Livre, Chap.
[2, 87]	τοιάδε. ~Η μὲν γενομένη ναυμαχία,	ὦ	ἄνδρες Πελοποννήσιοι, εἴ τις ἄρα
[2, 73]	ἐν τῷ πρὸ τοῦ χρόνῳ,	ὦ	ἄνδρες Πλαταιῆς, ἀφ' οὗ ξύμμαχοι
[2, 72]	Ἀρχίδαμος ὑπολαβὼν εἶπεν· δίκαια λέγετε,	ὦ	ἄνδρες Πλαταιῆς, ἢν ποιῆτε ὁμοῖα
[2, 89]	Ἀθηναίους ἔλεγε τοιάδε. ~Ορῶν ὑμᾶς,	ὦ	ἄνδρες στρατιῶται, πεφοβημένους τὸ πλῆθος
[2, 86]	οὐ πολὺ τοῦ Πανόρμου, ἐν	ᾧ	αὐτοῖς ὁ πεζὸς ἦν, ὡρμίσαντο
[2, 40]	χάριν ὥστε ὀφειλομένην δι' εὐνοίας	ᾧ	δέδωκε σῴζειν· ὁ δὲ ἀντοφείλων
[2, 67]	τῆς Θρᾴκης ἐπὶ τὸ πλοῖον	ᾧ	ἔμελλον τὸν Ελλήσποντον περαιώσειν, πρὶν
[2, 43]	ᾧ κεῖνται μᾶλλον, ἀλλ' ἐν	ᾧ	ἡ δόξα αὐτῶν παρὰ τῷ
[2, 64]	μήτε ἐμὲ δι' ὀργῆς ἔχετε,	ᾧ	καὶ αὐτοὶ ξυνδιέγνωτε πολεμεῖν, εἰ
[2, 43]	τὸν τάφον ἐπισημότατον, οὐκ ἐν	ᾧ	κεῖνται μᾶλλον, ἀλλ' ἐν ᾧ
[2, 89]	ἀπὸ τοῦ ἴσου παρεσκευάσαντο· ἔπειτα	ᾧ	μάλιστα πιστεύοντες προσέρχονται, ὡς προσῆκον
[2, 8]	κεκωλῦσθαι ἐδόκει ἑκάστῳ τὰ πράγματα	ᾧ	μή τις αὐτὸς παρέσται. οὕτως
[2, 35]	γὰρ τὸ μετρίως εἰπεῖν ἐν	ᾧ	μόλις καὶ ἡ δόκησις τῆς
[2, 86]	Κυλλήνῃ Πελοποννήσιοι, ἐν τούτῳ ἐν	ᾧ	οἱ Ἀθηναῖοι περὶ Κρήτην κατείχοντο,
[2, 11]	μὴ καὶ νῦν ὥρμηνται ἐν	ᾧ	οὔπω πάρεσμεν, ἀλλ' ὅταν ἐν
[2, 1]	καὶ τῶν ἑκατέροις ξυμμάχων, ἐν	ᾧ	οὔτε ἐπεμείγνυντο ἔτι ἀκηρυκτεὶ παρ'
[2, 15]	τὸ τοῦ> ἐν Λίμναις Διονύσου,	ᾧ	τὰ ἀρχαιότερα Διονύσια {τῇ δωδεκάτῃ}
[2, 4]	ἢ τρὶς ἀπεκρούσαντο, ἔπειτα πολλῷ	θορύβῳ	αὐτῶν τε προσβαλόντων καὶ τῶν
[2, 94]	ἐσβάντες κατὰ σπουδὴν καὶ πολλῷ	θορύβῳ	ταῖς μὲν ναυσὶν ἐπὶ τὴν
[2, 60]	χαλεπαίνετε ἢ ταῖς ξυμφοραῖς εἴκετε.	ἐγὼ	γὰρ ἡγοῦμαι πόλιν πλείω ξύμπασαν
[2, 62]	γὰρ τῶν ξυμμάχων μόνων ἄρχειν,	ἐγὼ	δὲ ἀποφαίνω δύο μερῶν τῶν
[2, 48]	δύναμιν ἐς τὸ μεταστῆσαι σχεῖν·	ἐγὼ	δὲ οἷόν τε ἐγίγνετο λέξω,
[2, 62]	πέρι ἐς τὴν ἀρχὴν οὔτ'	ἐγὼ	ἐν τοῖς πρὶν λόγοις· οὐδ'
[2, 89]	κρείσσους γίγνονται. τούτων μὲν οὖν	ἐγὼ	ἕξω τὴν πρόνοιαν κατὰ τὸ
[2, 61]	κίνδυνον τοῦ ὑποστάντος μεμπτότερος. καὶ	ἐγὼ	μὲν ὁ αὐτός εἰμι καὶ
[2, 36]	καὶ ἐς εἰρήνην αὐταρκεστάτην. ὧν	ἐγὼ	τὰ μὲν κατὰ πολέμους ἔργα,
[2, 41]	ἀδεῶς τινὰ ὠφελοῦμεν. ~Ξυνελών τε	λέγω	τήν τε πᾶσαν πόλιν τῆς
[2, 42]	εὐλογίαν ἅμα ἐφ' οἷς νῦν	λέγω	φανερὰν σημείοις καθιστάς. καὶ εἴρηται
[2, 84]	κατῄει καὶ αἱ νῆες ἐν	ὀλίγῳ	ἤδη οὖσαι ὑπ' ἀμφοτέρων, τοῦ
[2, 86]	πρὸς ἐκείνων εἶναι τὴν ἐν	ὀλίγῳ	ναυμαχίαν. ἔπειτα ὁ Κνῆμος καὶ
[2, 2]	ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ Θηβαίων ἄνδρες	ὀλίγῳ	πλείους τριακοσίων (ἡγοῦντο δὲ αὐτῶν
[2, 45]	ὑπερβολὴν ἀρετῆς οὐχ ὁμοῖοι, ἀλλ'	ὀλίγῳ	χείρους κριθεῖτε. φθόνος γὰρ τοῖς
[2, 8]	πόλις εἴ τι δύναιτο καὶ	λόγῳ	καὶ ἔργῳ ξυνεπιλαμβάνειν αὐτοῖς· ἐν
[2, 46]	κλέος ᾖ. ~Εἴρηται καὶ ἐμοὶ	λόγῳ	κατὰ τὸν νόμον ὅσα εἶχον
[2, 65]	ἐπὶ τὸ θαρσεῖν. ἐγίγνετό τε	λόγῳ	μὲν δημοκρατία, ἔργῳ δὲ ὑπὸ
[2, 43]	πολεμίους διάνοιαν ἔχειν, σκοποῦντας μὴ	λόγῳ	μόνῳ τὴν ὠφελίαν, ἣν ἄν
[2, 40]	ἡγούμενοι, ἀλλὰ μὴ προδιδαχθῆναι μᾶλλον	λόγῳ	πρότερον ἢ ἐπὶ ἃ δεῖ
[2, 61]	καὶ ἀπροσδόκητον καὶ τὸ πλείστῳ	παραλόγῳ	ξυμβαῖνον· ὃ ὑμῖν πρὸς τοῖς
[2, 40]	τινὶ αἰσχρόν, ἀλλὰ μὴ διαφεύγειν	ἔργῳ	αἴσχιον. ἔνι τε τοῖς αὐτοῖς
[2, 35]	ἂν ἐδόκει εἶναι ἀνδρῶν ἀγαθῶν	ἔργῳ	γενομένων ἔργῳ καὶ δηλοῦσθαι τὰς
[2, 64]	ξυμφορὰς γνώμῃ μὲν ἥκιστα λυποῦνται,	ἔργῳ	δὲ μάλιστα ἀντέχουσιν, οὗτοι καὶ
[2, 42]	τὸ ἀφανὲς τοῦ κατορθώσειν ἐπιτρέψαντες,	ἔργῳ	δὲ περὶ τοῦ ἤδη ὁρωμένου
[2, 65]	ἐγίγνετό τε λόγῳ μὲν δημοκρατία,	ἔργῳ	δὲ ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸς
[2, 11]	γνώμῃ θαρσαλέους στρατεύειν, τῷ δ'	ἔργῳ	δεδιότας παρεσκευάσθαι· οὕτω γὰρ πρός
[2, 40]	πρότερον ἢ ἐπὶ ἃ δεῖ	ἔργῳ	ἐλθεῖν. διαφερόντως γὰρ δὴ καὶ
[2, 43]	τῆς πόλεως δύναμιν καθ' ἡμέραν	ἔργῳ	θεωμένους καὶ ἐραστὰς γιγνομένους αὐτῆς,
[2, 35]	εἶναι ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργῳ γενομένων	ἔργῳ	καὶ δηλοῦσθαι τὰς τιμάς, οἷα
[2, 89]	ἐφορμήσεως οὔσης, καὶ ἐν τῷ	ἔργῳ	κόσμον καὶ σιγὴν περὶ πλείστου
[2, 8]	τι δύναιτο καὶ λόγῳ καὶ	ἔργῳ	ξυνεπιλαμβάνειν αὐτοῖς· ἐν τούτῳ τε
[2, 46]	νόμον ὅσα εἶχον πρόσφορα, καὶ	ἔργῳ	οἱ θαπτόμενοι τὰ μὲν ἤδη
[2, 81]	στρατοπεδευσάμενοι, εἰ μὴ λόγοις πείθοιεν,	ἔργῳ	πειρῷντο τοῦ τείχους. καὶ μέσον
[2, 65]	προστασίας τά τε ἐν τῷ	στρατοπέδῳ	ἀμβλύτερα ἐποίουν καὶ τὰ περὶ
[2, 80]	ἐβασίλευεν Ἀντίοχος, μετὰ Παραυαίων ξυνεστρατεύοντο	Οροίδῳ	Ἀντιόχου ἐπιτρέψαντος. ἔπεμψε δὲ καὶ
[2, 97]	τεσσάρων ἡμερῶν καὶ ἴσων νυκτῶν·	ὁδῷ	δὲ τὰ ξυντομώτατα ἐξ Ἀβδήρων
[2, 98]	ἐπορεύετο δὲ δι' αὐτοῦ τῇ	ὁδῷ	ἣν πρότερον αὐτὸς ἐποιήσατο τεμὼν
[2, 12]	Ἀθηναῖοι ὁρῶντες σφᾶς ἤδη ἐν	ὁδῷ	ὄντας. οἱ δὲ οὐ προσεδέξαντο
[2, 13]	ἐς τὸν Ισθμὸν καὶ ἐν	ὁδῷ	ὄντων, πρὶν ἐσβαλεῖν ἐς τὴν
[2, 6]	τεθνηκότες εἶεν. ἅμα γὰρ τῇ	ἐσόδῳ	γιγνομένῃ τῶν Θηβαίων ὁ πρῶτος
[2, 97]	Εὐξείνου πόντου μεγίστη ἐγένετο χρημάτων	προσόδῳ	καὶ τῇ ἄλλῃ εὐδαιμονίᾳ, ἰσχύι
[2, 90]	ἔσω προαγαγεῖν αὐτούς, ἀναγαγόμενοι ἅμα	ἕῳ	ἔπλεον, ἐπὶ τεσσάρων ταξάμενοι τὰς
[2, 84]	καὶ εἰώθει γίγνεσθαι ἐπὶ τὴν	ἕω,	οὐδένα χρόνον ἡσυχάσειν αὐτούς· καὶ
[2, 15]	Ἀθηναῖοι ἔτι καὶ νῦν τῇ	θεῷ	ἑορτὴν δημοτελῆ ποιοῦσιν. τὸ δὲ
[2, 29]	τῷ αὐτῷ θέρει Νυμφόδωρον τὸν	Πύθεω	ἄνδρα Ἀβδηρίτην, οὗ εἶχε τὴν
[2, 51]	καὶ αὐτοὶ ἤδη ἐν τῷ	θαρσαλέῳ	εἶναι· δὶς γὰρ τὸν αὐτόν,
[2, 68]	ἐν Ἄργει καταστάσει Ἀμφίλοχος ὁ	Ἀμφιάρεω	ἐν τῷ Ἀμπρακικῷ κόλπῳ, ὁμώνυμον
[2, 102]	λέγεται δὲ καὶ Ἀλκμέωνι τῷ	Ἀμφιάρεω,	ὅτε δὴ ἀλᾶσθαι αὐτὸν μετὰ
[2, 67]	ἀφικνοῦνται ὡς Σιτάλκην πρῶτον τὸν	Τήρεω	ἐς Θρᾴκην, βουλόμενοι πεῖσαί τε
[2, 29]	μετεπέμψαντο, βουλόμενοι Σιτάλκην σφίσι τὸν	Τήρεω,	Θρᾳκῶν βασιλέα, ξύμμαχον γενέσθαι. ὁ
[2, 29]	οὕτω μὲν Σιτάλκης τε ὁ	Τήρεω	Θρᾳκῶν βασιλεὺς ξύμμαχος ἐγένετο Ἀθηναίοις
[2, 95]	χειμῶνος τούτου ἀρχομένου, Σιτάλκης ὁ	Τήρεω	Οδρύσης Θρᾳκῶν βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπὶ
[2, 80]	λέγοντες ὅτι, ἢν ναυσὶ καὶ	πεζῷ	ἅμα μετὰ σφῶν ἔλθωσιν, ἀδυνάτων
[2, 94]	ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα ἔπλεον, τῷ	πεζῷ	δὲ φυλακὰς τοῦ Πειραιῶς καθίσταντο.
