Partie, vers
[1, 600]	ἐθέλουσι κακοὶ κακὰ λεσχάζοντες, οἱ	δ´	ἀγαθοὶ πάντων μέτρον ἴσασιν ἔχειν.
[1, 100]	πρόσθεν πάντων ἐκκέχυται φιλότης· οἱ	δ´	ἀγαθοὶ τὸ μέγιστον ἐπαυρίσκουσι παθόντες,
[1, 850]	δ´ ἀγαθὸν κείρεται οἰνόπεδον· οἱ	δ´	ἀγαθοὶ φεύγουσι, πόλιν δὲ κακοὶ
[1, 1150]	θησαυρὸν παισὶν καταθήσει ἄμεινον· αἰτοῦσιν	δ´	ἀγαθοῖς´ ἀνδράσι, Κύρνε, δίδου. οὐδεὶς
[1, 850]	ἀπὸ μὲν Κήρινθος ὄλωλεν, Ληλάντου	δ´	ἀγαθὸν κείρεται οἰνόπεδον· οἱ δ´
[1, 350]	ἕπεται νόος οὔτ´ ἀγαθοῖσιν. τὸν	δ´	ἀγαθὸν τολμᾶν χρὴ τά τε
[1, 1000]	πρῆξις ἐν ἀνθρώποις κακότητος, τοῦ	δ´	ἀγαθοῦ χαλεπή, Κύρνε, πέλει παλάμη.
[1, 1000]	κακότητι ματαιότεροι νόον εἰσίν, τῶν	δ´	ἀγαθῶν αἰεὶ πρήξιες ἰθύτεραι. Ῥηϊδίη
[1, 650]	μέσον· φορτηγοὶ δ´ ἄρχουσι, κακοὶ	δ´	ἀγαθῶν καθύπερθεν. δειμαίνω, μή πως
[1, 250]	ἀνθρώπωι σιγᾶν χαλεπώτατον ἄχθος, φθεγγόμενος	δ´	ἀδαὴς οἷσι παρῆι μελετᾶι, ἐχθαίρουσι
[1, 1100]	πρώτηι καὶ πυμάτηι θυέτω. φραζέσθω	δ´	ἀδίκων ἀνδρῶν σκολιὸν λόγον αἰεί,
[1, 150]	καθαρῶς, αἰεὶ παρμόνιμον τελέθει. εἰ	δ´	ἀδίκως παρὰ καιρὸν ἀνὴρ φιλοκερδέι
[1, 1000]	~παντοίων ἀγαθῶν γαστρὶ χαριζόμενοι, χέρνιβα	δ´	αἶψα θύραζε φέροι, στεφανώματα δ´
[1, 1200]	γὰρ δούλιον ἦμαρ ἔπι, ἡμῖν	δ´	ἄλλα μέν ἐστι, γύναι, κακὰ
[1, 50]	τόσον χρόνον ὅσσον ὁρώιης, νοσφισθεὶς	δ´	ἄλλην γλῶσσαν ἱῆισι κακήν, τοιοῦτός
[1, 650]	θεοῖς φίλος ἀθανάτοισιν, Κύρν´· ἀρετῆς	δ´	ἄλλης οὐδεμιῆς ἔραμαι. Σὺν τοί,
[1, 1050]	νῦν μὲν τῶιδ´ ἐφέπου, τοτὲ	δ´	ἀλλοῖος πέλευ ὀργήν. κρεῖσσόν τοι
[1, 200]	νῦν μὲν τῆιδ´ ἐφέπου, τοτὲ	δ´	ἀλλοῖος χρόα γίνου. κρέσσων τοι
[1, 900]	ὧι κε θέληι τις. εἶδον	δ´	ἄλλον, ὃς ἧι γαστρὶ χαριζόμενος
[1, 700]	μὲν ἕρδων ἐκφεύγει, τὸ κακὸν	δ´	ἄλλος ἔπειτα φέρει. καὶ τοῦτ´,
[1, 950]	ἄλλοτε δ´ ἕρδων χαιρήσεις· δύναται	δ´	ἄλλοτε ἄλλος ἀνήρ. Εἰ θείης,
[1, 700]	μία γίνεται ἥδε, ~πλουτεῖν· τῶν	δ´	ἄλλων οὐδὲν ἄρ´ ἦν ὄφελος,
[1, 800]	μὲν ἀεικέος οὔτι κάκιον, τῶν	δ´	ἄλλων πάντων, Κύρν´, ἀνιηρότατον· οἵ
[1, 900]	Ἔστιν ὁ μὲν χείρων, ὁ	δ´	ἀμείνων ἔργον ἑκάστου· οὐδεὶς δ´
[1, 1100]	μνήμην εἰδότες οὔτε κακῶν. Πολλὰ	δ´	ἀμηχανίηισι κυλίνδομαι ἀχνύμενος κῆρ· ἀρχὴν
[1, 400]	παρατρίβομαι ὥστε μολύβδωι χρυσός, ὑπερτερίης	δ´	ἄμμιν ἔνεστι λόγος. Πολλά με
[1, 1050]	δῶρα σοὶ καὶ ἐμοί, μελέμεν	δ´	ἀμφιπερικτίοσιν. Τιμαγόρα, πολλῶν ὀργὴν ἀπάτερθεν
[1, 650]	ζητοῦσιν χαλεπῆι τειρόμενοι πενίηι. ἕρδειν	δ´	ἀμφοτέροισιν ἀμηχανίη παράκειται· εἴργει γὰρ
[1, 650]	ἠινίχθω κεκρυμμένα τοῖς´ ἀγαθοῖσιν· γινώσκοι	δ´	ἄν τις καὶ κακόν, ἂν
[1, 850]	ἄν σέ τε μωμήσαιτο, τίς	δ´	ἂν ἐπαινήσηι μέτρον ἔχων σοφίης;
[1, 400]	ταῦτ´ ἀγάθ´ εἶναι εὐμαρέως, ἃ	δ´	ἂν ἦι χρήσιμα, ταῦτα κακά.
