Vers |
[0] |
ὑπὸ
φρονήματος
~βρενθύεταί
τε
καὶ
|
φαγεῖν |
οὐκ
ἀξιοῖ,
~ἢν
μὴ
παραθῶ |
[0] |
~καὶ
μήποτ᾽
αὐτῆς
μᾶζαν
ἡδίω
|
φάγοι. |
~(Οἰκέτης
Α)
δὸς
μᾶζαν
ἑτέραν, |
[1050] |
~χρησμολόγῳ
δ᾽
οὐδεὶς
ἐδίδου
κώθωνα
|
φαεινόν. |
~(Ἱεροκλῆς)
~οὐ
μετέχω
τούτων·
οὐ |
[150] |
χαίρων,
~χρυσοχάλινον
πάταγον
ψαλίων
~διακινήσας
|
φαιδροῖς |
ὠσίν.
~τί
ποιεῖς;
τί
ποιεῖς; |
[0] |
μοι
δοκῶ·
~οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
|
φαίη |
με
μάττοντ᾽
ἐσθίειν.
~(Οἰκέτης
Α) |
[800] |
ἦστ᾽
ἔμοιγέ
τοι
~ἀπὸ
τοὐρανοῦ
|
φαίνεσθε |
κακοήθεις
πάνυ,
~ἐντευθενὶ
δὲ
πολύ |
[550] |
ὡς
καλὸν
τὸ
στῖφος
αὐτῶν
|
φαίνεται
|
~καὶ
πυκνὸν
καὶ
γοργὸν
ὥσπερ |
[1000] |
ποτ᾽
ἐστίν;
~(Οἰκέτης)
~ὡς
ἀλαζὼν
|
φαίνεται· |
~μάντις
τίς
ἐστιν.
~(Τρυγαῖος)
~οὐ |
[0] |
Ἀφροδίτης
μὲν
γὰρ
οὔ
μοι
|
φαίνεται, |
~οὐ
μὴν
Χαρίτων
γε.
~(Οἰκέτης |
[750] |
καὶ
τοὺς
παῖδας·
~καὶ
τοῖς
|
φαλακροῖσι |
παραινοῦμεν
~ξυσπουδάζειν
περὶ
τῆς
νίκης. |
[750] |
τραπέζῃ
καὶ
ξυμποσίοις,
~φέρε
τῷ
|
φαλακρῷ, |
δὸς
τῷ
φαλακρῷ
~τῶν
τρωγαλίων, |
[750] |
~φέρε
τῷ
φαλακρῷ,
δὸς
τῷ
|
φαλακρῷ
|
~τῶν
τρωγαλίων,
καὶ
μἀφαίρει
~γενναιοτάτου |
[850] |
τῶν
τιτθίων
ἔχωμαι;
~(Χορός)
~εὐδαιμονέστερος
|
φανεῖ |
τῶν
Καρκίνου
στροβίλων.
~(Τρυγαῖος)
~οὔκουν |
[600] |
ἐώθουν
τὴν
θεὸν
κεκράγμασιν,
~πολλάκις
|
φανεῖσαν |
αὐτὴν
τῆσδε
τῆς
χώρας
πόθῳ, |
[900] |
μετάτροπος
αὔρα.
~νῦν
γὰρ
δαίμων
|
φανερῶς
|
~εἰς
ἀγαθὰ
μεταβιβάζει.
~(Τρυγαῖος)
~τὸ |
[1100] |
δρῶντος
καλῶς.
~ἀλλ᾽
ἄφευε
τῶν
|
φασήλων |
ὦ
γύναι
τρεῖς
χοίνικας,
~τῶν |
[100] |
ἆρ᾽
ἔτυμός
γε
~δώμασιν
ἡμετέροις
|
φάτις |
ἥκει,
~ὡς
σὺ
μετ᾽
ὀρνίθων |
[1000] |
γε
φέροντας
ἰδεῖν
~χῆνας
νήττας
|
φάττας |
τροχίλους·
~καὶ
Κωπᾴδων
ἐλθεῖν
σπυρίδας, |
[350] |
ἐμοῦ
γε
κατεδηδοκώς,
~τοῦτο
μὴ
|
φαῦλον |
νόμιζ᾽
ἐν
τῷδε
τῷ
νῦν> |
[0] |
ἂν
χέσῃ
τις,
ἢ
κύων
|
~φαύλως |
ἐρείδει·
τοῦτο
δ᾽
ὑπὸ
φρονήματος |
[600] |
οὐδενός,
~οὐδ᾽
ὅπως
αὐτῇ
προσήκοι
|
Φειδίας |
ἠκηκόη.
