Livre, partie
[1, 1]	ἐγὼ δέ φημι, Τί ἑαυτούς,	ὦ	ἄνδρες γηγενεῖς, εἰς θάνατον ἐκδεδώκατε,
[1, 1]	τῆς εὐσεβείας καὶ γνώσεως κάλλος,	Ὦ	λαοί, ἄνδρες γηγενεῖς, οἱ μέθῃ
[1, 1]	εἰς ζωὴν χωρήσω ἐγώ, ἔφην,	ὦ	Νοῦς ἐμός; φησὶ γὰρ ὁ
[1, 1]	μοι πάντα, ὡς ἐβουλόμην, ἐδίδαξας,	ὦ	Νοῦς, ἔτι δέ μοι εἰπὲ
[1, 1]	οὗ θάνατος ἀρδεύεται. Ἐνόησας ὀρθῶς,	ὦ	οὗτος. κατὰ τί δὲ ὁ
[1, 1]	γὰρ ἄνθρωποι νοῦν ἔχουσιν; Εὐφήμει,	ὦ	οὗτος, λαλῶν· παραγίνομαι αὐτὸς ἐγὼ
[1, 1]	ἵνα στερηθῶσι τῆς ἀθανασίας; Ἔοικας,	ὦ	οὗτος, τούτων μὴ πεφροντικέναι ὧν
[1, 1]	καὶ μεταρσίους. καὶ μετὰ ταῦτα,	Ὦ	Ποιμάνδρη, εἰς μεγάλην γὰρ νῦν
[1, 1]	τῇ βουλῇ ἐγένετο ἐνέργεια, καὶ	ᾤκησε	τὴν ἄλογον μορφήν· ἡ δὲ
[1, 1]	θεὸς τοῦ πυρὸς καὶ πνεύματος	ὤν,	ἐδημιούργησε διοικητάς τινας ἑπτά, ἐν
[1, 1]	ἐναρμόνιος γέγονε δοῦλος ἀρρενόθηλυς δὲ	ὤν,	ἐξ ἀρρενοθήλεος ὢν πατρὸς καὶ
[1, 1]	δὲ Νοῦς ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς	ὤν,	ζωὴ καὶ φῶς ὑπάρχων, ἀπεκύησε
[1, 1]	ἐνεργήματα τοῦ σώματος ἐκτελεσθῆναι. πυλωρὸς	ὢν	ἀποκλείσω τὰς εἰσόδους τῶν κακῶν
[1, 1]	δὲ πάντων πατὴρ ὁ Νοῦς,	ὢν	ζωὴ καὶ φῶς, ἀπεκύησεν Ἄνθρωπον
[1, 1]	ἅμα, καὶ ὁ ἀὴρ ἐλαφρὸς	ὢν	ἠκολούθησε τῷ πνεύματι, ἀναβαίνοντος αὐτοῦ
[1, 1]	τὸν οὐσιώδη ἄνθρωπον· ἀθάνατος γὰρ	ὢν	καὶ πάντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων,
[1, 1]	ἀρρενόθηλυς δὲ ὤν, ἐξ ἀρρενοθήλεος	ὢν	πατρὸς καὶ ἄϋπνος ἀπὸ ἀΰπνου
[1, 1]	ὑποκείμενος τῇ εἱμαρμένῃ. ὑπεράνω οὖν	ὢν	τῆς ἁρμονίας ἐναρμόνιος γέγονε δοῦλος
[1, 1]	ἀνεγραψάμην εἰς ἐμαυτόν, καὶ πληρωθεὶς	ὧν	ἤθελον ἐξηυφράνθην. ἐγένετο γὰρ ὁ
[1, 1]	ὦ οὗτος, τούτων μὴ πεφροντικέναι	ὧν	ἤκουσας. οὐκ ἔφην σοι νοεῖν;
[1, 1]	ἀφάτως τεταραγμένην καὶ καπνὸν ἀποδιδοῦσαν,	ὡς	ἀπὸ πυρός, καί τινα ἦχον
[1, 1]	μορφὴν τοῦ θεοῦ ἐμειδίασεν ἔρωτι,	ὡς	ἅτε τῆς καλλίστης μορφῆς τοῦ
[1, 1]	διὰ τὸν τοῦ Ποιμάνδρου λόγον.	ὡς	δὲ ἐν ἐκπλήξει μου ὄντος,
[1, 1]	πυρὸς ἀπὸ γῆς καὶ ὕδατος,	ὡς	δοκεῖν κρέμασθαι αὐτὸν ἀπ´ αὐτοῦ·
[1, 1]	πλεῖον αὐξάνει. Εὖ μοι πάντα,	ὡς	ἐβουλόμην, ἐδίδαξας, ὦ Νοῦς, ἔτι
[1, 1]	βοὴ ἐξ αὐτῆς ἀσυνάρθρως ἐξεπέμπετο,	ὡς	εἰκάσαι φωνῇ πυρός, ἐκ δὲ
[1, 1]	τὰ κατωφερῆ τῆς φύσεως στοιχεῖα,	ὡς	εἶναι ὕλην μόνην. ὁ δὲ
[1, 1]	σιωπῶ, ἔφην ἐγώ. Ἐγένετο οὖν,	ὡς	ἔφην, τῶν ἑπτὰ τούτων ἡ
[1, 1]	Ἄνθρωπον αὐτῷ ἴσον, οὗ ἠράσθη	ὡς	ἰδίου τόκου· περικαλλὴς γάρ, τὴν
[1, 1]	ὕδωρ ἔμενε καθ´ ἑαυτὰ συμμεμιγμένα,	ὡς	μὴ θεωρεῖσθαι τὴν γῆν ἀπὸ
[1, 1]	τε καὶ στυγνόν, σκολιῶς ἐσπειραμένον,	ὡς	ὄφει εἰκάσαι με· εἶτα μεταβαλλόμενον
[1, 1]	θεωθῆναι. λοιπόν, τί μέλλεις; οὐχ	ὡς	πάντα παραλαβὼν καθοδηγὸς γίνῃ τοῖς
[1, 1]	ἐπὶ πλείονα χρόνον ἀντώπησέ μοι,	ὥστε	με τρέμειν αὐτοῦ τὴν ἰδέαν·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008