HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Théognis de Mégare, Élégies (première partie)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

κ = 7 formes différentes pour 58 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Partie, vers

[1, 550]   ἐξ ἀγαθοῦ θεῖναι κακὸν ἢ ´κ κακοῦ ἐσθλόν. μή με δίδασκ´·

[1, 400]   τις σώφρον´ ἔθηκε τὸν ἄφρονα κἀκ κακοῦ ἐσθλόν. εἰ δ´ Ἀσκληπιάδαις

[1, 300]   Τοὶ κακοὶ οὐ πάντες κακοὶ ἐκ γαστρὸς γεγόνασιν, ἀλλ´ ἄνδρεσσι κακοῖς

[1, 300]   ἀνδρὶ γένηται, ~οὐδ´ ὧι κ´ ἐκ γαστρός, Κύρνε, μιᾶς γεγόνηι. Πικρὸς

[1, 1200]   ἐστι, γύναι, κακὰ πόλλ´, ἐπεὶ ἐκ γῆς φεύγομεν, ἀργαλέη δ´ οὐκ

[1, 500]   φύεται οὔθ´ ὑάκινθος, οὐδέ ποτ´ ἐκ δούλης τέκνον ἐλευθέριον. Οὗτος ἀνήρ,

[1, 50]   τῶνδε φίλον ποιεῦ, Πολυπαΐδη, ἀστῶν ἐκ θυμοῦ χρείης οὕνεκα μηδεμιῆς· ἀλλὰ

[1, 650]   τέλος· {καιπρηξαι} μέντοι τι· καὶ ἐκ κακοῦ ἐσθλὸν ἔγεντο καὶ κακὸν

[1, 1100]   δὲ λαχόντας τιμῆς; μνηστεύει δ´ ἐκ κακοῦ ἐσθλὸς ἀνήρ. ἀλλήλους δ´

[1, 150]   ἀγαθοῦ. χρήματα μὲν τιμῶσι· καὶ ἐκ κακοῦ ἐσθλὸς ἔγημε καὶ κακὸς

[1, 1150]   κακῶν ἄνεμοι δειλὰ φέρουσιν ἔπη. Ἐκ καχεταιρίης κακὰ γίνεται· εὖ δὲ

[1, 1050]   καὶ πτερύγεσσιν ἐπαίρομαι, ὥστε πετεινόν ἐκ λίμνης μεγάλης, ἄνδρα κακὸν προφυγών,

[1, 450]   ἔχουσιν· ἀπορρήξασα δὲ δεσμά πολλάκις ἐκ νυκτῶν ἄλλον ἔχει λιμένα. Μήποτ´

[1, 850]   ἐν βήσσηισι θεοῖσι φίλος Θεότιμος, ἐκ Πλατανιστοῦντος ψυχρὸν ὕδωρ ἐπάγων. τοῦ

[1, 650]   καθ´ ἱστία λευκὰ βαλόντες Μηλίου ἐκ πόντου νύκτα διὰ δνοφερήν· ἀντλεῖν

[1, 500]   καὐχένα λοξὸν ἔχει. οὔτε γὰρ ἐκ σκίλλης ῥόδα φύεται οὔθ´ ὑάκινθος,

[1, 1150]   οὔ τι κάκιον· πᾶσα γὰρ ἐκ τούτων, Κύρνε, πέλει κακότης. Εἴ

[1, 50]   ~κέρδεα δημοσίωι σὺν κακῶι ἐρχόμενα. ἐκ τῶν γὰρ στάσιές τε καὶ

[1, 100]   φίλος ὤν; οὔτ´ ἄν ς´ ἐκ χαλεποῖο πόνου ῥύσαιτο καὶ ἄτης,

[1, 400]   αἴτιος οὐδέν, ἀλλ´ αὐτὸς γνώμης οὐκ ἀγαθῆς ἔτυχες. Οὐδένα θησαυρὸν παισὶν

[1, 950]   τειχέων δ´ ὑψηλῶν ἐπιβὰς πόλιν οὐκ ἀλάπαξα· ζευξάμενος δ´ ἵππους ἅρματος

[1, 650]   ἔχοιμι, Σιμωνίδη, οἷά περ ἤδη οὐκ ἂν ἀνιώιμην τοῖς´ ἀγαθοῖσι συνών.

