Livre, Chap.
[2, 15]	τὴν τῆς ἀρχῆς φροντίδα· δεῖσθαι	γὰρ	ἀνδρὸς εὐγενοῦς καὶ τοιούτου τήν
[2, 5]	μακρὸν γῆρας ἐνδόξως ἐλάσαντι. παντὶ	γὰρ	ἀνθρώπων βίῳ ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι·
[2, 8]	χρησόμενος περὶ τῶν καθεστώτων· τὸ	γὰρ	ἀποβησόμενον εἰ εὐτυχηθείη, κοινὴν ἐμοί
[2, 4]	δορυφορεῖν εἰώθασι τοὺς βασιλέας. κωλυόμενοι	γὰρ	ἁρπάζειν τε καὶ ὑβρίζειν ἔς
[2, 8]	ἔλεγε μὴ δεῖσθαι συμμάχων· τὴν	γὰρ	ἀρχὴν αὑτῷ βεβαίως ὠχυρῶσθαι, ἀναιμωτί
[2, 11]	λαμβάνοντες, χάριν οὐκ ᾔδεσαν· ὄφλημα	γὰρ	αὐτὸν ἀποτίνειν ἀλλ´ οὐ δωρεὰν
[2, 1]	ἢ ὡς πένητα τηρήσας. ἦν	γὰρ	αὐτῷ καὶ τοῦτο μέρος τῶν
[2, 6]	τι τῆς συνηθείας δορυφορούμενος· ἅτε	γὰρ	βίᾳ καὶ παρὰ γνώμην τοῦ
[2, 1]	ἀναγνώσεως ἐν συνηθείᾳ) ἀνάγνωθι. οὕτως	γὰρ	γνώσῃ, τίνα τε κίνδυνον ἐφύγομεν,
[2, 8]	αὐτὸν σπουδὴν τῶν ἀνθρώπων. ὡς	γὰρ	διιπταμένη ἡ φήμη πάντα ἐπῆλθεν
[2, 1]	τί δὴ μέλλετε; ὑμεῖς τε	γὰρ	δράσετε τὸ κεκελευσμένον, ἐγώ τε
[2, 14]	καὶ ἀκονιτὶ τοσαῦτα κατωρθωκότα. πάντα	γὰρ	ἐν αὐτῷ ἐθαυμάζετο, μάλιστα δὲ
[2, 3]	τοσαύτης παρ´ ὑμῶν τιμῆς. οὐ	γὰρ	ἐν τῇ καθέδρᾳ ἡ προεδρία,
[2, 1]	αἰφνιδίως τετελευτήκοι ἀποπληξίας ἐπιπεσούσης· καὶ	γὰρ	ἐνδεχομένων πίστιν ἕξειν ᾤοντο τὴν
[2, 13]	προδεδομένοι καὶ σοφίσματι ἑαλωκότες· τί	γὰρ	ἐνῆν δρᾶσαι γυμνοῖς πρὸς ὡπλισμένους
[2, 5]	οὐκ ἐμὸν τὸ ἁμάρτημα· ἴστε	γὰρ	ἔξω πάσης ὄντα με ὑποψίας
[2, 1]	τῶν προβεβιωμένων σοι λέγων; οὐ	γὰρ	ἐπ´ ὀλέθρῳ τῷ σῷ ἥδε
[2, 3]	ἀγῶνα οὐ μικρὸν ἐμποιεῖ. μεγάλων	γὰρ	εὐεργεσιῶν προϋπαρχουσῶν τὸ ἰσότιμον δυσέφικτον
[2, 2]	ἄλλος, ἀλλ´ αὐτὸς αὑτῷ· συμβουλεύουσι	γὰρ	ἡμῖν ἀεὶ τὰ ἄριστα καὶ
[2, 9]	δὲ Παιόνων πάντων (ὑπὸ μιᾷ	γὰρ	ἦσαν ἐξουσίᾳ) Σεβῆρος, ἀνὴρ τὸ
[2, 2]	τοῦ παρόντος πλήθους ἀνάγκῃ (καὶ	γὰρ	ἦσαν πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ δήμου
[2, 2]	ἐπ´ ἀξιώσεως ἢ πλουσίοις· ἐκείνοις	γὰρ	καὶ μάλιστα ἐπιβουλεύοντα ᾔδεσαν τὸν
[2, 3]	προνοίᾳ τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας (κινδύνων	γὰρ	καὶ μειζόνων πολλάκις ἦν καταφρονήσας)
