Partie, vers |
[1, 500] |
τις
αὐτόν
πίνηι
ἐπισταμένως,
οὐ
|
κακόν, |
ἀλλ´
ἀγαθόν.
Ἦλθες
δή,
Κλεάριστε, |
[1, 1050] |
ταῦτα
βάλευ·
μήποτ´
ἐπειγόμενος
πράξηις
|
κακόν, |
ἀλλὰ
βαθείηι
σῆι
φρενὶ
βούλευσαι |
[1, 600] |
τελευτήν
αἰσχρὸν
δὴ
κέρδος
καὶ
|
κακόν, |
ἀμφότερον,
γίνεται.
οὐδέ
τι
καλόν, |
[1, 650] |
γινώσκοι
δ´
ἄν
τις
καὶ
|
κακόν, |
ἂν
σοφὸς
ἦι.
Πολλοὶ
πλοῦτον |
[1, 1050] |
ποταμῶι,
εἴ
ποτε
βουλεύσαιμι
φίλωι
|
κακόν, |
αὐτὸς
ἔχοιμι·
εἰ
δέ
τι |
[1, 850] |
οὔτε
φιλεῖν
δύναμαι.
ἐσθλὸν
καὶ
|
κακόν |
ἐσσι.
τίς
ἄν
σέ
τε |
[1, 150] |
δαίμονος
οὔτ´
ἀγαθός.
Ἄλλ´
ἄλλωι
|
κακόν |
ἐστι,
τὸ
δ´
ἀτρεκὲς
ὄλβιος |
[1, 200] |
ἀνιηρότερον.
Οἶνόν
τοι
πίνειν
πουλὺν
|
κακόν· |
ἢν
δέ
τις
αὐτόν
πίνηι |
[1, 500] |
ὄνειδος
ἔχω.
οἶνος
πινόμενος
πουλὺς
|
κακόν· |
ἢν
δέ
τις
αὐτόν
πίνηι |
[1, 200] |
ἐς
δὲ
τελευτήν
αὖθις
ἔγεντο
|
κακόν, |
θεῶν
δ´
ὑπερέσχε
νόος.
ἀλλὰ |
[1, 400] |
μὲν
ἐσθλός
τολμᾶι
ἔχων
τὸ
|
κακόν, |
κοὐκ
ἐπίδηλος
ὁμῶς,
δειλὸς
δ´ |
[1, 100] |
τε
δοκῶν
θήσειν
ἐσθλὸν
ἔθηκε
|
κακόν. |
οὐδέ
τωι
ἀνθρώπων
παραγίνεται,
ὅσσα |
[1, 1150] |
μεριμνέων
ζώειν
ἀβλαβέως
μηδὲν
ἔχοντι
|
κακόν. |
Οὐκ
ἔραμαι
πλουτεῖν
οὐδ´
εὔχομαι, |
[1, 700] |
ὀπίσσω
πατρὸς
ἀτασθαλίαι
παισὶ
γένοιντο
|
κακόν· |
παῖδες
δ´
οἵτ´
ἀδίκου
πατρὸς |
[1, 400] |
δ´
ἐξελθὸν
λώιον
ἢ
τὸ
|
κακόν. |
Πάντων
μὲν
μὴ
φῦναι
ἐπιχθονίοισιν |
[1, 1150] |
ἀπὸ
τῶν
ὀλίγων
μηδὲν
ἔχοντι
|
κακόν. |
Πλοῦτος
καὶ
σοφίη
θνητοῖς´
ἀμαχώτατον |
[1, 100] |
τέλος
εἴτ´
ἀγαθὸν
γίνεται
εἴτε
|
κακόν. |
πολλάκι
γὰρ
δοκέων
θήσειν
κακὸν |
[1, 350] |
δέ
περ
ἐξ
ἀγαθῶν
ἔλαβες
|
κακόν, |
ὣς
δὲ
καὶ
αὖθις
ἐκδῦναι |