Livre, partie
[1, 1]	νῷ σῷ ὅσα θέλεις μαθεῖν,	κἀγώ	σε διδάξω. τοῦτο εἰπὼν ἠλλάγη
[1, 1]	γῆ δὲ καὶ ὕδωρ ἔμενε	καθ´	ἑαυτὰ συμμεμιγμένα, ὡς μὴ θεωρεῖσθαι
[1, 1]	κατασχεθεισῶν μου τῶν σωματικῶν αἰσθήσεων,	καθάπερ	οἱ ὕπνῳ βεβαρημένοι ἐκ κόρου
[1, 1]	τοῖς ὁσίοις καὶ ἀγαθοῖς καὶ	καθαροῖς	καὶ ἐλεήμοσι, τοῖς εὐσεβοῦσι, καὶ
[1, 1]	τοῦ θεοῦ Λόγος εἰς τὸ	καθαρὸν	τῆς φύσεως δημιούργημα, καὶ ἡνώθη
[1, 1]	μέλλεις; οὐχ ὡς πάντα παραλαβὼν	καθοδηγὸς	γίνῃ τοῖς ἀξίοις, ὅπως τὸ
[1, 1]	ῥίψαντες. ἐγὼ δὲ ἀναστήσας αὐτοὺς	καθοδηγὸς	ἐγενόμην τοῦ γένους, τοὺς λόγους
[1, 1]	λήγει· ἡ δὲ τούτων περιφορά,	καθὼς	ἠθέλησεν ὁ Νοῦς, ἐκ τῶν
[1, 1]	τε γῆ καὶ τὸ ὕδωρ,	καθὼς	ἠθέλησεν ὁ Νοῦς, καὶ ἡ
[1, 1]	σὸς ἄνθρωπος συναγιάζειν σοι βούλεται,	καθὼς	παρέδωκας αὐτῷ τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν.
[1, 1]	ἐγὼ ὁ Νοῦς τοῖς ὁσίοις	καὶ	ἀγαθοῖς καὶ καθαροῖς καὶ ἐλεήμοσι,
[1, 1]	ἦθος τῷ δαίμονι ἀνενέργητον παραδίδως,	καὶ	αἱ αἰσθήσεις τοῦ σώματος εἰς
[1, 1]	ἀποκλείσω τὰς εἰσόδους τῶν κακῶν	καὶ	αἰσχρῶν ἐνεργημάτων, τὰς ἐνθυμήσεις ἐκκόπτων.
[1, 1]	γνῶθι· τὸ ἐν σοὶ βλέπον	καὶ	ἀκοῦον, λόγος κυρίου, ὁ δὲ
[1, 1]	πάντα τὰ κτίσματα καὶ δημιουργήματα,	καὶ	ἀναγνωρισάτω ὁ ἔννους ἑαυτὸν ὄντα
[1, 1]	ἐκέλευσα αὐτοῖς εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ	καὶ	ἀναπληρώσαντες τὴν εὐχαριστίαν ἕκαστος ἐτράπη
[1, 1]	ἡ πρόνοια διὰ τῆς εἱμαρμένης	καὶ	ἁρμονίας τὰς μίξεις ἐποιήσατο, καὶ
[1, 1]	αἰσθητοῦ κόσμου μέχρι περιόδου τέλους	καὶ	ἀρχῶν γενῶν. ἄκουε λοιπόν, ὃν
[1, 1]	φθονεροῖς καὶ πλεονέκταις καὶ φονεῦσι	καὶ	ἀσεβέσι πόρρωθέν εἰμι, τῷ τιμωρῷ
[1, 1]	ὤν, ἐξ ἀρρενοθήλεος ὢν πατρὸς	καὶ	ἄϋπνος ἀπὸ ἀΰπνου κρατεῖται. καὶ
[1, 1]	τάξει ἀνέρχονται πρὸς τὸν πατέρα,	καὶ	αὐτοὶ εἰς δυνάμεις ἑαυτοὺς παραδιδόασι,
[1, 1]	μετὰ ταῦτα, Νοῦς ὁ ἐμός·	καὶ	αὐτὸς γὰρ ἐρῶ τοῦ λόγου.
[1, 1]	κτίσιν ἐν τῷ πυρί, ἠβουλήθη	καὶ	αὐτὸς δημιουργεῖν, καὶ συνεχωρήθη ἀπὸ
[1, 1]	τὴν θέαν ταύτην ὅ τι	καὶ	βούλεται; καὶ, Γνώσομαι, ἔφην ἐγώ.
