Vers
[450]	προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς οὐκ	ἐᾷ.	~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽
[50]	κόρημα· μὴ κκόρει τὴν Ἑλλάδα”	~ἔα	ἔα. ~σιγήσαθ᾽ ὡς φωνῆς ἀκούειν
[50]	μὴ κκόρει τὴν Ἑλλάδα” ~ἔα	ἔα.	~σιγήσαθ᾽ ὡς φωνῆς ἀκούειν μοι
[600]	δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μὴ λέγε, ~ἀλλ᾽	ἔα	τὸν ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον οὗπερ ἔστ᾽
[100]	τι ποιεῖν βουλεύεται. ~(Οἰκέτης Α)	ἐὰν	δὲ μή σοι καταγορεύῃ; ~(Τρυγαῖος)
[1250]	ὅ τι τις χρήσεται; ~(Τρυγαῖος)	~ἐὰν	τοιαυτασὶ μάθῃ λαβὰς ποιεῖν, ~ἄμεινον
[300]	ἓν μὲν οὖν τουτί μ᾽	ἔασον	ἑλκύσαι, καὶ μηκέτι. ~(Τρυγαῖος) τοῦτό
[500]	τὸν λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽	ἑαυτόν;	~(Ἑρμῆς) ~ὁ δέ γε τὰς
[1250]	ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἰόντες, ~σύν ῥ᾽	ἔβαλον	ῥινούς τε καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας.
[600]	γιγάρτων καὶ φιλῶν τὰς ἰσχάδας	~ἔβλεπεν	πρὸς τοὺς λέγοντας· οἱ δὲ
[600]	ξένοι ~χρυσίῳ τῶν ταῦτα ποιούντων	ἐβύνουν	τὸ στόμα, ~ὥστ᾽ ἐκείνους μὲν
[1150]	δρῶσιν οὐκ ἀνασχετά, ~τοὺς μὲν	ἐγγράφοντες	ἡμῶν τοὺς δ᾽ ἄνω τε
[150]	φυλάξει, χορτάσω τὸν κάνθαρον. ~ἀτὰρ	ἐγγὺς	εἶναι τῶν θεῶν ἐμοὶ δοκῶ,
[150]	ἰὴ ἰή, ~ὅτι οὐδὲ μέλλεις	ἐγγὺς	εἶναι τῶν θεῶν· ~φροῦδοι γὰρ
[650]	στρατιώτης, εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων	ἐγίγνετο.	~(Ἑρμῆς) ~ἔτι νῦν ἄκουσον οἷον
[250]	πρίν γε τὸν μυττωτὸν ἡμῖν	ἐγχέαι.	~(Πόλεμος) ~οὔκουν ἕτερον δῆτ᾽ ἐκ
[1200]	~μόλυβδον ἐς τουτὶ τὸ κοῖλον	ἐγχέας	~ἔπειτ᾽ ἄνωθεν ῥάβδον ἐνθεὶς ὑπόμακρον,
[1100]	βαλανεύσω. ~(Τρυγαῖος) σπονδὴ σπονδή. ~(Ἱεροκλῆς)	ἔγχει	δὴ κἀμοὶ καὶ σπλάγχνων μοῖραν
[1100]	τοῖς σπλάγχνοις ἐστὶν ὁ χρησμός.	~ἔγχει	δὴ σπονδὴν καὶ τῶν σπλάγχνων
[1200]	~τὸν μὲν μόλυβδον, ὥσπερ εἶπον,	ἔγχεον,	~ἐντευθενὶ δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην ~πλάστιγγα
[800]	δράσας ἧκε δεῦρ᾽ αὖθις πάλιν·	~ἐγὼ	δ᾽ ἀποδώσω τήνδε τῇ βουλῇ
[1000]	δέδραται. τίθεσο τὼ μηρὼ λαβών.	~ἐγὼ	δ᾽ ἐπὶ σπλάγχν᾽ εἶμι καὶ
[1150]	ξουθὸς ἱππαλεκτρυὼν ~τοὺς λόφους σείων·	ἐγὼ	δ᾽ ἕστηκα λινοπτώμενος” ~ἡνίκ᾽ ἂν
[1050]	καὶ σπλάγχν᾽ ἐπάσαντο, ~ἔσπενδον δεπάεσσιν·	ἐγὼ	δ᾽ ὁδὸν ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ δ᾽
[250]	τὰ σκεύη λαβὼν ταυτὶ πάλιν·	~ἐγὼ	δὲ δοίδυκ᾽ εἰσιὼν ποιήσομαι. ~(Τρυγαῖος)
[900]	ὡς τάχιστα τὸ πρόβατον λαβών·	~ἐγὼ	δὲ ποριῶ βωμὸν ἐφ᾽ ὅτου
[50]	κανθάρῳ δώσω πιεῖν. ~(Οἰκέτης Α)	~ἐγὼ	δὲ τὸν λόγον γε τοῖσι
[1100]	ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης) ~σὺ μὲν οὖν·	ἐγὼ	δὲ τουτονὶ τῶν κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽
[900]	γὰρ ὑμῖν ἄξιος ~Τρυγαῖος ἁθμονεὺς	ἐγώ,	~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων ~τὸν δημότην
[100]	ᾖ πάνυ πάμπαν. ~ἢν δ᾽	ἐγὼ	εὖ πράξας ἔλθω πάλιν, ἕξετ᾽
[1250]	Λαμάχου. ~(Τρυγαῖος) αἰβοῖ· ~ἦ γὰρ	ἐγὼ	θαύμαζον ἀκούων, εἰ σὺ μὴ
[700]	ἀμβροσίαν σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος) πῶς δῆτ᾽	ἐγὼ	καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς) ~θάρρει, καλῶς· ~τῃδὶ
[150]	γ᾽ ὑπὲρ ὧν τοὺς πόνους	ἐγὼ	πονῶ, ~μὴ βδεῖτε μηδὲ χέζεθ᾽
[800]	ὦ δέσποθ᾽ ἥκεις; ~(Τρυγαῖος) ὡς	ἐγὼ	πυθόμην τινός. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽
[1300]	~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. εὖ γὰρ οἶδ᾽	ἐγὼ	σαφῶς ~ὅτι ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας
[1250]	~μηδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~τούτῳ γ᾽	ἐγὼ	τὰ δόρατα ταῦτ᾽ ὠνήσομαι. ~(Δορυξός)
[1200]	~ἣν ἐπριάμην δραχμῶν ποθ᾽ ἑξήκοντ᾽	ἐγώ;	~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον ἐς τουτὶ τὸ
[1250]	καί ποτ᾽ εἶ; ~(Παῖς) Λαμάχου>	ἐγώ;	~(Τρυγαῖος) σὺ μέντοι νὴ Δί᾽
[550]	ἀμπέλους, ~τάς τε συκᾶς, ἃς	ἐγὼ	φύτευον ὢν νεώτερος, ~ἀσπάσασθαι θυμὸς
[600]	κορώνεών γέ μου ~ἐξέκοψαν, ἣν	ἐγὼ	φύτευσα κἀξεθρεψάμην. ~(Χορός) ~νὴ Δί᾽
[550]	αὐτῶν ἀπαλλάξειεν ἂν μετόρχιον. ~ὥστ᾽	ἔγωγ᾽	ἤδη πιθυμῶ καὐτὸς ἐλθεῖν εἰς
[300]	διὰ τὰ σχήματα. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽	ἔγωγ᾽	οὐ σχηματίζειν βούλομ᾽ ἀλλ᾽ ὑφ᾽
[250]	Ἀθηναίων μεταθρέξει ταχὺ πάνυ> ~(Κύδοιμος)	ἔγωγε	νὴ Δί᾽ εἰ δὲ μή
[1200]	ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ καθήμενος; ~(Τρυγαῖος)	~ἔγωγε	νὴ Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽ οἴει γὰρ
[1200]	~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽ ἀμφοῖν δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος)	ἔγωγε	νὴ Δία, ~ἵνα μή γ᾽
[600]	προσήκοι Φειδίας ἠκηκόη. ~(Χορός) ~οὐδ᾽	ἔγωγε	πλήν γε νυνί. ταῦτ᾽ ἄρ᾽
[800]	ἦν ἄρ᾽ εὐθὺ τῶν θεῶν.	~ἔγωγέ	τοι πεπόνηκα κομιδῇ τὼ σκέλει.
[550]	ἦλθες, ὦ φιλτάτη. ~σῷ γὰρ	ἐδάμην	πόθῳ, δαιμόνια βουλόμενος εἰς ἀγρὸν
[900]	εἴ τι προῖκα προσαγαγεῖν σ᾽	ἔδει,	~ἀλλ᾽ ηὗρον ἄν σ᾽ ὑπέχοντα
[100]	μέλ᾽ ἄν μοι σιτίων διπλῶν	ἔδει·	~νῦν δ᾽ ἃττ᾽ ἂν αὐτὸς
[1350]	ἄνδρες, ~κἂν ξυνέπησθέ μοι ~πλακοῦντας	ἔδεσθε.
[1050]	ὁδὸν ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ δ᾽ οὐδεὶς	ἐδίδου	κώθωνα φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ μετέχω
[200]	τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽	ἔδρασαν;	εἰπέ μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ὁτιὴ πολεμεῖν
[800]	τρεῖς διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽	ἔδρων;	~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς
[0]	μεμαγμένην. ~ἀλλ᾽ εἰ πέπαυται τῆς	ἐδωδῆς	σκέψομαι ~τῃδὶ παροίξας τῆς θύρας,
[950]	τῶν κριθῶν. ~(Οἰκέτης) ἰδού. ~(Τρυγαῖος)	ἔδωκας	ἤδη; ~(Οἰκέτης) ~νὴ τὸν Ἑρμῆν
[650]	ἐκεῖνον, ~κεἰ πανοῦργος ἦν, ὅτ᾽	ἔζη,	~καὶ λάλος καὶ συκοφάντης ~καὶ
[800]	ὅταν ἠρινὰ μὲν φωνῇ χελιδὼν	~ἑζομένη	κελαδῇ, χορὸν δὲ μὴ χῃ
[0]	χἀτέραν μοι χἀτέραν, ~καὶ τρῖβ᾽	ἔθ᾽	ἑτέρας. ~(Οἰκέτης Β) ~μὰ τὸν
[950]	παρακύπτουσιν. ~τούτων σὺ ποίει μηδὲν	ἔθ᾽	ἡμᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~μὰ Δἴ ἀλλ᾽
[0]	γὼ μὲν οὔ· ~οὐ γὰρ	ἔθ᾽	οἶός τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς
[850]	τι; ~(Τρυγαῖος) ~μηδέν· οὐ γὰρ	ἐθελήσει	θαγεῖν ~οὔτ᾽ ἄρτον οὔτε μᾶζαν,
[1250]	θάμνῳ ~ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ	ἐθέλων.	~(Τρυγαῖος) ~εἰπέ μοι ὦ πόσθων,
[600]	γεωργοί, τἀμὰ δὴ ξυνίετε ~ῥήματ᾽	εἰ	βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι τήνδ᾽ ὅπως ἀπώλετο.
[300]	~συβαρίζειν” ~ἰοῦ ἰοῦ κεκραγέναι. ~(Χορός)	~εἰ	γὰρ ἐκγένοιτ᾽ ἰδεῖν ταύτην με
[1050]	οὑτωσὶ θερμὸς ὁ πλεύμων. ~(Ἱεροκλῆς)	~εἰ	γὰρ μὴ νύμφαι γε θεαὶ
[650]	οὗπέρ φησιν εἶναι τοῦ πατρός.	~εἰ	γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι στρατιώτης, εὐθέως
[200]	σιὼ νῦν ὡττικίων δωσεῖ δίκαν”	~εἰ	δ᾽ αὖ τι πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν
[700]	θέατρον παραβὰς ἐν τοῖς ἀναπαίστοις·	~εἰ	δ᾽ οὖν εἰκός τινα τιμῆσαι,
[250]	πάνυ> ~(Κύδοιμος) ἔγωγε νὴ Δί᾽	εἰ	δὲ μή γε, κλαύσομαι. ~(Τρυγαῖος)
[350]	ἐκπεπληγμένοι. ~ὦ πόνηροι μὴ σιωπᾶτ᾽	εἰ	δὲ μή, λακήσεται. ~(Χορός) ~μηδαμῶς
[50]	πνεῖ μοι κακόν, ἀντιβολῶ σ᾽	~εἰ	δὲ ποιήσεις τοῦτο, κατ᾽ οἴκους
[1250]	~(Δορυξός) πόσον δίδως δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος)	~εἰ	διαπρισθεῖεν δίχα, ~λάβοιμ᾽ ἂν αὔτ᾽
[150]	μηδὲ χέζεθ᾽ ἡμερῶν τριῶν· ~ὡς	εἰ	μετέωρος οὗτος ὢν ὀσφρήσεται, ~κατωκάρα
[800]	~πλανώμενον πλὴν σαυτόν; ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ,	εἰ	μή γέ που ~ψυχὰς δύ᾽
[150]	γῆν ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ,	~εἰ	μὴ κατερεῖς μοι τοὔνομ᾽ ὅ
[0]	~ἄνδρες κοπρολόγοι προσλάβεσθε πρὸς θεῶν,	~εἰ	μή με βούλεσθ᾽ ἀποπνιγέντα περιιδεῖν.
[1050]	Βάκιν αὐτὸν ~(Τρυγαῖος) ἐξώλης ἀπόλοι᾽	εἰ	μὴ παύσαιο βακίζων. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔπω
[350]	μέλ᾽ ὑπὸ τοῦ Διὸς ἀμαλδυνθήσομαι,	~εἰ	μὴ τετορήσω ταῦτα καὶ λακήσομαι.
[300]	ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐξολεῖτέ μ᾽ ὦνδρες,	εἰ	μὴ τῆς βοῆς ἀνήσετε· ~ἐκδραμὼν
[1150]	~διασκοπῶν ἥδομαι ~τὰς Λημυνίας ἀμπέλους,	~εἰ	πεπαίνουσιν ἤ- ~δη (τὸ γὰρ
[0]	~ὥσπερ γυναικὶ γογγύλην μεμαγμένην. ~ἀλλ᾽	εἰ	πέπαυται τῆς ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ
[800]	ἔτι δοίην τῶν θεῶν τριώβολον,	~εἰ	πορνοβοσκοῦσ᾽ ὥσπερ ἡμεῖς οἱ βροτοί.
[1250]	~ἦ γὰρ ἐγὼ θαύμαζον ἀκούων,	εἰ	σὺ μὴ εἴης ~ἀνδρὸς βουλομάχου
[1100]	σπλάγχνων φέρε δευρί. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλ᾽	εἰ	ταῦτα δοκεῖ, κἀγὼ μαυτῷ βαλανεύσω.
[700]	τῆς Ὀπώρας κατελάσας; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ	εἴ	γε κυκεῶν᾽ ἐπιπίοις βληχωνίαν. ~ἀλλ᾽
[200]	~(Ἑρμῆς) ~ὧν οὕνεκ᾽ οὐκ οἶδ᾽	εἴ	ποτ᾽ Εἰρήνην ἔτι ~τὸ λοιπὸν
[350]	ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μηδαμῶς, μηδαμῶς,	~εἴ	τι κεχαρισμένον χοιρίδιον οἶσθα παρ᾽
[1150]	τις ἔνδον καὶ λαγῷα τέτταρα,	~εἴ	τι μὴ ξήνεγκεν αὐτῶν ἡ
[350]	ὦ φιλανθρωπότατε καὶ μεγαλοδωρότατε δαιμόνων,	~εἴ	τι Πεισάνδρου βδελύττει τοὺς λόφους
[900]	πρύτανις παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν	εἴ	τι προῖκα προσαγαγεῖν σ᾽ ἔδει,
[100]	τῶνδ᾽ ἐτύμως; εἴπ᾽ ὦ πάτερ,	εἴ	τι φιλεῖς με. ~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι
[300]	ἥδε μισολάμαχος. ~πρὸς τάδ᾽ ἡμῖν,	εἴ	τι χρὴ δρᾶν, φράζε κἀρχιτεκτόνει·
[700]	~χρῆν μὲν τύπτειν τοὺς ῥαβδούχους,	εἴ	τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς
[0]	γε πρός. ~ὑμῶν δέ γ᾽	εἴ	τις οἶδ᾽ ἐμοὶ κατειπάτω, ~πόθεν
[250]	πεισόμεσθα; νῦν ἀγὼν μέγας. ~ἀλλ᾽	εἴ	τις ὑμῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ τυγχάνει
[1250]	τρισκακόδαιμον ~εἰρήνης οὔσης· ἀμαθές γ᾽	εἶ	καὶ κατάρατον. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~οἱ
[1050]	ὀπτά. ~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ πράττεις, ὅστις	εἶ.	~κατάτεμνε. ποῦ τράπεζα; τὴν σπονδὴν
[1250]	πλὴν πολέμους. τοῦ καί ποτ᾽	εἶ;	~(Παῖς) Λαμάχου> ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) σὺ
[1250]	~οὐ πράγματ᾽ ᾄσει· σώφρονος γὰρ	εἶ	πατρός. ~(Παῖς) Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν
[1100]	μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽ ὅτι τένθης	εἶ	σὺ κἀλαζὼν ἀνήρ. ~παἶ αὐτὸν
[900]	~καὶ νῦν σύ γε δῆλος	εἶ·	~σωτὴρ γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις ~γεγένησαι.
[150]	~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ γένος δ᾽	εἶ;	φράζε μοι. ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς)
[500]	νῦν, ὦ εἶα πᾶς. ~ὦ	εἶα	εἶα εἶα εἶα εἶα εἶα.
[500]	εἶα εἶα εἶα εἶα. ~ὦ	εἶα	εἶα εἶα εἶα εἶα πᾶς.
[500]	ὦ εἶα πᾶς. ~ὦ εἶα	εἶα	εἶα εἶα εἶα εἶα. ~ὦ
[500]	εἶα εἶα εἶα. ~ὦ εἶα	εἶα	εἶα εἶα εἶα πᾶς. ~(Τρυγαῖος)
[500]	εἶα πᾶς. ~ὦ εἶα εἶα	εἶα	εἶα εἶα εἶα. ~ὦ εἶα
[500]	εἶα εἶα. ~ὦ εἶα εἶα	εἶα	εἶα εἶα πᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ
[500]	πᾶς. ~ὦ εἶα εἶα εἶα	εἶα	εἶα εἶα. ~ὦ εἶα εἶα
[500]	εἶα. ~ὦ εἶα εἶα εἶα	εἶα	εἶα πᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ πότνια
[500]	~ὦ εἶα εἶα εἶα εἶα	εἶα	εἶα. ~ὦ εἶα εἶα εἶα
[450]	μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός)	εἶα	ἔτι μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα,
[450]	ἀντιληπτέον. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος)	εἶα	μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος)
[450]	κάλῳς. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός)	εἶα	μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός)
[450]	μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος)	εἶα	νὴ Δία. ~(Χορός) μικρόν γε
[450]	ἀντισπᾶν; ~πληγὰς λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι. ~(Ἑρμῆς)	εἶά	νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ. ~(Χορός)
[450]	ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽ οἱ Βοιωτοί. ~(Ἑρμῆς)	εἶά	νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ. ~(Χορός)
[500]	στὶ τοῦτ᾽ ἐκεῖνο. ~(Χορός) ~ὦ	εἶα	νῦν, ὦ εἶα πᾶς. ~ὦ
[500]	~ὦ εἶα εἶα εἶα εἶα	εἶα	πᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ πότνια βοτρυόδωρε
[500]	~(Χορός) ~ὦ εἶα νῦν, ὦ	εἶα	πᾶς. ~ὦ εἶα εἶα εἶα
[450]	μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα, ὦ	εἶα.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες
[450]	ἡμῖν αὖθις ἀντιληπτέον. ~(Ἑρμῆς) ὦ	εἶα.	~(Τρυγαῖος) εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ
[450]	~(Τρυγαῖος) εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ	εἶα.	~(Τρυγαῖος) εἶα νὴ Δία. ~(Χορός)
[450]	~(Χορός) εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ	εἶα.	~(Χορός) εἶα ἔτι μάλα. ~(Ἑρμῆς)
[450]	κάταγε τοῖσιν κάλῳς. ~(Ἑρμῆς) ὦ	εἶα.	~(Χορός) εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ
[500]	εἶα εἶα εἶα εἶα εἶα	εἶα.	~ὦ εἶα εἶα εἶα εἶα
[450]	εἶα ἔτι μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ	εἶα,	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐχ
[450]	Βοιωτοί. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος)	εἶα	ὦ. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἄγετε ξυνανέλκετε
[450]	ὦργεῖοι. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος)	εἶα	ὦ. ~(Χορός) ὡς κακόνοι τινές
[1150]	πρὸς τὸν ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος	~εἶδεν	αὑτόν, κἀπορῶν θεῖ τῷ κακῷ
[800]	τὸ τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽	εἶδες	ἄνδρα κατὰ τὸν ἀέρα ~πλανώμενον
[650]	φιλτάτη. ~ἴθ᾽ ὦ γυναικῶν μισοπορπακιστάτη.	~εἶεν,	ἀκούω. ταῦτ᾽ ἐπικαλεῖς; μανθάνω. ~ἀκούσαθ᾽
[1250]	ἱδρώοντας, ἐπεὶ πολέμου ἐκόρεσθεν. ~(Τρυγαῖος)	~εἶεν;	ἐκόρεσθεν τοῦ πολέμου κᾆτ᾽ ἤσθιον.
