Partie, vers
[1, 1150]	οὐδ´ ἂν δυσφροσύνας, ὅτε δὴ	θεὸς	ἄλγεα πέμπηι, θνητὸς ἀνὴρ δώροις
[1, 850]	ἀλεκτρυόνων φθόγγος ἐγειρομένων. Πολλοῖς´ ἀχρήστοισι	θεὸς	διδοῖ ἀνδράσιν ὄλβον ἐσθλόν, ὃς
[1, 300]	χοὔτως ἂν δοκέοιμι μετ´ ἀνθρώπων	θεὸς	εἶναι, εἴ μ´ ἀποτεισάμενον μοῖρα
[1, 1100]	φυομένωι. Ἐλπὶς ἐν ἀνθρώποισι μόνη	θεὸς	ἐσθλὴ ἔνεστιν, ἄλλοι δ´ Οὔλυμπόνδ´
[1, 300]	ἔν τ´ ἀγαθοῖς. εἰ δὲ	θεὸς	κακῶι ἀνδρὶ βίον καὶ πλοῦτον
[1, 100]	ἐν φρεσὶν ἦτορ ἔχηι, τοῦτο	θεὸς	κιβδηλότατον ποίησε βροτοῖσιν, καὶ γνῶναι
[1, 550]	ἔπεσεν· τῶι δὲ καλῶς ποιεῦντι	θεὸς	περὶ πάντα τίθησιν συντυχίην ἀγαθήν,
[1, 150]	ἀνδράσι μοῖρ´ ἕπεται. Ὕβριν, Κύρνε,	θεὸς	πρῶτον κακῶι ὤπασεν ἀνδρί, οὗ
[1, 1050]	τελευτήν γνῶναι, ὅπως μέλλει τοῦτο	θεὸς	τελέσαι· ὄρφνη γὰρ τέταται· πρὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2007