Livre, Chap. |
[2, 15] |
ἐπεὶ
δὲ
αὐτῷ
τὰ
πρὸς
|
τὸν |
Ἀλβῖνον
διὰ
σοφίας
ἀσφαλῶς
εἶχεν, |
[2, 8] |
καὶ
ἐκ
τοῦ
μηδένα
εἶναι
|
τὸν |
ἀνθεστῶτα
μηδὲ
κωλύοντα,
ὑπάρξει·
καὶ |
[2, 15] |
ὑποποιήσηται.
τιμῇ
τοίνυν
προσποιήτῳ
δελεάζει
|
τὸν |
ἄνθρωπον,
καὶ
ἄλλως
μὲν
ὄντα |
[2, 10] |
μέχρι
νῦν
τῷ
μηδένα
εὑρίσκεσθαι
|
τὸν |
ἄξιον
τῆς
ἀρχῆς
ἐσόμενον,
σπάνει |
[2, 6] |
ἀργύρου
πεπληρωμένους
ἔλεγε.
κατὰ
δὲ
|
τὸν |
αὐτὸν
καιρὸν
καὶ
Σουλπικιανός,
καὶ |
[2, 3] |
εὐπατριδῶν
(ἀνέφερε
γοῦν
ἐς
Αἰνείαν
|
τὸν |
Ἀφροδίτης
καὶ
Ἀγχίσου
τὴν
τοῦ |
[2, 13] |
στρατῷ,
ὁπηνίκα
ἂν
στῶσιν
ἐς
|
τὸν |
βασιλέα
ἀποβλέποντες
μετέωρόν
τε
τὴν |
[2, 3] |
ὀκνῶν
καὶ
μόλις
ἀνελθὼν
ἐπὶ
|
τὸν |
βασίλειον
θρόνον
ἔλεξε
τοιάδε·
„τὸ |
[2, 5] |
δὲ
εὐμοιρίας
καὶ
εὐταξίας
κατεχούσης
|
τὸν
|
βίον
μόνοι
οἱ
δορυφόροι,
ἀσχάλλοντες |
[2, 2] |
ἄνδρα
τὴν
μὲν
ἡλικίαν
σεμνόν,
|
τὸν |
δὲ
βίον
σώφρονα,
ἀρετῆς
δὲ |
[2, 12] |
Νίγρου
μέλλησίν
τε
καὶ
ῥᾳθυμίαν·
|
τὸν |
δὲ
Σεβῆρον
ἀκούοντες
ἤδη
παρόντα |
[2, 4] |
τῇ
συγκλήτῳ
καὶ
τῶν
πρὸς
|
τὸν |
δῆμον
γραφέντων,
ὑπερήδοντο
πάντες,
σεμνὸν |
[2, 6] |
ἐοικότες
κίνησίς
τε
ἄλογος
κατεῖχε
|
τὸν
|
δῆμον
ζητούντων
τοὺς
δράσαντας,
μήτε |
[2, 6] |
προείρηται.
~ἐπειδὴ
δὲ
διεφοίτησεν
ἐς
|
τὸν |
δῆμον
ἡ
τοῦ
βασιλέως
ἀναίρεσις, |
[2, 6] |
ὠνησάμενος
τὴν
ἀρχήν,
εἰκότως
ἐδεδίει
|
τὸν |
δῆμον
ὡς
ἐναντιωσόμενον.
