Livre, partie |
[1, 1] |
γίνεται,
καὶ
τὸ
ἦθος
τῷ
|
δαίμονι |
ἀνενέργητον
παραδίδως,
καὶ
αἱ
αἰσθήσεις |
[1, 1] |
πόρρωθέν
εἰμι,
τῷ
τιμωρῷ
ἐκχωρήσας
|
δαίμονι, |
ὅστις
τὴν
ὀξύτητα
τοῦ
πυρὸς |
[1, 1] |
εἰς
τὸ
περιούσιον
ἀγαθόν,
ὁ
|
δὲ
|
ἀγαπήσας
τὸ
ἐκ
πλάνης
ἔρωτος |
[1, 1] |
δὲ
ἐκ
πυρὸς
πέπειρον.
ἐκ
|
δὲ |
αἰθέρος
τὸ
πνεῦμα
ἔλαβε
καὶ |
[1, 1] |
κραιπαλῶντες,
θελγόμενοι
ὕπνῳ
ἀλόγῳ.
Οἱ
|
δὲ |
ἀκούσαντες
παρεγένοντο
ὁμοθυμαδόν.
ἐγὼ
δέ
|
[1, 1] |
νοεῖν;
Νοῶ
καὶ
μιμνήσκομαι,
εὐχαριστῶ
|
δὲ |
ἅμα.
Εἰ
ἐνόησας,
εἰπέ
μοι, |
[1, 1] |
δὲ
ἦν
καὶ
ὀξύ,
δραστικὸν
|
δὲ |
ἅμα,
καὶ
ὁ
ἀὴρ
ἐλαφρὸς |
[1, 1] |
πρὸ
ποδῶν
μου
ῥίψαντες.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἀναστήσας
αὐτοὺς
καθοδηγὸς
ἐγενόμην
τοῦ |
[1, 1] |
τὸ
εἶδος
τοῦ
Ἀνθρώπου.
ὁ
|
δὲ |
Ἄνθρωπος
ἐκ
ζωῆς
καὶ
φωτὸς |
[1, 1] |
ἐνεργημάτων,
τὰς
ἐνθυμήσεις
ἐκκόπτων.
τοῖς
|
δὲ |
ἀνοήτοις
καὶ
κακοῖς
καὶ
πονηροῖς |
[1, 1] |
καὶ
τὸ
ὕδωρ
νηκτά·
διακεχώρισται
|
δὲ |
ἀπ´
ἀλλήλων
ἥ
τε
γῆ |
[1, 1] |
ἐκ
τοῦ
ἀμβροσίου
ὕδατος.
ὀψίας
|
δὲ |
γενομένης
καὶ
τῆς
τοῦ
ἡλίου
|
[1, 1] |
ὡς
εἶναι
ὕλην
μόνην.
ὁ
|
δὲ |
δημιουργὸς
Νοῦς
σὺν
τῷ
Λόγῳ, |
[1, 1] |
μὲν
διὰ
τὸ
σῶμα,
ἀθάνατος
|
δὲ
|
διὰ
τὸν
οὐσιώδη
ἄνθρωπον·
ἀθάνατος |
[1, 1] |
καὶ
στάσιν
ἐσχηκέναι
κρατούμενον·
ταῦτα
|
δὲ |
ἐγὼ
διενοήθην
ὁρῶν
διὰ
τὸν |
[1, 1] |
τῆς
ἐκ
σκότους
φανείσης·
ὁ
|
δὲ |
ἐκ
Νοὸς
φωτεινὸς
Λόγος
υἱὸς |
[1, 1] |
ἦν
καὶ
ὕδωρ
ὀχευτικόν,
τὸ
|
δὲ |
ἐκ
πυρὸς
πέπειρον.
ἐκ
δὲ |
[1, 1] |
τὸν
τοῦ
Ποιμάνδρου
λόγον.
ὡς
|
δὲ |
ἐν
ἐκπλήξει
μου
ὄντος,
φησὶ |
[1, 1] |
ἐμοὶ
ἐμίγη
ταῖς
δυνάμεσιν.
