Livre, Chap., par.
[5, 5, 1]	τῆς ὁδοῦ ἀπὸ τῆς ἐν	Βαβυλῶνι	μάχης ἄχρι εἰς Κοτύωρα σταθμοὶ
[5, 4, 20]	καὶ πελτασταί. οἱ δ᾽ ἄλλοι	βάδην	ἐπορεύοντο πρῶτον μὲν ἐπὶ τὸ
[5, 1, 1]	ἄνδρες, ἀπείρηκα ἤδη ξυσκευαζόμενος καὶ	βαδίζων	καὶ τρέχων καὶ τὰ ὅπλα
[5, 2, 1]	δὲ τοῦτο ἦν χαράδρα ἰσχυρῶς	βαθεῖα,	καὶ πρόσοδοι χαλεπαὶ πρὸς τὸ
[5, 7, 20]	ἀκούομεν θορύβου πολλοῦ παῖε παῖε,	βάλλε	βάλλε, καὶ τάχα δὴ ὁρῶμεν
[5, 7, 20]	ἕληται στρατηγὸν καὶ ἐθέλῃ λέγειν	βάλλε	βάλλε, οὗτος ἔσται ἱκανὸς καὶ
[5, 7, 20]	θορύβου πολλοῦ παῖε παῖε, βάλλε	βάλλε,	καὶ τάχα δὴ ὁρῶμεν πολλοὺς
[5, 7, 20]	στρατηγὸν καὶ ἐθέλῃ λέγειν βάλλε	βάλλε,	οὗτος ἔσται ἱκανὸς καὶ ἄρχοντα
[5, 7, 10]	ὅποι ἴοιεν αὐτοί τε ἐτόλμησαν	βάλλειν	τοῖς λίθοις καὶ τοῖς ἄλλοις
[5, 2, 30]	καὶ αὐτοὶ ἐπὶ πόδα ἀνεχώρουν	βαλλόμενοι	οἱ βοηθήσαντες καὶ ἀντιτοξεύοντές τινες
[5, 7, 10]	οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ ἰσχυρῶν τόπων	βάλλοντες	καὶ παίοντες τόν τε Κλεάρετον
[5, 7, 10]	χωρία ἦν ἐν τοῖς ὄρεσι	βαρβαρικά,	φίλια τοῖς Κερασουντίοις, ὅθεν κατιόντες
[5, 4, 20]	ἀφ᾽ οὗ τῇ προτεραίᾳ οἱ	βάρβαροι	ἐτρέφθησαν καὶ οἱ ξὺν αὐτοῖς·
[5, 4, 20]	μὲν οὖν πελταστὰς ἐδέξαντο οἱ	βάρβαροι	καὶ ἐμάχοντο, ἐπειδὴ δὲ ἐγγὺς
[5, 4, 20]	ἀλλὰ ὁμόσε ἐχώρουν, ἔφευγον οἱ	βάρβαροι	καὶ ἐντεῦθεν, λιπόντες ἅπαντες τὸ
[5, 6, 1]	καὶ ἱππείαν ἣν αὐτοὶ οἱ	βάρβαροι	νομίζουσι κρείττω εἶναι ἁπάσης τῆς
[5, 4, 20]	ἱκανοὶ ἡγησάμενοι εἶναι ξὺν τοῖς	βαρβάροις	ταὐτὰ πράττειν ἅπερ σὺν ἡμῖν
[5, 6, 1]	εἴποι, ἀλλ᾽ ὅτι ἐξὸν τοῖς	βαρβάροις	φίλους εἶναι τοὺς Ἕλληνας αἱρήσονται.