ἀναλαβόντες
οὖν |
[2, 1] |
ἄνδρα
πρεσβύτην
τινὰ
καὶ
σώφρονα
|
τὸν |
διαδεξόμενον
τὴν
ἀρχήν,
ὅπως
αὐτοί |
[2, 6] |
δόλος
εἴη
ἐς
τὸ
ἐκδικηθῆναι
|
τὸν |
ἐκείνου
φόνον·
καθέντες
δὲ
κλίμακα |
[2, 7] |
καὶ
εὐδαίμονα,
σχεδὸν
παρὰ
πάντα
|
τὸν |
ἐνιαυτὸν
ἑορτάζουσιν
ἔν
τε
τῇ |
[2, 6] |
πολεμήσοντες,
ἐν
μέσοις
αὑτοῖς
ἔχοντες
|
τὸν
|
ἴδιον
βασιλέα,
ὑπέρ
τε
τῆς |
[2, 6] |
ἀρθέντες
ταῖς
ἐλπίσιν
αὐτοκράτορά
τε
|
τὸν |
Ἰουλιανὸν
ἀναγορεύουσι,
καὶ
πρὸς
τῷ
|
[2, 12] |
ἐψηφίσατο
μὲν
ταῦτα,
ὁρῶντες
δὲ
|
τὸν |
Ἰουλιανὸν
ἀποδειλιῶντα
καὶ
ἐν
ἀπογνώσει |
[2, 9] |
μετέωρον
φερομένην
τὸν
Νίγρον
καὶ
|
τὸν |
Ἰουλιανὸν
ἁρπάσαι,
καταγνοὺς
τοῦ
μὲν |
[2, 7] |
μάλιστα
τὸ
πλῆθος
συνιὸν
ἐκκλησιάζει,
|
τὸν |
Ἰουλιανὸν
ἐβλασφήμουν,
ἀρωγὸν
δὲ
τῇ
|
[2, 12] |
τὰς
σεβασμίους
τιμάς.
ἐπὶ
δὲ
|
τὸν |
Ἰουλιανὸν
εἷς
τῶν
χιλιαρχούντων
ἀναπέμπεται, |
[2, 6] |
ἐκείνου
φόνον·
καθέντες
δὲ
κλίμακα
|
τὸν
|
Ἰουλιανὸν
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος
ἀνεβίβασαν. |
[2, 12] |
ὡς
δὲ
ἔμαθεν
ἡ
σύγκλητος
|
τὸν |
Ἰουλιανὸν
οὕτως
κατεπτηχότα,
τὴν
δὲ |
[2, 7] |
τοῦ
δήμου
συνόδοις,
καὶ
βλασφημοῦντες
|
τὸν |
Ἰουλιανὸν
παρόντα
ἐκεῖνον
βασιλικαῖς
φωναῖς |
[2, 7] |
ὑπακούσεσθαι
προσδοκήσας,
καὶ
μάλιστα
τῷ
|
τὸν |
Ἰουλιανὸν
ὑπό
τε
τῶν
περὶ |
[2, 7] |
ἀμφιβόλοις
ἡδοναῖς
σκώπτειν.
ἔς
τε
|
τὸν |
ἱππόδρομον,
ὅπου
μάλιστα
τὸ
πλῆθος |
[2, 9] |
ὁ
δῆμος
συνιὼν
ἐκκλησίαζεν,
{ᾠήθη}
|
τὸν |
ἵππον
ἀποσείσασθαι
μὲν
τὸν
Περτίνακα |
[2, 9] |
οὐδ´
ἡμῖν
παραλειπτέον.
κατὰ
γὰρ
|
τὸν |
καιρὸν
ὃν
ἀπηγγέλη
Περτίναξ
παραλαβὼν |
[2, 2] |
γὰρ
καὶ
μάλιστα
ἐπιβουλεύοντα
ᾔδεσαν
|
τὸν
|
Κόμοδον.
ἔθεόν
τε
περί
τε |
[2, 1] |
~Ἀνελόντες
δὲ
|
τὸν |
Κόμοδον
οἱ
ἐπιβουλεύσαντες,
ὡς
ἐν
|
[2, 6] |
κηρυχθεῖσαν
καὶ
πραθεῖσαν
ἀρχὴν
εἶναι
|
τὸν |
κωλύοντα,
ἀρχηγὸν
καὶ
αἴτιον
ἀπρεποῦς |
[2, 1] |
δ´
ἐπὶ
τοῦ
σχήματος,
καὶ
|
τὸν |
Λαῖτον
ἅμα
τῷ
Ἐκλέκτῳ
εἰσελθόντα |
[2, 12] |
τοῦ
Σεβήρου
αὐτὸν
ἐγκαταλιποῦσαν,
ψηφίζεται
|
τὸν |
μὲν
ἀναιρεθῆναι,
ἀποδειχθῆναι
δὲ
μόνον |
[2, 2] |
ὑπὸ
πλήθους
τροφῆς
ἀποπνιγεὶς
διεφθάρη.
