Livre, Chap.
[2, 9]	αὐτός τε συγγράψας ἐν τῷ	καθ´	αὑτὸν βίῳ καὶ δημοσίαις ἀνέθηκεν
[2, 6]	οἱ μὲν δημόται ἕκαστος τὸ	καθ´	αὑτὸν δεδιὼς ὑπανεχώρει οἵ τε
[2, 3]	καθ´ ἕνα φροντίς, τὸ δὲ	καθ´	αὑτὸν ἕκαστος εἰ μὴ κατὰ
[2, 1]	καὶ ἀκολάστου τυραννίδος πάντες ἀναπνεύσειαν.	καθ´	ἑαυτοὺς δὴ ἀναλογιζόμενοι οὐδένα οὕτως
[2, 15]	ὁδοιπορίας τοὺς σταθμούς, καὶ τὰ	καθ´	ἑκάστην πόλιν αὐτῷ λεχθέντα, καὶ
[2, 10]	εὐνοίας, καὶ πλήθει σύμπαντες καὶ	καθ´	ἕνα εὐανδρίᾳ προύχετε, ἀσκήσει τε
[2, 3]	καὶ κοινῇ διαφέροντος ὀλίγη τοῖς	καθ´	ἕνα φροντίς, τὸ δὲ καθ´
[2, 11]	οἷα οὐκ ἄλλα ἐν τῇ	καθ´	ἡμᾶς γῇ, ἐν τείχους σχήματι
[2, 7]	τῶν μὲν πρὸ πολλοῦ ὑπατευσάντων,	καθ´	ὃν δὲ καιρὸν τὰ προειρημένα
[2, 4]	ἀρχῆς ὕβριν αὑτῶν καὶ ἀτιμίαν	καθαίρεσίν	τε τῆς ἀνέτου ἐξουσίας νομίζοντες
[2, 3]	τιμῆς. οὐ γὰρ ἐν τῇ	καθέδρᾳ	ἡ προεδρία, ἀλλ´ ἐν τοῖς
[2, 6]	τὰς εἰκόνας, ἃς ἡ σύγκλητος	καθεῖλεν,	ἀνανεώσεσθαι ὑπέσχετο, καὶ πάντων δώσειν
[2, 6]	τὸ ἐκδικηθῆναι τὸν ἐκείνου φόνον·	καθέντες	δὲ κλίμακα τὸν Ἰουλιανὸν ἐπὶ
[2, 7]	ἔθνος, ἐς καινοτομίαν τε τῶν	καθεστηκότων	ἐπιτήδειον. ἐνῆν δέ τις αὐτοῖς
[2, 8]	καὶ κοινωνοῖς χρησόμενος περὶ τῶν	καθεστώτων·	τὸ γὰρ ἀποβησόμενον εἰ εὐτυχηθείη,
[2, 3]	τῆς χειρὸς Γλαβρίωνος εἷλκεν αὐτὸν	καθίζεσθαι	κελεύων ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου.
[2, 8]	καὶ ἐς τὴν αὐτοῦ οἰκίαν	καθιστᾶσιν,	οὐκέτι αὐτὴν ἰδιωτικὴν ἀλλὰ βασίλειον
[2, 3]	γοῦν ἐς Αἰνείαν τὸν Ἀφροδίτης	καὶ	Ἀγχίσου τὴν τοῦ γένους διαδοχήν)
[2, 3]	τε αἰσθήσει ἐκπλήττει δέος τε	καὶ	ἀγῶνα οὐ μικρὸν ἐμποιεῖ. μεγάλων
[2, 9]	δὲ αὐτοῦ διατυποῦντος καὶ κούφαις	καὶ	ἀδήλοις ἐπαιωρουμένου ἐλπίσι, διηγγέλλετο τὰ
[2, 12]	τῶν χιλιαρχούντων ἀναπέμπεται, ἀποκτενῶν ἄνανδρον	καὶ	ἄθλιον πρεσβύτην, ἰδίοις χρήμασιν ὠνησάμενον
[2, 3]	κεκριμένην διοίκησιν ὀνομάζουσιν, ἀλλὰ μικρολογίαν	καὶ	ἀθλιότητα βίου ὀνειδίζουσιν οὐκ εἰδότες,
[2, 10]	ἐσπουδακέναι· τὰ δ´ ἄλλα ἔθνη	καὶ	αἱ ἄλλαι πόλεις μέχρι νῦν
[2, 3]	πάντων εὐφημηθεὶς πάσης τε τιμῆς	καὶ	αἰδοῦς παρ´ αὐτῶν τυχὼν ἔς
[2, 6]	ἤθη, καὶ χρημάτων ἐδιδάχθησαν ἄπληστον	καὶ	αἰσχρὰν ἐπιθυμίαν καταφρόνησίν τε τῆς
[2, 6]	ἀρχὴν εἶναι τὸν κωλύοντα, ἀρχηγὸν	καὶ	αἴτιον ἀπρεποῦς καὶ ἀπειθοῦς καταστάσεως
[2, 13]	σοφίσματι ἐχρήσατο, ὡς ἂν χειρώσαιτο	καὶ	αἰχμαλώτους τοὺς τὸν Περτίνακα ἀνῃρηκότας
[2, 5]	τινα τὸν πάλιν αὐτοῖς ἄνετον	καὶ	ἀκόλαστον παρέξοντα ἐξουσίαν. αἰφνιδίως τοίνυν,
[2, 1]	σωθεῖεν καὶ ἀπὸ τῆς πικρᾶς	καὶ	ἀκολάστου τυραννίδος πάντες ἀναπνεύσειαν. καθ´
[2, 13]	ἔργῳ ὁρᾶτε· εἴληφθε γοῦν ῥᾳδίως,	καὶ	ἀκονιτί γε ἑαλώκατε. ἔστι δ´
[2, 14]	ἀνθρώπων καὶ βασιλέων ἀναιμωτί τε	καὶ	ἀκονιτὶ τοσαῦτα κατωρθωκότα. πάντα γὰρ
[2, 7]	τῇ Κομόδου ἀσωτίᾳ καὶ ἀφειδέσι	καὶ	ἀκρίτοις ἀναλώμασιν. ἐκ δὲ ταύτης
[2, 9]	σύμβολα φαίνεται· ἅπερ πάντα ἀψευδῆ	καὶ	ἀληθῆ τότε πιστεύεται ὅταν ἐς
[2, 13]	καὶ ἐφυβρίστως ἑαλωκότες. ἐκέχρητο δὲ	καὶ	ἄλλῳ ὁ Σεβῆρος σοφίσματι· δεδιὼς
[2, 15]	τοίνυν προσποιήτῳ δελεάζει τὸν ἄνθρωπον,	καὶ	ἄλλως μὲν ὄντα τὴν γνώμην
[2, 8]	εἰ ἐκ μόνης προαιρέσεως ἰδιωτικῆς	καὶ	ἀλόγου ἐλπίδος ἢ μείζονος {ἐλπίδος}
[2, 5]	πάντων ἐν ἡσυχίᾳ διατριβόντων, θυμῷ	καὶ	ἀλόγῳ ὁρμῇ ἐκ τοῦ στρατοπέδου
[2, 4]	καὶ ἐφυβρίστου τυραννίδος ἐς σώφρονα	καὶ	ἀμέριμνον βίον μεταχθέντας ῥᾷστα ἐς
[2, 7]	κακῶς ἀγορεύειν, ἐπ´ αἰσχραῖς τε	καὶ	ἀμφιβόλοις ἡδοναῖς σκώπτειν. ἔς τε
[2, 11]	ἐς πομπὴν ὑπηρετοῦσι Ῥωμαίοις, πύργους	καὶ	ἄνδρας φέρειν ἐπὶ τῶν νώτων
[2, 15]	νομίσματά τε αὐτοῦ κοπῆναι ἐπέτρεψε,	καὶ	ἀνδριάντων ἀναστάσεσι ταῖς τε λοιπαῖς
[2, 5]	ὠφέλιμα μὴ πεισθείς, ἀπρεπῆ δὲ	καὶ	ἀνελεύθερα βασιλείας τε ἀνάξια καὶ
[2, 5]	τῷ δὲ παραδόξῳ τοῦ ἔργου	καὶ	ἀνελπίστῳ οἱ ἐν τῇ βασιλείῳ
[2, 7]	στρατιωτῶν ἐξέχοντας οἴκαδε μεταπεμπόμενος διελέγετο	καὶ	ἀνέπειθε, τὰ ἐκ τῆς Ῥώμης
[2, 4]	τοῖς ἀρχομένοις ὑποφαινομένων ἐβάσκηνε πάντα	καὶ	ἀνέτρεψε πονηρὰ τύχη ἐκώλυσέ τε
[2, 5]	τῶν εὐπρεπῶς καὶ κατ´ ἀξίαν	καὶ	ἄνευ τοῦ βιάζεσθαί με ἢ
[2, 2]	τοῦ δήμου περιειλημμένοι ὀλίγοι τε	καὶ	ἄνευ τῶν ὅπλων ὡς ἐν
[2, 5]	ταραχθέντες, ὀλίγοι τε πρὸς πολλοὺς	καὶ	ἄνοπλοι πρὸς ὡπλισμένους, οὐκ ἔμενον,
[2, 10]	δὲ ἐπὶ τέλος τε ἀγαγεῖν	καὶ	ἀνύσαι ταῦτα ἅπερ ὑμῖν ἐστὶ
[2, 7]	τε καὶ τοὺς στρατιώτας ψευσάμενος	καὶ	ἀπατήσας τῷ μὴ δύνασθαι ἀποπληρῶσαι
[2, 4]	πρῶτα κατ´ ὀλίγον ὀκνηρούς τε	καὶ	ἀπειθεῖς αὑτοὺς τοῖς κελευομένοις παρεῖχον.
[2, 6]	κωλύοντα, ἀρχηγὸν καὶ αἴτιον ἀπρεποῦς	καὶ	ἀπειθοῦς καταστάσεως καὶ ἐς τὰ
[2, 1]	τύραννος δίκην δοὺς τὴν προσήκουσαν,	καὶ	ἅπερ αὐτὸς δρᾶσαι διενοεῖτο, ταῦτα
[2, 15]	μὲν ὄντα τὴν γνώμην χαῦνον	καὶ	ἁπλοϊκώτερον, τότε δὲ καὶ πολλὰ
[2, 1]	ἀρχήν, ὅπως αὐτοί τε σωθεῖεν	καὶ	ἀπὸ τῆς πικρᾶς καὶ ἀκολάστου
[2, 13]	στρατιώταις κελεύω ἀποζῶσαί τε ὑμᾶς,	καὶ	ἀποδύσαντας εἴ τινας περίκεισθε ἐσθῆτας
[2, 12]	Ἰουλιανὸς πολλῇ καταλαμβανόμενος ἀφασίᾳ τε	καὶ	ἀπορίᾳ, ὅπως χρήσεται τοῖς πράγμασιν,
[2, 6]	τοῦ δήμου μετά τε αἰσχρᾶς	καὶ	ἀπρεποῦς διαβολῆς ὠνησάμενος τὴν ἀρχήν,
[2, 9]	ἄλλως ἑστῶτι ὑποδῦναί τε αὐτὸν	καὶ	ἀράμενον ἐπὶ τοῖς νώτοις φέρειν
[2, 6]	πάμπλειστα χρήματα καὶ θησαυροὺς χρυσοῦ	καὶ	ἀργύρου πεπληρωμένους ἔλεγε. κατὰ δὲ
[2, 10]	τοὺς κατὰ τὸ Ἰλλυρικὸν ἅμα	καὶ	ἄρχοντας, προσηγάγετο αὐτούς. ἀθροίσας δὲ
[2, 7]	προσφερόμενος, ἐς δὲ τὸ ἁβροδίαιτον	καὶ	ἄσεμνον ἐπιδιδοὺς ἑαυτόν. εὑρίσκετό τε
[2, 3]	μεταπεσοῦσαν ἐς ἄνδρα ἐξ ἰδιωτικοῦ	καὶ	ἀσήμου γένους ἐπὶ τοῦτο ἐλθόντα.
