Partie, vers
[1, 1150]	καὶ σοφίη θνητοῖς´ ἀμαχώτατον αἰεί·	οὔτε	γὰρ ἂν πλούτου θυμὸν ὑπερκορέσαις·
[1, 100]	καὶ σπείρειν πόντον ἁλὸς πολιῆς.	οὔτε	γὰρ ἂν πόντον σπείρων βαθὺ
[1, 900]	δαπάνην θέσθαι καὶ μελέτην ἐχέμεν.	οὔτε	γὰρ ἂν προκαμὼν ἄλλωι κάματον
[1, 250]	γε καὶ ἀλλοτρίη περ ἐοῦσα·	οὔτε	γὰρ εἰς ἀγορὴν ἔρχεται οὔτε
[1, 500]	αἰεὶ σκολιὴ καὐχένα λοξὸν ἔχει.	οὔτε	γὰρ ἐκ σκίλλης ῥόδα φύεται
[1, 350]	γνῶναι νόον ἀστῶν ὅντιν´ ἔχουσιν·	οὔτε	γὰρ εὖ ἕρδων ἁνδάνω οὔτε
[1, 1150]	δύναμαι γνῶναι νόον ὅντιν´ ἔχουσιν·	οὔτε	γὰρ εὖ ἕρδων ἁνδάνω οὔτε
[1, 1050]	θυμὸς ἔχει περὶ σῆς φιλότητος·	οὔτε	γὰρ ἐχθαίρειν οὔτε φιλεῖν δύναμαι,
[1, 50]	δὲ δὴ ἄλλοι, οἳ πρόσθ´	οὔτε	δίκας ἤιδεσαν οὔτε νόμους, ἀλλ´
[1, 250]	οὔτε γὰρ εἰς ἀγορὴν ἔρχεται	οὔτε	δίκας· πάντηι γὰρ τοὔλασσον ἔχει,
[1, 900]	τις αὐτόν βλάπτειν οὔτ´ αἰδοῦς	οὔτε	δίκης ἐθέλει. Οὐ δύναμαι φωνῆι
[1, 950]	οὔτε λύρης οὔτ´ αὐλητῆρος ἀκούων	οὔτε	Διωνύσου δῶρ´ ἐσαειράμενος. ταῦτ´ ἐσορῶν
[1, 150]	θεῶν γίνεται ἀνθρώποις´ οὔτ´ ἀγάθ´	οὔτε	κακά. Ἄνδρ´ ἀγαθὸν πενίη πάντων
[1, 350]	στήθεσιν ἐμπεφύηι· τοῦ δ´ αὖτ´	οὔτε	κακοῖς´ ἕπεται νόος οὔτ´ ἀγαθοῖσιν.
[1, 400]	δειλὸς δ´ οὔτ´ ἀγαθοῖσιν ἐπίσταται	οὔτε	κακοῖσιν θυμὸν ἔχων μίμνειν. ἀθανάτων
[1, 1150]	δειλὸς δ´ οὔτ´ ἀγαθοῖσιν ἐπίσταται	οὔτε	κακοῖσιν θυμὸν ὁμῶς μίσγειν. ἀθανάτων
[1, 150]	ἀνθρώπων οὔτ´ ὄλβιος οὔτε πενιχρός	οὔτε	κακὸς νόσφιν δαίμονος οὔτ´ ἀγαθός.
[1, 100]	πόντον σπείρων βαθὺ λήιον ἀμῶις,	οὔτε	κακοὺς εὖ δρῶν εὖ πάλιν
[1, 50]	δ´ ἀπατῶσιν ἐπ´ ἀλλήλοισι γελῶντες,	οὔτε	κακῶν γνώμας εἰδότες οὔτ´ ἀγαθῶν.
[1, 1100]	γελῶσιν, οὔτ´ ἀγαθῶν μνήμην εἰδότες	οὔτε	κακῶν. Πολλὰ δ´ ἀμηχανίηισι κυλίνδομαι
[1, 350]	οὔτε γὰρ εὖ ἕρδων ἁνδάνω	οὔτε	κακῶς· μωμεῦνται δέ με πολλοί,
[1, 1150]	οὔτε γὰρ εὖ ἕρδων ἁνδάνω	οὔτε	κακῶς. Νοῦς ἀγαθὸν καὶ γλῶσσα·
[1, 1200]	δάκρυα. Οὔτε σε κωμάζειν ἀπερύκομεν	οὔτε	καλοῦμεν· ἀργαλέος γὰρ ἐὼν καὶ
[1, 1200]	ἐκεῖνος ἐμοῦ τεθνηότος οὔτ´ ἀνιῶιτο	οὔτε	κατὰ βλεφάρων θερμὰ βάλοι δάκρυα.
