HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hermès Trismégiste, livre I (première partie : Poimandrrès)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


θ  =  30 formes différentes pour 57 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, partie
[1, 1]   ἑαυτούς, ἄνδρες γηγενεῖς, εἰς  θάνατον   ἐκδεδώκατε, ἔχοντες ἐξουσίαν τῆς ἀθανασίας
[1, 1]   τῷ αἰσθητῷ κόσμῳ, ἐξ οὗ  θάνατος   ἀρδεύεται. Ἐνόησας ὀρθῶς, οὗτος.
[1, 1]   ἀθάνατον, καὶ τὸν αἴτιον τοῦ  θανάτου   ἔρωτα, καὶ πάντα τὰ ὄντα.
[1, 1]   αὐτῶν καταφλυαρήσαντες ἀπέστησαν, τῇ τοῦ  θανάτου   ὁδῷ ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότες, οἱ δὲ
[1, 1]   διὰ τί ἄξιοί εἰσι τοῦ  θανάτου   οἱ ἐν τῷ θανάτῳ ὄντες;
[1, 1]   πλανώμενος, αἰσθητῶς πάσχων τὰ τοῦ  θανάτου.   Τί τοσοῦτον ἁμαρτάνουσιν, ἔφην ἐγώ,
[1, 1]   τοῦ παραδοῦναι τὸ σῶμα ἰδίῳ  θανάτῳ   μυσάττονται τὰς αἰσθήσεις, εἰδότες αὐτῶν
[1, 1]   τοῦ θανάτου οἱ ἐν τῷ  θανάτῳ   ὄντες; Ὅτι προκατάρχεται τοῦ οἰκείου
[1, 1]   ἐπιμιγεῖσα τῷ Ἀνθρώπῳ ἤνεγκέ τι  θαῦμα   θαυμασιώτατον· ἔχοντος γὰρ αὐτοῦ τῆς
[1, 1]   τῷ Ἀνθρώπῳ ἤνεγκέ τι θαῦμα  θαυμασιώτατον·   ἔχοντος γὰρ αὐτοῦ τῆς ἁρμονίας
[1, 1]   μοι ἤνοικτο ῥοπῇ, καὶ ὁρῶ  θέαν   ἀόριστον, φῶς δὲ πάντα γεγενημένα,
[1, 1]   τὴν φύσιν καὶ τὴν μεγίστην  θέαν,   καὶ ἦργμαι κηρύσσειν τοῖς ἀνθρώποις
[1, 1]   Ποιμάνδρης ἐμοί, Ἐνόησας, φησί τὴν  θέαν   ταύτην τι καὶ βούλεται;
[1, 1]   μοι, Τί βούλει ἀκοῦσαι καὶ  θεάσασθαι,   καὶ νοήσας μαθεῖν καὶ γνῶναι;
[1, 1]   θεοῦ, νήψατε, παύσασθε δὲ κραιπαλῶντες,  θελγόμενοι   ὕπνῳ ἀλόγῳ. Οἱ δὲ ἀκούσαντες
[1, 1]   πάλιν, Ἔχε νῷ σῷ ὅσα  θέλεις   μαθεῖν, κἀγώ σε διδάξω. τοῦτο
[1, 1]   σοι πανταχοῦ. φημὶ ἐγώ, Μαθεῖν  θέλω   τὰ ὄντα καὶ νοῆσαι τὴν
[1, 1]   φωνῇ τινι ἡδείᾳ ὑμνουσῶν τὸν  θεόν·   καὶ τότε τάξει ἀνέρχονται πρὸς
[1, 1]   τούτων φύσιν καὶ γνῶναι τὸν  θεόν·   πῶς, ἔφην, ἀκοῦσαι βούλομαι. φησὶν
[1, 1]   Ποιμάνδρου, τοῦ τῆς αὐθεντίας λόγου.  θεόπνους   γενόμενος τῆς ἀληθείας ἦλθον. διὸ
[1, 1]   ψυχῶν. δὲ Νοῦς  θεός,   ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς
[1, 1]   δὲ θηλυκὰ ὁμοίως. δὲ  θεὸς   εὐθὺς εἶπεν ἁγίῳ λόγῳ, Αὐξάνεσθε
[1, 1]   ἔχων· ὄντως γὰρ καὶ  θεὸς   ἠράσθη τῆς ἰδίας μορφῆς, παρέδωκε
[1, 1]   φῶς καὶ ζωή ἐστιν  θεὸς   καὶ πατήρ, ἐξ οὗ ἐγένετο
[1, 1]   τῷ πατρὶ θεῷ. ἅγιος  θεὸς   καὶ πατὴρ τῶν ὅλων. ἅγιος
[1, 1]   Νοῦς ἐμός; φησὶ γὰρ  θεός·   ἔννους ἄνθρωπος ἀναγνωρισάτω ἑαυτόν»