[1, 800]	λυσιμελὴς καὶ μέθυσις χαλεπή· τούτων	δ´	ἂν τὸ μέσον στρωφήσομαι, οὐδέ
[1, 450]	νήφω οὔτε λίην μεθύω. ὃς	δ´	ἂν ὑπερβάλληι πόσιος μέτρον, οὐκέτι
[1, 950]	νῦν δ´ ἤδη τεθόλωται, ὕδωρ	δ´	ἀναμίσγεται οὔδει· ἄλλης δὴ κρήνης
[1, 100]	ἔξοχος εἶναι μήτ´ ἄφενος· μοῦνον	δ´	ἀνδρὶ γένοιτο τύχη. Οὐδὲν ἐν
[1, 100]	δὲ σπουδαίωι πρήγματι παυρότεροι. Κιβδήλου	δ´	ἀνδρὸς γνῶναι χαλεπώτερον οὐδέν, Κύρν´,
[1, 1100]	θεοὺς οὐδεὶς ἅζεται ἀθανάτους. εὐσεβέων	δ´	ἀνδρῶν γένος ἔφθιτο, οὐδὲ θέμιστας
[1, 1100]	μὲν Πίστις, μεγάλη θεός, ὤιχετο	δ´	ἀνδρῶν Σωφροσύνη, Χάριτές τ´, ὦ
[1, 450]	ἅπτεται ἰός οὐδ´ εὐρώς, αἰεὶ	δ´	ἄνθος ἔχει καθαρόν. Ὤνθρωπ´, εἰ
[1, 600]	τίει, ἀτίει δὲ πενιχρόν πᾶσιν	δ´	ἀνθρώποις´ αὐτὸς ἔνεστι νόος. Παντοῖαι
[1, 1000]	διαβὰς ἐν προμάχοισι μένει. ξυνὸν	δ´	ἀνθρώποις´ ὑποθήσομαι, ὄφρα τις ἥβης
[1, 300]	τὸ μὲν ἔμπεδον αἰεί, χρήματα	δ´	ἀνθρώπων ἄλλοτε ἄλλος ἔχει. Κύρν´,
[1, 650]	παῦροι πιστὸν ἔχουσι νόον. Πλήθει	δ´	ἀνθρώπων ἀρετὴ μία γίνεται ἥδε,
[1, 900]	δ´ ἀμείνων ἔργον ἑκάστου· οὐδεὶς	δ´	ἀνθρώπων αὐτὸς ἅπαντα σοφός. Ὅστις
[1, 900]	κατέβη δόμον Ἄιδος εἴσω, χρήματα	δ´	ἀνθρώπων οὑπιτυχὼν ἔλαβεν, ὥστ´ ἐς
[1, 300]	κακῶν ἄμπαυμα μεριμνέων εὑροίμην, δοίην	δ´	ἀντ´ ἀνιῶν ἀνίας. αἶσα γὰρ
[1, 450]	γλώσσης καρτερὸς οὐδὲ νόου· μυθεῖται	δ´	ἀπάλαμνα, τὰ νήφοσι γίνεται αἰσχρά,
[1, 1100]	ἐκ κακοῦ ἐσθλὸς ἀνήρ. ἀλλήλους	δ´	ἀπατῶντες ἐπ´ ἀλλήλοισι γελῶσιν, οὔτ´
[1, 50]	κεν ταῦτ´ ἀνέχοιτ´ ἐσορῶν; ἀλλήλους	δ´	ἀπατῶσιν ἐπ´ ἀλλήλοισι γελῶντες, οὔτε
[1, 350]	δ´ ὄλβον ἔχουσιν ἀπήμονα· τοὶ	δ´	ἀπὸ δειλῶν ἔργων ἴσχοντες θυμὸν
[1, 0]	θοῆις, εὐχομένωι μοι κλῦθι, κακὰς	δ´	ἀπὸ κῆρας ἄλαλκε· σοὶ μὲν
[1, 250]	παθών, τὸν πατέρ´ ἐχθαίρουσι, καταρῶνται	δ´	ἀπολέσθαι καὶ στυγέους´ ὥσπερ πτωχὸν
[1, 650]	χρήματα δ´ ἁρπάζουσι βίηι, κόσμος	δ´	ἀπόλωλεν, δασμὸς δ´ οὐκέτ´ ἴσος
[1, 500]	οὐλομένοιο, τοῦ μὲν ἐπερχομένου, τῆς	δ´	ἀπονισομένης. Οὐδὲ ἕνα προὔδωκα φίλον
[1, 1000]	ἐπὶ γῆρας ἐλέγχει οὐλόμενον, κεφαλῆς	δ´	ἅπτεται ἀκροτάτης. Ἆ μάκαρ εὐδαίμων
[1, 800]	ὄλεσσα, ἀπιστίηι δ´ ἐσάωσα· γνώμη	δ´	ἀργαλέη γίνεται ἀμφοτέρων. Πάντα τάδ´
