Vers
[0]	φαίη με μάττοντ᾽ ἐσθίειν. ~(Οἰκέτης	Α)	~αἰβοῖ, φέρ᾽ ἄλλην χἀτέραν μοι
[0]	~Ἀριστοφάνους Εἰρήνη ~(Οἰκέτης	Α)	αἶρ᾽ αἶρε μᾶζαν ὡς τάχιστα
[1300]	~(Ἡμιχόριον Β) τρυγήσομεν αὐτήν. ~(Ἡμιχόριον	Α)	~ἀλλ᾽ ἀράμενοι φέρωμεν ~οἱ προτεταγμένοι
[0]	εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς ἀντλίας. ~(Οἰκέτης	Α)	αὐτὴν ἄρ᾽ οἴσω συλλαβὼν τὴν
[0]	αὐτῆς μᾶζαν ἡδίω φάγοι. ~(Οἰκέτης	Α)	δὸς μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ ὀνίδων
[100]	ὅ τι ποιεῖν βουλεύεται. ~(Οἰκέτης	Α)	ἐὰν δὲ μή σοι καταγορεύῃ;
[50]	τῷ κανθάρῳ δώσω πιεῖν. ~(Οἰκέτης	Α)	~ἐγὼ δὲ τὸν λόγον γε
[0]	με βούλεσθ᾽ ἀποπνιγέντα περιιδεῖν. ~(Οἰκέτης	Α)	~ἑτέραν ἑτέραν δός, παιδὸς ἡταιρηκότος·
[100]	ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλ᾽ ~(Οἰκέτης	Α)	ἰοὺ ἰοὺ ἰού· ~ὦ παιδί᾽
[100]	αὐτὸν προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης	Α)	μὰ τὸν Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντός
[0]	νῦν δὴ φερες; ~κατέφαγεν; ~(Οἰκέτης	Α)	~οὐ μὰ τὸν Δἴ ἀλλ᾽
[100]	~καὶ τοὺς πρωκτοὺς ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης	Α)	~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως σιγήσομ᾽ ἢν
[0]	τέρας οὐ Διὸς καταιβάτου. ~(Οἰκέτης	Α)	~οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν θεατῶν
[50]	παραπαίεις. ~(Τρυγαῖος) σίγα σίγα. ~(Οἰκέτης	Α)	ποῖ δῆτ᾽ ἄλλως μετεωροκοπεῖς; ~(Τρυγαῖος)
[1350]	μὲν μέγα καὶ παχύ. ~(Ἡμιχόριον	Α)	τῆς δ᾽ ἡδὺ τὸ σῦκον.
[1300]	Β) Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον	Α)	τί δράσομεν αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Β)
[50]	πέτομαι ~τόλμημα νέον παλαμησάμενος. ~(Οἰκέτης	Α)	τί πέτει; τί μάτην οὐχ
[100]	Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν; ~(Οἰκέτης	Α)	τίνα νοῦν ἔχων; ~(Τρυγαῖος) ~ἐρησόμενος
[0]	~οὐ μὴν Χαρίτων γε. ~(Οἰκέτης	Α)	τοῦ γάρ ἐστ᾽ ~(Οἰκέτης Β)
[50]	σεαυτὸν τὰς πόλεις ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης	Α)	~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ τὸ κακὸν
[1300]	Β) τί δράσομεν αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον	Α)	τρυγήσομεν αὐτήν, ~(Ἡμιχόριον Β) τρυγήσομεν
[1300]	δικαίως ~τἀγαθὰ νῦν ἔχεις. ~(Ἡμιχόριον	Α)	Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β)
[1300]	Β) Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ, ~(Ἡμιχόριον	Α)	Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β)
[50]	~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης	Α)	ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ ὡς παραπαίεις.
[50]	γὰρ παράδειγμα τῶν μανιῶν ἀκούετε·	~ἃ	δ᾽ εἶπε πρῶτον ἡνίκ᾽ ἤρχεθ᾽
[650]	τί; ~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ᾽	ἃ	κατέλιπεν τότε· ~πρῶτον δ᾽ ὅ
[800]	~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν ἄρ᾽ οὐδ᾽	ἃ	λέγουσι, κατὰ τὸν ἀέρα ~ὡς
[500]	τὴν θάλατταν ὀλίγον ὑποχωρήσατε. ~(Χορός)	~ἄγ᾽	ὦνδρες αὐτοὶ δὴ μόνοι λαβώμεθ᾽
[900]	πρᾳότεροι πολύ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν	ἄγ᾽	ὡς τάχιστα τὸ πρόβατον λαβών·
[450]	ἕλκοιτο μαστιγούμενος. ~(Τρυγαῖος) ἡμῖν δ᾽	ἀγαθὰ	γένοιτ᾽ ἰὴ παιὼν ἰή. ~(Χορός)
[900]	~νῦν γὰρ δαίμων φανερῶς ~εἰς	ἀγαθὰ	μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος) ~τὸ κανοῦν πάρεστ᾽
[850]	τὴν Θεωρίαν. ~σκέψασθ᾽ ὅσ᾽ ὑμῖν	ἀγαθὰ	παραδώσω φέρων, ~ὥστ᾽ εὐθέως ἄραντας
[400]	πανταχοῦ. ~χἄτερ᾽ ἔτι πόλλ᾽ ἕξεις	ἀγαθά.	πρῶτον δέ σοι ~δῶρον δίδωμι
[350]	~φράζε· σὲ γὰρ αὐτοκράτορ᾽ εἵλετ᾽	ἀγαθή	τις ἡμῖν τύχη. ~(Τρυγαῖος) φέρε
[200]	~εἰ δ᾽ αὖ τι πράξαιτ᾽	ἀγαθὸν	ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες εἰρήνης
[350]	κᾆτα τῷ τρόπῳ ~οὐκ ᾐσθόμην	ἀγαθὸν	τοσουτονὶ λαβών; ~(Ἑρμῆς) ~ἆρ᾽ οἶσθα
[300]	~νῦν γὰρ ἡμῖν ἁρπάσαι πάρεστιν	ἀγαθοῦ	δαίμονος. ~(Χορός) ~δεῦρο πᾶς χώρει
[950]	γάρ εἰσι κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος) τούτους	ἀγαθοὺς	ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ, οἵτινες
[950]	νοῦν· ~καὶ τὴν ἀγορὰν ἡμῖν	ἀγαθῶν	~ἐμπλησθῆναι, μεγάλων σκορόδων, ~σικύων πρῴων,
[1250]	Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις	ἀγάλλεται,	ἣν παρὰ θάμνῳ ~ἔντος ἀμώμητον
[350]	μεγάλαισι ~διὰ παντὸς ὦ δέσποτ᾽	ἀγαλοῦμεν	ἡμεῖς ἀεί. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ
[1100]	ποιήσεις λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον.	~ἄγε	δὴ θεαταὶ δεῦρο συσπλαγχνεύετε ~μετὰ
[850]	~τὸν ζωμὸν αὐτῆς προσπεσὼν ἐκλάψεται.	~ἄγε	δὴ σὺ κατάθου πρῶτα τὰ
[400]	ὄντας ἡμᾶς οὐ κακούς. ~(Τρυγαῖος)	~ἄγε	δὴ σὺ ταχέως ὕπεχε τὴν
[250]	δὲ μή γε, κλαύσομαι. ~(Τρυγαῖος)	~ἄγε	δὴ τί δρῶμεν ὦ πόνηρ᾽
[900]	λεὼν ~Ὑπέρβολόν τε παύσας. ~(Οἰκέτης)	ἄγε	δὴ τί νῷν ἐντευθενὶ ποιητέον;
[950]	καὶ πονουμένῳ ~προσδώσετε δήπου. ~(Τρυγαῖος)	~ἄγε	δὴ τὸ κανοῦν λαβὼν σὺ
[500]	τοὔργον ἐξέλκουσι κἄλλος οὐδείς. ~(Χορός)	ἄγε	νυν ἄγε πᾶς. ~(Ἑρμῆς) καὶ
[1050]	ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη φίλη. ~(Ἱεροκλῆς)	ἄγε	νυν ἀπάρχου κᾆτα δὸς τἀπάργματα.
[850]	κἀκεῖ ζῶσιν ἀπὸ τούτων τινές.	~ἄγε	νυν ἴωμεν. ~(Οἰκέτης) εἰπέ μοι,
[500]	κἄλλος οὐδείς. ~(Χορός) ἄγε νυν	ἄγε	πᾶς. ~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ὁμοῦ
[150]	~κατωκάρα ῥίψας με βουκολήσεται. ~ἀλλ᾽	ἄγε	Πήγασε χώρει χαίρων, ~χρυσοχάλινον πάταγον
[350]	ὅ τι μάλιστα χαριούμεθα ποιοῦντες,	ἄγε	~φράζε· σὲ γὰρ αὐτοκράτορ᾽ εἵλετ᾽
[850]	~(Τρυγαῖος) τίς; ~(Οἰκέτης) ὅστις; Ἀριφράδης,	~ἄγειν	παρ᾽ αὑτὸν ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽
[700]	κακὰ καὶ φόρτον καὶ βωμολοχεύματ᾽	ἀγεννῆ	~ἐποίησε τέχνην μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ᾽
[450]	~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽	ἄγετε	ξυνανέλκετε καὶ σφώ. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν
[750]	καὶ διανοίαις καὶ σκώμμασιν οὐκ	ἀγοραίοις,	~οὐκ ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν οὐδὲ
[950]	κέρασον τὸν νοῦν· ~καὶ τὴν	ἀγορὰν	ἡμῖν ἀγαθῶν ~ἐμπλησθῆναι, μεγάλων σκορόδων,
[1000]	Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον ἐς τὴν	ἀγοράν,	~τὰς δὲ πεπρᾶσθαι, τὸν δ᾽
[550]	γλυκέα κἀδάπανα καὶ φίλα. ~τοῖς	ἀγροίκοισιν	γὰρ ἦσθα χῖδρα καὶ σωτηρία.
[1150]	ὀπόν. ~ταῦτα δ᾽ ἡμᾶς τοὺς	ἀγροίκους	δρῶσι, τοὺς δ᾽ ἐξ ἄστεως
[700]	σαυτῷ τήνδε· κᾆτ᾽ ἐν τοῖς	ἀγροῖς	~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ βότρυς.
[850]	τοὺς Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς	ἀγροῖσιν	αὐτοὺς ~ἅπαντας ὄντας ἀσφαλῶς ~βινεῖν
[550]	ἐδάμην πόθῳ, δαιμόνια βουλόμενος εἰς	ἀγρὸν	ἀνερπύσαι ~ἦσθα γὰρ μέγιστον ἡμῖν
[500]	βληχωμένων, ~κόλπου” γυναικῶν διατρεχουσῶν εἰς	ἀγρόν,	~δούλης μεθυούσης, ἀνατετραμμένου χοῶς, ~ἄλλων
[550]	ἤδη πιθυμῶ καὐτὸς ἐλθεῖν εἰς	ἀγρὸν	~καὶ τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ διὰ
[1300]	τὰ σκεύη πάλιν ἐς τὸν	ἀγρὸν	νυνὶ χρὴ πάντα κομίζειν ~ὀρχησαμένους
[550]	πᾶς χώρει πρὸς ἔργον εἰς	ἀγρὸν	παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ τοῖς
[550]	χωρία, ~ἐμπολήσαντές τι χρηστὸν εἰς	ἀγρὸν	ταρίχιον. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ Πόσειδον ὡς
[1300]	~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ γύναι εἰς	ἀγρόν,	~χὤπως μετ᾽ ἐμοῦ καλὴ ~καλῶς
[550]	~τὰ γεωργικὰ σκεύη λαβόντας εἰς	ἀγρὸν	~ὡς τάχιστ᾽ ἄνευ δορατίου καὶ
[1200]	τριδράχμους τοὺς κάδους ἐς τοὺς	ἀγρούς.	~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε τῶν δρεπάνων
[1200]	σοι γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽ ἐν	ἀγρῷ	τοῖς οἰκέταισιν ἱστάναι. ~(Κρανοποιός) ~ὦ
[600]	~κᾆτα δ᾽ ὡς ἐκ τῶν	ἀγρῶν	ξυνῆλθεν οὑργάτης λεώς, ~τὸν τρόπον
[350]	~(Τρυγαῖος) ~ναὶ πρὸς τῶν κρεῶν,	~ἁγὼ	προθύμως σοι φέρων ἀφικόμην. ~(Ἑρμῆς)
[250]	~(Τρυγαῖος) ~ὦνδρες τί πεισόμεσθα; νῦν	ἀγὼν	μέγας. ~ἀλλ᾽ εἴ τις ὑμῶν
[850]	~καταθήσομαι γὰρ αὐτὸς ἐς μέσους	ἄγων.	~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς;
[850]	βουλῇ ποτ᾽ ἦν. ~(Τρυγαῖος) ~ἔπειτ᾽	ἀγῶνά	γ᾽ εὐθὺς ἐξέσται ποιεῖν ~ταύτην
[1250]	υἱός. ~ἄπερρε καὶ τοῖς λογχοφόροισιν	ᾆδ᾽	ἰών. ~ποῦ μοι τὸ τοῦ
[1250]	τοῦ πολέμου κᾆτ᾽ ἤσθιον. ~ταῦτ᾽	ᾆδε,	ταῦθ᾽ ὡς ἤσθιον κεκορημένοι. ~(Παῖς)
[1250]	δοκεῖ. ~ἀλλ᾽ ὅ τι περ	ᾄδειν	ἐπινοεῖς ὦ παιδίον, ~αὐτοῦ παρ᾽
[1300]	πόσθων, ἐς τὸν σαυτοῦ πατέρ᾽	ᾄδεις;	~(Παῖς) Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα-
[1250]	παιδάριον αὐταῖς μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ	ᾄδεις	πλὴν πολέμους. τοῦ καί ποτ᾽
[800]	τῶν τραγῳδῶν ~τὸν χορὸν εἶχον	ἁδελφός	~τε και αὐτός, ἄμφω ~Γοργόνες
[1150]	~(Χορός) ~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ ἀχέτας	~ᾄδῃ	τὸν ἡδὺν νόμον, ~διασκοπῶν ἥδομαι
[450]	χωρεῖ τοὔργον; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Λάμαχ᾽	ἀδικεῖς	ἐμποδὼν καθήμενος. ~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε
[1250]	ἀνδρῶν ἀρχώμεθα ~(Τρυγαῖος) παῦσαι ~ὁπλοτέρους	ᾆδον,	καὶ ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον ~εἰρήνης
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί δῆτ᾽	ᾄδω;	σὺ γὰρ εἰπέ μοι οἷστισι
[1250]	κλαύσει νὴ τὸν Διόνυσον ~οἰμωγὰς	ᾄδων,	καὶ ταύτας ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς) Λαμάχου>
[400]	τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ, Διιπόλει᾽	Ἀδώνια·	~ἄλλαι τέ σοι πόλεις πεπαυμέναι
[700]	κατέπαυσεν ~ἐς τὰ ῥάκια σκώπτοντας	ἀεὶ	καὶ τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας, ~τούς
[700]	τυπτομένους ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον κλάοντας	ἀεί,	καὶ τούτους οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽
[750]	ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν πολεμίζων ~ἀντεῖχον	ἀεὶ	καὶ τῶν ἄλλων νήσων. ὧν
[850]	~οὔτ᾽ ἄρτον οὔτε μᾶζαν, εἰωθυῖ᾽	ἀεὶ	~παρὰ τοῖς θεοῖσιν ἀμβροσίαν λείχειν
[900]	~καὶ πλήν γε τῶν θεῶν	ἀεί	σ᾽ ἡγησόμεσθα πρῶτον. ~(Τρυγαῖος) ~πολλῶν
[350]	παντὸς ὦ δέσποτ᾽ ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς	ἀεί.	~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἐλέησον
[400]	~(Ἑρμῆς) οἴμ᾽ ὡς ἐλεήμων εἴμ᾽	ἀεὶ	τῶν χρυσίδων. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμέτερον ἐντεῦθεν
[50]	μετέωρος αἴρεται ~ἱππηδὸν ἐς τὸν	ἀέρ᾽	ἐπὶ τοῦ κανθάρου. ~(Τρυγαῖος) ~ἥσυχος
[800]	τιν᾽ εἶδες ἄνδρα κατὰ τὸν	ἀέρα	~πλανώμενον πλὴν σαυτόν; ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ,
[800]	οὐδ᾽ ἃ λέγουσι, κατὰ τὸν	ἀέρα	~ὡς ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν τις
[1050]	Δί᾽ Ὅμηρος δεξιὸν εἶπεν· ~ἀφρήτωρ	ἀθέμιστος	ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου
[250]	~εὖ γ᾽ ὦ πότνια δέσποιν᾽	Ἀθηναία	ποιῶν ~ἀπόλωλ᾽ ἐκεῖνος κἀν δέοντι
[500]	τοῖς σκορόδοις ἠλείψατε. ~καὶ τοῖς	Ἀθηναίοισι	παύσασθαι λέγω ~ἐντεῦθεν ἐχομένοις ὅθεν
[250]	~(Κύδοιμος) τὸ δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽	Ἀθηναίοισιν	ἁλετρίβανος, ~ὁ βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα
[1050]	ἐχῖνον. ~(Τρυγαῖος) ἆρα φενακίζων ποτ᾽	Ἀθηναίους	ἔτι παύσει; ~(Ἱεροκλῆς) ποῖον γὰρ
[250]	ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν παρ᾽	Ἀθηναίων	μεταθρέξει ταχὺ πάνυ> ~(Κύδοιμος) ἔγωγε
[200]	ὑμεῖς εὐθύς· ἐξαπατώμεθα ~νὴ τὴν	Ἀθηνᾶν,	νὴ Δί᾽ οὐχὶ πειστέον· ~ἥξουσι
[200]	σκελοῖν; ~(Πόλεμος) ~ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς	ἄθλιαι	καὶ πεντάκις ~καὶ πολλοδεκάκις, ὡς
[1250]	~(Δορυξός) οἴμ᾽ ὦ κρανοποί᾽ ὡς	ἀθλίως	πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος) οὗτος μὲν οὐ
[0]	~οὐδὲν γὰρ ἔργον ἦν ἄρ᾽	ἀθλιώτερον	~ἢ κανθάρῳ μάττοντα παρέχειν ἐσθίειν.
