Livre, Chap.
[2, 4]	παύσασθαι τῆς πρὸς τοὺς δημότας	ὕβρεως	καὶ μήτε πελέκεις φέρειν μετὰ
[2, 4]	κωλυόμενοι γὰρ ἁρπάζειν τε καὶ	ὑβρίζειν	ἔς τε τὸ εὔτακτον καὶ
[2, 4]	πρᾶον καὶ ἥμερον τῆς ἀρχῆς	ὕβριν	αὑτῶν καὶ ἀτιμίαν καθαίρεσίν τε
[2, 10]	πίνειν ὀρυττόμενον ἀλλ´ οὐκ ἀνιμώμενον	ὕδωρ	εἰθισμένοι. θήραις τε ἐγγεγύμνασθε, καὶ
[2, 4]	ἰσότιμος ἦν ὡς καὶ τὸν	υἱὸν	αὐτοῦ ἤδη μειράκιον ὄντα μηδὲ
[2, 13]	ὅσιον μήτε δίκαιον ἔτι βασιλέα	ὑμᾶς	δορυφορεῖν καὶ ἐς τὸν ὅρκον
[2, 13]	ἐμοὶ ὅ τι ποτ´ ἂν	ὑμᾶς	δρᾶσαι θελήσω, καὶ πρόκεισθε ἤδη
[2, 3]	τῶν καλῶς πορισθέντων. ταῦτα δὴ	ὑμᾶς	ἐγνωκότας χρὴ συναίρεσθαι καὶ κοινὴν
[2, 5]	γάρ τι ἐμαυτῷ σύνοιδα λυπήσαντι	ὑμᾶς.	εἰ δέ {καὶ} ἐπὶ τῇ
[2, 13]	ὑμᾶς στρατιώταις κελεύω ἀποζῶσαί τε	ὑμᾶς,	καὶ ἀποδύσαντας εἴ τινας περίκεισθε
[2, 2]	τε ἡ τοῦδε ἀρχὴ οὐχ	ὑμᾶς	μόνον τοὺς ἐνταῦθα δορυφοροῦντας, ἀλλὰ
[2, 13]	ἀλλὰ τί μὲν χρὴ παθεῖν	ὑμᾶς,	ὁρᾶτε· ἐγὼ δὲ φείσομαι μὲν
[2, 8]	γνώριμον· οὐδ´ ἂν νῦν ἐς	ὑμᾶς	παρῆλθον ταῦτα δημηγορήσων, εἰ ἐκ
[2, 13]	φιλανθρωπίας ἕξετε, τοῖς δὲ περιειληφόσιν	ὑμᾶς	στρατιώταις κελεύω ἀποζῶσαί τε ὑμᾶς,
[2, 5]	ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι· τὸ δὲ	ὑμᾶς	φύλακας καὶ φρουροὺς δοκοῦντας εἶναι
[2, 10]	ἀσκήσει τε πολεμικῶν ἔργων ἐγγεγύμνασθε	ὑμεῖς	μὲν ἀεὶ βαρβάροις ἀντιταττόμενοι, καὶ
[2, 1]	Κόμοδον βραδύνοντα. τί δὴ μέλλετε;	ὑμεῖς	τε γὰρ δράσετε τὸ κεκελευσμένον,
[2, 13]	ὡς μὴ φονεῦσαι, οὐδὲ τὰς	ὑμετέρας	χεῖρας μιμήσομαι· ἐπεὶ δὲ μήτε
[2, 10]	ἢ ἀδρανίαν καταγνώσονται, οὔτε τὸ	ὑμέτερον	γενναῖον καὶ πρὸς τὰς μάχας
[2, 10]	προρρήσεσι πιστεύοντες καὶ τῇ τῶν	ὑμετέρων	ἀνδρείᾳ ὅπλων τε καὶ σωμάτων.