[1, 1]	κοσμοποιηθεῖσα διὰ τῶν ἑαυτῆς στοιχείων	καὶ	γεννημάτων ψυχῶν. ὁ δὲ Νοῦς
[1, 1]	ὁ θεός, ὃς γνωσθῆναι βούλεται	καὶ	γινώσκεται τοῖς ἰδίοις. ἅγιος εἶ,
[1, 1]	καὶ νοῆσαι τὴν τούτων φύσιν	καὶ	γνῶναι τὸν θεόν· πῶς, ἔφην,
[1, 1]	καὶ θεάσασθαι, καὶ νοήσας μαθεῖν	καὶ	γνῶναι; φημὶ ἐγώ, Σὺ γὰρ
[1, 1]	Ἀλλὰ δὴ νόει τὸ φῶς	καὶ	γνώριζε τοῦτο. εἰπόντος ταῦτα ἐπὶ
[1, 1]	τοῖς ἀνθρώποις τὸ τῆς εὐσεβείας	καὶ	γνώσεως κάλλος, Ὦ λαοί, ἄνδρες
[1, 1]	ταύτην ὅ τι καὶ βούλεται;	καὶ,	Γνώσομαι, ἔφην ἐγώ. Τὸ φῶς
[1, 1]	ἐν πλήθει πάντα τὰ κτίσματα	καὶ	δημιουργήματα, καὶ ἀναγνωρισάτω ὁ ἔννους
[1, 1]	καὶ ἐμίγησαν· ἐρώμενοι γὰρ ἦσαν.	καὶ	διὰ τοῦτο παρὰ πάντα τὰ
[1, 1]	ὅλων ἀνείθην ὑπ´ αὐτοῦ δυναμωθεὶς	καὶ	διδαχθεὶς τοῦ παντὸς τὴν φύσιν
[1, 1]	Λόγῳ, ὁ περιίσχων τοὺς κύκλους	καὶ	δινῶν ῥοίζῳ, ἔστρεψε τὰ ἑαυτοῦ
[1, 1]	αὐτοὶ εἰς δυνάμεις ἑαυτοὺς παραδιδόασι,	καὶ	δυνάμεις γενόμενοι ἐν θεῷ γίνονται.
[1, 1]	ὄντα διελύετο ἅμα τῷ ἀνθρώπῳ	καὶ	ἐγένετο τὰ μὲν ἀρρενικὰ ἐν
[1, 1]	ἁρμονίας παρέκυψεν, ἀναρρήξας τὸ κύτος,	καὶ	ἔδειξε τῇ κατωφερεῖ φύσει τὴν
[1, 1]	ῥοίζῳ, ἔστρεψε τὰ ἑαυτοῦ δημιουργήματα	καὶ	εἴασε στρέφεσθαι ἀπ´ ἀρχῆς ἀορίστου
[1, 1]	ὁσίοις καὶ ἀγαθοῖς καὶ καθαροῖς	καὶ	ἐλεήμοσι, τοῖς εὐσεβοῦσι, καὶ ἡ
[1, 1]	ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν,	καὶ	ἔμεινεν οὕτω τὰ πάντα τοῦ
[1, 1]	λαβοῦσα τὸν ἐρώμενον περιεπλάκη ὅλη	καὶ	ἐμίγησαν· ἐρώμενοι γὰρ ἦσαν. καὶ
[1, 1]	κατ´ οὐσίαν ἡμῶν ἐπίνευσόν μοι	καὶ	ἐνδυνάμωσόν με, καὶ τῆς χάριτος
[1, 1]	δὲ αἰθέρος τὸ πνεῦμα ἔλαβε	καὶ	ἐξήνεγκεν ἡ φύσις τὰ σώματα
[1, 1]	ἀκορέστως σκοτομαχῶν, καὶ τοῦτον βασανίζει,	καὶ	ἐπ´ αὐτὸν πῦρ ἐπὶ τὸ
[1, 1]	ἐποιήσατο, καὶ τὰς γενέσεις κατέστησε,	καὶ	ἐπληθύνθη κατὰ γένος τὰ πάντα
[1, 1]	αὐτῆς ἃ εἶχε ζῷα τετράποδα	καὶ	ἑρπετά, θηρία ἄγρια καὶ ἥμερα.
[1, 1]	πῶς καὶ τίνι τρόπῳ σωθήσονται,	καὶ	ἔσπειρα αὐτοῖς τοὺς τῆς σοφίας
[1, 1]	αὐτοῖς τοὺς τῆς σοφίας λόγους	καὶ	ἐτράφησαν ἐκ τοῦ ἀμβροσίου ὕδατος.
[1, 1]	τοῦτο εἰπὼν ἠλλάγη τῇ ἰδέᾳ,	καὶ	εὐθέως πάντα μοι ἤνοικτο ῥοπῇ,
[1, 1]	ἡ παρουσία μου γίνεται βοήθεια,	καὶ	εὐθὺς τὰ πάντα γνωρίζουσι καὶ
[1, 1]	ταῖς δυνάμεσιν. ἐγὼ δὲ εὐχαριστήσας	καὶ	εὐλογήσας τὸν πατέρα τῶν ὅλων
[1, 1]	καὶ τὸν πατέρα ἱλάσκονται ἀγαπητικῶς	καὶ	εὐχαριστοῦσιν εὐλογοῦντες καὶ ὑμνοῦντες τεταγμένως
[1, 1]	Ἄνθρωπος. Εὖ φῂς λαλῶν· φῶς	καὶ	ζωή ἐστιν ὁ θεὸς καὶ
[1, 1]	φημὶ ἐγώ, Ὅτι ἐκ φωτὸς	καὶ	ζωῆς συνέστηκεν ὁ πατὴρ τῶν
[1, 1]	ὕδωρ, καθὼς ἠθέλησεν ὁ Νοῦς,	καὶ	ἡ γῆ ἐξήνεγκεν ἀπ´ αὐτῆς
[1, 1]	κύκλοις περιέχοντας τὸν αἰσθητὸν κόσμον,	καὶ	ἡ διοίκησις αὐτῶν εἱμαρμένη καλεῖται.