[2, 3]	γένους ἐπὶ τοῦτο ἐλθόντα. εἰ	γὰρ	καὶ ὁ βίος αὐτῷ διὰ
[2, 6]	παρὰ μέθην καὶ κραιπάλην· ἦν	γὰρ	καὶ τῶν ἐπὶ βίῳ μὴ
[2, 11]	πυνθανομένας τοσούτου ἔφοδον στρατοῦ. οἱ	γὰρ	κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἄνθρωποι, ὅπλων
[2, 3]	τῶν ἔργων ἀεὶ μνημονεύεται (τὸ	γὰρ	λυπῆσαν δυσαπάλειπτον) τὰ δὲ χρηστὰ
[2, 9]	μεμνημένους τῆς Περτίνακος ἠγεμονίας· ὑπὸ	γὰρ	Μάρκῳ βασιλεύοντι πολλὰ ἐγείρας σὺν
[2, 14]	ἐπὶ τὴν ἀνατολὴν ἠπείγετο· ἔτι	γὰρ	μέλλοντος καὶ ὑπτιάζοντος τοῦ Νίγρου,
[2, 4]	λοιποὶ πάντες βιώσεσθαι προσεδόκων. οὕτω	γὰρ	μέτριος καὶ ἰσότιμος ἦν ὡς
[2, 13]	ἄλλῳ ὁ Σεβῆρος σοφίσματι· δεδιὼς	γὰρ	μὴ ἄρα μετὰ τὸ ἀποζωσθῆναι
[2, 6]	πρὸς τοὺς ἄρχοντας αἰδοῦς. τὸ	γὰρ	μήτε τοῖς οὕτως ὠμῶς τετολμημένοις
[2, 2]	κατέλαβε τέλος τὸ πεπρωμένον. οὐδὲ	γὰρ	μία οὐδ´ ἡ αὐτὴ πᾶσιν
[2, 11]	τῶν στρατιωτῶν εὔνοιαν ἐπιστώσατο· οὐ	γὰρ	μόνον αὐτὸν συμπονοῦντα ἀλλὰ καὶ
[2, 10]	οὐδέποτε ἀντιποιησαμένῳ τοιαύτης ἐλπίδος (ἴστε	γάρ	μου τὸ πρὸς τοὺς βασιλεύσαντας
[2, 1]	τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. κεῖται μὲν	γὰρ	ὁ τύραννος δίκην δοὺς τὴν
[2, 8]	ἀνθεστῶτα μηδὲ κωλύοντα, ὑπάρξει· καὶ	γὰρ	οἱ τὰ ἐκεῖθεν ἀγγέλλοντές φασι
[2, 7]	δύνασθαι ἀποπληρῶσαι ἃ ὑπέσχετο· οὔτε	γὰρ	οἴκοθεν ἦν αὐτῷ τοσαῦτα χρήματα
[2, 14]	δύναμις μεγίστῳ τάχει συνεσκευάσθη· ᾔδει	γὰρ	οὐ μικρᾶς δυνάμεως δεόμενος πρὸς
[2, 4]	ἐς τέλος ἀχθῆναι. πρῶτον μὲν	γὰρ	πᾶσαν τὴν κατ´ Ἰταλίαν καὶ
[2, 6]	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνεβίβασαν. οὐ	γὰρ	πρότερον ἀνοῖξαι τὰς πύλας ἤθελον
[2, 7]	κατὰ τὴν ἀνατολὴν ἀνθρώποις· οὕτω	γὰρ	ῥᾷστα ἤλπιζε πάντας αὑτῷ προσχωρήσειν,
[2, 4]	βασιλέα ἕξειν ἐλπίζοντες. τούς τε	γὰρ	στρατιώτας ἐκέλευσε παύσασθαι τῆς πρὸς
[2, 2]	τῇ τοῦ Περτίνακος ἀρχῇ ἐσομένην	γὰρ	σώφρονα μὴ πάνυ τι ἀποδέξεσθαι
[2, 5]	ὕστερον ὑμῖν ἐπικίνδυνον ᾖ. οὐ	γάρ	τι ἐμαυτῷ σύνοιδα λυπήσαντι ὑμᾶς.