[1, 100]	χαλεποῖο πόνου ῥύσαιτο καὶ ἄτης,	οὔτε	κεν ἐσθλὸν ἔχων τοῦ μεταδοῦν
[1, 800]	πείσεις οὔτε τι μὴ πίνειν	οὔτε	λίην μεθύειν. Οἶνος ἐμοὶ τὰ
[1, 450]	πεπόσθαι· οὔτε τι γὰρ νήφω	οὔτε	λίην μεθύω. ὃς δ´ ἂν
[1, 950]	Ἔρεβος καταβῆι, δώματα Περσεφόνης, τέρπεται	οὔτε	λύρης οὔτ´ αὐλητῆρος ἀκούων οὔτε
[1, 50]	οἳ πρόσθ´ οὔτε δίκας ἤιδεσαν	οὔτε	νόμους, ἀλλ´ ἀμφὶ πλευραῖσι δορὰς
[1, 150]	ἕπεται. Οὐδεὶς ἀνθρώπων οὔτ´ ὄλβιος	οὔτε	πενιχρός οὔτε κακὸς νόσφιν δαίμονος
[1, 800]	μέλοι. Οὐδεὶς ἀνθρώπων οὔτ´ ἔσσεται	οὔτε	πέφυκεν ὅστις πᾶσιν ἁδὼν δύσεται
[1, 850]	δὲ μέμφομαι· οὐδέ σε πάμπαν	οὔτε	ποτ´ ἐχθαίρειν οὔτε φιλεῖν δύναμαι.
[1, 750]	καὶ ἀτάσθαλος, οὔτε τευ ἀνδρός	~οὔτε	τευ ἀθανάτων μῆνιν ἀλευόμενος, ὑβρίζηι
[1, 700]	ὁππότ´ ἀνὴρ ἄδικος καὶ ἀτάσθαλος,	οὔτε	τευ ἀνδρός ~οὔτε τευ ἀθανάτων
[1, 450]	ὡς οἶνος χαριέστατος ἀνδρὶ πεπόσθαι·	οὔτε	τι γὰρ νήφω οὔτε λίην
[1, 800]	ὀμφὴν σημήνηι πίονος ἐξ ἀδύτου·	οὔτε	τι γὰρ προσθεὶς οὐδέν κ´
[1, 450]	οἷς τοι χρῆμα θεοὶ δόσαν	οὔτε	τι δειλόν οὔτ´ ἀγαθόν· χαλεπῶι
[1, 150]	καὶ γὰρ ἀνὴρ πενίηι δεδμημένος	οὔτε	τι εἰπεῖν οὔθ´ ἕρξαι δύναται,
[1, 500]	οὔτε τι τῶν ὄντων ἀποθήσομαι,	οὔτε	τι μείζω σῆς ἕνεκα ξενίης
[1, 800]	μέσον στρωφήσομαι, οὐδέ με πείσεις	οὔτε	τι μὴ πίνειν οὔτε λίην
[1, 500]	ὤν, κατάκεις´, ὡς φιλότητος ἔχεις.	οὔτε	τι τῶν ὄντων ἀποθήσομαι, οὔτε
[1, 600]	τοί κ´ εἰδείης οὔτ´ εὔνουν	οὔτε	τὸν ἐχθρόν, εἰ μὴ σπουδαίου
[1, 1050]	σῆς φιλότητος· οὔτε γὰρ ἐχθαίρειν	οὔτε	φιλεῖν δύναμαι, γινώσκων χαλεπὸν μέν,
[1, 850]	σε πάμπαν οὔτε ποτ´ ἐχθαίρειν	οὔτε	φιλεῖν δύναμαι. ἐσθλὸν καὶ κακόν
[1, 850]	οὔτ´ αὐτῶι βέλτερος, οὐδὲν ἐών,	οὔτε	φίλοις´. ἀρετῆς δὲ μέγα κλέος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2007