Livre, Chap. |
[2, 8] |
ἀλλ´
ὅ
τε
Ῥωμαίων
δῆμος,
|
ᾧ |
τὴν
δεσποτείαν
τῶν
ἁπάντων
ἔνειμαν |
[2, 9] |
γενναῖον
ἵππον
βασιλικοῖς
φαλάροις
κεκοσμημένον
|
ᾠήθη |
βλέπειν,
φέροντα
τὸν
Περτίνακα
ἐποχούμενον |
[2, 9] |
πρότερον
ὁ
δῆμος
συνιὼν
ἐκκλησίαζεν,
|
{ᾠήθη} |
τὸν
ἵππον
ἀποσείσασθαι
μὲν
τὸν |
[2, 4] |
βίον
μεταχθέντας
ῥᾷστα
ἐς
εὔνοιαν
|
ᾠκειώσατο. |
τῆς
τε
ἡμέρου
ἀρχῆς
ἡ |
[2, 4] |
ἀπονέμων,
χάριτος
ἀπρεποῦς
καὶ
βίας
|
ὠμῆς |
ἀλλότριος,
ἑκόντες
αὐτῷ
προσεχώρουν.
πρεσβεῖαί |
[2, 4] |
τοὺς
δ´
ἄλλους
πάντας
ἐξ
|
ὠμῆς |
καὶ
ἐφυβρίστου
τυραννίδος
ἐς
σώφρονα
|
[2, 5] |
ἐπιπεσόντες
φονεύουσι.
δράσαντες
τε
οὕτως
|
ὠμὸν |
ἔργον,
δέει
τῶν
τετολμημένων
φθάσαι |
[2, 9] |
μνήμην
τιμῶντες
ἐπὶ
τοῖς
οὕτως
|
ὠμῶς |
κατ´
αὐτοῦ
τετολμημένοις
ἠγανάκτουν.
ταύτης |
[2, 6] |
τὸ
γὰρ
μήτε
τοῖς
οὕτως
|
ὠμῶς |
τετολμημένοις
ἐν
φόνῳ
τῷ
βασιλικῷ |
[2, 10] |
τίμιον,
οὓς
αἰδεῖσθε,
δεδηλώκατε
δι´
|
ὧν |
ἀγανακτεῖτε
ἐφ´
οἷς
οἱ
κατὰ |
[2, 10] |
στρατιωτῶν,
οὓς
ἐψεύσατο,
οὐκέτι
πιστεύεται.
|
ὧν, |
εἰ
καὶ
ἔμελλον
ὑπὲρ
αὐτοῦ |
[2, 6] |
ὑπέσχετο,
καὶ
πάντων
δώσειν
ἐξουσίαν
|
ὧν |
εἶχον
ἐπ´
ἐκείνου,
ἑκάστῳ
τε
|
[2, 12] |
τὴν
σύγκλητον
καταπέμπει
γράμματα,
δι´
|
ὧν |
ἐσπένδετο
δὴ
πρὸς
τὸν
Σεβῆρον |
[2, 10] |
ἄσημον
παρ´
αὐτοῖς
ὑπάρχον
ἐξ
|
ὧν |
ἡγεμονεύσαντες
ἐκεῖσε
διῳκήσαμεν,
εὖ
ἴστε, |
[2, 7] |
τοῦ
Περτίνακος
βίον
ζηλοῦντος·
ὑφ´
|
ὧν |
μάλιστα
οἱ
Ῥωμαῖοι
ἐπείθοντο.
ἐκάλουν |
[2, 7] |
συμπανηγυρίζοντος.