[2, 4]	ἥμερον τῆς ἀρχῆς ὕβριν αὑτῶν	καὶ	ἀτιμίαν καθαίρεσίν τε τῆς ἀνέτου
[2, 13]	δι´ εὐγένειαν διεδέξαντο, ταύτην αἰσχρῶς	καὶ	ἀτίμως ὥσπερ τι τῶν ἰδιωτικῶν
[2, 13]	γενναιοτάτους ἠπίστατο, δι´ ἑτέρων ὁδῶν	καὶ	ἀτραπῶν, ὡς λαθόντες τό τε
[2, 12]	παραδραμουσῶν, ἐπείπερ ἤδη τὸν Σεβῆρον	καὶ	αὐτῇ τῇ πόλει ἐπιστησόμενον ἤκουον,
[2, 7]	καὶ μηδὲν μελλήσαντες προσέκειντο, ἐκλιπαροῦντες	καὶ	αὐτοὶ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν πραγμάτων. φύσει
[2, 12]	ἐσπένδετο δὴ πρὸς τὸν Σεβῆρον	καὶ	αὐτοκράτορα ἀναδείξας κοινωνὸν τῆς βασιλείας
[2, 6]	τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ Σουλπικιανός,	καὶ	αὐτὸς ἀνὴρ τῶν ὑπατευκότων, ἔπαρχός
[2, 11]	φύσεως Ἰταλιώταις, ἔρυμα ἄρρηκτόν τε	καὶ	αὐτῶν προβεβλῆσθαι, ἀπὸ τῆς ἀρκτῴας
[2, 7]	πάντα προκεκένωτο τῇ Κομόδου ἀσωτίᾳ	καὶ	ἀφειδέσι καὶ ἀκρίτοις ἀναλώμασιν. ἐκ
[2, 3]	εἰθισμένοι ταῖς τῆς τυραννίδος ἀκρίτοις	καὶ	ἀφειδέσι μεγαλοδωρίαις ἐντρυφᾶν τὴν ἐς
[2, 3]	οὕτως δυσπόριστον ὡς ἀναίσθητον ἅμα	καὶ	ἀχάριστον ὀνομάζεται. ὁρῶ δὴ οὐ
[2, 11]	καὶ θάλασσαν ἐκτήσαντο, Ἕλλησι πολεμήσαντες	καὶ	βαρβάροις· οὐδέ τι ἦν γῆς
[2, 3]	πάντες ὁμοθυμαδὸν εὐφήμησαν Σεβαστόν τε	καὶ	βασιλέα προσηγόρευσαν, ὃ δὲ τὰ
[2, 13]	ἀξίαν τῶν πεπραγμένων. σεμνὸν πρεσβύτην	καὶ	βασιλέα χρηστόν, ὃν ἐχρῆν σώζειν
[2, 6]	δὲ ὁ Ἰουλιανὸς τὰς νενομισμένας	καὶ	βασιλείους ἐν τῷ στρατοπέδῳ θυσίας,
[2, 8]	ἐπέκεινα Τίγριδος καὶ Εὐφράτου σατράπαι	καὶ	βασιλεῖς ἐπέστελλον συνηδόμενοι αὐτῷ, καὶ
[2, 9]	ἐν Ῥώμῃ στρατιώτας ὡς ἀπίστους	καὶ	βασιλείῳ καὶ ἐμφυλίῳ αἵματι μιάναντας
[2, 5]	καὶ μὴ μόνον ἐμφυλίῳ ἀλλὰ	καὶ	βασιλείῳ μιᾶναι τὰς δεξιὰς αἵματι,
[2, 14]	σύγκλητος δαφνηφοροῦντες ὑπεδέχοντο πρῶτον ἀνθρώπων	καὶ	βασιλέων ἀναιμωτί τε καὶ ἀκονιτὶ
[2, 4]	τις βούλεται καὶ δύναται, εἰ	καὶ	βασιλέως κτῆμα εἴη, καταλαμβάνειν, ἐπιμεληθέντι
[2, 13]	τὸν ὅρκον ἀσεβήσαντας καὶ ἐμφυλίῳ	καὶ	βασιλικῷ αἵματι τὰς δεξιὰς μιάναντας
[2, 10]	τε αὐτοὺς ἐς τὸ πεδίον,	καὶ	βήματος αὐτῷ ἀρθέντος ἀνελθὼν ἔλεξε
[2, 3]	εἰ μὴ ἐκ τοῦ ἁρπάζειν	καὶ	βιάζεσθαι, τὸ δὲ λογισμῷ πάντα
[2, 2]	τυραννίδι δουλεύειν εἰθεσμένους ἁρπαγαῖς τε	καὶ	βίαις ἐγγεγυμνασμένους. ἵν´ οὖν αὐτοὺς
[2, 5]	τῆς προγεγενημένης τυραννίδος ἁρπαγάς τε	καὶ	βίας ἔν τε ἀσωτίαις καὶ
[2, 4]	κατ´ ἀξίαν ἀπονέμων, χάριτος ἀπρεποῦς	καὶ	βίας ὠμῆς ἀλλότριος, ἑκόντες αὐτῷ
[2, 7]	ἐν ταῖς τοῦ δήμου συνόδοις,	καὶ	βλασφημοῦντες τὸν Ἰουλιανὸν παρόντα ἐκεῖνον
[2, 7]	μνᾶται τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ καλούμενος	καὶ	βοηθήσων ἄπεισι Ῥωμαίοις δεομένοις. ἀνεπτόηντο
[2, 2]	τε περί τε τὰ ἱερὰ	καὶ	βωμούς, χάριτας θεοῖς ὁμολογοῦντες. ἐβόων
[2, 1]	δὴ αἰφνιδίως τετελευτήκοι ἀποπληξίας ἐπιπεσούσης·	καὶ	γὰρ ἐνδεχομένων πίστιν ἕξειν ᾤοντο
[2, 2]	ἐκ τοῦ παρόντος πλήθους ἀνάγκῃ	(καὶ	γὰρ ἦσαν πανταχόθεν ὑπὸ τοῦ
[2, 8]	τὸν ἀνθεστῶτα μηδὲ κωλύοντα, ὑπάρξει·	καὶ	γὰρ οἱ τὰ ἐκεῖθεν ἀγγέλλοντές
[2, 15]	βασιλείας ἐπιθυμίαν, θαρρῶν {ἢ} πλούτῳ	καὶ	γένει δυνάμει τε στρατοῦ γνώσει
[2, 11]	ὁδοιπορίας εἴχετο. συντόνῳ δὲ σπουδῇ	καὶ	γενναίοις πόνοις τὴν ὁδὸν ἐπετάχυνε,
[2, 9]	ἐς ὕπνον κατηνέχθη, μέγαν δὲ	καὶ	γενναῖον ἵππον βασιλικοῖς φαλάροις κεκοσμημένον
[2, 4]	κτῆμα εἴη, καταλαμβάνειν, ἐπιμεληθέντι τε	καὶ	γεωργήσαντι δεσπότῃ εἶναι. ἔδωκέ τε
[2, 11]	ἐν ὅπλοις Ἰταλιῶται πάντες ἦσαν	καὶ	γῆν καὶ θάλασσαν ἐκτήσαντο, Ἕλλησι
[2, 14]	ἦσαν δέ τινες τῶν πρεσβυτέρων	καὶ	γνωριζόντων αὐτοῦ τὸν τρόπον, οἳ
[2, 7]	ἂν διαθέουσα ἡ φήμη ἔκπυστα	καὶ	γνώριμα ποιῇ τοῖς τε στρατιώταις
[2, 11]	τῶν στρατιωτῶν δεόμενος ὁπλίζεσθαί τε	καὶ	γυμνάζεσθαι πρό τε τῆς πόλεως
[2, 4]	ἐς τὰ συνήθη προϊόντα διδασκαλεῖα	καὶ	γυμνάσια ἰδιωτεύοντα ὁμοίως τοῖς λοιποῖς
[2, 12]	ἐν ταραχῇ πολλῇ πάντες ἦσαν,	καὶ	δεδιότες τὴν δύναμιν τοῦ Σεβήρου
[2, 7]	περὶ αὐτοῦ διεφοίτα ὡς ἐπιεικοῦς	καὶ	δεξιοῦ καὶ τὸν τοῦ Περτίνακος
[2, 8]	οὕτως καὶ τὸ πρὸς καλοῦντας	καὶ	δεομένους ὀκνηρὸν ἀνανδρίας ἅμα καὶ
[2, 14]	τὴν Ῥώμην ἀφικνεῖται, ἔκπληξίν τε	καὶ	δέος ἅμα τῷ ὀφθῆναι τοῖς
[2, 6]	στρατιώτας ἤλπιζον. μιᾶς δέ που	καὶ	δευτέρας ἡμέρας διαδραμούσης οἱ μὲν
[2, 5]	καὶ παύσειν τῆς ἀλόγου ὁρμῆς.	καὶ	δὴ τοῦ δωματίου προελθών, ὑπαντώμενος
[2, 4]	τοῦ βασιλεύοντος εἶναι, ἀλλὰ κοινὰ	καὶ	δημόσια τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. τέλη
[2, 9]	ἐν τῷ καθ´ αὑτὸν βίῳ	καὶ	δημοσίαις ἀνέθηκεν εἰκόσι· τὸ δ´
[2, 4]	ἀτέλειαν πάντων ἐς δέκα ἔτη	καὶ	διὰ παντὸς δεσποτείας ἀμεριμνίαν. τοῖς
[2, 6]	δώσοντι ἐγχειριεῖν ὑπισχνοῦντο τὴν ἀρχὴν	καὶ	διὰ τῶν ὅπλων αὐτὸν ἀνάξειν
[2, 7]	Νίγρος, περὶ ἃς μάλιστα ἐσπουδάκασι,	καὶ	διδοὺς ἄνεσιν ἐς τὸ ἑορτάξειν
[2, 13]	πορρωτάτω τῆς Ῥώμης, ἀπειλῶ τε	καὶ	διόμνυμι καὶ προαγορεύω κολασθήσεσθαι κεφαλικῶς,
[2, 13]	βασιλέα χρηστόν, ὃν ἐχρῆν σώζειν	καὶ	δορυφορεῖν, ἐφονεύσατε· τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν
[2, 13]	ὑμῶν καὶ σοφίᾳ κρείττους ἐσμὲν	καὶ	δυνάμει στρατοῦ καὶ συμμάχων πλήθει,
[2, 4]	ἀργὸν ἐπέτρεψεν, ὁπόσην τις βούλεται	καὶ	δύναται, εἰ καὶ βασιλέως κτῆμα
[2, 11]	ὀρῶν προβλήμασιν ἐρήμῳ τε γῇ	καὶ	δυσβάτῳ φράξας τὴν ἀρχὴν ὠχυρώσατο.
[2, 8]	καὶ βασιλεῖς ἐπέστελλον συνηδόμενοι αὐτῷ,	καὶ	εἰ δέοιτο, βοηθείας ὑπισχνοῦντο. ὃ
[2, 13]	τε ζώνας καὶ τὰς ἐσθῆτας	καὶ	εἴ τι σύμβολον ἔφερον στρατιωτικόν,
[2, 11]	αὑτοῦ καὶ παρὰ τῶν φίλων,	καὶ	εἴ τινα ἦν, ἐκ δημοσίων
[2, 11]	καὶ πολέμων πάλαι ἀπηλλαγμένοι, γεωργίᾳ	καὶ	εἰρήνῃ προσεῖχον. ἐς ὅσον μὲν
[2, 14]	τὴν δ´ ἀρχὴν παρέξειν ἀφορμὴν	καὶ	εἴσοδον ἀριστοκρατίας, μήτε δὲ ἄκριτόν
[2, 5]	δρόμῳ ἀναχωρήσαντες πάσας πύλας τε	καὶ	εἰσόδους ἀποκλείσαντες ἐντὸς τείχους ἔμενον
[2, 6]	ἀναγορεύουσι, καὶ πρὸς τῷ οἰκείῳ	καὶ	ἐκ γένους ὀνόματι Κόμοδον ἀξιοῦσιν
[2, 8]	τε τῆς τῶν καλούντων γνώμης	καὶ	ἐκ τοῦ μηδένα εἶναι τὸν
[2, 1]	προάστειον ἀπέπεμψαν. ὁ δὲ Λαῖτος	καὶ	Ἔκλεκτος ἅμα τῇ Μαρκίᾳ τὸ
[2, 2]	τῷ στρατοπέδῳ, ὅ τε Λαῖτος	καὶ	Ἔκλεκτος εἰσῆλθον ἄγοντες τὸν Περτίνακα·
[2, 2]	φόβος ῥήματα, ταῦτα προελθούσης ἀδείας	καὶ	ἐλευθερίας ῥᾳδίως ἐλέγετο. πλεῖστον δὴ
[2, 4]	πορείαις καταλύσας ἐς τὸ ἀρχαῖον	καὶ	ἐλεύθερον ἀφῆκεν. ἐμέλλησε δ´ ἂν
[2, 9]	ἐθνῶν, μεγάλαις τε πάντας ὑποσχέσεσι	καὶ	ἐλπίσιν ἀναπείθων ῥᾳδίως ὑπηγάγετο. ἱκανώτατος
[2, 10]	ἐψεύσατο, οὐκέτι πιστεύεται. ὧν, εἰ	καὶ	ἔμελλον ὑπὲρ αὐτοῦ παρατάξασθαι μετ´
[2, 9]	στρατιώτας ὡς ἀπίστους καὶ βασιλείῳ	καὶ	ἐμφυλίῳ αἵματι μιάναντας τὸν ὅρκον,
[2, 13]	καὶ ἐς τὸν ὅρκον ἀσεβήσαντας	καὶ	ἐμφυλίῳ καὶ βασιλικῷ αἵματι τὰς
[2, 12]	ὁρῶντες δὲ τὸν Ἰουλιανὸν ἀποδειλιῶντα	καὶ	ἐν ἀπογνώσει ὄντα, τῷ Σεβήρῳ
[2, 10]	σωμάτων μεγέθεσι καὶ πόνων ἀσκήσεσιν	{καὶ}	ἐν τῇ συστάδην μάχῃ πολὺ
[2, 4]	γὰρ πᾶσαν τὴν κατ´ Ἰταλίαν	καὶ	ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν ἀγεώργητόν
[2, 8]	σωτήριον καὶ οὕτω τὴν ἔνδοξον	καὶ	ἐνάρετον ἀπὸ προγόνων ἄνωθεν ἀρχὴν
[2, 10]	τρυφή, ᾗπερ ἐκεῖνοι ἐγκραιπαλῶντές τε	καὶ	ἐναυξηθέντες οὐδ´ ἂν τῆς βοῆς
[2, 3]	ἐμοὶ δὲ ταῦτα μεγάλα ὄντα	καὶ	ἐξαίρετα τιμῆς τε αἰσθήσει ἐκπλήττει
[2, 5]	Περτίνακα, ὡς ὄντα αὐτοῖς βαρὺν	καὶ	ἐπαχθῆ, ζητῆσαι δέ τινα τὸν
[2, 9]	ὅρκον, ἔλεγέ τε δεῖν ἐπαμῦναι	καὶ	ἐπεξελθεῖν τῷ Περτίνακος φόνῳ. ᾔδει
[2, 5]	σύνοιδα λυπήσαντι ὑμᾶς. εἰ δέ	{καὶ}	ἐπὶ τῇ Κομόδου τελευτῇ δυσχεραίνετε,
[2, 8]	δώροις τε αὐτοὺς μεγαλοπρεπῶς ἠμείβετο,	καὶ	ἐπὶ τῇ σπουδῇ καὶ ταῖς
[2, 9]	δὲ καὶ χρηστότητα μετὰ σώφρονος	καὶ	ἐπιεικοῦς ἐξουσίας τοῖς ἀρχομένοις παρέσχητο,
[2, 6]	προσῆλθον τῷ τείχει οὔτε ἀπρεπῆ	καὶ	ἐπονείδιστον χρήμασι κτήσασθαι τὴν ἀρχὴν
[2, 4]	πονηρὰ τύχη ἐκώλυσέ τε θαυμαστὰ	καὶ	ἐπωφελῆ τοῖς ὑπηκόοις ἔργα ἐς
[2, 9]	τε καὶ τιμᾶσθαι. μένει δὲ	καὶ	ἐς ἡμᾶς ἐν ἐκείνῳ τῷ
[2, 13]	τε τοῦ Ἰουλιανοῦ ἀναίρεσις, ἤρθη	καὶ	ἐς μειζόνων πραγμάτων ἐλπίδα, καὶ
[2, 9]	τὴν τῶν Παιόνων γνώμην, διέπεμπε	καὶ	ἐς τὰ γειτνιῶντα ἔθνη καὶ
[2, 6]	αἴτιον ἀπρεποῦς καὶ ἀπειθοῦς καταστάσεως	καὶ	ἐς τὰ ἐπιόντα ἐγένετο, ἀεὶ
[2, 4]	τε τῇ πατρῴᾳ μένειν οἰκίᾳ,	καὶ	ἐς τὰ συνήθη προϊόντα διδασκαλεῖα
[2, 8]	τῆς Ἀντιοχείας τὸν Νίγρον ἄγουσι	καὶ	ἐς τὴν αὐτοῦ οἰκίαν καθιστᾶσιν,
[2, 8]	πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων ἐπιμέλειαν,	καὶ	ἐς τὸ ἁβροδίαιτον ἀνειμένος τοῖς
[2, 13]	δίκαιον ἔτι βασιλέα ὑμᾶς δορυφορεῖν	καὶ	ἐς τὸν ὅρκον ἀσεβήσαντας καὶ
[2, 7]	τὴν Ἀντιόχειαν κατοικοῦντες, μεγίστην πόλιν	καὶ	εὐδαίμονα, σχεδὸν παρὰ πάντα τὸν
[2, 6]	διεφοίτησεν, οἱ μὲν σεμνότεροί τε	καὶ	εὐσταθέστεροι τῆς συγκλήτου βουλῆς ὅσοι
[2, 4]	παριόντων, ἔς τε τὸ κόσμιον	καὶ	εὔτακτον μετάγειν πάντα ἐπειρᾶτο, ἔν
[2, 5]	παρεχόμενον βασιλικήν. ~τοιαύτης δὲ εὐμοιρίας	καὶ	εὐταξίας κατεχούσης τὸν βίον μόνοι
[2, 14]	ἐνέβαλε τοῖς οὕτω τετολμημένοις τε	καὶ	εὐτυχηθεῖσιν ἔργοις. ὁ δὲ δῆμος