ἐγὼ
|
δὲ |
εὐχαριστήσας
καὶ
εὐλογήσας
τὸν
πατέρα |
[1, 1] |
γῆν
ἀπὸ
τοῦ
ὕδατος·
κινούμενα
|
δὲ |
ἦν
διὰ
τὸν
ἐπιφερόμενον
πνευματικὸν |
[1, 1] |
φύσεως
ἄνω
εἰς
ὕψος·
κοῦφον
|
δὲ |
ἦν
καὶ
ὀξύ,
δραστικὸν
δὲ |
[1, 1] |
τοῦ
ἀδελφοῦ
τὰ
δημιουργήματα,
οἱ
|
δὲ |
ἠράσθησαν
αὐτοῦ,
ἕκαστος
δὲ
μετεδίδου |
[1, 1] |
τὰ
δὲ
θηλυκὰ
ὁμοίως.
ὁ
|
δὲ |
θεὸς
εὐθὺς
εἶπεν
ἁγίῳ
λόγῳ, |
[1, 1] |
τρέμειν
αὐτοῦ
τὴν
ἰδέαν·
ἀνανεύσαντος
|
δέ, |
θεωρῶ
ἐν
τῷ
νοΐ
μου |
[1, 1] |
μὲν
ἀρρενικὰ
ἐν
μέρει,
τὰ
|
δὲ
|
θηλυκὰ
ὁμοίως.
ὁ
δὲ
θεὸς |
[1, 1] |
σκίασμα
ἐπὶ
τῆς
γῆς.
ὁ
|
δὲ |
ἰδὼν
τὴν
ὁμοίαν
αὐτῷ
μορφὴν |
[1, 1] |
κρέμασθαι
αὐτὸν
ἀπ´
αὐτοῦ·
γῆ
|
δὲ
|
καὶ
ὕδωρ
ἔμενε
καθ´
ἑαυτὰ |
[1, 1] |
ἀγνωσίᾳ
τοῦ
θεοῦ,
νήψατε,
παύσασθε
|
δὲ
|
κραιπαλῶντες,
θελγόμενοι
ὕπνῳ
ἀλόγῳ.
Οἱ |
[1, 1] |
οἱ
δὲ
ἠράσθησαν
αὐτοῦ,
ἕκαστος
|
δὲ |
μετεδίδου
τῆς
ἰδίας
τάξεως·
καὶ |
[1, 1] |
ἐβουλόμην,
ἐδίδαξας,
ὦ
Νοῦς,
ἔτι
|
δέ |
μοι
εἰπὲ
περὶ
τῆς
ἀνόδου |
[1, 1] |
στοιχείων
καὶ
γεννημάτων
ψυχῶν.
ὁ
|
δὲ |
Νοῦς
ὁ
θεός,
ἀρρενόθηλυς
ὤν, |
[1, 1] |
καὶ
ἀκοῦον,
λόγος
κυρίου,
ὁ
|
δὲ |
νοῦς
πατὴρ
θεός.
οὐ
γὰρ |
[1, 1] |
ὀρθῶς,
ὦ
οὗτος.
κατὰ
τί
|
δὲ |
ὁ
νοήσας
ἑαυτὸν
εἰς
αὐτὸν |
[1, 1] |
τοῖς
οὖσι
τὸν
πατέρα·
συγχαίρουσι
|
δὲ |
οἱ
παρόντες
τῇ
τούτου
παρουσίᾳ, |
[1, 1] |
εἰδότες
αὐτῶν
τὰ
ἐνεργήματα·
μᾶλλον
|
δὲ |
οὐκ
ἐάσω
αὐτὸς
ὁ
Νοῦς |
[1, 1] |
καὶ
ὁρῶ
θέαν
ἀόριστον,
φῶς
|
δὲ |
πάντα
γεγενημένα,
εὔδιόν
τε
καὶ |
[1, 1] |
θηρία
ἄγρια
καὶ
ἥμερα.
