Livre, Chap.
[2, 10]	περὶ τὸν Νίγρον ἐσπουδακέναι· τὰ	δ´	ἄλλα ἔθνη καὶ αἱ ἄλλαι
[2, 4]	μὲν πρεσβυτέρους ὑπομιμνήσκων εὔφραινε, τοὺς	δ´	ἄλλους πάντας ἐξ ὠμῆς καὶ
[2, 4]	ἀρχαῖον καὶ ἐλεύθερον ἀφῆκεν. ἐμέλλησε	δ´	ἂν ἔτι καὶ πλείονα, ὥς
[2, 3]	εὐμαρὲς ὡς εὐχάριστον δοκεῖ, ὁπηνίκα	δ´	ἂν ὁ πρῶτός τι δράσας
[2, 6]	μαθεῖν τῶν δοθησομένων χρημάτων. ὃ	δ´	ἀνελθὼν τήν τε Κομμόδου μνήμην
[2, 14]	προσποιήσασθαι πᾶν ὁτιοῦν ἱκανώτατος, ἔτι	δ´	ἀνύσαι καὶ τὸ χρειῶδες καὶ
[2, 14]	ἔκδικος τοῦ Περτίνακος φόνου, τὴν	δ´	ἀρχὴν παρέξειν ἀφορμὴν καὶ εἴσοδον
[2, 15]	μεγίστην ἀνδρῶν τε μαχιμωτάτων. ἦρχε	δ´	αὐτῆς πάσης Ἀλβῖνος, ἀνὴρ τὸ
[2, 13]	καὶ ἀκονιτί γε ἑαλώκατε. ἔστι	δ´	ἐν ἐμοὶ ὅ τι ποτ´
[2, 1]	μηδ´ ἀναθορεῖν τοῦ σκίμποδος, μεῖναι	δ´	ἐπὶ τοῦ σχήματος, καὶ τὸν
[2, 12]	πάσας ὁδοὺς διανείμαντες αὑτούς, πολλοὶ	δ´	ἐς Ῥώμην νύκτωρ λανθάνοντες εἰσῄεσαν,
[2, 9]	ἐλπίσιν ἀναπείθων ῥᾳδίως ὑπηγάγετο. ἱκανώτατος	δ´	ἦν ἁπάντων ἀνθρώπων μάλιστα προσποιήσασθαί
[2, 7]	ἠξίουν ὡς ἐφύβριστα πάσχουσιν. ἦν	δ´	ὁ Νίγρος τῶν μὲν πρὸ
[2, 1]	ἐπιτήδειον εὕρισκον ὡς Περτίνακα. ἦν	δ´	ὁ Περτίναξ τὸ μὲν γένος
[2, 1]	χερσὶ τὰ δοράτια ἐπανεπαύοντο, οἳ	δ´	οὐ πάνυ τὸ ἐκφερόμενον τοῦ
[2, 7]	καὶ μέχρις αἵματος αὐξηθείσης. ~ὁ	δ´	οὖν Ἰουλιανὸς ἐπεὶ παρῆλθεν ἐς
[2, 9]	καὶ δημοσίαις ἀνέθηκεν εἰκόσι· τὸ	δ´	οὖν τελευταῖον καὶ μέγιστον, ὅπερ
[2, 9]	καὶ τὴν ἀρχὴν ἐγχειρίσαι. ὃ	δ´	ὡς ἔγνω τὴν τῶν Παιόνων
[2, 13]	ἐν μόναις ταῖς πομπικαῖς ἐσθῆσι	δαφνηφοροῦντες	ἠπείγοντο. ὡς δὲ πρὸς τῷ
[2, 11]	ἢ κωλῦσαι ἐτόλμων, ὑπήντων δὲ	δαφνηφοροῦντες	καὶ πύλαις ἀναπεπταμέναις ἐδέχοντο. ὃ
[2, 2]	συνήθεις ὅρκους ὀμόσαντες καὶ θύσαντες,	δαφνηφοροῦντες	πᾶς ὁ δῆμος καὶ τὸ
[2, 14]	δὲ δῆμος καὶ ἡ σύγκλητος	δαφνηφοροῦντες	ὑπεδέχοντο πρῶτον ἀνθρώπων καὶ βασιλέων
[2, 14]	ἀφορμὴν καὶ εἴσοδον ἀριστοκρατίας, μήτε	δὲ	ἄκριτόν τινα φονευθήσεσθαι ἢ δημευθήσεσθαι,
[2, 3]	ὕπατον ἀρχὴν τελέσας δεύτερον. ὃ	δὲ	„ἀλλ´ αὐτός {τε} ἔφη „ἐγὼ
[2, 9]	τὸν Περτίνακα καὶ ῥῖψαι, αὐτῷ	δὲ	ἄλλως ἑστῶτι ὑποδῦναί τε αὐτὸν
[2, 9]	καταγνοὺς τοῦ μὲν ῥᾳθυμίαν τοῦ	δὲ	ἀνανδρίαν, ἐπιθέσθαι τοῖς πράγμασιν. ἀνέπειθε
[2, 13]	δὴ δεξιωσόμενος καὶ προσαγορεύσων. ὡς	δὲ	ἀνελθόντα αὐτὸν ἐπὶ τὸ βῆμα
[2, 15]	τὸν πόλεμον γενναίως εὐτρέπιζεν, ἅτε	δὲ	ἀνὴρ προμηθής τε καὶ νήφων
[2, 11]	τῷ ἀήθει τοῦ πράγματος· οὔτε	δὲ	ἀντιστῆναι ἢ κωλῦσαι ἐτόλμων, ὑπήντων
[2, 2]	οἳ δὲ τὸν μονομάχον, ἄλλοι	δὲ	ἀπρεπέστερα βλασφημοῦντες. καὶ ὅσα πρότερον
[2, 1]	Μαρκίᾳ τὸ πρακτέον ἐβουλεύοντο. ἔδοξε	δὲ	αὐτοῖς περὶ μὲν τοῦ θανάτου
[2, 3]	γνώμην τῆς συγκλήτου βουλῆς. ἐπεὶ	δὲ	αὐτὸν ἅμα τῷ ἐπιφανῆναι πάντες
[2, 9]	ἀνανδρίαν, ἐπιθέσθαι τοῖς πράγμασιν. ἀνέπειθε	δὲ	αὐτὸν ὀνείρατα τοιαύτην τινὰ ἐλπίδα
[2, 7]	τῇ Νίγρου ὄντων ἐξουσίᾳ. ἦν	δὲ	αὐτὸς τὴν μὲν ἡλικίαν ἤδη
[2, 9]	τὴν ἀνατολὴν στρατοπέδων γνώμῃ. ~ταῦτα	δὲ	αὐτοῦ διατυποῦντος καὶ κούφαις καὶ
[2, 1]	ὀλίγους τῶν συνωμοτῶν ἐπαγόμενοι. ἐπιστάντες	δὲ	αὐτοῦ κεκλεισμένης τῆς οἰκίας ταῖς
[2, 2]	γνώμης τῶν στρατιωτῶν λαβεῖν· πείσειν	δὲ	αὐτοὺς ὁ Λαῖτος ὑπισχνεῖτο, ἐπείπερ
[2, 13]	πρὸς πολλοὺς μὴ μάχοιντο. ἐπεὶ	δὲ	αὐτοὺς ὥσπερ σαγηνεύσας ἐντὸς τῶν
[2, 15]	τὴν δοθεῖσαν χάριν ἐπιστώσατο. ἐπεὶ	δὲ	αὐτῷ τὰ πρὸς τὸν Ἀλβῖνον
[2, 15]	τῇ τῆς ἐξουσίας κοινωνίᾳ. ἐπιστέλλει	δὲ	αὐτῷ φιλικώτατα γράμματα δῆθεν, ἱκετεύων
[2, 2]	τὴν μὲν ἡλικίαν σεμνόν, τὸν	δὲ	βίον σώφρονα, ἀρετῆς δὲ τῆς
[2, 10]	τοιοῦτον ἄνδρα φόνῳ ἀπεσκευάσαντο. τὴν	δὲ	γῆς καὶ θαλάττης τοσαύτην ἀρχὴν
[2, 11]	ἀντιστῆναι ἢ κωλῦσαι ἐτόλμων, ὑπήντων	δὲ	δαφνηφοροῦντες καὶ πύλαις ἀναπεπταμέναις ἐδέχοντο.
[2, 14]	τε καὶ εὐτυχηθεῖσιν ἔργοις. ὁ	δὲ	δῆμος καὶ ἡ σύγκλητος δαφνηφοροῦντες
[2, 10]	ἢ ἀνδρείας ὑπηρέται, ἐτόλμησαν. κἀμοὶ	δὲ	δι´ εὐχῆς ἐστί, πρότερον μὲν
[2, 2]	βωμούς, χάριτας θεοῖς ὁμολογοῦντες. ἐβόων	δὲ	διάφορα, οἳ μὲν κεῖσθαι τὸν
[2, 6]	καὶ προαιρέσει ὡς προείρηται. ~ἐπειδὴ	δὲ	διεφοίτησεν ἐς τὸν δῆμον ἡ
[2, 4]	τὴν βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ἐπεὶ	δὲ	διεφοίτησεν ἡ φήμη τῶν τε
[2, 12]	τὸν Ἰουλιανὸν οὕτως κατεπτηχότα, τὴν	δὲ	δορυφόρων φρουρὰν διὰ δέος τοῦ
[2, 1]	τὸ σωμάτιον καὶ καταδήσαντες, ἐπιθέντες	δὲ	δυσὶν οἰκέταις τῶν πιστῶν ἑαυτοῖς,
[2, 8]	εἰ δέοιτο, βοηθείας ὑπισχνοῦντο. ὃ	δὲ	δώροις τε αὐτοὺς μεγαλοπρεπῶς ἠμείβετο,
[2, 2]	ἐκβιάσοιντο ὑπακοῦσαι, πανδημεὶ συνῆλθον. ἐπεὶ	δὲ	ἐγένοντο ἐν τῷ στρατοπέδῳ, ὅ
[2, 1]	μὲν ὑπὸ μέθης ἐκραιπάλων, οἳ	δὲ	ἐγρηγορότες κἀκεῖνοι ἐς ὕπνον κατεφέροντο
[2, 1]	καὶ ὑπερβαλλούσης ἐκείνου τρυφῆς. πρῶτον	δὲ	ἔδοξεν αὐτοῖς ἐπιλέξασθαι ἄνδρα πρεσβύτην
[2, 2]	οὐχ ὁμοίᾳ μὲν προθυμίᾳ τῇ	δὲ	ἐκ τοῦ παρόντος πλήθους ἀνάγκῃ
[2, 3]	ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου. ἦν	δὲ	ἐκεῖνος εὐγενέστατος μὲν πάντων τῶν
[2, 1]	θύραις διεγείρουσι τὸν φυλάσσοντα. ἀνοίξας	δὲ	ἐκεῖνος καὶ θεασάμενος στρατιώτας ἐφεστῶτας
[2, 12]	τῆς δυναστείας τῷ Σεβήρῳ. ὡς	δὲ	ἔμαθεν ἡ σύγκλητος τὸν Ἰουλιανὸν
[2, 6]	τὴν ὕπατον τετελεκότι ἀρχήν, δοκοῦντι	δὲ	ἐν εὐπορίᾳ χρημάτων εἶναι, ἑστιωμένῳ
[2, 13]	μὲν ὅπλα κατέλιπον πάντα, αὐτοὶ	δὲ	ἐν μόναις ταῖς πομπικαῖς ἐσθῆσι
[2, 7]	ἡλικίαν ἤδη μετρίως προβεβηκώς, εὐδοκιμήσας	δὲ	ἐν πολλαῖς καὶ μεγάλαις πράξεσι.
