Vers
[1100]	τε Μανῆν ἡ Σύρα βωστρησάτω	κ᾽	τοῦ χωρίου. ~οὐ γὰρ οἷόν
[950]	τῇδε; ποῦ ποτ᾽ εἰσὶ πολλοὶ	κἀγαθοί;	~(Οἰκέτης) ~τοισδὶ φέρε δῶ· πολλοὶ
[950]	φέρε δῶ· πολλοὶ γάρ εἰσι	κἀγαθοί.	~(Τρυγαῖος) τούτους ἀγαθοὺς ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης)
[500]	ἀνατετραμμένου χοῶς, ~ἄλλων τε πολλῶν	κἀγαθῶν	~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄθρει ~οἷον
[400]	ἡμέραν ~Ἕλλησιν ἄρξαι πᾶσι πολλῶν	κἀγαθῶν,	~χὤστις προθύμως ξυλλάβοι τῶν σχοινίων,
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλ᾽ εἰ ταῦτα δοκεῖ,	κἀγὼ	μαυτῷ βαλανεύσω. ~(Τρυγαῖος) σπονδὴ σπονδή.
[1100]	τὸν Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος)	~κἄγωγ᾽	ὅτι τένθης εἶ σὺ κἀλαζὼν
[550]	πρίν ποτ᾽ ἐπὶ σοῦ γλυκέα	κἀδάπανα	καὶ φίλα. ~τοῖς ἀγροίκοισιν γὰρ
[700]	~ἐς τὰς πλευρὰς πολλῇ στρατιᾷ	κἀδενδροτόμησε	τὸ νῶτον; ~τοιαῦτ᾽ ἀφελὼν κακὰ
[1200]	ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ τριδράχμους τοὺς	κάδους	ἐς τοὺς ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ
[300]	τόθ᾽ ὑμῖν ~πλεῖν μένειν βινεῖν	καθεύδειν,	~ἐς πανηγύρεις θεωρεῖν, ~ἑστιᾶσθαι κοτταβίζειν,
[850]	ὄντας ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε καὶ	καθεύδειν.	~(Οἰκέτης) ~ἡ παῖς λέλουται καὶ
[600]	πόλις γὰρ ὠχριῶσα κἀν φόβῳ	καθημένη,	~ἅττα διαβάλοι τις αὐτῇ, ταῦτ᾽
[900]	χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τις, οἱ	καθήμενοι	~ὑπὸ τοῦ δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς
[250]	φέρων, ~τούτῳ ταράξει τὰς πόλεις	καθήμενος.	~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽ ἀπόλοιτο καὶ
[450]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ Λάμαχ᾽ ἀδικεῖς ἐμποδὼν	καθήμενος.	~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς σῆς
[1200]	~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽ ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ	καθήμενος;	~(Τρυγαῖος) ~ἔγωγε νὴ Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽
[150]	θεῶν ἐμοὶ δοκῶ, ~καὶ δὴ	καθορῶ	τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ Διός.
[1250]	~σύν ῥ᾽ ἔβαλον ῥινούς τε	καὶ	ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ
[1250]	καὶ τὰ τοιαυτί· ~ἄριστον προτίθεντο	καὶ	ἅτθ᾽ ἥδιστα πάσασθαι. ~(Παῖς) Λαμάχου>
[800]	~τὸν χορὸν εἶχον ἁδελφός ~τε	και	αὐτός, ἄμφω ~Γοργόνες ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι
[300]	ὅταν λάβωμεν αὐτήν, τηνικαῦτα χαίρετε	~καὶ	βοᾶτε καὶ γελᾶτ᾽ ἤδη ~γὰρ
[0]	~μιαρὸν τὸ χρῆμα καὶ κάκοσμον	καὶ	βορόν· ~χὤτου ποτ᾽ ἐστὶ δαιμόνων
[700]	~τοιαῦτ᾽ ἀφελὼν κακὰ καὶ φόρτον	καὶ	βωμολοχεύματ᾽ ἀγεννῆ ~ἐποίησε τέχνην μεγάλην
[950]	ἅπερ αἱ ~μοιχευόμεναι δρῶσι γυναῖκες.	~καὶ	γὰρ ἐκεῖναι παρακλίνασαι ~τῆς αὐλείας
[200]	τὰς πόλεις βουλεύεται. ~ἀλλ᾽ εἶμι·	καὶ	γὰρ ἐξιέναι γνώμην ἐμὴν ~μέλλει·
[750]	ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων ἀποκνίσματα μηχανοδίφας.	~καὶ	γὰρ ἔφασχ᾽ ὁ πατὴρ ὃ
[350]	καὶ πολὺ νεώτερον, ~ἀπαλλαγέντα πραγμάτων.	~καὶ	γὰρ ἱκανὸν χρόνον ἀπολλύμεθα καὶ
[1200]	εἴσιτε ~ἐπὶ δεῖπνον ὡς τάχιστα·	καὶ	γὰρ οὑτοσὶ ~ὅπλων κάπηλος ἀχθόμενος
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~ὄπτα καλῶς νυν αὐτά·	καὶ	γὰρ οὑτοσὶ ~προσέρχεται δάφνῃ τις
[750]	ὑμᾶς εἰκὸς καὶ μνήμονας εἶναι.	~καὶ	γὰρ πρότερον πράξας κατὰ νοῦν
[200]	οἴμοι δείλαιος. ~φέρ᾽ αὐτὸν ἀποδρῶ·	καὶ	γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην ~καὐτὸς θυείας
[300]	ἐστ᾽ ἀναγκαίως ἔχον. ~ἥδομαι γὰρ	καὶ	γέγηθα καὶ πέπορδα καὶ γελῶ
[300]	αὐτήν, τηνικαῦτα χαίρετε ~καὶ βοᾶτε	καὶ	γελᾶτ᾽ ἤδη ~γὰρ ἐξέσται τόθ᾽
[300]	γὰρ καὶ γέγηθα καὶ πέπορδα	καὶ	γελῶ ~μᾶλλον ἢ τὸ γῆρας
[500]	ἀλλήλας λαλοῦσιν αἱ πόλεις ~διαλλαγεῖσαι	καὶ	γελῶσιν ἄσμεναι, ~καὶ ταῦτα δαιμονίως
[550]	~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ τοῖς δικαίοις	καὶ	γεωργοῖς ἡμέρα, ~ἄσμενός σ᾽ ἰδὼν
[550]	στῖφος αὐτῶν φαίνεται ~καὶ πυκνὸν	καὶ	γοργὸν ὥσπερ μᾶζα καὶ πανδαισία.
[500]	μύρου. ~(Ἑρμῆς) ~μῶν οὖν ὅμοιον	καὶ	γυλιοῦ στρατιωτικοῦ; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ
[650]	νῦν ~ἀπορῶν ὁ δῆμος ἐπιτρόπου	καὶ	γυμνὸς ὢν ~τοῦτον τέως τὸν
[950]	οἵ σου τρυχόμεθ᾽ ἤδη ~τρία	καὶ	δέκ᾽ ἔτη, ~λῦσον δὲ μάχας
[150]	εἶναι τῶν θεῶν ἐμοὶ δοκῶ,	~καὶ	δὴ καθορῶ τὴν οἰκίαν τὴν
[300]	παῦ᾽ ὀρχούμενος. ~(Χορός) ἢν ἰδοὺ	καὶ	δὴ πέπαυμαι. ~(Τρυγαῖος) φῄς γε,
[900]	ἔσθ᾽ ὁ γὰρ βωμὸς θύρασι	καὶ	δή. ~(Χορός) ~ἐπείγετέ νυν ἐν
[250]	ὦ γεωργοὶ κἄμποροι καὶ τέκτονες	~καὶ	δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι καὶ ξένοι
[50]	ῥώμῃ πίσυνος, ~πρὶν ἂν ἰδίῃς	καὶ	διαλύσῃς ~ἄρθρων ἶνας πτερύγων ῥύμῃ.
[750]	ἡμῖν κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν μεγάλοις	καὶ	διανοίαις καὶ σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοις,
[600]	~οἱ δ᾽ ἅτ᾽ ὄντες αἰσχροκερδεῖς	καὶ	διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς τὸν
[700]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ φιλτάτη δεῦρ᾽ ἐλθὲ	καὶ	δός μοι κύσαι. ~ἆρ᾽ ἂν
[200]	~(Τρυγαῖος) ~βαβαὶ βαβαιὰξ ὡς μεγάλα	καὶ	δριμέα ~τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ
[1250]	ἔνθα δ᾽ ἅμ᾽ οἰμωγή τε	καὶ	εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀνδρῶν
[750]	τε γάμους ἀνδρῶν τε δαῖτας	~καὶ	θαλίας μακάρων· σοὶ γὰρ τάδ᾽
[800]	λαβών, ~καὶ τὴν πύελον κατάκλυζε	καὶ	θέρμαιν᾽ ὕδωρ, ~στόρνυ τ᾽ ἐμοὶ
[1000]	~ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ σπλάγχν᾽ εἶμι	καὶ	θυλήματα. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ μελήσει ταῦτά
[1050]	ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι πολέμοιο ~Εἰρήνην εἵλοντο	καὶ	ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ. ~αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ
[850]	~ἅπαντας ὄντας ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε	καὶ	καθεύδειν. ~(Οἰκέτης) ~ἡ παῖς λέλουται
[700]	τὰς σκηνὰς πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν	καὶ	κακοποιεῖν. ~ἀλλὰ φυλάττετε ταῦτ᾽ ἀνδρείως·
[0]	τὰς ὁλκάδας. ~μιαρὸν τὸ χρῆμα	καὶ	κάκοσμον καὶ βορόν· ~χὤτου ποτ᾽
[300]	βοηθήσωμεν, εἴπερ πώποτε, ~τάξεων ἀπαλλαγέντες	καὶ	κακῶν φοινικικῶν· ~ἡμέρα γὰρ ἐξέλαμψεν
[450]	μή. ~(Τρυγαῖος) ~ὑπότεινε δὴ πᾶς	καὶ	κάταγε τοῖσιν κάλῳς. ~(Ἑρμῆς) ὦ
[1250]	~εἰρήνης οὔσης· ἀμαθές γ᾽ εἶ	καὶ	κατάρατον. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~οἱ δ᾽
[350]	~καὶ γὰρ ἱκανὸν χρόνον ἀπολλύμεθα	καὶ	κατατετρίμμεθα ~πλανώμενοι ἐς Λύκειον κἀκ
[1150]	ἡμῶν τοὺς δ᾽ ἄνω τε	καὶ	κάτω ~ἐξαλείφοντες δὶς ἢ τρίς.
[850]	ὡς καλόν. ~(Οἰκέτης) ~διὰ ταῦτα	καὶ	κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽ ἐνταυθοῖ γὰρ οὖν>
[300]	τὸν κάτωθεν Κέρβερον, ~μὴ παφλάζων	καὶ	κεκραγὼς ὥσπερ ἡνίκ᾽ ἐνθάδ᾽ ἦν,
[1050]	~(Τρυγαῖος) ἥσθην χαροποῖσι πιθήκοις. ~(Ἱεροκλῆς)	~καὶ	κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε, ~ὧν
[350]	~(Τρυγαῖος) οὐδὲν πονηρόν, ἀλλ᾽ ὅπερ	καὶ	Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας ὦ κακόδαιμον.
[1250]	σὺ μὴ εἴης ~ἀνδρὸς βουλομάχου	καὶ	κλαυσιμάχου τινὸς υἱός. ~ἄπερρε καὶ
[700]	Διός, ὅστις ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων	καὶ	κλεινότατος γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί φησ᾽
[100]	ἕξετ᾽ ἐν ὥρᾳ ~κολλύραν μεγάλην	καὶ	κόνδυλον ὄψον ἐρ᾽ αὐτῇ. ~(Παιδίον)
[950]	δέκ᾽ ἔτη, ~λῦσον δὲ μάχας	καὶ	κορκορυγάς, ~ἵνα Λυσιμάχην σε καλῶμεν.
