Livre, Chap., par. |
[5, 8, 10] |
διδάσκαλοι
παισί·
καὶ
γὰρ
οἱ
|
ἰατροὶ |
καίουσι
καὶ
τέμνουσιν
ἐπ᾽
ἀγαθῷ· |
[5, 7, 20] |
ᾧ
ἂν
βούλησθε
οὔτε
καταλῦσαι,
|
ἰδίᾳ |
δὲ
ὁ
βουλόμενος
ἄξει
στράτευμα |
[5, 6, 20] |
Ἀχαιοὶ
ἔλεγον
ὡς
δεινὸν
εἴη
|
ἰδίᾳ |
μὲν
Ξενοφῶντα
πείθειν
τε
καταμένειν |
[5, 7, 30] |
ὡς
τοιούτων
ἐσομένων
καὶ
φυλακὴν
|
ἰδίᾳ |
ποιήσῃ
τις
καὶ
τὰ
ἐρυμνὰ |
[5, 7, 20] |
ἱκανὸς
καὶ
ἄρχοντα
κατακανεῖν
καὶ
|
ἰδιώτην |
ὃν
ἂν
ὑμῶν
ἐθέλῃ
ἄκριτον, |
[5, 8, 10] |
ἐκ
τούτου
καὶ
ἄλλον,
ὁπότε
|
ἴδοιμι |
καθήμενον
καὶ
βλακεύοντα,
ἤλαυνον·
τὸ |
[5, 2, 10] |
ἀνειπεῖν
ἐκέλευσε
Τολμίδην
τὸν
κήρυκα
|
ἰέναι |
εἴσω
τὸν
βουλόμενόν
τι
λαμβάνειν. |
[5, 3, 1] |
νεωκόρῳ,
ὅτι
αὐτὸς
κινδυνεύσων
ἐδόκει
|
ἰέναι, |
καὶ
ἐπέστειλεν,
ἢν
μὲν
αὐτὸς |
[5, 7, 30] |
ἀνελέσθαι.
τίς
γὰρ
ἐθελήσει
κῆρυξ
|
ἰέναι |
κήρυκας
ἀπεκτονώς;
ἀλλ᾽
ἡμεῖς
Κερασουντίων |
[5, 7, 1] |
τις
εἰς
τὴν
Ἑλλάδα
μέλλῃ
|
ἰέναι, |
πρὸς
ἑσπέραν
δεῖ
πορεύεσθαι·
ἢν |
[5, 2, 10] |
τοῖς
πελτασταῖς
πᾶσι
παρήγγειλε
διηγκυλωμένους
|
ἰέναι, |
ὡς,
ὁπόταν
σημήνῃ,
ἀκοντίζειν,
καὶ |
[5, 7, 20] |
συὸς
ἀγρίου
ἢ
ἐλάφου
φανέντος
|
ἵενται |
ἐπ᾽
αὐτόν.
(οἱ
δ᾽
αὖ |
[5, 2, 10] |
τὸν
βουλόμενόν
τι
λαμβάνειν.
καὶ
|
ἵενται |
πολλοὶ
εἴσω,
καὶ
νικῶσι
τοὺς |
[5, 6, 20] |
ἀπεκρίνατο
τὸ
μὲν
μέγιστον,
τὰ
|
ἱερὰ |
καλὰ
εἶναι·
ᾔδει
γὰρ
καὶ |
[5, 6, 1] |
μή,
τἀναντία.
