Livre, Chap.
[2, 1]	οὐ πάνυ τὸ ἐκφερόμενον τοῦ	θαλάμου,	ὅτι ποτ´ εἴη, ἐπολυπραγμόνουν, ἐπεὶ
[2, 1]	τι σκεῦος τῶν ἐκ τοῦ	θαλάμου	περισσόν. οἱ δὲ φέροντες διὰ
[2, 11]	πάντες ἦσαν καὶ γῆν καὶ	θάλασσαν	ἐκτήσαντο, Ἕλλησι πολεμήσαντες καὶ βαρβάροις·
[2, 11]	αὐτῶν προβεβλῆσθαι, ἀπὸ τῆς ἀρκτῴας	θαλάσσης	ἐπὶ τὴν πρὸς μεσημβρίαν βλέπουσαν
[2, 10]	ἀπεσκευάσαντο. τὴν δὲ γῆς καὶ	θαλάττης	τοσαύτην ἀρχὴν ὠνησάμενός τις αἰσχρῶς
[2, 10]	πόνους πάντας, κρύους τε καὶ	θάλπους	καταφρονεῖν, ποταμούς τε πηγνυμένους πατεῖν,
[2, 2]	οὐδ´ ἡ αὐτὴ πᾶσιν ἀνθρώποις	θανάτου	αἰτία, διάφοροι δὲ οὖσαι ἐς
[2, 2]	ἀποπληξίᾳ· αἴτιος δὲ τοῦ τοιούτου	θανάτου	οὐκ ἄλλος, ἀλλ´ αὐτὸς αὑτῷ·
[2, 1]	δὲ αὐτοῖς περὶ μὲν τοῦ	θανάτου	φήμην ἐγκατασπεῖραι, ὅτι δὴ αἰφνιδίως
[2, 13]	τε καὶ τολμήμασι μυρίων ἄξιοι	θανάτων,	ἤν τις ὁρίσαι θέλῃ τὴν
[2, 14]	ἐς τὰ τολμώμενα ἅμα τῷ	θαρραλέῳ	εὔελπι. ἐπεὶ τοίνυν ὅ τε
[2, 1]	φόνῳ ἥκειν προσειπεῖν τε καὶ	θαρροῦντι	μηδὲ ὠχριάσαντι τῷ προσώπῳ „πάλαι
[2, 15]	ἔχων ἐναύσματα ἐς βασιλείας ἐπιθυμίαν,	θαρρῶν	{ἢ} πλούτῳ καὶ γένει δυνάμει
[2, 11]	ἐπεὶ μεμίσητο, οὔτε τοῖς στρατιώταις	θαρρῶν,	οὓς ἔψευστο. χρήματα δὴ πάντα
[2, 3]	εὐνοίας, ἄλλῳ μὲν ἂν τῷ	θάρσος	καὶ προθυμίαν ἐνέβαλεν ἐς τὸ
[2, 4]	ἀνέτρεψε πονηρὰ τύχη ἐκώλυσέ τε	θαυμαστὰ	καὶ ἐπωφελῆ τοῖς ὑπηκόοις ἔργα
[2, 2]	ἀεὶ διὰ τιμῆς τε καὶ	θαύματος	ἔσχετε. δίδωσί τε ἡμῖν ἡ
[2, 8]	Ἀντιοχεῦσι συνευφραίνετο, ἑορταῖς {τε} καὶ	θέαις	ἐπιδιδοὺς ἑαυτόν. τῆς τε ἐς
[2, 14]	νομὰς ἐπιδοὺς τῷ δήμῳ μεγαλοφρόνως,	θέας	τε ἐπιτελέσας, τοῖς τε στρατιώταις
[2, 7]	αὐτῇ καὶ κατὰ τὰ προάστεια.	θέας	τοίνυν αὐτοῖς συνεχῶς ἐπιτελῶν ὁ
[2, 1]	φυλάσσοντα. ἀνοίξας δὲ ἐκεῖνος καὶ	θεασάμενος	στρατιώτας ἐφεστῶτας καὶ Λαῖτον, ὃν
[2, 15]	πόλιν αὐτῷ λεχθέντα, καὶ σημεῖα	θείᾳ	προνοίᾳ δόξαντα πολλάκις φανῆναι, χωρία
[2, 9]	ἀρθεὶς τὴν γνώμην, ἐλπίζων τε	θείᾳ	προνοίᾳ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν {αὐτὸν}
[2, 10]	ὁρμώμενοι τὰ λοιπὰ εὐμαρῶς διοικήσομεν,	θείαις	τε προρρήσεσι πιστεύοντες καὶ τῇ
[2, 9]	αὑτῷ τὴν ἐξουσίαν μνᾶσθαι, ὡς	θέλειν	ἐπεξελθεῖν τοιούτου βασιλέως αἵματι. ὥσπερ
[2, 9]	τῷ Σεβήρῳ προσποιουμένῳ χαλεπαίνειν καὶ	θέλειν	ἐπεξελθεῖν τῷ Περτίνακος φόνῳ ἐπέδοσαν
[2, 13]	ἄξιοι θανάτων, ἤν τις ὁρίσαι	θέλῃ	τὴν ἀξίαν τιμωρίαν, ἐστέ. ἀλλὰ
[2, 13]	τι ποτ´ ἂν ὑμᾶς δρᾶσαι	θελήσω,	καὶ πρόκεισθε ἤδη θύματα τῆς
