶν, ὡς	ἡμεῖς	ἠκούσαμεν, πραγμάτων σεσωσμένοι πάρεστε. (ἀξιοῦμεν
[5, 5, 20]	δὲ λέγεις βίᾳ παρελθόντας σκηνοῦν,	ἡμεῖς	ἠξιοῦμεν τοὺς κάμνοντας εἰς τὰς
[5, 7, 30]	κῆρυξ ἰέναι κήρυκας ἀπεκτονώς; ἀλλ᾽	ἡμεῖς	Κερασουντίων θάψαι αὐτοὺς ἐδεήθημεν. (εἰ
[5, 7, 30]	ἂν ἡμᾶς τοιούτους ὄντας ἐπαινέσειεν;	ἡμεῖς	μὲν γὰρ οἶδ᾽ ὅτι πονηροὺς
[5, 7, 20]	καὶ λέγουσι τὸ πρᾶγμα· καὶ	ἡμεῖς	οἱ στρατηγοὶ ἀκούσαντες ἠχθόμεθά τε
[5, 5, 1]	κακὸν δὲ μηδέν· οὐδὲ γὰρ	ἡμεῖς	ὑμᾶς οὐδὲν πώποτε ὑπήρξαμεν κακῶς
[5, 7, 10]	χωρίον. πορευόμενον δ᾽ αὐτὸν φθάνει	ἡμέρα	γενομένη, καὶ ξυστάντες οἱ ἄνθρωποι
[5, 7, 10]	(ταῦτα δ᾽ ἦν ἐν τῇ	ἡμέρᾳ	ᾗ ἡμεῖς δεῦρο ἐξωρμῶμεν πεζῇ·
[5, 6, 1]	ἑκάτεροι ἐδέοντο. ~ταύτῃ μὲν τῇ	ἡμέρᾳ	τοῦτο τὸ τέλος ἐγένετο. τῇ
[5, 8, 20]	νύκτα μὲν δήσετε, τὴν δὲ	ἡμέραν	ἀφήσετε. (ἀλλὰ γάρ, ἔφη, θαυμάζω
[5, 4, 20]	ἐμάχοντο. (ταύτην μὲν οὖν τὴν	ἡμέραν	οὕτως ἔμειναν· τῇ δὲ ὑστεραίᾳ
[5, 5, 1]	ὡς διὰ φιλίας πορευόμενοι δύο	ἡμέρας	ἀφίκοντο εἰς Κοτύωρα πόλιν Ἑλληνίδα,
[5, 3, 1]	τῇ Κολχίδι χώρᾳ. (ἐνταῦθα ἔμειναν	ἡμέρας	δέκα· καὶ ἐξέτασις σὺν τοῖς
[5, 8, 20]	κύνας τοὺς χαλεποὺς τὰς μὲν	ἡμέρας	διδέασι, τὰς δὲ νύκτας ἀφιᾶσι,
[5, 6, 10]	τρισχιλίους δαρεικοὺς ὅτε τὰς δέκα	ἡμέρας	ἠλήθευσε θυόμενος Κύρῳ, διεσεσώκει. (τῶν
[5, 5, 1]	πλῆθος ὀκτὼ μῆνες. (ἐνταῦθα ἔμειναν	ἡμέρας	τετταράκοντα πέντε. ἐν δὲ ταύταις
[5, 3, 10]	δὲ αὐτὸν τὸν ναὸν ἄλσος	ἡμέρων	δένδρων ἐφυτεύθη ὅσα ἐστὶ τρωκτὰ
[5, 4, 20]	δεδώκασιν· ὥστε αὖθις ἧττον τῆς	ἡμετέρας	τάξεως ἀπολείψονται. (ἀλλ᾽ ὑμᾶς δεῖ
[5, 5, 10]	~Κοτυωρῖται δὲ οὗτοι εἰσὶ μὲν	ἡμέτεροι	ἄποικοι, καὶ τὴν χώραν ἡμεῖς
[5, 7, 10]	γεραιτέρων πρὸς τὸ κοινὸν τὸ	ἡμέτερον	χρῄζοντες ἐλθεῖν. (ἐπεὶ δ᾽ ἡμᾶς
[5, 7, 30]	ἂν ὁρᾷ τοσαύτην ἀνομίαν ἐν	ἡμῖν;	ἀγορὰν δὲ τίς ἄξει θαρρῶν,
[5, 5, 10]	ἐν Τραπεζοῦντι μὲν (παρεῖχον γὰρ	ἡμῖν	ἀγοράν) ὠνούμενοι εἴχομεν τὰ ἐπιτήδεια,
[5, 5, 10]	οὐ γὰρ ὡς φίλοι προσεφέροντο	ἡμῖν,	ἀλλὰ κλείσαντες τὰς πύλας οὔτε
[5, 7, 10]	καὶ ἔσται οἷον ὑποδείκνυσιν, ὥρα	ἡμῖν	βουλεύεσθαι ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν μὴ
