Vers
[250]	δεῖνα γὰρ ~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος,	~ὁ	βυρσοπώλης, ὃς ἐκύκα τὴν Ἑλλάδα.
[900]	~ὡς ταῦτα δῆλά γ᾽ ἔσθ᾽	ὁ	γὰρ βωμὸς θύρασι καὶ δή.
[200]	ἢν ἔχωμεν τὴν Πύλον” ~(Τρυγαῖος)	~ὁ	γοῦν χαρακτὴρ ἡμεδαπὸς τῶν ῥημάτων.
[500]	οὐχ ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς)	~ὁ	δέ γε τὰς σμινύας ποιῶν
[500]	ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ κεινουί. ~(Τρυγαῖος)	~ὁ	δὲ δρεπανουργὸς οὐχ ὁρᾷς ὡς
[200]	ἐστ᾽ ἐκεῖνος ὃν καὶ φεύγομεν,	~ὁ	δεινός, ὁ ταλαύρινος, ὁ κατὰ
[50]	ἴτε δεῦρο δεῦρ ὦ γείτονες·	~ὁ	δεσπότης γάρ μου μετέωρος αἴρεται
[50]	τοῖς ὑπερηνορέουσιν ἔτι τούτοις μάλα.	~ὁ	δεσπότης μου μαίνεται καινὸν τρόπον,
[650]	χρησόμεθ᾽ οὐδέν, ἀλλὰ νῦν ~ἀπορῶν	ὁ	δῆμος ἐπιτρόπου καὶ γυμνὸς ὢν
[700]	~ἄξιος εἶναί φησ᾽ εὐλογίας μεγάλης	ὁ	διδάσκαλος ἡμῶν. ~πρῶτον μὲν γὰρ
[600]	ὑμᾶς ἔλαθε. ταῦτα δ᾽ ἦν	ὁ	δρῶν βυρσοπώλης. ~(Τρυγαῖος) ~παῦε παῦ᾽
[350]	~ἆρ᾽ οἶσθα θάνατον ὅτι προεῖφ᾽	ὁ	Ζεὺς ὃς ἂν ~ταύτην ἀνορύττων
[0]	δοκησίσοφος, τὸ δὲ πρᾶγμα τί;	~ὁ	κάνθαρος δὲ πρὸς τί; κᾆτ᾽
[200]	φεύγομεν, ~ὁ δεινός, ὁ ταλαύρινος,	ὁ	κατὰ τοῖν σκελοῖν; ~(Πόλεμος) ~ἰὼ
[0]	λάθοις διαρραγείς. ~οἷον δὲ κύψας	ὁ	κατάρατος ἐσθίει, ~ὥσπερ παλαιστής, παραβαλὼν
[650]	οὖν εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ	~ὁ	Κλεώνυμος; ~(Τρυγαῖος) ~ψυχήν γ᾽ ἄριστος
[1100]	τὰ κῴδι᾽ ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας;	ὁ	κόραξ οἷος ἦλθ᾽ ἐξ Ὠρεοῦ.
[650]	~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽ ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε·	~ὁ	νοῦς γὰρ ἡμῶν ἦν τότ᾽
[100]	ἰοὺ ἰοὺ ἰού· ~ὦ παιδί᾽	ὁ	πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους
[750]	ἀποκνίσματα μηχανοδίφας. ~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽	ὁ	πατὴρ ὃ παρ᾽ ἐλπίδας ~εἶχε
[600]	ἀντελάκτισεν πίθῳ, ~οὐκέτ᾽ ἦν οὐδεὶς	ὁ	παύσων, ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο. ~(Τρυγαῖος)
[850]	καὶ τὰ τῆς πυγῆς καλά·	~ὁ	πλακοῦς πέπεπται, σησαμῆ ξυμπλάττεται. ~καὶ
[1050]	εἶναι ~ὤφελεν ὦλαζὼν οὑτωσὶ θερμὸς	ὁ	πλεύμων. ~(Ἱεροκλῆς) ~εἰ γὰρ μὴ
[200]	ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται; ~(Ἑρμῆς)	ὁ	(Πόλεμος) αὐτὴν ἐνέβαλ᾽ εἰς ἄντρον
[850]	κἀνθάδε σκευαστέον. ~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς γ᾽	ὁ	πρεσβύτης, ~ὅσα γ᾽ ὧδ᾽ ἰδεῖν,
[900]	τὴν Θεωρίαν. ~θέασ᾽ ὡς προθύμως	ὁ	πρύτανις παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽ οὐκ ἂν
[700]	πλέοι. ~(Ἑρμῆς) τί δαί; Κρατῖνος	ὁ	σοφὸς ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν ~ὅθ᾽
[1050]	ταῦτ᾽ εἶπε Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽	ὁ	σοφός τοι νὴ Δί᾽ Ὅμηρος
[700]	καὶ τούτους οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽	ὁ	σύνδουλος σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς
[200]	ὃν καὶ φεύγομεν, ~ὁ δεινός,	ὁ	ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν σκελοῖν;
[700]	Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ. ~(Τρυγαῖος) πόθεν οὖν	ὁ	τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία; ~(Ἑρμῆς)
[850]	~(Τρυγαῖος) ~οὔπω λέγεθ᾽ ὑμεῖς τίς	ὁ	φυλάξων. δεῦρο σύ· ~καταθήσομαι γὰρ
[450]	τοῦ ξύλου, ~μόνοι προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽	ὁ	χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽
[150]	πάντων. ~ἄνθρωπε τί δρᾷς, οὗτος	ὁ	χέζων ~ἐν Πειραιεῖ παρὰ ταῖς
[800]	ἀστὴρ νῦν ἐκεῖ; ~(Τρυγαῖος) ~Ἴων	ὁ	Χῖος, ὅσπερ ἐποίησεν πάλαι ~ἐνθάδε
[1000]	Ἱεροκλέης ~οὗτός γέ πού σθ᾽	ὁ	χρησμολόγος οὑξ Ὠρεοῦ. ~(Τρυγαῖος) τί
[1100]	οὗτος φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις ἐστὶν	ὁ	χρησμός. ~ἔγχει δὴ σπονδὴν καὶ
[1200]	δρεπάνων τε λάμβανε ~καὶ τῶνδ᾽	ὅ	τι βούλει προῖκα· καὶ ταυτὶ
[200]	κατῴκισαν, ~ὑμᾶς παραδόντες δρᾶν ἀτεχνῶς	ὅ	τι βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽
[1200]	αὐτὸς σὺ τί δίδως; ~(Τρυγαῖος)	ὅ	τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως δ᾽
[350]	ξὺν δορὶ ξὺν ἀσπίδι. ~ἀλλ᾽	ὅ	τι μάλιστα χαριούμεθα ποιοῦντες, ἄγε
[650]	μικρὸν εἰπάτω μόνον. ~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽	ὅ	τι νοεῖς αὐτοῖσι πρὸς ἔμ᾽
[1250]	ᾄσεται προαναβάληταί μοι δοκεῖ. ~ἀλλ᾽	ὅ	τι περ ᾄδειν ἐπινοεῖς ὦ
[50]	εὐθὺ τοῦ Διὸς λαβών” ~ἀλλ᾽	ὅ	τι ποιεῖ τῃδὶ διακύψας ὄψομαι.
