Livre, Chap. |
[2, 6] |
τυραννίδος
ἦν
δέος,
ἐπεὶ
τούτῳ
|
χαίρειν |
τοὺς
στρατιώτας
ἤλπιζον.
μιᾶς
δέ |
[2, 2] |
τε,
καὶ
τοῖς
οἰκείοις
ἕκαστος
|
χαίρων
|
ἀπήγγελλε
καὶ
μάλιστα
τοῖς
ἐπ´ |
[2, 9] |
πιστεύσαντες
γοῦν
τῷ
Σεβήρῳ
προσποιουμένῳ
|
χαλεπαίνειν |
καὶ
θέλειν
ἐπεξελθεῖν
τῷ
Περτίνακος |
[2, 5] |
δήμου
ἔφοδον
ἐπισταμενοί
τε,
ὅτι
|
χαλεπῶς |
ὁ
δῆμος
διοίσει
τὰ
πεπραγμένα, |
[2, 9] |
ἡ
τοῦ
ὀνείρατος
εἰκὼν
μεγίστη,
|
χαλκοῦ |
πεποιημένη.
οὕτω
τοίνυν
ὁ
Σεβῆρος |
[2, 10] |
νομίζουσιν.
ἐπὶ
μὲν
γὰρ
τὸ
|
χαριέντως |
καὶ
μετὰ
παιδιᾶς
ἀποσκῶψαι
ἐπιτήδειοι |
[2, 3] |
μὲν
μεγάλα
καὶ
ὡς
ἔτυχε
|
χαρίζεσθαι |
οὐκ
ἂν
περιγένοιτο,
εἰ
μὴ |
[2, 8] |
τῇ
σπουδῇ
καὶ
ταῖς
ὑποσχέσεσι
|
χάριν
|
γινώσκων
ἔλεγε
μὴ
δεῖσθαι
συμμάχων· |
[2, 15] |
τε
λοιπαῖς
τιμαῖς
τὴν
δοθεῖσαν
|
χάριν |
ἐπιστώσατο.
ἐπεὶ
δὲ
αὐτῷ
τὰ |
[2, 15] |
ἑξῆς
διηγήσομαι,
οὐδὲν
οὔτε
πρὸς
|
χάριν |
ἐς
ὕψος
ἐξαίρων,
ὥσπερ
ἐποίησαν
|
[2, 11] |
οἳ
δέ,
καίτοι
μεγάλα
λαμβάνοντες,
|
χάριν |
οὐκ
ᾔδεσαν·
ὄφλημα
γὰρ
αὐτὸν |
[2, 3] |
ἦν
εὐκλεής,
ἀλλ´
ὅσον
εὐγενείας
|
χάριν |
πολὺ
τῶν
εὐπατριδῶν
ἀπελείπετο.
ἡμέρας |
[2, 3] |
τι
δράσας
ἀγαθὸν
ἀνυπέρβλητον
καταθῆται
|
χάριν, |
τὸ
μὴ
κατ´
ἀξίαν
ἀντιδοθὲν |
[2, 2] |
τε
τὰ
ἱερὰ
καὶ
βωμούς,
|
χάριτας
|
θεοῖς
ὁμολογοῦντες.
