Vers
[1300]	~συλλέξασθαι πάλιν ἐξ ἀρχῆς, ~λῆξαί	τ᾽	αἴθωνα σίδηρον. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ
[1150]	δὲ δοῦναι τῷ πατρί· ~μυρρίνας	τ᾽	αἴτησον ἐξ Αἰσχινάδου τῶν καρπίμων·
[550]	καὶ σωτηρία. ~ὥστε σὲ τά	τ᾽	ἀμπέλια καὶ τὰ νέα συκίδια
[50]	~μηδὲν γρύζειν ἀλλ᾽ ὀλολύζειν· ~τοῖς	τ᾽	ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν, ~τοὺς τε
[0]	οὔ· ~οὐ γὰρ ἔθ᾽ οἶός	τ᾽	εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς ἀντλίας. ~(Οἰκέτης
[600]	καπνῷ ~πάντας Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς	τ᾽	ἐκεῖ τούς τ᾽ ἐνθάδε. ~ὡς
[550]	τῆς πρὸς ~τῷ φρέατι τῶν	τ᾽	ἐλαῶν ~ὧν ποθοῦμεν, ~ἀντὶ τούτων
[800]	κατάκλυζε καὶ θέρμαιν᾽ ὕδωρ, ~στόρνυ	τ᾽	ἐμοὶ καὶ τῇδε κουρίδιον λέχος.
[600]	δακρῦσαι, τούς τ᾽ ἐκεῖ τούς	τ᾽	ἐνθάδε. ~ὡς δ᾽ ἅπαξ τὸ
[1100]	τοῦ χωρίου. ~οὐ γὰρ οἷόν	τ᾽	ἐστὶ πάντως οἰναρίζειν τήμερον ~οὐδὲ
[600]	~αἰτίας ἂν προστιθέντες, ὡς φρονεῖ	τὰ	Βρασίδου. ~εἶτ᾽ ἂν ὑμεῖς τοῦτον
[550]	~ἀκούετε λεῴ· τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι	~τὰ	γεωργικὰ σκεύη λαβόντας εἰς ἀγρὸν
[750]	ἀνιάσας, πόλλ᾽ εὐφράνας, πάντα παρασχὼν	τὰ	δέοντα. ~(Χορός) ~πρὸς ταῦτα χρεὼν
[1250]	γ᾽ ἐπεὶ ~τούτῳ γ᾽ ἐγὼ	τὰ	δόρατα ταῦτ᾽ ὠνήσομαι. ~(Δορυξός) πόσον
[1200]	~ἀφ᾽ ὧν γὰρ ἀπεδόμεσθα κἀκερδήναμεν	~τὰ	δῶρα ταυτί σοι φέρομεν ἐς
[200]	καὶ δριμέα ~τοῖσι Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν	τὰ	κλαύματα. ~(Πόλεμος) ἰὼ Σικελία καὶ
[150]	ἥκεις δὲ κατὰ τί; ~(Τρυγαῖος)	τὰ	κρέα ταυτί σοι φέρων. ~(Ἑρμῆς)
[1100]	αὐτὸς ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ. ~οὐ καταβαλεῖς	τὰ	κῴδι᾽ ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας; ὁ
[850]	γὰρ οὖν> ~πρὸ τοῦ πολέμου	τὰ	λάσανα τῇ βουλῇ ποτ᾽ ἦν.
[200]	δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης μόνος; ~(Ἑρμῆς)	~τὰ	λοιπὰ τηρῶ σκευάρια τὰ τῶν
[400]	τήνδε καὶ ξυνέλκυσον. ~καί σοι	τὰ	μεγάλ᾽ ἡμεῖς Παναθήναι᾽ ἄξομεν ~πάσας
[1000]	βωμός. ἀλλ᾽ εἴσω φέρων ~θύσας	τὰ	μηρἴ ἐξελὼν δεῦρ᾽ ἔκφερε, ~χοὔτω
[550]	σὲ τά τ᾽ ἀμπέλια καὶ	τὰ	νέα συκίδια ~τἄλλα θ᾽ ὁπόσ᾽
[850]	πρεσβύτης, ~ὅσα γ᾽ ὧδ᾽ ἰδεῖν,	~τὰ	νῦν τάδε πράττει. ~(Τρυγαῖος) ~τί
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~νὴ τὸν Δί᾽ ὡς	τὰ	παιδί᾽ ἤδη ξέρχεται ~οὐρησόμενα τὰ
[0]	περιάγων, ὥσπερ οἱ τὰ σχοινία	~τὰ	παχέα συμβάλλοντες ἐς τὰς ὁλκάδας.
[650]	ποῖός τις οὖν εἶναι δοκεῖ	τὰ	πολεμικὰ ~ὁ Κλεώνυμος; ~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν
[650]	μὲν οὖν ~ἐψηλαφῶμεν ἐν σκότῳ	τὰ	πράγματα, ~νυνὶ δ᾽ ἅπαντα πρὸς
[500]	τῶνδε τοίνυν τῶν θεωμένων σκόπει	~τὰ	πρόσωφ᾽ ἵνα γνῷς τὰς τέχνας.
[700]	ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς	τὰ	ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ καὶ τοῖς
[100]	δ᾽ ἃττ᾽ ἂν αὐτὸς καταφάγω	τὰ	σιτία, ~τούτοισι τοῖς αὐτοῖσι τοῦτον
[250]	θαρρεῖτ᾽ ὦ βροτοί. ~(Πόλεμος) ~ἀπόφερε	τὰ	σκεύη λαβὼν ταυτὶ πάλιν· ~ἐγὼ
[1300]	πάντα λεὼν συγχαίρειν κἀπιχορεύειν. ~καὶ	τὰ	σκεύη πάλιν ἐς τὸν ἀγρὸν
[700]	χαίρων· ἡμεῖς δὲ τέως τάδε	τὰ	σκεύη παραδόντες ~τοῖς ἀκολούθοις δῶμεν
[850]	~ἄγε δὴ σὺ κατάθου πρῶτα	τὰ	σκεύη χαμαί. ~βουλή, πρυτάνεις, ὁρᾶτε
[1200]	~πλάστιγγα πρόσθες, καὐτό σοι γενήσεται	~τὰ	σῦκ᾽ ἐν ἀγρῷ τοῖς οἰκέταισιν
[300]	θεῶν ~πρᾶγμα κάλλιστον διαφθείρητε διὰ	τὰ	σχήματα. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἔγωγ᾽ οὐ
[0]	πως ~ὡδὶ περιάγων, ὥσπερ οἱ	τὰ	σχοινία ~τὰ παχέα συμβάλλοντες ἐς
[550]	χῖδρα καὶ σωτηρία. ~ὥστε σὲ	τά	τ᾽ ἀμπέλια καὶ τὰ νέα
[1000]	τοίνυν ~σχίζας δευρὶ τιθέναι ταχέως	~τά	τε πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ τούτοις.
[850]	~(Οἰκέτης) ~ἡ παῖς λέλουται καὶ	τὰ	τῆς πυγῆς καλά· ~ὁ πλακοῦς
[650]	μ᾽ ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι σου. ~(Τρυγαῖος)	τὰ	τί; ~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ᾽
[1250]	μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα, καὶ	τὰ	τοιαυτί· ~ἄριστον προτίθεντο καὶ ἅτθ᾽
[1250]	τὰ παιδί᾽ ἤδη ξέρχεται ~οὐρησόμενα	τὰ	τῶν ἐπικλήτων δεῦρ᾽ ἵνα ~ἅττ᾽
[200]	~(Ἑρμῆς) ~τὰ λοιπὰ τηρῶ σκευάρια	τὰ	τῶν θεῶν, ~χυτρίδια καὶ σανίδια
[550]	~εἶθ᾽ ὅπως Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽ ἐς	τὰ	χωρία, ~ἐμπολήσαντές τι χρηστὸν εἰς
[1150]	φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαῖ᾽ ὅσ᾽ ἡμᾶς	τἀγαθὰ	~δέδρακας εἰρήνην ποιήσας· ὡς πρὸ
[1300]	ὦ τρὶς μάκαρ ὡς δικαίως	~τἀγαθὰ	νῦν ἔχεις. ~(Ἡμιχόριον Α) Ὑμὴν
[1300]	τε γυναῖκας τίκτειν ἡμῖν, ~καὶ	τἀγαθὰ	πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι πάλιν
[750]	~καὶ θαλίας μακάρων· σοὶ γὰρ	τάδ᾽	ἐξ ἀρχῆς μέλει. ~ἢν δέ
[300]	γὰρ ἐξέλαμψεν ἥδε μισολάμαχος. ~πρὸς	τάδ᾽	ἡμῖν, εἴ τι χρὴ δρᾶν,
[850]	γ᾽ ὧδ᾽ ἰδεῖν, ~τὰ νῦν	τάδε	πράττει. ~(Τρυγαῖος) ~τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν
[700]	ἴθι χαίρων· ἡμεῖς δὲ τέως	τάδε	τὰ σκεύη παραδόντες ~τοῖς ἀκολούθοις
[200]	Λακωνικοὶ ~ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον ἂν	ταδί·	~ναὶ τὼ σιὼ νῦν ὡττικίων
[400]	~ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ	ταῖς	ἄμαις ~εἰσιόντες ὡς τάχιστα τοὺς
[1000]	οὗτός γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι	ταῖς	διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος) οὔκ, ἀλλὰ κατὰ
[150]	ὁ χέζων ~ἐν Πειραιεῖ παρὰ	ταῖς	πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ
[900]	δὲ κείσονταί γ᾽ ἀπεψωλημένοι ~περὶ	ταῖσι	καμπαῖς ἡνίοχοι πεπτωκότες. ~ἀλλ᾽ ὦ
[400]	φῶς ἀνελθεῖν ὦ πότνι᾽ ἐν	ταῖσιν	μάχαις ~(Χορός) πάσχοι γε τοιαῦθ᾽
[600]	αἰσχρῶς τὸν πόλεμον ἀνήρπασαν· ~κᾆτα	τἀκείνων	γε κέρδη τοῖς γεωργοῖς ἦν
[250]	ὡς ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος) οἵα πόλις	τάλαινα	διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος) φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ
[450]	πάλαι ~ἀλλ᾽ ἢ κατεγέλων τῶν	ταλαιπωρουμένων,	~καὶ ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα.
[150]	~ἐνθένδε πάθω, τοὐμοῦ θανάτου ~πέντε	τάλανθ᾽	ἡ πόλις ἡ Χίων ~διὰ
[50]	ποιεῖ τῃδὶ διακύψας ὄψομαι. ~οἴμοι	τάλας·	ἴτε δεῦρο δεῦρ ὦ γείτονες·
[250]	μετιόντος τὼ πόδε. ~(Κύδοιμος) ~οἴμοι	τάλας,	οἴμοι γε κἄτ᾽ οἴμοι μάλα.
[500]	γνῷς τὰς τέχνας. ~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ	τάλας,	~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν
[1200]	θώρηκος κύτει ~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι	τάλας;	~(Τρυγαῖος) ~οὗτος μὲν οὐ μή
[250]	~(Κύδοιμος) ~ὡς δριμύς. οἴμοι μοι	τάλας	ὦ δέσποτα. ~μῶν τῶν σκορόδων
[200]	καὶ φεύγομεν, ~ὁ δεινός, ὁ	ταλαύρινος,	ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν; ~(Πόλεμος)
[850]	πλακοῦς πέπεπται, σησαμῆ ξυμπλάττεται. ~καὶ	τἄλλ᾽	ἁπαξάπαντα· τοῦ πέους δὲ δεῖ.
[900]	εὖ τοι λέγεις. ~(Χορός) ~καὶ	τἄλλα	γ᾽ ὦσιν ἤπιοι. ~ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽
[400]	χρὴ ποιεῖν ἐφεστὼς φράζε δημιουργικῶς·	~τἄλλα	δ᾽ εὑρήσεις ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς
[550]	ἀμπέλια καὶ τὰ νέα συκίδια	~τἄλλα	θ᾽ ὁπόσ᾽ ἔστι φυτὰ ~προσγελάσεται
[600]	εὐνούστατε. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ σοφώτατοι γεωργοί,	τἀμὰ	δὴ ξυνίετε ~ῥήματ᾽ εἰ βούλεσθ᾽
[1250]	δραχμῆς. ~(Δορυξός) ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ	τᾶν	ἐκποδών. ~(Τρυγαῖος) ~νὴ τὸν Δί᾽
[700]	ἀποπετώμεθα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ ἐνθάδ᾽ ὦ	τᾶν	ἔστι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γὰρ οἴχεται;
[1200]	τὰς ἰσχάδας· ~κρεῖττον γὰρ ὦ	τᾶν	ἐστιν ἢ μηδὲν λαβεῖν. ~(Τρυγαῖος)
[1100]	τῶν γονάτων. ~(Τρυγαῖος) ~ἄλλως ὦ	τᾶν	ἱκετεύεις· ~οὐ γὰρ ποιήσεις λεῖον
[650]	ἔχει. ~ἐλθοῦσά φησιν αὐτομάτη μετὰ	τἀν	Πύλῳ ~σπονδῶν φέρουσα τῇ πόλει
[550]	~ὡς ἅπαντ᾽ ἤδη στὶ μεστὰ	τἀνθάδ᾽	εἰρήνης σαπρᾶς. ~ἀλλὰ πᾶς χώρει
[300]	~ὦ Πανέλληνες βοηθήσωμεν, εἴπερ πώποτε,	~τάξεων	ἀπαλλαγέντες καὶ κακῶν φοινικικῶν· ~ἡμέρα
[400]	ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις ἐπιθυμῶν	ταξιαρχεῖν	σοὶ φθονεῖ ~ἐς φῶς ἀνελθεῖν
[1150]	~(Χορός) ~μᾶλλον ἢ θεοῖσιν ἐχθρὸν	ταξίαρχον	προσβλέπων ~τρεῖς λόφους ἔχοντα καὶ
[1050]	ἄγε νυν ἀπάρχου κᾆτα δὸς	τἀπάργματα.	~(Τρυγαῖος) ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον. ~(Ἱεροκλῆς)
[250]	πῶς ὦ πανοῦργ᾽ ~(Κύδοιμος) ἐς	τἀπὶ	Θρᾴκης χωρία ~χρήσαντες ἑτέροις αὐτὸν
[650]	καὶ συκοφάντης ~καὶ κύκηθρον καὶ	τάρακτρον,	~ταῦθ᾽ ἁπαξάπαντα νυνὶ ~τοὺς σεαυτοῦ
[250]	ἥξει τὸν ἀλετρίβανον φέρων, ~τούτῳ	ταράξει	τὰς πόλεις καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ
[300]	κυκάτω καὶ πατείτω πάντα καὶ	ταραττέτω,	~οὐ γὰρ ἂν χαίροντες ἡμεῖς
[1200]	δραχμῶν; ~(Θωρακοπώλης) ἴθι δὴ ξένεγκε	τἀργύριον.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~θλίβει τὸν
[300]	λυπεῖν ἔτι. ~(Χορός) ~ἀλλὰ καὶ	τἀριστερόν	τοί μ᾽ ἐστ᾽ ἀναγκαίως ἔχον.
[550]	~ἐμπολήσαντές τι χρηστὸν εἰς ἀγρὸν	ταρίχιον.	~(Ἑρμῆς) ~ὦ Πόσειδον ὡς καλὸν
[650]	τὰ τί; ~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα καὶ	τἀρχαῖ᾽	ἃ κατέλιπεν τότε· ~πρῶτον δ᾽
[1150]	~εὖ ποιοῦντος κὠφελοῦντος ~τοῦ φεοῦ	τἀρώματα.	~(Χορός) ~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ ἀχέτας
[400]	ἡμεῖς Παναθήναι᾽ ἄξομεν ~πάσας τε	τὰς	ἄλλας τελετὰς τὰς τῶν θεῶν,
[550]	~ἄσμενός σ᾽ ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι	τὰς	ἀμπέλους, ~τάς τε συκᾶς, ἃς
[200]	βροτοὶ πολυτλήμονες, ~ὡς αὐτίκα μάλα	τὰς	γνάθους ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ Ἄπολλον
[550]	ἡμῶν τοὺς λόφους ἀφεῖλε καὶ	τὰς	Γοργόνας· ~εἶθ᾽ ὅπως Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽
[1000]	~ἥκειν ὕστερον ἐς τὴν ἀγοράν,	~τὰς	δὲ πεπρᾶσθαι, τὸν δ᾽ ὀτοτύζειν,
[300]	~ἢν ἅπαξ ἐς χεῖρας ἔλθῃ	τὰς	ἐμάς. ἰοῦ ἰοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐξολεῖτέ
[1000]	ἐκ Μηδείας, ~ὀλόμαν ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς	~τᾶς	ἐν τεύτλοισι λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽
[800]	ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι	~τὰς	ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν
[600]	ὢν ἄνευ γιγάρτων καὶ φιλῶν	τὰς	ἰσχάδας ~ἔβλεπεν πρὸς τοὺς λέγοντας·
[1200]	τουτῳί. ~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε τοίνυν εἰσιὼν	τὰς	ἰσχάδας· ~κρεῖττον γὰρ ὦ τᾶν
[1150]	~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους καὶ	τὰς	κίχλας ~καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ
[600]	ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν αἰτίων ἂν ἀνδρῶν	τὰς	κράδας κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος) ~ἐν δίκῃ
[150]	ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας; πρὸς	τὰς	λαύρας. ~ἵει σαυτὸν θαρρῶν ἀπὸ
[50]	σιγᾶν, ~τοὺς τε κοπρῶνας καὶ	τὰς	λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ
[1150]	τὸν ἡδὺν νόμον, ~διασκοπῶν ἥδομαι	~τὰς	Λημυνίας ἀμπέλους, ~εἰ πεπαίνουσιν ἤ-
[0]	σχοινία ~τὰ παχέα συμβάλλοντες ἐς	τὰς	ὁλκάδας. ~μιαρὸν τὸ χρῆμα καὶ
[350]	Πεισάνδρου βδελύττει τοὺς λόφους καὶ	τὰς	ὀφρῦς. ~καί σε θυσίαισιν ἱεραῖσι
[950]	~παῦσον δ᾽ ἡμῶν τὰς ὑπονοίας	~τὰς	περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽ εἰς ἀλλήλους·
[700]	μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν σοι ~ἐς	τὰς	πλευρὰς πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε τὸ
[700]	~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ	τὰς	πληγὰς εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον
[600]	ἂν ἥδιστ᾽ ἤσθιεν. ~οἳ δὲ	τὰς	πληγὰς ὁρῶντες ἃς ἐτύπτονθ᾽ οἱ
[200]	χρήσεται; ~(Ἑρμῆς) ~τρίβειν ἐν αὐτῇ	τὰς	πόλεις βουλεύεται. ~ἀλλ᾽ εἶμι· καὶ
[50]	ἡμῶν τὸν λεών; ~λήσεις σεαυτὸν	τὰς	πόλεις ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽
[250]	τὸν ἀλετρίβανον φέρων, ~τούτῳ ταράξει	τὰς	πόλεις καθήμενος. ~ἀλλ᾽ ὦ Διόνυσ᾽
[700]	σῴζειν, ὡς εἰώθασι μάλιστα ~περὶ	τὰς	σκηνὰς πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν καὶ
[500]	ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς) ~ὁ δέ γε	τὰς	σμινύας ποιῶν ~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ
[1300]	τε πολύν, ~σῦκά τε τρώγειν,	~τάς	τε γυναῖκας τίκτειν ἡμῖν, ~καὶ
[550]	ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς ἀμπέλους,	~τάς	τε συκᾶς, ἃς ἐγὼ φύτευον
[400]	ἂν ἡμᾶς πάντας ἐξολωλέναι, ~ἵνα	τὰς	τελετὰς λάβοιεν αὐτοὶ τῶν θεῶν.
[500]	σκόπει ~τὰ πρόσωφ᾽ ἵνα γνῷς	τὰς	τέχνας. ~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος)
[1150]	ἐς τοὺς γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε	τὰς	τραπέζας ταυτῃί· ~πάντως γὰρ οὐδὲν
[400]	~πάσας τε τὰς ἄλλας τελετὰς	τὰς	τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ, Διιπόλει᾽
[950]	σε καλῶμεν. ~παῦσον δ᾽ ἡμῶν	τὰς	ὑπονοίας ~τὰς περικόμψους, ~αἷς στωμυλλόμεθ᾽
[600]	φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι τῆς τύχης,	~τὰς	φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς καὶ τὸν
[250]	ἐπιχέω καὶ τὸ μέλι τουτὶ	τἀττικόν.	~(Τρυγαῖος) ~οὗτος παραινῶ σοι μέλιτι
[250]	χρῆσθἀτέρῳ. ~τετρώβολον τοῦτ᾽ ἐστί· φείδου	τἀττικοῦ.	~(Πόλεμος) παῖ παῖ Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος)
[650]	συκοφάντης ~καὶ κύκηθρον καὶ τάρακτρον,	~ταῦθ᾽	ἁπαξάπαντα νυνὶ ~τοὺς σεαυτοῦ λοιδορεῖς.
[900]	τῷ πέει· ~τρίτῃ δὲ μετὰ	ταῦθ᾽	ἱπποδρομίαν ἄξετε, ~ἵνα δὴ κέλης
[1300]	γὰρ οἶδ᾽ ἐγὼ σαφῶς ~ὅτι	ταῦθ᾽	ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι περὶ τῆς
[1250]	πολέμου κᾆτ᾽ ἤσθιον. ~ταῦτ᾽ ᾆδε,	ταῦθ᾽	ὡς ἤσθιον κεκορημένοι. ~(Παῖς) Λαμάχου>
[1250]	ἐκόρεσθεν τοῦ πολέμου κᾆτ᾽ ἤσθιον.	~ταῦτ᾽	ᾆδε, ταῦθ᾽ ὡς ἤσθιον κεκορημένοι.
[100]	ἐμοῦ. ~(Τρυγαῖος) οὐκ ἔστι παρὰ	ταῦτ᾽	ἄλλ᾽ ~(Οἰκέτης Α) ἰοὺ ἰοὺ
[650]	τρὶς ἐν τἠκκλησίᾳ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν	ταῦτ᾽	ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε· ~ὁ νοῦς
[600]	καθημένη, ~ἅττα διαβάλοι τις αὐτῇ,	ταῦτ᾽	ἂν ἥδιστ᾽ ἤσθιεν. ~οἳ δὲ
[700]	κυπτάζειν καὶ κακοποιεῖν. ~ἀλλὰ φυλάττετε	ταῦτ᾽	ἀνδρείως· ἡμεῖς δ᾽ αὖ τοῖσι
[50]	~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος, ~πρὸς	ταῦτ᾽	ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς τὸν οὐρανόν,
[600]	~οὐδ᾽ ἔγωγε πλήν γε νυνί.	ταῦτ᾽	ἄρ᾽ εὐπρόσωπος ἦν, ~οὖσα συγγενὴς
[400]	λάβοιεν αὐτοὶ τῶν θεῶν. ~(Ἑρμῆς)	~ταῦτ᾽	ἄρα πάλαι τῶν ἡμερῶν παρεκλεπτέτην
[200]	~(Τρυγαῖος) τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς	ταῦτ᾽	ἔδρασαν; εἰπέ μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ὁτιὴ
[1050]	~οὐ μετέχω τούτων· οὐ γὰρ	ταῦτ᾽	εἶπε Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὁ
[1200]	~ἴθι νυν καταθέμενοι παρ᾽ ἐμοὶ	ταῦτ᾽	εἴσιτε ~ἐπὶ δεῖπνον ὡς τάχιστα·
[50]	κεφαλῆς καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ μετὰ	ταῦτ᾽	ἐκφθαρεὶς οὐκ οἶδ᾽ ὅποι ~εἰσήγαγ᾽
[650]	ὦ γυναικῶν μισοπορπακιστάτη. ~εἶεν, ἀκούω.	ταῦτ᾽	ἐπικαλεῖς; μανθάνω. ~ἀκούσαθ᾽ ὑμεῖς ὧν
[650]	περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς) πῶς οὖν ξυνοίσει	ταῦτ᾽	ἐρωτᾷ τῇ πόλει. ~(Τρυγαῖος) εὐβουλότεροι
[250]	Λακεδαίμονος μέτει ~ἀνύσας τι; ~(Κύδοιμος)	ταῦτ᾽	ὦ δέσποθ᾽ ~(Πόλεμος) ἧκέ νυν
[1000]	~τοὺς δ᾽ ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος)	~ταῦτ᾽	ὦ πολυτίμητ᾽ εὐχομένοις ἡμῖν δίδου.
[1250]	~(Τρυγαῖος) παῦσαι ~ὁπλοτέρους ᾆδον, καὶ	ταῦτ	ὦ τρισκακόδαιμον ~εἰρήνης οὔσης· ἀμαθές
[400]	~(Τρυγαῖος) ~ναὶ μὰ Δία. πρὸς	ταῦτ᾽	ὦ φίλ᾽ Ἑρμῆ ξύλλαβε ~ἡμῖν
[1250]	~τούτῳ γ᾽ ἐγὼ τὰ δόρατα	ταῦτ᾽	ὠνήσομαι. ~(Δορυξός) πόσον δίδως δῆτ᾽
[1300]	ἔστιν ἐντυχεῖν πλανωμένοις ἐρήμοις. ~πρὸς	ταῦτα	βρύκετ᾽ ἢ τάχ᾽ ἡμῖν φημι
[1000]	καὶ θυλήματα. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ μελήσει	ταῦτά	γ᾽ ἀλλ᾽ ἥκειν ἐχρῆν. ~(Οἰκέτης)
[100]	τραγῳδία γένῃ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ μελήσει	ταῦτά	γ᾽ ἀλλὰ χαίρετε. ~ὑμεῖς δέ
[1300]	καὶ μασῶνται. ~(Χορός) ~ἡμῖν μελήσει	ταῦτά	γ᾽ εὖ ποιεῖς δὲ καὶ
[1150]	θεῖ τῷ κακῷ βλέπων ὀπόν.	~ταῦτα	δ᾽ ἡμᾶς τοὺς ἀγροίκους δρῶσι,
[600]	ἂν ~ἐξερημωθεῖσ᾽ ἂν ὑμᾶς ἔλαθε.	ταῦτα	δ᾽ ἦν ὁ δρῶν βυρσοπώλης.
[500]	~διαλλαγεῖσαι καὶ γελῶσιν ἄσμεναι, ~καὶ	ταῦτα	δαιμονίως ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους
[900]	κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς	ταῦτα	δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽ ὁ γὰρ
[450]	ἢ κατεγέλων τῶν ταλαιπωρουμένων, ~καὶ	ταῦτα	διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽
[1100]	φέρε δευρί. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλ᾽ εἰ	ταῦτα	δοκεῖ, κἀγὼ μαυτῷ βαλανεύσω. ~(Τρυγαῖος)
[800]	καὶ τῇδε κουρίδιον λέχος. ~καὶ	ταῦτα	δράσας ἧκε δεῦρ᾽ αὖθις πάλιν·
[400]	τάχιστα τοὺς λίθους ἀφέλκετε. ~(Χορός)	~ταῦτα	δράσομεν· σὺ δ᾽ ἡμῖν ὦ
[850]	ἡμῖν ὡς καλόν. ~(Οἰκέτης) ~διὰ	ταῦτα	καὶ κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽ ἐνταυθοῖ γὰρ
[350]	Διὸς ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ μὴ τετορήσω	ταῦτα	καὶ λακήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~μή νυν
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) ~οὔτοι μὰ τὴν γῆν	ταῦτα	κατέδεσθον μόνω, ~ἀλλ᾽ ἁρπάσομαι σφῷν
[1300]	ἤδη νταῦθα τῶν μενόντων ~φλᾶν	ταῦτα	πάντα καὶ σποδεῖν, καὶ μὴ
[600]	ἐτύπτονθ᾽ οἱ ξένοι ~χρυσίῳ τῶν	ταῦτα	ποιούντων ἐβύνουν τὸ στόμα, ~ὥστ᾽
[0]	παλαιστής, παραβαλὼν τοὺς γομφίους, ~καὶ	ταῦτα	τὴν κεφαλήν τε καὶ τὼ
[600]	παύσων, ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος)	~ταῦτα	τοίνυν μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ
[750]	παρασχὼν τὰ δέοντα. ~(Χορός) ~πρὸς	ταῦτα	χρεὼν εἶναι μετ᾽ ἐμοῦ ~καὶ
[1050]	ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλὰ	ταυταγὶ	~ἤδη στὶν ὀπτά. ~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ
[1000]	Κωπᾴδων ἐλθεῖν σπυρίδας, ~καὶ περὶ	ταύτας	ἡμᾶς ἁθρόους ~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ
[1250]	τὸν Διόνυσον ~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ	ταύτας	ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί
[800]	τέως. ~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽ ἔλαβες	ταύτας;	~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης)
[700]	τήνδε· κᾆτ᾽ ἐν τοῖς ἀγροῖς	~ταύτῃ	ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ βότρυς. ~(Τρυγαῖος)
[200]	μέγεθος εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα	ταύτῃ	τῇ θυείᾳ χρήσεται; ~(Ἑρμῆς) ~τρίβειν
[850]	~(Οἰκέτης) εἰπέ μοι, δῶ καταφαγεῖν	~ταύτῃ	τι; ~(Τρυγαῖος) ~μηδέν· οὐ γὰρ
[1150]	γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας	ταυτῃί·	~πάντως γὰρ οὐδὲν ὄφελός ἐστ᾽
[350]	προεῖφ᾽ ὁ Ζεὺς ὃς ἂν	~ταύτην	ἀνορύττων εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος) νῦν ἆρά
[950]	ὀλῶν, ~καὐτός γε χερνίπτου παραδοὺς	ταύτην	ἐμοί, ~καὶ τοῖς θεαταῖς ῥῖπτε
[850]	ἀγῶνά γ᾽ εὐθὺς ἐξέσται ποιεῖν	~ταύτην	ἔχουσιν αὔριον καλὸν πάνυ, ~ἐπὶ
[300]	~(Χορός) ~εἰ γὰρ ἐκγένοιτ᾽ ἰδεῖν	ταύτην	με τὴν ἡμέραν {ποτέ} ~πολλὰ
[100]	μὲν γὰρ οὐκ ἄξει σε	ταύτην	τὴν ὁδόν. ~(Τρυγαῖος) πτηνὸς πορεύσει
[900]	τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ	ταύτην	χύτραις ἱδρυτέον; ~(Χορός) χύτραισιν, ὥσπερ
[800]	πῦρ. ~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ὡς τάχιστα	ταυτηνὶ	λαβών, ~καὶ τὴν πύελον κατάκλυζε
[500]	~τοῦ μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας,	~ταύτης	δ᾽ ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν,
[500]	~ἐπυλλίων Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα σὺ	~ταύτης	καταψευδόμενος· οὐ γὰρ ἥδεται ~αὕτη
[850]	εὐθέως ἄραντας ὑμᾶς τὼ σκέλει	~ταύτης	μετέωρα καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν. ~τουτὶ δ᾽
[1000]	ποτ᾽ ὢν ~ζηλωτὸς ἅπασιν. ~(Οἰκέτης)	~ταυτὶ	δέδραται. τίθεσο τὼ μηρὼ λαβών.