[1, 1000]   εὔφραινε. θεῶν δ´ εἱμαρμένα δῶρα οὐκ ἂν ῥηϊδίως θνητὸς ἀνὴρ προφύγοι,

[1, 950]   δ´ οὐκ ἔδρης´, ἤνυσα δ´ οὐκ ἀνύσας. Δειλοὺς εὖ ἕρδοντι δύω

[1, 500]   ὥσθ´ ἕνα μὲν ξεῖνον πατρώιον οὐκ ἀπολείπειν, ξείνια δὲ πλέον´ ἔστ´

[1, 1150]   δ´ αὔτως σοφίην ὁ σοφώτατος οὐκ ἀποφεύγει, ἀλλ´ ἔραται, θυμὸν δ´

[1, 450]   καὶ συνάπασιν· χοὔτως συμπόσιον γίνεται οὐκ ἄχαρι. Ἄφρονος ἀνδρὸς ὁμῶς καὶ

[1, 950]   οὐκ ἐτέλεσσα τελέσσας· δρήσας δ´ οὐκ ἔδρης´, ἤνυσα δ´ οὐκ ἀνύσας.

[1, 200]   ποικίλ´ ἐπιστάμεθα· ἀλλ´ ὁ μὲν οὐκ ἐθέλει κακοκερδείηισιν ἕπεσθαι, τῶι δὲ

[1, 450]   παρ´ ἡμῖν, μηδὲ θύραζε κέλευ´ οὐκ ἐθέλοντ´ ἰέναι, μηδ´ εὕδοντ´ ἐπέγειρε,

[1, 650]   νόον ἡμέτερον; αἰσχρὰ δέ μ´ οὐκ ἐθέλοντα βίηι καὶ πολλὰ διδάσκεις

[1, 350]   οὐλομένας τ´ ἔριδας, ἄνδρα καὶ οὐκ ἐθέλοντα· κακὸν δέ οἱ οὐδὲν

[1, 350]   ἄνδρ´ ἰέναι; μὴ ὦν δὴν οὐκ ἐθέλοντα φίλει· ἀλλ´ ἴθι καὶ

[1, 1050]   ἀνδρὶ γένηται, ἐχθαίρειν, χαλεπὸν δ´ οὐκ ἐθέλοντα φιλεῖν. Σκέπτεο δὴ νῦν

[1, 600]   ἀνδράσι ταῦτα μέλει. σιγᾶν δ´ οὐκ ἐθέλουσι κακοὶ κακὰ λεσχάζοντες, οἱ

[1, 850]   Οἵ με φίλοι προδιδοῦσι καὶ οὐκ ἐθέλουσί τι δοῦναι ἀνδρῶν φαινομένων·

[1, 300]   ἕπονται θνητοῖς, Κύρνε· θεοὶ δ´ οὐκ ἐθέλουσι φέρειν. Καὶ βραδὺς εὔβουλος

[1, 650]   νύκτα διὰ δνοφερήν· ἀντλεῖν δ´ οὐκ ἐθέλουσιν· ὑπερβάλλει δὲ θάλασσα ἀμφοτέρων

[1, 350]   κρατερῆς ὑπ´ ἀνάγκης· τολμᾶι δ´ οὐκ ἐθέλων αἴσχεα πολλὰ φέρειν χρημοσύνηι

[1, 1200]   τῆς ἄλλης {μνηστῆς} εἵνεκα ναυτιλίης. Οὐκ εἶμ´, οὐδ´ ὑπ´ ἐμοῦ κεκλήσεται

[1, 950]   ἀλάπαξα· ζευξάμενος δ´ ἵππους ἅρματος οὐκ ἐπέβην· πρήξας δ´ οὐκ ἔπρηξα,

[1, 600]   ῥεῖν ἔργ´ ἀνδρῶν, βουλαῖς δ´ οὐκ ἐπέγεντο τέλος. Οὔ τοί κ´

[1, 1200]   ἐκ γῆς φεύγομεν, ἀργαλέη δ´ οὐκ ἔπι δουλοσύνη, οὔθ´ ἡμᾶς περνᾶσι·

[1, 900]   ἀλλά μ´ ἑταῖρος ἐκλείπει σοφίης οὐκ ἐπιδευόμενος. ἐγγύθεν αὐλητῆρος ἀείσομαι ὧδε

[1, 400]   δύναμιν. Πολλοῖς´ ἀνθρώπων γλώσσηι θύραι οὐκ ἐπίκεινται ἁρμόδιαι, καί σφιν πόλλ´

[1, 950]   ἀλκὶ πεποιθώς ~ποσσὶ καταμάρψας αἵματος οὐκ ἔπιον· τειχέων δ´ ὑψηλῶν ἐπιβὰς