ἐβόων
δὲ
διάφορα, |
[2, 4] |
ἑκάστῳ
τὸ
κατ´
ἀξίαν
ἀπονέμων,
|
χάριτος |
ἀπρεποῦς
καὶ
βίας
ὠμῆς
ἀλλότριος, |
[2, 3] |
ἀδεῶς
τὰ
ἑαυτοῦ
ἔχων
ἐν
|
χάριτος |
μοίρᾳ
τίθεται,
τὰ
ἴδια
καρποῦσθαι |
[2, 15] |
ἄλλως
μὲν
ὄντα
τὴν
γνώμην
|
χαῦνον |
καὶ
ἁπλοϊκώτερον,
τότε
δὲ
καὶ |
[2, 1] |
γραμματεῖον
(γνωρίζεις
δὲ
τὴν
Κομόδου
|
χεῖρα, |
οὔσης
σοι
τῆς
ἀναγνώσεως
ἐν |
[2, 8] |
συνεχῶς
βοῶντες
ἐπείγουσιν
ὀρέξαι
τε
|
χεῖρα |
σωτήριον
καὶ
οὕτω
τὴν
ἔνδοξον |
[2, 4] |
καὶ
μήτε
πελέκεις
φέρειν
μετὰ
|
χεῖρας |
μήτε
παίειν
τινὰ
τῶν
παριόντων, |
[2, 13] |
μὴ
φονεῦσαι,
οὐδὲ
τὰς
ὑμετέρας
|
χεῖρας |
μιμήσομαι·
ἐπεὶ
δὲ
μήτε
ὅσιον |
[2, 3] |
μᾶλλον
ἁρμόζει·
καὶ
λαβόμενος
τῆς
|
χειρὸς |
Γλαβρίωνος
εἷλκεν
αὐτὸν
καθίζεσθαι
κελεύων |
[2, 10] |
τήν
τε
Ἰλλυρικὴν
δύναμιν
ἅμα
|
χειροτονήσασαν |
μάθοιεν,
τό
τε
ἡμέτερον
ὄνομα
|
[2, 13] |
καὶ
σοφίσματι
ἐχρήσατο,
ὡς
ἂν
|
χειρώσαιτο |
καὶ
αἰχμαλώτους
τοὺς
τὸν
Περτίνακα |
[2, 1] |
ὕπνον
κατεφέροντο
κατεχούσαις
τε
ταῖς
|
χερσὶ
|
τὰ
δοράτια
ἐπανεπαύοντο,
οἳ
δ´ |
[2, 13] |
μὲν
λανθάνοντα
γράμματα
τοῖς
τε
|
χιλιάρχοις |
καὶ
τοῖς
ἑκατοντάρχοις
ὑπισχνούμενος
μεγάλα, |
[2, 12] |
δὲ
τὸν
Ἰουλιανὸν
εἷς
τῶν
|
χιλιαρχούντων |
ἀναπέμπεται,
ἀποκτενῶν
ἄνανδρον
καὶ
ἄθλιον |
[2, 13] |
ἐπεσταλμένοις,
πεισθέντες
τε
ὑπὸ
τῶν
|
χιλιαρχούντων, |
τὰ
μὲν
ὅπλα
κατέλιπον
πάντα, |
[2, 9] |
κατ´
ὀλίγους
ἡγεμόνας
τε
καὶ
|
χιλιάρχους |
τούς
τε
ἐν
τοῖς
στρατοπέδοις |
[2, 7] |
κατ´
ὀλίγους
ἡγεμόνας
τε
καὶ
|
χιλιάρχους |
τούς
τε
τῶν
στρατιωτῶν
ἐξέχοντας |
[2, 1] |
ὁ
Περτίναξ
„οὐ
παύσεσθε“
ἔφη
|
„χλευάζοντες |
πρεσβύτην
καὶ
τοσαύτην
μου
δειλίαν |
[2, 9] |
τούτου
καταφρονῆσαι,
ψευσάμενος
πρὸς
τὸ
|
χρειῶδες, |
διά
τε
γλώττης
προΐετο
ὅσα |
[2, 14] |
ἔτι
δ´
ἀνύσαι
καὶ
τὸ
|
χρειῶδες |
καὶ
τὸ
λυσιτελὲς
αὑτῷ·
ὅπερ |
[2, 13] |
τιμωρίαν,
ἐστέ.
ἀλλὰ
τί
μὲν
|
χρὴ |
παθεῖν
ὑμᾶς,
ὁρᾶτε·
ἐγὼ
δὲ |
[2, 3] |
πορισθέντων.
ταῦτα
δὴ
ὑμᾶς
ἐγνωκότας
|
χρὴ |
συναίρεσθαι
καὶ
κοινὴν
τῆς
ἀρχῆς |
[2, 6] |
μήτε
τὴν
οὕτως
ἀπρεπῶς
ἐπὶ
|
χρήμασι |
κηρυχθεῖσαν
καὶ
πραθεῖσαν
ἀρχὴν
εἶναι
|
[2, 6] |
τείχει
οὔτε
ἀπρεπῆ
καὶ
ἐπονείδιστον
|
χρήμασι |
κτήσασθαι
τὴν
ἀρχὴν
ἠθέλησαν.
Ἰουλιανῷ |
[2, 2] |
μνήμης.