φιλέορτοι
δὲ
φύσει
Σύροι·
|
ὧν |
μάλιστα
οἱ
τὴν
Ἀντιόχειαν
κατοικοῦντες, |
[2, 2] |
δὲ
τῆς
ἐν
ἔργοις
ἔμπειρον·
|
ὧν |
οἱ
μὲν
πρεσβύτεροι
καὶ
τῶν |
[2, 1] |
διὰ
μέσων
ἐκφέρουσι
τῶν
φυλάκων,
|
ὧν |
οἳ
μὲν
ὑπὸ
μέθης
ἐκραιπάλων, |
[2, 2] |
χρήμασιν
ἔτι
θεραπεύσομεν,
πείρᾳ
δὲ
|
ὧν |
πρὸς
αὐτοῦ
πεπόνθασι
στρατηγοῦντος
φόβῳ |
[2, 14] |
πλείστους
ἐς
εὔνοιαν
καὶ
πίστιν
|
ὧν |
ὑπισχνεῖτο.
ἦσαν
δέ
τινες
τῶν |
[2, 15] |
μάχης
καὶ
κινδύνου
λαβεῖν
ταῦτα
|
ὧν |
ὠρέγετο.
ὁ
δὲ
Σεβῆρος
καὶ |
[2, 12] |
καὶ
ἄθλιον
πρεσβύτην,
ἰδίοις
χρήμασιν
|
ὠνησάμενον |
οὕτω
πονηρὸν
τέλος.
ὃ
μὲν |
[2, 6] |
τε
αἰσχρᾶς
καὶ
ἀπρεποῦς
διαβολῆς
|
ὠνησάμενος |
τὴν
ἀρχήν,
εἰκότως
ἐδεδίει
τὸν |
[2, 10] |
γῆς
καὶ
θαλάττης
τοσαύτην
ἀρχὴν
|
ὠνησάμενός |
τις
αἰσχρῶς
πρός
τε
τοῦ
|
[2, 6] |
ἑαυτῶν
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος
προεκήρυττον
|
ὤνιον |
τὴν
βασιλείαν,
τῷ
τε
πλέον |
[2, 6] |
Περτίνακος
γυναικός)
ἧκε
τὴν
ἀρχὴν
|
ὠνούμενος. |
ἀλλὰ
τοῦτον
μὲν
οὐ
προσήκαντο |
[2, 1] |
καὶ
γὰρ
ἐνδεχομένων
πίστιν
ἕξειν
|
ᾤοντο |
τὴν
φήμην
προδιαβεβλημένης
τῆς
ἀκορέστου
|
[2, 13] |
τοῦ
τρωθῆναι
γυμνοί
τε
πρὸς
|
ὡπλισμένους |
καὶ
ὀλίγοι
πρὸς
πολλοὺς
μὴ |
[2, 13] |
γὰρ
ἐνῆν
δρᾶσαι
γυμνοῖς
πρὸς
|
ὡπλισμένους |
καὶ
ὀλίγοις
πρὸς
πολλούς;
ἀπῄεσαν |
[2, 5] |
πρὸς
πολλοὺς
καὶ
ἄνοπλοι
πρὸς
|
ὡπλισμένους, |
οὐκ
ἔμενον,
ἀλλ´
ἕκαστος
ἣν |
[2, 14] |
σὺν
παντὶ
τῷ
λοιπῷ
στρατῷ
|
ὡπλισμένῳ |
ἐς
τὴν
Ῥώμην
ἀφικνεῖται,
ἔκπληξίν |
[2, 15] |
καὶ
κινδύνου
λαβεῖν
ταῦτα
ὧν
|
ὠρέγετο. |
ὁ
δὲ
Σεβῆρος
καὶ
πρὸς
|
[2, 3] |
φαῦλα
μισεῖται,
τοσούτῳ
τὰ
μέλλοντα
|
ὡς |
ἀγαθὰ
μεγάλως
ἐλπίζεται.