ὁ
|
δὲ |
πάντων
πατὴρ
ὁ
Νοῦς,
ὢν |
[1, 1] |
θανάτου
ὁδῷ
ἑαυτοὺς
ἐκδεδωκότες,
οἱ
|
δὲ |
παρεκάλουν
διδαχθῆναι,
ἑαυτοὺς
πρὸ
ποδῶν |
[1, 1] |
γὰρ
ἐπεῖχε
τὸν
Λόγον>
ἀὴρ
|
δὲ |
πετεινὰ
ἤνεγκε,
καὶ
τὸ
ὕδωρ |
[1, 1] |
γὰρ
ἐρῶ
τοῦ
λόγου.
ὁ
|
δὲ |
Ποιμάνδρης
εἶπε,
Τοῦτό
ἐστι
τὸ
|
[1, 1] |
πνευματικὸν
λόγον
εἰς
ἀκοήν.
ὁ
|
δὲ |
Ποιμάνδρης
ἐμοί,
Ἐνόησας,
φησί
τὴν |
[1, 1] |
τοῦ
γένους,
μοῦ
ἀδελφούς,
υἱοὺς
|
δὲ |
σοῦ.
διὸ
πιστεύω
καὶ
μαρτυρῶ· |
[1, 1] |
λόγου
ἐκφορὰ
γεννήματα
ἀγαθῶν.
τοῦτο
|
δὲ |
συνέβη
μοι
λαβόντι
ἀπὸ
τοῦ |
[1, 1] |
καὶ
ἠβουλήθη
αὐτοῦ
οἰκεῖν·
ἅμα
|
δὲ |
τῇ
βουλῇ
ἐγένετο
ἐνέργεια,
καὶ |
[1, 1] |
εἰς
τὴν
ἰδίαν
κοίτην.
ἐγὼ
|
δὲ |
τὴν
εὐεργεσίαν
τοῦ
Ποιμάνδρου
ἀνεγραψάμην |
[1, 1] |
ἑαυτοῦ
πάντα
δημιουργήματα,
καὶ
κατανοήσας
|
δὲ |
τὴν
τοῦ
Δημιουργοῦ
κτίσιν
ἐν |
[1, 1] |
ἄρχεται
γάρ,
οὗ
λήγει·
ἡ
|
δὲ
|
τούτων
περιφορά,
καθὼς
ἠθέλησεν
ὁ |
[1, 1] |
δὲ
ἀκούσαντες
παρεγένοντο
ὁμοθυμαδόν.
ἐγὼ
|
δέ
|
φημι,
Τί
ἑαυτούς,
ὦ
ἄνδρες |
[1, 1] |
ᾤκησε
τὴν
ἄλογον
μορφήν·
ἡ
|
δὲ |
φύσις
λαβοῦσα
τὸν
ἐρώμενον
περιεπλάκη |
[1, 1] |
ὡς
εἰκάσαι
φωνῇ
πυρός,
ἐκ
|
δὲ |
φωτὸς
λόγος
ἅγιος
ἐπέβη
τῇ |
[1, 1] |
ἐκ
μὲν
ζωῆς
ψυχήν,
ἐκ
|
δὲ |
φωτὸς
νοῦν,
καὶ
ἔμεινεν
οὕτω |
[1, 1] |
ἁρμονίας
ἐναρμόνιος
γέγονε
δοῦλος
ἀρρενόθηλυς
|
δὲ |
ὤν,
ἐξ
ἀρρενοθήλεος
ὢν
πατρὸς
|
[1, 1] |
εἶ,
ὁ
κρείττων
τῶν
ἐπαίνων.
|
δέξαι |
λογικὰς
θυσίας
ἁγνὰς
ἀπὸ
ψυχῆς |
[1, 1] |
καὶ
τὴν
μειωτικήν,
καὶ
τῇ
|
δευτέρᾳ |
τὴν
μηχανὴν
τῶν
κακῶν,
δόλον |
[1, 1] |
Εὐχαριστῶ
σοι,
ἔφην
ἔγω.
