Vers |
[700] |
καὶ
τοῖς
φθειρσὶν
πολεμοῦντας,
~τούς
|
θ᾽ |
Ἡρακλέας
τοὺς
μάττοντας
καὶ
τοὺς |
[550] |
καὶ
τὰ
νέα
συκίδια
~τἄλλα
|
θ᾽ |
ὁπόσ᾽
ἔστι
φυτὰ
~προσγελάσεται
λαβόντ᾽ |
[850] |
~(Τρυγαῖος)
~μηδέν·
οὐ
γὰρ
ἐθελήσει
|
θαγεῖν
|
~οὔτ᾽
ἄρτον
οὔτε
μᾶζαν,
εἰωθυῖ᾽ |
[1200] |
διεὶς
τὴν
χεῖρα
διὰ
τῆς
|
θαλαμιᾶς
|
~καὶ
τῇδ᾽
~(Θωρακοπώλης)
ἅμ᾽
ἀμφοῖν |
[500] |
ἐπιθυμεῖτε
τήνδ᾽
ἐξελκύσαι,
~πρὸς
τὴν
|
θάλατταν |
ὀλίγον
ὑποχωρήσατε.
~(Χορός)
~ἄγ᾽
ὦνδρες |
[750] |
γάμους
ἀνδρῶν
τε
δαῖτας
~καὶ
|
θαλίας |
μακάρων·
σοὶ
γὰρ
τάδ᾽
ἐξ |
[1250] |
Σαΐων
τις
ἀγάλλεται,
ἣν
παρὰ
|
θάμνῳ
|
~ἔντος
ἀμώμητον
κάλλιπον
οὐκ
ἐθέλων. |
[350] |
τοσουτονὶ
λαβών;
~(Ἑρμῆς)
~ἆρ᾽
οἶσθα
|
θάνατον |
ὅτι
προεῖφ᾽
ὁ
Ζεὺς
ὃς |
[150] |
τι
πεσὼν
~ἐνθένδε
πάθω,
τοὐμοῦ
|
θανάτου |
~πέντε
τάλανθ᾽
ἡ
πόλις
ἡ |
[700] |
πῶς
δῆτ᾽
ἐγὼ
καταβήσομαι;
~(Ἑρμῆς)
|
~θάρρει, |
καλῶς·
~τῃδὶ
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν |
[250] |
Διοσκόρω.
~ἴσως
ἂν
εὖ
γένοιτο·
|
θαρρεῖτ᾽ |
ὦ
βροτοί.
~(Πόλεμος)
~ἀπόφερε
τὰ |
[150] |
πρὸς
τὰς
λαύρας.
~ἵει
σαυτὸν
|
θαρρῶν |
ἀπὸ
γῆς,
~κᾆτα
δρομαίαν
πτέρυγ᾽ |
[1100] |
ἦλθ᾽
ἐξ
Ὠρεοῦ.
~οὐκ
ἀποπετήσει
|
θᾶττον |
εἰς
Ἐλύμνιον;
~(Χορός)
~ἥδομαί
γ᾽ |
[1100] |
ταυτὶ
μετὰ
τῆς
σπονδῆς
λαβὲ
|
θᾶττον. |
~(Ἱεροκλῆς)
οὐδεὶς
προσδώσει
τῶν
σπλάγχνων; |
[700] |
ὦ
κόραι
~ἕπεσθον
ἅμ᾽
ἐμοὶ
|
θᾶττον, |
ὡς
πολλοὶ
πάνυ
~ποθοῦντες
ὑμᾶς |
[1250] |
~(Τρυγαῖος)
αἰβοῖ·
~ἦ
γὰρ
ἐγὼ
|
θαύμαζον |
ἀκούων,
εἰ
σὺ
μὴ
εἴης
|
[650] |
ἀνήρετο.
~(Τρυγαῖος)
εὐδαιμονεῖ,
πάσχει
δὲ
|
θαυμαστόν. |
~(Ἑρμῆς)
τὸ
τί;
~(Τρυγαῖος)
ἐκ |
[800] |
καταχρεμψαμένη
μέγα
καὶ
πλατὺ
~Μοῦσα
|
θεὰ |
μετ᾽
ἐμοῦ
ξύμπαιζε
τὴν
ἑορτήν. |
[950] |
δή.
