Vers |
[1050] |
~οὔποτε
δειπνήσεις
ἔτι
τοῦ
λοιποῦ
|
ν᾽ |
πρυτανείῳ,
~οὐδ᾽
ἐπὶ
τῷ
πραχθέντι |
[650] |
κρατεῖ
νῦν
τοῦ
λίθου
τοῦ
|
ν |
τῇ
πυκνί.
~(Τρυγαῖος)
~Ὑπέρβολος
νῦν |
[900] |
~(Χορός)
ὀί.
~(Τρυγαῖος)
ὀί;
~(Χορός)
|
ναὶ |
μὰ
Δί᾽
~(Τρυγαῖος)
ἀλλὰ
τοῦτό |
[400] |
κύκλου
παρέτρωγον
ὑφ᾽
ἁμαρτωλίας.
~(Τρυγαῖος)
|
~ναὶ |
μὰ
Δία.
πρὸς
ταῦτ᾽
ὦ |
[1100] |
κεν
λύκος
οἶν
ὑμεναιοῖ.
~(Ἱεροκλῆς)
|
ναὶ |
πρὸς
τῶν
γονάτων.
~(Τρυγαῖος)
~ἄλλως |
[350] |
~(Ἑρμῆς)
οὐκ
ἂν
σιωπήσαιμι.
~(Τρυγαῖος)
|
~ναὶ |
πρὸς
τῶν
κρεῶν,
~ἁγὼ
προθύμως |
[200] |
~ὑπερβάλοιντο
μικρόν,
ἔλεγον
ἂν
ταδί·
|
~ναὶ |
τὼ
σιὼ
νῦν
ὡττικίων
δωσεῖ |
[750] |
πάντας
~ὄρτυγας
οἰκογενεῖς
γυλιαύχενας
ὀρχηστὰς
|
~ναννοφυεῖς |
σφυράδων
ἀποκνίσματα
μηχανοδίφας.
~καὶ
γὰρ |
[100] |
χρήσομαι·
~τὸ
δὲ
πλοῖον
ἔσται
|
Ναξιουργὴς |
κάνθαρος.
~(Παιδίον)
λιμὴν
δὲ
τίς |
[100] |
πόρος
σοι
τῆς
ὁδοῦ
γενήσεται;
|
~ναῦς |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ἄξει
σε |
[100] |
~(Τρυγαῖος)
πτηνὸς
πορεύσει
πῶλος·
οὐ
|
ναυσθλώσομαι. |
~(Παιδίον)
~τίς
δ᾽
ἡ
πίνοιά |
[550] |
τά
τ᾽
ἀμπέλια
καὶ
τὰ
|
νέα |
συκίδια
~τἄλλα
θ᾽
ὁπόσ᾽
ἔστι |
[0] |
ἤδη
τῶν
θεατῶν
τις
λέγοι
|
~νεανίας |
δοκησίσοφος,
τὸ
δὲ
πρᾶγμα
τί; |
[850] |
ἑστάναι,
~καὶ
παγκράτιόν
γ᾽
ὑπαλειψαμένοις
|
νεανικῶς
|
~παίειν
ὀρύττειν
πὺξ
ὁμοῦ
καὶ |
[50] |
~ὑπὲρ
Ἑλλήνων
πάντων
πέτομαι
~τόλμημα
|
νέον |
παλαμησάμενος.
~(Οἰκέτης
Α)
τί
πέτει; |
[850] |
~(Χορός)
~ζηλωτὸς
ἔσει,
γέρον,
~αὖθις
|
νέος |
ὢν
πάλιν,
~μύρῳ
κατάλειπτος.
~(Τρυγαῖος) |
[900] |
~(Τρυγαῖος)
~φήσεις
ἐπειδὰν
ἐκπίῃς
οἴνου
|
νέου |
λεπαστήν.
~(Χορός)
~καὶ
πλήν
γε |
[850] |
ἐς
μέσους
ἄγων.