[150]	ποτ᾽ ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος	Ἀθμονεύς,	ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽
[900]	~πολλῶν γὰρ ὑμῖν ἄξιος ~Τρυγαῖος	ἁθμονεὺς	ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων ~τὸν
[500]	πολλῶν κἀγαθῶν ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν	ἄθρει	~οἷον πρὸς ἀλλήλας λαλοῦσιν αἱ
[1000]	σπυρίδας, ~καὶ περὶ ταύτας ἡμᾶς	ἁθρόους	~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ,
[600]	κέρδη τοῖς γεωργοῖς ἦν κακά·	~αἱ	γὰρ ἐνθένδ᾽ αὖ τριήρεις ἀντιτιμωρούμεναι
[950]	οὐ κριθὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος) οὐχ	αἱ	γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον. ~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽
[950]	καὶ μὴ ποίει γ᾽ ἅπερ	αἱ	~μοιχευόμεναι δρῶσι γυναῖκες. ~καὶ γὰρ
[500]	ἄθρει ~οἷον πρὸς ἀλλήλας λαλοῦσιν	αἱ	πόλεις ~διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι,
[600]	~(Ἑρμῆς) ~κᾆτ᾽ ἐπειδὴ γνωσαν ὑμᾶς	αἱ	πόλεις ὧν ἤρχετε ~ἠγριωμένους ἐπ᾽
[550]	σφῦρα λαμπρὸν ἦν ἄρ᾽ ἐξωπλισμένη,	~αἵ	τε θρίνακες διαστίλβουσι πρὸς τὸν
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> υἱὸς Λαμάχου. ~(Τρυγαῖος)	αἰβοῖ·	~ἦ γὰρ ἐγὼ θαύμαζον ἀκούων,
[500]	ἵνα γνῷς τὰς τέχνας. ~(Ἑρμῆς)	αἰβοῖ	τάλας, ~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ γοῦν τὸν
[0]	με μάττοντ᾽ ἐσθίειν. ~(Οἰκέτης Α)	~αἰβοῖ,	φέρ᾽ ἄλλην χἀτέραν μοι χἀτέραν,
[1050]	πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος)	αἰβοιβοῖ.	~(Ἱεροκλῆς) τί γελᾷς; ~(Τρυγαῖος) ἥσθην
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~πώλει βαδίζων αὐτὰ τοῖς	Αἰγυπτίοις·	~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν μετρεῖν.
[100]	θεούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἦλθεν κατ᾽ ἔχθραν	αἰετοῦ	πάλαι ποτέ, ~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων κἀντιτιμωρούμενος.
[1300]	πάλιν ἐξ ἀρχῆς, ~λῆξαί τ᾽	αἴθωνα	σίδηρον. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ γύναι
[1000]	ἥδεται δήπουθεν Εἰρήνη σφαγαῖς, ~οὐδ᾽	αἱματοῦται	βωμός. ἀλλ᾽ εἴσω φέρων ~θύσας
[0]	~δοκέω μέν, ἐς Κλέωνα τοῦτ᾽	αἰνίσσεται,	~ὡς κεῖνος ἀναιδέως τὴν σπατίλην
[1050]	~οἵτινες ἀφραδίῃσι θεῶν νόον οὐκ	ἀίοντες	~συνθήκας πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις,
[0]	~Ἀριστοφάνους Εἰρήνη ~(Οἰκέτης Α)	αἶρ᾽	αἶρε μᾶζαν ὡς τάχιστα κανθάρῳ.
[0]	~Ἀριστοφάνους Εἰρήνη ~(Οἰκέτης Α) αἶρ᾽	αἶρε	μᾶζαν ὡς τάχιστα κανθάρῳ. ~(Οἰκέτης
[1200]	μή σοι ποιήσει ζημίαν. ~ἀλλ᾽	αἶρέ	μοι τοῦτόν γε τῆς ἰσωνίας·
[50]	~ὁ δεσπότης γάρ μου μετέωρος	αἴρεται	~ἱππηδὸν ἐς τὸν ἀέρ᾽ ἐπὶ
[950]	ἡμῶν τὰς ὑπονοίας ~τὰς περικόμψους,	~αἷς	στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽
[200]	ὑμᾶς ἔτι ~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν	αἰσθανοίατο.	~(Τρυγαῖος) τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς
[1150]	πατρί· ~μυρρίνας τ᾽ αἴτησον ἐξ	Αἰσχινάδου	τῶν καρπίμων· ~χἄμα τῆς αὐτῆς
[600]	χρήμασιν. ~οἱ δ᾽ ἅτ᾽ ὄντες	αἰσχροκερδεῖς	καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς
[600]	αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες	αἰσχρῶς	τὸν πόλεμον ἀνήρπασαν· ~κᾆτα τἀκείνων
[1200]	δίδως; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι δίδωμ᾽	αἰσχύνομαι.	~ὅμως δ᾽ ὅτι τὸ σφήκωμ᾽
[100]	ὦ παππία; ~(Τρυγαῖος) ~ἐν τοῖσιν	Αἰσώπου	λόγοις ἐξηυρέθη ~μόνος πετεινῶν ἐς
[1150]	δοῦναι τῷ πατρί· ~μυρρίνας τ᾽	αἴτησον	ἐξ Αἰσχινάδου τῶν καρπίμων· ~χἄμα
[600]	ἔσειον τοὺς παχεῖς καὶ πλουσίους,	~αἰτίας	ἂν προστιθέντες, ὡς φρονεῖ τὰ
[100]	ἐτήτυμον ἄχθομαι ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽ ἂν	αἰτίζητ᾽	ἄρτον πάππαν με καλοῦσαι, ~ἔνδον
[600]	ἐνθένδ᾽ αὖ τριήρεις ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν	αἰτίων	ἂν ἀνδρῶν τὰς κράδας κατήσθιον.
[50]	ἐκφθαρεὶς οὐκ οἶδ᾽ ὅποι ~εἰσήγαγ᾽	Αἰτναῖον	μέγιστον κάνθαρον, ~κἄπειτα τοῦτον ἱπποκομεῖν
[1050]	φεύγουσα πονηρότατον βδεῖ, ~χἠ κώδων”	ἀκαλανθὶς	ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει, ~τουτάκις οὔπω
[400]	Διόνυσ᾽ ἄναξ ~ἐκ τῶν ὀλεκράνων	ἀκίδας	ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις ἐπιθυμῶν
[950]	Χαῖρις ὑμᾶς ἴδῃ, ~πρόσεισιν αὐλήσων	ἄκλητος,	~κᾆτα τοῦτ᾽ εὖ οἶδ᾽ ὅτι
[700]	τάδε τὰ σκεύη παραδόντες ~τοῖς	ἀκολούθοις	δῶμεν σῴζειν, ὡς εἰώθασι μάλιστα
[50]	~ἔα ἔα. ~σιγήσαθ᾽ ὡς φωνῆς	ἀκούειν	μοι δοκῶ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Ζεῦ
[350]	τῷ νῦν> πράγματι. ~(Τρυγαῖος) οὐκ	ἀκούεις	οἷα θωπεύουσί σ᾽ ὦναξ δέσποτα;
[50]	~τὸ γὰρ παράδειγμα τῶν μανιῶν	ἀκούετε·	~ἃ δ᾽ εἶπε πρῶτον ἡνίκ᾽
[550]	ἄνειπε τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι. ~(Τρυγαῖος)	~ἀκούετε	λεῴ· τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι ~τὰ
[600]	~ὡς δ᾽ ἅπαξ τὸ πρῶτον	ἄκουσ᾽	ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ πίθος πληγεὶς
[650]	~εἶεν, ἀκούω. ταῦτ᾽ ἐπικαλεῖς; μανθάνω.	~ἀκούσαθ᾽	ὑμεῖς ὧν ἕνεκα μομφὴν ἔχει.
[600]	δὴ ξυνίετε ~ῥήματ᾽ εἰ βούλεσθ᾽	ἀκοῦσαι	τήνδ᾽ ὅπως ἀπώλετο. ~πρῶτα μὲν
[300]	ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν κεκραγότες; ~(Χορός) ~ἀλλ᾽	ἀκούσαντες	τοιούτου χαίρομεν κηρύγματος. ~οὐ γὰρ
[650]	τοῖς σκύτεσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν	ἄκουσον	οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις
[650]	ὅπλων ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς) ~ἔτι νῦν	ἄκουσον	οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις
[650]	~ἴθ᾽ ὦ γυναικῶν μισοπορπακιστάτη. ~εἶεν,	ἀκούω.	ταῦτ᾽ ἐπικαλεῖς; μανθάνω. ~ἀκούσαθ᾽ ὑμεῖς
[1250]	αἰβοῖ· ~ἦ γὰρ ἐγὼ θαύμαζον	ἀκούων,	εἰ σὺ μὴ εἴης ~ἀνδρὸς
[750]	δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης	ἀκτῖνες	ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ
[1100]	αὐτὸν ἐπέχων τῷ ξύλῳ τὸν	ἀλαζόνα.	~(Οἰκέτης) ~σὺ μὲν οὖν· ἐγὼ
[1000]	ἄρα ποτ᾽ ἐστίν; ~(Οἰκέτης) ~ὡς	ἀλαζὼν	φαίνεται· ~μάντις τίς ἐστιν. ~(Τρυγαῖος)
[1100]	ἐγὼ δὲ τουτονὶ τῶν κῳδίων,	~ἁλάμβαν᾽	αὐτὸς ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ. ~οὐ καταβαλεῖς
[200]	~ὡς αὐτίκα μάλα τὰς γνάθους	ἀλγήσετε.	~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ Ἄπολλον τῆς θυείας
[400]	τέ σοι πόλεις πεπαυμέναι κακῶν	~ἀλεξικάκῳ	θύσουσιν Ἑρμῇ πανταχοῦ. ~χἄτερ᾽ ἔτι
[250]	ἐς τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις	ἀλετρίβανον	τρέχων; ~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽ ὦ μέλε
[250]	μέγας· ~εἴπερ γὰρ ἥξει τὸν	ἀλετρίβανον	φέρων, ~τούτῳ ταράξει τὰς πόλεις
[250]	τὸ δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν	ἁλετρίβανος,	~ὁ βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα τὴν
[250]	ἀπόλωλε γὰρ ~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν	ἁλετρίβανος.	~(Πόλεμος) πῶς ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος)
[150]	ὀσφρήσεται, ~κατωκάρα ῥίψας με βουκολήσεται.	~ἀλλ᾽	ἄγε Πήγασε χώρει χαίρων, ~χρυσοχάλινον
[450]	νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ. ~(Χορός)	~ἀλλ᾽	ἄγετε ξυνανέλκετε καὶ σφώ. ~(Τρυγαῖος)
[1200]	οὐ μή σοι ποιήσει ζημίαν.	~ἀλλ᾽	αἶρέ μοι τοῦτόν γε τῆς
[300]	Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν κεκραγότες; ~(Χορός)	~ἀλλ᾽	ἀκούσαντες τοιούτου χαίρομεν κηρύγματος. ~οὐ
[550]	δικέλλῃ διὰ χρόνου τὸ γῄδιον.	~ἀλλ᾽	ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς διαίτης τῆς
[1300]	σποδεῖν, καὶ μὴ κενὰς παρέλκειν.	~ἀλλ᾽	ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε ~καὶ σμώχετ᾽ ἀμφοῖν
[100]	ἐρήμους ἐς τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ.	~ἀλλ᾽	ἀντιβολεῖτε τὸν πατέρ ὦ κακοδαίμονα.
[350]	σκληρὸν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ,	~ἀλλ᾽	ἁπαλὸν ἄν μ᾽ ἴδοις καὶ
[950]	ἔθ᾽ ἡμᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~μὰ Δἴ	ἀλλ᾽	ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν ~γενναιοπρεπῶς τοῖσιν
[1300]	Β) τρυγήσομεν αὐτήν. ~(Ἡμιχόριον Α)	~ἀλλ᾽	ἀράμενοι φέρωμεν ~οἱ προτεταγμένοι ~τὸν
[750]	οὐχὶ παλαίστρας περινοστῶν ~παῖδας ἐπείρων,	ἀλλ᾽	ἀράμενος τὴν σκευὴν εὐθὺς ἐχώρουν,
[1100]	τὴν γῆν ταῦτα κατέδεσθον μόνω,	~ἀλλ᾽	ἁρπάσομαι σφῷν αὐτά· κεῖται δ᾽
[600]	πωλούμενος τὸν αὐτὸν οὐκ ἐμάνθανεν,	~ἀλλ᾽	ἅτ᾽ ὢν ἄνευ γιγάρτων καὶ
[1100]	ἀρέσκει τοῦ θεοῦ δρῶντος καλῶς.	~ἀλλ᾽	ἄφευε τῶν φασήλων ὦ γύναι
[600]	ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μὴ λέγε,	~ἀλλ᾽	ἔα τὸν ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον οὗπερ
[300]	διαφθείρητε διὰ τὰ σχήματα. ~(Χορός)	~ἀλλ᾽	ἔγωγ᾽ οὐ σχηματίζειν βούλομ᾽ ἀλλ᾽
[0]	ὅλης ~ὥσπερ γυναικὶ γογγύλην μεμαγμένην.	~ἀλλ᾽	εἰ πέπαυται τῆς ἐδωδῆς σκέψομαι
[1100]	τῶν σπλάγχνων φέρε δευρί. ~(Ἱεροκλῆς)	~ἀλλ᾽	εἰ ταῦτα δοκεῖ, κἀγὼ μαυτῷ
[250]	τί πεισόμεσθα; νῦν ἀγὼν μέγας.	~ἀλλ᾽	εἴ τις ὑμῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ
[200]	ἐν αὐτῇ τὰς πόλεις βουλεύεται.	~ἀλλ᾽	εἶμι· καὶ γὰρ ἐξιέναι γνώμην
[500]	γὰρ ἄλλο δρᾶτε πλὴν δικάζετε.	~ἀλλ᾽	εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽ ἐξελκύσαι, ~πρὸς
[950]	αἱ γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον. ~(Οἰκέτης)	~ἀλλ᾽	εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς ἅνδρες.
[450]	~τῆς εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός)	ἀλλ᾽	εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες
[800]	ἐν δὲ τοῖς ἰπνοῖσι πῦρ.	~ἀλλ᾽	εἴσαγ᾽ ὡς τάχιστα ταυτηνὶ λαβών,
[1300]	ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος) ~κατῄσχυνας δὲ τοκῆας.	~ἀλλ᾽	εἰσίωμεν. εὖ γὰρ οἶδ᾽ ἐγὼ
[0]	τὴν σπατίλην ἐσθίει” ~(Οἰκέτης Β)	ἀλλ᾽	εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ δώσω πιεῖν.
[1000]	Εἰρήνη σφαγαῖς, ~οὐδ᾽ αἱματοῦται βωμός.	ἀλλ᾽	εἴσω φέρων ~θύσας τὰ μηρἴ
[400]	ποτ᾽ ἀσπίδα. ~(Χορός) ~μὰ Δί᾽	ἀλλ᾽	ἐν εἰρήνῃ διαγαγεῖν τὸν βίον,
[0]	Α) ~οὐ μὰ τὸν Δἴ	ἀλλ᾽	ἐξαρπάσας ~ὅλην ἐνέκαψε περικυλίσας τοῖν
[500]	ἤδη. ~(Χορός) ~μή νυν ἀνῶμεν	ἀλλ᾽	ἐπεντείνωμεν ~ἀνδρικώτερον. ~(Ἑρμῆς) ~ἤδη στὶ
[50]	καινὸν τρόπον, ~οὐχ ὅνπερ ὑμεῖς,	ἀλλ᾽	ἕτερον καινὸν πάνυ. ~δι᾽ ἡμέρας
[1200]	κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	ἕτερον παραινέσω. ~τὸν μὲν μόλυβδον,
[950]	ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	εὐχώμεθα. ~τίς τῇδε; ποῦ ποτ᾽
[450]	γ᾽ εἷλκον οὐδὲν ἁργεῖοι πάλαι	~ἀλλ᾽	ἢ κατεγέλων τῶν ταλαιπωρουμένων, ~καὶ
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ᾽	ἀλλ᾽	ἥκειν ἐχρῆν. ~(Οἰκέτης) ~ἰδοὺ πάρειμι.
[750]	ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκας,	~ἀλλ᾽	Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι
[900]	τι προῖκα προσαγαγεῖν σ᾽ ἔδει,	~ἀλλ᾽	ηὗρον ἄν σ᾽ ὑπέχοντα τὴν
[1000]	ἐστιν. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ μὰ Δἴ	ἀλλ᾽	Ἱεροκλέης ~οὗτός γέ πού σθ᾽
[450]	ἰή. ~(Χορός) ἄφελε τὸ παίειν	ἀλλ᾽	ἰὴ μόνον λέγε. ~(Τρυγαῖος) ~ἰὴ
[700]	~ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽ ἐστυκότες. ~(Χορός)	~ἀλλ᾽	ἴθι χαίρων· ἡμεῖς δὲ τέως
[1050]	γὰρ ταῦτ᾽ εἶπε Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	ὁ σοφός τοι νὴ Δί᾽
[450]	ἔχονται τοῦ ξύλου, ~μόνοι προθυμοῦντ᾽	ἀλλ᾽	ὁ χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς)
[350]	Λυκείου ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδι.	~ἀλλ᾽	ὅ τι μάλιστα χαριούμεθα ποιοῦντες,
[1250]	~ἅττ᾽ ᾄσεται προαναβάληταί μοι δοκεῖ.	~ἀλλ᾽	ὅ τι περ ᾄδειν ἐπινοεῖς
[50]	μ᾽ εὐθὺ τοῦ Διὸς λαβών”	~ἀλλ᾽	ὅ τι ποιεῖ τῃδὶ διακύψας
[650]	νυνὶ ~τοὺς σεαυτοῦ λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽	ὅ τι σιωπᾷς ὦ πότνια
[450]	ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα. ~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽	οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς.