τό
τε
βάρβαρον
οὐ
|
χρήμασιν |
ἔτι
θεραπεύσομεν,
πείρᾳ
δὲ
ὧν |
[2, 12] |
ἄνανδρον
καὶ
ἄθλιον
πρεσβύτην,
ἰδίοις
|
χρήμασιν |
ὠνησάμενον
οὕτω
πονηρὸν
τέλος.
ὃ |
[2, 11] |
τοῖς
στρατιώταις
θαρρῶν,
οὓς
ἔψευστο.
|
χρήματα |
δὴ
πάντα
ἀθροίζων
τά
τε |
[2, 6] |
ὑπισχνούμενος,
παρεῖναί
τε
αὑτῷ
πάμπλειστα
|
χρήματα |
καὶ
θησαυροὺς
χρυσοῦ
καὶ
ἀργύρου |
[2, 6] |
μήτε
λήψεσθαι
προσεδόκησαν·
τὰ
δὲ
|
χρήματα |
μὴ
μελλήσειν,
ἀλλ´
οἴκοθεν
ἤδη |
[2, 7] |
γὰρ
οἴκοθεν
ἦν
αὐτῷ
τοσαῦτα
|
χρήματα |
ὅσα
ἠλαζονεύσατο,
οὔτε
μὴν
οἱ |
[2, 6] |
ἐβλασφήμουν
καὶ
κακῶς
ἠγόρευον
ἅτε
|
χρημάτων
|
ἀντικαταλλαξάμενον
τὴν
ἀρχήν.
τότε
δὲ |
[2, 8] |
στρατιώτας,
οἳ
τὴν
ἀρχὴν
αὐτῷ
|
χρημάτων |
ἀπέδοντο,
πιστοὺς
εἶναι
{φρουροὺς}
ὑπηρέτας, |
[2, 3] |
δρᾶσαι,
μὴ
παρέχον
ἄδικον
εὐπορίαν
|
χρημάτων, |
διδάσκει
φειδὼ
σώφρονα
τῶν
καλῶς |
[2, 6] |
τὰ
τῶν
στρατιωτῶν
ἤθη,
καὶ
|
χρημάτων |
ἐδιδάχθησαν
ἄπληστον
καὶ
αἰσχρὰν
ἐπιθυμίαν |
[2, 6] |
ἀρχήν,
δοκοῦντι
δὲ
ἐν
εὐπορίᾳ
|
χρημάτων |
εἶναι,
ἑστιωμένῳ
{δὴ}
περὶ
δείλην |
[2, 4] |
ἐπὶ
τῆς
τυραννίδος
ἐς
εὐπορίαν
|
χρημάτων |
ἐπινοηθέντα
ἐπί
τε
ὄχθαις
ποταμῶν |
[2, 6] |
τὴν
ἀρχὴν
ἁρπάσαι,
ἀφειδῶς
δὲ
|
χρημάτων |
ἔχοντα
μεγαλοδωρίᾳ
ἅπαντας
ὑπερβαλεῖν,
εἰ |
[2, 3] |
σωφρονέστερον
καὶ
μεμετρημένον
διὰ
σπάνιν
|
χρημάτων |
μεταβολὴν
οὐ
φειδὼ
σώφρονα
οὐδὲ |
[2, 6] |
τὴν
ποσότητα
μαθεῖν
τῶν
δοθησομένων
|
χρημάτων. |
ὃ
δ´
ἀνελθὼν
τήν
τε |
[2, 7] |
τὰς
ὑποσχέσεις
οὐκ
ἐπλήρου
τῶν
|
χρημάτων, |
ὑπό
τε
τοῦ
δήμου
καταφρονεῖσθαι |
[2, 5] |
δὴ
τοιοῦτο
κατέλαβε
τὸν
Περτίνακα
|
χρησάμενον |
βίῳ
καὶ
προαιρέσει
ὡς
προείρηται. |
[2, 12] |
ἀφασίᾳ
τε
καὶ
ἀπορίᾳ,
ὅπως
|
χρήσεται
|
τοῖς
πράγμασιν,
οὐκ
εἰδώς,
ἀθροισθῆναι |
[2, 9] |
ὀνείρατα
τοιαύτην
τινὰ
ἐλπίδα
ὑποσημαίνοντα,
|
χρησμοί |
τε
καὶ
ὅσα
ἐς
πρόγνωσιν |
[2, 8] |
συμβούλοις
τε
ὑμῖν
καὶ
κοινωνοῖς
|
χρησόμενος |
περὶ
τῶν
καθεστώτων·
τὸ
γὰρ |
[2, 3] |
γὰρ
λυπῆσαν
δυσαπάλειπτον)
τὰ
δὲ
|
χρηστὰ |
ἅμα
τῇ
ἀπολαύσει
καὶ
τὴν
|
[2, 4] |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
πολλὰ
σώφρονα
καὶ
|
χρηστὰ |
ἔργα
ἐλπίδων
τε
ἀγαθῶν
τοῖς |
[2, 3] |
εἴ
τις
ἐς
τὸ
κοινὸν
|
χρηστὴ |
γένοιτο
μεταβολή,
αὐτός
τι
πλέον |
[2, 2] |
βασιλέα
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
πατέρα
|
χρηστόν. |
εὐφρανεῖ
τε
ἡ
τοῦδε
ἀρχὴ
|
[2, 13] |
πεπραγμένων.