[2, 13]	στρατοπέδῳ τὰ ὅπλα πάντα, αὐτοὺς	δὲ	ἐξελθεῖν ἐν εἰρηνικῷ σχήματι, ὥσπερ
[2, 3]	αὐλὴν ἀνήγαγον τὸν Περτίνακα. ~ὃ	δὲ	ἐπείπερ ἱδρύθη ἐν τῇ βασιλείῳ
[2, 10]	πρὸς τοὺς βασιλεύσαντας πειθήνιον) νῦν	δὲ	ἐπὶ τέλος τε ἀγαγεῖν καὶ
[2, 2]	ὁ Κόμοδος μὲν τέθνηκε, Περτίναξ	δὲ	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον βασιλεύσων ἄπεισι.
[2, 13]	μὲν τὴν δοθεῖσαν σωτηρίαν, μετεγίνωσκον	δὲ	ἐπὶ τῷ ἀνόπλους ἐλθεῖν, αἰσχρῶς
[2, 14]	ἀνῆλθεν ἐς τὰ βασίλεια. τῆς	δὲ	ἐπιούσης κατελθὼν ἐς τὴν σύγκλητον
[2, 10]	συμβούλους τε καὶ ὑπηρέτας. ἐπεὶ	δὲ	ἐς σεμνὸν πρεσβύτην, οὗ τῆς
[2, 11]	τὴν ἀρχὴν ἐξέτειναν. ἐξ οὗ	δὲ	ἐς τὸν Σεβαστὸν περιῆλθεν ἡ
[2, 5]	ἢ πομπὴν παρεχόμενον βασιλικήν. ~τοιαύτης	δὲ	εὐμοιρίας καὶ εὐταξίας κατεχούσης τὸν
[2, 6]	δῆμον ζητούντων τοὺς δράσαντας, μήτε	δὲ	εὑρεῖν μήτε ἀμύνασθαι δυναμένων. μάλιστά
[2, 1]	ἐκπλαγεὶς καὶ ταραχθεὶς εἰςαγγέλλει. ὁ	δὲ	ἥκειν αὐτοὺς κελεύει οὐ δεινὰ
[2, 1]	ταῦτα πρὸς ἡμῶν ἔπαθεν. ἡμεῖς	δὲ	ἥκομέν σοι τὴν βασιλείαν ἐγχειριοῦντες,
[2, 7]	ἐπράττετο, Συρίας ἡγεῖτο πάσης. πολλὴ	δὲ	ἦν καὶ μεγίστη ἀρχὴ τότε,
[2, 6]	τε τῆς πόλεως γενόμενος (πατὴρ	δὲ	ἦν τῆς Περτίνακος γυναικός) ἧκε
[2, 11]	οὐ δωρεὰν διανέμειν ἐλογίζοντο. ὁ	δὲ	Ἰουλιανός, καίτοι συμβουλευόντων αὐτῷ τῶν
[2, 12]	ἀκούοντες ἤδη παρόντα ἐθαύμαζον. ὁ	δὲ	Ἰουλιανὸς πολλῇ καταλαμβανόμενος ἀφασίᾳ τε
[2, 3]	τοῖς καθ´ ἕνα φροντίς, τὸ	δὲ	καθ´ αὑτὸν ἕκαστος εἰ μὴ
[2, 13]	αἰσχρῶς καὶ ἐφυβρίστως ἑαλωκότες. ἐκέχρητο	δὲ	καὶ ἄλλῳ ὁ Σεβῆρος σοφίσματι·
[2, 5]	παρὸν ὠφέλιμα μὴ πεισθείς, ἀπρεπῆ	δὲ	καὶ ἀνελεύθερα βασιλείας τε ἀνάξια
[2, 9]	καταλαβούσης ἐς ὕπνον κατηνέχθη, μέγαν	δὲ	καὶ γενναῖον ἵππον βασιλικοῖς φαλάροις
[2, 5]	ἐμαυτῷ σύνοιδα λυπήσαντι ὑμᾶς. εἰ	δέ	{καὶ} ἐπὶ τῇ Κομόδου τελευτῇ
[2, 9]	ὁρᾶσθαί τε καὶ τιμᾶσθαι. μένει	δὲ	καὶ ἐς ἡμᾶς ἐν ἐκείνῳ
[2, 13]	τὸν Περτίνακα ἀνῃρηκότας λάβοι. ἐπιστέλλει	δὲ	καὶ ἰδίᾳ μὲν λανθάνοντα γράμματα
[2, 13]	ὑπὸ τοῦ Σεβήρου κελευομένοις· ἐκπέμπει	δὲ	καὶ κοινὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸ
[2, 15]	γνώμην χαῦνον καὶ ἁπλοϊκώτερον, τότε	δὲ	καὶ πολλὰ διὰ γραμμάτων ὀμόσαντι
[2, 6]	εἰώθασι προπέμπειν τοὺς βασιλέας· τοὐναντίον	δὲ	καὶ πόρρωθεν ἑστῶτες ἐβλασφήμουν καὶ
[2, 6]	χρημάτων ἀντικαταλλαξάμενον τὴν ἀρχήν. τότε	δὲ	καὶ πρῶτον ὑποδιεφθάρη τὰ τῶν
[2, 14]	Θρᾴκην ἐκέλευεν αὑτῷ συντυχεῖν. ἐξήρτυε	δὲ	καὶ στόλον ναυτικόν, καὶ πάσας
[2, 11]	καὶ τῶν ὅπλων ἐγύμνωσε, φρούρια	δὲ	καὶ στρατόπεδα τῆς ἀρχῆς προυβάλετο,
[2, 3]	τὴν τοῦ γένους διαδοχήν) ἔτι	δὲ	καὶ τὴν ὕπατον ἀρχὴν τελέσας
[2, 2]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἠπείγοντο. ἤδη	δὲ	καὶ τὸ πλεῖστον τῆς νυκτὸς
[2, 5]	δήμου βοηθείᾳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι, ὃ	δὲ	{καὶ} τοῖς συμβουλεύουσιν αὐτῷ πρὸς
[2, 15]	τῆς συγκλήτου εὐπατριδῶν, ἐν πλούτῳ	δὲ	καὶ τρυφῇ ἐκ πατέρων ἀνατραφείς.
[2, 13]	μὲν ἢ παίειν μηδένα, συνέχειν	δὲ	καὶ φρουρεῖν φράξαντας ἐν κύκλῳ
[2, 9]	πρὸς τοὺς πολεμίους ἐπεδέδεικτο, εὔνοιαν	δὲ	καὶ χρηστότητα μετὰ σώφρονος καὶ
[2, 7]	πρὸ πολλοῦ ὑπατευσάντων, καθ´ ὃν	δὲ	καιρὸν τὰ προειρημένα ἐν Ῥώμῃ
[2, 11]	ἀνακτήσαιτο τὴν εὔνοιαν αὐτῶν. οἳ	δέ,	καίτοι μεγάλα λαμβάνοντες, χάριν οὐκ
[2, 1]	καὶ πολιτικαῖς εὐδοκιμήσας πράξεσι, πολλὰ	δὲ	κατὰ Γερμανῶν καὶ τῶν ὑπὸ
[2, 12]	παρεισδύεσθαι ἐς τὴν πόλιν. οἳ	δὲ	κατὰ πάσας ὁδοὺς διανείμαντες αὑτούς,
[2, 9]	ἐν Ῥώμῃ ἱερᾶς ὁδοῦ. ἐπεὶ	δὲ	κατὰ τὴν τῆς ἀγορᾶς ἀρχὴν
[2, 6]	ἐκδικηθῆναι τὸν ἐκείνου φόνον· καθέντες	δὲ	κλίμακα τὸν Ἰουλιανὸν ἐπὶ τὸ
[2, 7]	αὐτοὶ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν πραγμάτων. φύσει	δὲ	κοῦφον τὸ Σύρων ἔθνος, ἐς
[2, 1]	ἐς τὸ προάστειον ἀπέπεμψαν. ὁ	δὲ	Λαῖτος καὶ Ἔκλεκτος ἅμα τῇ
[2, 5]	σεμνοῦ βασιλέως γῆρας αἰδούμενοι· ἔτι	δὲ	λαλοῦντα τὸν πρεσβύτην οἱ θρασύτεροι
[2, 3]	τοῦ ἁρπάζειν καὶ βιάζεσθαι, τὸ	δὲ	λογισμῷ πάντα καὶ κατ´ ἀξίαν
[2, 2]	στρατιωτικῶν αὐτοῦ πράξεων ἐπειράθητε, οἱ	δὲ	λοιποὶ τῆς πόλεως ἐπάρχοντα τοσούτων
[2, 2]	δρόμῳ ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. ἠπείγοντο	δὲ	μάλιστα δεδιότες, μή πως ἄρα
[2, 10]	διοικουμένη σεβάσμιος ἐφαίνετο, ἐς Κόμμοδον	δὲ	μεταπεσοῦσα, εἰ καί τινα ὑπ´
[2, 13]	τὰς ὑμετέρας χεῖρας μιμήσομαι· ἐπεὶ	δὲ	μήτε ὅσιον μήτε δίκαιον ἔτι
[2, 12]	ψηφίζεται τὸν μὲν ἀναιρεθῆναι, ἀποδειχθῆναι	δὲ	μόνον αὐτοκράτορα τὸν Σεβῆρον· πρεσβείαν
[2, 12]	μὲν Ἰουλιανοῦ καταγινώσκοντες ἀνανδρίαν, τοῦ	δὲ	Νίγρου μέλλησίν τε καὶ ῥᾳθυμίαν·
[2, 6]	εἰκόνας ἀποκαταστήσαντες, προπέμπειν ἐπειρῶντο. θύσας	δὲ	ὁ Ἰουλιανὸς τὰς νενομισμένας καὶ
[2, 8]	τὴν ἀπόλαυσιν παρέξει. οὐ φαῦλαι	δὲ	οὐδὲ κοῦφαι καλοῦσιν ἐλπίδες, ἀλλ´
[2, 8]	καὶ φθάσαι οἰκειωσάμενον αὐτά, ὃ	δὲ	οὐδὲ τῶν πραττομένων τι αὐτοῖς
[2, 10]	ἐνέστακται, περιῆλθεν ἡ ἀρχή, οἳ	δὲ	οὐκ ἠνέσχοντο, ἀλλὰ τοιοῦτον ἄνδρα
[2, 2]	πᾶσιν ἀνθρώποις θανάτου αἰτία, διάφοροι	δὲ	οὖσαι ἐς ἓν τέρμα βίου
[2, 9]	φρουρεῖ τὴν Ῥωμαίων ἀρχήν. ἡγεῖτο	δὲ	Παιόνων πάντων (ὑπὸ μιᾷ γὰρ
[2, 4]	ἡμέρῳ τῆς βασιλείας ἔχαιρον. ὃ	δὲ	πάντας εὔφραινε, τοῦτο μόνους ἐλύπει
[2, 9]	ἐπεξελθεῖν τῷ Περτίνακος φόνῳ. ᾔδει	δὲ	πάντας τοὺς κατὰ τὸ Ἰλλυρικὸν
[2, 7]	βοηθήσων ἄπεισι Ῥωμαίοις δεομένοις. ἀνεπτόηντο	δὲ	πάντες καὶ μηδὲν μελλήσαντες προσέκειντο,
[2, 3]	πάντες ἐπευφημίζομεν σοι διδόντες“ τότε	δὲ	πάντων αὐτὸν ἐκβιασαμένων ἐκλιπαρησάντων τε
[2, 5]	καὶ τὰ ξίφη σπασάμενοι. τῷ	δὲ	παραδόξῳ τοῦ ἔργου καὶ ἀνελπίστῳ
[2, 13]	τῆς ἐμῆς φιλανθρωπίας ἕξετε, τοῖς	δὲ	περιειληφόσιν ὑμᾶς στρατιώταις κελεύω ἀποζῶσαί
[2, 1]	τὸ μὲν γένος Ἰταλιώτης, ἐν	δὲ	πολλαῖς στρατιωτικαῖς τε καὶ πολιτικαῖς
[2, 12]	Σεβήρῳ πάντες ἤδη προσετίθεντο. δύο	δέ	που ἢ τριῶν ἡμερῶν παραδραμουσῶν,
[2, 6]	χαίρειν τοὺς στρατιώτας ἤλπιζον. μιᾶς	δέ	που καὶ δευτέρας ἡμέρας διαδραμούσης
[2, 9]	τὸ μὲν γένος Λίβυς, ἐς	δὲ	πραγμάτων διοίκησιν γενναῖος ἅμα καὶ
[2, 13]	πομπικαῖς ἐσθῆσι δαφνηφοροῦντες ἠπείγοντο. ὡς	δὲ	πρὸς τῷ στρατοπέδῳ τοῦ Σεβήρου
[2, 13]	φυλάξαι ἢ σῶσαι ἐδυνήθητε, ἀνάνδρως	δὲ	προυδώκατε. ἐπὶ τηλικούτοις δὴ ἁμαρτήμασί
[2, 12]	μέλλησίν τε καὶ ῥᾳθυμίαν· τὸν	δὲ	Σεβῆρον ἀκούοντες ἤδη παρόντα ἐθαύμαζον.