~(Χορός)
~οὐδ᾽
ἔγωγε
πλήν |
[600] |
~πρῶτα
μὲν
γὰρ
αὐτῆς
ἦρξεν”
|
Φειδίας |
πράξας
κακῶς·
~εἶτα
Περικλέης
φοβηθεὶς |
[250] |
μέλιτι
χρῆσθἀτέρῳ.
~τετρώβολον
τοῦτ᾽
ἐστί·
|
φείδου |
τἀττικοῦ.
~(Πόλεμος)
παῖ
παῖ
Κυδοιμέ. |
[1050] |
τὸν
τραχὺν
ἐχῖνον.
~(Τρυγαῖος)
ἆρα
|
φενακίζων |
ποτ᾽
Ἀθηναίους
ἔτι
παύσει;
~(Ἱεροκλῆς) |
[1150] |
ἡμῶν,
~εὖ
ποιοῦντος
κὠφελοῦντος
~τοῦ
|
φεοῦ |
τἀρώματα.
~(Χορός)
~ἡνίκ᾽
ἂν
δ᾽ |
[0] |
μάττοντ᾽
ἐσθίειν.
~(Οἰκέτης
Α)
~αἰβοῖ,
|
φέρ᾽ |
ἄλλην
χἀτέραν
μοι
χἀτέραν,
~καὶ |
[200] |
γοῦν
ἔνδον.
~(Τρυγαῖος)
οἴμοι
δείλαιος.
|
~φέρ᾽ |
αὐτὸν
ἀποδρῶ·
καὶ
γὰρ
ὥσπερ |
[250] |
οἵα
πόλις
τάλαινα
διακναισθήσεται.
~(Πόλεμος)
|
φέρ᾽ |
ἐπιχέω
καὶ
τὸ
μέλι
τουτὶ |
[1100] |
δὴ
σπονδὴν
καὶ
τῶν
σπλάγχνων
|
φέρε |
δευρί.
~(Ἱεροκλῆς)
~ἀλλ᾽
εἰ
ταῦτα |
[350] |
ἀγαθή
τις
ἡμῖν
τύχη.
~(Τρυγαῖος)
|
φέρε |
δὴ
κατίδω
ποῖ
τοὺς
λίθους |
[950] |
λεγοις
ἂν
ἄλλο·
περιελήλυθα.
~(Τρυγαῖος)
|
~φέρε |
δὴ
τὸ
δαλίον
τόδ᾽
ἐμβάψω |
[950] |
εἰσὶ
πολλοὶ
κἀγαθοί;
~(Οἰκέτης)
~τοισδὶ
|
φέρε |
δῶ·
πολλοὶ
γάρ
εἰσι
κἀγαθοί. |
[1050] |
~κατάτεμνε.
ποῦ
τράπεζα;
τὴν
σπονδὴν
|
φέρε. |
~(Ἱεροκλῆς)
ἡ
γλῶττα
χωρὶς
τέμνεται. |
[750] |
ἐμοῦ
~κἀπὶ
τραπέζῃ
καὶ
ξυμποσίοις,
|
~φέρε |
τῷ
φαλακρῷ,
δὸς
τῷ
φαλακρῷ
|
[1300] |
τινὰ
δεῦρο
κομίζειν
~δᾷδάς
τε
|
φέρειν, |
καὶ
πάντα
λεὼν
συγχαίρειν
κἀπιχορεύειν. |
[250] |
τί
ἔστι;
μῶν
οὐκ
αὖ
|
φέρεις; |
~(Κύδοιμος)
ἀπόλωλε
γὰρ
~καὶ
τοῖς |
[250] |
~(Κύδοιμος)
τί
ἔστιν;
~(Πόλεμος)
οὐ
|
φέρεις; |
~(Κύδοιμος)
τὸ
δεῖνα
γὰρ
~ἀπόλωλ᾽ |
[0] |
ποῦ
γὰρ
ἣν
νῦν
δὴ
|
φερες; |
~κατέφαγεν;
~(Οἰκέτης
Α)
~οὐ
μὰ |
[1200] |
κἀκερδήναμεν
~τὰ
δῶρα
ταυτί
σοι
|
φέρομεν |
ἐς
τοὺς
γάμους.