[1200]	ὅ τι βούλει προῖκα· καὶ	ταυτὶ	δέχου· ~ἀφ᾽ ὧν γὰρ ἀπεδόμεσθα
[1050]	~(Τρυγαῖος) τοῖσδ᾽ ἁλσί γε παστέα	ταυτί.	~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ γάρ πω τοῦτ᾽
[1100]	ἀπένεγκε. ~(Ἱεροκλῆς) σπονδή. ~(Τρυγαῖος) καὶ	ταυτὶ	μετὰ τῆς σπονδῆς λαβὲ θᾶττον.
[250]	~(Πόλεμος) ~ἀπόφερε τὰ σκεύη λαβὼν	ταυτὶ	πάλιν· ~ἐγὼ δὲ δοίδυκ᾽ εἰσιὼν
[1200]	γὰρ ἀπεδόμεσθα κἀκερδήναμεν ~τὰ δῶρα	ταυτί	σοι φέρομεν ἐς τοὺς γάμους.
[150]	κατὰ τί; ~(Τρυγαῖος) τὰ κρέα	ταυτί	σοι φέρων. ~(Ἑρμῆς) ὦ δειλακρίων
[300]	βοῆς ἀνήσετε· ~ἐκδραμὼν γὰρ πάντα	ταυτὶ	συνταράξει τοῖν ποδοῖν. ~(Χορός) ~ὡς
[950]	~ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ τοσουτονὶ ~ἐς	ταὐτὸ	τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον; ~(Τρυγαῖος)
[1300]	ἐρήμοις. ~πρὸς ταῦτα βρύκετ᾽ ἢ	τάχ᾽	ἡμῖν φημι μεταμελήσειν. ~(Χορός) ~εὐφημεῖν
[950]	τὴν χέρνιβα ~περίιθι τὸν βωμὸν	ταχέως	ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης) ἰδού· λεγοις ἂν
[950]	τόδ᾽ ἐμβάψω λαβών, ~σείου σὺ	ταχέως·	σὺ δὲ πρότεινε τῶν ὀλῶν,
[1000]	μένοντα τοίνυν ~σχίζας δευρὶ τιθέναι	ταχέως	~τά τε πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ
[400]	κακούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ σὺ	ταχέως	ὕπεχε τὴν φιάλην, ὅπως ~ἔργῳ
[250]	ἴτ᾽ ὦ πάντες λεῴ, ~ὡς	τάχιστ᾽	ἄμας λαβόντες καὶ μοχλοὺς καὶ
[550]	σκεύη λαβόντας εἰς ἀγρὸν ~ὡς	τάχιστ᾽	ἄνευ δορατίου καὶ ξίφους κἀκοντίου·
[950]	ἰόντες χωρίον; ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὡς	τάχιστ᾽	εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός) εὐχώμεσθα δή. ~(Τρυγαῖος)
[1200]	ταῦτ᾽ εἴσιτε ~ἐπὶ δεῖπνον ὡς	τάχιστα·	καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~ὅπλων κάπηλος
[0]	Α) αἶρ᾽ αἶρε μᾶζαν ὡς	τάχιστα	κανθάρῳ. ~(Οἰκέτης Β) ~ἰδού. δὸς
[800]	ἰπνοῖσι πῦρ. ~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ὡς	τάχιστα	ταυτηνὶ λαβών, ~καὶ τὴν πύελον
[700]	κυκεῶν᾽ ἐπιπίοις βληχωνίαν. ~ἀλλ᾽ ὡς	τάχιστα	τήνδε τὴν Θεωρίαν ~ἀπάγαγε τῇ
[900]	~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν ἄγ᾽ ὡς	τάχιστα	τὸ πρόβατον λαβών· ~ἐγὼ δὲ
[400]	ἀλλὰ ταῖς ἄμαις ~εἰσιόντες ὡς	τάχιστα	τοὺς λίθους ἀφέλκετε. ~(Χορός) ~ταῦτα
[0]	περικυλίσας τοῖν ποδοῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς	τάχιστα	τρῖβε πολλὰς καὶ πυκνάς. ~(Οἰκέτης
[250]	~(Πόλεμος) ~οὔκουν παρ᾽ Ἀθηναίων μεταθρέξει	ταχὺ	πάνυ> ~(Κύδοιμος) ἔγωγε νὴ Δί᾽
[250]	ὦ δέσποθ᾽ ~(Πόλεμος) ἧκέ νυν	ταχύ.	~(Τρυγαῖος) ~ὦνδρες τί πεισόμεσθα; νῦν
[750]	~τοῦ φίλου χόρευσον, ~κλείουσα θεῶν	τε	γάμους ἀνδρῶν τε δαῖτας ~καὶ
[1300]	πολύν, ~σῦκά τε τρώγειν, ~τάς	τε	γυναῖκας τίκτειν ἡμῖν, ~καὶ τἀγαθὰ
[750]	~κλείουσα θεῶν τε γάμους ἀνδρῶν	τε	δαῖτας ~καὶ θαλίας μακάρων· σοὶ
[1100]	σπλάγχνων; ~(Τρυγαῖος) ~οὐ γὰρ οἷόν	τε	~ἡμῖν προσδιδόναι, πρίν κεν λύκος
[550]	λαμπρὸν ἦν ἄρ᾽ ἐξωπλισμένη, ~αἵ	τε	θρίνακες διαστίλβουσι πρὸς τὸν ἥλιον.
[1250]	ἰόντες, ~σύν ῥ᾽ ἔβαλον ῥινούς	τε	καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας;
[800]	τραγῳδῶν ~τὸν χορὸν εἶχον ἁδελφός	~τε	και αὐτός, ἄμφω ~Γοργόνες ὀψοφάγοι
[1250]	Λαμάχου> ἔνθα δ᾽ ἅμ᾽ οἰμωγή	τε	καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν. ~(Τρυγαῖος)
[850]	αὐτοὺς ~ἅπαντας ὄντας ἀσφαλῶς ~βινεῖν	τε	καὶ καθεύδειν. ~(Οἰκέτης) ~ἡ παῖς
[1150]	ἐγγράφοντες ἡμῶν τοὺς δ᾽ ἄνω	τε	καὶ κάτω ~ἐξαλείφοντες δὶς ἢ
[1100]	γ᾽ ἥδομαι ~κράνους ἀπηλλαγμένος ~τυροῦ	τε	καὶ κρομμύων. ~οὐ γὰρ φιληδῶ
[250]	ὦνδρες Ἕλληνες καλὸν ~ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων	τε	καὶ μαχῶν ~ἐξελκύσαι τὴν πᾶσιν
[300]	{ποτέ} ~πολλὰ γὰρ ἀνεσχόμην πράγματά	τε	καὶ στιβάδας, ἃς ~ἔλαχε Φορμίων·
[0]	γομφίους, ~καὶ ταῦτα τὴν κεφαλήν	τε	καὶ τὼ χεῖρέ πως ~ὡδὶ
[0]	τοῦτο δ᾽ ὑπὸ φρονήματος ~βρενθύεταί	τε	καὶ φαγεῖν οὐκ ἀξιοῖ, ~ἢν
[50]	τ᾽ ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν, ~τοὺς	τε	κοπρῶνας καὶ τὰς λαύρας ~καιναῖς
[1200]	~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε τῶν δρεπάνων	τε	λάμβανε ~καὶ τῶνδ᾽ ὅ τι
[1100]	τῶν τε σύκων ἔξελε, ~τόν	τε	Μανῆν ἡ Σύρα βωστρησάτω κ᾽
[350]	~καί σε θυσίαισιν ἱεραῖσι προσόδοις	τε	μεγάλαισι ~διὰ παντὸς ὦ δέσποτ᾽
[550]	ἐκείνων ~τῶν τε σύκων τῶν	τε	μύρτων, ~τῆς τρυγός τε τῆς
[700]	ἔχομεν ὁδὸν λόγων εἴπωμεν ὅσα	τε	νοῦς ἔχει. ~χρῆν μὲν τύπτειν
[550]	παρεῖχ᾽ αὕτη ποθ᾽ ἡμῖν, ~τῶν	τε	παλασίων ἐκείνων ~τῶν τε σύκων
[900]	~καὶ τὸν γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν	τε	παύσας. ~(Οἰκέτης) ἄγε δὴ τί
[1350]	~φήσεις γ᾽ ὅταν ἐσθίῃς ~οἶνόν	τε	πίῃς πολύν. ~(Χορός) ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽
[1300]	~διδόναι πλοῦτον τοῖς Ἕλλησιν, ~κριθάς	τε	ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς ~πάντας ὁμοίως
[500]	~δούλης μεθυούσης, ἀνατετραμμένου χοῶς, ~ἄλλων	τε	πολλῶν κἀγαθῶν ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν
[1300]	ἡμᾶς πολλὰς ~πάντας ὁμοίως οἶνόν	τε	πολύν, ~σῦκά τε τρώγειν, ~τάς
[1000]	~σχίζας δευρὶ τιθέναι ταχέως ~τά	τε	πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ τούτοις. ~(Τρυγαῖος)
[1100]	ὦ γύναι τρεῖς χοίνικας, ~τῶν	τε	πυρῶν μεῖξον αὐτοῖς, τῶν τε
[400]	~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ, Διιπόλει᾽ Ἀδώνια· ~ἄλλαι	τέ	σοι πόλεις πεπαυμέναι κακῶν ~ἀλεξικάκῳ
[550]	προσειπεῖν βούλομαι τὰς ἀμπέλους, ~τάς	τε	συκᾶς, ἃς ἐγὼ φύτευον ὢν
[1100]	τε πυρῶν μεῖξον αὐτοῖς, τῶν	τε	σύκων ἔξελε, ~τόν τε Μανῆν
[550]	~τῶν τε παλασίων ἐκείνων ~τῶν	τε	σύκων τῶν τε μύρτων, ~τῆς
[400]	μεγάλ᾽ ἡμεῖς Παναθήναι᾽ ἄξομεν ~πάσας	τε	τὰς ἄλλας τελετὰς τὰς τῶν
[550]	τῶν τε μύρτων, ~τῆς τρυγός	τε	τῆς γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς τε
[550]	τε τῆς γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς	τε	τῆς πρὸς ~τῷ φρέατι τῶν
[1000]	γε σοφῇ δόκιμον ~φρενὶ πορίμῳ	τε	τόλμῃ; ~(Τρυγαῖος) ~ἡ σχίζα γοῦν
[1300]	ὁμοίως οἶνόν τε πολύν, ~σῦκά	τε	τρώγειν, ~τάς τε γυναῖκας τίκτειν
[1300]	ἔξω τινὰ δεῦρο κομίζειν ~δᾷδάς	τε	φέρειν, καὶ πάντα λεὼν συγχαίρειν
[1100]	θέρους ~ἐκπεπρισμένα” ~κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου ~τήν	τε	φηγὸν ἐμπυρεύων, ~χἄμα τὴν Θρᾷτταν
[1150]	γὰρ φῖτυ πρῷον φύσει ~τόν	τε	φήληχ᾽ ὁρῶν οἰδάνοντ᾽ ~εἶθ᾽ ὁπόταν
[350]	~δεῖ γὰρ μυηθῆναί με πρὶν	τεθνηκέναι.	~(Ἑρμῆς) ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα. ~(Τρυγαῖος)
[450]	~(Τρυγαῖος) οὔκουν δεινὸν ~τοὺς μὲν	τείνειν	τοὺς δ᾽ ἀντισπᾶν; ~πληγὰς λήψεσθ᾽
[250]	~ἀλλ᾽ ὦ γεωργοὶ κἄμποροι καὶ	τέκτονες	~καὶ δημιουργοὶ καὶ μέτοικοι καὶ
[1000]	ἡμᾶς ἁθρόους ~ὀψωνοῦντας τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ	Τελέᾳ	Γλαυκέτῃ, ἄλλοις ~τένθαις πολλοῖς· κᾆτα
[400]	ἡμᾶς πάντας ἐξολωλέναι, ~ἵνα τὰς	τελετὰς	λάβοιεν αὐτοὶ τῶν θεῶν. ~(Ἑρμῆς)
[400]	ἄξομεν ~πάσας τε τὰς ἄλλας	τελετὰς	τὰς τῶν θεῶν, ~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ,
[1050]	φέρε. ~(Ἱεροκλῆς) ἡ γλῶττα χωρὶς	τέμνεται.	~(Τρυγαῖος) ~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽ ὃ
[1000]	τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις	~τένθαις	πολλοῖς· κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽ ὅτι	τένθης	εἶ σὺ κἀλαζὼν ἀνήρ. ~παἶ
[0]	ἔσθ᾽ ὅπως ~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ	τέρας	οὐ Διὸς καταιβάτου. ~(Οἰκέτης Α)
[750]	πρωκτὸν δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν	τέρας	οὐ κατέδεισ᾽ ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν
[750]	φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας ὄλεθρον	τετοκυίας,	~φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας ὄρχεις
[350]	τοῦ Διὸς ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ μὴ	τετορήσω	ταῦτα καὶ λακήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~μή
[850]	καλὸν πάνυ, ~ἐπὶ γῆς παλαίειν,	τετραποδηδὸν	ἑστάναι, ~πλαγίαν καταβάλλειν, ἐς γόνατα
[0]	~πόθεν ἂν πριαίμην ῥῖνα μὴ	τετρημένην.	~οὐδὲν γὰρ ἔργον ἦν ἄρ᾽
[0]	~ἑτέραν ἑτέραν δός, παιδὸς ἡταιρηκότος·	~τετριμμένης	γάρ φησιν ἐπιθυμεῖν. ~(Οἰκέτης Β)
[250]	~οὗτος παραινῶ σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ.	~τετρώβολον	τοῦτ᾽ ἐστί· φείδου τἀττικοῦ. ~(Πόλεμος)
[1150]	πυός τις ἔνδον καὶ λαγῷα	τέτταρα,	~εἴ τι μὴ ξήνεγκεν αὐτῶν
[1000]	~ὀλόμαν ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς ἐν	τεύτλοισι	λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽ ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν.
[500]	~τὰ πρόσωφ᾽ ἵνα γνῷς τὰς	τέχνας.	~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ
[1200]	λοφᾷς; ~(Λοφοποιός) ~ἀπώλεσάς μου τὴν	τέχνην	καὶ τὸν βίον, ~καὶ τουτουὶ
[700]	φόρτον καὶ βωμολοχεύματ᾽ ἀγεννῆ ~ἐποίησε	τέχνην	μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ᾽ οἰκοδομήσας ~ἔπεσιν
[0]	~ἔρειδε, μὴ παύσαιο μηδέποτ᾽ ἐσθίων	~τέως	ἕως σαυτὸν λάθοις διαρραγείς. ~οἷον
[800]	δ᾽ ἀποδώσω τήνδε τῇ βουλῇ	τέως.	~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽ ἔλαβες ταύτας;
[700]	~ἀλλ᾽ ἴθι χαίρων· ἡμεῖς δὲ	τέως	τάδε τὰ σκεύη παραδόντες ~τοῖς
[650]	ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν ~τοῦτον	τέως	τὸν ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς) πῶς
[700]	τάχιστα τήνδε τὴν Θεωρίαν ~ἀπάγαγε	τῇ	βουλῇ λαβών, ἧσπέρ ποτ᾽ ἦν.
[850]	τίς ποτε; ~τίς διαφυλάξει τήνδε	τῇ	βουλῇ λαβών; ~οὗτος τί περιγράφεις;
[850]	ἀποδῶμεν τήνδε τὴν Θεωρίαν ~ἀνύσαντε	τῇ	βουλῇ. ~(Οἰκέτης) τίς αὑτηί; ~(Τρυγαῖος)
[850]	~πρὸ τοῦ πολέμου τὰ λάσανα	τῇ	βουλῇ ποτ᾽ ἦν. ~(Τρυγαῖος) ~ἔπειτ᾽
[800]	πάλιν· ~ἐγὼ δ᾽ ἀποδώσω τήνδε	τῇ	βουλῇ τέως. ~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽
[550]	ἐλθεῖν εἰς ἀγρὸν ~καὶ τριαινοῦν	τῇ	δικέλλῃ διὰ χρόνου τὸ γῄδιον.
[550]	μὲν οὖν ὦνδρες προσευξώμεσθα πρῶτον	τῇ	θεῷ, ~ἥπερ ἡμῶν τοὺς λόφους
[200]	εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα ταύτῃ	τῇ	θυείᾳ χρήσεται; ~(Ἑρμῆς) ~τρίβειν ἐν
[250]	ποιῶν ~ἀπόλωλ᾽ ἐκεῖνος κἀν δέοντι	τῇ	πόλει, ~ἢ πρίν γε τὸν
[650]	μετὰ τἀν Πύλῳ ~σπονδῶν φέρουσα	τῇ	πόλει κίστην πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς
[650]	πῶς οὖν ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ	τῇ	πόλει. ~(Τρυγαῖος) εὐβουλότεροι γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς)
[700]	πόσ᾽ ἄττ᾽ οἴει γεγενῆσθ᾽ ἐν	τῇ	πόλει; ~ὥστ᾽ οὐδέποτ᾽ ὦ δέσποιν᾽
[650]	νῦν τοῦ λίθου τοῦ ν	τῇ	πυκνί. ~(Τρυγαῖος) ~Ὑπέρβολος νῦν τοῦτ᾽
[1200]	ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός) ~τί δ᾽ ἆρα	τῇ	σάλπιγγι τῇδε χρήσομαι, ~ἣν ἐπριάμην
[1200]	χεῖρα διὰ τῆς θαλαμιᾶς ~καὶ	τῇδ᾽	~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽ ἀμφοῖν δῆτ᾽ ~(Τρυγαῖος)
[800]	ὕδωρ, ~στόρνυ τ᾽ ἐμοὶ καὶ	τῇδε	κουρίδιον λέχος. ~καὶ ταῦτα δράσας
[950]	ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς	τῇδε;	ποῦ ποτ᾽ εἰσὶ πολλοὶ κἀγαθοί;
[1200]	~τί δ᾽ ἆρα τῇ σάλπιγγι	τῇδε	χρήσομαι, ~ἣν ἐπριάμην δραχμῶν ποθ᾽
[50]	λαβών” ~ἀλλ᾽ ὅ τι ποιεῖ	τῃδὶ	διακύψας ὄψομαι. ~οἴμοι τάλας· ἴτε
[1200]	δ᾽ ἀποψήσει ποτ᾽ ὦμαθέστατε; ~(Τρυγαῖος)	τῃδὶ	διεὶς τὴν χεῖρα διὰ τῆς
[700]	ἐγὼ καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς) ~θάρρει, καλῶς·	~τῃδὶ	παρ᾽ αὐτὴν τὴν θεόν. ~(Τρυγαῖος)
[0]	εἰ πέπαυται τῆς ἐδωδῆς σκέψομαι	~τῃδὶ	παροίξας τῆς θύρας, ἵνα μή
[650]	κίστην πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς ἐν	τἠκκλησίᾳ.	~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽ ἀλλὰ συγγνώμην
[900]	~ἐπίτηδές γ᾽ ἵν᾽ ὅταν> ἐν	τἠκκλησίᾳ	~ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τις,
[1100]	οἷόν τ᾽ ἐστὶ πάντως οἰναρίζειν	τήμερον	~οὐδὲ τυντλάζειν, ἐπειδὴ παρδακὸν τὸ
[300]	~οὐ γὰρ ἂν χαίροντες ἡμεῖς	τήμερον	παυσαίμεθ᾽ ἄν. ~(Τρυγαῖος) ~τί τὸ
[300]	ὅπως ἀπειπεῖν ἂν δοκῶ μοι	τήμερον,	~πρὶν μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν ἐς
[200]	πεντάκις ~καὶ πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε	τήμερον.	~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μὲν ἄνδρες οὐδὲν
[950]	πρᾳοτέρᾳ κέρασον τὸν νοῦν· ~καὶ	τὴν	ἀγορὰν ἡμῖν ἀγαθῶν ~ἐμπλησθῆναι, μεγάλων
[1000]	κᾆτα Μελάνθιον ~ἥκειν ὕστερον ἐς	τὴν	ἀγοράν, ~τὰς δὲ πεπρᾶσθαι, τὸν
[200]	ἂν ὑμεῖς εὐθύς· ἐξαπατώμεθα ~νὴ	τὴν	Ἀθηνᾶν, νὴ Δί᾽ οὐχὶ πειστέον·
[0]	Α) αὐτὴν ἄρ᾽ οἴσω συλλαβὼν	τὴν	ἀντλίαν. ~(Οἰκέτης Β) ~νὴ τὸν
[300]	ἢ τὸ γῆρας ἐκδὺς ἐκφυγὼν	τὴν	ἀσπίδα. ~(Τρυγαῖος) ~μή τι καὶ
[150]	ἐμοί; μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι μὰ	τὴν	γῆν ἔσθ᾽ ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ,
[1100]	Σίβυλλαν ἔσθιε. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔτοι μὰ	τὴν	γῆν ταῦτα κατέδεσθον μόνω, ~ἀλλ᾽
[1100]	τὸν βίον ἡμῖν. ~(Ἱεροκλῆς) πρόσφερε	τὴν	γλῶτταν. ~(Τρυγαῖος) σὺ δὲ τὴν
[1050]	τυφλὰ τίκτει, ~τουτάκις οὔπω χρῆν	τὴν	εἰρήνην πεποιῆσθαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλὰ τί
[900]	~ἀλλ᾽ ηὗρον ἄν σ᾽ ὑπέχοντα	τὴν	ἐκεχειρίαν. ~(Χορός) ~ἦ χρηστὸς ἀνὴρ
[50]	~κατάθου τὸ κόρημα· μὴ κκόρει	τὴν	Ἑλλάδα” ~ἔα ἔα. ~σιγήσαθ᾽ ὡς
[400]	ἤδη χρόνον ~τοῖς βαρβάροισι προδίδοτον	τὴν	Ἑλλάδα. ~(Ἑρμῆς) ἵνα δὴ τί
[100]	~(Τρυγαῖος) ~γράψομαι ~Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι	τὴν	Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης Α) μὰ τὸν
[250]	ἁλετρίβανος, ~ὁ βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα	τὴν	Ἑλλάδα. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ γ᾽ ὦ
[800]	~Μοῦσα θεὰ μετ᾽ ἐμοῦ ξύμπαιζε	τὴν	ἑορτήν. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς χαλεπὸν ἐλθεῖν
[300]	γὰρ ἐκγένοιτ᾽ ἰδεῖν ταύτην με	τὴν	ἡμέραν {ποτέ} ~πολλὰ γὰρ ἀνεσχόμην
[950]	χορῶν, δέσποινα γάμων, ~δέξαι θυσίαν	τὴν	ἡμετέραν. ~(Χορός) ~δέξαι δῆτ᾽ ὦ
[500]	εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ᾽ ἐξελκύσαι, ~πρὸς	τὴν	θάλατταν ὀλίγον ὑποχωρήσατε. ~(Χορός) ~ἄγ᾽
[600]	ἀλφίτων, ~τήνδε μὲν δικροῖς ἐώθουν	τὴν	θεὸν κεκράγμασιν, ~πολλάκις φανεῖσαν αὐτὴν
[300]	ἐνθάδ᾽ ἦν, ~ἐμποδὼν ἡμῖν γένηται	τὴν	θεὸν μὴ ξελκύσαι. ~(Χορός) ~οὔτι
[550]	ποθοῦμεν, ~ἀντὶ τούτων τήνδε νυνὶ	~τὴν	θεὸν προσείπατε. ~(Χορός) ~χαῖρε χαῖρ᾽
[700]	~θάρρει, καλῶς· ~τῃδὶ παρ᾽ αὐτὴν	τὴν	θεόν. ~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ κόραι
[300]	μηχαναῖσιν ἐς τὸ φῶς ἀνελκύσαι	~τὴν	θεῶν πασῶν μεγίστην καὶ φιλαμπελωτάτην.
[850]	~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν ἀποδῶμεν τήνδε	τὴν	Θεωρίαν ~ἀνύσαντε τῇ βουλῇ. ~(Οἰκέτης)
[700]	βληχωνίαν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τήνδε	τὴν	Θεωρίαν ~ἀπάγαγε τῇ βουλῇ λαβών,
[900]	πεπτωκότες. ~ἀλλ᾽ ὦ πρυτάνεις δέχεσθε	τὴν	Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς προθύμως ὁ
[850]	σκεύη χαμαί. ~βουλή, πρυτάνεις, ὁρᾶτε	τὴν	Θεωρίαν. ~σκέψασθ᾽ ὅσ᾽ ὑμῖν ἀγαθὰ
[1100]	~τήν τε φηγὸν ἐμπυρεύων, ~χἄμα	τὴν	Θρᾷτταν κυνῶν ~τῆς γυναικὸς λουμένης.
[1000]	τοιοῦτον, ὅστις ~πόλλ᾽ ἀνατλὰς ἔσωσε	~τὴν	ἱερὰν πόλιν; ~ὥστ᾽ οὐχὶ μὴ
[650]	τὸ χωρίον. ~αὕτη τί ποιεῖς;	τὴν	κεφαλὴν ποῖ περιάγεις; ~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται
[0]	παραβαλὼν τοὺς γομφίους, ~καὶ ταῦτα	τὴν	κεφαλήν τε καὶ τὼ χεῖρέ
[750]	κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο ~περὶ	τὴν	κεφαλήν, φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας
[1100]	~κἀξ ἐμοῦ δ᾽ ἐνεγκάτω τις	τὴν	κίχλην καὶ τὼ σπίνω· ~ἦν
[1050]	διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος) οὔκ, ἀλλὰ κατὰ	τὴν	κνῖσαν εἰσελήλυθεν. ~(Οἰκέτης) μή νυν
[600]	δίκῃ μὲν οὖν, ἐπεί τοι	τὴν	κορώνεών γέ μου ~ἐξέκοψαν, ἣν
[1000]	εὐχομένοις ἡμῖν δίδου. ~(Οἰκέτης) ~λαβὲ	τὴν	μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως μαγειρικῶς ~σφάξεις
[1300]	μεταμελήσειν. ~(Χορός) ~εὐφημεῖν χρὴ καὶ	τὴν	νύμφην ἔξω τινὰ δεῦρο κομίζειν
[400]	~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος) ~σπένδοντες εὐχόμεσθα	τὴν	νῦν ἡμέραν ~Ἕλλησιν ἄρξαι πᾶσι
[100]	γὰρ οὐκ ἄξει σε ταύτην	τὴν	ὁδόν. ~(Τρυγαῖος) πτηνὸς πορεύσει πῶλος·
[150]	ἐμοὶ δοκῶ, ~καὶ δὴ καθορῶ	τὴν	οἰκίαν τὴν τοῦ Διός. ~τίς
[400]	~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἐλέησον αὐτῶν	τὴν	ὄπα, ~ἐπεί σε καὶ τιμῶσι
[700]	~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἐπὶ τούτοις	τὴν	Ὀπώραν λάμβανε ~γυναῖκα σαυτῷ τήνδε·
[250]	πραγμάτων τε καὶ μαχῶν ~ἐξελκύσαι	τὴν	πᾶσιν Εἰρήνην φίλην, ~πρὶν ἕτερον
[600]	παθεῖν τι δεινὸν αὐτός, ἐξέφλεξε	τὴν	πόλιν. ~ἐμβαλὼν σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ
[850]	~(Οἰκέτης) ὦ δέσποτα ~ὅσην ἔχει	τὴν	πρωκτοπεντετηρίδα. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν, τίς ἐσθ᾽
[800]	ὡς τάχιστα ταυτηνὶ λαβών, ~καὶ	τὴν	πύελον κατάκλυζε καὶ θέρμαιν᾽ ὕδωρ,
[200]	πειστέον· ~ἥξουσι καὖθις, ἢν ἔχωμεν	τὴν	Πύλον” ~(Τρυγαῖος) ~ὁ γοῦν χαρακτὴρ
[150]	εἰς αὐλάς, ~ἀπὸ μὲν κάκκης	τὴν	ῥῖν᾽ ἀπέχων, ~ἀπὸ δ᾽ ἡμερίων
[1100]	τὴν γλῶτταν. ~(Τρυγαῖος) σὺ δὲ	τὴν	σαυτοῦ γ᾽ ἀπένεγκε. ~(Ἱεροκλῆς) σπονδή.