[2, 2]	συντελοῦσιν. ἀλλ´ ἀντ´ ἐκείνου γὰρ	ὑμῖν	ἄγομεν ἡμεῖς τε καὶ ὁ
[2, 10]	μηδὲ εἰ βουληθείη τις, δύνασθαι	ὑμῖν	ἀντιστῆναι. δοκίμιον δὲ στρατιωτῶν κάματος,
[2, 13]	στρατιωτικάς, γυμνοὺς ἀποπέμπειν. παραγγέλλω τε	ὑμῖν	ἀπιέναι ὡς πορρωτάτω τῆς Ῥώμης,
[2, 5]	τὸ νῦν ἀνόσιον καὶ ὕστερον	ὑμῖν	ἐπικίνδυνον ᾖ. οὐ γάρ τι
[2, 10]	θήραις τε ἐγγεγύμνασθε, καὶ πάντως	ὑμῖν	ἐς ἀνδρείαν ὑπάρχει γενναῖα ἐφόδια,
[2, 10]	ἀγαγεῖν καὶ ἀνύσαι ταῦτα ἅπερ	ὑμῖν	ἐστὶ κεχαρισμένα, τήν τε Ῥωμαίων
[2, 3]	τε ἐς πρόκρισιν τοσαύτης παρ´	ὑμῖν	εὐγενείας, οὐκ ἔχον κολακείας ὑποψίαν
[2, 8]	τί πρακτέον ἡγοῖσθε, συμβούλοις τε	ὑμῖν	καὶ κοινωνοῖς χρησόμενος περὶ τῶν
[2, 8]	τῶν τετολμημένων εὐλαβὲς ἴσως ἐστὶν	ὑμῖν	πάλαι γνώριμον· οὐδ´ ἂν νῦν
[2, 13]	ἡμετέρας ἐξουσίας. εἰ μὲν οὖν	ὑμῖν	πρὸς τὰ τετολμημένα τιμωρίαν ζητεῖ
[2, 8]	εὐτυχηθείη, κοινὴν ἐμοί τε καὶ	ὑμῖν	τὴν ἀπόλαυσιν παρέξει. οὐ φαῦλαι
[2, 5]	ἀλλ´ ὅμως κἀκείνου τελευτήσαντος οὐδὲν	ὑμῖν	τῶν εὐπρεπῶς καὶ κατ´ ἀξίαν
[2, 5]	με ὑποψίας καὶ οὐδὲν ἧττον	ὑμῶν	ἀγνοοῦντα τὰ τότε πεπραγμένα, ὡς
[2, 5]	„τὸ μὲν ἐμέ“ ἔφη „πρὸς	ὑμῶν	ἀναιρεθῆναι οὐδέν τι μέγα ἢ
[2, 10]	ἐναυξηθέντες οὐδ´ ἂν τῆς βοῆς	ὑμῶν	ἀνάσχοιντο, οὔτι γε τῆς μάχης.
