Partie, vers
[1, 300]	τ´ ἀγχιθύροις. Οὐ χρὴ κιγκλίζειν	ἀγαθὸν	βίον, ἀλλ´ ἀτρεμίζειν, τὸν δὲ
[1, 100]	φρεσὶν εἰδώς, ἐς τέλος εἴτ´	ἀγαθὸν	γίνεται εἴτε κακόν. πολλάκι γὰρ
[1, 1150]	ἕρδων ἁνδάνω οὔτε κακῶς. Νοῦς	ἀγαθὸν	καὶ γλῶσσα· τὰ δ´ ἐν
[1, 600]	μέτρον ἴσασιν ἔχειν. Οὐδένα παμπήδην	ἀγαθὸν	καὶ μέτριον ἄνδρα τῶν νῦν
[1, 1050]	νόος τε, βουλὴ δ´ εἰς	ἀγαθὸν	καὶ νόον ἐσθλὸν ἄγει. Ἀλλὰ
[1, 850]	μὲν Κήρινθος ὄλωλεν, Ληλάντου δ´	ἀγαθὸν	κείρεται οἰνόπεδον· οἱ δ´ ἀγαθοὶ
[1, 950]	Εἴ τι παθὼν ἀπ´ ἐμεῦ	ἀγαθὸν	μέγα μὴ χάριν οἶδας, χρήιζων
[1, 150]	οὔτ´ ἀγάθ´ οὔτε κακά. Ἄνδρ´	ἀγαθὸν	πενίη πάντων δάμνησι μάλιστα, καὶ
[1, 350]	νόος οὔτ´ ἀγαθοῖσιν. τὸν δ´	ἀγαθὸν	τολμᾶν χρὴ τά τε καὶ
[1, 1000]	Τάρταρος ἠερόεις. Ἄνδρα τοί ἐστ´	ἀγαθὸν	χαλεπώτατον ἐξαπατῆσαι, ὡς ἐν ἐμοὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2007