[5, 5, 10]	μὴ ἔχωμεν, ἄν τε εἰς	βάρβαρον	γῆν ἄν τε εἰς Ἑλληνίδα,
[5, 5, 10]	χώραν ἡμεῖς αὐτοῖς ταύτην παραδεδώκαμεν	βαρβάρους	ἀφελόμενοι· διὸ καὶ δασμὸν ἡμῖν
[5, 5, 1]	ὑμᾶς ὅτι νικᾶτε Ἕλληνες ὄντες	βαρβάρους,	ἔπειτα δὲ καὶ ξυνησθησομένους ὅτι
[5, 4, 20]	τοὺς λόχους ποιησάμενοι, καὶ τοὺς	βαρβάρους	ἐπὶ τὸ εὐώνυμον κατὰ ταὐτὰ
[5, 5, 10]	οὐ παρεῖχον. (Μάκρωνας δὲ καίπερ	βαρβάρους	ὄντας, ἐπεὶ ἀγορὰν οἵαν ἐδύναντο
[5, 7, 10]	ἐν Κερασοῦντι· αἰσθόμενοι δὲ τοὺς	βαρβάρους	ὅποι ἴοιεν αὐτοί τε ἐτόλμησαν
[5, 7, 1]	δέ τις βούληται εἰς τοὺς	βαρβάρους,	τοὔμπαλιν πρὸς ἕω. ἔστιν οὖν
[5, 4, 20]	καὶ τοῖς φίλοις οὖσι τῶν	βαρβάρων	δόξητε κρείττους αὐτῶν εἶναι καὶ
[5, 4, 10]	αὐτούς, καὶ ἀπέκτειναν συχνοὺς τῶν	βαρβάρων	καὶ τῶν ξυναναβάντων Ἑλλήνων τινάς,
[5, 6, 20]	πολλῆς καὶ ἀφθόνου ἐν τῇ	βαρβάρων	μαστεύειν. (ἔστε δ᾽ ἄν, ἔφη,
[5, 5, 10]	τις αὐτοῖς φίλος ἦν τῶν	βαρβάρων,	τούτων ἀπειχόμεθα· τοὺς δὲ πολεμίους
[5, 4, 30]	γυναῖκες. (τούτους ἔλεγον οἱ στρατευσάμενοι	βαρβαρωτάτους	διελθεῖν καὶ πλεῖστον τῶν Ἑλληνικῶν
[5, 6, 1]	καὶ νῦν οὗτοι οὐ παρεγένοντο	βασιλεῖ	καλοῦντι, ἀλλὰ μεῖζον φρονεῖ ὁ
[5, 4, 20]	ἅπαντες τὸ χωρίον. ὁ δὲ	βασιλεὺς	αὐτῶν ὁ ἐν τῷ μόσσυνι
[5, 6, 30]	χώραν. (αἰήτου δὲ ὑιδοῦς ἐτύγχανε	βασιλεύων	αὐτῶν. Ξενοφῶν δὲ ἀπεκρίνατο ὅτι
[5, 6, 1]	νομίζουσι κρείττω εἶναι ἁπάσης τῆς	βασιλέως	ἱππείας. καὶ νῦν οὗτοι οὐ
[5, 5, 10]	καὶ Ταόχους καὶ Χαλδαίους καίπερ	βασιλέως	οὐχ ὑπηκόους ὄντας ὅμως καὶ