~(Τρυγαῖος)
ὦ
σεμνοτάτη
βασίλεια
|
θεὰ
|
~πότνι᾽
Εἰρήνη,
~δέσποινα
χορῶν,
δέσποινα |
[1050] |
~εἰ
γὰρ
μὴ
νύμφαι
γε
|
θεαὶ |
Βάκιν
ἐξαπάτασκον,
~μηδὲ
Βάκις
θνητούς, |
[900] |
ὦ
πρυτάνεις
δέχεσθε
τὴν
Θεωρίαν.
|
~θέασ᾽ |
ὡς
προθύμως
ὁ
πρύτανις
παρεδέξατο. |
[1100] |
τὸν
τραχὺν
ἐχῖνον.
~ἄγε
δὴ
|
θεαταὶ |
δεῦρο
συσπλαγχνεύετε
~μετὰ
νῷν.
~(Ἱεροκλῆς) |
[700] |
ἀνδρείως·
ἡμεῖς
δ᾽
αὖ
τοῖσι
|
θεαταῖς
|
~ἣν
ἔχομεν
ὁδὸν
λόγων
εἴπωμεν |
[950] |
παραδοὺς
ταύτην
ἐμοί,
~καὶ
τοῖς
|
θεαταῖς |
ῥῖπτε
τῶν
κριθῶν.
~(Οἰκέτης)
ἰδού. |
[700] |
κωμῳδοποιητὴς
~αὑτὸν
ἐπῄνει
πρὸς
τὸ
|
θέατρον |
παραβὰς
ἐν
τοῖς
ἀναπαίστοις·
~εἰ |
[0] |
Α)
~οὐκοῦν
ἂν
ἤδη
τῶν
|
θεατῶν |
τις
λέγοι
~νεανίας
δοκησίσοφος,
τὸ |
[1150] |
τὸν
Πανδίονος
~εἶδεν
αὑτόν,
κἀπορῶν
|
θεῖ |
τῷ
κακῷ
βλέπων
ὀπόν.
~ταῦτα |
[1050] |
ὕστερον
οὐδέν.
~(Ἱεροκλῆς)
οὐδέποτ᾽
ἂν
|
θείης |
λεῖον
τὸν
τραχὺν
ἐχῖνον.
~(Τρυγαῖος) |
[900] |
~ὡς
πάνθ᾽
ὅσ᾽
ἂν
θεὸς
|
θέλῃ |
χἠ
τύχη
κατορθοῖ,
~χωρεῖ
κατὰ |
[1150] |
εὐθύνας
ἐμοὶ
δώσουσιν,
ἢν
θεὸς
|
θέλῃ. |
~(Χορός)
~πολλὰ
γὰρ
δή
μ᾽ |
[1000] |
τὸν
οἶν.
~(Τρυγαῖος)
ἀλλ᾽
οὐ
|
θέμις. |
~(Οἰκέτης)
τιὴ
τί
δή;
~(Τρυγαῖος) |
[900] |
τιή;
~(Χορός)
ἵνα
μὴ
γένηται
|
Θεογένους |
ὑηνία.
~(Τρυγαῖος)
τῷ
δὴ
δοκεῖ |
[900] |
~ἐπείγετέ
νυν
ἐν
ὅσῳ
~σοβαρὰ
|
θεόθεν |
κατέχει
~πολέμου
μετάτροπος
αὔρα.
~νῦν |
[200] |
κἀμφορείδια.
~(Τρυγαῖος)
ἐξῳκίσαντο
δ᾽
οἱ
|
θεοὶ |
τίνος
οὕνεκα;
~(Ἑρμῆς)
~Ἕλλησιν
ὀργισθέντες. |
[400] |
δεινὸν
καὶ
μέγα,
~ὃ
τοῖς
|
θεοῖς |
ἅπασιν
ἐπιβουλεύεται.
~(Ἑρμῆς)
ἴθι
δὴ |
[400] |
ὅπως
~ἔργῳ
φιαλοῦμεν
εὐξάμενοι
τοῖσιν
|
θεοῖς. |
~(Ἑρμῆς)
σπονδὴ
σπονδή·
~εὐφημεῖτε
εὐφημεῖτε. |
[100] |
ζεῦξαι
πτερόν,
~ὅπως
ἐφαίνου
τοῖς
|
θεοῖς |
τραγικώτερος.
