Livre, partie |
[1, 1] |
φύσεως
ὑγρᾶς
τῆς
ἐκ
σκότους
|
φανείσης· |
ὁ
δὲ
ἐκ
Νοὸς
φωτεινὸς |
[1, 1] |
βούλει,
καὶ
σύνειμί
σοι
πανταχοῦ.
|
φημὶ |
ἐγώ,
Μαθεῖν
θέλω
τὰ
ὄντα |
[1, 1] |
ἔχει
ὁ
τοῦ
θεοῦ
λόγος;
|
φημὶ |
ἐγώ,
Ὅτι
ἐκ
φωτὸς
καὶ |
[1, 1] |
καὶ
νοήσας
μαθεῖν
καὶ
γνῶναι;
|
φημὶ |
ἐγώ,
Σὺ
γὰρ
τίς
εἶ; |
[1, 1] |
Λόγος
υἱὸς
θεοῦ.
Τί
οὖν;
|
φημί. |
Οὕτω
γνῶθι·
τὸ
ἐν
σοὶ
|
[1, 1] |
Ποιμάνδρης
ἐμοί.
Τὰ
οὖν,
ἐγώ
|
φημι, |
στοιχεῖα
τῆς
φύσεως
πόθεν
ὑπέστη; |
[1, 1] |
ἀκούσαντες
παρεγένοντο
ὁμοθυμαδόν.
ἐγὼ
δέ
|
φημι, |
Τί
ἑαυτούς,
ὦ
ἄνδρες
γηγενεῖς, |
[1, 1] |
οὗ
γέγονεν
ὁ
Ἄνθρωπος.
Εὖ
|
φῂς |
λαλῶν·
φῶς
καὶ
ζωή
ἐστιν |
[1, 1] |
ἐγώ,
ἔφην,
ὦ
Νοῦς
ἐμός;
|
φησὶ |
γὰρ
ὁ
θεός·
ὁ
ἔννους |
[1, 1] |
δὲ
ἐν
ἐκπλήξει
μου
ὄντος,
|
φησὶ |
πάλιν
ἐμοί,
Εἶδες
ἐν
τῷ |
[1, 1] |
ὁ
δὲ
Ποιμάνδρης
ἐμοί,
Ἐνόησας,
|
φησί |
τὴν
θέαν
ταύτην
ὅ
τι |
[1, 1] |
γὰρ
τίς
εἶ;
Ἐγὼ
μέν,
|
φησίν, |
εἰμὶ
ὁ
Ποιμάνδρης,
ὁ
τῆς |
[1, 1] |
θεόν·
πῶς,
ἔφην,
ἀκοῦσαι
βούλομαι.
|
φησὶν |
ἐμοὶ
πάλιν,
Ἔχε
νῷ
σῷ |
[1, 1] |
καὶ
κακοῖς
καὶ
πονηροῖς
καὶ
|
φθονεροῖς |
καὶ
πλεονέκταις
καὶ
φονεῦσι
καὶ |
[1, 1] |
μεταλάβετε
τῆς
ἀθανασίας,
καταλείψαντες
τὴν
|
φθοράν. |
καὶ
οἱ
μὲν
αὐτῶν
καταφλυαρήσαντες |
[1, 1] |
κατωφερὲς
ἦν,
ἐν
μέρει
γεγενημένον,
|
φοβερόν |
τε
καὶ
στυγνόν,
σκολιῶς
ἐσπειραμένον, |
[1, 1] |
καὶ
φθονεροῖς
καὶ
πλεονέκταις
καὶ
|
φονεῦσι |
καὶ
ἀσεβέσι
πόρρωθέν
εἰμι,
τῷ |
[1, 1] |
φωτὸς
λόγος
ἅγιος
ἐπέβη
τῇ
|
φύσει, |
καὶ
πῦρ
ἄκρατον
ἐξεπήδησεν
ἐκ |
[1, 1] |
κύτος,
καὶ
ἔδειξε
τῇ
κατωφερεῖ
|
φύσει |
τὴν
καλὴν
τοῦ
θεοῦ
μορφὴν, |
[1, 1] |
ἀπεκύησεν
ἑπτὰ
ἀνθρώπους,
πρὸς
