Vers
[1300]	~καὶ τὰ σκεύη πάλιν ἐς	τὸν	ἀγρὸν νυνὶ χρὴ πάντα κομίζειν
[50]	μου μετέωρος αἴρεται ~ἱππηδὸν ἐς	τὸν	ἀέρ᾽ ἐπὶ τοῦ κανθάρου. ~(Τρυγαῖος)
[800]	~ἄλλον τιν᾽ εἶδες ἄνδρα κατὰ	τὸν	ἀέρα ~πλανώμενον πλὴν σαυτόν; ~(Τρυγαῖος)
[800]	ἄρ᾽ οὐδ᾽ ἃ λέγουσι, κατὰ	τὸν	ἀέρα ~ὡς ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν
[1100]	~παἶ αὐτὸν ἐπέχων τῷ ξύλῳ	τὸν	ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης) ~σὺ μὲν οὖν·
[250]	ὡς μέγας· ~εἴπερ γὰρ ἥξει	τὸν	ἀλετρίβανον φέρων, ~τούτῳ ταράξει τὰς
[600]	Ἑρμῆ, μὴ λέγε, ~ἀλλ᾽ ἔα	τὸν	ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον οὗπερ ἔστ᾽ εἶναι
[400]	προθύμως ξυλλάβοι τῶν σχοινίων, ~τοῦτον	τὸν	ἄνδρα μὴ λαβεῖν ποτ᾽ ἀσπίδα.
[650]	καὶ γυμνὸς ὢν ~τοῦτον τέως	τὸν	ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς) πῶς οὖν
[1150]	ᾔδειν ἐξιών· ~εἶτα προστὰς πρὸς	τὸν	ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος ~εἶδεν αὑτόν,
[800]	Χῖος, ὅσπερ ἐποίησεν πάλαι ~ἐνθάδε	τὸν	ἀοῖόν ποθ᾽ ὡς δ᾽ ἦλθ᾽
[0]	ἔθ᾽ ἑτέρας. ~(Οἰκέτης Β) ~μὰ	τὸν	Ἀπόλλω γὼ μὲν οὔ· ~οὐ
[600]	ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτα τοίνυν μὰ	τὸν	Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην οὐδενός, ~οὐδ᾽
[600]	~τὰς φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς καὶ	τὸν	αὐτοδὰξ τρόπον, ~πρὶν παθεῖν τι
[600]	οὑργάτης λεώς, ~τὸν τρόπον πωλούμενος	τὸν	αὐτὸν οὐκ ἐμάνθανεν, ~ἀλλ᾽ ἅτ᾽
[1100]	ἐν μέσῳ. ~(Τρυγαῖος) ὦ παῖε	τὸν	Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽
[400]	Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ διαγαγεῖν	τὸν	βίον, ~ἔχονθ᾽ ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽
[1100]	ἀπελθεῖν. ~ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη παράμεινον	τὸν	βίον ἡμῖν. ~(Ἱεροκλῆς) πρόσφερε τὴν
[1200]	~ἀπώλεσάς μου τὴν τέχνην καὶ	τὸν	βίον, ~καὶ τουτουὶ καὶ τοῦ
[950]	σὺ καὶ τὴν χέρνιβα ~περίιθι	τὸν	βωμὸν ταχέως ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης) ἰδού·
[900]	πόνων ~τὸν δημότην ὅμιλον, ~καὶ	τὸν	γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν τε παύσας.
