Livre, partie |
[1, 1] |
πετεινὰ
ἤνεγκε,
καὶ
τὸ
ὕδωρ
|
νηκτά· |
διακεχώρισται
δὲ
ἀπ´
ἀλλήλων
ἥ |
[1, 1] |
καὶ
τῇ
ἀγνωσίᾳ
τοῦ
θεοῦ,
|
νήψατε, |
παύσασθε
δὲ
κραιπαλῶντες,
θελγόμενοι
ὕπνῳ |
[1, 1] |
τοῦ
σώματος
ὕπνος
τῆς
ψυχῆς
|
νῆψις, |
καὶ
ἡ
κάμμυσις
τῶν
ὀφθαλμῶν |
[1, 1] |
σοι,
ἔφην
ἔγω.
Ἀλλὰ
δὴ
|
νόει |
τὸ
φῶς
καὶ
γνώριζε
τοῦτο. |
[1, 1] |
ὧν
ἤκουσας.
οὐκ
ἔφην
σοι
|
νοεῖν; |
Νοῶ
καὶ
μιμνήσκομαι,
εὐχαριστῶ
δὲ |
[1, 1] |
Μαθεῖν
θέλω
τὰ
ὄντα
καὶ
|
νοῆσαι |
τὴν
τούτων
φύσιν
καὶ
γνῶναι |
[1, 1] |
οὗτος.
κατὰ
τί
δὲ
ὁ
|
νοήσας
|
ἑαυτὸν
εἰς
αὐτὸν
χωρεῖ»
ὅπερ |
[1, 1] |
βούλει
ἀκοῦσαι
καὶ
θεάσασθαι,
καὶ
|
νοήσας |
μαθεῖν
καὶ
γνῶναι;
φημὶ
ἐγώ, |
[1, 1] |
ἀνανεύσαντος
δέ,
θεωρῶ
ἐν
τῷ
|
νοΐ |
μου
τὸ
φῶς
ἐν
δυνάμεσιν |
[1, 1] |
συνέβη
μοι
λαβόντι
ἀπὸ
τοῦ
|
νοός |
μου,
τουτέστι
τοῦ
Ποιμάνδρου,
τοῦ |
[1, 1] |
σκότους
φανείσης·
ὁ
δὲ
ἐκ
|
Νοὸς |
φωτεινὸς
Λόγος
υἱὸς
θεοῦ.
Τί |
[1, 1] |
φῶς
ὑπάρχων,
ἀπεκύησε
λόγῳ
ἕτερον
|
Νοῦν |
δημιουργόν,
ὃς
θεὸς
τοῦ
πυρὸς |
[1, 1] |
φωτὸς
ἐγένετο
εἰς
ψυχὴν
καὶ
|
νοῦν, |
ἐκ
μὲν
ζωῆς
ψυχήν,
ἐκ |
[1, 1] |
ἑαυτόν»
οὐ
πάντες
γὰρ
ἄνθρωποι
|
νοῦν |
ἔχουσιν;
Εὐφήμει,
ὦ
οὗτος,
λαλῶν· |
[1, 1] |
ζωῆς
ψυχήν,
ἐκ
δὲ
φωτὸς
|
νοῦν, |
καὶ
ἔμεινεν
οὕτω
τὰ
πάντα |
[1, 1] |
τούτων
περιφορά,
καθὼς
ἠθέλησεν
ὁ
|
Νοῦς, |
ἐκ
τῶν
κατωφερῶν
στοιχείων
ζῷα |
[1, 1] |
ζωὴν
χωρήσω
ἐγώ,
ἔφην,
ὦ
|
Νοῦς |
ἐμός;
φησὶ
γὰρ
ὁ
θεός· |
[1, 1] |
πάντα,
ὡς
ἐβουλόμην,
ἐδίδαξας,
ὦ
|
Νοῦς, |
ἔτι
δέ
μοι
εἰπὲ
περὶ |
[1, 1] |
τὸ
ὕδωρ,
καθὼς
ἠθέλησεν
ὁ
|
Νοῦς, |
καὶ
ἡ
γῆ
ἐξήνεγκεν
ἀπ´ |
[1, 1] |
ἀΰπνου
κρατεῖται.
καὶ
μετὰ
ταῦτα,
|
Νοῦς |
ὁ
ἐμός·
καὶ
αὐτὸς
γὰρ
|
[1, 1] |
καὶ
γεννημάτων
ψυχῶν.
ὁ
δὲ
|
Νοῦς |
ὁ
θεός,
ἀρρενόθηλυς
ὤν,
ζωὴ |
[1, 1] |
Τὸ
φῶς
ἐκεῖνο,
ἔφη,
ἐγὼ
|
Νοῦς |
ὁ
σὸς
θεός,
ὁ
πρὸ |
[1, 1] |
ὁ
Ποιμάνδρης,
ὁ
τῆς
αὐθεντίας
|
νοῦς· |
οἶδα
ὃ
βούλει,
καὶ
σύνειμί |
[1, 1] |
ἀκοῦον,
λόγος
κυρίου,
ὁ
δὲ
|
νοῦς |
πατὴρ
θεός.
οὐ
γὰρ
διίστανται |
[1, 1] |
ὕλην
μόνην.
ὁ
δὲ
δημιουργὸς
|
Νοῦς |
σὺν
τῷ
Λόγῳ,
ὁ
περιίσχων |
[1, 1] |
δὲ
οὐκ
ἐάσω
αὐτὸς
ὁ
|
Νοῦς |
τὰ
προσπίπτοντα
ἐνεργήματα
τοῦ
σώματος |
[1, 1] |
λαλῶν·
παραγίνομαι
αὐτὸς
ἐγὼ
ὁ
|
Νοῦς |
τοῖς
ὁσίοις
καὶ
ἀγαθοῖς
καὶ |
[1, 1] |
ὁ
δὲ
πάντων
πατὴρ
ὁ
|
Νοῦς, |
ὢν
ζωὴ
καὶ
φῶς,
ἀπεκύησεν |
[1, 1] |
ἤκουσας.
οὐκ
ἔφην
σοι
νοεῖν;
|
Νοῶ |
καὶ
μιμνήσκομαι,
εὐχαριστῶ
δὲ
ἅμα. |
[1, 1] |
Ὦ
Ποιμάνδρη,
εἰς
μεγάλην
γὰρ
|
νῦν
|
ἐπιθυμίαν
ἦλθον
καὶ
ποθῶ
ἀκοῦσαι· |
[1, 1] |
δημιούργημα,
καὶ
ἡνώθη
τῷ
δημιουργῷ
|
Νῷ |
ὁμοούσιος
γὰρ
ἦν>
καὶ
κατελείφθη |
[1, 1] |
βούλομαι.
φησὶν
ἐμοὶ
πάλιν,
Ἔχε
|
νῷ |
σῷ
ὅσα
θέλεις
μαθεῖν,
κἀγώ |
[1, 1] |
πάλιν
ἐμοί,
Εἶδες
ἐν
τῷ
|
νῷ |
τὸ
ἀρχέτυπον
εἶδος,
τὸ
προάρχον |