[2, 7]	διδοὺς ἄνεσιν ἐς τὸ ἑορτάξειν	καὶ	εὐφραίνεσθαι, ἅτε ποιῶν κεχαρισμένα, εἰκότως
[2, 8]	ἐστέλλοντο. οἵ τ´ ἐπέκεινα Τίγριδος	καὶ	Εὐφράτου σατράπαι καὶ βασιλεῖς ἐπέστελλον
[2, 11]	ἐπήγγειλε· νομάς τε αὐτοῖς διαδοὺς	καὶ	ἐφόδια τῆς ὁδοιπορίας εἴχετο. συντόνῳ
[2, 4]	δ´ ἄλλους πάντας ἐξ ὠμῆς	καὶ	ἐφυβρίστου τυραννίδος ἐς σώφρονα καὶ
[2, 13]	ἐπὶ τῷ ἀνόπλους ἐλθεῖν, αἰσχρῶς	καὶ	ἐφυβρίστως ἑαλωκότες. ἐκέχρητο δὲ καὶ
[2, 6]	οὖν αὐτὸν ἥ τε γυνὴ	καὶ	ἡ θυγάτηρ τό τε τῶν
[2, 14]	εὐτυχηθεῖσιν ἔργοις. ὁ δὲ δῆμος	καὶ	ἡ σύγκλητος δαφνηφοροῦντες ὑπεδέχοντο πρῶτον
[2, 11]	ὑπὸ δημοκρατίας τὰ Ῥωμαίων διῳκεῖτο	καὶ	ἡ σύγκλητος ἐξέπεμπε τοὺς τὰ
[2, 13]	πρὸς πολλούς; ἀπῄεσαν δὴ ὀδυρόμενοι,	καὶ	ἠγάπων μὲν τὴν δοθεῖσαν σωτηρίαν,
[2, 9]	κατὰ Γερμανῶν τρόπαια, στρατηγός τε	καὶ	ἡγεμὼν τῶν Ἰλλυρικῶν κατασταθείς, ἀνδρείαν
[2, 12]	ὅπλα ὑποκρύπτοντες, ἐν ἰδιωτῶν σχήματι.	καὶ	ἤδη οἱ πολέμιοι ἔνδον ἦσαν
[2, 1]	σωφροσύνῃ βίου μεγέθει τε ἀξιώματος	καὶ	ἡλικίας σεμνότητι ποθούμενόν τε καὶ
[2, 4]	προόδοις καὶ τοῖς δικαστηρίοις πρᾶον	καὶ	ἥμερον ἦθος ἐπεδείκνυτο. καὶ τῆς
[2, 4]	καὶ κόσμιον ἀνακαλούμενοι, τὸ πρᾶον	καὶ	ἥμερον τῆς ἀρχῆς ὕβριν αὑτῶν
[2, 4]	κοινῇ καὶ ἰδίᾳ τῷ εὐτάκτῳ	καὶ	ἡμέρῳ τῆς βασιλείας ἔχαιρον. ὃ
[2, 1]	τοῦ δήμου· ὅθεν κἀκείνοις εὐκταῖον	καὶ	ἡμῖν σωτήριον τὸ πραττόμενον ἔσεσθαι
[2, 4]	δῆμον γραφέντων, ὑπερήδοντο πάντες, σεμνὸν	καὶ	ἤπιον ἄρχοντα καὶ πατέρα, οὐ
[2, 11]	Ἰταλιῶται πάντες ἦσαν καὶ γῆν	καὶ	θάλασσαν ἐκτήσαντο, Ἕλλησι πολεμήσαντες καὶ
[2, 10]	φόνῳ ἀπεσκευάσαντο. τὴν δὲ γῆς	καὶ	θαλάττης τοσαύτην ἀρχὴν ὠνησάμενός τις
[2, 10]	φέρειν πόνους πάντας, κρύους τε	καὶ	θάλπους καταφρονεῖν, ποταμούς τε πηγνυμένους
[2, 1]	ἐπὶ φόνῳ ἥκειν προσειπεῖν τε	καὶ	θαρροῦντι μηδὲ ὠχριάσαντι τῷ προσώπῳ
[2, 2]	ἐτῶν ἀεὶ διὰ τιμῆς τε	καὶ	θαύματος ἔσχετε. δίδωσί τε ἡμῖν
[2, 8]	τοῖς Ἀντιοχεῦσι συνευφραίνετο, ἑορταῖς {τε}	καὶ	θέαις ἐπιδιδοὺς ἑαυτόν. τῆς τε
[2, 1]	τὸν φυλάσσοντα. ἀνοίξας δὲ ἐκεῖνος	καὶ	θεασάμενος στρατιώτας ἐφεστῶτας καὶ Λαῖτον,
[2, 9]	γοῦν τῷ Σεβήρῳ προσποιουμένῳ χαλεπαίνειν	καὶ	θέλειν ἐπεξελθεῖν τῷ Περτίνακος φόνῳ
[2, 6]	παρεῖναί τε αὑτῷ πάμπλειστα χρήματα	καὶ	θησαυροὺς χρυσοῦ καὶ ἀργύρου πεπληρωμένους
[2, 8]	οὐκ οὔσης εὐλόγου προφάσεως προπετὲς	καὶ	θρασύ, οὕτως καὶ τὸ πρὸς
[2, 13]	ὅπλων δοριαλώτους εἶχε, μεγάλῃ βοῇ	καὶ	θυμοειδεῖ τῷ πνεύματι ἔλεξε πρὸς
[2, 9]	δὲ πραγμάτων διοίκησιν γενναῖος ἅμα	καὶ	θυμοειδής, σκληρῷ τε βίῳ καὶ
[2, 9]	τὴν ἀρχήν, μετὰ τὸ προελθεῖν	καὶ	θῦσαι καὶ τὸν ὑπὲρ τῆς
[2, 2]	ὄνομα τοὺς συνήθεις ὅρκους ὀμόσαντες	καὶ	θύσαντες, δαφνηφοροῦντες πᾶς ὁ δῆμος
[2, 14]	ἐς τὸ τοῦ Διὸς τέμενος	καὶ	θύσας, ἔν τε τοῖς λοιποῖς
[2, 14]	ἐποιεῖτο πρὸς πάντας, καὶ κοινῇ	καὶ	ἰδίᾳ δεξιούμενος, λέγων ἥκειν μὲν
[2, 13]	Περτίνακα ἀνῃρηκότας λάβοι. ἐπιστέλλει δὲ	καὶ	ἰδίᾳ μὲν λανθάνοντα γράμματα τοῖς
[2, 4]	ἄλλοι πάντες ἄνθρωποι καὶ κοινῇ	καὶ	ἰδίᾳ τῷ εὐτάκτῳ καὶ ἡμέρῳ
[2, 11]	εἴ τινα ἦν, ἐκ δημοσίων	καὶ	ἱερῶν τόπων λαμβάνων, τοῖς στρατιώταις
[2, 5]	οὐδέν τι κατεπτηχότος οὐδὲ ἀποδειλιῶντος	καὶ	ἱκετεύοντος σχῆμα ἐνδεικνύμενος. „τὸ μὲν
[2, 9]	τὰ πραττόμενα ἔς τε Παίονας	καὶ	Ἰλλυριοὺς καὶ πᾶν τὸ ἐκεῖσε
[2, 4]	βιώσεσθαι προσεδόκων. οὕτω γὰρ μέτριος	καὶ	ἰσότιμος ἦν ὡς καὶ τὸν
[2, 10]	μετ´ εὐνοίας, καὶ πλήθει σύμπαντες	καὶ	καθ´ ἕνα εὐανδρίᾳ προύχετε, ἀσκήσει
[2, 6]	δὲ καὶ πόρρωθεν ἑστῶτες ἐβλασφήμουν	καὶ	κακῶς ἠγόρευον ἅτε χρημάτων ἀντικαταλλαξάμενον
[2, 3]	βιάζεσθαι, τὸ δὲ λογισμῷ πάντα	καὶ	κατ´ ἀξίαν ἑκάστου νέμειν ἄνευ
[2, 5]	τελευτήσαντος οὐδὲν ὑμῖν τῶν εὐπρεπῶς	καὶ	κατ´ ἀξίαν καὶ ἄνευ τοῦ
[2, 7]	ἔν τε τῇ πόλει αὐτῇ	καὶ	κατὰ τὰ προάστεια. θέας τοίνυν
[2, 1]	στρωμνῇ τινι εὐτελεῖ τὸ σωμάτιον	καὶ	καταδήσαντες, ἐπιθέντες δὲ δυσὶν οἰκέταις
[2, 3]	οὐ φειδὼ σώφρονα οὐδὲ σύμμετρον	καὶ	κεκριμένην διοίκησιν ὀνομάζουσιν, ἀλλὰ μικρολογίαν
[2, 15]	ὑπεδέξατο ἀσπαστῶς, ἀγαπήσας ἄνευ μάχης	καὶ	κινδύνου λαβεῖν ταῦτα ὧν ὠρέγετο.
[2, 3]	νομίζει, ἐπεὶ τοῦ μὲν δημωφελοῦς	καὶ	κοινῇ διαφέροντος ὀλίγη τοῖς καθ´
[2, 14]	ἐλπίδων μεστοὺς ἐποιεῖτο πρὸς πάντας,	καὶ	κοινῇ καὶ ἰδίᾳ δεξιούμενος, λέγων
[2, 4]	μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἄνθρωποι	καὶ	κοινῇ καὶ ἰδίᾳ τῷ εὐτάκτῳ
[2, 13]	τοῦ Σεβήρου κελευομένοις· ἐκπέμπει δὲ	καὶ	κοινὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸ στρατόπεδον,
[2, 3]	δὴ ὑμᾶς ἐγνωκότας χρὴ συναίρεσθαι	καὶ	κοινὴν τῆς ἀρχῆς τὴν διοίκησιν
[2, 8]	πρακτέον ἡγοῖσθε, συμβούλοις τε ὑμῖν	καὶ	κοινωνοῖς χρησόμενος περὶ τῶν καθεστώτων·
[2, 4]	ὑβρίζειν ἔς τε τὸ εὔτακτον	καὶ	κόσμιον ἀνακαλούμενοι, τὸ πρᾶον καὶ
[2, 9]	γνώμῃ. ~ταῦτα δὲ αὐτοῦ διατυποῦντος	καὶ	κούφαις καὶ ἀδήλοις ἐπαιωρουμένου ἐλπίσι,
[2, 5]	καὶ βίας ἔν τε ἀσωτίαις	καὶ	κραιπάλαις διαγωγάς, ἐβουλεύσαντο ἀποσκευάσασθαι τὸν
[2, 7]	ἐς τὴν ἀρχήν, τρυφαῖς εὐθέως	καὶ	κραιπάλαις ἐσχόλαξε, τῇ μὲν τῶν
[2, 6]	τὸ στρατιωτικὸν κήρυγμα παρὰ μέθην	καὶ	κραιπάλην· ἦν γὰρ καὶ τῶν
[2, 3]	οἷς ἡ βασιλεία μᾶλλον ἁρμόζει·	καὶ	λαβόμενος τῆς χειρὸς Γλαβρίωνος εἷλκεν
[2, 1]	ἐκεῖνος καὶ θεασάμενος στρατιώτας ἐφεστῶτας	καὶ	Λαῖτον, ὃν ᾔδει ἔπαρχον ὄντα,
[2, 6]	καὶ τὰ δόρατα, μή που	καὶ	λίθων τις βολὴ ἀπὸ τῶν
[2, 4]	ἐπινοηθέντα ἐπί τε ὄχθαις ποταμῶν	καὶ	λιμέσι πόλεων ἔν τε ὁδῶν
[2, 8]	τοὺς ἐκεῖ στρατιώτας, εἴ ποτε	καὶ	μάθοιεν, ὁμογνώμονας ἔσεσθαι τῇ τε
[2, 4]	περιπίπτειν προνοούμενος. ἐν ἀδείᾳ τε	καὶ	μακαρίῳ βίῳ ἥ τε σύγκλητος
[2, 2]	ἀξιώσεως ἢ πλουσίοις· ἐκείνοις γὰρ	καὶ	μάλιστα ἐπιβουλεύοντα ᾔδεσαν τὸν Κόμοδον.
[2, 10]	μετὰ παιδιᾶς ἀποσκῶψαι ἐπιτήδειοι Σύροι,	καὶ	μάλιστα οἱ τὴν Ἀντιόχειαν οἰκοῦντες,
[2, 2]	τοῖς οἰκείοις ἕκαστος χαίρων ἀπήγγελλε	καὶ	μάλιστα τοῖς ἐπ´ ἀξιώσεως ἢ
[2, 7]	αὑτῷ τὰ πράγματα ὑπακούσεσθαι προσδοκήσας,	καὶ	μάλιστα τῷ τὸν Ἰουλιανὸν ὑπό
[2, 7]	προβεβηκώς, εὐδοκιμήσας δὲ ἐν πολλαῖς	καὶ	μεγάλαις πράξεσι. φήμη τε περὶ
[2, 9]	οἱ ἐκεῖσε ἄνθρωποι γενναιότατοί τε	καὶ	μεγάλοι εἰσὶ καὶ πρὸς μάχας
[2, 11]	τῶν πολεμίων ἵππον διαταράξειν ὄψει	καὶ	μεγέθει θηρίων μὴ πρότερον αὐτοῖς
[2, 7]	ἡγεῖτο πάσης. πολλὴ δὲ ἦν	καὶ	μεγίστη ἀρχὴ τότε, τοῦ τε
[2, 15]	Βρεττανίᾳ δύναμιν πολλήν τε οὖσαν	καὶ	μεγίστην ἀνδρῶν τε μαχιμωτάτων. ἦρχε
[2, 9]	εἰκόσι· τὸ δ´ οὖν τελευταῖον	καὶ	μέγιστον, ὅπερ αὐτῷ καὶ τὴν
[2, 11]	δὲ τρυφὴν ἐνεδείκνυτο βασιλικήν. ὅθεν	καὶ	μείζονα παρὰ τῶν στρατιωτῶν εὔνοιαν
[2, 3]	τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας (κινδύνων γὰρ	καὶ	μειζόνων πολλάκις ἦν καταφρονήσας) ἐλογίζετο
[2, 12]	παρούσας ὀδυρομένου τύχας, ἱκετεύοντός τε	καὶ	μέλλοντος ἐξομόσασθαι τὴν ἀρχὴν καὶ
[2, 3]	ἐντρυφᾶν τὴν ἐς τὸ σωφρονέστερον	καὶ	μεμετρημένον διὰ σπάνιν χρημάτων μεταβολὴν
[2, 13]	τε ἐς τὸ Σεβήρου ὄνομα,	καὶ	μετ´ ἀγαθῶν ἐλπίδων ἐλθεῖν ὡς
[2, 10]	ἐπὶ μὲν γὰρ τὸ χαριέντως	καὶ	μετὰ παιδιᾶς ἀποσκῶψαι ἐπιτήδειοι Σύροι,
[2, 14]	ἄρα εἴη ἀνὴρ πολύτροπός τις	καὶ	μετὰ τέχνης εἰδὼς προσφέρεσθαι πράγμασιν,
[2, 6]	καὶ τῆς τῶν ἀρχόντων καταφρονήσεως	καὶ	μέχρις αἵματος αὐξηθείσης. ~ὁ δ´
[2, 5]	κινδύνους ἀπείργοντας αὐτοὺς γενέσθαι φονεῖς	καὶ	μὴ μόνον ἐμφυλίῳ ἀλλὰ καὶ
[2, 9]	οὕτω καὶ τὰς διανοίας παχεῖς	καὶ	μὴ ῥᾳδίως συνεῖναι δυνάμενοι, εἴ
[2, 7]	Ῥωμαίοις δεομένοις. ἀνεπτόηντο δὲ πάντες	καὶ	μηδὲν μελλήσαντες προσέκειντο, ἐκλιπαροῦντες καὶ
[2, 4]	τῆς πρὸς τοὺς δημότας ὕβρεως	καὶ	μήτε πελέκεις φέρειν μετὰ χεῖρας
[2, 3]	δυσέφικτον ἀεὶ ἐν ταῖς ἀμοιβαῖς,	καὶ	μικρὰ μὲν λαβοῦσιν ἀντιδοῦναι μείζω
[2, 4]	τῆς Μάρκου ἀρχῆς ζήλῳ τε	καὶ	μιμήσει τοὺς μὲν πρεσβυτέρους ὑπομιμνήσκων
[2, 4]	ἀφηνίαζον ἢ ἐστασίαζον, φόβῳ τε	καὶ	μνήμῃ τῆς ἐν ταῖς προτέραις
[2, 15]	οὔτε παραλείπων εἴ τι λόγου	καὶ	μνήμης ἄξιον.
[2, 3]	αὐτὸν ἐκβιασαμένων ἐκλιπαρησάντων τε ὀκνῶν	καὶ	μόλις ἀνελθὼν ἐπὶ τὸν βασίλειον
[2, 15]	ἅτε δὲ ἀνὴρ προμηθής τε	καὶ	νήφων ὑπώπτευε τὴν ἐν Βρεττανίᾳ
[2, 14]	ὁ Σεβῆρος ἐν τῇ Ῥώμῃ,	καὶ	νομὰς ἐπιδοὺς τῷ δήμῳ μεγαλοφρόνως,
[2, 3]	ἐπὶ τοῦτο ἐλθόντα. εἰ γὰρ	καὶ	ὁ βίος αὐτῷ διὰ σωφροσύνην
[2, 2]	γὰρ ὑμῖν ἄγομεν ἡμεῖς τε	καὶ	ὁ δῆμος τῶν Ῥωμαίων ἄνδρα
[2, 1]	ὕπνῳ κατειλημμένων ἀφικνοῦνται ὁ Λαῖτος	καὶ	ὁ Ἔκλεκτος ὀλίγους τῶν συνωμοτῶν
[2, 4]	βίῳ ἥ τε σύγκλητος μάλιστα	καὶ	οἱ λοιποὶ πάντες βιώσεσθαι προσεδόκων.
[2, 3]	καὶ πᾶσαν τὴν ἐξουσίαν ἐγὼ	καὶ	οἱ λοιποὶ πάντες ἐπευφημίζομεν σοι
[2, 13]	ἀρχὴν ἔνδοξον οὖσαν ἀεί, ἣν	καὶ	οἱ πρόγονοι ἢ δι´ ἀνδρείας
[2, 2]	πάσαις τε γεραίρει εὐφημίας. τότε	καὶ	οἱ στρατιῶται οὐχ ὁμοίᾳ μὲν
[2, 11]	Ἄλπεων προκαταλαβεῖν μέγιστα ἐκεῖνα ὄρη,	καὶ	οἷα οὐκ ἄλλα ἐν τῇ
[2, 2]	κατασχὼν ἑαυτοῦ ὁ δῆμος μελλόντων	καὶ	ὀκνούντων ἔτι τῶν στρατιωτῶν Σεβαστόν
[2, 13]	τρωθῆναι γυμνοί τε πρὸς ὡπλισμένους	καὶ	ὀλίγοι πρὸς πολλοὺς μὴ μάχοιντο.
