Livre, Chap.
[2, 10]	τε πολεμικῶν ἔργων ἐγγεγύμνασθε ὑμεῖς	μὲν	ἀεὶ βαρβάροις ἀντιταττόμενοι, καὶ φέρειν
[2, 3]	δεῖξιν καὶ πίστιν εὐνοίας, ἄλλῳ	μὲν	ἂν τῷ θάρσος καὶ προθυμίαν
[2, 12]	Σεβήρου αὐτὸν ἐγκαταλιποῦσαν, ψηφίζεται τὸν	μὲν	ἀναιρεθῆναι, ἀποδειχθῆναι δὲ μόνον αὐτοκράτορα
[2, 1]	καὶ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. κεῖται	μὲν	γὰρ ὁ τύραννος δίκην δοὺς
[2, 4]	ἔργα ἐς τέλος ἀχθῆναι. πρῶτον	μὲν	γὰρ πᾶσαν τὴν κατ´ Ἰταλίαν
[2, 10]	οὔπω βεβαίας ἀρχῆς νομίζουσιν. ἐπὶ	μὲν	γὰρ τὸ χαριέντως καὶ μετὰ
[2, 11]	καὶ εἰρήνῃ προσεῖχον. ἐς ὅσον	μὲν	γὰρ ὑπὸ δημοκρατίας τὰ Ῥωμαίων
[2, 1]	ἦν δ´ ὁ Περτίναξ τὸ	μὲν	γένος Ἰταλιώτης, ἐν δὲ πολλαῖς
[2, 9]	ἦσαν ἐξουσίᾳ) Σεβῆρος, ἀνὴρ τὸ	μὲν	γένος Λίβυς, ἐς δὲ πραγμάτων
[2, 15]	αὐτῆς πάσης Ἀλβῖνος, ἀνὴρ τὸ	μὲν	γένος τῶν ἐκ τῆς συγκλήτου
[2, 3]	ἀγαθὰ μεγάλως ἐλπίζεται. καὶ τὰ	μὲν	δεινὰ τῶν ἔργων ἀεὶ μνημονεύεται
[2, 15]	Εὐρώπῃ τὰ Νίγρου φρονοῦσαν. ~τὰ	μὲν	δὴ πρὸς τὸν πόλεμον γενναίως
[2, 13]	εἰ ἐπίοιεν, ἀποκλείσαιεν αὐτούς. δίκην	μὲν	δὴ ταύτην ἔδοσαν οἱ τοῦ
[2, 5]	τείχει προσβάλλοι ὁ δῆμος. τέλος	μὲν	δὴ τοιοῦτο κατέλαβε τὸν Περτίνακα
[2, 6]	καὶ δευτέρας ἡμέρας διαδραμούσης οἱ	μὲν	δημόται ἕκαστος τὸ καθ´ αὑτὸν
[2, 3]	πλέον καρποῦσθαι νομίζει, ἐπεὶ τοῦ	μὲν	δημωφελοῦς καὶ κοινῇ διαφέροντος ὀλίγη
[2, 14]	καὶ ἰδίᾳ δεξιούμενος, λέγων ἥκειν	μὲν	ἔκδικος τοῦ Περτίνακος φόνου, τὴν
[2, 5]	καὶ ἱκετεύοντος σχῆμα ἐνδεικνύμενος. „τὸ	μὲν	ἐμέ“ ἔφη „πρὸς ὑμῶν ἀναιρεθῆναι
[2, 8]	κατασκευασθέντος ἔλεξε τοιάδε ἀνελθών· „τῆς	μὲν	ἐμῆς γνώμης τὸ πρᾶον καὶ
[2, 13]	πρὸς τὸ στρατόπεδον, κελεύων καταλιπεῖν	μὲν	ἐν τῷ στρατοπέδῳ τὰ ὅπλα
[2, 6]	τῷ τοῦ βασιλέως αἵματι, ἔμενον	μὲν	ἐντὸς τοῦ τείχους κατακλείσαντες ἑαυτούς,