[700]	~ὅσας δὲ κατέδει ξόλικας ἑφθὰς	καὶ	κρέα. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ
[1100]	ἥδομαι ~κράνους ἀπηλλαγμένος ~τυροῦ τε	καὶ	κρομμύων. ~οὐ γὰρ φιληδῶ μάχαις,
[500]	~καὶ ταῦτα δαιμονίως ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι	καὶ	κυάθους προσκείμεναι. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ τῶνδε
[650]	ἔζη, ~καὶ λάλος καὶ συκοφάντης	~καὶ	κύκηθρον καὶ τάρακτρον, ~ταῦθ᾽ ἁπαξάπαντα
[1000]	ἰδεῖν ~χῆνας νήττας φάττας τροχίλους·	~καὶ	Κωπᾴδων ἐλθεῖν σπυρίδας, ~καὶ περὶ
[1150]	δὲ καὶ πυός τις ἔνδον	καὶ	λαγῷα τέτταρα, ~εἴ τι μὴ
[350]	ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ μὴ τετορήσω ταῦτα	καὶ	λακήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~μή νυν λακήσῃς,
[650]	~κεἰ πανοῦργος ἦν, ὅτ᾽ ἔζη,	~καὶ	λάλος καὶ συκοφάντης ~καὶ κύκηθρον
[1300]	ἔργον ἐστ᾽ ἢν μή τι	καὶ	μασῶνται. ~(Χορός) ~ἡμῖν μελήσει ταῦτά
[750]	δὸς τῷ φαλακρῷ ~τῶν τρωγαλίων,	καὶ	μἀφαίρει ~γενναιοτάτου τῶν ποιητῶν ~ἀνδρὸς
[900]	πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον καὶ στέμμα	καὶ	μάχαιραν, ~καὶ πῦρ γε τουτί,
[250]	Ἕλληνες καλὸν ~ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε	καὶ	μαχῶν ~ἐξελκύσαι τὴν πᾶσιν Εἰρήνην
[400]	σοι φράσω τι πρᾶγμα δεινὸν	καὶ	μέγα, ~ὃ τοῖς θεοῖς ἅπασιν
[900]	δέῃ. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ	καὶ	μεγάλῃ; ~(Χορός) μὴ μή. ~(Τρυγαῖος)
[350]	λαβεῖν· ~ἀλλὰ χάρισ᾽ ὦ φιλανθρωπότατε	καὶ	μεγαλοδωρότατε δαιμόνων, ~εἴ τι Πεισάνδρου
[700]	σύ γε ~ὦνθρωπε χαίρων ἄπιθι	καὶ	μέμνησό μου. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ κάνθαρ᾽
[250]	κἄμποροι καὶ τέκτονες ~καὶ δημιουργοὶ	καὶ	μέτοικοι καὶ ξένοι ~καὶ νησιῶται,
[1300]	~φλᾶν ταῦτα πάντα καὶ σποδεῖν,	καὶ	μὴ κενὰς παρέλκειν. ~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς
[250]	καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽ ἀπόλοιτο	καὶ	μὴ λθοι φέρων. ~(Πόλεμος) οὗτος.
[50]	διαλύσῃς ~ἄρθρων ἶνας πτερύγων ῥύμῃ.	~καὶ	μὴ πνεῖ μοι κακόν, ἀντιβολῶ
[950]	δῆτ᾽ ὦ πολυτιμήτη ~νὴ Δία,	καὶ	μὴ ποίει γ᾽ ἅπερ αἱ
[50]	οὐχ ὑγιαίνεις; ~(Τρυγαῖος) ~εὐφημεῖν χρὴ	καὶ	μὴ φλαῦρον ~μηδὲν γρύζειν ἀλλ᾽
[300]	καὶ μηκέτι. ~(Τρυγαῖος) τοῦτό νυν,	καὶ	μηκέτ᾽ ἄλλο μηδὲν ὀρχήσησθ᾽ ἔτι.
[300]	οὖν τουτί μ᾽ ἔασον ἑλκύσαι,	καὶ	μηκέτι. ~(Τρυγαῖος) τοῦτό νυν, καὶ
[350]	οὔτε τυρόν, ὡς ἀπολούμενος. ~(Ἑρμῆς)	καὶ	μὴν ἐπιτέτριψαί γε. ~(Τρυγαῖος) κᾆτα
[500]	ἄγε νυν ἄγε πᾶς. ~(Ἑρμῆς)	καὶ	μὴν ὁμοῦ στιν ἤδη. ~(Χορός)
[0]	δὸς αὐτῷ, τῷ κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ	~καὶ	μήποτ᾽ αὐτῆς μᾶζαν ἡδίω φάγοι.
[300]	δοκῶ μοι τήμερον, ~πρὶν μοχλοῖς	καὶ	μηχαναῖσιν ἐς τὸ φῶς ἀνελκύσαι
[150]	βδελυρὲ καὶ τολμηρὲ κἀναίσχυντε σὺ	~καὶ	μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ μιαρώτατε,
[150]	σὺ ~καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε	καὶ	μιαρώτατε, ~πῶς δεῦρ᾽ ἀνῆλθες ὦ
[750]	μοι τὴν χάριν ὑμᾶς εἰκὸς	καὶ	μνήμονας εἶναι. ~καὶ γὰρ πρότερον
[250]	λεῴ, ~ὡς τάχιστ᾽ ἄμας λαβόντες	καὶ	μοχλοὺς καὶ σχοινία· ~νῦν γὰρ
[150]	γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον ἄνω	~καὶ	μύρον ἐπιχεῖς; ὡς ἤν τι
[500]	τῆς καρδίας, ~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας	καὶ	μύρου. ~(Ἑρμῆς) ~μῶν οὖν ὅμοιον
[1050]	θύομεν. ~(Ἱεροκλῆς) ~ὦ μέλεοι θνητοὶ	καὶ	νήπιοι, ~(Τρυγαῖος) ἐς κεφαλὴν σοί.
[250]	δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι καὶ ξένοι	~καὶ	νησιῶται, δεῦρ᾽ ἴτ᾽ ὦ πάντες
[300]	θεὸν μὴ ξελκύσαι. ~(Χορός) ~οὔτι	καὶ	νῦν ἔστιν αὐτὴν ὅστις ἐξαιρήσεται,
[900]	πολλῷ μᾶλλον οἷός εἰμι. ~(Χορός)	~καὶ	νῦν σύ γε δῆλος εἶ·
[1250]	γ᾽ ἀντὶ τῶνδε μνᾶν ποτέ·	~καὶ	νῦν τί δράσω; τίς γὰρ
[300]	σκέλει χορεύετον. ~(Τρυγαῖος) ~μή τι	καὶ	νυνί γ᾽ ἔτ᾽ ἀλλὰ παῦε
[300]	τὴν ἀσπίδα. ~(Τρυγαῖος) ~μή τι	καὶ	νυνί γε χαίρετ᾽ οὐ γὰρ
[250]	τέκτονες ~καὶ δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι	καὶ	ξένοι ~καὶ νησιῶται, δεῦρ᾽ ἴτ᾽
[550]	ἀγρὸν ~ὡς τάχιστ᾽ ἄνευ δορατίου	καὶ	ξίφους κἀκοντίου· ~ὡς ἅπαντ᾽ ἤδη
[750]	ἐρεῖ νικῶντος ἐμοῦ ~κἀπὶ τραπέζῃ	καὶ	ξυμποσίοις, ~φέρε τῷ φαλακρῷ, δὸς
[400]	Ἑρμῆ ξύλλαβε ~ἡμῖν προθύμως τήνδε	καὶ	ξυνέλκυσον. ~καί σοι τὰ μεγάλ᾽
[850]	καταβάλλειν, ἐς γόνατα κύβδ᾽ ἑστάναι,	~καὶ	παγκράτιόν γ᾽ ὑπαλειψαμένοις νεανικῶς ~παίειν
[1000]	πιέζει, ~καὶ τὴν τράπεζαν οἴσομαι,	καὶ	παιδὸς οὐ δεήσει. ~(Χορός) ~τίς
[150]	τολμηρὲ κἀναίσχυντε σὺ ~καὶ μιαρὲ	καὶ	παμμίαρε καὶ μιαρώτατε, ~πῶς δεῦρ᾽
[550]	πυκνὸν καὶ γοργὸν ὥσπερ μᾶζα	καὶ	πανδαισία. ~(Τρυγαῖος) ~νὴ Δἴ ἡ
[1300]	δεῦρο κομίζειν ~δᾷδάς τε φέρειν,	καὶ	πάντα λεὼν συγχαίρειν κἀπιχορεύειν. ~καὶ
[300]	τοῖν ποδοῖν. ~(Χορός) ~ὡς κυκάτω	καὶ	πατείτω πάντα καὶ ταραττέτω, ~οὐ
[1300]	~(Ἡμιχόριον Β) τοῦ μὲν μέγα	καὶ	παχύ. ~(Ἡμιχόριον Α) τῆς δ᾽
[200]	~(Πόλεμος) ~ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς ἄθλιαι	καὶ	πεντάκις ~καὶ πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε
[300]	ἔχον. ~ἥδομαι γὰρ καὶ γέγηθα	καὶ	πέπορδα καὶ γελῶ ~μᾶλλον ἢ
[1000]	τροχίλους· ~καὶ Κωπᾴδων ἐλθεῖν σπυρίδας,	~καὶ	περὶ ταύτας ἡμᾶς ἁθρόους ~ὀψωνοῦντας
[600]	τὸ πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος	~καὶ	πίθος πληγεὶς ὑπ᾽ ὀργῆς ἀντελάκτισεν
[800]	τραγομάσχαλοι ἰχθυολῦμαι· ~ὧν καταχρεμψαμένη μέγα	καὶ	πλατὺ ~Μοῦσα θεὰ μετ᾽ ἐμοῦ
[900]	ἐκπίῃς οἴνου νέου λεπαστήν. ~(Χορός)	~καὶ	πλήν γε τῶν θεῶν ἀεί
[600]	δὲ συμμάχων ἔσειον τοὺς παχεῖς	καὶ	πλουσίους, ~αἰτίας ἂν προστιθέντες, ὡς
[900]	δ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἀνατετραμμένα ~φυσῶντα	καὶ	πνέοντα προσκινήσεται· ~ἕτεροι δὲ κείσονταί
[200]	Πρασιαὶ τρὶς ἄθλιαι καὶ πεντάκις	~καὶ	πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον. ~(Τρυγαῖος)
[350]	~ἀλλ᾽ ἁπαλὸν ἄν μ᾽ ἴδοις	καὶ	πολὺ νεώτερον, ~ἀπαλλαγέντα πραγμάτων. ~καὶ
[950]	τοῦτ᾽ εὖ οἶδ᾽ ὅτι ~φυσῶντι	καὶ	πονουμένῳ ~προσδώσετε δήπου. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε
[1250]	γὰρ ᾄδεις πλὴν πολέμους. τοῦ	καί	ποτ᾽ εἶ; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἐγώ;
[300]	τρόπους γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ	καὶ	πρὸ τοῦ, ~ἀλλ᾽ ἁπαλὸν ἄν
[750]	βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς κἀπειλὰς βορβοροθύμους,	~καὶ	πρῶτον μὲν μάχομαι πάντων αὐτῷ
[0]	~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τρῖβε πολλὰς	καὶ	πυκνάς. ~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες κοπρολόγοι
[550]	καλὸν τὸ στῖφος αὐτῶν φαίνεται	~καὶ	πυκνὸν καὶ γοργὸν ὥσπερ μᾶζα
[1150]	καὶ τὼ σπίνω· ~ἦν δὲ	καὶ	πυός τις ἔνδον καὶ λαγῷα
[900]	ἔχον καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν,	~καὶ	πῦρ γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει
[1050]	κεν λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Τρυγαῖος)	~καὶ	πῶς ὦ κατάρατε λύκος ποτ᾽
[200]	σκευάρια τὰ τῶν θεῶν, ~χυτρίδια	καὶ	σανίδια κἀμφορείδια. ~(Τρυγαῖος) ἐξῳκίσαντο δ᾽
[650]	πῶς; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων ὢν	καὶ	σαπρὸς ~κέρδους ἕκατι κἂν ἐπὶ
[0]	τὸν Δί᾽ ἐς κόρακάς γε	καὶ	σαυτόν γε πρός. ~ὑμῶν δέ
[350]	τοὺς λόφους καὶ τὰς ὀφρῦς.	~καί	σε θυσίαισιν ἱεραῖσι προσόδοις τε
[600]	ὧν ἤρχετε ~ἠγριωμένους ἐπ᾽ ἀλλήλοισι	καὶ	σεσηρότας, ~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽ ἐφ᾽ ὑμῖν
[400]	διαγαγεῖν τὸν βίον, ~ἔχονθ᾽ ἑταίραν	καὶ	σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος) ὅστις δὲ
[750]	οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν μεγάλοις καὶ διανοίαις	καὶ	σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοις, ~οὐκ ἰδιώτας
[1300]	κενὰς παρέλκειν. ~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε	~καὶ	σμώχετ᾽ ἀμφοῖν τοῖν γνάθοιν· οὐδὲν
[400]	~ἡμῖν προθύμως τήνδε καὶ ξυνέλκυσον.	~καί	σοι τὰ μεγάλ᾽ ἡμεῖς Παναθήναι᾽
[400]	μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ. ~(Τρυγαῖος)	καί	σοι φράσω τι πρᾶγμα δεινὸν
[1300]	νυνὶ χρὴ πάντα κομίζειν ~ὀρχησαμένους	καὶ	σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας, ~(Χορός)
[1050]	~αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μῆρ᾽ ἐκάη	καὶ	σπλάγχν᾽ ἐπάσαντο, ~ἔσπενδον δεπάεσσιν· ἐγὼ
[1100]	σπονδή. ~(Ἱεροκλῆς) ἔγχει δὴ κἀμοὶ	καὶ	σπλάγχνων μοῖραν ὄρεξον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽
[1300]	τῶν μενόντων ~φλᾶν ταῦτα πάντα	καὶ	σποδεῖν, καὶ μὴ κενὰς παρέλκειν.
