Partie, vers |
[1, 500] |
ἡμετέρης,
τὸ
δὲ
δῶμα
περιτρέχει.
|
ἀλλ´ |
ἄγ´
ἀναστάς
πειρηθῶ,
μή
πως |
[1, 500] |
αὐτόν
πίνηι
ἐπισταμένως,
οὐ
κακόν,
|
ἀλλ´ |
ἀγαθόν.
Ἦλθες
δή,
Κλεάριστε,
βαθὺν |
[1, 200] |
αὐτόν
πίνηι
ἐπισταμένως,
οὐ
κακός,
|
ἀλλ´ |
ἀγαθός.
Θυμέ,
φίλους
κατὰ
πάντας |
[1, 800] |
ξανθῆισίν
τε
κόμαις
πορφυρέους
στεφάνους.
|
ἀλλ´ |
ἄγε
δή,
Σκύθα,
κεῖρε
κόμην, |
[1, 0] |
σεῖο
λήσομαι
ἀρχόμενος
οὐδ´
ἀποπαυόμενος,
|
ἀλλ´ |
αἰεὶ
πρῶτόν
τε
καὶ
ὕστατον |
[1, 500] |
Οὔποτε
δουλείη
κεφαλὴ
ἰθεῖα
πέφυκεν,
|
ἀλλ´ |
αἰεὶ
σκολιὴ
καὐχένα
λοξὸν
ἔχει. |
[1, 0] |
κακοῖσι
δὲ
μὴ
προσομίλει
ἀνδράσιν,
|
ἀλλ´ |
αἰεὶ
τῶν
ἀγαθῶν
ἔχεο·
καὶ |
[1, 100] |
κακὸν
ἄνδρα
φίλον
ποιεῖσθαι
ἑταῖρον,
|
ἀλλ´ |
αἰεὶ
φεύγειν
ὥστε
κακὸν
λιμένα. |
[1, 850] |
γὰρ
πατρώιας
γῆς
πέρι
μαρνάμεθα.
|
ἀλλ´ |
αἰσχρὸν
παρεόντα
καὶ
ὠκυπόδων
ἐπιβάντα
|
[1, 50] |
οὔτε
δίκας
ἤιδεσαν
οὔτε
νόμους,
|
ἀλλ´ |
ἀμφὶ
πλευραῖσι
δορὰς
αἰγῶν
κατέτριβον, |
[1, 300] |
πάντες
κακοὶ
ἐκ
γαστρὸς
γεγόνασιν,
|
ἀλλ´ |
ἄνδρεσσι
κακοῖς
συνθέμενοι
φιλίην
ἔργα |
[1, 800] |
αἴτιος
ἀθανάτων,
Κύρνε,
θεῶν
μακάρων,
|
ἀλλ´ |
ἀνδρῶν
τε
βίη
καὶ
κέρδεα |
[1, 700] |
θανόντων
ψυχὰς
εἴργουσιν
καίπερ
ἀναινομένας·
|
ἀλλ´ |
ἄρα
κἀκεῖθεν
πάλιν
ἤλυθε
Σίσυφος |
[1, 300] |
Οὐ
χρὴ
κιγκλίζειν
ἀγαθὸν
βίον,
|
ἀλλ´ |
ἀτρεμίζειν,
τὸν
δὲ
κακὸν
κινεῖν, |
[1, 400] |
ἐγὼ
δέ
σοι
αἴτιος
οὐδέν,
|
ἀλλ´ |
αὐτὸς
γνώμης
οὐκ
ἀγαθῆς
ἔτυχες. |
[1, 200] |
δοκέει
τὸν
πλησίον
ἴδμεναι
οὐδέν,
|
ἀλλ´ |
αὐτὸς
μοῦνος
ποικίλα
δήνε´
ἔχειν, |
[1, 150] |
ἀνδρὸς
ἀναίνεται
εἶναι
ἄκοιτις
πλουσίου,
|
ἀλλ´ |
ἀφνεὸν
βούλεται
ἀντ´
ἀγαθοῦ.
χρήματα |
[1, 850] |
ἐθέλουσί
τι
δοῦναι
ἀνδρῶν
φαινομένων·
|
ἀλλ´ |
ἐγὼ
αὐτομάτη
ἑσπερίη
τ´
ἔξειμι |
[1, 50] |
γλώσσηι
λῶια,
φρονῆι
δ´
ἕτερα.
|
ἀλλ´ |
εἴη
τοιοῦτος
ἐμοὶ
φίλος,
ὃς |
[1, 400] |
τε
δόσεις
παντοῖαι
θνητοῖσιν
ἐπέρχοντ´.