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) τί δὴ γώ; ~(Τρυγαῖος)	τὴν	Σίβυλλαν ἔσθιε. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔτοι μὰ
[750]	περινοστῶν ~παῖδας ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος	τὴν	σκευὴν εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽ ἀνιάσας,
[0]	τοῦτ᾽ αἰνίσσεται, ~ὡς κεῖνος ἀναιδέως	τὴν	σπατίλην ἐσθίει” ~(Οἰκέτης Β) ἀλλ᾽
[1050]	ὅστις εἶ. ~κατάτεμνε. ποῦ τράπεζα;	τὴν	σπονδὴν φέρε. ~(Ἱεροκλῆς) ἡ γλῶττα
[1100]	τοῦ θέρους ~ἐκπεπρισμένα” ~κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου	~τήν	τε φηγὸν ἐμπυρεύων, ~χἄμα τὴν
[1200]	που λοφᾷς; ~(Λοφοποιός) ~ἀπώλεσάς μου	τὴν	τέχνην καὶ τὸν βίον, ~καὶ
[700]	τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία; ~(Ἑρμῆς)	τὴν	τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος)
[150]	~καὶ δὴ καθορῶ τὴν οἰκίαν	τὴν	τοῦ Διός. ~τίς ἐν Διὸς
[1000]	ἐνημμένη τὸν Στιλβίδην πιέζει, ~καὶ	τὴν	τράπεζαν οἴσομαι, καὶ παιδὸς οὐ
[1200]	ἰσχάδων τρεῖς χοίνικας. ~ἵν᾽ ἀποκαθαίρω	τὴν	τράπεζαν τουτῳί. ~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε τοίνυν
[400]	~ἄγε δὴ σὺ ταχέως ὕπεχε	τὴν	φιάλην, ὅπως ~ἔργῳ φιαλοῦμεν εὐξάμενοι
[1150]	δέ που δέῃ μάχεσθ᾽ ἔχοντα	τὴν	φοινικίδα, ~τηνικαῦτ᾽ αὐτὸς βέβαπται βάμμα
[750]	ὧν οὕνεκα νυνὶ ~ἀποδοῦναί μοι	τὴν	χάριν ὑμᾶς εἰκὸς καὶ μνήμονας
[1200]	ποτ᾽ ὦμαθέστατε; ~(Τρυγαῖος) τῃδὶ διεὶς	τὴν	χεῖρα διὰ τῆς θαλαμιᾶς ~καὶ
[950]	τὸ κανοῦν λαβὼν σὺ καὶ	τὴν	χέρνιβα ~περίιθι τὸν βωμὸν ταχέως
[600]	ἅτ᾽ ὄντες αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι	~τήνδ᾽	ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς τὸν πόλεμον ἀνήρπασαν·
[500]	πλὴν δικάζετε. ~ἀλλ᾽ εἴπερ ἐπιθυμεῖτε	τήνδ᾽	ἐξελκύσαι, ~πρὸς τὴν θάλατταν ὀλίγον
[400]	πρῶτον δέ σοι ~δῶρον δίδωμι	τήνδ᾽	ἵνα σπένδειν ἔχῃς. ~(Ἑρμῆς) οἴμ᾽
[600]	ξυνίετε ~ῥήματ᾽ εἰ βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι	τήνδ᾽	ὅπως ἀπώλετο. ~πρῶτα μὲν γὰρ
[400]	φίλ᾽ Ἑρμῆ ξύλλαβε ~ἡμῖν προθύμως	τήνδε	καὶ ξυνέλκυσον. ~καί σοι τὰ
[700]	τὴν Ὀπώραν λάμβανε ~γυναῖκα σαυτῷ	τήνδε·	κᾆτ᾽ ἐν τοῖς ἀγροῖς ~ταύτῃ
[600]	~τοὺς πένητας ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων,	~τήνδε	μὲν δικροῖς ἐώθουν τὴν θεὸν
[350]	γένῃ παλίγκοτος ἀντιβολοῦσιν ἡμῖν” ~ὥστε	τήνδε	μὴ λαβεῖν· ~ἀλλὰ χάρισ᾽ ὦ
[550]	ἐλαῶν ~ὧν ποθοῦμεν, ~ἀντὶ τούτων	τήνδε	νυνὶ ~τὴν θεὸν προσείπατε. ~(Χορός)
[850]	δίκαιος, τίς ποτε; ~τίς διαφυλάξει	τήνδε	τῇ βουλῇ λαβών; ~οὗτος τί
[800]	αὖθις πάλιν· ~ἐγὼ δ᾽ ἀποδώσω	τήνδε	τῇ βουλῇ τέως. ~(Οἰκέτης) πόθεν
[850]	δεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν ἀποδῶμεν	τήνδε	τὴν Θεωρίαν ~ἀνύσαντε τῇ βουλῇ.
[700]	ἐπιπίοις βληχωνίαν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα	τήνδε	τὴν Θεωρίαν ~ἀπάγαγε τῇ βουλῇ
[1150]	δέῃ μάχεσθ᾽ ἔχοντα τὴν φοινικίδα,	~τηνικαῦτ᾽	αὐτὸς βέβαπται βάμμα Κυζικηνικόν· ~κᾆτα
[1100]	εἰπεῖν γείτονα, ~εἰπέ μοι τί	τηνικαῦτα	δρῶμεν ὦ Κωμαρχίδη; ~ἐμπιεῖν ἔμοιγ᾽
[1150]	τρίβων κυκῶμαι· ~κᾆτα γίγνομαι παχὺς	~τηνικαῦτα	τοῦ θέρους ~(Χορός) ~μᾶλλον ἢ
[300]	σαφῶς· ~ἀλλ᾽ ὅταν λάβωμεν αὐτήν,	τηνικαῦτα	χαίρετε ~καὶ βοᾶτε καὶ γελᾶτ᾽
[100]	στὶ Κανθάρου λιμήν. ~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο	τήρει,	μὴ σφαλεὶς καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν, εἶτα
[200]	κατελείφθης μόνος; ~(Ἑρμῆς) ~τὰ λοιπὰ	τηρῶ	σκευάρια τὰ τῶν θεῶν, ~χυτρίδια
[0]	ἔθ᾽ οἶός τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν	τῆς	ἀντλίας. ~(Οἰκέτης Α) αὐτὴν ἄρ᾽
[1300]	ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι περὶ	τῆς	ἀσπίδος ~οὐ μὴ πιλάθῃ ποτ᾽
[950]	γυναῖκες. ~καὶ γὰρ ἐκεῖναι παρακλίνασαι	~τῆς	αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν τις προσέχῃ
[1150]	ἐξ Αἰσχινάδου τῶν καρπίμων· ~χἄμα	τῆς	αὐτῆς ὁδοῦ Χαρινάδην τις βωσάτω,
[300]	~ἐξολεῖτέ μ᾽ ὦνδρες, εἰ μὴ	τῆς	βοῆς ἀνήσετε· ~ἐκδραμὼν γὰρ πάντα
[150]	μ᾽ ἀπολεῖς. οὐ κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις	τῆς	γῆς πολλήν, ~κἀπιφυτεύσεις ἕρπυλλον ἄνω
[550]	τε μύρτων, ~τῆς τρυγός τε	τῆς	γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς τε τῆς
[1100]	ἐμπυρεύων, ~χἄμα τὴν Θρᾷτταν κυνῶν	~τῆς	γυναικὸς λουμένης. ~(Χορός) ~οὐ γὰρ
[1350]	μέγα καὶ παχύ. ~(Ἡμιχόριον Α)	τῆς	δ᾽ ἡδὺ τὸ σῦκον. ~(Τρυγαῖος)
[550]	τὸ γῄδιον. ~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες ὦνδρες	~τῆς	διαίτης τῆς παλαιᾶς, ~ἣν παρεῖχ᾽
[1250]	ἂν αὔτ᾽ ἐς χάρακας ἑκατὸν	τῆς	δραχμῆς. ~(Δορυξός) ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ
[0]	γογγύλην μεμαγμένην. ~ἀλλ᾽ εἰ πέπαυται	τῆς	ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ παροίξας τῆς
[450]	~ὑμεῖς μὲν γοῦν οἱ κιττῶντες	~τῆς	εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽
[1050]	κλαυσούμεθα μεῖζον, ~ἐξὸν σπεισαμένοις κοινῇ	τῆς	Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις
[750]	ἐλπίδας ~εἶχε τὸ δρᾶμα γαλῆν	τῆς	ἑσπέρας ἀπάγξαι. ~(Χορός) ~τοιάδε χρὴ
[1150]	μὴ ξήνεγκεν αὐτῶν ἡ γαλῆ	τῆς	ἑσπέρας· ~ἐψόφει γοῦν ἔνδον οὐκ
[1200]	τῃδὶ διεὶς τὴν χεῖρα διὰ	τῆς	θαλαμιᾶς ~καὶ τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽
[700]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ μακαρία βουλὴ σὺ	τῆς	Θεωρίας, ~ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν
[200]	γνάθους ἀλγήσετε. ~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ Ἄπολλον	τῆς	θυείας τοῦ πλάτους, ~ὅσον κακόν,
[0]	τῆς ἐδωδῆς σκέψομαι ~τῃδὶ παροίξας	τῆς	θύρας, ἵνα μή μ᾽ ἴδῃ.
[1200]	~ἀλλ᾽ αἶρέ μοι τοῦτόν γε	τῆς	ἰσωνίας· ~ἐναποπατεῖν γάρ ἐστ᾽ ἐπιτήδειος
[550]	~τῆς τρυγός τε τῆς γλυκείας	~τῆς	ἰωνιᾶς τε τῆς πρὸς ~τῷ
[500]	δὲ πνεῖς, ὡς ἡδὺ κατὰ	τῆς	καρδίας, ~γλυκύτατον ὥσπερ ἀστρατείας καὶ
[50]	ἐς τὸν οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη	τῆς	κεφαλῆς καταρρυείς. ~ἐχθὲς δὲ μετὰ
[200]	~τὸ γὰρ κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ	τῆς	Λακωνικῆς. ~(Πόλεμος) ~ὦ Μέγαρα Μέγαρ᾽
[250]	μέλος, ~ὃ δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε	τῆς	μεσημβρίας, ~ὡς ἥδομαι καὶ χαίρομαι
[1200]	μή γ᾽ ἁλῶ τρύπημα κλέπτων	τῆς	νεώς. ~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽ ἐπὶ δεκάμνῳ
[750]	τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν περὶ	τῆς	νίκης. ~πᾶς γάρ τις ἐρεῖ
[100]	~(Παιδίον) ~καὶ τίς πόρος σοι	τῆς	ὁδοῦ γενήσεται; ~ναῦς μὲν γὰρ
[1200]	~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας ἀπὸ	τῆς	οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον τὼ
[700]	σοι δοκῶ ~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ	τῆς	Ὀπώρας κατελάσας; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ
[1050]	ὀπτα σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ	τῆς	ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ δὲ θύετ᾽
[550]	~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς διαίτης	τῆς	παλαιᾶς, ~ἣν παρεῖχ᾽ αὕτη ποθ᾽
[550]	τῆς γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς τε	τῆς	πρὸς ~τῷ φρέατι τῶν τ᾽
[850]	~ἡ παῖς λέλουται καὶ τὰ	τῆς	πυγῆς καλά· ~ὁ πλακοῦς πέπεπται,
[450]	ἐμποδὼν καθήμενος. ~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε	τῆς	σῆς μορμόνος. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἵδε
[1100]	σπονδή. ~(Τρυγαῖος) καὶ ταυτὶ μετὰ	τῆς	σπονδῆς λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς
[300]	~δεῦρο πᾶς χώρει προθύμως εὐθὺ	τῆς	σωτηρίας. ~ὦ Πανέλληνες βοηθήσωμεν, εἴπερ
[550]	τε σύκων τῶν τε μύρτων,	~τῆς	τρυγός τε τῆς γλυκείας ~τῆς
[600]	~εἶτα Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι	τῆς	τύχης, ~τὰς φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς
[600]	κεκράγμασιν, ~πολλάκις φανεῖσαν αὐτὴν τῆσδε	τῆς	χώρας πόθῳ, ~τῶν δὲ συμμάχων
[600]	θεὸν κεκράγμασιν, ~πολλάκις φανεῖσαν αὐτὴν	τῆσδε	τῆς χώρας πόθῳ, ~τῶν δὲ
[1200]	τε λάμβανε ~καὶ τῶνδ᾽ ὅ	τι	βούλει προῖκα· καὶ ταυτὶ δέχου·
[200]	~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν ἀτεχνῶς ὅ	τι	βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽ ὅπως
[1000]	τίθεσθαι; ~(Χορός) ~πῶς δ᾽ οὐχί;	τί	γάρ σε πέφευγ᾽ ~ὅσα χρὴ
[1050]	χαροποῖσι πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς)	τί	γελᾷς; ~(Τρυγαῖος) ἥσθην χαροποῖσι πιθήκοις.
[900]	τί νῷν ἐντευθενὶ ποιητέον; ~(Τρυγαῖος)	τί	δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ ταύτην
[100]	φράσῃς ~ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ. ~(Τρυγαῖος)	~τί	δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ ~ὡς
[1200]	ὄρρον. ἀπόφερ᾽ οὐκ ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός)	~τί	δ᾽ ἆρα τῇ σάλπιγγι τῇδε
[800]	δύ᾽ ἢ τρεῖς διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης)	τί	δ᾽ ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς
[800]	ὡς ἐγὼ πυθόμην τινός. ~(Οἰκέτης)	τί	δ᾽ ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος) ἤλγουν τὼ
[1200]	μ᾽ ὦ Τρυγαἶ ἀπώλεσας. ~(Τρυγαῖος)	~τί	δ᾽ ἔστιν ὦ κακόδαιμον; οὔτι
[100]	τοῖς αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω. ~(Παιδίον)	~τί	δ᾽ ἢν ἐς ὑγρὸν πόντιον
[1000]	πέφευγ᾽ ~ὅσα χρὴ σοφὸν ἄνδρα;	τί	δ᾽ οὐ ~σὺ φρονεῖς ὁπόσα
[1200]	οὐδ᾽ ἂν ἰσχάδος μιᾶς. ~(Θωρακοπώλης)	~τί	δαὶ δεκάμνῳ τῷδε θώρηκος κύτει
[900]	χύτραισιν, ὥσπερ μεμφόμενον Ἑρμῄδιον; ~(Τρυγαῖος)	τί	δαὶ δοκεῖ; βούλεσθε λαρινῷ βοΐ;
[700]	κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοι. ~(Ἑρμῆς)	τί	δαί; Κρατῖνος ὁ σοφὸς ἔστιν;
[600]	τὸν αὐτοδὰξ τρόπον, ~πρὶν παθεῖν	τι	δεινὸν αὐτός, ἐξέφλεξε τὴν πόλιν.
[1100]	δεῦρο συσπλαγχνεύετε ~μετὰ νῷν. ~(Ἱεροκλῆς)	τί	δὴ γώ; ~(Τρυγαῖος) τὴν Σίβυλλαν
[1000]	ἀλλ᾽ οὐ θέμις. ~(Οἰκέτης) τιὴ	τί	δή; ~(Τρυγαῖος) ~οὐχ ἥδεται δήπουθεν
[850]	πάλιν, ~μύρῳ κατάλειπτος. ~(Τρυγαῖος) ~οἶμαι.	τί	δῆθ᾽ ὅταν ξυνὼν τῶν τιτθίων
[1250]	ταύτας ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~ἀλλὰ	τί	δῆτ᾽ ᾄδω; σὺ γὰρ εἰπέ
[850]	~τὰ νῦν τάδε πράττει. ~(Τρυγαῖος)	~τί	δῆτ᾽ ἐπειδὰν νυμφίον μ᾽ ὁρᾶτε
[200]	~ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος)	τί	δῆτα ταύτῃ τῇ θυείᾳ χρήσεται;
[1200]	καὶ τοῦ δορυξοῦ κεινονί. ~(Τρυγαῖος)	τί	δῆτα τουτοινὶ καταθῶ σοι τοῖν
[1200]	σὺ τί δίδως; ~(Τρυγαῖος) ὅ	τι	δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως δ᾽ ὅτι
[1200]	τοῖν λόφοιν; ~(Λοφοποιός) αὐτὸς σὺ	τί	δίδως; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι δίδωμ᾽
[200]	εἰπέ μοι, ~ἡμᾶς δὲ δὴ	τί	δρᾶν παρασκευάζεται; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ οἶδα
[150]	δ᾽ ἡμερίων σίτων πάντων. ~ἄνθρωπε	τί	δρᾷς, οὗτος ὁ χέζων ~ἐν
[50]	μοι δοκῶ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Ζεῦ	τί	δρασείεις ποθ᾽ ἡμῶν τὸν λεών;
[1300]	τί δράσομεν αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Β)	τί	δράσομεν αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Α) τρυγήσομεν
[1300]	Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Α)	τί	δράσομεν αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Β) τί
[1250]	τῶνδε μνᾶν ποτέ· ~καὶ νῦν	τί	δράσω; τίς γὰρ αὔτ᾽ ὠνήσεται;
[250]	γε, κλαύσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ	τί	δρῶμεν ὦ πόνηρ᾽ ἀνθρώπια; ~ὁρᾶτε
[650]	ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι σου. ~(Τρυγαῖος) τὰ	τί;	~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ᾽ ἃ
[150]	με προσέβαλ᾽ ὦναξ Ἡράκλεις ~τουτὶ	τί	ἐστι τὸ κακόν; ~(Τρυγαῖος) ἱπποκάνθαρος.
[250]	γε κἄτ᾽ οἴμοι μάλα. ~(Πόλεμος)	τί	ἔστι; μῶν οὐκ αὖ φέρεις;
[250]	λθοι φέρων. ~(Πόλεμος) οὗτος. ~(Κύδοιμος)	τί	ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ φέρεις; ~(Κύδοιμος)
[1250]	οὐ πέπονθεν οὐδέν. ~(Δορυξός) ~ἀλλὰ	τί	~ἔτ᾽ ἐστὶ τοῖσι κράνεσιν ὅ
[1300]	ὀδόντων ἔργον ἐστ᾽ ἢν μή	τι	καὶ μασῶνται. ~(Χορός) ~ἡμῖν μελήσει
[300]	τὼ σκέλει χορεύετον. ~(Τρυγαῖος) ~μή	τι	καὶ νυνί γ᾽ ἔτ᾽ ἀλλὰ
[300]	ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα. ~(Τρυγαῖος) ~μή	τι	καὶ νυνί γε χαίρετ᾽ οὐ
[800]	κακοήθεις πάνυ, ~ἐντευθενὶ δὲ πολύ	τι	κακοηθέστεροι. ~(Οἰκέτης) ὦ δέσποθ᾽ ἥκεις;
[0]	τί; ~ὁ κάνθαρος δὲ πρὸς	τί;	κᾆτ᾽ αὐτῷ γ᾽ ἀνὴρ ~Ἰωνικός
[350]	δέσποθ᾽ Ἑρμῆ, μηδαμῶς, μηδαμῶς, ~εἴ	τι	κεχαρισμένον χοιρίδιον οἶσθα παρ᾽ ἐμοῦ
[250]	δῆτ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος μέτει ~ἀνύσας	τι;	~(Κύδοιμος) ταῦτ᾽ ὦ δέσποθ᾽ ~(Πόλεμος)
[350]	δορὶ ξὺν ἀσπίδι. ~ἀλλ᾽ ὅ	τι	μάλιστα χαριούμεθα ποιοῦντες, ἄγε ~φράζε·
[50]	παλαμησάμενος. ~(Οἰκέτης Α) τί πέτει;	τί	μάτην οὐχ ὑγιαίνεις; ~(Τρυγαῖος) ~εὐφημεῖν
[250]	~(Πόλεμος) παῖ παῖ Κυδοιμέ. ~(Κύδοιμος)	τί	με καλεῖς; ~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά.
[1150]	ἔνδον καὶ λαγῷα τέτταρα, ~εἴ	τι	μὴ ξήνεγκεν αὐτῶν ἡ γαλῆ
[650]	εἰπάτω μόνον. ~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽ ὅ	τι	νοεῖς αὐτοῖσι πρὸς ἔμ᾽ ὦ
[900]	τε παύσας. ~(Οἰκέτης) ἄγε δὴ	τί	νῷν ἐντευθενὶ ποιητέον; ~(Τρυγαῖος) τί
[0]	~νεανίας δοκησίσοφος, τὸ δὲ πρᾶγμα	τί;	~ὁ κάνθαρος δὲ πρὸς τί;
[800]	νυν κάτειπέ μοι ~(Τρυγαῖος) τὸ	τί;	~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽ εἶδες ἄνδρα
[700]	~ὅθ᾽ οἱ Λάκωνες ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς)	τί	παθών; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι; ~ὼρακιάσας·
[350]	λίσσομαί σ᾽ ὦρμῄδιον. ~εἰπέ μοι,	τί	πάσχετ᾽ ὦνδρες; ἕστατ᾽ ἐκπεπληγμένοι. ~ὦ
[300]	ἄν. ~(Τρυγαῖος) ~τί τὸ κακόν;	τί	πάσχετ᾽ ὦνδρες; μηδαμῶς πρὸς τῶν
[350]	φιλανθρωπότατε καὶ μεγαλοδωρότατε δαιμόνων, ~εἴ	τι	Πεισάνδρου βδελύττει τοὺς λόφους καὶ
[250]	ἧκέ νυν ταχύ. ~(Τρυγαῖος) ~ὦνδρες	τί	πεισόμεσθα; νῦν ἀγὼν μέγας. ~ἀλλ᾽
[1250]	προαναβάληταί μοι δοκεῖ. ~ἀλλ᾽ ὅ	τι	περ ᾄδειν ἐπινοεῖς ὦ παιδίον,
[850]	τήνδε τῇ βουλῇ λαβών; ~οὗτος	τί	περιγράφεις; ~(Οἰκέτης) τὸ δεῖν᾽ εἰς
[150]	~καὶ μύρον ἐπιχεῖς; ὡς ἤν	τι	πεσὼν ~ἐνθένδε πάθω, τοὐμοῦ θανάτου
[50]	~τόλμημα νέον παλαμησάμενος. ~(Οἰκέτης Α)	τί	πέτει; τί μάτην οὐχ ὑγιαίνεις;
[150]	νοῦν ὡς ἐμέ· ~ἤδη στρέφει	τι	πνεῦμα περὶ τὸν ὀμφαλόν, ~κεἰ
[50]	τοῦ Διὸς λαβών” ~ἀλλ᾽ ὅ	τι	ποιεῖ τῃδὶ διακύψας ὄψομαι. ~οἴμοι
[100]	ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων ὅ	τι	ποιεῖν βουλεύεται. ~(Οἰκέτης Α) ἐὰν
[350]	~(Ἑρμῆς) ὦ μιαρὲ καὶ τολμηρὲ	τί	ποιεῖν διανοεῖ; ~(Τρυγαῖος) οὐδὲν πονηρόν,
[150]	~διακινήσας φαιδροῖς ὠσίν. ~τί ποιεῖς;	τί	ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις ~τοὺς μυκτῆρας;
[650]	τοῦτ᾽ ἔχει τὸ χωρίον. ~αὕτη	τί	ποιεῖς; τὴν κεφαλὴν ποῖ περιάγεις;
[150]	πάταγον ψαλίων ~διακινήσας φαιδροῖς ὠσίν.	~τί	ποιεῖς; τί ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις
[1000]	ὁ χρησμολόγος οὑξ Ὠρεοῦ. ~(Τρυγαῖος)	τί	ποτ᾽ ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης) δῆλός
[150]	μὴ κατερεῖς μοι τοὔνομ᾽ ὅ	τι	ποτ᾽ ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος
[50]	Διὶ ~καί φησιν, ὦ Ζεῦ	τί	ποτε βουλεύει ποιεῖν; ~κατάθου τὸ
[400]	τοῦ. ~(Τρυγαῖος) καί σοι φράσω	τι	πρᾶγμα δεινὸν καὶ μέγα, ~ὃ
[200]	δωσεῖ δίκαν” ~εἰ δ᾽ αὖ	τι	πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν οἱ
[650]	κατέλιπεν τότε· ~πρῶτον δ᾽ ὅ	τι	πράττει Σοφοκλέης ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ,
[900]	παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν εἴ	τι	προῖκα προσαγαγεῖν σ᾽ ἔδει, ~ἀλλ᾽
[500]	πᾶς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ πότνια βοτρυόδωρε	τί	προσείπω σ᾽ ἔπος; ~πόθεν ἂν
[300]	~οὐκ ἂν ὀρχησαίμεθ᾽ εἴπερ ὠφελήσαιμέν	τί	σε. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὁρᾶτ᾽ οὔπω
[650]	σεαυτοῦ λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὅ	τι	σιωπᾷς ὦ πότνια κάτειπέ μοι.
[700]	~ἆρ᾽ ἂν βλαβῆναι διὰ χρόνου	τί	σοι δοκῶ ~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ
[150]	δεῦρ᾽ ἀνῆλθες ὦ μιαρῶν μιαρώτατε;	~τί	σοί ποτ᾽ ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ
[1250]	στὶ παιδίον; ~ᾆσον πρὶν εἰσιέναι	τι·	σὺ γὰρ εὖ οἶδ᾽ ὅτι
[1000]	ἐσθ᾽ οὗτός γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί	τι	ταῖς διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος) οὔκ, ἀλλὰ
[1100]	τιν᾽ εἰπεῖν γείτονα, ~εἰπέ μοι	τί	τηνικαῦτα δρῶμεν ὦ Κωμαρχίδη; ~ἐμπιεῖν
[1250]	~ἔτ᾽ ἐστὶ τοῖσι κράνεσιν ὅ	τι	τις χρήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν τοιαυτασὶ
[700]	πληγὰς εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον	τί	τὸ δέρμ᾽ ἔπαθες; μῶν ὑστριχὶς
[300]	ἡμεῖς τήμερον παυσαίμεθ᾽ ἄν. ~(Τρυγαῖος)	~τί	τὸ κακόν; τί πάσχετ᾽ ὦνδρες;
[400]	τὴν Ἑλλάδα. ~(Ἑρμῆς) ἵνα δὴ	τί	τοῦτο δρᾶτον; ~(Τρυγαῖος) ὁτιὴ νὴ
[650]	πάσχει δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς) τὸ	τί;	~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται
[850]	εἰπέ μοι, δῶ καταφαγεῖν ~ταύτῃ	τι;	~(Τρυγαῖος) ~μηδέν· οὐ γὰρ ἐθελήσει
[150]	πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς) ἥκεις δὲ κατὰ	τί;	~(Τρυγαῖος) τὰ κρέα ταυτί σοι
[100]	~ἐς κόρακας βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι	τι	τῶνδ᾽ ἐτύμως; εἴπ᾽ ὦ πάτερ,
[850]	βουλῇ. ~(Οἰκέτης) τίς αὑτηί; ~(Τρυγαῖος)	τί	φῄς; ~αὕτη Θεωρία στίν. ~(Οἰκέτης)
[100]	ἐτύμως; εἴπ᾽ ὦ πάτερ, εἴ	τι	φιλεῖς με. ~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι ἔστι
[300]	μισολάμαχος. ~πρὸς τάδ᾽ ἡμῖν, εἴ	τι	χρὴ δρᾶν, φράζε κἀρχιτεκτόνει· ~οὐ
[1050]	τὴν εἰρήνην πεποιῆσθαι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλὰ	τί	χρῆν ἡμᾶς; οὐ παύσασθαι πολεμοῦντας,
[550]	οἴκαδ᾽ ἐς τὰ χωρία, ~ἐμπολήσαντές	τι	χρηστὸν εἰς ἀγρὸν ταρίχιον. ~(Ἑρμῆς)
[700]	~(Ἑρμῆς) τί παθών; ~(Τρυγαῖος) ὅ	τι;	~ὼρακιάσας· οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο ~ἰδὼν
[1000]	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ θέμις. ~(Οἰκέτης)	τιὴ	τί δή; ~(Τρυγαῖος) ~οὐχ ἥδεται
[900]	μεγάλῃ; ~(Χορός) μὴ μή. ~(Τρυγαῖος)	τιή;	~(Χορός) ἵνα μὴ γένηται Θεογένους
[1000]	χρὴ μένοντα τοίνυν ~σχίζας δευρὶ	τιθέναι	ταχέως ~τά τε πρόσφορα πάντ᾽
[1000]	δοκῶ σοι μαντικῶς τὸ φρύγανον	τίθεσθαι;	~(Χορός) ~πῶς δ᾽ οὐχί; τί
[1000]	~ζηλωτὸς ἅπασιν. ~(Οἰκέτης) ~ταυτὶ δέδραται.	τίθεσο	τὼ μηρὼ λαβών. ~ἐγὼ δ᾽
[1050]	~χἠ κώδων” ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη τυφλὰ	τίκτει,	~τουτάκις οὔπω χρῆν τὴν εἰρήνην
[1300]	τε τρώγειν, ~τάς τε γυναῖκας	τίκτειν	ἡμῖν, ~καὶ τἀγαθὰ πάνθ᾽ ὅσ᾽
[500]	γοῦν τὸν λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷς	~τίλλονθ᾽	ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς) ~ὁ δέ γε
[700]	~εἰ δ᾽ οὖν εἰκός τινα	τιμῆσαι,	θύγατερ Διός, ὅστις ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος
[400]	τὴν ὄπα, ~ἐπεί σε καὶ	τιμῶσι	μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ. ~(Ἑρμῆς)
[800]	~(Τρυγαῖος) τὸ τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον	τιν᾽	εἶδες ἄνδρα κατὰ τὸν ἀέρα
[1100]	~τὸν θεὸν δ᾽ ἐπιψακάζειν, καὶ	τιν᾽	εἰπεῖν γείτονα, ~εἰπέ μοι τί
[750]	οὐδὲ γυναῖκας, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν	τιν᾽	ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπεχείρει, ~διαβὰς
[350]	~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος) ἐς	τίν᾽	ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς αὐτίκα μάλ᾽
[250]	~πρὶν ἕτερον αὖ δοίδυκα κωλῦσαί	τινα.	~ἀλλ᾽ ὦ γεωργοὶ κἄμποροι καὶ
[1300]	χρὴ καὶ τὴν νύμφην ἔξω	τινὰ	δεῦρο κομίζειν ~δᾷδάς τε φέρειν,
[100]	ἐς τὸν οὐρανόν; ~(Οἰκέτης Α)	τίνα	νοῦν ἔχων; ~(Τρυγαῖος) ~ἐρησόμενος ἐκεῖνον
[700]	ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽ οὖν εἰκός	τινα	τιμῆσαι, θύγατερ Διός, ὅστις ἄριστος
[800]	~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους	τινάς.	~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν ἄρ᾽ οὐδ᾽
[850]	ἀλλὰ κἀκεῖ ζῶσιν ἀπὸ τούτων	τινές.	~ἄγε νυν ἴωμεν. ~(Οἰκέτης) εἰπέ
[800]	αὐτὸν πάντες ἐκάλουν ἀστέρα. ~(Οἰκέτης)	~τίνες	γάρ εἰσ᾽ οἱ διατρέχοντες ἀστέρες,
[450]	εἶα ὦ. ~(Χορός) ὡς κακόνοι	τινές	εἰσιν ἐν ἡμῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμεῖς
[800]	καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ δείπνου	τινὲς	~τῶν πλουσίων οὗτοι βαδίζουσ᾽ ἀστέρων,
[950]	ἀρχῆς ~φιλίας χυλῷ καὶ συγγνώμῃ	~τινὶ	πρᾳοτέρᾳ κέρασον τὸν νοῦν· ~καὶ
[650]	~(Τρυγαῖος) εὐβουλότεροι γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς) τρόπῳ	τίνι;	~(Τρυγαῖος) ~ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸς ὤν.