[1050]	γλῶττα χωρὶς τέμνεται. ~(Τρυγαῖος) ~μεμνήμεθα.	~ἀλλ᾽	οἶσθ᾽ ὃ δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς) ἢν
[50]	καὶ μὴ φλαῦρον ~μηδὲν γρύζειν	ἀλλ᾽	ὀλολύζειν· ~τοῖς τ᾽ ἀνθρώποισι φράσον
[450]	ἐξολωλότες. ~(Τρυγαῖος) ~οὐδὲν ποιοῦμεν ὦνδρες·	ἀλλ	ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν ἡμῖν αὖθις ἀντιληπτέον.
[350]	ποιεῖν διανοεῖ; ~(Τρυγαῖος) οὐδὲν πονηρόν,	ἀλλ᾽	ὅπερ καὶ Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας
[300]	εἴπερ ὠφελήσαιμέν τί σε. ~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽	ὁρᾶτ᾽ οὔπω πέπαυσθε. ~(Χορός) τουτογὶ
[300]	οὐ γὰρ ἴστε πω σαφῶς·	~ἀλλ᾽	ὅταν λάβωμεν αὐτήν, τηνικαῦτα χαίρετε
[1000]	μαγειρικῶς ~σφάξεις τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽	οὐ θέμις. ~(Οἰκέτης) τιὴ τί
[350]	~(Ἑρμῆς) εἰς αὐτίκα μάλ᾽ ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	οὐδὲν ἠμπόληκά πω, ~οὔτ᾽ ἄλφιτ᾽
[900]	ὡς προθύμως ὁ πρύτανις παρεδέξατο.	~ἀλλ᾽	οὐκ ἂν εἴ τι προῖκα
[650]	ὦ πότνια κάτειπέ μοι. ~(Ἑρμῆς)	~ἀλλ᾽	οὐκ ἂν εἴποι πρός γε
[650]	~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	οὐκέτ᾽ αὐτῷ χρησόμεθ᾽ οὐδέν, ἀλλὰ
[1100]	καὶ σπλάγχνων μοῖραν ὄρεξον. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	οὔπω τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον μακάρεσσι
[450]	ὦ εἶα, ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως. ~οὐ
[900]	μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ. ~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽	ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ; ~(Χορός)
[750]	~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας οὐ κατέδεισ᾽	ἀλλ᾽	ὑπὲρ ὑμῶν πολεμίζων ~ἀντεῖχον ἀεὶ
[300]	~ἀλλ᾽ ἔγωγ᾽ οὐ σχηματίζειν βούλομ᾽	ἀλλ᾽	ὑφ᾽ ἡδονῆς ~οὐκ ἐμοῦ κινοῦντος
[250]	ἕτερον αὖ δοίδυκα κωλῦσαί τινα.	~ἀλλ᾽	ὦ γεωργοὶ κἄμποροι καὶ τέκτονες
[250]	~τούτῳ ταράξει τὰς πόλεις καθήμενος.	~ἀλλ᾽	ὦ Διόνυσ᾽ ἀπόλοιτο καὶ μὴ
[100]	ἐφαίνου τοῖς θεοῖς τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	ὦ μέλ᾽ ἄν μοι σιτίων
[350]	προθύμως σοι φέρων ἀφικόμην. ~(Ἑρμῆς)	~ἀλλ᾽	ὦ μέλ᾽ ὑπὸ τοῦ Διὸς
[250]	~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων; ~(Κύδοιμος)	ἀλλ᾽	ὦ μέλε ~οὐκ ἔστιν ἡμῖν·
[850]	~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽	ὦ μέλε ~τὸν ζωμὸν αὐτῆς
[1300]	δὲ καὶ σὺ φράζων. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	ὦ πρὸ τοῦ πεινῶντες ἐμβάλλεσθε
[900]	~περὶ ταῖσι καμπαῖς ἡνίοχοι πεπτωκότες.	~ἀλλ᾽	ὦ πρυτάνεις δέχεσθε τὴν Θεωρίαν.
[1200]	τοὺς κάδους ἐς τοὺς ἀγρούς.	~ἀλλ᾽	ὦ Τρυγαῖε τῶν δρεπάνων τε
[700]	κατέδει ξόλικας ἑφθὰς καὶ κρέα.	~ἀλλ᾽	ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ χαῖρε πολλά.
[1200]	ἴθι δὴ ξένεγκε τἀργύριον. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽	ὦγαθὲ ~θλίβει τὸν ὄρρον. ἀπόφερ᾽
[950]	τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον; ~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽	ὡς τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός) εὐχώμεσθα
[700]	εἴ γε κυκεῶν᾽ ἐπιπίοις βληχωνίαν.	~ἀλλ᾽	ὡς τάχιστα τήνδε τὴν Θεωρίαν
[0]	~ὅλην ἐνέκαψε περικυλίσας τοῖν ποδοῖν.	~ἀλλ᾽	ὡς τάχιστα τρῖβε πολλὰς καὶ
[100]	~(Τρυγαῖος) οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽	ἄλλ᾽	~(Οἰκέτης Α) ἰοὺ ἰοὺ ἰού·
[300]	ὥστε μὴ λυπεῖν ἔτι. ~(Χορός)	~ἀλλὰ	καὶ τἀριστερόν τοί μ᾽ ἐστ᾽
[850]	ἡμεῖς οἱ βροτοί. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ,	ἀλλὰ	κἀκεῖ ζῶσιν ἀπὸ τούτων τινές.
[1050]	τι ταῖς διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος) οὔκ,	ἀλλὰ	κατὰ τὴν κνῖσαν εἰσελήλυθεν. ~(Οἰκέτης)
[750]	ὑπάκουε μήτ᾽ ἔλθῃς ~συνέριθος αὐτοῖς,	~ἀλλὰ	νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας οἰκογενεῖς γυλιαύχενας
[650]	~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ αὐτῷ χρησόμεθ᾽ οὐδέν,	ἀλλὰ	νῦν ~ἀπορῶν ὁ δῆμος ἐπιτρόπου
[500]	~(Χορός) ~χωρεῖν τὸ πρᾶγμά φησιν·	ἀλλὰ	πᾶς ἀνὴρ προθυμοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~οἵ
[550]	στὶ μεστὰ τἀνθάδ᾽ εἰρήνης σαπρᾶς.	~ἀλλὰ	πᾶς χώρει πρὸς ἔργον εἰς
[300]	τι καὶ νυνί γ᾽ ἔτ᾽	ἀλλὰ	παῦε παῦ᾽ ὀρχούμενος. ~(Χορός) ἢν
[200]	ἔτι ~τὸ λοιπὸν ὄψεσθ᾽ ~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ	ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὁ
[150]	γῆς; ~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ γῆς. ~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ	ποῖ; ~(Ἑρμῆς) πόρρω πάνυ; ~ὑπ᾽
[600]	ἔστι φυτὰ ~προσγελάσεται λαβόντ᾽ ἄσμενα.	~ἀλλὰ	ποῦ ποτ᾽ ἦν ἀφ᾽ ἡμῶν
[1100]	κρομμύων. ~οὐ γὰρ φιληδῶ μάχαις,	~ἀλλὰ	πρὸς πῦρ διέλκων ~μετ᾽ ἀνδρῶν
[650]	πολλὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος) ἡ δ᾽	ἀλλὰ	πρὸς σὲ μικρὸν εἰπάτω μόνον.
[650]	ἡμέτερος ἔτ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνος ἁνὴρ	ἀλλὰ	σός. ~ἅττ᾽ ἂν οὖν λέγῃς
[650]	ἐν τἠκκλησίᾳ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽	ἀλλὰ	συγγνώμην ἔχε· ~ὁ νοῦς γὰρ
[1300]	γοῦν καλῶς ~οὐ πράγματ᾽ ἔχοντες,	ἀλλὰ	~συκολογοῦντες. ~(Ἡμιχόριον Β) Ὑμὴν Ὑμέναι᾽
[400]	~(Τρυγαῖος) ~ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον ὦνδρες.	ἀλλὰ	ταῖς ἄμαις ~εἰσιόντες ὡς τάχιστα
[1050]	~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον. ~(Ἱεροκλῆς)	~ἀλλὰ	ταυταγὶ ~ἤδη στὶν ὀπτά. ~(Τρυγαῖος)
[1250]	καὶ ταύτας ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς) Λαμάχου>	~ἀλλὰ	τί δῆτ᾽ ᾄδω; σὺ γὰρ
[1250]	μὲν οὐ πέπονθεν οὐδέν. ~(Δορυξός)	~ἀλλὰ	τί ~ἔτ᾽ ἐστὶ τοῖσι κράνεσιν
[1050]	χρῆν τὴν εἰρήνην πεποιῆσθαι. ~(Τρυγαῖος)	~ἀλλὰ	τί χρῆν ἡμᾶς; οὐ παύσασθαι
[1100]	τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν·	~ἀλλὰ	τόδε πρότερον, σπένδειν ἡμᾶς, σὲ
[1050]	θέσφατον ἦν Εἰρήνης δέσμ᾽ ἀναλῦσαι,	~ἀλλὰ	τόδε πρότερον ~(Τρυγαῖος) τοῖσδ᾽ ἁλσί
[900]	~(Χορός) ναὶ μὰ Δί᾽ ~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ	τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν ~τὸ
[700]	πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν καὶ κακοποιεῖν.	~ἀλλὰ	φυλάττετε ταῦτ᾽ ἀνδρείως· ἡμεῖς δ᾽
[100]	~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ᾽	ἀλλὰ	χαίρετε. ~ὑμεῖς δέ γ᾽ ὑπὲρ
[350]	ἡμῖν” ~ὥστε τήνδε μὴ λαβεῖν·	~ἀλλὰ	χάρισ᾽ ὦ φιλανθρωπότατε καὶ μεγαλοδωρότατε
[400]	θεῶν, ~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ, Διιπόλει᾽ Ἀδώνια·	~ἄλλαι	τέ σοι πόλεις πεπαυμέναι κακῶν
[400]	Παναθήναι᾽ ἄξομεν ~πάσας τε τὰς	ἄλλας	τελετὰς τὰς τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽
[500]	ἴθι νυν ἄθρει ~οἷον πρὸς	ἀλλήλας	λαλοῦσιν αἱ πόλεις ~διαλλαγεῖσαι καὶ
[600]	πόλεις ὧν ἤρχετε ~ἠγριωμένους ἐπ᾽	ἀλλήλοισι	καὶ σεσηρότας, ~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽ ἐφ᾽
[900]	γ᾽ ὦσιν ἤπιοι. ~ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽	ἀλλήλοισιν	ἀμνοὶ τοὺς τρόπους ~καὶ τοῖσι
[900]	κέλητα παρακελητιεῖ, ~ἅρματα δ᾽ ἐπ᾽	ἀλλήλοισιν	ἀνατετραμμένα ~φυσῶντα καὶ πνέοντα προσκινήσεται·
[1250]	ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾽	ἀλλήλοισιν	ἰόντες, ~σύν ῥ᾽ ἔβαλον ῥινούς
[950]	~τὰς περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς	ἀλλήλους·	~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας
[0]	ἐσθίειν. ~(Οἰκέτης Α) ~αἰβοῖ, φέρ᾽	ἄλλην	χἀτέραν μοι χἀτέραν, ~καὶ τρῖβ᾽
[900]	ἐντευθενὶ ποιητέον; ~(Τρυγαῖος) τί δ᾽	ἄλλο	γ᾽ ἢ ταύτην χύτραις ἱδρυτέον;
[100]	πέτεσθαι διανοεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽	ἄλλο	γ᾽ ἢ ~ὡς τὸν Δί᾽
[500]	ὅθεν νῦν ἕλκετε· ~οὐδὲν γὰρ	ἄλλο	δρᾶτε πλὴν δικάζετε. ~ἀλλ᾽ εἴπερ
[300]	~(Τρυγαῖος) τοῦτό νυν, καὶ μηκέτ᾽	ἄλλο	μηδὲν ὀρχήσησθ᾽ ἔτι. ~(Χορός) ~οὐκ
[950]	ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης) ἰδού· λεγοις ἂν	ἄλλο·	περιελήλυθα. ~(Τρυγαῖος) ~φέρε δὴ τὸ
[1000]	~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ,	ἄλλοις	~τένθαις πολλοῖς· κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν
[800]	μοι ~(Τρυγαῖος) τὸ τί; ~(Οἰκέτης)	~ἄλλον	τιν᾽ εἶδες ἄνδρα κατὰ τὸν
[750]	πολεμίζων ~ἀντεῖχον ἀεὶ καὶ τῶν	ἄλλων	νήσων. ὧν οὕνεκα νυνὶ ~ἀποδοῦναί
[500]	ἀγρόν, ~δούλης μεθυούσης, ἀνατετραμμένου χοῶς,	~ἄλλων	τε πολλῶν κἀγαθῶν ~(Ἑρμῆς) ἴθι
[50]	σίγα. ~(Οἰκέτης Α) ποῖ δῆτ᾽	ἄλλως	μετεωροκοπεῖς; ~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ Ἑλλήνων πάντων
[1100]	ναὶ πρὸς τῶν γονάτων. ~(Τρυγαῖος)	~ἄλλως	ὦ τᾶν ἱκετεύεις· ~οὐ γὰρ
[1050]	~ἀλλὰ τόδε πρότερον ~(Τρυγαῖος) τοῖσδ᾽	ἁλσί	γε παστέα ταυτί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ
[350]	~ἀλλ᾽ οὐδὲν ἠμπόληκά πω, ~οὔτ᾽	ἄλφιτ᾽	οὔτε τυρόν, ὡς ἀπολούμενος. ~(Ἑρμῆς)
[450]	ταλαιπωρουμένων, ~καὶ ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες	ἄλφιτα.	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽
[600]	εὖ ~τοὺς πένητας ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας	ἀλφίτων,	~τήνδε μὲν δικροῖς ἐώθουν τὴν
[1200]	νὴ Δία, ~ἵνα μή γ᾽	ἁλῶ	τρύπημα κλέπτων τῆς νεώς. ~(Θωρακοπώλης)
[1150]	μὲν λέοντες ~ἐν μάχῃ δ᾽	ἀλώπεκες.	~(Τρυγαῖος) ἰοὺ ἰού. ~ὅσον τὸ
[1050]	πιθήκοις. ~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ κέπφοι τρήρωνες	ἀλωπεκιδεῦσι	πέπεισθε, ~ὧν δόλιαι ψυχαί, δόλιαι
[1200]	τῆς θαλαμιᾶς ~καὶ τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης)	ἅμ᾽	ἀμφοῖν δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἔγωγε νὴ
[700]	~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ κόραι ~ἕπεσθον	ἅμ᾽	ἐμοὶ θᾶττον, ὡς πολλοὶ πάνυ
[1250]	ἡμῖν; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἔνθα δ᾽	ἅμ᾽	οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν
[1250]	ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον ~εἰρήνης οὔσης·	ἀμαθές	γ᾽ εἶ καὶ κατάρατον. ~(Παῖς)
[400]	ἐντεῦθεν ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ ταῖς	ἄμαις	~εἰσιόντες ὡς τάχιστα τοὺς λίθους
[350]	ὦ μέλ᾽ ὑπὸ τοῦ Διὸς	ἀμαλδυνθήσομαι,	~εἰ μὴ τετορήσω ταῦτα καὶ
[400]	~καὶ τοῦ κύκλου παρέτρωγον ὑφ᾽	ἁμαρτωλίας.	~(Τρυγαῖος) ~ναὶ μὰ Δία. πρὸς
[250]	ὦ πάντες λεῴ, ~ὡς τάχιστ᾽	ἄμας	λαβόντες καὶ μοχλοὺς καὶ σχοινία·
[850]	εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ ~παρὰ τοῖς θεοῖσιν	ἀμβροσίαν	λείχειν ἄνω. ~(Οἰκέτης) λείχειν ἄρ᾽
[700]	σιτία; ~(Ἑρμῆς) τὴν τοῦ Γανυμήδους	ἀμβροσίαν	σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος) πῶς δῆτ᾽ ἐγὼ
[1250]	~ἐὰν τοιαυτασὶ μάθῃ λαβὰς ποιεῖν,	~ἄμεινον	ἢ νῦν αὔτ᾽ ἀποδώσεται πολύ.