[2, 10]	βεβαίας ἀρχῆς νομίζουσιν. ἐπὶ μὲν	γὰρ	τὸ χαριέντως καὶ μετὰ παιδιᾶς
[2, 9]	ὄναρ, οὐδ´ ἡμῖν παραλειπτέον. κατὰ	γὰρ	τὸν καιρὸν ὃν ἀπηγγέλη Περτίναξ
[2, 13]	ὑφ´ ἑνὶ συνθήματι συλλαμβάνονται· προείρητο	γὰρ	τῷ τοῦ Σεβήρου στρατῷ, ὁπηνίκα
[2, 2]	βίου συντελοῦσιν. ἀλλ´ ἀντ´ ἐκείνου	γὰρ	ὑμῖν ἄγομεν ἡμεῖς τε καὶ
[2, 11]	εἰρήνῃ προσεῖχον. ἐς ὅσον μὲν	γὰρ	ὑπὸ δημοκρατίας τὰ Ῥωμαίων διῳκεῖτο
[2, 5]	πείσειν ἔμελλε, καὶ οὐκ ὀλίγοι	γε	ἀποστραφέντες ἀνεχώρουν σεμνοῦ βασιλέως γῆρας
[2, 13]	εἴληφθε γοῦν ῥᾳδίως, καὶ ἀκονιτί	γε	ἑαλώκατε. ἔστι δ´ ἐν ἐμοὶ
[2, 4]	ἂν ἔτι καὶ πλείονα, ὥς	γε	τὰ τῆς προαιρέσεως ἐνεδείκνυτο, εὐεργετήσειν
[2, 10]	τῆς βοῆς ὑμῶν ἀνάσχοιντο, οὔτι	γε	τῆς μάχης. εἰ δέ τινες
[2, 5]	δὲ τοῦτο ἐξ ἐπιβουλῆς οἴεσθε	γεγενῆσθαι,	οὐκ ἐμὸν τὸ ἁμάρτημα· ἴστε
[2, 1]	τοῖς λεχθεῖσιν. ἐπιγνοὺς δὲ τὰ	γεγραμμένα	ὁ Περτίναξ, πεισθείς τε ἀνδράσι
[2, 9]	γνώμην, διέπεμπε καὶ ἐς τὰ	γειτνιῶντα	ἔθνη καὶ πρὸς πάντας τοὺς
[2, 15]	ἐπιθυμίαν, θαρρῶν {ἢ} πλούτῳ καὶ	γένει	δυνάμει τε στρατοῦ γνώσει τε
[2, 5]	τοὺς ἔξωθεν κινδύνους ἀπείργοντας αὐτοὺς	γενέσθαι	φονεῖς καὶ μὴ μόνον ἐμφυλίῳ
[2, 10]	πάντως ὑμῖν ἐς ἀνδρείαν ὑπάρχει	γενναῖα	ἐφόδια, ὡς μηδὲ εἰ βουληθείη
[2, 11]	εἴχετο. συντόνῳ δὲ σπουδῇ καὶ	γενναίοις	πόνοις τὴν ὁδὸν ἐπετάχυνε, μήτε
[2, 9]	ὕπνον κατηνέχθη, μέγαν δὲ καὶ	γενναῖον	ἵππον βασιλικοῖς φαλάροις κεκοσμημένον ᾠήθη
[2, 10]	ἀδρανίαν καταγνώσονται, οὔτε τὸ ὑμέτερον	γενναῖον	καὶ πρὸς τὰς μάχας ἐμβριθὲς
[2, 14]	γνώμης τό τε τῶν πόνων	γενναῖον	καὶ τὸ ἐς τὰ τολμώμενα
[2, 9]	Λίβυς, ἐς δὲ πραγμάτων διοίκησιν	γενναῖος	ἅμα καὶ θυμοειδής, σκληρῷ τε
[2, 9]	τὰ σώματα οἱ ἐκεῖσε ἄνθρωποι	γενναιότατοί	τε καὶ μεγάλοι εἰσὶ καὶ
[2, 13]	λογάδας ἐπιλέκτους τε καὶ ὅσους	γενναιοτάτους	ἠπίστατο, δι´ ἑτέρων ὁδῶν καὶ
[2, 15]	μὲν δὴ πρὸς τὸν πόλεμον	γενναίως	εὐτρέπιζεν, ἅτε δὲ ἀνὴρ προμηθής
[2, 9]	παντάπασιν ἔρριπται οὐδενὸς ὄντος τοῦ	γενναίως	ἢ κατ´ ἀξίαν αὐτὴν διοικοῦντος.