[1, 1]	τὰς ἐνεργείας. καὶ ὁ θυμὸς	καὶ	ἡ ἐπιθυμία εἰς τὴν ἄλογον
[1, 1]	σώματος ὕπνος τῆς ψυχῆς νῆψις,	καὶ	ἡ κάμμυσις τῶν ὀφθαλμῶν ἀληθινὴ
[1, 1]	καθαροῖς καὶ ἐλεήμοσι, τοῖς εὐσεβοῦσι,	καὶ	ἡ παρουσία μου γίνεται βοήθεια,
[1, 1]	κάμμυσις τῶν ὀφθαλμῶν ἀληθινὴ ὅρασις,	καὶ	ἡ σιωπή μου ἐγκύμων τοῦ
[1, 1]	σιωπή μου ἐγκύμων τοῦ ἀγαθοῦ,	καὶ	ἡ τοῦ λόγου ἐκφορὰ γεννήματα
[1, 1]	οὖσαν ἐν τῷ ὕδατι, ἐφίλησε	καὶ	ἠβουλήθη αὐτοῦ οἰκεῖν· ἅμα δὲ
[1, 1]	τετράποδα καὶ ἑρπετά, θηρία ἄγρια	καὶ	ἥμερα. ὁ δὲ πάντων πατὴρ
[1, 1]	τὸ καθαρὸν τῆς φύσεως δημιούργημα,	καὶ	ἡνώθη τῷ δημιουργῷ Νῷ ὁμοούσιος
[1, 1]	γεγενημένα, εὔδιόν τε καὶ ἱλαρόν,	καὶ	ἠράσθην ἰδών. καὶ μετ´ ὀλίγον
[1, 1]	φύσιν καὶ τὴν μεγίστην θέαν,	καὶ	ἦργμαι κηρύσσειν τοῖς ἀνθρώποις τὸ
[1, 1]	λέγοντά μοι, Τί βούλει ἀκοῦσαι	καὶ	θεάσασθαι, καὶ νοήσας μαθεῖν καὶ
[1, 1]	θεοῦ, ἥτις λαβοῦσα τὸν Λόγον	καὶ	ἰδοῦσα τὸν καλὸν κόσμον ἐμιμήσατο,
[1, 1]	δὲ πάντα γεγενημένα, εὔδιόν τε	καὶ	ἱλαρόν, καὶ ἠράσθην ἰδών. καὶ
[1, 1]	ἦλθον. διὸ δίδωμι ἐκ ψυχῆς	καὶ	ἰσχύος ὅλης εὐλογίαν τῷ πατρὶ
[1, 1]	Νοῦς τοῖς ὁσίοις καὶ ἀγαθοῖς	καὶ	καθαροῖς καὶ ἐλεήμοσι, τοῖς εὐσεβοῦσι,
[1, 1]	ἐνθυμήσεις ἐκκόπτων. τοῖς δὲ ἀνοήτοις	καὶ	κακοῖς καὶ πονηροῖς καὶ φθονεροῖς
[1, 1]	ὑγρᾶν τινα φύσιν, ἀφάτως τεταραγμένην	καὶ	καπνὸν ἀποδιδοῦσαν, ὡς ἀπὸ πυρός,
[1, 1]	λογικὰς θυσίας ἁγνὰς ἀπὸ ψυχῆς	καὶ	καρδίας πρὸς σὲ ἀνατεταμένης, ἀνεκλάλητε,
[1, 1]	δὲ μετεδίδου τῆς ἰδίας τάξεως·	καὶ	καταμαθὼν τὴν τούτων οὐσίαν καὶ
[1, 1]	παρέδωκε τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα,	καὶ	κατανοήσας δὲ τὴν τοῦ Δημιουργοῦ
[1, 1]	δημιουργῷ Νῷ ὁμοούσιος γὰρ ἦν>	καὶ	κατελείφθη {τὰ} ἄλογα τὰ κατωφερῆ
[1, 1]	φῶς ἐν δυνάμεσιν ἀναριθμήτοις ὄν,	καὶ	κόσμον ἀπεριόριστον γεγενημένον, καὶ περιίσχεσθαι
[1, 1]	τυγχάνοντα καλεῖν μου τὸ ὄνομα	καὶ	λέγοντά μοι, Τί βούλει ἀκοῦσαι
[1, 1]	πυρὸς προσβάλλων θρώσκει αὐτὸν αἰσθητικῶς	καὶ	μᾶλλον ἐπὶ τὰς ἀνομίας αὐτὸν
[1, 1]	υἱοὺς δὲ σοῦ. διὸ πιστεύω	καὶ	μαρτυρῶ· εἰς ζωὴν καὶ φῶς