[450]	~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω	καὶ	σπουδάζω; ~(Χορός) πῶς οὖν οὐ
[900]	~τὸ κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον	καὶ	στέμμα καὶ μάχαιραν, ~καὶ πῦρ
[300]	~πολλὰ γὰρ ἀνεσχόμην πράγματά τε	καὶ	στιβάδας, ἃς ~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽
[700]	φίλ᾽ Ἑρμῆ χαῖρε πολλά. ~(Ἑρμῆς)	καὶ	σύ γε ~ὦνθρωπε χαίρων ἄπιθι
[500]	εἶχον οἴκοθεν. ~ὦ χαῖρ᾽ Ὀπώρα,	καὶ	σὺ δ᾽ ὦ Θεωρία. ~οἷον
[250]	τὰ κλαύματα. ~(Πόλεμος) ἰὼ Σικελία	καὶ	σὺ δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος)
[1300]	ταῦτά γ᾽ εὖ ποιεῖς δὲ	καὶ	σὺ φράζων. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ
[950]	~πάλιν ἐξ ἀρχῆς ~φιλίας χυλῷ	καὶ	συγγνώμῃ ~τινὶ πρᾳοτέρᾳ κέρασον τὸν
[650]	ἦν, ὅτ᾽ ἔζη, ~καὶ λάλος	καὶ	συκοφάντης ~καὶ κύκηθρον καὶ τάρακτρον,
[450]	ὦ. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἄγετε ξυνανέλκετε	καὶ	σφώ. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι
[250]	τάχιστ᾽ ἄμας λαβόντες καὶ μοχλοὺς	καὶ	σχοινία· ~νῦν γὰρ ἡμῖν ἁρπάσαι
[550]	~τοῖς ἀγροίκοισιν γὰρ ἦσθα χῖδρα	καὶ	σωτηρία. ~ὥστε σὲ τά τ᾽
[550]	~ὥστε σὲ τά τ᾽ ἀμπέλια	καὶ	τὰ νέα συκίδια ~τἄλλα θ᾽
[1300]	καὶ πάντα λεὼν συγχαίρειν κἀπιχορεύειν.	~καὶ	τὰ σκεύη πάλιν ἐς τὸν
[850]	καθεύδειν. ~(Οἰκέτης) ~ἡ παῖς λέλουται	καὶ	τὰ τῆς πυγῆς καλά· ~ὁ
[1250]	οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα,	καὶ	τὰ τοιαυτί· ~ἄριστον προτίθεντο καὶ
[1300]	~τάς τε γυναῖκας τίκτειν ἡμῖν,	~καὶ	τἀγαθὰ πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι
[850]	~ὁ πλακοῦς πέπεπται, σησαμῆ ξυμπλάττεται.	~καὶ	τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα· τοῦ πέους δὲ
[900]	~(Τρυγαῖος) εὖ τοι λέγεις. ~(Χορός)	~καὶ	τἄλλα γ᾽ ὦσιν ἤπιοι. ~ὥστ᾽
[650]	λάλος καὶ συκοφάντης ~καὶ κύκηθρον	καὶ	τάρακτρον, ~ταῦθ᾽ ἁπαξάπαντα νυνὶ ~τοὺς
[300]	~ὡς κυκάτω καὶ πατείτω πάντα	καὶ	ταραττέτω, ~οὐ γὰρ ἂν χαίροντες
[300]	μὴ λυπεῖν ἔτι. ~(Χορός) ~ἀλλὰ	καὶ	τἀριστερόν τοί μ᾽ ἐστ᾽ ἀναγκαίως
[650]	~(Τρυγαῖος) τὰ τί; ~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα	καὶ	τἀρχαῖ᾽ ἃ κατέλιπεν τότε· ~πρῶτον
[550]	~ἥπερ ἡμῶν τοὺς λόφους ἀφεῖλε	καὶ	τὰς Γοργόνας· ~εἶθ᾽ ὅπως Λιταργιοῦμεν
[1150]	ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους	καὶ	τὰς κίχλας ~καὶ τῶν λαγῴων
[50]	φράσον σιγᾶν, ~τοὺς τε κοπρῶνας	καὶ	τὰς λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν
[350]	τι Πεισάνδρου βδελύττει τοὺς λόφους	καὶ	τὰς ὀφρῦς. ~καί σε θυσίαισιν
[1250]	ἀρχώμεθα ~(Τρυγαῖος) παῦσαι ~ὁπλοτέρους ᾆδον,	καὶ	ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον ~εἰρήνης οὔσης·
[500]	πόλεις ~διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι,	~καὶ	ταῦτα δαιμονίως ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ
[450]	~ἀλλ᾽ ἢ κατεγέλων τῶν ταλαιπωρουμένων,	~καὶ	ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα. ~(Τρυγαῖος)
[800]	ἐμοὶ καὶ τῇδε κουρίδιον λέχος.	~καὶ	ταῦτα δράσας ἧκε δεῦρ᾽ αὖθις
[0]	~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν τοὺς γομφίους,	~καὶ	ταῦτα τὴν κεφαλήν τε καὶ
[1250]	νὴ τὸν Διόνυσον ~οἰμωγὰς ᾄδων,	καὶ	ταύτας ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~ἀλλὰ
[1200]	τῶνδ᾽ ὅ τι βούλει προῖκα·	καὶ	ταυτὶ δέχου· ~ἀφ᾽ ὧν γὰρ
[1100]	γ᾽ ἀπένεγκε. ~(Ἱεροκλῆς) σπονδή. ~(Τρυγαῖος)	καὶ	ταυτὶ μετὰ τῆς σπονδῆς λαβὲ
[250]	τινα. ~ἀλλ᾽ ὦ γεωργοὶ κἄμποροι	καὶ	τέκτονες ~καὶ δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι
[1200]	τὴν χεῖρα διὰ τῆς θαλαμιᾶς	~καὶ	τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽ ἀμφοῖν δῆτ᾽
[800]	θέρμαιν᾽ ὕδωρ, ~στόρνυ τ᾽ ἐμοὶ	καὶ	τῇδε κουρίδιον λέχος. ~καὶ ταῦτα
[950]	~τινὶ πρᾳοτέρᾳ κέρασον τὸν νοῦν·	~καὶ	τὴν ἀγορὰν ἡμῖν ἀγαθῶν ~ἐμπλησθῆναι,
[1300]	φημι μεταμελήσειν. ~(Χορός) ~εὐφημεῖν χρὴ	καὶ	τὴν νύμφην ἔξω τινὰ δεῦρο
[800]	εἴσαγ᾽ ὡς τάχιστα ταυτηνὶ λαβών,	~καὶ	τὴν πύελον κατάκλυζε καὶ θέρμαιν᾽
[1000]	γοῦν ἐνημμένη τὸν Στιλβίδην πιέζει,	~καὶ	τὴν τράπεζαν οἴσομαι, καὶ παιδὸς
[950]	δὴ τὸ κανοῦν λαβὼν σὺ	καὶ	τὴν χέρνιβα ~περίιθι τὸν βωμὸν
[400]	αὐτῶν τὴν ὄπα, ~ἐπεί σε	καὶ	τιμῶσι μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ.
[1100]	σπαρμένα, ~τὸν θεὸν δ᾽ ἐπιψακάζειν,	καὶ	τιν᾽ εἰπεῖν γείτονα, ~εἰπέ μοι
[800]	τις ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος) μάλιστα. ~(Οἰκέτης)	καὶ	τίς ἐστιν ἀστὴρ νῦν ἐκεῖ;
[100]	κόνδυλον ὄψον ἐρ᾽ αὐτῇ. ~(Παιδίον)	~καὶ	τίς πόρος σοι τῆς ὁδοῦ
[250]	τάλαινα διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος) φέρ᾽ ἐπιχέω	καὶ	τὸ μέλι τουτὶ τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος)
[500]	γὰρ αὐτὴν τοῖς σκορόδοις ἠλείψατε.	~καὶ	τοῖς Ἀθηναίοισι παύσασθαι λέγω ~ἐντεῦθεν
[50]	τοῖσι παιδίοις ~καὶ τοῖσιν ἀνδρίοισι	καὶ	τοῖς ἀνδράσιν ~καὶ τοῖς ὑπερτάτοισιν
[950]	γε χερνίπτου παραδοὺς ταύτην ἐμοί,	~καὶ	τοῖς θεαταῖς ῥῖπτε τῶν κριθῶν.
[250]	αὖ φέρεις; ~(Κύδοιμος) ἀπόλωλε γὰρ	~καὶ	τοῖς Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος. ~(Πόλεμος) πῶς
[1250]	καὶ κλαυσιμάχου τινὸς υἱός. ~ἄπερρε	καὶ	τοῖς λογχοφόροισιν ᾆδ᾽ ἰών. ~ποῦ
[50]	~καὶ τοῖς ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν φράσω	~καὶ	τοῖς ὑπερηνορέουσιν ἔτι τούτοις μάλα.
[50]	τοῖσιν ἀνδρίοισι καὶ τοῖς ἀνδράσιν	~καὶ	τοῖς ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν φράσω ~καὶ
[750]	τοὺς ἄνδρας καὶ τοὺς παῖδας·	~καὶ	τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν περὶ
[700]	~ἐς τὰ ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ	καὶ	τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας, ~τούς θ᾽
[900]	ἐσόμεθ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ τοὺς τρόπους	~καὶ	τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι πολύ. ~(Τρυγαῖος)
[50]	τὸν λόγον γε τοῖσι παιδίοις	~καὶ	τοῖσιν ἀνδρίοισι καὶ τοῖς ἀνδράσιν
[150]	~(Τρυγαῖος) ἱπποκάνθαρος. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ βδελυρὲ	καὶ	τολμηρὲ κἀναίσχυντε σὺ ~καὶ μιαρὲ
[350]	λίθους ἀφέλξομεν. ~(Ἑρμῆς) ὦ μιαρὲ	καὶ	τολμηρὲ τί ποιεῖν διανοεῖ; ~(Τρυγαῖος)
[600]	τύχης, ~τὰς φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς	καὶ	τὸν αὐτοδὰξ τρόπον, ~πρὶν παθεῖν
[1200]	~(Λοφοποιός) ~ἀπώλεσάς μου τὴν τέχνην	καὶ	τὸν βίον, ~καὶ τουτουὶ καὶ
[900]	ἀπαλλάξας πόνων ~τὸν δημότην ὅμιλον,	~καὶ	τὸν γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν τε
[500]	δρεπανουργὸς οὐχ ὁρᾷς ὡς ἥδεται,	~καὶ	τὸν δορυξὸν οἷον ἐσκιμάλισεν; ~(Ἑρμῆς)
[1200]	καὶ τὸν βίον, ~καὶ τουτουὶ	καὶ	τοῦ δορυξοῦ κεινονί. ~(Τρυγαῖος) τί
[1150]	κἀπέχω ~χἄμα φήμ᾽ ὧραι φίλαι”	καὶ	~τοῦ θύμου τρίβων κυκῶμαι· ~κᾆτα
[400]	ἄρα πάλαι τῶν ἡμερῶν παρεκλεπτέτην	~καὶ	τοῦ κύκλου παρέτρωγον ὑφ᾽ ἁμαρτωλίας.
[200]	θυείας τοῦ πλάτους, ~ὅσον κακόν,	καὶ	τοῦ Πολέμου τοῦ βλέμματος. ~ἆρ᾽
[750]	ταῦτα χρεὼν εἶναι μετ᾽ ἐμοῦ	~καὶ	τοὺς ἄνδρας καὶ τοὺς παῖδας·
[700]	πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος,	καὶ	τοὺς δούλους παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας
[1150]	κίχλας ~καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ	καὶ	τοὺς κολλάβους. ~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ
[750]	μετ᾽ ἐμοῦ ~καὶ τοὺς ἄνδρας	καὶ	τοὺς παῖδας· ~καὶ τοῖς φαλακροῖσι
[700]	~τούς θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας	καὶ	τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας
[100]	τὰς λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν	~καὶ	τοὺς πρωκτοὺς ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α)
[1200]	τὴν τέχνην καὶ τὸν βίον,	~καὶ	τουτουὶ καὶ τοῦ δορυξοῦ κεινονί.
