Livre, Chap.
[1, 5]	ἔτι δύο περιστερῶν ἢ τρυγόνων	ζεῦγος	ὑπὲρ ἁμαρτίας κελεύει διὰ Μωσέως
[1, 6]	φρονοῦντας. Ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν	ζῆλος	καὶ ἔρις, οὐχὶ σαρκικοί ἐστε
[1, 6]	τῆς σαρκὸς φρονοῦντες, ἐπιθυμοῦντες, ἐρῶντες,	ζηλοῦντες,	μηνιῶντες, φθονοῦντες· οὐ γὰρ ὅτι
[1, 8]	Ἀλλὰ καὶ ὁ στρατηγὸς χρημάτων	ζημίας	καὶ τὰς εἰς αὐτὰ τὰ
[1, 13]	ἃ δὲ πρὸς τὸ εὖ	ζῆν	ἁρμόττει, ἐξ ὧν τὸ ἀίδιον
[1, 5]	τὴν προσηγορίαν ἔαρ παντὸς τοῦ	ζῆν	διὰ τὸ ἀγήρω εἶναι τὴν
[1, 13]	τὰ δὲ πρὸς τὸ εὖ	ζῆν	διατάττεται. Ὅσα μὲν οὖν πρὸς
[1, 13]	δὲ ἔνθεν πρὸς τὸ εὖ	ζῆν	ἐκεῖσε ἀναπτεροῖ, ἀναλόγως καὶ τῶν
[1, 13]	ἀναγκαίων τὰ μὲν πρὸς τὸ	ζῆν	ἐστι τὸ ἐνταῦθα μόνον, τὰ
[1, 12]	ποιησαμένους τοῖς ἔργοις, τῷ ὄντι	ζῆν.	~Ὅτι ὡς τὸ κατόρθωμα κατὰ
[1, 13]	μὲν οὖν πρὸς τὸ ἐθνικὸν	ζῆν	παραγγέλλεται, ταῦτα καὶ παρὰ τοῖς
[1, 13]	καθηκόντων τὰ μὲν πρὸς τὸ	ζῆν,	τὰ δὲ πρὸς τὸ εὖ
[1, 13]	ὧν τὸ ἀίδιον ἐκεῖνο περιγίνεται	ζῆν,	ταῦτα δὲ ἐν ὑπογραφῆς μέρει
[1, 12]	τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν φημὶ χρῆναι	ζῆν	τε ὡς ὑφηγεῖται ἡ ἀλήθεια,
[1, 8]	ἐξεύρηται, ὅτι πνεῦμα φοβούμενον κύριον	ζήσεται·	ἡ γὰρ ἐλπὶς ἐπὶ τὸν
[1, 10]	αὐτά· δίκαιος οὗτός ἐστι, ζωῇ	ζήσεται,	λέγει κύριος. Ταῦτα ὑποτύπωσιν Χριστιανῶν
[1, 8]	θεὸς τὴν μετάνοιαν ὑπὸ φιλαγαθίας	ζητεῖ	ἐνδείκνυταί τε παρὰ τὴν οἰκονομίαν
[1, 6]	λόγον τῶν οὐρανῶν· ἐντεῦθεν τὸ	ζητῆσαι	μαστεῦσαι καλεῖται, ὅτι τοῖς ζητοῦσιν
[1, 6]	μακάριος Παῦλος ἀπήλλαξεν ἡμᾶς τῆς	ζητήσεως	ἐν τῇ προτέρᾳ πρὸς Κορινθίους
[1, 5]	ἐκ τῆς παιδίον προσηγορίας γενομένης	ζητήσεως	ἐν τοῖς ἀποστόλοις, ὅστις αὐτῶν
[1, 10]	μὲν οὖν συνηγόρους ἡμῖν τῆς	ζητήσεως	ταύτης ἐπισπάσασθαι φιλοσόφους, οἵ φασιν
[1, 5]	προσάγεται τὰ παιδία καὶ ἡμεῖς	ζητοῦμεν	τὴν μητέρα, τὴν ἐκκλησίαν. Τὸ
[1, 5]	δὲ Ἐφεσίοις γράφων ἀπεκάλυψεν τὸ	ζητούμενον	ὧδέ πως λέγων μέχρι καταντήσωμεν
[1, 10]	φρόνησιν. Τὸ γὰρ ἀγαθὸν τῷ	ζητοῦντι	εὑρίσκεται καὶ ὁρᾶσθαι τῷ εὑρόντι