~(Οἰκέτης)
ἐκεινοσὶ
|
νεύει. |
~(Τρυγαῖος)
τίς;
~(Οἰκέτης)
ὅστις;
Ἀριφράδης, |
[1050] |
πεποίηκεν
Ὅμηρος·
~ὣς
οἱ
μὲν
|
νέφος |
ἐχθρὸν
ἀπωσάμενοι
πολέμοιο
~Εἰρήνην
εἵλοντο |
[1200] |
γ᾽
ἁλῶ
τρύπημα
κλέπτων
τῆς
|
νεώς. |
~(Θωρακοπώλης)
ἔπειτ᾽
ἐπὶ
δεκάμνῳ
χεσεῖ |
[350] |
ἄν
μ᾽
ἴδοις
καὶ
πολὺ
|
νεώτερον, |
~ἀπαλλαγέντα
πραγμάτων.
~καὶ
γὰρ
ἱκανὸν |
[550] |
συκᾶς,
ἃς
ἐγὼ
φύτευον
ὢν
|
νεώτερος, |
~ἀσπάσασθαι
θυμὸς
ἡμῖν
ἐστι
πολλοστῷ |
[250] |
μεταθρέξει
ταχὺ
πάνυ>
~(Κύδοιμος)
ἔγωγε
|
νὴ |
Δί᾽
εἰ
δὲ
μή
γε, |
[1050] |
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλ᾽
ὁ
σοφός
τοι
|
νὴ |
Δί᾽
Ὅμηρος
δεξιὸν
εἶπεν·
~ἀφρήτωρ |
[200] |
εὐθύς·
ἐξαπατώμεθα
~νὴ
τὴν
Ἀθηνᾶν,
|
νὴ |
Δί᾽
οὐχὶ
πειστέον·
~ἥξουσι
καὖθις, |
[1250] |
Λαμάχου>
ἐγώ;
~(Τρυγαῖος)
σὺ
μέντοι
|
νὴ |
Δί᾽
~(Παῖς)
Λαμάχου>
υἱὸς
Λαμάχου. |
[600] |
ἣν
ἐγὼ
φύτευσα
κἀξεθρεψάμην.
~(Χορός)
|
~νὴ |
Δί᾽
ὦ
μέλ᾽
ἐνδίκως
γε> |
[1200] |
δεκάμνῳ
χεσεῖ
καθήμενος;
~(Τρυγαῖος)
~ἔγωγε
|
νὴ |
Δί᾽
ὦπίτριπτ᾽
οἴει
γὰρ
ἂν
|
[450] |
κυνίδια,
~ὑπὸ
τοῦ
γε
λιμοῦ
|
νὴ |
Δἴ
ἐξολωλότες.
~(Τρυγαῖος)
~οὐδὲν
ποιοῦμεν |
[550] |
ὥσπερ
μᾶζα
καὶ
πανδαισία.
~(Τρυγαῖος)
|
~νὴ |
Δἴ
ἡ
γὰρ
σφῦρα
λαμπρὸν |
[400] |
τί
τοῦτο
δρᾶτον;
~(Τρυγαῖος)
ὁτιὴ
|
νὴ |
Δία
~ἡμεῖς
μὲν
ὑμῖν
θύομεν, |
[1200] |
ἅμ᾽
ἀμφοῖν
δῆτ᾽
~(Τρυγαῖος)
ἔγωγε
|
νὴ |
Δία,
~ἵνα
μή
γ᾽
ἁλῶ |
[950] |
~(Χορός)
~δέξαι
δῆτ᾽
ὦ
πολυτιμήτη
|
~νὴ |
Δία,
καὶ
μὴ
ποίει
γ᾽ |
[450] |
~(Ἑρμῆς)
ὦ
εἶα.
~(Τρυγαῖος)
εἶα
|
νὴ |
Δία.
~(Χορός)
μικρόν
γε
κινοῦμεν. |
[200] |
~ἐλέγετ᾽
ἂν
ὑμεῖς
εὐθύς·
ἐξαπατώμεθα
|
~νὴ |
τὴν
Ἀθηνᾶν,
νὴ
Δί᾽
οὐχὶ |
[0] |
συλλαβὼν
τὴν
ἀντλίαν.
~(Οἰκέτης
Β)
|
~νὴ |
τὸν
Δί᾽
ἐς
κόρακάς
γε |
[1250] |
χωρῶμεν
ὦ
τᾶν
ἐκποδών.
~(Τρυγαῖος)
|
~νὴ |
τὸν
Δί᾽
ὡς
τὰ
παιδί᾽ |
[300] |
ὁρᾶτ᾽
οὔπω
πέπαυσθε.
