Livre, Chap. |
[2, 10] |
ἔργων
ἐγγεγύμνασθε
ὑμεῖς
μὲν
ἀεὶ
|
βαρβάροις
|
ἀντιταττόμενοι,
καὶ
φέρειν
πόνους
πάντας, |
[2, 11] |
θάλασσαν
ἐκτήσαντο,
Ἕλλησι
πολεμήσαντες
καὶ
|
βαρβάροις· |
οὐδέ
τι
ἦν
γῆς
μέρος |
[2, 2] |
φέρουσι
διὰ
μνήμης.
τό
τε
|
βάρβαρον
|
οὐ
χρήμασιν
ἔτι
θεραπεύσομεν,
πείρᾳ |
[2, 9] |
Ῥήνου
ἐπικείμενον,
ἀπεῖργον
τοὺς
ἐπέκεινα
|
βαρβάρους, |
φρουρεῖ
τὴν
Ῥωμαίων
ἀρχήν.
ἡγεῖτο |
[2, 1] |
καὶ
τῶν
ὑπὸ
τὴν
ἀνατολὴν
|
βαρβάρων
|
ἐγείρας
τρόπαια,
μόνος
τε
περιλειφθεὶς |
[2, 4] |
ἔπειθεν.
ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τῶν
|
βαρβάρων, |
ὅσοι
πρότερον
ἀφηνίαζον
ἢ
ἐστασίαζον, |
[2, 5] |
ἀναιρεθῆναι
οὐδέν
τι
μέγα
ἢ
|
βαρὺ |
πρεσβύτῃ
ἐς
μακρὸν
γῆρας
ἐνδόξως |
[2, 5] |
τὸν
Περτίνακα,
ὡς
ὄντα
αὐτοῖς
|
βαρὺν |
καὶ
ἐπαχθῆ,
ζητῆσαι
δέ
τινα
|
[2, 14] |
δημευθήσεσθαι,
μήτε
συκοφαντοῦντος
ἀνέξεσθαι,
ἀλλὰ
|
βαρυτάτην |
εὐδαιμονίαν
τοῖς
ἀρχομένοις
παρέξειν,
καὶ |
[2, 13] |
ὁπηνίκα
ἂν
στῶσιν
ἐς
τὸν
|
βασιλέα |
ἀποβλέποντες
μετέωρόν
τε
τὴν
γνώμην
|
[2, 4] |
ἤπιον
ἄρχοντα
καὶ
πατέρα,
οὐ
|
βασιλέα |
ἕξειν
ἐλπίζοντες.
τούς
τε
γὰρ
|
[2, 3] |
οὓς
ὑπώπτευεν
οὐκ
ἀνεξομένους
μετὰ
|
βασιλέα |
εὐγενέστατον
τὴν
ἀρχὴν
μεταπεσοῦσαν
ἐς |
[2, 2] |
τε
ἡμῖν
ἡ
τύχη
οὐ
|
βασιλέα |
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
πατέρα
χρηστόν. |
[2, 8] |
ἐς
τὴν
Ἀντιόχειαν
ὡς
πρὸς
|
βασιλέα |
ὁμολογούμενον
ἐστέλλοντο.
οἵ
τ´
ἐπέκεινα |
[2, 3] |
ὁμοθυμαδὸν
εὐφήμησαν
Σεβαστόν
τε
καὶ
|
βασιλέα |
προσηγόρευσαν,
ὃ
δὲ
τὰ
μὲν |
[2, 13] |
μήτε
ὅσιον
μήτε
δίκαιον
ἔτι
|
βασιλέα |
ὑμᾶς
δορυφορεῖν
καὶ
ἐς
τὸν |
[2, 6] |
μέσοις
αὑτοῖς
ἔχοντες
τὸν
ἴδιον
|
βασιλέα, |
ὑπέρ
τε
τῆς
κεφαλῆς
αἰωροῦντες |
[2, 13] |
τῶν
πεπραγμένων.