[1, 6]	ζητῆσαι μαστεῦσαι καλεῖται, ὅτι τοῖς	ζητοῦσιν	νηπίοις τὸν λόγον αἱ πατρικαὶ
[1, 10]	ἀντισοῦν τοῦ τῆς δικαιοσύνης ἐνδεικνύμενος	ζυγοῦ	{ἀλλ´ ἢ} οὐχ οὕτως» φησίν
[1, 8]	τὰ ἔργα αὐτοῦ κρινεῖ» ἀγαθοῦ	ζυγοῦ	πρόσωπον ἡμῖν δικαιοσύνης τὸν Ἰησοῦν
[1, 10]	ἐπαινετικὸν μεταχειριστέον καὶ καθάπερ ἐπὶ	ζυγοῦ	τὰς ἰσοστασίους ἀντισηκώσωμεν τοῦ δικαίου
[1, 9]	καὶ ὁ ὄνος, τὰ νωθῆ	ζῷα	καὶ τὰ μωρά, εἴσεται τὸν
[1, 6]	βουκολίων ἔξεστι μαθεῖν. Τὰ γὰρ	ζῷα	ταῦτα τοῦ ἔτους κατὰ τὴν
[1, 6]	Ὃ γὰρ γέγονεν ἐν αὐτῷ,	ζωή	ἐστιν. Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν»
[1, 10]	ποιῆσαι αὐτά· δίκαιος οὗτός ἐστι,	ζωῇ	ζήσεται, λέγει κύριος. Ταῦτα ὑποτύπωσιν
[1, 13]	Χριστῷ βούλημα ἕν, κατορθούμενον ἀιδίῳ	ζωῇ·	καὶ γὰρ ὁ βίος ὁ
[1, 6]	χάριν ὑπάρχουσα, τρόφιμος δὲ ὡς	ζωή,	λευκὴ δὲ ὡς ἡμέρα Χριστοῦ,
[1, 6]	καὶ ἀναγεννηθῆναι τελείωσίς ἐστιν ἐν	ζωῇ·	οὐ γάρ ποτε ἀσθενεῖ ὁ
[1, 10]	δὲ καὶ δι´ Ἰεζεκιὴλ ἡ	ζωὴ	τὰς ἐντολάς· ἡ ψυχὴ ἡ
[1, 6]	τὴν ἐκ κατηχήσεως ἀνατρέφουσαν εἰς	ζωὴν	ἀίδιον. Ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπότισα»
[1, 6]	ζωήν, τί περαιτέρω τοῦ κεκτῆσθαι	ζωὴν	ἀίδιον ὑπολείπεται; οὐδὲν δὲ ἐνδεῖ
[1, 6]	πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν ἔχει	ζωὴν	αἰώνιον» Εἰ τοίνυν οἱ πιστεύσαντες
[1, 6]	καὶ πιστεύων ἐπ´ αὐτὸν ἔχῃ	ζωὴν	αἰώνιον, καὶ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν
[1, 6]	πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει	ζωὴν	αἰώνιον καὶ εἰς κρίσιν οὐκ
[1, 10]	εἰς μακάριον βίον, γέρας εὐζωίας,	ζωὴν	αἰώνιον. ~Ὅτι διὰ νόμου καὶ
[1, 6]	ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων καὶ	ζωὴν	διδοὺς τῷ κόσμῳ. Καὶ ὁ
[1, 6]	ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν	ζωήν.	Οὕτω τὸ πιστεῦσαι μόνον καὶ
[1, 6]	τοίνυν οἱ πιστεύσαντες ἔχομεν τὴν	ζωήν,	τί περαιτέρω τοῦ κεκτῆσθαι ζωὴν
[1, 1]	προτροπὴ καλή, δι´ ὑπακοῆς εὐλόγου	ζωῆς	ἀιδίου ὄρεξις, νοερῷ καταβληθεῖσα χωρίῳ.