~(Τρυγαῖος)
~ἴθι |
[1000] |
χλανισκιδίων
μικρῶν·
~κἀκ
Βοιωτῶν
γε
|
φέροντας |
ἰδεῖν
~χῆνας
νήττας
φάττας
τροχίλους· |
[650] |
αὐτομάτη
μετὰ
τἀν
Πύλῳ
~σπονδῶν
|
φέρουσα |
τῇ
πόλει
κίστην
πλέαν
~ἀποχειροτονηθῆναι |
[1300] |
αὐτήν.
~(Ἡμιχόριον
Α)
~ἀλλ᾽
ἀράμενοι
|
φέρωμεν
|
~οἱ
προτεταγμένοι
~τὸν
νυμφίον
ὦνδρες. |
[350] |
τῶν
κρεῶν,
~ἁγὼ
προθύμως
σοι
|
φέρων |
ἀφικόμην.
~(Ἑρμῆς)
~ἀλλ᾽
ὦ
μέλ᾽ |
[150] |
~(Τρυγαῖος)
τὰ
κρέα
ταυτί
σοι
|
φέρων. |
~(Ἑρμῆς)
ὦ
δειλακρίων
πῶς
ἦλθες; |
[1000] |
~οὐδ᾽
αἱματοῦται
βωμός.
ἀλλ᾽
εἴσω
|
φέρων |
~θύσας
τὰ
μηρἴ
ἐξελὼν
δεῦρ᾽ |
[250] |
Διόνυσ᾽
ἀπόλοιτο
καὶ
μὴ
λθοι
|
φέρων. |
~(Πόλεμος)
οὗτος.
~(Κύδοιμος)
τί
ἔστιν; |
[250] |
~εἴπερ
γὰρ
ἥξει
τὸν
ἀλετρίβανον
|
φέρων, |
~τούτῳ
ταράξει
τὰς
πόλεις
καθήμενος. |
[850] |
~σκέψασθ᾽
ὅσ᾽
ὑμῖν
ἀγαθὰ
παραδώσω
|
φέρων, |
~ὥστ᾽
εὐθέως
ἄραντας
ὑμᾶς
τὼ |
[1150] |
αὐτὸς
βέβαπται
βάμμα
Κυζικηνικόν·
~κᾆτα
|
φεύγει |
πρῶτος
ὥσπερ
ξουθὸς
ἱππαλεκτρυὼν
~τοὺς |
[200] |
οὗτός
ἐστ᾽
ἐκεῖνος
ὃν
καὶ
|
φεύγομεν, |
~ὁ
δεινός,
ὁ
ταλαύρινος,
ὁ |
[700] |
καὶ
τοὺς
δούλους
παρέλυσεν
~τοὺς
|
φεύγοντας |
κἀξαπατῶντας
καὶ
τυπτομένους
ἐπίτηδες,
~οὓς |
[1050] |
ὑμεναιοῖ;
~(Ἱεροκλῆς)
~ὡς
ἡ
σφονδύλη
|
φεύγουσα |
πονηρότατον
βδεῖ,
~χἠ
κώδων”
ἀκαλανθὶς |
[1100] |
~ἐκπεπρισμένα”
~κἀνθρακίζων
τοὐρεβίνθου
~τήν
τε
|
φηγὸν |
ἐμπυρεύων,
~χἄμα
τὴν
Θρᾷτταν
κυνῶν
|
[1150] |
φῖτυ
πρῷον
φύσει
~τόν
τε
|
φήληχ᾽ |
ὁρῶν
οἰδάνοντ᾽
~εἶθ᾽
ὁπόταν
ᾖ |
[1150] |
ᾖ
πέπων,
~ἐσθίω
κἀπέχω
~χἄμα
|
φήμ᾽ |
ὧραι
φίλαι”
καὶ
~τοῦ
θύμου |
[1300] |
ταῦτα
βρύκετ᾽
ἢ
τάχ᾽
ἡμῖν
|
φημι |
μεταμελήσειν.