[1, 950]   ἅρματος οὐκ ἐπέβην· πρήξας δ´ οὐκ ἔπρηξα, καὶ οὐκ ἐτέλεσσα τελέσσας·

[1, 1150]   θνητὸς ἀνὴρ δώροις βουλόμενος προφύγηι. Οὐκ ἔραμαι κλισμῶι βασιληίωι ἐγκατακεῖσθαι τεθνεώς,

[1, 1150]   ζώειν ἀβλαβέως μηδὲν ἔχοντι κακόν. Οὐκ ἔραμαι πλουτεῖν οὐδ´ εὔχομαι, ἀλλά

[1, 850]   μετ´ ἄλλων κωμάζοιμι· κακοῦ δ´ οὐκ ἔραμαι πολέμου. Μηδὲ λίην κήρυκος

[1, 800]   δ´ ὅ τι μοῖρα παθεῖν, οὐκ ἔσθ´ ὑπαλύξαι· ὅττι δὲ μοῖρα

[1, 650]   μὲν χρήματα, τοὺς δὲ νόος. Οὐκ ἔστι θνητοῖσι πρὸς ἀθανάτους μαχέσασθαι

[1, 900]   ἵν´ εἶχε βίον. νῦν δ´ οὐκ ἔστιν. ὃ δὴ καὶ ἐμοὶ

[1, 300]   διδούς, Κύρνε, τὰ τῶν ἑτέρων. Οὐκ ἔστιν φεύγοντι φίλος καὶ πιστὸς

[1, 950]   πρήξας δ´ οὐκ ἔπρηξα, καὶ οὐκ ἐτέλεσσα τελέσσας· δρήσας δ´ οὐκ

[1, 450]   ἐπὶ χειρὸς ἔχεις’ αἰνεῖσθαι δ´ οὐκ οἶδας. ἀνίκητος δέ τοι οὗτος,

[1, 1150]   ἐσθλός τολμᾶι ἔχων τὸ κακὸν κοὐκ ἐπίδηλον ὁμῶς, δειλὸς δ´ οὔτ´

[1, 400]   ἐσθλός τολμᾶι ἔχων τὸ κακόν, κοὐκ ἐπίδηλος ὁμῶς, δειλὸς δ´ οὔτ´

Partie, vers
[1, 550]	ἐξ ἀγαθοῦ θεῖναι κακὸν ἢ	´κ	κακοῦ ἐσθλόν. μή με δίδασκ´·
[1, 400]	τις σώφρον´ ἔθηκε τὸν ἄφρονα	κἀκ	κακοῦ ἐσθλόν. εἰ δ´ Ἀσκληπιάδαις
[1, 300]	Τοὶ κακοὶ οὐ πάντες κακοὶ	ἐκ	γαστρὸς γεγόνασιν, ἀλλ´ ἄνδρεσσι κακοῖς
[1, 300]	ἀνδρὶ γένηται, ~οὐδ´ ὧι κ´	ἐκ	γαστρός, Κύρνε, μιᾶς γεγόνηι. Πικρὸς
[1, 1200]	ἐστι, γύναι, κακὰ πόλλ´, ἐπεὶ	ἐκ	γῆς φεύγομεν, ἀργαλέη δ´ οὐκ
[1, 500]	φύεται οὔθ´ ὑάκινθος, οὐδέ ποτ´	ἐκ	δούλης τέκνον ἐλευθέριον. Οὗτος ἀνήρ,
[1, 50]	τῶνδε φίλον ποιεῦ, Πολυπαΐδη, ἀστῶν	ἐκ	θυμοῦ χρείης οὕνεκα μηδεμιῆς· ἀλλὰ
[1, 650]	τέλος· {καιπρηξαι} μέντοι τι· καὶ	ἐκ	κακοῦ ἐσθλὸν ἔγεντο καὶ κακὸν
[1, 1100]	δὲ λαχόντας τιμῆς; μνηστεύει δ´	ἐκ	κακοῦ ἐσθλὸς ἀνήρ. ἀλλήλους δ´
[1, 150]	ἀγαθοῦ. χρήματα μὲν τιμῶσι· καὶ	ἐκ	κακοῦ ἐσθλὸς ἔγημε καὶ κακὸς
[1, 1150]	κακῶν ἄνεμοι δειλὰ φέρουσιν ἔπη.	Ἐκ	καχεταιρίης κακὰ γίνεται· εὖ δὲ
[1, 1050]	καὶ πτερύγεσσιν ἐπαίρομαι, ὥστε πετεινόν	ἐκ	λίμνης μεγάλης, ἄνδρα κακὸν προφυγών,