[2, 89]	ἢ διὰ τὴν ἐν τῷ	πεζῷ	ἐμπειρίαν τὰ πλείω κατορθοῦντες, καὶ
[2, 100]	Ἀνθεμοῦντα ἐδῄουν. οἱ δὲ Μακεδόνες	πεζῷ	μὲν οὐδὲ διενοοῦντο ἀμύνεσθαι, ἵππους
[2, 53]	τὴν τιμωρίαν ἀντιδοῦναι, πολὺ δὲ	μείζω	τὴν ἤδη κατεψηφισμένην σφῶν ἐπικρεμασθῆναι,
[2, 42]	ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀνδραγαθίαν προτίθεσθαι·	ἀγαθῷ	γὰρ κακὸν ἀφανίσαντες κοινῶς μᾶλλον
[2, 17]	τὸ μαντεῖον προῄδει μὴ ἐπ'	ἀγαθῷ	ποτὲ αὐτὸ κατοικισθησόμενον. κατεσκευάσαντο δὲ
[2, 96]	πλεῖστοι οἰκοῦντες· καὶ τοὺς μὲν	μισθῷ	ἔπειθεν, οἱ δ' ἐθελονταὶ ξυνηκολούθουν.
[2, 99]	κόλπος καλεῖται ἡ ὑπὸ τῷ	Παγγαίῳ	πρὸς θάλασσαν γῆ) ἐκ δὲ
[2, 65]	ἐν τούτῳ προγνοὺς τὴν δύναμιν.	ἐπεβίω	δὲ δύο ἔτη καὶ ἓξ
[2, 56]	~ἔτι δ' αὐτῶν ἐν τῷ	πεδίῳ	ὄντων, πρὶν ἐς τὴν παραλίαν
[2, 81]	φυλακῆς ἔχοντες, ἕως ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν	ἐπιτηδείῳ·	οἱ δὲ Ξάονες σφίσι τε
[2, 77]	ἐπισχεῖν, ἐμβαλόντες δὲ πῦρ ξὺν	θείῳ	καὶ πίσσῃ ἧψαν τὴν ὕλην.
[2, 36]	τοῖς νῦν προσκατέλιπον. τὰ δὲ	πλείω	αὐτῆς αὐτοὶ ἡμεῖς οἵδε οἱ
[2, 67]	Ἀριστέα μὴ αὖθις σφᾶς ἔτι	πλείω	κακουργῇ διαφυγών, ὅτι καὶ πρὸ
[2, 89]	ἐν τῷ πεζῷ ἐμπειρίαν τὰ	πλείω	κατορθοῦντες, καὶ οἴονται σφίσι καὶ
[2, 39]	τῶν οἰκείων ἀμυνομένους μαχόμενοι τὰ	πλείω	κρατοῦμεν. ἁθρόᾳ τε τῇ δυνάμει
[2, 60]	εἴκετε. ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι πόλιν	πλείω	ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν τοὺς ἰδιώτας
[2, 89]	δείσητε. πολὺ δὲ ὑμεῖς ἐκείνοις	πλείω	φόβον παρέχετε καὶ πιστότερον κατά
[2, 44]	μόνον, καὶ οὐκ ἐν τῷ	ἀχρείῳ	τῆς ἡλικίας τὸ κερδαίνειν, ὥσπερ
[2, 4]	αἵπερ ἦσαν μόναι ἀνεῳγμέναι ἔκλῃσε	στυρακίῳ	ἀκοντίου ἀντὶ βαλάνου χρησάμενος ἐς
[2, 41]	ἔρχεται, καὶ μόνη οὔτε τῷ	πολεμίῳ	ἐπελθόντι ἀγανάκτησιν ἔχει ὑφ' οἵων
[2, 90]	γῆν, ἔσω ἐπὶ τοῦ κόλπου,	δεξιῷ	κέρᾳ ἡγουμένῳ, ὥσπερ καὶ ὥρμουν·
[2, 49]	ἀπαύστῳ ξυνεχόμενοι· καὶ ἐν τῷ	ὁμοίῳ	καθειστήκει τό τε πλέον καὶ
[2, 53]	ἀπεῖργε, τὸ μὲν κρίνοντες ἐν	ὁμοίῳ	καὶ σέβειν καὶ μὴ ἐκ
[2, 84]	καὶ τροπαῖον στήσαντες ἐπὶ τῷ	Ρίῳ	καὶ ναῦν ἀναθέντες τῷ Ποσειδῶνι
[2, 86]	τοῦτό ἐστιν. ἐπὶ οὖν τῷ	Ρίῳ	τῷ Ἀχαϊκῷ οἱ Πελοποννήσιοι, ἀπέχοντι
[2, 71]	τῇ Πλαταιῶν ἀγορᾷ ἱερὰ Διὶ	ἐλευθερίῳ	καὶ ξυγκαλέσας πάντας τοὺς ξυμμάχους
[2, 65]	καὶ τοῦ ναυτικοῦ τῷ πλέονι	μορίῳ	καὶ κατὰ τὴν πόλιν ἤδη
[2, 39]	αὐτῶν ἐπίπεμψιν· ἢν δέ που	μορίῳ	τινὶ προσμείξωσι, κρατήσαντές τέ τινας
[2, 34]	τῷ αὐτῷ χειμῶνι Ἀθηναῖοι τῷ	πατρίῳ	νόμῳ χρώμενοι δημοσίᾳ ταφὰς ἐποιήσαντο
[2, 18]	καὶ Βοιωτίας ἐτετείχιστο, καὶ αὐτῷ	φρουρίῳ	οἱ Ἀθηναῖοι ἐχρῶντο ὁπότε πόλεμος
[2, 93]	μηδὲ ἐκπλεῖν μηδέν. τῷ τε	φρουρίῳ	προσέβαλον καὶ τὰς τριήρεις ἀφείλκυσαν
[2, 90]	ἐκεῖνοι προσεδέχοντο, φοβηθεὶς περὶ τῷ	χωρίῳ	ἐρήμῳ ὄντι, ὡς ἑώρα ἀναγομένους
[2, 25]	αἰσθόμενος ἐβοήθει τοῖς ἐν τῷ	χωρίῳ	μετὰ ὁπλιτῶν ἑκατόν. διαδραμὼν δὲ
[2, 25]	κατιόντος μεγάλου χειμαζόμενοι ἐν ἀλιμένῳ	χωρίῳ,	οἱ μὲν πολλοὶ ἐπέβησαν ἐπὶ
[2, 70]	τῆς στρατιᾶς τὴν ταλαιπωρίαν ἐν	χωρίῳ	χειμερινῷ, ἀνηλωκυίας δὲ ἤδη τῆς
[2, 100]	ὑπὸ δὲ πλήθους περικλῃόμενοι αὑτοὺς	πολλαπλασίῳ	τῷ ὁμίλῳ ἐς κίνδυνον καθίστασαν,
[2, 80]	Ξάονες χίλιοι ἀβασίλευτοι, ὧν ἡγοῦντο	ἐπετησίῳ	προστατείᾳ ἐκ τοῦ ἀρχικοῦ γένους
[2, 70]	καὶ τοὺς ἐπικούρους ξὺν ἑνὶ	ἱματίῳ,	γυναῖκας δὲ ξὺν δυοῖν, καὶ
[2, 85]	καὶ Λυκόφρονα, κελεύοντες ἄλλην ναυμαχίαν	βελτίω	παρασκευάζεσθαι καὶ μὴ ὑπ' ὀλίγων
[2, 13]	ξένος εἴη, οὐ μέντοι ἐπὶ	κακῷ	γε τῆς πόλεως γένοιτο, τοὺς
[2, 87]	καὶ οὐκ ἐνδώσομεν πρόφασιν οὐδενὶ	κακῷ	γενέσθαι· ἢν δέ τις ἄρα
[2, 54]	ἔξω δῃουμένης. ἐν δὲ τῷ	κακῷ	οἷα εἰκὸς ἀνεμνήσθησαν καὶ τοῦδε
[2, 86]	ἐπὶ οὖν τῷ Ρίῳ τῷ	Ἀχαϊκῷ	οἱ Πελοποννήσιοι, ἀπέχοντι οὐ πολὺ
[2, 68]	Ἀμφίλοχος ὁ Ἀμφιάρεω ἐν τῷ	Ἀμπρακικῷ	κόλπῳ, ὁμώνυμον τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι
[2, 93]	διὰ τὸ ἐπικρατεῖν πολὺ τῷ	ναυτικῷ.	ἐδόκει δὲ λαβόντα τῶν ναυτῶν
[2, 80]	ὀλίγαις εὐθὺς πέμπουσι, τῷ δὲ	ναυτικῷ	περιήγγειλαν παρασκευασαμένῳ ὡς τάχιστα πλεῖν
[2, 89]	οἴονται σφίσι καὶ ἐν τῷ	ναυτικῷ	ποιήσειν τὸ αὐτό. τὸ δ'
[2, 89]	τὸν φόβον περὶ τῆς θαλάσσης.	ἀναμιμνῄσκω	δ' αὖ ὑμᾶς ὅτι νενικήκατε
[2, 31]	καὶ πανστρατιᾷ, μέχρι οὗ Νίσαια	ἑάλω	ὑπ' Ἀθηναίων. ~Ετειχίσθη δὲ καὶ
[2, 53]	τὸ μὲν προσταλαιπωρεῖν τῷ δόξαντι	καλῷ	οὐδεὶς πρόθυμος ἦν, ἄδηλον νομίζων
[2, 4]	οἱ πλείους ἐν σκότῳ καὶ	πηλῷ	τῶν διόδων ᾗ χρὴ σωθῆναι
[2, 62]	καὶ ἀπὸ ἀμαθίας εὐτυχοῦς καὶ	δειλῷ	τινὶ ἐγγίγνεται, καταφρόνησις δὲ ὃς
[2, 100]	πλήθους περικλῃόμενοι αὑτοὺς πολλαπλασίῳ τῷ	ὁμίλῳ	ἐς κίνδυνον καθίστασαν, ὥστε τέλος
[2, 78]	πλέον ἀφέντες περιετείχιζον τὴν πόλιν	κύκλῳ,	διελόμενοι κατὰ πόλεις τὸ χωρίον·
[2, 84]	μίαν ναῦν τεταγμένοι περιέπλεον αὐτοὺς	κύκλῳ	καὶ ξυνῆγον ἐς ὀλίγον, ἐν
[2, 18]	τείχει ποιησόμενοι μηχαναῖς τε καὶ	ἄλλῳ	τρόπῳ· ἡ γὰρ Οἰνόη οὖσα