[1, 1]	καὶ ἱλαρόν, καὶ ἠράσθην ἰδών.	καὶ	μετ´ ὀλίγον σκότος κατωφερὲς ἦν,
[1, 1]	καὶ ἄϋπνος ἀπὸ ἀΰπνου κρατεῖται.	καὶ	μετὰ ταῦτα, Νοῦς ὁ ἐμός·
[1, 1]	ἑπτὰ διοκητόρων, ἀρρενοθήλεας καὶ μεταρσίους.	καὶ	μετὰ ταῦτα, Ὦ Ποιμάνδρη, εἰς
[1, 1]	καὶ καταμαθὼν τὴν τούτων οὐσίαν	καὶ	μεταλαβὼν τῆς αὐτῶν φύσεως ἠβουλήθη
[1, 1]	φύσεις τῶν ἑπτὰ διοκητόρων, ἀρρενοθήλεας	καὶ	μεταρσίους. καὶ μετὰ ταῦτα, Ὦ
[1, 1]	ποτε γενομένης περὶ τῶν ὄντων	καὶ	μετεωρισθείσης μοι τῆς διανοίας σφόδρα,
[1, 1]	οὐκ ἔφην σοι νοεῖν; Νοῶ	καὶ	μιμνήσκομαι, εὐχαριστῶ δὲ ἅμα. Εἰ
[1, 1]	ἐγώ, Μαθεῖν θέλω τὰ ὄντα	καὶ	νοῆσαι τὴν τούτων φύσιν καὶ
[1, 1]	Τί βούλει ἀκοῦσαι καὶ θεάσασθαι,	καὶ	νοήσας μαθεῖν καὶ γνῶναι; φημὶ
[1, 1]	καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν	καὶ	νοῦν, ἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν,
[1, 1]	καὶ ὀξύ, δραστικὸν δὲ ἅμα,	καὶ	ὁ ἀὴρ ἐλαφρὸς ὢν ἠκολούθησε
[1, 1]	ἐπληθύνθη κατὰ γένος τὰ πάντα	καὶ	ὁ ἀναγνωρίσας ἑαυτὸν ἐλήλυθεν εἰς
[1, 1]	πατρὸς εἰκόνα ἔχων· ὄντως γὰρ	καὶ	ὁ θεὸς ἠράσθη τῆς ἰδίας
[1, 1]	πάλιν συνανιστάμεναι εἰς τὰς ἐνεργείας.	καὶ	ὁ θυμὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία
[1, 1]	καὶ ποθῶ ἀκοῦσαι· μὴ ἔκτρεχε.	καὶ	ὁ Ποιμάνδρης εἶπεν, Ἀλλὰ σιώπα.
[1, 1]	ἐπικειμένου ἐπὶ τοῦ πυρὸς κατανοῆσαι.	καὶ	ὁ τοῦ τῶν θνητῶν κόσμου
[1, 1]	τῆς ἀθανασίας, καταλείψαντες τὴν φθοράν.	καὶ	οἱ μὲν αὐτῶν καταφλυαρήσαντες ἀπέστησαν,
[1, 1]	οἱ παρόντες τῇ τούτου παρουσίᾳ,	καὶ	ὁμοιωθεὶς τοῖς συνοῦσιν ἀκούει καί
[1, 1]	εἰς ὕψος· κοῦφον δὲ ἦν	καὶ	ὀξύ, δραστικὸν δὲ ἅμα, καὶ
[1, 1]	εὐθέως πάντα μοι ἤνοικτο ῥοπῇ,	καὶ	ὁρῶ θέαν ἀόριστον, φῶς δὲ
[1, 1]	ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ὄντα	καὶ	ὅτι ἐκ τούτων τυγχάνεις, εἰς
[1, 1]	ὁπλίζει, ἵνα τύχῃ πλείονος τιμωρίας,	καὶ	οὐ παύεται ἐπ´ ὀρέξεις ἀπλέτους
[1, 1]	εἰς τὴν ἄλογον φύσιν χωρεῖ.	καὶ	οὕτως ὁρμᾷ λοιπὸν ἄνω διὰ
[1, 1]	ἑαυτῶν πηγὰς ἐπανέρχονται, μέρη γινόμεναι	καὶ	πάλιν συνανιστάμεναι εἰς τὰς ἐνεργείας.
