HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ταχεῶν 1
ταχὺν 1
ταχυπτέρνοισι 1
τε 63
τεθναίην 1
τεθνάμεναι 1
τεθνεώς 1

Fréquences [« »]
55 ἐν
48 Κύρνε
46 τοι
63 τε
78 γὰρ
91 μὲν
106 δὲ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Théognis de Mégare, Élégies (première partie)

τε

Partie, vers

[1, 800]   Κύρνε, θεῶν μακάρων, ἀλλ´ ἀνδρῶν τε βίη καὶ κέρδεα δειλὰ καὶ

[1, 1050]   μαινομένων πέτεται θυμός τε νόος τε, βουλὴ δ´ εἰς ἀγαθὸν καὶ

[1, 950]   εὖ ἕρδοντι δύω κακά· τῶν τε γὰρ αὐτοῦ χηρώσει πολλῶν καὶ

[1, 1100]   φίλωι παρὰ παιδὶ μένουσα, ὄφρα τε γῆς ἐπέβη δείλ´ ἁλίους τε

[1, 300]   ἄνδρεσσι κακοῖς συνθέμενοι φιλίην ἔργα τε δείλ´ ἔμαθον καὶ ἔπη δύσφημα

[1, 350]   ἀμηχανίην. Ἐν πενίηι δ´ ὅ τε δειλὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὸν

[1, 1000]   ἐσθλὸν τοῦτο πόληί τε παντί τε δήμωι, ὅστις ἀνὴρ διαβὰς ἐν

[1, 350]   ἀλιτρούς ἐν ταὐτῆι μοίρηι τόν τε δίκαιον ἔχειν, ἤν τ´ ἐπὶ

[1, 100]   θήσειν κακὸν ἐσθλὸν ἔθηκεν, καί τε δοκῶν θήσειν ἐσθλὸν ἔθηκε κακόν.

[1, 400]   κακοῖσιν θυμὸν ἔχων μίμνειν. ἀθανάτων τε δόσεις παντοῖαι θνητοῖσιν ἐπέρχοντ´. ἀλλ´

[1, 1150]   κακοῖσιν θυμὸν ὁμῶς μίσγειν. ἀθανάτων τε δόσεις παντοῖαι θνητοῖσιν ἐπέρχοντ´· ἀλλ´

[1, 550]   ἐν ἄλγεσι κείμενον ἄνδρα πρός τε θεῶν αἰτεῖν ἔκλυσιν ἀθανάτων. Φράζεο·

[1, 600]   Ἀνδράσι τοῖς´ ἀγαθοῖς´ ἕπεται γνώμη τε καὶ αἰδώς· οἳ νῦν ἐν

[1, 1050]   ἠδὲ γυναιξί. τί μοι πλοῦτός τε καὶ αἰδώς; τερπωλὴ νικᾶι πάντα

[1, 500]   δόμεν, μάντεσί (τ( οι) οἰωνοῖς τε καὶ αἰθομένοις´ ἱεροῖσιν, ὄφρα μὴ

[1, 500]   νόον. ~Ἐμ πυρὶ μὲν χρυσόν τε καὶ ἄργυρον ἴδριες ἄνδρες γινώσκους´,

[1, 50]   λάβηις ἀνίην. Πιστὸς ἀνὴρ χρυσοῦ τε καὶ ἀργύρου ἀντερύσασθαι ἄξιος ἐν

[1, 850]   ὀλεῖται· αἰχμητὴς γὰρ ἀνὴρ γῆν τε καὶ ἄστυ σαοῖ. Ἔν μοι

[1, 600]   δαίμονες ἀμφότεροι. Πολλάκι πὰρ δόξαν τε καὶ ἐλπίδα γίνεται εὖ ῥεῖν

[1, 50]   ἐρχόμενα. ἐκ τῶν γὰρ στάσιές τε καὶ ἔμφυλοι φόνοι ἀνδρῶν· μούναρχοι

[1, 400]   ἔφερον. εἰ δ´ ἦν ποιητόν τε καὶ ἔνθετον ἀνδρὶ νόημα, οὔποτ´

[1, 150]   χρὴ γὰρ ὁμῶς ἐπὶ γῆν τε καὶ εὐρέα νῶτα θαλάσσης δίζησθαι

[1, 250]   ἔσσηι ὁμῶς, ὄφρ´ ἂν γῆ τε καὶ ἠέλιος. αὐτὰρ ἐγὼν ὀλίγης

[1, 200]   νέοι ἄνδρες εὐκόσμως ἐρατοὶ καλά τε καὶ λιγέα ἄισονται. καὶ ὅταν

[1, 1000]   ἅπτεται ἀκροτάτης. Ἆ μάκαρ εὐδαίμων τε καὶ ὄλβιος, ὅστις ἄπειρος ἄθλων