[2, 30]	Σαμαῖοι, Προνναῖοι. ὕστερον δ' οὐ	πολλῷ	ἀνεχώρησαν αἱ νῆες ἐς τὰς
[2, 27]	ἔχειν. καὶ ἐξέπεμψαν ὕστερον οὐ	πολλῷ	ἐς αὐτὴν τοὺς οἰκήτορας. ἐκ
[2, 4]	μὲν ἢ τρὶς ἀπεκρούσαντο, ἔπειτα	πολλῷ	θορύβῳ αὐτῶν τε προσβαλόντων καὶ
[2, 94]	καὶ ἐσβάντες κατὰ σπουδὴν καὶ	πολλῷ	θορύβῳ ταῖς μὲν ναυσὶν ἐπὶ
[2, 60]	ξυναπόλλυται, κακοτυχῶν δὲ ἐν εὐτυχούσῃ	πολλῷ	μᾶλλον διασῴζεται. ὁπότε οὖν πόλις
[2, 48]	ἄνω πόλιν ἀφίκετο, καὶ ἔθνῃσκον	πολλῷ	μᾶλλον ἤδη. λεγέτω μὲν οὖν
[2, 51]	ἀνέλπιστον εὐθὺς τραπόμενοι τῇ γνώμῃ	πολλῷ	μᾶλλον προΐεντο σφᾶς αὐτοὺς καὶ
[2, 65]	χρήμασιν. ὕστερον δ' αὖθις οὐ	πολλῷ,	ὅπερ φιλεῖ ὅμιλος ποιεῖν, στρατηγὸν
[2, 3]	τὴν πόλιν, καταδείσαντες καὶ νομίσαντες	πολλῷ	πλείους ἐσεληλυθέναι (οὐ γὰρ ἑώρων
[2, 102]	δὲ καὶ πάσας οὐκ ἐν	πολλῷ	τινὶ ἂν χρόνῳ τοῦτο παθεῖν·
[2, 89]	γνώμῃ ἐπέρχονται· οἱ δὲ ἐκ	πολλῷ	ὑποδεεστέρων, καὶ ἅμα οὐκ ἀναγκαζόμενοι,
[2, 49]	ταῦτα λωφήσαντα, τοῖς δὲ καὶ	πολλῷ	ὕστερον. καὶ τὸ μὲν ἔξωθεν
[2, 92]	ναυμαχίας τῷ Φορμίωνι παραγενέσθαι, οὐ	πολλῷ	ὕστερον τῆς ἀναχωρήσεως τῶν νεῶν
[2, 80]	~Τοῦ δ' αὐτοῦ θέρους, οὐ	πολλῷ	ὕστερον τούτων, Ἀμπρακιῶται καὶ Ξάονες
[2, 49]	βράγχος ἐπεγίγνετο, καὶ ἐν οὐ	πολλῷ	χρόνῳ κατέβαινεν ἐς τὰ στήθη
[2, 102]	τὸν φόνον τῆς μητρός, τὸν	Ἀπόλλω	ταύτην τὴν γῆν χρῆσαι οἰκεῖν,
[2, 76]	τε πόνον ἔχειν καὶ ἐν	ἀμφιβόλῳ	μᾶλλον γίγνεσθαι. ἅμα δὲ τῇ
[2, 33]	οἴκου. σχόντες δ' ἐν τῷ	παράπλῳ	ἐς Κεφαλληνίαν καὶ ἀπόβασιν ποιησάμενοι
[2, 4]	ὀλολυγῇ χρωμένων λίθοις τε καὶ	κεράμῳ	βαλλόντων, καὶ ὑετοῦ ἅμα διὰ
[2, 72]	δέχεσθε δὲ ἀμφοτέρους φίλους, ἐπὶ	πολέμῳ	δὲ μηδετέρους. καὶ τάδε ἡμῖν
[2, 103]	οὗτος, καὶ τρίτον ἔτος τῷ	πολέμῳ	ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.
[2, 64]	δὲ σώματα καὶ πόνους ἀνηλωκέναι	πολέμῳ,	καὶ δύναμιν μεγίστην δὴ μέχρι
[2, 31]	καὶ ἄλλαι ὕστερον ἐν τῷ	πολέμῳ	κατὰ ἔτος ἕκαστον ἐσβολαὶ Ἀθηναίων
[2, 65]	ἀρχὴν μὴ ἐπικτωμένους ἐν τῷ	πολέμῳ	μηδὲ τῇ πόλει κινδυνεύοντας ἔφη
[2, 13]	ἐς ἀπόδειξιν τοῦ περιέσεσθαι τῷ	πολέμῳ.	~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες ἀνεπείθοντό
[2, 65]	τὴν πόλιν Πελοποννησίων αὐτῶν τῷ	πολέμῳ.	~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ
[2, 95]	διαλλάξειεν ἑαυτὸν κατ' ἀρχὰς τῷ	πολέμῳ	πιεζόμενον καὶ Φίλιππον τὸν ἀδελφὸν
[2, 34]	ἐποιήσαντο τῶν ἐν τῷδε τῷ	πολέμῳ	πρώτων ἀποθανόντων τρόπῳ τοιῷδε. τὰ
[2, 68]	ἐποιήσαντο, ὕστερον δὲ ἐν τῷ	πολέμῳ	τήνδε τὴν στρατείαν ποιοῦνται αὑτῶν
[2, 70]	{τὸ} δεύτερον ἔτος ἐτελεύτα τῷ	πολέμῳ	τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν. ~Τοῦ
[2, 65]	γίγνεσθαι ἐτράποντο καθ' ἡδονὰς τῷ	δήμῳ	καὶ τὰ πράγματα ἐνδιδόναι. ἐξ
[2, 85]	δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι τῷ	Κνήμῳ	ξυμβούλους ἐπὶ τὰς ναῦς Τιμοκράτη
[2, 83]	ναυτικόν, ὃ ἔδει παραγενέσθαι τῷ	Κνήμῳ,	ὅπως μὴ ξυμβοηθῶσιν οἱ ἀπὸ
[2, 90]	προσεδέχοντο, φοβηθεὶς περὶ τῷ χωρίῳ	ἐρήμῳ	ὄντι, ὡς ἑώρα ἀναγομένους αὐτούς,
[2, 72]	γῆς ὅρους ἀποδείξατε καὶ δένδρα	ἀριθμῷ	τὰ ὑμέτερα καὶ ἄλλο εἴ
[2, 18]	στρατός, ἥ τε ἐν τῷ	Ισθμῷ	ἐπιμονὴ γενομένη καὶ κατὰ τὴν
[2, 34]	ὁπότε ξυμβαίη αὐτοῖς, ἐχρῶντο τῷ	νόμῳ.	ἐπὶ δ' οὖν τοῖς πρώτοις
[2, 35]	χρὴ καὶ ἐμὲ ἑπόμενον τῷ	νόμῳ	πειρᾶσθαι ὑμῶν τῆς ἑκάστου βουλήσεώς
[2, 35]	εἰρηκότων ἐπαινοῦσι τὸν προσθέντα τῷ	νόμῳ	τὸν λόγον τόνδε, ὡς καλὸν
[2, 34]	αὐτῷ χειμῶνι Ἀθηναῖοι τῷ πατρίῳ	νόμῳ	χρώμενοι δημοσίᾳ ταφὰς ἐποιήσαντο τῶν
[2, 16]	ἐπὶ πολὺ κατὰ τὴν χώραν	αὐτονόμῳ	οἰκήσει μετεῖχον οἱ Ἀθηναῖοι, καὶ
[2, 11]	ἄηθες ὀργὴ προσπίπτει· καὶ οἱ	λογισμῷ	ἐλάχιστα χρώμενοι θυμῷ πλεῖστα ἐς
[2, 40]	μόνοι οὐ τοῦ ξυμφέροντος μᾶλλον	λογισμῷ	ἢ τῆς ἐλευθερίας τῷ πιστῷ
[2, 52]	διαιτωμένων ὁ φθόρος ἐγίγνετο οὐδενὶ	κόσμῳ,	ἀλλὰ καὶ νεκροὶ ἐπ' ἀλλήλοις
[2, 11]	καὶ ἀσφαλέστατον, πολλοὺς ὄντας ἑνὶ	κόσμῳ	χρωμένους φαίνεσθαι. ~Τοσαῦτα εἰπὼν καὶ
[2, 11]	καὶ οἱ λογισμῷ ἐλάχιστα χρώμενοι	θυμῷ	πλεῖστα ἐς ἔργον καθίστανται. Ἀθηναίους
[2, 64]	αὐτίκα μὴ αἰσχρὸν τῷ ἤδη	προθύμῳ	ἀμφότερα κτήσασθε, καὶ Λακεδαιμονίοις μήτε
[2, 83]	μὴ ξυμβοηθῶσιν οἱ ἀπὸ θαλάσσης	ἄνω	Ἀκαρνᾶνες, οὐ παραγίγνεται, ἀλλ' ἠναγκάσθησαν
[2, 97]	γὰρ διὰ πλείστου ἀπὸ θαλάσσης	ἄνω	ἐγίγνετο) ἡμερῶν ἀνδρὶ εὐζώνῳ τριῶν
[2, 100]	ἵππους δὲ προσμεταπεμψάμενοι ἀπὸ τῶν	ἄνω	ξυμμάχων, ὅπῃ δοκοίη, ὀλίγοι πρὸς
[2, 48]	ὕστερον δὲ καὶ ἐς τὴν	ἄνω	πόλιν ἀφίκετο, καὶ ἔθνῃσκον πολλῷ
[2, 45]	ἔσονται, μνησθῆναι, βραχείᾳ παραινέσει ἅπαν	σημανῶ.	τῆς τε γὰρ ὑπαρχούσης φύσεως
[2, 12]	ἀφίκετο ἐς τὸ στρατόπεδον καὶ	ἔγνω	ὁ Ἀρχίδαμος ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι
[2, 13]	ὢν Ἀθηναίων δέκατος αὐτός, ὡς	ἔγνω	τὴν ἐσβολὴν ἐσομένην, ὑποτοπήσας, ὅτι
[2, 65]	ἐπερίσσευσε τότε ἀφ' ὧν αὐτὸς	προέγνω	καὶ πάνυ ἂν ῥᾳδίως περιγενέσθαι
[2, 80]	πέμπουσι, τῷ δὲ ναυτικῷ περιήγγειλαν	παρασκευασαμένῳ	ὡς τάχιστα πλεῖν ἐς Λευκάδα.