[5, 2, 10]	δρόμῳ οἱ ὁπλῖται, καὶ τὰ	βέλη	ὁμοῦ ἐφέρετο, λόγχαι, τοξεύματα, σφενδόναι,
[5, 6, 1]	ὧδε. (εἰ μὲν ξυμβουλεύοιμι ἃ	βέλτιστά	μοι (εἶναι) δοκεῖ, πολλά μοι
[5, 1, 1]	ὑμῶν ἐκπορεύσονταί τινες. οἴομαι οὖν	βέλτιστον	εἶναι ἡμῖν εἰπεῖν τὸν μέλλοντα
[5, 6, 10]	ἐπεὶ ἤκουσαν, τοῖς μὲν ἐδόκει	βέλτιστον	εἶναι καταμεῖναι, τοῖς δὲ πολλοῖς
[5, 2, 20]	ὅσοι ἐτύγχανον ἔξω ὄντες τῶν	βελῶν	εἰς τὸ μέσον ἑαυτῶν καὶ
[5, 2, 10]	(ὑπὸ δὲ τοῦ πλήθους τῶν	βελῶν	ἔλιπον οἱ πολέμιοι τά τε
[5, 5, 10]	οἰκίαις καὶ ἐκ τῶν χωρίων	βίᾳ	λαμβάνειν ὧν ἂν δέησθε οὐ
[5, 5, 10]	φίλους τε ἐνομίζομεν εἶναι καὶ	βίᾳ	οὐδὲν ἐλαμβάνομεν τῶν ἐκείνων. (Κοτυωρίτας
[5, 5, 10]	ὑμᾶς εἴς τε τὴν πόλιν	βίᾳ	παρεληλυθότας ἐνίους σκηνοῦν ἐν ταῖς
[5, 5, 20]	αἴτιον εἶναι. ~ὃ δὲ λέγεις	βίᾳ	παρελθόντας σκηνοῦν, ἡμεῖς ἠξιοῦμεν τοὺς
[5, 5, 20]	ταύτῃ εἰσελθόντες ἄλλο μὲν οὐδὲν	βίαιον	ἐποιήσαμεν, σκηνοῦσι δ᾽ ἐν ταῖς
[5, 7, 1]	πῶς ἂν οὖν ἐγὼ ἢ	βιασαίμην	ὑμᾶς ξὺν ἐμοὶ πλεῖν μὴ
[5, 0, 0]		~Βιβλίον	Ε ~{ὅσα μὲν δὴ ἐν
[5, 5, 1]	ὑπήκοοι τῶν Μοσσυνοίκων, καὶ ὁ	βίος	ἦν τοῖς πλείστοις αὐτῶν ἀπὸ
[5, 8, 10]	ἄλλον, ὁπότε ἴδοιμι καθήμενον καὶ	βλακεύοντα,	ἤλαυνον· τὸ γὰρ κινεῖσθαι καὶ
[5, 1, 1]	καιρὸς ᾖ, εἰδῶμεν ὅποι δεήσει	βοηθεῖν,	καὶ ἐάν τις τῶν ἀπειροτέρων
[5, 2, 30]	κατὰ τὴν ὁδὸν φεύγων ἐβόα	βοηθεῖν·	(καὶ ἐβοήθησαν αὐτῷ, καὶ ἀνέλαβον
[5, 1, 1]	ξυμπαρασκευάζωμεν, ἐάν τι δέῃ, κἂν	βοηθῆσαί	τισι καιρὸς ᾖ, εἰδῶμεν ὅποι
[5, 2, 30]	ἐπὶ πόδα ἀνεχώρουν βαλλόμενοι οἱ	βοηθήσαντες	καὶ ἀντιτοξεύοντές τινες τῶν Κρητῶν.