[800]	ἥκεις; ~(Τρυγαῖος) ὡς ἐγὼ πυθόμην	τινός.	~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος)
[200]	~(Τρυγαῖος) ἐξῳκίσαντο δ᾽ οἱ θεοὶ	τίνος	οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν ὀργισθέντες. εἶτ᾽
[1250]	εἴης ~ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ κλαυσιμάχου	τινὸς	υἱός. ~ἄπερρε καὶ τοῖς λογχοφόροισιν
[1250]	~(Παῖς) Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν Σαΐων	τις	ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ ~ἔντος
[800]	ἀέρα ~ὡς ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν	τις	ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος) μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ
[1000]	οὑτοσὶ ~προσέρχεται δάφνῃ τις ἐστεφανωμένος.	~τίς	ἄρα ποτ᾽ ἐστίν; ~(Οἰκέτης) ~ὡς
[600]	κἀν φόβῳ καθημένη, ~ἅττα διαβάλοι	τις	αὐτῇ, ταῦτ᾽ ἂν ἥδιστ᾽ ἤσθιεν.
[850]	Θεωρίαν ~ἀνύσαντε τῇ βουλῇ. ~(Οἰκέτης)	τίς	αὑτηί; ~(Τρυγαῖος) τί φῄς; ~αὕτη
[1150]	~χἄμα τῆς αὐτῆς ὁδοῦ Χαρινάδην	τις	βωσάτω, ~(Χορός) ~ὡς ἂν ἐμπίῃ
[1250]	ποτέ· ~καὶ νῦν τί δράσω;	τίς	γὰρ αὔτ᾽ ὠνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~πώλει
[100]	πορεύσει πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον)	~τίς	δ᾽ ἡ πίνοιά σοὐστὶν ὥστε
[850]	ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος, τίς ποτε;	~τίς	διαφυλάξει τήνδε τῇ βουλῇ λαβών;
[400]	τοιαῦθ᾽ οἷάπερ Κλεώνυμος. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ	τις	δορυξὸς ἢ κάπηλος ἀσπίδων, ~ἵν᾽
[150]	τὴν οἰκίαν τὴν τοῦ Διός.	~τίς	ἐν Διὸς θύραισιν; οὐκ ἀνοίξετε;
[1150]	σπίνω· ~ἦν δὲ καὶ πυός	τις	ἔνδον καὶ λαγῷα τέτταρα, ~εἴ
[400]	ὀλεκράνων ἀκίδας ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ	τις	ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν σοὶ φθονεῖ ~ἐς
[750]	περὶ τῆς νίκης. ~πᾶς γάρ	τις	ἐρεῖ νικῶντος ἐμοῦ ~κἀπὶ τραπέζῃ
[850]	ἔχει τὴν πρωκτοπεντετηρίδα. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν,	τίς	ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος, τίς ποτε;
[150]	μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ σοι	τίς	ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί; μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς)
[1000]	καὶ γὰρ οὑτοσὶ ~προσέρχεται δάφνῃ	τις	ἐστεφανωμένος. ~τίς ἄρα ποτ᾽ ἐστίν;
[800]	ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος) μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ	τίς	ἐστιν ἀστὴρ νῦν ἐκεῖ; ~(Τρυγαῖος)
[1000]	~(Οἰκέτης) ~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις	τίς	ἐστιν. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ μὰ Δἴ
[0]	μὲν γάρ, ὥσπερ ἂν χέσῃ	τις,	ἢ κύων ~φαύλως ἐρείδει· τοῦτο
[1050]	αὐτόν. ~(Τρυγαῖος) εὖ λέγεις. ~(Ἱεροκλῆς)	~τίς	ἡ θυσία ποθ᾽ αὑτηὶ καὶ
[350]	σὲ γὰρ αὐτοκράτορ᾽ εἵλετ᾽ ἀγαθή	τις	ἡμῖν τύχη. ~(Τρυγαῖος) φέρε δὴ
[700]	μὲν τύπτειν τοὺς ῥαβδούχους, εἴ	τις	κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς τὸ
[0]	~οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν θεατῶν	τις	λέγοι ~νεανίας δοκησίσοφος, τὸ δὲ
[850]	καταλαμβάνω. ~(Τρυγαῖος) ~οὔπω λέγεθ᾽ ὑμεῖς	τίς	ὁ φυλάξων. δεῦρο σύ· ~καταθήσομαι
[900]	τἠκκλησίᾳ ~ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ	τις,	οἱ καθήμενοι ~ὑπὸ τοῦ δέους
[0]	πρός. ~ὑμῶν δέ γ᾽ εἴ	τις	οἶδ᾽ ἐμοὶ κατειπάτω, ~πόθεν ἂν
[850]	ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος)	τίς;	~(Οἰκέτης) ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽
[1000]	καὶ παιδὸς οὐ δεήσει. ~(Χορός)	~τίς	οὖν ἂν οὐκ ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα
[650]	ἦν μακρῷ Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς) ποῖός	τις	οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ
[100]	ὄψον ἐρ᾽ αὐτῇ. ~(Παιδίον) ~καὶ	τίς	πόρος σοι τῆς ὁδοῦ γενήσεται;
[850]	~εἶεν, τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος,	τίς	ποτε; ~τίς διαφυλάξει τήνδε τῇ
[950]	παρακλίνασαι ~τῆς αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν	τις	προσέχῃ τὸν νοῦν αὐταῖς ~ἀναχωροῦσιν,
[100]	Ναξιουργὴς κάνθαρος. ~(Παιδίον) λιμὴν δὲ	τίς	σε δέξεται φορούμενον; ~(Τρυγαῖος) ἐν
[450]	ἐσθίοι κριθὰς μόνας. ~(Χορός) ~κεἴ	τις	στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ
[950]	αὐταῖς ἅνδρες. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα.	~τίς	τῇδε; ποῦ ποτ᾽ εἰσὶ πολλοὶ
[1100]	χωρίον. ~κἀξ ἐμοῦ δ᾽ ἐνεγκάτω	τις	τὴν κίχλην καὶ τὼ σπίνω·
[250]	νῦν ἀγὼν μέγας. ~ἀλλ᾽ εἴ	τις	ὑμῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ τυγχάνει ~μεμυημένος,
[0]	κᾆτ᾽ αὐτῷ γ᾽ ἀνὴρ ~Ἰωνικός	τίς	φησι παρακαθήμενος· ~δοκέω μέν, ἐς
[1250]	ἐστὶ τοῖσι κράνεσιν ὅ τι	τις	χρήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν τοιαυτασὶ μάθῃ
[850]	τί δῆθ᾽ ὅταν ξυνὼν τῶν	τιτθίων	ἔχωμαι; ~(Χορός) ~εὐδαιμονέστερος φανεῖ τῶν
[700]	ἀστραπηφορεῖ. ~(Τρυγαῖος) πόθεν οὖν ὁ	τλήμων	ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία; ~(Ἑρμῆς) τὴν
[200]	ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά πω·	~τὸ	γὰρ κακὸν τοῦτ᾽ ἐστὶ τῆς
[50]	τὸ κακὸν αὔθ᾽ οὑγὼ λεγον.	~τὸ	γὰρ παράδειγμα τῶν μανιῶν ἀκούετε·
[1150]	ἀμπέλους, ~εἰ πεπαίνουσιν ἤ- ~δη	(τὸ	γὰρ φῖτυ πρῷον φύσει ~τόν
[150]	ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς	τὸ	γένος δ᾽ εἶ; φράζε μοι.
[550]	τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ διὰ χρόνου	τὸ	γῄδιον. ~ἀλλ᾽ ἀναμνησθέντες ὦνδρες ~τῆς
[300]	πέπορδα καὶ γελῶ ~μᾶλλον ἢ	τὸ	γῆρας ἐκδὺς ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα.
[100]	με. ~(Τρυγαῖος) ~δοξάσαι ἔστι κόραι,	τὸ	δ᾽ ἐτήτυμον ἄχθομαι ὑμῖν, ~ἡνίκ᾽
[950]	ἄλλο· περιελήλυθα. ~(Τρυγαῖος) ~φέρε δὴ	τὸ	δαλίον τόδ᾽ ἐμβάψω λαβών, ~σείου
[250]	~(Τρυγαῖος) ~νῦν τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει	τὸ	Δάτιδος μέλος, ~ὃ δεφόμενός ποτ᾽
[100]	~ἐπίτηδες εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι·	~τὸ	δὲ πλοῖον ἔσται Ναξιουργὴς κάνθαρος.
[0]	θεατῶν τις λέγοι ~νεανίας δοκησίσοφος,	τὸ	δὲ πρᾶγμα τί; ~ὁ κάνθαρος
[850]	λαβών; ~οὗτος τί περιγράφεις; ~(Οἰκέτης)	τὸ	δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια ~σκηνὴν ἐμαυτοῦ
[250]	ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ φέρεις; ~(Κύδοιμος)	τὸ	δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος,
[300]	~τὸ σκέλος ῥίψαντες ἤδη λήγομεν	τὸ	δεξιόν. ~(Τρυγαῖος) ~ἐπιδίδωμι τοῦτό γ᾽
[700]	εἶτ᾽ ἀνέροιτο, ~ὦ κακόδαιμον τί	τὸ	δέρμ᾽ ἔπαθες; μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν
[750]	πατὴρ ὃ παρ᾽ ἐλπίδας ~εἶχε	τὸ	δρᾶμα γαλῆν τῆς ἑσπέρας ἀπάγξαι.
[700]	τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν ἐπῄνει πρὸς	τὸ	θέατρον παραβὰς ἐν τοῖς ἀναπαίστοις·
[50]	~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ	τὸ	κακὸν αὔθ᾽ οὑγὼ λεγον. ~τὸ
[300]	τήμερον παυσαίμεθ᾽ ἄν. ~(Τρυγαῖος) ~τί	τὸ	κακόν; τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; μηδαμῶς
[150]	ὦναξ Ἡράκλεις ~τουτὶ τί ἐστι	τὸ	κακόν; ~(Τρυγαῖος) ἱπποκάνθαρος. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ
[950]	~προσδώσετε δήπου. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ	τὸ	κανοῦν λαβὼν σὺ καὶ τὴν
[900]	φανερῶς ~εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος)	~τὸ	κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον καὶ
[200]	ἐς ποῖον; ~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ	τὸ	κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς ~ὅσους ἄνωθεν
[1200]	ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον ἐς τουτὶ	τὸ	κοῖλον ἐγχέας ~ἔπειτ᾽ ἄνωθεν ῥάβδον
[50]	τί ποτε βουλεύει ποιεῖν; ~κατάθου	τὸ	κόρημα· μὴ κκόρει τὴν Ἑλλάδα”
[1300]	ἐκείνου τοῦ πατρός. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμῶν	τὸ	λοιπὸν ἔργον ἤδη νταῦθα τῶν
[200]	οἶδ᾽ εἴ ποτ᾽ Εἰρήνην ἔτι	~τὸ	λοιπὸν ὄψεσθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ
[200]	ἕν, ὅτι θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ	τὸ	μέγεθος εἰσηνέγκατο. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα
[250]	διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος) φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ	τὸ	μέλι τουτὶ τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος
[750]	μἀφαίρει ~γενναιοτάτου τῶν ποιητῶν ~ἀνδρὸς	τὸ	μέτωπον ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα σὺ
[700]	τὰς πλευρὰς πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε	τὸ	νῶτον; ~τοιαῦτ᾽ ἀφελὼν κακὰ καὶ
[450]	ἰὴ παιὼν ἰή. ~(Χορός) ἄφελε	τὸ	παίειν ἀλλ᾽ ἰὴ μόνον λέγε.
[500]	γεωργοί. ~(Ἑρμῆς) ~χωρεῖ γέ τοι	τὸ	πρᾶγμα πολλῷ μᾶλλον ὦνδρες ὑμῖν.
[500]	μᾶλλον ὦνδρες ὑμῖν. ~(Χορός) ~χωρεῖν	τὸ	πρᾶγμά φησιν· ἀλλὰ πᾶς ἀνὴρ
[900]	~ἴθι νυν ἄγ᾽ ὡς τάχιστα	τὸ	πρόβατον λαβών· ~ἐγὼ δὲ ποριῶ
[1000]	μηρἴ ἐξελὼν δεῦρ᾽ ἔκφερε, ~χοὔτω	τὸ	πρόβατον τῷ χορηγῷ σῴζεται. ~(Χορός)
[900]	γε τουτί, κοὐδὲν ἴσχει πλὴν	τὸ	πρόβατον ὑμᾶς. ~(Χορός) ~οὔκουν ἁμιλλήσεσθον;
[500]	ὦ Θεωρία. ~οἷον δ᾽ ἔχεις	τὸ	πρόσωπον ὦ Θεωρία, ~οἷον δὲ
[600]	τ᾽ ἐνθάδε. ~ὡς δ᾽ ἅπαξ	τὸ	πρῶτον ἄκουσ᾽ ἐψόφησεν ἄμπελος ~καὶ
[900]	ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν	~τὸ	ῥῆμ᾽ ~(Χορός) ~ἐπίτηδές γ᾽ ἵν᾽
[300]	~(Χορός) τουτογὶ νὴ τὸν Δία	~τὸ	σκέλος ῥίψαντες ἤδη λήγομεν τὸ
[550]	~(Ἑρμῆς) ~ὦ Πόσειδον ὡς καλὸν	τὸ	στῖφος αὐτῶν φαίνεται ~καὶ πυκνὸν
[600]	~χρυσίῳ τῶν ταῦτα ποιούντων ἐβύνουν	τὸ	στόμα, ~ὥστ᾽ ἐκείνους μὲν ποιῆσαι
[1350]	~(Ἡμιχόριον Α) τῆς δ᾽ ἡδὺ	τὸ	σῦκον. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις γ᾽ ὅταν
[1200]	δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως δ᾽ ὅτι	τὸ	σφήκωμ᾽ ἔχει πόνον πολύν, ~δοίην
[0]	οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ~τοῦτ᾽ ἔστι	τὸ	τέρας οὐ Διὸς καταιβάτου. ~(Οἰκέτης
[800]	ἴθι νυν κάτειπέ μοι ~(Τρυγαῖος)	τὸ	τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽ εἶδες
[650]	εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς)	τὸ	τί; ~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ Σοφοκλέους
[1250]	λογχοφόροισιν ᾆδ᾽ ἰών. ~ποῦ μοι	τὸ	τοῦ Κλεωνύμου στὶ παιδίον; ~ᾆσον
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ σοι μαντικῶς	τὸ	φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός) ~πῶς δ᾽
[300]	~πρὶν μοχλοῖς καὶ μηχαναῖσιν ἐς	τὸ	φῶς ἀνελκύσαι ~τὴν θεῶν πασῶν
[1150]	ἀλώπεκες. ~(Τρυγαῖος) ἰοὺ ἰού. ~ὅσον	τὸ	χρῆμ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽ ἐς
[0]	συμβάλλοντες ἐς τὰς ὁλκάδας. ~μιαρὸν	τὸ	χρῆμα καὶ κάκοσμον καὶ βορόν·
[650]	~(Τρυγαῖος) ~Ὑπέρβολος νῦν τοῦτ᾽ ἔχει	τὸ	χωρίον. ~αὕτη τί ποιεῖς; τὴν
[1100]	τήμερον ~οὐδὲ τυντλάζειν, ἐπειδὴ παρδακὸν	τὸ	χωρίον. ~κἀξ ἐμοῦ δ᾽ ἐνεγκάτω
[950]	~(Τρυγαῖος) ~φέρε δὴ τὸ δαλίον	τόδ᾽	ἐμβάψω λαβών, ~σείου σὺ ταχέως·
[1100]	ἐστὶ φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν· ~ἀλλὰ	τόδε	πρότερον, σπένδειν ἡμᾶς, σὲ δ᾽
[1050]	ἦν Εἰρήνης δέσμ᾽ ἀναλῦσαι, ~ἀλλὰ	τόδε	πρότερον ~(Τρυγαῖος) τοῖσδ᾽ ἁλσί γε
[300]	καὶ γελᾶτ᾽ ἤδη ~γὰρ ἐξέσται	τόθ᾽	ὑμῖν ~πλεῖν μένειν βινεῖν καθεύδειν,
[800]	δ᾽ ὁρᾶν ἄνωθεν ἦστ᾽ ἔμοιγέ	τοι	~ἀπὸ τοὐρανοῦ φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ,
[500]	πᾶς ἀνὴρ προθυμοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~οἵ	τοι	γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι κἄλλος οὐδείς.
[1000]	τῷ χορηγῷ σῴζεται. ~(Χορός) ~σέ	τοι	θύρασι χρὴ μένοντα τοίνυν ~σχίζας
[900]	λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς ὀὶ ~(Τρυγαῖος) εὖ	τοι	λέγεις. ~(Χορός) ~καὶ τἄλλα γ᾽
[300]	ἔτι. ~(Χορός) ~ἀλλὰ καὶ τἀριστερόν	τοί	μ᾽ ἐστ᾽ ἀναγκαίως ἔχον. ~ἥδομαι
[1050]	Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὁ σοφός	τοι	νὴ Δί᾽ Ὅμηρος δεξιὸν εἶπεν·
[800]	ἄρ᾽ εὐθὺ τῶν θεῶν. ~ἔγωγέ	τοι	πεπόνηκα κομιδῇ τὼ σκέλει. ~μικροὶ
[600]	~ἐν δίκῃ μὲν οὖν, ἐπεί	τοι	τὴν κορώνεών γέ μου ~ἐξέκοψαν,
[500]	οἱ γεωργοί. ~(Ἑρμῆς) ~χωρεῖ γέ	τοι	τὸ πρᾶγμα πολλῷ μᾶλλον ὦνδρες
[750]	γαλῆν τῆς ἑσπέρας ἀπάγξαι. ~(Χορός)	~τοιάδε	χρὴ Χαρίτων δαμώματα καλλικόμων ~τὸν
[400]	ταῖσιν μάχαις ~(Χορός) πάσχοι γε	τοιαῦθ᾽	οἷάπερ Κλεώνυμος. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις
[700]	πολλῇ στρατιᾷ κἀδενδροτόμησε τὸ νῶτον;	~τοιαῦτ᾽	ἀφελὼν κακὰ καὶ φόρτον καὶ
[1250]	τι τις χρήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν	τοιαυτασὶ	μάθῃ λαβὰς ποιεῖν, ~ἄμεινον ἢ
[1250]	δαίνυντο βοῶν κρέα, καὶ τὰ	τοιαυτί·	~ἄριστον προτίθεντο καὶ ἅτθ᾽ ἥδιστα
[1300]	ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε ~καὶ σμώχετ᾽ ἀμφοῖν	τοῖν	γνάθοιν· οὐδὲν γὰρ ὦ πόνηροι
[1200]	τί δῆτα τουτοινὶ καταθῶ σοι	τοῖν	λόφοιν; ~(Λοφοποιός) αὐτὸς σὺ τί
[0]	ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας ~ὅλην ἐνέκαψε περικυλίσας	τοῖν	ποδοῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα τρῖβε
[300]	~ἐκδραμὼν γὰρ πάντα ταυτὶ συνταράξει	τοῖν	ποδοῖν. ~(Χορός) ~ὡς κυκάτω καὶ
[200]	δεινός, ὁ ταλαύρινος, ὁ κατὰ	τοῖν	σκελοῖν; ~(Πόλεμος) ~ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς
[1200]	τὴν τράπεζαν τουτῳί. ~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε	τοίνυν	εἰσιὼν τὰς ἰσχάδας· ~κρεῖττον γὰρ
[450]	μόνον λέγε. ~(Τρυγαῖος) ~ἰὴ ἰὴ	τοίνυν,	ἰὴ μόνον λέγω. ~Ἑρμῇ Χάρισιν
[600]	ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτα	τοίνυν	μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην
[1000]	~σέ τοι θύρασι χρὴ μένοντα	τοίνυν	~σχίζας δευρὶ τιθέναι ταχέως ~τά
[500]	κυάθους προσκείμεναι. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ τῶνδε	τοίνυν	τῶν θεωμένων σκόπει ~τὰ πρόσωφ᾽
[750]	ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ καμήλου.	~τοιοῦτον	ἰδὼν τέρας οὐ κατέδεισ᾽ ἀλλ᾽
[1000]	οὖν ἂν οὐκ ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα	τοιοῦτον,	ὅστις ~πόλλ᾽ ἀνατλὰς ἔσωσε ~τὴν
[900]	~ἐστὶν ἅπασιν ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ	τοιοῦτος.	~(Τρυγαῖος) ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ
[300]	ἔνδοθεν κεκραγότες; ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες	τοιούτου	χαίρομεν κηρύγματος. ~οὐ γὰρ ἦν
[550]	σοῦ γλυκέα κἀδάπανα καὶ φίλα.	~τοῖς	ἀγροίκοισιν γὰρ ἦσθα χῖδρα καὶ
[700]	~γυναῖκα σαυτῷ τήνδε· κᾆτ᾽ ἐν	τοῖς	ἀγροῖς ~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ
[850]	~ἔσωσα τοὺς Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν	τοῖς	ἀγροῖσιν αὐτοὺς ~ἅπαντας ὄντας ἀσφαλῶς
[500]	αὐτὴν τοῖς σκορόδοις ἠλείψατε. ~καὶ	τοῖς	Ἀθηναίοισι παύσασθαι λέγω ~ἐντεῦθεν ἐχομένοις
[1250]	ὠνήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~πώλει βαδίζων αὐτὰ	τοῖς	Αἰγυπτίοις· ~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν
[700]	τέως τάδε τὰ σκεύη παραδόντες	~τοῖς	ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν, ὡς εἰώθασι
[700]	πρὸς τὸ θέατρον παραβὰς ἐν	τοῖς	ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽ οὖν εἰκός
[50]	παιδίοις ~καὶ τοῖσιν ἀνδρίοισι καὶ	τοῖς	ἀνδράσιν ~καὶ τοῖς ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν
[100]	αὐτὸς καταφάγω τὰ σιτία, ~τούτοισι	τοῖς	αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω. ~(Παιδίον) ~τί
[400]	~ὑμῖν ἐπιβουλεύοντε πολὺν ἤδη χρόνον	~τοῖς	βαρβάροισι προδίδοτον τὴν Ἑλλάδα. ~(Ἑρμῆς)
[600]	ἀνήρπασαν· ~κᾆτα τἀκείνων γε κέρδη	τοῖς	γεωργοῖς ἦν κακά· ~αἱ γὰρ
[550]	ἀγρὸν παιωνίσας. ~(Χορός) ~ὦ ποθεινὴ	τοῖς	δικαίοις καὶ γεωργοῖς ἡμέρα, ~ἄσμενός
[1300]	~κἀπευξαμένους τοῖσι θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον	τοῖς	Ἕλλησιν, ~κριθάς τε ποιεῖν ἡμᾶς
[1200]	πάνυ ~(Θωρακοπώλης) παῦσαί μ᾽ ὑβρίζων	τοῖς	ἐμοῖσι χρήμασιν. ~(Τρυγαῖος) ὡδὶ παραθέντι
[950]	χερνίπτου παραδοὺς ταύτην ἐμοί, ~καὶ	τοῖς	θεαταῖς ῥῖπτε τῶν κριθῶν. ~(Οἰκέτης)
[400]	πρᾶγμα δεινὸν καὶ μέγα, ~ὃ	τοῖς	θεοῖς ἅπασιν ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς) ἴθι
[100]	Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν, ~ὅπως ἐφαίνου	τοῖς	θεοῖς τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ
[850]	οὔτε μᾶζαν, εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ ~παρὰ	τοῖς	θεοῖσιν ἀμβροσίαν λείχειν ἄνω. ~(Οἰκέτης)
[800]	ἀστέρων, ~ἰπνοὺς ἔχοντες, ἐν δὲ	τοῖς	ἰπνοῖσι πῦρ. ~ἀλλ᾽ εἴσαγ᾽ ὡς
[250]	φέρεις; ~(Κύδοιμος) ἀπόλωλε γὰρ ~καὶ	τοῖς	Λακεδαιμονίοισιν ἁλετρίβανος. ~(Πόλεμος) πῶς ὦ
[1250]	κλαυσιμάχου τινὸς υἱός. ~ἄπερρε καὶ	τοῖς	λογχοφόροισιν ᾆδ᾽ ἰών. ~ποῦ μοι
[1200]	γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽ ἐν ἀγρῷ	τοῖς	οἰκέταισιν ἱστάναι. ~(Κρανοποιός) ~ὦ δυσκάθαρτε
[500]	θεὸς μεμνημένη· ~πρῶτοι γὰρ αὐτὴν	τοῖς	σκορόδοις ἠλείψατε. ~καὶ τοῖς Ἀθηναίοισι
[650]	γὰρ ἡμῶν ἦν τότ᾽ ἐν	τοῖς	σκύτεσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἄκουσον
[1100]	σὺ φυλάττου, ~ὡς οὗτος φοβερὸς	τοῖς	σπλάγχνοις ἐστὶν ὁ χρησμός. ~ἔγχει
[50]	φλαῦρον ~μηδὲν γρύζειν ἀλλ᾽ ὀλολύζειν·	~τοῖς	τ᾽ ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν, ~τοὺς
[50]	τοῖς ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν φράσω ~καὶ	τοῖς	ὑπερηνορέουσιν ἔτι τούτοις μάλα. ~ὁ
[50]	ἀνδρίοισι καὶ τοῖς ἀνδράσιν ~καὶ	τοῖς	ὑπερτάτοισιν ἀνδράσιν φράσω ~καὶ τοῖς
[750]	ἄνδρας καὶ τοὺς παῖδας· ~καὶ	τοῖς	φαλακροῖσι παραινοῦμεν ~ξυσπουδάζειν περὶ τῆς
[700]	τὰ ῥάκια σκώπτοντας ἀεὶ καὶ	τοῖς	φθειρσὶν πολεμοῦντας, ~τούς θ᾽ Ἡρακλέας
[1050]	ἀναλῦσαι, ~ἀλλὰ τόδε πρότερον ~(Τρυγαῖος)	τοῖσδ᾽	ἁλσί γε παστέα ταυτί. ~(Ἱεροκλῆς)
[950]	ποτ᾽ εἰσὶ πολλοὶ κἀγαθοί; ~(Οἰκέτης)	~τοισδὶ	φέρε δῶ· πολλοὶ γάρ εἰσι
[700]	ταῦτ᾽ ἀνδρείως· ἡμεῖς δ᾽ αὖ	τοῖσι	θεαταῖς ~ἣν ἔχομεν ὁδὸν λόγων
[1300]	καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας, ~(Χορός) ~κἀπευξαμένους	τοῖσι	θεοῖσιν ~διδόναι πλοῦτον τοῖς Ἕλλησιν,
[1250]	~(Δορυξός) ~ἀλλὰ τί ~ἔτ᾽ ἐστὶ	τοῖσι	κράνεσιν ὅ τι τις χρήσεται;
[200]	βαβαιὰξ ὡς μεγάλα καὶ δριμέα	~τοῖσι	Μεγαρεῦσιν ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα. ~(Πόλεμος)
[750]	~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽ ἔχων	τοῖσι	μεγίστοις ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν ὀσμὰς
[50]	~ἐγὼ δὲ τὸν λόγον γε	τοῖσι	παιδίοις ~καὶ τοῖσιν ἀνδρίοισι καὶ
[900]	ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ τοὺς τρόπους ~καὶ	τοῖσι	συμμάχοισι πρᾳότεροι πολύ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι
[100]	θεοὺς ὦ παππία; ~(Τρυγαῖος) ~ἐν	τοῖσιν	Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη ~μόνος πετεινῶν
[50]	λόγον γε τοῖσι παιδίοις ~καὶ	τοῖσιν	ἀνδρίοισι καὶ τοῖς ἀνδράσιν ~καὶ
[950]	ἀλλ᾽ ἀπόφηνον ὅλην σαυτὴν ~γενναιοπρεπῶς	τοῖσιν	ἐρασταῖς ~ἡμῖν, οἵ σου τρυχόμεθ᾽
[400]	φιάλην, ὅπως ~ἔργῳ φιαλοῦμεν εὐξάμενοι	τοῖσιν	θεοῖς. ~(Ἑρμῆς) σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε
[450]	~ὑπότεινε δὴ πᾶς καὶ κάταγε	τοῖσιν	κάλῳς. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα. ~(Χορός)
[1300]	δ᾽ ἐξεσάωσα- ~(Τρυγαῖος) ~κατῄσχυνας δὲ	τοκῆας.	~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. εὖ γὰρ οἶδ᾽
[1000]	σοφῇ δόκιμον ~φρενὶ πορίμῳ τε	τόλμῃ;	~(Τρυγαῖος) ~ἡ σχίζα γοῦν ἐνημμένη
[50]	~(Τρυγαῖος) ~ὑπὲρ Ἑλλήνων πάντων πέτομαι	~τόλμημα	νέον παλαμησάμενος. ~(Οἰκέτης Α) τί
[150]	ἱπποκάνθαρος. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ βδελυρὲ καὶ	τολμηρὲ	κἀναίσχυντε σὺ ~καὶ μιαρὲ καὶ
[350]	ἀφέλξομεν. ~(Ἑρμῆς) ὦ μιαρὲ καὶ	τολμηρὲ	τί ποιεῖν διανοεῖ; ~(Τρυγαῖος) οὐδὲν
[1300]	~καὶ τὰ σκεύη πάλιν ἐς	τὸν	ἀγρὸν νυνὶ χρὴ πάντα κομίζειν
[50]	μου μετέωρος αἴρεται ~ἱππηδὸν ἐς	τὸν	ἀέρ᾽ ἐπὶ τοῦ κανθάρου. ~(Τρυγαῖος)
[800]	~ἄλλον τιν᾽ εἶδες ἄνδρα κατὰ	τὸν	ἀέρα ~πλανώμενον πλὴν σαυτόν; ~(Τρυγαῖος)
[800]	ἄρ᾽ οὐδ᾽ ἃ λέγουσι, κατὰ	τὸν	ἀέρα ~ὡς ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν
[1100]	~παἶ αὐτὸν ἐπέχων τῷ ξύλῳ	τὸν	ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης) ~σὺ μὲν οὖν·
[250]	ὡς μέγας· ~εἴπερ γὰρ ἥξει	τὸν	ἀλετρίβανον φέρων, ~τούτῳ ταράξει τὰς
[600]	Ἑρμῆ, μὴ λέγε, ~ἀλλ᾽ ἔα	τὸν	ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον οὗπερ ἔστ᾽ εἶναι
[400]	προθύμως ξυλλάβοι τῶν σχοινίων, ~τοῦτον	τὸν	ἄνδρα μὴ λαβεῖν ποτ᾽ ἀσπίδα.