τὰς
|
φύσεις |
τῶν
ἑπτὰ
διοκητόρων,
ἀρρενοθήλεας
καὶ |
[1, 1] |
ἄκρατον
ἐξεπήδησεν
ἐκ
τῆς
ὑγρᾶς
|
φύσεως |
ἄνω
εἰς
ὕψος·
κοῦφον
δὲ |
[1, 1] |
Λόγος
εἰς
τὸ
καθαρὸν
τῆς
|
φύσεως |
δημιούργημα,
καὶ
ἡνώθη
τῷ
δημιουργῷ |
[1, 1] |
οὐσίαν
καὶ
μεταλαβὼν
τῆς
αὐτῶν
|
φύσεως |
ἠβουλήθη
ἀναρρῆξαι
τὴν
περιφέρειαν
τῶν |
[1, 1] |
οὖν,
ἐγώ
φημι,
στοιχεῖα
τῆς
|
φύσεως |
πόθεν
ὑπέστη;
πάλιν
ἐκεῖνος
πρὸς |
[1, 1] |
{τὰ}
ἄλογα
τὰ
κατωφερῆ
τῆς
|
φύσεως |
στοιχεῖα,
ὡς
εἶναι
ὕλην
μόνην. |
[1, 1] |
ὁ
σὸς
θεός,
ὁ
πρὸ
|
φύσεως |
ὑγρᾶς
τῆς
ἐκ
σκότους
φανείσης· |
[1, 1] |
τὸ
σκότος
εἰς
ὑγρᾶν
τινα
|
φύσιν, |
ἀφάτως
τεταραγμένην
καὶ
καπνὸν
ἀποδιδοῦσαν, |
[1, 1] |
ὄντα
καὶ
νοῆσαι
τὴν
τούτων
|
φύσιν |
καὶ
γνῶναι
τὸν
θεόν·
πῶς, |
[1, 1] |
καὶ
διδαχθεὶς
τοῦ
παντὸς
τὴν
|
φύσιν |
καὶ
τὴν
μεγίστην
θέαν,
καὶ |
[1, 1] |
τῆς
ἁρμονίας
τῶν
ἑπτὰ
τὴν
|
φύσιν, |
οὓς
ἔφην
σοι
ἐκ
πυρὸς |
[1, 1] |
ἐνεργημάτων
γίνεται
ἐπὶ
τὴν
ὀγδοατικὴν
|
φύσιν, |
τὴν
ἰδίαν
δύναμιν
ἔχων,
καὶ |
[1, 1] |
τινων
δυνάμεων
ὑπὲρ
τὴν
ὀγδοατικὴν
|
φύσιν |
φωνῇ
τινι
ἡδείᾳ
ὑμνουσῶν
τὸν |
[1, 1] |
ἡ
ἐπιθυμία
εἰς
τὴν
ἄλογον
|
φύσιν |
χωρεῖ.
καὶ
οὕτως
ὁρμᾷ
λοιπὸν |
[1, 1] |
καὶ
πνεύματος,
οὐκ
ἀνέμενεν
ἡ
|
φύσις, |
ἀλλ´
εὐθὺς
ἀπεκύησεν
ἑπτὰ
ἀνθρώπους, |
[1, 1] |
ὄντα.
ἅγιος
εἶ,
οὗ
πᾶσα
|
φύσις |
εἰκὼν
ἔφυ.
ἅγιος
εἶ,
ὃν |
[1, 1] |
σκότος,
ἐξ
οὗ
ἡ
ὑγρὰ
|
φύσις, |
ἐξ
ἧς
τὸ
σῶμα
συνέστηκεν |
[1, 1] |
τῆσδε
τῆς
ἡμέρας.
ἡ
γὰρ
|
φύσις |
ἐπιμιγεῖσα
τῷ
Ἀνθρώπῳ
ἤνεγκέ
τι |
[1, 1] |
τὴν
ἄλογον
μορφήν·
ἡ
δὲ
|
φύσις |
λαβοῦσα
τὸν
ἐρώμενον
περιεπλάκη
ὅλη |
[1, 1] |
ἔφυ.
ἅγιος
εἶ,
ὃν
ἡ
|
φύσις |
οὐκ
ἐμόρφωσεν.