σεμνὸν
πρεσβύτην
καὶ
|
βασιλέα |
χρηστόν,
ὃν
ἐχρῆν
σώζειν
καὶ
|
[2, 4] |
στρατιώτας,
οἳ
δορυφορεῖν
εἰώθασι
τοὺς
|
βασιλέας. |
κωλυόμενοι
γὰρ
ἁρπάζειν
τε
καὶ |
[2, 10] |
σεβάσμιον,
οὓς
ὄμνυτε,
πρός
τε
|
βασιλέας |
τίμιον,
οὓς
αἰδεῖσθε,
δεδηλώκατε
δι´ |
[2, 6] |
εὐφημοῦντος
ὥσπερ
εἰώθασι
προπέμπειν
τοὺς
|
βασιλέας· |
τοὐναντίον
δὲ
καὶ
πόρρωθεν
ἑστῶτες |
[2, 3] |
πολλοὺς
εὐπατρίδας
ἔφασκεν
οἷς
ἡ
|
βασιλεία
|
μᾶλλον
ἁρμόζει·
καὶ
λαβόμενος
τῆς |
[2, 6] |
γένοιτο,
ἀνήγαγον
αὐτὸν
ἐς
τὰ
|
βασίλεια, |
μηδενὸς
τῶν
δημοτῶν
μήτε
ἀντιστῆναι |
[2, 14] |
βασιλικῷ
καλλιερήσας,
ἀνῆλθεν
ἐς
τὰ
|
βασίλεια. |
τῆς
δὲ
ἐπιούσης
κατελθὼν
ἐς |
[2, 1] |
ἡμεῖς
δὲ
ἥκομέν
σοι
τὴν
|
βασιλείαν |
ἐγχειριοῦντες,
ὃν
ἴσμεν
προύχοντα
ἐν |
[2, 8] |
ἁπάντων
ἔνειμαν
θεοὶ
καὶ
τὴν
|
βασιλείαν, |
ἥ
τε
ἀρχὴ
σαλεύουσα
καὶ |
[2, 6] |
τὸ
τεῖχος
προεκήρυττον
ὤνιον
τὴν
|
βασιλείαν, |
τῷ
τε
πλέον
ἀργύριον
δώσοντι |
[2, 4] |
οὐδ´
ὅλων
μηνῶν
δύο
τῆς
|
βασιλείας |
αὐτῷ
προκεχωρηκυίας,
ἐπιδειξαμένου
τε
ἐν |
[2, 7] |
ἀρχῆς,
ἐπιδίδωσιν
αὑτὸν
τῇ
τῆς
|
βασιλείας |
ἐλπίδι.
καὶ
τὰ
μὲν
πρῶτα |
[2, 15] |
ἄρα
τοιαῦτα
ἔχων
ἐναύσματα
ἐς
|
βασιλείας |
ἐπιθυμίαν,
θαρρῶν
{ἢ}
πλούτῳ
καὶ |
[2, 12] |
καὶ
αὐτοκράτορα
ἀναδείξας
κοινωνὸν
τῆς
|
βασιλείας |
ἐποιεῖτο.
ἡ
δὲ
σύγκλητος
ἐψηφίσατο |
[2, 4] |
τῷ
εὐτάκτῳ
καὶ
ἡμέρῳ
τῆς
|
βασιλείας |
ἔχαιρον.
ὃ
δὲ
πάντας
εὔφραινε, |
[2, 3] |
προπεμφθεὶς
τάς
τε
ὑπὲρ
τῆς
|
βασιλείας |
θυσίας
τελέσας
ἐς
τὴν
βασίλειον |
[2, 12] |
εἰώθασιν
ὁπηνίκα
ἂν
τὰ
τῆς
|
βασιλείας |
μετέωρα
ᾖ.