[1050]	κᾆτα δὸς τἀπάργματα. ~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν	ἄμεινον	πρῶτον. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλὰ ταυταγὶ ~ἤδη
[950]	τὸ πρόβατον ὑμᾶς. ~(Χορός) ~οὔκουν	ἁμιλλήσεσθον;	ὡς ~ἢν Χαῖρις ὑμᾶς ἴδῃ,
[900]	ὦσιν ἤπιοι. ~ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽ ἀλλήλοισιν	ἀμνοὶ	τοὺς τρόπους ~καὶ τοῖσι συμμάχοισι
[550]	σωτηρία. ~ὥστε σὲ τά τ᾽	ἀμπέλια	καὶ τὰ νέα συκίδια ~τἄλλα
[600]	ἅπαξ τὸ πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν	ἄμπελος	~καὶ πίθος πληγεὶς ὑπ᾽ ὀργῆς
[150]	ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς,	ἀμπελουργὸς	δεξιός, ~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς
[1150]	νόμον, ~διασκοπῶν ἥδομαι ~τὰς Λημυνίας	ἀμπέλους,	~εἰ πεπαίνουσιν ἤ- ~δη (τὸ
[550]	σ᾽ ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς	ἀμπέλους,	~τάς τε συκᾶς, ἃς ἐγὼ
[1150]	αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς	ἀμύλους	καὶ τὰς κίχλας ~καὶ τῶν
[1200]	θαλαμιᾶς ~καὶ τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽	ἀμφοῖν	δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἔγωγε νὴ Δία,
[1300]	~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε ~καὶ σμώχετ᾽	ἀμφοῖν	τοῖν γνάθοιν· οὐδὲν γὰρ ὦ
[800]	εἶχον ἁδελφός ~τε και αὐτός,	ἄμφω	~Γοργόνες ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι, ~γραοσόβαι
[1250]	ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ ~ἔντος	ἀμώμητον	κάλλιπον οὐκ ἐθέλων. ~(Τρυγαῖος) ~εἰπέ
[300]	στιβάδας, ἃς ~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽	ἄν	μ᾽ εὕροις δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ
[350]	καὶ πρὸ τοῦ, ~ἀλλ᾽ ἁπαλὸν	ἄν	μ᾽ ἴδοις καὶ πολὺ νεώτερον,
[100]	τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽	ἄν	μοι σιτίων διπλῶν ἔδει· ~νῦν
[50]	γὰρ πρὸς αὑτὸν ἐνθαδί· ~πῶς	ἄν	ποτ᾽ ἀφικοίμην ἂν εὐθὺ τοῦ
[900]	προσαγαγεῖν σ᾽ ἔδει, ~ἀλλ᾽ ηὗρον	ἄν	σ᾽ ὑπέχοντα τὴν ἐκεχειρίαν. ~(Χορός)
[300]	ἂν χαίροντες ἡμεῖς τήμερον παυσαίμεθ᾽	ἄν.	~(Τρυγαῖος) ~τί τὸ κακόν; τί
[100]	δ᾽ ἐτήτυμον ἄχθομαι ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽	ἂν	αἰτίζητ᾽ ἄρτον πάππαν με καλοῦσαι,
[950]	ταχέως ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης) ἰδού· λεγοις	ἂν	ἄλλο· περιελήλυθα. ~(Τρυγαῖος) ~φέρε δὴ
[600]	αὖ τριήρεις ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν αἰτίων	ἂν	ἀνδρῶν τὰς κράδας κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος)
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~εἰ διαπρισθεῖεν δίχα, ~λάβοιμ᾽	ἂν	αὔτ᾽ ἐς χάρακας ἑκατὸν τῆς
[1200]	σφήκωμ᾽ ἔχει πόνον πολύν, ~δοίην	ἂν	αὐτοῖν ἰσχάδων τρεῖς χοίνικας. ~ἵν᾽
[100]	διπλῶν ἔδει· ~νῦν δ᾽ ἃττ᾽	ἂν	αὐτὸς καταφάγω τὰ σιτία, ~τούτοισι
[700]	καὶ δός μοι κύσαι. ~ἆρ᾽	ἂν	βλαβῆναι διὰ χρόνου τί σοι
[1150]	~τοῦ φεοῦ τἀρώματα. ~(Χορός) ~ἡνίκ᾽	ἂν	δ᾽ ἀχέτας ~ᾄδῃ τὸν ἡδὺν
[1150]	ἐγὼ δ᾽ ἕστηκα λινοπτώμενος” ~ἡνίκ᾽	ἂν	δ᾽ οἴκοι γένωνται, δρῶσιν οὐκ
[300]	~οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως ἀπειπεῖν	ἂν	δοκῶ μοι τήμερον, ~πρὶν μοχλοῖς
[1200]	ὡς πρὸ τοῦ ~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽	ἂν	δρέπανον οὐδὲ κολλύβου, ~νυνὶ δὲ
[900]	ὁ πρύτανις παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ	ἂν	εἴ τι προῖκα προσαγαγεῖν σ᾽
[650]	κάτειπέ μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ οὐκ	ἂν	εἴποι πρός γε τοὺς θεωμένους·
[1150]	Χαρινάδην τις βωσάτω, ~(Χορός) ~ὡς	ἂν	ἐμπίῃ μεθ᾽ ἡμῶν, ~εὖ ποιοῦντος
[600]	ποιῆσαι πλουσίους, ἡ δ᾽ Ἑλλὰς	ἂν	~ἐξερημωθεῖσ᾽ ἂν ὑμᾶς ἔλαθε. ταῦτα
[50]	κλιμάκια ποιούμενος, ~πρὸς ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽	ἂν	ἐς τὸν οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη
[800]	ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ	ἂν	ἔτι δοίην τῶν θεῶν τριώβολον,
[250]	γε ποιήσαντες ὦ Διοσκόρω. ~ἴσως	ἂν	εὖ γένοιτο· θαρρεῖτ᾽ ὦ βροτοί.
[50]	ἐνθαδί· ~πῶς ἄν ποτ᾽ ἀφικοίμην	ἂν	εὐθὺ τοῦ Διός; ~ἔπειτα λεπτὰ
[1100]	φίλων, ~ἐκκέας τῶν ξύλων ἅττ᾽	ἂν	ᾖ ~δανότατα τοῦ θέρους ~ἐκπεπρισμένα”
[0]	Διὸς καταιβάτου. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκοῦν	ἂν	ἤδη τῶν θεατῶν τις λέγοι
[600]	~ἅττα διαβάλοι τις αὐτῇ, ταῦτ᾽	ἂν	ἥδιστ᾽ ἤσθιεν. ~οἳ δὲ τὰς
[400]	θύουσι. διὰ τοῦτ᾽ εἰκότως ~βούλοιντ᾽	ἂν	ἡμᾶς πάντας ἐξολωλέναι, ~ἵνα τὰς
[1050]	ποιήσεις ὕστερον οὐδέν. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδέποτ᾽	ἂν	θείης λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον.
[900]	θύσομεν. ~(Χορός) ~ὡς πάνθ᾽ ὅσ᾽	ἂν	θεὸς θέλῃ χἠ τύχη κατορθοῖ,
[50]	ἀπ᾽ ἀρχῆς ῥώμῃ πίσυνος, ~πρὶν	ἂν	ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς ~ἄρθρων ἶνας
[1200]	λόφω. ~οὐκ ἂν πριαίμην οὐδ᾽	ἂν	ἰσχάδος μιᾶς. ~(Θωρακοπώλης) ~τί δαὶ
[500]	τί προσείπω σ᾽ ἔπος; ~πόθεν	ἂν	λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον ~ὅτῳ προσείπω
[550]	ἥλιον. ~ἦ καλῶς αὐτῶν ἀπαλλάξειεν	ἂν	μετόρχιον. ~ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ἤδη πιθυμῶ
[1050]	πῶς ὦ κατάρατε λύκος ποτ᾽	ἂν	οἶν ὑμεναιοῖ; ~(Ἱεροκλῆς) ~ὡς ἡ
[300]	μηδὲν ὀρχήσησθ᾽ ἔτι. ~(Χορός) ~οὐκ	ἂν	ὀρχησαίμεθ᾽ εἴπερ ὠφελήσαιμέν τί σε.
[1000]	οὐ δεήσει. ~(Χορός) ~τίς οὖν	ἂν	οὐκ ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα τοιοῦτον, ὅστις
[650]	ἐκεῖνος ἁνὴρ ἀλλὰ σός. ~ἅττ᾽	ἂν	οὖν λέγῃς ἐκεῖνον, ~κεἰ πανοῦργος
[400]	ἴθι δὴ κάτειπ᾽ ἴσως γὰρ	ἂν	πείσαις ἐμέ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡ γὰρ
[1200]	οὐδέν ἐστον τὼ λόφω. ~οὐκ	ἂν	πριαίμην οὐδ᾽ ἂν ἰσχάδος μιᾶς.
[0]	τις οἶδ᾽ ἐμοὶ κατειπάτω, ~πόθεν	ἂν	πριαίμην ῥῖνα μὴ τετρημένην. ~οὐδὲν
[600]	τοὺς παχεῖς καὶ πλουσίους, ~αἰτίας	ἂν	προστιθέντες, ὡς φρονεῖ τὰ Βρασίδου.
[350]	ἀντιβολῶ σε δέσποτα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ	ἂν	σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ πρὸς τῶν
[200]	οἱ Λακωνικοὶ ~ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον	ἂν	ταδί· ~ναὶ τὼ σιὼ νῦν
[350]	ὅτι προεῖφ᾽ ὁ Ζεὺς ὃς	ἂν	~ταύτην ἀνορύττων εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος) νῦν
[1200]	νὴ Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽ οἴει γὰρ	ἂν	~τὸν πρωκτὸν ἀποδόσθαι με χιλιῶν
[600]	ἡ δ᾽ Ἑλλὰς ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽	ἂν	ὑμᾶς ἔλαθε. ταῦτα δ᾽ ἦν
[200]	οἱ Λάκωνες εἰρήνης πέρι, ~ἐλέγετ᾽	ἂν	ὑμεῖς εὐθύς· ἐξαπατώμεθα ~νὴ τὴν
[600]	ὡς φρονεῖ τὰ Βρασίδου. ~εἶτ᾽	ἂν	ὑμεῖς τοῦτον ὥσπερ κυνίδι᾽ ἐσπαράττετε·
[0]	ἀπολελύσθαι μοι δοκῶ· ~οὐδεὶς γὰρ	ἂν	φαίη με μάττοντ᾽ ἐσθίειν. ~(Οἰκέτης
[300]	πάντα καὶ ταραττέτω, ~οὐ γὰρ	ἂν	χαίροντες ἡμεῖς τήμερον παυσαίμεθ᾽ ἄν.
[0]	ἐσθίειν. ~ὗς μὲν γάρ, ὥσπερ	ἂν	χέσῃ τις, ἢ κύων ~φαύλως
[1250]	~αὐτοῦ παρ᾽ ἐμὲ στὰν πρότερον	ἀναβαλοῦ	νθαδί. ~(Παῖς) Λαμάχου> νῦν αὖθ᾽
[800]	τί δ᾽ ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽	ἀναβολὰς	ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς. ~(Οἰκέτης)
[1150]	ποῦ ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν; ~(Τρυγαῖος)	ἀναβράττω	κίχλας. ~(Δρεπανουργός) ~ὦ φίλτατ᾽ ὦ
[300]	καὶ τἀριστερόν τοί μ᾽ ἐστ᾽	ἀναγκαίως	ἔχον. ~ἥδομαι γὰρ καὶ γέγηθα
[350]	~(Τρυγαῖος) νῦν ἆρά με ~ἅπασ᾽	ἀνάγκη	στ᾽ ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς) εὖ ἴσθ᾽
[0]	Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς κεῖνος	ἀναιδέως	τὴν σπατίλην ἐσθίει” ~(Οἰκέτης Β)
[1050]	~οὔπω θέσφατον ἦν Εἰρήνης δέσμ᾽	ἀναλῦσαι,	~ἀλλὰ τόδε πρότερον ~(Τρυγαῖος) τοῖσδ᾽
[700]	ὡς πολλοὶ πάνυ ~ποθοῦντες ὑμᾶς	ἀναμένουσ᾽	ἐστυκότες. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων·
[550]	διὰ χρόνου τὸ γῄδιον. ~ἀλλ᾽	ἀναμνησθέντες	ὦνδρες ~τῆς διαίτης τῆς παλαιᾶς,
[400]	~μηδέποτε παύσασθ᾽ αὐτὸν ὦ Διόνυσ᾽	ἄναξ	~ἐκ τῶν ὀλεκράνων ἀκίδας ἐξαιρούμενον.
[50]	ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης Α) ὦ δέσποτ᾽	ἄναξ	ὡς παραπαίεις. ~(Τρυγαῖος) σίγα σίγα.
[700]	τὸ θέατρον παραβὰς ἐν τοῖς	ἀναπαίστοις·	~εἰ δ᾽ οὖν εἰκός τινα
[650]	ὢ ὤ, ~οἷά μ᾽ ἐκέλευσεν	ἀναπυθέσθαι	σου. ~(Τρυγαῖος) τὰ τί; ~(Ἑρμῆς)
[850]	τὼ σκέλει ~ταύτης μετέωρα καταγαγεῖν	ἀνάρρυσιν.	~τουτὶ δ᾽ ὁρᾶτ᾽ ὀπτάνιον ἡμῖν
[1150]	δ᾽ οἴκοι γένωνται, δρῶσιν οὐκ	ἀνασχετά,	~τοὺς μὲν ἐγγράφοντες ἡμῶν τοὺς
[900]	παρακελητιεῖ, ~ἅρματα δ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν	ἀνατετραμμένα	~φυσῶντα καὶ πνέοντα προσκινήσεται· ~ἕτεροι
[500]	διατρεχουσῶν εἰς ἀγρόν, ~δούλης μεθυούσης,	ἀνατετραμμένου	χοῶς, ~ἄλλων τε πολλῶν κἀγαθῶν
[1000]	ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα τοιοῦτον, ὅστις ~πόλλ᾽	ἀνατλὰς	ἔσωσε ~τὴν ἱερὰν πόλιν; ~ὥστ᾽
[950]	τις προσέχῃ τὸν νοῦν αὐταῖς	~ἀναχωροῦσιν,	~κᾆτ᾽ ἢν ἀπίῃ παρακύπτουσιν. ~τούτων
[600]	μὴ λέγε, ~ἀλλ᾽ ἔα τὸν	ἄνδρ᾽	ἐκεῖνον οὗπερ ἔστ᾽ εἶναι κάτω·
[800]	τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽ εἶδες	ἄνδρα	κατὰ τὸν ἀέρα ~πλανώμενον πλὴν
[400]	ξυλλάβοι τῶν σχοινίων, ~τοῦτον τὸν	ἄνδρα	μὴ λαβεῖν ποτ᾽ ἀσπίδα. ~(Χορός)
[650]	γυμνὸς ὢν ~τοῦτον τέως τὸν	ἄνδρα	περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς) πῶς οὖν ξυνοίσει
[1000]	σε πέφευγ᾽ ~ὅσα χρὴ σοφὸν	ἄνδρα;	τί δ᾽ οὐ ~σὺ φρονεῖς
[1000]	~τίς οὖν ἂν οὐκ ἐπαινέσειεν	~ἄνδρα	τοιοῦτον, ὅστις ~πόλλ᾽ ἀνατλὰς ἔσωσε
[750]	εἶναι μετ᾽ ἐμοῦ ~καὶ τοὺς	ἄνδρας	καὶ τοὺς παῖδας· ~καὶ τοῖς
[50]	~καὶ τοῖσιν ἀνδρίοισι καὶ τοῖς	ἀνδράσιν	~καὶ τοῖς ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν φράσω
[50]	τοῖς ἀνδράσιν ~καὶ τοῖς ὑπερτάτοισιν	ἀνδράσιν	φράσω ~καὶ τοῖς ὑπερηνορέουσιν ἔτι
[700]	καὶ κακοποιεῖν. ~ἀλλὰ φυλάττετε ταῦτ᾽	ἀνδρείως·	ἡμεῖς δ᾽ αὖ τοῖσι θεαταῖς
[450]	οἱ κιττῶντες ~τῆς εἰρήνης σπᾶτ᾽	ἀνδρείως.	~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν.
[1350]	ὦ. ~(Τρυγαῖος) ὦ χαίρετε χαίρετ᾽	ἄνδρες,	~κἂν ξυνέπησθέ μοι ~πλακοῦντας ἔδεσθε.
[0]	πολλὰς καὶ πυκνάς. ~(Οἰκέτης Β)	~ἄνδρες	κοπρολόγοι προσλάβεσθε πρὸς θεῶν, ~εἰ
[500]	ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς)	~ἄνδρες	Μεγαρῆς οὐκ ἐς κόρακας ἐρρήσετε;
[200]	ἀπολεῖσθε τήμερον. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μὲν	ἄνδρες	οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά πω· ~τὸ
[1050]	νόον οὐκ ἀίοντες ~συνθήκας πεποίησθ᾽	ἄνδρες	χαροποῖσι πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς)
[450]	εἶα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽	ἅνδρες	ὁμοίως. ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽
[950]	~ἀλλ᾽ εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς	ἅνδρες.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς τῇδε;
[1150]	ἐξιών· ~εἶτα προστὰς πρὸς τὸν	ἀνδριάντα	τὸν Πανδίονος ~εἶδεν αὑτόν, κἀπορῶν
[1300]	καὶ μὴ κενὰς παρέλκειν. ~ἀλλ᾽	ἀνδρικῶς	ἐμβάλλετε ~καὶ σμώχετ᾽ ἀμφοῖν τοῖν
[450]	ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽	ἀνδρικῶς.	~(Χορός) ~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽
[500]	~μή νυν ἀνῶμεν ἀλλ᾽ ἐπεντείνωμεν	~ἀνδρικώτερον.	~(Ἑρμῆς) ~ἤδη στὶ τοῦτ᾽ ἐκεῖνο.
[50]	γε τοῖσι παιδίοις ~καὶ τοῖσιν	ἀνδρίοισι	καὶ τοῖς ἀνδράσιν ~καὶ τοῖς
[1250]	ἀκούων, εἰ σὺ μὴ εἴης	~ἀνδρὸς	βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου τινὸς υἱός.