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλ᾽
ὦ
μέλ᾽ |
[1100] |
οὔπω
τοῦτ᾽
ἐστὶ
φίλον
μακάρεσσι
|
θεοῖσιν· |
~ἀλλὰ
τόδε
πρότερον,
σπένδειν
ἡμᾶς, |
[850] |
μᾶζαν,
εἰωθυῖ᾽
ἀεὶ
~παρὰ
τοῖς
|
θεοῖσιν |
ἀμβροσίαν
λείχειν
ἄνω.
~(Οἰκέτης)
λείχειν |
[1300] |
Ὑπέρβολον
ἐξελάσαντας,
~(Χορός)
~κἀπευξαμένους
τοῖσι
|
θεοῖσιν |
~διδόναι
πλοῦτον
τοῖς
Ἕλλησιν,
~κριθάς |
[1150] |
τοῦ
θέρους
~(Χορός)
~μᾶλλον
ἢ
|
θεοῖσιν |
ἐχθρὸν
ταξίαρχον
προσβλέπων
~τρεῖς
λόφους |
[1150] |
δ᾽
ἐξ
ἄστεως
~ἧττον,
οἱ
|
θεοῖσιν |
οὗτοι
κἀνδράσιν
ῥιψάσπιδες.
~ὧν
ἔτ᾽ |
[1050] |
γὰρ
κατὰ
χρησμὸν
ἐκαύσατε
μῆρα
|
θεοῖσιν; |
~(Τρυγαῖος)
~ὅνπερ
κάλλιστον
δήπου
πεποίηκεν |
[1050] |
πω
τοῦτ᾽
ἐστὶ
φίλον
μακάρεσσι
|
θεοῖσιν, |
~φυλόπιδος
λῆξαι,
πρίν
κεν
λύκος |
[1100] |
τυχεῖν
μὲν
ἤδη
σπαρμένα,
~τὸν
|
θεὸν |
δ᾽
ἐπιψακάζειν,
καὶ
τιν᾽
εἰπεῖν |
[600] |
~τήνδε
μὲν
δικροῖς
ἐώθουν
τὴν
|
θεὸν |
κεκράγμασιν,
~πολλάκις
φανεῖσαν
αὐτὴν
τῆσδε |
[300] |
ἦν,
~ἐμποδὼν
ἡμῖν
γένηται
τὴν
|
θεὸν |
μὴ
ξελκύσαι.
~(Χορός)
~οὔτι
καὶ |
[550] |
~ἀντὶ
τούτων
τήνδε
νυνὶ
~τὴν
|
θεὸν |
προσείπατε.
~(Χορός)
~χαῖρε
χαῖρ᾽
ὡς |
[700] |
καλῶς·
~τῃδὶ
παρ᾽
αὐτὴν
τὴν
|
θεόν. |
~(Τρυγαῖος)
~δεῦρ᾽
ὦ
κόραι
~ἕπεσθον |
[900] |
~(Χορός)
~ὡς
πάνθ᾽
ὅσ᾽
ἂν
|
θεὸς |
θέλῃ
χἠ
τύχη
κατορθοῖ,
~χωρεῖ |
[1150] |
ἔτ᾽
εὐθύνας
ἐμοὶ
δώσουσιν,
ἢν
|
θεὸς |
θέλῃ.
~(Χορός)
~πολλὰ
γὰρ
δή |
[500] |
ἐρρήσετε;
~μισεῖ
γὰρ
ὑμᾶς
ἡ
|
θεὸς |
μεμνημένη·
~πρῶτοι
γὰρ
αὐτὴν
τοῖς |
[1100] |
Κωμαρχίδη;
~ἐμπιεῖν
ἔμοιγ᾽
ἀρέσκει
τοῦ
|
θεοῦ |
δρῶντος
καλῶς.
~ἀλλ᾽
ἄφευε
τῶν |
[100] |
λόγοις
ἐξηυρέθη
~μόνος
πετεινῶν
ἐς
|
θεοὺς |
ἀφιγμένος.