[650]	καὶ γυμνὸς ὢν ~τοῦτον τέως	τὸν	ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς) πῶς οὖν
[1150]	ᾔδειν ἐξιών· ~εἶτα προστὰς πρὸς	τὸν	ἀνδριάντα τὸν Πανδίονος ~εἶδεν αὑτόν,
[800]	Χῖος, ὅσπερ ἐποίησεν πάλαι ~ἐνθάδε	τὸν	ἀοῖόν ποθ᾽ ὡς δ᾽ ἦλθ᾽
[0]	ἔθ᾽ ἑτέρας. ~(Οἰκέτης Β) ~μὰ	τὸν	Ἀπόλλω γὼ μὲν οὔ· ~οὐ
[600]	ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτα τοίνυν μὰ	τὸν	Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην οὐδενός, ~οὐδ᾽
[600]	~τὰς φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς καὶ	τὸν	αὐτοδὰξ τρόπον, ~πρὶν παθεῖν τι
[600]	οὑργάτης λεώς, ~τὸν τρόπον πωλούμενος	τὸν	αὐτὸν οὐκ ἐμάνθανεν, ~ἀλλ᾽ ἅτ᾽
[1100]	ἐν μέσῳ. ~(Τρυγαῖος) ὦ παῖε	τὸν	Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽
[400]	Δί᾽ ἀλλ᾽ ἐν εἰρήνῃ διαγαγεῖν	τὸν	βίον, ~ἔχονθ᾽ ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽
[1100]	ἀπελθεῖν. ~ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη παράμεινον	τὸν	βίον ἡμῖν. ~(Ἱεροκλῆς) πρόσφερε τὴν
[1200]	~ἀπώλεσάς μου τὴν τέχνην καὶ	τὸν	βίον, ~καὶ τουτουὶ καὶ τοῦ
[950]	σὺ καὶ τὴν χέρνιβα ~περίιθι	τὸν	βωμὸν ταχέως ἐπιδέξια. ~(Οἰκέτης) ἰδού·
[1000]	~σὺ φρονεῖς ὁπόσα χρεών ἐστιν	~τόν	γε σοφῇ δόκιμον ~φρενὶ πορίμῳ
[900]	πόνων ~τὸν δημότην ὅμιλον, ~καὶ	τὸν	γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν τε παύσας.
[1000]	τὴν ἀγοράν, ~τὰς δὲ πεπρᾶσθαι,	τὸν	δ᾽ ὀτοτύζειν, ~εἶτα μονῳδεῖν ἐκ
[650]	κεφαλὴν ποῖ περιάγεις; ~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται	τὸν	δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽ ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν
[900]	ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων	~τὸν	δημότην ὅμιλον, ~καὶ τὸν γεωργικὸν
[150]	μιαρώτατος; ~ἴθι νυν κάλεσόν μοι	τὸν	Δί᾽ ~(Ἑρμῆς) ἰὴ ἰὴ ἰή,
[0]	τὴν ἀντλίαν. ~(Οἰκέτης Β) ~νὴ	τὸν	Δί᾽ ἐς κόρακάς γε καὶ
[100]	δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ ~ὡς	τὸν	Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν; ~(Οἰκέτης
[1250]	ὦ τᾶν ἐκποδών. ~(Τρυγαῖος) ~νὴ	τὸν	Δί᾽ ὡς τὰ παιδί᾽ ἤδη
[0]	~κατέφαγεν; ~(Οἰκέτης Α) ~οὐ μὰ	τὸν	Δἴ ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας ~ὅλην ἐνέκαψε
[300]	οὔπω πέπαυσθε. ~(Χορός) τουτογὶ νὴ	τὸν	Δία ~τὸ σκέλος ῥίψαντες ἤδη
[1250]	~(Τρυγαῖος) ~ἀνδρῶν οἰμωγή; κλαύσει νὴ	τὸν	Διόνυσον ~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ ταύτας
[100]	τὴν Ἑλλάδα. ~(Οἰκέτης Α) μὰ	τὸν	Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντός γ᾽ ἐμοῦ.
[500]	οὐχ ὁρᾷς ὡς ἥδεται, ~καὶ	τὸν	δορυξὸν οἷον ἐσκιμάλισεν; ~(Ἑρμῆς) ἴθι
[950]	~(Τρυγαῖος) ἔδωκας ἤδη; ~(Οἰκέτης) ~νὴ	τὸν	Ἑρμῆν ὥστε γε ~τούτων ὅσοιπέρ
[850]	ἀντιβολῶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὦ μέλε	~τὸν	ζωμὸν αὐτῆς προσπεσὼν ἐκλάψεται. ~ἄγε
[1150]	~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽ ἀχέτας ~ᾄδῃ	τὸν	ἡδὺν νόμον, ~διασκοπῶν ἥδομαι ~τὰς
[550]	~αἵ τε θρίνακες διαστίλβουσι πρὸς	τὸν	ἥλιον. ~ἦ καλῶς αὐτῶν ἀπαλλάξειεν
[1100]	ἢ τυχεῖν μὲν ἤδη σπαρμένα,	~τὸν	θεὸν δ᾽ ἐπιψακάζειν, καὶ τιν᾽
[150]	ὀμφαλόν, ~κεἰ μὴ φυλάξει, χορτάσω	τὸν	κάνθαρον. ~ἀτὰρ ἐγγὺς εἶναι τῶν
[1050]	Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις	τὸν	καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος) ~οὔποτε
[300]	τριῶν. ~(Τρυγαῖος) ~εὐλαβεῖσθέ νυν ἐκεῖνον	τὸν	κάτωθεν Κέρβερον, ~μὴ παφλάζων καὶ
[250]	δρῶμεν ὦ πόνηρ᾽ ἀνθρώπια; ~ὁρᾶτε	τὸν	κίνδυνον ἡμῖν ὡς μέγας· ~εἴπερ
[250]	~μῶν τῶν σκορόδων ἐνέβαλες ἐς	τὸν	κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον τρέχων;
[150]	πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ	τὸν	κύτταρον. ~(Τρυγαῖος) πῶς οὖν σὺ
[50]	Ζεῦ τί δρασείεις ποθ᾽ ἡμῶν	τὸν	λεών; ~λήσεις σεαυτὸν τὰς πόλεις
[50]	πιεῖν. ~(Οἰκέτης Α) ~ἐγὼ δὲ	τὸν	λόγον γε τοῖσι παιδίοις ~καὶ
[500]	αἰβοῖ τάλας, ~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ γοῦν	τὸν	λοφοποιὸν οὐχ ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν;
[1200]	καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω.	~τὸν	μὲν μόλυβδον, ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον,
[250]	τῇ πόλει, ~ἢ πρίν γε	τὸν	μυττωτὸν ἡμῖν ἐγχέαι. ~(Πόλεμος) ~οὔκουν
[950]	αὐλείας παρακύπτουσιν, ~κἄν τις προσέχῃ	τὸν	νοῦν αὐταῖς ~ἀναχωροῦσιν, ~κᾆτ᾽ ἢν
[950]	καὶ συγγνώμῃ ~τινὶ πρᾳοτέρᾳ κέρασον	τὸν	νοῦν· ~καὶ τὴν ἀγορὰν ἡμῖν
[150]	σκώπτων λέγω. ~ὦ μηχανοποιὲ πρόσεχε	τὸν	νοῦν ὡς ἐμέ· ~ἤδη στρέφει
[1300]	~ἀλλ᾽ ἀράμενοι φέρωμεν ~οἱ προτεταγμένοι	~τὸν	νυμφίον ὦνδρες. ~(Ἡμιχόριον Β) Ὑμὴν
[1000]	μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως μαγειρικῶς ~σφάξεις	τὸν	οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ θέμις.
[150]	~ἤδη στρέφει τι πνεῦμα περὶ	τὸν	ὀμφαλόν, ~κεἰ μὴ φυλάξει, χορτάσω
[1200]	τἀργύριον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~θλίβει	τὸν	ὄρρον. ἀπόφερ᾽ οὐκ ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός)
[50]	πάνυ. ~δι᾽ ἡμέρας γὰρ ἐς	τὸν	οὐρανὸν βλέπων ~ὡδὶ κεχηνὼς λοιδορεῖται
[50]	~πρὸς ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς	τὸν	οὐρανόν, ~ἕως ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς
[100]	ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους ἐς	τὸν	οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε τὸν
[100]	ἢ ~ὡς τὸν Δί᾽ ἐς	τὸν	οὐρανόν; ~(Οἰκέτης Α) τίνα νοῦν
[1150]	~εἶτα προστὰς πρὸς τὸν ἀνδριάντα	τὸν	Πανδίονος ~εἶδεν αὑτόν, κἀπορῶν θεῖ
[100]	τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε	τὸν	πατέρ ὦ κακοδαίμονα. ~(Παιδίον) ~ὦ
[600]	καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς	τὸν	πόλεμον ἀνήρπασαν· ~κᾆτα τἀκείνων γε
[300]	ὅπως μὴ περιχαρεῖς τῷ πράγματι	~τὸν	Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν κεκραγότες; ~(Χορός)
[200]	ἐνταῦθα μὲν ~ἵν᾽ ἦσαν αὐτοὶ	τὸν	Πόλεμον κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν
[600]	ποῦ ποτ᾽ ἦν ἀφ᾽ ἡμῶν	τὸν	πολὺν τοῦτον χρόνον ~ἥδε; τοῦθ᾽
[1200]	Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽ οἴει γὰρ ἂν	~τὸν	πρωκτὸν ἀποδόσθαι με χιλιῶν δραχμῶν;
[1300]	~εἰπέ μοι ὦ πόσθων, ἐς	τὸν	σαυτοῦ πατέρ᾽ ᾄδεις; ~(Παῖς) Κλεωνύμου>
[150]	ἡ πόλις ἡ Χίων ~διὰ	τὸν	σὸν πρωκτὸν ὀφλήσει. ~οἴμ᾽ ὡς
[750]	~τοιάδε χρὴ Χαρίτων δαμώματα καλλικόμων	~τὸν	σοφὸν ποιητὴν ~ὑμνεῖν, ὅταν ἠρινὰ
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~ἡ σχίζα γοῦν ἐνημμένη	τὸν	Στιλβίδην πιέζει, ~καὶ τὴν τράπεζαν
[1100]	αὐτοῖς, τῶν τε σύκων ἔξελε,	~τόν	τε Μανῆν ἡ Σύρα βωστρησάτω
[1150]	(τὸ γὰρ φῖτυ πρῷον φύσει	~τόν	τε φήληχ᾽ ὁρῶν οἰδάνοντ᾽ ~εἶθ᾽
[1100]	ἱκετεύεις· ~οὐ γὰρ ποιήσεις λεῖον	τὸν	τραχὺν ἐχῖνον. ~ἄγε δὴ θεαταὶ
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) οὐδέποτ᾽ ἂν θείης λεῖον	τὸν	τραχὺν ἐχῖνον. ~(Τρυγαῖος) ἆρα φενακίζων
[600]	τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν οὑργάτης λεώς,	~τὸν	τρόπον πωλούμενος τὸν αὐτὸν οὐκ
[800]	γηρύσαντος ἤκουσ᾽ ~ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν	~τὸν	χορὸν εἶχον ἁδελφός ~τε και
[600]	σπινθῆρα μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματος, ~ἐξεφύσησεν	τοσοῦτον	πόλεμον ὥστε τῷ καπνῷ ~πάντας
[950]	γάρ, οἵτινες ~ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ	τοσουτονὶ	~ἐς ταὐτὸ τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽ ἰόντες
[350]	τῷ τρόπῳ ~οὐκ ᾐσθόμην ἀγαθὸν	τοσουτονὶ	λαβών; ~(Ἑρμῆς) ~ἆρ᾽ οἶσθα θάνατον
[650]	~ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ἦν	τότ᾽	ἐν τοῖς σκύτεσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι
[650]	~πάμπολλα καὶ τἀρχαῖ᾽ ἃ κατέλιπεν	τότε·	~πρῶτον δ᾽ ὅ τι πράττει
[300]	δήπου σκληρὸν ὥσπερ καὶ πρὸ	τοῦ,	~ἀλλ᾽ ἁπαλὸν ἄν μ᾽ ἴδοις
[200]	~ὅσον κακόν, καὶ τοῦ Πολέμου	τοῦ	βλέμματος. ~ἆρ᾽ οὗτός ἐστ᾽ ἐκεῖνος
[700]	ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία; ~(Ἑρμῆς) τὴν	τοῦ	Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται. ~(Τρυγαῖος) πῶς
[0]	μὴν Χαρίτων γε. ~(Οἰκέτης Α)	τοῦ	γάρ ἐστ᾽ ~(Οἰκέτης Β) οὐκ
[450]	~γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ κυνίδια, ~ὑπὸ	τοῦ	γε λιμοῦ νὴ Δἴ ἐξολωλότες.
[200]	~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο. ~(Τρυγαῖος)	τοῦ	δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν;
[900]	λέγῃ τις, οἱ καθήμενοι ~ὑπὸ	τοῦ	δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς ὀὶ ~(Τρυγαῖος)
[350]	~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ὑπὸ	τοῦ	Διὸς ἀμαλδυνθήσομαι, ~εἰ μὴ τετορήσω
[50]	ἄν ποτ᾽ ἀφικοίμην ἂν εὐθὺ	τοῦ	Διός; ~ἔπειτα λεπτὰ κλιμάκια ποιούμενος,
[50]	πτερόν, ~ὅπως πετήσει μ᾽ εὐθὺ	τοῦ	Διὸς λαβών” ~ἀλλ᾽ ὅ τι
[150]	δὴ καθορῶ τὴν οἰκίαν τὴν	τοῦ	Διός. ~τίς ἐν Διὸς θύραισιν;
[1200]	τὸν βίον, ~καὶ τουτουὶ καὶ	τοῦ	δορυξοῦ κεινονί. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα
[400]	καὶ τιμῶσι μᾶλλον ἢ πρὸ	τοῦ.	~(Ἑρμῆς) κλέπται γάρ εἰσι νῦν
[1100]	ὦ Κωμαρχίδη; ~ἐμπιεῖν ἔμοιγ᾽ ἀρέσκει	τοῦ	θεοῦ δρῶντος καλῶς. ~ἀλλ᾽ ἄφευε
[1100]	ξύλων ἅττ᾽ ἂν ᾖ ~δανότατα	τοῦ	θέρους ~ἐκπεπρισμένα” ~κἀνθρακίζων τοὐρεβίνθου ~τήν
[1150]	κυκῶμαι· ~κᾆτα γίγνομαι παχὺς ~τηνικαῦτα	τοῦ	θέρους ~(Χορός) ~μᾶλλον ἢ θεοῖσιν
[1150]	~χἄμα φήμ᾽ ὧραι φίλαι” καὶ	~τοῦ	θύμου τρίβων κυκῶμαι· ~κᾆτα γίγνομαι
[1250]	~οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν πολέμους.	τοῦ	καί ποτ᾽ εἶ; ~(Παῖς) Λαμάχου>
[50]	~ἱππηδὸν ἐς τὸν ἀέρ᾽ ἐπὶ	τοῦ	κανθάρου. ~(Τρυγαῖος) ~ἥσυχος ἥσυχος, ἠρέμα,
[1250]	ᾆδ᾽ ἰών. ~ποῦ μοι τὸ	τοῦ	Κλεωνύμου στὶ παιδίον; ~ᾆσον πρὶν
[400]	πάλαι τῶν ἡμερῶν παρεκλεπτέτην ~καὶ	τοῦ	κύκλου παρέτρωγον ὑφ᾽ ἁμαρτωλίας. ~(Τρυγαῖος)
[650]	μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις κρατεῖ νῦν	τοῦ	λίθου τοῦ ν τῇ πυκνί.
[1050]	βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος) ~οὔποτε δειπνήσεις ἔτι	τοῦ	λοιποῦ ν᾽ πρυτανείῳ, ~οὐδ᾽ ἐπὶ
[500]	~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον πλέκος.	~τοῦ	μὲν γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας, ~ταύτης
[1300]	Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β)	τοῦ	μὲν μέγα καὶ παχύ. ~(Ἡμιχόριον
[650]	~ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸς ὤν. πρὸ	τοῦ	μὲν οὖν ~ἐψηλαφῶμεν ἐν σκότῳ
[250]	νῦν ἐστιν εὔξασθαι καλὸν ~ἀποστραφῆναι	τοῦ	μετιόντος τὼ πόδε. ~(Κύδοιμος) ~οἴμοι
[650]	~ὅστις κρατεῖ νῦν τοῦ λίθου	τοῦ	ν τῇ πυκνί. ~(Τρυγαῖος) ~Ὑπέρβολος
[500]	τὰς σμινύας ποιῶν ~κατέπαρδεν ἄρτι	τοῦ	ξιφουργοῦ κεινουί. ~(Τρυγαῖος) ~ὁ δὲ
[450]	οἶσθ᾽ ὅσοι γ᾽ αὐτῶν ἔχονται	τοῦ	ξύλου, ~μόνοι προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽ ὁ
[1150]	~δέδρακας εἰρήνην ποιήσας· ὡς πρὸ	τοῦ	~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽ ἂν δρέπανον οὐδὲ
[650]	ἦν ἄρ᾽ οὗπέρ φησιν εἶναι	τοῦ	πατρός. ~εἰ γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι
[1300]	μὴ πιλάθῃ ποτ᾽ ὢν ἐκείνου	τοῦ	πατρός. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμῶν τὸ λοιπὸν
[1300]	φράζων. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ πρὸ	τοῦ	πεινῶντες ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων· ~ὡς
[850]	σησαμῆ ξυμπλάττεται. ~καὶ τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα·	τοῦ	πέους δὲ δεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι
[200]	~(Τρυγαῖος) ~ὦναξ Ἄπολλον τῆς θυείας	τοῦ	πλάτους, ~ὅσον κακόν, καὶ τοῦ
[1250]	πολέμου ἐκόρεσθεν. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν; ἐκόρεσθεν	τοῦ	πολέμου κᾆτ᾽ ἤσθιον. ~ταῦτ᾽ ᾆδε,
[850]	ἄρ᾽ ἐνταυθοῖ γὰρ οὖν> ~πρὸ	τοῦ	πολέμου τὰ λάσανα τῇ βουλῇ
[200]	τοῦ πλάτους, ~ὅσον κακόν, καὶ	τοῦ	Πολέμου τοῦ βλέμματος. ~ἆρ᾽ οὗτός
[650]	~(Ἑρμῆς) τὸ τί; ~(Τρυγαῖος) ἐκ	τοῦ	Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης;
[450]	~ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος ~ἐπὶ	τοῦ	τροχοῦ γ᾽ ἕλκοιτο μαστιγούμενος. ~(Τρυγαῖος)
[400]	νῦν γε μᾶλλον ἢ πρὸ	τοῦ.	~(Τρυγαῖος) καί σοι φράσω τι
[1150]	μεθ᾽ ἡμῶν, ~εὖ ποιοῦντος κὠφελοῦντος	~τοῦ	φεοῦ τἀρώματα. ~(Χορός) ~ἡνίκ᾽ ἂν
[750]	μὲν πολέμους ἀπωσαμένη μετ᾽ ἐμοῦ	~τοῦ	φίλου χόρευσον, ~κλείουσα θεῶν τε
[1100]	Μανῆν ἡ Σύρα βωστρησάτω κ᾽	τοῦ	χωρίου. ~οὐ γὰρ οἷόν τ᾽
[700]	κλάοντας ἀεί, καὶ τούτους οὕνεκα	τουδί,	~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ
[950]	καταχεόντων ὕδωρ τοσουτονὶ ~ἐς ταὐτὸ	τοῦθ᾽	ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον; ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽
[600]	τὸν πολὺν τοῦτον χρόνον ~ἥδε;	τοῦθ᾽	ἡμᾶς δίδαξον ὦ θεῶν εὐνούστατε.
[150]	ἤν τι πεσὼν ~ἐνθένδε πάθω,	τοὐμοῦ	θανάτου ~πέντε τάλανθ᾽ ἡ πόλις
[150]	ἀποθανεῖ, ~εἰ μὴ κατερεῖς μοι	τοὔνομ᾽	ὅ τι ποτ᾽ ἔστι σοι.
[800]	ἔλαβες ταύτας; ~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ	τοὐρανοῦ.	~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἂν ἔτι δοίην
[150]	πόρρω πάνυ; ~ὑπ᾽ αὐτὸν ἀτεχνῶς	τοὐρανοῦ	τὸν κύτταρον. ~(Τρυγαῖος) πῶς οὖν
[800]	ἄνωθεν ἦστ᾽ ἔμοιγέ τοι ~ἀπὸ	τοὐρανοῦ	φαίνεσθε κακοήθεις πάνυ, ~ἐντευθενὶ δὲ
[500]	προθυμοῦ. ~(Τρυγαῖος) ~οἵ τοι γεωργοὶ	τοὔργον	ἐξέλκουσι κἄλλος οὐδείς. ~(Χορός) ἄγε
[450]	~(Χορός) πῶς οὖν οὐ χωρεῖ	τοὔργον;	~(Τρυγαῖος) ~ὦ Λάμαχ᾽ ἀδικεῖς ἐμποδὼν
[1100]	~δανότατα τοῦ θέρους ~ἐκπεπρισμένα” ~κἀνθρακίζων	τοὐρεβίνθου	~τήν τε φηγὸν ἐμπυρεύων, ~χἄμα
[1150]	βλέπων ὀπόν. ~ταῦτα δ᾽ ἡμᾶς	τοὺς	ἀγροίκους δρῶσι, τοὺς δ᾽ ἐξ
[1200]	δὲ τριδράχμους τοὺς κάδους ἐς	τοὺς	ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε τῶν
[1150]	ἐστ᾽ αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει	τοὺς	ἀμύλους καὶ τὰς κίχλας ~καὶ
[750]	χρεὼν εἶναι μετ᾽ ἐμοῦ ~καὶ	τοὺς	ἄνδρας καὶ τοὺς παῖδας· ~καὶ
[700]	διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν γὰρ	τοὺς	ἀντιπάλους μόνος ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς
[1150]	χρῆμ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽ ἐς	τοὺς	γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς τραπέζας
[1200]	δῶρα ταυτί σοι φέρομεν ἐς	τοὺς	γάμους. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν καταθέμενοι
[550]	γεωργοὺς ἀπιέναι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε λεῴ·	τοὺς	γεωργοὺς ἀπιέναι ~τὰ γεωργικὰ σκεύη
[550]	ἐσκιμάλισεν; ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄνειπε	τοὺς	γεωργοὺς ἀπιέναι. ~(Τρυγαῖος) ~ἀκούετε λεῴ·
[0]	κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν	τοὺς	γομφίους, ~καὶ ταῦτα τὴν κεφαλήν
[1000]	ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς ἐν τεύτλοισι λοχευομένας”	~τοὺς	δ᾽ ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν. ~(Τρυγαῖος) ~ταῦτ᾽
[450]	οὔκουν δεινὸν ~τοὺς μὲν τείνειν	τοὺς	δ᾽ ἀντισπᾶν; ~πληγὰς λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι.