[100]	~ἐρησόμενος ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι ~ἁπαξαπάντων	ὅ	τι ποιεῖν βουλεύεται. ~(Οἰκέτης Α)
[150]	~εἰ μὴ κατερεῖς μοι τοὔνομ᾽	ὅ	τι ποτ᾽ ἔστι σοι. ~(Τρυγαῖος)
[650]	ἃ κατέλιπεν τότε· ~πρῶτον δ᾽	ὅ	τι πράττει Σοφοκλέης ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος)
[650]	~τοὺς σεαυτοῦ λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽	ὅ	τι σιωπᾷς ὦ πότνια κάτειπέ
[1250]	τί ~ἔτ᾽ ἐστὶ τοῖσι κράνεσιν	ὅ	τι τις χρήσεται; ~(Τρυγαῖος) ~ἐὰν
[700]	ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς) τί παθών; ~(Τρυγαῖος)	ὅ	τι; ~ὼρακιάσας· οὐ γὰρ ἐξηνέσχετο
[250]	ἐκεῖν᾽ ἥκει τὸ Δάτιδος μέλος,	~ὃ	δεφόμενός ποτ᾽ ᾖδε τῆς μεσημβρίας,
[1050]	τέμνεται. ~(Τρυγαῖος) ~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽ οἶσθ᾽	ὃ	δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς) ἢν φράσῃς. ~(Τρυγαῖος)
[750]	~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽ ὁ πατὴρ	ὃ	παρ᾽ ἐλπίδας ~εἶχε τὸ δρᾶμα
[400]	τι πρᾶγμα δεινὸν καὶ μέγα,	~ὃ	τοῖς θεοῖς ἅπασιν ἐπιβουλεύεται. ~(Ἑρμῆς)
[450]	ἅνδρες ὁμοίως. ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽	ὀγκύλλεσθ᾽	~οἰμώξεσθ᾽ οἱ Βοιωτοί. ~(Ἑρμῆς) εἶά
[1200]	~νυνὶ δὲ πεντήκοντα δραχμῶν ἐμπολῶ·	~ὁδὶ	δὲ τριδράχμους τοὺς κάδους ἐς
[800]	~(Τρυγαῖος) ἤλγουν τὼ σκέλει μακρὰν	ὁδὸν	~διεληλυθώς. ~(Οἰκέτης) ἴθι νυν κάτειπέ
[1050]	ἐπάσαντο, ~ἔσπενδον δεπάεσσιν· ἐγὼ δ᾽	ὁδὸν	ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ δ᾽ οὐδεὶς ἐδίδου
[700]	αὖ τοῖσι θεαταῖς ~ἣν ἔχομεν	ὁδὸν	λόγων εἴπωμεν ὅσα τε νοῦς
[100]	οὐκ ἄξει σε ταύτην τὴν	ὁδόν.	~(Τρυγαῖος) πτηνὸς πορεύσει πῶλος· οὐ
[1300]	οὐδὲν γὰρ ὦ πόνηροι ~λευκῶν	ὀδόντων	ἔργον ἐστ᾽ ἢν μή τι
[100]	~καὶ τίς πόρος σοι τῆς	ὁδοῦ	γενήσεται; ~ναῦς μὲν γὰρ οὐκ
[1150]	τῶν καρπίμων· ~χἄμα τῆς αὐτῆς	ὁδοῦ	Χαρινάδην τις βωσάτω, ~(Χορός) ~ὡς
[500]	ἔχθιστον πλέκος. ~τοῦ μὲν γὰρ	ὄζει	κρομμυοξυρεγμίας, ~ταύτης δ᾽ ὀπώρας, ὑποδοχῆς,
[700]	ὁ σοφὸς ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν	~ὅθ᾽	οἱ Λάκωνες ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς) τί
[500]	Ἀθηναίοισι παύσασθαι λέγω ~ἐντεῦθεν ἐχομένοις	ὅθεν	νῦν ἕλκετε· ~οὐδὲν γὰρ ἄλλο
[400]	μὲν ὑμῖν θύομεν, τούτοισι δὲ	~οἱ	βάρβαροι θύουσι. διὰ τοῦτ᾽ εἰκότως
[450]	~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽	οἱ	Βοιωτοί. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν. ~(Τρυγαῖος)
[800]	τριώβολον, ~εἰ πορνοβοσκοῦσ᾽ ὥσπερ ἡμεῖς	οἱ	βροτοί. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, ἀλλὰ κἀκεῖ
[500]	ὦνδρες αὐτοὶ δὴ μόνοι λαβώμεθ᾽	οἱ	γεωργοί. ~(Ἑρμῆς) ~χωρεῖ γέ τοι
[600]	τῶν Λακώνων τοὺς μεγίστους χρήμασιν.	~οἱ	δ᾽ ἅτ᾽ ὄντες αἰσχροκερδεῖς καὶ
[1250]	εἶ καὶ κατάρατον. ~(Παῖς) Λαμάχου>	~οἱ	δ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν
[600]	ἰσχάδας ~ἔβλεπεν πρὸς τοὺς λέγοντας·	οἱ	δὲ γιγνώσκοντες εὖ ~τοὺς πένητας
[800]	ἀστέρα. ~(Οἰκέτης) ~τίνες γάρ εἰσ᾽	οἱ	διατρέχοντες ἀστέρες, ~οἳ καόμενοι θέουσιν;
[200]	σανίδια κἀμφορείδια. ~(Τρυγαῖος) ἐξῳκίσαντο δ᾽	οἱ	θεοὶ τίνος οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν
[1150]	τοὺς δ᾽ ἐξ ἄστεως ~ἧττον,	οἱ	θεοῖσιν οὗτοι κἀνδράσιν ῥιψάσπιδες. ~ὧν
[900]	~ὡς χρὴ πολεμεῖν λέγῃ τις,	οἱ	καθήμενοι ~ὑπὸ τοῦ δέους λέγωσ᾽
[450]	ἡμῖν. ~(Τρυγαῖος) ~ὑμεῖς μὲν γοῦν	οἱ	κιττῶντες ~τῆς εἰρήνης σπᾶτ᾽ ἀνδρείως.
[200]	τι πράξαιτ᾽ ἀγαθὸν ἁττικωνικοί ~κἄλθοιεν	οἱ	Λάκωνες εἰρήνης πέρι, ~ἐλέγετ᾽ ἂν
[700]	σοφὸς ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν ~ὅθ᾽	οἱ	Λάκωνες ἐνέβαλον. ~(Ἑρμῆς) τί παθών;
[450]	διχόθεν μισθοφοροῦντες ἄλφιτα. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽	οἱ	Λάκωνες ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς. ~(Χορός)
[200]	πολλάκις ~σπονδὰς ποιούντων· κεἰ μὲν	οἱ	Λακωνικοὶ ~ὑπερβάλοιντο μικρόν, ἔλεγον ἂν
[450]	χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽	οἱ	Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽
[1250]	μοι οἷστισι χαίρεις. ~(Τρυγαῖος) ~ὣς	οἱ	μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα, καὶ
[1250]	ἥδιστα πάσασθαι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~ὣς	οἱ	μὲν δαίνυντο βοῶν κρέα, καὐχένας
[1050]	κάλλιστον δήπου πεποίηκεν Ὅμηρος· ~ὣς	οἱ	μὲν νέφος ἐχθρὸν ἀπωσάμενοι πολέμοιο
[600]	τὰς πληγὰς ὁρῶντες ἃς ἐτύπτονθ᾽	οἱ	ξένοι ~χρυσίῳ τῶν ταῦτα ποιούντων
[1300]	~(Ἡμιχόριον Α) ~ἀλλ᾽ ἀράμενοι φέρωμεν	~οἱ	προτεταγμένοι ~τὸν νυμφίον ὦνδρες. ~(Ἡμιχόριον
[0]	χεῖρέ πως ~ὡδὶ περιάγων, ὥσπερ	οἱ	τὰ σχοινία ~τὰ παχέα συμβάλλοντες
[950]	σαυτὴν ~γενναιοπρεπῶς τοῖσιν ἐρασταῖς ~ἡμῖν,	οἵ	σου τρυχόμεθ᾽ ἤδη ~τρία καὶ
[500]	ἀλλὰ πᾶς ἀνὴρ προθυμοῦ. ~(Τρυγαῖος)	~οἵ	τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι κἄλλος
[600]	αὐτῇ, ταῦτ᾽ ἂν ἥδιστ᾽ ἤσθιεν.	~οἳ	δὲ τὰς πληγὰς ὁρῶντες ἃς
[800]	γάρ εἰσ᾽ οἱ διατρέχοντες ἀστέρες,	~οἳ	καόμενοι θέουσιν; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπὸ δείπνου
[450]	σπᾶτ᾽ ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽	οἳ	κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς οὐκ
[450]	ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως. ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽	οἷ᾽	ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽ οἱ Βοιωτοί. ~(Ἑρμῆς)
[900]	~ὑπὸ τοῦ δέους λέγωσ᾽ Ἰωνικῶς	ὀὶ	~(Τρυγαῖος) εὖ τοι λέγεις. ~(Χορός)
[900]	σοι δῆτα τῶν λοιπῶν; ~(Χορός)	ὀί.	~(Τρυγαῖος) ὀί; ~(Χορός) ναὶ μὰ
[900]	τῶν λοιπῶν; ~(Χορός) ὀί. ~(Τρυγαῖος)	ὀί;	~(Χορός) ναὶ μὰ Δί᾽ ~(Τρυγαῖος)