[2, 5]	ἔργον, δέει τῶν τετολμημένων φθάσαι	θέλοντες	τὴν τοῦ δήμου ἔφοδον ἐπισταμενοί
[2, 8]	τὴν δεσποτείαν τῶν ἁπάντων ἔνειμαν	θεοὶ	καὶ τὴν βασιλείαν, ἥ τε
[2, 2]	τὰ ἱερὰ καὶ βωμούς, χάριτας	θεοῖς	ὁμολογοῦντες. ἐβόων δὲ διάφορα, οἳ
[2, 10]	πιστὸν ὑμῶν καὶ πρός τε	θεοὺς	σεβάσμιον, οὓς ὄμνυτε, πρός τε
[2, 10]	ὅσα μὴ ἔφερεν ἐπὶ γνώμης.	~θεραπεύσας	οὖν διὰ γραμμάτων πάντας τοὺς
[2, 2]	τε βάρβαρον οὐ χρήμασιν ἔτι	θεραπεύσομεν,	πείρᾳ δὲ ὧν πρὸς αὐτοῦ
[2, 10]	ἀλλ´ οὐκ ἀνιμώμενον ὕδωρ εἰθισμένοι.	θήραις	τε ἐγγεγύμνασθε, καὶ πάντως ὑμῖν
[2, 11]	ἵππον διαταράξειν ὄψει καὶ μεγέθει	θηρίων	μὴ πρότερον αὐτοῖς ἑωραμένων. τότε
[2, 7]	οὔτε μὴν οἱ δημόσιοί τι	θησαυροὶ	εἶχον, ἀλλὰ πάντα προκεκένωτο τῇ
[2, 6]	τε αὑτῷ πάμπλειστα χρήματα καὶ	θησαυροὺς	χρυσοῦ καὶ ἀργύρου πεπληρωμένους ἔλεγε.
[2, 14]	τοῦ στρατιωτικοῦ λείψανον, κατελθὸν ἐπὶ	Θρᾴκην	ἐκέλευεν αὑτῷ συντυχεῖν. ἐξήρτυε δὲ
[2, 8]	οὔσης εὐλόγου προφάσεως προπετὲς καὶ	θρασύ,	οὕτως καὶ τὸ πρὸς καλοῦντας
[2, 5]	δὲ λαλοῦντα τὸν πρεσβύτην οἱ	θρασύτεροι	ἐπιπεσόντες φονεύουσι. δράσαντες τε οὕτως
[2, 3]	μόλις ἀνελθὼν ἐπὶ τὸν βασίλειον	θρόνον	ἔλεξε τοιάδε· „τὸ πάνυ δεξιὸν
[2, 3]	καθίζεσθαι κελεύων ἐπὶ τοῦ βασιλείου	θρόνου.	ἦν δὲ ἐκεῖνος εὐγενέστατος μὲν
[2, 6]	ἥ τε γυνὴ καὶ ἡ	θυγάτηρ	τό τε τῶν παρασίτων πλῆθος
[2, 13]	δρᾶσαι θελήσω, καὶ πρόκεισθε ἤδη	θύματα	τῆς ἡμετέρας ἐξουσίας. εἰ μὲν
[2, 13]	δοριαλώτους εἶχε, μεγάλῃ βοῇ καὶ	θυμοειδεῖ	τῷ πνεύματι ἔλεξε πρὸς αὐτοὺς
[2, 9]	πραγμάτων διοίκησιν γενναῖος ἅμα καὶ	θυμοειδής,	σκληρῷ τε βίῳ καὶ τραχεῖ
[2, 5]	ἀλλὰ πάντων ἐν ἡσυχίᾳ διατριβόντων,	θυμῷ	καὶ ἀλόγῳ ὁρμῇ ἐκ τοῦ
[2, 13]	ἐν εἰρηνικῷ σχήματι, ὥσπερ εἰώθασι	θύοντος	ἢ ἑορτάζοντος βασιλέως προπομπεύειν, ὀμόσαι
[2, 1]	αὐτοῦ κεκλεισμένης τῆς οἰκίας ταῖς	θύραις	διεγείρουσι τὸν φυλάσσοντα. ἀνοίξας δὲ
[2, 1]	κλαπὲν ἐκκομισθέν τε τῆς αὐλείου	θύρας	νύκτωρ ὀχήματι ἐπιθέντες ἐς τὸ
[2, 9]	ἀρχήν, μετὰ τὸ προελθεῖν καὶ	θῦσαι	καὶ τὸν ὑπὲρ τῆς Περτίνακος
[2, 2]	τοὺς συνήθεις ὅρκους ὀμόσαντες καὶ	θύσαντες,	δαφνηφοροῦντες πᾶς ὁ δῆμος καὶ
[2, 6]	ἐκείνου εἰκόνας ἀποκαταστήσαντες, προπέμπειν ἐπειρῶντο.	θύσας	δὲ ὁ Ἰουλιανὸς τὰς νενομισμένας
[2, 14]	τὸ τοῦ Διὸς τέμενος καὶ	θύσας,	ἔν τε τοῖς λοιποῖς ἱεροῖς
[2, 6]	καὶ βασιλείους ἐν τῷ στρατοπέδῳ	θυσίας,	προήγετο ὑπ´ αὐτῶν πλέον τι
[2, 3]	τάς τε ὑπὲρ τῆς βασιλείας	θυσίας	τελέσας ἐς τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/04/2007