[1, 1100]	ὀλοφύρομαι, ἥ μ´ ἐπιλείπει, κλαίω	δ´	ἀργαλέον γῆρας ἐπερχόμενον. Κύρνε, παροῦσι
[1, 600]	κακότητες ἐν ἀνθρώποισιν ἔασιν, παντοῖαι	δ´	ἀρεταὶ καὶ βιότου παλάμαι. Ἀργαλέον
[1, 950]	νηῦς ἅθ´ ἑκὰς διέχω. Τίς	δ´	ἀρετὴ πίνοντ´ ἐπιοίνιον ἆθλον ἑλέσθαι;
[1, 1050]	κακότητα κατακρύψαντες ἔχουσιν πλούτωι, τοὶ	δ´	ἀρετὴν οὐλομένηι πενίηι. Ἐν δ´
[1, 1100]	μὲν ἀνθρώποισι κακὸν μέγα, πεῖρα	δ´	ἄριστον. πολλοὶ ἀπείρητοι δόξαν ἔχους´
[1, 550]	μὲν ἀνθρώποισι κακὸν μέγα, πεῖρα	δ´	ἄριστον· πολλοὶ ἀπείρητοι δόξαν ἔχους´
[1, 650]	ὅτις φυλακὴν εἶχεν ἐπισταμένως· χρήματα	δ´	ἁρπάζουσι βίηι, κόσμος δ´ ἀπόλωλεν,
[1, 650]	γίνεται ἐς τὸ μέσον· φορτηγοὶ	δ´	ἄρχουσι, κακοὶ δ´ ἀγαθῶν καθύπερθεν.
[1, 400]	ἄφρονα κἀκ κακοῦ ἐσθλόν. εἰ	δ´	Ἀσκληπιάδαις τοῦτό γ´ ἔδωκε θεός,
[1, 150]	Ἄλλ´ ἄλλωι κακόν ἐστι, τὸ	δ´	ἀτρεκὲς ὄλβιος οὐδείς ἀνθρώπων ὁπόσους
[1, 750]	γλῶσσαν καὶ νόον ἡμέτερον. φόρμιγξ	δ´	αὖ φθέγγοιθ´ ἱερὸν μέλος ἠδὲ
[1, 350]	μέγα πῆμα παθόντος, Κύρν´· ἀποτεινυμένου	δ´	αὔξεται ἐξοπίσω. Εὖ κώτιλλε τὸν
[1, 350]	ἰθεῖα γνώμη στήθεσιν ἐμπεφύηι· τοῦ	δ´	αὖτ´ οὔτε κακοῖς´ ἕπεται νόος
[1, 400]	ἔχει νόον ἐν φυλακῆισιν, τῶν	δ´	αὐτοῦ ἰδίων οὐδὲν ἐπιστρέφεται. Οὐδεὶς
[1, 1150]	ἂν πλούτου θυμὸν ὑπερκορέσαις· ὣς	δ´	αὔτως σοφίην ὁ σοφώτατος οὐκ
[1, 650]	δέ με γινώσκοντα παρέρχεται, εἰμὶ	δ´	ἄφωνος χρημοσύνηι, πολλῶν {γνοῦσαν} ἄμεινον
[1, 800]	τὰ μὲν ἄλλα χαρίζεται, ἓν	δ´	ἀχάριστον, εὖτ´ ἂν θωρήξας μ´
[1, 750]	κακῶν μνήμη γίνεται οὐδεμία. Ἀνθρώπων	δ´	ἄψεκτος ἐπὶ χθονὶ γίνεται οὐδείς·
[1, 250]	καὶ ἄρμενα πάντα παράσχοις, χρήματα	δ´	ἐγκαταθῆις πόλλ´ ἀνιηρὰ παθών, τὸν
[1, 450]	ἢ παρεὼν μὴ πῖνε. σὺ	δ´	ἔγχεε’ τοῦτο μάταιον κωτίλλεις αἰεί·
[1, 0]	πάντεσς´ ἁνδάνει οὔτ´ ἀνέχων. Σοὶ	δ´	ἐγὼ εὖ φρονέων ὑποθήσομαι, οἷά
[1, 1000]	ἔσται, ταῦτα θεοῖσι μέλει. Σοὶ	δ´	ἐγὼ οἷά τε παιδὶ πατὴρ
[1, 450]	χρῆμ´ ἀνιηρὸν ἔφυ. τῶι πίνειν	δ´	ἐθέλοντι παρασταδὸν οἰνοχοείτω· οὐ πάσας
[1, 300]	καί τι παθεῖν ἀγαθόν. τεθναίην	δ´,	εἰ μή τι κακῶν ἄμπαυμα
[1, 600]	παρ´ ἀνδράσι νήφοσιν εἶναι, αἰσχρὸν	δ´	εἰ νήφων πὰρ μεθύουσι μένει.
