Livre, partie
[1, 1]	στυγνὸν σκότος, ἐξ οὗ ἡ	ὑγρὰ	φύσις, ἐξ ἧς τὸ σῶμα
[1, 1]	εἶτα μεταβαλλόμενον τὸ σκότος εἰς	ὑγρᾶν	τινα φύσιν, ἀφάτως τεταραγμένην καὶ
[1, 1]	σὸς θεός, ὁ πρὸ φύσεως	ὑγρᾶς	τῆς ἐκ σκότους φανείσης· ὁ
[1, 1]	πῦρ ἄκρατον ἐξεπήδησεν ἐκ τῆς	ὑγρᾶς	φύσεως ἄνω εἰς ὕψος· κοῦφον
[1, 1]	ἐν αὐτῇ οὖσαν ἐν τῷ	ὕδατι,	ἐφίλησε καὶ ἠβουλήθη αὐτοῦ οἰκεῖν·
[1, 1]	Ἀνθρώπου τὸ εἶδος ἐν τῷ	ὕδατι	ἰδοῦσα καὶ τὸ σκίασμα ἐπὶ
[1, 1]	θεωρεῖσθαι τὴν γῆν ἀπὸ τοῦ	ὕδατος·	κινούμενα δὲ ἦν διὰ τὸν
[1, 1]	καὶ ἐτράφησαν ἐκ τοῦ ἀμβροσίου	ὕδατος.	ὀψίας δὲ γενομένης καὶ τῆς
[1, 1]	τοῦ πυρὸς ἀπὸ γῆς καὶ	ὕδατος,	ὡς δοκεῖν κρέμασθαι αὐτὸν ἀπ´
[1, 1]	ἀπ´ αὐτοῦ· γῆ δὲ καὶ	ὕδωρ	ἔμενε καθ´ ἑαυτὰ συμμεμιγμένα, ὡς
[1, 1]	ἥ τε γῆ καὶ τὸ	ὕδωρ,	καθὼς ἠθέλησεν ὁ Νοῦς, καὶ
[1, 1]	δὲ πετεινὰ ἤνεγκε, καὶ τὸ	ὕδωρ	νηκτά· διακεχώρισται δὲ ἀπ´ ἀλλήλων
[1, 1]	θηλυκὴ γὰρ γῆ ἦν καὶ	ὕδωρ	ὀχευτικόν, τὸ δὲ ἐκ πυρὸς
[1, 1]	δὲ ἐκ Νοὸς φωτεινὸς Λόγος	υἱὸς	θεοῦ. Τί οὖν; φημί. Οὕτω
[1, 1]	ἀγνοίᾳ τοῦ γένους, μοῦ ἀδελφούς,	υἱοὺς	δὲ σοῦ. διὸ πιστεύω καὶ
[1, 1]	τῆς φύσεως στοιχεῖα, ὡς εἶναι	ὕλην	μόνην. ὁ δὲ δημιουργὸς Νοῦς
[1, 1]	τῇ ἀναλύσει τοῦ σώματος τοῦ	ὑλικοῦ	παραδίδως αὐτὸ τὸ σῶμα εἰς
[1, 1]	τὴν ἰδίαν δύναμιν ἔχων, καὶ	ὑμνεῖ	σὺν τοῖς οὖσι τὸν πατέρα·
[1, 1]	ἀγαπητικῶς καὶ εὐχαριστοῦσιν εὐλογοῦντες καὶ	ὑμνοῦντες	τεταγμένως πρὸς αὐτὸν τῇ στοργῇ,
[1, 1]	ὀγδοατικὴν φύσιν φωνῇ τινι ἡδείᾳ	ὑμνουσῶν	τὸν θεόν· καὶ τότε τάξει
[1, 1]	τὸν πατέρα τῶν ὅλων ἀνείθην	ὑπ´	αὐτοῦ δυναμωθεὶς καὶ διδαχθεὶς τοῦ
[1, 1]	ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς	ὑπάρχων,	ἀπεκύησε λόγῳ ἕτερον Νοῦν δημιουργόν,
[1, 1]	συνοῦσιν ἀκούει καί τινων δυνάμεων	ὑπὲρ	τὴν ὀγδοατικὴν φύσιν φωνῇ τινι
[1, 1]	θνητὰ πάσχει ὑποκείμενος τῇ εἱμαρμένῃ.	ὑπεράνω	οὖν ὢν τῆς ἁρμονίας ἐναρμόνιος
[1, 1]	ἐκ κόπου σώματος, ἔδοξά τινα	ὑπερμεγέθη	μέτρῳ ἀπεριορίστῳ τυγχάνοντα καλεῖν μου
[1, 1]	ἰσχυρότερος. ἅγιος εἶ, ὁ πάσης	ὑπεροχῆς	μείζων. ἅγιος εἶ, ὁ κρείττων
[1, 1]	φημι, στοιχεῖα τῆς φύσεως πόθεν	ὑπέστη;	πάλιν ἐκεῖνος πρὸς ταῦτα, Ἐκ
[1, 1]	ἐγένετο γὰρ ὁ τοῦ σώματος	ὕπνος	τῆς ψυχῆς νῆψις, καὶ ἡ
[1, 1]	νήψατε, παύσασθε δὲ κραιπαλῶντες, θελγόμενοι	ὕπνῳ	ἀλόγῳ. Οἱ δὲ ἀκούσαντες παρεγένοντο
[1, 1]	τῶν σωματικῶν αἰσθήσεων, καθάπερ οἱ	ὕπνῳ	βεβαρημένοι ἐκ κόρου τροφῆς ἢ
[1, 1]	ἄνδρες γηγενεῖς, οἱ μέθῃ καὶ	ὕπνῳ	ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότες καὶ τῇ ἀγνωσίᾳ
[1, 1]	γένος τῆς ἀνθρωπότητος διὰ σοῦ	ὑπὸ	θεοῦ σωθῇ; ταῦτα εἰπὼν ὁ
[1, 1]	ἐξουσίαν ἔχων, τὰ θνητὰ πάσχει	ὑποκείμενος	τῇ εἱμαρμένῃ. ὑπεράνω οὖν ὢν
[1, 1]	τῆς ὑγρᾶς φύσεως ἄνω εἰς	ὕψος·	κοῦφον δὲ ἦν καὶ ὀξύ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008