[2, 15]	λαβεῖν ταῦτα ὧν ὠρέγετο. ὁ	δὲ	Σεβῆρος καὶ πρὸς τὴν σύγκλητον
[2, 11]	ἐνεδείκνυντο προθυμίαν καὶ σπουδήν. ~ὁ	δὲ	Σεβῆρος μηδένα διδοὺς καιρὸν ἀναβολῆς,
[2, 14]	οἱ τοῦ Περτίνακος φονεῖς· ~ὁ	δὲ	Σεβῆρος σὺν παντὶ τῷ λοιπῷ
[2, 15]	πραγματείας τὸν Σεβήρου βίον. ἐμοὶ	δὲ	σκοπὸς ὑπάρχει ἐτῶν ἑβδομήκοντα πράξεις
[2, 11]	ἐφόδια τῆς ὁδοιπορίας εἴχετο. συντόνῳ	δὲ	σπουδῇ καὶ γενναίοις πόνοις τὴν
[2, 6]	ἐσομένης ἀρχῆς παρόντες πάθοιεν· οἱ	δὲ	στρατιῶται ἐπεὶ τόν τε δῆμον
[2, 10]	τις, δύνασθαι ὑμῖν ἀντιστῆναι. δοκίμιον	δὲ	στρατιωτῶν κάματος, ἀλλ´ οὐ τρυφή,
[2, 12]	κοινωνὸν τῆς βασιλείας ἐποιεῖτο. ἡ	δὲ	σύγκλητος ἐψηφίσατο μὲν ταῦτα, ὁρῶντες
[2, 1]	ἀλήθεια πρόσεστι τοῖς λεχθεῖσιν. ἐπιγνοὺς	δὲ	τὰ γεγραμμένα ὁ Περτίναξ, πεισθείς
[2, 3]	τις αὐτὴν μὴ καταισχύνει. ὅσῳ	δὲ	τὰ γενόμενα ὡς φαῦλα μισεῖται,
[2, 3]	τε καὶ βασιλέα προσηγόρευσαν, ὃ	δὲ	τὰ μὲν πρῶτα παρῃτεῖτο τῆς
[2, 13]	καταλειφθείς, αἰσχρῶς ὀλοφυρόμενος ἐφονεύθη· ~ἐπεὶ	δὲ	τὰ παρὰ τῆς συγκλήτου ἐδηλώθη
[2, 9]	ἐπεξελθεῖν τοιούτου βασιλέως αἵματι. ὥσπερ	δὲ	τὰ σώματα οἱ ἐκεῖσε ἄνθρωποι
[2, 5]	μὲν ἐπὶ τοῖς παροῦσι, ποθοῦντες	δὲ	τὰς ἐπὶ τῆς προγεγενημένης τυραννίδος
[2, 12]	καὶ τὰ πραττόμενα ἀγνοοῦντος. ἐπεὶ	δὲ	ταῦτα διάπυστα τῷ δήμῳ ἐγένετο,
[2, 3]	ἐν ἀρχομένοις οὕτως εὐνοοῦσιν· ἐμοὶ	δὲ	ταῦτα μεγάλα ὄντα καὶ ἐξαίρετα
[2, 11]	δὲ τὴν Ῥώμην ἠπείγετο. ὡς	δὲ	ταῦτα τῷ Ἰουλιανῷ ἀπηγγέλλετο, ἐν
[2, 7]	ἀφειδέσι καὶ ἀκρίτοις ἀναλώμασιν. ἐκ	δὲ	ταύτης τῆς τόλμης καὶ τῆς
[2, 4]	αὑτοὺς τοῖς κελευομένοις παρεῖχον. τὸ	δὲ	τελευταῖον, οὐδ´ ὅλων μηνῶν δύο
[2, 7]	ἐκκλησιάζει, τὸν Ἰουλιανὸν ἐβλασφήμουν, ἀρωγὸν	δὲ	τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ καὶ σεμνῆς
[2, 1]	λαβὼν τουτὶ τὸ γραμματεῖον (γνωρίζεις	δὲ	τὴν Κομόδου χεῖρα, οὔσης σοι
[2, 11]	μετὰ προθυμίας πάντα ἔπραττον. ὃ	δὲ	τὴν Παιονίαν διαδραμὼν ἐπέστη τοῖς
[2, 11]	καὶ τοὺς δήμους προσειπεῖν, ἐς	δὲ	τὴν Ῥώμην ἠπείγετο. ὡς δὲ
[2, 3]	μειζόνων πολλάκις ἦν καταφρονήσας) ἐλογίζετο	δὲ	τήν τε αἰφνίδιον τῆς τυραννίδος
[2, 10]	δῆλον ὅτι προσποιοῦνται ὑπακούειν. εἰ	δὲ	τήν τε Ἰλλυρικὴν δύναμιν ἅμα
[2, 2]	τὸν δὲ βίον σώφρονα, ἀρετῆς	δὲ	τῆς ἐν ἔργοις ἔμπειρον· ὧν
[2, 7]	βασιλικαῖς φωναῖς εὐφήμουν ἀπόντα. διαγγελθείσης	δὲ	τῆς τοῦ δήμου Ῥωμαίων γνώμης
[2, 2]	τὸ στρατόπεδον βασιλεύσων ἄπεισι. διαδραμούσης	δὲ	τῆς φήμης πᾶς ὁ δῆμος
[2, 5]	αὐτοῖς βαρὺν καὶ ἐπαχθῆ, ζητῆσαι	δέ	τινα τὸν πάλιν αὐτοῖς ἄνετον
[2, 10]	οὔτι γε τῆς μάχης. εἰ	δέ	τινες τὰ κατὰ Συρίαν ὑποπτεύουσι
[2, 5]	ταῖς λοιπαῖς εἰσόδοις ἔφευγον. ὀλίγοι	δέ	τινες τῶν εὐνοούντων διαγγείλαντες τῷ
[2, 14]	καὶ πίστιν ὧν ὑπισχνεῖτο. ἦσαν	δέ	τινες τῶν πρεσβυτέρων καὶ γνωριζόντων
[2, 6]	κτήσασθαι τὴν ἀρχὴν ἠθέλησαν. Ἰουλιανῷ	δέ	τινι, ἤδη μὲν τὴν ὕπατον
[2, 7]	τε τῶν καθεστηκότων ἐπιτήδειον. ἐνῆν	δέ	τις αὐτοῖς καὶ πόθος τοῦ
[2, 7]	δημοσίων ἐπιμελείᾳ ῥᾳθύμως προσφερόμενος, ἐς	δὲ	τὸ ἁβροδίαιτον καὶ ἄσεμνον ἐπιδιδοὺς
[2, 14]	γὰρ ἐν αὐτῷ ἐθαυμάζετο, μάλιστα	δὲ	τὸ ἀγχίνουν τῆς γνώμης τό
[2, 6]	ἐς τὴν βασίλειον αὐλήν. ἐπεὶ	δὲ	τὸ κήρυγμα διεφοίτησεν, οἱ μὲν
[2, 8]	μὴ περιιδεῖν αἰσχρῶς ἐρριμμένην. ὥσπερ	δὲ	τὸ τοῖς τηλικούτοις ἐπιτολμᾶν οὐκ
[2, 6]	καὶ ἀργύρου πεπληρωμένους ἔλεγε. κατὰ	δὲ	τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ Σουλπικιανός,
[2, 12]	σύγκλητος ἐψηφίσατο μὲν ταῦτα, ὁρῶντες	δὲ	τὸν Ἰουλιανὸν ἀποδειλιῶντα καὶ ἐν
[2, 12]	προσφέρειν τὰς σεβασμίους τιμάς. ἐπὶ	δὲ	τὸν Ἰουλιανὸν εἷς τῶν χιλιαρχούντων
[2, 1]	~Ἀνελόντες	δὲ	τὸν Κόμοδον οἱ ἐπιβουλεύσαντες, ὡς
[2, 2]	κεῖσθαι τὸν τύραννον λέγοντες, οἳ	δὲ	τὸν μονομάχον, ἄλλοι δὲ ἀπρεπέστερα
[2, 11]	καὶ πύλαις ἀναπεπταμέναις ἐδέχοντο. ὃ	δὲ	τοσοῦτον ἀνεπαύετο ὅσον καλλιερῆσαί τε
[2, 14]	ζῆλον τῆς Μάρκου ἀρχῆς, ἕξειν	δὲ	τοῦ Περτίνακος οὐ μόνον τοὔνομα
[2, 2]	ὁ βασιλεὺς τέθνηκεν ἀποπληξίᾳ· αἴτιος	δὲ	τοῦ τοιούτου θανάτου οὐκ ἄλλος,
[2, 9]	κατ´ ἀξίαν αὐτὴν διοικοῦντος. διέβαλλε	δὲ	τοὺς ἐν Ῥώμῃ στρατιώτας ὡς
[2, 6]	τοῦ τείχους κατακλείσαντες ἑαυτούς, ἀναγαγόντες	δὲ	τοὺς εὐφωνοτάτους ἑαυτῶν ἐπὶ τὸ
[2, 10]	καὶ ἄρχοντας, προσηγάγετο αὐτούς. ἀθροίσας	δὲ	τοὺς πανταχόθεν στρατιώτας, Σεβῆρόν τε
[2, 5]	ὄντα εἰ τελευτὴ κατέλαβεν. εἰ	δὲ	τοῦτο ἐξ ἐπιβουλῆς οἴεσθε γεγενῆσθαι,
[2, 11]	καὶ πᾶσιν ὑπάρχειν ἠπίστατο· οὐδαμοῦ	δὲ	τρυφὴν ἐνεδείκνυτο βασιλικήν. ὅθεν καὶ
[2, 11]	καὶ τὸ πλῆθος ἀκούων, οὔτε	δὲ	τῷ δήμῳ πιστεύων, ἐπεὶ μεμίσητο,
[2, 12]	τὰ πρὸς πόλεμον παρεσκευάζετο. ~μελλόντων	δὲ	τῶν Ἰουλιανοῦ στρατιωτῶν ἔτι καὶ
[2, 11]	ἀναπνεύσαντας ἔχεσθαι τῆς ὁδοῦ. ἐκοινώνει	δὲ	τῶν καμάτων αὐτοῖς, σκηνῇ τε
[2, 3]	τὰ ἴδια καρποῦσθαι νομίζων, ὁ	δὲ	τῶν οἰκείων στερηθεὶς αἰώνιον ἔχει
[2, 5]	βίῳ ἀνάγκη τέλος ἐπιτεθῆναι· τὸ	δὲ	ὑμᾶς φύλακας καὶ φρουροὺς δοκοῦντας
[2, 13]	στρατιωτικόν, ἀφαρπάσαντες γυμνοὺς ἐξέπεμπον. οἳ	δὲ	ὑπεῖκον προδεδομένοι καὶ σοφίσματι ἑαλωκότες·
[2, 13]	χρὴ παθεῖν ὑμᾶς, ὁρᾶτε· ἐγὼ	δὲ	φείσομαι μὲν ὑμῶν ὡς μὴ
[2, 1]	ἐκ τοῦ θαλάμου περισσόν. οἱ	δὲ	φέροντες διὰ μέσων ἐκφέρουσι τῶν
[2, 7]	πλεῖστά τε αὐτοῖς συμπανηγυρίζοντος. φιλέορτοι	δὲ	φύσει Σύροι· ὧν μάλιστα οἱ