Ἀλλὰ
|
δὴ |
νόει
τὸ
φῶς
καὶ
γνώριζε |
[1, 1] |
τῷ
πυρί,
ἠβουλήθη
καὶ
αὐτὸς
|
δημιουργεῖν, |
καὶ
συνεχωρήθη
ἀπὸ
τοῦ
πατρός· |
[1, 1] |
εἰς
τὸ
καθαρὸν
τῆς
φύσεως
|
δημιούργημα, |
καὶ
ἡνώθη
τῷ
δημιουργῷ
Νῷ |
[1, 1] |
πλήθει
πάντα
τὰ
κτίσματα
καὶ
|
δημιουργήματα, |
καὶ
ἀναγνωρισάτω
ὁ
ἔννους
ἑαυτὸν |
[1, 1] |
δινῶν
ῥοίζῳ,
ἔστρεψε
τὰ
ἑαυτοῦ
|
δημιουργήματα |
καὶ
εἴασε
στρέφεσθαι
ἀπ´
ἀρχῆς
|
[1, 1] |
μορφῆς,
παρέδωκε
τὰ
ἑαυτοῦ
πάντα
|
δημιουργήματα, |
καὶ
κατανοήσας
δὲ
τὴν
τοῦ |
[1, 1] |
ἐξουσίαν,
κατενόησε
τοῦ
ἀδελφοῦ
τὰ
|
δημιουργήματα, |
οἱ
δὲ
ἠράσθησαν
αὐτοῦ,
ἕκαστος |
[1, 1] |
τοῦ
πατρός·
γενόμενος
ἐν
τῇ
|
δημιουργικῇ |
σφαίρᾳ,
ἕξων
τὴν
πᾶσαν
ἐξουσίαν, |
[1, 1] |
ὑπάρχων,
ἀπεκύησε
λόγῳ
ἕτερον
Νοῦν
|
δημιουργόν, |
ὃς
θεὸς
τοῦ
πυρὸς
καὶ |
[1, 1] |
εἶναι
ὕλην
μόνην.
ὁ
δὲ
|
δημιουργὸς |
Νοῦς
σὺν
τῷ
Λόγῳ,
ὁ |
[1, 1] |
καὶ
κατανοήσας
δὲ
τὴν
τοῦ
|
Δημιουργοῦ |
κτίσιν
ἐν
τῷ
πυρί,
ἠβουλήθη |
[1, 1] |
φύσεως
δημιούργημα,
καὶ
ἡνώθη
τῷ
|
δημιουργῷ |
Νῷ
ὁμοούσιος
γὰρ
ἦν>
καὶ
|
[1, 1] |
ὅπως
τὸ
γένος
τῆς
ἀνθρωπότητος
|
διὰ |
σοῦ
ὑπὸ
θεοῦ
σωθῇ;
ταῦτα |
[1, 1] |
καὶ
οὕτως
ὁρμᾷ
λοιπὸν
ἄνω
|
διὰ |
τῆς
ἁρμονίας,
καὶ
τῇ
πρώτῃ |
[1, 1] |
ἀλόγων
ζῴων
ἔχων
πᾶσαν
ἐξουσίαν
|
διὰ |
τῆς
ἁρμονίας
παρέκυψεν,
ἀναρρήξας
τὸ |
[1, 1] |
ὄντα.
τοῦτο
εἰπόντος,
ἡ
πρόνοια
|
διὰ |
τῆς
εἱμαρμένης
καὶ
ἁρμονίας
τὰς |
[1, 1] |
ἅμα.
Εἰ
ἐνόησας,
εἰπέ
μοι,
|
διὰ |
τί
ἄξιοί
εἰσι
τοῦ
θανάτου |
[1, 1] |
ἐστιν
ὁ
ἄνθρωπος,
θνητὸς
μὲν
|
διὰ |
τὸ
σῶμα,
ἀθάνατος
δὲ
διὰ |
[1, 1] |
τοῦ
ὕδατος·
κινούμενα
δὲ
ἦν
|
διὰ |
τὸν
ἐπιφερόμενον
πνευματικὸν
λόγον
εἰς |
[1, 1] |
διὰ
τὸ
σῶμα,
ἀθάνατος
δὲ
|
διὰ |
τὸν
οὐσιώδη
ἄνθρωπον·
ἀθάνατος
γὰρ |
[1, 1] |
ταῦτα
δὲ
ἐγὼ
διενοήθην
ὁρῶν
|
διὰ |
τὸν
τοῦ
Ποιμάνδρου
λόγον.
