Livre, Chap. |
[2, 1] |
~Ἄρχεται
δὲ
ὁ
πόλεμος
ἐνθένδε
|
ἤδη |
Ἀθηναίων
καὶ
Πελοποννησίων
καὶ
τῶν |
[2, 70] |
ἄλλα
τε
πολλὰ
ἐπεγεγένητο
αὐτόθι
|
ἤδη |
βρώσεως
πέρι
ἀναγκαίας
καί
τινες |
[2, 77] |
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
χειροποίητον
εἶδεν·
|
ἤδη |
γὰρ
ἐν
ὄρεσιν
ὕλη
τριφθεῖσα |
[2, 35] |
~Οἱ
μὲν
πολλοὶ
τῶν
ἐνθάδε
|
ἤδη |
εἰρηκότων
ἐπαινοῦσι
τὸν
προσθέντα
τῷ |
[2, 31] |
ταῖς
ἑκατὸν
ναυσίν
(ἔτυχον
γὰρ
|
ἤδη |
ἐν
Αἰγίνῃ
ὄντες
ἐπ'
οἴκου |
[2, 12] |
ἐνδοῖεν
οἱ
Ἀθηναῖοι
ὁρῶντες
σφᾶς
|
ἤδη |
ἐν
ὁδῷ
ὄντας.
οἱ
δὲ |
[2, 65] |
μορίῳ
καὶ
κατὰ
τὴν
πόλιν
|
ἤδη |
ἐν
στάσει
ὄντες
ὅμως
τρία |
[2, 51] |
τὸ
προειδέναι
τε
καὶ
αὐτοὶ
|
ἤδη |
ἐν
τῷ
θαρσαλέῳ
εἶναι·
δὶς |
[2, 89] |
παρασκευῇ.
πολλὰ
δὲ
καὶ
στρατόπεδα
|
ἤδη |
ἔπεσεν
ὑπ'
ἐλασσόνων
τῇ
ἀπειρίᾳ, |
[2, 20] |
τῇ
ἐσβολῇ
οἱ
Ἀθηναῖοι,
ἀδεέστερον
|
ἤδη |
ἐς
τὸ
ὕστερον
τό
τε |
[2, 63] |
ἀπραγμοσύνῃ
ἀνδραγαθίζεται·
ὡς
τυραννίδα
γὰρ
|
ἤδη |
ἔχετε
αὐτήν,
ἣν
λαβεῖν
μὲν |
[2, 35] |
τῷ
δὲ
ὑπερβάλλοντι
αὐτῶν
φθονοῦντες
|
ἤδη |
καὶ
ἀπιστοῦσιν.
ἐπειδὴ
δὲ
τοῖς |
[2, 53] |
ἀντιδοῦναι,
πολὺ
δὲ
μείζω
τὴν
|
ἤδη |
κατεψηφισμένην
σφῶν
ἐπικρεμασθῆναι,
ἣν
πρὶν |
[2, 46] |
ἔργῳ
οἱ
θαπτόμενοι
τὰ
μὲν
|
ἤδη |
κεκόσμηνται,
τὰ
δὲ
αὐτῶν
τοὺς |
[2, 48] |
ἀφίκετο,
καὶ
ἔθνῃσκον
πολλῷ
μᾶλλον
|
ἤδη. |
λεγέτω
μὲν
οὖν
περὶ
αὐτοῦ |
[2, 15] |
πόλει
ταύτῃ
χρῆσθαι,
ἣ
ἁπάντων
|
ἤδη |
ξυντελούντων
ἐς
αὐτὴν
μεγάλη
γενομένη |
[2, 94] |
Πειραιᾶ
ᾤοντο
τοὺς
πολεμίους
ἐσπεπλευκέναι
|
ἤδη, |
οἱ
δ'
ἐν
τῷ
Πειραιεῖ |
[2, 90] |
μίαν
ἐπὶ
κέρως
παραπλέοντας
καὶ
|
ἤδη |
ὄντας
ἐντὸς
τοῦ
κόλπου
τε |
[2, 65] |
τὰ
οἰκεῖα
ἕκαστος
ἤλγει
ἀμβλύτεροι
|
ἤδη |
ὄντες,
ὧν
δὲ
ἡ
ξύμπασα |
[2, 42] |
ἐπιτρέψαντες,
ἔργῳ
δὲ
περὶ
τοῦ
|
ἤδη |
ὁρωμένου
σφίσιν
αὐτοῖς
ἀξιοῦντες
πεποιθέναι, |
[2, 84] |
καὶ
αἱ
νῆες
ἐν
ὀλίγῳ
|
ἤδη |
οὖσαι
ὑπ'
ἀμφοτέρων,
τοῦ
τε |
[2, 64] |
τὸ
αὐτίκα
μὴ
αἰσχρὸν
τῷ
|
ἤδη |
προθύμῳ
ἀμφότερα
κτήσασθε,
καὶ
Λακεδαιμονίοις |
[2, 52] |
τῶν
ἐπιτηδείων
διὰ
τὸ
συχνοὺς
|
ἤδη |
προτεθνάναι
σφίσιν·
ἐπὶ
πυρὰς
γὰρ |
[2, 72] |
δὲ
μή,
ἅπερ
καὶ
πρότερον
|
ἤδη |
προυκαλεσάμεθα,
ἡσυχίαν
ἄγετε
νεμόμενοι
τὰ |
[2, 25] |
καὶ
τῶν
Ηλείων
ἡ
πολλὴ
|
ἤδη |
στρατιὰ
προσεβεβοηθήκει.
παραπλεύσαντες
δὲ
οἱ |
[2, 96] |
ἀρχὴ
τὰ
πρὸς
Παίονας
αὐτονόμους
|
ἤδη. |
τὰ
δὲ
πρὸς
Τριβαλλούς,
καὶ |
[2, 90] |
(μίαν
δὲ
αὐτοῖς
ἀνδράσιν
εἷλον
|
ἤδη) |
τὰς
δέ
τινας
οἱ
Μεσσήνιοι |
[2, 90] |
τῶν
καταστρωμάτων
μαχόμενοι
ἀφείλοντο
ἑλκομένας
|
ἤδη. |
~Ταύτῃ
μὲν
οὖν
οἱ
Πελοποννήσιοι |
[2, 53] |
αὐτὸ
ἐλθεῖν
διαφθαρήσεται·
ὅτι
δὲ
|
ἤδη |
τε
ἡδὺ
πανταχόθεν
τε
ἐς |
[2, 61] |
διότι
τὸ
μὲν
λυποῦν
ἔχει
|
ἤδη |
τὴν
αἴσθησιν
ἑκάστῳ,
τῆς
δὲ |
[2, 70] |
ἐν
χωρίῳ
χειμερινῷ,
ἀνηλωκυίας
δὲ
|
ἤδη |
τῆς
πόλεως
δισχίλια
τάλαντα
ἐς |
[2, 94] |
αὐτοί,
καὶ
μετὰ
τοῦτο
φυλακὴν
|
ἤδη |
τοῦ
Πειραιῶς
μᾶλλον
τὸ
λοιπὸν |
[2, 5] |
ποταμὸν
μόλις
διαβάντες
ὕστερον
παρεγένοντο,
|
ἤδη |
τῶν
ἀνδρῶν
τῶν
μὲν
διεφθαρμένων, |