Livre, partie
[1, 1]	ἀγαθῶν. τοῦτο δὲ συνέβη μοι	λαβόντι	ἀπὸ τοῦ νοός μου, τουτέστι
[1, 1]	ἄλογον μορφήν· ἡ δὲ φύσις	λαβοῦσα	τὸν ἐρώμενον περιεπλάκη ὅλη καὶ
[1, 1]	ταῦτα, Ἐκ βουλῆς θεοῦ, ἥτις	λαβοῦσα	τὸν Λόγον καὶ ἰδοῦσα τὸν
[1, 1]	νοῦν ἔχουσιν; Εὐφήμει, ὦ οὗτος,	λαλῶν·	παραγίνομαι αὐτὸς ἐγὼ ὁ Νοῦς
[1, 1]	γέγονεν ὁ Ἄνθρωπος. Εὖ φῂς	λαλῶν·	φῶς καὶ ζωή ἐστιν ὁ
[1, 1]	εὐσεβείας καὶ γνώσεως κάλλος, Ὦ	λαοί,	ἄνδρες γηγενεῖς, οἱ μέθῃ καὶ
[1, 1]	καλεῖν μου τὸ ὄνομα καὶ	λέγοντά	μοι, Τί βούλει ἀκοῦσαι καὶ
[1, 1]	ἀπέραντον τέλος· ἄρχεται γάρ, οὗ	λήγει·	ἡ δὲ τούτων περιφορά, καθὼς
[1, 1]	ὁ κρείττων τῶν ἐπαίνων. δέξαι	λογικὰς	θυσίας ἁγνὰς ἀπὸ ψυχῆς καὶ
[1, 1]	ἄλογα οὐ γὰρ ἐπεῖχε τὸν	Λόγον>	ἀὴρ δὲ πετεινὰ ἤνεγκε, καὶ
[1, 1]	γενῶν. ἄκουε λοιπόν, ὃν ποθεῖς	λόγον	ἀκοῦσαι. τῆς περιόδου πεπληρωμένης ἐλύθη
[1, 1]	ἦν διὰ τὸν ἐπιφερόμενον πνευματικὸν	λόγον	εἰς ἀκοήν. ὁ δὲ Ποιμάνδρης
[1, 1]	γάρ σοι ἀνήπλωσα τὸν πρῶτον	λόγον.	Ἰδοὺ σιωπῶ, ἔφην ἐγώ. Ἐγένετο
[1, 1]	βουλῆς θεοῦ, ἥτις λαβοῦσα τὸν	Λόγον	καὶ ἰδοῦσα τὸν καλὸν κόσμον
[1, 1]	ὁρῶν διὰ τὸν τοῦ Ποιμάνδρου	λόγον.	ὡς δὲ ἐν ἐκπλήξει μου
[1, 1]	φωνῇ πυρός, ἐκ δὲ φωτὸς	λόγος	ἅγιος ἐπέβη τῇ φύσει, καὶ
[1, 1]	{τοῦ θεοῦ} ὁ τοῦ θεοῦ	Λόγος	εἰς τὸ καθαρὸν τῆς φύσεως
[1, 1]	ἐν σοὶ βλέπον καὶ ἀκοῦον,	λόγος	κυρίου, ὁ δὲ νοῦς πατὴρ
[1, 1]	ὁ δὲ ἐκ Νοὸς φωτεινὸς	Λόγος	υἱὸς θεοῦ. Τί οὖν; φημί.
[1, 1]	ὅπερ ἔχει ὁ τοῦ θεοῦ	λόγος;	φημὶ ἐγώ, Ὅτι ἐκ φωτὸς
[1, 1]	τοῦ ἀγαθοῦ, καὶ ἡ τοῦ	λόγου	ἐκφορὰ γεννήματα ἀγαθῶν. τοῦτο δὲ
[1, 1]	τοῦ Ποιμάνδρου, τοῦ τῆς αὐθεντίας	λόγου.	θεόπνους γενόμενος τῆς ἀληθείας ἦλθον.
[1, 1]	καὶ αὐτὸς γὰρ ἐρῶ τοῦ	λόγου.	ὁ δὲ Ποιμάνδρης εἶπε, Τοῦτό
[1, 1]	καθοδηγὸς ἐγενόμην τοῦ γένους, τοὺς	λόγους	διδάσκων, πῶς καὶ τίνι τρόπῳ
[1, 1]	ἔσπειρα αὐτοῖς τοὺς τῆς σοφίας	λόγους	καὶ ἐτράφησαν ἐκ τοῦ ἀμβροσίου
[1, 1]	δὲ θεὸς εὐθὺς εἶπεν ἁγίῳ	λόγῳ,	Αὐξάνεσθε ἐν αὐξήσει καὶ πληθύνεσθε
[1, 1]	ζωὴ καὶ φῶς ὑπάρχων, ἀπεκύησε	λόγῳ	ἕτερον Νοῦν δημιουργόν, ὃς θεὸς
[1, 1]	δὲ δημιουργὸς Νοῦς σὺν τῷ	Λόγῳ,	ὁ περιίσχων τοὺς κύκλους καὶ
[1, 1]	τοῖς ἰδίοις. ἅγιος εἶ, ὁ	λόγῳ	συστησάμενος τὰ ὄντα. ἅγιος εἶ,
[1, 1]	φύσιν χωρεῖ. καὶ οὕτως ὁρμᾷ	λοιπὸν	ἄνω διὰ τῆς ἁρμονίας, καὶ
[1, 1]	τέλους καὶ ἀρχῶν γενῶν. ἄκουε	λοιπόν,	ὃν ποθεῖς λόγον ἀκοῦσαι. τῆς
[1, 1]	τέλος τοῖς γνῶσιν ἐσχηκόσι, θεωθῆναι.	λοιπόν,	τί μέλλεις; οὐχ ὡς πάντα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/05/2008