αὐτὴ
γὰρ
ἡ
|
ἱερὰ |
ξυμβουλὴ
λεγομένη
εἶναι
δοκεῖ
μοι |
[5, 3, 1] |
καὶ
τῶν
θυομένων
ἀπὸ
τῆς
|
ἱερᾶς |
νομῆς
λάχος,
καὶ
τῶν
θηρευομένων |
[5, 7, 10] |
Κερασουντίοις,
ὅθεν
κατιόντες
τινὲς
καὶ
|
ἱερεῖα |
ἐπώλουν
ἡμῖν
καὶ
ἄλλα
ὧν |
[5, 6, 20] |
διὰ
τὸ
ἀεὶ
παρεῖναι
τοῖς
|
ἱεροῖς· |
ἔλεξε
δὲ
ὅτι
ἐν
τοῖς |
[5, 2, 1] |
καὶ
ὁ
Ξενοφῶν
ξυνεχώρησε
τοῖς
|
ἱεροῖς |
πιστεύσας·
οἱ
γὰρ
μάντεις
ἀποδεδειγμένοι |
[5, 6, 20] |
ἔλεξε
δὲ
ὅτι
ἐν
τοῖς
|
ἱεροῖς |
φαίνοιτό
τις
δόλος
καὶ
ἐπιβουλὴ |
[5, 3, 10] |
παρὰ
τὸν
ναὸν
γράμματα
ἔχουσα·
|
ἱερὸς |
ὁ
χῶρος
τῆς
Ἀρτέμιδος.
τὸν |
[5, 3, 1] |
βωμὸν
καὶ
ναὸν
ἀπὸ
τοῦ
|
ἱεροῦ |
ἀργυρίου,
καὶ
τὸ
λοιπὸν
δὲ |
[5, 3, 10] |
ἀπὸ
τοῦ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
Διὸς
|
ἱεροῦ. |
ἔνι
δ᾽
ἐν
τῷ
ἱερῷ |
[5, 3, 10] |
τὰ
μὲν
ἐξ
αὐτοῦ
τοῦ
|
ἱεροῦ |
χώρου,
τὰ
δὲ
καὶ
ἐκ |
[5, 3, 10] |
ἱεροῦ.
ἔνι
δ᾽
ἐν
τῷ
|
ἱερῷ |
χώρῳ
καὶ
λειμὼν
καὶ
ὄρη |
[5, 7, 20] |
αὑτούς,
σαφῶς
νομίζοντες
ἐπὶ
σφᾶς
|
ἵεσθαι, |
φεύγουσι
δρόμῳ
καὶ
ἐμπίπτουσιν
εἰς |
[5, 8, 20] |
δὲ
κυβερνήτης
τοῖς
ἐν
πρύμνῃ;
|
ἱκανὰ |
γὰρ
ἐν
τῷ
τοιούτῳ
καὶ |
[5, 2, 20] |
καὶ
τῶν
πολεμίων.
ἐπεὶ
δὲ
|
ἱκανὰ |
ἤδη
ἦν,
ἐνῆψαν·
ἐνῆπτον
δὲ |
[5, 3, 1] |
οὔτε
Χειρίσοφος
ἧκεν
οὔτε
πλοῖα
|
ἱκανὰ |
ἦν
οὔτε
τὰ
ἐπιτήδεια
ἦν |
[5, 1, 10] |
ὅτι
ἥξει
πλοῖα
Χειρίσοφος
ἄγων
|
ἱκανά, |
οὐδὲν
ἂν
ἔδει
ὧν
μέλλω |
[5, 3, 10] |
λειμὼν
καὶ
ὄρη
δένδρων
μεστά,
|
ἱκανὰ |
σῦς
καὶ
αἶγας
καὶ
βοῦς |
[5, 1, 10] |
τὰ
πηδάλια
παραλυόμενοι,
ἕως
ἂν
|
ἱκανὰ |
τὰ
ἄξοντα
γένηται,
ἴσως
ἂν |
[5, 6, 10] |
εἰ
μὲν
μέλλει
πλοῖα
ἔσεσθαι
|
ἱκανὰ |
ὡς
ἀριθμῷ
ἕνα
μὴ
καταλείπεσθαι |
[5, 6, 30] |
δὲ
μὴ
βουλόμενον,
ἐπεὶ
κτήσαιτο
|
ἱκανὰ |
ὥστε
καὶ
τοὺς
ἑαυτοῦ
οἰκείους |
[5, 1, 1] |
πολεμίας·
οὔτε
γὰρ
ἀγορὰ
ἔστιν
|
ἱκανὴ |
οὔτε
ὅτου
ὠνησόμεθα
εὐπορία
εἰ |
[5, 6, 1] |
Σινωπέων·
μόνοι
γὰρ
ἂν
ἐδόκουν
|
ἱκανοὶ |
εἶναι
πλοῖα
παρασχεῖν
ἀρκοῦντα
τῇ |
[5, 4, 10] |
διόδου;
~οἱ
δὲ
εἶπον
ὅτι
|
ἱκανοί |
ἐσμεν
εἰς
τὴν
χώραν
εἰσβάλλειν |
[5, 4, 20] |
τῆς
ξὺν
ἡμῖν
τάξεως
καὶ
|
ἱκανοὶ |
ἡγησάμενοι
εἶναι
ξὺν
τοῖς
βαρβάροις |
[5, 2, 30] |
κατέβαινεν.