[250]	σὺ δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος)	οἵα	πόλις τάλαινα διακναισθήσεται. ~(Πόλεμος) φέρ᾽
[350]	νῦν> πράγματι. ~(Τρυγαῖος) οὐκ ἀκούεις	οἷα	θωπεύουσί σ᾽ ὦναξ δέσποτα; ~(Χορός)
[650]	λύχνον βουλεύσομεν. ~(Ἑρμῆς) ὢ ὤ,	~οἷά	μ᾽ ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι σου. ~(Τρυγαῖος)
[400]	μάχαις ~(Χορός) πάσχοι γε τοιαῦθ᾽	οἷάπερ	Κλεώνυμος. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις δορυξὸς
[1150]	ἑσπέρας· ~ἐψόφει γοῦν ἔνδον οὐκ	οἶδ᾽	ἅττα κἀκυδοιδόπα· ~ὧν ἔνεγκ᾽ ὦ
[0]	ἐστὶ δαιμόνων ἡ προσβολὴ ~οὐκ	οἶδ᾽	Ἀφροδίτης μὲν γὰρ οὔ μοι
[1300]	τοκῆας. ~ἀλλ᾽ εἰσίωμεν. εὖ γὰρ	οἶδ᾽	ἐγὼ σαφῶς ~ὅτι ταῦθ᾽ ὅσ᾽
[200]	ῥημάτων. ~(Ἑρμῆς) ~ὧν οὕνεκ᾽ οὐκ	οἶδ᾽	εἴ ποτ᾽ Εἰρήνην ἔτι ~τὸ
[0]	~ὑμῶν δέ γ᾽ εἴ τις	οἶδ᾽	ἐμοὶ κατειπάτω, ~πόθεν ἂν πριαίμην
[50]	δὲ μετὰ ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς οὐκ	οἶδ᾽	ὅποι ~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον μέγιστον κάνθαρον,
[350]	~(Ἑρμῆς) γὰρ ὢν κλήρῳ ποιήσεις	οἶδ᾽	ὅτι. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος)
[1250]	εἰσιέναι τι· σὺ γὰρ εὖ	οἶδ᾽	ὅτι ~οὐ πράγματ᾽ ᾄσει· σώφρονος
[950]	αὐλήσων ἄκλητος, ~κᾆτα τοῦτ᾽ εὖ	οἶδ᾽	ὅτι ~φυσῶντι καὶ πονουμένῳ ~προσδώσετε
[200]	τί δρᾶν παρασκευάζεται; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ	οἶδα	πλὴν ἕν, ὅτι θυείαν ἑσπέρας
[1150]	φύσει ~τόν τε φήληχ᾽ ὁρῶν	οἰδάνοντ᾽	~εἶθ᾽ ὁπόταν ᾖ πέπων, ~ἐσθίω
[450]	τῆς σῆς μορμόνος. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽	οἵδε	γ᾽ εἷλκον οὐδὲν ἁργεῖοι πάλαι
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~ἔγωγε νὴ Δί᾽ ὦπίτριπτ᾽	οἴει	γὰρ ἂν ~τὸν πρωκτὸν ἀποδόσθαι
[700]	οἴνου πλέων. ~χἄτερα πόσ᾽ ἄττ᾽	οἴει	γεγενῆσθ᾽ ἐν τῇ πόλει; ~ὥστ᾽
[700]	μου. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽	οἴκαδ᾽	ἀποπετώμεθα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ ἐνθάδ᾽ ὦ
[550]	τὰς Γοργόνας· ~εἶθ᾽ ὅπως Λιταργιοῦμεν	οἴκαδ᾽	ἐς τὰ χωρία, ~ἐμπολήσαντές τι
[700]	μέμνησό μου. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ κάνθαρ᾽	οἴκαδ᾽	οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ ἐνθάδ᾽
[1200]	~τὰ σῦκ᾽ ἐν ἀγρῷ τοῖς	οἰκέταισιν	ἱστάναι. ~(Κρανοποιός) ~ὦ δυσκάθαρτε δαῖμον
[0]	ἂν φαίη με μάττοντ᾽ ἐσθίειν.	~(Οἰκέτης	Α) ~αἰβοῖ, φέρ᾽ ἄλλην χἀτέραν
[0]	~Ἀριστοφάνους Εἰρήνη	~(Οἰκέτης	Α) αἶρ᾽ αἶρε μᾶζαν ὡς
[0]	τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς ἀντλίας.	~(Οἰκέτης	Α) αὐτὴν ἄρ᾽ οἴσω συλλαβὼν
[0]	μήποτ᾽ αὐτῆς μᾶζαν ἡδίω φάγοι.	~(Οἰκέτης	Α) δὸς μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ
[100]	~ἁπαξαπάντων ὅ τι ποιεῖν βουλεύεται.	~(Οἰκέτης	Α) ἐὰν δὲ μή σοι
[50]	εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ δώσω πιεῖν.	~(Οἰκέτης	Α) ~ἐγὼ δὲ τὸν λόγον
[0]	μή με βούλεσθ᾽ ἀποπνιγέντα περιιδεῖν.	~(Οἰκέτης	Α) ~ἑτέραν ἑτέραν δός, παιδὸς
[100]	οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλ᾽	~(Οἰκέτης	Α) ἰοὺ ἰοὺ ἰού· ~ὦ
[100]	~Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα.	~(Οἰκέτης	Α) μὰ τὸν Διόνυσον οὐδέποτε
[0]	ἣν νῦν δὴ φερες; ~κατέφαγεν;	~(Οἰκέτης	Α) ~οὐ μὰ τὸν Δἴ
[100]	ἀνοικοδομεῖν ~καὶ τοὺς πρωκτοὺς ἐπικλῄειν.	~(Οἰκέτης	Α) ~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως σιγήσομ᾽
[0]	τὸ τέρας οὐ Διὸς καταιβάτου.	~(Οἰκέτης	Α) ~οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν
[50]	ὡς παραπαίεις. ~(Τρυγαῖος) σίγα σίγα.	~(Οἰκέτης	Α) ποῖ δῆτ᾽ ἄλλως μετεωροκοπεῖς;
[50]	πάντων πέτομαι ~τόλμημα νέον παλαμησάμενος.	~(Οἰκέτης	Α) τί πέτει; τί μάτην
[100]	τὸν Δί᾽ ἐς τὸν οὐρανόν;	~(Οἰκέτης	Α) τίνα νοῦν ἔχων; ~(Τρυγαῖος)
[0]	φαίνεται, ~οὐ μὴν Χαρίτων γε.	~(Οἰκέτης	Α) τοῦ γάρ ἐστ᾽ ~(Οἰκέτης
[50]	~λήσεις σεαυτὸν τὰς πόλεις ἐκκοκκίσας.	~(Οἰκέτης	Α) ~τοῦτ᾽ ἔστι τουτὶ τὸ
[50]	οἴκους ~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους.	~(Οἰκέτης	Α) ὦ δέσποτ᾽ ἄναξ ὡς
[900]	γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν τε παύσας.	~(Οἰκέτης)	ἄγε δὴ τί νῷν ἐντευθενὶ
[950]	οὐχ αἱ γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον.	~(Οἰκέτης)	~ἀλλ᾽ εἰς ἑσπέραν ~δώσουσιν αὐταῖς
[800]	κάτειπέ μοι ~(Τρυγαῖος) τὸ τί;	~(Οἰκέτης)	~ἄλλον τιν᾽ εἶδες ἄνδρα κατὰ
[0]	κεῖνος ἀναιδέως τὴν σπατίλην ἐσθίει”	~(Οἰκέτης	Β) ἀλλ᾽ εἰσιὼν τῷ κανθάρῳ
[0]	τάχιστα τρῖβε πολλὰς καὶ πυκνάς.	~(Οἰκέτης	Β) ~ἄνδρες κοπρολόγοι προσλάβεσθε πρὸς
[0]	αἶρε μᾶζαν ὡς τάχιστα κανθάρῳ.	~(Οἰκέτης	Β) ~ἰδού. δὸς αὐτῷ, τῷ
[0]	ἡταιρηκότος· ~τετριμμένης γάρ φησιν ἐπιθυμεῖν.	~(Οἰκέτης	Β) ἰδού. ~ἑνὸς μὲν ὦνδρες
[0]	μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ ὀνίδων πεπλασμένην.	~(Οἰκέτης	Β) ἰδοὺ μάλ᾽ αὖφις. ποῦ
[0]	χἀτέραν, ~καὶ τρῖβ᾽ ἔθ᾽ ἑτέρας.	~(Οἰκέτης	Β) ~μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ
[0]	ἄρ᾽ οἴσω συλλαβὼν τὴν ἀντλίαν.	~(Οἰκέτης	Β) ~νὴ τὸν Δί᾽ ἐς
[0]	~(Οἰκέτης Α) τοῦ γάρ ἐστ᾽	~(Οἰκέτης	Β) οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ~τοῦτ᾽
[1000]	~(Τρυγαῖος) τί ποτ᾽ ἄρα λέξει;	~(Οἰκέτης)	δῆλός ἐσθ᾽ οὗτός γ᾽ ὅτι
[850]	ὁρᾶτ᾽ ὀπτάνιον ἡμῖν ὡς καλόν.	~(Οἰκέτης)	~διὰ ταῦτα καὶ κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽
[850]	τούτων τινές. ~ἄγε νυν ἴωμεν.	~(Οἰκέτης)	εἰπέ μοι, δῶ καταφαγεῖν ~ταύτῃ
[850]	γὰρ αὐτὸς ἐς μέσους ἄγων.	~(Οἰκέτης)	ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς; ~(Οἰκέτης)
[850]	ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε καὶ καθεύδειν.	~(Οἰκέτης)	~ἡ παῖς λέλουται καὶ τὰ
[850]	τί φῄς; ~αὕτη Θεωρία στίν.	~(Οἰκέτης)	ἣν ἡμεῖς ποτε ~ἐπαίομεν Βραυρωνάδ᾽
[950]	~περίιθι τὸν βωμὸν ταχέως ἐπιδέξια.	~(Οἰκέτης)	ἰδού· λεγοις ἂν ἄλλο· περιελήλυθα.