[2, 10]	ἐν τῇ συστάδην μάχῃ πολὺ	ὑμῶν	ἀπολείποντες. φθάσωμεν οὖν τὴν Ῥώμην
[2, 13]	προαγορεύω κολασθήσεσθαι κεφαλικῶς, εἴ τις	ὑμῶν	ἐντὸς ἑκατοστοῦ σημείου ἀπὸ τῆς
[2, 10]	ἀνελθὼν ἔλεξε τοιάδε· „τὸ πιστὸν	ὑμῶν	καὶ πρός τε θεοὺς σεβάσμιον,
[2, 13]	πρὸς αὐτοὺς τοιάδε· „ὅτι μὲν	ὑμῶν	καὶ σοφίᾳ κρείττους ἐσμὲν καὶ
[2, 3]	ἔλεξε τοιάδε· „τὸ πάνυ δεξιὸν	ὑμῶν	τῆς πρός με τιμῆς καὶ
[2, 3]	ἐμαυτὸν παρασχεῖν τῆς τοσαύτης παρ´	ὑμῶν	τιμῆς. οὐ γὰρ ἐν τῇ
[2, 8]	φέρει διαβολήν. διὸ παρῆλθον πευσόμενος	ὑμῶν	τίνα γνώμην ἔχοιτε καὶ τί
[2, 13]	ὁρᾶτε· ἐγὼ δὲ φείσομαι μὲν	ὑμῶν	ὡς μὴ φονεῦσαι, οὐδὲ τὰς
[2, 9]	πρὸς πάντας τοὺς ἄρχοντας τῶν	ὑπ´	ἄρκτῳ Ῥωμαίοις δουλευόντων ἐθνῶν, μεγάλαις
[2, 4]	ἡ φήμη τῶν τε λεχθέντων	ὑπ´	αὐτοῦ ἐν τῇ συγκλήτῳ καὶ
[2, 6]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ θυσίας, προήγετο	ὑπ´	αὐτῶν πλέον τι τῆς συνηθείας
[2, 10]	δὲ μεταπεσοῦσα, εἰ καί τινα	ὑπ´	ἐκείνου διὰ νεότητα ἐπλημμελεῖτο, ἀλλ´
[2, 15]	ἂν μᾶλλον αὐτὸν ἐς πίστιν	ὑπαγάγοιτο,	νομίσματά τε αὐτοῦ κοπῆναι ἐπέτρεψε,
[2, 8]	ὅστις οὐχ ἑκὼν ἐς τὸ	ὑπακούειν	αὐτῷ ἠπείγετο, πρεσβεῖαί τε ἀπ´
[2, 10]	ἄρξοντος ἐκείνῳ δῆλον ὅτι προσποιοῦνται	ὑπακούειν.	εἰ δὲ τήν τε Ἰλλυρικὴν
[2, 13]	τοὺς ἐν τῇ Ῥώμῃ στρατιώτας	ὑπακούειν	εὐπειθῶς τοῖς ὑπὸ τοῦ Σεβήρου
[2, 2]	ἐγγεγυμνασμένους. ἵν´ οὖν αὐτοὺς ἐκβιάσοιντο	ὑπακοῦσαι,	πανδημεὶ συνῆλθον. ἐπεὶ δὲ ἐγένοντο
[2, 7]	ῥᾷστά τε αὑτῷ τὰ πράγματα	ὑπακούσεσθαι	προσδοκήσας, καὶ μάλιστα τῷ τὸν
[2, 2]	πως ἄρα οἱ στρατιῶναι ὀκνηρότερον	ὑπακούσωσι	τῇ τοῦ Περτίνακος ἀρχῇ ἐσομένην
[2, 6]	ἕκαστος τὸ καθ´ αὑτὸν δεδιὼς	ὑπανεχώρει	οἵ τε ἐν ἀξιώσεσιν ὄντες
[2, 5]	καὶ δὴ τοῦ δωματίου προελθών,	ὑπαντώμενος	αὐτοῖς πυνθάνεσθαι τε ἐπειρᾶτο τὰς
[2, 8]	εἶναι τὸν ἀνθεστῶτα μηδὲ κωλύοντα,	ὑπάρξει·	καὶ γὰρ οἱ τὰ ἐκεῖθεν
[2, 10]	καὶ πάντως ὑμῖν ἐς ἀνδρείαν	ὑπάρχει	γενναῖα ἐφόδια, ὡς μηδὲ εἰ
[2, 15]	Σεβήρου βίον. ἐμοὶ δὲ σκοπὸς	ὑπάρχει	ἐτῶν ἑβδομήκοντα πράξεις πολλῶν βασιλέων