~(Παιδίον)
~ἄπιστον
εἶπας
μῦθον |
[100] |
~ὅπως
κάκοσμον
ζῷον
ἦλθεν
ἐς
|
θεούς. |
~(Τρυγαῖος)
~ἦλθεν
κατ᾽
ἔχθραν
αἰετοῦ |
[100] |
ὥστε
κάνθαρον
~ζεύξαντ᾽
ἐλαύνειν
ἐς
|
θεοὺς |
ὦ
παππία;
~(Τρυγαῖος)
~ἐν
τοῖσιν |
[800] |
οἱ
διατρέχοντες
ἀστέρες,
~οἳ
καόμενοι
|
θέουσιν; |
~(Τρυγαῖος)
~ἀπὸ
δείπνου
τινὲς
~τῶν |
[800] |
~καὶ
τὴν
πύελον
κατάκλυζε
καὶ
|
θέρμαιν᾽ |
ὕδωρ,
~στόρνυ
τ᾽
ἐμοὶ
καὶ |
[1050] |
σου
εἶναι
~ὤφελεν
ὦλαζὼν
οὑτωσὶ
|
θερμὸς |
ὁ
πλεύμων.
~(Ἱεροκλῆς)
~εἰ
γὰρ |
[1100] |
ἅττ᾽
ἂν
ᾖ
~δανότατα
τοῦ
|
θέρους
|
~ἐκπεπρισμένα”
~κἀνθρακίζων
τοὐρεβίνθου
~τήν
τε |
[1150] |
~κᾆτα
γίγνομαι
παχὺς
~τηνικαῦτα
τοῦ
|
θέρους
|
~(Χορός)
~μᾶλλον
ἢ
θεοῖσιν
ἐχθρὸν |
[1050] |
μὴ
παύσαιο
βακίζων.
~(Ἱεροκλῆς)
~οὔπω
|
θέσφατον |
ἦν
Εἰρήνης
δέσμ᾽
ἀναλῦσαι,
~ἀλλὰ |
[550] |
οὖν
ὦνδρες
προσευξώμεσθα
πρῶτον
τῇ
|
θεῷ, |
~ἥπερ
ἡμῶν
τοὺς
λόφους
ἀφεῖλε |
[650] |
ἂν
εἴποι
πρός
γε
τοὺς
|
θεωμένους· |
~ὀργὴν
γὰρ
αὐτοῖς
ὧν
ἔπαθε |
[950] |
γε
~τούτων
ὅσοιπέρ
εἰσι
τῶν
|
θεωμένων
|
~οὐκ
ἔστιν
οὐδεὶς
ὅστις
οὐ |
[500] |
~(Τρυγαῖος)
~καὶ
τῶνδε
τοίνυν
τῶν
|
θεωμένων |
σκόπει
~τὰ
πρόσωφ᾽
ἵνα
γνῷς |
[900] |
~(Χορός)
~καὶ
πλήν
γε
τῶν
|
θεῶν |
ἀεί
σ᾽
ἡγησόμεσθα
πρῶτον.
~(Τρυγαῖος) |
[800] |
ἐλθεῖν
ἦν
ἄρ᾽
εὐθὺ
τῶν
|
θεῶν. |
~ἔγωγέ
τοι
πεπόνηκα
κομιδῇ
τὼ |
[0] |
Β)
~ἄνδρες
κοπρολόγοι
προσλάβεσθε
πρὸς
|
θεῶν, |
~εἰ
μή
με
βούλεσθ᾽
ἀποπνιγέντα |
[150] |
κάνθαρον.
~ἀτὰρ
ἐγγὺς
εἶναι
τῶν
|
θεῶν |
ἐμοὶ
δοκῶ,
~καὶ
δὴ
καθορῶ |
[400] |
τὰς
τελετὰς
λάβοιεν
αὐτοὶ
τῶν
|
θεῶν. |
~(Ἑρμῆς)
~ταῦτ᾽
ἄρα
πάλαι
τῶν |
[600] |
~ἥδε;
τοῦθ᾽
ἡμᾶς
δίδαξον
ὦ
|
θεῶν |
εὐνούστατε.
~(Ἑρμῆς)
~ὦ
σοφώτατοι
γεωργοί, |
[350] |
κεραυνοβρόντα.
~(Τρυγαῖος)
~μὴ
πρὸς
τῶν
|
θεῶν
|
~ἡμῶν
κατείπῃς,
ἀντιβολῶ
σε
δέσποτα. |
[400] |
τὰς
ἄλλας
τελετὰς
τὰς
τῶν
|
θεῶν, |
~μυστήρι᾽
Ἑρμῇ,
Διιπόλει᾽
Ἀδώνια·
~ἄλλαι |
[1050] |
κεφαλὴν
σοί.