[1, 700]	μὲν ἔχοις Ῥαδαμάνθυος αὐτοῦ, πλείονα	δ´	εἰδείης Σισύφου Αἰολίδεω, ὅστε καὶ
[1, 700]	ἔχων ἀγαθὴν Νέστορος ἀντιθέου, ὠκύτερος	δ´	εἴησθα πόδας ταχεῶν Ἁρπυιῶν καὶ
[1, 1000]	ἀνία, μηδ´ ἐχθροὺς εὔφραινε. θεῶν	δ´	εἱμαρμένα δῶρα οὐκ ἂν ῥηϊδίως
[1, 1050]	θυμός τε νόος τε, βουλὴ	δ´	εἰς ἀγαθὸν καὶ νόον ἐσθλὸν
[1, 400]	πᾶσιν ἄριστος ἔργμασιν ἀνθρώπων· πολλάκι	δ´	εἰς ἀρετήν σπεύδει ἀνὴρ κέρδος
[1, 1000]	δ´ αἶψα θύραζε φέροι, στεφανώματα	δ´	εἴσω εὐειδὴς ῥαδιναῖς χερσὶ Λάκαινα
[1, 1100]	κακίους δὲ λαχόντας τιμῆς; μνηστεύει	δ´	ἐκ κακοῦ ἐσθλὸς ἀνήρ. ἀλλήλους
[1, 250]	γίνεται ἐσθλὰ κακοῖσιν ἀνδρῶν· ἡγέονται	δ´	ἐκτραπέλοισι νόμοις· αἰδὼς μὲν γὰρ
[1, 950]	κρύπτους´ ἐνθέμενοι θυμὸν ἐφημέριον. τούτων	δ´	ἐκφαίνει πάντων χρόνος ἦθος ἑκάστου.
[1, 400]	τις ἔνεστι δόλος· ἐς βάσανον	δ´	ἐλθὼν παρατρίβομαι ὥστε μολύβδωι χρυσός,
[1, 1100]	δόξαν ἔχους´ ἀγαθοί. εἰς βάσανον	δ´	ἐλθὼν παρατριβόμενός τε μολύβδωι χρυσὸς
[1, 1100]	φίλοισι κακοῦ καταπαύσομεν ἀρχήν, ζητῶμεν	δ´	ἕλκει φάρμακα φυομένωι. Ἐλπὶς ἐν
[1, 1050]	κακὸν προφυγών, βρόχον ἀπορρήξας· σὺ	δ´	ἐμῆς φιλότητος ἁμαρτών ~ὕστερον ἡμετέρην
[1, 1200]	ἐστι γυναικός. μάρτυς ἐγώ, σὺ	δ´	ἐμοὶ γίνου ἀληθοσύνης. Ἤδη γάρ
[1, 950]	εἴ τι δύναιτ´, ἀγαθόν. Ἡμεῖς	δ´	ἐν θαλίηισι φίλον καταθώμεθα θυμόν,
[1, 1050]	πατὴρ ὑποθήσομαι αὐτός ~ἐσθλά· σὺ	δ´	ἐν θυμῶι καὶ φρεσὶ ταῦτα
[1, 950]	Ἀκάδημε, ἐφήμερον ὕμνον ἀείδειν, ἆθλον	δ´	ἐν μέσσωι παῖς καλὸν ἄνθος
[1, 1150]	Νοῦς ἀγαθὸν καὶ γλῶσσα· τὰ	δ´	ἐν παύροισι πέφυκεν ἀνδράσιν, οἳ
[1, 100]	στήθεσσι λελήθηι ψυδρὸς ἐών, δόλιον	δ´	ἐν φρεσὶν ἦτορ ἔχηι, τοῦτο
[1, 300]	γνώμην ἔχει ἔμπεδον αἰεί, τολμᾶι	δ´	ἔν τε κακοῖς κείμενος ἔν
[1, 100]	γὰρ ἔχουσι κακοὶ νόον· ἢν	δ´	ἓν ἁμάρτηις, τῶν πρόσθεν πάντων
[1, 200]	τοι θνητοῖς γίνεται ἀφροσύνη, ἄτη	δ´	ἐξ αὐτῆς ἀναφαίνεται, ἣν ὁπότε
[1, 600]	νεότης ἐπικουφίζει νόον ἀνδρός, πολλῶν	δ´	ἐξαίρει θυμὸν ἐς ἀμπλακίην. ὧιτινι
[1, 400]	κακὸν κατακείμενον ἔνδον ἄμεινον, ἐσθλὸν	δ´	ἐξελθὸν λώιον ἢ τὸ κακόν.