[2, 11]	ποτὰ προσφερόμενος οἷα καὶ πᾶσιν	ὑπάρχειν	ἠπίστατο· οὐδαμοῦ δὲ τρυφὴν ἐνεδείκνυτο
[2, 10]	ἄγνωστον οὐδ´ ἄσημον παρ´ αὐτοῖς	ὑπάρχον	ἐξ ὧν ἡγεμονεύσαντες ἐκεῖσε διῳκήσαμεν,
[2, 6]	Σουλπικιανός, καὶ αὐτὸς ἀνὴρ τῶν	ὑπατευκότων,	ἔπαρχός τε τῆς πόλεως γενόμενος
[2, 7]	Νίγρος τῶν μὲν πρὸ πολλοῦ	ὑπατευσάντων,	καθ´ ὃν δὲ καιρὸν τὰ
[2, 3]	διαδοχήν) ἔτι δὲ καὶ τὴν	ὕπατον	ἀρχὴν τελέσας δεύτερον. ὃ δὲ
[2, 6]	δέ τινι, ἤδη μὲν τὴν	ὕπατον	τετελεκότι ἀρχήν, δοκοῦντι δὲ ἐν
[2, 12]	συνίασιν ἐς τὸ συνέδριον, τῶν	ὑπάτων	κελευσάντων, οἳ τὰ τῆς Ῥώμης
[2, 15]	πιστεύσας ὁ Ἀλβῖνος τὴν τιμὴν	ὑπεδέξατο	ἀσπαστῶς, ἀγαπήσας ἄνευ μάχης καὶ
[2, 14]	δῆμος καὶ ἡ σύγκλητος δαφνηφοροῦντες	ὑπεδέχοντο	πρῶτον ἀνθρώπων καὶ βασιλέων ἀναιμωτί
[2, 13]	ἀφαρπάσαντες γυμνοὺς ἐξέπεμπον. οἳ δὲ	ὑπεῖκον	προδεδομένοι καὶ σοφίσματι ἑαλωκότες· τί
[2, 10]	πιστεύεται. ὧν, εἰ καὶ ἔμελλον	ὑπὲρ	αὐτοῦ παρατάξασθαι μετ´ εὐνοίας, καὶ
[2, 6]	αὑτοῖς ἔχοντες τὸν ἴδιον βασιλέα,	ὑπέρ	τε τῆς κεφαλῆς αἰωροῦντες τὰς
[2, 3]	λοιπὰ ἱερὰ προπεμφθεὶς τάς τε	ὑπὲρ	τῆς βασιλείας θυσίας τελέσας ἐς
[2, 9]	προελθεῖν καὶ θῦσαι καὶ τὸν	ὑπὲρ	τῆς Περτίνακος βασιλείας ὅρκον ἀφοσιώσασθαι
[2, 6]	δὲ χρημάτων ἔχοντα μεγαλοδωρίᾳ ἅπαντας	ὑπερβαλεῖν,	εἰ καί τινες ἀμφισβητοῖεν. ἐπεὶ
[2, 3]	τιμῆς καὶ τὸ τῆς σπουδῆς	ὑπερβάλλον	ἐπίλεκτόν τε ἐς πρόκρισιν τοσαύτης
[2, 1]	φήμην προδιαβεβλημένης τῆς ἀκορέστου καὶ	ὑπερβαλλούσης	ἐκείνου τρυφῆς. πρῶτον δὲ ἔδοξεν
[2, 4]	τῶν πρὸς τὸν δῆμον γραφέντων,	ὑπερήδοντο	πάντες, σεμνὸν καὶ ἤπιον ἄρχοντα
[2, 3]	ὑπισχνεῖσθαι. τοιαῦτα ὁ Περτίναξ εἰπὼν	ὑπερῆσέ	τε τὴν σύγκλητον βουλήν, καὶ
[2, 6]	ἃς ἡ σύγκλητος καθεῖλεν, ἀνανεώσεσθαι	ὑπέσχετο,	καὶ πάντων δώσειν ἐξουσίαν ὧν
[2, 7]	τῷ μὴ δύνασθαι ἀποπληρῶσαι ἃ	ὑπέσχετο·	οὔτε γὰρ οἴκοθεν ἦν αὐτῷ
[2, 8]	ὑπηρέτας, μηδὲ πληρώσαντος ἐκείνου ἃ	ὑπέσχετο.	τίνα τοίνυν ἔχετε γνώμην, δηλώσατε.