[750]	καὶ μἀφαίρει ~γενναιοτάτου τῶν ποιητῶν	~ἀνδρὸς	τὸ μέτωπον ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> νῦν αὖθ᾽ ὁπλοτέρων	ἀνδρῶν	ἀρχώμεθα ~(Τρυγαῖος) παῦσαι ~ὁπλοτέρους ᾆδον,
[1100]	~ἀλλὰ πρὸς πῦρ διέλκων ~μετ᾽	ἀνδρῶν	ἑταίρων φίλων, ~ἐκκέας τῶν ξύλων
[1250]	καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν. ~(Τρυγαῖος)	~ἀνδρῶν	οἰμωγή; κλαύσει νὴ τὸν Διόνυσον
[600]	τριήρεις ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν αἰτίων ἂν	ἀνδρῶν	τὰς κράδας κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος) ~ἐν
[750]	χόρευσον, ~κλείουσα θεῶν τε γάμους	ἀνδρῶν	τε δαῖτας ~καὶ θαλίας μακάρων·
[1250]	οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν	ἀνδρῶν.	~(Τρυγαῖος) ~ἀνδρῶν οἰμωγή; κλαύσει νὴ
[550]	οἷον ἐσκιμάλισεν; ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν	ἄνειπε	τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε
[400]	ταξιαρχεῖν σοὶ φθονεῖ ~ἐς φῶς	ἀνελθεῖν	ὦ πότνι᾽ ἐν ταῖσιν μάχαις
[300]	καὶ μηχαναῖσιν ἐς τὸ φῶς	ἀνελκύσαι	~τὴν θεῶν πασῶν μεγίστην καὶ
[700]	σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ᾽	ἀνέροιτο,	~ὦ κακόδαιμον τί τὸ δέρμ᾽
[550]	πόθῳ, δαιμόνια βουλόμενος εἰς ἀγρὸν	ἀνερπύσαι	~ἦσθα γὰρ μέγιστον ἡμῖν κέρδος
[1050]	Ὅμηρος δεξιὸν εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος	ἀνέστιός	ἐστιν ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου ἔραται
[300]	τὴν ἡμέραν {ποτέ} ~πολλὰ γὰρ	ἀνεσχόμην	πράγματά τε καὶ στιβάδας, ἃς
[600]	οὐκ ἐμάνθανεν, ~ἀλλ᾽ ἅτ᾽ ὢν	ἄνευ	γιγάρτων καὶ φιλῶν τὰς ἰσχάδας
[550]	λαβόντας εἰς ἀγρὸν ~ὡς τάχιστ᾽	ἄνευ	δορατίου καὶ ξίφους κἀκοντίου· ~ὡς
[150]	παμμίαρε καὶ μιαρώτατε, ~πῶς δεῦρ᾽	ἀνῆλθες	ὦ μιαρῶν μιαρώτατε; ~τί σοί
[0]	πρὸς τί; κᾆτ᾽ αὐτῷ γ᾽	ἀνὴρ	~Ἰωνικός τίς φησι παρακαθήμενος· ~δοκέω
[1100]	ὅτι τένθης εἶ σὺ κἀλαζὼν	ἀνήρ.	~παἶ αὐτὸν ἐπέχων τῷ ξύλῳ
[900]	τὴν ἐκεχειρίαν. ~(Χορός) ~ἦ χρηστὸς	ἀνὴρ	πολίτης ~ἐστὶν ἅπασιν ὅστις ~γ᾽
[500]	τὸ πρᾶγμά φησιν· ἀλλὰ πᾶς	ἀνὴρ	προθυμοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~οἵ τοι γεωργοὶ
[650]	γὰρ ἡμέτερος ἔτ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνος	ἁνὴρ	ἀλλὰ σός. ~ἅττ᾽ ἂν οὖν
[650]	δ᾽ ὅ τι πράττει Σοφοκλέης	ἀνήρετο.	~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν.
[600]	~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς τὸν πόλεμον	ἀνήρπασαν·	~κᾆτα τἀκείνων γε κέρδη τοῖς
[50]	λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος, ~πρὸς ταῦτ᾽	ἀνηρριχᾶτ᾽	ἂν ἐς τὸν οὐρανόν, ~ἕως
[300]	ὦνδρες, εἰ μὴ τῆς βοῆς	ἀνήσετε·	~ἐκδραμὼν γὰρ πάντα ταυτὶ συνταράξει
[400]	βίον, ~ἔχονθ᾽ ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽	ἄνθρακας.	~(Τρυγαῖος) ὅστις δὲ πόλεμον μᾶλλον
[150]	~ἀπὸ δ᾽ ἡμερίων σίτων πάντων.	~ἄνθρωπε	τί δρᾷς, οὗτος ὁ χέζων
[250]	δὴ τί δρῶμεν ὦ πόνηρ᾽	ἀνθρώπια;	~ὁρᾶτε τὸν κίνδυνον ἡμῖν ὡς
[750]	σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοις, ~οὐκ ἰδιώτας	ἀνθρωπίσκους	κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκας, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους
[900]	δῆλος εἶ· ~σωτὴρ γὰρ ἅπασιν	ἀνθρώποις	~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις ἐπειδὰν ἐκπίῃς
[50]	γρύζειν ἀλλ᾽ ὀλολύζειν· ~τοῖς τ᾽	ἀνθρώποισι	φράσον σιγᾶν, ~τοὺς τε κοπρῶνας
[1000]	ἐν τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽	ἀνθρώπους	ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽ ὦ πολυτίμητ᾽
[700]	θύγατερ Διός, ὅστις ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος	ἀνθρώπων	καὶ κλεινότατος γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί
[700]	μὲν γὰρ τοὺς ἀντιπάλους μόνος	ἀνθρώπων	κατέπαυσεν ~ἐς τὰ ῥάκια σκώπτοντας
[750]	τὴν σκευὴν εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽	ἀνιάσας,	πόλλ᾽ εὐφράνας, πάντα παρασχὼν τὰ
[100]	καὶ τὰς λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν	ἀνοικοδομεῖν	~καὶ τοὺς πρωκτοὺς ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης
[150]	~τίς ἐν Διὸς θύραισιν; οὐκ	ἀνοίξετε;	~(Ἑρμῆς) ~πόθεν βροτοῦ με προσέβαλ᾽
[350]	ὁ Ζεὺς ὃς ἂν ~ταύτην	ἀνορύττων	εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος) νῦν ἆρά με
[1250]	δαῖμον ὥς μ᾽ ἀπώλεσας, ~ὅτ᾽	ἀντέδωκά	γ᾽ ἀντὶ τῶνδε μνᾶν ποτέ·
[750]	κατέδεισ᾽ ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν πολεμίζων	~ἀντεῖχον	ἀεὶ καὶ τῶν ἄλλων νήσων.
[600]	~καὶ πίθος πληγεὶς ὑπ᾽ ὀργῆς	ἀντελάκτισεν	πίθῳ, ~οὐκέτ᾽ ἦν οὐδεὶς ὁ
[550]	τῶν τ᾽ ἐλαῶν ~ὧν ποθοῦμεν,	~ἀντὶ	τούτων τήνδε νυνὶ ~τὴν θεὸν
[1250]	μ᾽ ἀπώλεσας, ~ὅτ᾽ ἀντέδωκά γ᾽	ἀντὶ	τῶνδε μνᾶν ποτέ· ~καὶ νῦν
[100]	ἐς τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽	ἀντιβολεῖτε	τὸν πατέρ ὦ κακοδαίμονα. ~(Παιδίον)
[750]	~ἢν δέ σε Καρκίνος ἐλθὼν	~ἀντιβολῇ	μετὰ τῶν παίδων χορεῦσαι, ~μήθ᾽
[200]	βλέποιεν μαχομένους ὑμᾶς ἔτι ~μηδ᾽	ἀντιβολούντων	μηδὲν αἰσθανοίατο. ~(Τρυγαῖος) τοῦ δ᾽
[350]	δέσποτα; ~(Χορός) ~μὴ γένῃ παλίγκοτος	ἀντιβολοῦσιν	ἡμῖν” ~ὥστε τήνδε μὴ λαβεῖν·
[50]	~καὶ μὴ πνεῖ μοι κακόν,	ἀντιβολῶ	σ᾽ ~εἰ δὲ ποιήσεις τοῦτο,
[400]	ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς ἀεί. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽	ἀντιβολῶ	σ᾽ ἐλέησον αὐτῶν τὴν ὄπα,
[350]	πρὸς τῶν θεῶν ~ἡμῶν κατείπῃς,	ἀντιβολῶ	σε δέσποτα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ ἂν
[850]	ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν	ἀντιβολῶν.	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~τὸν
[450]	ἀλλ ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν ἡμῖν αὖθις	ἀντιληπτέον.	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα
[700]	ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν γὰρ τοὺς	ἀντιπάλους	μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς τὰ
[450]	~τοὺς μὲν τείνειν τοὺς δ᾽	ἀντισπᾶν;	~πληγὰς λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι. ~(Ἑρμῆς) εἶά
[600]	~αἱ γὰρ ἐνθένδ᾽ αὖ τριήρεις	ἀντιτιμωρούμεναι	~οὐδὲν αἰτίων ἂν ἀνδρῶν τὰς
[0]	αὐτὴν ἄρ᾽ οἴσω συλλαβὼν τὴν	ἀντλίαν.	~(Οἰκέτης Β) ~νὴ τὸν Δί᾽
[0]	οἶός τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς	ἀντλίας.	~(Οἰκέτης Α) αὐτὴν ἄρ᾽ οἴσω
[200]	ὁ (Πόλεμος) αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς	ἄντρον	βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς ποῖον; ~(Ἑρμῆς)
[850]	νυν ἀποδῶμεν τήνδε τὴν Θεωρίαν	~ἀνύσαντε	τῇ βουλῇ. ~(Οἰκέτης) τίς αὑτηί;
[250]	ἕτερον δῆτ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος μέτει	~ἀνύσας	τι; ~(Κύδοιμος) ταῦτ᾽ ὦ δέσποθ᾽
[150]	τῆς γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον	ἄνω	~καὶ μύρον ἐπιχεῖς; ὡς ἤν
[850]	~παρὰ τοῖς θεοῖσιν ἀμβροσίαν λείχειν	ἄνω.	~(Οἰκέτης) λείχειν ἄρ᾽ αὐτῇ κἀνθάδε
[1150]	μὲν ἐγγράφοντες ἡμῶν τοὺς δ᾽	ἄνω	τε καὶ κάτω ~ἐξαλείφοντες δὶς
[200]	τὸ κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς ~ὅσους	ἄνωθεν	ἐπεφόρησε τῶν λίθων, ~ἵνα μὴ
[800]	τὼ σκέλει. ~μικροὶ δ᾽ ὁρᾶν	ἄνωθεν	ἦστ᾽ ἔμοιγέ τοι ~ἀπὸ τοὐρανοῦ
[1200]	τουτὶ τὸ κοῖλον ἐγχέας ~ἔπειτ᾽	ἄνωθεν	ῥάβδον ἐνθεὶς ὑπόμακρον, ~γενήσεταί σοι
[200]	ὅ τι βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽	ἀνῳκίσανθ᾽	ὅπως ἀνωτάτω, ~ἵνα μὴ βλέποιεν
[500]	στιν ἤδη. ~(Χορός) ~μή νυν	ἀνῶμεν	ἀλλ᾽ ἐπεντείνωμεν ~ἀνδρικώτερον. ~(Ἑρμῆς) ~ἤδη
[200]	βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽ ὅπως	ἀνωτάτω,	~ἵνα μὴ βλέποιεν μαχομένους ὑμᾶς
[100]	γενήσεται; ~ναῦς μὲν γὰρ οὐκ	ἄξει	σε ταύτην τὴν ὁδόν. ~(Τρυγαῖος)
[900]	~τρίτῃ δὲ μετὰ ταῦθ᾽ ἱπποδρομίαν	ἄξετε,	~ἵνα δὴ κέλης κέλητα παρακελητιεῖ,
[0]	~βρενθύεταί τε καὶ φαγεῖν οὐκ	ἀξιοῖ,	~ἢν μὴ παραθῶ τρίψας δι᾽
[700]	~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος γεγένηται,	~ἄξιος	εἶναί φησ᾽ εὐλογίας μεγάλης ὁ
[900]	πρῶτον. ~(Τρυγαῖος) ~πολλῶν γὰρ ὑμῖν	ἄξιος	~Τρυγαῖος ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας
[400]	σοι τὰ μεγάλ᾽ ἡμεῖς Παναθήναι᾽	ἄξομεν	~πάσας τε τὰς ἄλλας τελετὰς
[800]	ποθ᾽ ὡς δ᾽ ἦλθ᾽ εὐθέως	~ἀοῖον	αὐτὸν πάντες ἐκάλουν ἀστέρα. ~(Οἰκέτης)
[800]	ὅσπερ ἐποίησεν πάλαι ~ἐνθάδε τὸν	ἀοῖόν	ποθ᾽ ὡς δ᾽ ἦλθ᾽ εὐθέως
[50]	μοι σοβαρῶς χώρει λίαν ~εὐθὺς	ἀπ᾽	ἀρχῆς ῥώμῃ πίσυνος, ~πρὶν ἂν
[750]	τῷ καρχαρόδοντι, ~οὗ δεινόταται μὲν	ἀπ᾽	ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν
[700]	ὡς τάχιστα τήνδε τὴν Θεωρίαν	~ἀπάγαγε	τῇ βουλῇ λαβών, ἧσπέρ ποτ᾽
[750]	τὸ δρᾶμα γαλῆν τῆς ἑσπέρας	ἀπάγξαι.	~(Χορός) ~τοιάδε χρὴ Χαρίτων δαμώματα
[250]	ἐστιν ἡμῖν ὦνδρες Ἕλληνες καλὸν	~ἀπαλλαγεῖσι	πραγμάτων τε καὶ μαχῶν ~ἐξελκύσαι
[350]	μ᾽ ἴδοις καὶ πολὺ νεώτερον,	~ἀπαλλαγέντα	πραγμάτων. ~καὶ γὰρ ἱκανὸν χρόνον
[300]	Πανέλληνες βοηθήσωμεν, εἴπερ πώποτε, ~τάξεων	ἀπαλλαγέντες	καὶ κακῶν φοινικικῶν· ~ἡμέρα γὰρ
[900]	ἄξιος ~Τρυγαῖος ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν	ἀπαλλάξας	πόνων ~τὸν δημότην ὅμιλον, ~καὶ
[550]	τὸν ἥλιον. ~ἦ καλῶς αὐτῶν	ἀπαλλάξειεν	ἂν μετόρχιον. ~ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ἤδη
[350]	ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ, ~ἀλλ᾽	ἁπαλὸν	ἄν μ᾽ ἴδοις καὶ πολὺ
[550]	δορατίου καὶ ξίφους κἀκοντίου· ~ὡς	ἅπαντ᾽	ἤδη στὶ μεστὰ τἀνθάδ᾽ εἰρήνης
[900]	δ᾽ ἑτέρῳ ~τούτων κατὰ καιρὸν	ἀπαντᾷ.	~(Τρυγαῖος) ~ὡς ταῦτα δῆλά γ᾽
[650]	σκότῳ τὰ πράγματα, ~νυνὶ δ᾽	ἅπαντα	πρὸς λύχνον βουλεύσομεν. ~(Ἑρμῆς) ὢ
[850]	ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς	~ἅπαντας	ὄντας ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε καὶ
[300]	ἔστιν αὐτὴν ὅστις ἐξαιρήσεται, ~ἢν	ἅπαξ	ἐς χεῖρας ἔλθῃ τὰς ἐμάς.
[600]	τούς τ᾽ ἐνθάδε. ~ὡς δ᾽	ἅπαξ	τὸ πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος
[200]	Μέγαρα Μέγαρ᾽ ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽ αὐτίκα	~ἁπαξάπαντα	καταμεμυττωτευμένα. ~(Τρυγαῖος) ~βαβαὶ βαβαιὰξ ὡς
[650]	~καὶ κύκηθρον καὶ τάρακτρον, ~ταῦθ᾽	ἁπαξάπαντα	νυνὶ ~τοὺς σεαυτοῦ λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος)
[850]	πέπεπται, σησαμῆ ξυμπλάττεται. ~καὶ τἄλλ᾽	ἁπαξάπαντα·	τοῦ πέους δὲ δεῖ. ~(Τρυγαῖος)
[100]	~(Τρυγαῖος) ~ἐρησόμενος ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι	~ἁπαξαπάντων	ὅ τι ποιεῖν βουλεύεται. ~(Οἰκέτης
[500]	ἄσμεναι, ~καὶ ταῦτα δαιμονίως ὑπωπιασμέναι	~ἁπαξάπασαι	καὶ κυάθους προσκείμεναι. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ
[1050]	Εἰρήνη φίλη. ~(Ἱεροκλῆς) ἄγε νυν	ἀπάρχου	κᾆτα δὸς τἀπάργματα. ~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν
[350]	εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος) νῦν ἆρά με	~ἅπασ᾽	ἀνάγκη στ᾽ ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς) εὖ
[900]	γε δῆλος εἶ· ~σωτὴρ γὰρ	ἅπασιν	ἀνθρώποις ~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις ἐπειδὰν
[400]	καὶ μέγα, ~ὃ τοῖς θεοῖς	ἅπασιν	ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς) ἴθι δὴ κάτειπ᾽
[450]	~οὐδὲν ποιοῦμεν ὦνδρες· ἀλλ ὁμοθυμαδὸν	~ἅπασιν	ἡμῖν αὖθις ἀντιληπτέον. ~(Ἑρμῆς) ὦ
[1000]	μὴ παύσῃ ποτ᾽ ὢν ~ζηλωτὸς	ἅπασιν.	~(Οἰκέτης) ~ταυτὶ δέδραται. τίθεσο τὼ
[900]	~ἦ χρηστὸς ἀνὴρ πολίτης ~ἐστὶν	ἅπασιν	ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ τοιοῦτος. ~(Τρυγαῖος)
[1200]	ταυτὶ δέχου· ~ἀφ᾽ ὧν γὰρ	ἀπεδόμεσθα	κἀκερδήναμεν ~τὰ δῶρα ταυτί σοι
[700]	Κρατῖνος ὁ σοφὸς ἔστιν; ~(Τρυγαῖος)	ἀπέθανεν	~ὅθ᾽ οἱ Λάκωνες ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς)
[300]	κἀρχιτεκτόνει· ~οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως	ἀπειπεῖν	ἂν δοκῶ μοι τήμερον, ~πρὶν
[1100]	πρότερον, σπένδειν ἡμᾶς, σὲ δ᾽	ἀπελθεῖν.	~ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη παράμεινον τὸν
[1100]	σὺ δὲ τὴν σαυτοῦ γ᾽	ἀπένεγκε.	~(Ἱεροκλῆς) σπονδή. ~(Τρυγαῖος) καὶ ταυτὶ
[500]	ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ; ~(Τρυγαῖος)	~ἀπέπτυσ᾽	ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον πλέκος. ~τοῦ
[950]	Δία, καὶ μὴ ποίει γ᾽	ἅπερ	αἱ ~μοιχευόμεναι δρῶσι γυναῖκες. ~καὶ
[1250]	βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου τινὸς υἱός.	~ἄπερρε	καὶ τοῖς λογχοφόροισιν ᾆδ᾽ ἰών.