[1000]	ταῦτά γ᾽ ἀλλ᾽ ἥκειν ἐχρῆν.	~(Οἰκέτης)	~ἰδοὺ πάρειμι. μῶν ἐπισχεῖν σοι
[950]	τοῖς θεαταῖς ῥῖπτε τῶν κριθῶν.	~(Οἰκέτης)	ἰδού. ~(Τρυγαῖος) ἔδωκας ἤδη; ~(Οἰκέτης)
[800]	τὼ σκέλει μακρὰν ὁδὸν ~διεληλυθώς.	~(Οἰκέτης)	ἴθι νυν κάτειπέ μοι ~(Τρυγαῖος)
[800]	ὅταν τις ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος) μάλιστα.	~(Οἰκέτης)	καὶ τίς ἐστιν ἀστὴρ νῦν
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~ἡ κέρκος ποιεῖ ~καλῶς;	~(Οἰκέτης)	καλῶς δῆτ᾽ ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη
[1000]	ὦ πολυτίμητ᾽ εὐχομένοις ἡμῖν δίδου.	~(Οἰκέτης)	~λαβὲ τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως
[850]	τοῖς θεοῖσιν ἀμβροσίαν λείχειν ἄνω.	~(Οἰκέτης)	λείχειν ἄρ᾽ αὐτῇ κἀνθάδε σκευαστέον.
[1050]	ἀλλὰ κατὰ τὴν κνῖσαν εἰσελήλυθεν.	~(Οἰκέτης)	μή νυν ὁρᾶν δοκῶμεν αὐτόν.
[950]	~(Οἰκέτης) ἰδού. ~(Τρυγαῖος) ἔδωκας ἤδη;	~(Οἰκέτης)	~νὴ τὸν Ἑρμῆν ὥστε γε
[850]	~(Οἰκέτης) ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς;	~(Οἰκέτης)	ὅστις; Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν
[950]	κἀγαθοί. ~(Τρυγαῖος) τούτους ἀγαθοὺς ἐνόμισας;	~(Οἰκέτης)	~οὐ γάρ, οἵτινες ~ἡμῶν καταχεόντων
[800]	ταύτας; ~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ.	~(Οἰκέτης)	~οὐκ ἂν ἔτι δοίην τῶν
[800]	ἀναβολὰς ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς.	~(Οἰκέτης)	~οὐκ ἦν ἄρ᾽ οὐδ᾽ ἃ
[800]	ἀποδώσω τήνδε τῇ βουλῇ τέως.	~(Οἰκέτης)	πόθεν δ᾽ ἔλαβες ταύτας; ~(Τρυγαῖος)
[1100]	ἐπέχων τῷ ξύλῳ τὸν ἀλαζόνα.	~(Οἰκέτης)	~σὺ μὲν οὖν· ἐγὼ δὲ
[1000]	παύσῃ ποτ᾽ ὢν ~ζηλωτὸς ἅπασιν.	~(Οἰκέτης)	~ταυτὶ δέδραται. τίθεσο τὼ μηρὼ
[800]	~ψυχὰς δύ᾽ ἢ τρεῖς διθυραμβοδιδασκάλων.	~(Οἰκέτης)	τί δ᾽ ἔδρων; ~(Τρυγαῖος) ~ξυνελέγοντ᾽
[800]	~(Τρυγαῖος) ὡς ἐγὼ πυθόμην τινός.	~(Οἰκέτης)	τί δ᾽ ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος) ἤλγουν
[1000]	οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ θέμις.	~(Οἰκέτης)	τιὴ τί δή; ~(Τρυγαῖος) ~οὐχ
[800]	~ἀοῖον αὐτὸν πάντες ἐκάλουν ἀστέρα.	~(Οἰκέτης)	~τίνες γάρ εἰσ᾽ οἱ διατρέχοντες
[850]	τὴν Θεωρίαν ~ἀνύσαντε τῇ βουλῇ.	~(Οἰκέτης)	τίς αὑτηί; ~(Τρυγαῖος) τί φῄς;
[850]	βουλῇ λαβών; ~οὗτος τί περιγράφεις;	~(Οἰκέτης)	τὸ δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια ~σκηνὴν
[950]	ποῦ ποτ᾽ εἰσὶ πολλοὶ κἀγαθοί;	~(Οἰκέτης)	~τοισδὶ φέρε δῶ· πολλοὶ γάρ
[800]	~ἐντευθενὶ δὲ πολύ τι κακοηθέστεροι.	~(Οἰκέτης)	ὦ δέσποθ᾽ ἥκεις; ~(Τρυγαῖος) ὡς
[850]	σάφ᾽ ἴσθι, κἀλήφθη γε μόλις.	~(Οἰκέτης)	ὦ δέσποτα ~ὅσην ἔχει τὴν
[1000]	ἐστεφανωμένος. ~τίς ἄρα ποτ᾽ ἐστίν;	~(Οἰκέτης)	~ὡς ἀλαζὼν φαίνεται· ~μάντις τίς
[1300]	~(Ἡμιχόριον Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ, ~(Τρυγαῖος)	~οἰκήσετε	γοῦν καλῶς ~οὐ πράγματ᾽ ἔχοντες,
[150]	δοκῶ, ~καὶ δὴ καθορῶ τὴν	οἰκίαν	τὴν τοῦ Διός. ~τίς ἐν
[1200]	ἀπόφερ᾽ ἐς κόρακας ἀπὸ τῆς	οἰκίας.	~τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον τὼ λόφω.
[750]	αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας	οἰκογενεῖς	γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων ἀποκνίσματα
[700]	~ἐποίησε τέχνην μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ᾽	οἰκοδομήσας	~ἔπεσιν μεγάλοις καὶ διανοίαις καὶ
[500]	προσείπω σ᾽ οὐ γὰρ εἶχον	οἴκοθεν.	~ὦ χαῖρ᾽ Ὀπώρα, καὶ σὺ
[1150]	ἕστηκα λινοπτώμενος” ~ἡνίκ᾽ ἂν δ᾽	οἴκοι	γένωνται, δρῶσιν οὐκ ἀνασχετά, ~τοὺς
[1150]	γὰρ δή μ᾽ ἠδίκησαν, ~ὄντες	οἴκοι	μὲν λέοντες ~ἐν μάχῃ δ᾽
[50]	~εἰ δὲ ποιήσεις τοῦτο, κατ᾽	οἴκους	~αὐτοῦ μεῖνον τοὺς ἡμετέρους. ~(Οἰκέτης
[1250]	γὰρ ἐπιτήδεια συρμαίαν μετρεῖν. ~(Δορυξός)	οἴμ᾽	ὦ κρανοποί᾽ ὡς ἀθλίως πεπράγαμεν.