[850]	~ὅσην ἔχει τὴν πρωκτοπεντετηρίδα. ~(Τρυγαῖος)	~εἶεν,	τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος, τίς
[1250]	θαύμαζον ἀκούων, εἰ σὺ μὴ	εἴης	~ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου τινὸς
[1150]	~τόν τε φήληχ᾽ ὁρῶν οἰδάνοντ᾽	~εἶθ᾽	ὁπόταν ᾖ πέπων, ~ἐσθίω κἀπέχω
[550]	λόφους ἀφεῖλε καὶ τὰς Γοργόνας·	~εἶθ᾽	ὅπως Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽ ἐς τὰ
[1000]	δίδου. ~(Οἰκέτης) ~λαβὲ τὴν μάχαιραν·	εἶθ᾽	ὅπως μαγειρικῶς ~σφάξεις τὸν οἶν.
[1050]	δόλιαι ψυχαί, δόλιαι φρένες. ~(Τρυγαῖος)	~εἴθε	σου εἶναι ~ὤφελεν ὦλαζὼν οὑτωσὶ
[750]	~ἀποδοῦναί μοι τὴν χάριν ὑμᾶς	εἰκὸς	καὶ μνήμονας εἶναι. ~καὶ γὰρ
[700]	τοῖς ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽ οὖν	εἰκός	τινα τιμῆσαι, θύγατερ Διός, ὅστις
[400]	~οἱ βάρβαροι θύουσι. διὰ τοῦτ᾽	εἰκότως	~βούλοιντ᾽ ἂν ἡμᾶς πάντας ἐξολωλέναι,
[350]	ἄγε ~φράζε· σὲ γὰρ αὐτοκράτορ᾽	εἵλετ᾽	ἀγαθή τις ἡμῖν τύχη. ~(Τρυγαῖος)
[450]	μορμόνος. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽	εἷλκον	οὐδὲν ἁργεῖοι πάλαι ~ἀλλ᾽ ἢ
[1050]	νέφος ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι πολέμοιο ~Εἰρήνην	εἵλοντο	καὶ ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ. ~αὐτὰρ ἐπεὶ
[400]	ἔχῃς. ~(Ἑρμῆς) οἴμ᾽ ὡς ἐλεήμων	εἴμ᾽	ἀεὶ τῶν χρυσίδων. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμέτερον
[0]	~οὐ γὰρ ἔθ᾽ οἶός τ᾽	εἴμ᾽	ὑπερέχειν τῆς ἀντλίας. ~(Οἰκέτης Α)
[900]	τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον οἷός	εἰμι.	~(Χορός) ~καὶ νῦν σύ γε
[200]	αὐτῇ τὰς πόλεις βουλεύεται. ~ἀλλ᾽	εἶμι·	καὶ γὰρ ἐξιέναι γνώμην ἐμὴν
[1000]	λαβών. ~ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ σπλάγχν᾽	εἶμι	καὶ θυλήματα. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ μελήσει
[1150]	ὀξεῖαν πάνυ, ~ἣν ἐκεῖνός φησιν	εἶναι	βάμμα Σαρδιανικόν· ~ἢν δέ που
[400]	~(Τρυγαῖος) ὅστις δὲ πόλεμον μᾶλλον	εἶναι	βούλεται ~(Χορός) ~μηδέποτε παύσασθ᾽ αὐτὸν
[650]	Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς) ποῖός τις οὖν	εἶναι	δοκεῖ τὰ πολεμικὰ ~ὁ Κλεώνυμος;
[750]	χάριν ὑμᾶς εἰκὸς καὶ μνήμονας	εἶναι.	~καὶ γὰρ πρότερον πράξας κατὰ
[600]	τὸν ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον οὗπερ ἔστ᾽	εἶναι	κάτω· ~οὐ γὰρ ἡμέτερος ἔτ᾽
[750]	δέοντα. ~(Χορός) ~πρὸς ταῦτα χρεὼν	εἶναι	μετ᾽ ἐμοῦ ~καὶ τοὺς ἄνδρας
[650]	ἦν ἐνθάδε, ~χὤστις φίλος κἄσπευδεν	εἶναι	μὴ μάχας. ~(Τρυγαῖος) ~εὐνούστατος μὲν
[150]	~ὦ γλίσχρων ὁρᾷς ~ὡς οὐκέτ᾽	εἶναί	σοι δοκῶ μιαρώτατος; ~ἴθι νυν
[650]	~οὐκ ἦν ἄρ᾽ οὗπέρ φησιν	εἶναι	τοῦ πατρός. ~εἰ γάρ ποτ᾽
[150]	χορτάσω τὸν κάνθαρον. ~ἀτὰρ ἐγγὺς	εἶναι	τῶν θεῶν ἐμοὶ δοκῶ, ~καὶ
[150]	ἰή, ~ὅτι οὐδὲ μέλλεις ἐγγὺς	εἶναι	τῶν θεῶν· ~φροῦδοι γὰρ ἐχθές
[700]	ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος γεγένηται, ~ἄξιος	εἶναί	φησ᾽ εὐλογίας μεγάλης ὁ διδάσκαλος
[1050]	δόλιαι φρένες. ~(Τρυγαῖος) ~εἴθε σου	εἶναι	~ὤφελεν ὦλαζὼν οὑτωσὶ θερμὸς ὁ
[100]	μεταμώνιος; ~ἔστι τι τῶνδ᾽ ἐτύμως;	εἴπ᾽	ὦ πάτερ, εἴ τι φιλεῖς
[100]	ἐς θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον) ~ἄπιστον	εἶπας	μῦθον ὦ πάτερ πάτερ, ~ὅπως
[650]	δ᾽ ἀλλὰ πρὸς σὲ μικρὸν	εἰπάτω	μόνον. ~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽ ὅ τι
[850]	τινές. ~ἄγε νυν ἴωμεν. ~(Οἰκέτης)	εἰπέ	μοι, δῶ καταφαγεῖν ~ταύτῃ τι;
[200]	δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν;	εἰπέ	μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽
[200]	μὴ λάβητε μηδέποτ᾽ αὐτήν. ~(Τρυγαῖος)	εἰπέ	μοι, ~ἡμᾶς δὲ δὴ τί
[1250]	τί δῆτ᾽ ᾄδω; σὺ γὰρ	εἰπέ	μοι οἷστισι χαίρεις. ~(Τρυγαῖος) ~ὣς
[350]	νυν λακήσῃς, λίσσομαί σ᾽ ὦρμῄδιον.	~εἰπέ	μοι, τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; ἕστατ᾽
[1100]	ἐπιψακάζειν, καὶ τιν᾽ εἰπεῖν γείτονα,	~εἰπέ	μοι τί τηνικαῦτα δρῶμεν ὦ
[1300]	ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων. ~(Τρυγαῖος)	~εἰπέ	μοι ὦ πόσθων, ἐς τὸν
[50]	τῶν μανιῶν ἀκούετε· ~ἃ δ᾽	εἶπε	πρῶτον ἡνίκ᾽ ἤρχεθ᾽ ἡ χολή,
[1050]	μετέχω τούτων· οὐ γὰρ ταῦτ᾽	εἶπε	Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὁ σοφός
[1100]	θεὸν δ᾽ ἐπιψακάζειν, καὶ τιν᾽	εἰπεῖν	γείτονα, ~εἰπέ μοι τί τηνικαῦτα
[1050]	τοι νὴ Δί᾽ Ὅμηρος δεξιὸν	εἶπεν·	~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος,
[250]	τὸν κίνδυνον ἡμῖν ὡς μέγας·	~εἴπερ	γὰρ ἥξει τὸν ἀλετρίβανον φέρων,
[500]	ἄλλο δρᾶτε πλὴν δικάζετε. ~ἀλλ᾽	εἴπερ	ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽ ἐξελκύσαι, ~πρὸς τὴν
[300]	τῆς σωτηρίας. ~ὦ Πανέλληνες βοηθήσωμεν,	εἴπερ	πώποτε, ~τάξεων ἀπαλλαγέντες καὶ κακῶν
[300]	ἔτι. ~(Χορός) ~οὐκ ἂν ὀρχησαίμεθ᾽	εἴπερ	ὠφελήσαιμέν τί σε. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽
[650]	μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν	εἴποι	πρός γε τοὺς θεωμένους· ~ὀργὴν
[1200]	παραινέσω. ~τὸν μὲν μόλυβδον, ὥσπερ	εἶπον,	ἔγχεον, ~ἐντευθενὶ δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην
[700]	θεαταῖς ~ἣν ἔχομεν ὁδὸν λόγων	εἴπωμεν	ὅσα τε νοῦς ἔχει. ~χρῆν
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~μὴ διαλέγου ~νῷν μηδέν·	Εἰρήνῃ	γὰρ ἱερὰ θύομεν. ~(Ἱεροκλῆς) ~ὦ
[950]	ὦ σεμνοτάτη βασίλεια θεὰ ~πότνι᾽	Εἰρήνη,	~δέσποινα χορῶν, δέσποινα γάμων, ~δέξαι
[400]	~(Χορός) ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐν	εἰρήνῃ	διαγαγεῖν τὸν βίον, ~ἔχονθ᾽ ἑταίραν
[0]	~Ἀριστοφάνους	Εἰρήνη	~(Οἰκέτης Α) αἶρ᾽ αἶρε μᾶζαν
[1100]	σὲ δ᾽ ἀπελθεῖν. ~ὦ πότνι᾽	Εἰρήνη	παράμεινον τὸν βίον ἡμῖν. ~(Ἱεροκλῆς)
[1000]	δή; ~(Τρυγαῖος) ~οὐχ ἥδεται δήπουθεν	Εἰρήνη	σφαγαῖς, ~οὐδ᾽ αἱματοῦται βωμός. ἀλλ᾽
[1050]	~(Οἰκέτης) καλῶς δῆτ᾽ ὦ πότνι᾽	Εἰρήνη	φίλη. ~(Ἱεροκλῆς) ἄγε νυν ἀπάρχου
[1050]	μὲν νέφος ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι πολέμοιο	~Εἰρήνην	εἵλοντο καὶ ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ. ~αὐτὰρ
[200]	οὕνεκ᾽ οὐκ οἶδ᾽ εἴ ποτ᾽	Εἰρήνην	ἔτι ~τὸ λοιπὸν ὄψεσθ᾽ ~(Τρυγαῖος)
[1050]	τίκτει, ~τουτάκις οὔπω χρῆν τὴν	εἰρήνην	πεποιῆσθαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλὰ τί χρῆν
[1150]	Τρυγαῖ᾽ ὅσ᾽ ἡμᾶς τἀγαθὰ ~δέδρακας	εἰρήνην	ποιήσας· ὡς πρὸ τοῦ ~οὐδεὶς
[250]	καὶ μαχῶν ~ἐξελκύσαι τὴν πᾶσιν	Εἰρήνην	φίλην, ~πρὶν ἕτερον αὖ δοίδυκα
[1050]	βακίζων. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔπω θέσφατον ἦν	Εἰρήνης	δέσμ᾽ ἀναλῦσαι, ~ἀλλὰ τόδε πρότερον
[1250]	ᾆδον, καὶ ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον	~εἰρήνης	οὔσης· ἀμαθές γ᾽ εἶ καὶ
[200]	ἀγαθὸν ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες	εἰρήνης	πέρι, ~ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς εὐθύς·
[550]	ἅπαντ᾽ ἤδη στὶ μεστὰ τἀνθάδ᾽	εἰρήνης	σαπρᾶς. ~ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς
[450]	μὲν γοῦν οἱ κιττῶντες ~τῆς	εἰρήνης	σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽
[900]	αὔρα. ~νῦν γὰρ δαίμων φανερῶς	~εἰς	ἀγαθὰ μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος) ~τὸ κανοῦν
[550]	γὰρ ἐδάμην πόθῳ, δαιμόνια βουλόμενος	εἰς	ἀγρὸν ἀνερπύσαι ~ἦσθα γὰρ μέγιστον
[500]	προβατίων βληχωμένων, ~κόλπου” γυναικῶν διατρεχουσῶν	εἰς	ἀγρόν, ~δούλης μεθυούσης, ἀνατετραμμένου χοῶς,
[550]	ἔγωγ᾽ ἤδη πιθυμῶ καὐτὸς ἐλθεῖν	εἰς	ἀγρὸν ~καὶ τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ
[550]	~ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς ἔργον	εἰς	ἀγρὸν παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ
[550]	τὰ χωρία, ~ἐμπολήσαντές τι χρηστὸν	εἰς	ἀγρὸν ταρίχιον. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ Πόσειδον
[1300]	σίδηρον. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ γύναι	εἰς	ἀγρόν, ~χὤπως μετ᾽ ἐμοῦ καλὴ
[550]	ἀπιέναι ~τὰ γεωργικὰ σκεύη λαβόντας	εἰς	ἀγρὸν ~ὡς τάχιστ᾽ ἄνευ δορατίου
[950]	ὑπονοίας ~τὰς περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽	εἰς	ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς τοὺς
[200]	~(Ἑρμῆς) ὁ (Πόλεμος) αὐτὴν ἐνέβαλ᾽	εἰς	ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς ποῖον;
[150]	πτέρυγ᾽ ἐκτείνων ~ὀρθὸς χώρει Διὸς	εἰς	αὐλάς, ~ἀπὸ μὲν κάκκης τὴν
[350]	~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς)	εἰς	αὐτίκα μάλ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐδὲν
[1100]	ἐξ Ὠρεοῦ. ~οὐκ ἀποπετήσει θᾶττον	εἰς	Ἐλύμνιον; ~(Χορός) ~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι
[950]	γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον. ~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽	εἰς	ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος)
[850]	τί περιγράφεις; ~(Οἰκέτης) τὸ δεῖν᾽	εἰς	Ἴσθμια ~σκηνὴν ἐμαυτοῦ τῷ πέει
[800]	ἐκάλουν ἀστέρα. ~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ	εἰσ᾽	οἱ διατρέχοντες ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι
[850]	στροβίλων. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δικαίως; ὅστις	εἰς	~ὄχημα κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα τοὺς
[450]	εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽	εἴσ᾽	οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς
[800]	δὲ τοῖς ἰπνοῖσι πῦρ. ~ἀλλ᾽	εἴσαγ᾽	ὡς τάχιστα ταυτηνὶ λαβών, ~καὶ
[700]	τὸ δέρμ᾽ ἔπαθες; μῶν ὑστριχὶς	εἰσέβαλέν	σοι ~ἐς τὰς πλευρὰς πολλῇ
[1050]	οὔκ, ἀλλὰ κατὰ τὴν κνῖσαν	εἰσελήλυθεν.	~(Οἰκέτης) μή νυν ὁρᾶν δοκῶμεν
[900]	ἐστὶ τοιοῦτος. ~(Τρυγαῖος) ὅταν τρυγᾶτ᾽	εἴσεσθε	πολλῷ μᾶλλον οἷός εἰμι. ~(Χορός)
[50]	ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς οὐκ οἶδ᾽ ὅποι	~εἰσήγαγ᾽	Αἰτναῖον μέγιστον κάνθαρον, ~κἄπειτα τοῦτον
[200]	θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος	εἰσηνέγκατο.	~(Τρυγαῖος) τί δῆτα ταύτῃ τῇ
[950]	~τοισδὶ φέρε δῶ· πολλοὶ γάρ	εἰσι	κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος) τούτους ἀγαθοὺς ἐνόμισας;
[400]	πρὸ τοῦ. ~(Ἑρμῆς) κλέπται γάρ	εἰσι	νῦν γε μᾶλλον ἢ πρὸ
[950]	εὐχώμεθα. ~τίς τῇδε; ποῦ ποτ᾽	εἰσὶ	πολλοὶ κἀγαθοί; ~(Οἰκέτης) ~τοισδὶ φέρε
[950]	Ἑρμῆν ὥστε γε ~τούτων ὅσοιπέρ	εἰσι	τῶν θεωμένων ~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς
[1250]	Κλεωνύμου στὶ παιδίον; ~ᾆσον πρὶν	εἰσιέναι	τι· σὺ γὰρ εὖ οἶδ᾽
[450]	ὦ. ~(Χορός) ὡς κακόνοι τινές	εἰσιν	ἐν ἡμῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμεῖς μὲν
[150]	τῶν θεῶν· ~φροῦδοι γὰρ ἐχθές	εἰσιν	ἐξῳκισμένοι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γῆς; ~(Ἑρμῆς)
[400]	ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ ταῖς ἄμαις	~εἰσιόντες	ὡς τάχιστα τοὺς λίθους ἀφέλκετε.