~(Χορός)
~εὐφημεῖν
χρὴ
καὶ |
[850] |
~(Οἰκέτης)
τίς
αὑτηί;
~(Τρυγαῖος)
τί
|
φῄς; |
~αὕτη
Θεωρία
στίν.
~(Οἰκέτης)
ἣν |
[300] |
ἰδοὺ
καὶ
δὴ
πέπαυμαι.
~(Τρυγαῖος)
|
φῄς |
γε,
παύει
δ᾽
οὐδέπω.
~(Χορός) |
[700] |
καὶ
κλεινότατος
γεγένηται,
~ἄξιος
εἶναί
|
φησ᾽ |
εὐλογίας
μεγάλης
ὁ
διδάσκαλος
ἡμῶν. |
[1350] |
δ᾽
ἡδὺ
τὸ
σῦκον.
~(Τρυγαῖος)
|
~φήσεις |
γ᾽
ὅταν
ἐσθίῃς
~οἶνόν
τε |
[900] |
γὰρ
ἅπασιν
ἀνθρώποις
~γεγένησαι.
~(Τρυγαῖος)
|
~φήσεις |
ἐπειδὰν
ἐκπίῃς
οἴνου
νέου
λεπαστήν. |
[50] |
αὐτὸν
ὥσπερ
πωλίον,
~ὦ
Πηγάσειον”
|
φησί, |
γενναῖον
πτερόν,
~ὅπως
πετήσει
μ᾽ |
[0] |
αὐτῷ
γ᾽
ἀνὴρ
~Ἰωνικός
τίς
|
φησι |
παρακαθήμενος·
~δοκέω
μέν,
ἐς
Κλέωνα |
[500] |
ὑμῖν.
~(Χορός)
~χωρεῖν
τὸ
πρᾶγμά
|
φησιν· |
ἀλλὰ
πᾶς
ἀνὴρ
προθυμοῦ.
~(Τρυγαῖος) |
[650] |
ὧν
ἕνεκα
μομφὴν
ἔχει.
~ἐλθοῦσά
|
φησιν |
αὐτομάτη
μετὰ
τἀν
Πύλῳ
~σπονδῶν |
[1150] |
φοινικίδ᾽
ὀξεῖαν
πάνυ,
~ἣν
ἐκεῖνός
|
φησιν |
εἶναι
βάμμα
Σαρδιανικόν·
~ἢν
δέ |
[650] |
ὅτι
~οὐκ
ἦν
ἄρ᾽
οὗπέρ
|
φησιν |
εἶναι
τοῦ
πατρός.
~εἰ
γάρ |
[0] |
δός,
παιδὸς
ἡταιρηκότος·
~τετριμμένης
γάρ
|
φησιν |
ἐπιθυμεῖν.
~(Οἰκέτης
Β)
ἰδού.
~ἑνὸς |
[50] |
κεχηνὼς
λοιδορεῖται
τῷ
Διὶ
~καί
|
φησιν, |
ὦ
Ζεῦ
τί
ποτε
βουλεύει |
[200] |
γὰρ
ὥσπερ
ᾐσθόμην
~καὐτὸς
θυείας
|
φθέγμα |
πολεμιστηρίας.
~(Πόλεμος)
~ἰὼ
βροτοὶ
βροτοὶ |
[700] |
ῥάκια
σκώπτοντας
ἀεὶ
καὶ
τοῖς
|
φθειρσὶν |
πολεμοῦντας,
~τούς
θ᾽
Ἡρακλέας
τοὺς |
[400] |
~κεἴ
τις
ἐπιθυμῶν
ταξιαρχεῖν
σοὶ
|
φθονεῖ
|
~ἐς
φῶς
ἀνελθεῖν
ὦ
πότνι᾽ |
[400] |
δὴ
σὺ
ταχέως
ὕπεχε
τὴν
|
φιάλην, |
ὅπως
~ἔργῳ
φιαλοῦμεν
εὐξάμενοι
τοῖσιν |
[400] |
ὕπεχε
τὴν
φιάλην,
ὅπως
~ἔργῳ
|
φιαλοῦμεν |
εὐξάμενοι
τοῖσιν
θεοῖς.
~(Ἑρμῆς)
σπονδὴ |
[400] |
μὰ
Δία.