[2, 5]	βίον μόνοι οἱ δορυφόροι, ἀσχάλλοντες	μὲν	ἐπὶ τοῖς παροῦσι, ποθοῦντες δὲ
[2, 5]	αὑτῷ καὶ προπεπραγμένων νομίσας, φεύγειν	μὲν	ἢ λαθεῖν οὐκ ἠθέλησεν, ὁμόσε
[2, 13]	αὐτοὺς πολεμίῳ νόμῳ, καὶ τιτρώσκειν	μὲν	ἢ παίειν μηδένα, συνέχειν δὲ
[2, 7]	ἐξουσίᾳ. ἦν δὲ αὐτὸς τὴν	μὲν	ἡλικίαν ἤδη μετρίως προβεβηκώς, εὐδοκιμήσας
[2, 2]	δῆμος τῶν Ῥωμαίων ἄνδρα τὴν	μὲν	ἡλικίαν σεμνόν, τὸν δὲ βίον
[2, 2]	ὁ Λαῖτος ἔλεξε τοιάδε· „Κόμοδος	μὲν	ἡμῖν ὁ βασιλεὺς τέθνηκεν ἀποπληξίᾳ·
[2, 11]	ἐν ἐσχάτῃ ἀπογνώσει ἦν, τοῦ	μὲν	Ἰλλυρικοῦ στρατοῦ τὴν δύναμιν καὶ
[2, 12]	τὰ ἐκείνου φρονεῖν προσεποιοῦντο, τοῦ	μὲν	Ἰουλιανοῦ καταγινώσκοντες ἀνανδρίαν, τοῦ δὲ
[2, 2]	ὁμολογοῦντες. ἐβόων δὲ διάφορα, οἳ	μὲν	κεῖσθαι τὸν τύραννον λέγοντες, οἳ
[2, 3]	ἐν ταῖς ἀμοιβαῖς, καὶ μικρὰ	μὲν	λαβοῦσιν ἀντιδοῦναι μείζω οὐχ οὕτως
[2, 13]	λάβοι. ἐπιστέλλει δὲ καὶ ἰδίᾳ	μὲν	λανθάνοντα γράμματα τοῖς τε χιλιάρχοις
[2, 3]	ὀνειδίζουσιν οὐκ εἰδότες, ὅτι τὸ	μὲν	μεγάλα καὶ ὡς ἔτυχε χαρίζεσθαι
[2, 10]	μὴ περιιδεῖν ἐρριμμένην, ἣ πρότερον	μὲν	μέχρι Μάρκου σεμνοπρεπῶς διοικουμένη σεβάσμιος
[2, 15]	δελεάζει τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἄλλως	μὲν	ὄντα τὴν γνώμην χαῦνον καὶ
[2, 13]	τε ὑπὸ τῶν χιλιαρχούντων, τὰ	μὲν	ὅπλα κατέλιπον πάντα, αὐτοὶ δὲ
[2, 6]	τὴν ἀρχὴν ὠνούμενος. ἀλλὰ τοῦτον	μὲν	οὐ προσήκαντο φοβηθέντες οἱ στρατιῶται
[2, 10]	δὲ δι´ εὐχῆς ἐστί, πρότερον	μὲν	οὐδέποτε ἀντιποιησαμένῳ τοιαύτης ἐλπίδος (ἴστε
[2, 4]	Ῥωμαίων ὑπὸ Περτίνακι ἀρχῇ. οἱ	μὲν	οὖν ἄλλοι πάντες ἄνθρωποι καὶ
[2, 12]	ὠνησάμενον οὕτω πονηρὸν τέλος. ὃ	μὲν	οὖν εὑρεθεὶς ἔρημός τε καὶ
[2, 2]	πλήθους τροφῆς ἀποπνιγεὶς διεφθάρη. τὸν	μὲν	οὖν κατέλαβε τέλος τὸ πεπρωμένον.