συνελθόντες
τοίνυν
περὶ |
[2, 9] |
καὶ
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
Περτίνακος
|
βασιλείας |
ὅρκον
ἀφοσιώσασθαι
ὁ
Σεβῆρος
ἐπανελθὼν |
[2, 7] |
τῇ
Ῥωμαίων
ἀρχῇ
καὶ
σεμνῆς
|
βασιλείας |
προστάτην
Νίγρον
ἐπεκαλοῦντο,
βοηθεῖν
τε |
[2, 5] |
πεισθείς,
ἀπρεπῆ
δὲ
καὶ
ἀνελεύθερα
|
βασιλείας |
τε
ἀνάξια
καὶ
τῶν
προβεβιωμένων |
[2, 14] |
ἐς
τὸ
δορυφόρους
εἶναι
τῆς
|
βασιλείας |
τόπῳ
τῶν
ἀπεζωσμένων,
ἐπὶ
τὴν |
[2, 5] |
αὐτοὶ
ἡμέρας
ἀκμαζούσης
ἐπεισῆλθον
τοῖς
|
βασιλείοις |
τά
τε
δόρατα
διατεινάμενοι
καὶ |
[2, 4] |
μειράκιον
ὄντα
μηδὲ
ἐς
τὴν
|
βασίλειον |
αὐλὴν
ἀναγαγεῖν,
ἀλλ´
ἔν
τε |
[2, 2] |
καὶ
τὸ
περίορθρον,
ἐς
τὴν
|
βασίλειον |
αὐλὴν
ἀνήγαγον
τὸν
Περτίνακα.
~ὃ |
[2, 1] |
ὡς
ἂν
τοὺς
φυλάσσοντας
τὴν
|
βασίλειον |
αὐλὴν
δορυφόρους
λάθοιεν,
ἐνειλήσαντες
στρωμνῇ |
[2, 6] |
αὐτὸν
ἀνάξειν
ἀδεῶς
ἐς
τὴν
|
βασίλειον |
αὐλήν.
ἐπεὶ
δὲ
τὸ
κήρυγμα
|
[2, 8] |
καθιστᾶσιν,
οὐκέτι
αὐτὴν
ἰδιωτικὴν
ἀλλὰ
|
βασίλειον |
αὐλὴν
νομίζοντες,
πᾶσι
κοσμήσαντες
ἔξωθεν |
[2, 3] |
βασιλείας
θυσίας
τελέσας
ἐς
τὴν
|
βασίλειον |
ἐπανῆλθεν
αὐλήν.
~ἐπεὶ
δὲ
διεφοίτησεν |
[2, 3] |
καὶ
μόλις
ἀνελθὼν
ἐπὶ
τὸν
|
βασίλειον |
θρόνον
ἔλεξε
τοιάδε·
„τὸ
πάνυ |
[2, 8] |
καὶ
σεβαστὸν
προσηγόρευσε·
τήν
τε
|
βασίλειον |
πορφύραν
ἐπιβαλόντες,
καὶ
τὰ
λοιπὰ |
[2, 10] |
τὴν
Ῥώμην
προκαταλαβόντες,
ἔνθα
ἡ
|
βασίλειος |
ἔστιν
ἑστία·
κἀκεῖθεν
ὁρμώμενοι
τὰ
|
[2, 3] |
αὐτὸν
καθίζεσθαι
κελεύων
ἐπὶ
τοῦ
|
βασιλείου
|
θρόνου.
ἦν
δὲ
ἐκεῖνος
εὐγενέστατος |
[2, 6] |
ὁ
Ἰουλιανὸς
τὰς
νενομισμένας
καὶ
|
βασιλείους |
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
θυσίας,
προήγετο |
[2, 8] |
Τίγριδος
καὶ
Εὐφράτου
σατράπαι
καὶ
|
βασιλεῖς
|
ἐπέστελλον
συνηδόμενοι
αὐτῷ,
καὶ
εἰ |
[2, 12] |
Ἰουλιανοῦ
ἔτι
ὄντος
ἐν
τῇ
|
βασιλείῳ |
αὐλῇ
καὶ
τὰς
παρούσας
ὀδυρομένου |
[2, 3] |
δὲ
ἐπείπερ
ἱδρύθη
ἐν
τῇ
|
βασιλείῳ |
ἑστίᾳ
τῶν
τε
στρατιωτῶν
αὐτὸν |
[2, 9] |
Ῥώμῃ
στρατιώτας
ὡς
ἀπίστους
καὶ
|
βασιλείῳ |
καὶ
ἐμφυλίῳ
αἵματι
μιάναντας
τὸν
|
[2, 5] |
μὴ
μόνον
ἐμφυλίῳ
ἀλλὰ
καὶ
|
βασιλείῳ |
μιᾶναι
τὰς
δεξιὰς
αἵματι,
ὁρᾶτε, |
[2, 5] |
καὶ
ἀνελπίστῳ
οἱ
ἐν
τῇ
|
βασιλείῳ |
ὑπηρεσίᾳ
ταραχθέντες,
ὀλίγοι
τε
πρὸς |
[2, 9] |
Περτίνακος
ἠγεμονίας·
ὑπὸ
γὰρ
Μάρκῳ
|
βασιλεύοντι |
πολλὰ
ἐγείρας
σὺν
αὐτοῖς
κατὰ
|
[2, 4] |
εἰπὼν
αὐτὰ
οὐκ
ἴδια
τοῦ
|
βασιλεύοντος |
εἶναι,
ἀλλὰ
κοινὰ
καὶ
δημόσια |
[2, 11] |
πρότερον
ὤφθη
τοῖς
ἐκεῖσε
παρὼν
|
βασιλεὺς |
ἢ
ἀφιξόμενος
ἠκούσθη.