[1, 50]   πάντας ἄγοι, οἷσιν ἐπὶ γλώσσηι τε καὶ ὀφθαλμοῖσιν ἔπεστιν αἰδώς, οὐδ´

[1, 250]   δὲ κάκιστον ἐν ἀνθρώποις θανάτου τε καὶ πασέων νούσων ἐστὶ πονηρότατον

[1, 700]   ὧι’ τὰ δέοντα πάρεστι γαστρί τε καὶ πλευραῖς καὶ ποσὶν ἁβρὰ

[1, 350]   δ´ ἀγαθὸν τολμᾶν χρὴ τά τε καὶ τὰ φέρειν, αἰδεῖσθαι δὲ

[1, 0]   οὐδ´ ἀποπαυόμενος, ἀλλ´ αἰεὶ πρῶτόν τε καὶ ὕστατον ἔν τε μέσοισιν

[1, 700]   πυροφόρου πεδία ἵπποι θ´ ἡμίονοί τε, καὶ ὧι’ τὰ δέοντα πάρεστι

[1, 300]   ἔμπεδον αἰεί, τολμᾶι δ´ ἔν τε κακοῖς κείμενος ἔν τ´ ἀγαθοῖς.

[1, 50]   ἔχοντες ἶσον τῶν ἀγαθῶν τῶν τε κακῶν μετέχειν. Τούτους οὔ χ´

[1, 900]   μιν τιμῶσιν· ὁμῶς νέοι οἵ τε κατ´ αὐτόν χώρης εἴκουσιν τοί

[1, 800]   καρποῖσιν ἐν εἰλαπίναις φορέοντας ξανθῆισίν τε κόμαις πορφυρέους στεφάνους. ἀλλ´ ἄγε

[1, 1150]   πολὺ κρείσσων ὕβριος οὐλομένης λευγαλέου τε κόρου· ἔστι κακὸν δὲ βροτοῖσι

[1, 350]   μηδὲ λίην ἐπίφαινε· κακὸν δέ τε, Κύρν´, ἐπιφαίνειν. παύρους κηδεμόνας σῆς

[1, 800]   πόσιος κῆρες δειλοῖσι βροτοῖσιν, δίψα τε λυσιμελὴς καὶ μέθυσις χαλεπή· τούτων

[1, 550]   Ἐχθαίρω δὲ γυναῖκα περίδρομον ἄνδρα τε μάργον, ὃς τὴν ἀλλοτρίαν βούλετ´

[1, 0]   πρῶτόν τε καὶ ὕστατον ἔν τε μέσοισιν ἀείσω· σὺ δέ μοι

[1, 650]   θέμις. Οὐ χρὴ πημαίνειν ὅ τε μὴ πημαντέον εἴη, οὐδ´ ἕρδειν

[1, 1100]   εἰς βάσανον δ´ ἐλθὼν παρατριβόμενός τε μολύβδωι χρυσὸς ἄπεφθος ἐὼν καλὸς

[1, 1150]   ἐς βάσανόν τ´ ἐλθὼν παρατριβόμενός τε μολύβδωι χρυσός ὑπερτερίης ἄμμιν ἔνεστι

[1, 1100]   τε γῆς ἐπέβη δείλ´ ἁλίους τε μυχούς. Ἐμπίομαι, πενίης θυμοφθόρου οὐ

[1, 850]   κακόν ἐσσι. τίς ἄν σέ τε μωμήσαιτο, τίς δ´ ἂν ἐπαινήσηι

[1, 1050]   τῶν γὰρ μαινομένων πέτεται θυμός τε νόος τε, βουλὴ δ´ εἰς

[1, 1050]   φρενὶ βούλευσαι σῶι τ´ ἀγαθῶι τε νόωι. τῶν γὰρ μαινομένων πέτεται

[1, 1000]   μέλει. Σοὶ δ´ ἐγὼ οἷά τε παιδὶ πατὴρ ὑποθήσομαι αὐτός ~ἐσθλά·

[1, 900]   κατ´ αὐτόν χώρης εἴκουσιν τοί τε παλαιότεροι. γηράσκων ἀστοῖσι μεταπρέπει, οὐδέ