[1000]	τὴν ἀγοράν, ~τὰς δὲ πεπρᾶσθαι,	τὸν	δ᾽ ὀτοτύζειν, ~εἶτα μονῳδεῖν ἐκ
[650]	κεφαλὴν ποῖ περιάγεις; ~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται	τὸν	δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν
[900]	ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων	~τὸν	δημότην ὅμιλον, ~καὶ τὸν γεωργικὸν
[150]	μιαρώτατος; ~ἴθι νυν κάλεσόν μοι	τὸν	Δί᾽ ~(Ἑρμῆς) ἰὴ ἰὴ ἰή,
[0]	τὴν ἀντλίαν. ~(Οἰκέτης Β) ~νὴ	τὸν	Δί᾽ ἐς κόρακάς γε καὶ
[100]	δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ ~ὡς	τὸν	Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν; ~(Οἰκέτης
[1250]	ὦ τᾶν ἐκποδών. ~(Τρυγαῖος) ~νὴ	τὸν	Δί᾽ ὡς τὰ παιδί᾽ ἤδη
[0]	~κατέφαγεν; ~(Οἰκέτης Α) ~οὐ μὰ	τὸν	Δἴ ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας ~ὅλην ἐνέκαψε
[300]	οὔπω πέπαυσθε. ~(Χορός) τουτογὶ νὴ	τὸν	Δία ~τὸ σκέλος ῥίψαντες ἤδη
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~ἀνδρῶν οἰμωγή; κλαύσει νὴ	τὸν	Διόνυσον ~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ ταύτας
[100]	τὴν Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης Α) μὰ	τὸν	Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντός γ᾽ ἐμοῦ.
[500]	οὐχ ὁρᾷς ὡς ἥδεται, ~καὶ	τὸν	δορυξὸν οἷον ἐσκιμάλισεν; ~(Ἑρμῆς) ἴθι
[950]	~(Τρυγαῖος) ἔδωκας ἤδη; ~(Οἰκέτης) ~νὴ	τὸν	Ἑρμῆν ὥστε γε ~τούτων ὅσοιπέρ
[850]	ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὦ μέλε	~τὸν	ζωμὸν αὐτῆς προσπεσὼν ἐκλάψεται. ~ἄγε
[1150]	~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ ἀχέτας ~ᾄδῃ	τὸν	ἡδὺν νόμον, ~διασκοπῶν ἥδομαι ~τὰς
[550]	~αἵ τε θρίνακες διαστίλβουσι πρὸς	τὸν	ἥλιον. ~ἦ καλῶς αὐτῶν ἀπαλλάξειεν
[1100]	ἢ τυχεῖν μὲν ἤδη σπαρμένα,	~τὸν	θεὸν δ᾽ ἐπιψακάζειν, καὶ τιν᾽
[150]	ὀμφαλόν, ~κεἰ μὴ φυλάξει, χορτάσω	τὸν	κάνθαρον. ~ἀτὰρ ἐγγὺς εἶναι τῶν
[1050]	Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις	τὸν	καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος) ~οὔποτε
[300]	τριῶν. ~(Τρυγαῖος) ~εὐλαβεῖσθέ νυν ἐκεῖνον	τὸν	κάτωθεν Κέρβερον, ~μὴ παφλάζων καὶ
[250]	δρῶμεν ὦ πόνηρ᾽ ἀνθρώπια; ~ὁρᾶτε	τὸν	κίνδυνον ἡμῖν ὡς μέγας· ~εἴπερ
[250]	~μῶν τῶν σκορόδων ἐνέβαλες ἐς	τὸν	κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων;
[150]	πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ	τὸν	κύτταρον. ~(Τρυγαῖος) πῶς οὖν σὺ
[50]	Ζεῦ τί δρασείεις ποθ᾽ ἡμῶν	τὸν	λεών; ~λήσεις σεαυτὸν τὰς πόλεις
[50]	πιεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἐγὼ δὲ	τὸν	λόγον γε τοῖσι παιδίοις ~καὶ
[500]	αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ γοῦν	τὸν	λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν;
[1200]	καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω.	~τὸν	μὲν μόλυβδον, ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον,
[250]	τῇ πόλει, ~ἢ πρίν γε	τὸν	μυττωτὸν ἡμῖν ἐγχέαι. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν
[950]	αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν τις προσέχῃ	τὸν	νοῦν αὐταῖς ~ἀναχωροῦσιν, ~κᾆτ᾽ ἢν
[950]	καὶ συγγνώμῃ ~τινὶ πρᾳοτέρᾳ κέρασον	τὸν	νοῦν· ~καὶ τὴν ἀγορὰν ἡμῖν
[150]	σκώπτων λέγω. ~ὦ μηχανοποιὲ πρόσεχε	τὸν	νοῦν ὡς ἐμέ· ~ἤδη στρέφει
[1300]	~ἀλλ᾽ ἀράμενοι φέρωμεν ~οἱ προτεταγμένοι	~τὸν	νυμφίον ὦνδρες. ~(Ἡμιχόριον Β) Ὑμὴν
[1000]	μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως μαγειρικῶς ~σφάξεις	τὸν	οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ θέμις.