[1, 550]	ἀμήχανόν ἐστι γενέσθαι ἀεργά· τὰ	δ´	ἐξοπίσω, τῶν φυλακὴ μελέτω. πᾶσίν
[1, 1000]	πίνοντες τερπώμεθα, καλὰ λέγοντες· ἅσσα	δ´	ἔπειτ´ ἔσται, ταῦτα θεοῖσι μέλει.
[1, 1000]	λύσις θανάτου θνητοῖς´ ἀνθρώποισι. κακὸν	δ´	ἐπὶ γῆρας ἐλέγχει οὐλόμενον, κεφαλῆς
[1, 400]	ἀλευάμενον. Μηδὲν ἄγαν σπεύδειν· καιρὸς	δ´	ἐπὶ πᾶσιν ἄριστος ἔργμασιν ἀνθρώπων·
[1, 450]	τὴν δὲ θεοῖς σπένδεις’ τὴν	δ´	ἐπὶ χειρὸς ἔχεις’ αἰνεῖσθαι δ´
[1, 250]	μελετᾶι, ἐχθαίρουσι δὲ πάντες· ἀναγκαίη	δ´	ἐπίμειξις ἀνδρὸς τοιούτου συμποσίωι τελέθει.
[1, 250]	πάντηι γὰρ τοὔλασσον ἔχει, πάντηι	δ´	ἐπίμυκτος, πάντηι δ´ ἐχθρὴ ὁμῶς
[1, 550]	κείσομαι ὥστε λίθος ἄφθογγος, λείψω	δ´	ἐρατὸν φάος ἠελίοιο· ἔμπης δ´
[1, 1100]	τὰ μέν μοι ἔστι, τὰ	δ´	ἐργάσομαι θεοῖσιν ἐπευξάμενος: Πλοῦτε, θεῶν
[1, 150]	καὶ δαίμονι δειλῶι μοχθίζουσι, τέλος	δ´	ἔργμασιν οὐχ ἕπεται. Οὐδεὶς ἀνθρώπων
[1, 450]	τι δειλόν οὔτ´ ἀγαθόν· χαλεπῶι	δ´	ἔργματι κῦδος ἔπι. Ἀμφ´ ἀρετῆι
[1, 650]	μάλα τις χαλεπῶς σώιζεται. οἱ	δ´	ἕρδουσι· κυβερνήτην μὲν ἔπαυσαν ἐσθλόν,
[1, 450]	τὰ νήφοσι γίνεται αἰσχρά, αἰδεῖται	δ´	ἕρδων οὐδέν, ὅταν μεθύηι, τὸ
[1, 950]	Ἄλλοτέ τοι πάσχων ἀνιήσεαι, ἄλλοτε	δ´	ἕρδων χαιρήσεις· δύναται δ´ ἄλλοτε
[1, 200]	ἄσχαλλε ταρασσομένων πολιητέων, Κύρνε, μέσην	δ´	ἔρχευ τὴν ὁδὸν ὥσπερ ἐγώ.
[1, 550]	ἐχθρῶν τοῖσι φίλοισιν ἔχειν. Κεκλῆσθαι	δ´	ἐς δαῖτα, παρέζεσθαι δὲ παρ´
[1, 700]	θανάτοιο μέλαν νέφος ἀμφικαλύψηι, ἔλθηι	δ´	ἐς σκιερὸν χῶρον ἀποφθιμένων, κυανέας
[1, 800]	ἀπολλύμενον. Πίστει χρήματ´ ὄλεσσα, ἀπιστίηι	δ´	ἐσάωσα· γνώμη δ´ ἀργαλέη γίνεται
[1, 850]	μὲν χαλεπὰς σκεδάσεις μελεδῶνας, θωρηχθεὶς	δ´	ἔσεαι πολλὸν ἐλαφρότερος. Εἰρήνη καὶ
[1, 1000]	φέρειν γίνεται ἀνδρὶ’ σοφῶι. ξυνὸν	δ´	ἐσθλὸν τοῦτο πόληί τε παντί
[1, 550]	δ´ ἐρατὸν φάος ἠελίοιο· ἔμπης	δ´	ἐσθλὸς ἐὼν ὄψομαι οὐδὲν ἔτι.