[2, 25]	δὲ κατιόντος μεγάλου χειμαζόμενοι ἐν	ἀλιμένῳ	χωρίῳ, οἱ μὲν πολλοὶ ἐπέβησαν
[2, 3]	γὰρ πλήθει τῶν Πλαταιῶν οὐ	βουλομένῳ	ἦν τῶν Ἀθηναίων ἀφίστασθαι. ἐδόκει
[2, 65]	Κύρῳ τε ὕστερον βασιλέως παιδὶ	προσγενομένῳ,	ὃς παρεῖχε χρήματα Πελοποννησίοις ἐς
[2, 49]	ὕστερον. καὶ τὸ μὲν ἔξωθεν	ἁπτομένῳ	σῶμα οὔτ' ἄγαν θερμὸν ἦν
[2, 98]	ἀφίκοντο ἐς Δόβηρον τὴν Παιονικήν.	πορευομένῳ	δὲ αὐτῷ ἀπεγίγνετο μὲν οὐδὲν
[2, 60]	παρελθὼν δὲ ἔλεξε τοιάδε. ~Καὶ	προσδεχομένῳ	μοι τὰ τῆς ὀργῆς ὑμῶν
[2, 2]	μηνὶ ἕκτῳ καὶ ἅμα ἦρι	ἀρχομένῳ	Θηβαίων ἄνδρες ὀλίγῳ πλείους τριακοσίων
[2, 90]	ἐπὶ τοῦ κόλπου, δεξιῷ κέρᾳ	ἡγουμένῳ,	ὥσπερ καὶ ὥρμουν· ἐπὶ δ'
[2, 63]	τε πόλεως ὑμᾶς εἰκὸς τῷ	τιμωμένῳ	ἀπὸ τοῦ ἄρχειν, ᾧπερ ἅπαντες
[2, 62]	ξυμμάχων μόνων ἄρχειν, ἐγὼ δὲ	ἀποφαίνω	δύο μερῶν τῶν ἐς χρῆσιν
[2, 87]	καὶ μνήμην ἕξει ἐν τῷ	δεινῷ	ἐπιτελεῖν ἃ ἔμαθεν, ἄνευ δὲ
[2, 89]	περιέσται, εἴπερ καὶ τούτοις ἐν	ἐκείνῳ,	ἐπεὶ εὐψυχίᾳ γε οὐδὲν προφέρουσι,
[2, 70]	στρατιᾶς τὴν ταλαιπωρίαν ἐν χωρίῳ	χειμερινῷ,	ἀνηλωκυίας δὲ ἤδη τῆς πόλεως
[2, 43]	διάνοιαν ἔχειν, σκοποῦντας μὴ λόγῳ	μόνῳ	τὴν ὠφελίαν, ἣν ἄν τις
[2, 52]	αὐτοὺς μᾶλλον πρὸς τῷ ὑπάρχοντι	πόνῳ	καὶ ἡ ξυγκομιδὴ ἐκ τῶν
[2, 39]	ἐν ταῖς παιδείαις οἱ μὲν	ἐπιπόνῳ	ἀσκήσει εὐθὺς νέοι ὄντες τὸ
[2, 68]	οὖν τοὺς Ἀργείους οἱ Ἀμπρακιῶται	χρόνῳ	καὶ αὐτοὶ ἴσχουσι τὴν πόλιν.
[2, 49]	ἐπεγίγνετο, καὶ ἐν οὐ πολλῷ	χρόνῳ	κατέβαινεν ἐς τὰ στήθη ὁ
[2, 102]	οὐκ ἐν πολλῷ τινὶ ἂν	χρόνῳ	τοῦτο παθεῖν· τό τε γὰρ
[2, 18]	γὰρ Ἀθηναῖοι ἐσεκομίζοντο ἐν τῷ	χρόνῳ	τούτῳ, καὶ ἐδόκουν οἱ Πελοποννήσιοι
[2, 58]	στρατιᾶς, ἐν τῷ πρὸ τοῦ	χρόνῳ	ὑγιαίνοντας. Φορμίων δὲ καὶ οἱ
[2, 73]	οὔτ' ἐν τῷ πρὸ τοῦ	χρόνῳ,	ὦ ἄνδρες Πλαταιῆς, ἀφ' οὗ
[2, 15]	μὲν τῶν τυράννων οὕτω σκευασάντων	Εννεακρούνῳ	καλουμένῃ, τὸ δὲ πάλαι φανερῶν
[2, 90]	ἐβούλοντο μάλιστα, ἀπὸ σημείου ἑνὸς	ἄφνω	ἐπιστρέψαντες τὰς ναῦς μετωπηδὸν ἔπλεον,
[2, 97]	θαλάσσης ἄνω ἐγίγνετο) ἡμερῶν ἀνδρὶ	εὐζώνῳ	τριῶν καὶ δέκα ἁνύσαι. φόρος
[2, 86]	Ρίον τὸ Μολυκρικὸν καὶ ὡρμίσατο	ἔξω	αὐτοῦ ναυσὶν εἴκοσιν, αἷσπερ καὶ
[2, 9]	ἔπειτα δὲ ὕστερον καὶ ἅπαντεσ)	ἔξω	δὲ Πελοποννήσου Μεγαρῆς, Βοιωτοί, Λοκροί,
[2, 54]	τ' ἔνδον θνῃσκόντων καὶ γῆς	ἔξω	δῃουμένης. ἐν δὲ τῷ κακῷ
[2, 5]	καταλαβεῖν τὴν πόλιν, τά τε	ἔξω	ἔλεγον αὐτοῖς μὴ ἀδικεῖν· εἰ
[2, 11]	καὶ ἐν αὐτῇ Πελοποννήσῳ καὶ	ἔξω	ἐποιήσαντο, καὶ ἡμῶν αὐτῶν οἱ
[2, 83]	διδόντες διέκπλουν, τὰς πρῴρας μὲν	ἔξω,	ἔσω δὲ τὰς πρύμνας, καὶ
[2, 18]	ἂν διὰ τάχους πάντα ἔτι	ἔξω	καταλαβεῖν, εἰ μὴ διὰ τὴν
[2, 5]	ἔσεσθαι καὶ δείσαντες περὶ τοῖς	ἔξω	κήρυκα ἐξέπεμψαν παρὰ τοὺς Θηβαίους,
[2, 10]	κατὰ τὴν Πελοπόννησον καὶ τὴν	ἔξω	ξυμμαχίδα στρατιὰν παρασκευάζεσθαι ταῖς πόλεσι
[2, 4]	καὶ ἄντικρυς δίοδον ἐς τὸ	ἔξω.	ὁρῶντες δὲ αὐτοὺς οἱ Πλαταιῆς
[2, 15]	ἄλλων θεῶν ἐστὶ καὶ τὰ	ἔξω	πρὸς τοῦτο τὸ μέρος τῆς
[2, 4]	τεῖχος ἀναβάντες ἔρριψαν ἐς τὸ	ἔξω	σφᾶς αὐτοὺς καὶ διεφθάρησαν οἱ
[2, 5]	Θηβαῖοι τὸ γεγενημένον, ἐπεβούλευον τοῖς	ἔξω	τῆς πόλεως τῶν Πλαταιῶν· ἦσαν
[2, 90]	τὸν ἐπίπλουν σφῶν οἱ Ἀθηναῖοι	ἔξω	τοῦ ἑαυτῶν κέρως, ἀλλ' αὗται
[2, 83]	ὁ γὰρ Φορμίων παραπλέοντας αὐτοὺς	ἔξω	τοῦ κόλπου ἐτήρει, βουλόμενος ἐν
[2, 65]	ἐς τοὐναντίον ἔπραξαν καὶ ἄλλα	ἔξω	τοῦ πολέμου δοκοῦντα εἶναι κατὰ
[2, 86]	ἔχοντες οἱ μὲν μὴ ἐκπλεῖν	ἔξω	τῶν Ρίων ἐς τὴν εὐρυχωρίαν,
[2, 76]	καὶ ἐλάνθανον ἐπὶ πολὺ τοὺς	ἔξω,	ὥστε ἐπιβάλλοντας ἧσσον ἁνύτειν ὑπαγομένου
[2, 89]	γίγνονται. τούτων μὲν οὖν ἐγὼ	ἕξω	τὴν πρόνοιαν κατὰ τὸ δυνατόν·
[2, 48]	ἐγὼ δὲ οἷόν τε ἐγίγνετο	λέξω,	καὶ ἀφ' ὧν ἄν τις
[2, 63]	ἀρχούσῃ πόλει ξυμφέρει, ἀλλ' ἐν	ὑπηκόῳ,	ἀσφαλῶς δουλεύειν. ~Υμεῖς δὲ μήτε
[2, 41]	ὑφ' οἵων κακοπαθεῖ οὔτε τῷ	ὑπηκόῳ	κατάμεμψιν ὡς οὐχ ὑπ' ἀξίων
[2, 12]	Ἀρχίδαμος ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι οὐδέν	πω	ἐνδώσουσιν, οὕτω δὴ ἄρας τῷ
[2, 77]	ἐγένετο φλὸξ τοσαύτη ὅσην οὐδείς	πω	ἔς γε ἐκεῖνον τὸν χρόνον
[2, 47]	καὶ ὄντων αὐτῶν οὐ πολλάς	πω	ἡμέρας ἐν τῇ Ἀττικῇ ἡ
[2, 39]	τε τῇ δυνάμει ἡμῶν οὐδείς	πω	πολέμιος ἐνέτυχε διὰ τὴν τοῦ
[2, 81]	σφίσι τῶν Στρατίων διὰ τὸ	μήπω	τοὺς ἄλλους Ἀκαρνᾶνας ξυμβεβοηθηκέναι, ἄπωθεν
[2, 102]	ἥτις ὅτε ἔκτεινε τὴν μητέρα	μήπω	ὑπὸ ἡλίου ἑωρᾶτο μηδὲ γῆ
[2, 2]	εἰρήνῃ τε καὶ τοῦ πολέμου	μήπω	φανεροῦ καθεστῶτος προκαταλαβεῖν. ᾗ καὶ
[2, 89]	δὲ ἀγῶνα οὐκ ἐν τῷ	κόλπῳ	ἑκὼν εἶναι ποιήσομαι οὐδ' ἐσπλεύσομαι
[2, 68]	ὁ Ἀμφιάρεω ἐν τῷ Ἀμπρακικῷ	κόλπῳ,	ὁμώνυμον τῇ ἑαυτοῦ πατρίδι Ἄργος
[2, 40]	ἔργου μᾶλλον καιρῷ ἢ λόγου	κόμπῳ	χρώμεθα, καὶ τὸ πένεσθαι οὐχ
[2, 21]	τὴν ἔξοδον μάλιστα. παντί τε	τρόπῳ	ἀνηρέθιστο ἡ πόλις, καὶ τὸν
[2, 58]	τῇ Ποτειδαίᾳ προσέφερον καὶ παντὶ	τρόπῳ	ἐπειρῶντο ἑλεῖν. προυχώρει δὲ αὐτοῖς
[2, 18]	ποιησόμενοι μηχαναῖς τε καὶ ἄλλῳ	τρόπῳ·	ἡ γὰρ Οἰνόη οὖσα ἐν
[2, 2]	νομίζοντες σφίσι ῥᾳδίως τούτῳ τῷ	τρόπῳ	προσχωρήσειν τὴν πόλιν. ~οἱ δὲ
[2, 34]	τῷδε τῷ πολέμῳ πρώτων ἀποθανόντων	τρόπῳ	τοιῷδε. τὰ μὲν ὀστᾶ προτίθενται
[2, 12]	βούλωνται, πρεσβεύεσθαι. ξυμπέμπουσί τε τῷ	Μελησίππῳ	ἀγωγούς, ὅπως μηδενὶ ξυγγένηται. ὁ
[2, 21]	τεμνομένης ἐν τῷ ἐμφανεῖ, ὃ	οὔπω	ἑοράκεσαν οἵ γε νεώτεροι, οὐδ'
[2, 48]	ἐς τὰ φρέατα· κρῆναι γὰρ	οὔπω	ἦσαν αὐτόθι. ὕστερον δὲ καὶ
[2, 11]	πολέμων εἰσίν· ὅμως δὲ τῆσδε	οὔπω	μείζονα παρασκευὴν ἔχοντες ἐξήλθομεν, ἀλλὰ