[1, 1]	τὸν αἴτιον τοῦ θανάτου ἔρωτα,	καὶ	πάντα τὰ ὄντα. τοῦτο εἰπόντος,
[1, 1]	οὐσιώδη ἄνθρωπον· ἀθάνατος γὰρ ὢν	καὶ	πάντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων, τὰ
[1, 1]	μορφὴν, ὃν ἰδοῦσα ἀκόρεστον κάλλος	καὶ	πᾶσαν ἐνέργειαν ἐν ἑαυτῷ ἔχοντα
[1, 1]	καὶ ζωή ἐστιν ὁ θεὸς	καὶ	πατήρ, ἐξ οὗ ἐγένετο ὁ
[1, 1]	πατρὶ θεῷ. ἅγιος ὁ θεὸς	καὶ	πατὴρ τῶν ὅλων. ἅγιος ὁ
[1, 1]	ὄν, καὶ κόσμον ἀπεριόριστον γεγενημένον,	καὶ	περιίσχεσθαι τὸ πῦρ δυνάμει μεγίστῃ,
[1, 1]	κακοῖς καὶ πονηροῖς καὶ φθονεροῖς	καὶ	πλεονέκταις καὶ φονεῦσι καὶ ἀσεβέσι
[1, 1]	ἁγίῳ λόγῳ, Αὐξάνεσθε ἐν αὐξήσει	καὶ	πληθύνεσθε ἐν πλήθει πάντα τὰ
[1, 1]	τοῦ Ποιμάνδρου ἀνεγραψάμην εἰς ἐμαυτόν,	καὶ	πληρωθεὶς ὧν ἤθελον ἐξηυφράνθην. ἐγένετο
[1, 1]	οὓς ἔφην σοι ἐκ πυρὸς	καὶ	πνεύματος, οὐκ ἀνέμενεν ἡ φύσις,
[1, 1]	δημιουργόν, ὃς θεὸς τοῦ πυρὸς	καὶ	πνεύματος ὤν, ἐδημιούργησε διοικητάς τινας
[1, 1]	μεγάλην γὰρ νῦν ἐπιθυμίαν ἦλθον	καὶ	ποθῶ ἀκοῦσαι· μὴ ἔκτρεχε. καὶ
[1, 1]	τοῖς δὲ ἀνοήτοις καὶ κακοῖς	καὶ	πονηροῖς καὶ φθονεροῖς καὶ πλεονέκταις
[1, 1]	τεταγμένως πρὸς αὐτὸν τῇ στοργῇ,	καὶ	πρὸ τοῦ παραδοῦναι τὸ σῶμα
[1, 1]	λόγος ἅγιος ἐπέβη τῇ φύσει,	καὶ	πῦρ ἄκρατον ἐξεπήδησεν ἐκ τῆς
[1, 1]	περιίσχεσθαι τὸ πῦρ δυνάμει μεγίστῃ,	καὶ	στάσιν ἐσχηκέναι κρατούμενον· ταῦτα δὲ
[1, 1]	ἐν μέρει γεγενημένον, φοβερόν τε	καὶ	στυγνόν, σκολιῶς ἐσπειραμένον, ὡς ὄφει
[1, 1]	μετανοήσατε, οἱ συνοδεύσαντες τῇ πλάνῃ	καὶ	συγκοινωνήσαντες τῇ ἀγνοίᾳ· ἀπαλλάγητε τοῦ
[1, 1]	αὐθεντίας νοῦς· οἶδα ὃ βούλει,	καὶ	σύνειμί σοι πανταχοῦ. φημὶ ἐγώ,
[1, 1]	πυρί, ἠβουλήθη καὶ αὐτὸς δημιουργεῖν,	καὶ	συνεχωρήθη ἀπὸ τοῦ πατρός· γενόμενος
[1, 1]	καὶ ἁρμονίας τὰς μίξεις ἐποιήσατο,	καὶ	τὰς γενέσεις κατέστησε, καὶ ἐπληθύνθη
[1, 1]	μέθῃ καὶ ὕπνῳ ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότες	καὶ	τῇ ἀγνωσίᾳ τοῦ θεοῦ, νήψατε,
[1, 1]	αὐξητικὴν ἐνέργειαν καὶ τὴν μειωτικήν,	καὶ	τῇ δευτέρᾳ τὴν μηχανὴν τῶν
[1, 1]	τὰς κακὰς τοῦ πλούτου ἀνενεργήτους,	καὶ	τῇ ἑβδόμῃ ζώνῃ τὸ ἐνεδρεῦον
[1, 1]	καὶ τῆς τόλμης τὴν προπέτειαν,	καὶ	τῇ ἕκτῃ τὰς ἀφορμὰς τὰς
[1, 1]	τετάρτῃ τὴν ἀρχοντικὴν προφανίαν ἀπλεονέκτητον,	καὶ	τῇ πέμπτῃ τὸ θράσος τὸ
[1, 1]	λοιπὸν ἄνω διὰ τῆς ἁρμονίας,	καὶ	τῇ πρώτῃ ζώνῃ δίδωσι τὴν
[1, 1]	τρίτῃ τὴν ἐπιθυμητικὴν ἀπάτην ἀνενέργητον,	καὶ	τῇ τετάρτῃ τὴν ἀρχοντικὴν προφανίαν
[1, 1]	μηχανὴν τῶν κακῶν, δόλον ἀνενέργητον,	καὶ	τῇ τρίτῃ τὴν ἐπιθυμητικὴν ἀπάτην
[1, 1]	διδαχθεὶς τοῦ παντὸς τὴν φύσιν	καὶ	τὴν μεγίστην θέαν, καὶ ἦργμαι
[1, 1]	ζώνῃ δίδωσι τὴν αὐξητικὴν ἐνέργειαν	καὶ	τὴν μειωτικήν, καὶ τῇ δευτέρᾳ
[1, 1]	πέμπτῃ τὸ θράσος τὸ ἀνόσιον	καὶ	τῆς τόλμης τὴν προπέτειαν, καὶ
[1, 1]	ἀμβροσίου ὕδατος. ὀψίας δὲ γενομένης	καὶ	τῆς τοῦ ἡλίου αὐγῆς ἀρχομένης
[1, 1]	ἐπίνευσόν μοι καὶ ἐνδυνάμωσόν με,	καὶ	τῆς χάριτος ταύτης φωτίσω τοὺς
[1, 1]	καπνὸν ἀποδιδοῦσαν, ὡς ἀπὸ πυρός,	καί	τινα ἦχον ἀποτελοῦσαν ἀνεκλάλητον γοώδη·
[1, 1]	γένους, τοὺς λόγους διδάσκων, πῶς	καὶ	τίνι τρόπῳ σωθήσονται, καὶ ἔσπειρα
[1, 1]	καὶ ὁμοιωθεὶς τοῖς συνοῦσιν ἀκούει	καί	τινων δυνάμεων ὑπὲρ τὴν ὀγδοατικὴν
[1, 1]	αὐτὸ τὸ σῶμα εἰς ἀλλοίωσιν,	καὶ	τὸ εἶδος ὃ εἶχες ἀφανὲς
[1, 1]	εἶδος ὃ εἶχες ἀφανὲς γίνεται,	καὶ	τὸ ἦθος τῷ δαίμονι ἀνενέργητον
[1, 1]	ἀναρρῆξαι τὴν περιφέρειαν τῶν κύκλων,	καὶ	τὸ κράτος τοῦ ἐπικειμένου ἐπὶ
[1, 1]	εἶδος ἐν τῷ ὕδατι ἰδοῦσα	καὶ	τὸ σκίασμα ἐπὶ τῆς γῆς.