σεμνὸν
πρεσβύτην
καὶ
βασιλέα
|
χρηστόν, |
ὃν
ἐχρῆν
σώζειν
καὶ
δορυφορεῖν, |
[2, 6] |
νέμοντες
πατέρα
τε
ἤπιον
καὶ
|
χρηστὸν
|
προστάτην
ἀποβαλόντες.
πάλιν
τε
τυραννίδος |
[2, 9] |
πολεμίους
ἐπεδέδεικτο,
εὔνοιαν
δὲ
καὶ
|
χρηστότητα |
μετὰ
σώφρονος
καὶ
ἐπιεικοῦς
ἐξουσίας |
[2, 10] |
οὗ
τῆς
ἀνδρείας
τε
καὶ
|
χρηστότητος |
ἔτι
ταῖς
ψυχαῖς
ἡμῶν
ἡ |
[2, 14] |
σύγκλητον
λόγους
ἐπιεικεῖς
πάνυ
καὶ
|
χρηστῶν |
ἐλπίδων
μεστοὺς
ἐποιεῖτο
πρὸς
πάντας, |
[2, 14] |
ἔργῳ
δέδεικται.
διατρίψας
οὖν
ὀλίγον
|
χρόνον |
ὁ
Σεβῆρος
ἐν
τῇ
Ῥώμῃ, |
[2, 4] |
προκεχωρηκυίας,
ἐπιδειξαμένου
τε
ἐν
ὀλίγῳ
|
χρόνῳ |
πολλὰ
σώφρονα
καὶ
χρηστὰ
ἔργα |
[2, 6] |
αὑτῷ
πάμπλειστα
χρήματα
καὶ
θησαυροὺς
|
χρυσοῦ |
καὶ
ἀργύρου
πεπληρωμένους
ἔλεγε.
κατὰ |
[2, 13] |
παρῃώρηντο
{τῷ}
ἀργύρῳ
καὶ
{τῷ}
|
χρυσῷ |
ἐς
πομπὴν
κεκοσμημένα,
τάς
τε |
[2, 11] |
τῶν
καμάτων
αὐτοῖς,
σκηνῇ
τε
|
χρώμενος |
εὐτελεῖ,
καὶ
σιτία
καὶ
ποτὰ |
[2, 10] |
ὅπου
μηδὲ
προελθεῖν
τῆς
αὑτῶν
|
χώρας |
ἐτόλμησαν,
μηδέ
τι
περὶ
τῆς |
[2, 5] |
λαθεῖν
οὐκ
ἠθέλησεν,
ὁμόσε
δὲ
|
χωρήσας |
τῷ
πράγματι
προῆλθεν
ὡς
διαλεξόμενος
|
[2, 15] |
θείᾳ
προνοίᾳ
δόξαντα
πολλάκις
φανῆναι,
|
χωρία |
τε
ἕκαστα
καὶ
παρατάξεις,
καὶ |
[2, 9] |
ἐς
ἡμᾶς
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
|
χωρίῳ
|
ἡ
τοῦ
ὀνείρατος
εἰκὼν
μεγίστη, |