πρὸς
ταῦτ᾽
ὦ
|
φίλ᾽ |
Ἑρμῆ
ξύλλαβε
~ἡμῖν
προθύμως
τήνδε |
[700] |
ἑφθὰς
καὶ
κρέα.
~ἀλλ᾽
ὦ
|
φίλ᾽ |
Ἑρμῆ
χαῖρε
πολλά.
~(Ἑρμῆς)
καὶ |
[550] |
ἐπὶ
σοῦ
γλυκέα
κἀδάπανα
καὶ
|
φίλα. |
~τοῖς
ἀγροίκοισιν
γὰρ
ἦσθα
χῖδρα |
[1150] |
~ἐσθίω
κἀπέχω
~χἄμα
φήμ᾽
ὧραι
|
φίλαι” |
καὶ
~τοῦ
θύμου
τρίβων
κυκῶμαι· |
[300] |
~τὴν
θεῶν
πασῶν
μεγίστην
καὶ
|
φιλαμπελωτάτην. |
~(Τρυγαῖος)
~οὐ
σιωπήσεσθ᾽
ὅπως
μὴ |
[350] |
μὴ
λαβεῖν·
~ἀλλὰ
χάρισ᾽
ὦ
|
φιλανθρωπότατε |
καὶ
μεγαλοδωρότατε
δαιμόνων,
~εἴ
τι |
[100] |
εἴπ᾽
ὦ
πάτερ,
εἴ
τι
|
φιλεῖς |
με.
~(Τρυγαῖος)
~δοξάσαι
ἔστι
κόραι, |
[1050] |
καλῶς
δῆτ᾽
ὦ
πότνι᾽
Εἰρήνη
|
φίλη. |
~(Ἱεροκλῆς)
ἄγε
νυν
ἀπάρχου
κᾆτα |
[1100] |
τε
καὶ
κρομμύων.
~οὐ
γὰρ
|
φιληδῶ |
μάχαις,
~ἀλλὰ
πρὸς
πῦρ
διέλκων
|
[250] |
μαχῶν
~ἐξελκύσαι
τὴν
πᾶσιν
Εἰρήνην
|
φίλην, |
~πρὶν
ἕτερον
αὖ
δοίδυκα
κωλῦσαί |
[950] |
τοὺς
Ἕλληνας
~πάλιν
ἐξ
ἀρχῆς
|
~φιλίας |
χυλῷ
καὶ
συγγνώμῃ
~τινὶ
πρᾳοτέρᾳ |
[1100] |
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλ᾽
οὔπω
τοῦτ᾽
ἐστὶ
|
φίλον |
μακάρεσσι
θεοῖσιν·
~ἀλλὰ
τόδε
πρότερον, |
[1050] |
~οὐ
γάρ
πω
τοῦτ᾽
ἐστὶ
|
φίλον |
μακάρεσσι
θεοῖσιν,
~φυλόπιδος
λῆξαι,
πρίν |
[650] |
αὐτῇ
μάλιστ᾽
ἦν
ἐνθάδε,
~χὤστις
|
φίλος |
κἄσπευδεν
εἶναι
μὴ
μάχας.
~(Τρυγαῖος) |
[750] |
πολέμους
ἀπωσαμένη
μετ᾽
ἐμοῦ
~τοῦ
|
φίλου |
χόρευσον,
~κλείουσα
θεῶν
τε
γάμους |
[1150] |
~(Τρυγαῖος)
ἀναβράττω
κίχλας.
~(Δρεπανουργός)
~ὦ
|
φίλτατ᾽ |
ὦ
Τρυγαῖ᾽
ὅσ᾽
ἡμᾶς
τἀγαθὰ
|
[700] |
ἐκποιοῦ
σαυτῷ
βότρυς.
~(Τρυγαῖος)
~ὦ
|
φιλτάτη |
δεῦρ᾽
ἐλθὲ
καὶ
δός
μοι |
[650] |
νοεῖς
αὐτοῖσι
πρὸς
ἔμ᾽
ὦ
|
φιλτάτη. |
~ἴθ᾽
ὦ
γυναικῶν
μισοπορπακιστάτη.