[150]	~διὰ τὸν σὸν πρωκτὸν ὀφλήσει.	~οἴμ᾽	ὡς δέδοικα, κοὐκέτι σκώπτων λέγω.
[400]	τήνδ᾽ ἵνα σπένδειν ἔχῃς. ~(Ἑρμῆς)	οἴμ᾽	ὡς ἐλεήμων εἴμ᾽ ἀεὶ τῶν
[1200]	~ὅπλων κάπηλος ἀχθόμενος προσέρχεται. ~(Λοφοποιός)	~οἴμ᾽	ὡς προθέλυμνόν μ᾽ ὦ Τρυγαἶ
[1250]	ἄρ᾽ ὄτειτα πεπαυμένοι ~(Τρυγαῖος) ἄσμενοι,	οἶμαι.	~(Παῖς) Λαμάχου> ~πύργων δ᾽ ἐξεχέοντο,
[850]	ὢν πάλιν, ~μύρῳ κατάλειπτος. ~(Τρυγαῖος)	~οἶμαι.	τί δῆθ᾽ ὅταν ξυνὼν τῶν
[250]	τὼ πόδε. ~(Κύδοιμος) ~οἴμοι τάλας,	οἴμοι	γε κἄτ᾽ οἴμοι μάλα. ~(Πόλεμος)
[200]	~μέλλει· θορυβεῖ γοῦν ἔνδον. ~(Τρυγαῖος)	οἴμοι	δείλαιος. ~φέρ᾽ αὐτὸν ἀποδρῶ· καὶ
[1200]	σοι τῶν κατακτῶν κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός)	οἴμοι	καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον παραινέσω.
[250]	~οἴμοι τάλας, οἴμοι γε κἄτ᾽	οἴμοι	μάλα. ~(Πόλεμος) τί ἔστι; μῶν
[250]	σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος) ~ὡς δριμύς.	οἴμοι	μοι τάλας ὦ δέσποτα. ~μῶν
[50]	τι ποιεῖ τῃδὶ διακύψας ὄψομαι.	~οἴμοι	τάλας· ἴτε δεῦρο δεῦρ ὦ
[250]	τοῦ μετιόντος τὼ πόδε. ~(Κύδοιμος)	~οἴμοι	τάλας, οἴμοι γε κἄτ᾽ οἴμοι
[1250]	οἰμωγή; κλαύσει νὴ τὸν Διόνυσον	~οἰμωγὰς	ᾄδων, καὶ ταύτας ὀμφαλοέσσας. ~(Παῖς)
[1250]	εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν. ~(Τρυγαῖος) ~ἀνδρῶν	οἰμωγή;	κλαύσει νὴ τὸν Διόνυσον ~οἰμωγὰς
[1250]	~(Παῖς) Λαμάχου> ἔνθα δ᾽ ἅμ᾽	οἰμωγή	τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν.
[450]	ὁμοίως. ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽	~οἰμώξεσθ᾽	οἱ Βοιωτοί. ~(Ἑρμῆς) εἶά νυν.
[750]	~ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων	οἰμωξομένων	ἐλιχμῶντο ~περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν
[1000]	εἶθ᾽ ὅπως μαγειρικῶς ~σφάξεις τὸν	οἶν.	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ θέμις. ~(Οἰκέτης)
[1100]	~ἡμῖν προσδιδόναι, πρίν κεν λύκος	οἶν	ὑμεναιοῖ. ~(Ἱεροκλῆς) ναὶ πρὸς τῶν
[1050]	ὦ κατάρατε λύκος ποτ᾽ ἂν	οἶν	ὑμεναιοῖ; ~(Ἱεροκλῆς) ~ὡς ἡ σφονδύλη
[1050]	~φυλόπιδος λῆξαι, πρίν κεν λύκος	οἶν	ὑμεναιοῖ. ~(Τρυγαῖος) ~καὶ πῶς ὦ
[1100]	γὰρ οἷόν τ᾽ ἐστὶ πάντως	οἰναρίζειν	τήμερον ~οὐδὲ τυντλάζειν, ἐπειδὴ παρδακὸν
[1350]	~(Τρυγαῖος) ~φήσεις γ᾽ ὅταν ἐσθίῃς	~οἶνόν	τε πίῃς πολύν. ~(Χορός) ~Ὑμὴν
[1300]	ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς ~πάντας ὁμοίως	οἶνόν	τε πολύν, ~σῦκά τε τρώγειν,
[900]	~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις ἐπειδὰν ἐκπίῃς	οἴνου	νέου λεπαστήν. ~(Χορός) ~καὶ πλήν
[700]	γὰρ ἐξηνέσχετο ~ἰδὼν πίθον καταγνύμενον	οἴνου	πλέων. ~χἄτερα πόσ᾽ ἄττ᾽ οἴει
[650]	σκύτεσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἄκουσον	οἷον	ἄρτι μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις κακόνους
[650]	ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς) ~ἔτι νῦν ἄκουσον	οἷον	ἄρτι μ᾽ ἤρετο, ~ὅστις κρατεῖ
[500]	καὶ σὺ δ᾽ ὦ Θεωρία.	~οἷον	δ᾽ ἔχεις τὸ πρόσωπον ὦ
[0]	~τέως ἕως σαυτὸν λάθοις διαρραγείς.	~οἷον	δὲ κύψας ὁ κατάρατος ἐσθίει,
[500]	ἔχεις τὸ πρόσωπον ὦ Θεωρία,	~οἷον	δὲ πνεῖς, ὡς ἡδὺ κατὰ
[500]	ὡς ἥδεται, ~καὶ τὸν δορυξὸν	οἷον	ἐσκιμάλισεν; ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄνειπε
[500]	κἀγαθῶν ~(Ἑρμῆς) ἴθι νυν ἄθρει	~οἷον	πρὸς ἀλλήλας λαλοῦσιν αἱ πόλεις
[1100]	κ᾽ τοῦ χωρίου. ~οὐ γὰρ	οἷόν	τ᾽ ἐστὶ πάντως οἰναρίζειν τήμερον
[1100]	τῶν σπλάγχνων; ~(Τρυγαῖος) ~οὐ γὰρ	οἷόν	τε ~ἡμῖν προσδιδόναι, πρίν κεν
[0]	μὲν οὔ· ~οὐ γὰρ ἔθ᾽	οἶός	τ᾽ εἴμ᾽ ὑπερέχειν τῆς ἀντλίας.
[900]	ὅταν τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον	οἷός	εἰμι. ~(Χορός) ~καὶ νῦν σύ
[1100]	ὦ θυηπόλε; ~ἤκουσας; ὁ κόραξ	οἷος	ἦλθ᾽ ἐξ Ὠρεοῦ. ~οὐκ ἀποπετήσει
[250]	ἐνέβαλες ἐς τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος)	οἴσεις	ἀλετρίβανον τρέχων; ~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽ ὦ
[1050]	χωρὶς τέμνεται. ~(Τρυγαῖος) ~μεμνήμεθα. ~ἀλλ᾽	οἶσθ᾽	ὃ δρᾶσον; ~(Ἱεροκλῆς) ἢν φράσῃς.