[150]	~ἤδη στρέφει τι πνεῦμα περὶ	τὸν	ὀμφαλόν, ~κεἰ μὴ φυλάξει, χορτάσω
[1200]	τἀργύριον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~θλίβει	τὸν	ὄρρον. ἀπόφερ᾽ οὐκ ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός)
[50]	πάνυ. ~δι᾽ ἡμέρας γὰρ ἐς	τὸν	οὐρανὸν βλέπων ~ὡδὶ κεχηνὼς λοιδορεῖται
[50]	~πρὸς ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς	τὸν	οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς
[100]	ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους ἐς	τὸν	οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε τὸν
[100]	ἢ ~ὡς τὸν Δί᾽ ἐς	τὸν	οὐρανόν; ~(Οἰκέτης Α) τίνα νοῦν
[1150]	~εἶτα προστὰς πρὸς τὸν ἀνδριάντα	τὸν	Πανδίονος ~εἶδεν αὑτόν, κἀπορῶν θεῖ
[100]	τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε	τὸν	πατέρ ὦ κακοδαίμονα. ~(Παιδίον) ~ὦ
[600]	καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς	τὸν	πόλεμον ἀνήρπασαν· ~κᾆτα τἀκείνων γε
[300]	ὅπως μὴ περιχαρεῖς τῷ πράγματι	~τὸν	Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν κεκραγότες; ~(Χορός)
[200]	ἐνταῦθα μὲν ~ἵν᾽ ἦσαν αὐτοὶ	τὸν	Πόλεμον κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν
[600]	ποῦ ποτ᾽ ἦν ἀφ᾽ ἡμῶν	τὸν	πολὺν τοῦτον χρόνον ~ἥδε; τοῦθ᾽
[1200]	Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽ οἴει γὰρ ἂν	~τὸν	πρωκτὸν ἀποδόσθαι με χιλιῶν δραχμῶν;
[1300]	~εἰπέ μοι ὦ πόσθων, ἐς	τὸν	σαυτοῦ πατέρ᾽ ᾄδεις; ~(Παῖς) Κλεωνύμου>
[150]	ἡ πόλις ἡ Χίων ~διὰ	τὸν	σὸν πρωκτὸν ὀφλήσει. ~οἴμ᾽ ὡς
[750]	~τοιάδε χρὴ Χαρίτων δαμώματα καλλικόμων	~τὸν	σοφὸν ποιητὴν ~ὑμνεῖν, ὅταν ἠρινὰ
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~ἡ σχίζα γοῦν ἐνημμένη	τὸν	Στιλβίδην πιέζει, ~καὶ τὴν τράπεζαν
[1100]	ἱκετεύεις· ~οὐ γὰρ ποιήσεις λεῖον	τὸν	τραχὺν ἐχῖνον. ~ἄγε δὴ θεαταὶ
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) οὐδέποτ᾽ ἂν θείης λεῖον	τὸν	τραχὺν ἐχῖνον. ~(Τρυγαῖος) ἆρα φενακίζων
[600]	τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν οὑργάτης λεώς,	~τὸν	τρόπον πωλούμενος τὸν αὐτὸν οὐκ
[800]	γηρύσαντος ἤκουσ᾽ ~ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν	~τὸν	χορὸν εἶχον ἁδελφός ~τε και

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/02/2006