[2, 6]	τῶν δωμάτων ἐπὶ τῇ πομπῇ	γένοιτο,	ἀνήγαγον αὐτὸν ἐς τὰ βασίλεια,
[2, 3]	τις ἐς τὸ κοινὸν χρηστὴ	γένοιτο	μεταβολή, αὐτός τι πλέον καρποῦσθαι
[2, 3]	μὴ καταισχύνει. ὅσῳ δὲ τὰ	γενόμενα	ὡς φαῦλα μισεῖται, τοσούτῳ τὰ
[2, 13]	μετὰ τὸ ἀποζωσθῆναι ἐν ἀπογνώσει	γενόμενοι	ἀναδράμωσιν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον καὶ
[2, 1]	ἱστορίας δεδήλωται, κρύψαι τε τὸ	γενόμενον	βουλόμενοι, ὡς ἂν τοὺς φυλάσσοντας
[2, 1]	ἑταίρων τε καὶ στρατηγῶν ἐντιμότατον	γενόμενον,	ἢ διὰ σεμνότητα αἰδούμενος ἢ
[2, 6]	ὑπατευκότων, ἔπαρχός τε τῆς πόλεως	γενόμενος	(πατὴρ δὲ ἦν τῆς Περτίνακος
[2, 1]	δ´ ὁ Περτίναξ τὸ μὲν	γένος	Ἰταλιώτης, ἐν δὲ πολλαῖς στρατιωτικαῖς
[2, 9]	ἐξουσίᾳ) Σεβῆρος, ἀνὴρ τὸ μὲν	γένος	Λίβυς, ἐς δὲ πραγμάτων διοίκησιν
[2, 15]	πάσης Ἀλβῖνος, ἀνὴρ τὸ μὲν	γένος	τῶν ἐκ τῆς συγκλήτου εὐπατριδῶν,
[2, 3]	Ἀφροδίτης καὶ Ἀγχίσου τὴν τοῦ	γένους	διαδοχήν) ἔτι δὲ καὶ τὴν
[2, 3]	ἄνδρα ἐξ ἰδιωτικοῦ καὶ ἀσήμου	γένους	ἐπὶ τοῦτο ἐλθόντα. εἰ γὰρ
[2, 6]	πρὸς τῷ οἰκείῳ καὶ ἐκ	γένους	ὀνόματι Κόμοδον ἀξιοῦσιν ἀποκαλεῖσθαι. τά
[2, 2]	καὶ πατέρα καλεῖ πάσαις τε	γεραίρει	εὐφημίας. τότε καὶ οἱ στρατιῶται
[2, 1]	εὐδοκιμήσας πράξεσι, πολλὰ δὲ κατὰ	Γερμανῶν	καὶ τῶν ὑπὸ τὴν ἀνατολὴν
[2, 9]	πολλὰ ἐγείρας σὺν αὐτοῖς κατὰ	Γερμανῶν	τρόπαια, στρατηγός τε καὶ ἡγεμὼν
[2, 4]	εἴη, καταλαμβάνειν, ἐπιμεληθέντι τε καὶ	γεωργήσαντι	δεσπότῃ εἶναι. ἔδωκέ τε γεωργοῦσιν
[2, 11]	ὅπλων καὶ πολέμων πάλαι ἀπηλλαγμένοι,	γεωργίᾳ	καὶ εἰρήνῃ προσεῖχον. ἐς ὅσον
[2, 4]	γεωργήσαντι δεσπότῃ εἶναι. ἔδωκέ τε	γεωργοῦσιν	ἀτέλειαν πάντων ἐς δέκα ἔτη
[2, 11]	ἄλλα ἐν τῇ καθ´ ἡμᾶς	γῇ,	ἐν τείχους σχήματι περίκειται καὶ