~(Χορός)
τουτογὶ
|
νὴ |
τὸν
Δία
~τὸ
σκέλος
ῥίψαντες |
[1250] |
ἀνδρῶν.
~(Τρυγαῖος)
~ἀνδρῶν
οἰμωγή;
κλαύσει
|
νὴ |
τὸν
Διόνυσον
~οἰμωγὰς
ᾄδων,
καὶ |
[950] |
ἰδού.
~(Τρυγαῖος)
ἔδωκας
ἤδη;
~(Οἰκέτης)
|
~νὴ |
τὸν
Ἑρμῆν
ὥστε
γε
~τούτων |
[1050] |
~(Ἱεροκλῆς)
~ὦ
μέλεοι
θνητοὶ
καὶ
|
νήπιοι, |
~(Τρυγαῖος)
ἐς
κεφαλὴν
σοί.
~(Ἱεροκλῆς) |
[250] |
καὶ
μέτοικοι
καὶ
ξένοι
~καὶ
|
νησιῶται, |
δεῦρ᾽
ἴτ᾽
ὦ
πάντες
λεῴ, |
[750] |
~ἀντεῖχον
ἀεὶ
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
νήσων. |
ὧν
οὕνεκα
νυνὶ
~ἀποδοῦναί
μοι |
[1000] |
Βοιωτῶν
γε
φέροντας
ἰδεῖν
~χῆνας
|
νήττας |
φάττας
τροχίλους·
~καὶ
Κωπᾴδων
ἐλθεῖν |
[1250] |
παρ᾽
ἐμὲ
στὰν
πρότερον
ἀναβαλοῦ
|
νθαδί. |
~(Παῖς)
Λαμάχου>
νῦν
αὖθ᾽
ὁπλοτέρων |
[750] |
φαλακροῖσι
παραινοῦμεν
~ξυσπουδάζειν
περὶ
τῆς
|
νίκης. |
~πᾶς
γάρ
τις
ἐρεῖ
νικῶντος |
[750] |
νίκης.
~πᾶς
γάρ
τις
ἐρεῖ
|
νικῶντος |
ἐμοῦ
~κἀπὶ
τραπέζῃ
καὶ
ξυμποσίοις, |
[650] |
μόνον.
~(Ἑρμῆς)
~εἴφ᾽
ὅ
τι
|
νοεῖς |
αὐτοῖσι
πρὸς
ἔμ᾽
ὦ
φιλτάτη. |
[350] |
γε
κατεδηδοκώς,
~τοῦτο
μὴ
φαῦλον
|
νόμιζ᾽ |
ἐν
τῷδε
τῷ
νῦν>
πράγματι. |
[750] |
μήτ᾽
ἔλθῃς
~συνέριθος
αὐτοῖς,
~ἀλλὰ
|
νόμιζε |
πάντας
~ὄρτυγας
οἰκογενεῖς
γυλιαύχενας
ὀρχηστὰς
|
[1150] |
δ᾽
ἀχέτας
~ᾄδῃ
τὸν
ἡδὺν
|
νόμον, |
~διασκοπῶν
ἥδομαι
~τὰς
Λημυνίας
ἀμπέλους, |
[1050] |
σοί.
~(Ἱεροκλῆς)
~οἵτινες
ἀφραδίῃσι
θεῶν
|
νόον |
οὐκ
ἀίοντες
~συνθήκας
πεποίησθ᾽
ἄνδρες |
[950] |
παρακύπτουσιν,
~κἄν
τις
προσέχῃ
τὸν
|
νοῦν |
αὐταῖς
~ἀναχωροῦσιν,
~κᾆτ᾽
ἢν
ἀπίῃ |
[900] |
χἠ
τύχη
κατορθοῖ,
~χωρεῖ
κατὰ
|
νοῦν, |
ἕτερον
δ᾽
ἑτέρῳ
~τούτων
κατὰ |
[100] |
τὸν
οὐρανόν;
~(Οἰκέτης
Α)
τίνα
|
νοῦν |
ἔχων;
~(Τρυγαῖος)
~ἐρησόμενος
ἐκεῖνον
Ἑλλήνων |
[950] |
συγγνώμῃ
~τινὶ
πρᾳοτέρᾳ
κέρασον
τὸν
|
νοῦν· |
~καὶ
τὴν
ἀγορὰν
ἡμῖν
ἀγαθῶν
|
[750] |
~καὶ
γὰρ
πρότερον
πράξας
κατὰ
|
νοῦν |
οὐχὶ
παλαίστρας
περινοστῶν
~παῖδας
ἐπείρων, |
[150] |
λέγω.