[1200]	νυν καταθέμενοι παρ᾽ ἐμοὶ ταῦτ᾽	εἴσιτε	~ἐπὶ δεῖπνον ὡς τάχιστα· καὶ
[1300]	~(Τρυγαῖος) ~κατῄσχυνας δὲ τοκῆας. ~ἀλλ᾽	εἰσίωμεν.	εὖ γὰρ οἶδ᾽ ἐγὼ σαφῶς
[250]	ταυτὶ πάλιν· ~ἐγὼ δὲ δοίδυκ᾽	εἰσιὼν	ποιήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽
[1200]	τράπεζαν τουτῳί. ~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε τοίνυν	εἰσιὼν	τὰς ἰσχάδας· ~κρεῖττον γὰρ ὦ
[0]	σπατίλην ἐσθίει” ~(Οἰκέτης Β) ἀλλ᾽	εἰσιὼν	τῷ κανθάρῳ δώσω πιεῖν. ~(Οἰκέτης
[1000]	σφαγαῖς, ~οὐδ᾽ αἱματοῦται βωμός. ἀλλ᾽	εἴσω	φέρων ~θύσας τὰ μηρἴ ἐξελὼν
[250]	μέλε ~οὐκ ἔστιν ἡμῖν· ἐχθὲς	εἰσῳκίσμεθα.	~(Πόλεμος) ~οὔκουν παρ᾽ Ἀθηναίων μεταθρέξει
[600]	προστιθέντες, ὡς φρονεῖ τὰ Βρασίδου.	~εἶτ᾽	ἂν ὑμεῖς τοῦτον ὥσπερ κυνίδι᾽
[700]	σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς	εἶτ᾽	ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον τί τὸ
[250]	Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες ἑτέροις αὐτὸν	εἶτ᾽	ἀπώλεσαν. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽ εὖ
[200]	τίνος οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν ὀργισθέντες.	εἶτ᾽	ἐνταῦθα μὲν ~ἵν᾽ ἦσαν αὐτοὶ
[1000]	δὲ πεπρᾶσθαι, τὸν δ᾽ ὀτοτύζειν,	~εἶτα	μονῳδεῖν ἐκ Μηδείας, ~ὀλόμαν ὀλόμαν,
[600]	αὐτῆς ἦρξεν” Φειδίας πράξας κακῶς·	~εἶτα	Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι τῆς
[1150]	ἐώνητ᾽ οὐ γὰρ ᾔδειν ἐξιών·	~εἶτα	προστὰς πρὸς τὸν ἀνδριάντα τὸν
[100]	τήρει, μὴ σφαλεὶς καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν,	εἶτα	χωλὸς ὢν Εὐριπίδῃ ~λόγον παράσχῃς
[650]	σὲ μικρὸν εἰπάτω μόνον. ~(Ἑρμῆς)	~εἴφ᾽	ὅ τι νοεῖς αὐτοῖσι πρὸς
[750]	ὁ πατὴρ ὃ παρ᾽ ἐλπίδας	~εἶχε	τὸ δρᾶμα γαλῆν τῆς ἑσπέρας
[750]	~περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ᾽	εἶχεν	χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας, ~φώκης δ᾽
[800]	~ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν ~τὸν χορὸν	εἶχον	ἁδελφός ~τε και αὐτός, ἄμφω
[500]	~ὅτῳ προσείπω σ᾽ οὐ γὰρ	εἶχον	οἴκοθεν. ~ὦ χαῖρ᾽ Ὀπώρα, καὶ
[100]	πτηνὸς ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐπίτηδες	εἶχον	πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι· ~τὸ δὲ
[700]	~τοῖς ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν, ὡς	εἰώθασι	μάλιστα ~περὶ τὰς σκηνὰς πλεῖστοι
[850]	θαγεῖν ~οὔτ᾽ ἄρτον οὔτε μᾶζαν,	εἰωθυῖ᾽	ἀεὶ ~παρὰ τοῖς θεοῖσιν ἀμβροσίαν
[250]	ἐγχέαι. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν ἕτερον δῆτ᾽	ἐκ	Λακεδαίμονος μέτει ~ἀνύσας τι; ~(Κύδοιμος)
[1000]	τὸν δ᾽ ὀτοτύζειν, ~εἶτα μονῳδεῖν	ἐκ	Μηδείας, ~ὀλόμαν ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς
[650]	θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς) τὸ τί; ~(Τρυγαῖος)	ἐκ	τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς)
[800]	δ᾽ ἔλαβες ταύτας; ~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν;	ἐκ	τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἂν ἔτι
[600]	ἀπώλεσαν. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα δ᾽ ὡς	ἐκ	τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν οὑργάτης λεώς,
[400]	παύσασθ᾽ αὐτὸν ὦ Διόνυσ᾽ ἄναξ	~ἐκ	τῶν ὀλεκράνων ἀκίδας ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	ἱερείῳ. ~αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μῆρ᾽	ἐκάη	καὶ σπλάγχν᾽ ἐπάσαντο, ~ἔσπενδον δεπάεσσιν·
[800]	ἦλθ᾽ εὐθέως ~ἀοῖον αὐτὸν πάντες	ἐκάλουν	ἀστέρα. ~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ εἰσ᾽
[650]	γέρων ὢν καὶ σαπρὸς ~κέρδους	ἕκατι	κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοι. ~(Ἑρμῆς)
[750]	ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον,	~ἑκατὸν	δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων
[1250]	~λάβοιμ᾽ ἂν αὔτ᾽ ἐς χάρακας	ἑκατὸν	τῆς δραχμῆς. ~(Δορυξός) ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ποῖον γὰρ κατὰ χρησμὸν	ἐκαύσατε	μῆρα θεοῖσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ὅνπερ κάλλιστον
[1100]	τῶν κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς ἐξαπατῶν,	ἐκβολβιῶ.	~οὐ καταβαλεῖς τὰ κῴδι᾽ ὦ
[300]	ἰοῦ κεκραγέναι. ~(Χορός) ~εἰ γὰρ	ἐκγένοιτ᾽	ἰδεῖν ταύτην με τὴν ἡμέραν
[300]	εἰ μὴ τῆς βοῆς ἀνήσετε·	~ἐκδραμὼν	γὰρ πάντα ταυτὶ συνταράξει τοῖν
[300]	γελῶ ~μᾶλλον ἢ τὸ γῆρας	ἐκδὺς	ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα. ~(Τρυγαῖος) ~μή
[600]	~πάντας Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς τ᾽	ἐκεῖ	τούς τ᾽ ἐνθάδε. ~ὡς δ᾽
[800]	καὶ τίς ἐστιν ἀστὴρ νῦν	ἐκεῖ;	~(Τρυγαῖος) ~Ἴων ὁ Χῖος, ὅσπερ
[250]	εἰσιὼν ποιήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν τοῦτ᾽	ἐκεῖν᾽	ἥκει τὸ Δάτιδος μέλος, ~ὃ
[950]	~μοιχευόμεναι δρῶσι γυναῖκες. ~καὶ γὰρ	ἐκεῖναι	παρακλίνασαι ~τῆς αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν
[100]	δήπου στὶ Κανθάρου λιμήν. ~(Παιδίον)	~ἐκεῖνο	τήρει, μὴ σφαλεὶς καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν,
[500]	~ἀνδρικώτερον. ~(Ἑρμῆς) ~ἤδη στὶ τοῦτ᾽	ἐκεῖνο.	~(Χορός) ~ὦ εἶα νῦν, ὦ
[100]	τίνα νοῦν ἔχων; ~(Τρυγαῖος) ~ἐρησόμενος	ἐκεῖνον	Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων ὅ τι
[650]	σός. ~ἅττ᾽ ἂν οὖν λέγῃς	ἐκεῖνον,	~κεἰ πανοῦργος ἦν, ὅτ᾽ ἔζη,
[600]	λέγε, ~ἀλλ᾽ ἔα τὸν ἄνδρ᾽	ἐκεῖνον	οὗπερ ἔστ᾽ εἶναι κάτω· ~οὐ
[300]	ἡμερῶν τριῶν. ~(Τρυγαῖος) ~εὐλαβεῖσθέ νυν	ἐκεῖνον	τὸν κάτωθεν Κέρβερον, ~μὴ παφλάζων
[500]	τέχνας. ~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος)	~ἐκεινονὶ	γοῦν τὸν λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷς
[650]	~οὐ γὰρ ἡμέτερος ἔτ᾽ ἔστ᾽	ἐκεῖνος	ἁνὴρ ἀλλὰ σός. ~ἅττ᾽ ἂν
[250]	πότνια δέσποιν᾽ Ἀθηναία ποιῶν ~ἀπόλωλ᾽	ἐκεῖνος	κἀν δέοντι τῇ πόλει, ~ἢ
[200]	τοῦ βλέμματος. ~ἆρ᾽ οὗτός ἐστ᾽	ἐκεῖνος	ὃν καὶ φεύγομεν, ~ὁ δεινός,
[1050]	εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν	ἐκεῖνος,	~ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος”
[1150]	καὶ φοινικίδ᾽ ὀξεῖαν πάνυ, ~ἣν	ἐκεῖνός	φησιν εἶναι βάμμα Σαρδιανικόν· ~ἢν
[850]	αὐτὸς ἐς μέσους ἄγων. ~(Οἰκέτης)	ἐκεινοσὶ	νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς; ~(Οἰκέτης) ὅστις;
[600]	ἄρ᾽ εὐπρόσωπος ἦν, ~οὖσα συγγενὴς	ἐκείνου.	πολλά γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει. ~(Ἑρμῆς)
[1300]	~οὐ μὴ πιλάθῃ ποτ᾽ ὢν	ἐκείνου	τοῦ πατρός. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμῶν τὸ
[700]	τοὺς μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας	ἐκείνους	~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς
[600]	ποιούντων ἐβύνουν τὸ στόμα, ~ὥστ᾽	ἐκείνους	μὲν ποιῆσαι πλουσίους, ἡ δ᾽
[200]	μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽	ἐκείνων	πολλάκις ~σπονδὰς ποιούντων· κεἰ μὲν
[550]	ποθ᾽ ἡμῖν, ~τῶν τε παλασίων	ἐκείνων	~τῶν τε σύκων τῶν τε
[650]	~(Ἑρμῆς) ὢ ὤ, ~οἷά μ᾽	ἐκέλευσεν	ἀναπυθέσθαι σου. ~(Τρυγαῖος) τὰ τί;
[900]	ηὗρον ἄν σ᾽ ὑπέχοντα τὴν	ἐκεχειρίαν.	~(Χορός) ~ἦ χρηστὸς ἀνὴρ πολίτης
[300]	περιχαρεῖς τῷ πράγματι ~τὸν Πόλεμον	ἐκζωπυρήσετ᾽	ἔνδοθεν κεκραγότες; ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες
[1100]	διέλκων ~μετ᾽ ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων,	~ἐκκέας	τῶν ξύλων ἅττ᾽ ἂν ᾖ
[50]	λεών; ~λήσεις σεαυτὸν τὰς πόλεις	ἐκκοκκίσας.	~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ
[100]	ἔχθραν αἰετοῦ πάλαι ποτέ, ~ᾤ᾽	ἐκκυλίνδων	κἀντιτιμωρούμενος. ~(Παιδίον) ~οὐκοῦν ἐχρῆν σε
[850]	μέλε ~τὸν ζωμὸν αὐτῆς προσπεσὼν	ἐκλάψεται.	~ἄγε δὴ σὺ κατάθου πρῶτα
[1250]	δαίνυντο βοῶν κρέα, καὐχένας ἵππων	~ἔκλυον	ἱδρώοντας, ἐπεὶ πολέμου ἐκόρεσθεν. ~(Τρυγαῖος)
[1250]	ἐπεὶ πολέμου ἐκόρεσθεν. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν;	ἐκόρεσθεν	τοῦ πολέμου κᾆτ᾽ ἤσθιον. ~ταῦτ᾽
[1250]	ἵππων ~ἔκλυον ἱδρώοντας, ἐπεὶ πολέμου	ἐκόρεσθεν.	~(Τρυγαῖος) ~εἶεν; ἐκόρεσθεν τοῦ πολέμου
[350]	μοι, τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; ἕστατ᾽	ἐκπεπληγμένοι.	~ὦ πόνηροι μὴ σιωπᾶτ᾽ εἰ
[1100]	ἂν ᾖ ~δανότατα τοῦ θέρους	~ἐκπεπρισμένα”	~κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου ~τήν τε φηγὸν
[900]	ἀνθρώποις ~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις ἐπειδὰν	ἐκπίῃς	οἴνου νέου λεπαστήν. ~(Χορός) ~καὶ
[1250]	~(Δορυξός) ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ τᾶν	ἐκποδών.	~(Τρυγαῖος) ~νὴ τὸν Δί᾽ ὡς
[700]	ἐν τοῖς ἀγροῖς ~ταύτῃ ξυνοικῶν	ἐκποιοῦ	σαυτῷ βότρυς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ φιλτάτη
[150]	ἀπὸ γῆς, ~κᾆτα δρομαίαν πτέρυγ᾽	ἐκτείνων	~ὀρθὸς χώρει Διὸς εἰς αὐλάς,
[250]	Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος, ~ὁ βυρσοπώλης, ὃς	ἐκύκα	τὴν Ἑλλάδα. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽
[1000]	~θύσας τὰ μηρἴ ἐξελὼν δεῦρ᾽	ἔκφερε,	~χοὔτω τὸ πρόβατον τῷ χορηγῷ
[50]	καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ μετὰ ταῦτ᾽	ἐκφθαρεὶς	οὐκ οἶδ᾽ ὅποι ~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον
[300]	~μᾶλλον ἢ τὸ γῆρας ἐκδὺς	ἐκφυγὼν	τὴν ἀσπίδα. ~(Τρυγαῖος) ~μή τι
[800]	βουλῇ τέως. ~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽	ἔλαβες	ταύτας; ~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ.
[950]	~(Τρυγαῖος) οὐχ αἱ γυναῖκές γ᾽	ἔλαβον.	~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽ εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν
[600]	Ἑλλὰς ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽ ἂν ὑμᾶς	ἔλαθε.	ταῦτα δ᾽ ἦν ὁ δρῶν
[750]	μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης ἀκτῖνες	ἔλαμπον,	~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων
[100]	πίνοιά σοὐστὶν ὥστε κάνθαρον ~ζεύξαντ᾽	ἐλαύνειν	ἐς θεοὺς ὦ παππία; ~(Τρυγαῖος)
[300]	πράγματά τε καὶ στιβάδας, ἃς	~ἔλαχε	Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν μ᾽ εὕροις
[550]	πρὸς ~τῷ φρέατι τῶν τ᾽	ἐλαῶν	~ὧν ποθοῦμεν, ~ἀντὶ τούτων τήνδε
[200]	~κἄλθοιεν οἱ Λάκωνες εἰρήνης πέρι,	~ἐλέγετ᾽	ἂν ὑμεῖς εὐθύς· ἐξαπατώμεθα ~νὴ
[200]	μὲν οἱ Λακωνικοὶ ~ὑπερβάλοιντο μικρόν,	ἔλεγον	ἂν ταδί· ~ναὶ τὼ σιὼ
[400]	σπένδειν ἔχῃς. ~(Ἑρμῆς) οἴμ᾽ ὡς	ἐλεήμων	εἴμ᾽ ἀεὶ τῶν χρυσίδων. ~(Τρυγαῖος)
[400]	ἀεί. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽	ἐλέησον	αὐτῶν τὴν ὄπα, ~ἐπεί σε
[700]	βότρυς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ φιλτάτη δεῦρ᾽	ἐλθὲ	καὶ δός μοι κύσαι. ~ἆρ᾽
[550]	~ὥστ᾽ ἔγωγ᾽ ἤδη πιθυμῶ καὐτὸς	ἐλθεῖν	εἰς ἀγρὸν ~καὶ τριαινοῦν τῇ
[800]	τὴν ἑορτήν. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς χαλεπὸν	ἐλθεῖν	ἦν ἄρ᾽ εὐθὺ τῶν θεῶν.
[1000]	νήττας φάττας τροχίλους· ~καὶ Κωπᾴδων	ἐλθεῖν	σπυρίδας, ~καὶ περὶ ταύτας ἡμᾶς
[300]	ἐξαιρήσεται, ~ἢν ἅπαξ ἐς χεῖρας	ἔλθῃ	τὰς ἐμάς. ἰοῦ ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος)
[750]	παίδων χορεῦσαι, ~μήθ᾽ ὑπάκουε μήτ᾽	ἔλθῃς	~συνέριθος αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε πάντας
[650]	ὑμεῖς ὧν ἕνεκα μομφὴν ἔχει.	~ἐλθοῦσά	φησιν αὐτομάτη μετὰ τἀν Πύλῳ
[100]	~ἢν δ᾽ ἐγὼ εὖ πράξας	ἔλθω	πάλιν, ἕξετ᾽ ἐν ὥρᾳ ~κολλύραν
[750]	μέλει. ~ἢν δέ σε Καρκίνος	ἐλθὼν	~ἀντιβολῇ μετὰ τῶν παίδων χορεῦσαι,
[700]	γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὑφ᾽ ἅρματ᾽	ἐλθὼν	Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ. ~(Τρυγαῖος) πόθεν οὖν
[750]	δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων	ἐλιχμῶντο	~περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ᾽
[500]	λέγω ~ἐντεῦθεν ἐχομένοις ὅθεν νῦν	ἕλκετε·	~οὐδὲν γὰρ ἄλλο δρᾶτε πλὴν
[450]	παρεσκευασμένος ~ἐπὶ τοῦ τροχοῦ γ᾽	ἕλκοιτο	μαστιγούμενος. ~(Τρυγαῖος) ἡμῖν δ᾽ ἀγαθὰ
[450]	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐχ	ἕλκουσ᾽	ἅνδρες ὁμοίως. ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽
[450]	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽	ἕλκουσ᾽	ἀνδρικῶς. ~(Χορός) ~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι
[450]	~οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν·	ἕλκουσιν	δ᾽ ὅμως ~γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ
[300]	μὲν οὖν τουτί μ᾽ ἔασον	ἑλκύσαι,	καὶ μηκέτι. ~(Τρυγαῖος) τοῦτό νυν,
[450]	ξυνανέλκετε καὶ σφώ. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν	ἕλκω	κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω; ~(Χορός)
[50]	τὸ κόρημα· μὴ κκόρει τὴν	Ἑλλάδα”	~ἔα ἔα. ~σιγήσαθ᾽ ὡς φωνῆς
[400]	χρόνον ~τοῖς βαρβάροισι προδίδοτον τὴν	Ἑλλάδα.	~(Ἑρμῆς) ἵνα δὴ τί τοῦτο
[100]	~γράψομαι ~Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν	Ἑλλάδα.	~(Οἰκέτης Α) μὰ τὸν Διόνυσον
[250]	~ὁ βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα τὴν	Ἑλλάδα.	~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽ ὦ πότνια
[1050]	μεῖζον, ~ἐξὸν σπεισαμένοις κοινῇ τῆς	Ἑλλάδος	ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις τὸν
[600]	μὲν ποιῆσαι πλουσίους, ἡ δ᾽	Ἑλλὰς	ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽ ἂν ὑμᾶς ἔλαθε.
[600]	πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ ~πάντας	Ἕλληνας	δακρῦσαι, τούς τ᾽ ἐκεῖ τούς
[950]	ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς τοὺς	Ἕλληνας	~πάλιν ἐξ ἀρχῆς ~φιλίας χυλῷ
[850]	~ὄχημα κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα τοὺς	Ἕλληνας,	ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς
[250]	κεὐφραίνομαι” ~νῦν ἐστιν ἡμῖν ὦνδρες	Ἕλληνες	καλὸν ~ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε καὶ
[50]	δῆτ᾽ ἄλλως μετεωροκοπεῖς; ~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ	Ἑλλήνων	πάντων πέτομαι ~τόλμημα νέον παλαμησάμενος.
[100]	νοῦν ἔχων; ~(Τρυγαῖος) ~ἐρησόμενος ἐκεῖνον	Ἑλλήνων	πέρι ~ἁπαξαπάντων ὅ τι ποιεῖν
[400]	~σπένδοντες εὐχόμεσθα τὴν νῦν ἡμέραν	~Ἕλλησιν	ἄρξαι πᾶσι πολλῶν κἀγαθῶν, ~χὤστις
[1300]	τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον τοῖς	Ἕλλησιν,	~κριθάς τε ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς
[200]	οἱ θεοὶ τίνος οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς)	~Ἕλλησιν	ὀργισθέντες. εἶτ᾽ ἐνταῦθα μὲν ~ἵν᾽
[750]	ἔφασχ᾽ ὁ πατὴρ ὃ παρ᾽	ἐλπίδας	~εἶχε τὸ δρᾶμα γαλῆν τῆς
[1100]	Ὠρεοῦ. ~οὐκ ἀποπετήσει θᾶττον εἰς	Ἐλύμνιον;	~(Χορός) ~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι ~κράνους
[650]	ὅ τι νοεῖς αὐτοῖσι πρὸς	ἔμ᾽	ὦ φιλτάτη. ~ἴθ᾽ ὦ γυναικῶν
[600]	τρόπον πωλούμενος τὸν αὐτὸν οὐκ	ἐμάνθανεν,	~ἀλλ᾽ ἅτ᾽ ὢν ἄνευ γιγάρτων
[300]	ἅπαξ ἐς χεῖρας ἔλθῃ τὰς	ἐμάς.	ἰοῦ ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐξολεῖτέ μ᾽
[850]	τὸ δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια ~σκηνὴν	ἐμαυτοῦ	τῷ πέει καταλαμβάνω. ~(Τρυγαῖος) ~οὔπω
[1300]	~ἀλλ᾽ ὦ πρὸ τοῦ πεινῶντες	ἐμβάλλεσθε	τῶν λαγῴων· ~ὡς οὐχὶ πᾶσαν
[1300]	μὴ κενὰς παρέλκειν. ~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς	ἐμβάλλετε	~καὶ σμώχετ᾽ ἀμφοῖν τοῖν γνάθοιν·
[600]	γε> δῆτ᾽ ἐπεὶ κἀμοῦ λίθον	~ἐμβαλόντες	ἑξμέδιμνον κυψέλην ἀπώλεσαν. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα
[600]	δεινὸν αὐτός, ἐξέφλεξε τὴν πόλιν.	~ἐμβαλὼν	σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματος, ~ἐξεφύσησεν
[950]	~φέρε δὴ τὸ δαλίον τόδ᾽	ἐμβάψω	λαβών, ~σείου σὺ ταχέως· σὺ
[100]	~ὡς σὺ μετ᾽ ὀρνίθων προλιρὼν	ἐμὲ	~ἐς κόρακας βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι
[150]	μηχανοποιὲ πρόσεχε τὸν νοῦν ὡς	ἐμέ·	~ἤδη στρέφει τι πνεῦμα περὶ
[1250]	ἐπινοεῖς ὦ παιδίον, ~αὐτοῦ παρ᾽	ἐμὲ	στὰν πρότερον ἀναβαλοῦ νθαδί. ~(Παῖς)
[400]	κάτειπ᾽ ἴσως γὰρ ἂν πείσαις	ἐμέ.	~(Τρυγαῖος) ~ἡ γὰρ Σελήνη χὠ
[200]	εἶμι· καὶ γὰρ ἐξιέναι γνώμην	ἐμὴν	~μέλλει· θορυβεῖ γοῦν ἔνδον. ~(Τρυγαῖος)
[600]	ἐπ᾽ ἀλλήλοισι καὶ σεσηρότας, ~πάντ᾽	ἐμηχανῶντ᾽	ἐφ᾽ ὑμῖν τοὺς φόρους φοβούμεναι,
[150]	~ἀτὰρ ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν	ἐμοὶ	δοκῶ, ~καὶ δὴ καθορῶ τὴν
[1150]	κἀνδράσιν ῥιψάσπιδες. ~ὧν ἔτ᾽ εὐθύνας	ἐμοὶ	δώσουσιν, ἢν θεὸς θέλῃ. ~(Χορός)
[700]	~δεῦρ᾽ ὦ κόραι ~ἕπεσθον ἅμ᾽	ἐμοὶ	θᾶττον, ὡς πολλοὶ πάνυ ~ποθοῦντες
[800]	καὶ θέρμαιν᾽ ὕδωρ, ~στόρνυ τ᾽	ἐμοὶ	καὶ τῇδε κουρίδιον λέχος. ~καὶ
[950]	~καὐτός γε χερνίπτου παραδοὺς ταύτην	ἐμοί,	~καὶ τοῖς θεαταῖς ῥῖπτε τῶν
[0]	δέ γ᾽ εἴ τις οἶδ᾽	ἐμοὶ	κατειπάτω, ~πόθεν ἂν πριαίμην ῥῖνα
[1000]	σπλάγχν᾽ εἶμι καὶ θυλήματα. ~(Τρυγαῖος)	~ἐμοὶ	μελήσει ταῦτά γ᾽ ἀλλ᾽ ἥκειν
[100]	παράσχῃς καὶ τραγῳδία γένῃ. ~(Τρυγαῖος)	~ἐμοὶ	μελήσει ταῦτά γ᾽ ἀλλὰ χαίρετε.