[1, 150]	τοι χρῶνται δειλαῖς φρεσί, δαίμονι	δ´	ἐσθλῶι, οἷς τὸ κακὸν δοκέον
[1, 1000]	χροιὴν ῥέει ἄσπετος ἱδρώς, πτοιῶμαι	δ´	ἐσορῶν ἄνθος ὁμηλικίης τερπνὸν ὁμῶς
[1, 100]	κακὸν ἄνδρα φιλῆσαι, Κύρνε· τί	δ´	ἔστ´ ὄφελος δειλὸς ἀνὴρ φίλος
[1, 900]	δίχα θυμὸν ἔχω. ἐν τριόδωι	δ´	ἕστηκα. δύ´ εἰσὶ τὸ πρόσθεν
[1, 50]	κ´ εἴπηι γλώσσηι λῶια, φρονῆι	δ´	ἕτερα. ἀλλ´ εἴη τοιοῦτος ἐμοὶ
[1, 450]	μή τι μάταιον ἐρεῖ· ὑμεῖς	δ´	εὖ μυθεῖσθε παρὰ κρητῆρι μένοντες,
[1, 350]	ἔχων καὶ μεγάλην δύναμιν· ἀνθρώπων	δ´	εὖ οἶσθα νόον καὶ θυμὸν
[1, 500]	αὐλῶν φθεγγομένων ἱμερόεσσαν ὄπα. χαίρω	δ´	εὖ πίνων καὶ ὑπ´ αὐλητῆρος
[1, 750]	εἰς Σικελήν ποτε γαῖαν, ἦλθον	δ´	Εὐβοίης ἀμπελόεν πεδίον Σπάρτην δ´
[1, 750]	δ´ Εὐβοίης ἀμπελόεν πεδίον Σπάρτην	δ´	Εὐρώτα δονακοτρόφου ἀγλαὸν ἄστυ· καί
[1, 100]	ἱκέτην θνητῶν ἀθανάτους ἔλαθεν. Βούλεο	δ´	εὐσεβέων ὀλίγοις σὺν χρήμασιν οἰκεῖν
[1, 1200]	Αἴθων μὲν γένος εἰμί, πόλιν	δ´	εὐτείχεα Θήβην οἰκῶ πατρώιας γῆς
[1, 500]	καὶ ὑπ´ αὐλητῆρος ἀκούων, χαίρω	δ´	εὔφθογγον χερσὶ λύρην ὀχέων. Οὔποτε
[1, 800]	κόμην, ἀπόπαυε δὲ κῶμον, πένθει	δ´	εὐώδη χῶρον ἀπολλύμενον. Πίστει χρήματ´
[1, 1050]	μ´ ἔπεσιν μὲν στέργε, νόον	δ´	ἔχε καὶ φρένας ἄλλας, εἴ
[1, 50]	μ´ ἔπεσιν μὲν στέργε, νόον	δ´	ἔχε καὶ φρένας ἄλληι, εἴ
[1, 250]	ἔχει, πάντηι δ´ ἐπίμυκτος, πάντηι	δ´	ἐχθρὴ ὁμῶς γίνεται, ἔνθα περ
[1, 850]	ἐπαρκέσω οἵ με φιλεῦσιν, τοῖς	δ´	ἐχθροῖς´ ἀνίη καὶ μέγα πῆμ´
[1, 800]	οἵ με φίλοι προὔδωκαν· ἐγὼ	δ´	ἐχθροῖσι πελασθείς εἰδήσω καὶ τῶν
[1, 100]	τὸ μέγιστον ἐπαυρίσκουσι παθόντες, μνῆμα	δ´	ἔχους´ ἀγαθῶν καὶ χάριν ἐξοπίσω.
[1, 700]	κε τῶν ἀφίκηται ὥρη, σὺν	δ´	ἥβη γίνεται ἁρμοδία, ταῦτ´ ἄφενος
[1, 1050]	δ´ ἀρετὴν οὐλομένηι πενίηι. Ἐν	δ´	ἥβηι πάρα μὲν ξὺν ὁμήλικι
[1, 1050]	νήπιοι, οἵτε θανόντας κλαίους´, οὐ	δ´	ἥβης ἄνθος ἀπολλύμενον. τέρπεό μοι,
[1, 950]	κατὰ πάντα δαῆναι ἤθεα· νῦν	δ´	ἤδη νηῦς ἅθ´ ἑκὰς διέχω.