[1150]	ἀνασχετά, ~τοὺς μὲν ἐγγράφοντες ἡμῶν	τοὺς	δ᾽ ἄνω τε καὶ κάτω
[1150]	δ᾽ ἡμᾶς τοὺς ἀγροίκους δρῶσι,	τοὺς	δ᾽ ἐξ ἄστεως ~ἧττον, οἱ
[700]	ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος, καὶ	τοὺς	δούλους παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας
[950]	εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς	τοὺς	Ἕλληνας ~πάλιν ἐξ ἀρχῆς ~φιλίας
[850]	εἰς ~ὄχημα κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα	τοὺς	Ἕλληνας, ὥστ᾽ ~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν
[50]	τοῦτο, κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον	τοὺς	ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης Α) ὦ δέσποτ᾽
[700]	ἀεὶ καὶ τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας,	~τούς	θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας καὶ
[650]	οὐκ ἂν εἴποι πρός γε	τοὺς	θεωμένους· ~ὀργὴν γὰρ αὐτοῖς ὧν
[1200]	δραχμῶν ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ τριδράχμους	τοὺς	κάδους ἐς τοὺς ἀγρούς. ~ἀλλ᾽
[1150]	~καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ	τοὺς	κολλάβους. ~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ Τρυγαῖός
[600]	φιλῶν τὰς ἰσχάδας ~ἔβλεπεν πρὸς	τοὺς	λέγοντας· οἱ δὲ γιγνώσκοντες εὖ
[400]	ταῖς ἄμαις ~εἰσιόντες ὡς τάχιστα	τοὺς	λίθους ἀφέλκετε. ~(Χορός) ~ταῦτα δράσομεν·
[350]	~(Τρυγαῖος) φέρε δὴ κατίδω ποῖ	τοὺς	λίθους ἀφέλξομεν. ~(Ἑρμῆς) ὦ μιαρὲ
[550]	πρῶτον τῇ θεῷ, ~ἥπερ ἡμῶν	τοὺς	λόφους ἀφεῖλε καὶ τὰς Γοργόνας·
[350]	δαιμόνων, ~εἴ τι Πεισάνδρου βδελύττει	τοὺς	λόφους καὶ τὰς ὀφρῦς. ~καί
[1150]	φεύγει πρῶτος ὥσπερ ξουθὸς ἱππαλεκτρυὼν	~τοὺς	λόφους σείων· ἐγὼ δ᾽ ἕστηκα
[700]	φθειρσὶν πολεμοῦντας, ~τούς θ᾽ Ἡρακλέας	τοὺς	μάττοντας καὶ τοὺς πεινῶντας ἐκείνους
[600]	φόρους φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον τῶν Λακώνων	τοὺς	μεγίστους χρήμασιν. ~οἱ δ᾽ ἅτ᾽
[1150]	οἴκοι γένωνται, δρῶσιν οὐκ ἀνασχετά,	~τοὺς	μὲν ἐγγράφοντες ἡμῶν τοὺς δ᾽
[450]	γε κινοῦμεν. ~(Τρυγαῖος) οὔκουν δεινὸν	~τοὺς	μὲν τείνειν τοὺς δ᾽ ἀντισπᾶν;
[150]	ποιεῖς; τί ποιεῖς; ποῖ παρακλίνεις	~τοὺς	μυκτῆρας; πρὸς τὰς λαύρας. ~ἵει
[750]	ἐμοῦ ~καὶ τοὺς ἄνδρας καὶ	τοὺς	παῖδας· ~καὶ τοῖς φαλακροῖσι παραινοῦμεν
[600]	πόθῳ, ~τῶν δὲ συμμάχων ἔσειον	τοὺς	παχεῖς καὶ πλουσίους, ~αἰτίας ἂν
[700]	θ᾽ Ἡρακλέας τοὺς μάττοντας καὶ	τοὺς	πεινῶντας ἐκείνους ~ἐξήλασ᾽ ἀτιμώσας πρῶτος,
[600]	λέγοντας· οἱ δὲ γιγνώσκοντες εὖ	~τοὺς	πένητας ἀσθενοῦντας κἀποροῦντας ἀλφίτων, ~τήνδε
[150]	~ὑμεῖς δέ γ᾽ ὑπὲρ ὧν	τοὺς	πόνους ἐγὼ πονῶ, ~μὴ βδεῖτε
[100]	λαύρας ~καιναῖς πλίνθοισιν ἀνοικοδομεῖν ~καὶ	τοὺς	πρωκτοὺς ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ
[700]	νοῦς ἔχει. ~χρῆν μὲν τύπτειν	τοὺς	ῥαβδούχους, εἴ τις κωμῳδοποιητὴς ~αὑτὸν
[650]	καὶ τάρακτρον, ~ταῦθ᾽ ἁπαξάπαντα νυνὶ	~τοὺς	σεαυτοῦ λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὅ
[600]	τῷ καπνῷ ~πάντας Ἕλληνας δακρῦσαι,	τούς	τ᾽ ἐκεῖ τούς τ᾽ ἐνθάδε.
[600]	Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς τ᾽ ἐκεῖ	τούς	τ᾽ ἐνθάδε. ~ὡς δ᾽ ἅπαξ
[50]	~τοῖς τ᾽ ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν,	~τοὺς	τε κοπρῶνας καὶ τὰς λαύρας
[300]	δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, ~οὐδὲ	τοὺς	τρόπους γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ
[900]	ἤπιοι. ~ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ	τοὺς	τρόπους ~καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι
[700]	πρῶτος, καὶ τοὺς δούλους παρέλυσεν	~τοὺς	φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες,
[600]	σεσηρότας, ~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽ ἐφ᾽ ὑμῖν	τοὺς	φόρους φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον τῶν Λακώνων
[0]	παρακαθήμενος· ~δοκέω μέν, ἐς Κλέωνα	τοῦτ᾽	αἰνίσσεται, ~ὡς κεῖνος ἀναιδέως τὴν
[400]	δὲ ~οἱ βάρβαροι θύουσι. διὰ	τοῦτ᾽	εἰκότως ~βούλοιντ᾽ ἂν ἡμᾶς πάντας
[250]	δοίδυκ᾽ εἰσιὼν ποιήσομαι. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν	τοῦτ᾽	ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ Δάτιδος μέλος,
[500]	ἐπεντείνωμεν ~ἀνδρικώτερον. ~(Ἑρμῆς) ~ἤδη στὶ	τοῦτ᾽	ἐκεῖνο. ~(Χορός) ~ὦ εἶα νῦν,
[200]	πρᾶγμά πω· ~τὸ γὰρ κακὸν	τοῦτ᾽	ἐστὶ τῆς Λακωνικῆς. ~(Πόλεμος) ~ὦ
[250]	παραινῶ σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ. ~τετρώβολον	τοῦτ᾽	ἐστί· φείδου τἀττικοῦ. ~(Πόλεμος) παῖ
[1100]	μοῖραν ὄρεξον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὔπω	τοῦτ᾽	ἐστὶ φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν· ~ἀλλὰ
[1050]	ταυτί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ γάρ πω	τοῦτ᾽	ἐστὶ φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν, ~φυλόπιδος
[0]	~(Οἰκέτης Β) οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως	~τοῦτ᾽	ἔστι τὸ τέρας οὐ Διὸς
[50]	τὰς πόλεις ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης Α)	~τοῦτ᾽	ἔστι τουτὶ τὸ κακὸν αὔθ᾽
[950]	ἴδῃ, ~πρόσεισιν αὐλήσων ἄκλητος, ~κᾆτα	τοῦτ᾽	εὖ οἶδ᾽ ὅτι ~φυσῶντι καὶ
[650]	τῇ πυκνί. ~(Τρυγαῖος) ~Ὑπέρβολος νῦν	τοῦτ᾽	ἔχει τὸ χωρίον. ~αὕτη τί
[1050]	κώδων” ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει,	~τουτάκις	οὔπω χρῆν τὴν εἰρήνην πεποιῆσθαι.
[850]	σκέλει ~ταύτης μετέωρα καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν.	~τουτὶ	δ᾽ ὁρᾶτ᾽ ὀπτάνιον ἡμῖν ὡς
[900]	καὶ μάχαιραν, ~καὶ πῦρ γε	τουτί,	κοὐδὲν ἴσχει πλὴν τὸ πρόβατον
[300]	οὐδέπω. ~(Χορός) ἓν μὲν οὖν	τουτί	μ᾽ ἔασον ἑλκύσαι, καὶ μηκέτι.
[200]	πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον. ~(Τρυγαῖος)	~τουτὶ	μὲν ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν πρᾶγμά
[1100]	φρένας ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος μάρψῃ. ~(Τρυγαῖος)	~τουτὶ	μέντοι σὺ φυλάττου, ~ὡς οὗτος
[250]	φέρ᾽ ἐπιχέω καὶ τὸ μέλι	τουτὶ	τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος παραινῶ σοι
[150]	βροτοῦ με προσέβαλ᾽ ὦναξ Ἡράκλεις	~τουτὶ	τί ἐστι τὸ κακόν; ~(Τρυγαῖος)
[50]	ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι	τουτὶ	τὸ κακὸν αὔθ᾽ οὑγὼ λεγον.
[200]	~(Τρυγαῖος) ἐς ποῖον; ~(Ἑρμῆς) ~ἐς	τουτὶ	τὸ κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς ~ὅσους
[1200]	ἑξήκοντ᾽ ἐγώ; ~(Τρυγαῖος) ~μόλυβδον ἐς	τουτὶ	τὸ κοῖλον ἐγχέας ~ἔπειτ᾽ ἄνωθεν
[900]	ναὶ μὰ Δί᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ	τοῦτό	γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν ~τὸ ῥῆμ᾽
[300]	λήγομεν τὸ δεξιόν. ~(Τρυγαῖος) ~ἐπιδίδωμι	τοῦτό	γ᾽ ὑμῖν ὥστε μὴ λυπεῖν
[0]	τις, ἢ κύων ~φαύλως ἐρείδει·	τοῦτο	δ᾽ ὑπὸ φρονήματος ~βρενθύεταί τε
[400]	Ἑλλάδα. ~(Ἑρμῆς) ἵνα δὴ τί	τοῦτο	δρᾶτον; ~(Τρυγαῖος) ὁτιὴ νὴ Δία
[50]	ἀντιβολῶ σ᾽ ~εἰ δὲ ποιήσεις	τοῦτο,	κατ᾽ οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς
[350]	οἶσθα παρ᾽ ἐμοῦ γε κατεδηδοκώς,	~τοῦτο	μὴ φαῦλον νόμιζ᾽ ἐν τῷδε
[300]	ἔασον ἑλκύσαι, καὶ μηκέτι. ~(Τρυγαῖος)	τοῦτό	νυν, καὶ μηκέτ᾽ ἄλλο μηδὲν
[300]	ἀλλ᾽ ὁρᾶτ᾽ οὔπω πέπαυσθε. ~(Χορός)	τουτογὶ	νὴ τὸν Δία ~τὸ σκέλος
[1200]	δορυξοῦ κεινονί. ~(Τρυγαῖος) τί δῆτα	τουτοινὶ	καταθῶ σοι τοῖν λόφοιν; ~(Λοφοποιός)
[50]	φράσω ~καὶ τοῖς ὑπερηνορέουσιν ἔτι	τούτοις	μάλα. ~ὁ δεσπότης μου μαίνεται
[700]	σου. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἐπὶ	τούτοις	τὴν Ὀπώραν λάμβανε ~γυναῖκα σαυτῷ
[1000]	~τά τε πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ	τούτοις.	~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ σοι μαντικῶς
[400]	Δία ~ἡμεῖς μὲν ὑμῖν θύομεν,	τούτοισι	δὲ ~οἱ βάρβαροι θύουσι. διὰ
[100]	ἂν αὐτὸς καταφάγω τὰ σιτία,	~τούτοισι	τοῖς αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω. ~(Παιδίον)
[1200]	ποιήσει ζημίαν. ~ἀλλ᾽ αἶρέ μοι	τοῦτόν	γε τῆς ἰσωνίας· ~ἐναποπατεῖν γάρ
[50]	~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον μέγιστον κάνθαρον, ~κἄπειτα	τοῦτον	ἱπποκομεῖν μ᾽ ἠνάγκασεν, ~καὐτὸς καταψῶν
[650]	δῆμος ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν	~τοῦτον	τέως τὸν ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς)
[400]	~χὤστις προθύμως ξυλλάβοι τῶν σχοινίων,	~τοῦτον	τὸν ἄνδρα μὴ λαβεῖν ποτ᾽
[100]	τὰ σιτία, ~τούτοισι τοῖς αὐτοῖσι	τοῦτον	χορτάσω. ~(Παιδίον) ~τί δ᾽ ἢν
[600]	ἦν ἀφ᾽ ἡμῶν τὸν πολὺν	τοῦτον	χρόνον ~ἥδε; τοῦθ᾽ ἡμᾶς δίδαξον
[600]	τὰ Βρασίδου. ~εἶτ᾽ ἂν ὑμεῖς	τοῦτον	ὥσπερ κυνίδι᾽ ἐσπαράττετε· ~ἡ πόλις
[1100]	~σὺ μὲν οὖν· ἐγὼ δὲ	τουτονὶ	τῶν κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς ἐξαπατῶν,
[1200]	τέχνην καὶ τὸν βίον, ~καὶ	τουτουὶ	καὶ τοῦ δορυξοῦ κεινονί. ~(Τρυγαῖος)
[950]	πολλοὶ γάρ εἰσι κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος)	τούτους	ἀγαθοὺς ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ,
[700]	~οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ	τούτους	οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος
[1250]	δορυξέ. ~(Τρυγαῖος) ~μηδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ	~τούτῳ	γ᾽ ἐγὼ τὰ δόρατα ταῦτ᾽
[250]	γὰρ ἥξει τὸν ἀλετρίβανον φέρων,	~τούτῳ	ταράξει τὰς πόλεις καθήμενος. ~ἀλλ᾽
[1200]	χοίνικας. ~ἵν᾽ ἀποκαθαίρω τὴν τράπεζαν	τουτῳί.	~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε τοίνυν εἰσιὼν τὰς
[900]	κατὰ νοῦν, ἕτερον δ᾽ ἑτέρῳ	~τούτων	κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ. ~(Τρυγαῖος) ~ὡς
[950]	~νὴ τὸν Ἑρμῆν ὥστε γε	~τούτων	ὅσοιπέρ εἰσι τῶν θεωμένων ~οὐκ
[1050]	κώθωνα φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ μετέχω	τούτων·	οὐ γὰρ ταῦτ᾽ εἶπε Σίβυλλα.
[950]	~ἀναχωροῦσιν, ~κᾆτ᾽ ἢν ἀπίῃ παρακύπτουσιν.	~τούτων	σὺ ποίει μηδὲν ἔθ᾽ ἡμᾶς.
[550]	τ᾽ ἐλαῶν ~ὧν ποθοῦμεν, ~ἀντὶ	τούτων	τήνδε νυνὶ ~τὴν θεὸν προσείπατε.
[850]	~οὔκ, ἀλλὰ κἀκεῖ ζῶσιν ἀπὸ	τούτων	τινές. ~ἄγε νυν ἴωμεν. ~(Οἰκέτης)
[100]	πτερόν, ~ὅπως ἐφαίνου τοῖς θεοῖς	τραγικώτερος.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ἄν
[800]	ὀψοφάγοι βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι, ~γραοσόβαι μιαροὶ	τραγομάσχαλοι	ἰχθυολῦμαι· ~ὧν καταχρεμψαμένη μέγα καὶ
[100]	ὢν Εὐριπίδῃ ~λόγον παράσχῃς καὶ	τραγῳδία	γένῃ. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ μελήσει ταῦτά
[500]	δ᾽ ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν,	τραγῳδῶν,	Σοφοκλέους μελῶν, κιχλῶν, ~ἐπυλλίων Εὐριπίδου
[800]	ὄπα γηρύσαντος ἤκουσ᾽ ~ἡνίκα τῶν	τραγῳδῶν	~τὸν χορὸν εἶχον ἁδελφός ~τε
[1050]	πράττεις, ὅστις εἶ. ~κατάτεμνε. ποῦ	τράπεζα;	τὴν σπονδὴν φέρε. ~(Ἱεροκλῆς) ἡ
[1000]	τὸν Στιλβίδην πιέζει, ~καὶ τὴν	τράπεζαν	οἴσομαι, καὶ παιδὸς οὐ δεήσει.
[1200]	τρεῖς χοίνικας. ~ἵν᾽ ἀποκαθαίρω τὴν	τράπεζαν	τουτῳί. ~(Λοφοποιός) ~ἔνεγκε τοίνυν εἰσιὼν
[1150]	τοὺς γάμους. ~ἔχ᾽ ἀποκάθαιρε τὰς	τραπέζας	ταυτῃί· ~πάντως γὰρ οὐδὲν ὄφελός
[750]	τις ἐρεῖ νικῶντος ἐμοῦ ~κἀπὶ	τραπέζῃ	καὶ ξυμποσίοις, ~φέρε τῷ φαλακρῷ,
[1100]	~οὐ γὰρ ποιήσεις λεῖον τὸν	τραχὺν	ἐχῖνον. ~ἄγε δὴ θεαταὶ δεῦρο
[1050]	οὐδέποτ᾽ ἂν θείης λεῖον τὸν	τραχὺν	ἐχῖνον. ~(Τρυγαῖος) ἆρα φενακίζων ποτ᾽
[800]	γέ που ~ψυχὰς δύ᾽ ἢ	τρεῖς	διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔδρων;
[350]	~ἐς χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον	τρεῖς	δραχμάς· ~δεῖ γὰρ μυηθῆναί με
[1200]	ἐμοῖσι χρήμασιν. ~(Τρυγαῖος) ὡδὶ παραθέντι	τρεῖς	λίθους. οὐ δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ
[1150]	ἢ θεοῖσιν ἐχθρὸν ταξίαρχον προσβλέπων	~τρεῖς	λόφους ἔχοντα καὶ φοινικίδ᾽ ὀξεῖαν
[1200]	πολύν, ~δοίην ἂν αὐτοῖν ἰσχάδων	τρεῖς	χοίνικας. ~ἵν᾽ ἀποκαθαίρω τὴν τράπεζαν
[1100]	ἄφευε τῶν φασήλων ὦ γύναι	τρεῖς	χοίνικας, ~τῶν τε πυρῶν μεῖξον
[250]	τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος) οἴσεις ἀλετρίβανον	τρέχων;	~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~οὐκ
[1050]	χαροποῖσι πιθήκοις. ~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ κέπφοι	τρήρωνες	ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε, ~ὧν δόλιαι ψυχαί,
[1150]	κἀκυδοιδόπα· ~ὧν ἔνεγκ᾽ ὦ παῖ	τρἴ	ἡμῖν, ἓν δὲ δοῦναι τῷ
[950]	~ἡμῖν, οἵ σου τρυχόμεθ᾽ ἤδη	~τρία	καὶ δέκ᾽ ἔτη, ~λῦσον δὲ
[550]	καὐτὸς ἐλθεῖν εἰς ἀγρὸν ~καὶ	τριαινοῦν	τῇ δικέλλῃ διὰ χρόνου τὸ
[0]	ἄλλην χἀτέραν μοι χἀτέραν, ~καὶ	τρῖβ᾽	ἔθ᾽ ἑτέρας. ~(Οἰκέτης Β) ~μὰ
[0]	τοῖν ποδοῖν. ~ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα	τρῖβε	πολλὰς καὶ πυκνάς. ~(Οἰκέτης Β)
[200]	ταύτῃ τῇ θυείᾳ χρήσεται; ~(Ἑρμῆς)	~τρίβειν	ἐν αὐτῇ τὰς πόλεις βουλεύεται.
[1150]	ὧραι φίλαι” καὶ ~τοῦ θύμου	τρίβων	κυκῶμαι· ~κᾆτα γίγνομαι παχὺς ~τηνικαῦτα
[1200]	πεντήκοντα δραχμῶν ἐμπολῶ· ~ὁδὶ δὲ	τριδράχμους	τοὺς κάδους ἐς τοὺς ἀγρούς.
[600]	κακά· ~αἱ γὰρ ἐνθένδ᾽ αὖ	τριήρεις	ἀντιτιμωρούμεναι ~οὐδὲν αἰτίων ἂν ἀνδρῶν
[200]	τοῖν σκελοῖν; ~(Πόλεμος) ~ἰὼ Πρασιαὶ	τρὶς	ἄθλιαι καὶ πεντάκις ~καὶ πολλοδεκάκις,
[1150]	καὶ κάτω ~ἐξαλείφοντες δὶς ἢ	τρίς.	αὔριον δ᾽ ἔσθ᾽ ἡ ξοδος·
[650]	τῇ πόλει κίστην πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι	τρὶς	ἐν τἠκκλησίᾳ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽
[1300]	Ὑμέναι᾽ ὦ. ~(Ἡμιχόριον Β) ὦ	τρὶς	μάκαρ ὡς δικαίως ~τἀγαθὰ νῦν
[1250]	~ὁπλοτέρους ᾆδον, καὶ ταῦτ ὦ	τρισκακόδαιμον	~εἰρήνης οὔσης· ἀμαθές γ᾽ εἶ
[900]	πὺξ ὁμοῦ καὶ τῷ πέει·	~τρίτῃ	δὲ μετὰ ταῦθ᾽ ἱπποδρομίαν ἄξετε,
[1200]	ἐς κόρακας ἀπὸ τῆς οἰκίας.	~τριχορρυεῖτον,	οὐδέν ἐστον τὼ λόφω. ~οὐκ
[0]	οὐκ ἀξιοῖ, ~ἢν μὴ παραθῶ	τρίψας	δι᾽ ἡμέρας ὅλης ~ὥσπερ γυναικὶ
[800]	ἂν ἔτι δοίην τῶν θεῶν	τριώβολον,	~εἰ πορνοβοσκοῦσ᾽ ὥσπερ ἡμεῖς οἱ
[700]	Θεωρίας, ~ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν	τριῶν,	~ὅσας δὲ κατέδει ξόλικας ἑφθὰς
[300]	ἦν ἔχοντας ἥκειν σιτί᾽ ἡμερῶν	τριῶν.	~(Τρυγαῖος) ~εὐλαβεῖσθέ νυν ἐκεῖνον τὸν
[150]	~μὴ βδεῖτε μηδὲ χέζεθ᾽ ἡμερῶν	τριῶν·	~ὡς εἰ μετέωρος οὗτος ὢν
[50]	~ὁ δεσπότης μου μαίνεται καινὸν	τρόπον,	~οὐχ ὅνπερ ὑμεῖς, ἀλλ᾽ ἕτερον
[600]	ὑμῶν δεδοικὼς καὶ τὸν αὐτοδὰξ	τρόπον,	~πρὶν παθεῖν τι δεινὸν αὐτός,
[600]	ἀγρῶν ξυνῆλθεν οὑργάτης λεώς, ~τὸν	τρόπον	πωλούμενος τὸν αὐτὸν οὐκ ἐμάνθανεν,
[300]	δριμὺν οὐδὲ δύσκολον, ~οὐδὲ τοὺς	τρόπους	γε δήπου σκληρὸν ὥσπερ καὶ
[900]	~ὥστ᾽ ἐσόμεθ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμνοὶ τοὺς	τρόπους	~καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι πολύ.
[350]	ἐπιτέτριψαί γε. ~(Τρυγαῖος) κᾆτα τῷ	τρόπῳ	~οὐκ ᾐσθόμην ἀγαθὸν τοσουτονὶ λαβών;
[650]	πόλει. ~(Τρυγαῖος) εὐβουλότεροι γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς)	τρόπῳ	τίνι; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸς
[1000]	φέροντας ἰδεῖν ~χῆνας νήττας φάττας	τροχίλους·	~καὶ Κωπᾴδων ἐλθεῖν σπυρίδας, ~καὶ
[450]	δοῦλος αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος ~ἐπὶ τοῦ	τροχοῦ	γ᾽ ἕλκοιτο μαστιγούμενος. ~(Τρυγαῖος) ἡμῖν
[1150]	κίχλας. ~(Δρεπανουργός) ~ὦ φίλτατ᾽ ὦ	Τρυγαῖ᾽	ὅσ᾽ ἡμᾶς τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην
[1200]	~οἴμ᾽ ὡς προθέλυμνόν μ᾽ ὦ	Τρυγαἶ	ἀπώλεσας. ~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽ ἔστιν
[1200]	ἐς τοὺς ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ	Τρυγαῖε	τῶν δρεπάνων τε λάμβανε ~καὶ
[400]	ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς οὐ κακούς.	~(Τρυγαῖος)	~ἄγε δὴ σὺ ταχέως ὕπεχε
[250]	εἰ δὲ μή γε, κλαύσομαι.	~(Τρυγαῖος)	~ἄγε δὴ τί δρῶμεν ὦ
[950]	~φυσῶντι καὶ πονουμένῳ ~προσδώσετε δήπου.	~(Τρυγαῖος)	~ἄγε δὴ τὸ κανοῦν λαβὼν
[150]	τι ποτ᾽ ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος)	~Τρυγαῖος	Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ συκοφάντης
[900]	~(Τρυγαῖος) ~πολλῶν γὰρ ὑμῖν ἄξιος	~Τρυγαῖος	ἁθμονεὺς ἐγώ, ~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων
[1250]	Δί᾽ ~(Παῖς) Λαμάχου> υἱὸς Λαμάχου.	~(Τρυγαῖος)	αἰβοῖ· ~ἦ γὰρ ἐγὼ θαύμαζον
[1050]	~συνθήκας πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις,	~(Τρυγαῖος)	αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) τί γελᾷς; ~(Τρυγαῖος)
[550]	νυν ἄνειπε τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι.	~(Τρυγαῖος)	~ἀκούετε λεῴ· τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι
[1200]	κατακτῶν κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι καταγελᾷς.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω. ~τὸν μὲν
[950]	εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς ἅνδρες.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ εὐχώμεθα. ~τίς τῇδε; ποῦ
[1050]	οὐ γὰρ ταῦτ᾽ εἶπε Σίβυλλα.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ὁ σοφός τοι νὴ
[650]	ἁπαξάπαντα νυνὶ ~τοὺς σεαυτοῦ λοιδορεῖς.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὅ τι σιωπᾷς ὦ
[450]	~καὶ ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ οἱ Λάκωνες ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽
[300]	ὀρχησαίμεθ᾽ εἴπερ ὠφελήσαιμέν τί σε.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὁρᾶτ᾽ οὔπω πέπαυσθε. ~(Χορός)
[1000]	ὅπως μαγειρικῶς ~σφάξεις τὸν οἶν.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ οὐ θέμις. ~(Οἰκέτης) τιὴ
[350]	ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς αὐτίκα μάλ᾽	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ οὐδὲν ἠμπόληκά πω, ~οὔτ᾽
[650]	ὅτι ~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ αὐτῷ χρησόμεθ᾽ οὐδέν,
[1100]	κἀμοὶ καὶ σπλάγχνων μοῖραν ὄρεξον.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ οὔπω τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον
[450]	~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα, ὦ εἶα.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως.
[900]	ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ;
[100]	~ὅπως ἐφαίνου τοῖς θεοῖς τραγικώτερος.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ἄν μοι
[850]	Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν ἀντιβολῶν.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὦ μέλε ~τὸν ζωμὸν
[1300]	ποιεῖς δὲ καὶ σὺ φράζων.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ὦ πρὸ τοῦ πεινῶντες
[1200]	~(Θωρακοπώλης) ἴθι δὴ ξένεγκε τἀργύριον.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~θλίβει τὸν ὄρρον.
[950]	ταὐτὸ τοῦθ᾽ ἑστᾶσ᾽ ἰόντες χωρίον;	~(Τρυγαῖος)	ἀλλ᾽ ὡς τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός)
[200]	Εἰρήνην ἔτι ~τὸ λοιπὸν ὄψεσθ᾽	~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς)
[150]	ποῖ γῆς; ~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ γῆς.	~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ ποῖ; ~(Ἑρμῆς) πόρρω πάνυ;
[1050]	οὔπω χρῆν τὴν εἰρήνην πεποιῆσθαι.	~(Τρυγαῖος)	~ἀλλὰ τί χρῆν ἡμᾶς; οὐ
[900]	ὀί; ~(Χορός) ναὶ μὰ Δί᾽	~(Τρυγαῖος)	ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ ἔστ᾽ Ἰωνικὸν
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) ναὶ πρὸς τῶν γονάτων.	~(Τρυγαῖος)	~ἄλλως ὦ τᾶν ἱκετεύεις· ~οὐ
[1150]	~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ Τρυγαῖός ἐστιν;	~(Τρυγαῖος)	ἀναβράττω κίχλας. ~(Δρεπανουργός) ~ὦ φίλτατ᾽
[1250]	τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν.	~(Τρυγαῖος)	~ἀνδρῶν οἰμωγή; κλαύσει νὴ τὸν
[700]	δαί; Κρατῖνος ὁ σοφὸς ἔστιν;	~(Τρυγαῖος)	ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ Λάκωνες ἐνέβαλον.
[500]	οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ;	~(Τρυγαῖος)	~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον πλέκος.
