Livre, Chap.
[2, 13]	τὴν ἐσβολὴν ἐσομένην, ὑποτοπήσας, ὅτι	Ἀρχίδαμος	αὐτῷ ξένος ὢν ἐτύγχανε, μὴ
[2, 18]	αὐτήν. αἰτίαν τε οὐκ ἐλαχίστην	Ἀρχίδαμος	ἔλαβεν ἀπ' αὐτοῦ, δοκῶν καὶ
[2, 12]	καὶ διαλύσας τὸν ξύλλογον ὁ	Ἀρχίδαμος	Μελήσιππον πρῶτον ἀποστέλλει ἐς τὰς
[2, 13]	Ἀθηναίοις ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ὅτι	Ἀρχίδαμος	μέν οἱ ξένος εἴη, οὐ
[2, 74]	θεῶν καὶ ἡρώων τῶν ἐγχωρίων	Ἀρχίδαμος	ὁ βασιλεὺς κατέστη, λέγων ὧδε·
[2, 10]	πᾶν τὸ στράτευμα ξυνειλεγμένον ἦν,	Ἀρχίδαμος	ὁ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων, ὅσπερ
[2, 71]	δὲ ἐπὶ Πλάταιαν· ἡγεῖτο δὲ	Ἀρχίδαμος	ὁ Ζευξιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ
[2, 47]	ἐς τὴν Ἀττικήν (ἡγεῖτο δὲ	Ἀρχίδαμος	ὁ Ζευξιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύσ) καὶ
[2, 19]	ἐς τὴν Ἀττικήν· ἡγεῖτο δὲ	Ἀρχίδαμος	ὁ Ζευξιδάμου, Λακεδαιμονίων βασιλεύς. καὶ
[2, 12]	τὸ στρατόπεδον καὶ ἔγνω ὁ	Ἀρχίδαμος	ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι οὐδέν πω
[2, 20]	γνώμῃ. τοιαύτῃ μὲν διανοίᾳ ὁ	Ἀρχίδαμος	περὶ τὰς Ἀχαρνὰς ἦν. ~Ἀθηναῖοι
[2, 72]	τάδε ἡμῖν ἀρκέσει. ὁ μὲν	Ἀρχίδαμος	τοσαῦτα εἶπεν· οἱ δὲ Πλαταιῶν
[2, 72]	ἐδικαίωσεν. ~Τοσαῦτα εἰπόντων τῶν Πλαταιῶν	Ἀρχίδαμος	ὑπολαβὼν εἶπεν· δίκαια λέγετε, ὦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/01/2006