[2, 11]	ἢ ὀρῶν προβλήμασιν ἐρήμῳ τε	γῇ	καὶ δυσβάτῳ φράξας τὴν ἀρχὴν
[2, 11]	ὅπλοις Ἰταλιῶται πάντες ἦσαν καὶ	γῆν	καὶ θάλασσαν ἐκτήσαντο, Ἕλλησι πολεμήσαντες
[2, 5]	γε ἀποστραφέντες ἀνεχώρουν σεμνοῦ βασιλέως	γῆρας	αἰδούμενοι· ἔτι δὲ λαλοῦντα τὸν
[2, 5]	ἢ βαρὺ πρεσβύτῃ ἐς μακρὸν	γῆρας	ἐνδόξως ἐλάσαντι. παντὶ γὰρ ἀνθρώπων
[2, 3]	παρῃτεῖτο τῆς ἀρχῆς τὸ ἐπίφθονον	γῆράς	τε προϊσχόμενος συγγνώμης ἐδεῖτο εἶναί
[2, 10]	ἄνδρα φόνῳ ἀπεσκευάσαντο. τὴν δὲ	γῆς	καὶ θαλάττης τοσαύτην ἀρχὴν ὠνησάμενός
[2, 11]	καὶ βαρβάροις· οὐδέ τι ἦν	γῆς	μέρος ἢ κλίμα οὐρανοῦ ὅπου
[2, 7]	παντὸς καὶ τῆς μέχρις Εὐφράτου	γῆς	ὑπὸ τῇ Νίγρου ὄντων ἐξουσίᾳ.
[2, 10]	μισούμενον, ἐπεὶ τὰ πλεῖστα τῶν	γινομένων	οὐκ ἐς ἐκεῖνον ἀνεφέρομεν, ἀλλ´
[2, 8]	σπουδῇ καὶ ταῖς ὑποσχέσεσι χάριν	γινώσκων	ἔλεγε μὴ δεῖσθαι συμμάχων· τὴν
[2, 3]	ἁρμόζει· καὶ λαβόμενος τῆς χειρὸς	Γλαβρίωνος	εἷλκεν αὐτὸν καθίζεσθαι κελεύων ἐπὶ
[2, 9]	πρὸς τὸ χρειῶδες, διά τε	γλώττης	προΐετο ὅσα μὴ ἔφερεν ἐπὶ
[2, 8]	τῶν κατὰ τὴν ἀνατολὴν στρατοπέδων	γνώμῃ.	~ταῦτα δὲ αὐτοῦ διατυποῦντος καὶ
[2, 8]	ἃ ὑπέσχετο. τίνα τοίνυν ἔχετε	γνώμην,	δηλώσατε. τοιαῦτά τινα εἰπόντος αὐτοῦ,
[2, 9]	ὡς ἔγνω τὴν τῶν Παιόνων	γνώμην,	διέπεμπε καὶ ἐς τὰ γειτνιῶντα
[2, 9]	τοίνυν ὁ Σεβῆρος ἀρθεὶς τὴν	γνώμην,	ἐλπίζων τε θείᾳ προνοίᾳ ἐπὶ
[2, 3]	νύκτωρ ἀναγαγόντων, φροντίσι μεγίσταις τὴν	γνώμην	ἐταράττετο· πάνυ τε αὐτόν, καίτοι
[2, 8]	διὸ παρῆλθον πευσόμενος ὑμῶν τίνα	γνώμην	ἔχοιτε καὶ τί πρακτέον ἡγοῖσθε,
[2, 13]	βασιλέα ἀποβλέποντες μετέωρόν τε τὴν	γνώμην	ἔχοντες, κυκλώσασθαι αὐτοὺς πολεμίῳ νόμῳ,
[2, 8]	διά τε τὴν τῶν Ῥωμαίων	γνώμην	καὶ τὴν περὶ αὐτὸν σπουδὴν
[2, 3]	αὑτὸν ἕκαστος εἰ μὴ κατὰ	γνώμην	προχωροίη, οὐδέν τι μέγα ὠφελεῖσθαι
