Partie, vers
[1, 950]	ἡμίονοι. τῆμος δ´ ἠέλιος μὲν	ἐν	αἰθέρι μώνυχας ἵππους ἄρτι παραγγέλλοι
[1, 550]	ἐξαπατῶσι θεοί. Χρὴ τολμᾶν χαλεποῖσιν	ἐν	ἄλγεσι κείμενον ἄνδρα πρός τε
[1, 1150]	ἔχοις ἀρετῆς. τολμᾶν χρὴ χαλεποῖσιν	ἐν	ἄλγεσιν ἦτορ ἔχοντα, πρὸς δὲ
[1, 600]	γὰρ θνητῶν κρέσσονες ἀθάνατοι. Πόλλ´	ἐν	ἀμηχανίηισι κυλίνδομαι ἀχνύμενος κῆρ· ἄκρην
[1, 600]	Κύρν´. ἦ καὶ μεγάλαις κεῖται	ἐν	ἀμπλακίαις. Βουλεύου δὶς καὶ τρίς,
[1, 250]	ἔδοσαν. τῶν πάντων δὲ κάκιστον	ἐν	ἀνθρώποις θανάτου τε καὶ πασέων
[1, 1000]	πρήξιες ἰθύτεραι. Ῥηϊδίη τοι πρῆξις	ἐν	ἀνθρώποις κακότητος, τοῦ δ´ ἀγαθοῦ
[1, 1100]	ἔλιπον· ὅρκοι δ´ οὐκέτι πιστοὶ	ἐν	ἀνθρώποισι δίκαιοι, οὐδὲ θεοὺς οὐδεὶς
[1, 1100]	δ´ ἕλκει φάρμακα φυομένωι. Ἐλπὶς	ἐν	ἀνθρώποισι μόνη θεὸς ἐσθλὴ ἔνεστιν,
[1, 100]	δ´ ἀνδρὶ γένοιτο τύχη. Οὐδὲν	ἐν	ἀνθρώποισι πατρὸς καὶ μητρὸς ἄμεινον
[1, 1000]	κόρη. Ἥδ´ ἀρετή, τόδ´ ἄεθλον	ἐν	ἀνθρώποισιν ἄριστον κάλλιστόν τε φέρειν
[1, 600]	αὐτὸς ἔνεστι νόος. Παντοῖαι κακότητες	ἐν	ἀνθρώποισιν ἔασιν, παντοῖαι δ´ ἀρεταὶ
[1, 300]	οὐδὲ φίλοι εἶεν· ἁμαρτωλαὶ γὰρ	ἐν	ἀνθρώποισιν ἕπονται θνητοῖς, Κύρνε· θεοὶ
[1, 600]	Ἦ δὴ νῦν αἰδὼς μὲν	ἐν	ἀνθρώποισιν ὄλωλεν, αὐτὰρ ἀναιδείη γαῖαν
[1, 600]	ἀτρεκέως ὀλίγοι. Ἐλπὶς καὶ κίνδυνος	ἐν	ἀνθρώποισιν ὁμοῖοι· οὗτοι γὰρ χαλεποὶ
[1, 600]	μὴ θυμοῦ κρέσσων νόος, αἰὲν	ἐν	ἄταις, Κύρν´. ἦ καὶ μεγάλαις
[1, 850]	οὐδὲν ἄμεινον ἀνὴρ ἔχει αὐτὸς	ἐν	αὐτῶι οὐδ´ ἀγνωμοσύνης, Κύρν´, ὀδυνηρότερον.
[1, 850]	τὰς ἐφύτευς´ ὁ γέρων οὔρεος	ἐν	βήσσηισι θεοῖσι φίλος Θεότιμος, ἐκ
[1, 250]	ἔγγυον ἀθανάτων πιστὰ τιθεῖν ἐθέλων.	ἐν	γάρ τοι πόλει ὧδε κακοψόγωι
[1, 300]	ἐν μὲν μαινομένοις μάλα μαίνομαι,	ἐν	δὲ δικαίοις πάντων ἀνθρώπων εἰμὶ
[1, 100]	ἢ πλουτεῖν ἀδίκως χρήματα πασάμενος.	ἐν	δὲ δικαιοσύνηι συλλήβδην πᾶς´ ἀρετή
[1, 600]	πὰρ κρητῆρι φίλοι γίνονται ἑταῖροι,	ἐν	δὲ σπουδαίωι πράγματι παυρότεροι. Παύρους
[1, 100]	πόσιος καὶ βρώσιός εἰσιν ἑταῖροι,	ἐν	δὲ σπουδαίωι πρήγματι παυρότεροι. Κιβδήλου
[1, 900]	ἵκοιο, τὰ χρήματα πάντ´ ἀποδραίη.	ἐν	δὲ τοιῶιδε γένει χρήματ´ ἄριστον
[1, 800]	ἐξ ἀγορῆς, ἥτε τρέφει καρποῖσιν	ἐν	εἰλαπίναις φορέοντας ξανθῆισίν τε κόμαις
[1, 500]	φίλον καὶ πιστὸν ἑταῖρον, οὐδ´	ἐν	ἐμῆι ψυχῆι δούλιον οὐδὲν ἔνι.