|
τὸν |
μὲν
οὖν
κατέλαβε
τέλος
τὸ |
[2, 2] |
τὸν
τύραννον
λέγοντες,
οἳ
δὲ
|
τὸν |
μονομάχον,
ἄλλοι
δὲ
ἀπρεπέστερα
βλασφημοῦντες. |
[2, 8] |
τε
τὰ
ἱερὰ
τῆς
Ἀντιοχείας
|
τὸν |
Νίγρον
ἄγουσι
καὶ
ἐς
τὴν |
[2, 10] |
Ἀντιόχειαν
οἰκοῦντες,
οὕς
φασι
περὶ
|
τὸν |
Νίγρον
ἐσπουδακέναι·
τὰ
δ´
ἄλλα |
[2, 15] |
λυσιτελῶς
τῇ
ἑαυτοῦ
ἀρχῇ
ἐπὶ
|
τὸν |
Νίγρον
ἠπείγετο.
τῆς
μὲν
οὖν |
[2, 9] |
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχὴν
μετέωρον
φερομένην
|
τὸν |
Νίγρον
καὶ
τὸν
Ἰουλιανὸν
ἁρπάσαι, |
[2, 13] |
βασιλέα
ὑμᾶς
δορυφορεῖν
καὶ
ἐς
|
τὸν |
ὅρκον
ἀσεβήσαντας
καὶ
ἐμφυλίῳ
καὶ |
[2, 9] |
βασιλείῳ
καὶ
ἐμφυλίῳ
αἵματι
μιάναντας
|
τὸν
|
ὅρκον,
ἔλεγέ
τε
δεῖν
ἐπαμῦναι |
[2, 5] |
καὶ
ἐπαχθῆ,
ζητῆσαι
δέ
τινα
|
τὸν |
πάλιν
αὐτοῖς
ἄνετον
καὶ
ἀκόλαστον |
[2, 13] |
ἂν
χειρώσαιτο
καὶ
αἰχμαλώτους
τοὺς
|
τὸν |
Περτίνακα
ἀνῃρηκότας
λάβοι.
ἐπιστέλλει
δὲ |
[2, 9] |
φαλάροις
κεκοσμημένον
ᾠήθη
βλέπειν,
φέροντα
|
τὸν |
Περτίνακα
ἐποχούμενον
διὰ
μέσης
τῆς |
[2, 2] |
πλὴν
συνεξεβόησαν
καὶ
Σεβαστὸν
προσεῖπον
|
τὸν |
Περτίνακα·
ἔς
τε
τὸ
ἐκείνου |
[2, 9] |
{ᾠήθη}
τὸν
ἵππον
ἀποσείσασθαι
μὲν
|
τὸν |
Περτίνακα
καὶ
ῥῖψαι,
αὐτῷ
δὲ |
[2, 1] |
εἶχεν
ἐλάττονα.
πρὸς
δὴ
τοῦτον
|
τὸν |
Περτίνακα
νυκτὸς
ἀκμαζούσης
πάντων
τε |
[2, 2] |
ἐς
τὴν
βασίλειον
αὐλὴν
ἀνήγαγον
|
τὸν |
Περτίνακα.
~ὃ
δὲ
ἐπείπερ
ἱδρύθη |
[2, 6] |
φοβηθέντες
οἱ
στρατιῶται
τὴν
πρὸς
|
τὸν
|
Περτίνακα
συγγένειαν,
μή
τις
ἄρα |
[2, 2] |
Λαῖτος
καὶ
Ἔκλεκτος
εἰσῆλθον
ἄγοντες
|
τὸν |
Περτίνακα·
συγκαλέσας
τε
τοὺς
στρατιώτας |
[2, 5] |
τέλος
μὲν
δὴ
τοιοῦτο
κατέλαβε
|
τὸν
|
Περτίνακα
χρησάμενον
βίῳ
καὶ
προαιρέσει |
[2, 5] |
καὶ
κραιπάλαις
διαγωγάς,
ἐβουλεύσαντο
ἀποσκευάσασθαι
|
τὸν |
Περτίνακα,
ὡς
ὄντα
αὐτοῖς
βαρὺν |
[2, 15] |
φρονοῦσαν.