ὡς |
[1, 1] |
ἐμίγησαν·
ἐρώμενοι
γὰρ
ἦσαν.
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
παρὰ
πάντα
τὰ
ἐπὶ |
[1, 1] |
τὸν
καλὸν
κόσμον
ἐμιμήσατο,
κοσμοποιηθεῖσα
|
διὰ |
τῶν
ἑαυτῆς
στοιχείων
καὶ
γεννημάτων |
[1, 1] |
ἤνεγκε,
καὶ
τὸ
ὕδωρ
νηκτά·
|
διακεχώρισται |
δὲ
ἀπ´
ἀλλήλων
ἥ
τε |
[1, 1] |
ὄντων
καὶ
μετεωρισθείσης
μοι
τῆς
|
διανοίας |
σφόδρα,
κατασχεθεισῶν
μου
τῶν
σωματικῶν |
[1, 1] |
ὅσα
θέλεις
μαθεῖν,
κἀγώ
σε
|
διδάξω. |
τοῦτο
εἰπὼν
ἠλλάγη
τῇ
ἰδέᾳ, |
[1, 1] |
ἐγενόμην
τοῦ
γένους,
τοὺς
λόγους
|
διδάσκων, |
πῶς
καὶ
τίνι
τρόπῳ
σωθήσονται, |
[1, 1] |
ἀνείθην
ὑπ´
αὐτοῦ
δυναμωθεὶς
καὶ
|
διδαχθεὶς |
τοῦ
παντὸς
τὴν
φύσιν
καὶ |
[1, 1] |
ἑαυτοὺς
ἐκδεδωκότες,
οἱ
δὲ
παρεκάλουν
|
διδαχθῆναι, |
ἑαυτοὺς
πρὸ
ποδῶν
μου
ῥίψαντες. |
[1, 1] |
γενόμενος
τῆς
ἀληθείας
ἦλθον.
διὸ
|
δίδωμι |
ἐκ
ψυχῆς
καὶ
ἰσχύος
ὅλης |
[1, 1] |
ἁρμονίας,
καὶ
τῇ
πρώτῃ
ζώνῃ
|
δίδωσι |
τὴν
αὐξητικὴν
ἐνέργειαν
καὶ
τὴν |
[1, 1] |
πάντα
γὰρ
ζῷα
ἀρρενοθήλεα
ὄντα
|
διελύετο |
ἅμα
τῷ
ἀνθρώπῳ
καὶ
ἐγένετο |
[1, 1] |
ἐσχηκέναι
κρατούμενον·
ταῦτα
δὲ
ἐγὼ
|
διενοήθην |
ὁρῶν
διὰ
τὸν
τοῦ
Ποιμάνδρου |
[1, 1] |
νοῦς
πατὴρ
θεός.
οὐ
γὰρ
|
διίστανται |
ἀπ´
ἀλλήλων·
ἕνωσις
γὰρ
τούτων |
[1, 1] |
ὁ
περιίσχων
τοὺς
κύκλους
καὶ
|
δινῶν |
ῥοίζῳ,
ἔστρεψε
τὰ
ἑαυτοῦ
δημιουργήματα |
[1, 1] |
θεόπνους
γενόμενος
τῆς
ἀληθείας
ἦλθον.
|
διὸ |
δίδωμι
ἐκ
ψυχῆς
καὶ
ἰσχύος |
[1, 1] |
μοῦ
ἀδελφούς,
υἱοὺς
δὲ
σοῦ.
|
διὸ |
πιστεύω
καὶ
μαρτυρῶ·
εἰς
ζωὴν |
[1, 1] |
τὸν
αἰσθητὸν
κόσμον,
καὶ
ἡ
|
διοίκησις |
αὐτῶν
εἱμαρμένη
καλεῖται.