[2, 13]	ἐνῆν δρᾶσαι γυμνοῖς πρὸς ὡπλισμένους	καὶ	ὀλίγοις πρὸς πολλούς; ἀπῄεσαν δὴ
[2, 9]	τινὰ ἐλπίδα ὑποσημαίνοντα, χρησμοί τε	καὶ	ὅσα ἐς πρόγνωσιν τῶν μελλόντων
[2, 2]	μονομάχον, ἄλλοι δὲ ἀπρεπέστερα βλασφημοῦντες.	καὶ	ὅσα πρότερον ἐπεῖχεν ὁ φόβος
[2, 4]	ἔθνη, ὅσα τε Ῥωμαίοις ὑπήκοα	καὶ	ὅσα φίλα, καὶ πάντα στρατόπεδα,
[2, 13]	ἀναλάβωσι, προύπεμψε λογάδας ἐπιλέκτους τε	καὶ	ὅσους γενναιοτάτους ἠπίστατο, δι´ ἑτέρων
[2, 1]	γνώσῃ, τίνα τε κίνδυνον ἐφύγομεν,	καὶ	ὅτι μὴ σκῆψις ἀλλ´ ἀλήθεια
[2, 10]	τοὺς περὶ αὐτὸν κόλακάς τε	καὶ	οὐ πρεπόντων ἔργων ὁμοῦ συμβούλους
[2, 5]	ἔξω πάσης ὄντα με ὑποψίας	καὶ	οὐδὲν ἧττον ὑμῶν ἀγνοοῦντα τὰ
[2, 5]	τινὰς αὐτῶν καὶ πείσειν ἔμελλε,	καὶ	οὐκ ὀλίγοι γε ἀποστραφέντες ἀνεχώρουν
[2, 8]	ἐπείγουσιν ὀρέξαι τε χεῖρα σωτήριον	καὶ	οὕτω τὴν ἔνδοξον καὶ ἐνάρετον
[2, 9]	ἔς τε Παίονας καὶ Ἰλλυριοὺς	καὶ	πᾶν τὸ ἐκεῖσε στρατιωτικόν, ὃ
[2, 14]	βαρυτάτην εὐδαιμονίαν τοῖς ἀρχομένοις παρέξειν,	καὶ	πάντα πράξειν ἐς ζῆλον τῆς
[2, 4]	ὁμοίως τοῖς λοιποῖς παιδεύεσθαί τε	καὶ	πάντα πράττειν, οὐδαμοῦ τῦφον ἢ
[2, 4]	Ῥωμαίοις ὑπήκοα καὶ ὅσα φίλα,	καὶ	πάντα στρατόπεδα, ἐκθειάζειν αὐτοῦ τὴν
[2, 4]	τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν ἀγεώργητόν τε	καὶ	παντάπασιν οὖσαν ἀργὸν ἐπέτρεψεν, ὁπόσην
[2, 14]	πρὸς τὴν ἔξοδον, συνεκρότει τε	καὶ	πανταχόθεν στράτευμα, ἔκ τε τῶν
[2, 14]	πληρώσας ἐξέπεμπε. πολλή τε αὐτῷ	καὶ	παντοδαπὴ δύναμις μεγίστῳ τάχει συνεσκευάσθη·
[2, 6]	ἡ σύγκλητος καθεῖλεν, ἀνανεώσεσθαι ὑπέσχετο,	καὶ	πάντων δώσειν ἐξουσίαν ὧν εἶχον
[2, 10]	ὕδωρ εἰθισμένοι. θήραις τε ἐγγεγύμνασθε,	καὶ	πάντως ὑμῖν ἐς ἀνδρείαν ὑπάρχει
[2, 6]	συνηθείας δορυφορούμενος· ἅτε γὰρ βίᾳ	καὶ	παρὰ γνώμην τοῦ δήμου μετά
[2, 8]	βασιλείαν, ἥ τε ἀρχὴ σαλεύουσα	καὶ	παρὰ μηδενί πω βεβαίως ἱδρυμένη.
[2, 11]	πάντα ἀθροίζων τά τε αὑτοῦ	καὶ	παρὰ τῶν φίλων, καὶ εἴ
[2, 15]	πολλάκις φανῆναι, χωρία τε ἕκαστα	καὶ	παρατάξεις, καὶ τὸν τῶν ἑκατέρωθεν
[2, 12]	καὶ μέλλοντος ἐξομόσασθαι τὴν ἀρχὴν	καὶ	παραχωρῆσαι πάσης τῆς δυναστείας τῷ
[2, 3]	σοί τε τῆς ἀρχῆς παραχωρῶ	καὶ	πᾶσαν τὴν ἐξουσίαν ἐγὼ καὶ
[2, 14]	ἐξήρτυε δὲ καὶ στόλον ναυτικόν,	καὶ	πάσας τὰς κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[2, 1]	τῷ προσώπῳ „πάλαι μέν“ φάναι	„καὶ	πάσης νυκτὸς τόδε τὸ τέλος
[2, 3]	αὐτούς τε ἀγαθὰς ἔχειν ἐλπίδας	καὶ	πᾶσι τοῖς ἀρχομένοις ταῦτα ὑπισχνεῖσθαι.
[2, 11]	σιτία καὶ ποτὰ προσφερόμενος οἷα	καὶ	πᾶσιν ὑπάρχειν ἠπίστατο· οὐδαμοῦ δὲ
[2, 2]	τῶν στρατιωτῶν Σεβαστόν τε ἀναγορεύει	καὶ	πατέρα καλεῖ πάσαις τε γεραίρει
[2, 4]	πάντες, σεμνὸν καὶ ἤπιον ἄρχοντα	καὶ	πατέρα, οὐ βασιλέα ἕξειν ἐλπίζοντες.
[2, 2]	τύχη οὐ βασιλέα μόνον ἀλλὰ	καὶ	πατέρα χρηστόν. εὐφρανεῖ τε ἡ
[2, 5]	αὐτοῖς ἐλπίσας πείσειν τε αὐτοὺς	καὶ	παύσειν τῆς ἀλόγου ὁρμῆς. καὶ
[2, 2]	ἀρέσκει προελθεῖν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον	καὶ	πεῖραν τῆς γνώμης τῶν στρατιωτῶν
[2, 5]	αὐτοῖς πειρώμενος ἤδη τινὰς αὐτῶν	καὶ	πείσειν ἔμελλε, καὶ οὐκ ὀλίγοι
[2, 6]	τοῦ βασιλέως ἀναίρεσις, ταραχή τε	καὶ	πένθος πάντας κατεῖχε διέθεόν τε
[2, 9]	ἐν τοῖς στρατοπέδοις ἐξέχοντας οἰκειούμενος,	καὶ	περὶ τῆς ἀρχῆς τῶν Ῥωμαίων
[2, 10]	εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται, καλοῦντες Σεβαστὸν	καὶ	Περτίνακα, πᾶσαν ἐνεδείκνυντο προθυμίαν καὶ
[2, 10]	καταφρονεῖν, ποταμούς τε πηγνυμένους πατεῖν,	καὶ	πίνειν ὀρυττόμενον ἀλλ´ οὐκ ἀνιμώμενον
[2, 3]	ἔχον κολακείας ὑποψίαν ἀλλὰ δεῖξιν	καὶ	πίστιν εὐνοίας, ἄλλῳ μὲν ἂν
[2, 14]	ὑπηγάγετο τοὺς πλείστους ἐς εὔνοιαν	καὶ	πίστιν ὧν ὑπισχνεῖτο. ἦσαν δέ
[2, 9]	ἁπάντων ἀνθρώπων μάλιστα προσποιήσασθαί τε	καὶ	πιστώσασθαι εὔνοιαν, μήτε ὅρκου φειδόμενος,
[2, 4]	ἀφῆκεν. ἐμέλλησε δ´ ἂν ἔτι	καὶ	πλείονα, ὥς γε τὰ τῆς
[2, 10]	τῇ τοῦ πατρὸς μνήμῃ ἐπεσκιάζετο·	καὶ	πλέον ἦν ἐν αὐτῷ τὸ
[2, 10]	ὑπὲρ αὐτοῦ παρατάξασθαι μετ´ εὐνοίας,	καὶ	πλήθει σύμπαντες καὶ καθ´ ἕνα
[2, 7]	ἐπιτήδειον. ἐνῆν δέ τις αὐτοῖς	καὶ	πόθος τοῦ Νίγρου, ἠπίως τε
[2, 15]	μάχαις, ἱστορίας τε πολλοὶ συγγραφεῖς	καὶ	ποιηταὶ μέτρῳ πλατύτερον συνέταξαν, ὑπόθεσιν
[2, 6]	φάλαγγος σχῆμα ὡς, εἰ δέοι,	καὶ	πολεμήσοντες, ἐν μέσοις αὑτοῖς ἔχοντες
[2, 11]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἄνθρωποι, ὅπλων	καὶ	πολέμων πάλαι ἀπηλλαγμένοι, γεωργίᾳ καὶ
[2, 1]	ἐν δὲ πολλαῖς στρατιωτικαῖς τε	καὶ	πολιτικαῖς εὐδοκιμήσας πράξεσι, πολλὰ δὲ
[2, 15]	χαῦνον καὶ ἁπλοϊκώτερον, τότε δὲ	καὶ	πολλὰ διὰ γραμμάτων ὀμόσαντι τῷ
[2, 12]	ἀγγέλλεται ὁ Σεβῆρος ἤδη προσιών.	καὶ	πολὺ τοῦ στρατεύματος μέρος διασκεδάσας
[2, 10]	ὑποστῆναι αἱρήσονται, καὶ σωμάτων μεγέθεσι	καὶ	πόνων ἀσκήσεσιν {καὶ} ἐν τῇ
[2, 6]	προπέμπειν τοὺς βασιλέας· τοὐναντίον δὲ	καὶ	πόρρωθεν ἑστῶτες ἐβλασφήμουν καὶ κακῶς
[2, 11]	τε χρώμενος εὐτελεῖ, καὶ σιτία	καὶ	ποτὰ προσφερόμενος οἷα καὶ πᾶσιν
[2, 6]	οὕτως ἀπρεπῶς ἐπὶ χρήμασι κηρυχθεῖσαν	καὶ	πραθεῖσαν ἀρχὴν εἶναι τὸν κωλύοντα,
[2, 13]	Ῥώμης, ἀπειλῶ τε καὶ διόμνυμι	καὶ	προαγορεύω κολασθήσεσθαι κεφαλικῶς, εἴ τις
[2, 5]	κατέλαβε τὸν Περτίνακα χρησάμενον βίῳ	καὶ	προαιρέσει ὡς προείρηται. ~ἐπειδὴ δὲ
[2, 11]	γῇ, ἐν τείχους σχήματι περίκειται	καὶ	προβέβληται Ἰταλίας, καὶ τοῦτο μετὰ
[2, 8]	καὶ δεομένους ὀκνηρὸν ἀνανδρίας ἅμα	καὶ	προδοσίας φέρει διαβολήν. διὸ παρῆλθον
[2, 3]	ἄλλῳ μὲν ἂν τῷ θάρσος	καὶ	προθυμίαν ἐνέβαλεν ἐς τὸ ἑτοίμως
[2, 13]	ποτ´ ἂν ὑμᾶς δρᾶσαι θελήσω,	καὶ	πρόκεισθε ἤδη θύματα τῆς ἡμετέρας
[2, 5]	ἀνάξια καὶ τῶν προβεβιωμένων αὑτῷ	καὶ	προπεπραγμένων νομίσας, φεύγειν μὲν ἢ
[2, 8]	τιμῆς ἐξ αὐτοσχεδίου παρασκευῆς ἀθροίσαντες,	καὶ	προπομπεύοντος τοῦ πυρός, ἔς τε
[2, 9]	γενναιότατοί τε καὶ μεγάλοι εἰσὶ	καὶ	πρὸς μάχας ἐπιτήδειοι καὶ φονικώτατοι,
[2, 3]	καίτοι δοκοῦντα ψύχης εἶναι ἐρρωμένης	καὶ	πρὸς πάντα ἀνδρεῖον, τὰ παρόντα
[2, 9]	καὶ ἐς τὰ γειτνιῶντα ἔθνη	καὶ	πρὸς πάντας τοὺς ἄρχοντας τῶν
[2, 3]	ὑπερῆσέ τε τὴν σύγκλητον βουλήν,	καὶ	πρὸς πάντων εὐφημηθεὶς πάσης τε
[2, 8]	μὲν ἐμῆς γνώμης τὸ πρᾶον	καὶ	πρὸς τὰ μεγάλα τῶν τετολμημένων
[2, 10]	καταγνώσονται, οὔτε τὸ ὑμέτερον γενναῖον	καὶ	πρὸς τὰς μάχας ἐμβριθὲς ὑποστῆναι
[2, 10]	ἔλεξε τοιάδε· „τὸ πιστὸν ὑμῶν	καὶ	πρός τε θεοὺς σεβάσμιον, οὓς
[2, 15]	ὧν ὠρέγετο. ὁ δὲ Σεβῆρος	καὶ	πρὸς τὴν σύγκλητον τὰ αὐτὰ
[2, 6]	αὐτοκράτορά τε τὸν Ἰουλιανὸν ἀναγορεύουσι,	καὶ	πρὸς τῷ οἰκείῳ καὶ ἐκ
[2, 13]	συνελθεῖν κελεύει ὡς δὴ δεξιωσόμενος	καὶ	προσαγορεύσων. ὡς δὲ ἀνελθόντα αὐτὸν
[2, 14]	εἰδὼς προσφέρεσθαι πράγμασιν, ὑποκρίνασθαί τε	καὶ	προσποιήσασθαι πᾶν ὁτιοῦν ἱκανώτατος, ἔτι
[2, 1]	ὁ Περτίναξ, πεισθείς τε ἀνδράσι	καὶ	πρότερον αὐτοῦ φίλοις, πάντα πυθόμενος
[2, 2]	πυθόμενος τὰ πεπραγμένα ἐπιδίδωσιν ἑαυτόν.	~καὶ	πρῶτον ἀρέσκει προελθεῖν ἐπὶ τὸ
[2, 6]	ἀντικαταλλαξάμενον τὴν ἀρχήν. τότε δὲ	καὶ	πρῶτον ὑποδιεφθάρη τὰ τῶν στρατιωτῶν
[2, 11]	κωλῦσαι ἐτόλμων, ὑπήντων δὲ δαφνηφοροῦντες	καὶ	πύλαις ἀναπεπταμέναις ἐδέχοντο. ὃ δὲ
[2, 12]	τοῦ δὲ Νίγρου μέλλησίν τε	καὶ	ῥᾳθυμίαν· τὸν δὲ Σεβῆρον ἀκούοντες
[2, 9]	ὃ ταῖς ὄχθαις Ἴστρου τε	καὶ	Ῥήνου ἐπικείμενον, ἀπεῖργον τοὺς ἐπέκεινα
[2, 9]	ἵππον ἀποσείσασθαι μὲν τὸν Περτίνακα	καὶ	ῥῖψαι, αὐτῷ δὲ ἄλλως ἑστῶτι
[2, 2]	ὡς ἐν ἱερομηνίᾳ) πλὴν συνεξεβόησαν	καὶ	Σεβαστὸν προσεῖπον τὸν Περτίνακα· ἔς
[2, 8]	συνειλεγμένον πλῆθος αὐτοκράτορά τε ἀνεῖπε	καὶ	σεβαστὸν προσηγόρευσε· τήν τε βασίλειον
[2, 7]	ἀρωγὸν δὲ τῇ Ῥωμαίων ἀρχῇ	καὶ	σεμνῆς βασιλείας προστάτην Νίγρον ἐπεκαλοῦντο,
[2, 5]	μένων καὶ τότε ἐν σώφρονι	καὶ	σεμνῷ σχήματι καὶ τηρῶν τὸ
[2, 15]	καθ´ ἑκάστην πόλιν αὐτῷ λεχθέντα,	καὶ	σημεῖα θείᾳ προνοίᾳ δόξαντα πολλάκις
[2, 11]	αὐτοῖς, σκηνῇ τε χρώμενος εὐτελεῖ,	καὶ	σιτία καὶ ποτὰ προσφερόμενος οἷα
[2, 6]	κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν	καὶ	Σουλπικιανός, καὶ αὐτὸς ἀνὴρ τῶν