δέος
τε
|
[2, 2] |
τοιάδε·
„Κόμοδος
μὲν
ἡμῖν
ὁ
|
βασιλεὺς |
τέθνηκεν
ἀποπληξίᾳ·
αἴτιος
δὲ
τοῦ |
[2, 10] |
γάρ
μου
τὸ
πρὸς
τοὺς
|
βασιλεύσαντας |
πειθήνιον)
νῦν
δὲ
ἐπὶ
τέλος |
[2, 2] |
Περτίναξ
δὲ
ἐπὶ
τὸ
στρατόπεδον
|
βασιλεύσων |
ἄπεισι.
διαδραμούσης
δὲ
τῆς
φήμης |
[2, 14] |
δαφνηφοροῦντες
ὑπεδέχοντο
πρῶτον
ἀνθρώπων
καὶ
|
βασιλέων |
ἀναιμωτί
τε
καὶ
ἀκονιτὶ
τοσαῦτα
|
[2, 15] |
ὑπάρχει
ἐτῶν
ἑβδομήκοντα
πράξεις
πολλῶν
|
βασιλέων |
συντάξαντι
γράψαι,
ἃς
αὐτὸς
οἶδα. |
[2, 6] |
τινὰ
τολμῶντα
ἐπεξελθεῖν
τῷ
τοῦ
|
βασιλέως |
αἵματι,
ἔμενον
μὲν
ἐντὸς
τοῦ |
[2, 9] |
μνᾶσθαι,
ὡς
θέλειν
ἐπεξελθεῖν
τοιούτου
|
βασιλέως |
αἵματι.
ὥσπερ
δὲ
τὰ
σώματα |
[2, 6] |
ἐς
τὸν
δῆμον
ἡ
τοῦ
|
βασιλέως
|
ἀναίρεσις,
ταραχή
τε
καὶ
πένθος |
[2, 5] |
σχήματι
καὶ
τηρῶν
τὸ
τοῦ
|
βασιλέως |
ἀξίωμα,
οὐδέν
τι
κατεπτηχότος
οὐδὲ |
[2, 5] |
ὀλίγοι
γε
ἀποστραφέντες
ἀνεχώρουν
σεμνοῦ
|
βασιλέως |
γῆρας
αἰδούμενοι·
ἔτι
δὲ
λαλοῦντα |
[2, 5] |
καὶ
φρουροὺς
δοκοῦντας
εἶναι
τοῦ
|
βασιλέως |
καὶ
τοὺς
ἔξωθεν
κινδύνους
ἀπείργοντας |
[2, 4] |
βούλεται
καὶ
δύναται,
εἰ
καὶ
|
βασιλέως |
κτῆμα
εἴη,
καταλαμβάνειν,
ἐπιμεληθέντι
τε |
[2, 1] |
τὸ
μὲν
οὖν
σῶμα
τοῦ
|
βασιλέως |
οὕτως
κλαπὲν
ἐκκομισθέν
τε
τῆς |
[2, 13] |
ὥσπερ
εἰώθασι
θύοντος
ἢ
ἑορτάζοντος
|
βασιλέως |
προπομπεύειν,
ὀμόσαι
τε
ἐς
τὸ |
[2, 7] |
βλασφημοῦντες
τὸν
Ἰουλιανὸν
παρόντα
ἐκεῖνον
|
βασιλικαῖς |
φωναῖς
εὐφήμουν
ἀπόντα.