ἐπήδησεν
εὐθὺς |
[1, 1] |
πυρὸς
καὶ
πνεύματος
ὤν,
ἐδημιούργησε
|
διοικητάς |
τινας
ἑπτά,
ἐν
κύκλοις
περιέχοντας |
[1, 1] |
ἐνέργειαν
ἐν
ἑαυτῷ
ἔχοντα
τῶν
|
διοικητόρων |
τήν
τε
μορφὴν
τοῦ
θεοῦ |
[1, 1] |
πρὸς
τὰς
φύσεις
τῶν
ἑπτὰ
|
διοκητόρων, |
ἀρρενοθήλεας
καὶ
μεταρσίους.
καὶ
μετὰ |
[1, 1] |
πάντα
τὰ
ἐπὶ
γῆς
ζῷα
|
διπλοῦς
|
ἐστιν
ὁ
ἄνθρωπος,
θνητὸς
μὲν |
[1, 1] |
ἀπὸ
γῆς
καὶ
ὕδατος,
ὡς
|
δοκεῖν |
κρέμασθαι
αὐτὸν
ἀπ´
αὐτοῦ·
γῆ |
[1, 1] |
δευτέρᾳ
τὴν
μηχανὴν
τῶν
κακῶν,
|
δόλον |
ἀνενέργητον,
καὶ
τῇ
τρίτῃ
τὴν |
[1, 1] |
ὢν
τῆς
ἁρμονίας
ἐναρμόνιος
γέγονε
|
δοῦλος |
ἀρρενόθηλυς
δὲ
ὤν,
ἐξ
ἀρρενοθήλεος |
[1, 1] |
κοῦφον
δὲ
ἦν
καὶ
ὀξύ,
|
δραστικὸν |
δὲ
ἅμα,
καὶ
ὁ
ἀὴρ |
[1, 1] |
τῆς
τοῦ
ἡλίου
αὐγῆς
ἀρχομένης
|
δύεσθαι |
ὅλης,
ἐκέλευσα
αὐτοῖς
εὐχαριστεῖν
τῷ |
[1, 1] |
γεγενημένον,
καὶ
περιίσχεσθαι
τὸ
πῦρ
|
δυνάμει |
μεγίστῃ,
καὶ
στάσιν
ἐσχηκέναι
κρατούμενον· |
[1, 1] |
εἰς
δυνάμεις
ἑαυτοὺς
παραδιδόασι,
καὶ
|
δυνάμεις |
γενόμενοι
ἐν
θεῷ
γίνονται.
τοῦτό |
[1, 1] |
τὸν
πατέρα,
καὶ
αὐτοὶ
εἰς
|
δυνάμεις |
ἑαυτοὺς
παραδιδόασι,
καὶ
δυνάμεις
γενόμενοι |
[1, 1] |
νοΐ
μου
τὸ
φῶς
ἐν
|
δυνάμεσιν |
ἀναριθμήτοις
ὄν,
καὶ
κόσμον
ἀπεριόριστον |
[1, 1] |
ὁ
Ποιμάνδρης
ἐμοὶ
ἐμίγη
ταῖς
|
δυνάμεσιν. |
ἐγὼ
δὲ
εὐχαριστήσας
καὶ
εὐλογήσας |
[1, 1] |
βουλὴ
τελεῖται
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
|
δυνάμεων. |
ἅγιος
ὁ
θεός,
ὃς
γνωσθῆναι |
[1, 1] |
τοῖς
συνοῦσιν
ἀκούει
καί
τινων
|
δυνάμεων |
ὑπὲρ
τὴν
ὀγδοατικὴν
φύσιν
φωνῇ |
[1, 1] |
ἐμόρφωσεν.
ἅγιος
εἶ,
ὁ
πάσης
|
δυνάμεως |
ἰσχυρότερος.
ἅγιος
εἶ,
ὁ
πάσης |
[1, 1] |
τὴν
ὀγδοατικὴν
φύσιν,
τὴν
ἰδίαν
|
δύναμιν |
ἔχων,
καὶ
ὑμνεῖ
σὺν
τοῖς |
[1, 1] |
τῶν
ὅλων
ἀνείθην
ὑπ´
αὐτοῦ
|
δυναμωθεὶς |
καὶ
διδαχθεὶς
τοῦ
παντὸς
τὴν |