[2, 15]	ἐπὶ τὸν Νίγρον ἠπείγετο. τῆς	μὲν	οὖν ὁδοιπορίας τοὺς σταθμούς, καὶ
[2, 9]	ἐς τὴν ἀπόβασιν εὐτυχηθῇ. τὰ	μὲν	οὖν πολλὰ ἱστόρησεν αὐτός τε
[2, 1]	αὐτοῖς διέφερε ταῦτ´ εἰδέναι. τὸ	μὲν	οὖν σῶμα τοῦ βασιλέως οὕτως
[2, 13]	θύματα τῆς ἡμετέρας ἐξουσίας. εἰ	μὲν	οὖν ὑμῖν πρὸς τὰ τετολμημένα
[2, 3]	θρόνου. ἦν δὲ ἐκεῖνος εὐγενέστατος	μὲν	πάντων τῶν εὐπατριδῶν (ἀνέφερε γοῦν
[2, 9]	ἡγεμὼν τῶν Ἰλλυρικῶν κατασταθείς, ἀνδρείαν	μὲν	πᾶσαν ἐν ταῖς μάχαις πρὸς
[2, 11]	Σεβαστὸν περιῆλθεν ἡ μοναρχία, Ἰταλιώτας	μὲν	πόνων ἀπέπαυσε καὶ τῶν ὅπλων
[2, 2]	ἐν ἔργοις ἔμπειρον· ὧν οἱ	μὲν	πρεσβύτεροι καὶ τῶν στρατιωτικῶν αὐτοῦ
[2, 4]	ζήλῳ τε καὶ μιμήσει τοὺς	μὲν	πρεσβυτέρους ὑπομιμνήσκων εὔφραινε, τοὺς δ´
[2, 7]	ἦν δ´ ὁ Νίγρος τῶν	μὲν	πρὸ πολλοῦ ὑπατευσάντων, καθ´ ὃν
[2, 2]	καὶ οἱ στρατιῶται οὐχ ὁμοίᾳ	μὲν	προθυμίᾳ τῇ δὲ ἐκ τοῦ
[2, 4]	οὐκ ἔφερον εὐταξίαν. ἀλλὰ τὰ	μὲν	πρῶτα κατ´ ὀλίγον ὀκνηρούς τε
[2, 9]	τῆς τῶν στρατιωτῶν γνώμης, τὰ	μὲν	πρῶτα κατ´ ὀλίγους ἡγεμόνας τε
[2, 7]	τῆς βασιλείας ἐλπίδι. καὶ τὰ	μὲν	πρῶτα κατ´ ὀλίγους ἡγεμόνας τε
[2, 3]	βασιλέα προσηγόρευσαν, ὃ δὲ τὰ	μὲν	πρῶτα παρῃτεῖτο τῆς ἀρχῆς τὸ
[2, 9]	τὸν Ἰουλιανὸν ἁρπάσαι, καταγνοὺς τοῦ	μὲν	ῥᾳθυμίαν τοῦ δὲ ἀνανδρίαν, ἐπιθέσθαι
[2, 6]	δὲ τὸ κήρυγμα διεφοίτησεν, οἱ	μὲν	σεμνότεροί τε καὶ εὐσταθέστεροι τῆς
[2, 12]	ἐποιεῖτο. ἡ δὲ σύγκλητος ἐψηφίσατο	μὲν	ταῦτα, ὁρῶντες δὲ τὸν Ἰουλιανὸν
[2, 2]	τοὺς διαβοήσοντας ὅτι ὁ Κόμοδος	μὲν	τέθνηκε, Περτίναξ δὲ ἐπὶ τὸ
[2, 13]	ἀπῄεσαν δὴ ὀδυρόμενοι, καὶ ἠγάπων	μὲν	τὴν δοθεῖσαν σωτηρίαν, μετεγίνωσκον δὲ
[2, 6]	ἠθέλησαν. Ἰουλιανῷ δέ τινι, ἤδη	μὲν	τὴν ὕπατον τετελεκότι ἀρχήν, δοκοῦντι
[2, 9]	ἐκκλησίαζεν, {ᾠήθη} τὸν ἵππον ἀποσείσασθαι	μὲν	τὸν Περτίνακα καὶ ῥῖψαι, αὐτῷ
[2, 1]	ἐβουλεύοντο. ἔδοξε δὲ αὐτοῖς περὶ	μὲν	τοῦ θανάτου φήμην ἐγκατασπεῖραι, ὅτι
[2, 7]	εὐθέως καὶ κραιπάλαις ἐσχόλαξε, τῇ	μὲν	τῶν δημοσίων ἐπιμελείᾳ ῥᾳθύμως προσφερόμενος,
[2, 13]	ἔλεξε πρὸς αὐτοὺς τοιάδε· „ὅτι	μὲν	ὑμῶν καὶ σοφίᾳ κρείττους ἐσμὲν
[2, 13]	ὑμᾶς, ὁρᾶτε· ἐγὼ δὲ φείσομαι	μὲν	ὑμῶν ὡς μὴ φονεῦσαι, οὐδὲ
[2, 1]	ἐκφέρουσι τῶν φυλάκων, ὧν οἳ	μὲν	ὑπὸ μέθης ἐκραιπάλων, οἳ δὲ
[2, 13]	ἀξίαν τιμωρίαν, ἐστέ. ἀλλὰ τί	μὲν	χρὴ παθεῖν ὑμᾶς, ὁρᾶτε· ἐγὼ
[2, 13]	ἐχέγγυον τῆς φρουρᾶς προδόντας, τὰς	μὲν	ψυχὰς καὶ τὰ σώματα δῶρον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/04/2007