διαγγελθείσης
δὲ |
[2, 11] |
ἠπίστατο·
οὐδαμοῦ
δὲ
τρυφὴν
ἐνεδείκνυτο
|
βασιλικήν. |
ὅθεν
καὶ
μείζονα
παρὰ
τῶν |
[2, 4] |
οὐδαμοῦ
τῦφον
ἢ
πομπὴν
παρεχόμενον
|
βασιλικήν. |
~τοιαύτης
δὲ
εὐμοιρίας
καὶ
εὐταξίας |
[2, 4] |
παντὸς
δεσποτείας
ἀμεριμνίαν.
τοῖς
τε
|
βασιλικοῖς |
κτήμασιν
ἐκώλυσεν
αὑτοῦ
τοὔνομα
ἐπιγράφεσθαι, |
[2, 8] |
αὐλὴν
νομίζοντες,
πᾶσι
κοσμήσαντες
ἔξωθεν
|
βασιλικοῖς |
συμβόλοις.
ἐπὶ
τούτοις
δὴ
ὁ |
[2, 9] |
μέγαν
δὲ
καὶ
γενναῖον
ἵππον
|
βασιλικοῖς |
φαλάροις
κεκοσμημένον
ᾠήθη
βλέπειν,
φέροντα |
[2, 13] |
ὅρκον
ἀσεβήσαντας
καὶ
ἐμφυλίῳ
καὶ
|
βασιλικῷ |
αἵματι
τὰς
δεξιὰς
μιάναντας
τήν |
[2, 6] |
ὠμῶς
τετολμημένοις
ἐν
φόνῳ
τῷ
|
βασιλικῷ |
ἐπεξιέναι
τινά,
μήτε
τὴν
οὕτως |
[2, 14] |
τε
τοῖς
λοιποῖς
ἱεροῖς
νόμῳ
|
βασιλικῷ |
καλλιερήσας,
ἀνῆλθεν
ἐς
τὰ
βασίλεια. |
[2, 3] |
προπομπεῦσαι
οὔτε
τι
ἄλλο
τῶν
|
βασιλικῶν |
συμβόλων
ἐς
ὕψος
ἀρθῆναι
πρὶν |
[2, 10] |
ἐφήμερον
τρυφὴν
κέρδος
τῆς
οὔπω
|
βεβαίας |
ἀρχῆς
νομίζουσιν.
ἐπὶ
μὲν
γὰρ |
[2, 9] |
φέρειν
τε
ἀσφαλῶς
καὶ
στῆναι
|
βεβαίως |
ἐπὶ
τῆς
ἀγορᾶς
μέσης,
ἐς
|
[2, 8] |
σαλεύουσα
καὶ
παρὰ
μηδενί
πω
|
βεβαίως |
ἱδρυμένη.
ὅθεν
ἡμῖν
καὶ
τὸ |
[2, 8] |
συμμάχων·
τὴν
γὰρ
ἀρχὴν
αὑτῷ
|
βεβαίως |
ὠχυρῶσθαι,
ἀναιμωτί
τε
ἄρξειν.