[5, 4, 20]	βαρβάροις ταὐτὰ πράττειν ἅπερ σὺν	ἡμῖν	δίκην δεδώκασιν· ὥστε αὖθις ἧττον
[5, 7, 10]	Κερασουντίους ἔλεγον ὅτι θαυμάζοιεν τί	ἡμῖν	δόξειεν ἐλθεῖν ἐπ᾽ αὐτούς. ἐπεὶ
[5, 1, 1]	τινες. οἴομαι οὖν βέλτιστον εἶναι	ἡμῖν	εἰπεῖν τὸν μέλλοντα ἐξιέναι, φράζειν
[5, 7, 20]	μὴ λύττα τις ὥσπερ κυσὶν	ἡμῖν	ἐμπεπτώκοι. εἰ οὖν ταῦτα τοιαῦτα
[5, 1, 1]	τοῖς πολεμίοις λῄζεσθαι, καὶ δικαίως	ἡμῖν	ἐπιβουλεύουσιν· ἔχομεν γὰρ τὰ ἐκείνων·
[5, 7, 20]	ἔσται, θεάσασθε οἵα ἡ κατάστασις	ἡμῖν	ἔσται τῆς στρατιᾶς. (ὑμεῖς μὲν
[5, 8, 1]	γάρ, ὡς ἐγὼ οἶμαι, πολέμιοι	ἡμῖν	ἐφείποντο. συνέφη τοῦτο ὁ ἄνθρωπος.
[5, 5, 20]	οἱ κάμνοντες ἡμῶν, ἀλλ᾽ ἐφ᾽	ἡμῖν	ᾖ κομίσασθαι ὅταν βουλώμεθα. (οἱ
[5, 4, 20]	γὰρ ἐπίστασθε ὅτι οἱ μέλλοντες	ἡμῖν	ἡγεῖσθαι τῷ ὄντι πολέμιοί εἰσιν
[5, 5, 10]	ἔτυχον· πάρεισι γὰρ ἐνθάδε οὓς	ἡμῖν	ἡγεμόνας διὰ φιλίαν ἡ πόλις
[5, 7, 10]	κατιόντες τινὲς καὶ ἱερεῖα ἐπώλουν	ἡμῖν	καὶ ἄλλα ὧν εἶχον, δοκοῦσι
[5, 5, 10]	εἰ δὲ ταῦτα ποιήσετε, ἀνάγκη	ἡμῖν	καὶ Κορύλαν καὶ Παφλαγόνας καὶ
[5, 5, 20]	ὑμῶν ἐπολεμήσαμεν· ἂν δὲ δοκῇ	ἡμῖν	καὶ φίλον ποιεῖσθαι τὸν Παφλαγόνα
[5, 7, 10]	καὶ μέλλειν ἐνθάδε πλεῖν, ὡς	ἡμῖν	λέξαι τὰ γενόμενα καὶ τοὺς
[5, 1, 10]	ἔφη, ἢν ἄρα καὶ ταῦτα	ἡμῖν	μὴ ἐκπεραίνηται ὥστε ἀρκεῖν πλοῖα,
[5, 4, 1]	ὑμεῖς τί οἷοί τε ἔσεσθε	ἡμῖν	ξυμπρᾶξαι περὶ τῆς διόδου; ~οἱ
[5, 4, 10]	τὴν τῶν ὑμῖν τε καὶ	ἡμῖν	πολεμίων, καὶ δεῦρο ὑμῖν πέμψαι
[5, 4, 20]	Ἑλλήνων οἱ ἀμελήσαντες τῆς ξὺν	ἡμῖν	τάξεως καὶ ἱκανοὶ ἡγησάμενοι εἶναι
[5, 5, 10]	βαρβάρους ἀφελόμενοι· διὸ καὶ δασμὸν	ἡμῖν	φέρουσιν οὗτοι τεταγμένον καὶ Κερασούντιοι
[5, 8, 1]	πελτάζοι. οὐδὲ τοῦτ᾽ ἔφη, ἀλλ᾽	ἡμίονον	ἐλαύνειν ταχθεὶς ὑπὸ τῶν συσκήνων
[5, 2, 1]	ἥμισυ τοῦ στρατεύματος, τὸ δὲ	ἥμισυ	κατέλιπε φυλάττειν τὸ στρατόπεδον· οἱ
[5, 2, 1]	Τραπεζουντίων ἐξάγει εἰς Δρίλας τὸ	ἥμισυ	τοῦ στρατεύματος, τὸ δὲ ἥμισυ
[5, 5, 20]	ὑμετέρῳ ἁρμοστῇ ὦσιν οἱ κάμνοντες	ἡμῶν,	ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν ᾖ κομίσασθαι