[1, 1000]	ἐστ´ ἀγαθὸν χαλεπώτατον ἐξαπατῆσαι, ὡς	ἐν	ἐμοὶ γνώμη, Κύρνε, πάλαι κέκριται.
[1, 750]	τῆσδε πόλευς, ἵνα σοι λαοὶ	ἐν	εὐφροσύνηι ἦρος ἐπερχομένου κλειτὰς πέμπως´
[1, 0]	μηδ´ εἰ νῦν κεῖται πολλῆι	ἐν	ἡσυχίηι, εὖτ´ ἂν τοῖσι κακοῖσι
[1, 950]	τι δύναιτ´, ἀγαθόν. Ἡμεῖς δ´	ἐν	θαλίηισι φίλον καταθώμεθα θυμόν, ὄφρ´
[1, 1050]	ὑποθήσομαι αὐτός ~ἐσθλά· σὺ δ´	ἐν	θυμῶι καὶ φρεσὶ ταῦτα βάλευ·
[1, 900]	ἢ μηδὲν δαπανῶν τρύχω βίον	ἐν	κακότητι, ἢ ζώω τερπνῶς ἔργα
[1, 600]	καὶ ἀνθρώποισιν ἄπιστε, ψυχρὸν ὃς	ἐν	κόλπωι ποικίλον εἶχες ὄφιν. Τοιάδε
[1, 800]	ἀργαλέη γίνεται ἀμφοτέρων. Πάντα τάδ´	ἐν	κοράκεσσι καὶ ἐν φθόρωι· οὐδέ
[1, 1050]	ἦι. Κάστορ καὶ Πολύδευκες, οἳ	ἐν	Λακεδαίμονι δίηι ναίετ´ ἐπ´ Εὐρώτα
[1, 600]	πιστοὺς εὕροις κεν ἑταίρους κείμενος	ἐν	μεγάληι θυμὸν ἀμηχανίηι. Ἦ δὴ
[1, 300]	γινώσκων ὀργὴν ἥντιν´ ἕκαστος ἔχει.	ἐν	μὲν μαινομένοις μάλα μαίνομαι, ἐν
[1, 950]	ἐφήμερον ὕμνον ἀείδειν, ἆθλον δ´	ἐν	μέσσωι παῖς καλὸν ἄνθος ἔχων
[1, 1150]	καὶ οὔατα καὶ νόος ἀνδρῶν	ἐν	μέσσωι στηθέων ἐν συνετοῖς φύεται.
[1, 200]	θοίνηις δὲ καὶ εἰλαπίνηισι παρέσσηι	ἐν	πάσαις πολλῶν κείμενος ἐν στόμασιν,
[1, 1150]	ἀγαθὸν καὶ γλῶσσα· τὰ δ´	ἐν	παύροισι πέφυκεν ἀνδράσιν, οἳ τούτων
[1, 600]	τε καὶ αἰδώς· οἳ νῦν	ἐν	πολλοῖς´ ἀτρεκέως ὀλίγοι. Ἐλπὶς καὶ
[1, 1000]	τε δήμωι, ὅστις ἀνὴρ διαβὰς	ἐν	προμάχοισι μένει. ξυνὸν δ´ ἀνθρώποις´
[1, 500]	πόδας οἶνος ἔχει καὶ νόον	ἐν	στήθεσσι· δέδοικα δὲ μή τι
[1, 350]	παράγει θυμὸν ἐς ἀμπλακίην βλάπτους´	ἐν	στήθεσσι φρένας κρατερῆς ὑπ´ ἀνάγκης·
[1, 200]	παρέσσηι ἐν πάσαις πολλῶν κείμενος	ἐν	στόμασιν, καί σε σὺν αὐλίσκοισι
[1, 1150]	νόος ἀνδρῶν ἐν μέσσωι στηθέων	ἐν	συνετοῖς φύεται. Τοιοῦτός τοι ἀνὴρ
[1, 350]	Κρονίδη, τολμᾶι νόος ἄνδρας ἀλιτρούς	ἐν	ταὐτῆι μοίρηι τόν τε δίκαιον
[1, 900]	ψυχὴν καὶ δίχα θυμὸν ἔχω.	ἐν	τριόδωι δ´ ἕστηκα. δύ´ εἰσὶ
[1, 800]	Πάντα τάδ´ ἐν κοράκεσσι καὶ	ἐν	φθόρωι· οὐδέ τις ἡμῖν αἴτιος
[1, 100]	ἀμφοτέρων· οὐδέ τις ἀνθρώπων ἐργάζεται	ἐν	φρεσὶν εἰδώς, ἐς τέλος εἴτ´
[1, 100]	λελήθηι ψυδρὸς ἐών, δόλιον δ´	ἐν	φρεσὶν ἦτορ ἔχηι, τοῦτο θεὸς
[1, 400]	τὸν ἐμὸν μὲν ἔχει νόον	ἐν	φυλακῆισιν, τῶν δ´ αὐτοῦ ἰδίων
[1, 50]	τε καὶ ἀργύρου ἀντερύσασθαι ἄξιος	ἐν	χαλεπῆι, Κύρνε, διχοστασίηι. Παύρους εὑρήσεις,
[1, 50]	εὑρήσεις, Πολυπαΐδη, ἄνδρας ἑταίρους πιστοὺς	ἐν	χαλεποῖς πρήγμασι γινομένους, οἵτινες ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2007