[700]	ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί,	καὶ	τούτους οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽ ὁ
[100]	χωλὸς ὢν Εὐριπίδῃ ~λόγον παράσχῃς	καὶ	τραγῳδία γένῃ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ μελήσει
[550]	πιθυμῶ καὐτὸς ἐλθεῖν εἰς ἀγρὸν	~καὶ	τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ διὰ χρόνου
[0]	φέρ᾽ ἄλλην χἀτέραν μοι χἀτέραν,	~καὶ	τρῖβ᾽ ἔθ᾽ ἑτέρας. ~(Οἰκέτης Β)
[700]	δούλους παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας	καὶ	τυπτομένους ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον κλάοντας
[1050]	~τίς ἡ θυσία ποθ᾽ αὑτηὶ	καὶ	τῷ θεῶν; ~(Τρυγαῖος) ὀπτα σὺ
[850]	νεανικῶς ~παίειν ὀρύττειν πὺξ ὁμοῦ	καὶ	τῷ πέει· ~τρίτῃ δὲ μετὰ
[1100]	δ᾽ ἐνεγκάτω τις τὴν κίχλην	καὶ	τὼ σπίνω· ~ἦν δὲ καὶ
[0]	~καὶ ταῦτα τὴν κεφαλήν τε	καὶ	τὼ χεῖρέ πως ~ὡδὶ περιάγων,
[750]	ὑπὲρ ὑμῶν πολεμίζων ~ἀντεῖχον ἀεὶ	καὶ	τῶν ἄλλων νήσων. ὧν οὕνεκα
[1150]	τοὺς ἀμύλους καὶ τὰς κίχλας	~καὶ	τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ τοὺς
[1100]	ὁ χρησμός. ~ἔγχει δὴ σπονδὴν	καὶ	τῶν σπλάγχνων φέρε δευρί. ~(Ἱεροκλῆς)
[1200]	Τρυγαῖε τῶν δρεπάνων τε λάμβανε	~καὶ	τῶνδ᾽ ὅ τι βούλει προῖκα·
[500]	~ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους προσκείμεναι. ~(Τρυγαῖος)	~καὶ	τῶνδε τοίνυν τῶν θεωμένων σκόπει
[1300]	πάντα κομίζειν ~ὀρχησαμένους καὶ σπείσαντας	καὶ	Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας, ~(Χορός) ~κἀπευξαμένους τοῖσι
[0]	δ᾽ ὑπὸ φρονήματος ~βρενθύεταί τε	καὶ	φαγεῖν οὐκ ἀξιοῖ, ~ἢν μὴ
[200]	~ἆρ᾽ οὗτός ἐστ᾽ ἐκεῖνος ὃν	καὶ	φεύγομεν, ~ὁ δεινός, ὁ ταλαύρινος,
[50]	~ὡδὶ κεχηνὼς λοιδορεῖται τῷ Διὶ	~καί	φησιν, ὦ Ζεῦ τί ποτε
[550]	ποτ᾽ ἐπὶ σοῦ γλυκέα κἀδάπανα	καὶ	φίλα. ~τοῖς ἀγροίκοισιν γὰρ ἦσθα
[300]	ἀνελκύσαι ~τὴν θεῶν πασῶν μεγίστην	καὶ	φιλαμπελωτάτην. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ σιωπήσεσθ᾽ ὅπως
[600]	~ἀλλ᾽ ἅτ᾽ ὢν ἄνευ γιγάρτων	καὶ	φιλῶν τὰς ἰσχάδας ~ἔβλεπεν πρὸς
[1150]	ταξίαρχον προσβλέπων ~τρεῖς λόφους ἔχοντα	καὶ	φοινικίδ᾽ ὀξεῖαν πάνυ, ~ἣν ἐκεῖνός
[700]	τὸ νῶτον; ~τοιαῦτ᾽ ἀφελὼν κακὰ	καὶ	φόρτον καὶ βωμολοχεύματ᾽ ἀγεννῆ ~ἐποίησε
[250]	ᾖδε τῆς μεσημβρίας, ~ὡς ἥδομαι	καὶ	χαίρομαι κεὐφραίνομαι” ~νῦν ἐστιν ἡμῖν
[100]	τε κοπρῶνας καὶ τὰς λαύρας	~καιναῖς	πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς πρωκτοὺς
[50]	~οὐχ ὅνπερ ὑμεῖς, ἀλλ᾽ ἕτερον	καινὸν	πάνυ. ~δι᾽ ἡμέρας γὰρ ἐς
[50]	μάλα. ~ὁ δεσπότης μου μαίνεται	καινὸν	τρόπον, ~οὐχ ὅνπερ ὑμεῖς, ἀλλ᾽
[900]	ἕτερον δ᾽ ἑτέρῳ ~τούτων κατὰ	καιρὸν	ἀπαντᾷ. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς ταῦτα δῆλά
[1000]	μήλων, ῥοιῶν. ~δούλοισι χλανισκιδίων μικρῶν·	~κἀκ	Βοιωτῶν γε φέροντας ἰδεῖν ~χῆνας
[350]	καὶ κατατετρίμμεθα ~πλανώμενοι ἐς Λύκειον	κἀκ	Λυκείου ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδι.
[600]	γε κέρδη τοῖς γεωργοῖς ἦν	κακά·	~αἱ γὰρ ἐνθένδ᾽ αὖ τριήρεις
[700]	κἀδενδροτόμησε τὸ νῶτον; ~τοιαῦτ᾽ ἀφελὼν	κακὰ	καὶ φόρτον καὶ βωμολοχεύματ᾽ ἀγεννῆ
[850]	οἱ βροτοί. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, ἀλλὰ	κἀκεῖ	ζῶσιν ἀπὸ τούτων τινές. ~ἄγε
[1200]	δέχου· ~ἀφ᾽ ὧν γὰρ ἀπεδόμεσθα	κἀκερδήναμεν	~τὰ δῶρα ταυτί σοι φέρομεν
[1250]	βοὴ δ᾽ ἄσβεστος ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος)	~κάκιστ᾽	ἀπόλοιο παιδάριον αὐταῖς μάχαις· ~οὐδὲν
[0]	Β) ~ἰδού. δὸς αὐτῷ, τῷ	κάκιστ᾽	ἀπολουμένῳ ~καὶ μήποτ᾽ αὐτῆς μᾶζαν
[150]	Διὸς εἰς αὐλάς, ~ἀπὸ μὲν	κάκκης	τὴν ῥῖν᾽ ἀπέχων, ~ἀπὸ δ᾽
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽ ἔστιν ὦ	κακόδαιμον;	οὔτι που λοφᾷς; ~(Λοφοποιός) ~ἀπώλεσάς
[700]	τὰς πληγὰς εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ	κακόδαιμον	τί τὸ δέρμ᾽ ἔπαθες; μῶν
[350]	καὶ Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας ὦ	κακόδαιμον.	~(Τρυγαῖος) οὐκοῦν ἢν λάχω. ~(Ἑρμῆς)
[100]	~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε τὸν πατέρ ὦ	κακοδαίμονα.	~(Παιδίον) ~ὦ πάτερ ὦ πάτερ
[800]	ἔμοιγέ τοι ~ἀπὸ τοὐρανοῦ φαίνεσθε	κακοήθεις	πάνυ, ~ἐντευθενὶ δὲ πολύ τι
[800]	πάνυ, ~ἐντευθενὶ δὲ πολύ τι	κακοηθέστεροι.	~(Οἰκέτης) ὦ δέσποθ᾽ ἥκεις; ~(Τρυγαῖος)
[50]	ῥύμῃ. ~καὶ μὴ πνεῖ μοι	κακόν,	ἀντιβολῶ σ᾽ ~εἰ δὲ ποιήσεις
[50]	Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ τὸ	κακὸν	αὔθ᾽ οὑγὼ λεγον. ~τὸ γὰρ
[200]	τῆς θυείας τοῦ πλάτους, ~ὅσον	κακόν,	καὶ τοῦ Πολέμου τοῦ βλέμματος.
[300]	παυσαίμεθ᾽ ἄν. ~(Τρυγαῖος) ~τί τὸ	κακόν;	τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; μηδαμῶς πρὸς
[200]	ἡμῖν πρᾶγμά πω· ~τὸ γὰρ	κακὸν	τοῦτ᾽ ἐστὶ τῆς Λακωνικῆς. ~(Πόλεμος)
[150]	Ἡράκλεις ~τουτὶ τί ἐστι τὸ	κακόν;	~(Τρυγαῖος) ἱπποκάνθαρος. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ βδελυρὲ
[450]	~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ. ~(Χορός) ὡς	κακόνοι	τινές εἰσιν ἐν ἡμῖν. ~(Τρυγαῖος)
[650]	οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις	κακόνους	αὐτῇ μάλιστ᾽ ἦν ἐνθάδε, ~χὤστις
[550]	τάχιστ᾽ ἄνευ δορατίου καὶ ξίφους	κἀκοντίου·	~ὡς ἅπαντ᾽ ἤδη στὶ μεστὰ
[700]	σκηνὰς πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν καὶ	κακοποιεῖν.	~ἀλλὰ φυλάττετε ταῦτ᾽ ἀνδρείως· ἡμεῖς
[100]	μῦθον ὦ πάτερ πάτερ, ~ὅπως	κάκοσμον	ζῷον ἦλθεν ἐς θεούς. ~(Τρυγαῖος)
[0]	ὁλκάδας. ~μιαρὸν τὸ χρῆμα καὶ	κάκοσμον	καὶ βορόν· ~χὤτου ποτ᾽ ἐστὶ
[400]	εὑρήσεις ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς οὐ	κακούς.	~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ σὺ ταχέως
[1150]	γοῦν ἔνδον οὐκ οἶδ᾽ ἅττα	κἀκυδοιδόπα·	~ὧν ἔνεγκ᾽ ὦ παῖ τρἴ
[1150]	~εἶδεν αὑτόν, κἀπορῶν θεῖ τῷ	κακῷ	βλέπων ὀπόν. ~ταῦτα δ᾽ ἡμᾶς
[400]	~ἄλλαι τέ σοι πόλεις πεπαυμέναι	κακῶν	~ἀλεξικάκῳ θύσουσιν Ἑρμῇ πανταχοῦ. ~χἄτερ᾽
[300]	εἴπερ πώποτε, ~τάξεων ἀπαλλαγέντες καὶ	κακῶν	φοινικικῶν· ~ἡμέρα γὰρ ἐξέλαμψεν ἥδε
[600]	γὰρ αὐτῆς ἦρξεν” Φειδίας πράξας	κακῶς·	~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι
[850]	λέλουται καὶ τὰ τῆς πυγῆς	καλά·	~ὁ πλακοῦς πέπεπται, σησαμῆ ξυμπλάττεται.
[1100]	~κἄγωγ᾽ ὅτι τένθης εἶ σὺ	κἀλαζὼν	ἀνήρ. ~παἶ αὐτὸν ἐπέχων τῷ
[250]	παῖ Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος) τί με	καλεῖς;	~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας ἀργός;
[150]	σοι δοκῶ μιαρώτατος; ~ἴθι νυν	κάλεσόν	μοι τὸν Δί᾽ ~(Ἑρμῆς) ἰὴ
[1300]	εἰς ἀγρόν, ~χὤπως μετ᾽ ἐμοῦ	καλὴ	~καλῶς κατακείσει. ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ.
[850]	Βραυρωνάδ᾽ ὑποπεπωκότες; ~(Τρυγαῖος) σάφ᾽ ἴσθι,	κἀλήφθη	γε μόλις. ~(Οἰκέτης) ὦ δέσποτα
[200]	αὖ τι πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί	~κἄλθοιεν	οἱ Λάκωνες εἰρήνης πέρι, ~ἐλέγετ᾽
[750]	~(Χορός) ~τοιάδε χρὴ Χαρίτων δαμώματα	καλλικόμων	~τὸν σοφὸν ποιητὴν ~ὑμνεῖν, ὅταν
[1250]	ἣν παρὰ θάμνῳ ~ἔντος ἀμώμητον	κάλλιπον	οὐκ ἐθέλων. ~(Τρυγαῖος) ~εἰπέ μοι
[1200]	δεκάμνῳ τῷδε θώρηκος κύτει ~ἐνημμένῳ	κάλλιστα	χρήσομαι τάλας; ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος μὲν
[1050]	ἐκαύσατε μῆρα θεοῖσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ὅνπερ	κάλλιστον	δήπου πεποίηκεν Ὅμηρος· ~ὣς οἱ
[300]	μηδαμῶς πρὸς τῶν θεῶν ~πρᾶγμα	κάλλιστον	διαφθείρητε διὰ τὰ σχήματα. ~(Χορός)
[500]	~οἵ τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι	κἄλλος	οὐδείς. ~(Χορός) ἄγε νυν ἄγε
[250]	~νῦν ἐστιν ἡμῖν ὦνδρες Ἕλληνες	καλὸν	~ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε καὶ μαχῶν
[250]	τυγχάνει ~μεμυημένος, νῦν ἐστιν εὔξασθαι	καλὸν	~ἀποστραφῆναι τοῦ μετιόντος τὼ πόδε.
[850]	δ᾽ ὁρᾶτ᾽ ὀπτάνιον ἡμῖν ὡς	καλόν.	~(Οἰκέτης) ~διὰ ταῦτα καὶ κεκάπνικ᾽
[850]	ἐξέσται ποιεῖν ~ταύτην ἔχουσιν αὔριον	καλὸν	πάνυ, ~ἐπὶ γῆς παλαίειν, τετραποδηδὸν
[550]	ταρίχιον. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ Πόσειδον ὡς	καλὸν	τὸ στῖφος αὐτῶν φαίνεται ~καὶ
[100]	ἂν αἰτίζητ᾽ ἄρτον πάππαν με	καλοῦσαι,	~ἔνδον δ᾽ ἀργυρίου μηδὲ ψακὰς
[950]	καὶ κορκορυγάς, ~ἵνα Λυσιμάχην σε	καλῶμεν.	~παῦσον δ᾽ ἡμῶν τὰς ὑπονοίας
[1100]	ἔμοιγ᾽ ἀρέσκει τοῦ θεοῦ δρῶντος	καλῶς.	~ἀλλ᾽ ἄφευε τῶν φασήλων ὦ
[550]	διαστίλβουσι πρὸς τὸν ἥλιον. ~ἦ	καλῶς	αὐτῶν ἀπαλλάξειεν ἂν μετόρχιον. ~ὥστ᾽
[1050]	~ἡ κέρκος ποιεῖ ~καλῶς; ~(Οἰκέτης)	καλῶς	δῆτ᾽ ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη φίλη.
[450]	δὴ πᾶς καὶ κάταγε τοῖσιν	κάλῳς.	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα
[1300]	ἀγρόν, ~χὤπως μετ᾽ ἐμοῦ καλὴ	~καλῶς	κατακείσει. ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον
[1000]	ἐπισχεῖν σοι δοκῶ; ~(Τρυγαῖος) ~ὄπτα	καλῶς	νυν αὐτά· καὶ γὰρ οὑτοσὶ
[1050]	φράσεθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἡ κέρκος ποιεῖ	~καλῶς;	~(Οἰκέτης) καλῶς δῆτ᾽ ὦ πότνι᾽
[1300]	Ὑμέναι᾽ ὦ, ~(Τρυγαῖος) ~οἰκήσετε γοῦν	καλῶς	~οὐ πράγματ᾽ ἔχοντες, ἀλλὰ ~συκολογοῦντες.