[100]	~ὦ παιδί᾽ ὁ πατὴρ ἀπολιπὼν	ἀπέρχεται	~ὑμᾶς ἐρήμους ἐς τὸν οὐρανὸν
[150]	~ἀπὸ μὲν κάκκης τὴν ῥῖν᾽	ἀπέχων,	~ἀπὸ δ᾽ ἡμερίων σίτων πάντων.
[900]	προσκινήσεται· ~ἕτεροι δὲ κείσονταί γ᾽	ἀπεψωλημένοι	~περὶ ταῖσι καμπαῖς ἡνίοχοι πεπτωκότες.
[1100]	~(Χορός) ~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι ~κράνους	ἀπηλλαγμένος	~τυροῦ τε καὶ κρομμύων. ~οὐ
[550]	~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε λεῴ· τοὺς γεωργοὺς	ἀπιέναι	~τὰ γεωργικὰ σκεύη λαβόντας εἰς
[550]	ἴθι νυν ἄνειπε τοὺς γεωργοὺς	ἀπιέναι.	~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε λεῴ· τοὺς γεωργοὺς
[950]	νοῦν αὐταῖς ~ἀναχωροῦσιν, ~κᾆτ᾽ ἢν	ἀπίῃ	παρακύπτουσιν. ~τούτων σὺ ποίει μηδὲν
[700]	καὶ σύ γε ~ὦνθρωπε χαίρων	ἄπιθι	καὶ μέμνησό μου. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ
[100]	πετεινῶν ἐς θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον)	~ἄπιστον	εἶπας μῦθον ὦ πάτερ πάτερ,
[1250]	νῦν αὔτ᾽ ἀποδώσεται πολύ. ~(Κρανοποιός)	ἀπίωμεν	ὦ δορυξέ. ~(Τρυγαῖος) ~μηδαμῶς γ᾽
[750]	~φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις	ἀπλύτους,	πρωκτὸν δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν
[150]	τὰς λαύρας. ~ἵει σαυτὸν θαρρῶν	ἀπὸ	γῆς, ~κᾆτα δρομαίαν πτέρυγ᾽ ἐκτείνων
[150]	μὲν κάκκης τὴν ῥῖν᾽ ἀπέχων,	~ἀπὸ	δ᾽ ἡμερίων σίτων πάντων. ~ἄνθρωπε
[800]	ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος)	~ἀπὸ	δείπνου τινὲς ~τῶν πλουσίων οὗτοι
[150]	~ὀρθὸς χώρει Διὸς εἰς αὐλάς,	~ἀπὸ	μὲν κάκκης τὴν ῥῖν᾽ ἀπέχων,
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας	ἀπὸ	τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον
[1050]	~(Τρυγαῖος) ὀπτα σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽	ἀπὸ	τῆς ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ δὲ
[800]	ὁρᾶν ἄνωθεν ἦστ᾽ ἔμοιγέ τοι	~ἀπὸ	τοὐρανοῦ φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ, ~ἐντευθενὶ
[850]	~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, ἀλλὰ κἀκεῖ ζῶσιν	ἀπὸ	τούτων τινές. ~ἄγε νυν ἴωμεν.
[650]	γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι στρατιώτης, εὐθέως	~ἀποβολιμαῖος	τῶν ὅπλων ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς) ~ἔτι
[1200]	οἴει γὰρ ἂν ~τὸν πρωκτὸν	ἀποδόσθαι	με χιλιῶν δραχμῶν; ~(Θωρακοπώλης) ἴθι
[750]	ἄλλων νήσων. ὧν οὕνεκα νυνὶ	~ἀποδοῦναί	μοι τὴν χάριν ὑμᾶς εἰκὸς
[200]	~(Τρυγαῖος) οἴμοι δείλαιος. ~φέρ᾽ αὐτὸν	ἀποδρῶ·	καὶ γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην ~καὐτὸς
[850]	δὲ δεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν	ἀποδῶμεν	τήνδε τὴν Θεωρίαν ~ἀνύσαντε τῇ
[1250]	ποιεῖν, ~ἄμεινον ἢ νῦν αὔτ᾽	ἀποδώσεται	πολύ. ~(Κρανοποιός) ἀπίωμεν ὦ δορυξέ.
[800]	δεῦρ᾽ αὖθις πάλιν· ~ἐγὼ δ᾽	ἀποδώσω	τήνδε τῇ βουλῇ τέως. ~(Οἰκέτης)
[150]	τὴν γῆν ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ	ἀποθανεῖ,	~εἰ μὴ κατερεῖς μοι τοὔνομ᾽
[350]	ἆρά με ~ἅπασ᾽ ἀνάγκη στ᾽	ἀποθανεῖν;	~(Ἑρμῆς) εὖ ἴσθ᾽ ὅτι. ~(Τρυγαῖος)
[800]	~ὡς ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν τις	ἀποθάνῃ;	~(Τρυγαῖος) μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ τίς
[1150]	ἦλθ᾽ ἐς τοὺς γάμους. ~ἔχ᾽	ἀποκάθαιρε	τὰς τραπέζας ταυτῃί· ~πάντως γὰρ
[1200]	αὐτοῖν ἰσχάδων τρεῖς χοίνικας. ~ἵν᾽	ἀποκαθαίρω	τὴν τράπεζαν τουτῳί. ~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε
[750]	οἰκογενεῖς γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων	ἀποκνίσματα	μηχανοδίφας. ~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽ ὁ
[150]	~ἐν Πειραιεῖ παρὰ ταῖς πόρναις;	~ἀπολεῖς	μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις
[150]	παρὰ ταῖς πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽	ἀπολεῖς.	οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς
[200]	καὶ πεντάκις ~καὶ πολλοδεκάκις, ὡς	ἀπολεῖσθε	τήμερον. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μὲν ἄνδρες
[0]	Β) ἰδού. ~ἑνὸς μὲν ὦνδρες	ἀπολελύσθαι	μοι δοκῶ· ~οὐδεὶς γὰρ ἂν
[100]	ἰού· ~ὦ παιδί᾽ ὁ πατὴρ	ἀπολιπὼν	ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους ἐς τὸν
[200]	τὰς γνάθους ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ	Ἄπολλον	τῆς θυείας τοῦ πλάτους, ~ὅσον
[350]	πραγμάτων. ~καὶ γὰρ ἱκανὸν χρόνον	ἀπολλύμεθα	καὶ κατατετρίμμεθα ~πλανώμενοι ἐς Λύκειον
[250]	Σικελία καὶ σὺ δ᾽ ὡς	ἀπόλλυσαι.	~(Τρυγαῖος) οἵα πόλις τάλαινα διακναισθήσεται.
[0]	ἑτέρας. ~(Οἰκέτης Β) ~μὰ τὸν	Ἀπόλλω	γὼ μὲν οὔ· ~οὐ γὰρ
[600]	~(Τρυγαῖος) ~ταῦτα τοίνυν μὰ τὸν	Ἀπόλλω	γὼ πεπύσμην οὐδενός, ~οὐδ᾽ ὅπως
[1050]	νύμφαι Βάκιν αὐτὸν ~(Τρυγαῖος) ἐξώλης	ἀπόλοι᾽	εἰ μὴ παύσαιο βακίζων. ~(Ἱεροκλῆς)
[1250]	δ᾽ ἄσβεστος ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽	ἀπόλοιο	παιδάριον αὐταῖς μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ
[250]	πόλεις καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽	ἀπόλοιτο	καὶ μὴ λθοι φέρων. ~(Πόλεμος)
[350]	~οὔτ᾽ ἄλφιτ᾽ οὔτε τυρόν, ὡς	ἀπολούμενος.	~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ἐπιτέτριψαί γε.
[0]	~ἰδού. δὸς αὐτῷ, τῷ κάκιστ᾽	ἀπολουμένῳ	~καὶ μήποτ᾽ αὐτῆς μᾶζαν ἡδίω
[250]	φέρεις; ~(Κύδοιμος) τὸ δεῖνα γὰρ	~ἀπόλωλ᾽	Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος, ~ὁ βυρσοπώλης, ὃς
[250]	ὦ πότνια δέσποιν᾽ Ἀθηναία ποιῶν	~ἀπόλωλ᾽	ἐκεῖνος κἀν δέοντι τῇ πόλει,
[350]	κλήρῳ ποιήσεις οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς)	ἀπόλωλας,	ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽ ἡμέραν;
[350]	ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς)	ἀπόλωλας	ὦ κακόδαιμον. ~(Τρυγαῖος) οὐκοῦν ἢν
[250]	μῶν οὐκ αὖ φέρεις; ~(Κύδοιμος)	ἀπόλωλε	γὰρ ~καὶ τοῖς Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος.
[1100]	οἷος ἦλθ᾽ ἐξ Ὠρεοῦ. ~οὐκ	ἀποπετήσει	θᾶττον εἰς Ἐλύμνιον; ~(Χορός) ~ἥδομαί
[700]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽	ἀποπετώμεθα.	~(Ἑρμῆς) οὐκ ἐνθάδ᾽ ὦ τᾶν
[0]	θεῶν, ~εἰ μή με βούλεσθ᾽	ἀποπνιγέντα	περιιδεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἑτέραν ἑτέραν
[600]	ὄντες αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽	ἀπορρίψαντες	αἰσχρῶς τὸν πόλεμον ἀνήρπασαν· ~κᾆτα
[650]	αὐτῷ χρησόμεθ᾽ οὐδέν, ἀλλὰ νῦν	~ἀπορῶν	ὁ δῆμος ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς
[250]	~μεμυημένος, νῦν ἐστιν εὔξασθαι καλὸν	~ἀποστραφῆναι	τοῦ μετιόντος τὼ πόδε. ~(Κύδοιμος)
[650]	τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεις; ~(Ἑρμῆς)	~ἀποστρέφεται	τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι ~αὑτῷ
[1200]	ἐστιν ἢ μηδὲν λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος)	~ἀπόφερ᾽	ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας ἀπὸ τῆς
[1200]	ἢ μηδὲν λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽	ἀπόφερ᾽	ἐς κόρακας ἀπὸ τῆς οἰκίας.
[1200]	~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~θλίβει τὸν ὄρρον.	ἀπόφερ᾽	οὐκ ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός) ~τί δ᾽
[250]	γένοιτο· θαρρεῖτ᾽ ὦ βροτοί. ~(Πόλεμος)	~ἀπόφερε	τὰ σκεύη λαβὼν ταυτὶ πάλιν·
[950]	ἡμᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~μὰ Δἴ ἀλλ᾽	ἀπόφηνον	ὅλην σαυτὴν ~γενναιοπρεπῶς τοῖσιν ἐρασταῖς
[650]	φέρουσα τῇ πόλει κίστην πλέαν	~ἀποχειροτονηθῆναι	τρὶς ἐν τἠκκλησίᾳ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν
[1000]	μονῳδεῖν ἐκ Μηδείας, ~ὀλόμαν ὀλόμαν,	ἀποχηρωθεὶς	~τᾶς ἐν τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς
[1200]	οὐ δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ δ᾽	ἀποψήσει	ποτ᾽ ὦμαθέστατε; ~(Τρυγαῖος) τῃδὶ διεὶς
[1300]	ἡμῖν, ~καὶ τἀγαθὰ πάνθ᾽ ὅσ᾽	ἀπωλέσαμεν	~συλλέξασθαι πάλιν ἐξ ἀρχῆς, ~λῆξαί
[600]	κἀμοῦ λίθον ~ἐμβαλόντες ἑξμέδιμνον κυψέλην	ἀπώλεσαν.	~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα δ᾽ ὡς ἐκ
[250]	χωρία ~χρήσαντες ἑτέροις αὐτὸν εἶτ᾽	ἀπώλεσαν.	~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽ εὖ γε
[1200]	κακόδαιμον; οὔτι που λοφᾷς; ~(Λοφοποιός)	~ἀπώλεσάς	μου τὴν τέχνην καὶ τὸν
[1250]	~ὦ δυσκάθαρτε δαῖμον ὥς μ᾽	ἀπώλεσας,	~ὅτ᾽ ἀντέδωκά γ᾽ ἀντὶ τῶνδε
[1200]	ὡς προθέλυμνόν μ᾽ ὦ Τρυγαἶ	ἀπώλεσας.	~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽ ἔστιν ὦ
[600]	εἰ βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι τήνδ᾽ ὅπως	ἀπώλετο.	~πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆς ἦρξεν”
[750]	~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ μὲν πολέμους	ἀπωσαμένη	μετ᾽ ἐμοῦ ~τοῦ φίλου χόρευσον,
[1050]	~ὣς οἱ μὲν νέφος ἐχθρὸν	ἀπωσάμενοι	πολέμοιο ~Εἰρήνην εἵλοντο καὶ ἱδρύσανθ᾽
[0]	τετρημένην. ~οὐδὲν γὰρ ἔργον ἦν	ἄρ᾽	ἀθλιώτερον ~ἢ κανθάρῳ μάττοντα παρέχειν
[850]	ἀμβροσίαν λείχειν ἄνω. ~(Οἰκέτης) λείχειν	ἄρ᾽	αὐτῇ κἀνθάδε σκευαστέον. ~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς
[850]	~(Οἰκέτης) ~διὰ ταῦτα καὶ κεκάπνικ᾽	ἄρ᾽	ἐνταυθοῖ γὰρ οὖν> ~πρὸ τοῦ
[550]	ἡ γὰρ σφῦρα λαμπρὸν ἦν	ἄρ᾽	ἐξωπλισμένη, ~αἵ τε θρίνακες διαστίλβουσι
[800]	~(Τρυγαῖος) ~ὡς χαλεπὸν ἐλθεῖν ἦν	ἄρ᾽	εὐθὺ τῶν θεῶν. ~ἔγωγέ τοι
[600]	ἔγωγε πλήν γε νυνί. ταῦτ᾽	ἄρ᾽	εὐπρόσωπος ἦν, ~οὖσα συγγενὴς ἐκείνου.
[0]	τῆς ἀντλίας. ~(Οἰκέτης Α) αὐτὴν	ἄρ᾽	οἴσω συλλαβὼν τὴν ἀντλίαν. ~(Οἰκέτης
[1250]	ἤσθιον κεκορημένοι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽	ἄρ᾽	ὄτειτα πεπαυμένοι ~(Τρυγαῖος) ἄσμενοι, οἶμαι.
[800]	ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν	ἄρ᾽	οὐδ᾽ ἃ λέγουσι, κατὰ τὸν
[650]	πλήν γ᾽ ὅτι ~οὐκ ἦν	ἄρ᾽	οὗπέρ φησιν εἶναι τοῦ πατρός.
[700]	ἐλθὲ καὶ δός μοι κύσαι.	~ἆρ᾽	ἂν βλαβῆναι διὰ χρόνου τί
[100]	~(Παιδίον) ~ὦ πάτερ ὦ πάτερ	ἆρ᾽	ἔτυμός γε ~δώμασιν ἡμετέροις φάτις
[450]	Λάκωνες ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς. ~(Χορός)	~ἆρ᾽	οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽ αὐτῶν ἔχονται
[350]	ᾐσθόμην ἀγαθὸν τοσουτονὶ λαβών; ~(Ἑρμῆς)	~ἆρ᾽	οἶσθα θάνατον ὅτι προεῖφ᾽ ὁ
[200]	καὶ τοῦ Πολέμου τοῦ βλέμματος.	~ἆρ᾽	οὗτός ἐστ᾽ ἐκεῖνος ὃν καὶ
[1000]	οὑξ Ὠρεοῦ. ~(Τρυγαῖος) τί ποτ᾽	ἄρα	λέξει; ~(Οἰκέτης) δῆλός ἐσθ᾽ οὗτός
[400]	αὐτοὶ τῶν θεῶν. ~(Ἑρμῆς) ~ταῦτ᾽	ἄρα	πάλαι τῶν ἡμερῶν παρεκλεπτέτην ~καὶ
[1000]	~προσέρχεται δάφνῃ τις ἐστεφανωμένος. ~τίς	ἄρα	ποτ᾽ ἐστίν; ~(Οἰκέτης) ~ὡς ἀλαζὼν
[350]	~ταύτην ἀνορύττων εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος) νῦν	ἆρά	με ~ἅπασ᾽ ἀνάγκη στ᾽ ἀποθανεῖν;
[1200]	οὐκ ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός) ~τί δ᾽	ἆρα	τῇ σάλπιγγι τῇδε χρήσομαι, ~ἣν
[1050]	λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον. ~(Τρυγαῖος)	ἆρα	φενακίζων ποτ᾽ Ἀθηναίους ἔτι παύσει;
[1300]	τρυγήσομεν αὐτήν. ~(Ἡμιχόριον Α) ~ἀλλ᾽	ἀράμενοι	φέρωμεν ~οἱ προτεταγμένοι ~τὸν νυμφίον
[750]	παλαίστρας περινοστῶν ~παῖδας ἐπείρων, ἀλλ᾽	ἀράμενος	τὴν σκευὴν εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽
[850]	ἀγαθὰ παραδώσω φέρων, ~ὥστ᾽ εὐθέως	ἄραντας	ὑμᾶς τὼ σκέλει ~ταύτης μετέωρα
[450]	~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽ εἷλκον οὐδὲν	ἁργεῖοι	πάλαι ~ἀλλ᾽ ἢ κατεγέλων τῶν
[250]	καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας	ἀργός;	οὑτοσί σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος) ~ὡς
[100]	πάππαν με καλοῦσαι, ~ἔνδον δ᾽	ἀργυρίου	μηδὲ ψακὰς ᾖ πάνυ πάμπαν.