ἅγιος
εἶ,
ὁ |
[1, 1] |
πνεῦμα
ἔλαβε
καὶ
ἐξήνεγκεν
ἡ
|
φύσις |
τὰ
σώματα
πρὸς
τὸ
εἶδος |
[1, 1] |
αὐτῆς
ἀσυνάρθρως
ἐξεπέμπετο,
ὡς
εἰκάσαι
|
φωνῇ |
πυρός,
ἐκ
δὲ
φωτὸς
λόγος |
[1, 1] |
δυνάμεων
ὑπὲρ
τὴν
ὀγδοατικὴν
φύσιν
|
φωνῇ |
τινι
ἡδείᾳ
ὑμνουσῶν
τὸν
θεόν· |
[1, 1] |
σὲ
ἀνατεταμένης,
ἀνεκλάλητε,
ἄρρητε,
σιωπῇ
|
φωνούμενε. |
αἰτουμένῳ
τὸ
μὴ
σφαλῆναι
τῆς |
[1, 1] |
ὁ
Νοῦς,
ὢν
ζωὴ
καὶ
|
φῶς, |
ἀπεκύησεν
Ἄνθρωπον
αὐτῷ
ἴσον,
οὗ |
[1, 1] |
ῥοπῇ,
καὶ
ὁρῶ
θέαν
ἀόριστον,
|
φῶς |
δὲ
πάντα
γεγενημένα,
εὔδιόν
τε |
[1, 1] |
καὶ,
Γνώσομαι,
ἔφην
ἐγώ.
Τὸ
|
φῶς |
ἐκεῖνο,
ἔφη,
ἐγὼ
Νοῦς
ὁ |
[1, 1] |
ἐν
τῷ
νοΐ
μου
τὸ
|
φῶς |
ἐν
δυνάμεσιν
ἀναριθμήτοις
ὄν,
καὶ
|
[1, 1] |
ἔγω.
Ἀλλὰ
δὴ
νόει
τὸ
|
φῶς |
καὶ
γνώριζε
τοῦτο.
εἰπόντος
ταῦτα |
[1, 1] |
ὁ
Ἄνθρωπος.
Εὖ
φῂς
λαλῶν·
|
φῶς |
καὶ
ζωή
ἐστιν
ὁ
θεὸς |
[1, 1] |
θεός,
ἀρρενόθηλυς
ὤν,
ζωὴ
καὶ
|
φῶς
|
ὑπάρχων,
ἀπεκύησε
λόγῳ
ἕτερον
Νοῦν |
[1, 1] |
καὶ
μαρτυρῶ·
εἰς
ζωὴν
καὶ
|
φῶς |
χωρῶ.
εὐλογητὸς
εἶ,
πάτερ.
ὁ |
[1, 1] |
φανείσης·
ὁ
δὲ
ἐκ
Νοὸς
|
φωτεινὸς |
Λόγος
υἱὸς
θεοῦ.
Τί
οὖν; |
[1, 1] |
με,
καὶ
τῆς
χάριτος
ταύτης
|
φωτίσω |
τοὺς
ἐν
ἀγνοίᾳ
τοῦ
γένους, |
[1, 1] |
δὲ
Ἄνθρωπος
ἐκ
ζωῆς
καὶ
|
φωτὸς |
ἐγένετο
εἰς
ψυχὴν
καὶ
νοῦν, |
[1, 1] |
λόγος;
φημὶ
ἐγώ,
Ὅτι
ἐκ
|
φωτὸς |
καὶ
ζωῆς
συνέστηκεν
ὁ
πατὴρ
|
[1, 1] |
εἰκάσαι
φωνῇ
πυρός,
ἐκ
δὲ
|
φωτὸς |
λόγος
ἅγιος
ἐπέβη
τῇ
φύσει, |
[1, 1] |
τῇ
ἀγνοίᾳ·
ἀπαλλάγητε
τοῦ
σκοτεινοῦ
|
φωτός, |
μεταλάβετε
τῆς
ἀθανασίας,
καταλείψαντες
τὴν |
[1, 1] |
μὲν
ζωῆς
ψυχήν,
ἐκ
δὲ
|
φωτὸς |
νοῦν,
καὶ
ἔμεινεν
οὕτω
τὰ |
[1, 1] |
μάθῃς
αὐτὸν
ἐκ
ζωῆς
καὶ
|
φωτὸς |
ὄντα
καὶ
ὅτι
ἐκ
τούτων |