~εἶεν, |
[550] |
χαῖρ᾽
ὡς
ἀσμένοισιν
ἦλθες,
ὦ
|
φιλτάτη. |
~σῷ
γὰρ
ἐδάμην
πόθῳ,
δαιμόνια |
[1100] |
πῦρ
διέλκων
~μετ᾽
ἀνδρῶν
ἑταίρων
|
φίλων, |
~ἐκκέας
τῶν
ξύλων
ἅττ᾽
ἂν |
[600] |
ἅτ᾽
ὢν
ἄνευ
γιγάρτων
καὶ
|
φιλῶν |
τὰς
ἰσχάδας
~ἔβλεπεν
πρὸς
τοὺς |
[1150] |
πεπαίνουσιν
ἤ-
~δη
(τὸ
γὰρ
|
φῖτυ |
πρῷον
φύσει
~τόν
τε
φήληχ᾽ |
[1300] |
ἔργον
ἤδη
νταῦθα
τῶν
μενόντων
|
~φλᾶν |
ταῦτα
πάντα
καὶ
σποδεῖν,
καὶ |
[50] |
~(Τρυγαῖος)
~εὐφημεῖν
χρὴ
καὶ
μὴ
|
φλαῦρον
|
~μηδὲν
γρύζειν
ἀλλ᾽
ὀλολύζειν·
~τοῖς |
[1100] |
μέντοι
σὺ
φυλάττου,
~ὡς
οὗτος
|
φοβερὸς |
τοῖς
σπλάγχνοις
ἐστὶν
ὁ
χρησμός. |
[600] |
Φειδίας
πράξας
κακῶς·
~εἶτα
Περικλέης
|
φοβηθεὶς |
μὴ
μετάσχοι
τῆς
τύχης,
~τὰς |
[600] |
ἐμηχανῶντ᾽
ἐφ᾽
ὑμῖν
τοὺς
φόρους
|
φοβούμεναι, |
~κἀνέπειθον
τῶν
Λακώνων
τοὺς
μεγίστους |
[600] |
~ἡ
πόλις
γὰρ
ὠχριῶσα
κἀν
|
φόβῳ |
καθημένη,
~ἅττα
διαβάλοι
τις
αὐτῇ, |
[1150] |
προσβλέπων
~τρεῖς
λόφους
ἔχοντα
καὶ
|
φοινικίδ᾽ |
ὀξεῖαν
πάνυ,
~ἣν
ἐκεῖνός
φησιν |
[1150] |
που
δέῃ
μάχεσθ᾽
ἔχοντα
τὴν
|
φοινικίδα, |
~τηνικαῦτ᾽
αὐτὸς
βέβαπται
βάμμα
Κυζικηνικόν· |
[300] |
πώποτε,
~τάξεων
ἀπαλλαγέντες
καὶ
κακῶν
|
φοινικικῶν· |
~ἡμέρα
γὰρ
ἐξέλαμψεν
ἥδε
μισολάμαχος. |
[300] |
τε
καὶ
στιβάδας,
ἃς
~ἔλαχε
|
Φορμίων· |
~κοὐκέτ᾽
ἄν
μ᾽
εὕροις
δικαστὴν |
[100] |
λιμὴν
δὲ
τίς
σε
δέξεται
|
φορούμενον; |
~(Τρυγαῖος)
ἐν
Πειραιεῖ
δήπου
στὶ |
[600] |
~πάντ᾽
ἐμηχανῶντ᾽
ἐφ᾽
ὑμῖν
τοὺς
|
φόρους |
φοβούμεναι,
~κἀνέπειθον
τῶν
Λακώνων
τοὺς |
[700] |
νῶτον;
~τοιαῦτ᾽
ἀφελὼν
κακὰ
καὶ
|
φόρτον |
καὶ
βωμολοχεύματ᾽
ἀγεννῆ
~ἐποίησε
τέχνην |
[400] |
σοφώτατε
~ἅττα
χρὴ
ποιεῖν
ἐφεστὼς
|
φράζε |
δημιουργικῶς·
~τἄλλα
δ᾽
εὑρήσεις
ὑπουργεῖν |
[300] |
ἡμῖν,
εἴ
τι
χρὴ
δρᾶν,
|
φράζε |
κἀρχιτεκτόνει·
~οὐ
γὰρ
ἔσθ᾽
ὅπως |
[150] |
ποδαπὸς
τὸ
γένος
δ᾽
εἶ;
|
φράζε |
μοι.