[450]	~Ἑρμῇ Χάρισιν Ὥραισιν Ἀφροδίτῃ Πόθῳ.	~Ἄρει	δέ; ~(Χορός) μὴ μή. ~(Τρυγαῖος)
[1100]	δρῶμεν ὦ Κωμαρχίδη; ~ἐμπιεῖν ἔμοιγ᾽	ἀρέσκει	τοῦ θεοῦ δρῶντος καλῶς. ~ἀλλ᾽
[50]	~πρὶν ἂν ἰδίῃς καὶ διαλύσῃς	~ἄρθρων	ἶνας πτερύγων ῥύμῃ. ~καὶ μὴ
[1250]	βοῶν κρέα, καὶ τὰ τοιαυτί·	~ἄριστον	προτίθεντο καὶ ἅτθ᾽ ἥδιστα πάσασθαι.
[700]	τινα τιμῆσαι, θύγατερ Διός, ὅστις	ἄριστος	~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος γεγένηται,
[650]	~ὁ Κλεώνυμος; ~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν γ᾽	ἄριστος	πλήν γ᾽ ὅτι ~οὐκ ἦν
[0]		~Ἀριστοφάνους	Εἰρήνη ~(Οἰκέτης Α) αἶρ᾽ αἶρε
[850]	νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς; ~(Οἰκέτης) ὅστις;	Ἀριφράδης,	~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος)
[700]	ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὑφ᾽	ἅρματ᾽	ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ. ~(Τρυγαῖος) πόθεν
[900]	~ἵνα δὴ κέλης κέλητα παρακελητιεῖ,	~ἅρματα	δ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἀνατετραμμένα ~φυσῶντα
[400]	εὐχόμεσθα τὴν νῦν ἡμέραν ~Ἕλλησιν	ἄρξαι	πᾶσι πολλῶν κἀγαθῶν, ~χὤστις προθύμως
[300]	καὶ σχοινία· ~νῦν γὰρ ἡμῖν	ἁρπάσαι	πάρεστιν ἀγαθοῦ δαίμονος. ~(Χορός) ~δεῦρο
[1100]	γῆν ταῦτα κατέδεσθον μόνω, ~ἀλλ᾽	ἁρπάσομαι	σφῷν αὐτά· κεῖται δ᾽ ἐν
[800]	αὐτός, ἄμφω ~Γοργόνες ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι	Ἅρπυιαι,	~γραοσόβαι μιαροὶ τραγομάσχαλοι ἰχθυολῦμαι· ~ὧν
[650]	~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἄκουσον οἷον	ἄρτι	μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις κακόνους αὐτῇ
[650]	~(Ἑρμῆς) ~ἔτι νῦν ἄκουσον οἷον	ἄρτι	μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις κρατεῖ νῦν
[1300]	σαφῶς ~ὅτι ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας	ἄρτι	περὶ τῆς ἀσπίδος ~οὐ μὴ
[500]	γε τὰς σμινύας ποιῶν ~κατέπαρδεν	ἄρτι	τοῦ ξιφουργοῦ κεινουί. ~(Τρυγαῖος) ~ὁ
[850]	οὐ γὰρ ἐθελήσει θαγεῖν ~οὔτ᾽	ἄρτον	οὔτε μᾶζαν, εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ ~παρὰ
[100]	ἄχθομαι ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽ ἂν αἰτίζητ᾽	ἄρτον	πάππαν με καλοῦσαι, ~ἔνδον δ᾽
[1050]	~ἐξὸν σπεισαμένοις κοινῇ τῆς Ἑλλάδος	ἄρχειν;	~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις τὸν καρκίνον
[1300]	ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι πάλιν ἐξ	ἀρχῆς,	~λῆξαί τ᾽ αἴθωνα σίδηρον. ~(Τρυγαῖος)
[750]	μακάρων· σοὶ γὰρ τάδ᾽ ἐξ	ἀρχῆς	μέλει. ~ἢν δέ σε Καρκίνος
[50]	σοβαρῶς χώρει λίαν ~εὐθὺς ἀπ᾽	ἀρχῆς	ῥώμῃ πίσυνος, ~πρὶν ἂν ἰδίῃς
[950]	ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας ~πάλιν ἐξ	ἀρχῆς	~φιλίας χυλῷ καὶ συγγνώμῃ ~τινὶ
[1250]	Λαμάχου> νῦν αὖθ᾽ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν	ἀρχώμεθα	~(Τρυγαῖος) παῦσαι ~ὁπλοτέρους ᾆδον, καὶ
[550]	τὰς ἀμπέλους, ~τάς τε συκᾶς,	ἃς	ἐγὼ φύτευον ὢν νεώτερος, ~ἀσπάσασθαι
[300]	ἀνεσχόμην πράγματά τε καὶ στιβάδας,	ἃς	~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν μ᾽
[600]	~οἳ δὲ τὰς πληγὰς ὁρῶντες	ἃς	ἐτύπτονθ᾽ οἱ ξένοι ~χρυσίῳ τῶν
[1250]	~πύργων δ᾽ ἐξεχέοντο, βοὴ δ᾽	ἄσβεστος	ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον
[1250]	εὖ οἶδ᾽ ὅτι ~οὐ πράγματ᾽	ᾄσει·	σώφρονος γὰρ εἶ πατρός. ~(Παῖς)
[1250]	τῶν ἐπικλήτων δεῦρ᾽ ἵνα ~ἅττ᾽	ᾄσεται	προαναβάληταί μοι δοκεῖ. ~ἀλλ᾽ ὅ
[600]	δὲ γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς πένητας	ἀσθενοῦντας	κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν δικροῖς
[600]	ὁπόσ᾽ ἔστι φυτὰ ~προσγελάσεται λαβόντ᾽	ἄσμενα.	~ἀλλὰ ποῦ ποτ᾽ ἦν ἀφ᾽
[500]	αἱ πόλεις ~διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν	ἄσμεναι,	~καὶ ταῦτα δαιμονίως ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι
[1250]	~θωρήσσοντ᾽ ἄρ᾽ ὄτειτα πεπαυμένοι ~(Τρυγαῖος)	ἄσμενοι,	οἶμαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~πύργων δ᾽
[550]	προσείπατε. ~(Χορός) ~χαῖρε χαῖρ᾽ ὡς	ἀσμένοισιν	ἦλθες, ὦ φιλτάτη. ~σῷ γὰρ
[550]	τοῖς δικαίοις καὶ γεωργοῖς ἡμέρα,	~ἄσμενός	σ᾽ ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς
[1250]	τὸ τοῦ Κλεωνύμου στὶ παιδίον;	~ᾆσον	πρὶν εἰσιέναι τι· σὺ γὰρ
[550]	ἃς ἐγὼ φύτευον ὢν νεώτερος,	~ἀσπάσασθαι	θυμὸς ἡμῖν ἐστι πολλοστῷ χρόνῳ.
[300]	τὸ γῆρας ἐκδὺς ἐκφυγὼν τὴν	ἀσπίδα.	~(Τρυγαῖος) ~μή τι καὶ νυνί
[400]	τὸν ἄνδρα μὴ λαβεῖν ποτ᾽	ἀσπίδα.	~(Χορός) ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐν
[1250]	ῥ᾽ ἔβαλον ῥινούς τε καὶ	ἀσπίδας	ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ παύσει
[1250]	τε καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος)	ἀσπίδας;	οὐ παύσει μεμνημένος ἀσπίδος ἡμῖν;
[350]	κἀκ Λυκείου ξὺν δορὶ ξὺν	ἀσπίδι.	~ἀλλ᾽ ὅ τι μάλιστα χαριούμεθα
[1250]	γὰρ εἶ πατρός. ~(Παῖς) Κλεωνύμου>	~ἀσπίδι	μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται, ἣν
[1250]	~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ παύσει μεμνημένος	ἀσπίδος	ἡμῖν; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἔνθα δ᾽
[1300]	ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι περὶ τῆς	ἀσπίδος	~οὐ μὴ πιλάθῃ ποτ᾽ ὢν
[400]	~κεἴ τις δορυξὸς ἢ κάπηλος	ἀσπίδων,	~ἵν᾽ ἐμπολᾷ βέλτιον, ἐπιθυμεῖ μαχῶν
[800]	εὐθέως ~ἀοῖον αὐτὸν πάντες ἐκάλουν	ἀστέρα.	~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ εἰσ᾽ οἱ
[800]	λέγουσι, κατὰ τὸν ἀέρα ~ὡς	ἀστέρες	γιγνόμεθ᾽ ὅταν τις ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος)
[800]	~τίνες γάρ εἰσ᾽ οἱ διατρέχοντες	ἀστέρες,	~οἳ καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ
[800]	τινὲς ~τῶν πλουσίων οὗτοι βαδίζουσ᾽	ἀστέρων,	~ἰπνοὺς ἔχοντες, ἐν δὲ τοῖς
[1150]	ἀγροίκους δρῶσι, τοὺς δ᾽ ἐξ	ἄστεως	~ἧττον, οἱ θεοῖσιν οὗτοι κἀνδράσιν
[800]	μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ τίς ἐστιν	ἀστὴρ	νῦν ἐκεῖ; ~(Τρυγαῖος) ~Ἴων ὁ
[700]	~(Ἑρμῆς) ὑφ᾽ ἅρματ᾽ ἐλθὼν Ζηνὸς	ἀστραπηφορεῖ.	~(Τρυγαῖος) πόθεν οὖν ὁ τλήμων
[500]	κατὰ τῆς καρδίας, ~γλυκύτατον ὥσπερ	ἀστρατείας	καὶ μύρου. ~(Ἑρμῆς) ~μῶν οὖν
[850]	τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς ~ἅπαντας ὄντας	ἀσφαλῶς	~βινεῖν τε καὶ καθεύδειν. ~(Οἰκέτης)
[600]	τοὺς μεγίστους χρήμασιν. ~οἱ δ᾽	ἅτ᾽	ὄντες αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽
[600]	τὸν αὐτὸν οὐκ ἐμάνθανεν, ~ἀλλ᾽	ἅτ᾽	ὢν ἄνευ γιγάρτων καὶ φιλῶν
[150]	μὴ φυλάξει, χορτάσω τὸν κάνθαρον.	~ἀτὰρ	ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν ἐμοὶ
[200]	Πόλεμον κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν	ἀτεχνῶς	ὅ τι βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽
[150]	~(Ἑρμῆς) πόρρω πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν	ἀτεχνῶς	τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον. ~(Τρυγαῖος) πῶς
[1250]	τὰ τοιαυτί· ~ἄριστον προτίθεντο καὶ	ἅτθ᾽	ἥδιστα πάσασθαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~ὣς
[700]	καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽	ἀτιμώσας	πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν
[700]	καταγνύμενον οἴνου πλέων. ~χἄτερα πόσ᾽	ἄττ᾽	οἴει γεγενῆσθ᾽ ἐν τῇ πόλει;
[1100]	ἑταίρων φίλων, ~ἐκκέας τῶν ξύλων	ἅττ᾽	ἂν ᾖ ~δανότατα τοῦ θέρους
[650]	ἔστ᾽ ἐκεῖνος ἁνὴρ ἀλλὰ σός.	~ἅττ᾽	ἂν οὖν λέγῃς ἐκεῖνον, ~κεἰ
[1250]	τὰ τῶν ἐπικλήτων δεῦρ᾽ ἵνα	~ἅττ᾽	ᾄσεται προαναβάληταί μοι δοκεῖ. ~ἀλλ᾽
[100]	σιτίων διπλῶν ἔδει· ~νῦν δ᾽	ἃττ᾽	ἂν αὐτὸς καταφάγω τὰ σιτία,
[600]	γὰρ ὠχριῶσα κἀν φόβῳ καθημένη,	~ἅττα	διαβάλοι τις αὐτῇ, ταῦτ᾽ ἂν
[1150]	~ἐψόφει γοῦν ἔνδον οὐκ οἶδ᾽	ἅττα	κἀκυδοιδόπα· ~ὧν ἔνεγκ᾽ ὦ παῖ
[400]	δ᾽ ἡμῖν ὦ θεῶν σοφώτατε	~ἅττα	χρὴ ποιεῖν ἐφεστὼς φράζε δημιουργικῶς·
[200]	δ᾽ αὖ τι πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν	ἁττικωνικοί	~κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες εἰρήνης πέρι,
[250]	πᾶσιν Εἰρήνην φίλην, ~πρὶν ἕτερον	αὖ	δοίδυκα κωλῦσαί τινα. ~ἀλλ᾽ ὦ
[1050]	ἐξαπάτασκον, ~μηδὲ Βάκις θνητούς, μηδ᾽	αὖ	νύμφαι Βάκιν αὐτὸν ~(Τρυγαῖος) ἐξώλης
[200]	ὡττικίων δωσεῖ δίκαν” ~εἰ δ᾽	αὖ	τι πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν
[700]	φυλάττετε ταῦτ᾽ ἀνδρείως· ἡμεῖς δ᾽	αὖ	τοῖσι θεαταῖς ~ἣν ἔχομεν ὁδὸν
[600]	ἦν κακά· ~αἱ γὰρ ἐνθένδ᾽	αὖ	τριήρεις ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν αἰτίων ἂν
[250]	~(Πόλεμος) τί ἔστι; μῶν οὐκ	αὖ	φέρεις; ~(Κύδοιμος) ἀπόλωλε γὰρ ~καὶ
[50]	~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ τὸ κακὸν	αὔθ᾽	οὑγὼ λεγον. ~τὸ γὰρ παράδειγμα
[1250]	ἀναβαλοῦ νθαδί. ~(Παῖς) Λαμάχου> νῦν	αὖθ᾽	ὁπλοτέρων ἀνδρῶν ἀρχώμεθα ~(Τρυγαῖος) παῦσαι
[450]	ὦνδρες· ἀλλ ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν ἡμῖν	αὖθις	ἀντιληπτέον. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος)
[850]	ὄντα; ~(Χορός) ~ζηλωτὸς ἔσει, γέρον,	~αὖθις	νέος ὢν πάλιν, ~μύρῳ κατάλειπτος.
[800]	~καὶ ταῦτα δράσας ἧκε δεῦρ᾽	αὖθις	πάλιν· ~ἐγὼ δ᾽ ἀποδώσω τήνδε
[150]	ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει Διὸς εἰς	αὐλάς,	~ἀπὸ μὲν κάκκης τὴν ῥῖν᾽
[950]	~καὶ γὰρ ἐκεῖναι παρακλίνασαι ~τῆς	αὐλείας	παρακύπτουσιν, ~κἄν τις προσέχῃ τὸν
[950]	~ἢν Χαῖρις ὑμᾶς ἴδῃ, ~πρόσεισιν	αὐλήσων	ἄκλητος, ~κᾆτα τοῦτ᾽ εὖ οἶδ᾽
[500]	~ταύτης δ᾽ ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων,	~αὐλῶν,	τραγῳδῶν, Σοφοκλέους μελῶν, κιχλῶν, ~ἐπυλλίων
[900]	~σοβαρὰ θεόθεν κατέχει ~πολέμου μετάτροπος	αὔρα.	~νῦν γὰρ δαίμων φανερῶς ~εἰς
[1150]	κάτω ~ἐξαλείφοντες δὶς ἢ τρίς.	αὔριον	δ᾽ ἔσθ᾽ ἡ ξοδος· ~τῷ
[850]	εὐθὺς ἐξέσται ποιεῖν ~ταύτην ἔχουσιν	αὔριον	καλὸν πάνυ, ~ἐπὶ γῆς παλαίειν,
[1250]	λαβὰς ποιεῖν, ~ἄμεινον ἢ νῦν	αὔτ᾽	ἀποδώσεται πολύ. ~(Κρανοποιός) ἀπίωμεν ὦ
[1250]	~εἰ διαπρισθεῖεν δίχα, ~λάβοιμ᾽ ἂν	αὔτ᾽	ἐς χάρακας ἑκατὸν τῆς δραχμῆς.
[1250]	νῦν τί δράσω; τίς γὰρ	αὔτ᾽	ὠνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~πώλει βαδίζων αὐτὰ
[1000]	δοκῶ; ~(Τρυγαῖος) ~ὄπτα καλῶς νυν	αὐτά·	καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~προσέρχεται δάφνῃ
[1100]	κατέδεσθον μόνω, ~ἀλλ᾽ ἁρπάσομαι σφῷν	αὐτά·	κεῖται δ᾽ ἐν μέσῳ. ~(Τρυγαῖος)
[1250]	αὔτ᾽ ὠνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~πώλει βαδίζων	αὐτὰ	τοῖς Αἰγυπτίοις· ~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια
[950]	~κἄν τις προσέχῃ τὸν νοῦν	αὐταῖς	~ἀναχωροῦσιν, ~κᾆτ᾽ ἢν ἀπίῃ παρακύπτουσιν.