[5, 4, 10]	μέχρι οὗ εἶδον τοὺς Ἕλληνας	βοηθοῦντας·	(εἶτα δὲ ἀποτραπόμενοι ᾤχοντο, καὶ
[5, 8, 1]	αὖθις σὺν τοῖς ὀπισθοφύλαξι προσιὼν	βόθρον	ὀρύττοντα ὡς κατορύξοντα τὸν ἄνθρωπον,
[5, 8, 20]	τότε κακίστους καὶ νῦν ὑβριστοτάτους.	(Βοΐσκος	γοῦν ὁ πύκτης ὁ Θετταλὸς
[5, 6, 20]	τὸν Δαρδανέα καὶ Θώρακα τὸν	Βοιώτιον	ταὐτὰ ἐροῦντας. Σινωπεῖς δὲ καὶ
[5, 6, 20]	Δερκυλίδᾳ. (ἀναστὰς αὖθις Θώραξ ὁ	Βοιώτιος,	ὃς περὶ στρατηγίας Ξενοφῶντι ἐμάχετο,
[5, 6, 10]	ὁ Δαρδανεὺς καὶ Θώραξ ὁ	Βοιώτιος	πρὸς ἐμπόρους τινὰς παρόντας τῶν
[5, 3, 1]	ἐκ τῆς Ἀσίας τὴν εἰς	Βοιωτοὺς	ὁδόν, καταλείπει παρὰ Μεγαβύζῳ τῷ
[5, 7, 1]	καὶ τοῦτό γε ἐπίστασθε ὅτι	βορέας	μὲν ἔξω τοῦ Πόντου εἰς
[5, 7, 1]	εἰς Φᾶσιν, καὶ λέγεται, ὅταν	βορρᾶς	πνέῃ, ὡς καλοὶ πλοῖ εἰσιν
[5, 1, 10]	τὸ φοβεῖσθαι καὶ διὰ τὸ	βούλεσθαι	ἡμῶν ἀπαλλαγῆναι. (ἐνταῦθα δὲ ἀνέκραγον
[5, 4, 1]	ὑμῖν πολεμίους εἶναι. (εἰ οὖν	βούλεσθε,	ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους
[5, 6, 30]	ὑμεῖς δὲ ξυλλέξαντες, ἔφη, εἰ	βούλεσθε,	λέγετε. ἐνταῦθα ἀποδείκνυται Τιμασίων ὁ
[5, 1, 1]	ἄξοντα· ὑμεῖς δὲ εἴπερ πλεῖν	βούλεσθε,	περιμένετε ἔστ᾽ ἂν ἐγὼ ἔλθω·
[5, 6, 20]	τι τοὺς οἴκοι· εἰ δὲ	βούλεσθε	τῆς κύκλῳ χώρας περὶ τὸν
[5, 6, 10]	τοσαύτη δύναμις ἐν τῷ Πόντῳ·	βούλεται	γὰρ Ξενοφῶν καὶ ἡμᾶς παρακαλεῖ,
[5, 6, 10]	τὸ στράτευμα λόγον ὅτι Ξενοφῶν	βούλεται	καταμεῖναι τὴν στρατιὰν καὶ πόλιν
[5, 8, 10]	σὺ δ᾽ εἶπας· ὁπόσα γε	βούλεται·	ὡς ἔγωγε αὐτὸν οὐκ ἄξω.
[5, 6, 1]	λοιπῆς πορείας παρακαλέσαντας τοὺς Σινωπέας	βουλεύεσθαι.	εἴτε γὰρ πεζῇ δέοι πορεύεσθαι,
[5, 7, 10]	ἔσται οἷον ὑποδείκνυσιν, ὥρα ἡμῖν	βουλεύεσθαι	ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν μὴ κάκιστοί
[5, 7, 1]	περὶ αὑτοῦ τε καὶ ὑμῶν	βουλευόμενος;	~ἀλλ᾽ οὗτοί εἰσιν οἱ λόγοι
[5, 5, 1]	ἐδέχοντο, ἀλλ᾽ ἐπιμεῖναι κελεύσαντες ἔστε	βουλεύσαιντο	ἐθύοντο. (καὶ πολλὰ καταθυσάντων τέλος
[5, 6, 20]	ὑμῖν πάρεστιν, ὥστε ὅπῃ ἂν	βούλησθε	ἐξαίφνης ἂν ἐπιπέσοιτε. (ἀκούσαντες ταῦτα
[5, 6, 20]	Πόντον οἰκουμένης ἐκλεξάμενοι ὅποι ἂν	βούλησθε	κατασχεῖν, καὶ τὸν μὲν ἐθέλοντα
[5, 7, 20]	οὔτε ἀνελέσθαι πόλεμον ᾧ ἂν	βούλησθε	οὔτε καταλῦσαι, ἰδίᾳ δὲ ὁ
[5, 7, 1]	δεῖ πορεύεσθαι· ἢν δέ τις	βούληται	εἰς τοὺς βαρβάρους, τοὔμπαλιν πρὸς
[5, 4, 1]	καὶ ἐδόκει καλέσαι ἐκείνους, εἰ	βούλοιντο	ξυμμαχίαν ποιήσασθαι· καὶ πεμφθεὶς ὁ
[5, 4, 1]	ἄρχων τῶν Μοσσυνοίκων ὅτι καὶ	βούλοιντο	ταῦτα καὶ δέχοιντο τὴν ξυμμαχίαν.