[1, 1]	ἀπ´ ἀλλήλων ἥ τε γῆ	καὶ	τὸ ὕδωρ, καθὼς ἠθέλησεν ὁ
[1, 1]	Λόγον> ἀὴρ δὲ πετεινὰ ἤνεγκε,	καὶ	τὸ ὕδωρ νηκτά· διακεχώρισται δὲ
[1, 1]	ὁ ἔννους ἑαυτὸν ὄντα ἀθάνατον,	καὶ	τὸν αἴτιον τοῦ θανάτου ἔρωτα,
[1, 1]	καὶ εὐθὺς τὰ πάντα γνωρίζουσι	καὶ	τὸν πατέρα ἱλάσκονται ἀγαπητικῶς καὶ
[1, 1]	ἑβδόμῃ ζώνῃ τὸ ἐνεδρεῦον ψεῦδος.	καὶ	τότε γυμνωθεὶς ἀπὸ τῶν τῆς
[1, 1]	τινι ἡδείᾳ ὑμνουσῶν τὸν θεόν·	καὶ	τότε τάξει ἀνέρχονται πρὸς τὸν
[1, 1]	τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων, ἀκορέστως σκοτομαχῶν,	καὶ	τοῦτον βασανίζει, καὶ ἐπ´ αὐτὸν
[1, 1]	ὁ τοῦ τῶν θνητῶν κόσμου	καὶ	τῶν ἀλόγων ζῴων ἔχων πᾶσαν
[1, 1]	μέχρι τοῦ πυρὸς ἀπὸ γῆς	καὶ	ὕδατος, ὡς δοκεῖν κρέμασθαι αὐτὸν
[1, 1]	αὐτὸν ἀπ´ αὐτοῦ· γῆ δὲ	καὶ	ὕδωρ ἔμενε καθ´ ἑαυτὰ συμμεμιγμένα,
[1, 1]	τρόπῳ· θηλυκὴ γὰρ γῆ ἦν	καὶ	ὕδωρ ὀχευτικόν, τὸ δὲ ἐκ
[1, 1]	φύσιν, τὴν ἰδίαν δύναμιν ἔχων,	καὶ	ὑμνεῖ σὺν τοῖς οὖσι τὸν
[1, 1]	ἱλάσκονται ἀγαπητικῶς καὶ εὐχαριστοῦσιν εὐλογοῦντες	καὶ	ὑμνοῦντες τεταγμένως πρὸς αὐτὸν τῇ
[1, 1]	λαοί, ἄνδρες γηγενεῖς, οἱ μέθῃ	καὶ	ὕπνῳ ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότες καὶ τῇ
[1, 1]	ἀνοήτοις καὶ κακοῖς καὶ πονηροῖς	καὶ	φθονεροῖς καὶ πλεονέκταις καὶ φονεῦσι
[1, 1]	πονηροῖς καὶ φθονεροῖς καὶ πλεονέκταις	καὶ	φονεῦσι καὶ ἀσεβέσι πόρρωθέν εἰμι,
[1, 1]	πατὴρ ὁ Νοῦς, ὢν ζωὴ	καὶ	φῶς, ἀπεκύησεν Ἄνθρωπον αὐτῷ ἴσον,
[1, 1]	ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ	καὶ	φῶς ὑπάρχων, ἀπεκύησε λόγῳ ἕτερον
[1, 1]	πιστεύω καὶ μαρτυρῶ· εἰς ζωὴν	καὶ	φῶς χωρῶ. εὐλογητὸς εἶ, πάτερ.