[950]	~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽ εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν	αὐταῖς	ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς
[1250]	ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον	αὐταῖς	μάχαις· ~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν
[1050]	~Εἰρήνην εἵλοντο καὶ ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ.	~αὐτὰρ	ἐπεὶ κατὰ μῆρ᾽ ἐκάη καὶ
[850]	λείχειν ἄνω. ~(Οἰκέτης) λείχειν ἄρ᾽	αὐτῇ	κἀνθάδε σκευαστέον. ~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς γ᾽
[650]	ἄρτι μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις κακόνους	αὐτῇ	μάλιστ᾽ ἦν ἐνθάδε, ~χὤστις φίλος
[100]	μεγάλην καὶ κόνδυλον ὄψον ἐρ᾽	αὐτῇ.	~(Παιδίον) ~καὶ τίς πόρος σοι
[600]	γὼ πεπύσμην οὐδενός, ~οὐδ᾽ ὅπως	αὐτῇ	προσήκοι Φειδίας ἠκηκόη. ~(Χορός) ~οὐδ᾽
[200]	θυείᾳ χρήσεται; ~(Ἑρμῆς) ~τρίβειν ἐν	αὐτῇ	τὰς πόλεις βουλεύεται. ~ἀλλ᾽ εἶμι·
[600]	φόβῳ καθημένη, ~ἅττα διαβάλοι τις	αὐτῇ,	ταῦτ᾽ ἂν ἥδιστ᾽ ἤσθιεν. ~οἳ
[850]	τίς αὑτηί; ~(Τρυγαῖος) τί φῄς;	~αὕτη	Θεωρία στίν. ~(Οἰκέτης) ἣν ἡμεῖς
[550]	διαίτης τῆς παλαιᾶς, ~ἣν παρεῖχ᾽	αὕτη	ποθ᾽ ἡμῖν, ~τῶν τε παλασίων
[500]	~ταύτης καταψευδόμενος· οὐ γὰρ ἥδεται	~αὕτη	ποιητῇ ῥηματίων δικανικῶν. ~(Τρυγαῖος) ~κιττοῦ,
[650]	νῦν τοῦτ᾽ ἔχει τὸ χωρίον.	~αὕτη	τί ποιεῖς; τὴν κεφαλὴν ποῖ
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ~τίς ἡ θυσία ποθ᾽	αὑτηὶ	καὶ τῷ θεῶν; ~(Τρυγαῖος) ὀπτα
[850]	~ἀνύσαντε τῇ βουλῇ. ~(Οἰκέτης) τίς	αὑτηί;	~(Τρυγαῖος) τί φῄς; ~αὕτη Θεωρία
[0]	ὑπερέχειν τῆς ἀντλίας. ~(Οἰκέτης Α)	αὐτὴν	ἄρ᾽ οἴσω συλλαβὼν τὴν ἀντλίαν.
[200]	γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὁ (Πόλεμος)	αὐτὴν	ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος)
[1300]	τρυγήσομεν αὐτήν, ~(Ἡμιχόριον Β) τρυγήσομεν	αὐτήν.	~(Ἡμιχόριον Α) ~ἀλλ᾽ ἀράμενοι φέρωμεν
[1300]	αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Β) τί δράσομεν	αὐτήν;	~(Ἡμιχόριον Α) τρυγήσομεν αὐτήν, ~(Ἡμιχόριον
[1300]	ὦ. ~(Ἡμιχόριον Α) τί δράσομεν	αὐτήν;	~(Ἡμιχόριον Β) τί δράσομεν αὐτήν;
[1300]	δράσομεν αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Α) τρυγήσομεν	αὐτήν,	~(Ἡμιχόριον Β) τρυγήσομεν αὐτήν. ~(Ἡμιχόριον
[300]	~(Χορός) ~οὔτι καὶ νῦν ἔστιν	αὐτὴν	ὅστις ἐξαιρήσεται, ~ἢν ἅπαξ ἐς
[700]	~(Ἑρμῆς) ~θάρρει, καλῶς· ~τῃδὶ παρ᾽	αὐτὴν	τὴν θεόν. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ
[300]	πω σαφῶς· ~ἀλλ᾽ ὅταν λάβωμεν	αὐτήν,	τηνικαῦτα χαίρετε ~καὶ βοᾶτε καὶ
[600]	τὴν θεὸν κεκράγμασιν, ~πολλάκις φανεῖσαν	αὐτὴν	τῆσδε τῆς χώρας πόθῳ, ~τῶν
[500]	ἡ θεὸς μεμνημένη· ~πρῶτοι γὰρ	αὐτὴν	τοῖς σκορόδοις ἠλείψατε. ~καὶ τοῖς
[200]	λίθων, ~ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ᾽	αὐτήν.	~(Τρυγαῖος) εἰπέ μοι, ~ἡμᾶς δὲ
[1150]	~πάντως γὰρ οὐδὲν ὄφελός ἐστ᾽	αὐτῆς	ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους
[600]	ὅπως ἀπώλετο. ~πρῶτα μὲν γὰρ	αὐτῆς	ἦρξεν” Φειδίας πράξας κακῶς· ~εἶτα
[0]	τῷ κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ ~καὶ μήποτ᾽	αὐτῆς	μᾶζαν ἡδίω φάγοι. ~(Οἰκέτης Α)
[1150]	Αἰσχινάδου τῶν καρπίμων· ~χἄμα τῆς	αὐτῆς	ὁδοῦ Χαρινάδην τις βωσάτω, ~(Χορός)
[850]	ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~τὸν ζωμὸν	αὐτῆς	προσπεσὼν ἐκλάψεται. ~ἄγε δὴ σὺ
[200]	~ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽ ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽	αὐτίκα	~ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα. ~(Τρυγαῖος) ~βαβαὶ βαβαιὰξ
[350]	ἐς τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς	αὐτίκα	μάλ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐδὲν ἠμπόληκά
[200]	βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονες, ~ὡς	αὐτίκα	μάλα τὰς γνάθους ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος)
[600]	φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς καὶ τὸν	αὐτοδὰξ	τρόπον, ~πρὶν παθεῖν τι δεινὸν
[200]	δρᾶν ἀτεχνῶς ὅ τι βούλεται·	~αὐτοὶ	δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽ ὅπως ἀνωτάτω, ~ἵνα
[500]	ὀλίγον ὑποχωρήσατε. ~(Χορός) ~ἄγ᾽ ὦνδρες	αὐτοὶ	δὴ μόνοι λαβώμεθ᾽ οἱ γεωργοί.
[200]	εἶτ᾽ ἐνταῦθα μὲν ~ἵν᾽ ἦσαν	αὐτοὶ	τὸν Πόλεμον κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες
[400]	ἐξολωλέναι, ~ἵνα τὰς τελετὰς λάβοιεν	αὐτοὶ	τῶν θεῶν. ~(Ἑρμῆς) ~ταῦτ᾽ ἄρα
[1200]	ἔχει πόνον πολύν, ~δοίην ἂν	αὐτοῖν	ἰσχάδων τρεῖς χοίνικας. ~ἵν᾽ ἀποκαθαίρω
[750]	~μήθ᾽ ὑπάκουε μήτ᾽ ἔλθῃς ~συνέριθος	αὐτοῖς,	~ἀλλὰ νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας οἰκογενεῖς
[1100]	χοίνικας, ~τῶν τε πυρῶν μεῖξον	αὐτοῖς,	τῶν τε σύκων ἔξελε, ~τόν
[650]	γε τοὺς θεωμένους· ~ὀργὴν γὰρ	αὐτοῖς	ὧν ἔπαθε πολλὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος)
[650]	~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽ ὅ τι νοεῖς	αὐτοῖσι	πρὸς ἔμ᾽ ὦ φιλτάτη. ~ἴθ᾽
[100]	καταφάγω τὰ σιτία, ~τούτοισι τοῖς	αὐτοῖσι	τοῦτον χορτάσω. ~(Παιδίον) ~τί δ᾽
[350]	ποιοῦντες, ἄγε ~φράζε· σὲ γὰρ	αὐτοκράτορ᾽	εἵλετ᾽ ἀγαθή τις ἡμῖν τύχη.
[650]	ἕνεκα μομφὴν ἔχει. ~ἐλθοῦσά φησιν	αὐτομάτη	μετὰ τἀν Πύλῳ ~σπονδῶν φέρουσα
[450]	βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ δοῦλος	αὐτομολεῖν	παρεσκευασμένος ~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ γ᾽
[200]	ἔνδον. ~(Τρυγαῖος) οἴμοι δείλαιος. ~φέρ᾽	αὐτὸν	ἀποδρῶ· καὶ γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην
[150]	ποῖ; ~(Ἑρμῆς) πόρρω πάνυ; ~ὑπ᾽	αὐτὸν	ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον. ~(Τρυγαῖος)
[250]	τἀπὶ Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες ἑτέροις	αὐτὸν	εἶτ᾽ ἀπώλεσαν. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽
[1100]	εἶ σὺ κἀλαζὼν ἀνήρ. ~παἶ	αὐτὸν	ἐπέχων τῷ ξύλῳ τὸν ἀλαζόνα.
[600]	λεώς, ~τὸν τρόπον πωλούμενος τὸν	αὐτὸν	οὐκ ἐμάνθανεν, ~ἀλλ᾽ ἅτ᾽ ὢν
[800]	ὡς δ᾽ ἦλθ᾽ εὐθέως ~ἀοῖον	αὐτὸν	πάντες ἐκάλουν ἀστέρα. ~(Οἰκέτης) ~τίνες
[100]	σοι καταγορεύῃ; ~(Τρυγαῖος) ~γράψομαι ~Μήδοισιν	αὐτὸν	προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης Α)
[1050]	θνητούς, μηδ᾽ αὖ νύμφαι Βάκιν	αὐτὸν	~(Τρυγαῖος) ἐξώλης ἀπόλοι᾽ εἰ μὴ
[1050]	~(Οἰκέτης) μή νυν ὁρᾶν δοκῶμεν	αὐτόν.	~(Τρυγαῖος) εὖ λέγεις. ~(Ἱεροκλῆς) ~τίς
[400]	εἶναι βούλεται ~(Χορός) ~μηδέποτε παύσασθ᾽	αὐτὸν	ὦ Διόνυσ᾽ ἄναξ ~ἐκ τῶν
[50]	ἱπποκομεῖν μ᾽ ἠνάγκασεν, ~καὐτὸς καταψῶν	αὐτὸν	ὥσπερ πωλίον, ~ὦ Πηγάσειον” φησί,
[850]	~(Οἰκέτης) ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽	αὑτὸν	ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὦ μέλε
[50]	χολή, ~πεύσεσθ᾽ ἔφασκε γὰρ πρὸς	αὑτὸν	ἐνθαδί· ~πῶς ἄν ποτ᾽ ἀφικοίμην
[700]	τοὺς ῥαβδούχους, εἴ τις κωμῳδοποιητὴς	~αὑτὸν	ἐπῄνει πρὸς τὸ θέατρον παραβὰς
[1150]	τὸν ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος ~εἶδεν	αὑτόν,	κἀπορῶν θεῖ τῷ κακῷ βλέπων
[800]	χορὸν εἶχον ἁδελφός ~τε και	αὐτός,	ἄμφω ~Γοργόνες ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι,
[1150]	μάχεσθ᾽ ἔχοντα τὴν φοινικίδα, ~τηνικαῦτ᾽	αὐτὸς	βέβαπται βάμμα Κυζικηνικόν· ~κᾆτα φεύγει
[1100]	δὲ τουτονὶ τῶν κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽	αὐτὸς	ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ. ~οὐ καταβαλεῖς τὰ
[600]	τρόπον, ~πρὶν παθεῖν τι δεινὸν	αὐτός,	ἐξέφλεξε τὴν πόλιν. ~ἐμβαλὼν σπινθῆρα
[850]	φυλάξων. δεῦρο σύ· ~καταθήσομαι γὰρ	αὐτὸς	ἐς μέσους ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ
[100]	ἔδει· ~νῦν δ᾽ ἃττ᾽ ἂν	αὐτὸς	καταφάγω τὰ σιτία, ~τούτοισι τοῖς
[1200]	καταθῶ σοι τοῖν λόφοιν; ~(Λοφοποιός)	αὐτὸς	σὺ τί δίδως; ~(Τρυγαῖος) ὅ
[50]	δὲ ποιήσεις τοῦτο, κατ᾽ οἴκους	~αὐτοῦ	μεῖνον τοὺς ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης Α)
[1250]	περ ᾄδειν ἐπινοεῖς ὦ παιδίον,	~αὐτοῦ	παρ᾽ ἐμὲ στὰν πρότερον ἀναβαλοῦ
[700]	τουδί, ~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος σκώψας	αὐτοῦ	τὰς πληγὰς εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ
[850]	Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν	αὐτοὺς	~ἅπαντας ὄντας ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε
[0]	κάνθαρος δὲ πρὸς τί; κᾆτ᾽	αὐτῷ	γ᾽ ἀνὴρ ~Ἰωνικός τίς φησι
[0]	κανθάρῳ. ~(Οἰκέτης Β) ~ἰδού. δὸς	αὐτῷ,	τῷ κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ ~καὶ μήποτ᾽
[750]	~καὶ πρῶτον μὲν μάχομαι πάντων	αὐτῷ	τῷ καρχαρόδοντι, ~οὗ δεινόταται μὲν
[300]	ὑφ᾽ ἡδονῆς ~οὐκ ἐμοῦ κινοῦντος	αὐτὼ	τὼ σκέλει χορεύετον. ~(Τρυγαῖος) ~μή
[650]	προστάτην ἐπεγράψατο. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽	αὐτῷ	χρησόμεθ᾽ οὐδέν, ἀλλὰ νῦν ~ἀπορῶν
[650]	~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι	~αὑτῷ	πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽
[550]	πρὸς τὸν ἥλιον. ~ἦ καλῶς	αὐτῶν	ἀπαλλάξειεν ἂν μετόρχιον. ~ὥστ᾽ ἔγωγ᾽
[450]	~(Χορός) ~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽	αὐτῶν	ἔχονται τοῦ ξύλου, ~μόνοι προθυμοῦντ᾽
[1150]	τέτταρα, ~εἴ τι μὴ ξήνεγκεν	αὐτῶν	ἡ γαλῆ τῆς ἑσπέρας· ~ἐψόφει
[400]	~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἐλέησον	αὐτῶν	τὴν ὄπα, ~ἐπεί σε καὶ
[550]	Πόσειδον ὡς καλὸν τὸ στῖφος	αὐτῶν	φαίνεται ~καὶ πυκνὸν καὶ γοργὸν
[0]	πεπλασμένην. ~(Οἰκέτης Β) ἰδοὺ μάλ᾽	αὖφις.	ποῦ γὰρ ἣν νῦν δὴ
[600]	ἄσμενα. ~ἀλλὰ ποῦ ποτ᾽ ἦν	ἀφ᾽	ἡμῶν τὸν πολὺν τοῦτον χρόνον
[1200]	βούλει προῖκα· καὶ ταυτὶ δέχου·	~ἀφ᾽	ὧν γὰρ ἀπεδόμεσθα κἀκερδήναμεν ~τὰ
[550]	θεῷ, ~ἥπερ ἡμῶν τοὺς λόφους	ἀφεῖλε	καὶ τὰς Γοργόνας· ~εἶθ᾽ ὅπως
[450]	γένοιτ᾽ ἰὴ παιὼν ἰή. ~(Χορός)	ἄφελε	τὸ παίειν ἀλλ᾽ ἰὴ μόνον
[400]	~εἰσιόντες ὡς τάχιστα τοὺς λίθους	ἀφέλκετε.	~(Χορός) ~ταῦτα δράσομεν· σὺ δ᾽
[350]	δὴ κατίδω ποῖ τοὺς λίθους	ἀφέλξομεν.	~(Ἑρμῆς) ὦ μιαρὲ καὶ τολμηρὲ
[700]	στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε τὸ νῶτον; ~τοιαῦτ᾽	ἀφελὼν	κακὰ καὶ φόρτον καὶ βωμολοχεύματ᾽
[1100]	τοῦ θεοῦ δρῶντος καλῶς. ~ἀλλ᾽	ἄφευε	τῶν φασήλων ὦ γύναι τρεῖς
[700]	πόλει; ~ὥστ᾽ οὐδέποτ᾽ ὦ δέσποιν᾽	ἀφησόμεσθά	σου. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἐπὶ
[100]	ἐξηυρέθη ~μόνος πετεινῶν ἐς θεοὺς	ἀφιγμένος.	~(Παιδίον) ~ἄπιστον εἶπας μῦθον ὦ
[50]	αὑτὸν ἐνθαδί· ~πῶς ἄν ποτ᾽	ἀφικοίμην	ἂν εὐθὺ τοῦ Διός; ~ἔπειτα
[350]	κρεῶν, ~ἁγὼ προθύμως σοι φέρων	ἀφικόμην.	~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ὑπὸ
[1050]	ἐς κεφαλὴν σοί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οἵτινες	ἀφραδίῃσι	θεῶν νόον οὐκ ἀίοντες ~συνθήκας
[1050]	νὴ Δί᾽ Ὅμηρος δεξιὸν εἶπεν·	~ἀφρήτωρ	ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος, ~ὃς
[450]	μόνον λέγω. ~Ἑρμῇ Χάρισιν Ὥραισιν	Ἀφροδίτῃ	Πόθῳ. ~Ἄρει δέ; ~(Χορός) μὴ
[0]	δαιμόνων ἡ προσβολὴ ~οὐκ οἶδ᾽	Ἀφροδίτης	μὲν γὰρ οὔ μοι φαίνεται,
[1150]	τἀρώματα. ~(Χορός) ~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽	ἀχέτας	~ᾄδῃ τὸν ἡδὺν νόμον, ~διασκοπῶν
[650]	περιάγεις; ~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον	ἀχθεσθεῖσ᾽	ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο.
[100]	ἔστι κόραι, τὸ δ᾽ ἐτήτυμον	ἄχθομαι	ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽ ἂν αἰτίζητ᾽ ἄρτον
[1200]	καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~ὅπλων κάπηλος	ἀχθόμενος	προσέρχεται. ~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽ ὡς προθέλυμνόν