[5, 1, 10]	φοβεῖσθαι καὶ διὰ τὸ βούλεσθαι	ἡμῶν	ἀπαλλαγῆναι. (ἐνταῦθα δὲ ἀνέκραγον ὡς
[5, 7, 10]	ὑποδείκνυσιν, ὥρα ἡμῖν βουλεύεσθαι ὑπὲρ	ἡμῶν	αὐτῶν μὴ κάκιστοί τε καὶ
[5, 7, 20]	τὴν θάλατταν. ξυνεισέπεσον δὲ καὶ	ἡμῶν	αὐτῶν τινες, καὶ ἐπνίγετο ὅστις
[5, 4, 1]	δή, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, τί	ἡμῶν	δεήσεσθε χρήσασθαι, ἂν ξύμμαχοι ὑμῶν
[5, 8, 1]	ἄνδρα τοσοῦτον ἐγίγνωσκον ὅτι εἷς	ἡμῶν	εἴη· ἠνάγκασα δὲ σὲ τοῦτον
[5, 7, 10]	τῆς νυκτὸς ὡς πορθήσων, οὐδενὶ	ἡμῶν	εἰπών. (διενενόητο δέ, εἰ λάβοι
[5, 1, 10]	ἂν καταγάγωμεν ὅσον ἂν χρόνον	ἡμῶν	ἕνεκεν μένωσι, καὶ ναῦλον ξυνθέσθαι,
[5, 5, 10]	(ἐρωτᾶτε δὲ αὐτοὺς ὁποίων τινῶν	ἡμῶν	ἔτυχον· πάρεισι γὰρ ἐνθάδε οὓς
[5, 7, 20]	ἦσαν δὲ νὴ Δία καὶ	ἡμῶν	οἳ ἔδεισαν. (ἐγώ γε μὴν
[5, 8, 10]	ἐπῄνουν σε. ~ἐπεὶ δὲ παρεστηκότων	ἡμῶν	συνέκαμψε τὸ σκέλος ἁνήρ, ἀνέκραγον
[5, 1, 1]	γὰρ τὰ ἐκείνων· ὑπερκάθηνται δὲ	ἡμῶν.	φυλακὰς δή μοι δοκεῖ δεῖν
[5, 7, 30]	ἀσεβῆ, ἢ πολεμίοις πῶς μαχούμεθα,	ἢν	ἀλλήλους κατακαίνωμεν; (πόλις δὲ φιλία
[5, 1, 1]	πολεμία· κίνδυνος οὖν πολλοὺς ἀπόλλυσθαι,	ἢν	ἀμελῶς τε καὶ ἀφυλάκτως πορεύησθε
[5, 1, 10]	ταῦτα. (δοκεῖ τοίνυν μοι, ἔφη,	ἢν	ἄρα καὶ ταῦτα ἡμῖν μὴ
[5, 6, 1]	μεῖζον φρονεῖ ὁ ἄρχων αὐτῶν.	(ἢν	δὲ καὶ δυνηθῆτε τά τε
[5, 6, 1]	γὰρ δεήσει τὰ πλοῖα πορίζειν·	ἢν	δὲ κατὰ γῆν στέλλησθε, ὑμᾶς
[5, 1, 10]	ὑπαρχόντων ἐνθάδε ἐν ἀφθονωτέροις πλευσόμεθα·	ἢν	δὲ μὴ ἄγῃ, τοῖς ἐνθάδε
[5, 3, 1]	μὲν αὐτὸς σωθῇ, αὑτῷ ἀποδοῦναι·	ἢν	δέ τι πάθῃ, ἀναθεῖναι ποιησάμενον
[5, 7, 1]	ἰέναι, πρὸς ἑσπέραν δεῖ πορεύεσθαι·	ἢν	δέ τις βούληται εἰς τοὺς
[5, 1, 10]	ὁδοποιεῖν, λέγων ὅτι θᾶττον ἀπαλλάξονται,	ἢν	εὔποροι γένωνται αἱ ὁδοί. (ἔλαβον
[5, 5, 20]	ποιήσεσθε ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἡμεῖς δέ,	ἢν	μὲν ἀνάγκη ᾖ, πολεμήσομεν καὶ
[5, 3, 1]	κινδυνεύσων ἐδόκει ἰέναι, καὶ ἐπέστειλεν,	ἢν	μὲν αὐτὸς σωθῇ, αὑτῷ ἀποδοῦναι·
[5, 1, 10]	πειρᾶσθαι πλοῖα συμπαρασκευάζειν καὶ αὐτόθεν.	ἢν	μὲν γὰρ ἔλθῃ, ὑπαρχόντων ἐνθάδε
[5, 5, 20]	ὅτι φίλοι εἰσί. καὶ ξενίοις,	ἢν	μὲν ἔλθητε πρὸς τὴν Σινωπέων