~ὦ
μηχανοποιὲ
πρόσεχε
τὸν
|
νοῦν |
ὡς
ἐμέ·
~ἤδη
στρέφει
τι |
[650] |
ταῦτ᾽
ἀλλὰ
συγγνώμην
ἔχε·
~ὁ
|
νοῦς |
γὰρ
ἡμῶν
ἦν
τότ᾽
ἐν |
[700] |
ὁδὸν
λόγων
εἴπωμεν
ὅσα
τε
|
νοῦς |
ἔχει.
~χρῆν
μὲν
τύπτειν
τοὺς |
[1300] |
~ὑμῶν
τὸ
λοιπὸν
ἔργον
ἤδη
|
νταῦθα |
τῶν
μενόντων
~φλᾶν
ταῦτα
πάντα |
[1050] |
~μηδὲ
Βάκις
θνητούς,
μηδ᾽
αὖ
|
νύμφαι |
Βάκιν
αὐτὸν
~(Τρυγαῖος)
ἐξώλης
ἀπόλοι᾽ |
[1050] |
πλεύμων.
~(Ἱεροκλῆς)
~εἰ
γὰρ
μὴ
|
νύμφαι |
γε
θεαὶ
Βάκιν
ἐξαπάτασκον,
~μηδὲ |
[1300] |
~(Χορός)
~εὐφημεῖν
χρὴ
καὶ
τὴν
|
νύμφην |
ἔξω
τινὰ
δεῦρο
κομίζειν
~δᾷδάς |
[850] |
πράττει.
~(Τρυγαῖος)
~τί
δῆτ᾽
ἐπειδὰν
|
νυμφίον |
μ᾽
ὁρᾶτε
λαμπρὸν
ὄντα;
~(Χορός) |
[1300] |
ἀράμενοι
φέρωμεν
~οἱ
προτεταγμένοι
~τὸν
|
νυμφίον |
ὦνδρες.
~(Ἡμιχόριον
Β)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽ |
[900] |
συμμάχοισι
πρᾳότεροι
πολύ.
~(Τρυγαῖος)
~ἴθι
|
νυν |
ἄγ᾽
ὡς
τάχιστα
τὸ
πρόβατον |
[500] |
ἐξέλκουσι
κἄλλος
οὐδείς.
~(Χορός)
ἄγε
|
νυν |
ἄγε
πᾶς.
~(Ἑρμῆς)
καὶ
μὴν |
[250] |
ταχύ.
~(Τρυγαῖος)
~ὦνδρες
τί
πεισόμεσθα;
|
νῦν |
ἀγὼν
μέγας.
~ἀλλ᾽
εἴ
τις |
[500] |
τε
πολλῶν
κἀγαθῶν
~(Ἑρμῆς)
ἴθι
|
νυν |
ἄθρει
~οἷον
πρὸς
ἀλλήλας
λαλοῦσιν |
[650] |
ἐν
τοῖς
σκύτεσιν.
~(Ἑρμῆς)
~ἴθι
|
νυν |
ἄκουσον
οἷον
ἄρτι
μ᾽
ἤρετο, |
[650] |
τῶν
ὅπλων
ἐγίγνετο.
~(Ἑρμῆς)
~ἔτι
|
νῦν |
ἄκουσον
οἷον
ἄρτι
μ᾽
ἤρετο, |
[550] |
δορυξὸν
οἷον
ἐσκιμάλισεν;
~(Ἑρμῆς)
ἴθι
|
νυν |
ἄνειπε
τοὺς
γεωργοὺς
ἀπιέναι.
~(Τρυγαῖος) |
[500] |
ὁμοῦ
στιν
ἤδη.
~(Χορός)
~μή
|
νυν |
ἀνῶμεν
ἀλλ᾽
ἐπεντείνωμεν
~ἀνδρικώτερον.
~(Ἑρμῆς) |
[1050] |
πότνι᾽
Εἰρήνη
φίλη.