[450]	ὦγάθ᾽ ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς. ~(Χορός) ~ἆρ᾽	οἶσθ᾽	ὅσοι γ᾽ αὐτῶν ἔχονται τοῦ
[350]	ἀγαθὸν τοσουτονὶ λαβών; ~(Ἑρμῆς) ~ἆρ᾽	οἶσθα	θάνατον ὅτι προεῖφ᾽ ὁ Ζεὺς
[350]	μηδαμῶς, ~εἴ τι κεχαρισμένον χοιρίδιον	οἶσθα	παρ᾽ ἐμοῦ γε κατεδηδοκώς, ~τοῦτο
[1000]	Στιλβίδην πιέζει, ~καὶ τὴν τράπεζαν	οἴσομαι,	καὶ παιδὸς οὐ δεήσει. ~(Χορός)
[1250]	ᾄδω; σὺ γὰρ εἰπέ μοι	οἷστισι	χαίρεις. ~(Τρυγαῖος) ~ὣς οἱ μὲν
[0]	ἀντλίας. ~(Οἰκέτης Α) αὐτὴν ἄρ᾽	οἴσω	συλλαβὼν τὴν ἀντλίαν. ~(Οἰκέτης Β)
[1050]	~(Τρυγαῖος) ἐς κεφαλὴν σοί. ~(Ἱεροκλῆς)	~οἵτινες	ἀφραδίῃσι θεῶν νόον οὐκ ἀίοντες
[950]	ἀγαθοὺς ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης) ~οὐ γάρ,	οἵτινες	~ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ τοσουτονὶ ~ἐς
[200]	ὄψεσθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ γὰρ	οἴχεται;	~(Ἑρμῆς) ὁ (Πόλεμος) αὐτὴν ἐνέβαλ᾽
[700]	τᾶν ἔστι. ~(Τρυγαῖος) ποῖ γὰρ	οἴχεται;	~(Ἑρμῆς) ὑφ᾽ ἅρματ᾽ ἐλθὼν Ζηνὸς
[1050]	ἐκεῖνος, ~ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου	ὀκρυόεντος”	~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο δὴ μή πώς
[900]	μεταβιβάζει. ~(Τρυγαῖος) ~τὸ κανοῦν πάρεστ᾽	ὀλὰς	ἔχον καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν,
[750]	κεφαλήν, φωνὴν δ᾽ εἶχεν χαράδρας	ὄλεθρον	τετοκυίας, ~φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας
[400]	ὦ Διόνυσ᾽ ἄναξ ~ἐκ τῶν	ὀλεκράνων	ἀκίδας ἐξαιρούμενον. ~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις
[0]	μὰ τὸν Δἴ ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας	~ὅλην	ἐνέκαψε περικυλίσας τοῖν ποδοῖν. ~ἀλλ᾽
[950]	~(Τρυγαῖος) ~μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἀπόφηνον	ὅλην	σαυτὴν ~γενναιοπρεπῶς τοῖσιν ἐρασταῖς ~ἡμῖν,
[0]	μὴ παραθῶ τρίψας δι᾽ ἡμέρας	ὅλης	~ὥσπερ γυναικὶ γογγύλην μεμαγμένην. ~ἀλλ᾽
[500]	τήνδ᾽ ἐξελκύσαι, ~πρὸς τὴν θάλατταν	ὀλίγον	ὑποχωρήσατε. ~(Χορός) ~ἄγ᾽ ὦνδρες αὐτοὶ
[0]	~τὰ παχέα συμβάλλοντες ἐς τὰς	ὁλκάδας.	~μιαρὸν τὸ χρῆμα καὶ κάκοσμον
[50]	μὴ φλαῦρον ~μηδὲν γρύζειν ἀλλ᾽	ὀλολύζειν·	~τοῖς τ᾽ ἀνθρώποισι φράσον σιγᾶν,
[1000]	~εἶτα μονῳδεῖν ἐκ Μηδείας, ~ὀλόμαν	ὀλόμαν,	ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς ἐν τεύτλοισι λοχευομένας”
[1000]	ὀτοτύζειν, ~εἶτα μονῳδεῖν ἐκ Μηδείας,	~ὀλόμαν	ὀλόμαν, ἀποχηρωθεὶς ~τᾶς ἐν τεύτλοισι
[950]	ταχέως· σὺ δὲ πρότεινε τῶν	ὀλῶν,	~καὐτός γε χερνίπτου παραδοὺς ταύτην
[1050]	ὁ σοφός τοι νὴ Δί᾽	Ὅμηρος	δεξιὸν εἶπεν· ~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~ὅνπερ κάλλιστον δήπου πεποίηκεν	Ὅμηρος·	~ὣς οἱ μὲν νέφος ἐχθρὸν
[900]	~δεινῶν ἀπαλλάξας πόνων ~τὸν δημότην	ὅμιλον,	~καὶ τὸν γεωργικὸν λεὼν ~Ὑπέρβολόν
[450]	~(Τρυγαῖος) ~οὐδὲν ποιοῦμεν ὦνδρες· ἀλλ	ὁμοθυμαδὸν	~ἅπασιν ἡμῖν αὖθις ἀντιληπτέον. ~(Ἑρμῆς)
[500]	καὶ μύρου. ~(Ἑρμῆς) ~μῶν οὖν	ὅμοιον	καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ; ~(Τρυγαῖος) ~ἀπέπτυσ᾽
[1300]	τε ποιεῖν ἡμᾶς πολλὰς ~πάντας	ὁμοίως	οἶνόν τε πολύν, ~σῦκά τε
[450]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες	ὁμοίως.	~οὐ ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽
[850]	ὑπαλειψαμένοις νεανικῶς ~παίειν ὀρύττειν πὺξ	ὁμοῦ	καὶ τῷ πέει· ~τρίτῃ δὲ
[500]	ἄγε πᾶς. ~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν	ὁμοῦ	στιν ἤδη. ~(Χορός) ~μή νυν
[1250]	Διόνυσον ~οἰμωγὰς ᾄδων, καὶ ταύτας	ὀμφαλοέσσας.	~(Παῖς) Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί δῆτ᾽
[1250]	ἔβαλον ῥινούς τε καὶ ἀσπίδας	ὀμφαλοέσσας.	~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας; οὐ παύσει μεμνημένος
[150]	στρέφει τι πνεῦμα περὶ τὸν	ὀμφαλόν,	~κεἰ μὴ φυλάξει, χορτάσω τὸν
[450]	Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽	ὅμως	~γλισχρότατα σαρκάζοντες ὥσπερ κυνίδια, ~ὑπὸ
[1200]	~(Τρυγαῖος) ὅ τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι.	~ὅμως	δ᾽ ὅτι τὸ σφήκωμ᾽ ἔχει
[200]	βλέμματος. ~ἆρ᾽ οὗτός ἐστ᾽ ἐκεῖνος	ὃν	καὶ φεύγομεν, ~ὁ δεινός, ὁ
[0]	Α) δὸς μᾶζαν ἑτέραν, ἐξ	ὀνίδων	πεπλασμένην. ~(Οἰκέτης Β) ἰδοὺ μάλ᾽
[150]	μιαρώτατε; ~τί σοί ποτ᾽ ἔστ᾽	ὄνομ᾽	οὐκ ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς)
[1050]	χρησμὸν ἐκαύσατε μῆρα θεοῖσιν; ~(Τρυγαῖος)	~ὅνπερ	κάλλιστον δήπου πεποίηκεν Ὅμηρος· ~ὣς
[50]	μου μαίνεται καινὸν τρόπον, ~οὐχ	ὅνπερ	ὑμεῖς, ἀλλ᾽ ἕτερον καινὸν πάνυ.
[850]	ἐπειδὰν νυμφίον μ᾽ ὁρᾶτε λαμπρὸν	ὄντα;	~(Χορός) ~ζηλωτὸς ἔσει, γέρον, ~αὖθις
[850]	~ἐν τοῖς ἀγροῖσιν αὐτοὺς ~ἅπαντας	ὄντας	ἀσφαλῶς ~βινεῖν τε καὶ καθεύδειν.