[5, 1, 1]	Ἀναξίβιος, ναυαρχῶν δὲ καὶ τυγχάνει.	ἢν	οὖν πέμψητέ με, οἴομαι ἂν
[5, 8, 20]	ἀκούω, Κοτυωριτῶν πολλοὺς ἤδη ἀποδέδυκεν.	(ἢν	οὖν σωφρονῆτε, τοῦτον τἀναντία ποιήσετε
[5, 7, 30]	ἀγορὰν δὲ τίς ἄξει θαρρῶν,	ἢν	περὶ τὰ μέγιστα τοιαῦτα ἐξαμαρτάνοντες
[5, 8, 20]	δὲ νύκτας ἀφιᾶσι, τοῦτον δέ,	ἢν	σωφρονῆτε, τὴν νύκτα μὲν δήσετε,
[5, 5, 20]	ἀλέξασθαι. (ἃ δὲ ἠπείλησας ὡς,	ἢν	ὑμῖν δοκῇ, Κορύλαν καὶ Παφλαγόνας
[5, 7, 20]	ὃν ἂν ὑμῶν ἐθέλῃ ἄκριτον,	ἢν	ὦσιν οἱ πεισόμενοι αὐτῷ, ὥσπερ
[5, 3, 1]	σὺν Κλεάρχῳ ἀπέθανεν· ξένος γὰρ	ἦν	αὐτοῦ. (τὸ δὲ τῆς Ἀρτέμιδος
[5, 5, 1]	τῶν Κοτυωριτῶν τῆς τε πόλεως	(ἦν	γὰρ ἐκείνων καὶ φόρον ἐκείνοις
[5, 2, 1]	(ὡς δὲ οὐκ ἐδύναντο ἀποτρέχειν	(ἦν	γὰρ ἐφ᾽ ἑνὸς ἡ κατάβασις
[5, 2, 20]	τε εἴη τὴν ἄκραν λαβεῖν·	ἦν	γὰρ οὕτως σωτηρία ἀσφαλής, ἄλλως
[5, 5, 10]	καὶ τὰ ὅπλα· οὐ γὰρ	ἦν	δυνατὸν ἅμα τε χρήματα ἄγειν
[5, 7, 10]	Κερασοῦντα αὐτῶν ἀποχωροῦσι. (ταῦτα δ᾽	ἦν	ἐν τῇ ἡμέρᾳ ᾗ ἡμεῖς
[5, 7, 10]	πάλιν· ἐπίστασθέ που ὅτι χωρία	ἦν	ἐν τοῖς ὄρεσι βαρβαρικά, φίλια
[5, 2, 20]	πολεμίων. ἐπεὶ δὲ ἱκανὰ ἤδη	ἦν,	ἐνῆψαν· ἐνῆπτον δὲ καὶ τὰς
[5, 2, 10]	διὰ τὸ χωρίον ἡ τάξις	ἦν)	(ἐπεὶ δ᾽ ἐπαιάνισαν καὶ ἡ
[5, 4, 30]	τε καὶ κοίλη ἡ χώρα	ἦν.	(ἐπεὶ δὲ πορευόμενοι ἐν τοῖς
[5, 1, 10]	παραγωγήν. (ἐν ᾧ δὲ ταῦτα	ἦν	ἐπὶ λείαν ἐξῇσαν οἱ Ἕλληνες,
[5, 3, 1]	τῶν σκευῶν ὅσα μὴ ἀνάγκη	ἦν	ἔχειν. καὶ Φιλήσιον καὶ Σοφαίνετον
[5, 2, 20]	ἀπιέναι· καὶ ἡ νὺξ φοβερὰ	ἦν	ἡ ἐπιοῦσα. (μαχομένων δὲ αὐτῶν
[5, 3, 1]	ἐπορεύοντο· ἡ δὲ ὁδὸς ὡδοποιημένη	ἦν.	(καὶ ἀφικνοῦνται πορευόμενοι εἰς Κερασοῦντα
[5, 2, 20]	μεγάλα ἐπερρίπτουν ἄνωθεν, ὥστε χαλεπὸν	ἦν	καὶ μένειν καὶ ἀπιέναι· καὶ
[5, 2, 20]	τὴν εἰς Τραπεζοῦντα (πρανὴς γὰρ	ἦν	καὶ στενή) ψευδενέδραν ἐποιήσαντο· (καὶ
[5, 2, 20]	ὁδοῦ· (ὥστε οὐδὲ διώκειν ἀσφαλὲς	ἦν	κατὰ τὰς πύλας τὰς εἰς
[5, 2, 1]	ὁπόθεν μὲν τὰ ἐπιτήδεια ῥᾴδιον	ἦν	λαβεῖν οὐκ ἦγον· φίλοι γὰρ
[5, 2, 1]	ἐδόκει ἐμπιμπράντες ἀπῇσαν· καὶ οὐδὲν	ἦν	λαμβάνειν εἰ μὴ ὗς ἢ
[5, 3, 1]	ἱκανὰ ἦν οὔτε τὰ ἐπιτήδεια	ἦν	λαμβάνειν ἔτι, ἐδόκει ἀπιτέον εἶναι.