[2, 3]	ἀρθῆναι πρὶν ἢ μαθεῖν τὴν	γνώμην	τῆς συγκλήτου βουλῆς. ἐπεὶ δὲ
[2, 14]	μόνον τοὔνομα ἀλλὰ καὶ τὴν	γνώμην.	τοιαῦτά τινα λέγων ὑπηγάγετο τοὺς
[2, 6]	ἅτε γὰρ βίᾳ καὶ παρὰ	γνώμην	τοῦ δήμου μετά τε αἰσχρᾶς
[2, 15]	καὶ ἄλλως μὲν ὄντα τὴν	γνώμην	χαῦνον καὶ ἁπλοϊκώτερον, τότε δὲ
[2, 9]	προΐετο ὅσα μὴ ἔφερεν ἐπὶ	γνώμης.	~θεραπεύσας οὖν διὰ γραμμάτων πάντας
[2, 8]	ἔκ τε τῆς τῶν καλούντων	γνώμης	καὶ ἐκ τοῦ μηδένα εἶναι
[2, 7]	δὲ τῆς τοῦ δήμου Ῥωμαίων	γνώμης	καὶ τῆς ἐπαλλήλου ἐν ταῖς
[2, 4]	αὐτοῦ στρατείαις ἀρετῆς, πίστει τε	γνώμης	ὅτι μηδένα ἑκὼν ἀδικήσει ποτὲ
[2, 9]	ἀπόπειραν ἐποιεῖτο τῆς τῶν στρατιωτῶν	γνώμης,	τὰ μὲν πρῶτα κατ´ ὀλίγους
[2, 8]	τοιάδε ἀνελθών· „τῆς μὲν ἐμῆς	γνώμης	τὸ πρᾶον καὶ πρὸς τὰ
[2, 14]	μάλιστα δὲ τὸ ἀγχίνουν τῆς	γνώμης	τό τε τῶν πόνων γενναῖον
[2, 7]	ὅ τε δῆμος αἰσθόμενος τῆς	γνώμης	τῶν στρατιωτῶν εἶχον αὐτὸν ἐν
[2, 2]	τὸ στρατόπεδον καὶ πεῖραν τῆς	γνώμης	τῶν στρατιωτῶν λαβεῖν· πείσειν δὲ
[2, 1]	πεπίστευκας, λαβὼν τουτὶ τὸ γραμματεῖον	(γνωρίζεις	δὲ τὴν Κομόδου χεῖρα, οὔσης
[2, 14]	δέ τινες τῶν πρεσβυτέρων καὶ	γνωριζόντων	αὐτοῦ τὸν τρόπον, οἳ προύλεγον
[2, 7]	διαθέουσα ἡ φήμη ἔκπυστα καὶ	γνώριμα	ποιῇ τοῖς τε στρατιώταις καὶ
[2, 8]	εὐλαβὲς ἴσως ἐστὶν ὑμῖν πάλαι	γνώριμον·	οὐδ´ ἂν νῦν ἐς ὑμᾶς
[2, 15]	καὶ γένει δυνάμει τε στρατοῦ	γνώσει	τε τῇ παρὰ Ῥωμαίοις, ἐπιθῆται
[2, 1]	ἐν συνηθείᾳ) ἀνάγνωθι. οὕτως γὰρ	γνώσῃ,	τίνα τε κίνδυνον ἐφύγομεν, καὶ
[2, 1]	ἑκάστοτε συμβήσεσθαι φάσκων. ἐν τοσαύτῃ	γοῦν	αὐτόν φασι μεῖναι ψυχῆς ἀταραξίᾳ
[2, 3]	μὲν πάντων τῶν εὐπατριδῶν (ἀνέφερε	γοῦν	ἐς Αἰνείαν τὸν Ἀφροδίτης καὶ
[2, 13]	συμμάχων πλήθει, ἔργῳ ὁρᾶτε· εἴληφθε	γοῦν	ῥᾳδίως, καὶ ἀκονιτί γε ἑαλώκατε.