[400]	δημιουργικῶς· ~τἄλλα δ᾽ εὑρήσεις ὑπουργεῖν	ὄντας	ἡμᾶς οὐ κακούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε
[600]	μεγίστους χρήμασιν. ~οἱ δ᾽ ἅτ᾽	ὄντες	αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι ~τήνδ᾽ ἀπορρίψαντες
[1150]	~πολλὰ γὰρ δή μ᾽ ἠδίκησαν,	~ὄντες	οἴκοι μὲν λέοντες ~ἐν μάχῃ
[1150]	~τρεῖς λόφους ἔχοντα καὶ φοινικίδ᾽	ὀξεῖαν	πάνυ, ~ἣν ἐκεῖνός φησιν εἶναι
[800]	~μηδὲ Μελάνθιος, οὗ δὴ ~πικροτάτην	ὄπα	γηρύσαντος ἤκουσ᾽ ~ἡνίκα τῶν τραγῳδῶν
[400]	ἀντιβολῶ σ᾽ ἐλέησον αὐτῶν τὴν	ὄπα,	~ἐπεί σε καὶ τιμῶσι μᾶλλον
[350]	διανοεῖ; ~(Τρυγαῖος) οὐδὲν πονηρόν, ἀλλ᾽	ὅπερ	καὶ Κιλλικῶν. ~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας ὦ
[1250]	ὁπλοτέρων ἀνδρῶν ἀρχώμεθα ~(Τρυγαῖος) παῦσαι	~ὁπλοτέρους	ᾆδον, καὶ ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον
[1250]	νθαδί. ~(Παῖς) Λαμάχου> νῦν αὖθ᾽	ὁπλοτέρων	ἀνδρῶν ἀρχώμεθα ~(Τρυγαῖος) παῦσαι ~ὁπλοτέρους
[650]	ἐξέλθοι στρατιώτης, εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν	ὅπλων	ἐγίγνετο. ~(Ἑρμῆς) ~ἔτι νῦν ἄκουσον
[1200]	ὡς τάχιστα· καὶ γὰρ οὑτοσὶ	~ὅπλων	κάπηλος ἀχθόμενος προσέρχεται. ~(Λοφοποιός) ~οἴμ᾽
[800]	πόθεν δ᾽ ἔλαβες ταύτας; ~(Τρυγαῖος)	ὁπόθεν;	ἐκ τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἂν
[50]	μετὰ ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς οὐκ οἶδ᾽	ὅποι	~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον μέγιστον κάνθαρον, ~κἄπειτα
[100]	σιγήσομ᾽ ἢν μή μοι φράσῃς	~ὅποι	πέτεσθαι διανοεῖ. ~(Τρυγαῖος) ~τί δ᾽
[1150]	κἀπορῶν θεῖ τῷ κακῷ βλέπων	ὀπόν.	~ταῦτα δ᾽ ἡμᾶς τοὺς ἀγροίκους
[550]	τὰ νέα συκίδια ~τἄλλα θ᾽	ὁπόσ᾽	ἔστι φυτὰ ~προσγελάσεται λαβόντ᾽ ἄσμενα.
[1000]	τί δ᾽ οὐ ~σὺ φρονεῖς	ὁπόσα	χρεών ἐστιν ~τόν γε σοφῇ
[550]	ἡμῖν κέρδος ὦ ποθουμένη ~πᾶσιν	ὁπόσοι	γεωργὸν βίον ἐτρίβομεν. ~μόνη γὰρ
[1150]	τε φήληχ᾽ ὁρῶν οἰδάνοντ᾽ ~εἶθ᾽	ὁπόταν	ᾖ πέπων, ~ἐσθίω κἀπέχω ~χἄμα
[1050]	αὑτηὶ καὶ τῷ θεῶν; ~(Τρυγαῖος)	ὀπτα	σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ τῆς
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλὰ ταυταγὶ ~ἤδη στὶν	ὀπτά.	~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ πράττεις, ὅστις εἶ.
[1000]	μῶν ἐπισχεῖν σοι δοκῶ; ~(Τρυγαῖος)	~ὄπτα	καλῶς νυν αὐτά· καὶ γὰρ
[1050]	ἀπάρχου κᾆτα δὸς τἀπάργματα. ~(Τρυγαῖος)	ὀπτᾶν	ἄμεινον πρῶτον. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλὰ ταυταγὶ
[850]	καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν. ~τουτὶ δ᾽ ὁρᾶτ᾽	ὀπτάνιον	ἡμῖν ὡς καλόν. ~(Οἰκέτης) ~διὰ
[500]	γὰρ εἶχον οἴκοθεν. ~ὦ χαῖρ᾽	Ὀπώρα,	καὶ σὺ δ᾽ ὦ Θεωρία.
[700]	~ἴθι νυν ἐπὶ τούτοις τὴν	Ὀπώραν	λάμβανε ~γυναῖκα σαυτῷ τήνδε· κᾆτ᾽
[700]	δοκῶ ~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ τῆς	Ὀπώρας	κατελάσας; ~(Ἑρμῆς) ~οὐκ εἴ γε
[500]	γὰρ ὄζει κρομμυοξυρεγμίας, ~ταύτης δ᾽	ὀπώρας,	ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν, τραγῳδῶν, Σοφοκλέους
[200]	τι βούλεται· ~αὐτοὶ δ᾽ ἀνῳκίσανθ᾽	ὅπως	ἀνωτάτω, ~ἵνα μὴ βλέποιεν μαχομένους
[300]	φράζε κἀρχιτεκτόνει· ~οὐ γὰρ ἔσθ᾽	ὅπως	ἀπειπεῖν ἂν δοκῶ μοι τήμερον,
[600]	~ῥήματ᾽ εἰ βούλεσθ᾽ ἀκοῦσαι τήνδ᾽	ὅπως	ἀπώλετο. ~πρῶτα μὲν γὰρ αὐτῆς
[600]	Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην οὐδενός, ~οὐδ᾽	ὅπως	αὐτῇ προσήκοι Φειδίας ἠκηκόη. ~(Χορός)
[400]	σὺ ταχέως ὕπεχε τὴν φιάλην,	ὅπως	~ἔργῳ φιαλοῦμεν εὐξάμενοι τοῖσιν θεοῖς.
[100]	ἐχρῆν σε Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν,	~ὅπως	ἐφαίνου τοῖς θεοῖς τραγικώτερος. ~(Τρυγαῖος)
[100]	εἶπας μῦθον ὦ πάτερ πάτερ,	~ὅπως	κάκοσμον ζῷον ἦλθεν ἐς θεούς.
[550]	ἀφεῖλε καὶ τὰς Γοργόνας· ~εἶθ᾽	ὅπως	Λιταργιοῦμεν οἴκαδ᾽ ἐς τὰ χωρία,
[1000]	~(Οἰκέτης) ~λαβὲ τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽	ὅπως	μαγειρικῶς ~σφάξεις τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος)
[300]	καὶ φιλαμπελωτάτην. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ σιωπήσεσθ᾽	ὅπως	μὴ περιχαρεῖς τῷ πράγματι ~τὸν
[150]	~οὔτοι μὰ τὴν γῆν ἔσθ᾽	ὅπως	οὐκ ἀποθανεῖ, ~εἰ μὴ κατερεῖς
[50]	~ὦ Πηγάσειον” φησί, γενναῖον πτερόν,	~ὅπως	πετήσει μ᾽ εὐθὺ τοῦ Διὸς
[100]	ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ ἔσθ᾽	ὅπως	σιγήσομ᾽ ἢν μή μοι φράσῃς
[0]	ἐστ᾽ ~(Οἰκέτης Β) οὐκ ἔσθ᾽	ὅπως	~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ τέρας οὐ
[800]	κομιδῇ τὼ σκέλει. ~μικροὶ δ᾽	ὁρᾶν	ἄνωθεν ἦστ᾽ ἔμοιγέ τοι ~ἀπὸ
[1050]	κνῖσαν εἰσελήλυθεν. ~(Οἰκέτης) μή νυν	ὁρᾶν	δοκῶμεν αὐτόν. ~(Τρυγαῖος) εὖ λέγεις.