[2, 9]	αὐτῷ καὶ τὴν ἐλπίδα πᾶσαν	ὑπέφαινεν	ὄναρ, οὐδ´ ἡμῖν παραλειπτέον. κατὰ
[2, 3]	τὰ ἐγκεχειρισμένα ἐλπίδα τε ῥαστώνης	ὑπέφηνεν	ἂν ὡς εὐμαρῶς τὴν ἀρχὴν
[2, 9]	ὑποσχέσεσι καὶ ἐλπίσιν ἀναπείθων ῥᾳδίως	ὑπηγάγετο.	ἱκανώτατος δ´ ἦν ἁπάντων ἀνθρώπων
[2, 9]	εὐμαρῶς αὐτοὺς ἐς ἃ ἐβούλετο	ὑπηγάγετο,	προσποιούμενος οὐχ οὕτω τῆς ἀρχῆς
[2, 14]	τὴν γνώμην. τοιαῦτά τινα λέγων	ὑπηγάγετο	τοὺς πλείστους ἐς εὔνοιαν καὶ
[2, 7]	τε στρατιῶται σφαλέντες τῶν ἐλπίδων	ὑπηγανάκτουν,	ὅ τε δῆμος αἰσθόμενος τῆς
[2, 4]	πάντα ἔθνη, ὅσα τε Ῥωμαίοις	ὑπήκοα	καὶ ὅσα φίλα, καὶ πάντα
[2, 4]	τε θαυμαστὰ καὶ ἐπωφελῆ τοῖς	ὑπηκόοις	ἔργα ἐς τέλος ἀχθῆναι. πρῶτον
[2, 4]	τῆς προαιρέσεως ἐνεδείκνυτο, εὐεργετήσειν τοὺς	ὑπηκόους,	ἐπεὶ καὶ τοὺς συκοφάντας τῆς
[2, 11]	δὲ ἀντιστῆναι ἢ κωλῦσαι ἐτόλμων,	ὑπήντων	δὲ δαφνηφοροῦντες καὶ πύλαις ἀναπεπταμέναις
[2, 5]	ἀνελπίστῳ οἱ ἐν τῇ βασιλείῳ	ὑπηρεσίᾳ	ταραχθέντες, ὀλίγοι τε πρὸς πολλοὺς
[2, 10]	στρατιῶται, πομπῆς μᾶλλον ἢ ἀνδρείας	ὑπηρέται,	ἐτόλμησαν. κἀμοὶ δὲ δι´ εὐχῆς
[2, 10]	ἔργων ὁμοῦ συμβούλους τε καὶ	ὑπηρέτας.	ἐπεὶ δὲ ἐς σεμνὸν πρεσβύτην,
[2, 8]	χρημάτων ἀπέδοντο, πιστοὺς εἶναι {φρουροὺς}	ὑπηρέτας,	μηδὲ πληρώσαντος ἐκείνου ἃ ὑπέσχετο.