[1, 450]	ἔχουσιν· ἀπορρήξασα δὲ δεσμά πολλάκις	ἐκ	νυκτῶν ἄλλον ἔχει λιμένα. Μήποτ´
[1, 850]	ἐν βήσσηισι θεοῖσι φίλος Θεότιμος,	ἐκ	Πλατανιστοῦντος ψυχρὸν ὕδωρ ἐπάγων. τοῦ
[1, 650]	καθ´ ἱστία λευκὰ βαλόντες Μηλίου	ἐκ	πόντου νύκτα διὰ δνοφερήν· ἀντλεῖν
[1, 500]	καὐχένα λοξὸν ἔχει. οὔτε γὰρ	ἐκ	σκίλλης ῥόδα φύεται οὔθ´ ὑάκινθος,
[1, 1150]	οὔ τι κάκιον· πᾶσα γὰρ	ἐκ	τούτων, Κύρνε, πέλει κακότης. Εἴ
[1, 50]	~κέρδεα δημοσίωι σὺν κακῶι ἐρχόμενα.	ἐκ	τῶν γὰρ στάσιές τε καὶ
[1, 100]	φίλος ὤν; οὔτ´ ἄν ς´	ἐκ	χαλεποῖο πόνου ῥύσαιτο καὶ ἄτης,
[1, 400]	αἴτιος οὐδέν, ἀλλ´ αὐτὸς γνώμης	οὐκ	ἀγαθῆς ἔτυχες. Οὐδένα θησαυρὸν παισὶν
[1, 950]	τειχέων δ´ ὑψηλῶν ἐπιβὰς πόλιν	οὐκ	ἀλάπαξα· ζευξάμενος δ´ ἵππους ἅρματος
[1, 650]	ἔχοιμι, Σιμωνίδη, οἷά περ ἤδη	οὐκ	ἂν ἀνιώιμην τοῖς´ ἀγαθοῖσι συνών.
[1, 1000]	εὔφραινε. θεῶν δ´ εἱμαρμένα δῶρα	οὐκ	ἂν ῥηϊδίως θνητὸς ἀνὴρ προφύγοι,
[1, 950]	δ´ οὐκ ἔδρης´, ἤνυσα δ´	οὐκ	ἀνύσας. Δειλοὺς εὖ ἕρδοντι δύω
[1, 500]	ὥσθ´ ἕνα μὲν ξεῖνον πατρώιον	οὐκ	ἀπολείπειν, ξείνια δὲ πλέον´ ἔστ´
[1, 1150]	δ´ αὔτως σοφίην ὁ σοφώτατος	οὐκ	ἀποφεύγει, ἀλλ´ ἔραται, θυμὸν δ´
[1, 450]	καὶ συνάπασιν· χοὔτως συμπόσιον γίνεται	οὐκ	ἄχαρι. Ἄφρονος ἀνδρὸς ὁμῶς καὶ
[1, 950]	οὐκ ἐτέλεσσα τελέσσας· δρήσας δ´	οὐκ	ἔδρης´, ἤνυσα δ´ οὐκ ἀνύσας.
[1, 200]	ποικίλ´ ἐπιστάμεθα· ἀλλ´ ὁ μὲν	οὐκ	ἐθέλει κακοκερδείηισιν ἕπεσθαι, τῶι δὲ
[1, 450]	παρ´ ἡμῖν, μηδὲ θύραζε κέλευ´	οὐκ	ἐθέλοντ´ ἰέναι, μηδ´ εὕδοντ´ ἐπέγειρε,
[1, 650]	νόον ἡμέτερον; αἰσχρὰ δέ μ´	οὐκ	ἐθέλοντα βίηι καὶ πολλὰ διδάσκεις
[1, 350]	οὐλομένας τ´ ἔριδας, ἄνδρα καὶ	οὐκ	ἐθέλοντα· κακὸν δέ οἱ οὐδὲν
[1, 350]	ἄνδρ´ ἰέναι; μὴ ὦν δὴν	οὐκ	ἐθέλοντα φίλει· ἀλλ´ ἴθι καὶ
[1, 1050]	ἀνδρὶ γένηται, ἐχθαίρειν, χαλεπὸν δ´	οὐκ	ἐθέλοντα φιλεῖν. Σκέπτεο δὴ νῦν
[1, 600]	ἀνδράσι ταῦτα μέλει. σιγᾶν δ´	οὐκ	ἐθέλουσι κακοὶ κακὰ λεσχάζοντες, οἱ