[2, 13]	αὐτοὺς τοιάδε· „ὅτι μὲν ὑμῶν	καὶ	σοφίᾳ κρείττους ἐσμὲν καὶ δυνάμει
[2, 13]	ἐξέπεμπον. οἳ δὲ ὑπεῖκον προδεδομένοι	καὶ	σοφίσματι ἑαλωκότες· τί γὰρ ἐνῆν
[2, 13]	καὶ ἐς μειζόνων πραγμάτων ἐλπίδα,	καὶ	σοφίσματι ἐχρήσατο, ὡς ἂν χειρώσαιτο
[2, 10]	καὶ Περτίνακα, πᾶσαν ἐνεδείκνυντο προθυμίαν	καὶ	σπουδήν. ~ὁ δὲ Σεβῆρος μηδένα
[2, 9]	τοῖς νώτοις φέρειν τε ἀσφαλῶς	καὶ	στῆναι βεβαίως ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς
[2, 14]	ἐκέλευεν αὑτῷ συντυχεῖν. ἐξήρτυε δὲ	καὶ	στόλον ναυτικόν, καὶ πάσας τὰς
[2, 14]	τὴν Ἰταλίαν πόλεων νεανίας μεταπεμπόμενος	καὶ	στρατεύων, εἴ τέ τι ἦν
[2, 1]	ἀπέκτεινε, τῶν Μάρκου ἑταίρων τε	καὶ	στρατηγῶν ἐντιμότατον γενόμενον, ἢ διὰ
[2, 11]	τῶν ὅπλων ἐγύμνωσε, φρούρια δὲ	καὶ	στρατόπεδα τῆς ἀρχῆς προυβάλετο, μισθοφόρους
[2, 13]	κρείττους ἐσμὲν καὶ δυνάμει στρατοῦ	καὶ	συμμάχων πλήθει, ἔργῳ ὁρᾶτε· εἴληφθε
[2, 6]	τε δεινῶς ἔφερον τὸ πεπραγμένον	καὶ	συμφορὰν κοινὴν ἐποιοῦντο οἱ τὴν
[2, 8]	ἀνεπειθόμην. ἀλλ´ ἐμὲ καλοῦσι Ῥωμαῖοι,	καὶ	συνεχῶς βοῶντες ἐπείγουσιν ὀρέξαι τε
[2, 15]	αὐτὸς οἶδα. τὰ κορυφαιότατα τοίνυν	καὶ	συντέλειαν ἔχοντα τῶν κατὰ μέρος
[2, 10]	τὰς μάχας ἐμβριθὲς ὑποστῆναι αἱρήσονται,	καὶ	σωμάτων μεγέθεσι καὶ πόνων ἀσκήσεσιν
[2, 10]	τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων τε	καὶ	σωμάτων. τοιαῦτα εἰπόντα τὸν Σεβῆρον
[2, 2]	γὰρ ἡμῖν ἀεὶ τὰ ἄριστα	καὶ	σωτήρια {οἷς} μὴ πειθόμενος, βιοὺς
[2, 1]	αὐτοῖς ἐπιλέξασθαι ἄνδρα πρεσβύτην τινὰ	καὶ	σώφρονα τὸν διαδεξόμενον τὴν ἀρχήν,
[2, 10]	ἐσόμενον, σπάνει τοῦ μετὰ ἀνδρείας	καὶ	σώφρονος διοικήσεως ἄρξοντος ἐκείνῳ δῆλον
[2, 13]	τοῖς ὅπλοις, τάς τε διβολίας	καὶ	τὰ δόρατα ἐπισείειν, ὡς δέει
[2, 6]	τῆς κεφαλῆς αἰωροῦντες τὰς ἀσπίδας	καὶ	τὰ δόρατα, μή που καὶ
[2, 3]	βίος αὐτῷ διὰ σωφροσύνην ἐπῃνεῖτο	καὶ	τὰ ἐν ταῖς στρατιωτικαῖς πράξεσιν
[2, 15]	μὲν οὖν ὁδοιπορίας τοὺς σταθμούς,	καὶ	τὰ καθ´ ἑκάστην πόλιν αὐτῷ
[2, 3]	τε τὸν τοῦ Διὸς νεὼν	καὶ	τὰ λοιπὰ ἱερὰ προπεμφθεὶς τάς
[2, 8]	τήν τε βασίλειον πορφύραν ἐπιβαλόντες,	καὶ	τὰ λοιπὰ τῆς σεβασμίου τιμῆς
[2, 3]	μέλλοντα ὡς ἀγαθὰ μεγάλως ἐλπίζεται.	καὶ	τὰ μὲν δεινὰ τῶν ἔργων
[2, 7]	αὑτὸν τῇ τῆς βασιλείας ἐλπίδι.	καὶ	τὰ μὲν πρῶτα κατ´ ὀλίγους
[2, 5]	βασιλείοις τά τε δόρατα διατεινάμενοι	καὶ	τὰ ξίφη σπασάμενοι. τῷ δὲ
[2, 13]	γενόμενοι ἀναδράμωσιν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον	καὶ	τὰ ὅπλα ἀναλάβωσι, προύπεμψε λογάδας
[2, 13]	τε στρατόπεδον ἐπεισέλθοιεν ἀνδρῶν κενόν,	καὶ	τὰ ὅπλα καταλαβόντες, εἰ ἐπίοιεν,
[2, 12]	ἦσαν τοῦ Ἰουλιανοῦ ἔτι ὑπτιάζοντος	καὶ	τὰ πραττόμενα ἀγνοοῦντος. ἐπεὶ δὲ
[2, 6]	σκίμποδος δραμεῖν ἐπὶ τὸ τεῖχος	καὶ	τὰ πραττόμενα μαθεῖν, παρά {τε}
[2, 12]	δὲ τῶν Ἰουλιανοῦ στρατιωτῶν ἔτι	καὶ	τὰ πρὸς πόλεμον ἕτοιμα ποιούντων,
[2, 11]	πᾶσα ἡ πόλις ὅπλα εἰργάζετο	καὶ	τὰ πρὸς πόλεμον παρεσκευάζετο. ~μελλόντων
[2, 11]	τῶν φίλων ἐξαγαγεῖν τὸ στρατιωτικὸν	καὶ	τὰ στενὰ τῶν Ἄλπεων προκαταλαβεῖν
[2, 13]	φρουρᾶς προδόντας, τὰς μὲν ψυχὰς	καὶ	τὰ σώματα δῶρον τῆς ἐμῆς
[2, 8]	ἠμείβετο, καὶ ἐπὶ τῇ σπουδῇ	καὶ	ταῖς ὑποσχέσεσι χάριν γινώσκων ἔλεγε
[2, 1]	ὃν ᾔδει ἔπαρχον ὄντα, ἐκπλαγεὶς	καὶ	ταραχθεὶς εἰςαγγέλλει. ὁ δὲ ἥκειν
[2, 9]	μάχας ἐπιτήδειοι καὶ φονικώτατοι, οὕτω	καὶ	τὰς διανοίας παχεῖς καὶ μὴ
[2, 6]	μνήμην αὐτοῖς καὶ τὰς τιμὰς	καὶ	τὰς εἰκόνας, ἃς ἡ σύγκλητος
[2, 6]	ἀποκαλεῖσθαι. τά τε σημεῖα ἄραντες,	καὶ	τὰς ἐκείνου εἰκόνας ἀποκαταστήσαντες, προπέμπειν
[2, 13]	πομπὴν κεκοσμημένα, τάς τε ζώνας	καὶ	τὰς ἐσθῆτας καὶ εἴ τι
[2, 12]	ὄντος ἐν τῇ βασιλείῳ αὐλῇ	καὶ	τὰς παρούσας ὀδυρομένου τύχας, ἱκετεύοντός
[2, 6]	τήν τε Κομμόδου μνήμην αὐτοῖς	καὶ	τὰς τιμὰς καὶ τὰς εἰκόνας,
[2, 6]	μεταπέμψεσθαι. τούτοις ἀναπεισθέντες οἱ στρατιῶται	καὶ	ταύταις ἀρθέντες ταῖς ἐλπίσιν αὐτοκράτορά
[2, 11]	Ῥωμαίων ἀρχῆς· ποταμῶν τε μεγέθεσι	καὶ	τάφρων ἢ ὀρῶν προβλήμασιν ἐρήμῳ
[2, 10]	ἐπλημμελεῖτο, ἀλλ´ οὖν τῇ εὐγενείᾳ	καὶ	τῇ τοῦ πατρὸς μνήμῃ ἐπεσκιάζετο·
[2, 8]	ἔσεσθαι τῇ τε Ῥωμαίων εὐχῇ	καὶ	τῇ τῶν κατὰ τὴν ἀνατολὴν
[2, 10]	διοικήσομεν, θείαις τε προρρήσεσι πιστεύοντες	καὶ	τῇ τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων
[2, 9]	αὑτούς, ὡς αὐτοκράτορά τε ἀποδεῖξαι	καὶ	τὴν ἀρχὴν ἐγχειρίσαι. ὃ δ´
[2, 8]	δεσποτείαν τῶν ἁπάντων ἔνειμαν θεοὶ	καὶ	τὴν βασιλείαν, ἥ τε ἀρχὴ
[2, 14]	Περτίνακος οὐ μόνον τοὔνομα ἀλλὰ	καὶ	τὴν γνώμην. τοιαῦτά τινα λέγων
[2, 9]	τελευταῖον καὶ μέγιστον, ὅπερ αὐτῷ	καὶ	τὴν ἐλπίδα πᾶσαν ὑπέφαινεν ὄναρ,
[2, 15]	ἀποδεικνύει, φθάσας αὐτοῦ τὴν ἐλπίδα	καὶ	τὴν ἐπιθυμίαν τῇ τῆς ἐξουσίας
[2, 10]	βουλεύσασθαι ἐθάρρησαν, ἀγαπητῶς ἐκεῖ μένοντες,	καὶ	τὴν ἐφήμερον τρυφὴν κέρδος τῆς
[2, 8]	τε τὴν τῶν Ῥωμαίων γνώμην	καὶ	τὴν περὶ αὐτὸν σπουδὴν τῶν
[2, 3]	δὲ χρηστὰ ἅμα τῇ ἀπολαύσει	καὶ	τὴν περὶ αὐτῶν μνήμην συναναλίσκει,
[2, 11]	τε τῆς πόλεως τάφρους διορύττειν.	καὶ	τὴν πρὸς Σεβῆρον μάχην ὡς
[2, 15]	παρὰ Ῥωμαίοις, ἐπιθῆται τοῖς πράγμασι	καὶ	τὴν Ῥώμην οὐ πολύ τι
[2, 11]	οὕτως ἐκπλήξειν τούς τε Ἰλλυριούς,	καὶ	τὴν τῶν πολεμίων ἵππον διαταράξειν
[2, 3]	τοῦ γένους διαδοχήν) ἔτι δὲ	καὶ	τὴν ὕπατον ἀρχὴν τελέσας δεύτερον.
[2, 11]	ἐπέστη τοῖς τῆς Ἰταλίας ὅροις,	καὶ	τὴν φήμην φθάσας πρότερον ὤφθη
[2, 5]	ἐν σώφρονι καὶ σεμνῷ σχήματι	καὶ	τηρῶν τὸ τοῦ βασιλέως ἀξίωμα,
[2, 7]	ἐκ δὲ ταύτης τῆς τόλμης	καὶ	τῆς αἰτίας οἵ τε στρατιῶται
[2, 2]	τὸ πλεῖστον τῆς νυκτὸς προκεχωρήκει	καὶ	τῆς ἑορτῆς ἐνεστώσης πρὸ ἡμέρας
[2, 7]	τῆς τοῦ δήμου Ῥωμαίων γνώμης	καὶ	τῆς ἐπαλλήλου ἐν ταῖς συνόδοις
[2, 4]	πρᾶον καὶ ἥμερον ἦθος ἐπεδείκνυτο.	καὶ	τῆς Μάρκου ἀρχῆς ζήλῳ τε
[2, 7]	τοῦ τε Φοινίκων ἔθνους παντὸς	καὶ	τῆς μέχρις Εὐφράτου γῆς ὑπὸ
[2, 1]	σωτηρίᾳ τῇ τε ἡμῶν αὐτῶν	καὶ	τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς. κεῖται μὲν
[2, 6]	ἐγένετο, ἀεὶ αὐτοῖς τῆς φιλοχρηματίας	καὶ	τῆς τῶν ἀρχόντων καταφρονήσεως καὶ
[2, 8]	πευσόμενος ὑμῶν τίνα γνώμην ἔχοιτε	καὶ	τί πρακτέον ἡγοῖσθε, συμβούλοις τε
[2, 9]	ὡς ὑπὸ πάντων ὁρᾶσθαί τε	καὶ	τιμᾶσθαι. μένει δὲ καὶ ἐς
[2, 1]	καὶ ἡλικίας σεμνότητι ποθούμενόν τε	καὶ	τιμώμενον ὑπὸ τοῦ δήμου· ὅθεν
[2, 10]	ἐς Κόμμοδον δὲ μεταπεσοῦσα, εἰ	καί	τινα ὑπ´ ἐκείνου διὰ νεότητα
[2, 6]	ἔχοντα μεγαλοδωρίᾳ ἅπαντας ὑπερβαλεῖν, εἰ	καί	τινες ἀμφισβητοῖεν. ἐπεὶ τοίνυν τῷ
[2, 13]	ἔχοντες, κυκλώσασθαι αὐτοὺς πολεμίῳ νόμῳ,	καὶ	τιτρώσκειν μὲν ἢ παίειν μηδένα,
[2, 14]	τό τε τῶν πόνων γενναῖον	καὶ	τὸ ἐς τὰ τολμώμενα ἅμα
[2, 13]	δεξιὰς μιάναντας τήν τε πίστιν	καὶ	τὸ ἐχέγγυον τῆς φρουρᾶς προδόντας,
[2, 14]	δ´ ἀνύσαι καὶ τὸ χρειῶδες	καὶ	τὸ λυσιτελὲς αὑτῷ· ὅπερ καὶ
[2, 9]	ἀντέχων ῥᾷστα, νοῆσαί τε ὀξὺς	καὶ	τὸ νοηθὲν ἐπιτελέσαι ταχύς. οὗτος
[2, 2]	καὶ τὸ στρατιωτικόν, ἐπειδὴ προσῄει	καὶ	τὸ περίορθρον, ἐς τὴν βασίλειον
[2, 2]	τὸ στρατόπεδον ἠπείγοντο. ἤδη δὲ	καὶ	τὸ πλεῖστον τῆς νυκτὸς προκεχωρήκει
[2, 11]	μὲν Ἰλλυρικοῦ στρατοῦ τὴν δύναμιν	καὶ	τὸ πλῆθος ἀκούων, οὔτε δὲ
[2, 8]	προφάσεως προπετὲς καὶ θρασύ, οὕτως	καὶ	τὸ πρὸς καλοῦντας καὶ δεομένους
[2, 2]	θύσαντες, δαφνηφοροῦντες πᾶς ὁ δῆμος	καὶ	τὸ στρατιωτικόν, ἐπειδὴ προσῄει καὶ
[2, 8]	αὐτοῦ, εὐθέως τὸ στρατιωτικὸν πᾶν	καὶ	τὸ συνειλεγμένον πλῆθος αὐτοκράτορά τε
[2, 8]	πω βεβαίως ἱδρυμένη. ὅθεν ἡμῖν	καὶ	τὸ τῆς ἐπιχειρήσεως ἀσφαλές, ἔκ
[2, 3]	ὑμῶν τῆς πρός με τιμῆς	καὶ	τὸ τῆς σπουδῆς ὑπερβάλλον ἐπίλεκτόν
[2, 14]	ὁτιοῦν ἱκανώτατος, ἔτι δ´ ἀνύσαι	καὶ	τὸ χρειῶδες καὶ τὸ λυσιτελὲς
[2, 15]	φροντίδα· δεῖσθαι γὰρ ἀνδρὸς εὐγενοῦς	καὶ	τοιούτου τήν τε ἡλικίαν ἔτι
[2, 4]	ἐπειρᾶτο, ἔν τε ταῖς προόδοις	καὶ	τοῖς δικαστηρίοις πρᾶον καὶ ἥμερον
[2, 13]	λανθάνοντα γράμματα τοῖς τε χιλιάρχοις	καὶ	τοῖς ἑκατοντάρχοις ὑπισχνούμενος μεγάλα, ὅπως