[2, 11]	ἐλέφαντας πάντας, οἳ ἐς πομπὴν	ὑπηρετοῦσι	Ῥωμαίοις, πύργους καὶ ἄνδρας φέρειν
[2, 3]	καὶ πᾶσι τοῖς ἀρχομένοις ταῦτα	ὑπισχνεῖσθαι.	τοιαῦτα ὁ Περτίναξ εἰπὼν ὑπερῆσέ
[2, 2]	πείσειν δὲ αὐτοὺς ὁ Λαῖτος	ὑπισχνεῖτο,	ἐπείπερ αὐτῷ ἐπάρχῳ ὄντι μετρίαν
[2, 14]	ἐς εὔνοιαν καὶ πίστιν ὧν	ὑπισχνεῖτο.	ἦσαν δέ τινες τῶν πρεσβυτέρων
[2, 13]	τε χιλιάρχοις καὶ τοῖς ἑκατοντάρχοις	ὑπισχνούμενος	μεγάλα, ὅπως πείσειαν τοὺς ἐν
[2, 6]	{τε} πάντα δώσειν ὅσα βούλονται	ὑπισχνούμενος,	παρεῖναί τε αὑτῷ πάμπλειστα χρήματα
[2, 8]	αὐτῷ, καὶ εἰ δέοιτο, βοηθείας	ὑπισχνοῦντο.	ὃ δὲ δώροις τε αὐτοὺς
[2, 6]	τε πλέον ἀργύριον δώσοντι ἐγχειριεῖν	ὑπισχνοῦντο	τὴν ἀρχὴν καὶ διὰ τῶν
[2, 1]	οἳ δὲ ἐγρηγορότες κἀκεῖνοι ἐς	ὕπνον	κατεφέροντο κατεχούσαις τε ταῖς χερσὶ
[2, 9]	τὴν οἰκίαν ἑσπέρας καταλαβούσης ἐς	ὕπνον	κατηνέχθη, μέγαν δὲ καὶ γενναῖον
[2, 1]	Περτίνακα νυκτὸς ἀκμαζούσης πάντων τε	ὕπνῳ	κατειλημμένων ἀφικνοῦνται ὁ Λαῖτος καὶ
[2, 9]	στρατιώτας μεμνημένους τῆς Περτίνακος ἠγεμονίας·	ὑπὸ	γὰρ Μάρκῳ βασιλεύοντι πολλὰ ἐγείρας
[2, 11]	προσεῖχον. ἐς ὅσον μὲν γὰρ	ὑπὸ	δημοκρατίας τὰ Ῥωμαίων διῳκεῖτο καὶ
[2, 1]	τῶν φυλάκων, ὧν οἳ μὲν	ὑπὸ	μέθης ἐκραιπάλων, οἳ δὲ ἐγρηγορότες
[2, 9]	ἀρχήν. ἡγεῖτο δὲ Παιόνων πάντων	(ὑπὸ	μιᾷ γὰρ ἦσαν ἐξουσίᾳ) Σεβῆρος,
[2, 15]	ἀκμάζοντος αὐτὸν ὄντα πρεσβύτην καὶ	ὑπὸ	νόσου ἀρθρίτιδος ἐνοχλούμενον, τῶν τε
[2, 12]	οὖν εὑρεθεὶς ἔρημός τε καὶ	ὑπὸ	πάντων καταλειφθείς, αἰσχρῶς ὀλοφυρόμενος ἐφονεύθη·
[2, 9]	ὕψος ἄραντα τὸν Σεβῆρον ὡς	ὑπὸ	πάντων ὁρᾶσθαί τε καὶ τιμᾶσθαι.