[5, 2, 1]	~ἐπεὶ δὲ τὰ ἐπιτήδεια οὐκέτι	ἦν	λαμβάνειν ὥστε ἀπαυθημερίζειν ἐπὶ τὸ
[5, 8, 1]	ῥίγει ἀπωλλύμεθα καὶ χιὼν πλείστη	ἦν.	(ὁ δὲ εἶπεν· ἀλλὰ μὴν
[5, 4, 10]	καὶ περὶ τούτου ὁ πόλεμος	ἦν·	οἱ γὰρ ἀεὶ τοῦτ᾽ ἔχοντες
[5, 3, 1]	Χειρίσοφος ἧκεν οὔτε πλοῖα ἱκανὰ	ἦν	οὔτε τὰ ἐπιτήδεια ἦν λαμβάνειν
[5, 4, 30]	Ἕλληνες ἐμφανῶς ξυγγίγνεσθαι· νόμος γὰρ	ἦν	οὗτός σφισι. λευκοὶ δὲ πάντες
[5, 5, 1]	δὲ τῶν Τιβαρηνῶν χώρα πολὺ	ἦν	πεδινωτέρα καὶ χωρία εἶχεν ἐπὶ
[5, 2, 1]	τὸ χωρίον (καὶ γὰρ τάφρος	ἦν	περὶ αὐτὸ εὐρεῖα ἀναβεβλημένη καὶ
[5, 4, 20]	(κάρυα δὲ ἐπὶ τῶν ἀνώγεων	ἦν	πολλὰ τὰ πλατέα οὐκ ἔχοντα
[5, 6, 10]	τῆς Κορύλα λέγειν· καὶ γὰρ	ἦν	πρόξενος αὐτῷ· οἱ δὲ καὶ
[5, 5, 1]	τῶν Μοσσυνοίκων, καὶ ὁ βίος	ἦν	τοῖς πλείστοις αὐτῶν ἀπὸ σιδηρείας.
[5, 5, 10]	καὶ εἴ τις αὐτοῖς φίλος	ἦν	τῶν βαρβάρων, τούτων ἀπειχόμεθα· τοὺς
[5, 4, 30]	προσεχώρουν. (τὰ δὲ πλεῖστα τοιάδε	ἦν	τῶν χωρίων. ἀπεῖχον αἱ πόλεις
[5, 2, 1]	πάντες ξυνερρυήκεσαν. περὶ δὲ τοῦτο	ἦν	χαράδρα ἰσχυρῶς βαθεῖα, καὶ πρόσοδοι
[5, 2, 1]	τὸ πῦρ διαπεφευγός. ἓν δὲ	ἦν	χωρίον μητρόπολις αὐτῶν· εἰς τοῦτο
[5, 2, 10]	τις καὶ τετρωμένος· καὶ πολὺς	ἦν	ὠθισμὸς ἀμφὶ τὰ θύρετρα. καὶ
[5, 6, 1]	καὶ πεδία ὄντα καὶ ἱππείαν	ἣν	αὐτοὶ οἱ βάρβαροι νομίζουσι κρείττω
[5, 3, 1]	ἀργύριον γενόμενον. καὶ τὴν δεκάτην,	ἣν	τῷ Ἀπόλλωνι ἐξεῖλον καὶ τῇ
[5, 6, 10]	οἱ μὲν ἄνδρες ᾕρηνται πορείαν	ἣν	ὑμεῖς ξυμβουλεύετε· οὕτω δὲ ἔχει·
[5, 8, 1]	μὰ Δί᾽ ἔφη· σὺ γὰρ	ἠνάγκαζες·	τὰ δὲ τῶν ἐμῶν συσκήνων
[5, 8, 1]	ἐγίγνωσκον ὅτι εἷς ἡμῶν εἴη·	ἠνάγκασα	δὲ σὲ τοῦτον ἄγειν, ὡς
[5, 6, 20]	μηδὲν ἀγορεύειν περὶ τούτων. ὥστε	ἠναγκάσθη	ὁ Ξενοφῶν ἀναστῆναι καὶ εἰπεῖν
[5, 6, 30]	βουλόμενον. οἱ δὲ στρατιῶται οὐκ	ἠνείχοντο,	ἀλλ᾽ ἠπείλουν αὐτῷ ὅτι εἰ
[5, 1, 10]	~εἰ μὲν ἠπιστάμεθα σαφῶς ὅτι	ἥξει	πλοῖα Χειρίσοφος ἄγων ἱκανά, οὐδὲν
[5, 6, 1]	πεζῶν μυριάδας πλέον ἢ δώδεκα,	ἥξετε	ἐπὶ τοὺς ποταμούς, πρῶτον μὲν