[2, 6]	αἰτῆσαι μήτε λήψεσθαι προσεδόκησαν· τὰ	δὲ	χρήματα μὴ μελλήσειν, ἀλλ´ οἴκοθεν
[2, 6]	ἐρριμμένην τὴν ἀρχὴν ἁρπάσαι, ἀφειδῶς	δὲ	χρημάτων ἔχοντα μεγαλοδωρίᾳ ἅπαντας ὑπερβαλεῖν,
[2, 3]	(τὸ γὰρ λυπῆσαν δυσαπάλειπτον) τὰ	δὲ	χρηστὰ ἅμα τῇ ἀπολαύσει καὶ
[2, 5]	ἢ λαθεῖν οὐκ ἠθέλησεν, ὁμόσε	δὲ	χωρήσας τῷ πράγματι προῆλθεν ὡς
[2, 2]	οὐ χρήμασιν ἔτι θεραπεύσομεν, πείρᾳ	δὲ	ὧν πρὸς αὐτοῦ πεπόνθασι στρατηγοῦντος
[2, 2]	σωτήρια {οἷς} μὴ πειθόμενος, βιοὺς	δὲ	ὡς οὐκ ἀγνοεῖτε, ὑπὸ πλήθους
[2, 14]	αὑτῷ· ὅπερ καὶ ὕστερον ἔργῳ	δέδεικται.	διατρίψας οὖν ὀλίγον χρόνον ὁ
[2, 10]	τε βασιλέας τίμιον, οὓς αἰδεῖσθε,	δεδηλώκατε	δι´ ὧν ἀγανακτεῖτε ἐφ´ οἷς
[2, 1]	τῷ πρώτῳ συντάγματι τῆς ἱστορίας	δεδήλωται,	κρύψαι τε τὸ γενόμενον βουλόμενοι,
[2, 2]	τὸ στρατόπεδον. ἠπείγοντο δὲ μάλιστα	δεδιότες,	μή πως ἄρα οἱ στρατιῶναι
[2, 12]	ταραχῇ πολλῇ πάντες ἦσαν, καὶ	δεδιότες	τὴν δύναμιν τοῦ Σεβήρου τὰ
[2, 13]	καὶ ἄλλῳ ὁ Σεβῆρος σοφίσματι·	δεδιὼς	γὰρ μὴ ἄρα μετὰ τὸ
[2, 6]	δημόται ἕκαστος τὸ καθ´ αὑτὸν	δεδιὼς	ὑπανεχώρει οἵ τε ἐν ἀξιώσεσιν
[2, 13]	καὶ τὰ δόρατα ἐπισείειν, ὡς	δέει	τοῦ τρωθῆναι γυμνοί τε πρὸς
[2, 5]	δράσαντες τε οὕτως ὠμὸν ἔργον,	δέει	τῶν τετολμημένων φθάσαι θέλοντες τὴν
[2, 6]	χρημάτων εἶναι, ἑστιωμένῳ {δὴ} περὶ	δείλην	ἑσπέραν διηγγέλη τὸ στρατιωτικὸν κήρυγμα
[2, 1]	„χλευάζοντες πρεσβύτην καὶ τοσαύτην μου	δειλίαν	κατεγνωκότες ὡς πρῶτον ἀπατῆσαι βούλεσθαι,
[2, 9]	μιάναντας τὸν ὅρκον, ἔλεγέ τε	δεῖν	ἐπαμῦναι καὶ ἐπεξελθεῖν τῷ Περτίνακος
[2, 1]	δὲ ἥκειν αὐτοὺς κελεύει οὐ	δεινὰ	τὰ προσδοκώμενα ἑαυτῷ ἑκάστοτε συμβήσεσθαι
[2, 3]	μεγάλως ἐλπίζεται. καὶ τὰ μὲν	δεινὰ	τῶν ἔργων ἀεὶ μνημονεύεται (τὸ
[2, 6]	ἀπεδίδρασκον, ὡς ἂν μή τι	δεινὸν	ἐκ τῆς ἐσομένης ἀρχῆς παρόντες
[2, 3]	ἀξίαν ἑκάστου νέμειν ἄνευ τοῦ	δεινόν	τι δρᾶσαι, μὴ παρέχον ἄδικον
[2, 6]	μήτε ἀμύνασθαι δυναμένων. μάλιστά τε	δεινῶς	ἔφερον τὸ πεπραγμένον καὶ συμφορὰν
[2, 3]	οὐκ ἔχον κολακείας ὑποψίαν ἀλλὰ	δεῖξιν	καὶ πίστιν εὐνοίας, ἄλλῳ μὲν
[2, 15]	ἐς τὴν τῆς ἀρχῆς φροντίδα·	δεῖσθαι	γὰρ ἀνδρὸς εὐγενοῦς καὶ τοιούτου
[2, 8]	ὑποσχέσεσι χάριν γινώσκων ἔλεγε μὴ	δεῖσθαι	συμμάχων· τὴν γὰρ ἀρχὴν αὑτῷ
[2, 4]	τε γεωργοῦσιν ἀτέλειαν πάντων ἐς	δέκα	ἔτη καὶ διὰ παντὸς δεσποτείας
[2, 15]	ἀσχοληθέντος ὑποποιήσηται. τιμῇ τοίνυν προσποιήτῳ	δελεάζει	τὸν ἄνθρωπον, καὶ ἄλλως μὲν
[2, 5]	ἀλλὰ καὶ βασιλείῳ μιᾶναι τὰς	δεξιὰς	αἵματι, ὁρᾶτε, μὴ πρὸς τὸ
[2, 13]	ἐμφυλίῳ καὶ βασιλικῷ αἵματι τὰς	δεξιὰς	μιάναντας τήν τε πίστιν καὶ
[2, 3]	θρόνον ἔλεξε τοιάδε· „τὸ πάνυ	δεξιὸν	ὑμῶν τῆς πρός με τιμῆς
[2, 7]	αὐτοῦ διεφοίτα ὡς ἐπιεικοῦς καὶ	δεξιοῦ	καὶ τὸν τοῦ Περτίνακος βίον
[2, 14]	πάντας, καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ	δεξιούμενος,	λέγων ἥκειν μὲν ἔκδικος τοῦ
[2, 13]	Σεβῆρος συνελθεῖν κελεύει ὡς δὴ	δεξιωσόμενος	καὶ προσαγορεύσων. ὡς δὲ ἀνελθόντα
[2, 6]	ἐς φάλαγγος σχῆμα ὡς, εἰ	δέοι,	καὶ πολεμήσοντες, ἐν μέσοις αὑτοῖς
[2, 9]	εὔνοιαν, μήτε ὅρκου φειδόμενος, εἰ	δέοι	τούτου καταφρονῆσαι, ψευσάμενος πρὸς τὸ
[2, 8]	ἐπέστελλον συνηδόμενοι αὐτῷ, καὶ εἰ	δέοιτο,	βοηθείας ὑπισχνοῦντο. ὃ δὲ δώροις
[2, 7]	καλούμενος καὶ βοηθήσων ἄπεισι Ῥωμαίοις	δεομένοις.	ἀνεπτόηντο δὲ πάντες καὶ μηδὲν
[2, 11]	ἐτόλμα· διέπεμπέ τε, τῶν στρατιωτῶν	δεόμενος	ὁπλίζεσθαί τε καὶ γυμνάζεσθαι πρό
[2, 14]	ᾔδει γὰρ οὐ μικρᾶς δυνάμεως	δεόμενος	πρὸς πᾶσαν τὴν ἀντικειμένην ἤπειρον
[2, 8]	καὶ τὸ πρὸς καλοῦντας καὶ	δεομένους	ὀκνηρὸν ἀνανδρίας ἅμα καὶ προδοσίας
[2, 8]	ἠμέλει. τοῖς τε Ἰλλυρικοῖς στρατεύμασι	δέον	ἐπιφοιτῆσαι τὴν ταχίστην καὶ φθάσαι
[2, 14]	Ῥώμην ἀφικνεῖται, ἔκπληξίν τε καὶ	δέος	ἅμα τῷ ὀφθῆναι τοῖς Ῥωμαίοις
[2, 6]	ἀποβαλόντες. πάλιν τε τυραννίδος ἦν	δέος,	ἐπεὶ τούτῳ χαίρειν τοὺς στρατιώτας
[2, 15]	σοφίας ἀσφαλῶς εἶχεν, οὐδέ τι	δέος	ἦν ἀπὸ Βρεττανίας, τό τε
[2, 3]	ἐξαίρετα τιμῆς τε αἰσθήσει ἐκπλήττει	δέος	τε καὶ ἀγῶνα οὐ μικρὸν
[2, 11]	παρὼν βασιλεὺς ἢ ἀφιξόμενος ἠκούσθη.	δέος	τε μέγα τὰς Ἰταλιώτιδας πόλεις
[2, 12]	τὴν δὲ δορυφόρων φρουρὰν διὰ	δέος	τοῦ Σεβήρου αὐτὸν ἐγκαταλιποῦσαν, ψηφίζεται
[2, 8]	τε Ῥωμαίων δῆμος, ᾧ τὴν	δεσποτείαν	τῶν ἁπάντων ἔνειμαν θεοὶ καὶ
[2, 4]	δέκα ἔτη καὶ διὰ παντὸς	δεσποτείας	ἀμεριμνίαν. τοῖς τε βασιλικοῖς κτήμασιν
[2, 4]	καταλαμβάνειν, ἐπιμεληθέντι τε καὶ γεωργήσαντι	δεσπότῃ	εἶναι. ἔδωκέ τε γεωργοῦσιν ἀτέλειαν
[2, 6]	ἤλπιζον. μιᾶς δέ που καὶ	δευτέρας	ἡμέρας διαδραμούσης οἱ μὲν δημόται
[2, 3]	καὶ τὴν ὕπατον ἀρχὴν τελέσας	δεύτερον.	ὃ δὲ „ἀλλ´ αὐτός {τε}
[2, 1]	τοῦ θανάτου φήμην ἐγκατασπεῖραι, ὅτι	δὴ	αἰφνιδίως τετελευτήκοι ἀποπληξίας ἐπιπεσούσης· καὶ
[2, 13]	ἀνάνδρως δὲ προυδώκατε. ἐπὶ τηλικούτοις	δὴ	ἁμαρτήμασί τε καὶ τολμήμασι μυρίων
[2, 1]	τυραννίδος πάντες ἀναπνεύσειαν. καθ´ ἑαυτοὺς	δὴ	ἀναλογιζόμενοι οὐδένα οὕτως ἐπιτήδειον εὕρισκον
[2, 15]	ὀμόσαντι τῷ Σεβήρῳ πιστεύσαντα. Καίσαρα	δὴ	αὐτὸν ἀποδεικνύει, φθάσας αὐτοῦ τὴν
[2, 13]	ὁ Σεβῆρος συνελθεῖν κελεύει ὡς	δὴ	δεξιωσόμενος καὶ προσαγορεύσων. ὡς δὲ
[2, 2]	πεπόνθασι στρατηγοῦντος φόβῳ ὑποτάξονται. τοιαῦτα	δὴ	λέγοντος τοῦ Λαίτου μὴ κατασχὼν