[1, 1]	ὁ δὲ Ἄνθρωπος ἐκ ζωῆς	καὶ	φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ
[1, 1]	οὖν μάθῃς αὐτὸν ἐκ ζωῆς	καὶ	φωτὸς ὄντα καὶ ὅτι ἐκ
[1, 1]	δὲ τῇ βουλῇ ἐγένετο ἐνέργεια,	καὶ	ᾤκησε τὴν ἄλογον μορφήν· ἡ
[1, 1]	τῇ ἕκτῃ τὰς ἀφορμὰς τὰς	κακὰς	τοῦ πλούτου ἀνενεργήτους, καὶ τῇ
[1, 1]	ἐκκόπτων. τοῖς δὲ ἀνοήτοις καὶ	κακοῖς	καὶ πονηροῖς καὶ φθονεροῖς καὶ
[1, 1]	τῇ δευτέρᾳ τὴν μηχανὴν τῶν	κακῶν,	δόλον ἀνενέργητον, καὶ τῇ τρίτῃ
[1, 1]	ὢν ἀποκλείσω τὰς εἰσόδους τῶν	κακῶν	καὶ αἰσχρῶν ἐνεργημάτων, τὰς ἐνθυμήσεις
[1, 1]	τινα ὑπερμεγέθη μέτρῳ ἀπεριορίστῳ τυγχάνοντα	καλεῖν	μου τὸ ὄνομα καὶ λέγοντά
[1, 1]	καὶ ἡ διοίκησις αὐτῶν εἱμαρμένη	καλεῖται.	ἐπήδησεν εὐθὺς ἐκ τῶν κατωφερῶν
[1, 1]	ἔδειξε τῇ κατωφερεῖ φύσει τὴν	καλὴν	τοῦ θεοῦ μορφὴν, ὃν ἰδοῦσα
[1, 1]	ἐμειδίασεν ἔρωτι, ὡς ἅτε τῆς	καλλίστης	μορφῆς τοῦ Ἀνθρώπου τὸ εἶδος
[1, 1]	θεοῦ μορφὴν, ὃν ἰδοῦσα ἀκόρεστον	κάλλος	καὶ πᾶσαν ἐνέργειαν ἐν ἑαυτῷ
[1, 1]	τὸ τῆς εὐσεβείας καὶ γνώσεως	κάλλος,	Ὦ λαοί, ἄνδρες γηγενεῖς, οἱ
[1, 1]	τὸν Λόγον καὶ ἰδοῦσα τὸν	καλὸν	κόσμον ἐμιμήσατο, κοσμοποιηθεῖσα διὰ τῶν
[1, 1]	τῆς ψυχῆς νῆψις, καὶ ἡ	κάμμυσις	τῶν ὀφθαλμῶν ἀληθινὴ ὅρασις, καὶ
[1, 1]	τινα φύσιν, ἀφάτως τεταραγμένην καὶ	καπνὸν	ἀποδιδοῦσαν, ὡς ἀπὸ πυρός, καί
[1, 1]	θυσίας ἁγνὰς ἀπὸ ψυχῆς καὶ	καρδίας	πρὸς σὲ ἀνατεταμένης, ἀνεκλάλητε, ἄρρητε,
[1, 1]	μὴ σφαλῆναι τῆς γνώσεως τῆς	κατ´	οὐσίαν ἡμῶν ἐπίνευσόν μοι καὶ
[1, 1]	τὰς γενέσεις κατέστησε, καὶ ἐπληθύνθη	κατὰ	γένος τὰ πάντα καὶ ὁ
[1, 1]	ἀρδεύεται. Ἐνόησας ὀρθῶς, ὦ οὗτος.	κατὰ	τί δὲ ὁ νοήσας ἑαυτὸν
[1, 1]	σκοτεινοῦ φωτός, μεταλάβετε τῆς ἀθανασίας,	καταλείψαντες	τὴν φθοράν. καὶ οἱ μὲν
[1, 1]	μετεδίδου τῆς ἰδίας τάξεως· καὶ	καταμαθὼν	τὴν τούτων οὐσίαν καὶ μεταλαβὼν
[1, 1]	τοῦ ἐπικειμένου ἐπὶ τοῦ πυρὸς	κατανοῆσαι.	καὶ ὁ τοῦ τῶν θνητῶν
[1, 1]	τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα, καὶ	κατανοήσας	δὲ τὴν τοῦ Δημιουργοῦ κτίσιν
[1, 1]	μετεωρισθείσης μοι τῆς διανοίας σφόδρα,	κατασχεθεισῶν	μου τῶν σωματικῶν αἰσθήσεων, καθάπερ
[1, 1]	φθοράν. καὶ οἱ μὲν αὐτῶν	καταφλυαρήσαντες	ἀπέστησαν, τῇ τοῦ θανάτου ὁδῷ
[1, 1]	Νῷ ὁμοούσιος γὰρ ἦν> καὶ	κατελείφθη	{τὰ} ἄλογα τὰ κατωφερῆ τῆς
[1, 1]	σφαίρᾳ, ἕξων τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν,	κατενόησε	τοῦ ἀδελφοῦ τὰ δημιουργήματα, οἱ
[1, 1]	μίξεις ἐποιήσατο, καὶ τὰς γενέσεις	κατέστησε,	καὶ ἐπληθύνθη κατὰ γένος τὰ
[1, 1]	τὸ κύτος, καὶ ἔδειξε τῇ	κατωφερεῖ	φύσει τὴν καλὴν τοῦ θεοῦ
[1, 1]	ἰδών. καὶ μετ´ ὀλίγον σκότος	κατωφερὲς	ἦν, ἐν μέρει γεγενημένον, φοβερόν
[1, 1]	καὶ κατελείφθη {τὰ} ἄλογα τὰ	κατωφερῆ	τῆς φύσεως στοιχεῖα, ὡς εἶναι
[1, 1]	ἠθέλησεν ὁ Νοῦς, ἐκ τῶν	κατωφερῶν	στοιχείων ζῷα ἤνεγκεν ἄλογα οὐ
[1, 1]	καλεῖται. ἐπήδησεν εὐθὺς ἐκ τῶν	κατωφερῶν	στοιχείων {τοῦ θεοῦ} ὁ τοῦ
[1, 1]	Ποιμάνδρης εἶπε, Τοῦτό ἐστι τὸ	κεκρυμμένον	μυστήριον μέχρι τῆσδε τῆς ἡμέρας.