[700]	δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς) ~θάρρει,	καλῶς·	~τῃδὶ παρ᾽ αὐτὴν τὴν θεόν.
[750]	Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ	καμήλου.	~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὐ κατέδεισ᾽
[1100]	σπονδὴ σπονδή. ~(Ἱεροκλῆς) ἔγχει δὴ	κἀμοὶ	καὶ σπλάγχνων μοῖραν ὄρεξον. ~(Τρυγαῖος)
[600]	μέλ᾽ ἐνδίκως γε> δῆτ᾽ ἐπεὶ	κἀμοῦ	λίθον ~ἐμβαλόντες ἑξμέδιμνον κυψέλην ἀπώλεσαν.
[900]	κείσονταί γ᾽ ἀπεψωλημένοι ~περὶ ταῖσι	καμπαῖς	ἡνίοχοι πεπτωκότες. ~ἀλλ᾽ ὦ πρυτάνεις
[250]	κωλῦσαί τινα. ~ἀλλ᾽ ὦ γεωργοὶ	κἄμποροι	καὶ τέκτονες ~καὶ δημιουργοὶ καὶ
[200]	τῶν θεῶν, ~χυτρίδια καὶ σανίδια	κἀμφορείδια.	~(Τρυγαῖος) ἐξῳκίσαντο δ᾽ οἱ θεοὶ
[250]	δέσποιν᾽ Ἀθηναία ποιῶν ~ἀπόλωλ᾽ ἐκεῖνος	κἀν	δέοντι τῇ πόλει, ~ἢ πρίν
[600]	ἐσπαράττετε· ~ἡ πόλις γὰρ ὠχριῶσα	κἀν	φόβῳ καθημένη, ~ἅττα διαβάλοι τις
[950]	ἐκεῖναι παρακλίνασαι ~τῆς αὐλείας παρακύπτουσιν,	~κἄν	τις προσέχῃ τὸν νοῦν αὐταῖς
[650]	ὢν καὶ σαπρὸς ~κέρδους ἕκατι	κἂν	ἐπὶ ῥιπὸς πλέοι. ~(Ἑρμῆς) τί
[1350]	~(Τρυγαῖος) ὦ χαίρετε χαίρετ᾽ ἄνδρες,	~κἂν	ξυνέπησθέ μοι ~πλακοῦντας ἔδεσθε.
[150]	~(Ἑρμῆς) ~ὦ βδελυρὲ καὶ τολμηρὲ	κἀναίσχυντε	σὺ ~καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε
[1150]	ἄστεως ~ἧττον, οἱ θεοῖσιν οὗτοι	κἀνδράσιν	ῥιψάσπιδες. ~ὧν ἔτ᾽ εὐθύνας ἐμοὶ
[600]	ἐφ᾽ ὑμῖν τοὺς φόρους φοβούμεναι,	~κἀνέπειθον	τῶν Λακώνων τοὺς μεγίστους χρήμασιν.
[850]	ἄνω. ~(Οἰκέτης) λείχειν ἄρ᾽ αὐτῇ	κἀνθάδε	σκευαστέον. ~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς γ᾽ ὁ
[700]	καὶ μέμνησό μου. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ	κάνθαρ᾽	οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ
[150]	~κεἰ μὴ φυλάξει, χορτάσω τὸν	κάνθαρον.	~ἀτὰρ ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν
[100]	δ᾽ ἡ πίνοιά σοὐστὶν ὥστε	κάνθαρον	~ζεύξαντ᾽ ἐλαύνειν ἐς θεοὺς ὦ
[50]	οἶδ᾽ ὅποι ~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον μέγιστον	κάνθαρον,	~κἄπειτα τοῦτον ἱπποκομεῖν μ᾽ ἠνάγκασεν,
[0]	τὸ δὲ πρᾶγμα τί; ~ὁ	κάνθαρος	δὲ πρὸς τί; κᾆτ᾽ αὐτῷ
[100]	~τὸ δὲ πλοῖον ἔσται Ναξιουργὴς	κάνθαρος.	~(Παιδίον) λιμὴν δὲ τίς σε
[100]	~(Τρυγαῖος) ἐν Πειραιεῖ δήπου στὶ	Κανθάρου	λιμήν. ~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο τήρει, μὴ
[850]	~οὔκουν δικαίως; ὅστις εἰς ~ὄχημα	κανθάρου	πιβὰς ~ἔσωσα τοὺς Ἕλληνας, ὥστ᾽
[50]	ἐς τὸν ἀέρ᾽ ἐπὶ τοῦ	κανθάρου.	~(Τρυγαῖος) ~ἥσυχος ἥσυχος, ἠρέμα, κάνθων·
[0]	~(Οἰκέτης Β) ἀλλ᾽ εἰσιὼν τῷ	κανθάρῳ	δώσω πιεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἐγὼ
[0]	ἔργον ἦν ἄρ᾽ ἀθλιώτερον ~ἢ	κανθάρῳ	μάττοντα παρέχειν ἐσθίειν. ~ὗς μὲν
[0]	αἶρ᾽ αἶρε μᾶζαν ὡς τάχιστα	κανθάρῳ.	~(Οἰκέτης Β) ~ἰδού. δὸς αὐτῷ,
[1100]	ᾖ ~δανότατα τοῦ θέρους ~ἐκπεπρισμένα”	~κἀνθρακίζων	τοὐρεβίνθου ~τήν τε φηγὸν ἐμπυρεύων,
[50]	κανθάρου. ~(Τρυγαῖος) ~ἥσυχος ἥσυχος, ἠρέμα,	κάνθων·	~μή μοι σοβαρῶς χώρει λίαν
[950]	δήπου. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ τὸ	κανοῦν	λαβὼν σὺ καὶ τὴν χέρνιβα
[900]	~εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος) ~τὸ	κανοῦν	πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον καὶ στέμμα
[100]	αἰετοῦ πάλαι ποτέ, ~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων	κἀντιτιμωρούμενος.	~(Παιδίον) ~οὐκοῦν ἐχρῆν σε Πηγάσου
[1100]	τυντλάζειν, ἐπειδὴ παρδακὸν τὸ χωρίον.	~κἀξ	ἐμοῦ δ᾽ ἐνεγκάτω τις τὴν
[700]	τοὺς δούλους παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας	κἀξαπατῶντας	καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον
[450]	καὶ σφώ. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν ἕλκω	κἀξαρτῶμαι	~κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω; ~(Χορός) πῶς
[600]	μου ~ἐξέκοψαν, ἣν ἐγὼ φύτευσα	κἀξεθρεψάμην.	~(Χορός) ~νὴ Δί᾽ ὦ μέλ᾽
[800]	εἰσ᾽ οἱ διατρέχοντες ἀστέρες, ~οἳ	καόμενοι	θέουσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ δείπνου τινὲς
[1050]	θεῶν; ~(Τρυγαῖος) ὀπτα σὺ σιγῇ	κἄπαγ᾽	ἀπὸ τῆς ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ
[200]	~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ τὸ κάτω,	κἄπειθ᾽	ὁρᾷς ~ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν
[750]	ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς	κἀπειλὰς	βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον μὲν μάχομαι
[50]	ὅποι ~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον μέγιστον κάνθαρον,	~κἄπειτα	τοῦτον ἱπποκομεῖν μ᾽ ἠνάγκασεν, ~καὐτὸς
[450]	σφώ. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι	~κἀπεμπίπτω	καὶ σπουδάζω; ~(Χορός) πῶς οὖν
[1300]	σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας, ~(Χορός)	~κἀπευξαμένους	τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον τοῖς
[1150]	~εἶθ᾽ ὁπόταν ᾖ πέπων, ~ἐσθίω	κἀπέχω	~χἄμα φήμ᾽ ὧραι φίλαι” καὶ
[400]	~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις δορυξὸς ἢ	κάπηλος	ἀσπίδων, ~ἵν᾽ ἐμπολᾷ βέλτιον, ἐπιθυμεῖ
[1200]	τάχιστα· καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~ὅπλων	κάπηλος	ἀχθόμενος προσέρχεται. ~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽ ὡς
[750]	γάρ τις ἐρεῖ νικῶντος ἐμοῦ	~κἀπὶ	τραπέζῃ καὶ ξυμποσίοις, ~φέρε τῷ
[150]	~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις	~κἀπιφορήσεις	τῆς γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον
[150]	κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς πολλήν,	~κἀπιφυτεύσεις	ἕρπυλλον ἄνω ~καὶ μύρον ἐπιχεῖς;
[1300]	φέρειν, καὶ πάντα λεὼν συγχαίρειν	κἀπιχορεύειν.	~καὶ τὰ σκεύη πάλιν ἐς
[600]	~ἐξεφύσησεν τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ	καπνῷ	~πάντας Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς τ᾽
[600]	γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς πένητας ἀσθενοῦντας	κἀποροῦντας	ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν δικροῖς ἐώθουν
[1150]	ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος ~εἶδεν αὑτόν,	κἀπορῶν	θεῖ τῷ κακῷ βλέπων ὀπόν.
[700]	ἀγεννῆ ~ἐποίησε τέχνην μεγάλην ἡμῖν	κἀπύργωσ᾽	οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν μεγάλοις καὶ διανοίαις
[500]	πνεῖς, ὡς ἡδὺ κατὰ τῆς	καρδίας,	~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου.
[1050]	ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις τὸν	καρκίνον	ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος) ~οὔποτε δειπνήσεις
[750]	ἀρχῆς μέλει. ~ἢν δέ σε	Καρκίνος	ἐλθὼν ~ἀντιβολῇ μετὰ τῶν παίδων
[850]	ἔχωμαι; ~(Χορός) ~εὐδαιμονέστερος φανεῖ τῶν	Καρκίνου	στροβίλων. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δικαίως; ὅστις
[1150]	τ᾽ αἴτησον ἐξ Αἰσχινάδου τῶν	καρπίμων·	~χἄμα τῆς αὐτῆς ὁδοῦ Χαρινάδην
[750]	μὲν μάχομαι πάντων αὐτῷ τῷ	καρχαρόδοντι,	~οὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν
[300]	εἴ τι χρὴ δρᾶν, φράζε	κἀρχιτεκτόνει·	~οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως ἀπειπεῖν
[650]	μάλιστ᾽ ἦν ἐνθάδε, ~χὤστις φίλος	κἄσπευδεν	εἶναι μὴ μάχας. ~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος
[100]	ἦλθεν ἐς θεούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἦλθεν	κατ᾽	ἔχθραν αἰετοῦ πάλαι ποτέ, ~ᾤ᾽
[50]	σ᾽ ~εἰ δὲ ποιήσεις τοῦτο,	κατ᾽	οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους.