[2, 31]	ἀκμαζούσης ἔτι τῆς πόλεως καὶ	οὔπω	νενοσηκυίας· μυρίων γὰρ ὁπλιτῶν οὐκ
[2, 11]	καὶ νῦν ὥρμηνται ἐν ᾧ	οὔπω	πάρεσμεν, ἀλλ' ὅταν ἐν τῇ
[2, 20]	καὶ παρεσκευασμένους ἐς πόλεμον ὡς	οὔπω	πρότερον, ἴσως ἂν ἐπεξελθεῖν καὶ
[2, 8]	ἐκινήθη ὀλίγον πρὸ τούτων, πρότερον	οὔπω	σεισθεῖσα ἀφ' οὗ Ελληνες μέμνηνται·
[2, 51]	ὡς ἑκάστῳ ἐτύγχανέ τι διαφερόντως	ἑτέρῳ	πρὸς ἕτερον γιγνόμενον, τοιοῦτον ἦν
[2, 61]	τὸν ἐμὸν λόγον ἐν τῷ	ὑμετέρῳ	ἀσθενεῖ τῆς γνώμης μὴ ὀρθὸν
[2, 21]	τινα ἐλπίδα εἶχον ἐς τὸ	ἐγγυτέρω	αὐτοὺς μὴ προϊέναι, μεμνημένοι καὶ
[2, 89]	τὴν ἐλπίδα τοῦ ναυτικοῦ ἢ	ἐγγυτέρω	καταστῆσαι Ἀθηναίοις τὸν φόβον περὶ
[2, 99]	ἠκολούθει. ~ξυνηθροίζοντο οὖν ἐν τῇ	Δοβήρῳ	καὶ παρεσκευάζοντο, ὅπως κατὰ κορυφὴν
[2, 43]	αἰεὶ καὶ λόγου καὶ ἔργου	καιρῷ	αἰείμνηστος καταλείπεται. ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν
[2, 40]	μαλακίας· πλούτῳ τε ἔργου μᾶλλον	καιρῷ	ἢ λόγου κόμπῳ χρώμεθα, καὶ
[2, 89]	ποιήσομαι οὐδ' ἐσπλεύσομαι ἐς αὐτόν.	ὁρῶ	γὰρ ὅτι πρὸς πολλὰς ναῦς
[2, 45]	ὅσοι τῶνδε πάρεστε ἢ ἀδελφοῖς	ὁρῶ	μέγαν τὸν ἀγῶνα (τὸν γὰρ
[2, 62]	ἧσσον πιστεύει, ἧς ἐν τῷ	ἀπόρῳ	ἡ ἰσχύς, γνώμῃ δὲ ἀπὸ
[2, 65]	ξυμμάχων ἔτι τοῖς πλέοσιν ἀφεστηκόσι,	Κύρῳ	τε ὕστερον βασιλέως παιδὶ προσγενομένῳ,
[2, 84]	καὶ ξυνῆγον ἐς ὀλίγον, ἐν	χρῷ	αἰεὶ παραπλέοντες καὶ δόκησιν παρέχοντες
[2, 70]	Ξενοφῶντί τε τῷ Εὐριπίδου καὶ	Εστιοδώρῳ	τῷ Ἀριστοκλείδου καὶ Φανομάχῳ τῷ
[2, 36]	μακρηγορεῖν ἐν εἰδόσιν οὐ βουλόμενος	ἐάσω·	ἀπὸ δὲ οἵας τε ἐπιτηδεύσεως
[2, 83]	διέκπλουν, τὰς πρῴρας μὲν ἔξω,	ἔσω	δὲ τὰς πρύμνας, καὶ τά
[2, 100]	ἐν ἀριστερᾷ Πέλλης καὶ Κύρρου.	ἔσω	δὲ τούτων ἐς τὴν Βοττιαίαν
[2, 76]	πρὸς αὐτὸ χοῦν καὶ προχωροῦντας	ἔσω	διπλάσιόν τε πόνον ἔχειν καὶ
[2, 90]	ναῦς ἐπὶ τὴν ἑαυτῶν γῆν,	ἔσω	ἐπὶ τοῦ κόλπου, δεξιῷ κέρᾳ
[2, 90]	καὶ τὰ στενά, βουλόμενοι ἄκοντας	ἔσω	προαγαγεῖν αὐτούς, ἀναγαγόμενοι ἅμα ἕῳ
[2, 60]	ἐκκλησίαν τούτου ἕνεκα ξυνήγαγον, ὅπως	ὑπομνήσω	καὶ μέμψωμαι εἴ τι μὴ
[2, 86]	ἐστὶν ἀντιπέρας, τὸ ἐν τῇ	Πελοποννήσῳ·	διέχετον δὲ ἀπ' ἀλλήλων σταδίους
[2, 17]	ξυμμάχους τε ἀγείροντες καὶ τῇ	Πελοποννήσῳ	ἑκατὸν νεῶν ἐπίπλουν ἐξαρτύοντες. καὶ
[2, 27]	τὴν Αἴγιναν ἀσφαλέστερον ἐφαίνετο τῇ	Πελοποννήσῳ	ἐπικειμένην αὑτῶν πέμψαντας ἐποίκους ἔχειν.
[2, 11]	πολλὰς στρατείας καὶ ἐν αὐτῇ	Πελοποννήσῳ	καὶ ἔξω ἐποιήσαντο, καὶ ἡμῶν
[2, 56]	ἐλθεῖν, ἑκατὸν νεῶν ἐπίπλουν τῇ	Πελοποννήσῳ	παρεσκευάζετο, καὶ ἐπειδὴ ἑτοῖμα ἦν,
[2, 8]	πολλὴ μὲν οὖσα ἐν τῇ	Πελοποννήσῳ,	πολλὴ δ' ἐν ταῖς Ἀθήναις
[2, 53]	ἐκ τοῦ πάντας ὁρᾶν ἐν	ἴσῳ	ἀπολλυμένους, τῶν δὲ ἁμαρτημάτων οὐδεὶς
[2, 61]	τὴν ἀξίωσιν μὴ ἀφανίζειν (ἐν	ἴσῳ	γὰρ οἱ ἄνθρωποι δικαιοῦσι τῆς
[2, 60]	καὶ μὴ σαφῶς διδάξας ἐν	ἴσῳ	καὶ εἰ μὴ ἐνεθυμήθη· ὅ
[2, 47]	ἀγνοίᾳ, ἀλλ' αὐτοὶ μάλιστα ἔθνῃσκον	ὅσῳ	καὶ μάλιστα προσῇσαν, οὔτε ἄλλη
[2, 58]	ὁπλιτῶν χιλίους καὶ πεντήκοντα τῇ	νόσῳ	ἀπολέσας ἐν τεσσαράκοντα μάλιστα ἡμέραις·
[2, 98]	τοῦ στρατοῦ εἰ μή τι	νόσῳ,	προσεγίγνετο δέ· πολλοὶ γὰρ τῶν
[2, 13]	ἐπὶ σωτηρίᾳ ἔφη χρῆναι μὴ	ἐλάσσω	ἀντικαταστῆσαι πάλιν. χρήμασι μὲν οὖν
[2, 13]	γὰρ ὑπῆρχεν Ἀθηναίοις καὶ οὐκ	ἐλάσσω	ἕκαστα τούτων, ὅτε ἡ ἐσβολὴ
[2, 97]	ἄργυρος ᾔει· καὶ δῶρα οὐκ	ἐλάσσω	τούτων χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου
[2, 48]	τι προειδὼς μὴ ἀγνοεῖν, ταῦτα	δηλώσω	αὐτός τε νοσήσας καὶ αὐτὸς
[2, 62]	ἀπέδειξα οὐκ ὀρθῶς αὐτὸν ὑποπτευόμενον,	δηλώσω	δὲ καὶ τόδε, ὅ μοι
[2, 68]	καταστάσει Ἀμφίλοχος ὁ Ἀμφιάρεω ἐν	τῷ	Ἀμπρακικῷ κόλπῳ, ὁμώνυμον τῇ ἑαυτοῦ
[2, 42]	ἀξιοῦντες πεποιθέναι, καὶ ἐν αὐτῷ	τῷ	ἀμύνεσθαι καὶ παθεῖν μᾶλλον ἡγησάμενοι
[2, 102]	μεγάλαι. λέγεται δὲ καὶ Ἀλκμέωνι	τῷ	Ἀμφιάρεω, ὅτε δὴ ἀλᾶσθαι αὐτὸν
[2, 87]	αὑτῷ ἀντιλογίαν, τῆς γε ξυμφορᾶς	τῷ	ἀποβάντι ἀμβλύνεσθαι, νομίσαι δὲ ταῖς
[2, 62]	τε ἧσσον πιστεύει, ἧς ἐν	τῷ	ἀπόρῳ ἡ ἰσχύς, γνώμῃ δὲ
[2, 70]	τε τῷ Εὐριπίδου καὶ Εστιοδώρῳ	τῷ	Ἀριστοκλείδου καὶ Φανομάχῳ τῷ Καλλιμάχου.
[2, 94]	ἐλάσσων. οἱ μὲν γὰρ ἐν	τῷ	ἄστει ἐς τὸν Πειραιᾶ ᾤοντο
[2, 34]	πρότριτα σκηνὴν ποιήσαντες, καὶ ἐπιφέρει	τῷ	αὑτοῦ ἕκαστος ἤν τι βούληται·
[2, 29]	ἀστέρων τινῶν ἐκφανέντων. ~Καὶ ἐν	τῷ	αὐτῷ θέρει Νυμφόδωρον τὸν Πύθεω
[2, 27]	ἐκράτησεν. ~Ἀνέστησαν δὲ καὶ Αἰγινήτας	τῷ	αὐτῷ θέρει τούτῳ ἐξ Αἰγίνης
[2, 34]	ἐκομίσθησαν ἐπ' οἴκου. ~Εν δὲ	τῷ	αὐτῷ χειμῶνι Ἀθηναῖοι τῷ πατρίῳ
[2, 39]	τὸ πλέον καὶ ἀπάταις ἢ	τῷ	ἀφ' ἡμῶν αὐτῶν ἐς τὰ
[2, 86]	ἐστιν. ἐπὶ οὖν τῷ Ρίῳ	τῷ	Ἀχαϊκῷ οἱ Πελοποννήσιοι, ἀπέχοντι οὐ
[2, 44]	ἀγήρων μόνον, καὶ οὐκ ἐν	τῷ	ἀχρείῳ τῆς ἡλικίας τὸ κερδαίνειν,
[2, 3]	καὶ ἐνόμισαν ἐπιθέμενοι ῥᾳδίως κρατήσειν·	τῷ	γὰρ πλήθει τῶν Πλαταιῶν οὐ
[2, 11]	τῇ μὲν γνώμῃ θαρσαλέους στρατεύειν,	τῷ	δ' ἔργῳ δεδιότας παρεσκευάσθαι· οὕτω
[2, 89]	ἐπεὶ εὐψυχίᾳ γε οὐδὲν προφέρουσι,	τῷ	δὲ ἑκάτεροί τι εἶναι ἐμπειρότεροι
[2, 85]	δὲ ἀποπέμπουσιν εἴκοσι ναῦς αὐτῷ,	τῷ	δὲ κομίζοντι αὐτὰς προσεπέστειλαν ἐς
[2, 80]	ἐπὶ ναυσὶν ὀλίγαις εὐθὺς πέμπουσι,	τῷ	δὲ ναυτικῷ περιήγγειλαν παρασκευασαμένῳ ὡς
[2, 2]	α῏ ἐγένοντο μετ' Εὐβοίας ἅλωσιν·	τῷ	δὲ πέμπτῳ καὶ δεκάτῳ ἔτει,
[2, 35]	εἶναι δρᾶσαί τι ὧν ἤκουσεν·	τῷ	δὲ ὑπερβάλλοντι αὐτῶν φθονοῦντες ἤδη
[2, 87]	ἔχουσα καὶ μνήμην ἕξει ἐν	τῷ	δεινῷ ἐπιτελεῖν ἃ ἔμαθεν, ἄνευ
[2, 65]	ἕκαστος γίγνεσθαι ἐτράποντο καθ' ἡδονὰς	τῷ	δήμῳ καὶ τὰ πράγματα ἐνδιδόναι.