[2, 1]	ἐπ´ ἐμοὶ Κόμοδον βραδύνοντα. τί	δὴ	μέλλετε; ὑμεῖς τε γὰρ δράσετε
[2, 8]	ἔξωθεν βασιλικοῖς συμβόλοις. ἐπὶ τούτοις	δὴ	ὁ Νίγρος πάνυ τὴν ψυχὴν
[2, 13]	καὶ ὀλίγοις πρὸς πολλούς; ἀπῄεσαν	δὴ	ὀδυρόμενοι, καὶ ἠγάπων μὲν τὴν
[2, 13]	μέλλοντας τὸν Σεβῆρον δορυφορήσειν. πιστεύσαντες	δὴ	οἱ στρατιῶται τοῖς ἐπεσταλμένοις, πεισθέντες
[2, 3]	ἅμα καὶ ἀχάριστον ὀνομάζεται. ὁρῶ	δὴ	οὐ τὸν τυχόντα μοι ἐπηρτημένον
[2, 11]	στρατιώταις θαρρῶν, οὓς ἔψευστο. χρήματα	δὴ	πάντα ἀθροίζων τά τε αὑτοῦ
[2, 11]	μὴ πρότερον αὐτοῖς ἑωραμένων. τότε	δὴ	πᾶσα ἡ πόλις ὅπλα εἰργάζετο
[2, 6]	ἐν εὐπορίᾳ χρημάτων εἶναι, ἑστιωμένῳ	{δὴ}	περὶ δείλην ἑσπέραν διηγγέλη τὸ
[2, 15]	τὰ Νίγρου φρονοῦσαν. ~τὰ μὲν	δὴ	πρὸς τὸν πόλεμον γενναίως εὐτρέπιζεν,
[2, 12]	καταπέμπει γράμματα, δι´ ὧν ἐσπένδετο	δὴ	πρὸς τὸν Σεβῆρον καὶ αὐτοκράτορα
[2, 13]	ἐπίοιεν, ἀποκλείσαιεν αὐτούς. δίκην μὲν	δὴ	ταύτην ἔδοσαν οἱ τοῦ Περτίνακος
[2, 9]	κατ´ αὐτοῦ τετολμημένοις ἠγανάκτουν. ταύτης	δὴ	τῆς προφάσεως λαβόμενος ὁ Σεβῆρος
[2, 1]	τῶν πιστῶν ἑαυτοῖς, ἐκπέμπουσιν ὡς	δή	τι σκεῦος τῶν ἐκ τοῦ
[2, 2]	πρὸ ἡμέρας πάντα ἐπράττετο. διαπέμπουσι	δή	τινας τῶν πιστῶν τοὺς διαβοήσοντας
[2, 5]	προσβάλλοι ὁ δῆμος. τέλος μὲν	δὴ	τοιοῦτο κατέλαβε τὸν Περτίνακα χρησάμενον
[2, 2]	καὶ ἐλευθερίας ῥᾳδίως ἐλέγετο. πλεῖστον	δὴ	τοῦ δήμου συνέθει δρόμῳ ἐπὶ
[2, 5]	παύσειν τῆς ἀλόγου ὁρμῆς. καὶ	δὴ	τοῦ δωματίου προελθών, ὑπαντώμενος αὐτοῖς
[2, 1]	πάντων οὐσίαν εἶχεν ἐλάττονα. πρὸς	δὴ	τοῦτον τὸν Περτίνακα νυκτὸς ἀκμαζούσης
[2, 3]	σώφρονα τῶν καλῶς πορισθέντων. ταῦτα	δὴ	ὑμᾶς ἐγνωκότας χρὴ συναίρεσθαι καὶ
[2, 15]	ἐπιστέλλει δὲ αὐτῷ φιλικώτατα γράμματα	δῆθεν,	ἱκετεύων ἐπιδοῦναι αὑτὸν ἐς τὴν
[2, 10]	καὶ σώφρονος διοικήσεως ἄρξοντος ἐκείνῳ	δῆλον	ὅτι προσποιοῦνται ὑπακούειν. εἰ δὲ
[2, 7]	ἀνέπειθε, τὰ ἐκ τῆς Ῥώμης	δηλούμενα	φανερὰ ποιῶν, ὡς ἂν διαθέουσα
[2, 8]	ὑπέσχετο. τίνα τοίνυν ἔχετε γνώμην,	δηλώσατε.	τοιαῦτά τινα εἰπόντος αὐτοῦ, εὐθέως
[2, 14]	δὲ ἄκριτόν τινα φονευθήσεσθαι ἢ	δημευθήσεσθαι,	μήτε συκοφαντοῦντος ἀνέξεσθαι, ἀλλὰ βαρυτάτην
[2, 8]	νῦν ἐς ὑμᾶς παρῆλθον ταῦτα	δημηγορήσων,	εἰ ἐκ μόνης προαιρέσεως ἰδιωτικῆς
[2, 9]	ἀρχὴν ἐγένετο, ἔνθα ἐπὶ τῆς	δημοκρατίας	πρότερον ὁ δῆμος συνιὼν ἐκκλησίαζεν,
[2, 11]	ἐς ὅσον μὲν γὰρ ὑπὸ	δημοκρατίας	τὰ Ῥωμαίων διῳκεῖτο καὶ ἡ
[2, 4]	συγκλήτῳ καὶ τῶν πρὸς τὸν	δῆμον	γραφέντων, ὑπερήδοντο πάντες, σεμνὸν καὶ
[2, 6]	κίνησίς τε ἄλογος κατεῖχε τὸν	δῆμον	ζητούντων τοὺς δράσαντας, μήτε δὲ
[2, 6]	~ἐπειδὴ δὲ διεφοίτησεν ἐς τὸν	δῆμον	ἡ τοῦ βασιλέως ἀναίρεσις, ταραχή
[2, 6]	δὲ στρατιῶται ἐπεὶ τόν τε	δῆμον	ἡσυχάξοντα ἔγνωσαν μήτε τινὰ τολμῶντα
[2, 6]	τὴν ἀρχήν, εἰκότως ἐδεδίει τὸν	δῆμον	ὡς ἐναντιωσόμενον. ἀναλαβόντες οὖν τὰς
[2, 7]	τῶν ἐλπίδων ὑπηγανάκτουν, ὅ τε	δῆμος	αἰσθόμενος τῆς γνώμης τῶν στρατιωτῶν
[2, 14]	εὔελπι. ἐπεὶ τοίνυν ὅ τε	δῆμος	αὐτὸν ὑποδεξάμενος εὐφήμησεν ἥ τε
[2, 5]	ἐπισταμενοί τε, ὅτι χαλεπῶς ὁ	δῆμος	διοίσει τὰ πεπραγμένα, ἐς τὸ
[2, 2]	δὲ τῆς φήμης πᾶς ὁ	δῆμος	ἐνθουσιῶντι ἐοικὼς ἐξεβακχεύετο διέθεόν τε,
[2, 14]	καὶ εὐτυχηθεῖσιν ἔργοις. ὁ δὲ	δῆμος	καὶ ἡ σύγκλητος δαφνηφοροῦντες ὑπεδέχοντο
[2, 2]	καὶ θύσαντες, δαφνηφοροῦντες πᾶς ὁ	δῆμος	καὶ τὸ στρατιωτικόν, ἐπειδὴ προσῄει
[2, 2]	Λαίτου μὴ κατασχὼν ἑαυτοῦ ὁ	δῆμος	μελλόντων καὶ ὀκνούντων ἔτι τῶν
[2, 9]	ἐπὶ τῆς δημοκρατίας πρότερον ὁ	δῆμος	συνιὼν ἐκκλησίαζεν, {ᾠήθη} τὸν ἵππον
[2, 5]	εἰ τῷ τείχει προσβάλλοι ὁ	δῆμος.	τέλος μὲν δὴ τοιοῦτο κατέλαβε
[2, 2]	ἄγομεν ἡμεῖς τε καὶ ὁ	δῆμος	τῶν Ῥωμαίων ἄνδρα τὴν μὲν
[2, 8]	ἐλπίδες, ἀλλ´ ὅ τε Ῥωμαίων	δῆμος,	ᾧ τὴν δεσποτείαν τῶν ἁπάντων
[2, 4]	βασιλεύοντος εἶναι, ἀλλὰ κοινὰ καὶ	δημόσια	τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. τέλη τε
[2, 9]	τῷ καθ´ αὑτὸν βίῳ καὶ	δημοσίαις	ἀνέθηκεν εἰκόσι· τὸ δ´ οὖν
[2, 7]	ὅσα ἠλαζονεύσατο, οὔτε μὴν οἱ	δημόσιοί	τι θησαυροὶ εἶχον, ἀλλὰ πάντα
[2, 7]	κραιπάλαις ἐσχόλαξε, τῇ μὲν τῶν	δημοσίων	ἐπιμελείᾳ ῥᾳθύμως προσφερόμενος, ἐς δὲ
[2, 11]	καὶ εἴ τινα ἦν, ἐκ	δημοσίων	καὶ ἱερῶν τόπων λαμβάνων, τοῖς
[2, 6]	δευτέρας ἡμέρας διαδραμούσης οἱ μὲν	δημόται	ἕκαστος τὸ καθ´ αὑτὸν δεδιὼς
[2, 4]	ἐκέλευσε παύσασθαι τῆς πρὸς τοὺς	δημότας	ὕβρεως καὶ μήτε πελέκεις φέρειν
[2, 6]	ἐς τὰ βασίλεια, μηδενὸς τῶν	δημοτῶν	μήτε ἀντιστῆναι τολμῶντος μήτε μὴν
[2, 5]	συνεβούλευον φυγεῖν τῇ τε τοῦ	δήμου	βοηθείᾳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι, ὃ δὲ
[2, 5]	τετολμημένων φθάσαι θέλοντες τὴν τοῦ	δήμου	ἔφοδον ἐπισταμενοί τε, ὅτι χαλεπῶς
[2, 7]	τῶν χρημάτων, ὑπό τε τοῦ	δήμου	καταφρονεῖσθαι ὡς ἀνάξιον ἧς ἐώνητο
[2, 6]	βίᾳ καὶ παρὰ γνώμην τοῦ	δήμου	μετά τε αἰσχρᾶς καὶ ἀπρεποῦς
[2, 1]	τε καὶ τιμώμενον ὑπὸ τοῦ	δήμου·	ὅθεν κἀκείνοις εὐκταῖον καὶ ἡμῖν
[2, 2]	γὰρ ἦσαν πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ	δήμου	περιειλημμένοι ὀλίγοι τε καὶ ἄνευ
[2, 7]	ἀπόντα. διαγγελθείσης δὲ τῆς τοῦ	δήμου	Ῥωμαίων γνώμης καὶ τῆς ἐπαλλήλου
[2, 2]	ῥᾳδίως ἐλέγετο. πλεῖστον δὴ τοῦ	δήμου	συνέθει δρόμῳ ἐπὶ τὸ στρατόπεδον.