[150]	δέ σοι τίς ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος)	ἐμοί;	μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι μὰ τὴν
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν καταθέμενοι παρ᾽	ἐμοὶ	ταῦτ᾽ εἴσιτε ~ἐπὶ δεῖπνον ὡς
[1100]	τηνικαῦτα δρῶμεν ὦ Κωμαρχίδη; ~ἐμπιεῖν	ἔμοιγ᾽	ἀρέσκει τοῦ θεοῦ δρῶντος καλῶς.
[800]	~μικροὶ δ᾽ ὁρᾶν ἄνωθεν ἦστ᾽	ἔμοιγέ	τοι ~ἀπὸ τοὐρανοῦ φαίνεσθε κακοήθεις
[1200]	~(Θωρακοπώλης) παῦσαί μ᾽ ὑβρίζων τοῖς	ἐμοῖσι	χρήμασιν. ~(Τρυγαῖος) ὡδὶ παραθέντι τρεῖς
[350]	τι κεχαρισμένον χοιρίδιον οἶσθα παρ᾽	ἐμοῦ	γε κατεδηδοκώς, ~τοῦτο μὴ φαῦλον
[1100]	ἐπειδὴ παρδακὸν τὸ χωρίον. ~κἀξ	ἐμοῦ	δ᾽ ἐνεγκάτω τις τὴν κίχλην
[750]	~πρὸς ταῦτα χρεὼν εἶναι μετ᾽	ἐμοῦ	~καὶ τοὺς ἄνδρας καὶ τοὺς
[1300]	γύναι εἰς ἀγρόν, ~χὤπως μετ᾽	ἐμοῦ	καλὴ ~καλῶς κατακείσει. ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽
[750]	~πᾶς γάρ τις ἐρεῖ νικῶντος	ἐμοῦ	~κἀπὶ τραπέζῃ καὶ ξυμποσίοις, ~φέρε
[300]	βούλομ᾽ ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς ~οὐκ	ἐμοῦ	κινοῦντος αὐτὼ τὼ σκέλει χορεύετον.
[800]	καὶ πλατὺ ~Μοῦσα θεὰ μετ᾽	ἐμοῦ	ξύμπαιζε τὴν ἑορτήν. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς
[750]	σὺ μὲν πολέμους ἀπωσαμένη μετ᾽	ἐμοῦ	~τοῦ φίλου χόρευσον, ~κλείουσα θεῶν
[100]	τὸν Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντός γ᾽	ἐμοῦ.	~(Τρυγαῖος) οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽
[1100]	τί τηνικαῦτα δρῶμεν ὦ Κωμαρχίδη;	~ἐμπιεῖν	ἔμοιγ᾽ ἀρέσκει τοῦ θεοῦ δρῶντος
[1150]	τις βωσάτω, ~(Χορός) ~ὡς ἂν	ἐμπίῃ	μεθ᾽ ἡμῶν, ~εὖ ποιοῦντος κὠφελοῦντος
[1000]	~καὶ τὴν ἀγορὰν ἡμῖν ἀγαθῶν	~ἐμπλησθῆναι,	μεγάλων σκορόδων, ~σικύων πρῴων, μήλων,
[300]	κεκραγὼς ὥσπερ ἡνίκ᾽ ἐνθάδ᾽ ἦν,	~ἐμποδὼν	ἡμῖν γένηται τὴν θεὸν μὴ
[450]	τοὔργον; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Λάμαχ᾽ ἀδικεῖς	ἐμποδὼν	καθήμενος. ~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς
[400]	δορυξὸς ἢ κάπηλος ἀσπίδων, ~ἵν᾽	ἐμπολᾷ	βέλτιον, ἐπιθυμεῖ μαχῶν ~ληφθεὶς ὑπὸ
[550]	Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽ ἐς τὰ χωρία,	~ἐμπολήσαντές	τι χρηστὸν εἰς ἀγρὸν ταρίχιον.
[1200]	κολλύβου, ~νυνὶ δὲ πεντήκοντα δραχμῶν	ἐμπολῶ·	~ὁδὶ δὲ τριδράχμους τοὺς κάδους
[1100]	~κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου ~τήν τε φηγὸν	ἐμπυρεύων,	~χἄμα τὴν Θρᾷτταν κυνῶν ~τῆς
[1200]	καὐτό σοι γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽	ἐν	ἀγρῷ τοῖς οἰκέταισιν ἱστάναι. ~(Κρανοποιός)
[200]	τῇ θυείᾳ χρήσεται; ~(Ἑρμῆς) ~τρίβειν	ἐν	αὐτῇ τὰς πόλεις βουλεύεται. ~ἀλλ᾽
[800]	οὗτοι βαδίζουσ᾽ ἀστέρων, ~ἰπνοὺς ἔχοντες,	ἐν	δὲ τοῖς ἰπνοῖσι πῦρ. ~ἀλλ᾽
[600]	ἀνδρῶν τὰς κράδας κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος)	~ἐν	δίκῃ μὲν οὖν, ἐπεί τοι
[150]	οἰκίαν τὴν τοῦ Διός. ~τίς	ἐν	Διὸς θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε; ~(Ἑρμῆς)
[400]	ἀσπίδα. ~(Χορός) ~μὰ Δί᾽ ἀλλ᾽	ἐν	εἰρήνῃ διαγαγεῖν τὸν βίον, ~ἔχονθ᾽
[450]	~(Χορός) ὡς κακόνοι τινές εἰσιν	ἐν	ἡμῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμεῖς μὲν γοῦν
[1150]	ἠδίκησαν, ~ὄντες οἴκοι μὲν λέοντες	~ἐν	μάχῃ δ᾽ ἀλώπεκες. ~(Τρυγαῖος) ἰοὺ
[1100]	ἁρπάσομαι σφῷν αὐτά· κεῖται δ᾽	ἐν	μέσῳ. ~(Τρυγαῖος) ὦ παῖε τὸν
[900]	καὶ δή. ~(Χορός) ~ἐπείγετέ νυν	ἐν	ὅσῳ ~σοβαρὰ θεόθεν κατέχει ~πολέμου
[100]	τίς σε δέξεται φορούμενον; ~(Τρυγαῖος)	ἐν	Πειραιεῖ δήπου στὶ Κανθάρου λιμήν.
[150]	τί δρᾷς, οὗτος ὁ χέζων	~ἐν	Πειραιεῖ παρὰ ταῖς πόρναις; ~ἀπολεῖς
[250]	μέγας. ~ἀλλ᾽ εἴ τις ὑμῶν	ἐν	Σαμοθρᾴκῃ τυγχάνει ~μεμυημένος, νῦν ἐστιν
[650]	πρὸ τοῦ μὲν οὖν ~ἐψηλαφῶμεν	ἐν	σκότῳ τὰ πράγματα, ~νυνὶ δ᾽
[400]	~ἐς φῶς ἀνελθεῖν ὦ πότνι᾽	ἐν	ταῖσιν μάχαις ~(Χορός) πάσχοι γε
[1000]	Μηδείας, ~ὀλόμαν ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς	ἐν	τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽ ἀνθρώπους
[700]	~χἄτερα πόσ᾽ ἄττ᾽ οἴει γεγενῆσθ᾽	ἐν	τῇ πόλει; ~ὥστ᾽ οὐδέποτ᾽ ὦ
[650]	πόλει κίστην πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς	ἐν	τἠκκλησίᾳ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽ ἀλλὰ
[900]	~(Χορός) ~ἐπίτηδές γ᾽ ἵν᾽ ὅταν>	ἐν	τἠκκλησίᾳ ~ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ
[700]	λάμβανε ~γυναῖκα σαυτῷ τήνδε· κᾆτ᾽	ἐν	τοῖς ἀγροῖς ~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ
[850]	πιβὰς ~ἔσωσα τοὺς Ἕλληνας, ὥστ᾽	~ἐν	τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς ~ἅπαντας ὄντας
[700]	ἐπῄνει πρὸς τὸ θέατρον παραβὰς	ἐν	τοῖς ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽ οὖν
[650]	νοῦς γὰρ ἡμῶν ἦν τότ᾽	ἐν	τοῖς σκύτεσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν
[100]	ἐς θεοὺς ὦ παππία; ~(Τρυγαῖος)	~ἐν	τοῖσιν Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη ~μόνος
[350]	κατεδηδοκώς, ~τοῦτο μὴ φαῦλον νόμιζ᾽	ἐν	τῷδε τῷ νῦν> πράγματι. ~(Τρυγαῖος)
[100]	εὖ πράξας ἔλθω πάλιν, ἕξετ᾽	ἐν	ὥρᾳ ~κολλύραν μεγάλην καὶ κόνδυλον
[200]	παρασκευάζεται; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ οἶδα πλὴν	ἕν,	ὅτι θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ τὸ
[1150]	ἔνεγκ᾽ ὦ παῖ τρἴ ἡμῖν,	ἓν	δὲ δοῦναι τῷ πατρί· ~μυρρίνας
[300]	γε, παύει δ᾽ οὐδέπω. ~(Χορός)	ἓν	μὲν οὖν τουτί μ᾽ ἔασον
[1000]	δῆλός ἐσθ᾽ οὗτός γ᾽ ὅτι	~ἐναντιώσεταί	τι ταῖς διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος) οὔκ,
[1200]	μοι τοῦτόν γε τῆς ἰσωνίας·	~ἐναποπατεῖν	γάρ ἐστ᾽ ἐπιτήδειος πάνυ ~(Θωρακοπώλης)
[800]	~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς	ἐνδιαεριαυερινηχέτους	τινάς. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν ἄρ᾽
[600]	~(Χορός) ~νὴ Δί᾽ ὦ μέλ᾽	ἐνδίκως	γε> δῆτ᾽ ἐπεὶ κἀμοῦ λίθον
[300]	τῷ πράγματι ~τὸν Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽	ἔνδοθεν	κεκραγότες; ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες τοιούτου
[100]	αἰτίζητ᾽ ἄρτον πάππαν με καλοῦσαι,	~ἔνδον	δ᾽ ἀργυρίου μηδὲ ψακὰς ᾖ
[1150]	~ἦν δὲ καὶ πυός τις	ἔνδον	καὶ λαγῷα τέτταρα, ~εἴ τι
[1150]	γαλῆ τῆς ἑσπέρας· ~ἐψόφει γοῦν	ἔνδον	οὐκ οἶδ᾽ ἅττα κἀκυδοιδόπα· ~ὧν
[200]	γνώμην ἐμὴν ~μέλλει· θορυβεῖ γοῦν	ἔνδον.	~(Τρυγαῖος) οἴμοι δείλαιος. ~φέρ᾽ αὐτὸν
[200]	οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὁ (Πόλεμος) αὐτὴν	ἐνέβαλ᾽	εἰς ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς
[200]	μεγάλα καὶ δριμέα ~τοῖσι Μεγαρεῦσιν	ἐνέβαλεν	τὰ κλαύματα. ~(Πόλεμος) ἰὼ Σικελία
[250]	ὦ δέσποτα. ~μῶν τῶν σκορόδων	ἐνέβαλες	ἐς τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις
[700]	~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ Λάκωνες	ἐνέβαλον.	~(Ἑρμῆς) τί παθών; ~(Τρυγαῖος) ὅ
[1150]	οὐκ οἶδ᾽ ἅττα κἀκυδοιδόπα· ~ὧν	ἔνεγκ᾽	ὦ παῖ τρἴ ἡμῖν, ἓν
[1100]	τὸ χωρίον. ~κἀξ ἐμοῦ δ᾽	ἐνεγκάτω	τις τὴν κίχλην καὶ τὼ
[1200]	ἀποκαθαίρω τὴν τράπεζαν τουτῳί. ~(Λοφοποιός)	~ἔνεγκε	τοίνυν εἰσιὼν τὰς ἰσχάδας· ~κρεῖττον
[650]	ἐπικαλεῖς; μανθάνω. ~ἀκούσαθ᾽ ὑμεῖς ὧν	ἕνεκα	μομφὴν ἔχει. ~ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη
[0]	τὸν Δἴ ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας ~ὅλην	ἐνέκαψε	περικυλίσας τοῖν ποδοῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς
[1000]	τόλμῃ; ~(Τρυγαῖος) ~ἡ σχίζα γοῦν	ἐνημμένη	τὸν Στιλβίδην πιέζει, ~καὶ τὴν
[1200]	δαὶ δεκάμνῳ τῷδε θώρηκος κύτει	~ἐνημμένῳ	κάλλιστα χρήσομαι τάλας; ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος
[1250]	μεμνημένος ἀσπίδος ἡμῖν; ~(Παῖς) Λαμάχου>	ἔνθα	δ᾽ ἅμ᾽ οἰμωγή τε καὶ
[700]	~(Τρυγαῖος) πόθεν οὖν ὁ τλήμων	ἐνθάδ᾽	ἕξει σιτία; ~(Ἑρμῆς) τὴν τοῦ
[300]	παφλάζων καὶ κεκραγὼς ὥσπερ ἡνίκ᾽	ἐνθάδ᾽	ἦν, ~ἐμποδὼν ἡμῖν γένηται τὴν
[700]	οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ	ἐνθάδ᾽	ὦ τᾶν ἔστι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ
[800]	ὁ Χῖος, ὅσπερ ἐποίησεν πάλαι	~ἐνθάδε	τὸν ἀοῖόν ποθ᾽ ὡς δ᾽
[650]	~ὅστις κακόνους αὐτῇ μάλιστ᾽ ἦν	ἐνθάδε,	~χὤστις φίλος κἄσπευδεν εἶναι μὴ
[600]	τούς τ᾽ ἐκεῖ τούς τ᾽	ἐνθάδε.	~ὡς δ᾽ ἅπαξ τὸ πρῶτον
[50]	~πεύσεσθ᾽ ἔφασκε γὰρ πρὸς αὑτὸν	ἐνθαδί·	~πῶς ἄν ποτ᾽ ἀφικοίμην ἂν
[1200]	κοῖλον ἐγχέας ~ἔπειτ᾽ ἄνωθεν ῥάβδον	ἐνθεὶς	ὑπόμακρον, ~γενήσεταί σοι τῶν κατακτῶν
[600]	γεωργοῖς ἦν κακά· ~αἱ γὰρ	ἐνθένδ᾽	αὖ τριήρεις ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν αἰτίων
[150]	ἐπιχεῖς; ὡς ἤν τι πεσὼν	~ἐνθένδε	πάθω, τοὐμοῦ θανάτου ~πέντε τάλανθ᾽
[950]	εἰσι κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος) τούτους ἀγαθοὺς	ἐνόμισας;	~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ, οἵτινες ~ἡμῶν
[0]	φησιν ἐπιθυμεῖν. ~(Οἰκέτης Β) ἰδού.	~ἑνὸς	μὲν ὦνδρες ἀπολελύσθαι μοι δοκῶ·
[200]	~(Τρυγαῖος) πῶς οὖν σὺ δῆτ᾽	ἐνταῦθα	κατελείφθης μόνος; ~(Ἑρμῆς) ~τὰ λοιπὰ
[200]	οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν ὀργισθέντες. εἶτ᾽	ἐνταῦθα	μὲν ~ἵν᾽ ἦσαν αὐτοὶ τὸν
[850]	~διὰ ταῦτα καὶ κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽	ἐνταυθοῖ	γὰρ οὖν> ~πρὸ τοῦ πολέμου
[100]	~ἐκεῖνο τήρει, μὴ σφαλεὶς καταρρυῇς	~ἐντεῦθεν,	εἶτα χωλὸς ὢν Εὐριπίδῃ ~λόγον
[400]	ἀεὶ τῶν χρυσίδων. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμέτερον	ἐντεῦθεν	ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ ταῖς ἄμαις
[500]	~καὶ τοῖς Ἀθηναίοισι παύσασθαι λέγω	~ἐντεῦθεν	ἐχομένοις ὅθεν νῦν ἕλκετε· ~οὐδὲν
[800]	~ἀπὸ τοὐρανοῦ φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ,	~ἐντευθενὶ	δὲ πολύ τι κακοηθέστεροι. ~(Οἰκέτης)
[1200]	μὲν μόλυβδον, ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον,	~ἐντευθενὶ	δὲ σπαρτίοις ἠρτημένην ~πλάστιγγα πρόσθες,
[900]	~(Οἰκέτης) ἄγε δὴ τί νῷν	ἐντευθενὶ	ποιητέον; ~(Τρυγαῖος) τί δ᾽ ἄλλο
[1250]	τις ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ	~ἔντος	ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων. ~(Τρυγαῖος)
[1300]	οὐχὶ πᾶσαν ἡμέραν ~πλακοῦσιν ἔστιν	ἐντυχεῖν	πλανωμένοις ἐρήμοις. ~πρὸς ταῦτα βρύκετ᾽
[450]	~(Χορός) μὴ μή. ~(Τρυγαῖος) μηδ᾽	Ἐνυαλίῳ	γε; ~(Χορός) μή. ~(Τρυγαῖος) ~ὑπότεινε
[1150]	τῷ πατρί· ~μυρρίνας τ᾽ αἴτησον	ἐξ	Αἰσχινάδου τῶν καρπίμων· ~χἄμα τῆς
[1300]	πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι πάλιν	ἐξ	ἀρχῆς, ~λῆξαί τ᾽ αἴθωνα σίδηρον.
[750]	θαλίας μακάρων· σοὶ γὰρ τάδ᾽	ἐξ	ἀρχῆς μέλει. ~ἢν δέ σε
[950]	δ᾽ ἡμᾶς τοὺς Ἕλληνας ~πάλιν	ἐξ	ἀρχῆς ~φιλίας χυλῷ καὶ συγγνώμῃ
[1150]	τοὺς ἀγροίκους δρῶσι, τοὺς δ᾽	ἐξ	ἄστεως ~ἧττον, οἱ θεοῖσιν οὗτοι
[0]	~(Οἰκέτης Α) δὸς μᾶζαν ἑτέραν,	ἐξ	ὀνίδων πεπλασμένην. ~(Οἰκέτης Β) ἰδοὺ
[1100]	~ἤκουσας; ὁ κόραξ οἷος ἦλθ᾽	ἐξ	Ὠρεοῦ. ~οὐκ ἀποπετήσει θᾶττον εἰς
[300]	καὶ νῦν ἔστιν αὐτὴν ὅστις	ἐξαιρήσεται,	~ἢν ἅπαξ ἐς χεῖρας ἔλθῃ
[400]	ἄναξ ~ἐκ τῶν ὀλεκράνων ἀκίδας	ἐξαιρούμενον.	~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν
[1150]	δ᾽ ἄνω τε καὶ κάτω	~ἐξαλείφοντες	δὶς ἢ τρίς. αὔριον δ᾽
[1050]	μὴ νύμφαι γε θεαὶ Βάκιν	ἐξαπάτασκον,	~μηδὲ Βάκις θνητούς, μηδ᾽ αὖ
[1050]	μή πώς σε δόλῳ φρένας	ἐξαπατήσας	~ἰκτῖνος μάρψῃ. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μέντοι
[200]	πέρι, ~ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς εὐθύς·	ἐξαπατώμεθα	~νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ Δί᾽
[1100]	τουτονὶ τῶν κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς	ἐξαπατῶν,	ἐκβολβιῶ. ~οὐ καταβαλεῖς τὰ κῴδι᾽
[0]	~οὐ μὰ τὸν Δἴ ἀλλ᾽	ἐξαρπάσας	~ὅλην ἐνέκαψε περικυλίσας τοῖν ποδοῖν.
[700]	πόθεν οὖν ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽	ἕξει	σιτία; ~(Ἑρμῆς) τὴν τοῦ Γανυμήδους
[400]	Ἑρμῇ πανταχοῦ. ~χἄτερ᾽ ἔτι πόλλ᾽	ἕξεις	ἀγαθά. πρῶτον δέ σοι ~δῶρον
[600]	τοι τὴν κορώνεών γέ μου	~ἐξέκοψαν,	ἣν ἐγὼ φύτευσα κἀξεθρεψάμην. ~(Χορός)
[300]	καὶ κακῶν φοινικικῶν· ~ἡμέρα γὰρ	ἐξέλαμψεν	ἥδε μισολάμαχος. ~πρὸς τάδ᾽ ἡμῖν,
[1300]	~ὀρχησαμένους καὶ σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον	ἐξελάσαντας,	~(Χορός) ~κἀπευξαμένους τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι
[1100]	μεῖξον αὐτοῖς, τῶν τε σύκων	ἔξελε,	~τόν τε Μανῆν ἡ Σύρα
[650]	τοῦ πατρός. ~εἰ γάρ ποτ᾽	ἐξέλθοι	στρατιώτης, εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων
[500]	~(Τρυγαῖος) ~οἵ τοι γεωργοὶ τοὔργον	ἐξέλκουσι	κἄλλος οὐδείς. ~(Χορός) ἄγε νυν
[500]	δικάζετε. ~ἀλλ᾽ εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽	ἐξελκύσαι,	~πρὸς τὴν θάλατταν ὀλίγον ὑποχωρήσατε.