[5, 5, 20]	λέγεις βίᾳ παρελθόντας σκηνοῦν, ἡμεῖς	ἠξιοῦμεν	τοὺς κάμνοντας εἰς τὰς στέγας
[5, 6, 1]	οὖν τοὺς πρέσβεις ξυνεβουλεύοντο, καὶ	ἠξίουν	Ἕλληνας ὄντας Ἕλλησι τούτῳ πρῶτον
[5, 8, 10]	οὕτως ἔπαθον ὅτου δίκην ἂν	ἠξίουν	λαμβάνειν; (ἁπλοῦς μοι, ἔφη, ὁ
[5, 1, 1]	περιμένετε ἔστ᾽ ἂν ἐγὼ ἔλθω·	ἥξω	δὲ ταχέως. ἀκούσαντες ταῦτα οἱ
[5, 5, 20]	δὲ κακῶς, ἀλέξασθαι. (ἃ δὲ	ἠπείλησας	ὡς, ἢν ὑμῖν δοκῇ, Κορύλαν
[5, 6, 30]	δὲ στρατιῶται οὐκ ἠνείχοντο, ἀλλ᾽	ἠπείλουν	αὐτῷ ὅτι εἰ λήψονται ἀποδιδράσκοντα,
[5, 1, 10]	τοίνυν τάδε ὁρᾶτε. ~εἰ μὲν	ἠπιστάμεθα	σαφῶς ὅτι ἥξει πλοῖα Χειρίσοφος
[5, 6, 10]	γὰρ καὶ πλοῖά ἐστιν ἐν	Ἡρακλείᾳ.	(ἐπεὶ δὲ ταῦτ᾽ ἔλεξεν, οἱ
[5, 6, 10]	παραπλεῦσαι, ἐκ Σινώπης δὲ εἰς	Ἡράκλειαν·	ἐξ Ἡρακλείας δὲ οὔτε πεζῇ
[5, 6, 10]	Σινώπης δὲ εἰς Ἡράκλειαν· ἐξ	Ἡρακλείας	δὲ οὔτε πεζῇ οὔτε κατὰ
[5, 6, 20]	ἔλεγεν εἰδὼς ἃ Τιμασίωνι οἱ	Ἡρακλεῶται	καὶ οἱ Σινωπεῖς ὑπισχνοῦντο ὥστε
[5, 6, 30]	ἐπιθήσοιεν. (ἐντεῦθεν ἐπεὶ ἔγνωσαν οἱ	Ἡρακλεῶται	ὅτι ἐκπλεῖν δεδογμένον εἴη καὶ
[5, 6, 20]	ταὐτὰ ἐροῦντας. Σινωπεῖς δὲ καὶ	Ἡρακλεῶται	ταῦτα ἀκούσαντες πέμπουσι πρὸς τὸν
[5, 6, 30]	ὑμῖν καὶ τὰ πλοῖα πέμποντας	Ἡρακλεώτας	καὶ Σινωπέας ὥστε ἐκπλεῖν, καὶ
[5, 6, 10]	πρὸς ἐμπόρους τινὰς παρόντας τῶν	Ἡρακλεωτῶν	καὶ Σινωπέων λέγουσιν ὅτι εἰ
[5, 8, 1]	(ἐνταῦθα δὴ ἀναγιγνώσκει αὐτὸν καὶ	ἤρετο·	ἦ σὺ εἶ ὁ τὸν
[5, 6, 10]	ὦ Σινωπεῖς, οἱ μὲν ἄνδρες	ᾕρηνται	πορείαν ἣν ὑμεῖς ξυμβουλεύετε· οὕτω
[5, 8, 10]	ἕνεκεν ἀταξίας ὅσοις σᾐζεσθαι μὲν	ἤρκει	δι᾽ ὑμῶν ἐν τάξει τε
[5, 4, 1]	τῶν Ἑλλήνων· (καὶ ἔλεξε Ξενοφῶν,	ἡρμήνευε	δὲ Τιμησίθεος· ὦ ἄνδρες Μοσσύνοικοι,
[5, 2, 20]	οἷς ἕκαστος ἐπίστευεν. (ἐπεὶ δὲ	ἤρξαντο	ἀποχωρεῖν, ἐπεξέθεον ἔνδοθεν πολλοὶ γέρρα
[5, 2, 10]	πελτασταὶ καὶ οἱ ψιλοὶ ἐσδραμόντες	ἥρπαζον	ὅ τι ἕκαστος ἐδύνατο· ὁ
[5, 7, 20]	μὴν ἦλθον πρὸς αὐτοὺς καὶ	ἠρώτων	ὅ τι ἐστὶ τὸ πρᾶγμα.