[250]	~(Κύδοιμος) ~οἴμοι τάλας, οἴμοι γε	κἄτ᾽	οἴμοι μάλα. ~(Πόλεμος) τί ἔστι;
[0]	~ὁ κάνθαρος δὲ πρὸς τί;	κᾆτ᾽	αὐτῷ γ᾽ ἀνὴρ ~Ἰωνικός τίς
[700]	Ὀπώραν λάμβανε ~γυναῖκα σαυτῷ τήνδε·	κᾆτ᾽	ἐν τοῖς ἀγροῖς ~ταύτῃ ξυνοικῶν
[600]	πολλά γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει. ~(Ἑρμῆς)	~κᾆτ᾽	ἐπειδὴ γνωσαν ὑμᾶς αἱ πόλεις
[950]	προσέχῃ τὸν νοῦν αὐταῖς ~ἀναχωροῦσιν,	~κᾆτ᾽	ἢν ἀπίῃ παρακύπτουσιν. ~τούτων σὺ
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~εἶεν; ἐκόρεσθεν τοῦ πολέμου	κᾆτ᾽	ἤσθιον. ~ταῦτ᾽ ᾆδε, ταῦθ᾽ ὡς
[900]	νοῦν, ἕτερον δ᾽ ἑτέρῳ ~τούτων	κατὰ	καιρὸν ἀπαντᾷ. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς ταῦτα
[1050]	καὶ ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ. ~αὐτὰρ ἐπεὶ	κατὰ	μῆρ᾽ ἐκάη καὶ σπλάγχν᾽ ἐπάσαντο,
[900]	θέλῃ χἠ τύχη κατορθοῖ, ~χωρεῖ	κατὰ	νοῦν, ἕτερον δ᾽ ἑτέρῳ ~τούτων
[750]	εἶναι. ~καὶ γὰρ πρότερον πράξας	κατὰ	νοῦν οὐχὶ παλαίστρας περινοστῶν ~παῖδας
[1050]	ταῖς διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος) οὔκ, ἀλλὰ	κατὰ	τὴν κνῖσαν εἰσελήλυθεν. ~(Οἰκέτης) μή
[500]	~οἷον δὲ πνεῖς, ὡς ἡδὺ	κατὰ	τῆς καρδίας, ~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας
[150]	ἐραστὴς πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς) ἥκεις δὲ	κατὰ	τί; ~(Τρυγαῖος) τὰ κρέα ταυτί
[200]	~ὁ δεινός, ὁ ταλαύρινος, ὁ	κατὰ	τοῖν σκελοῖν; ~(Πόλεμος) ~ἰὼ Πρασιαὶ
[800]	~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽ εἶδες ἄνδρα	κατὰ	τὸν ἀέρα ~πλανώμενον πλὴν σαυτόν;
[800]	ἦν ἄρ᾽ οὐδ᾽ ἃ λέγουσι,	κατὰ	τὸν ἀέρα ~ὡς ἀστέρες γιγνόμεθ᾽
[1050]	ἔτι παύσει; ~(Ἱεροκλῆς) ποῖον γὰρ	κατὰ	χρησμὸν ἐκαύσατε μῆρα θεοῖσιν; ~(Τρυγαῖος)
[1150]	καὶ ~τοῦ θύμου τρίβων κυκῶμαι·	~κᾆτα	γίγνομαι παχὺς ~τηνικαῦτα τοῦ θέρους
[600]	~ἐμβαλόντες ἑξμέδιμνον κυψέλην ἀπώλεσαν. ~(Ἑρμῆς)	~κᾆτα	δ᾽ ὡς ἐκ τῶν ἀγρῶν
[1050]	φίλη. ~(Ἱεροκλῆς) ἄγε νυν ἀπάρχου	κᾆτα	δὸς τἀπάργματα. ~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν ἄμεινον
[150]	~ἵει σαυτὸν θαρρῶν ἀπὸ γῆς,	~κᾆτα	δρομαίαν πτέρυγ᾽ ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει
[1000]	Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις ~τένθαις πολλοῖς·	κᾆτα	Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον ἐς τὴν
[600]	ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς τὸν πόλεμον ἀνήρπασαν·	~κᾆτα	τἀκείνων γε κέρδη τοῖς γεωργοῖς
[950]	ὑμᾶς ἴδῃ, ~πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλητος,	~κᾆτα	τοῦτ᾽ εὖ οἶδ᾽ ὅτι ~φυσῶντι
[350]	καὶ μὴν ἐπιτέτριψαί γε. ~(Τρυγαῖος)	κᾆτα	τῷ τρόπῳ ~οὐκ ᾐσθόμην ἀγαθὸν
[1150]	~τηνικαῦτ᾽ αὐτὸς βέβαπται βάμμα Κυζικηνικόν·	~κᾆτα	φεύγει πρῶτος ὥσπερ ξουθὸς ἱππαλεκτρυὼν
[1100]	~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ. ~οὐ	καταβαλεῖς	τὰ κῴδι᾽ ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας;
[850]	γῆς παλαίειν, τετραποδηδὸν ἑστάναι, ~πλαγίαν	καταβάλλειν,	ἐς γόνατα κύβδ᾽ ἑστάναι, ~καὶ
[700]	σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος) πῶς δῆτ᾽ ἐγὼ	καταβήσομαι;	~(Ἑρμῆς) ~θάρρει, καλῶς· ~τῃδὶ παρ᾽
[850]	ὑμᾶς τὼ σκέλει ~ταύτης μετέωρα	καταγαγεῖν	ἀνάρρυσιν. ~τουτὶ δ᾽ ὁρᾶτ᾽ ὀπτάνιον
[450]	~(Τρυγαῖος) ~ὑπότεινε δὴ πᾶς καὶ	κάταγε	τοῖσιν κάλῳς. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.
[1200]	τῶν κατακτῶν κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι	καταγελᾷς.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω. ~τὸν
[700]	οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο ~ἰδὼν πίθον	καταγνύμενον	οἴνου πλέων. ~χἄτερα πόσ᾽ ἄττ᾽
[100]	Α) ἐὰν δὲ μή σοι	καταγορεύῃ;	~(Τρυγαῖος) ~γράψομαι ~Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι
[1200]	τοὺς γάμους. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν	καταθέμενοι	παρ᾽ ἐμοὶ ταῦτ᾽ εἴσιτε ~ἐπὶ
[850]	τίς ὁ φυλάξων. δεῦρο σύ·	~καταθήσομαι	γὰρ αὐτὸς ἐς μέσους ἄγων.
[850]	προσπεσὼν ἐκλάψεται. ~ἄγε δὴ σὺ	κατάθου	πρῶτα τὰ σκεύη χαμαί. ~βουλή,
[50]	Ζεῦ τί ποτε βουλεύει ποιεῖν;	~κατάθου	τὸ κόρημα· μὴ κκόρει τὴν
[1200]	κεινονί. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα τουτοινὶ	καταθῶ	σοι τοῖν λόφοιν; ~(Λοφοποιός) αὐτὸς
[0]	ἔστι τὸ τέρας οὐ Διὸς	καταιβάτου.	~(Οἰκέτης Α) ~οὐκοῦν ἂν ἤδη
[1300]	~χὤπως μετ᾽ ἐμοῦ καλὴ ~καλῶς	κατακείσει.	~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β)
[800]	ταυτηνὶ λαβών, ~καὶ τὴν πύελον	κατάκλυζε	καὶ θέρμαιν᾽ ὕδωρ, ~στόρνυ τ᾽
[1200]	ἐνθεὶς ὑπόμακρον, ~γενήσεταί σοι τῶν	κατακτῶν	κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος)
[850]	Ἴσθμια ~σκηνὴν ἐμαυτοῦ τῷ πέει	καταλαμβάνω.	~(Τρυγαῖος) ~οὔπω λέγεθ᾽ ὑμεῖς τίς
[850]	~αὖθις νέος ὢν πάλιν, ~μύρῳ	κατάλειπτος.	~(Τρυγαῖος) ~οἶμαι. τί δῆθ᾽ ὅταν
[200]	Μέγαρ᾽ ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽ αὐτίκα ~ἁπαξάπαντα	καταμεμυττωτευμένα.	~(Τρυγαῖος) ~βαβαὶ βαβαιὰξ ὡς μεγάλα
[1050]	ὑμεναιοῖ. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ πῶς ὦ	κατάρατε	λύκος ποτ᾽ ἂν οἶν ὑμεναιοῖ;
[1250]	οὔσης· ἀμαθές γ᾽ εἶ καὶ	κατάρατον.	~(Παῖς) Λαμάχου> ~οἱ δ᾽ ὅτε
[0]	διαρραγείς. ~οἷον δὲ κύψας ὁ	κατάρατος	ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν τοὺς
[50]	οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς	καταρρυείς.	~ἐχθὲς δὲ μετὰ ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς
[100]	~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο τήρει, μὴ σφαλεὶς	καταρρυῇς	~ἐντεῦθεν, εἶτα χωλὸς ὢν Εὐριπίδῃ
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ πράττεις, ὅστις εἶ.	~κατάτεμνε.	ποῦ τράπεζα; τὴν σπονδὴν φέρε.
[350]	γὰρ ἱκανὸν χρόνον ἀπολλύμεθα καὶ	κατατετρίμμεθα	~πλανώμενοι ἐς Λύκειον κἀκ Λυκείου
[850]	ἴωμεν. ~(Οἰκέτης) εἰπέ μοι, δῶ	καταφαγεῖν	~ταύτῃ τι; ~(Τρυγαῖος) ~μηδέν· οὐ
[100]	~νῦν δ᾽ ἃττ᾽ ἂν αὐτὸς	καταφάγω	τὰ σιτία, ~τούτοισι τοῖς αὐτοῖσι
[950]	~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ, οἵτινες ~ἡμῶν	καταχεόντων	ὕδωρ τοσουτονὶ ~ἐς ταὐτὸ τοῦθ᾽
[800]	~γραοσόβαι μιαροὶ τραγομάσχαλοι ἰχθυολῦμαι· ~ὧν	καταχρεμψαμένη	μέγα καὶ πλατὺ ~Μοῦσα θεὰ
[500]	Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα σὺ ~ταύτης	καταψευδόμενος·	οὐ γὰρ ἥδεται ~αὕτη ποιητῇ
[50]	τοῦτον ἱπποκομεῖν μ᾽ ἠνάγκασεν, ~καὐτὸς	καταψῶν	αὐτὸν ὥσπερ πωλίον, ~ὦ Πηγάσειον”
[450]	οὐδὲν ἁργεῖοι πάλαι ~ἀλλ᾽ ἢ	κατεγέλων	τῶν ταλαιπωρουμένων, ~καὶ ταῦτα διχόθεν
[700]	ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν, ~ὅσας δὲ	κατέδει	ξόλικας ἑφθὰς καὶ κρέα. ~ἀλλ᾽
[750]	καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὐ	κατέδεισ᾽	ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν πολεμίζων ~ἀντεῖχον
[1100]	~οὔτοι μὰ τὴν γῆν ταῦτα	κατέδεσθον	μόνω, ~ἀλλ᾽ ἁρπάσομαι σφῷν αὐτά·
[350]	χοιρίδιον οἶσθα παρ᾽ ἐμοῦ γε	κατεδηδοκώς,	~τοῦτο μὴ φαῦλον νόμιζ᾽ ἐν
[400]	ἅπασιν ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς) ἴθι δὴ	κάτειπ᾽	ἴσως γὰρ ἂν πείσαις ἐμέ.
[0]	γ᾽ εἴ τις οἶδ᾽ ἐμοὶ	κατειπάτω,	~πόθεν ἂν πριαίμην ῥῖνα μὴ
[650]	ὅ τι σιωπᾷς ὦ πότνια	κάτειπέ	μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν
[800]	ὁδὸν ~διεληλυθώς. ~(Οἰκέτης) ἴθι νυν	κάτειπέ	μοι ~(Τρυγαῖος) τὸ τί; ~(Οἰκέτης)
[350]	~μὴ πρὸς τῶν θεῶν ~ἡμῶν	κατείπῃς,	ἀντιβολῶ σε δέσποτα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ
[700]	~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ τῆς Ὀπώρας	κατελάσας;	~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ γε κυκεῶν᾽
[200]	πῶς οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα	κατελείφθης	μόνος; ~(Ἑρμῆς) ~τὰ λοιπὰ τηρῶ
[650]	~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ᾽ ἃ	κατέλιπεν	τότε· ~πρῶτον δ᾽ ὅ τι
[500]	δέ γε τὰς σμινύας ποιῶν	~κατέπαρδεν	ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ κεινουί. ~(Τρυγαῖος)
[700]	γὰρ τοὺς ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων	κατέπαυσεν	~ἐς τὰ ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ
[150]	ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ, ~εἰ μὴ	κατερεῖς	μοι τοὔνομ᾽ ὅ τι ποτ᾽
[0]	γὰρ ἣν νῦν δὴ φερες;	~κατέφαγεν;	~(Οἰκέτης Α) ~οὐ μὰ τὸν
[900]	νυν ἐν ὅσῳ ~σοβαρὰ θεόθεν	κατέχει	~πολέμου μετάτροπος αὔρα. ~νῦν γὰρ
[600]	αἰτίων ἂν ἀνδρῶν τὰς κράδας	κατήσθιον.	~(Τρυγαῖος) ~ἐν δίκῃ μὲν οὖν,
[1300]	Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος)	~κατῄσχυνας	δὲ τοκῆας. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. εὖ
[350]	ἡμῖν τύχη. ~(Τρυγαῖος) φέρε δὴ	κατίδω	ποῖ τοὺς λίθους ἀφέλξομεν. ~(Ἑρμῆς)
[900]	ἂν θεὸς θέλῃ χἠ τύχη	κατορθοῖ,	~χωρεῖ κατὰ νοῦν, ἕτερον δ᾽
[150]	πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ	κατορύξεις	~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις
[1150]	τοὺς δ᾽ ἄνω τε καὶ	κάτω	~ἐξαλείφοντες δὶς ἢ τρίς. αὔριον
[200]	ποῖον; ~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ τὸ	κάτω,	κἄπειθ᾽ ὁρᾷς ~ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε
[600]	ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον οὗπερ ἔστ᾽ εἶναι	κάτω·	~οὐ γὰρ ἡμέτερος ἔτ᾽ ἔστ᾽
[300]	~(Τρυγαῖος) ~εὐλαβεῖσθέ νυν ἐκεῖνον τὸν	κάτωθεν	Κέρβερον, ~μὴ παφλάζων καὶ κεκραγὼς
[150]	εἰ μετέωρος οὗτος ὢν ὀσφρήσεται,	~κατωκάρα	ῥίψας με βουκολήσεται. ~ἀλλ᾽ ἄγε
[200]	~ἵν᾽ ἦσαν αὐτοὶ τὸν Πόλεμον	κατῴκισαν,	~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν ἀτεχνῶς ὅ
[200]	νὴ Δί᾽ οὐχὶ πειστέον· ~ἥξουσι	καὖθις,	ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον” ~(Τρυγαῖος)
[1200]	δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην ~πλάστιγγα πρόσθες,	καὐτό	σοι γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽ ἐν
[950]	σὺ δὲ πρότεινε τῶν ὀλῶν,	~καὐτός	γε χερνίπτου παραδοὺς ταύτην ἐμοί,
[550]	μετόρχιον. ~ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ἤδη πιθυμῶ	καὐτὸς	ἐλθεῖν εἰς ἀγρὸν ~καὶ τριαινοῦν
[200]	ἀποδρῶ· καὶ γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην	~καὐτὸς	θυείας φθέγμα πολεμιστηρίας. ~(Πόλεμος) ~ἰὼ
[50]	~κἄπειτα τοῦτον ἱπποκομεῖν μ᾽ ἠνάγκασεν,	~καὐτὸς	καταψῶν αὐτὸν ὥσπερ πωλίον, ~ὦ
[1250]	οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα,	καὐχένας	ἵππων ~ἔκλυον ἱδρώοντας, ἐπεὶ πολέμου
[200]	ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις ~σπονδὰς ποιούντων·	κεἰ	μὲν οἱ Λακωνικοὶ ~ὑπερβάλοιντο μικρόν,
[150]	τι πνεῦμα περὶ τὸν ὀμφαλόν,	~κεἰ	μὴ φυλάξει, χορτάσω τὸν κάνθαρον.