[2, 9]	δόλου λέγοιτο ἢ πράττοιτο. πιστεύσαντες	γοῦν	τῷ Σεβήρῳ προσποιουμένῳ χαλεπαίνειν καὶ
[2, 15]	κοινωνίᾳ. ἐπιστέλλει δὲ αὐτῷ φιλικώτατα	γράμματα	δῆθεν, ἱκετεύων ἐπιδοῦναι αὑτὸν ἐς
[2, 12]	ἀθροισθῆναι κελεύσας τὴν σύγκλητον καταπέμπει	γράμματα,	δι´ ὧν ἐσπένδετο δὴ πρὸς
[2, 13]	δὲ καὶ ἰδίᾳ μὲν λανθάνοντα	γράμματα	τοῖς τε χιλιάρχοις καὶ τοῖς
[2, 1]	οὐ πεπίστευκας, λαβὼν τουτὶ τὸ	γραμματεῖον	(γνωρίζεις δὲ τὴν Κομόδου χεῖρα,
[2, 15]	τότε δὲ καὶ πολλὰ διὰ	γραμμάτων	ὀμόσαντι τῷ Σεβήρῳ πιστεύσαντα. Καίσαρα
[2, 10]	ἐπὶ γνώμης. ~θεραπεύσας οὖν διὰ	γραμμάτων	πάντας τοὺς κατὰ τὸ Ἰλλυρικὸν
[2, 4]	καὶ τῶν πρὸς τὸν δῆμον	γραφέντων,	ὑπερήδοντο πάντες, σεμνὸν καὶ ἤπιον
[2, 15]	ἑβδομήκοντα πράξεις πολλῶν βασιλέων συντάξαντι	γράψαι,	ἃς αὐτὸς οἶδα. τὰ κορυφαιότατα
[2, 15]	ὥσπερ ἐποίησαν οἱ κατ´ ἐκεῖνον	γράψαντες,	οὔτε παραλείπων εἴ τι λόγου
[2, 11]	στρατιωτῶν δεόμενος ὁπλίζεσθαί τε καὶ	γυμνάζεσθαι	πρό τε τῆς πόλεως τάφρους
[2, 4]	τὰ συνήθη προϊόντα διδασκαλεῖα καὶ	γυμνάσια	ἰδιωτεύοντα ὁμοίως τοῖς λοιποῖς παιδεύεσθαί
[2, 13]	ἐπισείειν, ὡς δέει τοῦ τρωθῆναι	γυμνοί	τε πρὸς ὡπλισμένους καὶ ὀλίγοι
[2, 13]	ἑαλωκότες· τί γὰρ ἐνῆν δρᾶσαι	γυμνοῖς	πρὸς ὡπλισμένους καὶ ὀλίγοις πρὸς
[2, 13]	εἴ τινας περίκεισθε ἐσθῆτας στρατιωτικάς,	γυμνοὺς	ἀποπέμπειν. παραγγέλλω τε ὑμῖν ἀπιέναι
[2, 13]	τι σύμβολον ἔφερον στρατιωτικόν, ἀφαρπάσαντες	γυμνοὺς	ἐξέπεμπον. οἳ δὲ ὑπεῖκον προδεδομένοι
[2, 6]	(πατὴρ δὲ ἦν τῆς Περτίνακος	γυναικός)	ἧκε τὴν ἀρχὴν ὠνούμενος. ἀλλὰ
[2, 6]	πείθουσιν οὖν αὐτὸν ἥ τε	γυνὴ	καὶ ἡ θυγάτηρ τό τε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/04/2007