[5, 2, 1]	ἅτε ἐκπεπτωκότες τῶν οἰκιῶν, πολλοὶ	ἦσαν	ἁθρόοι καὶ ὑπερεκάθηντο ἐπὶ τῶν
[5, 4, 20]	αὐτοῖς· ἐνταῦθα γὰρ οἱ πολέμιοι	ἦσαν	ἀντιτεταγμένοι. (τοὺς μὲν οὖν πελταστὰς
[5, 2, 10]	ὡς ἂν κράτιστα οἴηται ἀγωνιεῖσθαι·	ἦσαν	γὰρ οἱ λοχαγοὶ πλησίον ἀλλήλων
[5, 4, 20]	μικρὸν τοῦ στόματος τῶν ὁπλιτῶν.	(ἦσαν	γὰρ τῶν πολεμίων οἳ εὔζωνοι
[5, 4, 20]	σῖτον ξὺν τῇ καλάμῃ ἀποκείμενον·	ἦσαν	δὲ ζειαὶ αἱ πλεῖσται. (καὶ
[5, 7, 20]	δείσαντες ἀποχωροῦσι πρὸς τὰ πλοῖα.	ἦσαν	δὲ νὴ Δία καὶ ἡμῶν
[5, 2, 10]	δ᾽ ἐκ τῶν χειρῶν λίθοι,	ἦσαν	δὲ οἳ καὶ πῦρ προσέφερον.
[5, 2, 1]	οὐκ ἦγον· φίλοι γὰρ αὐτοῖς	ἦσαν·	εἰς δὲ τοὺς Δρίλας προθύμως
[5, 7, 10]	τῶν δὲ πλεόντων ἔτι τινὲς	ἦσαν	ἐν Κερασοῦντι, οὔπω ἀνηγμένοι. μετὰ
[5, 2, 1]	ἐν τῷ Πόντῳ. (ἐπεὶ δὲ	ἦσαν	ἐν τῇ ἄνω χώρᾳ οἱ
[5, 4, 30]	δὲ πορευόμενοι ἐν τοῖς φίλοις	ἦσαν,	ἐπεδείκνυσαν αὐτοῖς παῖδας τῶν εὐδαιμόνων
[5, 4, 1]	κατὰ γῆν ἐπορεύοντο. (ἐπεὶ δὲ	ἦσαν	ἐπὶ τοῖς Μοσσυνοίκων ὁρίοις, πέμπουσιν
[5, 2, 10]	μὴ χείρους εἶναι πάντες παρατεταγμένοι	ἦσαν,	καὶ ἀλλήλους μὲν δὴ ξυνεώρων
[5, 6, 30]	(τῆς μισθοφορᾶς) (ἐνταῦθα δὲ ἐκπεπληγμένοι	ἦσαν	καὶ ἐδεδίεσαν τὴν στρατιὰν οἱ
[5, 5, 1]	εἰς Χάλυβας. οὗτοι ὀλίγοι τε	ἦσαν	καὶ ὑπήκοοι τῶν Μοσσυνοίκων, καὶ
[5, 7, 20]	ἐστὶ τὸ πρᾶγμα. τῶν δὲ	ἦσαν	μὲν οἳ οὐδὲν ᾔδεσαν, ὅμως
[5, 7, 1]	κύκλοι ξυνίσταντο καὶ μάλα φοβεροὶ	ἦσαν	μὴ ποιήσειαν οἷα καὶ τοὺς
[5, 5, 20]	(ἐκ τούτου μάλα μὲν δῆλοι	ἦσαν	οἱ ξυμπρέσβεις τῷ Ἑκατωνύμῳ χαλεπαίνοντες
[5, 4, 20]	καὶ ἐμάχοντο, ἐπειδὴ δὲ ἐγγὺς	ἦσαν	οἱ ὁπλῖται, ἐτρέποντο. καὶ οἱ
[5, 2, 20]	ἔτι μόνοι ἐλύπουν καὶ δῆλοι	ἦσαν	ὅτι ἐπικείσονται ἐν τῇ ἐξόδῳ
[5, 2, 1]	πιστεύσας· οἱ γὰρ μάντεις ἀποδεδειγμένοι	ἦσαν	ὅτι μάχη μὲν ἔσται, τὸ
[5, 6, 30]	ἃ πρόσθεν ἔπραττον, πάντες δ᾽	ἦσαν	πλὴν Νέωνος τοῦ Ἀσιναίου, ὃς
[5, 4, 20]	τάξει εἵποντο. (ἐπεὶ δὲ ἄνω	ἦσαν	πρὸς ταῖς Μητροπόλεως οἰκίαις, ἐνταῦθα