~(Τρυγαῖος)
μιαρώτατος.
~(Ἑρμῆς)
πατὴρ |
[350] |
τι
μάλιστα
χαριούμεθα
ποιοῦντες,
ἄγε
|
~φράζε· |
σὲ
γὰρ
αὐτοκράτορ᾽
εἵλετ᾽
ἀγαθή |
[1050] |
πολέμου
ἔραται
ἐπιδημίου
ὀκρυόεντος”
~(Ἱεροκλῆς)
|
~φράζεο |
δὴ
μή
πώς
σε
δόλῳ |
[1300] |
εὖ
ποιεῖς
δὲ
καὶ
σὺ
|
φράζων. |
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλ᾽
ὦ
πρὸ
τοῦ |
[1050] |
~(Ἱεροκλῆς)
ὅτῳ
δὲ
θύετ᾽
οὐ
|
φράσεθ᾽ |
~(Τρυγαῖος)
~ἡ
κέρκος
ποιεῖ
~καλῶς; |
[100] |
ὅπως
σιγήσομ᾽
ἢν
μή
μοι
|
φράσῃς
|
~ὅποι
πέτεσθαι
διανοεῖ.
~(Τρυγαῖος)
~τί |
[1050] |
οἶσθ᾽
ὃ
δρᾶσον;
~(Ἱεροκλῆς)
ἢν
|
φράσῃς. |
~(Τρυγαῖος)
~μὴ
διαλέγου
~νῷν
μηδέν· |
[50] |
ἀλλ᾽
ὀλολύζειν·
~τοῖς
τ᾽
ἀνθρώποισι
|
φράσον |
σιγᾶν,
~τοὺς
τε
κοπρῶνας
καὶ |
[50] |
ἀνδράσιν
~καὶ
τοῖς
ὑπερτάτοισιν
ἀνδράσιν
|
φράσω
|
~καὶ
τοῖς
ὑπερηνορέουσιν
ἔτι
τούτοις |
[400] |
πρὸ
τοῦ.
~(Τρυγαῖος)
καί
σοι
|
φράσω |
τι
πρᾶγμα
δεινὸν
καὶ
μέγα, |
[550] |
ἰωνιᾶς
τε
τῆς
πρὸς
~τῷ
|
φρέατι |
τῶν
τ᾽
ἐλαῶν
~ὧν
ποθοῦμεν, |
[1050] |
δὴ
μή
πώς
σε
δόλῳ
|
φρένας |
ἐξαπατήσας
~ἰκτῖνος
μάρψῃ.
~(Τρυγαῖος)
~τουτὶ |
[1050] |
πέπεισθε,
~ὧν
δόλιαι
ψυχαί,
δόλιαι
|
φρένες. |
~(Τρυγαῖος)
~εἴθε
σου
εἶναι
~ὤφελεν |
[1000] |
ἐστιν
~τόν
γε
σοφῇ
δόκιμον
|
~φρενὶ |
πορίμῳ
τε
τόλμῃ;
~(Τρυγαῖος)
~ἡ |
[600] |
πλουσίους,
~αἰτίας
ἂν
προστιθέντες,
ὡς
|
φρονεῖ |
τὰ
Βρασίδου.
~εἶτ᾽
ἂν
ὑμεῖς |
[1000] |
ἄνδρα;
τί
δ᾽
οὐ
~σὺ
|
φρονεῖς |
ὁπόσα
χρεών
ἐστιν
~τόν
γε |
[0] |
~φαύλως
ἐρείδει·
τοῦτο
δ᾽
ὑπὸ
|
φρονήματος |
~βρενθύεταί
τε
καὶ
φαγεῖν
οὐκ |
[150] |
μέλλεις
ἐγγὺς
εἶναι
τῶν
θεῶν·
|
~φροῦδοι |
γὰρ
ἐχθές
εἰσιν
ἐξῳκισμένοι.
~(Τρυγαῖος) |
[1000] |
~οὔκουν
δοκῶ
σοι
μαντικῶς
τὸ
|
φρύγανον |
τίθεσθαι;
~(Χορός)
~πῶς
δ᾽
οὐχί; |
[150] |
περὶ
τὸν
ὀμφαλόν,
~κεἰ
μὴ
|
φυλάξει, |
χορτάσω
τὸν
κάνθαρον.