ἐπεὶ
δὲ
ἐδόκει
ἤδη
|
ἱκανὸν |
ὑπεληλυθέναι,
τῷ
Μυσῷ
ἐσήμηνε
φεύγειν |
[5, 7, 20] |
λέγειν
βάλλε
βάλλε,
οὗτος
ἔσται
|
ἱκανὸς |
καὶ
ἄρχοντα
κατακανεῖν
καὶ
ἰδιώτην |
[5, 6, 10] |
μάλα
ἤδη
διὰ
τὴν
τριβὴν
|
ἱκανούς, |
ὄντας
δ᾽
ἐν
τῷ
Πόντῳ, |
[5, 1, 1] |
ἐξιέναι,
φράζειν
δὲ
καὶ
ὅποι,
|
ἵνα |
καὶ
τὸ
πλῆθος
εἰδῶμεν
τῶν |
[5, 7, 30] |
ταῦτα
καλῶς
ἔχει,
δοξάτω
ὑμῖν,
|
ἵνα |
ὡς
τοιούτων
ἐσομένων
καὶ
φυλακὴν |
[5, 7, 10] |
αἰσθόμενοι
δὲ
τοὺς
βαρβάρους
ὅποι
|
ἴοιεν |
αὐτοί
τε
ἐτόλμησαν
βάλλειν
τοῖς |
[5, 6, 10] |
ἕνεκα
λέγειν
ὡς
μὴ
πεζῇ
|
ἰόντες |
τὴν
Σινωπέων
τι
χώραν
κακὸν |
[5, 7, 20] |
μὴ
ἀκοῦσαι
τῶν
πρὸς
ὑμᾶς
|
ἰόντων. |
(ἔπειτα
δὲ
οὓς
μὲν
ἂν |
[5, 8, 10] |
δι᾽
ὑμῶν
ἐν
τάξει
τε
|
ἰόντων |
καὶ
μαχομένων
ὅπου
δέοι,
αὐτοὶ |
[5, 3, 10] |
τὰ
τῶν
εἰς
τὴν
ἑορτὴν
|
ἰόντων |
ὑποζύγια
εὐωχεῖσθαι.