[5, 6, 1]	δείξαιμι ἄν, εἴ μοί τινα	βούλοισθε	ξυμπέμψαι. (ἔπειτα δὲ οἶδα καὶ
[5, 4, 1]	Τιμησίθεος· ὦ ἄνδρες Μοσσύνοικοι, ἡμεῖς	βουλόμεθα	διασωθῆναι πρὸς τὴν Ἑλλάδα πεζῇ·
[5, 6, 30]	μοι δοκεῖ εἶναι σῳζομένους ἔνθα	βουλόμεθα	μισθὸν τῆς σωτηρίας λαμβάνειν, καὶ
[5, 3, 10]	τῶν ἄλλων πολιτῶν, οἱ δὲ	βουλόμενοι	καὶ ἄνδρες ξυνεθήρων· καὶ ἡλίσκετο
[5, 7, 20]	ἄλλου τινός, κατακτείναντες τούτους οἱ	βουλόμενοι	ποιήσουσιν ὑμᾶς τῶν λόγων μὴ
[5, 6, 30]	λαβόντας ὑμᾶς πόλιν τὸν μὲν	βουλόμενον	ἀποπλεῖν ἤδη, τὸν δὲ μὴ
[5, 6, 30]	ἀποπλεῖν ἤδη, τὸν δὲ μὴ	βουλόμενον,	ἐπεὶ κτήσαιτο ἱκανὰ ὥστε καὶ
[5, 6, 30]	ὡς δίκαιον εἴη ἀπιέναι τὸν	βουλόμενον.	οἱ δὲ στρατιῶται οὐκ ἠνείχοντο,
[5, 2, 10]	τὸν κήρυκα ἰέναι εἴσω τὸν	βουλόμενόν	τι λαμβάνειν. καὶ ἵενται πολλοὶ
[5, 7, 20]	οὔτε καταλῦσαι, ἰδίᾳ δὲ ὁ	βουλόμενος	ἄξει στράτευμα ἐφ᾽ ὅ τι
[5, 7, 1]	ὑμᾶς ξὺν ἐμοὶ πλεῖν μὴ	βουλομένους	ἢ ἐξαπατήσας ἄγοιμι; (ποιῶ δ᾽
[5, 6, 20]	βουλομένῳ ἐνοικεῖν, τῷ δὲ μὴ	βουλομένῳ	ἀπιέναι οἴκαδε. γελοῖον δὲ εἶναι
[5, 6, 20]	καλὴν καὶ εὐδαίμονα ὥστε τῷ	βουλομένῳ	ἐνοικεῖν, τῷ δὲ μὴ βουλομένῳ
[5, 5, 20]	ἐφ᾽ ἡμῖν ᾖ κομίσασθαι ὅταν	βουλώμεθα.	(οἱ δὲ ἄλλοι, ὡς ὁρᾶτε,
[5, 2, 1]	λαμβάνειν εἰ μὴ ὗς ἢ	βοῦς	ἢ ἄλλο τι κτῆνος τὸ
[5, 3, 10]	ἱκανὰ σῦς καὶ αἶγας καὶ	βοῦς	τρέφειν καὶ ἵππους, ὥστε καὶ
[5, 4, 10]	ἀλλήλοις, ἔχοντες γέρρα πάντες λευκῶν	βοῶν	δασέα, ᾐκασμένα κιττοῦ πετάλῳ, ἐν
[5, 3, 1]	ἀγρευόμενα θηρία. (ἐποίησε δὲ καὶ	βωμὸν	καὶ ναὸν ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2007