[650]	~ἅττ᾽ ἂν οὖν λέγῃς ἐκεῖνον,	~κεἰ	πανοῦργος ἦν, ὅτ᾽ ἔζη, ~καὶ
[400]	γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ Κλεώνυμος. ~(Τρυγαῖος)	~κεἴ	τις δορυξὸς ἢ κάπηλος ἀσπίδων,
[400]	τῶν ὀλεκράνων ἀκίδας ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος)	~κεἴ	τις ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν σοὶ φθονεῖ
[450]	λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς μόνας. ~(Χορός)	~κεἴ	τις στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι,
[1200]	~καὶ τουτουὶ καὶ τοῦ δορυξοῦ	κεινονί.	~(Τρυγαῖος) τί δῆτα τουτοινὶ καταθῶ
[0]	ἐς Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς	κεῖνος	ἀναιδέως τὴν σπατίλην ἐσθίει” ~(Οἰκέτης
[500]	ποιῶν ~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ	κεινουί.	~(Τρυγαῖος) ~ὁ δὲ δρεπανουργὸς οὐχ
[900]	καὶ πνέοντα προσκινήσεται· ~ἕτεροι δὲ	κείσονταί	γ᾽ ἀπεψωλημένοι ~περὶ ταῖσι καμπαῖς
[1100]	μόνω, ~ἀλλ᾽ ἁρπάσομαι σφῷν αὐτά·	κεῖται	δ᾽ ἐν μέσῳ. ~(Τρυγαῖος) ὦ
[850]	καλόν. ~(Οἰκέτης) ~διὰ ταῦτα καὶ	κεκάπνικ᾽	ἄρ᾽ ἐνταυθοῖ γὰρ οὖν> ~πρὸ
[1250]	~ταῦτ᾽ ᾆδε, ταῦθ᾽ ὡς ἤσθιον	κεκορημένοι.	~(Παῖς) Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽ ἄρ᾽ ὄτειτα
[300]	~ἑστιᾶσθαι κοτταβίζειν, ~συβαρίζειν” ~ἰοῦ ἰοῦ	κεκραγέναι.	~(Χορός) ~εἰ γὰρ ἐκγένοιτ᾽ ἰδεῖν
[600]	μὲν δικροῖς ἐώθουν τὴν θεὸν	κεκράγμασιν,	~πολλάκις φανεῖσαν αὐτὴν τῆσδε τῆς
[300]	πράγματι ~τὸν Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν	κεκραγότες;	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες τοιούτου χαίρομεν
[300]	κάτωθεν Κέρβερον, ~μὴ παφλάζων καὶ	κεκραγὼς	ὥσπερ ἡνίκ᾽ ἐνθάδ᾽ ἦν, ~ἐμποδὼν
[800]	ἠρινὰ μὲν φωνῇ χελιδὼν ~ἑζομένη	κελαδῇ,	χορὸν δὲ μὴ χῃ Μόρσιμος
[900]	ταῦθ᾽ ἱπποδρομίαν ἄξετε, ~ἵνα δὴ	κέλης	κέλητα παρακελητιεῖ, ~ἅρματα δ᾽ ἐπ᾽
[900]	ἱπποδρομίαν ἄξετε, ~ἵνα δὴ κέλης	κέλητα	παρακελητιεῖ, ~ἅρματα δ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν
[1100]	οἷόν τε ~ἡμῖν προσδιδόναι, πρίν	κεν	λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) ναὶ
[1050]	μακάρεσσι θεοῖσιν, ~φυλόπιδος λῆξαι, πρίν	κεν	λύκος οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ
[1300]	πάντα καὶ σποδεῖν, καὶ μὴ	κενὰς	παρέλκειν. ~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε ~καὶ
[1050]	ἥσθην χαροποῖσι πιθήκοις. ~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ	κέπφοι	τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε, ~ὧν δόλιαι
[950]	χυλῷ καὶ συγγνώμῃ ~τινὶ πρᾳοτέρᾳ	κέρασον	τὸν νοῦν· ~καὶ τὴν ἀγορὰν
[350]	πρὶν τεθνηκέναι. ~(Ἑρμῆς) ὦ Ζεῦ	κεραυνοβρόντα.	~(Τρυγαῖος) ~μὴ πρὸς τῶν θεῶν
[300]	~εὐλαβεῖσθέ νυν ἐκεῖνον τὸν κάτωθεν	Κέρβερον,	~μὴ παφλάζων καὶ κεκραγὼς ὥσπερ
[600]	πόλεμον ἀνήρπασαν· ~κᾆτα τἀκείνων γε	κέρδη	τοῖς γεωργοῖς ἦν κακά· ~αἱ
[550]	ἀνερπύσαι ~ἦσθα γὰρ μέγιστον ἡμῖν	κέρδος	ὦ ποθουμένη ~πᾶσιν ὁπόσοι γεωργὸν
[650]	~ὅτι γέρων ὢν καὶ σαπρὸς	~κέρδους	ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοι.
[1050]	θύετ᾽ οὐ φράσεθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἡ	κέρκος	ποιεῖ ~καλῶς; ~(Οἰκέτης) καλῶς δῆτ᾽
[250]	μεσημβρίας, ~ὡς ἥδομαι καὶ χαίρομαι	κεὐφραίνομαι”	~νῦν ἐστιν ἡμῖν ὦνδρες Ἕλληνες
[750]	ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ	κεφαλαὶ	κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν
[650]	χωρίον. ~αὕτη τί ποιεῖς; τὴν	κεφαλὴν	ποῖ περιάγεις; ~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται τὸν
[1050]	θνητοὶ καὶ νήπιοι, ~(Τρυγαῖος) ἐς	κεφαλὴν	σοί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οἵτινες ἀφραδίῃσι θεῶν
[0]	τοὺς γομφίους, ~καὶ ταῦτα τὴν	κεφαλήν	τε καὶ τὼ χεῖρέ πως
[750]	κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν	κεφαλήν,	φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον
[50]	τὸν οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη τῆς	κεφαλῆς	καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ μετὰ ταῦτ᾽
[350]	Ἑρμῆ, μηδαμῶς, μηδαμῶς, ~εἴ τι	κεχαρισμένον	χοιρίδιον οἶσθα παρ᾽ ἐμοῦ γε
[50]	ἐς τὸν οὐρανὸν βλέπων ~ὡδὶ	κεχηνὼς	λοιδορεῖται τῷ Διὶ ~καί φησιν,
[300]	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες τοιούτου χαίρομεν	κηρύγματος.	~οὐ γὰρ ἦν ἔχοντας ἥκειν
[350]	οὐδὲν πονηρόν, ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ	Κιλλικῶν.	~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας ὦ κακόδαιμον. ~(Τρυγαῖος)
[250]	ὦ πόνηρ᾽ ἀνθρώπια; ~ὁρᾶτε τὸν	κίνδυνον	ἡμῖν ὡς μέγας· ~εἴπερ γὰρ
[450]	νὴ Δία. ~(Χορός) μικρόν γε	κινοῦμεν.	~(Τρυγαῖος) οὔκουν δεινὸν ~τοὺς μὲν
[300]	ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς ~οὐκ ἐμοῦ	κινοῦντος	αὐτὼ τὼ σκέλει χορεύετον. ~(Τρυγαῖος)
[650]	Πύλῳ ~σπονδῶν φέρουσα τῇ πόλει	κίστην	πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς ἐν τἠκκλησίᾳ.
[500]	~αὕτη ποιητῇ ῥηματίων δικανικῶν. ~(Τρυγαῖος)	~κιττοῦ,	τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων, ~κόλπου” γυναικῶν
[450]	~(Τρυγαῖος) ~ὑμεῖς μὲν γοῦν οἱ	κιττῶντες	~τῆς εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός)
[1150]	ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω	κίχλας.	~(Δρεπανουργός) ~ὦ φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαῖ᾽
[1150]	ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους καὶ τὰς	κίχλας	~καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ
[1100]	ἐμοῦ δ᾽ ἐνεγκάτω τις τὴν	κίχλην	καὶ τὼ σπίνω· ~ἦν δὲ
[500]	Διονυσίων, ~αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέους μελῶν,	κιχλῶν,	~ἐπυλλίων Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα σὺ
[50]	ποιεῖν; ~κατάθου τὸ κόρημα· μὴ	κκόρει	τὴν Ἑλλάδα” ~ἔα ἔα. ~σιγήσαθ᾽
[700]	καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον	κλάοντας	ἀεί, καὶ τούτους οὕνεκα τουδί,
[200]	δριμέα ~τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ	κλαύματα.	~(Πόλεμος) ἰὼ Σικελία καὶ σὺ
[500]	μελῶν, κιχλῶν, ~ἐπυλλίων Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς)	κλαύσἄρα	σὺ ~ταύτης καταψευδόμενος· οὐ γὰρ
[250]	~(Κύδοιμος) τί με καλεῖς; ~(Πόλεμος)	κλαύσει	μακρά. ~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί σοι
[1250]	πέλεν ἀνδρῶν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀνδρῶν οἰμωγή;	κλαύσει	νὴ τὸν Διόνυσον ~οἰμωγὰς ᾄδων,
[1250]	μὴ εἴης ~ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ	κλαυσιμάχου	τινὸς υἱός. ~ἄπερρε καὶ τοῖς
[250]	Δί᾽ εἰ δὲ μή γε,	κλαύσομαι.	~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ τί δρῶμεν
[1050]	παύσασθαι πολεμοῦντας, ~ἢ διακαυνιάσαι πότεροι	κλαυσούμεθα	μεῖζον, ~ἐξὸν σπεισαμένοις κοινῇ τῆς
[700]	ὅστις ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ	κλεινότατος	γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί φησ᾽ εὐλογίας
[750]	μετ᾽ ἐμοῦ ~τοῦ φίλου χόρευσον,	~κλείουσα	θεῶν τε γάμους ἀνδρῶν τε
[400]	μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ. ~(Ἑρμῆς)	κλέπται	γάρ εἰσι νῦν γε μᾶλλον
[700]	μάλιστα ~περὶ τὰς σκηνὰς πλεῖστοι	κλέπται	κυπτάζειν καὶ κακοποιεῖν. ~ἀλλὰ φυλάττετε
[1200]	~ἵνα μή γ᾽ ἁλῶ τρύπημα	κλέπτων	τῆς νεώς. ~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽ ἐπὶ
[0]	φησι παρακαθήμενος· ~δοκέω μέν, ἐς	Κλέωνα	τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς κεῖνος ἀναιδέως
[650]	~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ	Κλεώνυμος.	~(Ἑρμῆς) ποῖός τις οὖν εἶναι
[400]	~(Χορός) πάσχοι γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ	Κλεώνυμος.	~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις δορυξὸς ἢ
[650]	εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ ~ὁ	Κλεώνυμος;	~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν γ᾽ ἄριστος πλήν
[1250]	σώφρονος γὰρ εἶ πατρός. ~(Παῖς)	Κλεωνύμου>	~ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται,
[1250]	ἰών. ~ποῦ μοι τὸ τοῦ	Κλεωνύμου	στὶ παιδίον; ~ᾆσον πρὶν εἰσιέναι
[1300]	τὸν σαυτοῦ πατέρ᾽ ᾄδεις; ~(Παῖς)	Κλεωνύμου>	ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος) ~κατῄσχυνας
[350]	ἢν λάχω. ~(Ἑρμῆς) γὰρ ὢν	κλήρῳ	ποιήσεις οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας,
[50]	εὐθὺ τοῦ Διός; ~ἔπειτα λεπτὰ	κλιμάκια	ποιούμενος, ~πρὸς ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν
[1050]	~(Τρυγαῖος) οὔκ, ἀλλὰ κατὰ τὴν	κνῖσαν	εἰσελήλυθεν. ~(Οἰκέτης) μή νυν ὁρᾶν
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον ἐς τουτὶ τὸ	κοῖλον	ἐγχέας ~ἔπειτ᾽ ἄνωθεν ῥάβδον ἐνθεὶς
[1050]	πότεροι κλαυσούμεθα μεῖζον, ~ἐξὸν σπεισαμένοις	κοινῇ	τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε
[750]	ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ	κολάκων	οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν κεφαλήν,
[1150]	τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ τοὺς	κολλάβους.	~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν;
[1200]	~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽ ἂν δρέπανον οὐδὲ	κολλύβου,	~νυνὶ δὲ πεντήκοντα δραχμῶν ἐμπολῶ·
[100]	ἔλθω πάλιν, ἕξετ᾽ ἐν ὥρᾳ	~κολλύραν	μεγάλην καὶ κόνδυλον ὄψον ἐρ᾽
[500]	~(Τρυγαῖος) ~κιττοῦ, τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων,	~κόλπου”	γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰς ἀγρόν, ~δούλης
[800]	τῶν θεῶν. ~ἔγωγέ τοι πεπόνηκα	κομιδῇ	τὼ σκέλει. ~μικροὶ δ᾽ ὁρᾶν
[1300]	τὴν νύμφην ἔξω τινὰ δεῦρο	κομίζειν	~δᾷδάς τε φέρειν, καὶ πάντα
[1300]	τὸν ἀγρὸν νυνὶ χρὴ πάντα	κομίζειν	~ὀρχησαμένους καὶ σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον
[100]	ἐν ὥρᾳ ~κολλύραν μεγάλην καὶ	κόνδυλον	ὄψον ἐρ᾽ αὐτῇ. ~(Παιδίον) ~καὶ
[250]	τῶν σκορόδων ἐνέβαλες ἐς τὸν	κόνδυλον;	~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων; ~(Κύδοιμος)
[250]	μακρά. ~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί σοι	κόνδυλος.	~(Κύδοιμος) ~ὡς δριμύς. οἴμοι μοι
[0]	καὶ πυκνάς. ~(Οἰκέτης Β) ~ἄνδρες	κοπρολόγοι	προσλάβεσθε πρὸς θεῶν, ~εἰ μή
[50]	ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν, ~τοὺς τε	κοπρῶνας	καὶ τὰς λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν
[700]	τὴν θεόν. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ	κόραι	~ἕπεσθον ἅμ᾽ ἐμοὶ θᾶττον, ὡς
[100]	φιλεῖς με. ~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι ἔστι	κόραι,	τὸ δ᾽ ἐτήτυμον ἄχθομαι ὑμῖν,
[1200]	λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς	κόρακας	ἀπὸ τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον, οὐδέν
[100]	μετ᾽ ὀρνίθων προλιρὼν ἐμὲ ~ἐς	κόρακας	βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι τι τῶνδ᾽
[0]	Β) ~νὴ τὸν Δί᾽ ἐς	κόρακάς	γε καὶ σαυτόν γε πρός.