[2, 53]	ἡγούμενοι. καὶ τὸ μὲν προσταλαιπωρεῖν	τῷ	δόξαντι καλῷ οὐδεὶς πρόθυμος ἦν,
[2, 75]	ξύλινον τεῖχος ξυνθέντες καὶ ἐπιστήσαντες	τῷ	ἑαυτῶν τείχει ᾗ προσεχοῦτο, ἐσῳκοδόμουν
[2, 21]	ὡς εἰκός, γῆς τεμνομένης ἐν	τῷ	ἐμφανεῖ, ὃ οὔπω ἑοράκεσαν οἵ
[2, 43]	ᾧ ἡ δόξα αὐτῶν παρὰ	τῷ	ἐντυχόντι αἰεὶ καὶ λόγου καὶ
[2, 54]	ἀνθρώποις μὴ λοιμὸν ὠνομάσθαι ἐν	τῷ	ἔπει ὑπὸ τῶν παλαιῶν, ἀλλὰ
[2, 89]	τῆς ἐφορμήσεως οὔσης, καὶ ἐν	τῷ	ἔργῳ κόσμον καὶ σιγὴν περὶ
[2, 37]	τὴν ἀξίωσιν, ὡς ἕκαστος ἔν	τῳ	εὐδοκιμεῖ, οὐκ ἀπὸ μέρους τὸ
[2, 70]	ἐπὶ σφίσι τεταγμένοις, Ξενοφῶντί τε	τῷ	Εὐριπίδου καὶ Εστιοδώρῳ τῷ Ἀριστοκλείδου
[2, 43]	οἷς ἡ ἐναντία μεταβολὴ ἐν	τῷ	ζῆν ἔτι κινδυνεύεται καὶ ἐν
[2, 64]	τε τὸ αὐτίκα μὴ αἰσχρὸν	τῷ	ἤδη προθύμῳ ἀμφότερα κτήσασθε, καὶ
[2, 51]	τε καὶ αὐτοὶ ἤδη ἐν	τῷ	θαρσαλέῳ εἶναι· δὶς γὰρ τὸν
[2, 68]	κατὰ ἔθνη. τοσαῦτα μὲν ἐν	τῷ	θέρει ἐγένετο. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου
[2, 32]	τὴν Εὔβοιαν. Ταῦτα μὲν ἐν	τῷ	θέρει τούτῳ μετὰ τὴν Πελοποννησίων
[2, 18]	ὁ στρατός, ἥ τε ἐν	τῷ	Ισθμῷ ἐπιμονὴ γενομένη καὶ κατὰ
[2, 11]	ἃ ἐπινοοῦμεν. οὔκουν χρή, εἴ	τῳ	καὶ δοκοῦμεν πλήθει ἐπιέναι καὶ
[2, 54]	γῆς ἔξω δῃουμένης. ἐν δὲ	τῷ	κακῷ οἷα εἰκὸς ἀνεμνήσθησαν καὶ
[2, 70]	Εστιοδώρῳ τῷ Ἀριστοκλείδου καὶ Φανομάχῳ	τῷ	Καλλιμάχου. οἱ δὲ προσεδέξαντο, ὁρῶντες
[2, 85]	~Πέμπουσι δὲ καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι	τῷ	Κνήμῳ ξυμβούλους ἐπὶ τὰς ναῦς
[2, 83]	κόλπου ναυτικόν, ὃ ἔδει παραγενέσθαι	τῷ	Κνήμῳ, ὅπως μὴ ξυμβοηθῶσιν οἱ
[2, 89]	τὸν δὲ ἀγῶνα οὐκ ἐν	τῷ	κόλπῳ ἑκὼν εἶναι ποιήσομαι οὐδ'
[2, 43]	ἔχοντι ἡ μετὰ τοῦ {ἐν	τῷ}	μαλακισθῆναι κάκωσις ἢ ὁ μετὰ
[2, 12]	τι βούλωνται, πρεσβεύεσθαι. ξυμπέμπουσί τε	τῷ	Μελησίππῳ ἀγωγούς, ὅπως μηδενὶ ξυγγένηται.
[2, 102]	πυκναί, καὶ ἀλλήλαις τῆς προσχώσεως	{τῷ	μὴ σκεδάννυσθαι} ξύνδεσμοι γίγνονται, παραλλὰξ
[2, 93]	εἰκότως διὰ τὸ ἐπικρατεῖν πολὺ	τῷ	ναυτικῷ. ἐδόκει δὲ λαβόντα τῶν
[2, 89]	καὶ οἴονται σφίσι καὶ ἐν	τῷ	ναυτικῷ ποιήσειν τὸ αὐτό. τὸ
[2, 34]	πολέμου, ὁπότε ξυμβαίη αὐτοῖς, ἐχρῶντο	τῷ	νόμῳ. ἐπὶ δ' οὖν τοῖς
[2, 35]	ἔχειν, χρὴ καὶ ἐμὲ ἑπόμενον	τῷ	νόμῳ πειρᾶσθαι ὑμῶν τῆς ἑκάστου
[2, 35]	ἤδη εἰρηκότων ἐπαινοῦσι τὸν προσθέντα	τῷ	νόμῳ τὸν λόγον τόνδε, ὡς
[2, 51]	χρῆν προσφέροντας ὠφελεῖν· τὸ γάρ	τῳ	ξυνενεγκὸν ἄλλον τοῦτο ἔβλαπτεν. σῶμά
[2, 100]	δὲ πλήθους περικλῃόμενοι αὑτοὺς πολλαπλασίῳ	τῷ	ὁμίλῳ ἐς κίνδυνον καθίστασαν, ὥστε
[2, 49]	δίψῃ ἀπαύστῳ ξυνεχόμενοι· καὶ ἐν	τῷ	ὁμοίῳ καθειστήκει τό τε πλέον
[2, 89]	ἔχοντες ἀντιτολμῶσιν. ἃ λογιζόμενοι οὗτοι	τῷ	οὐκ εἰκότι πλέον πεφόβηνται ἡμᾶς
[2, 99]	Πιερικὸς κόλπος καλεῖται ἡ ὑπὸ	τῷ	Παγγαίῳ πρὸς θάλασσαν γῆ) ἐκ
[2, 33]	ἐπ' οἴκου. σχόντες δ' ἐν	τῷ	παράπλῳ ἐς Κεφαλληνίαν καὶ ἀπόβασιν
[2, 11]	ἐν τοῖς ὄμμασι καὶ ἐν	τῷ	παραυτίκα ὁρᾶν πάσχοντάς τι ἄηθες
[2, 51]	ὑπὸ τῶν ἄλλων, καὶ αὐτοὶ	τῷ	παραχρῆμα περιχαρεῖ καὶ ἐς τὸν
[2, 63]	εἴ τις καὶ τόδε ἐν	τῷ	παρόντι δεδιὼς ἀπραγμοσύνῃ ἀνδραγαθίζεται· ὡς
[2, 41]	καὶ ὡς οὐ λόγων ἐν	τῷ	παρόντι κόμπος τάδε μᾶλλον ἢ
[2, 62]	ἄλλο οὐδὲν ἔθνος τῶν ἐν	τῷ	παρόντι κωλύσει. ὥστε οὐ κατὰ
[2, 36]	τῶνδε ἔπαινον, νομίζων ἐπί τε	τῷ	παρόντι οὐκ ἂν ἀπρεπῆ λεχθῆναι
[2, 64]	μισεῖσθαι καὶ λυπηροὺς εἶναι ἐν	τῷ	παρόντι πᾶσι μὲν ὑπῆρξε δὴ
[2, 88]	θαρσῦναί τε καὶ παραίνεσιν ἐν	τῷ	παρόντι ποιήσασθαι. πρότερον μὲν γὰρ
[2, 34]	δὲ τῷ αὐτῷ χειμῶνι Ἀθηναῖοι	τῷ	πατρίῳ νόμῳ χρώμενοι δημοσίᾳ ταφὰς
[2, 56]	ἐσβολῇ. ~ἔτι δ' αὐτῶν ἐν	τῷ	πεδίῳ ὄντων, πρὶν ἐς τὴν
[2, 94]	ναυσὶν ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα ἔπλεον,	τῷ	πεζῷ δὲ φυλακὰς τοῦ Πειραιῶς
[2, 89]	θαρσοῦσιν ἢ διὰ τὴν ἐν	τῷ	πεζῷ ἐμπειρίαν τὰ πλείω κατορθοῦντες,
[2, 48]	ἐσέπεσε, καὶ τὸ πρῶτον ἐν	τῷ	Πειραιεῖ ἥψατο τῶν ἀνθρώπων, ὥστε
[2, 94]	ἐσπεπλευκέναι ἤδη, οἱ δ' ἐν	τῷ	Πειραιεῖ τήν τε Σαλαμῖνα ᾑρῆσθαι
[2, 65]	ἰδίας διαφορὰς περιπεσόντες ἐσφάλησαν. τοσοῦτον	τῷ	Περικλεῖ ἐπερίσσευσε τότε ἀφ' ὧν
[2, 59]	τῇ γνώμῃ ἄποροι καθεστηκότες ἐνέκειντο	τῷ	Περικλεῖ. ὁ δὲ ὁρῶν αὐτοὺς
[2, 79]	κομισάμενοι ἐς τὰς Ἀθήνας ἀναχωροῦσι	τῷ	περιόντι τοῦ στρατοῦ· ἀπέθανον δὲ
[2, 40]	μᾶλλον λογισμῷ ἢ τῆς ἐλευθερίας	τῷ	πιστῷ ἀδεῶς τινὰ ὠφελοῦμεν. ~Ξυνελών
[2, 65]	τε παρασκευῇ καὶ τοῦ ναυτικοῦ	τῷ	πλέονι μορίῳ καὶ κατὰ τὴν
[2, 72]	ἐσῆλθον ἐς τὴν πόλιν, καὶ	τῷ	πλήθει τὰ ῥηθέντα κοινώσαντες ἀπεκρίναντο
[2, 41]	πεῖραν ἔρχεται, καὶ μόνη οὔτε	τῷ	πολεμίῳ ἐπελθόντι ἀγανάκτησιν ἔχει ὑφ'
[2, 103]	ἐτελεύτα οὗτος, καὶ τρίτον ἔτος	τῷ	πολέμῳ ἐτελεύτα τῷδε ὃν Θουκυδίδης
[2, 31]	δὲ καὶ ἄλλαι ὕστερον ἐν	τῷ	πολέμῳ κατὰ ἔτος ἕκαστον ἐσβολαὶ
[2, 65]	καὶ ἀρχὴν μὴ ἐπικτωμένους ἐν	τῷ	πολέμῳ μηδὲ τῇ πόλει κινδυνεύοντας
[2, 13]	Περικλῆς ἐς ἀπόδειξιν τοῦ περιέσεσθαι	τῷ	πολέμῳ. ~Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἀκούσαντες
[2, 65]	περιγενέσθαι τὴν πόλιν Πελοποννησίων αὐτῶν	τῷ	πολέμῳ. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι καὶ
[2, 95]	τε διαλλάξειεν ἑαυτὸν κατ' ἀρχὰς	τῷ	πολέμῳ πιεζόμενον καὶ Φίλιππον τὸν
[2, 34]	ταφὰς ἐποιήσαντο τῶν ἐν τῷδε	τῷ	πολέμῳ πρώτων ἀποθανόντων τρόπῳ τοιῷδε.
[2, 68]	πρῶτον ἐποιήσαντο, ὕστερον δὲ ἐν	τῷ	πολέμῳ τήνδε τὴν στρατείαν ποιοῦνται
[2, 70]	καὶ {τὸ} δεύτερον ἔτος ἐτελεύτα	τῷ	πολέμῳ τῷδε ὃν Θουκυδίδης ξυνέγραψεν.