ταύταις |
[2, 13] |
δὲ
ἀνελθόντα
αὐτὸν
ἐπὶ
τὸ
|
βῆμα |
προσῆλθον
ὁμοθυμαδὸν
εὐφημήσοντες,
πάντες
ὑφ´ |
[2, 10] |
αὐτοὺς
ἐς
τὸ
πεδίον,
καὶ
|
βήματος |
αὐτῷ
ἀρθέντος
ἀνελθὼν
ἔλεξε
τοιάδε· |
[2, 8] |
τοῦ
τε
λοιποῦ
πλήθους
συνελθόντος,
|
βήματος |
αὐτῷ
κατασκευασθέντος
ἔλεξε
τοιάδε
ἀνελθών· |
[2, 6] |
τῆς
συνηθείας
δορυφορούμενος·
ἅτε
γὰρ
|
βίᾳ |
καὶ
παρὰ
γνώμην
τοῦ
δήμου |
[2, 5] |
κατ´
ἀξίαν
καὶ
ἄνευ
τοῦ
|
βιάζεσθαί |
με
ἢ
ἁρπάζειν
δοθῆναι
δυναμένων |
[2, 3] |
μὴ
ἐκ
τοῦ
ἁρπάζειν
καὶ
|
βιάζεσθαι, |
τὸ
δὲ
λογισμῷ
πάντα
καὶ |
[2, 2] |
δουλεύειν
εἰθεσμένους
ἁρπαγαῖς
τε
καὶ
|
βίαις
|
ἐγγεγυμνασμένους.
ἵν´
οὖν
αὐτοὺς
ἐκβιάσοιντο |
[2, 5] |
προγεγενημένης
τυραννίδος
ἁρπαγάς
τε
καὶ
|
βίας |
ἔν
τε
ἀσωτίαις
καὶ
κραιπάλαις
|
[2, 4] |
ἀξίαν
ἀπονέμων,
χάριτος
ἀπρεποῦς
καὶ
|
βίας |
ὠμῆς
ἀλλότριος,
ἑκόντες
αὐτῷ
προσεχώρουν. |
[2, 15] |
πάσης
τῆς
πραγματείας
τὸν
Σεβήρου
|
βίον. |
ἐμοὶ
δὲ
σκοπὸς
ὑπάρχει
ἐτῶν |
[2, 7] |
δεξιοῦ
καὶ
τὸν
τοῦ
Περτίνακος
|
βίον |
ζηλοῦντος·
ὑφ´
ὧν
μάλιστα
οἱ
|
[2, 4] |
τυραννίδος
ἐς
σώφρονα
καὶ
ἀμέριμνον
|
βίον |
μεταχθέντας
ῥᾷστα
ἐς
εὔνοιαν
ᾠκειώσατο. |
[2, 5] |
εὐμοιρίας
καὶ
εὐταξίας
κατεχούσης
τὸν
|
βίον |
μόνοι
οἱ
δορυφόροι,
ἀσχάλλοντες
μὲν |
[2, 2] |
μὲν
ἡλικίαν
σεμνόν,
τὸν
δὲ
|
βίον |
σώφρονα,
ἀρετῆς
δὲ
τῆς
ἐν
|
[2, 3] |
ἐλθόντα.
εἰ
γὰρ
καὶ
ὁ
|
βίος |
αὐτῷ
διὰ
σωφροσύνην
ἐπῃνεῖτο
καὶ |
[2, 1] |
νυκτὸς
τόδε
τὸ
τέλος
τοῦ
|
βίου |
εἶχον
δι´
ἐλπίδος
μόνος
τε |
[2, 1] |
ἐν
τῇ
συγκλήτῳ
βουλῇ
σωφροσύνῃ
|
βίου |
μεγέθει
τε
ἀξιώματος
καὶ
ἡλικίας |
[2, 3] |
ὀνομάζουσιν,
ἀλλὰ
μικρολογίαν
καὶ
ἀθλιότητα
|
βίου |
ὀνειδίζουσιν
οὐκ
εἰδότες,
ὅτι
τὸ |
[2, 2] |
δὲ
οὖσαι
ἐς
ἓν
τέρμα
|
βίου |
συντελοῦσιν.
ἀλλ´
ἀντ´
ἐκείνου
γὰρ |
[2, 2] |
καὶ
σωτήρια
{οἷς}
μὴ
πειθόμενος,
|
βιοὺς |
δὲ
ὡς
οὐκ
ἀγνοεῖτε,
ὑπὸ |
[2, 5] |
ἐνδόξως
ἐλάσαντι.