[2, 4]	ἀφικνοῦντο συνηδομένων ἁπάντων τῇ Ῥωμαίων	ὑπὸ	Περτίνακι ἀρχῇ. οἱ μὲν οὖν
[2, 2]	βιοὺς δὲ ὡς οὐκ ἀγνοεῖτε,	ὑπὸ	πλήθους τροφῆς ἀποπνιγεὶς διεφθάρη. τὸν
[2, 7]	ὑποσχέσεις οὐκ ἐπλήρου τῶν χρημάτων,	ὑπό	τε τοῦ δήμου καταφρονεῖσθαι ὡς
[2, 7]	καὶ μάλιστα τῷ τὸν Ἰουλιανὸν	ὑπό	τε τῶν περὶ αὐτὸν στρατιωτῶν
[2, 7]	καὶ τῆς μέχρις Εὐφράτου γῆς	ὑπὸ	τῇ Νίγρου ὄντων ἐξουσίᾳ. ἦν
[2, 1]	δὲ κατὰ Γερμανῶν καὶ τῶν	ὑπὸ	τὴν ἀνατολὴν βαρβάρων ἐγείρας τρόπαια,
[2, 1]	σεμνότητι ποθούμενόν τε καὶ τιμώμενον	ὑπὸ	τοῦ δήμου· ὅθεν κἀκείνοις εὐκταῖον
[2, 2]	ἀνάγκῃ (καὶ γὰρ ἦσαν πανταχόθεν	ὑπὸ	τοῦ δήμου περιειλημμένοι ὀλίγοι τε
[2, 13]	Ῥώμῃ στρατιώτας ὑπακούειν εὐπειθῶς τοῖς	ὑπὸ	τοῦ Σεβήρου κελευομένοις· ἐκπέμπει δὲ
[2, 13]	στρατιῶται τοῖς ἐπεσταλμένοις, πεισθέντες τε	ὑπὸ	τῶν χιλιαρχούντων, τὰ μὲν ὅπλα
[2, 14]	τοίνυν ὅ τε δῆμος αὐτὸν	ὑποδεξάμενος	εὐφήμησεν ἥ τε σύγκλητος ἐπὶ
[2, 3]	προθυμίαν ἐνέβαλεν ἐς τὸ ἑτοίμως	ὑποδέξασθαι	τὰ ἐγκεχειρισμένα ἐλπίδα τε ῥαστώνης
[2, 6]	ἀρχήν. τότε δὲ καὶ πρῶτον	ὑποδιεφθάρη	τὰ τῶν στρατιωτῶν ἤθη, καὶ
[2, 9]	ῥῖψαι, αὐτῷ δὲ ἄλλως ἑστῶτι	ὑποδῦναί	τε αὐτὸν καὶ ἀράμενον ἐπὶ
[2, 15]	καὶ ποιηταὶ μέτρῳ πλατύτερον συνέταξαν,	ὑπόθεσιν	ποιούμενοι πάσης τῆς πραγματείας τὸν
[2, 14]	μετὰ τέχνης εἰδὼς προσφέρεσθαι πράγμασιν,	ὑποκρίνασθαί	τε καὶ προσποιήσασθαι πᾶν ὁτιοῦν
[2, 12]	νύκτωρ λανθάνοντες εἰσῄεσαν, τὰ ὅπλα	ὑποκρύπτοντες,	ἐν ἰδιωτῶν σχήματι. καὶ ἤδη
[2, 3]	ἀριστοκρατίαν τε ἀλλ´ οὐ τυραννίδα	ὑπομενοῦντας	αὐτούς τε ἀγαθὰς ἔχειν ἐλπίδας
[2, 4]	καὶ μιμήσει τοὺς μὲν πρεσβυτέρους	ὑπομιμνήσκων	εὔφραινε, τοὺς δ´ ἄλλους πάντας
[2, 15]	ἐκείνου κατὰ τὴν ἀνατολὴν ἀσχοληθέντος	ὑποποιήσηται.	τιμῇ τοίνυν προσποιήτῳ δελεάζει τὸν
[2, 5]	τότε πεπραγμένα, ὡς εἴ τι	ὑποπτεύετε,	ἑτέροις ἐπιφέρειν τὸ ἔγκλημα. ἀλλ´
[2, 10]	δέ τινες τὰ κατὰ Συρίαν	ὑποπτεύουσι	πράγματα, ἐντεῦθεν ἂν τεκμήραιντο ἀσθενῆ
[2, 9]	αὐτὸν ὀνείρατα τοιαύτην τινὰ ἐλπίδα	ὑποσημαίνοντα,	χρησμοί τε καὶ ὅσα ἐς
[2, 10]	καὶ πρὸς τὰς μάχας ἐμβριθὲς	ὑποστῆναι	αἱρήσονται, καὶ σωμάτων μεγέθεσι καὶ
[2, 7]	αὐτὸν στρατιωτῶν ἀμελεῖσθαι διότι τὰς	ὑποσχέσεις	οὐκ ἐπλήρου τῶν χρημάτων, ὑπό
[2, 9]	δουλευόντων ἐθνῶν, μεγάλαις τε πάντας	ὑποσχέσεσι	καὶ ἐλπίσιν ἀναπείθων ῥᾳδίως ὑπηγάγετο.