καὶ
τὰ |
[2, 10] |
αἰσχρῶς
πρός
τε
τοῦ
δήμου,
|
ὡς |
ἀκούετε,
μεμίσηται,
πρός
τε
τῶν |
[2, 5] |
φρουρὰς
ἐπὶ
τῶν
πύργων
καταστήσαντες,
|
ὡς |
ἀμύνοιντο,
εἰ
τῷ
τείχει
προσβάλλοι |
[2, 7] |
τῆς
Ῥώμης
δηλούμενα
φανερὰ
ποιῶν,
|
ὡς |
ἂν
διαθέουσα
ἡ
φήμη
ἔκπυστα |
[2, 15] |
τὴν
σύγκλητον
τὰ
αὐτὰ
ἀνενεγκών,
|
ὡς |
ἂν
μᾶλλον
αὐτὸν
ἐς
πίστιν |
[2, 6] |
πορρωτάτω
τῆς
πόλεως
κτήματα
ἀπεδίδρασκον,
|
ὡς |
ἂν
μή
τι
δεινὸν
ἐκ |
[2, 1] |
κρύψαι
τε
τὸ
γενόμενον
βουλόμενοι,
|
ὡς |
ἂν
τοὺς
φυλάσσοντας
τὴν
βασίλειον |
[2, 13] |
πραγμάτων
ἐλπίδα,
καὶ
σοφίσματι
ἐχρήσατο,
|
ὡς |
ἂν
χειρώσαιτο
καὶ
αἰχμαλώτους
τοὺς |
[2, 3] |
ἀξίαν
ἀντιδοθὲν
οὐχ
οὕτως
δυσπόριστον
|
ὡς |
ἀναίσθητον
ἅμα
καὶ
ἀχάριστον
ὀνομάζεται. |
[2, 11] |
λαμβάνων,
τοῖς
στρατιώταις
διανέμειν
ἐπειρᾶτο,
|
ὡς |
ἀνακτήσαιτο
τὴν
εὔνοιαν
αὐτῶν.
οἳ |
[2, 7] |
ὑπό
τε
τοῦ
δήμου
καταφρονεῖσθαι
|
ὡς |
ἀνάξιον
ἧς
ἐώνητο
ἀρχῆς,
ἐπιδίδωσιν
|
[2, 9] |
δὲ
τοὺς
ἐν
Ῥώμῃ
στρατιώτας
|
ὡς |
ἀπίστους
καὶ
βασιλείῳ
καὶ
ἐμφυλίῳ |
[2, 9] |
τῷ
Περτίνακος
φόνῳ
ἐπέδοσαν
αὑτούς,
|
ὡς |
αὐτοκράτορά
τε
ἀποδεῖξαι
καὶ
τὴν |
[2, 8] |
περὶ
αὐτὸν
σπουδὴν
τῶν
ἀνθρώπων.
|
ὡς |
γὰρ
διιπταμένη
ἡ
φήμη
πάντα |
[2, 13] |
ὡς
δὴ
δεξιωσόμενος
καὶ
προσαγορεύσων.
|
ὡς |
δὲ
ἀνελθόντα
αὐτὸν
ἐπὶ
τὸ |
[2, 12] |
πάσης
τῆς
δυναστείας
τῷ
Σεβήρῳ.
|
ὡς |
δὲ
ἔμαθεν
ἡ
σύγκλητος
τὸν |
[2, 13] |
ταῖς
πομπικαῖς
ἐσθῆσι
δαφνηφοροῦντες
ἠπείγοντο.
|
ὡς |
δὲ
πρὸς
τῷ
στρατοπέδῳ
τοῦ |
[2, 11] |
ἐς
δὲ
τὴν
Ῥώμην
ἠπείγετο.
|
ὡς |
δὲ
ταῦτα
τῷ
Ἰουλιανῷ
ἀπηγγέλλετο, |
[2, 13] |
διβολίας
καὶ
τὰ
δόρατα
ἐπισείειν,
|
ὡς |
δέει
τοῦ
τρωθῆναι
γυμνοί
τε |
[2, 13] |
αὐτοὺς
ὁ
Σεβῆρος
συνελθεῖν
κελεύει
|
ὡς
|
δὴ
δεξιωσόμενος
καὶ
προσαγορεύσων.
