Partie, vers |
[1, 300] |
φίλων
ἐπὶ
παντὶ
χολῶιτο,
οὔποτ´
|
ἂν |
ἀλλήλοις´
ἄρθμιοι
οὐδὲ
φίλοι
εἶεν· |
[1, 650] |
Σιμωνίδη,
οἷά
περ
ἤδη
οὐκ
|
ἂν |
ἀνιώιμην
τοῖς´
ἀγαθοῖσι
συνών.
νῦν |
[1, 1200] |
γὰρ
ἐὼν
καὶ
φίλος
εὖτ´
|
ἂν |
ἀπῆις.
Αἴθων
μὲν
γένος
εἰμί, |
[1, 700] |
οὐδεὶς
ἔρχεται
εἰς
Ἀίδεω,
οὐδ´
|
ἂν |
ἄποινα
διδοὺς
θάνατον
φύγοι
οὐδὲ |
[1, 250] |
ἐσσομένοισιν
ἀοιδή
ἔσσηι
ὁμῶς,
ὄφρ´
|
ἂν |
γῆ
τε
καὶ
ἠέλιος.
αὐτὰρ |
[1, 350] |
τε
πολλὸν
ἀμείνων
φαίνεται,
εὖτ´
|
ἂν |
δὴ
χρημοσύνη
κατέχηι·
τοῦ
μὲν |
[1, 300] |
ἐχθρῶν
μεῖζον,
Κύρνε,
δυνησόμενον.
χοὔτως
|
ἂν |
δοκέοιμι
μετ´
ἀνθρώπων
θεὸς
εἶναι, |
[1, 1150] |
μοῖρ´
ἐπὶ
τέρμα
βάλοι.
οὐδ´
|
ἂν |
δυσφροσύνας,
ὅτε
δὴ
θεὸς
ἄλγεα |
[1, 950] |
ἢ
ποταμοῦ.
Μήποτ´
ἐπαινήσηις,
πρὶν
|
ἂν |
εἰδῆις
ἄνδρα
σαφηνῶς,
ὀργὴν
καὶ |
[1, 1200] |
γῆν
εἶσι
τύραννος
ἀνήρ.
οὐδ´
|
ἂν |
ἐκεῖνος
ἐμοῦ
τεθνηότος
οὔτ´
ἀνιῶιτο
|
[1, 400] |
καὶ
ἔνθετον
ἀνδρὶ
νόημα,
οὔποτ´
|
ἂν |
ἐξ
ἀγαθοῦ
πατρὸς
ἔγεντο
κακός, |
[1, 850] |
σέ
τε
μωμήσαιτο,
τίς
δ´
|
ἂν |
ἐπαινήσηι
μέτρον
ἔχων
σοφίης;
Ἥβα |
[1, 300] |
τὸν
δὲ
κακὸν
κινεῖν,
ἔστ´
|
ἂν |
ἐς
ὀρθὰ
λάβηις.
Τοὶ
κακοὶ |
[1, 450] |
οὕτως
ὥσπερ
ἄφρων
ἐγένου,
πολλοῖς´
|
ἂν |
ζηλωτὸς
ἐφαίνεο
τῶνδε
πολιτῶν
οὕτως |
[1, 950] |
καὶ
ῥυθμὸν
καὶ
τρόπον
ὅστις
|
ἂν |
ἦι.
πολλοί
τοι
κίβδηλον
ἐπίκλοπον |
[1, 400] |
ἀγάθ´
εἶναι
εὐμαρέως,
ἃ
δ´
|
ἂν |
ἦι
χρήσιμα,
ταῦτα
κακά.
Φίλτατος |
[1, 450] |
μηδ´
εὕδοντ´
ἐπέγειρε,
Σιμωνίδη,
ὅντιν´
|
ἂν |
ἡμῶν
θωρηχθέντ´
οἴνωι
μαλθακὸς
ὕπνος |
[1, 900] |
ἐκτελέσας
εἰς
Ἀίδαο
περᾶν,
εἰκὸς
|
ἂν |
ἦν,
ὃς
μὲν
πλείω
χρόνον |
[1, 800] |
χαρίζεται,
ἓν
δ´
ἀχάριστον,
εὖτ´
|
ἂν |
θωρήξας
μ´
ἄνδρα
πρὸς
ἐχθρὸν |
[1, 200] |
ἔχουσι
βίον,
διπλάσιον
σπεύδουσι.
τίς
|
ἂν |
κορέσειεν
ἅπαντας;
χρήματά
τοι
θνητοῖς |
[1, 400] |
καὶ
ἀτηρὰς
φρένας
ἀνδρῶν,
πολλοὺς
|
ἂν |
μισθοὺς
καὶ
μεγάλους
ἔφερον.
εἰ |
[1, 1150] |
κακοῖσι
δὲ
μήποθ´
ὁμάρτει,
εὖτ´
|
ἂν |
ὁδοῦ
τελέηις
τέρματ´
ἐπ´
ἐμπορίην. |
[1, 1150] |
θνητοῖς´
ἀμαχώτατον
αἰεί·
οὔτε
γὰρ
|
ἂν |
πλούτου
θυμὸν
ὑπερκορέσαις·
ὣς
δ´ |
[1, 100] |
πόντον
ἁλὸς
πολιῆς.
οὔτε
γὰρ
|
ἂν |
πόντον
σπείρων
βαθὺ
λήιον
ἀμῶις, |
[1, 1000] |
ῥηϊδίως
θνητὸς
ἀνὴρ
προφύγοι,
οὔτ´
|
ἂν |
πορφυρέης
καταδὺς
ἐς
πυθμένα
λίμνης, |
[1, 900] |
καὶ
μελέτην
ἐχέμεν.
οὔτε
γὰρ
|
ἂν |
προκαμὼν
ἄλλωι
κάματον
μεταδοίης,
οὔτ´ |
[1, 900] |
προκαμὼν
ἄλλωι
κάματον
μεταδοίης,
οὔτ´
|
ἂν |
πτωχεύων
δουλοσύνην
τελέοις·
οὐδ´,
εἰ |
[1, 1000] |
θεῶν
δ´
εἱμαρμένα
δῶρα
οὐκ
|
ἂν |
ῥηϊδίως
θνητὸς
ἀνὴρ
προφύγοι,
οὔτ´ |
[1, 650] |
δ´
ἄν
τις
καὶ
κακόν,
|
ἂν |
σοφὸς
ἦι.
Πολλοὶ
πλοῦτον
ἔχουσιν |
[1, 50] |
πίσυνος
βούλευε
σὺν
ἀνδρί,
εὖτ´
|
ἂν |
σπουδαῖον
πρῆγμ´
ἐθέληις
τελέσαι,
ἀλλὰ |
[1, 800] |
καὶ
μέθυσις
χαλεπή·
τούτων
δ´
|
ἂν |
τὸ
μέσον
στρωφήσομαι,
οὐδέ
με |
[1, 0] |
κεῖται
πολλῆι
ἐν
ἡσυχίηι,
εὖτ´
|
ἂν |
τοῖσι
κακοῖσι
φίλ´
ἀνδράσι
ταῦτα |
[1, 50] |
ἐν
χαλεποῖς
πρήγμασι
γινομένους,
οἵτινες
|
ἂν |
τολμῶιεν
ὁμόφρονα
θυμὸν
ἔχοντες
ἶσον |
[1, 450] |
οὔτε
λίην
μεθύω.
ὃς
δ´
|
ἂν |
ὑπερβάλληι
πόσιος
μέτρον,
οὐκέτι
κεῖνος
|