[2, 8]	ἐπὶ τῇ σπουδῇ καὶ ταῖς	ὑποσχέσεσι	χάριν γινώσκων ἔλεγε μὴ δεῖσθαι
[2, 2]	πρὸς αὐτοῦ πεπόνθασι στρατηγοῦντος φόβῳ	ὑποτάξονται.	τοιαῦτα δὴ λέγοντος τοῦ Λαίτου
[2, 4]	ἐλπίδων τε ἀγαθῶν τοῖς ἀρχομένοις	ὑποφαινομένων	ἐβάσκηνε πάντα καὶ ἀνέτρεψε πονηρὰ
[2, 3]	ὑμῖν εὐγενείας, οὐκ ἔχον κολακείας	ὑποψίαν	ἀλλὰ δεῖξιν καὶ πίστιν εὐνοίας,
[2, 5]	γὰρ ἔξω πάσης ὄντα με	ὑποψίας	καὶ οὐδὲν ἧττον ὑμῶν ἀγνοοῦντα
[2, 8]	ἄρξειν. ταύταις ἐπαιρόμενος ταῖς ἐλπίσιν	ὑπτίαζέ	τε πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων
[2, 12]	ἔνδον ἦσαν τοῦ Ἰουλιανοῦ ἔτι	ὑπτιάζοντος	καὶ τὰ πραττόμενα ἀγνοοῦντος. ἐπεὶ
[2, 14]	ἠπείγετο· ἔτι γὰρ μέλλοντος καὶ	ὑπτιάζοντος	τοῦ Νίγρου, τῇ τε Ἀντιοχείᾳ
[2, 15]	ἀνὴρ προμηθής τε καὶ νήφων	ὑπώπτευε	τὴν ἐν Βρεττανίᾳ δύναμιν πολλήν
[2, 3]	συγκλήτῳ βουλῇ τινων εὐγένειαν, οὓς	ὑπώπτευεν	οὐκ ἀνεξομένους μετὰ βασιλέα εὐγενέστατον
[2, 14]	τὸ λυσιτελὲς αὑτῷ· ὅπερ καὶ	ὕστερον	ἔργῳ δέδεικται. διατρίψας οὖν ὀλίγον
[2, 5]	πρὸς τὸ νῦν ἀνόσιον καὶ	ὕστερον	ὑμῖν ἐπικίνδυνον ᾖ. οὐ γάρ
[2, 13]	βῆμα προσῆλθον ὁμοθυμαδὸν εὐφημήσοντες, πάντες	ὑφ´	ἑνὶ συνθήματι συλλαμβάνονται· προείρητο γὰρ
[2, 7]	τὸν τοῦ Περτίνακος βίον ζηλοῦντος·	ὑφ´	ὧν μάλιστα οἱ Ῥωμαῖοι ἐπείθοντο.
[2, 9]	ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς μέσης, ἐς	ὕψος	ἄραντα τὸν Σεβῆρον ὡς ὑπὸ
[2, 3]	ἄλλο τῶν βασιλικῶν συμβόλων ἐς	ὕψος	ἀρθῆναι πρὶν ἢ μαθεῖν τὴν
[2, 15]	οὐδὲν οὔτε πρὸς χάριν ἐς	ὕψος	ἐξαίρων, ὥσπερ ἐποίησαν οἱ κατ´

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/04/2007