[1, 1]   ἔφη, ἐγὼ Νοῦς σὸς  θεός,   πρὸ φύσεως ὑγρᾶς τῆς
[1, 1]   τῶν ἰδίων δυνάμεων. ἅγιος  θεός,   ὃς γνωσθῆναι βούλεται καὶ γινώσκεται
[1, 1]   κυρίου, δὲ νοῦς πατὴρ  θεός.   οὐ γὰρ διίστανται ἀπ´ ἀλλήλων·
[1, 1]   πατὴρ τῶν ὅλων. ἅγιος  θεὸς,   οὗ βουλὴ τελεῖται ἀπὸ
[1, 1]   λόγῳ ἕτερον Νοῦν δημιουργόν, ὃς  θεὸς   τοῦ πυρὸς καὶ πνεύματος ὤν,
[1, 1]   διοικητόρων τήν τε μορφὴν τοῦ  θεοῦ   ἐμειδίασεν ἔρωτι, ὡς ἅτε τῆς
[1, 1]   ἐκεῖνος πρὸς ταῦτα, Ἐκ βουλῆς  θεοῦ,   ἥτις λαβοῦσα τὸν Λόγον καὶ
[1, 1]   στοιχείων {τοῦ θεοῦ} τοῦ  θεοῦ   Λόγος εἰς τὸ καθαρὸν τῆς
[1, 1]   χωρεῖ» ὅπερ ἔχει τοῦ  θεοῦ   λόγος; φημὶ ἐγώ, Ὅτι ἐκ
[1, 1]   κατωφερεῖ φύσει τὴν καλὴν τοῦ  θεοῦ   μορφὴν, ὃν ἰδοῦσα ἀκόρεστον κάλλος
[1, 1]   ἐκδεδωκότες καὶ τῇ ἀγνωσίᾳ τοῦ  θεοῦ,   νήψατε, παύσασθε δὲ κραιπαλῶντες, θελγόμενοι
[1, 1]   ἐκ τῶν κατωφερῶν στοιχείων {τοῦ  θεοῦ}   τοῦ θεοῦ Λόγος εἰς
[1, 1]   πάντων σύνδεσμος ἐκ βουλῆς  θεοῦ·   πάντα γὰρ ζῷα ἀρρενοθήλεα ὄντα
[1, 1]   τῆς ἀνθρωπότητος διὰ σοῦ ὑπὸ  θεοῦ   σωθῇ; ταῦτα εἰπὼν Ποιμάνδρης
[1, 1]   ἐκ Νοὸς φωτεινὸς Λόγος υἱὸς  θεοῦ.   Τί οὖν; φημί. Οὕτω γνῶθι·
[1, 1]   ἰσχύος ὅλης εὐλογίαν τῷ πατρὶ  θεῷ.   ἅγιος θεὸς καὶ πατὴρ
[1, 1]   παραδιδόασι, καὶ δυνάμεις γενόμενοι ἐν  θεῷ   γίνονται. τοῦτό ἐστι τὸ ἀγαθὸν
[1, 1]   ὅλης, ἐκέλευσα αὐτοῖς εὐχαριστεῖν τῷ  θεῷ   καὶ ἀναπληρώσαντες τὴν εὐχαριστίαν ἕκαστος
[1, 1]   ἀγαθὸν τέλος τοῖς γνῶσιν ἐσχηκόσι,  θεωθῆναι.   λοιπόν, τί μέλλεις; οὐχ ὡς
[1, 1]   καθ´ ἑαυτὰ συμμεμιγμένα, ὡς μὴ  θεωρεῖσθαι   τὴν γῆν ἀπὸ τοῦ ὕδατος·
[1, 1]   αὐτοῦ τὴν ἰδέαν· ἀνανεύσαντος δέ,  θεωρῶ   ἐν τῷ νοΐ μου τὸ
[1, 1]   ἀρρενικὰ ἐν μέρει, τὰ δὲ  θηλυκὰ   ὁμοίως. δὲ θεὸς εὐθὺς
[1, 1]   τούτων γένεσις τοιῷδε τρόπῳ·  θηλυκὴ   γὰρ γῆ ἦν καὶ ὕδωρ
[1, 1]   εἶχε ζῷα τετράποδα καὶ ἑρπετά,  θηρία   ἄγρια καὶ ἥμερα. δὲ
[1, 1]   πάντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων, τὰ  θνητὰ   πάσχει ὑποκείμενος τῇ εἱμαρμένῃ. ὑπεράνω
[1, 1]   ζῷα διπλοῦς ἐστιν ἄνθρωπος,  θνητὸς   μὲν διὰ τὸ σῶμα, ἀθάνατος
[1, 1]   κατανοῆσαι. καὶ τοῦ τῶν  θνητῶν   κόσμου καὶ τῶν ἀλόγων ζῴων
[1, 1]   ἀπλεονέκτητον, καὶ τῇ πέμπτῃ τὸ  θράσος   τὸ ἀνόσιον καὶ τῆς τόλμης
[1, 1]   τὴν ὀξύτητα τοῦ πυρὸς προσβάλλων  θρώσκει   αὐτὸν αἰσθητικῶς καὶ μᾶλλον ἐπὶ
[1, 1]   εἰς τὰς ἐνεργείας. καὶ  θυμὸς   καὶ ἐπιθυμία εἰς τὴν
[1, 1]   κρείττων τῶν ἐπαίνων. δέξαι λογικὰς  θυσίας   ἁγνὰς ἀπὸ ψυχῆς καὶ καρδίας




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/05/2008