[2, 84]	τῷ Ρίῳ καὶ ναῦν ἀναθέντες	τῷ	Ποσειδῶνι ἀνεχώρησαν ἐς Ναύπακτον. παρέπλευσαν
[2, 58]	τῆς ξὺν Αγνωνι στρατιᾶς, ἐν	τῷ	πρὸ τοῦ χρόνῳ ὑγιαίνοντας. Φορμίων
[2, 73]	τῇ πόλει τοιάδε· οὔτ' ἐν	τῷ	πρὸ τοῦ χρόνῳ, ὦ ἄνδρες
[2, 29]	αὐτόνομόν ἐστι Θρᾳκῶν. Τηρεῖ δὲ	τῷ	Πρόκνην τὴν Πανδίονος ἀπ' Ἀθηνῶν
[2, 84]	ἀπέπλεον, καὶ τροπαῖον στήσαντες ἐπὶ	τῷ	Ρίῳ καὶ ναῦν ἀναθέντες τῷ
[2, 86]	στόμα τοῦτό ἐστιν. ἐπὶ οὖν	τῷ	Ρίῳ τῷ Ἀχαϊκῷ οἱ Πελοποννήσιοι,
[2, 67]	Καλλιμάχου καὶ Ἀμεινιάδης Φιλήμονος παρὰ	τῷ	Σιτάλκῃ πείθουσι τὸν Σάδοκον τὸν
[2, 65]	δήμου προστασίας τά τε ἐν	τῷ	στρατοπέδῳ ἀμβλύτερα ἐποίουν καὶ τὰ
[2, 80]	Μακεδόνων, ο῏ ὕστερον ἦλθον. τούτῳ	τῷ	στρατῷ ἐπορεύετο Κνῆμος οὐ περιμείνας
[2, 78]	δὲ ἥμισυ Βοιωτοὶ ἐφύλασσον) ἀνεχώρησαν	τῷ	στρατῷ καὶ διελύθησαν κατὰ πόλεις.
[2, 101]	δὲ ὀκτὼ ἐν Ξαλκιδεῦσιν, ἀνεχώρησε	τῷ	στρατῷ κατὰ τάχος ἐπ' οἴκου·
[2, 12]	πω ἐνδώσουσιν, οὕτω δὴ ἄρας	τῷ	στρατῷ προυχώρει ἐς τὴν γῆν
[2, 102]	αὐτῷ ἱκανὴ ἂν κεχῶσθαι δίαιτα	τῷ	σώματι ἀφ' οὗπερ κτείνας τὴν
[2, 42]	λόγου ἔφυγον, τὸ δ' ἔργον	τῷ	σώματι ὑπέμειναν καὶ δι' ἐλαχίστου
[2, 65]	ὅτι ἐκεῖνος μὲν δυνατὸς ὢν	τῷ	τε ἀξιώματι καὶ τῇ γνώμῃ
[2, 93]	ἐσπλεῖν Μεγαρεῦσι μηδὲ ἐκπλεῖν μηδέν.	τῷ	τε φρουρίῳ προσέβαλον καὶ τὰς
[2, 78]	καὶ ἄλλος οὐδεὶς ἦν ἐν	τῷ	τείχει οὔτε δοῦλος οὔτ' ἐλεύθερος.
[2, 18]	καὶ ὡς ἐκαθέζοντο, προσβολὰς παρεσκευάζοντο	τῷ	τείχει ποιησόμενοι μηχαναῖς τε καὶ
[2, 25]	ἐς Μεθώνην τῆς Λακωνικῆς ἀποβάντες	τῷ	τείχει προσέβαλον ὄντι ἀσθενεῖ καὶ
[2, 63]	~τῆς τε πόλεως ὑμᾶς εἰκὸς	τῷ	τιμωμένῳ ἀπὸ τοῦ ἄρχειν, ᾧπερ
[2, 36]	καὶ πρέπον δὲ ἅμα ἐν	τῷ	τοιῷδε τὴν τιμὴν ταύτην τῆς
[2, 43]	εἰδότας μηκύνοι, λέγων ὅσα ἐν	τῷ	τοὺς πολεμίους ἀμύνεσθαι ἀγαθὰ ἔνεστιν,
[2, 2]	ὅπλα) νομίζοντες σφίσι ῥᾳδίως τούτῳ	τῷ	τρόπῳ προσχωρήσειν τὴν πόλιν. ~οἱ
[2, 15]	ἐς ἄλλα τῶν ἱερῶν νομίζεται	τῷ	ὕδατι χρῆσθαι· καλεῖται δὲ διὰ
[2, 61]	καὶ τὸν ἐμὸν λόγον ἐν	τῷ	ὑμετέρῳ ἀσθενεῖ τῆς γνώμης μὴ
[2, 52]	~Επίεσε δ' αὐτοὺς μᾶλλον πρὸς	τῷ	ὑπάρχοντι πόνῳ καὶ ἡ ξυγκομιδὴ
[2, 41]	ἔχει ὑφ' οἵων κακοπαθεῖ οὔτε	τῷ	ὑπηκόῳ κατάμεμψιν ὡς οὐχ ὑπ'
[2, 92]	αἷς ἔδει πρὸ τῆς ναυμαχίας	τῷ	Φορμίωνι παραγενέσθαι, οὐ πολλῷ ὕστερον
[2, 70]	καὶ κατῴκισαν. ταῦτα μὲν ἐν	τῷ	χειμῶνι ἐγένετο, καὶ {τὸ} δεύτερον
[2, 47]	μὲν ὁ τάφος ἐγένετο ἐν	τῷ	χειμῶνι τούτῳ· καὶ διελθόντος αὐτοῦ
[2, 18]	οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι ἐσεκομίζοντο ἐν	τῷ	χρόνῳ τούτῳ, καὶ ἐδόκουν οἱ
[2, 77]	τε μηχαναὶ οὐδὲν ὠφέλουν καὶ	τῷ	χώματι τὸ ἀντιτείχισμα ἐγίγνετο, νομίσαντες
[2, 90]	ὅπερ ἐκεῖνοι προσεδέχοντο, φοβηθεὶς περὶ	τῷ	χωρίῳ ἐρήμῳ ὄντι, ὡς ἑώρα
[2, 25]	καὶ αἰσθόμενος ἐβοήθει τοῖς ἐν	τῷ	χωρίῳ μετὰ ὁπλιτῶν ἑκατόν. διαδραμὼν
[2, 99]	κατὰ κορυφὴν ἐσβαλοῦσιν ἐς τὴν	κάτω	Μακεδονίαν, ἧς ὁ Περδίκκας ἦρχεν.
[2, 2]	ἅλωσιν· τῷ δὲ πέμπτῳ καὶ	δεκάτῳ	ἔτει, ἐπὶ Ξρυσίδος ἐν Ἄργει
[2, 24]	ἢν μὴ οἱ πολέμιοι νηίτῃ	στρατῷ	ἐπιπλέωσι τῇ πόλει καὶ δέῃ
[2, 80]	ο῏ ὕστερον ἦλθον. τούτῳ τῷ	στρατῷ	ἐπορεύετο Κνῆμος οὐ περιμείνας τὸ
[2, 78]	ἥμισυ Βοιωτοὶ ἐφύλασσον) ἀνεχώρησαν τῷ	στρατῷ	καὶ διελύθησαν κατὰ πόλεις. Πλαταιῆς
[2, 101]	ὀκτὼ ἐν Ξαλκιδεῦσιν, ἀνεχώρησε τῷ	στρατῷ	κατὰ τάχος ἐπ' οἴκου· Περδίκκας
[2, 84]	ξυμμεῖξαι, ἀφικνοῦνται μετὰ τὴν ἐν	Στράτῳ	μάχην ἐς τὴν Κυλλήνην. ~Πέμπουσι
[2, 83]	τὰς αὐτὰς ἡμέρας τῆς ἐν	Στράτῳ	μάχης ναυμαχῆσαι πρὸς Φορμίωνα καὶ
[2, 21]	Ἀττικῆς ἐς Ελευσῖνα καὶ Θριῶζε	στρατῷ	Πελοποννησίων πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου
[2, 12]	ἐνδώσουσιν, οὕτω δὴ ἄρας τῷ	στρατῷ	προυχώρει ἐς τὴν γῆν αὐτῶν.
[2, 48]	καὶ ἔθνῃσκον πολλῷ μᾶλλον ἤδη.	λεγέτω	μὲν οὖν περὶ αὐτοῦ ὡς
[2, 5]	διαβατὸς ἦν. πορευόμενοί τε ἐν	ὑετῷ	καὶ τὸν ποταμὸν μόλις διαβάντες
[2, 62]	πολὺς καὶ οὐδὲν μᾶλλον περιγενώμεθα,	ἀρκείτω	μὲν ὑμῖν καὶ ἐκεῖνα ἐν
[2, 102]	οὕτως ἐγένετο. ~Οἱ δὲ ἐν	Ναυπάκτῳ	Ἀθηναῖοι τοῦ αὐτοῦ χειμῶνος, ἐπειδὴ
[2, 9]	Λέσβιοι, Πλαταιῆς, Μεσσήνιοι οἱ ἐν	Ναυπάκτῳ,	Ἀκαρνάνων οἱ πλείους, Κερκυραῖοι, Ζακύνθιοι,
[2, 83]	τῶν Ἀθηναίων α῏ ἐφρούρουν ἐν	Ναυπάκτῳ.	ὁ γὰρ Φορμίων παραπλέοντας αὐτοὺς
[2, 2]	τὴν ἐν Ποτειδαίᾳ μάχην μηνὶ	ἕκτῳ	καὶ ἅμα ἦρι ἀρχομένῳ Θηβαίων
[2, 101]	τὰς πάσας ἡμέρας, τούτων δὲ	ὀκτὼ	ἐν Ξαλκιδεῦσιν, ἀνεχώρησε τῷ στρατῷ
[2, 100]	ἢ ξύμπαντες οἱ ἄλλοι βασιλῆς	ὀκτὼ	οἱ πρὸ αὐτοῦ γενόμενοι. ὁ
[2, 4]	μὲν ὄντες οἱ πλείους ἐν	σκότῳ	καὶ πηλῷ τῶν διόδων ᾗ
[2, 2]	μετ' Εὐβοίας ἅλωσιν· τῷ δὲ	πέμπτῳ	καὶ δεκάτῳ ἔτει, ἐπὶ Ξρυσίδος
[2, 46]	νῦν δὲ ἀπολοφυράμενοι ὃν προσήκει	ἑκάστῳ	ἄπιτε. ~Τοιόσδε μὲν ὁ τάφος
[2, 51]	καὶ ἄλλα παραλιπόντι ἀτοπίας, ὡς	ἑκάστῳ	ἐτύγχανέ τι διαφερόντως ἑτέρῳ πρὸς
[2, 50]	κατὰ τὴν ἀνθρωπείαν φύσιν προσέπιπτεν	ἑκάστῳ	καὶ ἐν τῷδε ἐδήλωσε μάλιστα
[2, 8]	ἐν τούτῳ τε κεκωλῦσθαι ἐδόκει	ἑκάστῳ	τὰ πράγματα ᾧ μή τις
[2, 43]	μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ'	ἑκάστῳ	τῆς γνώμης μᾶλλον ἢ τοῦ
[2, 61]	λυποῦν ἔχει ἤδη τὴν αἴσθησιν	ἑκάστῳ,	τῆς δὲ ὠφελίας ἄπεστιν ἔτι
[2, 61]	αἰφνίδιον καὶ ἀπροσδόκητον καὶ τὸ	πλείστῳ	παραλόγῳ ξυμβαῖνον· ὃ ὑμῖν πρὸς
[2, 45]	ἀντίπαλον, τὸ δὲ μὴ ἐμποδὼν	ἀνανταγωνίστῳ	εὐνοίᾳ τετίμηται. εἰ δέ με
[2, 40]	λογισμῷ ἢ τῆς ἐλευθερίας τῷ	πιστῷ	ἀδεῶς τινὰ ὠφελοῦμεν. ~Ξυνελών τε