[2, 7]	αὐτὸν συνεχῶς ἐν ταῖς τοῦ	δήμου	συνόδοις, καὶ βλασφημοῦντες τὸν Ἰουλιανὸν
[2, 10]	τις αἰσχρῶς πρός τε τοῦ	δήμου,	ὡς ἀκούετε, μεμίσηται, πρός τε
[2, 3]	τε στρατιωτῶν αὐτὸν καὶ τοῦ	δήμου,	ὡς προείρηται, νύκτωρ ἀναγαγόντων, φροντίσι
[2, 11]	ὅσον καλλιερῆσαί τε καὶ τοὺς	δήμους	προσειπεῖν, ἐς δὲ τὴν Ῥώμην
[2, 12]	ἐπεὶ δὲ ταῦτα διάπυστα τῷ	δήμῳ	ἐγένετο, ἐν ταραχῇ πολλῇ πάντες
[2, 14]	Ῥώμῃ, καὶ νομὰς ἐπιδοὺς τῷ	δήμῳ	μεγαλοφρόνως, θέας τε ἐπιτελέσας, τοῖς
[2, 11]	πλῆθος ἀκούων, οὔτε δὲ τῷ	δήμῳ	πιστεύων, ἐπεὶ μεμίσητο, οὔτε τοῖς
[2, 10]	εἶναι κεχαρισμένον, ἀλλὰ καὶ τῷ	δήμῳ	τῶν Ῥωμαίων διὰ τὴν ἐκείνου
[2, 3]	καρποῦσθαι νομίζει, ἐπεὶ τοῦ μὲν	δημωφελοῦς	καὶ κοινῇ διαφέροντος ὀλίγη τοῖς
[2, 13]	ἣν καὶ οἱ πρόγονοι ἢ	δι´	ἀνδρείας ἐναρέτου ἐκτήσαντο ἢ δι´
[2, 1]	τὸ τέλος τοῦ βίου εἶχον	δι´	ἐλπίδος μόνος τε τῶν πατρῴων
[2, 13]	τε καὶ ὅσους γενναιοτάτους ἠπίστατο,	δι´	ἑτέρων ὁδῶν καὶ ἀτραπῶν, ὡς
[2, 13]	δι´ ἀνδρείας ἐναρέτου ἐκτήσαντο ἢ	δι´	εὐγένειαν διεδέξαντο, ταύτην αἰσχρῶς καὶ
[2, 10]	ἀνδρείας ὑπηρέται, ἐτόλμησαν. κἀμοὶ δὲ	δι´	εὐχῆς ἐστί, πρότερον μὲν οὐδέποτε
[2, 10]	βασιλέας τίμιον, οὓς αἰδεῖσθε, δεδηλώκατε	δι´	ὧν ἀγανακτεῖτε ἐφ´ οἷς οἱ
[2, 12]	κελεύσας τὴν σύγκλητον καταπέμπει γράμματα,	δι´	ὧν ἐσπένδετο δὴ πρὸς τὸν
[2, 15]	ἁπλοϊκώτερον, τότε δὲ καὶ πολλὰ	διὰ	γραμμάτων ὀμόσαντι τῷ Σεβήρῳ πιστεύσαντα.
[2, 10]	ἔφερεν ἐπὶ γνώμης. ~θεραπεύσας οὖν	διὰ	γραμμάτων πάντας τοὺς κατὰ τὸ
[2, 12]	κατεπτηχότα, τὴν δὲ δορυφόρων φρουρὰν	διὰ	δέος τοῦ Σεβήρου αὐτὸν ἐγκαταλιποῦσαν,
[2, 9]	βλέπειν, φέροντα τὸν Περτίνακα ἐποχούμενον	διὰ	μέσης τῆς ἐν Ῥώμῃ ἱερᾶς
[2, 1]	θαλάμου περισσόν. οἱ δὲ φέροντες	διὰ	μέσων ἐκφέρουσι τῶν φυλάκων, ὧν
[2, 2]	πεῖραν αὐτοῦ τῶν ἔργων φέρουσι	διὰ	μνήμης. τό τε βάρβαρον οὐ
[2, 10]	εἰ καί τινα ὑπ´ ἐκείνου	διὰ	νεότητα ἐπλημμελεῖτο, ἀλλ´ οὖν τῇ
[2, 4]	πάντων ἐς δέκα ἔτη καὶ	διὰ	παντὸς δεσποτείας ἀμεριμνίαν. τοῖς τε
[2, 1]	καὶ στρατηγῶν ἐντιμότατον γενόμενον, ἢ	διὰ	σεμνότητα αἰδούμενος ἢ ὡς πένητα
[2, 15]	αὐτῷ τὰ πρὸς τὸν Ἀλβῖνον	διὰ	σοφίας ἀσφαλῶς εἶχεν, οὐδέ τι
[2, 3]	ἐς τὸ σωφρονέστερον καὶ μεμετρημένον	διὰ	σπάνιν χρημάτων μεταβολὴν οὐ φειδὼ
[2, 3]	γὰρ καὶ ὁ βίος αὐτῷ	διὰ	σωφροσύνην ἐπῃνεῖτο καὶ τὰ ἐν
[2, 9]	καταφρονῆσαι, ψευσάμενος πρὸς τὸ χρειῶδες,	διά	τε γλώττης προΐετο ὅσα μὴ
[2, 8]	αὑτῷ τὰ τῆς ἀρχῆς ἡγεῖτο	διά	τε τὴν τῶν Ῥωμαίων γνώμην
[2, 10]	καὶ τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων	διὰ	τὴν ἐκείνου μνήμην, συγκαλέσας τε
[2, 2]	πόλεως ἐπάρχοντα τοσούτων ἐτῶν ἀεὶ	διὰ	τιμῆς τε καὶ θαύματος ἔσχετε.
[2, 12]	πρεσβείαν τε πρὸς αὐτὸν ἐκπέμπουσιν	διὰ	τῶν ἐν ἀρχαῖς ὄντων καὶ
[2, 6]	ἐγχειριεῖν ὑπισχνοῦντο τὴν ἀρχὴν καὶ	διὰ	τῶν ὅπλων αὐτὸν ἀνάξειν ἀδεῶς
[2, 6]	τῶν ἐπὶ βίῳ μὴ σώφρονι	διαβεβλημένων.	πείθουσιν οὖν αὐτὸν ἥ τε
[2, 2]	δή τινας τῶν πιστῶν τοὺς	διαβοήσοντας	ὅτι ὁ Κόμοδος μὲν τέθνηκε,
[2, 8]	ἀνανδρίας ἅμα καὶ προδοσίας φέρει	διαβολήν.	διὸ παρῆλθον πευσόμενος ὑμῶν τίνα
[2, 6]	μετά τε αἰσχρᾶς καὶ ἀπρεποῦς	διαβολῆς	ὠνησάμενος τὴν ἀρχήν, εἰκότως ἐδεδίει
[2, 5]	ὀλίγοι δέ τινες τῶν εὐνοούντων	διαγγείλαντες	τῷ Περτίνακι τὴν ἔφοδον συνεβούλευον
[2, 7]	ἐκεῖνον βασιλικαῖς φωναῖς εὐφήμουν ἀπόντα.	διαγγελθείσης	δὲ τῆς τοῦ δήμου Ῥωμαίων
[2, 5]	ἔν τε ἀσωτίαις καὶ κραιπάλαις	διαγωγάς,	ἐβουλεύσαντο ἀποσκευάσασθαι τὸν Περτίνακα, ὡς
[2, 1]	πρεσβύτην τινὰ καὶ σώφρονα τὸν	διαδεξόμενον	τὴν ἀρχήν, ὅπως αὐτοί τε
[2, 11]	ἔξοδον ἐπήγγειλε· νομάς τε αὐτοῖς	διαδοὺς	καὶ ἐφόδια τῆς ὁδοιπορίας εἴχετο.
[2, 3]	καὶ Ἀγχίσου τὴν τοῦ γένους	διαδοχήν)	ἔτι δὲ καὶ τὴν ὕπατον
[2, 2]	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον βασιλεύσων ἄπεισι.	διαδραμούσης	δὲ τῆς φήμης πᾶς ὁ
[2, 6]	δέ που καὶ δευτέρας ἡμέρας	διαδραμούσης	οἱ μὲν δημόται ἕκαστος τὸ
[2, 11]	ἔπραττον. ὃ δὲ τὴν Παιονίαν	διαδραμὼν	ἐπέστη τοῖς τῆς Ἰταλίας ὅροις,
[2, 7]	δηλούμενα φανερὰ ποιῶν, ὡς ἂν	διαθέουσα	ἡ φήμη ἔκπυστα καὶ γνώριμα
[2, 4]	τε ἡμέρου ἀρχῆς ἡ φήμη	διαθέουσα	πάντα ἔθνη, ὅσα τε Ῥωμαίοις
[2, 9]	περὶ τῆς ἀρχῆς τῶν Ῥωμαίων	διαλεγόμενος,	ὡς παντάπασιν ἔρριπται οὐδενὸς ὄντος
[2, 5]	χωρήσας τῷ πράγματι προῆλθεν ὡς	διαλεξόμενος	αὐτοῖς ἐλπίσας πείσειν τε αὐτοὺς
[2, 12]	οἳ δὲ κατὰ πάσας ὁδοὺς	διανείμαντες	αὑτούς, πολλοὶ δ´ ἐς Ῥώμην
[2, 11]	αὐτὸν ἀποτίνειν ἀλλ´ οὐ δωρεὰν	διανέμειν	ἐλογίζοντο. ὁ δὲ Ἰουλιανός, καίτοι
[2, 11]	ἱερῶν τόπων λαμβάνων, τοῖς στρατιώταις	διανέμειν	ἐπειρᾶτο, ὡς ἀνακτήσαιτο τὴν εὔνοιαν
[2, 9]	καὶ φονικώτατοι, οὕτω καὶ τὰς	διανοίας	παχεῖς καὶ μὴ ῥᾳδίως συνεῖναι
[2, 2]	ἐνεστώσης πρὸ ἡμέρας πάντα ἐπράττετο.	διαπέμπουσι	δή τινας τῶν πιστῶν τοὺς
[2, 12]	πραττόμενα ἀγνοοῦντος. ἐπεὶ δὲ ταῦτα	διάπυστα	τῷ δήμῳ ἐγένετο, ἐν ταραχῇ
[2, 12]	καὶ πολὺ τοῦ στρατεύματος μέρος	διασκεδάσας	ἐκεῖνος κελεύει παρεισδύεσθαι ἐς τὴν
[2, 11]	καὶ τὴν τῶν πολεμίων ἵππον	διαταράξειν	ὄψει καὶ μεγέθει θηρίων μὴ
[2, 5]	τοῖς βασιλείοις τά τε δόρατα	διατεινάμενοι	καὶ τὰ ξίφη σπασάμενοι. τῷ
[2, 5]	προσδοκῶντος, ἀλλὰ πάντων ἐν ἡσυχίᾳ	διατριβόντων,	θυμῷ καὶ ἀλόγῳ ὁρμῇ ἐκ
[2, 14]	ὅπερ καὶ ὕστερον ἔργῳ δέδεικται.	διατρίψας	οὖν ὀλίγον χρόνον ὁ Σεβῆρος
[2, 9]	στρατοπέδων γνώμῃ. ~ταῦτα δὲ αὐτοῦ	διατυποῦντος	καὶ κούφαις καὶ ἀδήλοις ἐπαιωρουμένου
[2, 3]	τοῦ μὲν δημωφελοῦς καὶ κοινῇ	διαφέροντος	ὀλίγη τοῖς καθ´ ἕνα φροντίς,
[2, 2]	χάριτας θεοῖς ὁμολογοῦντες. ἐβόων δὲ	διάφορα,	οἳ μὲν κεῖσθαι τὸν τύραννον
[2, 2]	αὐτὴ πᾶσιν ἀνθρώποις θανάτου αἰτία,	διάφοροι	δὲ οὖσαι ἐς ἓν τέρμα
[2, 13]	κύκλῳ τοῖς ὅπλοις, τάς τε	διβολίας	καὶ τὰ δόρατα ἐπισείειν, ὡς
[2, 4]	καὶ ἐς τὰ συνήθη προϊόντα	διδασκαλεῖα	καὶ γυμνάσια ἰδιωτεύοντα ὁμοίως τοῖς
[2, 3]	μὴ παρέχον ἄδικον εὐπορίαν χρημάτων,	διδάσκει	φειδὼ σώφρονα τῶν καλῶς πορισθέντων.