ὡς |
[2, 1] |
οἰκέταις
τῶν
πιστῶν
ἑαυτοῖς,
ἐκπέμπουσιν
|
ὡς |
δή
τι
σκεῦος
τῶν
ἐκ |
[2, 5] |
δὲ
χωρήσας
τῷ
πράγματι
προῆλθεν
|
ὡς |
διαλεξόμενος
αὐτοῖς
ἐλπίσας
πείσειν
τε |
[2, 9] |
τὴν
ἀρχὴν
ἐγχειρίσαι.
ὃ
δ´
|
ὡς
|
ἔγνω
τὴν
τῶν
Παιόνων
γνώμην, |
[2, 6] |
οἱ
στρατιῶται
ἐς
φάλαγγος
σχῆμα
|
ὡς, |
εἰ
δέοι,
καὶ
πολεμήσοντες,
ἐν |
[2, 5] |
ὑμῶν
ἀγνοοῦντα
τὰ
τότε
πεπραγμένα,
|
ὡς |
εἴ
τι
ὑποπτεύετε,
ἑτέροις
ἐπιφέρειν |
[2, 2] |
τε
καὶ
ἄνευ
τῶν
ὅπλων
|
ὡς |
ἐν
ἱερομηνίᾳ)
πλὴν
συνεξεβόησαν
καὶ |
[2, 11] |
καὶ
τὴν
πρὸς
Σεβῆρον
μάχην
|
ὡς |
ἐν
τῇ
πόλει
ποιησόμενος
παρεσκεύαζε· |
[2, 1] |
δὲ
τὸν
Κόμοδον
οἱ
ἐπιβουλεύσαντες,
|
ὡς |
ἐν
τῷ
πρώτῳ
συντάγματι
τῆς |
[2, 6] |
ἀρχήν,
εἰκότως
ἐδεδίει
τὸν
δῆμον
|
ὡς |
ἐναντιωσόμενον.
ἀναλαβόντες
οὖν
τὰς
πανοπλίας |
[2, 11] |
καιρὸν
ἀναβολῆς,
συσκευάσασθαί
τε
αὐτοὺς
|
ὡς |
ἔνι
μάλιστα
εὐστελέστατα
ἐκέλευσε,
τήν |
[2, 7] |
φήμη
τε
περὶ
αὐτοῦ
διεφοίτα
|
ὡς |
ἐπιεικοῦς
καὶ
δεξιοῦ
καὶ
τὸν
|
[2, 3] |
ὅτι
τὸ
μὲν
μεγάλα
καὶ
|
ὡς |
ἔτυχε
χαρίζεσθαι
οὐκ
ἂν
περιγένοιτο, |
[2, 3] |
ἐλπίδα
τε
ῥαστώνης
ὑπέφηνεν
ἂν
|
ὡς
|
εὐμαρῶς
τὴν
ἀρχὴν
διοίσοντι
ἐν |
[2, 3] |
ἀντιδοῦναι
μείζω
οὐχ
οὕτως
εὐμαρὲς
|
ὡς |
εὐχάριστον
δοκεῖ,
ὁπηνίκα
δ´
ἂν |
[2, 7] |
τε
αὐτὸν
τὴν
ταχίστην
ἠξίουν
|
ὡς
|
ἐφύβριστα
πάσχουσιν.