[2, 49]	ἔδρασαν ἐς φρέατα, τῇ δίψῃ	ἀπαύστῳ	ξυνεχόμενοι· καὶ ἐν τῷ ὁμοίῳ
[2, 97]	ἄλλη κατασκευή, καὶ οὐ μόνον	αὐτῷ,	ἀλλὰ καὶ τοῖς παραδυναστεύουσί τε
[2, 98]	Δόβηρον τὴν Παιονικήν. πορευομένῳ δὲ	αὐτῷ	ἀπεγίγνετο μὲν οὐδὲν τοῦ στρατοῦ
[2, 21]	ὃ δὴ καὶ ἡ φυγὴ	αὐτῷ	ἐγένετο ἐκ Σπάρτης δόξαντι χρήμασι
[2, 54]	Δωριακὸς πόλεμος καὶ λοιμὸς ἅμ'	αὐτῷ.	ἐγένετο μὲν οὖν ἔρις τοῖς
[2, 90]	ὥσπερ καὶ ὥρμουν· ἐπὶ δ'	αὐτῷ	εἴκοσιν ἔταξαν τὰς ἄριστα πλεούσας,
[2, 29]	Περδίκκαν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ Θέρμην	αὐτῷ	ἔπεισεν ἀποδοῦναι· ξυνεστράτευσέ τε εὐθὺς
[2, 20]	ἂν περιιδεῖν τμηθῆναι. ἐπειδὴ οὖν	αὐτῷ	ἐς Ελευσῖνα καὶ τὸ Θριάσιον
[2, 101]	δῶρα δὲ καὶ πρέσβεις ἔπεμψαν	αὐτῷ,	ἔς τε τοὺς Ξαλκιδέας καὶ
[2, 98]	παρεσκευάζετο τὸν στρατόν. καὶ ἐπειδὴ	αὐτῷ	ἑτοῖμα ἦν, ἄρας ἐπορεύετο ἐπὶ
[2, 97]	κατὰ τὸ δύνασθαι ἐπὶ πλέον	αὐτῷ	ἐχρήσαντο· οὐ γὰρ ἦν πρᾶξαι
[2, 34]	τῆς πόλεως, καὶ αἰεὶ ἐν	αὐτῷ	θάπτουσι τοὺς ἐκ τῶν πολέμων,
[2, 29]	τινῶν ἐκφανέντων. ~Καὶ ἐν τῷ	αὐτῷ	θέρει Νυμφόδωρον τὸν Πύθεω ἄνδρα
[2, 27]	~Ἀνέστησαν δὲ καὶ Αἰγινήτας τῷ	αὐτῷ	θέρει τούτῳ ἐξ Αἰγίνης Ἀθηναῖοι,
[2, 102]	ταύτην τοῦ Ἀχελῴου, καὶ ἐδόκει	αὐτῷ	ἱκανὴ ἂν κεχῶσθαι δίαιτα τῷ
[2, 75]	τὸ χῶμα οὐ σχολαίτερον ἀντανῄει	αὐτῷ.	καὶ οἱ Πλαταιῆς τοιόνδε τι
[2, 101]	στρατιὰ σῖτόν τε οὐκ εἶχεν	αὐτῷ	καὶ ὑπὸ χειμῶνος ἐταλαιπώρει, ἀναπείθεται
[2, 29]	τὴν ἀδελφὴν Σιτάλκης, δυνάμενον παρ'	αὐτῷ	μέγα οἱ Ἀθηναῖοι πρότερον πολέμιον
[2, 102]	ἦν, ὡς τῆς γε ἄλλης	αὐτῷ	μεμιασμένης. ὁ δ' ἀπορῶν, ὥς
[2, 13]	ἐσβολὴν ἐσομένην, ὑποτοπήσας, ὅτι Ἀρχίδαμος	αὐτῷ	ξένος ὢν ἐτύγχανε, μὴ πολλάκις
[2, 20]	εἰ ἐπεξίασιν· ἅμα μὲν γὰρ	αὐτῷ	ὁ χῶρος ἐπιτήδειος ἐφαίνετο ἐνστρατοπεδεῦσαι,
[2, 72]	πλήθει τὰ ῥηθέντα κοινώσαντες ἀπεκρίναντο	αὐτῷ	ὅτι ἀδύνατα σφίσιν εἴη ποιεῖν
[2, 101]	ἅμα ἐπέχων ἔφθειρε, καὶ ἐπειδὴ	αὐτῷ	οὐδὲν ἐπράσσετο ὧν ἕνεκα ἐσέβαλε
[2, 93]	γὰρ ναυτικὸν ἦν προφυλάσσον ἐν	αὐτῷ	οὐδὲν οὔτε προσδοκία οὐδεμία μὴ
[2, 80]	τὴν κατὰ γῆν στρατείαν. καὶ	αὐτῷ	παρῆσαν Ελλήνων μὲν Ἀμπρακιῶται καὶ
[2, 42]	αὐτοῖς ἀξιοῦντες πεποιθέναι, καὶ ἐν	αὐτῷ	τῷ ἀμύνεσθαι καὶ παθεῖν μᾶλλον
[2, 85]	οἱ δὲ ἀποπέμπουσιν εἴκοσι ναῦς	αὐτῷ,	τῷ δὲ κομίζοντι αὐτὰς προσεπέστειλαν
[2, 95]	ἀποδοῦναι. ὅ τε γὰρ Περδίκκας	αὐτῷ	ὑποσχόμενος, εἰ Ἀθηναίοις τε διαλλάξειεν
[2, 18]	Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ἐτετείχιστο, καὶ	αὐτῷ	φρουρίῳ οἱ Ἀθηναῖοι ἐχρῶντο ὁπότε
[2, 34]	ἐπ' οἴκου. ~Εν δὲ τῷ	αὐτῷ	χειμῶνι Ἀθηναῖοι τῷ πατρίῳ νόμῳ
[2, 87]	νικηθέν, ἔχον δέ τινα ἐν	αὑτῷ	ἀντιλογίαν, τῆς γε ξυμφορᾶς τῷ
[2, 85]	ἣν ἐνίκησαν φράσοντας, καὶ κελεύων	αὑτῷ	ναῦς ὅτι πλείστας διὰ τάχους
[2, 84]	αὐτούς· καὶ τὴν ἐπιχείρησιν ἐφ'	ἑαυτῷ	τε ἐνόμιζεν εἶναι, ὁπόταν βούληται,
[2, 11]	τῷ δ' ἔργῳ δεδιότας παρεσκευάσθαι·	οὕτω	γὰρ πρός τε τὸ ἐπιέναι
[2, 83]	καὶ οὐκ ἔλαθον νυκτὸς ἀφορμισάμενοι,	οὕτω	δὴ ἀναγκάζονται ναυμαχεῖν κατὰ μέσον
[2, 12]	οἱ Ἀθηναῖοι οὐδέν πω ἐνδώσουσιν,	οὕτω	δὴ ἄρας τῷ στρατῷ προυχώρει
[2, 70]	καί τινες καὶ ἀλλήλων ἐγέγευντο,	οὕτω	δὴ λόγους προσφέρουσι περὶ ξυμβάσεως
[2, 19]	οἵ τε Ἀθηναῖοι οὐδὲν ἐπεκηρυκεύοντο,	οὕτω	δὴ ὁρμήσαντες ἀπ' αὐτῆς μετὰ
[2, 6]	καὶ τῶν ὕστερον οὐδὲν ᾔδεσαν.	οὕτω	δὴ οὐκ εἰδότες οἱ Ἀθηναῖοι
[2, 76]	κενούμενον. δεδιότες δὲ μὴ οὐδ'	οὕτω	δύνωνται ὀλίγοι πρὸς πολλοὺς ἀντέχειν,
[2, 29]	Ξαλκιδέας μετὰ Ἀθηναίων καὶ Φορμίωνος.	οὕτω	μὲν Σιτάλκης τε ὁ Τήρεω
[2, 77]	γενομένας σβέσαι τὴν φλόγα καὶ	οὕτω	παυσθῆναι τὸν κίνδυνον. ~Οἱ δὲ
[2, 11]	δὲ οὐδ' ἐπὶ ἀδύνατον ἀμύνεσθαι	οὕτω	πόλιν ἐρχόμεθα, ἀλλὰ τοῖς πᾶσιν
[2, 15]	τῇ νῦν μὲν τῶν τυράννων	οὕτω	σκευασάντων Εννεακρούνῳ καλουμένῃ, τὸ δὲ
[2, 60]	δι' αἰτίας ἔχετε. καίτοι ἐμοὶ	τοιούτῳ	ἀνδρὶ ὀργίζεσθε ὃς οὐδενὸς ἥσσων
[2, 54]	εἶναι τοῦ βίου τι ἀπολαῦσαι.	~Τοιούτῳ	μὲν πάθει οἱ Ἀθηναῖοι περιπεσόντες
[2, 40]	εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας·	πλούτῳ	τε ἔργου μᾶλλον καιρῷ ἢ
[2, 85]	ὁ παράλογος εἶναι, καὶ οὐ	τοσούτῳ	ᾤοντο σφῶν τὸ ναυτικὸν λείπεσθαι,
[2, 89]	ναυμαχίαν πεζομαχίαν καθίστασθαι, καὶ ἐν	τούτῳ	αἱ πλείους νῆες κρείσσους γίγνονται.
[2, 86]	ἐν τῇ Κυλλήνῃ Πελοποννήσιοι, ἐν	τούτῳ	ἐν ᾧ οἱ Ἀθηναῖοι περὶ
[2, 27]	καὶ Αἰγινήτας τῷ αὐτῷ θέρει	τούτῳ	ἐξ Αἰγίνης Ἀθηναῖοι, αὐτούς τε
[2, 25]	λιμένα, οἱ δὲ Μεσσήνιοι ἐν	τούτῳ	καὶ ἄλλοι τινὲς οἱ οὐ
[2, 47]	τάφος ἐγένετο ἐν τῷ χειμῶνι	τούτῳ·	καὶ διελθόντος αὐτοῦ πρῶτον ἔτος
[2, 18]	Ἀθηναῖοι ἐσεκομίζοντο ἐν τῷ χρόνῳ	τούτῳ,	καὶ ἐδόκουν οἱ Πελοποννήσιοι ἐπελθόντες
[2, 32]	Ταῦτα μὲν ἐν τῷ θέρει	τούτῳ	μετὰ τὴν Πελοποννησίων ἐκ τῆς
[2, 17]	ἐξαρτύοντες. καὶ οἱ μὲν ἐν	τούτῳ	παρασκευῆς ἦσαν. ~Ο δὲ στρατὸς
[2, 65]	ὁ δὲ φαίνεται καὶ ἐν	τούτῳ	προγνοὺς τὴν δύναμιν. ἐπεβίω δὲ
[2, 8]	καὶ ἔργῳ ξυνεπιλαμβάνειν αὐτοῖς· ἐν	τούτῳ	τε κεκωλῦσθαι ἐδόκει ἑκάστῳ τὰ
[2, 80]	χιλίους Μακεδόνων, ο῏ ὕστερον ἦλθον.	τούτῳ	τῷ στρατῷ ἐπορεύετο Κνῆμος οὐ
[2, 2]	τὰ ὅπλα) νομίζοντες σφίσι ῥᾳδίως	τούτῳ	τῷ τρόπῳ προσχωρήσειν τὴν πόλιν.
[2, 70]	καὶ Εστιοδώρῳ τῷ Ἀριστοκλείδου καὶ	Φανομάχῳ	τῷ Καλλιμάχου. οἱ δὲ προσεδέξαντο,
[2, 39]	ἡμῶν αὐτῶν ἐς τὰ ἔργα	εὐψύχῳ·	καὶ ἐν ταῖς παιδείαις οἱ