Partie, vers
[1, 650]	ἐξ ἀγαθοῦ. καί τε πενιχρὸς	ἀνήρ	αἶψα μάλ´ ἐπλούτησε καὶ ὃς
[1, 1100]	μνηστεύει δ´ ἐκ κακοῦ ἐσθλὸς	ἀνήρ.	ἀλλήλους δ´ ἀπατῶντες ἐπ´ ἀλλήλοισι
[1, 950]	χαιρήσεις· δύναται δ´ ἄλλοτε ἄλλος	ἀνήρ.	Εἰ θείης, Ἀκάδημε, ἐφήμερον ὕμνον
[1, 1100]	καὶ κακὸς ὢν γίνεται ἐσθλὸς	ἀνήρ.	ἥβης μέτρον ἔχοιμι, φιλοῖ δέ
[1, 150]	κακὴν κακοῦ οὐ μελεδαίνει ἐσθλὸς	ἀνήρ,	ἤν οἱ χρήματα πολλὰ διδῶι,
[1, 1200]	οἰμωχθεὶς ὑπὸ γῆν εἶσι τύραννος	ἀνήρ.	οὐδ´ ἂν ἐκεῖνος ἐμοῦ τεθνηότος
[1, 200]	Κύρν´, ὀλίγης τιμῆς ἔμμορεν ἐσθλὸς	ἀνήρ.	Οὐδὲν ἐπιπρέπει ἧμιν ἅτ´ ἀνδράσι
[1, 500]	ἐκ δούλης τέκνον ἐλευθέριον. Οὗτος	ἀνήρ,	φίλε Κύρνε, πέδας χαλκεύεται αὑτῶι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2007