[2, 7]	γνώριμα ποιῇ τοῖς τε στρατιώταις	καὶ	τοῖς λοιποῖς κατὰ τὴν ἀνατολὴν
[2, 2]	ἐνθουσιῶντι ἐοικὼς ἐξεβακχεύετο διέθεόν τε,	καὶ	τοῖς οἰκείοις ἕκαστος χαίρων ἀπήγγελλε
[2, 5]	βοηθείᾳ ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι, ὃ δὲ	{καὶ}	τοῖς συμβουλεύουσιν αὐτῷ πρὸς τὸ
[2, 13]	ἐπὶ τηλικούτοις δὴ ἁμαρτήμασί τε	καὶ	τολμήμασι μυρίων ἄξιοι θανάτων, ἤν
[2, 9]	ἀρχὴν μετέωρον φερομένην τὸν Νίγρον	καὶ	τὸν Ἰουλιανὸν ἁρπάσαι, καταγνοὺς τοῦ
[2, 1]	μεῖναι δ´ ἐπὶ τοῦ σχήματος,	καὶ	τὸν Λαῖτον ἅμα τῷ Ἐκλέκτῳ
[2, 7]	διεφοίτα ὡς ἐπιεικοῦς καὶ δεξιοῦ	καὶ	τὸν τοῦ Περτίνακος βίον ζηλοῦντος·
[2, 15]	χωρία τε ἕκαστα καὶ παρατάξεις,	καὶ	τὸν τῶν ἑκατέρωθεν πεσόντων ἀριθμὸν
[2, 4]	μέτριος καὶ ἰσότιμος ἦν ὡς	καὶ	τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἤδη μειράκιον
[2, 9]	μετὰ τὸ προελθεῖν καὶ θῦσαι	καὶ	τὸν ὑπὲρ τῆς Περτίνακος βασιλείας
[2, 1]	„οὐ παύσεσθε“ ἔφη „χλευάζοντες πρεσβύτην	καὶ	τοσαύτην μου δειλίαν κατεγνωκότες ὡς
[2, 5]	τε ἐπεχείρει μὴ ἐνθουσιᾶν, μένων	καὶ	τότε ἐν σώφρονι καὶ σεμνῷ
[2, 3]	ἑστίᾳ τῶν τε στρατιωτῶν αὐτὸν	καὶ	τοῦ δήμου, ὡς προείρηται, νύκτωρ
[2, 14]	τοῖς τε στρατιώταις πολλὰ δωρησάμενος,	καὶ	τοὺς ἀκμαιοτάτους ἐπιλεξάμενος ἐς τὸ
[2, 11]	τοσοῦτον ἀνεπαύετο ὅσον καλλιερῆσαί τε	καὶ	τοὺς δήμους προσειπεῖν, ἐς δὲ
[2, 5]	φρουροὺς δοκοῦντας εἶναι τοῦ βασιλέως	καὶ	τοὺς ἔξωθεν κινδύνους ἀπείργοντας αὐτοὺς
[2, 2]	μόνον τοὺς ἐνταῦθα δορυφοροῦντας, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς ἐπὶ ταῖς ὄχθαις τῶν
[2, 2]	ἐπὶ ταῖς ὄχθαις τῶν ποταμῶν	καὶ	τοὺς ἐπὶ τοῖς ὅροις τῆς
[2, 4]	συκοφάντας τῆς πόλεως ἦν διώξας	καὶ	τοὺς πανταχόθεν κολασθῆναι κελεύσας, τοῦ
[2, 7]	ἄσεμνον ἐπιδιδοὺς ἑαυτόν. εὑρίσκετό τε	καὶ	τοὺς στρατιώτας ψευσάμενος καὶ ἀπατήσας
[2, 4]	ἐνεδείκνυτο, εὐεργετήσειν τοὺς ὑπηκόους, ἐπεὶ	καὶ	τοὺς συκοφάντας τῆς πόλεως ἦν
[2, 1]	πένητα τηρήσας. ἦν γὰρ αὐτῷ	καὶ	τοῦτο μέρος τῶν ἐγκωμίων, ὅτι
[2, 11]	σχήματι περίκειται καὶ προβέβληται Ἰταλίας,	καὶ	τοῦτο μετὰ τῆς ἄλλης εὐδαιμονίας
[2, 9]	καὶ θυμοειδής, σκληρῷ τε βίῳ	καὶ	τραχεῖ ἐνειθισμένος, πόνοις τε ἀντέχων
[2, 15]	συγκλήτου εὐπατριδῶν, ἐν πλούτῳ δὲ	καὶ	τρυφῇ ἐκ πατέρων ἀνατραφείς. τοῦτον
[2, 10]	τοῖς Ἰλλυρικοῖς εἶναι κεχαρισμένον, ἀλλὰ	καὶ	τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων διὰ
[2, 13]	αὐτῶν ἃ παρῃώρηντο {τῷ} ἀργύρῳ	καὶ	{τῷ} χρυσῷ ἐς πομπὴν κεκοσμημένα,
[2, 4]	τὴν ἀρχὴν ἔπειθεν. ἀλλὰ μὴν	καὶ	τῶν βαρβάρων, ὅσοι πρότερον ἀφηνίαζον
[2, 12]	διὰ τῶν ἐν ἀρχαῖς ὄντων	καὶ	τῶν ἐξοχωτάτων τῆς βουλῆς, πάσας
[2, 6]	μέθην καὶ κραιπάλην· ἦν γὰρ	καὶ	τῶν ἐπὶ βίῳ μὴ σώφρονι
[2, 11]	γὰρ μόνον αὐτὸν συμπονοῦντα ἀλλὰ	καὶ	τῶν καμάτων ἄρχοντα οἱ στρατιῶται
[2, 2]	μετρίαν ἀπένεμον αἰδῶ. συμπαραλαβόντες οὖν	καὶ	τῶν λοιπῶν ὅσοι παρῆσαν, ἐπὶ
[2, 11]	μοναρχία, Ἰταλιώτας μὲν πόνων ἀπέπαυσε	καὶ	τῶν ὅπλων ἐγύμνωσε, φρούρια δὲ
[2, 5]	καὶ ἀνελεύθερα βασιλείας τε ἀνάξια	καὶ	τῶν προβεβιωμένων αὑτῷ καὶ προπεπραγμένων
[2, 1]	„οὐ παύσῃ“ ἔφη „ἀνάξια σαυτοῦ	καὶ	τῶν προβεβιωμένων σοι λέγων; οὐ
[2, 4]	ὑπ´ αὐτοῦ ἐν τῇ συγκλήτῳ	καὶ	τῶν πρὸς τὸν δῆμον γραφέντων,
[2, 2]	ἔμπειρον· ὧν οἱ μὲν πρεσβύτεροι	καὶ	τῶν στρατιωτικῶν αὐτοῦ πράξεων ἐπειράθητε,
[2, 1]	πράξεσι, πολλὰ δὲ κατὰ Γερμανῶν	καὶ	τῶν ὑπὸ τὴν ἀνατολὴν βαρβάρων
[2, 4]	βασιλέας. κωλυόμενοι γὰρ ἁρπάζειν τε	καὶ	ὑβρίζειν ἔς τε τὸ εὔτακτον
[2, 8]	εἰ εὐτυχηθείη, κοινὴν ἐμοί τε	καὶ	ὑμῖν τὴν ἀπόλαυσιν παρέξει. οὐ
[2, 1]	τὴν φήμην προδιαβεβλημένης τῆς ἀκορέστου	καὶ	ὑπερβαλλούσης ἐκείνου τρυφῆς. πρῶτον δὲ
[2, 10]	πρεπόντων ἔργων ὁμοῦ συμβούλους τε	καὶ	ὑπηρέτας. ἐπεὶ δὲ ἐς σεμνὸν
[2, 15]	ἔτι ἀκμάζοντος αὐτὸν ὄντα πρεσβύτην	καὶ	ὑπὸ νόσου ἀρθρίτιδος ἐνοχλούμενον, τῶν
[2, 12]	μὲν οὖν εὑρεθεὶς ἔρημός τε	καὶ	ὑπὸ πάντων καταλειφθείς, αἰσχρῶς ὀλοφυρόμενος
[2, 14]	ἀνατολὴν ἠπείγετο· ἔτι γὰρ μέλλοντος	καὶ	ὑπτιάζοντος τοῦ Νίγρου, τῇ τε
[2, 14]	καὶ τὸ λυσιτελὲς αὑτῷ· ὅπερ	καὶ	ὕστερον ἔργῳ δέδεικται. διατρίψας οὖν
[2, 5]	μὴ πρὸς τὸ νῦν ἀνόσιον	καὶ	ὕστερον ὑμῖν ἐπικίνδυνον ᾖ. οὐ
[2, 10]	ἂν τεκμήραιντο ἀσθενῆ τε ὄντα	καὶ	φαύλας ἔχοντα τὰς ἐλπίδας, ὅπου
[2, 10]	ὑμεῖς μὲν ἀεὶ βαρβάροις ἀντιταττόμενοι,	καὶ	φέρειν πόνους πάντας, κρύους τε
[2, 8]	στρατεύμασι δέον ἐπιφοιτῆσαι τὴν ταχίστην	καὶ	φθάσαι οἰκειωσάμενον αὐτά, ὃ δὲ
[2, 1]	κεκελευσμένον, ἐγώ τε πονηρᾶς ἐλπίδος	καὶ	φόβου συνεχοῦς ἀπαλλάξομαι“ πρὸς ταῦτα
[2, 9]	εἰσὶ καὶ πρὸς μάχας ἐπιτήδειοι	καὶ	φονικώτατοι, οὕτω καὶ τὰς διανοίας
[2, 6]	ἐναντιωσόμενον. ἀναλαβόντες οὖν τὰς πανοπλίας	καὶ	φράξαντες αὑτοὺς οἱ στρατιῶται ἐς
[2, 13]	ἢ παίειν μηδένα, συνέχειν δὲ	καὶ	φρουρεῖν φράξαντας ἐν κύκλῳ τοῖς
[2, 5]	ἐπιτεθῆναι· τὸ δὲ ὑμᾶς φύλακας	καὶ	φρουροὺς δοκοῦντας εἶναι τοῦ βασιλέως
[2, 9]	πρῶτα κατ´ ὀλίγους ἡγεμόνας τε	καὶ	χιλιάρχους τούς τε ἐν τοῖς
[2, 7]	πρῶτα κατ´ ὀλίγους ἡγεμόνας τε	καὶ	χιλιάρχους τούς τε τῶν στρατιωτῶν
[2, 6]	ὑποδιεφθάρη τὰ τῶν στρατιωτῶν ἤθη,	καὶ	χρημάτων ἐδιδάχθησαν ἄπληστον καὶ αἰσχρὰν
[2, 4]	ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ πολλὰ σώφρονα	καὶ	χρηστὰ ἔργα ἐλπίδων τε ἀγαθῶν
[2, 6]	βουλὴν νέμοντες πατέρα τε ἤπιον	καὶ	χρηστὸν προστάτην ἀποβαλόντες. πάλιν τε
[2, 9]	τοὺς πολεμίους ἐπεδέδεικτο, εὔνοιαν δὲ	καὶ	χρηστότητα μετὰ σώφρονος καὶ ἐπιεικοῦς
[2, 10]	πρεσβύτην, οὗ τῆς ἀνδρείας τε	καὶ	χρηστότητος ἔτι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν
[2, 14]	τὴν σύγκλητον λόγους ἐπιεικεῖς πάνυ	καὶ	χρηστῶν ἐλπίδων μεστοὺς ἐποιεῖτο πρὸς
[2, 3]	εἰδότες, ὅτι τὸ μὲν μεγάλα	καὶ	ὡς ἔτυχε χαρίζεσθαι οὐκ ἂν
[2, 7]	κοῦφον τὸ Σύρων ἔθνος, ἐς	καινοτομίαν	τε τῶν καθεστηκότων ἐπιτήδειον. ἐνῆν
[2, 11]	~ὁ δὲ Σεβῆρος μηδένα διδοὺς	καιρὸν	ἀναβολῆς, συσκευάσασθαί τε αὐτοὺς ὡς
[2, 11]	μήτε που ἐνδιατρίβων, μήτε διδοὺς	καιρὸν	ἀναπαύλης, εἰ μὴ τοσοῦτον ὅσον
[2, 6]	ἔλεγε. κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν	καιρὸν	καὶ Σουλπικιανός, καὶ αὐτὸς ἀνὴρ
[2, 9]	ἡμῖν παραλειπτέον. κατὰ γὰρ τὸν	καιρὸν	ὃν ἀπηγγέλη Περτίναξ παραλαβὼν τὴν
[2, 7]	πολλοῦ ὑπατευσάντων, καθ´ ὃν δὲ	καιρὸν	τὰ προειρημένα ἐν Ῥώμῃ ἐπράττετο,
[2, 15]	γραμμάτων ὀμόσαντι τῷ Σεβήρῳ πιστεύσαντα.	Καίσαρα	δὴ αὐτὸν ἀποδεικνύει, φθάσας αὐτοῦ
[2, 1]	Λαῖτον ἅμα τῷ Ἐκλέκτῳ εἰσελθόντα	καίτοι	δοκοῦντα ἐπὶ φόνῳ ἥκειν προσειπεῖν
[2, 3]	γνώμην ἐταράττετο· πάνυ τε αὐτόν,	καίτοι	δοκοῦντα ψύχης εἶναι ἐρρωμένης καὶ
[2, 11]	τὴν εὔνοιαν αὐτῶν. οἳ δέ,	καίτοι	μεγάλα λαμβάνοντες, χάριν οὐκ ᾔδεσαν·
[2, 11]	διανέμειν ἐλογίζοντο. ὁ δὲ Ἰουλιανός,	καίτοι	συμβουλευόντων αὐτῷ τῶν φίλων ἐξαγαγεῖν
[2, 10]	ἔνθα ἡ βασίλειος ἔστιν ἑστία·	κἀκεῖθεν	ὁρμώμενοι τὰ λοιπὰ εὐμαρῶς διοικήσομεν,
[2, 1]	μέθης ἐκραιπάλων, οἳ δὲ ἐγρηγορότες	κἀκεῖνοι	ἐς ὕπνον κατεφέροντο κατεχούσαις τε
[2, 1]	τιμώμενον ὑπὸ τοῦ δήμου· ὅθεν	κἀκείνοις	εὐκταῖον καὶ ἡμῖν σωτήριον τὸ
[2, 5]	ἐπιφέρειν τὸ ἔγκλημα. ἀλλ´ ὅμως	κἀκείνου	τελευτήσαντος οὐδὲν ὑμῖν τῶν εὐπρεπῶς
[2, 7]	ἐν καταφρονήσει, ὡς προϊόντα τε	κακῶς	ἀγορεύειν, ἐπ´ αἰσχραῖς τε καὶ
[2, 6]	καὶ πόρρωθεν ἑστῶτες ἐβλασφήμουν καὶ	κακῶς	ἠγόρευον ἅτε χρημάτων ἀντικαταλλαξάμενον τὴν
[2, 2]	Σεβαστόν τε ἀναγορεύει καὶ πατέρα	καλεῖ	πάσαις τε γεραίρει εὐφημίας. τότε
[2, 9]	προνοίᾳ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν {αὐτὸν}	καλεῖσθαι,	ἀπόπειραν ἐποιεῖτο τῆς τῶν στρατιωτῶν
[2, 8]	κεχαρισμένα, εἰκότως ἐτιμᾶτο. ~ἅπερ εἰδώς,	καλέσας	τούς τε πανταχόθεν στρατιώτας ἐς
[2, 11]	ὃ δὲ τοσοῦτον ἀνεπαύετο ὅσον	καλλιερῆσαί	τε καὶ τοὺς δήμους προσειπεῖν,
[2, 14]	τοῖς λοιποῖς ἱεροῖς νόμῳ βασιλικῷ	καλλιερήσας,	ἀνῆλθεν ἐς τὰ βασίλεια. τῆς
[2, 7]	ἐπιβουλῆς μνᾶται τὴν ἀρχήν, ἀλλὰ	καλούμενος	καὶ βοηθήσων ἄπεισι Ῥωμαίοις δεομένοις.