[1, 1]	τὴν μεγίστην θέαν, καὶ ἦργμαι	κηρύσσειν	τοῖς ἀνθρώποις τὸ τῆς εὐσεβείας
[1, 1]	τὴν γῆν ἀπὸ τοῦ ὕδατος·	κινούμενα	δὲ ἦν διὰ τὸν ἐπιφερόμενον
[1, 1]	ἕκαστος ἐτράπη εἰς τὴν ἰδίαν	κοίτην.	ἐγὼ δὲ τὴν εὐεργεσίαν τοῦ
[1, 1]	ἐκ κόρου τροφῆς ἢ ἐκ	κόπου	σώματος, ἔδοξά τινα ὑπερμεγέθη μέτρῳ
[1, 1]	καθάπερ οἱ ὕπνῳ βεβαρημένοι ἐκ	κόρου	τροφῆς ἢ ἐκ κόπου σώματος,
[1, 1]	ἐν δυνάμεσιν ἀναριθμήτοις ὄν, καὶ	κόσμον	ἀπεριόριστον γεγενημένον, καὶ περιίσχεσθαι τὸ
[1, 1]	Λόγον καὶ ἰδοῦσα τὸν καλὸν	κόσμον	ἐμιμήσατο, κοσμοποιηθεῖσα διὰ τῶν ἑαυτῆς
[1, 1]	ἐν κύκλοις περιέχοντας τὸν αἰσθητὸν	κόσμον,	καὶ ἡ διοίκησις αὐτῶν εἱμαρμένη
[1, 1]	ἰδοῦσα τὸν καλὸν κόσμον ἐμιμήσατο,	κοσμοποιηθεῖσα	διὰ τῶν ἑαυτῆς στοιχείων καὶ
[1, 1]	καὶ ὁ τοῦ τῶν θνητῶν	κόσμου	καὶ τῶν ἀλόγων ζῴων ἔχων
[1, 1]	οὕτω τὰ πάντα τοῦ αἰσθητοῦ	κόσμου	μέχρι περιόδου τέλους καὶ ἀρχῶν
[1, 1]	σῶμα συνέστηκεν ἐν τῷ αἰσθητῷ	κόσμῳ,	ἐξ οὗ θάνατος ἀρδεύεται. Ἐνόησας
[1, 1]	ὑγρᾶς φύσεως ἄνω εἰς ὕψος·	κοῦφον	δὲ ἦν καὶ ὀξύ, δραστικὸν
[1, 1]	τοῦ θεοῦ, νήψατε, παύσασθε δὲ	κραιπαλῶντες,	θελγόμενοι ὕπνῳ ἀλόγῳ. Οἱ δὲ
[1, 1]	πατρὸς καὶ ἄϋπνος ἀπὸ ἀΰπνου	κρατεῖται.	καὶ μετὰ ταῦτα, Νοῦς ὁ
[1, 1]	περιφέρειαν τῶν κύκλων, καὶ τὸ	κράτος	τοῦ ἐπικειμένου ἐπὶ τοῦ πυρὸς
[1, 1]	δυνάμει μεγίστῃ, καὶ στάσιν ἐσχηκέναι	κρατούμενον·	ταῦτα δὲ ἐγὼ διενοήθην ὁρῶν
[1, 1]	ὑπεροχῆς μείζων. ἅγιος εἶ, ὁ	κρείττων	τῶν ἐπαίνων. δέξαι λογικὰς θυσίας
[1, 1]	γῆς καὶ ὕδατος, ὡς δοκεῖν	κρέμασθαι	αὐτὸν ἀπ´ αὐτοῦ· γῆ δὲ
[1, 1]	κατανοήσας δὲ τὴν τοῦ Δημιουργοῦ	κτίσιν	ἐν τῷ πυρί, ἠβουλήθη καὶ
[1, 1]	πληθύνεσθε ἐν πλήθει πάντα τὰ	κτίσματα	καὶ δημιουργήματα, καὶ ἀναγνωρισάτω ὁ
[1, 1]	ἐδημιούργησε διοικητάς τινας ἑπτά, ἐν	κύκλοις	περιέχοντας τὸν αἰσθητὸν κόσμον, καὶ
[1, 1]	τῷ Λόγῳ, ὁ περιίσχων τοὺς	κύκλους	καὶ δινῶν ῥοίζῳ, ἔστρεψε τὰ
[1, 1]	ἠβουλήθη ἀναρρῆξαι τὴν περιφέρειαν τῶν	κύκλων,	καὶ τὸ κράτος τοῦ ἐπικειμένου
[1, 1]	σοὶ βλέπον καὶ ἀκοῦον, λόγος	κυρίου,	ὁ δὲ νοῦς πατὴρ θεός.
[1, 1]	τῆς ἁρμονίας παρέκυψεν, ἀναρρήξας τὸ	κύτος,	καὶ ἔδειξε τῇ κατωφερεῖ φύσει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008