~(Ἱεροκλῆς)
~οἵτινες
ἀφραδίῃσι
|
θεῶν |
νόον
οὐκ
ἀίοντες
~συνθήκας
πεποίησθ᾽ |
[300] |
ἐς
τὸ
φῶς
ἀνελκύσαι
~τὴν
|
θεῶν |
πασῶν
μεγίστην
καὶ
φιλαμπελωτάτην.
~(Τρυγαῖος) |
[300] |
πάσχετ᾽
ὦνδρες;
μηδαμῶς
πρὸς
τῶν
|
θεῶν
|
~πρᾶγμα
κάλλιστον
διαφθείρητε
διὰ
τὰ |
[400] |
δράσομεν·
σὺ
δ᾽
ἡμῖν
ὦ
|
θεῶν |
σοφώτατε
~ἅττα
χρὴ
ποιεῖν
ἐφεστὼς |
[750] |
ἐμοῦ
~τοῦ
φίλου
χόρευσον,
~κλείουσα
|
θεῶν |
τε
γάμους
ἀνδρῶν
τε
δαῖτας
|
[800] |
~οὐκ
ἂν
ἔτι
δοίην
τῶν
|
θεῶν |
τριώβολον,
~εἰ
πορνοβοσκοῦσ᾽
ὥσπερ
ἡμεῖς |
[1050] |
θυσία
ποθ᾽
αὑτηὶ
καὶ
τῷ
|
θεῶν; |
~(Τρυγαῖος)
ὀπτα
σὺ
σιγῇ
κἄπαγ᾽ |
[150] |
οὐδὲ
μέλλεις
ἐγγὺς
εἶναι
τῶν
|
θεῶν· |
~φροῦδοι
γὰρ
ἐχθές
εἰσιν
ἐξῳκισμένοι. |
[200] |
λοιπὰ
τηρῶ
σκευάρια
τὰ
τῶν
|
θεῶν, |
~χυτρίδια
καὶ
σανίδια
κἀμφορείδια.
~(Τρυγαῖος) |
[300] |
μένειν
βινεῖν
καθεύδειν,
~ἐς
πανηγύρεις
|
θεωρεῖν, |
~ἑστιᾶσθαι
κοτταβίζειν,
~συβαρίζειν”
~ἰοῦ
ἰοῦ |
[500] |
Ὀπώρα,
καὶ
σὺ
δ᾽
ὦ
|
Θεωρία. |
~οἷον
δ᾽
ἔχεις
τὸ
πρόσωπον |
[500] |
δ᾽
ἔχεις
τὸ
πρόσωπον
ὦ
|
Θεωρία, |
~οἷον
δὲ
πνεῖς,
ὡς
ἡδὺ |
[850] |
αὑτηί;
~(Τρυγαῖος)
τί
φῄς;
~αὕτη
|
Θεωρία |
στίν.
~(Οἰκέτης)
ἣν
ἡμεῖς
ποτε
|
[850] |
~ἴθι
νυν
ἀποδῶμεν
τήνδε
τὴν
|
Θεωρίαν
|
~ἀνύσαντε
τῇ
βουλῇ.
~(Οἰκέτης)
τίς |
[700] |
~ἀλλ᾽
ὡς
τάχιστα
τήνδε
τὴν
|
Θεωρίαν
|
~ἀπάγαγε
τῇ
βουλῇ
λαβών,
ἧσπέρ |
[900] |
~ἀλλ᾽
ὦ
πρυτάνεις
δέχεσθε
τὴν
|
Θεωρίαν. |
~θέασ᾽
ὡς
προθύμως
ὁ
πρύτανις |
[850] |
χαμαί.
~βουλή,
πρυτάνεις,
ὁρᾶτε
τὴν
|
Θεωρίαν. |
~σκέψασθ᾽
ὅσ᾽
ὑμῖν
ἀγαθὰ
παραδώσω |
[700] |
~ὦ
μακαρία
βουλὴ
σὺ
τῆς
|
Θεωρίας, |
~ὅσον
ῥοφήσει
ζωμὸν
ἡμερῶν
τριῶν, |
[1200] |
ξένεγκε
τἀργύριον.
~(Τρυγαῖος)
~ἀλλ᾽
ὦγαθὲ
|
~θλίβει |
τὸν
ὄρρον.
ἀπόφερ᾽
οὐκ
ὠνήσομαι. |
[1050] |
ἱερὰ
θύομεν.