[2, 8]	θρασύ, οὕτως καὶ τὸ πρὸς	καλοῦντας	καὶ δεομένους ὀκνηρὸν ἀνανδρίας ἅμα
[2, 10]	τὸν Σεβῆρον εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται,	καλοῦντες	Σεβαστὸν καὶ Περτίνακα, πᾶσαν ἐνεδείκνυντο
[2, 8]	ἀσφαλές, ἔκ τε τῆς τῶν	καλούντων	γνώμης καὶ ἐκ τοῦ μηδένα
[2, 8]	{ἐλπίδος} ἐπιθυμίᾳ ἀνεπειθόμην. ἀλλ´ ἐμὲ	καλοῦσι	Ῥωμαῖοι, καὶ συνεχῶς βοῶντες ἐπείγουσιν
[2, 8]	οὐ φαῦλαι δὲ οὐδὲ κοῦφαι	καλοῦσιν	ἐλπίδες, ἀλλ´ ὅ τε Ῥωμαίων
[2, 3]	χρημάτων, διδάσκει φειδὼ σώφρονα τῶν	καλῶς	πορισθέντων. ταῦτα δὴ ὑμᾶς ἐγνωκότας
[2, 10]	ὑμῖν ἀντιστῆναι. δοκίμιον δὲ στρατιωτῶν	κάματος,	ἀλλ´ οὐ τρυφή, ᾗπερ ἐκεῖνοι
[2, 11]	αὐτὸν συμπονοῦντα ἀλλὰ καὶ τῶν	καμάτων	ἄρχοντα οἱ στρατιῶται αἰδούμενοι μετὰ
[2, 11]	τῆς ὁδοῦ. ἐκοινώνει δὲ τῶν	καμάτων	αὐτοῖς, σκηνῇ τε χρώμενος εὐτελεῖ,
[2, 10]	μᾶλλον ἢ ἀνδρείας ὑπηρέται, ἐτόλμησαν.	κἀμοὶ	δὲ δι´ εὐχῆς ἐστί, πρότερον
[2, 3]	γένοιτο μεταβολή, αὐτός τι πλέον	καρποῦσθαι	νομίζει, ἐπεὶ τοῦ μὲν δημωφελοῦς
[2, 3]	χάριτος μοίρᾳ τίθεται, τὰ ἴδια	καρποῦσθαι	νομίζων, ὁ δὲ τῶν οἰκείων
[2, 3]	ἀνυπέρβλητον καταθῆται χάριν, τὸ μὴ	κατ´	ἀξίαν ἀντιδοθὲν οὐχ οὕτως δυσπόριστον
[2, 4]	ἑκὼν ἀδικήσει ποτὲ ἑκάστῳ τὸ	κατ´	ἀξίαν ἀπονέμων, χάριτος ἀπρεποῦς καὶ
[2, 9]	οὐδενὸς ὄντος τοῦ γενναίως ἢ	κατ´	ἀξίαν αὐτὴν διοικοῦντος. διέβαλλε δὲ
[2, 3]	τὸ δὲ λογισμῷ πάντα καὶ	κατ´	ἀξίαν ἑκάστου νέμειν ἄνευ τοῦ
[2, 5]	οὐδὲν ὑμῖν τῶν εὐπρεπῶς καὶ	κατ´	ἀξίαν καὶ ἄνευ τοῦ βιάζεσθαί
[2, 9]	τιμῶντες ἐπὶ τοῖς οὕτως ὠμῶς	κατ´	αὐτοῦ τετολμημένοις ἠγανάκτουν. ταύτης δὴ
[2, 15]	ὕψος ἐξαίρων, ὥσπερ ἐποίησαν οἱ	κατ´	ἐκεῖνον γράψαντες, οὔτε παραλείπων εἴ
[2, 4]	πρῶτον μὲν γὰρ πᾶσαν τὴν	κατ´	Ἰταλίαν καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς
[2, 4]	εὐταξίαν. ἀλλὰ τὰ μὲν πρῶτα	κατ´	ὀλίγον ὀκνηρούς τε καὶ ἀπειθεῖς
[2, 9]	στρατιωτῶν γνώμης, τὰ μὲν πρῶτα	κατ´	ὀλίγους ἡγεμόνας τε καὶ χιλιάρχους
[2, 7]	ἐλπίδι. καὶ τὰ μὲν πρῶτα	κατ´	ὀλίγους ἡγεμόνας τε καὶ χιλιάρχους
[2, 9]	ὑπέφαινεν ὄναρ, οὐδ´ ἡμῖν παραλειπτέον.	κατὰ	γὰρ τὸν καιρὸν ὃν ἀπηγγέλη
[2, 1]	πολιτικαῖς εὐδοκιμήσας πράξεσι, πολλὰ δὲ	κατὰ	Γερμανῶν καὶ τῶν ὑπὸ τὴν
[2, 9]	βασιλεύοντι πολλὰ ἐγείρας σὺν αὐτοῖς	κατὰ	Γερμανῶν τρόπαια, στρατηγός τε καὶ
[2, 3]	καθ´ αὑτὸν ἕκαστος εἰ μὴ	κατὰ	γνώμην προχωροίη, οὐδέν τι μέγα
[2, 6]	χρυσοῦ καὶ ἀργύρου πεπληρωμένους ἔλεγε.	κατὰ	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ
[2, 15]	τοίνυν καὶ συντέλειαν ἔχοντα τῶν	κατὰ	μέρος πεπραγμένων Σεβήρῳ ἐν τοῖς
[2, 12]	ἐς τὴν πόλιν. οἳ δὲ	κατὰ	πάσας ὁδοὺς διανείμαντες αὑτούς, πολλοὶ
[2, 10]	μάχης. εἰ δέ τινες τὰ	κατὰ	Συρίαν ὑποπτεύουσι πράγματα, ἐντεῦθεν ἂν
[2, 7]	τε τῇ πόλει αὐτῇ καὶ	κατὰ	τὰ προάστεια. θέας τοίνυν αὐτοῖς
[2, 7]	τε στρατιώταις καὶ τοῖς λοιποῖς	κατὰ	τὴν ἀνατολὴν ἀνθρώποις· οὕτω γὰρ
[2, 15]	οὐ πολύ τι ἀφεστῶσαν ἐκείνου	κατὰ	τὴν ἀνατολὴν ἀσχοληθέντος ὑποποιήσηται. τιμῇ
[2, 8]	Ῥωμαίων εὐχῇ καὶ τῇ τῶν	κατὰ	τὴν ἀνατολὴν στρατοπέδων γνώμῃ. ~ταῦτα
[2, 11]	τοσούτου ἔφοδον στρατοῦ. οἱ γὰρ	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν ἄνθρωποι, ὅπλων καὶ
[2, 14]	πανταχόθεν στράτευμα, ἔκ τε τῶν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν πόλεων νεανίας μεταπεμπόμενος
[2, 14]	στόλον ναυτικόν, καὶ πάσας τὰς	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν τριήρεις ὁπλιτῶν πληρώσας
[2, 10]	ὧν ἀγανακτεῖτε ἐφ´ οἷς οἱ	κατὰ	τὴν Ῥώμην στρατιῶται, πομπῆς μᾶλλον
[2, 9]	Ῥώμῃ ἱερᾶς ὁδοῦ. ἐπεὶ δὲ	κατὰ	τὴν τῆς ἀγορᾶς ἀρχὴν ἐγένετο,
[2, 10]	οὖν διὰ γραμμάτων πάντας τοὺς	κατὰ	τὸ Ἰλλυρικὸν ἅμα καὶ ἄρχοντας,
[2, 9]	φόνῳ. ᾔδει δὲ πάντας τοὺς	κατὰ	τὸ Ἰλλυρικὸν στρατιώτας μεμνημένους τῆς
[2, 12]	φρονεῖν προσεποιοῦντο, τοῦ μὲν Ἰουλιανοῦ	καταγινώσκοντες	ἀνανδρίαν, τοῦ δὲ Νίγρου μέλλησίν
[2, 9]	Νίγρον καὶ τὸν Ἰουλιανὸν ἁρπάσαι,	καταγνοὺς	τοῦ μὲν ῥᾳθυμίαν τοῦ δὲ
[2, 10]	οὔτε ἐμοῦ ῥᾳθυμίαν ἢ ἀδρανίαν	καταγνώσονται,	οὔτε τὸ ὑμέτερον γενναῖον καὶ
[2, 1]	τινι εὐτελεῖ τὸ σωμάτιον καὶ	καταδήσαντες,	ἐπιθέντες δὲ δυσὶν οἰκέταις τῶν
[2, 3]	πρῶτός τι δράσας ἀγαθὸν ἀνυπέρβλητον	καταθῆται	χάριν, τὸ μὴ κατ´ ἀξίαν
[2, 3]	ἔργοις, εἴ τις αὐτὴν μὴ	καταισχύνει.	ὅσῳ δὲ τὰ γενόμενα ὡς
[2, 6]	ἔμενον μὲν ἐντὸς τοῦ τείχους	κατακλείσαντες	ἑαυτούς, ἀναγαγόντες δὲ τοὺς εὐφωνοτάτους
[2, 13]	ἀνδρῶν κενόν, καὶ τὰ ὅπλα	καταλαβόντες,	εἰ ἐπίοιεν, ἀποκλείσαιεν αὐτούς. δίκην
[2, 9]	ἐπανελθὼν ἐς τὴν οἰκίαν ἑσπέρας	καταλαβούσης	ἐς ὕπνον κατηνέχθη, μέγαν δὲ
[2, 3]	τῶν εὐπατριδῶν ἀπελείπετο. ἡμέρας οὖν	καταλαβούσης	κατῆλθεν ἐπὶ τὸ συνέδριον τῆς
[2, 4]	εἰ καὶ βασιλέως κτῆμα εἴη,	καταλαμβάνειν,	ἐπιμεληθέντι τε καὶ γεωργήσαντι δεσπότῃ
[2, 12]	ἐθαύμαζον. ὁ δὲ Ἰουλιανὸς πολλῇ	καταλαμβανόμενος	ἀφασίᾳ τε καὶ ἀπορίᾳ, ὅπως
[2, 12]	ἔρημός τε καὶ ὑπὸ πάντων	καταλειφθείς,	αἰσχρῶς ὀλοφυρόμενος ἐφονεύθη· ~ἐπεὶ δὲ
[2, 13]	ἐπιστολὴν πρὸς τὸ στρατόπεδον, κελεύων	καταλιπεῖν	μὲν ἐν τῷ στρατοπέδῳ τὰ
[2, 4]	πόλεων ἔν τε ὁδῶν πορείαις	καταλύσας	ἐς τὸ ἀρχαῖον καὶ ἐλεύθερον
[2, 12]	εἰδώς, ἀθροισθῆναι κελεύσας τὴν σύγκλητον	καταπέμπει	γράμματα, δι´ ὧν ἐσπένδετο δὴ
[2, 8]	λοιποῦ πλήθους συνελθόντος, βήματος αὐτῷ	κατασκευασθέντος	ἔλεξε τοιάδε ἀνελθών· „τῆς μὲν
[2, 9]	τε καὶ ἡγεμὼν τῶν Ἰλλυρικῶν	κατασταθείς,	ἀνδρείαν μὲν πᾶσαν ἐν ταῖς
[2, 6]	καὶ αἴτιον ἀπρεποῦς καὶ ἀπειθοῦς	καταστάσεως	καὶ ἐς τὰ ἐπιόντα ἐγένετο,
[2, 11]	μισθοφόρους ἐπὶ ῥητοῖς σιτηρεσίοις στρατιώτας	καταστησάμενος	ἀντὶ τείχους τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς·
[2, 5]	ἔμενον φρουρὰς ἐπὶ τῶν πύργων	καταστήσαντες,	ὡς ἀμύνοιντο, εἰ τῷ τείχει
[2, 2]	δὴ λέγοντος τοῦ Λαίτου μὴ	κατασχὼν	ἑαυτοῦ ὁ δῆμος μελλόντων καὶ
[2, 10]	πάντας, κρύους τε καὶ θάλπους	καταφρονεῖν,	ποταμούς τε πηγνυμένους πατεῖν, καὶ
[2, 7]	χρημάτων, ὑπό τε τοῦ δήμου	καταφρονεῖσθαι	ὡς ἀνάξιον ἧς ἐώνητο ἀρχῆς,
[2, 9]	ὅρκου φειδόμενος, εἰ δέοι τούτου	καταφρονῆσαι,	ψευσάμενος πρὸς τὸ χρειῶδες, διά
[2, 12]	αὐτῇ τῇ πόλει ἐπιστησόμενον ἤκουον,	καταφρονήσαντες	τοῦ Ἰουλιανοῦ συνίασιν ἐς τὸ
[2, 3]	γὰρ καὶ μειζόνων πολλάκις ἦν	καταφρονήσας)	ἐλογίζετο δὲ τήν τε αἰφνίδιον
[2, 7]	τῶν στρατιωτῶν εἶχον αὐτὸν ἐν	καταφρονήσει,	ὡς προϊόντα τε κακῶς ἀγορεύειν,
[2, 6]	φιλοχρηματίας καὶ τῆς τῶν ἀρχόντων	καταφρονήσεως	καὶ μέχρις αἵματος αὐξηθείσης. ~ὁ
[2, 6]	ἐδιδάχθησαν ἄπληστον καὶ αἰσχρὰν ἐπιθυμίαν	καταφρόνησίν	τε τῆς πρὸς τοὺς ἄρχοντας
[2, 1]	πρεσβύτην καὶ τοσαύτην μου δειλίαν	κατεγνωκότες	ὡς πρῶτον ἀπατῆσαι βούλεσθαι, εἶθ´
[2, 1]	νυκτὸς ἀκμαζούσης πάντων τε ὕπνῳ	κατειλημμένων	ἀφικνοῦνται ὁ Λαῖτος καὶ ὁ
[2, 6]	ταραχή τε καὶ πένθος πάντας	κατεῖχε	διέθεόν τε ἐνθουσιῶσιν ἐοικότες κίνησίς
[2, 6]	ἐνθουσιῶσιν ἐοικότες κίνησίς τε ἄλογος	κατεῖχε	τὸν δῆμον ζητούντων τοὺς δράσαντας,
[2, 2]	ἀποπνιγεὶς διεφθάρη. τὸν μὲν οὖν	κατέλαβε	τέλος τὸ πεπρωμένον. οὐδὲ γὰρ
[2, 5]	δῆμος. τέλος μὲν δὴ τοιοῦτο	κατέλαβε	τὸν Περτίνακα χρησάμενον βίῳ καὶ
[2, 5]	παράδοξον, ἄνθρωπον ὄντα εἰ τελευτὴ	κατέλαβεν.	εἰ δὲ τοῦτο ἐξ ἐπιβουλῆς
[2, 11]	τε μέγα τὰς Ἰταλιώτιδας πόλεις	κατελάμβανε	πυνθανομένας τοσούτου ἔφοδον στρατοῦ. οἱ
[2, 14]	τῷ Ἰλλυρικῷ τοῦ στρατιωτικοῦ λείψανον,	κατελθὸν	ἐπὶ Θρᾴκην ἐκέλευεν αὑτῷ συντυχεῖν.
[2, 14]	τὰ βασίλεια. τῆς δὲ ἐπιούσης	κατελθὼν	ἐς τὴν σύγκλητον λόγους ἐπιεικεῖς
[2, 13]	τῶν χιλιαρχούντων, τὰ μὲν ὅπλα	κατέλιπον	πάντα, αὐτοὶ δὲ ἐν μόναις
[2, 12]	ἡ σύγκλητος τὸν Ἰουλιανὸν οὕτως	κατεπτηχότα,	τὴν δὲ δορυφόρων φρουρὰν διὰ
[2, 5]	τοῦ βασιλέως ἀξίωμα, οὐδέν τι	κατεπτηχότος	οὐδὲ ἀποδειλιῶντος καὶ ἱκετεύοντος σχῆμα
[2, 1]	δὲ ἐγρηγορότες κἀκεῖνοι ἐς ὕπνον	κατεφέροντο	κατεχούσαις τε ταῖς χερσὶ τὰ
[2, 1]	ἐγρηγορότες κἀκεῖνοι ἐς ὕπνον κατεφέροντο	κατεχούσαις	τε ταῖς χερσὶ τὰ δοράτια
[2, 5]	~τοιαύτης δὲ εὐμοιρίας καὶ εὐταξίας	κατεχούσης	τὸν βίον μόνοι οἱ δορυφόροι,
[2, 3]	εὐπατριδῶν ἀπελείπετο. ἡμέρας οὖν καταλαβούσης	κατῆλθεν	ἐπὶ τὸ συνέδριον τῆς βουλῆς
[2, 13]	τῶν ἰδιωτικῶν κειμηλίων ἐπ´ ἀργυρίῳ	κατηλλάξασθε.	ἀλλ´ οὐδ´ αὐτόν, ὃν οὕτως
[2, 9]	οἰκίαν ἑσπέρας καταλαβούσης ἐς ὕπνον	κατηνέχθη,	μέγαν δὲ καὶ γενναῖον ἵππον
[2, 8]	τὴν ἀντικειμένην ἤπειρον τῇ Εὐρώπῃ	κατοικεῖ,	οὐδείς τε ἦν ὅστις οὐχ
[2, 7]	ὧν μάλιστα οἱ τὴν Ἀντιόχειαν	κατοικοῦντες,	μεγίστην πόλιν καὶ εὐδαίμονα, σχεδὸν
[2, 14]	ἀναιμωτί τε καὶ ἀκονιτὶ τοσαῦτα	κατωρθωκότα.	πάντα γὰρ ἐν αὐτῷ ἐθαυμάζετο,
[2, 13]	ἀτίμως ὥσπερ τι τῶν ἰδιωτικῶν	κειμηλίων	ἐπ´ ἀργυρίῳ κατηλλάξασθε. ἀλλ´ οὐδ´
[2, 2]	ἐβόων δὲ διάφορα, οἳ μὲν	κεῖσθαι	τὸν τύραννον λέγοντες, οἳ δὲ
[2, 1]	αὐτῶν καὶ τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς.	κεῖται	μὲν γὰρ ὁ τύραννος δίκην
[2, 1]	ὑμεῖς τε γὰρ δράσετε τὸ	κεκελευσμένον,	ἐγώ τε πονηρᾶς ἐλπίδος καὶ
[2, 1]	συνωμοτῶν ἐπαγόμενοι. ἐπιστάντες δὲ αὐτοῦ	κεκλεισμένης	τῆς οἰκίας ταῖς θύραις διεγείρουσι
[2, 13]	καὶ {τῷ} χρυσῷ ἐς πομπὴν	κεκοσμημένα,	τάς τε ζώνας καὶ τὰς
[2, 9]	καὶ γενναῖον ἵππον βασιλικοῖς φαλάροις	κεκοσμημένον	ᾠήθη βλέπειν, φέροντα τὸν Περτίνακα
[2, 3]	φειδὼ σώφρονα οὐδὲ σύμμετρον καὶ	κεκριμένην	διοίκησιν ὀνομάζουσιν, ἀλλὰ μικρολογίαν καὶ
[2, 1]	εἰςαγγέλλει. ὁ δὲ ἥκειν αὐτοὺς	κελεύει	οὐ δεινὰ τὰ προσδοκώμενα ἑαυτῷ
[2, 12]	τοῦ στρατεύματος μέρος διασκεδάσας ἐκεῖνος	κελεύει	παρεισδύεσθαι ἐς τὴν πόλιν. οἳ
[2, 13]	οὗ αὐτοὺς ὁ Σεβῆρος συνελθεῖν	κελεύει	ὡς δὴ δεξιωσόμενος καὶ προσαγορεύσων.