[250]	~ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε καὶ μαχῶν	~ἐξελκύσαι	τὴν πᾶσιν Εἰρήνην φίλην, ~πρὶν
[1000]	εἴσω φέρων ~θύσας τὰ μηρἴ	ἐξελὼν	δεῦρ᾽ ἔκφερε, ~χοὔτω τὸ πρόβατον
[600]	πλουσίους, ἡ δ᾽ Ἑλλὰς ἂν	~ἐξερημωθεῖσ᾽	ἂν ὑμᾶς ἔλαθε. ταῦτα δ᾽
[1300]	ᾄδεις; ~(Παῖς) Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽	ἐξεσάωσα-	~(Τρυγαῖος) ~κατῄσχυνας δὲ τοκῆας. ~ἀλλ᾽
[850]	~(Τρυγαῖος) ~ἔπειτ᾽ ἀγῶνά γ᾽ εὐθὺς	ἐξέσται	ποιεῖν ~ταύτην ἔχουσιν αὔριον καλὸν
[300]	βοᾶτε καὶ γελᾶτ᾽ ἤδη ~γὰρ	ἐξέσται	τόθ᾽ ὑμῖν ~πλεῖν μένειν βινεῖν
[100]	ἐγὼ εὖ πράξας ἔλθω πάλιν,	ἕξετ᾽	ἐν ὥρᾳ ~κολλύραν μεγάλην καὶ
[600]	~πρὶν παθεῖν τι δεινὸν αὐτός,	ἐξέφλεξε	τὴν πόλιν. ~ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν
[600]	~ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματος,	~ἐξεφύσησεν	τοσοῦτον πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ
[1250]	οἶμαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~πύργων δ᾽	ἐξεχέοντο,	βοὴ δ᾽ ἄσβεστος ὀρώρει. ~(Τρυγαῖος)
[700]	κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες, ~οὓς	ἐξῆγον	κλάοντας ἀεί, καὶ τούτους οὕνεκα
[1200]	χρήσομαι, ~ἣν ἐπριάμην δραχμῶν ποθ᾽	ἑξήκοντ᾽	ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον ἐς τουτὶ
[700]	μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους	~ἐξήλασ᾽	ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους
[700]	ὅ τι; ~ὼρακιάσας· οὐ γὰρ	ἐξηνέσχετο	~ἰδὼν πίθον καταγνύμενον οἴνου πλέων.
[100]	~(Τρυγαῖος) ~ἐν τοῖσιν Αἰσώπου λόγοις	ἐξηυρέθη	~μόνος πετεινῶν ἐς θεοὺς ἀφιγμένος.
[200]	βουλεύεται. ~ἀλλ᾽ εἶμι· καὶ γὰρ	ἐξιέναι	γνώμην ἐμὴν ~μέλλει· θορυβεῖ γοῦν
[1150]	οὐκ ἐώνητ᾽ οὐ γὰρ ᾔδειν	ἐξιών·	~εἶτα προστὰς πρὸς τὸν ἀνδριάντα
[600]	δῆτ᾽ ἐπεὶ κἀμοῦ λίθον ~ἐμβαλόντες	ἑξμέδιμνον	κυψέλην ἀπώλεσαν. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα δ᾽
[300]	τὰς ἐμάς. ἰοῦ ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος)	~ἐξολεῖτέ	μ᾽ ὦνδρες, εἰ μὴ τῆς
[100]	ὑγρὸν πόντιον πέσῃ βάθος; ~πῶς	ἐξολισθεῖν	πτηνὸς ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐπίτηδες
[350]	ποιήσεις οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας,	ἐξόλωλας.	~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς)
[400]	εἰκότως ~βούλοιντ᾽ ἂν ἡμᾶς πάντας	ἐξολωλέναι,	~ἵνα τὰς τελετὰς λάβοιεν αὐτοὶ
[450]	τοῦ γε λιμοῦ νὴ Δἴ	ἐξολωλότες.	~(Τρυγαῖος) ~οὐδὲν ποιοῦμεν ὦνδρες· ἀλλ
[1050]	~ἢ διακαυνιάσαι πότεροι κλαυσούμεθα μεῖζον,	~ἐξὸν	σπεισαμένοις κοινῇ τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν;
[1300]	~εὐφημεῖν χρὴ καὶ τὴν νύμφην	ἔξω	τινὰ δεῦρο κομίζειν ~δᾷδάς τε
[200]	~χυτρίδια καὶ σανίδια κἀμφορείδια. ~(Τρυγαῖος)	ἐξῳκίσαντο	δ᾽ οἱ θεοὶ τίνος οὕνεκα;
[150]	θεῶν· ~φροῦδοι γὰρ ἐχθές εἰσιν	ἐξῳκισμένοι.	~(Τρυγαῖος) ποῖ γῆς; ~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ
[1050]	αὖ νύμφαι Βάκιν αὐτὸν ~(Τρυγαῖος)	ἐξώλης	ἀπόλοι᾽ εἰ μὴ παύσαιο βακίζων.
[550]	γὰρ σφῦρα λαμπρὸν ἦν ἄρ᾽	ἐξωπλισμένη,	~αἵ τε θρίνακες διαστίλβουσι πρὸς
[800]	θεὰ μετ᾽ ἐμοῦ ξύμπαιζε τὴν	ἑορτήν.	~(Τρυγαῖος) ~ὡς χαλεπὸν ἐλθεῖν ἦν
[600]	αἱ πόλεις ὧν ἤρχετε ~ἠγριωμένους	ἐπ᾽	ἀλλήλοισι καὶ σεσηρότας, ~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽
[900]	κέλης κέλητα παρακελητιεῖ, ~ἅρματα δ᾽	ἐπ᾽	ἀλλήλοισιν ἀνατετραμμένα ~φυσῶντα καὶ πνέοντα
[1250]	δ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν	ἐπ᾽	ἀλλήλοισιν ἰόντες, ~σύν ῥ᾽ ἔβαλον
[650]	θεωμένους· ~ὀργὴν γὰρ αὐτοῖς ὧν	ἔπαθε	πολλὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος) ἡ δ᾽
[700]	~ὦ κακόδαιμον τί τὸ δέρμ᾽	ἔπαθες;	μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι ~ἐς
[800]	πυθόμην τινός. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽	ἔπαθες;	~(Τρυγαῖος) ἤλγουν τὼ σκέλει μακρὰν
[1000]	~(Χορός) ~τίς οὖν ἂν οὐκ	ἐπαινέσειεν	~ἄνδρα τοιοῦτον, ὅστις ~πόλλ᾽ ἀνατλὰς
[850]	στίν. ~(Οἰκέτης) ἣν ἡμεῖς ποτε	~ἐπαίομεν	Βραυρωνάδ᾽ ὑποπεπωκότες; ~(Τρυγαῖος) σάφ᾽ ἴσθι,
[1050]	κατὰ μῆρ᾽ ἐκάη καὶ σπλάγχν᾽	ἐπάσαντο,	~ἔσπενδον δεπάεσσιν· ἐγὼ δ᾽ ὁδὸν
[550]	γὰρ ἡμᾶς ὠφέλεις. ~πολλὰ γὰρ	ἐπάσχομεν	πρίν ποτ᾽ ἐπὶ σοῦ γλυκέα
[650]	ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην	ἐπεγράψατο.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ αὐτῷ χρησόμεθ᾽
[600]	ὦ μέλ᾽ ἐνδίκως γε> δῆτ᾽	ἐπεὶ	κἀμοῦ λίθον ~ἐμβαλόντες ἑξμέδιμνον κυψέλην
[1050]	εἵλοντο καὶ ἱδρύσανθ᾽ ἱερείῳ. ~αὐτὰρ	ἐπεὶ	κατὰ μῆρ᾽ ἐκάη καὶ σπλάγχν᾽
[1250]	κρέα, καὐχένας ἵππων ~ἔκλυον ἱδρώοντας,	ἐπεὶ	πολέμου ἐκόρεσθεν. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν; ἐκόρεσθεν
[400]	σ᾽ ἐλέησον αὐτῶν τὴν ὄπα,	~ἐπεί	σε καὶ τιμῶσι μᾶλλον ἢ
[600]	~(Τρυγαῖος) ~ἐν δίκῃ μὲν οὖν,	ἐπεί	τοι τὴν κορώνεών γέ μου
[1250]	ὦ δορυξέ. ~(Τρυγαῖος) ~μηδαμῶς γ᾽	ἐπεὶ	~τούτῳ γ᾽ ἐγὼ τὰ δόρατα
[900]	βωμὸς θύρασι καὶ δή. ~(Χορός)	~ἐπείγετέ	νυν ἐν ὅσῳ ~σοβαρὰ θεόθεν
[1050]	πονηρότατον βδεῖ, ~χἠ κώδων” ἀκαλανθὶς	ἐπειγομένη	τυφλὰ τίκτει, ~τουτάκις οὔπω χρῆν
[900]	ἅπασιν ἀνθρώποις ~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις	ἐπειδὰν	ἐκπίῃς οἴνου νέου λεπαστήν. ~(Χορός)
[850]	τάδε πράττει. ~(Τρυγαῖος) ~τί δῆτ᾽	ἐπειδὰν	νυμφίον μ᾽ ὁρᾶτε λαμπρὸν ὄντα;
[600]	γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει. ~(Ἑρμῆς) ~κᾆτ᾽	ἐπειδὴ	γνωσαν ὑμᾶς αἱ πόλεις ὧν
[1100]	πάντως οἰναρίζειν τήμερον ~οὐδὲ τυντλάζειν,	ἐπειδὴ	παρδακὸν τὸ χωρίον. ~κἀξ ἐμοῦ
[750]	νοῦν οὐχὶ παλαίστρας περινοστῶν ~παῖδας	ἐπείρων,	ἀλλ᾽ ἀράμενος τὴν σκευὴν εὐθὺς
[850]	τῇ βουλῇ ποτ᾽ ἦν. ~(Τρυγαῖος)	~ἔπειτ᾽	ἀγῶνά γ᾽ εὐθὺς ἐξέσται ποιεῖν
[1200]	ἐς τουτὶ τὸ κοῖλον ἐγχέας	~ἔπειτ᾽	ἄνωθεν ῥάβδον ἐνθεὶς ὑπόμακρον, ~γενήσεταί
[1200]	τρύπημα κλέπτων τῆς νεώς. ~(Θωρακοπώλης)	ἔπειτ᾽	ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ καθήμενος; ~(Τρυγαῖος)
[1150]	οὐδὲν ὄφελός ἐστ᾽ αὐτῆς ἔτι.	~ἔπειτ᾽	ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους καὶ τὰς
[50]	ἀφικοίμην ἂν εὐθὺ τοῦ Διός;	~ἔπειτα	λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος, ~πρὸς ταῦτ᾽
[500]	~(Χορός) ~μή νυν ἀνῶμεν ἀλλ᾽	ἐπεντείνωμεν	~ἀνδρικώτερον. ~(Ἑρμῆς) ~ἤδη στὶ τοῦτ᾽
[700]	θεόν. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ κόραι	~ἕπεσθον	ἅμ᾽ ἐμοὶ θᾶττον, ὡς πολλοὶ
[750]	τέχνην μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας	~ἔπεσιν	μεγάλοις καὶ διανοίαις καὶ σκώμμασιν
[200]	κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς ~ὅσους ἄνωθεν	ἐπεφόρησε	τῶν λίθων, ~ἵνα μὴ λάβητε
[750]	ὀργήν τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις	ἐπεχείρει,	~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς δεινὰς κἀπειλὰς
[1100]	σὺ κἀλαζὼν ἀνήρ. ~παἶ αὐτὸν	ἐπέχων	τῷ ξύλῳ τὸν ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης)
[700]	ῥαβδούχους, εἴ τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν	ἐπῄνει	πρὸς τὸ θέατρον παραβὰς ἐν
[850]	~ταύτην ἔχουσιν αὔριον καλὸν πάνυ,	~ἐπὶ	γῆς παλαίειν, τετραποδηδὸν ἑστάναι, ~πλαγίαν
[1150]	ἰοὺ ἰού. ~ὅσον τὸ χρῆμ᾽	ἐπὶ	δεῖπνον ἦλθ᾽ ἐς τοὺς γάμους.
[1200]	καταθέμενοι παρ᾽ ἐμοὶ ταῦτ᾽ εἴσιτε	~ἐπὶ	δεῖπνον ὡς τάχιστα· καὶ γὰρ
[1200]	κλέπτων τῆς νεώς. ~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽	ἐπὶ	δεκάμνῳ χεσεῖ καθήμενος; ~(Τρυγαῖος) ~ἔγωγε
[650]	καὶ σαπρὸς ~κέρδους ἕκατι κἂν	ἐπὶ	ῥιπὸς πλέοι. ~(Ἑρμῆς) τί δαί;
[550]	~πολλὰ γὰρ ἐπάσχομεν πρίν ποτ᾽	ἐπὶ	σοῦ γλυκέα κἀδάπανα καὶ φίλα.
[1000]	τὼ μηρὼ λαβών. ~ἐγὼ δ᾽	ἐπὶ	σπλάγχν᾽ εἶμι καὶ θυλήματα. ~(Τρυγαῖος)
[50]	αἴρεται ~ἱππηδὸν ἐς τὸν ἀέρ᾽	ἐπὶ	τοῦ κανθάρου. ~(Τρυγαῖος) ~ἥσυχος ἥσυχος,
[450]	ξυλλάβοι, ~ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος	~ἐπὶ	τοῦ τροχοῦ γ᾽ ἕλκοιτο μαστιγούμενος.
[700]	ἀφησόμεσθά σου. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν	ἐπὶ	τούτοις τὴν Ὀπώραν λάμβανε ~γυναῖκα
[1000]	ταχέως ~τά τε πρόσφορα πάντ᾽	ἐπὶ	τούτοις. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ σοι
[1050]	τοῦ λοιποῦ ν᾽ πρυτανείῳ, ~οὐδ᾽	ἐπὶ	τῷ πραχθέντι ποιήσεις ὕστερον οὐδέν.
[400]	μέγα, ~ὃ τοῖς θεοῖς ἅπασιν	ἐπιβουλεύεται.	~(Ἑρμῆς) ἴθι δὴ κάτειπ᾽ ἴσως
[400]	Σελήνη χὠ πανοῦργος Ἥλιος ~ὑμῖν	ἐπιβουλεύοντε	πολὺν ἤδη χρόνον ~τοῖς βαρβάροισι
[950]	χέρνιβα ~περίιθι τὸν βωμὸν ταχέως	ἐπιδέξια.	~(Οἰκέτης) ἰδού· λεγοις ἂν ἄλλο·
[1050]	ἐστιν ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου ἔραται	ἐπιδημίου	ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο δὴ μή
[300]	ἤδη λήγομεν τὸ δεξιόν. ~(Τρυγαῖος)	~ἐπιδίδωμι	τοῦτό γ᾽ ὑμῖν ὥστε μὴ
[400]	κάπηλος ἀσπίδων, ~ἵν᾽ ἐμπολᾷ βέλτιον,	ἐπιθυμεῖ	μαχῶν ~ληφθεὶς ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι
[0]	παιδὸς ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης γάρ φησιν	ἐπιθυμεῖν.	~(Οἰκέτης Β) ἰδού. ~ἑνὸς μὲν
[500]	δρᾶτε πλὴν δικάζετε. ~ἀλλ᾽ εἴπερ	ἐπιθυμεῖτε	τήνδ᾽ ἐξελκύσαι, ~πρὸς τὴν θάλατταν
[400]	ἀκίδας ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις	ἐπιθυμῶν	ταξιαρχεῖν σοὶ φθονεῖ ~ἐς φῶς
[650]	γυναικῶν μισοπορπακιστάτη. ~εἶεν, ἀκούω. ταῦτ᾽	ἐπικαλεῖς;	μανθάνω. ~ἀκούσαθ᾽ ὑμεῖς ὧν ἕνεκα
[100]	πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς πρωκτοὺς	ἐπικλῄειν.	~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως
[1250]	ἤδη ξέρχεται ~οὐρησόμενα τὰ τῶν	ἐπικλήτων	δεῦρ᾽ ἵνα ~ἅττ᾽ ᾄσεται προαναβάληταί
[1250]	~ἀλλ᾽ ὅ τι περ ᾄδειν	ἐπινοεῖς	ὦ παιδίον, ~αὐτοῦ παρ᾽ ἐμὲ
[700]	~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ γε κυκεῶν᾽	ἐπιπίοις	βληχωνίαν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τήνδε
[1000]	ἐχρῆν. ~(Οἰκέτης) ~ἰδοὺ πάρειμι. μῶν	ἐπισχεῖν	σοι δοκῶ; ~(Τρυγαῖος) ~ὄπτα καλῶς
[350]	ὡς ἀπολούμενος. ~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν	ἐπιτέτριψαί	γε. ~(Τρυγαῖος) κᾆτα τῷ τρόπῳ
[200]	~(Πόλεμος) ~ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽ ὡς	ἐπιτετρίψεσθ᾽	αὐτίκα ~ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα. ~(Τρυγαῖος) ~βαβαὶ
[1250]	αὐτὰ τοῖς Αἰγυπτίοις· ~ἔστιν γὰρ	ἐπιτήδεια	συρμαίαν μετρεῖν. ~(Δορυξός) οἴμ᾽ ὦ
[1200]	τῆς ἰσωνίας· ~ἐναποπατεῖν γάρ ἐστ᾽	ἐπιτήδειος	πάνυ ~(Θωρακοπώλης) παῦσαί μ᾽ ὑβρίζων
[900]	ἔστ᾽ Ἰωνικὸν ~τὸ ῥῆμ᾽ ~(Χορός)	~ἐπίτηδές	γ᾽ ἵν᾽ ὅταν> ἐν τἠκκλησίᾳ
[100]	ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν δυνήσεται; ~(Τρυγαῖος)	~ἐπίτηδες	εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι· ~τὸ
[700]	~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους	ἐπίτηδες,	~οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ
[650]	ἀλλὰ νῦν ~ἀπορῶν ὁ δῆμος	ἐπιτρόπου	καὶ γυμνὸς ὢν ~τοῦτον τέως
[1150]	ὄφελός ἐστ᾽ αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽	ἐπιφόρει	τοὺς ἀμύλους καὶ τὰς κίχλας
[1000]	τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽ ἀνθρώπους	ἐπιχαίρειν.	~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽ ὦ πολυτίμητ᾽ εὐχομένοις
[150]	~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον ἄνω ~καὶ μύρον	ἐπιχεῖς;	ὡς ἤν τι πεσὼν ~ἐνθένδε
[250]	πόλις τάλαινα διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος) φέρ᾽	ἐπιχέω	καὶ τὸ μέλι τουτὶ τἀττικόν.