~ἀτὰρ
ἐγγὺς |
[850] |
~οὔπω
λέγεθ᾽
ὑμεῖς
τίς
ὁ
|
φυλάξων. |
δεῦρο
σύ·
~καταθήσομαι
γὰρ
αὐτὸς |
[700] |
κλέπται
κυπτάζειν
καὶ
κακοποιεῖν.
~ἀλλὰ
|
φυλάττετε |
ταῦτ᾽
ἀνδρείως·
ἡμεῖς
δ᾽
αὖ |
[1100] |
μάρψῃ.
~(Τρυγαῖος)
~τουτὶ
μέντοι
σὺ
|
φυλάττου, |
~ὡς
οὗτος
φοβερὸς
τοῖς
σπλάγχνοις |
[1050] |
τοῦτ᾽
ἐστὶ
φίλον
μακάρεσσι
θεοῖσιν,
|
~φυλόπιδος |
λῆξαι,
πρίν
κεν
λύκος
οἶν |
[1150] |
~δη
(τὸ
γὰρ
φῖτυ
πρῷον
|
φύσει |
~τόν
τε
φήληχ᾽
ὁρῶν
οἰδάνοντ᾽ |
[600] |
μὴ
μετάσχοι
τῆς
τύχης,
~τὰς
|
φύσεις |
ὑμῶν
δεδοικὼς
καὶ
τὸν
αὐτοδὰξ |
[900] |
~ἅρματα
δ᾽
ἐπ᾽
ἀλλήλοισιν
ἀνατετραμμένα
|
~φυσῶντα |
καὶ
πνέοντα
προσκινήσεται·
~ἕτεροι
δὲ |
[950] |
~κᾆτα
τοῦτ᾽
εὖ
οἶδ᾽
ὅτι
|
~φυσῶντι |
καὶ
πονουμένῳ
~προσδώσετε
δήπου.
~(Τρυγαῖος) |
[550] |
συκίδια
~τἄλλα
θ᾽
ὁπόσ᾽
ἔστι
|
φυτὰ
|
~προσγελάσεται
λαβόντ᾽
ἄσμενα.
~ἀλλὰ
ποῦ |
[550] |
~τάς
τε
συκᾶς,
ἃς
ἐγὼ
|
φύτευον |
ὢν
νεώτερος,
~ἀσπάσασθαι
θυμὸς
ἡμῖν |
[600] |
γέ
μου
~ἐξέκοψαν,
ἣν
ἐγὼ
|
φύτευσα |
κἀξεθρεψάμην.
~(Χορός)
~νὴ
Δί᾽
ὦ |
[750] |
δ᾽
εἶχεν
χαράδρας
ὄλεθρον
τετοκυίας,
|
~φώκης |
δ᾽
ὀσμήν,
Λαμίας
ὄρχεις
ἀπλύτους, |
[800] |
ποιητὴν
~ὑμνεῖν,
ὅταν
ἠρινὰ
μὲν
|
φωνῇ |
χελιδὼν
~ἑζομένη
κελαδῇ,
χορὸν
δὲ |
[750] |
οἰμωξομένων
ἐλιχμῶντο
~περὶ
τὴν
κεφαλήν,
|
φωνὴν |
δ᾽
εἶχεν
χαράδρας
ὄλεθρον
τετοκυίας, |
[50] |
Ἑλλάδα”
~ἔα
ἔα.
~σιγήσαθ᾽
ὡς
|
φωνῆς |
ἀκούειν
μοι
δοκῶ.
~(Τρυγαῖος)
~ὦ |
[400] |
ἐπιθυμῶν
ταξιαρχεῖν
σοὶ
φθονεῖ
~ἐς
|
φῶς |
ἀνελθεῖν
ὦ
πότνι᾽
ἐν
ταῖσιν |
[300] |
μοχλοῖς
καὶ
μηχαναῖσιν
ἐς
τὸ
|
φῶς |
ἀνελκύσαι
~τὴν
θεῶν
πασῶν
μεγίστην |
[500] |
γυλιοῦ
στρατιωτικοῦ;
~(Τρυγαῖος)
~ἀπέπτυσ᾽
ἐχθροῦ
|
φωτὸς |
ἔχθιστον
πλέκος.
~τοῦ
μὲν
γὰρ |