[2, 13]	εὐπειθῶς τοῖς ὑπὸ τοῦ Σεβήρου	κελευομένοις·	ἐκπέμπει δὲ καὶ κοινὴν ἐπιστολὴν
[2, 4]	τε καὶ ἀπειθεῖς αὑτοὺς τοῖς	κελευομένοις	παρεῖχον. τὸ δὲ τελευταῖον, οὐδ´
[2, 13]	ἀπὸ τῆς Ῥώμης φανείη. ταῦτα	κελεύσαντος	αὐτοῦ, προσδραμόντες οἱ Ἰλλυρικοὶ στρατιῶται
[2, 12]	ἐς τὸ συνέδριον, τῶν ὑπάτων	κελευσάντων,	οἳ τὰ τῆς Ῥώμης διοικεῖν
[2, 12]	τοῖς πράγμασιν, οὐκ εἰδώς, ἀθροισθῆναι	κελεύσας	τὴν σύγκλητον καταπέμπει γράμματα, δι´
[2, 4]	διώξας καὶ τοὺς πανταχόθεν κολασθῆναι	κελεύσας,	τοῦ μηδένα ἐπηρεάζεσθαι μηδὲ ματαίοις
[2, 13]	τοῖς δὲ περιειληφόσιν ὑμᾶς στρατιώταις	κελεύω	ἀποζῶσαί τε ὑμᾶς, καὶ ἀποδύσαντας
[2, 3]	χειρὸς Γλαβρίωνος εἷλκεν αὐτὸν καθίζεσθαι	κελεύων	ἐπὶ τοῦ βασιλείου θρόνου. ἦν
[2, 13]	κοινὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸ στρατόπεδον,	κελεύων	καταλιπεῖν μὲν ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[2, 13]	τό τε στρατόπεδον ἐπεισέλθοιεν ἀνδρῶν	κενόν,	καὶ τὰ ὅπλα καταλαβόντες, εἰ
[2, 10]	μένοντες, καὶ τὴν ἐφήμερον τρυφὴν	κέρδος	τῆς οὔπω βεβαίας ἀρχῆς νομίζουσιν.
[2, 6]	ἴδιον βασιλέα, ὑπέρ τε τῆς	κεφαλῆς	αἰωροῦντες τὰς ἀσπίδας καὶ τὰ
[2, 13]	καὶ διόμνυμι καὶ προαγορεύω κολασθήσεσθαι	κεφαλικῶς,	εἴ τις ὑμῶν ἐντὸς ἑκατοστοῦ
[2, 7]	ἑορτάξειν καὶ εὐφραίνεσθαι, ἅτε ποιῶν	κεχαρισμένα,	εἰκότως ἐτιμᾶτο. ~ἅπερ εἰδώς, καλέσας
[2, 10]	ἀνύσαι ταῦτα ἅπερ ὑμῖν ἐστὶ	κεχαρισμένα,	τήν τε Ῥωμαίων ἀρχὴν μὴ
[2, 10]	μόνον ἤλπιζε τοῖς Ἰλλυρικοῖς εἶναι	κεχαρισμένον,	ἀλλὰ καὶ τῷ δήμῳ τῶν
[2, 6]	βασίλειον αὐλήν. ἐπεὶ δὲ τὸ	κήρυγμα	διεφοίτησεν, οἱ μὲν σεμνότεροί τε
[2, 6]	δείλην ἑσπέραν διηγγέλη τὸ στρατιωτικὸν	κήρυγμα	παρὰ μέθην καὶ κραιπάλην· ἦν
[2, 6]	τὴν οὕτως ἀπρεπῶς ἐπὶ χρήμασι	κηρυχθεῖσαν	καὶ πραθεῖσαν ἀρχὴν εἶναι τὸν
[2, 1]	οὕτως γὰρ γνώσῃ, τίνα τε	κίνδυνον	ἐφύγομεν, καὶ ὅτι μὴ σκῆψις
[2, 15]	ἀσπαστῶς, ἀγαπήσας ἄνευ μάχης καὶ	κινδύνου	λαβεῖν ταῦτα ὧν ὠρέγετο. ὁ
[2, 5]	τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς ἔξωθεν	κινδύνους	ἀπείργοντας αὐτοὺς γενέσθαι φονεῖς καὶ
[2, 3]	οὕτως προνοίᾳ τῆς ἑαυτοῦ σωτηρίας	(κινδύνων	γὰρ καὶ μειζόνων πολλάκις ἦν
[2, 6]	κατεῖχε διέθεόν τε ἐνθουσιῶσιν ἐοικότες	κίνησίς	τε ἄλογος κατεῖχε τὸν δῆμον
[2, 1]	οὖν σῶμα τοῦ βασιλέως οὕτως	κλαπὲν	ἐκκομισθέν τε τῆς αὐλείου θύρας
[2, 11]	τι ἦν γῆς μέρος ἢ	κλίμα	οὐρανοῦ ὅπου μὴ Ῥωμαῖοι τὴν
[2, 6]	τὸν ἐκείνου φόνον· καθέντες δὲ	κλίμακα	τὸν Ἰουλιανὸν ἐπὶ τὸ τεῖχος
[2, 4]	ἴδια τοῦ βασιλεύοντος εἶναι, ἀλλὰ	κοινὰ	καὶ δημόσια τῆς Ῥωμαίων ἀρχῆς.
[2, 3]	ἐπεὶ τοῦ μὲν δημωφελοῦς καὶ	κοινῇ	διαφέροντος ὀλίγη τοῖς καθ´ ἕνα
[2, 14]	μεστοὺς ἐποιεῖτο πρὸς πάντας, καὶ	κοινῇ	καὶ ἰδίᾳ δεξιούμενος, λέγων ἥκειν
[2, 4]	οὖν ἄλλοι πάντες ἄνθρωποι καὶ	κοινῇ	καὶ ἰδίᾳ τῷ εὐτάκτῳ καὶ
[2, 8]	τὸ γὰρ ἀποβησόμενον εἰ εὐτυχηθείη,	κοινὴν	ἐμοί τε καὶ ὑμῖν τὴν
[2, 13]	Σεβήρου κελευομένοις· ἐκπέμπει δὲ καὶ	κοινὴν	ἐπιστολὴν πρὸς τὸ στρατόπεδον, κελεύων
[2, 6]	ἔφερον τὸ πεπραγμένον καὶ συμφορὰν	κοινὴν	ἐποιοῦντο οἱ τὴν σύγκλητον βουλὴν
[2, 3]	ὑμᾶς ἐγνωκότας χρὴ συναίρεσθαι καὶ	κοινὴν	τῆς ἀρχῆς τὴν διοίκησιν νομίζοντας,
[2, 3]	οὐδ´ εἴ τις ἐς τὸ	κοινὸν	χρηστὴ γένοιτο μεταβολή, αὐτός τι
[2, 15]	τὴν ἐπιθυμίαν τῇ τῆς ἐξουσίας	κοινωνίᾳ.	ἐπιστέλλει δὲ αὐτῷ φιλικώτατα γράμματα
[2, 8]	ἡγοῖσθε, συμβούλοις τε ὑμῖν καὶ	κοινωνοῖς	χρησόμενος περὶ τῶν καθεστώτων· τὸ
[2, 12]	τὸν Σεβῆρον καὶ αὐτοκράτορα ἀναδείξας	κοινωνὸν	τῆς βασιλείας ἐποιεῖτο. ἡ δὲ
[2, 10]	ἀλλ´ ἐς τοὺς περὶ αὐτὸν	κόλακάς	τε καὶ οὐ πρεπόντων ἔργων
[2, 3]	παρ´ ὑμῖν εὐγενείας, οὐκ ἔχον	κολακείας	ὑποψίαν ἀλλὰ δεῖξιν καὶ πίστιν
[2, 4]	ἦν διώξας καὶ τοὺς πανταχόθεν	κολασθῆναι	κελεύσας, τοῦ μηδένα ἐπηρεάζεσθαι μηδὲ
[2, 13]	τε καὶ διόμνυμι καὶ προαγορεύω	κολασθήσεσθαι	κεφαλικῶς, εἴ τις ὑμῶν ἐντὸς
[2, 10]	σεμνοπρεπῶς διοικουμένη σεβάσμιος ἐφαίνετο, ἐς	Κόμμοδον	δὲ μεταπεσοῦσα, εἰ καί τινα
[2, 6]	ὃ δ´ ἀνελθὼν τήν τε	Κομμόδου	μνήμην αὐτοῖς καὶ τὰς τιμὰς
[2, 6]	οἰκείῳ καὶ ἐκ γένους ὀνόματι	Κόμοδον	ἀξιοῦσιν ἀποκαλεῖσθαι. τά τε σημεῖα
[2, 1]	περιλειπόμενος φίλων ἐθαύμαζον ἐπ´ ἐμοὶ	Κόμοδον	βραδύνοντα. τί δὴ μέλλετε; ὑμεῖς
[2, 2]	καὶ μάλιστα ἐπιβουλεύοντα ᾔδεσαν τὸν	Κόμοδον.	ἔθεόν τε περί τε τὰ
[2, 1]	~Ἀνελόντες δὲ τὸν	Κόμοδον	οἱ ἐπιβουλεύσαντες, ὡς ἐν τῷ
[2, 2]	στρατιώτας ὁ Λαῖτος ἔλεξε τοιάδε·	„Κόμοδος	μὲν ἡμῖν ὁ βασιλεὺς τέθνηκεν
[2, 2]	πιστῶν τοὺς διαβοήσοντας ὅτι ὁ	Κόμοδος	μὲν τέθνηκε, Περτίναξ δὲ ἐπὶ
[2, 7]	εἶχον, ἀλλὰ πάντα προκεκένωτο τῇ	Κομόδου	ἀσωτίᾳ καὶ ἀφειδέσι καὶ ἀκρίτοις
[2, 5]	εἰ δέ {καὶ} ἐπὶ τῇ	Κομόδου	τελευτῇ δυσχεραίνετε, οὐδὲν παράδοξον, ἄνθρωπον
[2, 6]	ἔτι πλούσιοι, λείψανα ὀλίγα τῆς	Κομόδου	τυραννίδος, οὔτε προσῆλθον τῷ τείχει
[2, 1]	τὸ γραμματεῖον (γνωρίζεις δὲ τὴν	Κομόδου	χεῖρα, οὔσης σοι τῆς ἀναγνώσεως
[2, 1]	περιλειφθεὶς τῶν σεμνῶν πατρῴων τῷ	Κομόδῳ	φίλων· ὃν οὐκ ἀπέκτεινε, τῶν
[2, 15]	πίστιν ὑπαγάγοιτο, νομίσματά τε αὐτοῦ	κοπῆναι	ἐπέτρεψε, καὶ ἀνδριάντων ἀναστάσεσι ταῖς
[2, 15]	γράψαι, ἃς αὐτὸς οἶδα. τὰ	κορυφαιότατα	τοίνυν καὶ συντέλειαν ἔχοντα τῶν
[2, 8]	ἀλλὰ βασίλειον αὐλὴν νομίζοντες, πᾶσι	κοσμήσαντες	ἔξωθεν βασιλικοῖς συμβόλοις. ἐπὶ τούτοις
[2, 4]	ἔς τε τὸ εὔτακτον καὶ	κόσμιον	ἀνακαλούμενοι, τὸ πρᾶον καὶ ἥμερον
[2, 4]	τῶν παριόντων, ἔς τε τὸ	κόσμιον	καὶ εὔτακτον μετάγειν πάντα ἐπειρᾶτο,
[2, 8]	παρέξει. οὐ φαῦλαι δὲ οὐδὲ	κοῦφαι	καλοῦσιν ἐλπίδες, ἀλλ´ ὅ τε
[2, 9]	~ταῦτα δὲ αὐτοῦ διατυποῦντος καὶ	κούφαις	καὶ ἀδήλοις ἐπαιωρουμένου ἐλπίσι, διηγγέλλετο
[2, 7]	ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν πραγμάτων. φύσει δὲ	κοῦφον	τὸ Σύρων ἔθνος, ἐς καινοτομίαν
[2, 5]	βίας ἔν τε ἀσωτίαις καὶ	κραιπάλαις	διαγωγάς, ἐβουλεύσαντο ἀποσκευάσασθαι τὸν Περτίνακα,
[2, 7]	τὴν ἀρχήν, τρυφαῖς εὐθέως καὶ	κραιπάλαις	ἐσχόλαξε, τῇ μὲν τῶν δημοσίων
[2, 6]	στρατιωτικὸν κήρυγμα παρὰ μέθην καὶ	κραιπάλην·	ἦν γὰρ καὶ τῶν ἐπὶ
[2, 13]	„ὅτι μὲν ὑμῶν καὶ σοφίᾳ	κρείττους	ἐσμὲν καὶ δυνάμει στρατοῦ καὶ
[2, 10]	ἀντιταττόμενοι, καὶ φέρειν πόνους πάντας,	κρύους	τε καὶ θάλπους καταφρονεῖν, ποταμούς
[2, 1]	πρώτῳ συντάγματι τῆς ἱστορίας δεδήλωται,	κρύψαι	τε τὸ γενόμενον βουλόμενοι, ὡς
[2, 4]	καὶ δύναται, εἰ καὶ βασιλέως	κτῆμα	εἴη, καταλαμβάνειν, ἐπιμεληθέντι τε καὶ
[2, 4]	δεσποτείας ἀμεριμνίαν. τοῖς τε βασιλικοῖς	κτήμασιν	ἐκώλυσεν αὑτοῦ τοὔνομα ἐπιγράφεσθαι, εἰπὼν
[2, 6]	ἐς τὰ πορρωτάτω τῆς πόλεως	κτήματα	ἀπεδίδρασκον, ὡς ἂν μή τι
[2, 6]	οὔτε ἀπρεπῆ καὶ ἐπονείδιστον χρήμασι	κτήσασθαι	τὴν ἀρχὴν ἠθέλησαν. Ἰουλιανῷ δέ
[2, 13]	δὲ καὶ φρουρεῖν φράξαντας ἐν	κύκλῳ	τοῖς ὅπλοις, τάς τε διβολίας
[2, 13]	μετέωρόν τε τὴν γνώμην ἔχοντες,	κυκλώσασθαι	αὐτοὺς πολεμίῳ νόμῳ, καὶ τιτρώσκειν
[2, 4]	οἳ δορυφορεῖν εἰώθασι τοὺς βασιλέας.	κωλυόμενοι	γὰρ ἁρπάζειν τε καὶ ὑβρίζειν
[2, 6]	καὶ πραθεῖσαν ἀρχὴν εἶναι τὸν	κωλύοντα,	ἀρχηγὸν καὶ αἴτιον ἀπρεποῦς καὶ
[2, 8]	μηδένα εἶναι τὸν ἀνθεστῶτα μηδὲ	κωλύοντα,	ὑπάρξει· καὶ γὰρ οἱ τὰ
[2, 11]	πράγματος· οὔτε δὲ ἀντιστῆναι ἢ	κωλῦσαι	ἐτόλμων, ὑπήντων δὲ δαφνηφοροῦντες καὶ