(περὶ
δὲ
αὐτὸν |
[5, 6, 10] |
καὶ
τοξότας
καὶ
σφενδονήτας
καὶ
|
ἱππέας |
δὲ
καὶ
μάλα
ἤδη
διὰ |
[5, 6, 1] |
πεδίῳ
κρατῆσαι
μαχόμενοι
τούς
τε
|
ἱππέας |
τούτων
καὶ
πεζῶν
μυριάδας
πλέον |
[5, 6, 1] |
οἶδα
καὶ
πεδία
ὄντα
καὶ
|
ἱππείαν |
ἣν
αὐτοὶ
οἱ
βάρβαροι
νομίζουσι |
[5, 6, 1] |
κρείττω
εἶναι
ἁπάσης
τῆς
βασιλέως
|
ἱππείας. |
καὶ
νῦν
οὗτοι
οὐ
παρεγένοντο |
[5, 3, 10] |
αἶγας
καὶ
βοῦς
τρέφειν
καὶ
|
ἵππους, |
ὥστε
καὶ
τὰ
τῶν
εἰς |
[5, 6, 1] |
δὲ
ὄπισθεν
ἑπομένων·
δεύτερον
δὲ
|
Ἶριν, |
τρίπλεθρον
ὡσαύτως·
τρίτον
δὲ
Ἅλυν, |
[5, 4, 30] |
σφόδρα
καὶ
οὐ
πολλοῦ
δέοντας
|
ἴσους |
τὸ
μῆκος
καὶ
τὸ
πλάτος |
[5, 4, 10] |
μηδὲν
ἀθυμήσητε
ἕνεκα
τῶν
γεγενημένων·
|
ἴστε |
γὰρ
ὅτι
καὶ
ἀγαθὸν
οὐ |
[5, 7, 1] |
ὥσπερ
ἄξιον.
(ὑμεῖς
δέ,
ἔφη,
|
ἴστε |
δήπου
ὅθεν
ἥλιος
ἀνίσχει
καὶ |
[5, 8, 10] |
δακτύλους,
ἅπερ
πολλοὺς
καὶ
ὑμεῖς
|
ἴστε |
παθόντας.
(ἄλλον
δέ
γε
ἴσως |
[5, 7, 30] |
ἀσφαλὲς
εἶναι,
ἂν
μὴ
σὺν
|
ἰσχύι |
ἀφικνῆσθε·
τοὺς
δὲ
νεκροὺς
οὓς |
[5, 2, 10] |
ἄλλοι
ἐφαίνοντο
ἐπ᾽
ἄκροις
τισὶν
|
ἰσχυροῖς. |
(οὐ
πολλοῦ
δὲ
χρόνου
μεταξὺ |
[5, 2, 1] |
μεστόν·
τοῦτο
οὔτε
λαβεῖν
δυνάμεθα·
|
ἰσχυρὸν |
γάρ
ἐστιν·
οὔτε
ἀπελθεῖν
ῥᾴδιον· |
[5, 8, 10] |
ἐβιασάμην
πορεύεσθαι.
ἐν
γὰρ
τῷ
|
ἰσχυρῷ |
χειμῶνι
καὶ
αὐτός
ποτε
ἀναμένων |
[5, 7, 10] |
καὶ
ξυστάντες
οἱ
ἄνθρωποι
ἀπὸ
|
ἰσχυρῶν |
τόπων
βάλλοντες
καὶ
παίοντες
τόν |
[5, 2, 1] |
περὶ
δὲ
τοῦτο
ἦν
χαράδρα
|
ἰσχυρῶς |
βαθεῖα,
καὶ
πρόσοδοι
χαλεπαὶ
πρὸς |
[5, 1, 10] |
ἂν
ἱκανὰ
τὰ
ἄξοντα
γένηται,
|
ἴσως |
ἂν
οὐκ
ἀπορήσαιμεν
κομιδῆς
οἵας |
[5, 8, 10] |
ἴστε
παθόντας.
(ἄλλον
δέ
γε
|
ἴσως |
ἀπολειπόμενόν
που
διὰ
ῥᾳστώνην
καὶ |
[5, 3, 1] |
νεὼν
Σελινοῦς
ποταμὸς
παραρρεῖ.
καὶ
|
ἰχθύες |
τε
ἐν
ἀμφοτέροις
ἔνεισι
καὶ |
[5, 7, 20] |
θέλῃ.
κἄν
τινες
πρὸς
ὑμᾶς
|
ἴωσι |
πρέσβεις
εἰρήνης
δεόμενοι
ἢ
ἄλλου |
[5, 1, 1] |
τὴν
δύναμιν
ἐφ᾽
οὓς
ἂν
|
ἴωσιν. |
(ἔδοξε
καὶ
ταῦτα.
ἐννοεῖτε
δὴ |