[1100]	ἤδη σπαρμένα, ~τὸν θεὸν δ᾽	ἐπιψακάζειν,	καὶ τιν᾽ εἰπεῖν γείτονα, ~εἰπέ
[700]	καὶ φόρτον καὶ βωμολοχεύματ᾽ ἀγεννῆ	~ἐποίησε	τέχνην μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας
[800]	~(Τρυγαῖος) ~Ἴων ὁ Χῖος, ὅσπερ	ἐποίησεν	πάλαι ~ἐνθάδε τὸν ἀοῖόν ποθ᾽
[500]	πότνια βοτρυόδωρε τί προσείπω σ᾽	ἔπος;	~πόθεν ἂν λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον
[1200]	τῇ σάλπιγγι τῇδε χρήσομαι, ~ἣν	ἐπριάμην	δραχμῶν ποθ᾽ ἑξήκοντ᾽ ἐγώ; ~(Τρυγαῖος)
[1200]	ποιήσας· ὡς πρὸ τοῦ ~οὐδεὶς	ἐπρίατ᾽	ἂν δρέπανον οὐδὲ κολλύβου, ~νυνὶ
[500]	~αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέους μελῶν, κιχλῶν,	~ἐπυλλίων	Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα σὺ ~ταύτης
[100]	~κολλύραν μεγάλην καὶ κόνδυλον ὄψον	ἐρ᾽	αὐτῇ. ~(Παιδίον) ~καὶ τίς πόρος
[950]	ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν ~γενναιοπρεπῶς τοῖσιν	ἐρασταῖς	~ἡμῖν, οἵ σου τρυχόμεθ᾽ ἤδη
[150]	ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽	ἐραστὴς	πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς) ἥκεις δὲ κατὰ
[1050]	ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου	ἔραται	ἐπιδημίου ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο δὴ
[550]	σαπρᾶς. ~ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς	ἔργον	εἰς ἀγρὸν παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ
[1300]	γὰρ ὦ πόνηροι ~λευκῶν ὀδόντων	ἔργον	ἐστ᾽ ἢν μή τι καὶ
[1300]	πατρός. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμῶν τὸ λοιπὸν	ἔργον	ἤδη νταῦθα τῶν μενόντων ~φλᾶν
[0]	ῥῖνα μὴ τετρημένην. ~οὐδὲν γὰρ	ἔργον	ἦν ἄρ᾽ ἀθλιώτερον ~ἢ κανθάρῳ
[400]	τῶν χρυσίδων. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμέτερον ἐντεῦθεν	ἔργον	ὦνδρες. ἀλλὰ ταῖς ἄμαις ~εἰσιόντες
[400]	ταχέως ὕπεχε τὴν φιάλην, ὅπως	~ἔργῳ	φιαλοῦμεν εὐξάμενοι τοῖσιν θεοῖς. ~(Ἑρμῆς)
[750]	τῆς νίκης. ~πᾶς γάρ τις	ἐρεῖ	νικῶντος ἐμοῦ ~κἀπὶ τραπέζῃ καὶ
[0]	θύρας, ἵνα μή μ᾽ ἴδῃ.	~ἔρειδε,	μὴ παύσαιο μηδέποτ᾽ ἐσθίων ~τέως
[0]	χέσῃ τις, ἢ κύων ~φαύλως	ἐρείδει·	τοῦτο δ᾽ ὑπὸ φρονήματος ~βρενθύεταί
[150]	σοί ποτ᾽ ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ	ἐρεῖς;	~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ
[1300]	ἡμέραν ~πλακοῦσιν ἔστιν ἐντυχεῖν πλανωμένοις	ἐρήμοις.	~πρὸς ταῦτα βρύκετ᾽ ἢ τάχ᾽
[100]	ὁ πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς	ἐρήμους	ἐς τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽
[100]	Α) τίνα νοῦν ἔχων; ~(Τρυγαῖος)	~ἐρησόμενος	ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων ὅ
[400]	τελετὰς τὰς τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽	Ἑρμῇ,	Διιπόλει᾽ Ἀδώνια· ~ἄλλαι τέ σοι
[600]	~(Τρυγαῖος) ~παῦε παῦ᾽ ὦ δέσποθ᾽	Ἑρμῆ,	μὴ λέγε, ~ἀλλ᾽ ἔα τὸν
[350]	λακήσεται. ~(Χορός) ~μηδαμῶς ὦ δέσποθ᾽	Ἑρμῆ,	μηδαμῶς, μηδαμῶς, ~εἴ τι κεχαρισμένον
[400]	Δία. πρὸς ταῦτ᾽ ὦ φίλ᾽	Ἑρμῆ	ξύλλαβε ~ἡμῖν προθύμως τήνδε καὶ
[400]	πόλεις πεπαυμέναι κακῶν ~ἀλεξικάκῳ θύσουσιν	Ἑρμῇ	πανταχοῦ. ~χἄτερ᾽ ἔτι πόλλ᾽ ἕξεις
[700]	τί σοι δοκῶ ~ὦ δέσποθ᾽	Ἑρμῆ	τῆς Ὀπώρας κατελάσας; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ
[700]	καὶ κρέα. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλ᾽	Ἑρμῆ	χαῖρε πολλά. ~(Ἑρμῆς) καὶ σύ
[450]	ἰὴ τοίνυν, ἰὴ μόνον λέγω.	~Ἑρμῇ	Χάρισιν Ὥραισιν Ἀφροδίτῃ Πόθῳ. ~Ἄρει
[900]	ἱδρυτέον; ~(Χορός) χύτραισιν, ὥσπερ μεμφόμενον	Ἑρμῄδιον;	~(Τρυγαῖος) τί δαὶ δοκεῖ; βούλεσθε
[950]	ἔδωκας ἤδη; ~(Οἰκέτης) ~νὴ τὸν	Ἑρμῆν	ὥστε γε ~τούτων ὅσοιπέρ εἰσι
[500]	πρόσωφ᾽ ἵνα γνῷς τὰς τέχνας.	~(Ἑρμῆς)	αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ γοῦν
[650]	σιωπᾷς ὦ πότνια κάτειπέ μοι.	~(Ἑρμῆς)	~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴποι πρός
[350]	~ἁγὼ προθύμως σοι φέρων ἀφικόμην.	~(Ἑρμῆς)	~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ὑπὸ τοῦ
[500]	~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ κωλύουσιν.	~(Ἑρμῆς)	~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ ἐς κόρακας
[350]	ὢν κλήρῳ ποιήσεις οἶδ᾽ ὅτι.	~(Ἑρμῆς)	ἀπόλωλας, ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽
[350]	πονηρόν, ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ Κιλλικῶν.	~(Ἑρμῆς)	ἀπόλωλας ὦ κακόδαιμον. ~(Τρυγαῖος) οὐκοῦν
[650]	ποιεῖς; τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεις;	~(Ἑρμῆς)	~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι
[350]	~οὐκ ᾐσθόμην ἀγαθὸν τοσουτονὶ λαβών;	~(Ἑρμῆς)	~ἆρ᾽ οἶσθα θάνατον ὅτι προεῖφ᾽
[350]	κακόδαιμον. ~(Τρυγαῖος) οὐκοῦν ἢν λάχω.	~(Ἑρμῆς)	γὰρ ὢν κλήρῳ ποιήσεις οἶδ᾽
[450]	οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽ οἱ Βοιωτοί.	~(Ἑρμῆς)	εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ.
[450]	δ᾽ ἀντισπᾶν; ~πληγὰς λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι.	~(Ἑρμῆς)	εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος) εἶα ὦ.
[350]	ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος) ἐς τίν᾽ ἡμέραν;	~(Ἑρμῆς)	εἰς αὐτίκα μάλ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽
[650]	πρὸς σὲ μικρὸν εἰπάτω μόνον.	~(Ἑρμῆς)	~εἴφ᾽ ὅ τι νοεῖς αὐτοῖσι
[200]	δ᾽ οἱ θεοὶ τίνος οὕνεκα;	~(Ἑρμῆς)	~Ἕλλησιν ὀργισθέντες. εἶτ᾽ ἐνταῦθα μὲν
[200]	ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς ποῖον;	~(Ἑρμῆς)	~ἐς τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽
[650]	εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων ἐγίγνετο.	~(Ἑρμῆς)	~ἔτι νῦν ἄκουσον οἷον ἄρτι
[350]	με ~ἅπασ᾽ ἀνάγκη στ᾽ ἀποθανεῖν;	~(Ἑρμῆς)	εὖ ἴσθ᾽ ὅτι. ~(Τρυγαῖος) ~ἐς
[500]	νυν ἀνῶμεν ἀλλ᾽ ἐπεντείνωμεν ~ἀνδρικώτερον.	~(Ἑρμῆς)	~ἤδη στὶ τοῦτ᾽ ἐκεῖνο. ~(Χορός)
[150]	~οὐ συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων.	~(Ἑρμῆς)	ἥκεις δὲ κατὰ τί; ~(Τρυγαῖος)
[700]	~(Τρυγαῖος) πῶς δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι;	~(Ἑρμῆς)	~θάρρει, καλῶς· ~τῃδὶ παρ᾽ αὐτὴν
[150]	εἰσιν ἐξῳκισμένοι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γῆς;	~(Ἑρμῆς)	ἰδοὺ γῆς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ;
[150]	νυν κάλεσόν μοι τὸν Δί᾽	~(Ἑρμῆς)	ἰὴ ἰὴ ἰή, ~ὅτι οὐδὲ
[400]	~ὃ τοῖς θεοῖς ἅπασιν ἐπιβουλεύεται.	~(Ἑρμῆς)	ἴθι δὴ κάτειπ᾽ ἴσως γὰρ
[500]	χοῶς, ~ἄλλων τε πολλῶν κἀγαθῶν	~(Ἑρμῆς)	ἴθι νυν ἄθρει ~οἷον πρὸς
[650]	ἦν τότ᾽ ἐν τοῖς σκύτεσιν.	~(Ἑρμῆς)	~ἴθι νυν ἄκουσον οἷον ἄρτι
[550]	~καὶ τὸν δορυξὸν οἷον ἐσκιμάλισεν;	~(Ἑρμῆς)	ἴθι νυν ἄνειπε τοὺς γεωργοὺς
[700]	οὐδέποτ᾽ ὦ δέσποιν᾽ ἀφησόμεσθά σου.	~(Ἑρμῆς)	~ἴθι νυν ἐπὶ τούτοις τὴν
[400]	~τοῖς βαρβάροισι προδίδοτον τὴν Ἑλλάδα.	~(Ἑρμῆς)	ἵνα δὴ τί τοῦτο δρᾶτον;
[350]	ἄλφιτ᾽ οὔτε τυρόν, ὡς ἀπολούμενος.	~(Ἑρμῆς)	καὶ μὴν ἐπιτέτριψαί γε. ~(Τρυγαῖος)
[500]	~(Χορός) ἄγε νυν ἄγε πᾶς.	~(Ἑρμῆς)	καὶ μὴν ὁμοῦ στιν ἤδη.
[700]	ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ χαῖρε πολλά.	~(Ἑρμῆς)	καὶ σύ γε ~ὦνθρωπε χαίρων
[600]	ἐκείνου. πολλά γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει.	~(Ἑρμῆς)	~κᾆτ᾽ ἐπειδὴ γνωσαν ὑμᾶς αἱ
[600]	λίθον ~ἐμβαλόντες ἑξμέδιμνον κυψέλην ἀπώλεσαν.	~(Ἑρμῆς)	~κᾆτα δ᾽ ὡς ἐκ τῶν
[500]	Σοφοκλέους μελῶν, κιχλῶν, ~ἐπυλλίων Εὐριπίδου	~(Ἑρμῆς)	κλαύσἄρα σὺ ~ταύτης καταψευδόμενος· οὐ
[400]	τιμῶσι μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ.	~(Ἑρμῆς)	κλέπται γάρ εἰσι νῦν γε
[500]	~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας καὶ μύρου.	~(Ἑρμῆς)	~μῶν οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ
[500]	λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν;	~(Ἑρμῆς)	~ὁ δέ γε τὰς σμινύας
[200]	~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται;	~(Ἑρμῆς)	ὁ (Πόλεμος) αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς
[400]	δίδωμι τήνδ᾽ ἵνα σπένδειν ἔχῃς.	~(Ἑρμῆς)	οἴμ᾽ ὡς ἐλεήμων εἴμ᾽ ἀεὶ
[200]	ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ μοι.	~(Ἑρμῆς)	~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις
[450]	ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ.	~(Ἑρμῆς)	~οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν·
[450]	δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς σῆς μορμόνος.	~(Ἑρμῆς)	~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽ εἷλκον οὐδὲν
[350]	~ἡμῶν κατείπῃς, ἀντιβολῶ σε δέσποτα.	~(Ἑρμῆς)	οὐκ ἂν σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ
[700]	δέσποθ᾽ Ἑρμῆ τῆς Ὀπώρας κατελάσας;	~(Ἑρμῆς)	~οὐκ εἴ γε κυκεῶν᾽ ἐπιπίοις
[700]	~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα.	~(Ἑρμῆς)	οὐκ ἐνθάδ᾽ ὦ τᾶν ἔστι.
[200]	δὲ δὴ τί δρᾶν παρασκευάζεται;	~(Ἑρμῆς)	~οὐκ οἶδα πλὴν ἕν, ὅτι
[150]	τίς ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί; μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς)	~οὔτοι μὰ τὴν γῆν ἔσθ᾽
[650]	ἀναπυθέσθαι σου. ~(Τρυγαῖος) τὰ τί;	~(Ἑρμῆς)	~πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ᾽ ἃ κατέλιπεν
[150]	εἶ; φράζε μοι. ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς)	πατὴρ δέ σοι τίς ἐστ᾽
[150]	ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος.	~(Ἑρμῆς)	ποδαπὸς τὸ γένος δ᾽ εἶ;
[150]	ἐν Διὸς θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε;	~(Ἑρμῆς)	~πόθεν βροτοῦ με προσέβαλ᾽ ὦναξ
[650]	~εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος.	~(Ἑρμῆς)	ποῖός τις οὖν εἶναι δοκεῖ
[150]	ἰδοὺ γῆς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ;	~(Ἑρμῆς)	πόρρω πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς
[650]	~τοῦτον τέως τὸν ἄνδρα περιεζώσατο.	~(Ἑρμῆς)	πῶς οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ
[650]	ἐκ τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης.	~(Ἑρμῆς)	Σιμωνίδης; πῶς; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων
[400]	~ἔργῳ φιαλοῦμεν εὐξάμενοι τοῖσιν θεοῖς.	~(Ἑρμῆς)	σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος)
[200]	σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης μόνος;	~(Ἑρμῆς)	~τὰ λοιπὰ τηρῶ σκευάρια τὰ
[400]	τελετὰς λάβοιεν αὐτοὶ τῶν θεῶν.	~(Ἑρμῆς)	~ταῦτ᾽ ἄρα πάλαι τῶν ἡμερῶν
[700]	ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία;	~(Ἑρμῆς)	τὴν τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται.
[700]	ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοι.	~(Ἑρμῆς)	τί δαί; Κρατῖνος ὁ σοφὸς
[700]	ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ Λάκωνες ἐνέβαλον.	~(Ἑρμῆς)	τί παθών; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι;
[650]	~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν.	~(Ἑρμῆς)	τὸ τί; ~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ
[200]	δῆτα ταύτῃ τῇ θυείᾳ χρήσεται;	~(Ἑρμῆς)	~τρίβειν ἐν αὐτῇ τὰς πόλεις
[650]	τῇ πόλει. ~(Τρυγαῖος) εὐβουλότεροι γενησόμεθα.	~(Ἑρμῆς)	τρόπῳ τίνι; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι τυγχάνει
[700]	ἔστι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γὰρ οἴχεται;	~(Ἑρμῆς)	ὑφ᾽ ἅρματ᾽ ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ.
[500]	δὴ μόνοι λαβώμεθ᾽ οἱ γεωργοί.	~(Ἑρμῆς)	~χωρεῖ γέ τοι τὸ πρᾶγμα
[650]	δ᾽ ἅπαντα πρὸς λύχνον βουλεύσομεν.	~(Ἑρμῆς)	ὢ ὤ, ~οἷά μ᾽ ἐκέλευσεν
[150]	ἐστι τὸ κακόν; ~(Τρυγαῖος) ἱπποκάνθαρος.	~(Ἑρμῆς)	~ὦ βδελυρὲ καὶ τολμηρὲ κἀναίσχυντε
[150]	τὰ κρέα ταυτί σοι φέρων.	~(Ἑρμῆς)	ὦ δειλακρίων πῶς ἦλθες; ~(Τρυγαῖος)
[450]	ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν ἡμῖν αὖθις ἀντιληπτέον.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα μάλα.
[450]	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα μάλα.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) εἶα νὴ
[450]	ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα μάλα.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα ἔτι
[450]	πᾶς καὶ κάταγε τοῖσιν κάλῳς.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα μάλα.
[450]	εἶα. ~(Χορός) εἶα ἔτι μάλα.	~(Ἑρμῆς)	ὦ εἶα, ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος)
[350]	γὰρ μυηθῆναί με πρὶν τεθνηκέναι.	~(Ἑρμῆς)	ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ
[350]	κατίδω ποῖ τοὺς λίθους ἀφέλξομεν.	~(Ἑρμῆς)	ὦ μιαρὲ καὶ τολμηρὲ τί
[550]	τι χρηστὸν εἰς ἀγρὸν ταρίχιον.	~(Ἑρμῆς)	~ὦ Πόσειδον ὡς καλὸν τὸ
[600]	ἡμᾶς δίδαξον ὦ θεῶν εὐνούστατε.	~(Ἑρμῆς)	~ὦ σοφώτατοι γεωργοί, τἀμὰ δὴ
[200]	γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς τῶν ῥημάτων.	~(Ἑρμῆς)	~ὧν οὕνεκ᾽ οὐκ οἶδ᾽ εἴ
[150]	~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις	ἕρπυλλον	ἄνω ~καὶ μύρον ἐπιχεῖς; ὡς
[500]	~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ ἐς κόρακας	ἐρρήσετε;	~μισεῖ γὰρ ὑμᾶς ἡ θεὸς
[650]	~(Ἑρμῆς) πῶς οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽	ἐρωτᾷ	τῇ πόλει. ~(Τρυγαῖος) εὐβουλότεροι γενησόμεθα.
[850]	παλαίειν, τετραποδηδὸν ἑστάναι, ~πλαγίαν καταβάλλειν,	ἐς	γόνατα κύβδ᾽ ἑστάναι, ~καὶ παγκράτιόν
[100]	Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη ~μόνος πετεινῶν	ἐς	θεοὺς ἀφιγμένος. ~(Παιδίον) ~ἄπιστον εἶπας
[100]	πάτερ, ~ὅπως κάκοσμον ζῷον ἦλθεν	ἐς	θεούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἦλθεν κατ᾽ ἔχθραν
[100]	σοὐστὶν ὥστε κάνθαρον ~ζεύξαντ᾽ ἐλαύνειν	ἐς	θεοὺς ὦ παππία; ~(Τρυγαῖος) ~ἐν
[1050]	μέλεοι θνητοὶ καὶ νήπιοι, ~(Τρυγαῖος)	ἐς	κεφαλὴν σοί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οἵτινες ἀφραδίῃσι
[0]	τίς φησι παρακαθήμενος· ~δοκέω μέν,	ἐς	Κλέωνα τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς κεῖνος
[1200]	μηδὲν λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽	ἐς	κόρακας ἀπὸ τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον,
[100]	σὺ μετ᾽ ὀρνίθων προλιρὼν ἐμὲ	~ἐς	κόρακας βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι τι
[0]	~(Οἰκέτης Β) ~νὴ τὸν Δί᾽	ἐς	κόρακάς γε καὶ σαυτόν γε
[500]	κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ	ἐς	κόρακας ἐρρήσετε; ~μισεῖ γὰρ ὑμᾶς
[350]	χρόνον ἀπολλύμεθα καὶ κατατετρίμμεθα ~πλανώμενοι	ἐς	Λύκειον κἀκ Λυκείου ξὺν δορὶ
[850]	δεῦρο σύ· ~καταθήσομαι γὰρ αὐτὸς	ἐς	μέσους ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει.
[300]	ὑμῖν ~πλεῖν μένειν βινεῖν καθεύδειν,	~ἐς	πανηγύρεις θεωρεῖν, ~ἑστιᾶσθαι κοτταβίζειν, ~συβαρίζειν”
[200]	ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον βαθύ. ~(Τρυγαῖος)	ἐς	ποῖον; ~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ τὸ
[700]	τοὺς ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν	~ἐς	τὰ ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ καὶ
[550]	Γοργόνας· ~εἶθ᾽ ὅπως Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽	ἐς	τὰ χωρία, ~ἐμπολήσαντές τι χρηστὸν
[250]	~(Πόλεμος) πῶς ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος)	ἐς	τἀπὶ Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες ἑτέροις
[0]	τὰ σχοινία ~τὰ παχέα συμβάλλοντες	ἐς	τὰς ὁλκάδας. ~μιαρὸν τὸ χρῆμα
[700]	ἔπαθες; μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι	~ἐς	τὰς πλευρὰς πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε
[950]	οἵτινες ~ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ τοσουτονὶ	~ἐς	ταὐτὸ τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον;
[1000]	πολλοῖς· κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον	ἐς	τὴν ἀγοράν, ~τὰς δὲ πεπρᾶσθαι,
[350]	ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος)	ἐς	τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς αὐτίκα
[300]	τήμερον, ~πρὶν μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν	ἐς	τὸ φῶς ἀνελκύσαι ~τὴν θεῶν
[1300]	κἀπιχορεύειν. ~καὶ τὰ σκεύη πάλιν	ἐς	τὸν ἀγρὸν νυνὶ χρὴ πάντα
[50]	γάρ μου μετέωρος αἴρεται ~ἱππηδὸν	ἐς	τὸν ἀέρ᾽ ἐπὶ τοῦ κανθάρου.