~(Ἱεροκλῆς)
ἄγε
|
νυν |
ἀπάρχου
κᾆτα
δὸς
τἀπάργματα.
~(Τρυγαῖος) |
[850] |
πέους
δὲ
δεῖ.
~(Τρυγαῖος)
~ἴθι
|
νυν |
ἀποδῶμεν
τήνδε
τὴν
Θεωρίαν
~ἀνύσαντε |
[650] |
οὐκέτ᾽
αὐτῷ
χρησόμεθ᾽
οὐδέν,
ἀλλὰ
|
νῦν |
~ἀπορῶν
ὁ
δῆμος
ἐπιτρόπου
καὶ |
[350] |
ἂν
~ταύτην
ἀνορύττων
εὑρεθῇ;
~(Τρυγαῖος)
|
νῦν |
ἆρά
με
~ἅπασ᾽
ἀνάγκη
στ᾽ |
[1250] |
πρότερον
ἀναβαλοῦ
νθαδί.
~(Παῖς)
Λαμάχου>
|
νῦν |
αὖθ᾽
ὁπλοτέρων
ἀνδρῶν
ἀρχώμεθα
~(Τρυγαῖος) |
[1250] |
μάθῃ
λαβὰς
ποιεῖν,
~ἄμεινον
ἢ
|
νῦν |
αὔτ᾽
ἀποδώσεται
πολύ.
~(Κρανοποιός)
ἀπίωμεν |
[1000] |
σοι
δοκῶ;
~(Τρυγαῖος)
~ὄπτα
καλῶς
|
νυν |
αὐτά·
καὶ
γὰρ
οὑτοσὶ
~προσέρχεται |
[900] |
θεόθεν
κατέχει
~πολέμου
μετάτροπος
αὔρα.
|
~νῦν |
γὰρ
δαίμων
φανερῶς
~εἰς
ἀγαθὰ |
[300] |
λαβόντες
καὶ
μοχλοὺς
καὶ
σχοινία·
|
~νῦν |
γὰρ
ἡμῖν
ἁρπάσαι
πάρεστιν
ἀγαθοῦ |
[400] |
τοῦ.
~(Ἑρμῆς)
κλέπται
γάρ
εἰσι
|
νῦν |
γε
μᾶλλον
ἢ
πρὸ
τοῦ. |
[100] |
ἄν
μοι
σιτίων
διπλῶν
ἔδει·
|
~νῦν |
δ᾽
ἃττ᾽
ἂν
αὐτὸς
καταφάγω |
[350] |
ὅτι.
~(Τρυγαῖος)
~ἐς
χοιρίδιόν
μοί
|
νυν |
δάνεισον
τρεῖς
δραχμάς·
~δεῖ
γὰρ |
[0] |
μάλ᾽
αὖφις.
ποῦ
γὰρ
ἣν
|
νῦν |
δὴ
φερες;
~κατέφαγεν;
~(Οἰκέτης
Α) |
[800] |
~(Οἰκέτης)
καὶ
τίς
ἐστιν
ἀστὴρ
|
νῦν |
ἐκεῖ;
~(Τρυγαῖος)
~Ἴων
ὁ
Χῖος, |
[300] |
σιτί᾽
ἡμερῶν
τριῶν.
~(Τρυγαῖος)
~εὐλαβεῖσθέ
|
νυν |
ἐκεῖνον
τὸν
κάτωθεν
Κέρβερον,
~μὴ |
[500] |
παύσασθαι
λέγω
~ἐντεῦθεν
ἐχομένοις
ὅθεν
|
νῦν |
ἕλκετε·
~οὐδὲν
γὰρ
ἄλλο
δρᾶτε |
[900] |
θύρασι
καὶ
δή.
~(Χορός)
~ἐπείγετέ
|
νυν |
ἐν
ὅσῳ
~σοβαρὰ
θεόθεν
κατέχει
|
[700] |
δέσποιν᾽
ἀφησόμεσθά
σου.
~(Ἑρμῆς)
~ἴθι
|
νυν |
ἐπὶ
τούτοις
τὴν
Ὀπώραν
λάμβανε
|
[250] |
ὑμῶν
ἐν
Σαμοθρᾴκῃ
τυγχάνει
~μεμυημένος,
|
νῦν |
ἐστιν
εὔξασθαι
καλὸν
~ἀποστραφῆναι
τοῦ |
[250] |
~ὡς
ἥδομαι
καὶ
χαίρομαι
κεὐφραίνομαι”
|
~νῦν |
ἐστιν
ἡμῖν
ὦνδρες
Ἕλληνες
καλὸν
|
[300] |
μὴ
ξελκύσαι.