[1, 1000]   ξυνὸν δ´ ἐσθλὸν τοῦτο πόληί τε παντί τε δήμωι, ὅστις ἀνὴρ

[1, 650]   καὶ κακὸν ἐξ ἀγαθοῦ. καί τε πενιχρὸς ἀνήρ αἶψα μάλ´ ἐπλούτησε

[1, 350]   ὅ τε δειλὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὸν ἀμείνων φαίνεται, εὖτ´ ἂν

[1, 50]   ἔπ´ οὐδεμία, ἀλλὰ δόλους ἀπάτας τε πολυπλοκίας τ´ ἐφίλησαν οὕτως ὡς

[1, 350]   ἐπὶ σωφροσύνην τρεφθῆι νόος ἤν τε πρὸς ὕβριν ἀνθρώπων ἀδίκοις´ ἔργμασι

[1, 1100]   καὶ ἀγλαὰ μηρία καίων Ἐλπίδι τε πρώτηι καὶ πυμάτηι θυέτω. φραζέσθω

[1, 700]   ἐς σκιερὸν χῶρον ἀποφθιμένων, κυανέας τε πύλας παραμείψεται, αἵτε θανόντων ψυχὰς

[1, 750]   θαλίηι παιάνων τε χοροῖς´ ἰαχῆισί τε σὸν περὶ βωμόν· ἦ γὰρ

[1, 950]   φίλος, ἀλλὰ καὶ ἔργωι. χερσίν τε σπεύδου χρήμασί τ´, ἀμφότερα· μηδὲ

[1, 1000]   ἄεθλον ἐν ἀνθρώποισιν ἄριστον κάλλιστόν τε φέρειν γίνεται ἀνδρὶ’ σοφῶι. ξυνὸν

[1, 0]   ὑβρίζειν τοῖσι κακοῖσιν ἅδηι δῆμόν τε φθείρουσι δίκας τ´ ἀδίκοισι διδοῦσιν

[1, 1000]   καὶ ὑπερβῆναί περ ἀνάγκηι, ἐξετάσαι τε φίλους, ὅντιν´ ἔχουσι νόον. Αὐτίκα