[250]	δέσποτα. ~μῶν τῶν σκορόδων ἐνέβαλες	ἐς	τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον
[50]	καινὸν πάνυ. ~δι᾽ ἡμέρας γὰρ	ἐς	τὸν οὐρανὸν βλέπων ~ὡδὶ κεχηνὼς
[50]	ποιούμενος, ~πρὸς ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν	ἐς	τὸν οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη τῆς
[100]	πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους	ἐς	τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε
[100]	γ᾽ ἢ ~ὡς τὸν Δί᾽	ἐς	τὸν οὐρανόν; ~(Οἰκέτης Α) τίνα
[1300]	~(Τρυγαῖος) ~εἰπέ μοι ὦ πόσθων,	ἐς	τὸν σαυτοῦ πατέρ᾽ ᾄδεις; ~(Παῖς)
[1200]	~ὁδὶ δὲ τριδράχμους τοὺς κάδους	ἐς	τοὺς ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε
[1150]	τὸ χρῆμ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽	ἐς	τοὺς γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς
[1200]	~τὰ δῶρα ταυτί σοι φέρομεν	ἐς	τοὺς γάμους. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν
[200]	βαθύ. ~(Τρυγαῖος) ἐς ποῖον; ~(Ἑρμῆς)	~ἐς	τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς
[1200]	ποθ᾽ ἑξήκοντ᾽ ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον	ἐς	τουτὶ τὸ κοῖλον ἐγχέας ~ἔπειτ᾽
[100]	χορτάσω. ~(Παιδίον) ~τί δ᾽ ἢν	ἐς	ὑγρὸν πόντιον πέσῃ βάθος; ~πῶς
[400]	τις ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν σοὶ φθονεῖ	~ἐς	φῶς ἀνελθεῖν ὦ πότνι᾽ ἐν
[1250]	διαπρισθεῖεν δίχα, ~λάβοιμ᾽ ἂν αὔτ᾽	ἐς	χάρακας ἑκατὸν τῆς δραχμῆς. ~(Δορυξός)
[300]	αὐτὴν ὅστις ἐξαιρήσεται, ~ἢν ἅπαξ	ἐς	χεῖρας ἔλθῃ τὰς ἐμάς. ἰοῦ
[350]	~(Ἑρμῆς) εὖ ἴσθ᾽ ὅτι. ~(Τρυγαῖος)	~ἐς	χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον τρεῖς
[850]	ὁρᾶτε λαμπρὸν ὄντα; ~(Χορός) ~ζηλωτὸς	ἔσει,	γέρον, ~αὖθις νέος ὢν πάλιν,
[600]	χώρας πόθῳ, ~τῶν δὲ συμμάχων	ἔσειον	τοὺς παχεῖς καὶ πλουσίους, ~αἰτίας
[1000]	ποτ᾽ ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης) δῆλός	ἐσθ᾽	οὗτός γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι
[850]	τὴν πρωκτοπεντετηρίδα. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν, τίς	ἐσθ᾽	ὑμῶν δίκαιος, τίς ποτε; ~τίς
[1150]	δὶς ἢ τρίς. αὔριον δ᾽	ἔσθ᾽	ἡ ξοδος· ~τῷ δὲ σιτί᾽
[1100]	γυναικὸς λουμένης. ~(Χορός) ~οὐ γὰρ	ἔσθ᾽	ἥδιον ἢ τυχεῖν μὲν ἤδη
[900]	~(Τρυγαῖος) ~ὡς ταῦτα δῆλά γ᾽	ἔσθ᾽	ὁ γὰρ βωμὸς θύρασι καὶ
[300]	δρᾶν, φράζε κἀρχιτεκτόνει· ~οὐ γὰρ	ἔσθ᾽	ὅπως ἀπειπεῖν ἂν δοκῶ μοι
[150]	~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι μὰ τὴν γῆν	ἔσθ᾽	ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ, ~εἰ μὴ
[100]	πρωκτοὺς ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ	ἔσθ᾽	ὅπως σιγήσομ᾽ ἢν μή μοι
[0]	γάρ ἐστ᾽ ~(Οἰκέτης Β) οὐκ	ἔσθ᾽	ὅπως ~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ τέρας
[1100]	δὴ γώ; ~(Τρυγαῖος) τὴν Σίβυλλαν	ἔσθιε.	~(Ἱεροκλῆς) ~οὔτοι μὰ τὴν γῆν
[0]	~ὡς κεῖνος ἀναιδέως τὴν σπατίλην	ἐσθίει”	~(Οἰκέτης Β) ἀλλ᾽ εἰσιὼν τῷ
[0]	~οἷον δὲ κύψας ὁ κατάρατος	ἐσθίει,	~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν τοὺς γομφίους,
[0]	γὰρ ἂν φαίη με μάττοντ᾽	ἐσθίειν.	~(Οἰκέτης Α) ~αἰβοῖ, φέρ᾽ ἄλλην
[0]	ἀθλιώτερον ~ἢ κανθάρῳ μάττοντα παρέχειν	ἐσθίειν.	~ὗς μὲν γάρ, ὥσπερ ἂν
[1350]	σῦκον. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις γ᾽ ὅταν	ἐσθίῃς	~οἶνόν τε πίῃς πολύν. ~(Χορός)
[400]	ἐπιθυμεῖ μαχῶν ~ληφθεὶς ὑπὸ λῃστῶν	ἐσθίοι	κριθὰς μόνας. ~(Χορός) ~κεἴ τις
[1150]	οἰδάνοντ᾽ ~εἶθ᾽ ὁπόταν ᾖ πέπων,	~ἐσθίω	κἀπέχω ~χἄμα φήμ᾽ ὧραι φίλαι”
[0]	ἴδῃ. ~ἔρειδε, μὴ παύσαιο μηδέποτ᾽	ἐσθίων	~τέως ἕως σαυτὸν λάθοις διαρραγείς.
[500]	ἥδεται, ~καὶ τὸν δορυξὸν οἷον	ἐσκιμάλισεν;	~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄνειπε τοὺς
[900]	τἄλλα γ᾽ ὦσιν ἤπιοι. ~ὥστ᾽	ἐσόμεθ᾽	ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ τοὺς τρόπους ~καὶ
[600]	ἂν ὑμεῖς τοῦτον ὥσπερ κυνίδι᾽	ἐσπαράττετε·	~ἡ πόλις γὰρ ὠχριῶσα κἀν
[1050]	μῆρ᾽ ἐκάη καὶ σπλάγχν᾽ ἐπάσαντο,	~ἔσπενδον	δεπάεσσιν· ἐγὼ δ᾽ ὁδὸν ἡγεμόνευον”
[950]	γ᾽ ἔλαβον. ~(Οἰκέτης) ~ἀλλ᾽ εἰς	ἑσπέραν	~δώσουσιν αὐταῖς ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽
[750]	~εἶχε τὸ δρᾶμα γαλῆν τῆς	ἑσπέρας	ἀπάγξαι. ~(Χορός) ~τοιάδε χρὴ Χαρίτων
[1150]	ξήνεγκεν αὐτῶν ἡ γαλῆ τῆς	ἑσπέρας·	~ἐψόφει γοῦν ἔνδον οὐκ οἶδ᾽
[200]	οἶδα πλὴν ἕν, ὅτι θυείαν	ἑσπέρας	~ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος)
[300]	~ἀλλὰ καὶ τἀριστερόν τοί μ᾽	ἐστ᾽	ἀναγκαίως ἔχον. ~ἥδομαι γὰρ καὶ
[1150]	ταυτῃί· ~πάντως γὰρ οὐδὲν ὄφελός	ἐστ᾽	αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς
[200]	Πολέμου τοῦ βλέμματος. ~ἆρ᾽ οὗτός	ἐστ᾽	ἐκεῖνος ὃν καὶ φεύγομεν, ~ὁ
[1200]	γε τῆς ἰσωνίας· ~ἐναποπατεῖν γάρ	ἐστ᾽	ἐπιτήδειος πάνυ ~(Θωρακοπώλης) παῦσαί μ᾽
[1300]	ὦ πόνηροι ~λευκῶν ὀδόντων ἔργον	ἐστ᾽	ἢν μή τι καὶ μασῶνται.
[0]	γε. ~(Οἰκέτης Α) τοῦ γάρ	ἐστ᾽	~(Οἰκέτης Β) οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως
[150]	~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ σοι τίς	ἐστ᾽	~(Τρυγαῖος) ἐμοί; μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι
[600]	ἔα τὸν ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον οὗπερ	ἔστ᾽	εἶναι κάτω· ~οὐ γὰρ ἡμέτερος
[650]	κάτω· ~οὐ γὰρ ἡμέτερος ἔτ᾽	ἔστ᾽	ἐκεῖνος ἁνὴρ ἀλλὰ σός. ~ἅττ᾽
[900]	Δί᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ τοῦτό γ᾽	ἔστ᾽	Ἰωνικὸν ~τὸ ῥῆμ᾽ ~(Χορός) ~ἐπίτηδές
[150]	μιαρῶν μιαρώτατε; ~τί σοί ποτ᾽	ἔστ᾽	ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος.
[100]	ᾧ χρήσομαι· ~τὸ δὲ πλοῖον	ἔσται	Ναξιουργὴς κάνθαρος. ~(Παιδίον) λιμὴν δὲ
[850]	~πλαγίαν καταβάλλειν, ἐς γόνατα κύβδ᾽	ἑστάναι,	~καὶ παγκράτιόν γ᾽ ὑπαλειψαμένοις νεανικῶς
[850]	πάνυ, ~ἐπὶ γῆς παλαίειν, τετραποδηδὸν	ἑστάναι,	~πλαγίαν καταβάλλειν, ἐς γόνατα κύβδ᾽
[950]	ὕδωρ τοσουτονὶ ~ἐς ταὐτὸ τοῦθ᾽	ἑστᾶσ᾽	ἰόντες χωρίον; ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὡς
[350]	~εἰπέ μοι, τί πάσχετ᾽ ὦνδρες;	ἕστατ᾽	ἐκπεπληγμένοι. ~ὦ πόνηροι μὴ σιωπᾶτ᾽
[1000]	γὰρ οὑτοσὶ ~προσέρχεται δάφνῃ τις	ἐστεφανωμένος.	~τίς ἄρα ποτ᾽ ἐστίν; ~(Οἰκέτης)
[1150]	~τοὺς λόφους σείων· ἐγὼ δ᾽	ἕστηκα	λινοπτώμενος” ~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ οἴκοι
[250]	με καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά.	~ἕστηκας	ἀργός; οὑτοσί σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος)
[0]	κάκοσμον καὶ βορόν· ~χὤτου ποτ᾽	ἐστὶ	δαιμόνων ἡ προσβολὴ ~οὐκ οἶδ᾽
[1100]	χωρίου. ~οὐ γὰρ οἷόν τ᾽	ἐστὶ	πάντως οἰναρίζειν τήμερον ~οὐδὲ τυντλάζειν,
[550]	ὢν νεώτερος, ~ἀσπάσασθαι θυμὸς ἡμῖν	ἐστι	πολλοστῷ χρόνῳ. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν μὲν
[200]	πω· ~τὸ γὰρ κακὸν τοῦτ᾽	ἐστὶ	τῆς Λακωνικῆς. ~(Πόλεμος) ~ὦ Μέγαρα
[150]	προσέβαλ᾽ ὦναξ Ἡράκλεις ~τουτὶ τί	ἐστι	τὸ κακόν; ~(Τρυγαῖος) ἱπποκάνθαρος. ~(Ἑρμῆς)
[900]	πολίτης ~ἐστὶν ἅπασιν ὅστις ~γ᾽	ἐστὶ	τοιοῦτος. ~(Τρυγαῖος) ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε
[1250]	οὐδέν. ~(Δορυξός) ~ἀλλὰ τί ~ἔτ᾽	ἐστὶ	τοῖσι κράνεσιν ὅ τι τις
[250]	σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ. ~τετρώβολον τοῦτ᾽	ἐστί·	φείδου τἀττικοῦ. ~(Πόλεμος) παῖ παῖ
[1100]	ὄρεξον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὔπω τοῦτ᾽	ἐστὶ	φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν· ~ἀλλὰ τόδε
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ γάρ πω τοῦτ᾽	ἐστὶ	φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν, ~φυλόπιδος λῆξαι,
[100]	τι φιλεῖς με. ~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι	ἔστι	κόραι, τὸ δ᾽ ἐτήτυμον ἄχθομαι
[250]	κἄτ᾽ οἴμοι μάλα. ~(Πόλεμος) τί	ἔστι;	μῶν οὐκ αὖ φέρεις; ~(Κύδοιμος)
[100]	ζῶντός γ᾽ ἐμοῦ. ~(Τρυγαῖος) οὐκ	ἔστι	παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλ᾽ ~(Οἰκέτης Α)
[150]	μοι τοὔνομ᾽ ὅ τι ποτ᾽	ἔστι	σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς
[100]	ἐμὲ ~ἐς κόρακας βαδιεῖ μεταμώνιος;	~ἔστι	τι τῶνδ᾽ ἐτύμως; εἴπ᾽ ὦ
[0]	Β) οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ~τοῦτ᾽	ἔστι	τὸ τέρας οὐ Διὸς καταιβάτου.
[50]	πόλεις ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽	ἔστι	τουτὶ τὸ κακὸν αὔθ᾽ οὑγὼ
[700]	~(Ἑρμῆς) οὐκ ἐνθάδ᾽ ὦ τᾶν	ἔστι.	~(Τρυγαῖος) ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς)
[550]	νέα συκίδια ~τἄλλα θ᾽ ὁπόσ᾽	ἔστι	φυτὰ ~προσγελάσεται λαβόντ᾽ ἄσμενα. ~ἀλλὰ
[300]	βινεῖν καθεύδειν, ~ἐς πανηγύρεις θεωρεῖν,	~ἑστιᾶσθαι	κοτταβίζειν, ~συβαρίζειν” ~ἰοῦ ἰοῦ κεκραγέναι.
[900]	~(Χορός) ~ἦ χρηστὸς ἀνὴρ πολίτης	~ἐστὶν	ἅπασιν ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ τοιοῦτος.
[800]	~(Τρυγαῖος) μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ τίς	ἐστιν	ἀστὴρ νῦν ἐκεῖ; ~(Τρυγαῖος) ~Ἴων
[1050]	δεξιὸν εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός	ἐστιν	ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου
[250]	ἐν Σαμοθρᾴκῃ τυγχάνει ~μεμυημένος, νῦν	ἐστιν	εὔξασθαι καλὸν ~ἀποστραφῆναι τοῦ μετιόντος
[1200]	ἰσχάδας· ~κρεῖττον γὰρ ὦ τᾶν	ἐστιν	ἢ μηδὲν λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀπόφερ᾽
[250]	ἥδομαι καὶ χαίρομαι κεὐφραίνομαι” ~νῦν	ἐστιν	ἡμῖν ὦνδρες Ἕλληνες καλὸν ~ἀπαλλαγεῖσι
[1100]	~ὡς οὗτος φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις	ἐστὶν	ὁ χρησμός. ~ἔγχει δὴ σπονδὴν
[1000]	τις ἐστεφανωμένος. ~τίς ἄρα ποτ᾽	ἐστίν;	~(Οἰκέτης) ~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις
[1000]	οὐ ~σὺ φρονεῖς ὁπόσα χρεών	ἐστιν	~τόν γε σοφῇ δόκιμον ~φρενὶ
[1150]	κολλάβους. ~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ Τρυγαῖός	ἐστιν;	~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω κίχλας. ~(Δρεπανουργός) ~ὦ
[1000]	~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις τίς	ἐστιν.	~(Τρυγαῖος) ~οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽
[300]	ξελκύσαι. ~(Χορός) ~οὔτι καὶ νῦν	ἔστιν	αὐτὴν ὅστις ἐξαιρήσεται, ~ἢν ἅπαξ
[1250]	~πώλει βαδίζων αὐτὰ τοῖς Αἰγυπτίοις·	~ἔστιν	γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν μετρεῖν. ~(Δορυξός)
[1300]	~ὡς οὐχὶ πᾶσαν ἡμέραν ~πλακοῦσιν	ἔστιν	ἐντυχεῖν πλανωμένοις ἐρήμοις. ~πρὸς ταῦτα
[250]	~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~οὐκ	ἔστιν	ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν
[950]	ὅσοιπέρ εἰσι τῶν θεωμένων ~οὐκ	ἔστιν	οὐδεὶς ὅστις οὐ κριθὴν ἔχει.
[250]	φέρων. ~(Πόλεμος) οὗτος. ~(Κύδοιμος) τί	ἔστιν;	~(Πόλεμος) οὐ φέρεις; ~(Κύδοιμος) τὸ
[700]	τί δαί; Κρατῖνος ὁ σοφὸς	ἔστιν;	~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ Λάκωνες
[1200]	Τρυγαἶ ἀπώλεσας. ~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽	ἔστιν	ὦ κακόδαιμον; οὔτι που λοφᾷς;
[1200]	ἀπὸ τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον, οὐδέν	ἐστον	τὼ λόφω. ~οὐκ ἂν πριαίμην
[700]	πολλοὶ πάνυ ~ποθοῦντες ὑμᾶς ἀναμένουσ᾽	ἐστυκότες.	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων· ἡμεῖς
[850]	ὅστις εἰς ~ὄχημα κανθάρου πιβὰς	~ἔσωσα	τοὺς Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς
[1000]	~ἄνδρα τοιοῦτον, ὅστις ~πόλλ᾽ ἀνατλὰς	ἔσωσε	~τὴν ἱερὰν πόλιν; ~ὥστ᾽ οὐχὶ
[300]	~μή τι καὶ νυνί γ᾽	ἔτ᾽	ἀλλὰ παῦε παῦ᾽ ὀρχούμενος. ~(Χορός)
[650]	εἶναι κάτω· ~οὐ γὰρ ἡμέτερος	ἔτ᾽	ἔστ᾽ ἐκεῖνος ἁνὴρ ἀλλὰ σός.
[1250]	πέπονθεν οὐδέν. ~(Δορυξός) ~ἀλλὰ τί	~ἔτ᾽	ἐστὶ τοῖσι κράνεσιν ὅ τι
[1150]	θεοῖσιν οὗτοι κἀνδράσιν ῥιψάσπιδες. ~ὧν	ἔτ᾽	εὐθύνας ἐμοὶ δώσουσιν, ἢν θεὸς
[400]	εἰρήνῃ διαγαγεῖν τὸν βίον, ~ἔχονθ᾽	ἑταίραν	καὶ σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος) ὅστις
[1100]	πρὸς πῦρ διέλκων ~μετ᾽ ἀνδρῶν	ἑταίρων	φίλων, ~ἐκκέας τῶν ξύλων ἅττ᾽
[0]	ἀποπνιγέντα περιιδεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἑτέραν	ἑτέραν	δός, παιδὸς ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης γάρ
[0]	φάγοι. ~(Οἰκέτης Α) δὸς μᾶζαν	ἑτέραν,	ἐξ ὀνίδων πεπλασμένην. ~(Οἰκέτης Β)
[0]	βούλεσθ᾽ ἀποπνιγέντα περιιδεῖν. ~(Οἰκέτης Α)	~ἑτέραν	ἑτέραν δός, παιδὸς ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης
[0]	μοι χἀτέραν, ~καὶ τρῖβ᾽ ἔθ᾽	ἑτέρας.	~(Οἰκέτης Β) ~μὰ τὸν Ἀπόλλω
[900]	ἀνατετραμμένα ~φυσῶντα καὶ πνέοντα προσκινήσεται·	~ἕτεροι	δὲ κείσονταί γ᾽ ἀπεψωλημένοι ~περὶ
[250]	ἐς τἀπὶ Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες	ἑτέροις	αὐτὸν εἶτ᾽ ἀπώλεσαν. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ
[250]	τὴν πᾶσιν Εἰρήνην φίλην, ~πρὶν	ἕτερον	αὖ δοίδυκα κωλῦσαί τινα. ~ἀλλ᾽
[900]	τύχη κατορθοῖ, ~χωρεῖ κατὰ νοῦν,	ἕτερον	δ᾽ ἑτέρῳ ~τούτων κατὰ καιρὸν
[250]	μυττωτὸν ἡμῖν ἐγχέαι. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν	ἕτερον	δῆτ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος μέτει ~ἀνύσας
[50]	τρόπον, ~οὐχ ὅνπερ ὑμεῖς, ἀλλ᾽	ἕτερον	καινὸν πάνυ. ~δι᾽ ἡμέρας γὰρ
[1200]	~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽	ἕτερον	παραινέσω. ~τὸν μὲν μόλυβδον, ὥσπερ
[900]	~χωρεῖ κατὰ νοῦν, ἕτερον δ᾽	ἑτέρῳ	~τούτων κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ. ~(Τρυγαῖος)
[950]	τρυχόμεθ᾽ ἤδη ~τρία καὶ δέκ᾽	ἔτη,	~λῦσον δὲ μάχας καὶ κορκορυγάς,
[100]	~δοξάσαι ἔστι κόραι, τὸ δ᾽	ἐτήτυμον	ἄχθομαι ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽ ἂν αἰτίζητ᾽
[800]	ἐκ τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἂν	ἔτι	δοίην τῶν θεῶν τριώβολον, ~εἰ
[1150]	γὰρ οὐδὲν ὄφελός ἐστ᾽ αὐτῆς	ἔτι.	~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους καὶ
[450]	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός) εἶα	ἔτι	μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα, ὦ
[200]	~ἵνα μὴ βλέποιεν μαχομένους ὑμᾶς	ἔτι	~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο. ~(Τρυγαῖος)
[650]	~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς)	~ἔτι	νῦν ἄκουσον οἷον ἄρτι μ᾽
[1050]	~(Τρυγαῖος) ἆρα φενακίζων ποτ᾽ Ἀθηναίους	ἔτι	παύσει; ~(Ἱεροκλῆς) ποῖον γὰρ κατὰ
[400]	~ἀλεξικάκῳ θύσουσιν Ἑρμῇ πανταχοῦ. ~χἄτερ᾽	ἔτι	πόλλ᾽ ἕξεις ἀγαθά. πρῶτον δέ
[200]	οὐκ οἶδ᾽ εἴ ποτ᾽ Εἰρήνην	ἔτι	~τὸ λοιπὸν ὄψεσθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ
[1050]	ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος) ~οὔποτε δειπνήσεις	ἔτι	τοῦ λοιποῦ ν᾽ πρυτανείῳ, ~οὐδ᾽
[50]	ἀνδράσιν φράσω ~καὶ τοῖς ὑπερηνορέουσιν	ἔτι	τούτοις μάλα. ~ὁ δεσπότης μου
[300]	γ᾽ ὑμῖν ὥστε μὴ λυπεῖν	ἔτι.	~(Χορός) ~ἀλλὰ καὶ τἀριστερόν τοί
[300]	καὶ μηκέτ᾽ ἄλλο μηδὲν ὀρχήσησθ᾽	ἔτι.	~(Χορός) ~οὐκ ἂν ὀρχησαίμεθ᾽ εἴπερ
[550]	ποθουμένη ~πᾶσιν ὁπόσοι γεωργὸν βίον	ἐτρίβομεν.	~μόνη γὰρ ἡμᾶς ὠφέλεις. ~πολλὰ
[100]	~ὦ πάτερ ὦ πάτερ ἆρ᾽	ἔτυμός	γε ~δώμασιν ἡμετέροις φάτις ἥκει,
[100]	βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι τι τῶνδ᾽	ἐτύμως;	εἴπ᾽ ὦ πάτερ, εἴ τι
[600]	δὲ τὰς πληγὰς ὁρῶντες ἃς	ἐτύπτονθ᾽	οἱ ξένοι ~χρυσίῳ τῶν ταῦτα
[250]	ἑτέροις αὐτὸν εἶτ᾽ ἀπώλεσαν. ~(Τρυγαῖος)	~εὖ	γ᾽ εὖ γε ποιήσαντες ὦ
[250]	ὃς ἐκύκα τὴν Ἑλλάδα. ~(Τρυγαῖος)	~εὖ	γ᾽ ὦ πότνια δέσποιν᾽ Ἀθηναία
[1300]	~κατῄσχυνας δὲ τοκῆας. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν.	εὖ	γὰρ οἶδ᾽ ἐγὼ σαφῶς ~ὅτι
[250]	εἶτ᾽ ἀπώλεσαν. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽	εὖ	γε ποιήσαντες ὦ Διοσκόρω. ~ἴσως
[250]	ποιήσαντες ὦ Διοσκόρω. ~ἴσως ἂν	εὖ	γένοιτο· θαρρεῖτ᾽ ὦ βροτοί. ~(Πόλεμος)
[350]	~ἅπασ᾽ ἀνάγκη στ᾽ ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς)	εὖ	ἴσθ᾽ ὅτι. ~(Τρυγαῖος) ~ἐς χοιρίδιόν
[1050]	νυν ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν. ~(Τρυγαῖος)	εὖ	λέγεις. ~(Ἱεροκλῆς) ~τίς ἡ θυσία
[1250]	πρὶν εἰσιέναι τι· σὺ γὰρ	εὖ	οἶδ᾽ ὅτι ~οὐ πράγματ᾽ ᾄσει·
[950]	~πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλητος, ~κᾆτα τοῦτ᾽	εὖ	οἶδ᾽ ὅτι ~φυσῶντι καὶ πονουμένῳ
[1300]	~(Χορός) ~ἡμῖν μελήσει ταῦτά γ᾽	εὖ	ποιεῖς δὲ καὶ σὺ φράζων.