παντὶ
γὰρ
ἀνθρώπων
|
βίῳ |
ἀνάγκη
τέλος
ἐπιτεθῆναι·
τὸ
δὲ |
[2, 4] |
ἐν
ἀδείᾳ
τε
καὶ
μακαρίῳ
|
βίῳ |
ἥ
τε
σύγκλητος
μάλιστα
καὶ |
[2, 9] |
συγγράψας
ἐν
τῷ
καθ´
αὑτὸν
|
βίῳ |
καὶ
δημοσίαις
ἀνέθηκεν
εἰκόσι·
τὸ |
[2, 5] |
τοιοῦτο
κατέλαβε
τὸν
Περτίνακα
χρησάμενον
|
βίῳ |
καὶ
προαιρέσει
ὡς
προείρηται.
~ἐπειδὴ |
[2, 9] |
ἅμα
καὶ
θυμοειδής,
σκληρῷ
τε
|
βίῳ |
καὶ
τραχεῖ
ἐνειθισμένος,
πόνοις
τε
|
[2, 6] |
ἦν
γὰρ
καὶ
τῶν
ἐπὶ
|
βίῳ |
μὴ
σώφρονι
διαβεβλημένων.
πείθουσιν
οὖν |
[2, 4] |
μάλιστα
καὶ
οἱ
λοιποὶ
πάντες
|
βιώσεσθαι |
προσεδόκων.
οὕτω
γὰρ
μέτριος
καὶ |
[2, 2] |
τὸν
μονομάχον,
ἄλλοι
δὲ
ἀπρεπέστερα
|
βλασφημοῦντες. |
καὶ
ὅσα
πρότερον
ἐπεῖχεν
ὁ |
[2, 7] |
ταῖς
τοῦ
δήμου
συνόδοις,
καὶ
|
βλασφημοῦντες |
τὸν
Ἰουλιανὸν
παρόντα
ἐκεῖνον
βασιλικαῖς |
[2, 9] |
ἵππον
βασιλικοῖς
φαλάροις
κεκοσμημένον
ᾠήθη
|
βλέπειν, |
φέροντα
τὸν
Περτίνακα
ἐποχούμενον
διὰ |
[2, 11] |
θαλάσσης
ἐπὶ
τὴν
πρὸς
μεσημβρίαν
|
βλέπουσαν
|
διῆκον.
ἀλλ´
οὐδὲ
τῆς
πόλεως |
[2, 13] |
τῶν
ὅπλων
δοριαλώτους
εἶχε,
μεγάλῃ
|
βοῇ |
καὶ
θυμοειδεῖ
τῷ
πνεύματι
ἔλεξε |
[2, 5] |
φυγεῖν
τῇ
τε
τοῦ
δήμου
|
βοηθείᾳ |
ἑαυτὸν
ἐπιδοῦναι,
ὃ
δὲ
{καὶ} |
[2, 8] |
συνηδόμενοι
αὐτῷ,
καὶ
εἰ
δέοιτο,
|
βοηθείας
|
ὑπισχνοῦντο.
ὃ
δὲ
δώροις
τε |
[2, 7] |
σεμνῆς
βασιλείας
προστάτην
Νίγρον
ἐπεκαλοῦντο,
|
βοηθεῖν |
τε
αὐτὸν
τὴν
ταχίστην
ἠξίουν |
[2, 7] |
τὴν
ἀρχήν,
ἀλλὰ
καλούμενος
καὶ
|
βοηθήσων |
ἄπεισι
Ῥωμαίοις
δεομένοις.