[1, 950]	καὶ καλὸν ἦμεν ὕδωρ. νῦν	δ´	ἤδη τεθόλωται, ὕδωρ δ´ ἀναμίσγεται
[1, 950]	ὅσσον ὄνων κρέσσονες ἡμίονοι. τῆμος	δ´	ἠέλιος μὲν ἐν αἰθέρι μώνυχας
[1, 250]	καί μοι τοῦτ´ ἀνιηρότατον. πολλάκι	δ´	ἠμέλλησα διαρρήξασα χαλινόν φεύγεν ἀπωσαμένη
[1, 400]	μισθοὺς καὶ μεγάλους ἔφερον. εἰ	δ´	ἦν ποιητόν τε καὶ ἔνθετον
[1, 950]	ἐπιβὰς πόλιν οὐκ ἀλάπαξα· ζευξάμενος	δ´	ἵππους ἅρματος οὐκ ἐπέβην· πρήξας
[1, 700]	εἴη μακάρεσσι θεοῖς φίλα· νῦν	δ´	ὁ μὲν ἕρδων ἐκφεύγει, τὸ
[1, 350]	χαλεπὴν τίκτει ἀμηχανίην. Ἐν πενίηι	δ´	ὅ τε δειλὸς ἀνὴρ ὅ
[1, 800]	κωτίλλειν καίπερ ἐπιστάμενον. Κύρν´, ἔμπης	δ´	ὅ τι μοῖρα παθεῖν, οὐκ
[1, 150]	ἀνδρὸς τλήμονα θῆκε νόον. Χρῆμα	δ´	ὃ μὲν Διόθεν καὶ σὺν
[1, 150]	δοκέον γίνεται εἰς ἀγαθόν. εἰσὶν	δ´	οἳ βουλῆι τ´ ἀγαθῆι καὶ
[1, 500]	ἄργυρον ἴδριες ἄνδρες γινώσκους´, ἀνδρὸς	δ´	οἶνος ἔδειξε νόον καὶ μάλα
[1, 700]	ἀτασθαλίαι παισὶ γένοιντο κακόν· παῖδες	δ´	οἵτ´ ἀδίκου πατρὸς τὰ δίκαια
[1, 350]	ἥντιν´ ἰὼν ἀθανάτοισιν ἅδοι. ἔμπης	δ´	ὄλβον ἔχουσιν ἀπήμονα· τοὶ δ´
[1, 150]	παγκάκωι ἀνδρὶ δίδωσιν, ~Κύρν´· ἀρετῆς	δ´	ὀλίγοις´ ἀνδράσι μοῖρ´ ἕπεται. Ὕβριν,
[1, 500]	ἔχομεν χοἶα διδοῦσι θεοί. τῶν	δ´	ὄντων τἄριστα παρέξομεν· ἢν δέ
[1, 400]	ἐσιδεῖν αὐγὰς ὀξέος ἠελίου, φύντα	δ´	ὅπως ὤκιστα πύλας Ἀίδαο περῆσαι’
[1, 250]	~ἀγλαὰ Μουσάων δῶρα ἰοστεφάνων. πᾶσι	δ´,	ὅσοισι μέμηλε, καὶ ἐσσομένοισιν ἀοιδή
[1, 700]	θυμῶι, σχέτλια ἔργα διατά φρεσὶ	δ´	ὅστις ἀθήνης ἐργάζοιτο θεῶν μηδὲν
[1, 1150]	ὧι μὴ μῶμος ἐπικρέμαται. ἀστῶν	δ´	οὐ δύναμαι γνῶναι νόον ὅντιν´
[1, 1150]	οὐκ ἀποφεύγει, ἀλλ´ ἔραται, θυμὸν	δ´	οὐ δύναται τελέσαι. Ὦ νέοι,
[1, 0]	ὅττι καλόν, φίλον ἐστί· τὸ	δ´	οὐ καλὸν οὐ φίλον ἐστί,
[1, 200]	ἄτην ἐξοπίσω παισὶν ἐπεκρέμασεν· ἄλλον	δ´	οὐ κατέμαρψε δίκη· θάνατος γὰρ
[1, 300]	αἶσα γὰρ οὕτως ἐστί. τίσις	δ´	οὐ φαίνεται ἡμῖν ἀνδρῶν, οἳ
[1, 350]	κακοὶ ἠδὲ καὶ ἐσθλοί· μιμεῖσθαι	δ´	οὐδεὶς τῶν ἀσόφων δύναται. Μή
[1, 850]	Κυψελιδῶν Ζεὺς ὀλέσειε γένος. Γνώμης	δ´	οὐδὲν ἄμεινον ἀνὴρ ἔχει αὐτὸς
[1, 200]	δολοπλοκίαι μᾶλλον ἄπιστοι ἅδον. Πλούτου	δ´	οὐδὲν τέρμα πεφασμένον ἀνθρώποισιν· οἳ
[1, 950]	δρήσας δ´ οὐκ ἔδρης´, ἤνυσα	δ´	οὐκ ἀνύσας. Δειλοὺς εὖ ἕρδοντι
[1, 950]	καὶ οὐκ ἐτέλεσσα τελέσσας· δρήσας	δ´	οὐκ ἔδρης´, ἤνυσα δ´ οὐκ
[1, 1050]	φίλος ἀνδρὶ γένηται, ἐχθαίρειν, χαλεπὸν	δ´	οὐκ ἐθέλοντα φιλεῖν. Σκέπτεο δὴ