[800]	διατρέχοντες ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι θέουσιν;	~(Τρυγαῖος)	~ἀπὸ δείπνου τινὲς ~τῶν πλουσίων
[1200]	τᾶν ἐστιν ἢ μηδὲν λαβεῖν.	~(Τρυγαῖος)	~ἀπόφερ᾽ ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας ἀπὸ
[1050]	θείης λεῖον τὸν τραχὺν ἐχῖνον.	~(Τρυγαῖος)	ἆρα φενακίζων ποτ᾽ Ἀθηναίους ἔτι
[1250]	Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽ ἄρ᾽ ὄτειτα πεπαυμένοι	~(Τρυγαῖος)	ἄσμενοι, οἶμαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~πύργων
[1250]	ῥινούς τε καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας.	~(Τρυγαῖος)	ἀσπίδας; οὐ παύσει μεμνημένος ἀσπίδος
[200]	ὡς ἐπιτετρίψεσθ᾽ αὐτίκα ~ἁπαξάπαντα καταμεμυττωτευμένα.	~(Τρυγαῖος)	~βαβαὶ βαβαιὰξ ὡς μεγάλα καὶ
[100]	ἐὰν δὲ μή σοι καταγορεύῃ;	~(Τρυγαῖος)	~γράψομαι ~Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν
[1300]	ἀρχῆς, ~λῆξαί τ᾽ αἴθωνα σίδηρον.	~(Τρυγαῖος)	~δεῦρ᾽ ὦ γύναι εἰς ἀγρόν,
[700]	~τῃδὶ παρ᾽ αὐτὴν τὴν θεόν.	~(Τρυγαῖος)	~δεῦρ᾽ ὦ κόραι ~ἕπεσθον ἅμ᾽
[100]	πάτερ, εἴ τι φιλεῖς με.	~(Τρυγαῖος)	~δοξάσαι ἔστι κόραι, τὸ δ᾽
[1250]	κράνεσιν ὅ τι τις χρήσεται;	~(Τρυγαῖος)	~ἐὰν τοιαυτασὶ μάθῃ λαβὰς ποιεῖν,
[1200]	ἔπειτ᾽ ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ καθήμενος;	~(Τρυγαῖος)	~ἔγωγε νὴ Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽ οἴει
[1200]	τῇδ᾽ ~(Θωρακοπώλης) ἅμ᾽ ἀμφοῖν δῆτ᾽	~(Τρυγαῖος)	ἔγωγε νὴ Δία, ~ἵνα μή
[950]	ῥῖπτε τῶν κριθῶν. ~(Οἰκέτης) ἰδού.	~(Τρυγαῖος)	ἔδωκας ἤδη; ~(Οἰκέτης) ~νὴ τὸν
[1250]	ὠνήσομαι. ~(Δορυξός) πόσον δίδως δῆτ᾽	~(Τρυγαῖος)	~εἰ διαπρισθεῖεν δίχα, ~λάβοιμ᾽ ἂν
[450]	αὖθις ἀντιληπτέον. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.	~(Τρυγαῖος)	εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.
[450]	εἶα μάλα. ~(Ἑρμῆς) ὦ εἶα.	~(Τρυγαῖος)	εἶα νὴ Δία. ~(Χορός) μικρόν
[450]	οἱ Βοιωτοί. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν.	~(Τρυγαῖος)	εἶα ὦ. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἄγετε
[450]	λήψεσθ᾽ ὦργεῖοι. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν.	~(Τρυγαῖος)	εἶα ὦ. ~(Χορός) ὡς κακόνοι
[1250]	~ἔκλυον ἱδρώοντας, ἐπεὶ πολέμου ἐκόρεσθεν.	~(Τρυγαῖος)	~εἶεν; ἐκόρεσθεν τοῦ πολέμου κᾆτ᾽
[850]	δέσποτα ~ὅσην ἔχει τὴν πρωκτοπεντετηρίδα.	~(Τρυγαῖος)	~εἶεν, τίς ἐσθ᾽ ὑμῶν δίκαιος,
[1050]	~ὧν δόλιαι ψυχαί, δόλιαι φρένες.	~(Τρυγαῖος)	~εἴθε σου εἶναι ~ὤφελεν ὦλαζὼν
[200]	~ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ᾽ αὐτήν.	~(Τρυγαῖος)	εἰπέ μοι, ~ἡμᾶς δὲ δὴ
[1300]	~ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον οὐκ ἐθέλων.	~(Τρυγαῖος)	~εἰπέ μοι ὦ πόσθων, ἐς
[650]	δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς) τὸ τί;	~(Τρυγαῖος)	ἐκ τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης.
[500]	τὰς τέχνας. ~(Ἑρμῆς) αἰβοῖ τάλας,	~(Τρυγαῖος)	~ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν οὐχ
[1000]	ἐπὶ σπλάγχν᾽ εἶμι καὶ θυλήματα.	~(Τρυγαῖος)	~ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ᾽ ἀλλ᾽
[100]	~λόγον παράσχῃς καὶ τραγῳδία γένῃ.	~(Τρυγαῖος)	~ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ᾽ ἀλλὰ
[150]	πατὴρ δέ σοι τίς ἐστ᾽	~(Τρυγαῖος)	ἐμοί; μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ~οὔτοι μὰ
[600]	ἂν ἀνδρῶν τὰς κράδας κατήσθιον.	~(Τρυγαῖος)	~ἐν δίκῃ μὲν οὖν, ἐπεί
[100]	δὲ τίς σε δέξεται φορούμενον;	~(Τρυγαῖος)	ἐν Πειραιεῖ δήπου στὶ Κανθάρου
[100]	ἐλαύνειν ἐς θεοὺς ὦ παππία;	~(Τρυγαῖος)	~ἐν τοῖσιν Αἰσώπου λόγοις ἐξηυρέθη
[300]	ἔλθῃ τὰς ἐμάς. ἰοῦ ἰοῦ.	~(Τρυγαῖος)	~ἐξολεῖτέ μ᾽ ὦνδρες, εἰ μὴ
[200]	θεῶν, ~χυτρίδια καὶ σανίδια κἀμφορείδια.	~(Τρυγαῖος)	ἐξῳκίσαντο δ᾽ οἱ θεοὶ τίνος
[1050]	μηδ᾽ αὖ νύμφαι Βάκιν αὐτὸν	~(Τρυγαῖος)	ἐξώλης ἀπόλοι᾽ εἰ μὴ παύσαιο
[850]	λάσανα τῇ βουλῇ ποτ᾽ ἦν.	~(Τρυγαῖος)	~ἔπειτ᾽ ἀγῶνά γ᾽ εὐθὺς ἐξέσται
[300]	ῥίψαντες ἤδη λήγομεν τὸ δεξιόν.	~(Τρυγαῖος)	~ἐπιδίδωμι τοῦτό γ᾽ ὑμῖν ὥστε
[100]	~πῶς ἐξολισθεῖν πτηνὸς ὢν δυνήσεται;	~(Τρυγαῖος)	~ἐπίτηδες εἶχον πηδάλιον, ᾧ χρήσομαι·
[100]	~(Οἰκέτης Α) τίνα νοῦν ἔχων;	~(Τρυγαῖος)	~ἐρησόμενος ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων
[1050]	~ὦ μέλεοι θνητοὶ καὶ νήπιοι,	~(Τρυγαῖος)	ἐς κεφαλὴν σοί. ~(Ἱεροκλῆς) ~οἵτινες
[200]	αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον βαθύ.	~(Τρυγαῖος)	ἐς ποῖον; ~(Ἑρμῆς) ~ἐς τουτὶ
[350]	οἶδ᾽ ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας.	~(Τρυγαῖος)	ἐς τίν᾽ ἡμέραν; ~(Ἑρμῆς) εἰς
[350]	ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς) εὖ ἴσθ᾽ ὅτι.	~(Τρυγαῖος)	~ἐς χοιρίδιόν μοί νυν δάνεισον
[1150]	τοὺς κολλάβους. ~(Δρεπανουργός) ποῦ ποῦ	Τρυγαῖός	ἐστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀναβράττω κίχλας. ~(Δρεπανουργός)
[250]	~χρήσαντες ἑτέροις αὐτὸν εἶτ᾽ ἀπώλεσαν.	~(Τρυγαῖος)	~εὖ γ᾽ εὖ γε ποιήσαντες
[250]	βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα τὴν Ἑλλάδα.	~(Τρυγαῖος)	~εὖ γ᾽ ὦ πότνια δέσποιν᾽
[1050]	μή νυν ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν.	~(Τρυγαῖος)	εὖ λέγεις. ~(Ἱεροκλῆς) ~τίς ἡ
[900]	τοῦ δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς ὀὶ	~(Τρυγαῖος)	εὖ τοι λέγεις. ~(Χορός) ~καὶ
[650]	ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ τῇ πόλει.	~(Τρυγαῖος)	εὐβουλότεροι γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς) τρόπῳ τίνι;
[650]	ὅ τι πράττει Σοφοκλέης ἀνήρετο.	~(Τρυγαῖος)	εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ θαυμαστόν. ~(Ἑρμῆς)
[300]	ἔχοντας ἥκειν σιτί᾽ ἡμερῶν τριῶν.	~(Τρυγαῖος)	~εὐλαβεῖσθέ νυν ἐκεῖνον τὸν κάτωθεν
[650]	φίλος κἄσπευδεν εἶναι μὴ μάχας.	~(Τρυγαῖος)	~εὐνούστατος μὲν ἦν μακρῷ Κλεώνυμος.
[50]	πέτει; τί μάτην οὐχ ὑγιαίνεις;	~(Τρυγαῖος)	~εὐφημεῖν χρὴ καὶ μὴ φλαῦρον
[400]	ἴσως γὰρ ἂν πείσαις ἐμέ.	~(Τρυγαῖος)	~ἡ γὰρ Σελήνη χὠ πανοῦργος
[650]	αὐτοῖς ὧν ἔπαθε πολλὴν ἔχει.	~(Τρυγαῖος)	ἡ δ᾽ ἀλλὰ πρὸς σὲ
[1050]	ὅτῳ δὲ θύετ᾽ οὐ φράσεθ᾽	~(Τρυγαῖος)	~ἡ κέρκος ποιεῖ ~καλῶς; ~(Οἰκέτης)
[1000]	δόκιμον ~φρενὶ πορίμῳ τε τόλμῃ;	~(Τρυγαῖος)	~ἡ σχίζα γοῦν ἐνημμένη τὸν
[800]	τινός. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔπαθες;	~(Τρυγαῖος)	ἤλγουν τὼ σκέλει μακρὰν ὁδὸν
[100]	κάκοσμον ζῷον ἦλθεν ἐς θεούς.	~(Τρυγαῖος)	~ἦλθεν κατ᾽ ἔχθραν αἰετοῦ πάλαι
[650]	πλέαν ~ἀποχειροτονηθῆναι τρὶς ἐν τἠκκλησίᾳ.	~(Τρυγαῖος)	~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽ ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε·
[450]	τοῦ τροχοῦ γ᾽ ἕλκοιτο μαστιγούμενος.	~(Τρυγαῖος)	ἡμῖν δ᾽ ἀγαθὰ γένοιτ᾽ ἰὴ
[1050]	~(Τρυγαῖος) αἰβοιβοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) τί γελᾷς;	~(Τρυγαῖος)	ἥσθην χαροποῖσι πιθήκοις. ~(Ἱεροκλῆς) ~καὶ
[50]	τὸν ἀέρ᾽ ἐπὶ τοῦ κανθάρου.	~(Τρυγαῖος)	~ἥσυχος ἥσυχος, ἠρέμα, κάνθων· ~μή
[450]	παίειν ἀλλ᾽ ἰὴ μόνον λέγε.	~(Τρυγαῖος)	~ἰὴ ἰὴ τοίνυν, ἰὴ μόνον
[400]	ὦ δέσποτ᾽ ἀγαλοῦμεν ἡμεῖς ἀεί.	~(Τρυγαῖος)	~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ σ᾽ ἐλέησον αὐτῶν
[900]	~καὶ τοῖσι συμμάχοισι πρᾳότεροι πολύ.	~(Τρυγαῖος)	~ἴθι νυν ἄγ᾽ ὡς τάχιστα
[850]	ἁπαξάπαντα· τοῦ πέους δὲ δεῖ.	~(Τρυγαῖος)	~ἴθι νυν ἀποδῶμεν τήνδε τὴν
[1200]	σοι φέρομεν ἐς τοὺς γάμους.	~(Τρυγαῖος)	~ἴθι νυν καταθέμενοι παρ᾽ ἐμοὶ
[1150]	λέοντες ~ἐν μάχῃ δ᾽ ἀλώπεκες.	~(Τρυγαῖος)	ἰοὺ ἰού. ~ὅσον τὸ χρῆμ᾽
[150]	~τουτὶ τί ἐστι τὸ κακόν;	~(Τρυγαῖος)	ἱπποκάνθαρος. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ βδελυρὲ καὶ
[800]	τίς ἐστιν ἀστὴρ νῦν ἐκεῖ;	~(Τρυγαῖος)	~Ἴων ὁ Χῖος, ὅσπερ ἐποίησεν
[1100]	παῖε τὸν Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι.	~(Τρυγαῖος)	~κἄγωγ᾽ ὅτι τένθης εἶ σὺ
[1050]	πρίν κεν λύκος οἶν ὑμεναιοῖ.	~(Τρυγαῖος)	~καὶ πῶς ὦ κατάρατε λύκος
[400]	γε μᾶλλον ἢ πρὸ τοῦ.	~(Τρυγαῖος)	καί σοι φράσω τι πρᾶγμα
[1100]	σαυτοῦ γ᾽ ἀπένεγκε. ~(Ἱεροκλῆς) σπονδή.	~(Τρυγαῖος)	καὶ ταυτὶ μετὰ τῆς σπονδῆς
[500]	ὑπωπιασμέναι ~ἁπαξάπασαι καὶ κυάθους προσκείμεναι.	~(Τρυγαῖος)	~καὶ τῶνδε τοίνυν τῶν θεωμένων
[1250]	ἐξεχέοντο, βοὴ δ᾽ ἄσβεστος ὀρώρει.	~(Τρυγαῖος)	~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον αὐταῖς μάχαις·
[350]	~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ἐπιτέτριψαί γε.	~(Τρυγαῖος)	κᾆτα τῷ τρόπῳ ~οὐκ ᾐσθόμην
[1300]	~(Παῖς) Κλεωνύμου> ψυχὴν δ᾽ ἐξεσάωσα-	~(Τρυγαῖος)	~κατῄσχυνας δὲ τοκῆας. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν.
[400]	πάσχοι γε τοιαῦθ᾽ οἷάπερ Κλεώνυμος.	~(Τρυγαῖος)	~κεἴ τις δορυξὸς ἢ κάπηλος
[400]	~ἐκ τῶν ὀλεκράνων ἀκίδας ἐξαιρούμενον.	~(Τρυγαῖος)	~κεἴ τις ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν σοὶ
[500]	ἥδεται ~αὕτη ποιητῇ ῥηματίων δικανικῶν.	~(Τρυγαῖος)	~κιττοῦ, τρυγοίπου, προβατίων βληχωμένων, ~κόλπου”
[950]	σὺ ποίει μηδὲν ἔθ᾽ ἡμᾶς.	~(Τρυγαῖος)	~μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἀπόφηνον ὅλην
[800]	ἀστέρες γιγνόμεθ᾽ ὅταν τις ἀποθάνῃ;	~(Τρυγαῖος)	μάλιστα. ~(Οἰκέτης) καὶ τίς ἐστιν
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ἡ γλῶττα χωρὶς τέμνεται.	~(Τρυγαῖος)	~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽ ὃ δρᾶσον;
[1050]	ὃ δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς) ἢν φράσῃς.	~(Τρυγαῖος)	~μὴ διαλέγου ~νῷν μηδέν· Εἰρήνῃ
[350]	μὴ τετορήσω ταῦτα καὶ λακήσομαι.	~(Τρυγαῖος)	~μή νυν λακήσῃς, λίσσομαί σ᾽
[350]	τεθνηκέναι. ~(Ἑρμῆς) ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα.	~(Τρυγαῖος)	~μὴ πρὸς τῶν θεῶν ~ἡμῶν
[300]	κινοῦντος αὐτὼ τὼ σκέλει χορεύετον.	~(Τρυγαῖος)	~μή τι καὶ νυνί γ᾽
[300]	γῆρας ἐκδὺς ἐκφυγὼν τὴν ἀσπίδα.	~(Τρυγαῖος)	~μή τι καὶ νυνί γε
[450]	~Ἄρει δέ; ~(Χορός) μὴ μή.	~(Τρυγαῖος)	μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ γε; ~(Χορός) μή.
[1250]	πολύ. ~(Κρανοποιός) ἀπίωμεν ὦ δορυξέ.	~(Τρυγαῖος)	~μηδαμῶς γ᾽ ἐπεὶ ~τούτῳ γ᾽
[850]	μοι, δῶ καταφαγεῖν ~ταύτῃ τι;	~(Τρυγαῖος)	~μηδέν· οὐ γὰρ ἐθελήσει θαγεῖν
[150]	γένος δ᾽ εἶ; φράζε μοι.	~(Τρυγαῖος)	μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ σοι
[150]	ποτ᾽ ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς;	~(Τρυγαῖος)	μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς τὸ γένος
[1200]	ἐπριάμην δραχμῶν ποθ᾽ ἑξήκοντ᾽ ἐγώ;	~(Τρυγαῖος)	~μόλυβδον ἐς τουτὶ τὸ κοῖλον
[400]	τοῦ κύκλου παρέτρωγον ὑφ᾽ ἁμαρτωλίας.	~(Τρυγαῖος)	~ναὶ μὰ Δία. πρὸς ταῦτ᾽
[350]	δέσποτα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ ἂν σιωπήσαιμι.	~(Τρυγαῖος)	~ναὶ πρὸς τῶν κρεῶν, ~ἁγὼ
[550]	γοργὸν ὥσπερ μᾶζα καὶ πανδαισία.	~(Τρυγαῖος)	~νὴ Δἴ ἡ γὰρ σφῦρα
[1250]	ὑβριζόμεθα. χωρῶμεν ὦ τᾶν ἐκποδών.	~(Τρυγαῖος)	~νὴ τὸν Δί᾽ ὡς τὰ
[350]	ὃς ἂν ~ταύτην ἀνορύττων εὑρεθῇ;	~(Τρυγαῖος)	νῦν ἆρά με ~ἅπασ᾽ ἀνάγκη
[550]	θυμὸς ἡμῖν ἐστι πολλοστῷ χρόνῳ.	~(Τρυγαῖος)	~νῦν μὲν οὖν ὦνδρες προσευξώμεσθα
[250]	~ἐγὼ δὲ δοίδυκ᾽ εἰσιὼν ποιήσομαι.	~(Τρυγαῖος)	~νῦν τοῦτ᾽ ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ
[800]	διθυραμβοδιδασκάλων. ~(Οἰκέτης) τί δ᾽ ἔδρων;	~(Τρυγαῖος)	~ξυνελέγοντ᾽ ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους
[200]	καὖθις, ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον”	~(Τρυγαῖος)	~ὁ γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς τῶν
[500]	~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ κεινουί.	~(Τρυγαῖος)	~ὁ δὲ δρεπανουργὸς οὐχ ὁρᾷς
[1200]	~(Λοφοποιός) αὐτὸς σὺ τί δίδως;	~(Τρυγαῖος)	ὅ τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως
[700]	Λάκωνες ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς) τί παθών;	~(Τρυγαῖος)	ὅ τι; ~ὼρακιάσας· οὐ γὰρ
[500]	φησιν· ἀλλὰ πᾶς ἀνὴρ προθυμοῦ.	~(Τρυγαῖος)	~οἵ τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι
[900]	δῆτα τῶν λοιπῶν; ~(Χορός) ὀί.	~(Τρυγαῖος)	ὀί; ~(Χορός) ναὶ μὰ Δί᾽
[250]	καὶ σὺ δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι.	~(Τρυγαῖος)	οἵα πόλις τάλαινα διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος)
[1300]	ὦ, ~(Ἡμιχόριον Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ,	~(Τρυγαῖος)	~οἰκήσετε γοῦν καλῶς ~οὐ πράγματ᾽
[850]	νέος ὢν πάλιν, ~μύρῳ κατάλειπτος.	~(Τρυγαῖος)	~οἶμαι. τί δῆθ᾽ ὅταν ξυνὼν
[200]	ἐμὴν ~μέλλει· θορυβεῖ γοῦν ἔνδον.	~(Τρυγαῖος)	οἴμοι δείλαιος. ~φέρ᾽ αὐτὸν ἀποδρῶ·
[1050]	κατὰ χρησμὸν ἐκαύσατε μῆρα θεοῖσιν;	~(Τρυγαῖος)	~ὅνπερ κάλλιστον δήπου πεποίηκεν Ὅμηρος·
[800]	~(Οἰκέτης) πόθεν δ᾽ ἔλαβες ταύτας;	~(Τρυγαῖος)	ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ
[1050]	ποθ᾽ αὑτηὶ καὶ τῷ θεῶν;	~(Τρυγαῖος)	ὀπτα σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ
[1000]	πάρειμι. μῶν ἐπισχεῖν σοι δοκῶ;	~(Τρυγαῖος)	~ὄπτα καλῶς νυν αὐτά· καὶ
[1050]	νυν ἀπάρχου κᾆτα δὸς τἀπάργματα.	~(Τρυγαῖος)	ὀπτᾶν ἄμεινον πρῶτον. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλὰ
[400]	~ἔχονθ᾽ ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας.	~(Τρυγαῖος)	ὅστις δὲ πόλεμον μᾶλλον εἶναι
[900]	ἅπασιν ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ τοιοῦτος.	~(Τρυγαῖος)	ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον
[650]	γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης; πῶς;	~(Τρυγαῖος)	~ὅτι γέρων ὢν καὶ σαπρὸς
[650]	εὐβουλότεροι γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς) τρόπῳ τίνι;	~(Τρυγαῖος)	~ὅτι τυγχάνει λυχνοποιὸς ὤν. πρὸ
[400]	ἵνα δὴ τί τοῦτο δρᾶτον;	~(Τρυγαῖος)	ὁτιὴ νὴ Δία ~ἡμεῖς μὲν
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς προσδώσει τῶν σπλάγχνων;	~(Τρυγαῖος)	~οὐ γὰρ οἷόν τε ~ἡμῖν
[1000]	ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις τίς ἐστιν.	~(Τρυγαῖος)	~οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης
[300]	θεῶν πασῶν μεγίστην καὶ φιλαμπελωτάτην.	~(Τρυγαῖος)	~οὐ σιωπήσεσθ᾽ ὅπως μὴ περιχαρεῖς
[450]	γε λιμοῦ νὴ Δἴ ἐξολωλότες.	~(Τρυγαῖος)	~οὐδὲν ποιοῦμεν ὦνδρες· ἀλλ ὁμοθυμαδὸν
[350]	καὶ τολμηρὲ τί ποιεῖν διανοεῖ;	~(Τρυγαῖος)	οὐδὲν πονηρόν, ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ
[350]	ἐν τῷδε τῷ νῦν> πράγματι.	~(Τρυγαῖος)	οὐκ ἀκούεις οἷα θωπεύουσί σ᾽
[100]	Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντός γ᾽ ἐμοῦ.	~(Τρυγαῖος)	οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλ᾽
[850]	πορνοβοσκοῦσ᾽ ὥσπερ ἡμεῖς οἱ βροτοί.	~(Τρυγαῖος)	~οὔκ, ἀλλὰ κἀκεῖ ζῶσιν ἀπὸ
[1050]	ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι ταῖς διαλλαγαῖς.	~(Τρυγαῖος)	οὔκ, ἀλλὰ κατὰ τὴν κνῖσαν
[800]	τὸν ἀέρα ~πλανώμενον πλὴν σαυτόν;	~(Τρυγαῖος)	~οὔκ, εἰ μή γέ που
[350]	Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας ὦ κακόδαιμον.	~(Τρυγαῖος)	οὐκοῦν ἢν λάχω. ~(Ἑρμῆς) γὰρ
[450]	Δία. ~(Χορός) μικρόν γε κινοῦμεν.	~(Τρυγαῖος)	οὔκουν δεινὸν ~τοὺς μὲν τείνειν
[850]	~εὐδαιμονέστερος φανεῖ τῶν Καρκίνου στροβίλων.	~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν δικαίως; ὅστις εἰς ~ὄχημα
[1000]	τε πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ τούτοις.	~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν δοκῶ σοι μαντικῶς τὸ
[450]	~ἀλλ᾽ ἄγετε ξυνανέλκετε καὶ σφώ.	~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω καὶ
[1050]	ποιήσεις τὸν καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν.	~(Τρυγαῖος)	~οὔποτε δειπνήσεις ἔτι τοῦ λοιποῦ
[850]	~σκηνὴν ἐμαυτοῦ τῷ πέει καταλαμβάνω.	~(Τρυγαῖος)	~οὔπω λέγεθ᾽ ὑμεῖς τίς ὁ
[1200]	κύτει ~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας;	~(Τρυγαῖος)	~οὗτος μὲν οὐ μή σοι
[1250]	ὦ κρανοποί᾽ ὡς ἀθλίως πεπράγαμεν.	~(Τρυγαῖος)	οὗτος μὲν οὐ πέπονθεν οὐδέν.
[250]	καὶ τὸ μέλι τουτὶ τἀττικόν.	~(Τρυγαῖος)	~οὗτος παραινῶ σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ.
[950]	οὐδεὶς ὅστις οὐ κριθὴν ἔχει.	~(Τρυγαῖος)	οὐχ αἱ γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον.
[1000]	θέμις. ~(Οἰκέτης) τιὴ τί δή;	~(Τρυγαῖος)	~οὐχ ἥδεται δήπουθεν Εἰρήνη σφαγαῖς,
[600]	δ᾽ ἦν ὁ δρῶν βυρσοπώλης.	~(Τρυγαῖος)	~παῦε παῦ᾽ ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ,
[1250]	νῦν αὖθ᾽ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν ἀρχώμεθα	~(Τρυγαῖος)	παῦσαι ~ὁπλοτέρους ᾆδον, καὶ ταῦτ
[700]	ὑφ᾽ ἅρματ᾽ ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ.	~(Τρυγαῖος)	πόθεν οὖν ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽
[700]	οὐκ ἐνθάδ᾽ ὦ τᾶν ἔστι.	~(Τρυγαῖος)	ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς) ὑφ᾽
[150]	~φροῦδοι γὰρ ἐχθές εἰσιν ἐξῳκισμένοι.	~(Τρυγαῖος)	ποῖ γῆς; ~(Ἑρμῆς) ἰδοὺ γῆς.
[1050]	~ἀλλὰ ταυταγὶ ~ἤδη στὶν ὀπτά.	~(Τρυγαῖος)	~πολλὰ πράττεις, ὅστις εἶ. ~κατάτεμνε.
[900]	θεῶν ἀεί σ᾽ ἡγησόμεσθα πρῶτον.	~(Τρυγαῖος)	~πολλῶν γὰρ ὑμῖν ἄξιος ~Τρυγαῖος
[100]	ἄξει σε ταύτην τὴν ὁδόν.	~(Τρυγαῖος)	πτηνὸς πορεύσει πῶλος· οὐ ναυσθλώσομαι.
[1250]	δράσω; τίς γὰρ αὔτ᾽ ὠνήσεται;	~(Τρυγαῖος)	~πώλει βαδίζων αὐτὰ τοῖς Αἰγυπτίοις·
[700]	τὴν τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν σιτήσεται.	~(Τρυγαῖος)	πῶς δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι; ~(Ἑρμῆς)
[200]	αὐτὸν ἀτεχνῶς τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον.	~(Τρυγαῖος)	πῶς οὖν σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα
[850]	ἡμεῖς ποτε ~ἐπαίομεν Βραυρωνάδ᾽ ὑποπεπωκότες;	~(Τρυγαῖος)	σάφ᾽ ἴσθι, κἀλήφθη γε μόλις.
[50]	ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ ὡς παραπαίεις.	~(Τρυγαῖος)	σίγα σίγα. ~(Οἰκέτης Α) ποῖ
[400]	~(Ἑρμῆς) σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε.	~(Τρυγαῖος)	~σπένδοντες εὐχόμεσθα τὴν νῦν ἡμέραν
[1100]	ταῦτα δοκεῖ, κἀγὼ μαυτῷ βαλανεύσω.	~(Τρυγαῖος)	σπονδὴ σπονδή. ~(Ἱεροκλῆς) ἔγχει δὴ
[1100]	ἡμῖν. ~(Ἱεροκλῆς) πρόσφερε τὴν γλῶτταν.	~(Τρυγαῖος)	σὺ δὲ τὴν σαυτοῦ γ᾽
[1250]	ποτ᾽ εἶ; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἐγώ;	~(Τρυγαῖος)	σὺ μέντοι νὴ Δί᾽ ~(Παῖς)
[150]	~(Ἑρμῆς) ἥκεις δὲ κατὰ τί;	~(Τρυγαῖος)	τὰ κρέα ταυτί σοι φέρων.
[650]	~οἷά μ᾽ ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι σου.	~(Τρυγαῖος)	τὰ τί; ~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα καὶ
[1000]	λοχευομένας” ~τοὺς δ᾽ ἀνθρώπους ἐπιχαίρειν.	~(Τρυγαῖος)	~ταῦτ᾽ ὦ πολυτίμητ᾽ εὐχομένοις ἡμῖν
[600]	ὁ παύσων, ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο.	~(Τρυγαῖος)	~ταῦτα τοίνυν μὰ τὸν Ἀπόλλω
[1200]	ποίᾳ δ᾽ ἀποψήσει ποτ᾽ ὦμαθέστατε;	~(Τρυγαῖος)	τῃδὶ διεὶς τὴν χεῖρα διὰ
[1100]	νῷν. ~(Ἱεροκλῆς) τί δὴ γώ;	~(Τρυγαῖος)	τὴν Σίβυλλαν ἔσθιε. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔτοι
[900]	δὴ τί νῷν ἐντευθενὶ ποιητέον;	~(Τρυγαῖος)	τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ
[100]	μοι φράσῃς ~ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ.	~(Τρυγαῖος)	~τί δ᾽ ἄλλο γ᾽ ἢ
[1200]	προθέλυμνόν μ᾽ ὦ Τρυγαἶ ἀπώλεσας.	~(Τρυγαῖος)	~τί δ᾽ ἔστιν ὦ κακόδαιμον;
[900]	~(Χορός) χύτραισιν, ὥσπερ μεμφόμενον Ἑρμῄδιον;	~(Τρυγαῖος)	τί δαὶ δοκεῖ; βούλεσθε λαρινῷ
[850]	ἰδεῖν, ~τὰ νῦν τάδε πράττει.	~(Τρυγαῖος)	~τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν νυμφίον μ᾽
[200]	ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος εἰσηνέγκατο.	~(Τρυγαῖος)	τί δῆτα ταύτῃ τῇ θυείᾳ
[1200]	τουτουὶ καὶ τοῦ δορυξοῦ κεινονί.	~(Τρυγαῖος)	τί δῆτα τουτοινὶ καταθῶ σοι
[1000]	σθ᾽ ὁ χρησμολόγος οὑξ Ὠρεοῦ.	~(Τρυγαῖος)	τί ποτ᾽ ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης)
[300]	χαίροντες ἡμεῖς τήμερον παυσαίμεθ᾽ ἄν.	~(Τρυγαῖος)	~τί τὸ κακόν; τί πάσχετ᾽
[850]	τῇ βουλῇ. ~(Οἰκέτης) τίς αὑτηί;	~(Τρυγαῖος)	τί φῄς; ~αὕτη Θεωρία στίν.