ἦν
δ´
ὁ |
[2, 9] |
οὐδ´
αὑτῷ
τὴν
ἐξουσίαν
μνᾶσθαι,
|
ὡς |
θέλειν
ἐπεξελθεῖν
τοιούτου
βασιλέως
αἵματι. |
[2, 4] |
γὰρ
μέτριος
καὶ
ἰσότιμος
ἦν
|
ὡς |
καὶ
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
ἤδη |
[2, 13] |
δι´
ἑτέρων
ὁδῶν
καὶ
ἀτραπῶν,
|
ὡς |
λαθόντες
τό
τε
στρατόπεδον
ἐπεισέλθοιεν |
[2, 3] |
ἐπεὶ
μὴ
ὁμοίως
εὐφραίνει
ἐλευθερία
|
ὡς |
λυπεῖ
δουλεία,
οὐδέ
τις
ἀδεῶς |
[2, 13] |
καὶ
μετ´
ἀγαθῶν
ἐλπίδων
ἐλθεῖν
|
ὡς |
μέλλοντας
τὸν
Σεβῆρον
δορυφορήσειν.
πιστεύσαντες |
[2, 13] |
ἐγὼ
δὲ
φείσομαι
μὲν
ὑμῶν
|
ὡς |
μὴ
φονεῦσαι,
οὐδὲ
τὰς
ὑμετέρας |
[2, 1] |
αὐτόν
φασι
μεῖναι
ψυχῆς
ἀταραξίᾳ
|
ὡς |
μηδ´
ἀναθορεῖν
τοῦ
σκίμποδος,
μεῖναι |
[2, 10] |
ἐς
ἀνδρείαν
ὑπάρχει
γενναῖα
ἐφόδια,
|
ὡς |
μηδὲ
εἰ
βουληθείη
τις,
δύνασθαι |
[2, 5] |
διαγωγάς,
ἐβουλεύσαντο
ἀποσκευάσασθαι
τὸν
Περτίνακα,
|
ὡς |
ὄντα
αὐτοῖς
βαρὺν
καὶ
ἐπαχθῆ, |
[2, 2] |
{οἷς}
μὴ
πειθόμενος,
βιοὺς
δὲ
|
ὡς |
οὐκ
ἀγνοεῖτε,
ὑπὸ
πλήθους
τροφῆς |
[2, 9] |
τῆς
ἀρχῆς
τῶν
Ῥωμαίων
διαλεγόμενος,
|
ὡς |
παντάπασιν
ἔρριπται
οὐδενὸς
ὄντος
τοῦ |
[2, 1] |
ἢ
διὰ
σεμνότητα
αἰδούμενος
ἢ
|
ὡς |
πένητα
τηρήσας.
ἦν
γὰρ
αὐτῷ |
[2, 1] |
ἀναλογιζόμενοι
οὐδένα
οὕτως
ἐπιτήδειον
εὕρισκον
|
ὡς |
Περτίνακα.
ἦν
δ´
ὁ
Περτίναξ |
[2, 13] |
ἀποπέμπειν.
παραγγέλλω
τε
ὑμῖν
ἀπιέναι
|
ὡς |
πορρωτάτω
τῆς
Ῥώμης,
ἀπειλῶ
τε |
[2, 5] |
Περτίνακα
χρησάμενον
βίῳ
καὶ
προαιρέσει
|
ὡς |
προείρηται.
~ἐπειδὴ
δὲ
διεφοίτησεν
ἐς |
[2, 3] |
στρατιωτῶν
αὐτὸν
καὶ
τοῦ
δήμου,
|
ὡς |
προείρηται,
νύκτωρ
ἀναγαγόντων,
φροντίσι
μεγίσταις |
[2, 7] |
στρατιωτῶν
εἶχον
αὐτὸν
ἐν
καταφρονήσει,
|
ὡς |
προϊόντα
τε
κακῶς
ἀγορεύειν,
ἐπ´ |
[2, 8] |
τῶν
ἐθνῶν
ἐς
τὴν
Ἀντιόχειαν
|
ὡς |
πρὸς
βασιλέα
ὁμολογούμενον
ἐστέλλοντο.
οἵ |
[2, 1] |
καὶ
τοσαύτην
μου
δειλίαν
κατεγνωκότες
|
ὡς |
πρῶτον
ἀπατῆσαι
βούλεσθαι,
εἶθ´
οὕτως |
[2, 9] |
ἐς
ὕψος
ἄραντα
τὸν
Σεβῆρον
|
ὡς |
ὑπὸ
πάντων
ὁρᾶσθαί
τε
καὶ |
[2, 3] |
καταισχύνει.