[500]	~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ ἐς	κόρακας	ἐρρήσετε; ~μισεῖ γὰρ ὑμᾶς ἡ
[1100]	κῴδι᾽ ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας; ὁ	κόραξ	οἷος ἦλθ᾽ ἐξ Ὠρεοῦ. ~οὐκ
[50]	ποτε βουλεύει ποιεῖν; ~κατάθου τὸ	κόρημα·	μὴ κκόρει τὴν Ἑλλάδα” ~ἔα
[950]	ἔτη, ~λῦσον δὲ μάχας καὶ	κορκορυγάς,	~ἵνα Λυσιμάχην σε καλῶμεν. ~παῦσον
[600]	μὲν οὖν, ἐπεί τοι τὴν	κορώνεών	γέ μου ~ἐξέκοψαν, ἣν ἐγὼ
[300]	καθεύδειν, ~ἐς πανηγύρεις θεωρεῖν, ~ἑστιᾶσθαι	κοτταβίζειν,	~συβαρίζειν” ~ἰοῦ ἰοῦ κεκραγέναι. ~(Χορός)
[1200]	ὑπόμακρον, ~γενήσεταί σοι τῶν κατακτῶν	κοττάβων.	~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽
[900]	μάχαιραν, ~καὶ πῦρ γε τουτί,	κοὐδὲν	ἴσχει πλὴν τὸ πρόβατον ὑμᾶς.
[300]	καὶ στιβάδας, ἃς ~ἔλαχε Φορμίων·	~κοὐκέτ᾽	ἄν μ᾽ εὕροις δικαστὴν δριμὺν
[150]	πρωκτὸν ὀφλήσει. ~οἴμ᾽ ὡς δέδοικα,	κοὐκέτι	σκώπτων λέγω. ~ὦ μηχανοποιὲ πρόσεχε
[800]	~στόρνυ τ᾽ ἐμοὶ καὶ τῇδε	κουρίδιον	λέχος. ~καὶ ταῦτα δράσας ἧκε
[600]	~οὐδὲν αἰτίων ἂν ἀνδρῶν τὰς	κράδας	κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος) ~ἐν δίκῃ μὲν
[1250]	~ἀλλὰ τί ~ἔτ᾽ ἐστὶ τοῖσι	κράνεσιν	ὅ τι τις χρήσεται; ~(Τρυγαῖος)
[1250]	συρμαίαν μετρεῖν. ~(Δορυξός) οἴμ᾽ ὦ	κρανοποί᾽	ὡς ἀθλίως πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος) οὗτος
[1250]	ἢ νῦν αὔτ᾽ ἀποδώσεται πολύ.	~(Κρανοποιός)	ἀπίωμεν ὦ δορυξέ. ~(Τρυγαῖος) ~μηδαμῶς
[1250]	ἐν ἀγρῷ τοῖς οἰκέταισιν ἱστάναι.	~(Κρανοποιός)	~ὦ δυσκάθαρτε δαῖμον ὥς μ᾽
[1100]	Ἐλύμνιον; ~(Χορός) ~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι	~κράνους	ἀπηλλαγμένος ~τυροῦ τε καὶ κρομμύων.
[650]	οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις	κρατεῖ	νῦν τοῦ λίθου τοῦ ν
[700]	ῥιπὸς πλέοι. ~(Ἑρμῆς) τί δαί;	Κρατῖνος	ὁ σοφὸς ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν
[700]	δὲ κατέδει ξόλικας ἑφθὰς καὶ	κρέα.	~ἀλλ᾽ ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ χαῖρε
[1250]	~ὣς οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν	κρέα,	καὶ τὰ τοιαυτί· ~ἄριστον προτίθεντο
[1250]	~ὣς οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν	κρέα,	καὐχένας ἵππων ~ἔκλυον ἱδρώοντας, ἐπεὶ
[150]	δὲ κατὰ τί; ~(Τρυγαῖος) τὰ	κρέα	ταυτί σοι φέρων. ~(Ἑρμῆς) ὦ
[1200]	~ἔνεγκε τοίνυν εἰσιὼν τὰς ἰσχάδας·	~κρεῖττον	γὰρ ὦ τᾶν ἐστιν ἢ
[350]	σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ πρὸς τῶν	κρεῶν,	~ἁγὼ προθύμως σοι φέρων ἀφικόμην.
[400]	μαχῶν ~ληφθεὶς ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι	κριθὰς	μόνας. ~(Χορός) ~κεἴ τις στρατηγεῖν
[1300]	θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον τοῖς Ἕλλησιν,	~κριθάς	τε ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς ~πάντας
[950]	~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς ὅστις οὐ	κριθὴν	ἔχει. ~(Τρυγαῖος) οὐχ αἱ γυναῖκές
[950]	~καὶ τοῖς θεαταῖς ῥῖπτε τῶν	κριθῶν.	~(Οἰκέτης) ἰδού. ~(Τρυγαῖος) ἔδωκας ἤδη;
[500]	πλέκος. ~τοῦ μὲν γὰρ ὄζει	κρομμυοξυρεγμίας,	~ταύτης δ᾽ ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων,
[1100]	~κράνους ἀπηλλαγμένος ~τυροῦ τε καὶ	κρομμύων.	~οὐ γὰρ φιληδῶ μάχαις, ~ἀλλὰ
[500]	ταῦτα δαιμονίως ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ	κυάθους	προσκείμεναι. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ τῶνδε τοίνυν
[850]	ἑστάναι, ~πλαγίαν καταβάλλειν, ἐς γόνατα	κύβδ᾽	ἑστάναι, ~καὶ παγκράτιόν γ᾽ ὑπαλειψαμένοις
[250]	φείδου τἀττικοῦ. ~(Πόλεμος) παῖ παῖ	Κυδοιμέ.	~(Κύδοιμος) τί με καλεῖς; ~(Πόλεμος)
[250]	κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων;	~(Κύδοιμος)	ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~οὐκ ἔστιν
[250]	ἔστι; μῶν οὐκ αὖ φέρεις;	~(Κύδοιμος)	ἀπόλωλε γὰρ ~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν
[250]	παρ᾽ Ἀθηναίων μεταθρέξει ταχὺ πάνυ>	~(Κύδοιμος)	ἔγωγε νὴ Δί᾽ εἰ δὲ
[250]	ἁλετρίβανος. ~(Πόλεμος) πῶς ὦ πανοῦργ᾽	~(Κύδοιμος)	ἐς τἀπὶ Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες
[250]	~ἀποστραφῆναι τοῦ μετιόντος τὼ πόδε.	~(Κύδοιμος)	~οἴμοι τάλας, οἴμοι γε κἄτ᾽
[250]	ἐκ Λακεδαίμονος μέτει ~ἀνύσας τι;	~(Κύδοιμος)	ταῦτ᾽ ὦ δέσποθ᾽ ~(Πόλεμος) ἧκέ
[250]	μὴ λθοι φέρων. ~(Πόλεμος) οὗτος.	~(Κύδοιμος)	τί ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ φέρεις;
[250]	τἀττικοῦ. ~(Πόλεμος) παῖ παῖ Κυδοιμέ.	~(Κύδοιμος)	τί με καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει
[250]	τί ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ φέρεις;	~(Κύδοιμος)	τὸ δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν
[250]	~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί σοι κόνδυλος.	~(Κύδοιμος)	~ὡς δριμύς. οἴμοι μοι τάλας
[1150]	φοινικίδα, ~τηνικαῦτ᾽ αὐτὸς βέβαπται βάμμα	Κυζικηνικόν·	~κᾆτα φεύγει πρῶτος ὥσπερ ξουθὸς
[300]	συνταράξει τοῖν ποδοῖν. ~(Χορός) ~ὡς	κυκάτω	καὶ πατείτω πάντα καὶ ταραττέτω,
[700]	κατελάσας; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ γε	κυκεῶν᾽	ἐπιπίοις βληχωνίαν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα
[650]	~καὶ λάλος καὶ συκοφάντης ~καὶ	κύκηθρον	καὶ τάρακτρον, ~ταῦθ᾽ ἁπαξάπαντα νυνὶ
[400]	τῶν ἡμερῶν παρεκλεπτέτην ~καὶ τοῦ	κύκλου	παρέτρωγον ὑφ᾽ ἁμαρτωλίας. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ
[750]	Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ	κύκλῳ	κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ
[1150]	φίλαι” καὶ ~τοῦ θύμου τρίβων	κυκῶμαι·	~κᾆτα γίγνομαι παχὺς ~τηνικαῦτα τοῦ
[600]	~εἶτ᾽ ἂν ὑμεῖς τοῦτον ὥσπερ	κυνίδι᾽	ἐσπαράττετε· ~ἡ πόλις γὰρ ὠχριῶσα
[450]	δ᾽ ὅμως ~γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ	κυνίδια,	~ὑπὸ τοῦ γε λιμοῦ νὴ
[750]	~οὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν	Κύννης	ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ
[1100]	φηγὸν ἐμπυρεύων, ~χἄμα τὴν Θρᾷτταν	κυνῶν	~τῆς γυναικὸς λουμένης. ~(Χορός) ~οὐ
[700]	~περὶ τὰς σκηνὰς πλεῖστοι κλέπται	κυπτάζειν	καὶ κακοποιεῖν. ~ἀλλὰ φυλάττετε ταῦτ᾽
[700]	δεῦρ᾽ ἐλθὲ καὶ δός μοι	κύσαι.	~ἆρ᾽ ἂν βλαβῆναι διὰ χρόνου
[1200]	~τί δαὶ δεκάμνῳ τῷδε θώρηκος	κύτει	~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας; ~(Τρυγαῖος)
[150]	~ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν	κύτταρον.	~(Τρυγαῖος) πῶς οὖν σὺ δῆτ᾽
[0]	σαυτὸν λάθοις διαρραγείς. ~οἷον δὲ	κύψας	ὁ κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής,
[600]	ἐπεὶ κἀμοῦ λίθον ~ἐμβαλόντες ἑξμέδιμνον	κυψέλην	ἀπώλεσαν. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα δ᾽ ὡς
[0]	ὥσπερ ἂν χέσῃ τις, ἢ	κύων	~φαύλως ἐρείδει· τοῦτο δ᾽ ὑπὸ
[1100]	ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ. ~οὐ καταβαλεῖς τὰ	κῴδι᾽	ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας; ὁ κόραξ
[1100]	οὖν· ἐγὼ δὲ τουτονὶ τῶν	κῳδίων,	~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ. ~οὐ
[1050]	σφονδύλη φεύγουσα πονηρότατον βδεῖ, ~χἠ	κώδων”	ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει, ~τουτάκις
[1050]	ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ δ᾽ οὐδεὶς ἐδίδου	κώθωνα	φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ μετέχω τούτων·
[450]	ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ	κωλύουσιν.	~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ ἐς
[250]	φίλην, ~πρὶν ἕτερον αὖ δοίδυκα	κωλῦσαί	τινα. ~ἀλλ᾽ ὦ γεωργοὶ κἄμποροι
[1100]	μοι τί τηνικαῦτα δρῶμεν ὦ	Κωμαρχίδη;	~ἐμπιεῖν ἔμοιγ᾽ ἀρέσκει τοῦ θεοῦ
[700]	τιμῆσαι, θύγατερ Διός, ὅστις ἄριστος	~κωμῳδοδιδάσκαλος	ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος γεγένηται, ~ἄξιος
[700]	τύπτειν τοὺς ῥαβδούχους, εἴ τις	κωμῳδοποιητὴς	~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς τὸ θέατρον
[750]	οὐκ ἀγοραίοις, ~οὐκ ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους	κωμῳδῶν	οὐδὲ γυναῖκας, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν
[1000]	~χῆνας νήττας φάττας τροχίλους· ~καὶ	Κωπᾴδων	ἐλθεῖν σπυρίδας, ~καὶ περὶ ταύτας
[1150]	ἐμπίῃ μεθ᾽ ἡμῶν, ~εὖ ποιοῦντος	κὠφελοῦντος	~τοῦ φεοῦ τἀρώματα. ~(Χορός) ~ἡνίκ᾽