~(Χορός)
~οὔτι
καὶ
|
νῦν |
ἔστιν
αὐτὴν
ὅστις
ἐξαιρήσεται,
~ἢν |
[1300] |
τρὶς
μάκαρ
ὡς
δικαίως
~τἀγαθὰ
|
νῦν |
ἔχεις.
~(Ἡμιχόριον
Α)
Ὑμὴν
Ὑμέναι᾽ |
[400] |
εὐφημεῖτε.
~(Τρυγαῖος)
~σπένδοντες
εὐχόμεσθα
τὴν
|
νῦν |
ἡμέραν
~Ἕλλησιν
ἄρξαι
πᾶσι
πολλῶν |
[850] |
ζῶσιν
ἀπὸ
τούτων
τινές.
~ἄγε
|
νυν |
ἴωμεν.
~(Οἰκέτης)
εἰπέ
μοι,
δῶ |
[300] |
ἑλκύσαι,
καὶ
μηκέτι.
~(Τρυγαῖος)
τοῦτό
|
νυν, |
καὶ
μηκέτ᾽
ἄλλο
μηδὲν
ὀρχήσησθ᾽ |
[150] |
εἶναί
σοι
δοκῶ
μιαρώτατος;
~ἴθι
|
νυν |
κάλεσόν
μοι
τὸν
Δί᾽
~(Ἑρμῆς) |
[1200] |
ἐς
τοὺς
γάμους.
~(Τρυγαῖος)
~ἴθι
|
νυν |
καταθέμενοι
παρ᾽
ἐμοὶ
ταῦτ᾽
εἴσιτε
|
[800] |
μακρὰν
ὁδὸν
~διεληλυθώς.
~(Οἰκέτης)
ἴθι
|
νυν |
κάτειπέ
μοι
~(Τρυγαῖος)
τὸ
τί; |
[350] |
ταῦτα
καὶ
λακήσομαι.
~(Τρυγαῖος)
~μή
|
νυν |
λακήσῃς,
λίσσομαί
σ᾽
ὦρμῄδιον.
~εἰπέ |
[550] |
ἡμῖν
ἐστι
πολλοστῷ
χρόνῳ.
~(Τρυγαῖος)
|
~νῦν |
μὲν
οὖν
ὦνδρες
προσευξώμεσθα
πρῶτον |
[1050] |
τὴν
κνῖσαν
εἰσελήλυθεν.
~(Οἰκέτης)
μή
|
νυν |
ὁρᾶν
δοκῶμεν
αὐτόν.
~(Τρυγαῖος)
εὖ |
[350] |
φαῦλον
νόμιζ᾽
ἐν
τῷδε
τῷ
|
νῦν> |
πράγματι.
~(Τρυγαῖος)
οὐκ
ἀκούεις
οἷα |
[900] |
μᾶλλον
οἷός
εἰμι.
~(Χορός)
~καὶ
|
νῦν |
σύ
γε
δῆλος
εἶ·
~σωτὴρ |
[850] |
~ὅσα
γ᾽
ὧδ᾽
ἰδεῖν,
~τὰ
|
νῦν |
τάδε
πράττει.
~(Τρυγαῖος)
~τί
δῆτ᾽ |
[250] |
ταῦτ᾽
ὦ
δέσποθ᾽
~(Πόλεμος)
ἧκέ
|
νυν |
ταχύ.
~(Τρυγαῖος)
~ὦνδρες
τί
πεισόμεσθα; |
[1250] |
ἀντὶ
τῶνδε
μνᾶν
ποτέ·
~καὶ
|
νῦν |
τί
δράσω;
τίς
γὰρ
αὔτ᾽ |
[650] |
ἄρτι
μ᾽
ἤρετο,
~ὅστις
κρατεῖ
|
νῦν |
τοῦ
λίθου
τοῦ
ν
τῇ |
[250] |
δὲ
δοίδυκ᾽
εἰσιὼν
ποιήσομαι.