~(Ἱεροκλῆς)
~ὦ
μέλεοι
|
θνητοὶ |
καὶ
νήπιοι,
~(Τρυγαῖος)
ἐς
κεφαλὴν |
[1050] |
θεαὶ
Βάκιν
ἐξαπάτασκον,
~μηδὲ
Βάκις
|
θνητούς, |
μηδ᾽
αὖ
νύμφαι
Βάκιν
αὐτὸν |
[200] |
γὰρ
ἐξιέναι
γνώμην
ἐμὴν
~μέλλει·
|
θορυβεῖ |
γοῦν
ἔνδον.
~(Τρυγαῖος)
οἴμοι
δείλαιος. |
[250] |
ὦ
πανοῦργ᾽
~(Κύδοιμος)
ἐς
τἀπὶ
|
Θρᾴκης |
χωρία
~χρήσαντες
ἑτέροις
αὐτὸν
εἶτ᾽ |
[1100] |
τε
φηγὸν
ἐμπυρεύων,
~χἄμα
τὴν
|
Θρᾷτταν |
κυνῶν
~τῆς
γυναικὸς
λουμένης.
~(Χορός) |
[550] |
ἦν
ἄρ᾽
ἐξωπλισμένη,
~αἵ
τε
|
θρίνακες |
διαστίλβουσι
πρὸς
τὸν
ἥλιον.
~ἦ |
[700] |
δ᾽
οὖν
εἰκός
τινα
τιμῆσαι,
|
θύγατερ |
Διός,
ὅστις
ἄριστος
~κωμῳδοδιδάσκαλος
ἀνθρώπων |
[200] |
~(Τρυγαῖος)
τί
δῆτα
ταύτῃ
τῇ
|
θυείᾳ |
χρήσεται;
~(Ἑρμῆς)
~τρίβειν
ἐν
αὐτῇ |
[200] |
~οὐκ
οἶδα
πλὴν
ἕν,
ὅτι
|
θυείαν |
ἑσπέρας
~ὑπερφυᾶ
τὸ
μέγεθος
εἰσηνέγκατο. |
[200] |
ἀλγήσετε.
~(Τρυγαῖος)
~ὦναξ
Ἄπολλον
τῆς
|
θυείας |
τοῦ
πλάτους,
~ὅσον
κακόν,
καὶ |
[200] |
καὶ
γὰρ
ὥσπερ
ᾐσθόμην
~καὐτὸς
|
θυείας |
φθέγμα
πολεμιστηρίας.
~(Πόλεμος)
~ἰὼ
βροτοὶ |
[1050] |
τῆς
ὀσφύος.
~(Ἱεροκλῆς)
ὅτῳ
δὲ
|
θύετ᾽ |
οὐ
φράσεθ᾽
~(Τρυγαῖος)
~ἡ
κέρκος |
[1100] |
~οὐ
καταβαλεῖς
τὰ
κῴδι᾽
ὦ
|
θυηπόλε; |
~ἤκουσας;
ὁ
κόραξ
οἷος
ἦλθ᾽ |
[1000] |
δ᾽
ἐπὶ
σπλάγχν᾽
εἶμι
καὶ
|
θυλήματα. |
~(Τρυγαῖος)
~ἐμοὶ
μελήσει
ταῦτά
γ᾽ |
[550] |
ἐγὼ
φύτευον
ὢν
νεώτερος,
~ἀσπάσασθαι
|
θυμὸς |
ἡμῖν
ἐστι
πολλοστῷ
χρόνῳ.
~(Τρυγαῖος) |
[1150] |
φήμ᾽
ὧραι
φίλαι”
καὶ
~τοῦ
|
θύμου |
τρίβων
κυκῶμαι·
~κᾆτα
γίγνομαι
παχὺς |
[1050] |
~νῷν
μηδέν·
Εἰρήνῃ
γὰρ
ἱερὰ
|
θύομεν. |
~(Ἱεροκλῆς)
~ὦ
μέλεοι
θνητοὶ
καὶ |
[400] |
νὴ
Δία
~ἡμεῖς
μὲν
ὑμῖν
|
θύομεν, |
τούτοισι
δὲ
~οἱ
βάρβαροι
θύουσι. |
[400] |
θύομεν,
τούτοισι
δὲ
~οἱ
βάρβαροι
|
θύουσι. |
διὰ
τοῦτ᾽
εἰκότως
~βούλοιντ᾽
ἂν |
[150] |
τοῦ
Διός.