[2, 3]	οἱ λοιποὶ πάντες ἐπευφημίζομεν σοι	διδόντες“	τότε δὲ πάντων αὐτὸν ἐκβιασαμένων
[2, 7]	περὶ ἃς μάλιστα ἐσπουδάκασι, καὶ	διδοὺς	ἄνεσιν ἐς τὸ ἑορτάξειν καὶ
[2, 11]	σπουδήν. ~ὁ δὲ Σεβῆρος μηδένα	διδοὺς	καιρὸν ἀναβολῆς, συσκευάσασθαί τε αὐτοὺς
[2, 11]	ἐπετάχυνε, μήτε που ἐνδιατρίβων, μήτε	διδοὺς	καιρὸν ἀναπαύλης, εἰ μὴ τοσοῦτον
[2, 2]	τιμῆς τε καὶ θαύματος ἔσχετε.	δίδωσί	τε ἡμῖν ἡ τύχη οὐ
[2, 9]	ἢ κατ´ ἀξίαν αὐτὴν διοικοῦντος.	διέβαλλε	δὲ τοὺς ἐν Ῥώμῃ στρατιώτας
[2, 1]	κεκλεισμένης τῆς οἰκίας ταῖς θύραις	διεγείρουσι	τὸν φυλάσσοντα. ἀνοίξας δὲ ἐκεῖνος
[2, 13]	ἐναρέτου ἐκτήσαντο ἢ δι´ εὐγένειαν	διεδέξαντο,	ταύτην αἰσχρῶς καὶ ἀτίμως ὥσπερ
[2, 6]	τε καὶ πένθος πάντας κατεῖχε	διέθεόν	τε ἐνθουσιῶσιν ἐοικότες κίνησίς τε
[2, 2]	ὁ δῆμος ἐνθουσιῶντι ἐοικὼς ἐξεβακχεύετο	διέθεόν	τε, καὶ τοῖς οἰκείοις ἕκαστος
[2, 7]	τῶν στρατιωτῶν ἐξέχοντας οἴκαδε μεταπεμπόμενος	διελέγετο	καὶ ἀνέπειθε, τὰ ἐκ τῆς
[2, 1]	προσήκουσαν, καὶ ἅπερ αὐτὸς δρᾶσαι	διενοεῖτο,	ταῦτα πρὸς ἡμῶν ἔπαθεν. ἡμεῖς
[2, 9]	ἔγνω τὴν τῶν Παιόνων γνώμην,	διέπεμπε	καὶ ἐς τὰ γειτνιῶντα ἔθνη
[2, 11]	τῆς πόλεως προελθεῖν Ἰουλιανὸς ἐτόλμα·	διέπεμπέ	τε, τῶν στρατιωτῶν δεόμενος ὁπλίζεσθαί
[2, 1]	εἴη, ἐπολυπραγμόνουν, ἐπεὶ μηδ´ αὐτοῖς	διέφερε	ταῦτ´ εἰδέναι. τὸ μὲν οὖν
[2, 2]	ἀγνοεῖτε, ὑπὸ πλήθους τροφῆς ἀποπνιγεὶς	διεφθάρη.	τὸν μὲν οὖν κατέλαβε τέλος
[2, 7]	πράξεσι. φήμη τε περὶ αὐτοῦ	διεφοίτα	ὡς ἐπιεικοῦς καὶ δεξιοῦ καὶ
[2, 6]	προαιρέσει ὡς προείρηται. ~ἐπειδὴ δὲ	διεφοίτησεν	ἐς τὸν δῆμον ἡ τοῦ
[2, 4]	βασίλειον ἐπανῆλθεν αὐλήν. ~ἐπεὶ δὲ	διεφοίτησεν	ἡ φήμη τῶν τε λεχθέντων
[2, 6]	αὐλήν. ἐπεὶ δὲ τὸ κήρυγμα	διεφοίτησεν,	οἱ μὲν σεμνότεροί τε καὶ
[2, 6]	ἑστιωμένῳ {δὴ} περὶ δείλην ἑσπέραν	διηγγέλη	τὸ στρατιωτικὸν κήρυγμα παρὰ μέθην
[2, 9]	κούφαις καὶ ἀδήλοις ἐπαιωρουμένου ἐλπίσι,	διηγγέλλετο	τὰ πραττόμενα ἔς τε Παίονας
[2, 15]	πεπραγμένων Σεβήρῳ ἐν τοῖς ἑξῆς	διηγήσομαι,	οὐδὲν οὔτε πρὸς χάριν ἐς
[2, 11]	ἐπὶ τὴν πρὸς μεσημβρίαν βλέπουσαν	διῆκον.	ἀλλ´ οὐδὲ τῆς πόλεως προελθεῖν
[2, 8]	σπουδὴν τῶν ἀνθρώπων. ὡς γὰρ	διιπταμένη	ἡ φήμη πάντα ἐπῆλθεν ἔθνη
[2, 13]	ἐπεὶ δὲ μήτε ὅσιον μήτε	δίκαιον	ἔτι βασιλέα ὑμᾶς δορυφορεῖν καὶ
[2, 4]	τε ταῖς προόδοις καὶ τοῖς	δικαστηρίοις	πρᾶον καὶ ἥμερον ἦθος ἐπεδείκνυτο.
[2, 1]	κεῖται μὲν γὰρ ὁ τύραννος	δίκην	δοὺς τὴν προσήκουσαν, καὶ ἅπερ
[2, 13]	καταλαβόντες, εἰ ἐπίοιεν, ἀποκλείσαιεν αὐτούς.	δίκην	μὲν δὴ ταύτην ἔδοσαν οἱ
[2, 13]	ζητεῖ τις, οὐδ´ ἔστιν εὑρεῖν	δίκην	τὴν ἐπιτεθησομένην ἀξίαν τῶν πεπραγμένων.
[2, 8]	ἅμα καὶ προδοσίας φέρει διαβολήν.	διὸ	παρῆλθον πευσόμενος ὑμῶν τίνα γνώμην
[2, 12]	κελευσάντων, οἳ τὰ τῆς Ῥώμης	διοικεῖν	εἰώθασιν ὁπηνίκα ἂν τὰ τῆς
[2, 10]	τοῦ μετὰ ἀνδρείας καὶ σώφρονος	διοικήσεως	ἄρξοντος ἐκείνῳ δῆλον ὅτι προσποιοῦνται
[2, 9]	γένος Λίβυς, ἐς δὲ πραγμάτων	διοίκησιν	γενναῖος ἅμα καὶ θυμοειδής, σκληρῷ
[2, 3]	καὶ κοινὴν τῆς ἀρχῆς τὴν	διοίκησιν	νομίζοντας, ἀριστοκρατίαν τε ἀλλ´ οὐ
[2, 3]	σώφρονα οὐδὲ σύμμετρον καὶ κεκριμένην	διοίκησιν	ὀνομάζουσιν, ἀλλὰ μικρολογίαν καὶ ἀθλιότητα
[2, 10]	κἀκεῖθεν ὁρμώμενοι τὰ λοιπὰ εὐμαρῶς	διοικήσομεν,	θείαις τε προρρήσεσι πιστεύοντες καὶ
[2, 10]	πρότερον μὲν μέχρι Μάρκου σεμνοπρεπῶς	διοικουμένη	σεβάσμιος ἐφαίνετο, ἐς Κόμμοδον δὲ
[2, 9]	γενναίως ἢ κατ´ ἀξίαν αὐτὴν	διοικοῦντος.	διέβαλλε δὲ τοὺς ἐν Ῥώμῃ
[2, 5]	τε, ὅτι χαλεπῶς ὁ δῆμος	διοίσει	τὰ πεπραγμένα, ἐς τὸ στρατόπεδον
[2, 3]	ἂν ὡς εὐμαρῶς τὴν ἀρχὴν	διοίσοντι	ἐν ἀρχομένοις οὕτως εὐνοοῦσιν· ἐμοὶ
[2, 13]	τῆς Ῥώμης, ἀπειλῶ τε καὶ	διόμνυμι	καὶ προαγορεύω κολασθήσεσθαι κεφαλικῶς, εἴ
[2, 11]	πρό τε τῆς πόλεως τάφρους	διορύττειν.	καὶ τὴν πρὸς Σεβῆρον μάχην
[2, 3]	τυχὼν ἔς τε τὸν τοῦ	Διὸς	νεὼν καὶ τὰ λοιπὰ ἱερὰ
[2, 14]	προσηγόρευσεν, ἀνελθὼν ἐς τὸ τοῦ	Διὸς	τέμενος καὶ θύσας, ἔν τε
[2, 7]	τῶν περὶ αὐτὸν στρατιωτῶν ἀμελεῖσθαι	διότι	τὰς ὑποσχέσεις οὐκ ἐπλήρου τῶν
[2, 11]	γὰρ ὑπὸ δημοκρατίας τὰ Ῥωμαίων	διῳκεῖτο	καὶ ἡ σύγκλητος ἐξέπεμπε τοὺς
[2, 10]	ὑπάρχον ἐξ ὧν ἡγεμονεύσαντες ἐκεῖσε	διῳκήσαμεν,	εὖ ἴστε, οὔτε ἐμοῦ ῥᾳθυμίαν
[2, 15]	στράτευμα σὺν αὑτῷ πᾶν εἶχε,	διῳκῆσθαι	νομίζων πάντα λυσιτελῶς τῇ ἑαυτοῦ
[2, 4]	τοὺς συκοφάντας τῆς πόλεως ἦν	διώξας	καὶ τοὺς πανταχόθεν κολασθῆναι κελεύσας,
[2, 13]	ὀδυρόμενοι, καὶ ἠγάπων μὲν τὴν	δοθεῖσαν	σωτηρίαν, μετεγίνωσκον δὲ ἐπὶ τῷ
[2, 15]	ταῖς τε λοιπαῖς τιμαῖς τὴν	δοθεῖσαν	χάριν ἐπιστώσατο. ἐπεὶ δὲ αὐτῷ
[2, 5]	τοῦ βιάζεσθαί με ἢ ἁρπάζειν	δοθῆναι	δυναμένων ἐνδεήσει. τοιαῦτά τινα λέγειν
[2, 6]	ἢ τὴν ποσότητα μαθεῖν τῶν	δοθησομένων	χρημάτων. ὃ δ´ ἀνελθὼν τήν
[2, 3]	οὐχ οὕτως εὐμαρὲς ὡς εὐχάριστον	δοκεῖ,	ὁπηνίκα δ´ ἂν ὁ πρῶτός
[2, 10]	βουληθείη τις, δύνασθαι ὑμῖν ἀντιστῆναι.	δοκίμιον	δὲ στρατιωτῶν κάματος, ἀλλ´ οὐ
[2, 1]	ἅμα τῷ Ἐκλέκτῳ εἰσελθόντα καίτοι	δοκοῦντα	ἐπὶ φόνῳ ἥκειν προσειπεῖν τε
[2, 3]	ἐταράττετο· πάνυ τε αὐτόν, καίτοι	δοκοῦντα	ψύχης εἶναι ἐρρωμένης καὶ πρὸς
[2, 5]	δὲ ὑμᾶς φύλακας καὶ φρουροὺς	δοκοῦντας	εἶναι τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς
[2, 6]	μὲν τὴν ὕπατον τετελεκότι ἀρχήν,	δοκοῦντι	δὲ ἐν εὐπορίᾳ χρημάτων εἶναι,
[2, 6]	Περτίνακα συγγένειαν, μή τις ἄρα	δόλος	εἴη ἐς τὸ ἐκδικηθῆναι τὸν
[2, 9]	εἴ τι μετὰ πανουργίας ἢ	δόλου	λέγοιτο ἢ πράττοιτο. πιστεύσαντες γοῦν
[2, 15]	λεχθέντα, καὶ σημεῖα θείᾳ προνοίᾳ	δόξαντα	πολλάκις φανῆναι, χωρία τε ἕκαστα
[2, 5]	ἐπεισῆλθον τοῖς βασιλείοις τά τε	δόρατα	διατεινάμενοι καὶ τὰ ξίφη σπασάμενοι.