ἀνεπτόηντο
δὲ |
[2, 7] |
τῆς
ἐπαλλήλου
ἐν
ταῖς
συνόδοις
|
βοῆς, |
εἰκότως
ὁ
Νίγρος
ἀναπεισθείς,
ῥᾷστά |
[2, 10] |
καὶ
ἐναυξηθέντες
οὐδ´
ἂν
τῆς
|
βοῆς |
ὑμῶν
ἀνάσχοιντο,
οὔτι
γε
τῆς |
[2, 6] |
μή
που
καὶ
λίθων
τις
|
βολὴ |
ἀπὸ
τῶν
δωμάτων
ἐπὶ
τῇ |
[2, 1] |
δειλίαν
κατεγνωκότες
ὡς
πρῶτον
ἀπατῆσαι
|
βούλεσθαι, |
εἶθ´
οὕτως
φονεῦσαι;
„ἀλλὰ
μήν“ |
[2, 4] |
οὖσαν
ἀργὸν
ἐπέτρεψεν,
ὁπόσην
τις
|
βούλεται |
καὶ
δύναται,
εἰ
καὶ
βασιλέως |
[2, 10] |
περὶ
τῆς
ἐς
Ῥώμην
ἀφόδου
|
βουλεύσασθαι |
ἐθάρρησαν,
ἀγαπητῶς
ἐκεῖ
μένοντες,
καὶ |
[2, 1] |
ἴσμεν
προύχοντα
ἐν
τῇ
συγκλήτῳ
|
βουλῇ |
σωφροσύνῃ
βίου
μεγέθει
τε
ἀξιώματος |
[2, 3] |
τήν
τε
ἐν
τῇ
συγκλήτῳ
|
βουλῇ |
τινων
εὐγένειαν,
οὓς
ὑπώπτευεν
οὐκ
|
[2, 10] |
γενναῖα
ἐφόδια,
ὡς
μηδὲ
εἰ
|
βουληθείη |
τις,
δύνασθαι
ὑμῖν
ἀντιστῆναι.
δοκίμιον |
[2, 3] |
εἰπὼν
ὑπερῆσέ
τε
τὴν
σύγκλητον
|
βουλήν, |
καὶ
πρὸς
πάντων
εὐφημηθεὶς
πάσης |
[2, 6] |
κοινὴν
ἐποιοῦντο
οἱ
τὴν
σύγκλητον
|
βουλὴν |
νέμοντες
πατέρα
τε
ἤπιον
καὶ |
[2, 3] |
μαθεῖν
τὴν
γνώμην
τῆς
συγκλήτου
|
βουλῆς. |
ἐπεὶ
δὲ
αὐτὸν
ἅμα
τῷ |
[2, 6] |
τε
καὶ
εὐσταθέστεροι
τῆς
συγκλήτου
|
βουλῆς |
ὅσοι
τε
εὐπατρίδαι
ἢ
ἔτι |
[2, 3] |
κατῆλθεν
ἐπὶ
τὸ
συνέδριον
τῆς
|
βουλῆς |
οὔτε
τὸ
πῦρ
ἐάσας
αὑτοῦ |
[2, 12] |
ὄντων
καὶ
τῶν
ἐξοχωτάτων
τῆς
|
βουλῆς, |
πάσας
αὐτῷ
προσφέρειν
τὰς
σεβασμίους |
[2, 1] |
δεδήλωται,
κρύψαι
τε
τὸ
γενόμενον
|
βουλόμενοι, |
ὡς
ἂν
τοὺς
φυλάσσοντας
τὴν |
[2, 6] |
ἐβόα
{τε}
πάντα
δώσειν
ὅσα
|
βούλονται |
ὑπισχνούμενος,
παρεῖναί
τε
αὑτῷ
πάμπλειστα
|
[2, 8] |
ἐμὲ
καλοῦσι
Ῥωμαῖοι,
καὶ
συνεχῶς
|
βοῶντες |
ἐπείγουσιν
ὀρέξαι
τε
χεῖρα
σωτήριον |
[2, 1] |
φίλων
ἐθαύμαζον
ἐπ´
ἐμοὶ
Κόμοδον
|
βραδύνοντα. |
τί
δὴ
μέλλετε;
ὑμεῖς
τε
|
[2, 15] |
καὶ
νήφων
ὑπώπτευε
τὴν
ἐν
|
Βρεττανίᾳ |
δύναμιν
πολλήν
τε
οὖσαν
καὶ |
[2, 15] |
οὐδέ
τι
δέος
ἦν
ἀπὸ
|
Βρεττανίας, |
τό
τε
Ἰλλυρικὸν
στράτευμα
σὺν |
[2, 2] |
περί
τε
τὰ
ἱερὰ
καὶ
|
βωμούς, |
χάριτας
θεοῖς
ὁμολογοῦντες.
ἐβόων
δὲ |