[1, 850]	Οἵ με φίλοι προδιδοῦσι καὶ	οὐκ	ἐθέλουσί τι δοῦναι ἀνδρῶν φαινομένων·
[1, 300]	ἕπονται θνητοῖς, Κύρνε· θεοὶ δ´	οὐκ	ἐθέλουσι φέρειν. Καὶ βραδὺς εὔβουλος
[1, 650]	νύκτα διὰ δνοφερήν· ἀντλεῖν δ´	οὐκ	ἐθέλουσιν· ὑπερβάλλει δὲ θάλασσα ἀμφοτέρων
[1, 350]	κρατερῆς ὑπ´ ἀνάγκης· τολμᾶι δ´	οὐκ	ἐθέλων αἴσχεα πολλὰ φέρειν χρημοσύνηι
[1, 1200]	τῆς ἄλλης {μνηστῆς} εἵνεκα ναυτιλίης.	Οὐκ	εἶμ´, οὐδ´ ὑπ´ ἐμοῦ κεκλήσεται
[1, 950]	ἀλάπαξα· ζευξάμενος δ´ ἵππους ἅρματος	οὐκ	ἐπέβην· πρήξας δ´ οὐκ ἔπρηξα,
[1, 600]	ῥεῖν ἔργ´ ἀνδρῶν, βουλαῖς δ´	οὐκ	ἐπέγεντο τέλος. Οὔ τοί κ´
[1, 1200]	ἐκ γῆς φεύγομεν, ἀργαλέη δ´	οὐκ	ἔπι δουλοσύνη, οὔθ´ ἡμᾶς περνᾶσι·
[1, 900]	ἀλλά μ´ ἑταῖρος ἐκλείπει σοφίης	οὐκ	ἐπιδευόμενος. ἐγγύθεν αὐλητῆρος ἀείσομαι ὧδε
[1, 400]	δύναμιν. Πολλοῖς´ ἀνθρώπων γλώσσηι θύραι	οὐκ	ἐπίκεινται ἁρμόδιαι, καί σφιν πόλλ´
[1, 950]	ἀλκὶ πεποιθώς ~ποσσὶ καταμάρψας αἵματος	οὐκ	ἔπιον· τειχέων δ´ ὑψηλῶν ἐπιβὰς
[1, 950]	ἅρματος οὐκ ἐπέβην· πρήξας δ´	οὐκ	ἔπρηξα, καὶ οὐκ ἐτέλεσσα τελέσσας·
[1, 1150]	θνητὸς ἀνὴρ δώροις βουλόμενος προφύγηι.	Οὐκ	ἔραμαι κλισμῶι βασιληίωι ἐγκατακεῖσθαι τεθνεώς,
[1, 1150]	ζώειν ἀβλαβέως μηδὲν ἔχοντι κακόν.	Οὐκ	ἔραμαι πλουτεῖν οὐδ´ εὔχομαι, ἀλλά
[1, 850]	μετ´ ἄλλων κωμάζοιμι· κακοῦ δ´	οὐκ	ἔραμαι πολέμου. Μηδὲ λίην κήρυκος
[1, 800]	δ´ ὅ τι μοῖρα παθεῖν,	οὐκ	ἔσθ´ ὑπαλύξαι· ὅττι δὲ μοῖρα
[1, 650]	μὲν χρήματα, τοὺς δὲ νόος.	Οὐκ	ἔστι θνητοῖσι πρὸς ἀθανάτους μαχέσασθαι
[1, 900]	ἵν´ εἶχε βίον. νῦν δ´	οὐκ	ἔστιν. ὃ δὴ καὶ ἐμοὶ
[1, 300]	διδούς, Κύρνε, τὰ τῶν ἑτέρων.	Οὐκ	ἔστιν φεύγοντι φίλος καὶ πιστὸς
[1, 950]	πρήξας δ´ οὐκ ἔπρηξα, καὶ	οὐκ	ἐτέλεσσα τελέσσας· δρήσας δ´ οὐκ
[1, 450]	ἐπὶ χειρὸς ἔχεις’ αἰνεῖσθαι δ´	οὐκ	οἶδας. ἀνίκητος δέ τοι οὗτος,
[1, 1150]	ἐσθλός τολμᾶι ἔχων τὸ κακὸν	κοὐκ	ἐπίδηλον ὁμῶς, δειλὸς δ´ οὔτ´
[1, 400]	ἐσθλός τολμᾶι ἔχων τὸ κακόν,	κοὐκ	ἐπίδηλος ὁμῶς, δειλὸς δ´ οὔτ´

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/05/2007