[2, 13]	τάς τε διβολίας καὶ τὰ	δόρατα	ἐπισείειν, ὡς δέει τοῦ τρωθῆναι
[2, 6]	αἰωροῦντες τὰς ἀσπίδας καὶ τὰ	δόρατα,	μή που καὶ λίθων τις
[2, 1]	κατεχούσαις τε ταῖς χερσὶ τὰ	δοράτια	ἐπανεπαύοντο, οἳ δ´ οὐ πάνυ
[2, 13]	ὥσπερ σαγηνεύσας ἐντὸς τῶν ὅπλων	δοριαλώτους	εἶχε, μεγάλῃ βοῇ καὶ θυμοειδεῖ
[2, 4]	ἐν τῇ Ῥώμῃ στρατιώτας, οἳ	δορυφορεῖν	εἰώθασι τοὺς βασιλέας. κωλυόμενοι γὰρ
[2, 13]	χρηστόν, ὃν ἐχρῆν σώζειν καὶ	δορυφορεῖν,	ἐφονεύσατε· τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν ἔνδοξον
[2, 13]	μήτε δίκαιον ἔτι βασιλέα ὑμᾶς	δορυφορεῖν	καὶ ἐς τὸν ὅρκον ἀσεβήσαντας
[2, 13]	ἐλθεῖν ὡς μέλλοντας τὸν Σεβῆρον	δορυφορήσειν.	πιστεύσαντες δὴ οἱ στρατιῶται τοῖς
[2, 5]	κατεχούσης τὸν βίον μόνοι οἱ	δορυφόροι,	ἀσχάλλοντες μὲν ἐπὶ τοῖς παροῦσι,
[2, 6]	αὐτῶν πλέον τι τῆς συνηθείας	δορυφορούμενος·	ἅτε γὰρ βίᾳ καὶ παρὰ
[2, 2]	οὐχ ὑμᾶς μόνον τοὺς ἐνταῦθα	δορυφοροῦντας,	ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπὶ ταῖς
[2, 14]	τοὺς ἀκμαιοτάτους ἐπιλεξάμενος ἐς τὸ	δορυφόρους	εἶναι τῆς βασιλείας τόπῳ τῶν
[2, 1]	τοὺς φυλάσσοντας τὴν βασίλειον αὐλὴν	δορυφόρους	λάθοιεν, ἐνειλήσαντες στρωμνῇ τινι εὐτελεῖ
[2, 12]	Ἰουλιανὸν οὕτως κατεπτηχότα, τὴν δὲ	δορυφόρων	φρουρὰν διὰ δέος τοῦ Σεβήρου
[2, 3]	ὁμοίως εὐφραίνει ἐλευθερία ὡς λυπεῖ	δουλεία,	οὐδέ τις ἀδεῶς τὰ ἑαυτοῦ
[2, 2]	ἀποδέξεσθαι τοὺς στρατιώτας προσεδόκων τυραννίδι	δουλεύειν	εἰθεσμένους ἁρπαγαῖς τε καὶ βίαις
[2, 9]	ἄρχοντας τῶν ὑπ´ ἄρκτῳ Ῥωμαίοις	δουλευόντων	ἐθνῶν, μεγάλαις τε πάντας ὑποσχέσεσι
[2, 1]	μὲν γὰρ ὁ τύραννος δίκην	δοὺς	τὴν προσήκουσαν, καὶ ἅπερ αὐτὸς
[2, 6]	παρασίτων πλῆθος ἀναθορόντα τοῦ σκίμποδος	δραμεῖν	ἐπὶ τὸ τεῖχος καὶ τὰ
[2, 13]	σοφίσματι ἑαλωκότες· τί γὰρ ἐνῆν	δρᾶσαι	γυμνοῖς πρὸς ὡπλισμένους καὶ ὀλίγοις
[2, 1]	τὴν προσήκουσαν, καὶ ἅπερ αὐτὸς	δρᾶσαι	διενοεῖτο, ταῦτα πρὸς ἡμῶν ἔπαθεν.
[2, 13]	ὅ τι ποτ´ ἂν ὑμᾶς	δρᾶσαι	θελήσω, καὶ πρόκεισθε ἤδη θύματα
[2, 3]	νέμειν ἄνευ τοῦ δεινόν τι	δρᾶσαι,	μὴ παρέχον ἄδικον εὐπορίαν χρημάτων,
[2, 6]	κατεῖχε τὸν δῆμον ζητούντων τοὺς	δράσαντας,	μήτε δὲ εὑρεῖν μήτε ἀμύνασθαι
[2, 5]	πρεσβύτην οἱ θρασύτεροι ἐπιπεσόντες φονεύουσι.	δράσαντες	τε οὕτως ὠμὸν ἔργον, δέει
[2, 3]	δ´ ἂν ὁ πρῶτός τι	δράσας	ἀγαθὸν ἀνυπέρβλητον καταθῆται χάριν, τὸ
[2, 1]	δὴ μέλλετε; ὑμεῖς τε γὰρ	δράσετε	τὸ κεκελευσμένον, ἐγώ τε πονηρᾶς
[2, 5]	τὰ πεπραγμένα, ἐς τὸ στρατόπεδον	δρόμῳ	ἀναχωρήσαντες πάσας πύλας τε καὶ
[2, 2]	πλεῖστον δὴ τοῦ δήμου συνέθει	δρόμῳ	ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. ἠπείγοντο δὲ
[2, 5]	ἀλόγῳ ὁρμῇ ἐκ τοῦ στρατοπέδου	δρόμῳ	φερόμενοι αὐτοὶ ἡμέρας ἀκμαζούσης ἐπεισῆλθον
[2, 13]	καὶ σοφίᾳ κρείττους ἐσμὲν καὶ	δυνάμει	στρατοῦ καὶ συμμάχων πλήθει, ἔργῳ
[2, 15]	θαρρῶν {ἢ} πλούτῳ καὶ γένει	δυνάμει	τε στρατοῦ γνώσει τε τῇ
[2, 9]	παχεῖς καὶ μὴ ῥᾳδίως συνεῖναι	δυνάμενοι,	εἴ τι μετὰ πανουργίας ἢ
[2, 5]	βιάζεσθαί με ἢ ἁρπάζειν δοθῆναι	δυναμένων	ἐνδεήσει. τοιαῦτά τινα λέγειν αὐτοῖς
[2, 6]	μήτε δὲ εὑρεῖν μήτε ἀμύνασθαι	δυναμένων.	μάλιστά τε δεινῶς ἔφερον τὸ
[2, 14]	συνεσκευάσθη· ᾔδει γὰρ οὐ μικρᾶς	δυνάμεως	δεόμενος πρὸς πᾶσαν τὴν ἀντικειμένην
[2, 10]	εἰ δὲ τήν τε Ἰλλυρικὴν	δύναμιν	ἅμα χειροτονήσασαν μάθοιεν, τό τε
[2, 11]	τοῦ μὲν Ἰλλυρικοῦ στρατοῦ τὴν	δύναμιν	καὶ τὸ πλῆθος ἀκούων, οὔτε
[2, 15]	νήφων ὑπώπτευε τὴν ἐν Βρεττανίᾳ	δύναμιν	πολλήν τε οὖσαν καὶ μεγίστην
[2, 12]	πάντες ἦσαν, καὶ δεδιότες τὴν	δύναμιν	τοῦ Σεβήρου τὰ ἐκείνου φρονεῖν
[2, 14]	πολλή τε αὐτῷ καὶ παντοδαπὴ	δύναμις	μεγίστῳ τάχει συνεσκευάσθη· ᾔδει γὰρ
[2, 7]	ψευσάμενος καὶ ἀπατήσας τῷ μὴ	δύνασθαι	ἀποπληρῶσαι ἃ ὑπέσχετο· οὔτε γὰρ
[2, 10]	ὡς μηδὲ εἰ βουληθείη τις,	δύνασθαι	ὑμῖν ἀντιστῆναι. δοκίμιον δὲ στρατιωτῶν
[2, 12]	ἀρχὴν καὶ παραχωρῆσαι πάσης τῆς	δυναστείας	τῷ Σεβήρῳ. ὡς δὲ ἔμαθεν
[2, 4]	ἐπέτρεψεν, ὁπόσην τις βούλεται καὶ	δύναται,	εἰ καὶ βασιλέως κτῆμα εἴη,
[2, 12]	τῷ Σεβήρῳ πάντες ἤδη προσετίθεντο.	δύο	δέ που ἢ τριῶν ἡμερῶν
[2, 4]	δὲ τελευταῖον, οὐδ´ ὅλων μηνῶν	δύο	τῆς βασιλείας αὐτῷ προκεχωρηκυίας, ἐπιδειξαμένου
[2, 3]	ἀεὶ μνημονεύεται (τὸ γὰρ λυπῆσαν	δυσαπάλειπτον)	τὰ δὲ χρηστὰ ἅμα τῇ
[2, 11]	προβλήμασιν ἐρήμῳ τε γῇ καὶ	δυσβάτῳ	φράξας τὴν ἀρχὴν ὠχυρώσατο. ὅθεν
[2, 3]	γὰρ εὐεργεσιῶν προϋπαρχουσῶν τὸ ἰσότιμον	δυσέφικτον	ἀεὶ ἐν ταῖς ἀμοιβαῖς, καὶ
[2, 1]	σωμάτιον καὶ καταδήσαντες, ἐπιθέντες δὲ	δυσὶν	οἰκέταις τῶν πιστῶν ἑαυτοῖς, ἐκπέμπουσιν
[2, 3]	κατ´ ἀξίαν ἀντιδοθὲν οὐχ οὕτως	δυσπόριστον	ὡς ἀναίσθητον ἅμα καὶ ἀχάριστον
[2, 5]	{καὶ} ἐπὶ τῇ Κομόδου τελευτῇ	δυσχεραίνετε,	οὐδὲν παράδοξον, ἄνθρωπον ὄντα εἰ
[2, 5]	ἀλόγου ὁρμῆς. καὶ δὴ τοῦ	δωματίου	προελθών, ὑπαντώμενος αὐτοῖς πυνθάνεσθαι τε
[2, 6]	λίθων τις βολὴ ἀπὸ τῶν	δωμάτων	ἐπὶ τῇ πομπῇ γένοιτο, ἀνήγαγον
[2, 11]	γὰρ αὐτὸν ἀποτίνειν ἀλλ´ οὐ	δωρεὰν	διανέμειν ἐλογίζοντο. ὁ δὲ Ἰουλιανός,
[2, 14]	ἐπιτελέσας, τοῖς τε στρατιώταις πολλὰ	δωρησάμενος,	καὶ τοὺς ἀκμαιοτάτους ἐπιλεξάμενος ἐς
[2, 8]	δέοιτο, βοηθείας ὑπισχνοῦντο. ὃ δὲ	δώροις	τε αὐτοὺς μεγαλοπρεπῶς ἠμείβετο, καὶ
[2, 13]	μὲν ψυχὰς καὶ τὰ σώματα	δῶρον	τῆς ἐμῆς φιλανθρωπίας ἕξετε, τοῖς
[2, 6]	καθεῖλεν, ἀνανεώσεσθαι ὑπέσχετο, καὶ πάντων	δώσειν	ἐξουσίαν ὧν εἶχον ἐπ´ ἐκείνου,
[2, 6]	τείχει προσῆλθεν, ἐβόα {τε} πάντα	δώσειν	ὅσα βούλονται ὑπισχνούμενος, παρεῖναί τε
[2, 6]	βασιλείαν, τῷ τε πλέον ἀργύριον	δώσοντι	ἐγχειριεῖν ὑπισχνοῦντο τὴν ἀρχὴν καὶ