[1, 300]   λαβεῖν χαλεπόν. Ζεύς μοι τῶν τε φίλων δοίη τίσιν, οἵ με

[1, 750]   κιθάρηι καὶ ἐρατῆι θαλίηι παιάνων τε χοροῖς´ ἰαχῆισί τε σὸν περὶ

Partie, vers
[1, 800]	Κύρνε, θεῶν μακάρων, ἀλλ´ ἀνδρῶν	τε	βίη καὶ κέρδεα δειλὰ καὶ
[1, 1050]	μαινομένων πέτεται θυμός τε νόος	τε,	βουλὴ δ´ εἰς ἀγαθὸν καὶ
[1, 950]	εὖ ἕρδοντι δύω κακά· τῶν	τε	γὰρ αὐτοῦ χηρώσει πολλῶν καὶ
[1, 1100]	φίλωι παρὰ παιδὶ μένουσα, ὄφρα	τε	γῆς ἐπέβη δείλ´ ἁλίους τε
[1, 300]	ἄνδρεσσι κακοῖς συνθέμενοι φιλίην ἔργα	τε	δείλ´ ἔμαθον καὶ ἔπη δύσφημα
[1, 350]	ἀμηχανίην. Ἐν πενίηι δ´ ὅ	τε	δειλὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὸν
[1, 1000]	ἐσθλὸν τοῦτο πόληί τε παντί	τε	δήμωι, ὅστις ἀνὴρ διαβὰς ἐν
[1, 350]	ἀλιτρούς ἐν ταὐτῆι μοίρηι τόν	τε	δίκαιον ἔχειν, ἤν τ´ ἐπὶ
[1, 100]	θήσειν κακὸν ἐσθλὸν ἔθηκεν, καί	τε	δοκῶν θήσειν ἐσθλὸν ἔθηκε κακόν.
[1, 400]	κακοῖσιν θυμὸν ἔχων μίμνειν. ἀθανάτων	τε	δόσεις παντοῖαι θνητοῖσιν ἐπέρχοντ´. ἀλλ´
[1, 1150]	κακοῖσιν θυμὸν ὁμῶς μίσγειν. ἀθανάτων	τε	δόσεις παντοῖαι θνητοῖσιν ἐπέρχοντ´· ἀλλ´
[1, 550]	ἐν ἄλγεσι κείμενον ἄνδρα πρός	τε	θεῶν αἰτεῖν ἔκλυσιν ἀθανάτων. Φράζεο·
[1, 600]	Ἀνδράσι τοῖς´ ἀγαθοῖς´ ἕπεται γνώμη	τε	καὶ αἰδώς· οἳ νῦν ἐν
[1, 1050]	ἠδὲ γυναιξί. τί μοι πλοῦτός	τε	καὶ αἰδώς; τερπωλὴ νικᾶι πάντα
[1, 500]	δόμεν, μάντεσί (τ( οι) οἰωνοῖς	τε	καὶ αἰθομένοις´ ἱεροῖσιν, ὄφρα μὴ
[1, 500]	νόον. ~Ἐμ πυρὶ μὲν χρυσόν	τε	καὶ ἄργυρον ἴδριες ἄνδρες γινώσκους´,
[1, 50]	λάβηις ἀνίην. Πιστὸς ἀνὴρ χρυσοῦ	τε	καὶ ἀργύρου ἀντερύσασθαι ἄξιος ἐν
[1, 850]	ὀλεῖται· αἰχμητὴς γὰρ ἀνὴρ γῆν	τε	καὶ ἄστυ σαοῖ. Ἔν μοι
[1, 600]	δαίμονες ἀμφότεροι. Πολλάκι πὰρ δόξαν	τε	καὶ ἐλπίδα γίνεται εὖ ῥεῖν
[1, 50]	ἐρχόμενα. ἐκ τῶν γὰρ στάσιές	τε	καὶ ἔμφυλοι φόνοι ἀνδρῶν· μούναρχοι
[1, 400]	ἔφερον. εἰ δ´ ἦν ποιητόν	τε	καὶ ἔνθετον ἀνδρὶ νόημα, οὔποτ´
[1, 150]	χρὴ γὰρ ὁμῶς ἐπὶ γῆν	τε	καὶ εὐρέα νῶτα θαλάσσης δίζησθαι
[1, 250]	ἔσσηι ὁμῶς, ὄφρ´ ἂν γῆ	τε	καὶ ἠέλιος. αὐτὰρ ἐγὼν ὀλίγης
[1, 200]	νέοι ἄνδρες εὐκόσμως ἐρατοὶ καλά	τε	καὶ λιγέα ἄισονται. καὶ ὅταν
[1, 1000]	ἅπτεται ἀκροτάτης. Ἆ μάκαρ εὐδαίμων	τε	καὶ ὄλβιος, ὅστις ἄπειρος ἄθλων
[1, 50]	πάντας ἄγοι, οἷσιν ἐπὶ γλώσσηι	τε	καὶ ὀφθαλμοῖσιν ἔπεστιν αἰδώς, οὐδ´
[1, 250]	δὲ κάκιστον ἐν ἀνθρώποις θανάτου	τε	καὶ πασέων νούσων ἐστὶ πονηρότατον
[1, 700]	ὧι’ τὰ δέοντα πάρεστι γαστρί	τε	καὶ πλευραῖς καὶ ποσὶν ἁβρὰ
[1, 350]	δ´ ἀγαθὸν τολμᾶν χρὴ τά	τε	καὶ τὰ φέρειν, αἰδεῖσθαι δὲ
[1, 0]	οὐδ´ ἀποπαυόμενος, ἀλλ´ αἰεὶ πρῶτόν	τε	καὶ ὕστατον ἔν τε μέσοισιν
[1, 700]	πυροφόρου πεδία ἵπποι θ´ ἡμίονοί	τε,	καὶ ὧι’ τὰ δέοντα πάρεστι