[1, 6]	δέ ἐστιν ὁ λόγος πηγὴ	ζωῆς»	βρύουσα καὶ ποταμὸς εἴρηται ἐλαίου,
[1, 9]	καὶ οἱ νεκροὶ δὲ τῆς	ζωῆς	ἐνδεεῖς καὶ τοῦ ποιμένος τὰ
[1, 6]	ἐστιν ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου	ζωῆς.	Ἐνταῦθα τὸ μυστικὸν τοῦ ἄρτου
[1, 10]	μηνύεται λέγοντος ἄκουε, Ἰσραήλ, ἐντολὰς	ζωῆς,	ἐνωτίσασθε γνῶναι φρόνησιν» Διὰ δὲ
[1, 6]	πρῶτον ἀρξάμενοι τῶν ὅρων τῆς	ζωῆς	ἤδη τέλειοι, ζῶμεν δὲ ἤδη
[1, 1]	προτρεπτικὴ γὰρ ἡ πᾶσα θεοσέβεια,	ζωῆς	τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης
[1, 6]	ὅρων τῆς ζωῆς ἤδη τέλειοι,	ζῶμεν	δὲ ἤδη οἱ θανάτου κεχωρισμένοι.
[1, 10]	ἀδίκως, ἀφανίσωμεν αὐτὸν ὥσπερ Ἅιδης	ζῶντα.	Τοῦτο μὲν οὖν καὶ περὶ
[1, 9]	οὗτος· ἐμὲ ἐγκατέλιπον, πηγὴν ὕδατος	ζῶντος,	καὶ ὤρυξαν λάκκους συντετριμμένους, οἳ
[1, 6]	ὑφ´ οὗ διαπλάττεται τὸ ἔμβρυον,	ζωογονεῖται.	Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ἀποκύησιν
[1, 12]	χάριν αὐτῷ. Τὸ γάρ τοι	ζῷον	τὸ λογικόν, τὸν ἄνθρωπον λέγω,
[1, 8]	ὑπ´ αὐτοῦ δημιουργηθέντων καὶ φιλόθεον	ζῷον.	Φιλάνθρωπος ἄρα ὁ θεός, φιλάνθρωπος
[1, 6]	τοιαύτη γὰρ ἡ τοῦ γάλακτος	ζωοτρόφος	οὐσία, φιλοστόργοις πηγάζουσα μαστοῖς· ὡς
[1, 4]	ὄνομα ἄρρενός τε καὶ θήλεος	ζῴου·	αὐτὸς δὲ ἡμᾶς ὁ κύριος
[1, 6]	δὲ καὶ τὸ σπέρμα τοῦ	ζῴου	ἀφρὸν εἶναι τοῦ αἵματος κατ´
[1, 7]	ὁ Θρᾷξ ἐπισχεῖν οὐκ ἴσχυσεν	Ζώπυρος,	ἀλλ´ ὠνητὸν ἀνδράποδον ὁ Ζώπυρος
[1, 7]	Ζώπυρος, ἀλλ´ ὠνητὸν ἀνδράποδον ὁ	Ζώπυρος	ἦν, καὶ τῶν Θεμιστοκλέους παίδων
[1, 9]	οἱ διψῶντες τῆς πηγῆς τῆς	ζωτικῆς,	ἀφ´ ἧς οἱ μεταλαβόντες οὐκέτι
[1, 6]	ἐλπίδος δίκην ἐκρυέντος αἵματος τὸ	ζωτικὸν	τῆς πίστεως ὑπεκλύεται. Εἰ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/12/2009