~(Τρυγαῖος)
|
~νῦν |
τοῦτ᾽
ἐκεῖν᾽
ἥκει
τὸ
Δάτιδος |
[650] |
ν
τῇ
πυκνί.
~(Τρυγαῖος)
~Ὑπέρβολος
|
νῦν |
τοῦτ᾽
ἔχει
τὸ
χωρίον.
~αὕτη |
[450] |
~οἰμώξεσθ᾽
οἱ
Βοιωτοί.
~(Ἑρμῆς)
εἶά
|
νυν. |
~(Τρυγαῖος)
εἶα
ὦ.
~(Χορός)
~ἀλλ᾽ |
[450] |
~πληγὰς
λήψεσθ᾽
ὦργεῖοι.
~(Ἑρμῆς)
εἶά
|
νυν. |
~(Τρυγαῖος)
εἶα
ὦ.
~(Χορός)
ὡς |
[500] |
τοῦτ᾽
ἐκεῖνο.
~(Χορός)
~ὦ
εἶα
|
νῦν, |
ὦ
εἶα
πᾶς.
~ὦ
εἶα |
[200] |
ἂν
ταδί·
~ναὶ
τὼ
σιὼ
|
νῦν |
ὡττικίων
δωσεῖ
δίκαν”
~εἰ
δ᾽ |
[750] |
τῶν
ἄλλων
νήσων.
ὧν
οὕνεκα
|
νυνὶ |
~ἀποδοῦναί
μοι
τὴν
χάριν
ὑμᾶς |
[300] |
χορεύετον.
~(Τρυγαῖος)
~μή
τι
καὶ
|
νυνί |
γ᾽
ἔτ᾽
ἀλλὰ
παῦε
παῦ᾽ |
[300] |
ἀσπίδα.
~(Τρυγαῖος)
~μή
τι
καὶ
|
νυνί |
γε
χαίρετ᾽
οὐ
γὰρ
ἴστε |
[650] |
~ἐψηλαφῶμεν
ἐν
σκότῳ
τὰ
πράγματα,
|
~νυνὶ |
δ᾽
ἅπαντα
πρὸς
λύχνον
βουλεύσομεν. |
[1200] |
ἐπρίατ᾽
ἂν
δρέπανον
οὐδὲ
κολλύβου,
|
~νυνὶ |
δὲ
πεντήκοντα
δραχμῶν
ἐμπολῶ·
~ὁδὶ |
[600] |
~(Χορός)
~οὐδ᾽
ἔγωγε
πλήν
γε
|
νυνί. |
ταῦτ᾽
ἄρ᾽
εὐπρόσωπος
ἦν,
~οὖσα |
[550] |
~ὧν
ποθοῦμεν,
~ἀντὶ
τούτων
τήνδε
|
νυνὶ |
~τὴν
θεὸν
προσείπατε.
~(Χορός)
~χαῖρε |
[650] |
κύκηθρον
καὶ
τάρακτρον,
~ταῦθ᾽
ἁπαξάπαντα
|
νυνὶ |
~τοὺς
σεαυτοῦ
λοιδορεῖς.
~(Τρυγαῖος)
ἀλλ᾽ |
[1300] |
σκεύη
πάλιν
ἐς
τὸν
ἀγρὸν
|
νυνὶ |
χρὴ
πάντα
κομίζειν
~ὀρχησαμένους
καὶ |
[900] |
παύσας.
~(Οἰκέτης)
ἄγε
δὴ
τί
|
νῷν |
ἐντευθενὶ
ποιητέον;
~(Τρυγαῖος)
τί
δ᾽ |
[1100] |
δὴ
θεαταὶ
δεῦρο
συσπλαγχνεύετε
~μετὰ
|
νῷν. |
~(Ἱεροκλῆς)
τί
δὴ
γώ;
~(Τρυγαῖος) |
[1050] |
ἢν
φράσῃς.
~(Τρυγαῖος)
~μὴ
διαλέγου
|
~νῷν |
μηδέν·
Εἰρήνῃ
γὰρ
ἱερὰ
θύομεν. |
[700] |
πλευρὰς
πολλῇ
στρατιᾷ
κἀδενδροτόμησε
τὸ
|
νῶτον; |
~τοιαῦτ᾽
ἀφελὼν
κακὰ
καὶ
φόρτον |