[1, 300]	ἔμπεδον αἰεί, τολμᾶι δ´ ἔν	τε	κακοῖς κείμενος ἔν τ´ ἀγαθοῖς.
[1, 50]	ἔχοντες ἶσον τῶν ἀγαθῶν τῶν	τε	κακῶν μετέχειν. Τούτους οὔ χ´
[1, 900]	μιν τιμῶσιν· ὁμῶς νέοι οἵ	τε	κατ´ αὐτόν χώρης εἴκουσιν τοί
[1, 800]	καρποῖσιν ἐν εἰλαπίναις φορέοντας ξανθῆισίν	τε	κόμαις πορφυρέους στεφάνους. ἀλλ´ ἄγε
[1, 1150]	πολὺ κρείσσων ὕβριος οὐλομένης λευγαλέου	τε	κόρου· ἔστι κακὸν δὲ βροτοῖσι
[1, 350]	μηδὲ λίην ἐπίφαινε· κακὸν δέ	τε,	Κύρν´, ἐπιφαίνειν. παύρους κηδεμόνας σῆς
[1, 800]	πόσιος κῆρες δειλοῖσι βροτοῖσιν, δίψα	τε	λυσιμελὴς καὶ μέθυσις χαλεπή· τούτων
[1, 550]	Ἐχθαίρω δὲ γυναῖκα περίδρομον ἄνδρα	τε	μάργον, ὃς τὴν ἀλλοτρίαν βούλετ´
[1, 0]	πρῶτόν τε καὶ ὕστατον ἔν	τε	μέσοισιν ἀείσω· σὺ δέ μοι
[1, 650]	θέμις. Οὐ χρὴ πημαίνειν ὅ	τε	μὴ πημαντέον εἴη, οὐδ´ ἕρδειν
[1, 1100]	εἰς βάσανον δ´ ἐλθὼν παρατριβόμενός	τε	μολύβδωι χρυσὸς ἄπεφθος ἐὼν καλὸς
[1, 1150]	ἐς βάσανόν τ´ ἐλθὼν παρατριβόμενός	τε	μολύβδωι χρυσός ὑπερτερίης ἄμμιν ἔνεστι
[1, 1100]	τε γῆς ἐπέβη δείλ´ ἁλίους	τε	μυχούς. Ἐμπίομαι, πενίης θυμοφθόρου οὐ
[1, 850]	κακόν ἐσσι. τίς ἄν σέ	τε	μωμήσαιτο, τίς δ´ ἂν ἐπαινήσηι
[1, 1050]	τῶν γὰρ μαινομένων πέτεται θυμός	τε	νόος τε, βουλὴ δ´ εἰς
[1, 1050]	φρενὶ βούλευσαι σῶι τ´ ἀγαθῶι	τε	νόωι. τῶν γὰρ μαινομένων πέτεται
[1, 1000]	μέλει. Σοὶ δ´ ἐγὼ οἷά	τε	παιδὶ πατὴρ ὑποθήσομαι αὐτός ~ἐσθλά·
[1, 900]	κατ´ αὐτόν χώρης εἴκουσιν τοί	τε	παλαιότεροι. γηράσκων ἀστοῖσι μεταπρέπει, οὐδέ
[1, 1000]	ξυνὸν δ´ ἐσθλὸν τοῦτο πόληί	τε	παντί τε δήμωι, ὅστις ἀνὴρ
[1, 650]	καὶ κακὸν ἐξ ἀγαθοῦ. καί	τε	πενιχρὸς ἀνήρ αἶψα μάλ´ ἐπλούτησε
[1, 350]	ὅ τε δειλὸς ἀνὴρ ὅ	τε	πολλὸν ἀμείνων φαίνεται, εὖτ´ ἂν
[1, 50]	ἔπ´ οὐδεμία, ἀλλὰ δόλους ἀπάτας	τε	πολυπλοκίας τ´ ἐφίλησαν οὕτως ὡς
[1, 350]	ἐπὶ σωφροσύνην τρεφθῆι νόος ἤν	τε	πρὸς ὕβριν ἀνθρώπων ἀδίκοις´ ἔργμασι
[1, 1100]	καὶ ἀγλαὰ μηρία καίων Ἐλπίδι	τε	πρώτηι καὶ πυμάτηι θυέτω. φραζέσθω
[1, 700]	ἐς σκιερὸν χῶρον ἀποφθιμένων, κυανέας	τε	πύλας παραμείψεται, αἵτε θανόντων ψυχὰς
[1, 750]	θαλίηι παιάνων τε χοροῖς´ ἰαχῆισί	τε	σὸν περὶ βωμόν· ἦ γὰρ
[1, 950]	φίλος, ἀλλὰ καὶ ἔργωι. χερσίν	τε	σπεύδου χρήμασί τ´, ἀμφότερα· μηδὲ
[1, 1000]	ἄεθλον ἐν ἀνθρώποισιν ἄριστον κάλλιστόν	τε	φέρειν γίνεται ἀνδρὶ’ σοφῶι. ξυνὸν
[1, 0]	ὑβρίζειν τοῖσι κακοῖσιν ἅδηι δῆμόν	τε	φθείρουσι δίκας τ´ ἀδίκοισι διδοῦσιν
[1, 1000]	καὶ ὑπερβῆναί περ ἀνάγκηι, ἐξετάσαι	τε	φίλους, ὅντιν´ ἔχουσι νόον. Αὐτίκα
[1, 300]	λαβεῖν χαλεπόν. Ζεύς μοι τῶν	τε	φίλων δοίη τίσιν, οἵ με
[1, 750]	κιθάρηι καὶ ἐρατῆι θαλίηι παιάνων	τε	χοροῖς´ ἰαχῆισί τε σὸν περὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/05/2007