[1150]	~ὡς ἂν ἐμπίῃ μεθ᾽ ἡμῶν,	~εὖ	ποιοῦντος κὠφελοῦντος ~τοῦ φεοῦ τἀρώματα.
[100]	πάνυ πάμπαν. ~ἢν δ᾽ ἐγὼ	εὖ	πράξας ἔλθω πάλιν, ἕξετ᾽ ἐν
[900]	δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς ὀὶ ~(Τρυγαῖος)	εὖ	τοι λέγεις. ~(Χορός) ~καὶ τἄλλα
[600]	τοὺς λέγοντας· οἱ δὲ γιγνώσκοντες	εὖ	~τοὺς πένητας ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων,
[650]	ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ τῇ πόλει. ~(Τρυγαῖος)	εὐβουλότεροι	γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς) τρόπῳ τίνι; ~(Τρυγαῖος)
[650]	τι πράττει Σοφοκλέης ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος)	εὐδαιμονεῖ,	πάσχει δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς) τὸ
[850]	ξυνὼν τῶν τιτθίων ἔχωμαι; ~(Χορός)	~εὐδαιμονέστερος	φανεῖ τῶν Καρκίνου στροβίλων. ~(Τρυγαῖος)
[850]	ἄρ᾽ αὐτῇ κἀνθάδε σκευαστέον. ~(Χορός)	~εὐδαιμονικῶς	γ᾽ ὁ πρεσβύτης, ~ὅσα γ᾽
[800]	ἀοῖόν ποθ᾽ ὡς δ᾽ ἦλθ᾽	εὐθέως	~ἀοῖον αὐτὸν πάντες ἐκάλουν ἀστέρα.
[650]	~εἰ γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι στρατιώτης,	εὐθέως	~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς)
[850]	ὑμῖν ἀγαθὰ παραδώσω φέρων, ~ὥστ᾽	εὐθέως	ἄραντας ὑμᾶς τὼ σκέλει ~ταύτης
[300]	~(Χορός) ~δεῦρο πᾶς χώρει προθύμως	εὐθὺ	τῆς σωτηρίας. ~ὦ Πανέλληνες βοηθήσωμεν,
[50]	~πῶς ἄν ποτ᾽ ἀφικοίμην ἂν	εὐθὺ	τοῦ Διός; ~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια
[50]	γενναῖον πτερόν, ~ὅπως πετήσει μ᾽	εὐθὺ	τοῦ Διὸς λαβών” ~ἀλλ᾽ ὅ
[800]	~ὡς χαλεπὸν ἐλθεῖν ἦν ἄρ᾽	εὐθὺ	τῶν θεῶν. ~ἔγωγέ τοι πεπόνηκα
[1150]	οὗτοι κἀνδράσιν ῥιψάσπιδες. ~ὧν ἔτ᾽	εὐθύνας	ἐμοὶ δώσουσιν, ἢν θεὸς θέλῃ.
[50]	~μή μοι σοβαρῶς χώρει λίαν	~εὐθὺς	ἀπ᾽ ἀρχῆς ῥώμῃ πίσυνος, ~πρὶν
[200]	εἰρήνης πέρι, ~ἐλέγετ᾽ ἂν ὑμεῖς	εὐθύς·	ἐξαπατώμεθα ~νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ
[850]	ἦν. ~(Τρυγαῖος) ~ἔπειτ᾽ ἀγῶνά γ᾽	εὐθὺς	ἐξέσται ποιεῖν ~ταύτην ἔχουσιν αὔριον
[750]	ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος τὴν σκευὴν	εὐθὺς	ἐχώρουν, ~παῦρ᾽ ἀνιάσας, πόλλ᾽ εὐφράνας,
[300]	ἥκειν σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν. ~(Τρυγαῖος)	~εὐλαβεῖσθέ	νυν ἐκεῖνον τὸν κάτωθεν Κέρβερον,
[700]	κλεινότατος γεγένηται, ~ἄξιος εἶναί φησ᾽	εὐλογίας	μεγάλης ὁ διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον
[600]	τοῦθ᾽ ἡμᾶς δίδαξον ὦ θεῶν	εὐνούστατε.	~(Ἑρμῆς) ~ὦ σοφώτατοι γεωργοί, τἀμὰ
[650]	κἄσπευδεν εἶναι μὴ μάχας. ~(Τρυγαῖος)	~εὐνούστατος	μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς)
[400]	τὴν φιάλην, ὅπως ~ἔργῳ φιαλοῦμεν	εὐξάμενοι	τοῖσιν θεοῖς. ~(Ἑρμῆς) σπονδὴ σπονδή·
[250]	Σαμοθρᾴκῃ τυγχάνει ~μεμυημένος, νῦν ἐστιν	εὔξασθαι	καλὸν ~ἀποστραφῆναι τοῦ μετιόντος τὼ
[600]	πλήν γε νυνί. ταῦτ᾽ ἄρ᾽	εὐπρόσωπος	ἦν, ~οὖσα συγγενὴς ἐκείνου. πολλά
[350]	Ζεὺς ὃς ἂν ~ταύτην ἀνορύττων	εὑρεθῇ;	~(Τρυγαῖος) νῦν ἆρά με ~ἅπασ᾽
[400]	ἐφεστὼς φράζε δημιουργικῶς· ~τἄλλα δ᾽	εὑρήσεις	ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς οὐ κακούς.
[100]	καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν, εἶτα χωλὸς ὢν	Εὐριπίδῃ	~λόγον παράσχῃς καὶ τραγῳδία γένῃ.
[500]	τραγῳδῶν, Σοφοκλέους μελῶν, κιχλῶν, ~ἐπυλλίων	Εὐριπίδου	~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα σὺ ~ταύτης καταψευδόμενος·
[300]	~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν μ᾽	εὕροις	δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, ~οὐδὲ
[50]	τί μάτην οὐχ ὑγιαίνεις; ~(Τρυγαῖος)	~εὐφημεῖν	χρὴ καὶ μὴ φλαῦρον ~μηδὲν
[1300]	τάχ᾽ ἡμῖν φημι μεταμελήσειν. ~(Χορός)	~εὐφημεῖν	χρὴ καὶ τὴν νύμφην ἔξω
[400]	τοῖσιν θεοῖς. ~(Ἑρμῆς) σπονδὴ σπονδή·	~εὐφημεῖτε	εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος) ~σπένδοντες εὐχόμεσθα τὴν
[400]	θεοῖς. ~(Ἑρμῆς) σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε	εὐφημεῖτε.	~(Τρυγαῖος) ~σπένδοντες εὐχόμεσθα τὴν νῦν
[750]	εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽ ἀνιάσας, πόλλ᾽	εὐφράνας,	πάντα παρασχὼν τὰ δέοντα. ~(Χορός)
[1000]	ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽ ὦ πολυτίμητ᾽	εὐχομένοις	ἡμῖν δίδου. ~(Οἰκέτης) ~λαβὲ τὴν
[400]	σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος) ~σπένδοντες	εὐχόμεσθα	τὴν νῦν ἡμέραν ~Ἕλλησιν ἄρξαι
[1250]	δ᾽ ἅμ᾽ οἰμωγή τε καὶ	εὐχωλὴ	πέλεν ἀνδρῶν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀνδρῶν οἰμωγή;
[950]	χωρίον; ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὡς τάχιστ᾽	εὐχώμεθ᾽	~(Χορός) εὐχώμεσθα δή. ~(Τρυγαῖος) ὦ
[950]	~δώσουσιν αὐταῖς ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽	εὐχώμεθα.	~τίς τῇδε; ποῦ ποτ᾽ εἰσὶ
[950]	ἀλλ᾽ ὡς τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός)	εὐχώμεσθα	δή. ~(Τρυγαῖος) ὦ σεμνοτάτη βασίλεια
[900]	λαβών· ~ἐγὼ δὲ ποριῶ βωμὸν	ἐφ᾽	ὅτου θύσομεν. ~(Χορός) ~ὡς πάνθ᾽
[600]	ἀλλήλοισι καὶ σεσηρότας, ~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽	ἐφ᾽	ὑμῖν τοὺς φόρους φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον
[100]	σε Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν, ~ὅπως	ἐφαίνου	τοῖς θεοῖς τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽
[50]	ἡνίκ᾽ ἤρχεθ᾽ ἡ χολή, ~πεύσεσθ᾽	ἔφασκε	γὰρ πρὸς αὑτὸν ἐνθαδί· ~πῶς
[750]	σφυράδων ἀποκνίσματα μηχανοδίφας. ~καὶ γὰρ	ἔφασχ᾽	ὁ πατὴρ ὃ παρ᾽ ἐλπίδας
[400]	θεῶν σοφώτατε ~ἅττα χρὴ ποιεῖν	ἐφεστὼς	φράζε δημιουργικῶς· ~τἄλλα δ᾽ εὑρήσεις
[700]	τριῶν, ~ὅσας δὲ κατέδει ξόλικας	ἑφθὰς	καὶ κρέα. ~ἀλλ᾽ ὦ φίλ᾽
[1150]	δεῖπνον ἦλθ᾽ ἐς τοὺς γάμους.	~ἔχ᾽	ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας ταυτῃί· ~πάντως
[650]	~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽ ἀλλὰ συγγνώμην	ἔχε·	~ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ἦν
[650]	~ἀκούσαθ᾽ ὑμεῖς ὧν ἕνεκα μομφὴν	ἔχει.	~ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη μετὰ τἀν
[1200]	~ὅμως δ᾽ ὅτι τὸ σφήκωμ᾽	ἔχει	πόνον πολύν, ~δοίην ἂν αὐτοῖν
[850]	μόλις. ~(Οἰκέτης) ὦ δέσποτα ~ὅσην	ἔχει	τὴν πρωκτοπεντετηρίδα. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν, τίς
[650]	πυκνί. ~(Τρυγαῖος) ~Ὑπέρβολος νῦν τοῦτ᾽	ἔχει	τὸ χωρίον. ~αὕτη τί ποιεῖς;
[650]	γὰρ αὐτοῖς ὧν ἔπαθε πολλὴν	ἔχει.	~(Τρυγαῖος) ἡ δ᾽ ἀλλὰ πρὸς
[950]	ἔστιν οὐδεὶς ὅστις οὐ κριθὴν	ἔχει.	~(Τρυγαῖος) οὐχ αἱ γυναῖκές γ᾽
[700]	λόγων εἴπωμεν ὅσα τε νοῦς	ἔχει.	~χρῆν μὲν τύπτειν τοὺς ῥαβδούχους,
[1300]	μάκαρ ὡς δικαίως ~τἀγαθὰ νῦν	ἔχεις.	~(Ἡμιχόριον Α) Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ.
[500]	δ᾽ ὦ Θεωρία. ~οἷον δ᾽	ἔχεις	τὸ πρόσωπον ὦ Θεωρία, ~οἷον
[400]	~δῶρον δίδωμι τήνδ᾽ ἵνα σπένδειν	ἔχῃς.	~(Ἑρμῆς) οἴμ᾽ ὡς ἐλεήμων εἴμ᾽
[50]	~ἕως ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς καταρρυείς.	~ἐχθὲς	δὲ μετὰ ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς οὐκ
[150]	εἶναι τῶν θεῶν· ~φροῦδοι γὰρ	ἐχθές	εἰσιν ἐξῳκισμένοι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γῆς;
[250]	ὦ μέλε ~οὐκ ἔστιν ἡμῖν·	ἐχθὲς	εἰσῳκίσμεθα. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν παρ᾽ Ἀθηναίων
[500]	στρατιωτικοῦ; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ φωτὸς	ἔχθιστον	πλέκος. ~τοῦ μὲν γὰρ ὄζει
[100]	ἐς θεούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἦλθεν κατ᾽	ἔχθραν	αἰετοῦ πάλαι ποτέ, ~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων
[1050]	Ὅμηρος· ~ὣς οἱ μὲν νέφος	ἐχθρὸν	ἀπωσάμενοι πολέμοιο ~Εἰρήνην εἵλοντο καὶ
[1150]	θέρους ~(Χορός) ~μᾶλλον ἢ θεοῖσιν	ἐχθρὸν	ταξίαρχον προσβλέπων ~τρεῖς λόφους ἔχοντα
[500]	καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπέπτυσ᾽	ἐχθροῦ	φωτὸς ἔχθιστον πλέκος. ~τοῦ μὲν
[1100]	γὰρ ποιήσεις λεῖον τὸν τραχὺν	ἐχῖνον.	~ἄγε δὴ θεαταὶ δεῦρο συσπλαγχνεύετε
[1050]	ἂν θείης λεῖον τὸν τραχὺν	ἐχῖνον.	~(Τρυγαῖος) ἆρα φενακίζων ποτ᾽ Ἀθηναίους
[700]	δ᾽ αὖ τοῖσι θεαταῖς ~ἣν	ἔχομεν	ὁδὸν λόγων εἴπωμεν ὅσα τε
[500]	τοῖς Ἀθηναίοισι παύσασθαι λέγω ~ἐντεῦθεν	ἐχομένοις	ὅθεν νῦν ἕλκετε· ~οὐδὲν γὰρ
[300]	τἀριστερόν τοί μ᾽ ἐστ᾽ ἀναγκαίως	ἔχον.	~ἥδομαι γὰρ καὶ γέγηθα καὶ
[900]	~(Τρυγαῖος) ~τὸ κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς	ἔχον	καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν, ~καὶ
[400]	ἐν εἰρήνῃ διαγαγεῖν τὸν βίον,	~ἔχονθ᾽	ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος)
[1150]	ἐχθρὸν ταξίαρχον προσβλέπων ~τρεῖς λόφους	ἔχοντα	καὶ φοινικίδ᾽ ὀξεῖαν πάνυ, ~ἣν
[1150]	~ἢν δέ που δέῃ μάχεσθ᾽	ἔχοντα	τὴν φοινικίδα, ~τηνικαῦτ᾽ αὐτὸς βέβαπται
[450]	~ἆρ᾽ οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽ αὐτῶν	ἔχονται	τοῦ ξύλου, ~μόνοι προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽
[300]	χαίρομεν κηρύγματος. ~οὐ γὰρ ἦν	ἔχοντας	ἥκειν σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν. ~(Τρυγαῖος)
[1300]	~οἰκήσετε γοῦν καλῶς ~οὐ πράγματ᾽	ἔχοντες,	ἀλλὰ ~συκολογοῦντες. ~(Ἡμιχόριον Β) Ὑμὴν
[800]	πλουσίων οὗτοι βαδίζουσ᾽ ἀστέρων, ~ἰπνοὺς	ἔχοντες,	ἐν δὲ τοῖς ἰπνοῖσι πῦρ.
[750]	τῶν ποιητῶν ~ἀνδρὸς τὸ μέτωπον	ἔχοντος”	~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ μὲν πολέμους
[850]	γ᾽ εὐθὺς ἐξέσται ποιεῖν ~ταύτην	ἔχουσιν	αὔριον καλὸν πάνυ, ~ἐπὶ γῆς
[1000]	μελήσει ταῦτά γ᾽ ἀλλ᾽ ἥκειν	ἐχρῆν.	~(Οἰκέτης) ~ἰδοὺ πάρειμι. μῶν ἐπισχεῖν
[100]	~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων κἀντιτιμωρούμενος. ~(Παιδίον) ~οὐκοῦν	ἐχρῆν	σε Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν, ~ὅπως
[850]	δῆθ᾽ ὅταν ξυνὼν τῶν τιτθίων	ἔχωμαι;	~(Χορός) ~εὐδαιμονέστερος φανεῖ τῶν Καρκίνου
[200]	οὐχὶ πειστέον· ~ἥξουσι καὖθις, ἢν	ἔχωμεν	τὴν Πύλον” ~(Τρυγαῖος) ~ὁ γοῦν
[750]	γυναῖκας, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽	ἔχων	τοῖσι μεγίστοις ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν
[100]	οὐρανόν; ~(Οἰκέτης Α) τίνα νοῦν	ἔχων;	~(Τρυγαῖος) ~ἐρησόμενος ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι
[750]	ἀλλ᾽ ἀράμενος τὴν σκευὴν εὐθὺς	ἐχώρουν,	~παῦρ᾽ ἀνιάσας, πόλλ᾽ εὐφράνας, πάντα
[650]	ὤν. πρὸ τοῦ μὲν οὖν	~ἐψηλαφῶμεν	ἐν σκότῳ τὰ πράγματα, ~νυνὶ
[1150]	αὐτῶν ἡ γαλῆ τῆς ἑσπέρας·	~ἐψόφει	γοῦν ἔνδον οὐκ οἶδ᾽ ἅττα
[600]	δ᾽ ἅπαξ τὸ πρῶτον ἄκουσ᾽	ἐψόφησεν	ἄμπελος ~καὶ πίθος πληγεὶς ὑπ᾽
[600]	κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν δικροῖς	ἐώθουν	τὴν θεὸν κεκράγμασιν, ~πολλάκις φανεῖσαν
[1150]	ξοδος· ~τῷ δὲ σιτί᾽ οὐκ	ἐώνητ᾽	οὐ γὰρ ᾔδειν ἐξιών· ~εἶτα
[50]	ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς τὸν οὐρανόν,	~ἕως	ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς καταρρυείς. ~ἐχθὲς
[0]	μὴ παύσαιο μηδέποτ᾽ ἐσθίων ~τέως	ἕως	σαυτὸν λάθοις διαρραγείς. ~οἷον δὲ