~τὰ
μὲν
δὴ
πρὸς
|
τὸν |
πόλεμον
γενναίως
εὐτρέπιζεν,
ἅτε
δὲ |
[2, 5] |
γῆρας
αἰδούμενοι·
ἔτι
δὲ
λαλοῦντα
|
τὸν |
πρεσβύτην
οἱ
θρασύτεροι
ἐπιπεσόντες
φονεύουσι. |
[2, 11] |
ἐξέτειναν.
ἐξ
οὗ
δὲ
ἐς
|
τὸν |
Σεβαστὸν
περιῆλθεν
ἡ
μοναρχία,
Ἰταλιώτας
|
[2, 13] |
ἀγαθῶν
ἐλπίδων
ἐλθεῖν
ὡς
μέλλοντας
|
τὸν |
Σεβῆρον
δορυφορήσειν.
πιστεύσαντες
δὴ
οἱ |
[2, 10] |
τε
καὶ
σωμάτων.
τοιαῦτα
εἰπόντα
|
τὸν |
Σεβῆρον
εὐφημήσαντες
οἱ
στρατιῶται,
καλοῦντες |
[2, 12] |
τριῶν
ἡμερῶν
παραδραμουσῶν,
ἐπείπερ
ἤδη
|
τὸν |
Σεβῆρον
καὶ
αὐτῇ
τῇ
πόλει |
[2, 12] |
δι´
ὧν
ἐσπένδετο
δὴ
πρὸς
|
τὸν |
Σεβῆρον
καὶ
αὐτοκράτορα
ἀναδείξας
κοινωνὸν
|
[2, 12] |
ἀναιρεθῆναι,
ἀποδειχθῆναι
δὲ
μόνον
αὐτοκράτορα
|
τὸν |
Σεβῆρον·
πρεσβείαν
τε
πρὸς
αὐτὸν |
[2, 11] |
φράξας
τὴν
ἀρχὴν
ὠχυρώσατο.
ὅθεν
|
τὸν |
Σεβῆρον
προσιόντα
πυνθανόμενοι
τότε
μετὰ |
[2, 9] |
ἀγορᾶς
μέσης,
ἐς
ὕψος
ἄραντα
|
τὸν |
Σεβῆρον
ὡς
ὑπὸ
πάντων
ὁρᾶσθαί |
[2, 15] |
ὑπόθεσιν
ποιούμενοι
πάσης
τῆς
πραγματείας
|
τὸν |
Σεβήρου
βίον.
ἐμοὶ
δὲ
σκοπὸς |
[2, 3] |
παρ´
αὐτῶν
τυχὼν
ἔς
τε
|
τὸν |
τοῦ
Διὸς
νεὼν
καὶ
τὰ |
[2, 7] |
ὡς
ἐπιεικοῦς
καὶ
δεξιοῦ
καὶ
|
τὸν
|
τοῦ
Περτίνακος
βίον
ζηλοῦντος·
ὑφ´ |
[2, 14] |
τῶν
πρεσβυτέρων
καὶ
γνωριζόντων
αὐτοῦ
|
τὸν |
τρόπον,
οἳ
προύλεγον
λανθάνοντες,
ὅτι |
[2, 2] |
δὲ
διάφορα,
οἳ
μὲν
κεῖσθαι
|
τὸν |
τύραννον
λέγοντες,
οἳ
δὲ
τὸν |
[2, 3] |
ἀχάριστον
ὀνομάζεται.
ὁρῶ
δὴ
οὐ
|
τὸν |
τυχόντα
μοι
ἐπηρτημένον
ἀγῶνα
πρὸς |
[2, 15] |
τε
ἕκαστα
καὶ
παρατάξεις,
καὶ
|
τὸν |
τῶν
ἑκατέρωθεν
πεσόντων
ἀριθμὸν
στρατιωτῶν |
[2, 4] |
καὶ
ἰσότιμος
ἦν
ὡς
καὶ
|
τὸν |
υἱὸν
αὐτοῦ
ἤδη
μειράκιον
ὄντα |
[2, 9] |
τὸ
προελθεῖν
καὶ
θῦσαι
καὶ
|
τὸν |
ὑπὲρ
τῆς
Περτίνακος
βασιλείας
ὅρκον |
[2, 1] |
τῆς
οἰκίας
ταῖς
θύραις
διεγείρουσι
|
τὸν |
φυλάσσοντα.
ἀνοίξας
δὲ
ἐκεῖνος
καὶ
|