[900]	καὶ μεγάλῃ; ~(Χορός) μὴ μή.	~(Τρυγαῖος)	τιή; ~(Χορός) ἵνα μὴ γένηται
[850]	μέσους ἄγων. ~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει.	~(Τρυγαῖος)	τίς; ~(Οἰκέτης) ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν
[900]	δαίμων φανερῶς ~εἰς ἀγαθὰ μεταβιβάζει.	~(Τρυγαῖος)	~τὸ κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον
[800]	~(Οἰκέτης) ἴθι νυν κάτειπέ μοι	~(Τρυγαῖος)	τὸ τί; ~(Οἰκέτης) ~ἄλλον τιν᾽
[1050]	δέσμ᾽ ἀναλῦσαι, ~ἀλλὰ τόδε πρότερον	~(Τρυγαῖος)	τοῖσδ᾽ ἁλσί γε παστέα ταυτί.
[200]	ἔτι ~μηδ᾽ ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο.	~(Τρυγαῖος)	τοῦ δ᾽ οὕνεχ᾽ ἡμᾶς ταῦτ᾽
[200]	~καὶ πολλοδεκάκις, ὡς ἀπολεῖσθε τήμερον.	~(Τρυγαῖος)	~τουτὶ μὲν ἄνδρες οὐδὲν ἡμῖν
[1100]	δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος μάρψῃ.	~(Τρυγαῖος)	~τουτὶ μέντοι σὺ φυλάττου, ~ὡς
[300]	μ᾽ ἔασον ἑλκύσαι, καὶ μηκέτι.	~(Τρυγαῖος)	τοῦτό νυν, καὶ μηκέτ᾽ ἄλλο
[950]	δῶ· πολλοὶ γάρ εἰσι κἀγαθοί.	~(Τρυγαῖος)	τούτους ἀγαθοὺς ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης) ~οὐ
[150]	ὅ τι ποτ᾽ ἔστι σοι.	~(Τρυγαῖος)	~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ
[900]	ἵνα μὴ γένηται Θεογένους ὑηνία.	~(Τρυγαῖος)	τῷ δὴ δοκεῖ σοι δῆτα
[450]	κακόνοι τινές εἰσιν ἐν ἡμῖν.	~(Τρυγαῖος)	~ὑμεῖς μὲν γοῦν οἱ κιττῶντες
[400]	ἐλεήμων εἴμ᾽ ἀεὶ τῶν χρυσίδων.	~(Τρυγαῖος)	~ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον ὦνδρες. ἀλλὰ
[1300]	ποτ᾽ ὢν ἐκείνου τοῦ πατρός.	~(Τρυγαῖος)	~ὑμῶν τὸ λοιπὸν ἔργον ἤδη
[50]	Α) ποῖ δῆτ᾽ ἄλλως μετεωροκοπεῖς;	~(Τρυγαῖος)	~ὑπὲρ Ἑλλήνων πάντων πέτομαι ~τόλμημα
[650]	λίθου τοῦ ν τῇ πυκνί.	~(Τρυγαῖος)	~Ὑπέρβολος νῦν τοῦτ᾽ ἔχει τὸ
[450]	μηδ᾽ Ἐνυαλίῳ γε; ~(Χορός) μή.	~(Τρυγαῖος)	~ὑπότεινε δὴ πᾶς καὶ κάταγε
[350]	εἵλετ᾽ ἀγαθή τις ἡμῖν τύχη.	~(Τρυγαῖος)	φέρε δὴ κατίδω ποῖ τοὺς
[950]	ἰδού· λεγοις ἂν ἄλλο· περιελήλυθα.	~(Τρυγαῖος)	~φέρε δὴ τὸ δαλίον τόδ᾽
[300]	ἢν ἰδοὺ καὶ δὴ πέπαυμαι.	~(Τρυγαῖος)	φῄς γε, παύει δ᾽ οὐδέπω.
[1350]	τῆς δ᾽ ἡδὺ τὸ σῦκον.	~(Τρυγαῖος)	~φήσεις γ᾽ ὅταν ἐσθίῃς ~οἶνόν
[900]	~σωτὴρ γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις ~γεγένησαι.	~(Τρυγαῖος)	~φήσεις ἐπειδὰν ἐκπίῃς οἴνου νέου
[650]	δοκεῖ τὰ πολεμικὰ ~ὁ Κλεώνυμος;	~(Τρυγαῖος)	~ψυχήν γ᾽ ἄριστος πλήν γ᾽
[150]	~(Ἑρμῆς) ὦ δειλακρίων πῶς ἦλθες;	~(Τρυγαῖος)	~ὦ γλίσχρων ὁρᾷς ~ὡς οὐκέτ᾽
[50]	ὡς φωνῆς ἀκούειν μοι δοκῶ.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ Ζεῦ τί δρασείεις ποθ᾽
[700]	χαίρων ἄπιθι καὶ μέμνησό μου.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα.
[450]	πῶς οὖν οὐ χωρεῖ τοὔργον;	~(Τρυγαῖος)	~ὦ Λάμαχ᾽ ἀδικεῖς ἐμποδὼν καθήμενος.
[700]	βουλῇ λαβών, ἧσπέρ ποτ᾽ ἦν.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ μακαρία βουλὴ σὺ τῆς
[1100]	αὐτά· κεῖται δ᾽ ἐν μέσῳ.	~(Τρυγαῖος)	ὦ παῖε τὸν Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς)
[500]	εἶα εἶα εἶα εἶα πᾶς.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ πότνια βοτρυόδωρε τί προσείπω
[950]	τάχιστ᾽ εὐχώμεθ᾽ ~(Χορός) εὐχώμεσθα δή.	~(Τρυγαῖος)	ὦ σεμνοτάτη βασίλεια θεὰ ~πότνι᾽
[700]	~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ σαυτῷ βότρυς.	~(Τρυγαῖος)	~ὦ φιλτάτη δεῦρ᾽ ἐλθὲ καὶ
[1350]	Ὑμέναι᾽ ὦ, ~Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ.	~(Τρυγαῖος)	ὦ χαίρετε χαίρετ᾽ ἄνδρες, ~κἂν
[1200]	μ᾽ ὑβρίζων τοῖς ἐμοῖσι χρήμασιν.	~(Τρυγαῖος)	ὡδὶ παραθέντι τρεῖς λίθους. οὐ
[200]	αὐτίκα μάλα τὰς γνάθους ἀλγήσετε.	~(Τρυγαῖος)	~ὦναξ Ἄπολλον τῆς θυείας τοῦ
[250]	δέσποθ᾽ ~(Πόλεμος) ἧκέ νυν ταχύ.	~(Τρυγαῖος)	~ὦνδρες τί πεισόμεσθα; νῦν ἀγὼν
[800]	κακοηθέστεροι. ~(Οἰκέτης) ὦ δέσποθ᾽ ἥκεις;	~(Τρυγαῖος)	ὡς ἐγὼ πυθόμην τινός. ~(Οἰκέτης)
[900]	ἑτέρῳ ~τούτων κατὰ καιρὸν ἀπαντᾷ.	~(Τρυγαῖος)	~ὡς ταῦτα δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽
[800]	μετ᾽ ἐμοῦ ξύμπαιζε τὴν ἑορτήν.	~(Τρυγαῖος)	~ὡς χαλεπὸν ἐλθεῖν ἦν ἄρ᾽
[1250]	γὰρ εἰπέ μοι οἷστισι χαίρεις.	~(Τρυγαῖος)	~ὣς οἱ μὲν δαίνυντο βοῶν
[900]	~γ᾽ ἐστὶ τοιοῦτος. ~(Τρυγαῖος) ὅταν	τρυγᾶτ᾽	εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον οἷός εἰμι.
[1300]	Α) τρυγήσομεν αὐτήν, ~(Ἡμιχόριον Β)	τρυγήσομεν	αὐτήν. ~(Ἡμιχόριον Α) ~ἀλλ᾽ ἀράμενοι
[1300]	τί δράσομεν αὐτήν; ~(Ἡμιχόριον Α)	τρυγήσομεν	αὐτήν, ~(Ἡμιχόριον Β) τρυγήσομεν αὐτήν.
[500]	ποιητῇ ῥηματίων δικανικῶν. ~(Τρυγαῖος) ~κιττοῦ,	τρυγοίπου,	προβατίων βληχωμένων, ~κόλπου” γυναικῶν διατρεχουσῶν
[550]	σύκων τῶν τε μύρτων, ~τῆς	τρυγός	τε τῆς γλυκείας ~τῆς ἰωνιᾶς
[1200]	Δία, ~ἵνα μή γ᾽ ἁλῶ	τρύπημα	κλέπτων τῆς νεώς. ~(Θωρακοπώλης) ἔπειτ᾽
[950]	τοῖσιν ἐρασταῖς ~ἡμῖν, οἵ σου	τρυχόμεθ᾽	ἤδη ~τρία καὶ δέκ᾽ ἔτη,
[750]	φαλακρῷ, δὸς τῷ φαλακρῷ ~τῶν	τρωγαλίων,	καὶ μἀφαίρει ~γενναιοτάτου τῶν ποιητῶν
[1300]	οἶνόν τε πολύν, ~σῦκά τε	τρώγειν,	~τάς τε γυναῖκας τίκτειν ἡμῖν,
[650]	~(Ἑρμῆς) τρόπῳ τίνι; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι	τυγχάνει	λυχνοποιὸς ὤν. πρὸ τοῦ μὲν
[250]	εἴ τις ὑμῶν ἐν Σαμοθρᾴκῃ	τυγχάνει	~μεμυημένος, νῦν ἐστιν εὔξασθαι καλὸν
[1100]	ἐστὶ πάντως οἰναρίζειν τήμερον ~οὐδὲ	τυντλάζειν,	ἐπειδὴ παρδακὸν τὸ χωρίον. ~κἀξ
[700]	τε νοῦς ἔχει. ~χρῆν μὲν	τύπτειν	τοὺς ῥαβδούχους, εἴ τις κωμῳδοποιητὴς
[700]	παρέλυσεν ~τοὺς φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ	τυπτομένους	ἐπίτηδες, ~οὓς ἐξῆγον κλάοντας ἀεί,
[1000]	περὶ ταύτας ἡμᾶς ἁθρόους ~ὀψωνοῦντας	τυρβάζεσθαι	~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις ~τένθαις
[350]	ἠμπόληκά πω, ~οὔτ᾽ ἄλφιτ᾽ οὔτε	τυρόν,	ὡς ἀπολούμενος. ~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν
[1100]	~ἥδομαί γ᾽ ἥδομαι ~κράνους ἀπηλλαγμένος	~τυροῦ	τε καὶ κρομμύων. ~οὐ γὰρ
[1050]	βδεῖ, ~χἠ κώδων” ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη	τυφλὰ	τίκτει, ~τουτάκις οὔπω χρῆν τὴν
[1100]	~οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ἥδιον ἢ	τυχεῖν	μὲν ἤδη σπαρμένα, ~τὸν θεὸν
[900]	ὅσ᾽ ἂν θεὸς θέλῃ χἠ	τύχη	κατορθοῖ, ~χωρεῖ κατὰ νοῦν, ἕτερον
[350]	αὐτοκράτορ᾽ εἵλετ᾽ ἀγαθή τις ἡμῖν	τύχη.	~(Τρυγαῖος) φέρε δὴ κατίδω ποῖ
[600]	Περικλέης φοβηθεὶς μὴ μετάσχοι τῆς	τύχης,	~τὰς φύσεις ὑμῶν δεδοικὼς καὶ
[1150]	αὔριον δ᾽ ἔσθ᾽ ἡ ξοδος·	~τῷ	δὲ σιτί᾽ οὐκ ἐώνητ᾽ οὐ
[900]	μὴ γένηται Θεογένους ὑηνία. ~(Τρυγαῖος)	τῷ	δὴ δοκεῖ σοι δῆτα τῶν
[50]	οὐρανὸν βλέπων ~ὡδὶ κεχηνὼς λοιδορεῖται	τῷ	Διὶ ~καί φησιν, ὦ Ζεῦ
[1050]	ἡ θυσία ποθ᾽ αὑτηὶ καὶ	τῷ	θεῶν; ~(Τρυγαῖος) ὀπτα σὺ σιγῇ
[0]	~(Οἰκέτης Β) ~ἰδού. δὸς αὐτῷ,	τῷ	κάκιστ᾽ ἀπολουμένῳ ~καὶ μήποτ᾽ αὐτῆς
[1150]	Πανδίονος ~εἶδεν αὑτόν, κἀπορῶν θεῖ	τῷ	κακῷ βλέπων ὀπόν. ~ταῦτα δ᾽
[0]	ἐσθίει” ~(Οἰκέτης Β) ἀλλ᾽ εἰσιὼν	τῷ	κανθάρῳ δώσω πιεῖν. ~(Οἰκέτης Α)
[600]	ψηφίσματος, ~ἐξεφύσησεν τοσοῦτον πόλεμον ὥστε	τῷ	καπνῷ ~πάντας Ἕλληνας δακρῦσαι, τούς
[750]	πρῶτον μὲν μάχομαι πάντων αὐτῷ	τῷ	καρχαρόδοντι, ~οὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽
[1200]	τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον	τὼ	λόφω. ~οὐκ ἂν πριαίμην οὐδ᾽
[1000]	ἅπασιν. ~(Οἰκέτης) ~ταυτὶ δέδραται. τίθεσο	τὼ	μηρὼ λαβών. ~ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ
[350]	μὴ φαῦλον νόμιζ᾽ ἐν τῷδε	τῷ	νῦν> πράγματι. ~(Τρυγαῖος) οὐκ ἀκούεις
[1100]	κἀλαζὼν ἀνήρ. ~παἶ αὐτὸν ἐπέχων	τῷ	ξύλῳ τὸν ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης) ~σὺ
[1150]	τρἴ ἡμῖν, ἓν δὲ δοῦναι	τῷ	πατρί· ~μυρρίνας τ᾽ αἴτησον ἐξ
[850]	δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια ~σκηνὴν ἐμαυτοῦ	τῷ	πέει καταλαμβάνω. ~(Τρυγαῖος) ~οὔπω λέγεθ᾽
[850]	~παίειν ὀρύττειν πὺξ ὁμοῦ καὶ	τῷ	πέει· ~τρίτῃ δὲ μετὰ ταῦθ᾽
[250]	εὔξασθαι καλὸν ~ἀποστραφῆναι τοῦ μετιόντος	τὼ	πόδε. ~(Κύδοιμος) ~οἴμοι τάλας, οἴμοι
[300]	~οὐ σιωπήσεσθ᾽ ὅπως μὴ περιχαρεῖς	τῷ	πράγματι ~τὸν Πόλεμον ἐκζωπυρήσετ᾽ ἔνδοθεν
[1050]	λοιποῦ ν᾽ πρυτανείῳ, ~οὐδ᾽ ἐπὶ	τῷ	πραχθέντι ποιήσεις ὕστερον οὐδέν. ~(Ἱεροκλῆς)
[200]	μικρόν, ἔλεγον ἂν ταδί· ~ναὶ	τὼ	σιὼ νῦν ὡττικίων δωσεῖ δίκαν”
[800]	τί δ᾽ ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος) ἤλγουν	τὼ	σκέλει μακρὰν ὁδὸν ~διεληλυθώς. ~(Οἰκέτης)
[800]	θεῶν. ~ἔγωγέ τοι πεπόνηκα κομιδῇ	τὼ	σκέλει. ~μικροὶ δ᾽ ὁρᾶν ἄνωθεν
[850]	φέρων, ~ὥστ᾽ εὐθέως ἄραντας ὑμᾶς	τὼ	σκέλει ~ταύτης μετέωρα καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν.
[300]	ἡδονῆς ~οὐκ ἐμοῦ κινοῦντος αὐτὼ	τὼ	σκέλει χορεύετον. ~(Τρυγαῖος) ~μή τι
[1100]	ἐνεγκάτω τις τὴν κίχλην καὶ	τὼ	σπίνω· ~ἦν δὲ καὶ πυός
[350]	μὴν ἐπιτέτριψαί γε. ~(Τρυγαῖος) κᾆτα	τῷ	τρόπῳ ~οὐκ ᾐσθόμην ἀγαθὸν τοσουτονὶ
[750]	~κἀπὶ τραπέζῃ καὶ ξυμποσίοις, ~φέρε	τῷ	φαλακρῷ, δὸς τῷ φαλακρῷ ~τῶν
[750]	ξυμποσίοις, ~φέρε τῷ φαλακρῷ, δὸς	τῷ	φαλακρῷ ~τῶν τρωγαλίων, καὶ μἀφαίρει
[550]	~τῆς ἰωνιᾶς τε τῆς πρὸς	~τῷ	φρέατι τῶν τ᾽ ἐλαῶν ~ὧν
[0]	ταῦτα τὴν κεφαλήν τε καὶ	τὼ	χεῖρέ πως ~ὡδὶ περιάγων, ὥσπερ
[1000]	δεῦρ᾽ ἔκφερε, ~χοὔτω τὸ πρόβατον	τῷ	χορηγῷ σῴζεται. ~(Χορός) ~σέ τοι
[1200]	μιᾶς. ~(Θωρακοπώλης) ~τί δαὶ δεκάμνῳ	τῷδε	θώρηκος κύτει ~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι
[350]	~τοῦτο μὴ φαῦλον νόμιζ᾽ ἐν	τῷδε	τῷ νῦν> πράγματι. ~(Τρυγαῖος) οὐκ
[600]	~(Ἑρμῆς) ~κᾆτα δ᾽ ὡς ἐκ	τῶν	ἀγρῶν ξυνῆλθεν οὑργάτης λεώς, ~τὸν
[750]	ὑμῶν πολεμίζων ~ἀντεῖχον ἀεὶ καὶ	τῶν	ἄλλων νήσων. ὧν οὕνεκα νυνὶ
[1100]	οἶν ὑμεναιοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) ναὶ πρὸς	τῶν	γονάτων. ~(Τρυγαῖος) ~ἄλλως ὦ τᾶν
[600]	αὐτὴν τῆσδε τῆς χώρας πόθῳ,	~τῶν	δὲ συμμάχων ἔσειον τοὺς παχεῖς
[1200]	τοὺς ἀγρούς. ~ἀλλ᾽ ὦ Τρυγαῖε	τῶν	δρεπάνων τε λάμβανε ~καὶ τῶνδ᾽
[1250]	παιδί᾽ ἤδη ξέρχεται ~οὐρησόμενα τὰ	τῶν	ἐπικλήτων δεῦρ᾽ ἵνα ~ἅττ᾽ ᾄσεται
[400]	θεῶν. ~(Ἑρμῆς) ~ταῦτ᾽ ἄρα πάλαι	τῶν	ἡμερῶν παρεκλεπτέτην ~καὶ τοῦ κύκλου
[0]	~(Οἰκέτης Α) ~οὐκοῦν ἂν ἤδη	τῶν	θεατῶν τις λέγοι ~νεανίας δοκησίσοφος,
[950]	ὥστε γε ~τούτων ὅσοιπέρ εἰσι	τῶν	θεωμένων ~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς ὅστις
[500]	προσκείμεναι. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ τῶνδε τοίνυν	τῶν	θεωμένων σκόπει ~τὰ πρόσωφ᾽ ἵνα
[900]	λεπαστήν. ~(Χορός) ~καὶ πλήν γε	τῶν	θεῶν ἀεί σ᾽ ἡγησόμεσθα πρῶτον.
[800]	χαλεπὸν ἐλθεῖν ἦν ἄρ᾽ εὐθὺ	τῶν	θεῶν. ~ἔγωγέ τοι πεπόνηκα κομιδῇ
[150]	τὸν κάνθαρον. ~ἀτὰρ ἐγγὺς εἶναι	τῶν	θεῶν ἐμοὶ δοκῶ, ~καὶ δὴ
[400]	~ἵνα τὰς τελετὰς λάβοιεν αὐτοὶ	τῶν	θεῶν. ~(Ἑρμῆς) ~ταῦτ᾽ ἄρα πάλαι
[350]	Ζεῦ κεραυνοβρόντα. ~(Τρυγαῖος) ~μὴ πρὸς	τῶν	θεῶν ~ἡμῶν κατείπῃς, ἀντιβολῶ σε
[400]	τε τὰς ἄλλας τελετὰς τὰς	τῶν	θεῶν, ~μυστήρι᾽ Ἑρμῇ, Διιπόλει᾽ Ἀδώνια·
[300]	τί πάσχετ᾽ ὦνδρες; μηδαμῶς πρὸς	τῶν	θεῶν ~πρᾶγμα κάλλιστον διαφθείρητε διὰ
[800]	~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἂν ἔτι δοίην	τῶν	θεῶν τριώβολον, ~εἰ πορνοβοσκοῦσ᾽ ὥσπερ
[150]	~ὅτι οὐδὲ μέλλεις ἐγγὺς εἶναι	τῶν	θεῶν· ~φροῦδοι γὰρ ἐχθές εἰσιν
[200]	~τὰ λοιπὰ τηρῶ σκευάρια τὰ	τῶν	θεῶν, ~χυτρίδια καὶ σανίδια κἀμφορείδια.
[850]	τιτθίων ἔχωμαι; ~(Χορός) ~εὐδαιμονέστερος φανεῖ	τῶν	Καρκίνου στροβίλων. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δικαίως;
[1150]	~μυρρίνας τ᾽ αἴτησον ἐξ Αἰσχινάδου	τῶν	καρπίμων· ~χἄμα τῆς αὐτῆς ὁδοῦ
[1200]	ῥάβδον ἐνθεὶς ὑπόμακρον, ~γενήσεταί σοι	τῶν	κατακτῶν κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι καταγελᾷς.
[350]	ἂν σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ πρὸς	τῶν	κρεῶν, ~ἁγὼ προθύμως σοι φέρων
[950]	ἐμοί, ~καὶ τοῖς θεαταῖς ῥῖπτε	τῶν	κριθῶν. ~(Οἰκέτης) ἰδού. ~(Τρυγαῖος) ἔδωκας
[1100]	μὲν οὖν· ἐγὼ δὲ τουτονὶ	τῶν	κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ.
[1150]	ἀμύλους καὶ τὰς κίχλας ~καὶ	τῶν	λαγῴων πολλὰ καὶ τοὺς κολλάβους.
[1300]	ὦ πρὸ τοῦ πεινῶντες ἐμβάλλεσθε	τῶν	λαγῴων· ~ὡς οὐχὶ πᾶσαν ἡμέραν
[600]	ὑμῖν τοὺς φόρους φοβούμεναι, ~κἀνέπειθον	τῶν	Λακώνων τοὺς μεγίστους χρήμασιν. ~οἱ
[200]	κἄπειθ᾽ ὁρᾷς ~ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε	τῶν	λίθων, ~ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ᾽
[900]	τῷ δὴ δοκεῖ σοι δῆτα	τῶν	λοιπῶν; ~(Χορός) ὀί. ~(Τρυγαῖος) ὀί;
[50]	οὑγὼ λεγον. ~τὸ γὰρ παράδειγμα	τῶν	μανιῶν ἀκούετε· ~ἃ δ᾽ εἶπε
[1300]	τὸ λοιπὸν ἔργον ἤδη νταῦθα	τῶν	μενόντων ~φλᾶν ταῦτα πάντα καὶ
[1100]	~μετ᾽ ἀνδρῶν ἑταίρων φίλων, ~ἐκκέας	τῶν	ξύλων ἅττ᾽ ἂν ᾖ ~δανότατα
[400]	αὐτὸν ὦ Διόνυσ᾽ ἄναξ ~ἐκ	τῶν	ὀλεκράνων ἀκίδας ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ
[950]	σὺ ταχέως· σὺ δὲ πρότεινε	τῶν	ὀλῶν, ~καὐτός γε χερνίπτου παραδοὺς
[650]	ποτ᾽ ἐξέλθοι στρατιώτης, εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος	τῶν	ὅπλων ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς) ~ἔτι νῦν
[750]	σε Καρκίνος ἐλθὼν ~ἀντιβολῇ μετὰ	τῶν	παίδων χορεῦσαι, ~μήθ᾽ ὑπάκουε μήτ᾽
[800]	θέουσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ δείπνου τινὲς	~τῶν	πλουσίων οὗτοι βαδίζουσ᾽ ἀστέρων, ~ἰπνοὺς
[750]	~τῶν τρωγαλίων, καὶ μἀφαίρει ~γενναιοτάτου	τῶν	ποιητῶν ~ἀνδρὸς τὸ μέτωπον ἔχοντος”
[200]	~(Τρυγαῖος) ~ὁ γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς	τῶν	ῥημάτων. ~(Ἑρμῆς) ~ὧν οὕνεκ᾽ οὐκ
[250]	μοι τάλας ὦ δέσποτα. ~μῶν	τῶν	σκορόδων ἐνέβαλες ἐς τὸν κόνδυλον;
[1100]	λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς προσδώσει	τῶν	σπλάγχνων; ~(Τρυγαῖος) ~οὐ γὰρ οἷόν
[1100]	χρησμός. ~ἔγχει δὴ σπονδὴν καὶ	τῶν	σπλάγχνων φέρε δευρί. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλ᾽
[400]	πολλῶν κἀγαθῶν, ~χὤστις προθύμως ξυλλάβοι	τῶν	σχοινίων, ~τοῦτον τὸν ἄνδρα μὴ
[550]	τε τῆς πρὸς ~τῷ φρέατι	τῶν	τ᾽ ἐλαῶν ~ὧν ποθοῦμεν, ~ἀντὶ
[450]	ἁργεῖοι πάλαι ~ἀλλ᾽ ἢ κατεγέλων	τῶν	ταλαιπωρουμένων, ~καὶ ταῦτα διχόθεν μισθοφοροῦντες
[600]	ἃς ἐτύπτονθ᾽ οἱ ξένοι ~χρυσίῳ	τῶν	ταῦτα ποιούντων ἐβύνουν τὸ στόμα,
[550]	παλασίων ἐκείνων ~τῶν τε σύκων	τῶν	τε μύρτων, ~τῆς τρυγός τε
[550]	~ἣν παρεῖχ᾽ αὕτη ποθ᾽ ἡμῖν,	~τῶν	τε παλασίων ἐκείνων ~τῶν τε
[1100]	φασήλων ὦ γύναι τρεῖς χοίνικας,	~τῶν	τε πυρῶν μεῖξον αὐτοῖς, τῶν
[1100]	~τῶν τε πυρῶν μεῖξον αὐτοῖς,	τῶν	τε σύκων ἔξελε, ~τόν τε
[550]	ἡμῖν, ~τῶν τε παλασίων ἐκείνων	~τῶν	τε σύκων τῶν τε μύρτων,
[850]	~οἶμαι. τί δῆθ᾽ ὅταν ξυνὼν	τῶν	τιτθίων ἔχωμαι; ~(Χορός) ~εὐδαιμονέστερος φανεῖ
[800]	~πικροτάτην ὄπα γηρύσαντος ἤκουσ᾽ ~ἡνίκα	τῶν	τραγῳδῶν ~τὸν χορὸν εἶχον ἁδελφός
[750]	τῷ φαλακρῷ, δὸς τῷ φαλακρῷ	~τῶν	τρωγαλίων, καὶ μἀφαίρει ~γενναιοτάτου τῶν
[1100]	θεοῦ δρῶντος καλῶς. ~ἀλλ᾽ ἄφευε	τῶν	φασήλων ὦ γύναι τρεῖς χοίνικας,
[400]	οἴμ᾽ ὡς ἐλεήμων εἴμ᾽ ἀεὶ	τῶν	χρυσίδων. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμέτερον ἐντεῦθεν ἔργον
[100]	κόρακας βαδιεῖ μεταμώνιος; ~ἔστι τι	τῶνδ᾽	ἐτύμως; εἴπ᾽ ὦ πάτερ, εἴ
[1200]	τῶν δρεπάνων τε λάμβανε ~καὶ	τῶνδ᾽	ὅ τι βούλει προῖκα· καὶ
[1250]	ἀπώλεσας, ~ὅτ᾽ ἀντέδωκά γ᾽ ἀντὶ	τῶνδε	μνᾶν ποτέ· ~καὶ νῦν τί
[500]	καὶ κυάθους προσκείμεναι. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ	τῶνδε	τοίνυν τῶν θεωμένων σκόπει ~τὰ