ὅσῳ
δὲ
τὰ
γενόμενα
|
ὡς |
φαῦλα
μισεῖται,
τοσούτῳ
τὰ
μέλλοντα |
[2, 4] |
δ´
ἂν
ἔτι
καὶ
πλείονα,
|
ὥς |
γε
τὰ
τῆς
προαιρέσεως
ἐνεδείκνυτο, |
[2, 9] |
θέλειν
ἐπεξελθεῖν
τοιούτου
βασιλέως
αἵματι.
|
ὥσπερ |
δὲ
τὰ
σώματα
οἱ
ἐκεῖσε |
[2, 8] |
ἀρχὴν
μὴ
περιιδεῖν
αἰσχρῶς
ἐρριμμένην.
|
ὥσπερ |
δὲ
τὸ
τοῖς
τηλικούτοις
ἐπιτολμᾶν |
[2, 13] |
δὲ
ἐξελθεῖν
ἐν
εἰρηνικῷ
σχήματι,
|
ὥσπερ
|
εἰώθασι
θύοντος
ἢ
ἑορτάζοντος
βασιλέως |
[2, 6] |
ἀντιστῆναι
τολμῶντος
μήτε
μὴν
εὐφημοῦντος
|
ὥσπερ |
εἰώθασι
προπέμπειν
τοὺς
βασιλέας·
τοὐναντίον |
[2, 15] |
πρὸς
χάριν
ἐς
ὕψος
ἐξαίρων,
|
ὥσπερ |
ἐποίησαν
οἱ
κατ´
ἐκεῖνον
γράψαντες, |
[2, 13] |
μὴ
μάχοιντο.
ἐπεὶ
δὲ
αὐτοὺς
|
ὥσπερ |
σαγηνεύσας
ἐντὸς
τῶν
ὅπλων
δοριαλώτους |
[2, 13] |
διεδέξαντο,
ταύτην
αἰσχρῶς
καὶ
ἀτίμως
|
ὥσπερ |
τι
τῶν
ἰδιωτικῶν
κειμηλίων
ἐπ´ |
[2, 3] |
γνώμην
προχωροίη,
οὐδέν
τι
μέγα
|
ὠφελεῖσθαι |
νομίζει.
οἵ
τ´
εἰθισμένοι
ταῖς |
[2, 5] |
συμβουλεύουσιν
αὐτῷ
πρὸς
τὸ
παρὸν
|
ὠφέλιμα
|
μὴ
πεισθείς,
ἀπρεπῆ
δὲ
καὶ |
[2, 11] |
καὶ
τὴν
φήμην
φθάσας
πρότερον
|
ὤφθη |
τοῖς
ἐκεῖσε
παρὼν
βασιλεὺς
ἢ |
[2, 1] |
προσειπεῖν
τε
καὶ
θαρροῦντι
μηδὲ
|
ὠχριάσαντι |
τῷ
προσώπῳ
„πάλαι
μέν“
φάναι |
[2, 11] |
καὶ
δυσβάτῳ
φράξας
τὴν
ἀρχὴν
|
ὠχυρώσατο. |
ὅθεν
τὸν
Σεβῆρον
προσιόντα
πυνθανόμενοι |
[2, 8] |
τὴν
γὰρ
ἀρχὴν
αὑτῷ
βεβαίως
|
ὠχυρῶσθαι, |
ἀναιμωτί
τε
ἄρξειν.
ταύταις
ἐπαιρόμενος |
[2, 8] |
Νίγρος
πάνυ
τὴν
ψυχὴν
ηὐφραίνετο,
|
ὠχυρῶσθαί |
τε
αὑτῷ
τὰ
τῆς
ἀρχῆς |