[5, 6, 30]	ὑπέσχοντο Τιμασίωνι καὶ Θώρακι ἐψευσμένοι	ἦσαν	(τῆς μισθοφορᾶς) (ἐνταῦθα δὲ ἐκπεπληγμένοι
[5, 6, 1]	εἶναι οἱ Σινωπεῖς· ἔμπειροι γὰρ	ἦσαν	τῆς Παφλαγονίας· εἴτε κατὰ θάλατταν,
[5, 2, 20]	ἐν ἀριστερᾷ οἰκίας, αἳ ξύλιναι	ἦσαν,	ὥστε καὶ ταχὺ ἐκαίοντο. (ἔφευγον
[5, 7, 1]	θάλατταν κατέφυγον κατελεύσθησαν. (ἐπεὶ δὲ	ᾐσθάνετο	Ξενοφῶν, ἔδοξεν αὐτῷ ὡς τάχιστα
[5, 1, 1]	ταχέως. ἀκούσαντες ταῦτα οἱ στρατιῶται	ἥσθησάν	τε καὶ ἐψηφίσαντο πλεῖν αὐτὸν
[5, 4, 10]	δὲ πολέμιοι προσιόντων τέως μὲν	ἡσύχαζον·	ἐπεὶ δ᾽ ἐγγὺς ἐγένοντο τοῦ
[5, 8, 10]	ὑγρότητα, τὸ δὲ καθῆσθαι καὶ	ἡσυχίαν	ἔχειν ἑώρων ὑπουργὸν ὂν τῷ
[5, 7, 30]	δὲ φιλία τίς ἡμᾶς δέξεται,	ἥτις	ἂν ὁρᾷ τοσαύτην ἀνομίαν ἐν
[5, 5, 10]	ἐδέχοντο οὔτε ἔξω ἀγορὰν ἔπεμπον·	ᾐτιῶντο	δὲ τὸν παρ᾽ ὑμῶν ἁρμοστὴν
[5, 8, 1]	ἔφη, ἐκ τίνος ἐπλήγης. (πότερον	ᾔτουν	τί σε καὶ ἐπεί μοι
[5, 1, 1]	μέρος (μερισθέντες) φυλάττωμεν καὶ σκοπῶμεν,	ἧττον	ἂν δύναιντο ἡμᾶς θηρᾶν οἱ
[5, 5, 1]	καὶ χωρία εἶχεν ἐπὶ θαλάττῃ	ἧττον	ἐρυμνά. καὶ οἱ στρατηγοὶ ἔχρῃζον
[5, 4, 20]	ἡμῖν δίκην δεδώκασιν· ὥστε αὖθις	ἧττον	τῆς ἡμετέρας τάξεως ἀπολείψονται. (ἀλλ᾽
[5, 8, 10]	ὅτι ἔζη. (τί οὖν; ἔφη,	ἧττόν	τι ἀπέθανεν, ἐπεὶ ἐγώ σοι
[5, 6, 30]	καὶ τὸ λαμβάνειν τὰ τῶν	ἡττόνων·	διασπασθέντες δ᾽ ἂν καὶ κατὰ
[5, 6, 10]	ἐπιτήδεια ἔχειν· εἰ δέ που	ἥττους	τῶν πολεμίων ληφθησόμεθα, εὔδηλον δὴ
[5, 4, 20]	καὶ ἄρτους ὀπτῶντες. οἶνος δὲ	ηὑρίσκετο	ὃς ἄκρατος μὲν ὀξὺς ἐφαίνετο
[5, 4, 20]	(καὶ δελφίνων τεμάχη ἐν ἀμφορεῦσιν	ηὑρίσκετο	τεταριχευμένα καὶ στέαρ ἐν τεύχεσι
[5, 4, 20]	δὲ Ἕλληνες διαρπάζοντες τὰ χωρία	ηὕρισκον	θησαυροὺς ἐν ταῖς οἰκίαις ἄρτων
[5, 7, 20]	καὶ ἡμεῖς οἱ στρατηγοὶ ἀκούσαντες	ἠχθόμεθά	τε τοῖς γεγενημένοις καὶ ἐβουλευόμεθα
[5, 4, 10]	ᾄδοντες. (οἱ δὲ Ἕλληνες μάλα	ἤχθοντο	ὅτι τούς τε πολεμίους ἐπεποιήκεσαν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2007