|
ἀλλ´ |
ἐπιτολμᾶν
χρὴ
δῶρ´
ἀθανάτων,
οἷα |
[1, 1150] |
τε
δόσεις
παντοῖαι
θνητοῖσιν
ἐπέρχοντ´·
|
ἀλλ´ |
ἐπιτολμᾶν
χρὴ
δῶρ´
ἀθανάτων,
οἷα |
[1, 1150] |
σοφίην
ὁ
σοφώτατος
οὐκ
ἀποφεύγει,
|
ἀλλ´ |
ἔραται,
θυμὸν
δ´
οὐ
δύναται |
[1, 950] |
κλητῆρι
λόγοισιν
ἐμὴν
φρένα
θέλγοις.
|
ἀλλ´ |
ἕρδων
φαίνοιτ´,
εἴ
τι
δύναιτ´, |
[1, 450] |
γινώσκων
μὴ
πῖν´
οἶνον
ὑπερβολάδην,
|
ἀλλ´ |
ἢ
πρὶν
μεθύειν
ὑπανίστασο
μή |
[1, 1100] |
ἐχθρῶν,
οἵ
με
λέγουσι
κακῶς.
|
ἀλλ´ |
ἥβην
ἐρατὴν
ὀλοφύρομαι,
ἥ
μ´ |
[1, 300] |
πλουτοῦσι
κακοί,
ἀγαθοὶ
δὲ
πένονται,
|
ἀλλ´ |
ἡμεῖς
τούτοις´
οὐ
διαμειψόμεθα
τῆς |
[1, 350] |
ὦν
δὴν
οὐκ
ἐθέλοντα
φίλει·
|
ἀλλ´ |
ἴθι
καὶ
δόμον
ἄλλον
ἐποίχεο, |
[1, 550] |
~Κύρν´,
ἀπὸ
τηλαυγέος
φαινόμενος
σκοπιῆς.
|
ἀλλ´ |
ἵπποις´
ἔμβαλλε
ταχυπτέρνοισι
χαλινούς·
δήιων |
[1, 200] |
αὔτως
τίνονται
μάκαρες
πρήγματος
ἀμπλακίας·
|
ἀλλ´ |
ὁ
μὲν
αὐτὸς
ἔτεισε
κακὸν |
[1, 1150] |
οὐδεὶς
γὰρ
πάντ´
ἐστὶ
πανόλβιος·
|
ἀλλ´ |
ὁ
μὲν
ἐσθλός
τολμᾶι
ἔχων |
[1, 400] |
Οὐδεὶς
γὰρ
πάντ´
ἐστὶ
πανόλβιος·
|
ἀλλ´ |
ὁ
μὲν
ἐσθλός
τολμᾶι
ἔχων |
[1, 550] |
πῆι
σχήσειν
μέλλει
πρήγματος
ἀρχομένου.
|
ἀλλ´ |
ὁ
μὲν
εὐδοκιμεῖν
πειρώμενος
οὐ |
[1, 200] |
ἴσως
γὰρ
πάντες
ποικίλ´
ἐπιστάμεθα·
|
ἀλλ´ |
ὁ
μὲν
οὐκ
ἐθέλει
κακοκερδείηισιν |
[1, 1000] |
καλόν,
ἐπεὶ
πλέον
ὤφελεν
εἶναι·
|
ἀλλ´ |
ὀλιγοχρόνιον
γίνεται
ὥσπερ
ὄναρ
ἥβη |
[1, 800] |
μ´
ἄνδρα
πρὸς
ἐχθρὸν
ἄγηι.
|
ἀλλ´ |
ὁπόταν
καθύπερθεν
ἐὼν
ὑπένερθε
γένηται, |
[1, 0] |
Κύρν´,
ἀγαθοὶ
πόλιν
ὤλεσαν
ἄνδρες,
|
ἀλλ´ |
ὅταν
ὑβρίζειν
τοῖσι
κακοῖσιν
ἅδηι
|
[1, 750] |
μ´
ἐφίλευν
προφρόνως
πάντες
ἐπερχόμενον·
|
ἀλλ´ |
οὔτις
μοι
τέρψις
ἐπὶ
φρένας |
[1, 1100] |
οὐκέτι
γινώσκους´
οὐδὲ
μὲν
εὐσεβίας.
|
ἀλλ´ |
ὄφρα
τις
ζώει
καὶ
ὁρᾶι |
[1, 400] |
Πολλά
με
καὶ
συνιέντα
παρέρχεται·
|
ἀλλ´ |
ὑπ´
ἀνάγκης
σιγῶ,
γινώσκων
ἡμετέρην |
[1, 200] |
ἐπιπρέπει
ἧμιν
ἅτ´
ἀνδράσι
σωιζομένοισιν,
|
ἀλλ´ |
ὡς
πάγχυ
πόλει,
Κύρνε,
ἁλωσομένηι. |
[1, 250] |
παρὰ
σεῦ
οὐ
τυγχάνω
αἰδοῦς,
|
ἀλλ´ |
ὥσπερ
μικρὸν
παῖδα
λόγοις
μ´ |