~τίς
ἐν
Διὸς
|
θύραισιν; |
οὐκ
ἀνοίξετε;
~(Ἑρμῆς)
~πόθεν
βροτοῦ |
[0] |
ἐδωδῆς
σκέψομαι
~τῃδὶ
παροίξας
τῆς
|
θύρας, |
ἵνα
μή
μ᾽
ἴδῃ.
~ἔρειδε, |
[900] |
γ᾽
ἔσθ᾽
ὁ
γὰρ
βωμὸς
|
θύρασι |
καὶ
δή.
~(Χορός)
~ἐπείγετέ
νυν |
[1000] |
χορηγῷ
σῴζεται.
~(Χορός)
~σέ
τοι
|
θύρασι |
χρὴ
μένοντα
τοίνυν
~σχίζας
δευρὶ |
[1000] |
αἱματοῦται
βωμός.
ἀλλ᾽
εἴσω
φέρων
|
~θύσας |
τὰ
μηρἴ
ἐξελὼν
δεῦρ᾽
ἔκφερε, |
[1050] |
εὖ
λέγεις.
~(Ἱεροκλῆς)
~τίς
ἡ
|
θυσία |
ποθ᾽
αὑτηὶ
καὶ
τῷ
θεῶν; |
[350] |
καὶ
τὰς
ὀφρῦς.
~καί
σε
|
θυσίαισιν |
ἱεραῖσι
προσόδοις
τε
μεγάλαισι
~διὰ |
[950] |
~δέσποινα
χορῶν,
δέσποινα
γάμων,
~δέξαι
|
θυσίαν |
τὴν
ἡμετέραν.
~(Χορός)
~δέξαι
δῆτ᾽ |
[900] |
δὲ
ποριῶ
βωμὸν
ἐφ᾽
ὅτου
|
θύσομεν. |
~(Χορός)
~ὡς
πάνθ᾽
ὅσ᾽
ἂν |
[400] |
σοι
πόλεις
πεπαυμέναι
κακῶν
~ἀλεξικάκῳ
|
θύσουσιν |
Ἑρμῇ
πανταχοῦ.
~χἄτερ᾽
ἔτι
πόλλ᾽ |
[350] |
πράγματι.
~(Τρυγαῖος)
οὐκ
ἀκούεις
οἷα
|
θωπεύουσί |
σ᾽
ὦναξ
δέσποτα;
~(Χορός)
~μὴ |
[1200] |
διὰ
τῆς
θαλαμιᾶς
~καὶ
τῇδ᾽
|
~(Θωρακοπώλης) |
ἅμ᾽
ἀμφοῖν
δῆτ᾽
~(Τρυγαῖος)
ἔγωγε |
[1200] |
ἁλῶ
τρύπημα
κλέπτων
τῆς
νεώς.
|
~(Θωρακοπώλης) |
ἔπειτ᾽
ἐπὶ
δεκάμνῳ
χεσεῖ
καθήμενος; |
[1200] |
πρωκτὸν
ἀποδόσθαι
με
χιλιῶν
δραχμῶν;
|
~(Θωρακοπώλης) |
ἴθι
δὴ
ξένεγκε
τἀργύριον.
~(Τρυγαῖος) |
[1200] |
~ἐναποπατεῖν
γάρ
ἐστ᾽
ἐπιτήδειος
πάνυ
|
~(Θωρακοπώλης) |
παῦσαί
μ᾽
ὑβρίζων
τοῖς
ἐμοῖσι |
[1200] |
παραθέντι
τρεῖς
λίθους.
οὐ
δεξιῶς;
|
~(Θωρακοπώλης) |
ποίᾳ
δ᾽
ἀποψήσει
ποτ᾽
ὦμαθέστατε; |
[1200] |
πριαίμην
οὐδ᾽
ἂν
ἰσχάδος
μιᾶς.
|
~(Θωρακοπώλης) |
~τί
δαὶ
δεκάμνῳ
τῷδε
θώρηκος |
[1200] |
~(Θωρακοπώλης)
~τί
δαὶ
δεκάμνῳ
τῷδε
|
θώρηκος |
κύτει
~ἐνημμένῳ
κάλλιστα
χρήσομαι
τάλας; |
[1250] |
ὡς
ἤσθιον
κεκορημένοι.
~(Παῖς)
Λαμάχου>
|
~θωρήσσοντ᾽ |
ἄρ᾽
ὄτειτα
πεπαυμένοι
~(Τρυγαῖος)
ἄσμενοι, |