[1, 600]	δειλοῖς´ ἀνδράσι ταῦτα μέλει. σιγᾶν	δ´	οὐκ ἐθέλουσι κακοὶ κακὰ λεσχάζοντες,
[1, 300]	ἀνθρώποισιν ἕπονται θνητοῖς, Κύρνε· θεοὶ	δ´	οὐκ ἐθέλουσι φέρειν. Καὶ βραδὺς
[1, 650]	πόντου νύκτα διὰ δνοφερήν· ἀντλεῖν	δ´	οὐκ ἐθέλουσιν· ὑπερβάλλει δὲ θάλασσα
[1, 350]	φρένας κρατερῆς ὑπ´ ἀνάγκης· τολμᾶι	δ´	οὐκ ἐθέλων αἴσχεα πολλὰ φέρειν
[1, 600]	εὖ ῥεῖν ἔργ´ ἀνδρῶν, βουλαῖς	δ´	οὐκ ἐπέγεντο τέλος. Οὔ τοί
[1, 1200]	ἐπεὶ ἐκ γῆς φεύγομεν, ἀργαλέη	δ´	οὐκ ἔπι δουλοσύνη, οὔθ´ ἡμᾶς
[1, 950]	ἵππους ἅρματος οὐκ ἐπέβην· πρήξας	δ´	οὐκ ἔπρηξα, καὶ οὐκ ἐτέλεσσα
[1, 850]	ὄφρα μετ´ ἄλλων κωμάζοιμι· κακοῦ	δ´	οὐκ ἔραμαι πολέμου. Μηδὲ λίην
[1, 900]	τοῦτον ἵν´ εἶχε βίον. νῦν	δ´	οὐκ ἔστιν. ὃ δὴ καὶ
[1, 450]	δ´ ἐπὶ χειρὸς ἔχεις’ αἰνεῖσθαι	δ´	οὐκ οἶδας. ἀνίκητος δέ τοι
[1, 650]	βίηι, κόσμος δ´ ἀπόλωλεν, δασμὸς	δ´	οὐκέτ´ ἴσος γίνεται ἐς τὸ
[1, 1100]	ὦ φίλε, γῆν ἔλιπον· ὅρκοι	δ´	οὐκέτι πιστοὶ ἐν ἀνθρώποισι δίκαιοι,
[1, 1000]	ὥσπερ ὄναρ ἥβη τιμήεσσα· τὸ	δ´	οὐλόμενον καὶ ἄμορφον αὐτίχ´ ὑπὲρ
[1, 1100]	μόνη θεὸς ἐσθλὴ ἔνεστιν, ἄλλοι	δ´	Οὔλυμπόνδ´ ἐκπρολιπόντες ἔβαν· ὤιχετο μὲν
[1, 0]	σφρηγὶς ἐπικείσθω τοῖσδ´ ἔπεσιν, λήσει	δ´	οὔποτε κλεπτόμενα, οὐδέ τις ἀλλάξει
[1, 0]	δὲ κατ´ ἀνθρώπους ὀνομαστός. ἀστοῖσιν	δ´	οὔπω πᾶσιν ἁδεῖν δύναμαι· οὐδὲν
[1, 700]	παρέχει λήθην βλάπτουσα νόοιο ἄλλος	δ´	οὔπω τις τοῦτο γ´ ἐπεφράσατο,
[1, 800]	ὑπ´ αὐλητῆρος ἀείδειν θυμός; γῆς	δ´	οὖρος φαίνεται ἐξ ἀγορῆς, ἥτε
[1, 400]	κακόν, κοὐκ ἐπίδηλος ὁμῶς, δειλὸς	δ´	οὔτ´ ἀγαθοῖσιν ἐπίσταται οὔτε κακοῖσιν
[1, 1150]	κακὸν κοὐκ ἐπίδηλον ὁμῶς, δειλὸς	δ´	οὔτ´ ἀγαθοῖσιν ἐπίσταται οὔτε κακοῖσιν
[1, 400]	Κύρνε, καὶ ὧι δύναμις. Πίνων	δ´	οὐχ οὕτως θωρήξομαι, οὐδ´ ἐμέ
[1, 250]	ἀπατᾶις. Κάλλιστον τὸ δικαιότατον· λῶιστον	δ´	ὑγιαίνειν· πρᾶγμα δὲ τερπνότατον, τοῦ
[1, 900]	χαριζόμενος χρήματα μὲν διέτριψεν, ἔφη	δ´·	ὑπάγω φρένα τέρψας· πτωχεύει δὲ
[1, 200]	τελευτήν αὖθις ἔγεντο κακόν, θεῶν	δ´	ὑπερέσχε νόος. ἀλλὰ τάδ´ ἀνθρώπων
[1, 350]	Εὖ κώτιλλε τὸν ἐχθρόν· ὅταν	δ´	ὑποχείριος ἔλθηι, τεῖσαί νιν πρόφασιν
[1, 950]	καταμάρψας αἵματος οὐκ ἔπιον· τειχέων	δ´	ὑψηλῶν ἐπιβὰς πόλιν οὐκ ἀλάπαξα·
[1, 450]	λυσικάκου μνήσομαι οἴκαδ´ ἰών. ἥξω	δ´	ὡς οἶνος χαριέστατος ἀνδρὶ πεπόσθαι·
[1, 50]	πλευραῖσι δορὰς αἰγῶν κατέτριβον, ἔξω	δ´	ὥστ´ ἔλαφοι τῆσδ´ ἐνέμοντο πόλεος.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2007