[200]	~ἐς τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽	ὁρᾷς	~ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων,
[500]	~ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν οὐχ	ὁρᾷς	~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς) ~ὁ δέ
[500]	~(Τρυγαῖος) ~ὁ δὲ δρεπανουργὸς οὐχ	ὁρᾷς	ὡς ἥδεται, ~καὶ τὸν δορυξὸν
[150]	πῶς ἦλθες; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ γλίσχρων	ὁρᾷς	~ὡς οὐκέτ᾽ εἶναί σοι δοκῶ
[850]	μετέωρα καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν. ~τουτὶ δ᾽	ὁρᾶτ᾽	ὀπτάνιον ἡμῖν ὡς καλόν. ~(Οἰκέτης)
[300]	ὠφελήσαιμέν τί σε. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽	ὁρᾶτ᾽	οὔπω πέπαυσθε. ~(Χορός) τουτογὶ νὴ
[850]	~τί δῆτ᾽ ἐπειδὰν νυμφίον μ᾽	ὁρᾶτε	λαμπρὸν ὄντα; ~(Χορός) ~ζηλωτὸς ἔσει,
[850]	τὰ σκεύη χαμαί. ~βουλή, πρυτάνεις,	ὁρᾶτε	τὴν Θεωρίαν. ~σκέψασθ᾽ ὅσ᾽ ὑμῖν
[250]	τί δρῶμεν ὦ πόνηρ᾽ ἀνθρώπια;	~ὁρᾶτε	τὸν κίνδυνον ἡμῖν ὡς μέγας·
[650]	εἴποι πρός γε τοὺς θεωμένους·	~ὀργὴν	γὰρ αὐτοῖς ὧν ἔπαθε πολλὴν
[750]	κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκας, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους	ὀργήν	τιν᾽ ἔχων τοῖσι μεγίστοις ἐπεχείρει,
[600]	ἄμπελος ~καὶ πίθος πληγεὶς ὑπ᾽	ὀργῆς	ἀντελάκτισεν πίθῳ, ~οὐκέτ᾽ ἦν οὐδεὶς
[200]	θεοὶ τίνος οὕνεκα; ~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν	ὀργισθέντες.	εἶτ᾽ ἐνταῦθα μὲν ~ἵν᾽ ἦσαν
[1100]	δὴ κἀμοὶ καὶ σπλάγχνων μοῖραν	ὄρεξον.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὔπω τοῦτ᾽ ἐστὶ
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) οὔποτε ποιήσεις τὸν καρκίνον	ὀρθὰ	βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος) ~οὔποτε δειπνήσεις ἔτι
[150]	γῆς, ~κᾆτα δρομαίαν πτέρυγ᾽ ἐκτείνων	~ὀρθὸς	χώρει Διὸς εἰς αὐλάς, ~ἀπὸ
[100]	φάτις ἥκει, ~ὡς σὺ μετ᾽	ὀρνίθων	προλιρὼν ἐμὲ ~ἐς κόρακας βαδιεῖ
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦγαθὲ ~θλίβει τὸν	ὄρρον.	ἀπόφερ᾽ οὐκ ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός) ~τί
[750]	~συνέριθος αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε πάντας	~ὄρτυγας	οἰκογενεῖς γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς σφυράδων
[850]	παγκράτιόν γ᾽ ὑπαλειψαμένοις νεανικῶς ~παίειν	ὀρύττειν	πὺξ ὁμοῦ καὶ τῷ πέει·
[750]	τετοκυίας, ~φώκης δ᾽ ὀσμήν, Λαμίας	ὄρχεις	ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον
[300]	ὀρχήσησθ᾽ ἔτι. ~(Χορός) ~οὐκ ἂν	ὀρχησαίμεθ᾽	εἴπερ ὠφελήσαιμέν τί σε. ~(Τρυγαῖος)
[1300]	ἀγρὸν νυνὶ χρὴ πάντα κομίζειν	~ὀρχησαμένους	καὶ σπείσαντας καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας,
[300]	νυν, καὶ μηκέτ᾽ ἄλλο μηδὲν	ὀρχήσησθ᾽	ἔτι. ~(Χορός) ~οὐκ ἂν ὀρχησαίμεθ᾽
[750]	νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας οἰκογενεῖς γυλιαύχενας	ὀρχηστὰς	~ναννοφυεῖς σφυράδων ἀποκνίσματα μηχανοδίφας. ~καὶ
[300]	γ᾽ ἔτ᾽ ἀλλὰ παῦε παῦ᾽	ὀρχούμενος.	~(Χορός) ἢν ἰδοὺ καὶ δὴ
[1150]	πρῷον φύσει ~τόν τε φήληχ᾽	ὁρῶν	οἰδάνοντ᾽ ~εἶθ᾽ ὁπόταν ᾖ πέπων,
[600]	ἤσθιεν. ~οἳ δὲ τὰς πληγὰς	ὁρῶντες	ἃς ἐτύπτονθ᾽ οἱ ξένοι ~χρυσίῳ
[1250]	δ᾽ ἐξεχέοντο, βοὴ δ᾽ ἄσβεστος	ὀρώρει.	~(Τρυγαῖος) ~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον αὐταῖς
[900]	ὅτου θύσομεν. ~(Χορός) ~ὡς πάνθ᾽	ὅσ᾽	ἂν θεὸς θέλῃ χἠ τύχη
[1300]	τίκτειν ἡμῖν, ~καὶ τἀγαθὰ πάνθ᾽	ὅσ᾽	ἀπωλέσαμεν ~συλλέξασθαι πάλιν ἐξ ἀρχῆς,
[1150]	~(Δρεπανουργός) ~ὦ φίλτατ᾽ ὦ Τρυγαῖ᾽	ὅσ᾽	ἡμᾶς τἀγαθὰ ~δέδρακας εἰρήνην ποιήσας·
[1300]	οἶδ᾽ ἐγὼ σαφῶς ~ὅτι ταῦθ᾽	ὅσ᾽	ᾖσας ἄρτι περὶ τῆς ἀσπίδος
[850]	πρυτάνεις, ὁρᾶτε τὴν Θεωρίαν. ~σκέψασθ᾽	ὅσ᾽	ὑμῖν ἀγαθὰ παραδώσω φέρων, ~ὥστ᾽
[350]	θάνατον ὅτι προεῖφ᾽ ὁ Ζεὺς	ὃς	ἂν ~ταύτην ἀνορύττων εὑρεθῇ; ~(Τρυγαῖος)
[250]	~ἀπόλωλ᾽ Ἀθηναίοισιν ἁλετρίβανος, ~ὁ βυρσοπώλης,	ὃς	ἐκύκα τὴν Ἑλλάδα. ~(Τρυγαῖος) ~εὖ
[1050]	~ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος,	~ὃς	πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος” ~(Ἱεροκλῆς)
[850]	~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς γ᾽ ὁ πρεσβύτης,	~ὅσα	γ᾽ ὧδ᾽ ἰδεῖν, ~τὰ νῦν
[700]	~ἣν ἔχομεν ὁδὸν λόγων εἴπωμεν	ὅσα	τε νοῦς ἔχει. ~χρῆν μὲν
[1000]	οὐχί; τί γάρ σε πέφευγ᾽	~ὅσα	χρὴ σοφὸν ἄνδρα; τί δ᾽
[700]	~ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν,	~ὅσας	δὲ κατέδει ξόλικας ἑφθὰς καὶ
[850]	γε μόλις. ~(Οἰκέτης) ὦ δέσποτα	~ὅσην	ἔχει τὴν πρωκτοπεντετηρίδα. ~(Τρυγαῖος) ~εἶεν,
[750]	τοῖσι μεγίστοις ἐπεχείρει, ~διαβὰς βυρσῶν	ὀσμὰς	δεινὰς κἀπειλὰς βορβοροθύμους, ~καὶ πρῶτον
[750]	χαράδρας ὄλεθρον τετοκυίας, ~φώκης δ᾽	ὀσμήν,	Λαμίας ὄρχεις ἀπλύτους, πρωκτὸν δὲ
[450]	ἕλκουσ᾽ ἀνδρικῶς. ~(Χορός) ~ἆρ᾽ οἶσθ᾽	ὅσοι	γ᾽ αὐτῶν ἔχονται τοῦ ξύλου,
[950]	τὸν Ἑρμῆν ὥστε γε ~τούτων	ὅσοιπέρ	εἰσι τῶν θεωμένων ~οὐκ ἔστιν
[200]	Ἄπολλον τῆς θυείας τοῦ πλάτους,	~ὅσον	κακόν, καὶ τοῦ Πολέμου τοῦ
[700]	μακαρία βουλὴ σὺ τῆς Θεωρίας,	~ὅσον	ῥοφήσει ζωμὸν ἡμερῶν τριῶν, ~ὅσας
[1150]	δ᾽ ἀλώπεκες. ~(Τρυγαῖος) ἰοὺ ἰού.	~ὅσον	τὸ χρῆμ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἦλθ᾽
[200]	τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθ᾽ ὁρᾷς	~ὅσους	ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων, ~ἵνα
[800]	ἐκεῖ; ~(Τρυγαῖος) ~Ἴων ὁ Χῖος,	ὅσπερ	ἐποίησεν πάλαι ~ἐνθάδε τὸν ἀοῖόν
[700]	εἰκός τινα τιμῆσαι, θύγατερ Διός,	ὅστις	ἄριστος ~κωμῳδοδιδάσκαλος ἀνθρώπων καὶ κλεινότατος
[850]	ἐκεινοσὶ νεύει. ~(Τρυγαῖος) τίς; ~(Οἰκέτης)	ὅστις;	Ἀριφράδης, ~ἄγειν παρ᾽ αὑτὸν ἀντιβολῶν.
[900]	χρηστὸς ἀνὴρ πολίτης ~ἐστὶν ἅπασιν	ὅστις	~γ᾽ ἐστὶ τοιοῦτος. ~(Τρυγαῖος) ὅταν
[400]	ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ᾽ ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος)	ὅστις	δὲ πόλεμον μᾶλλον εἶναι βούλεται
[1050]	στὶν ὀπτά. ~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ πράττεις,	ὅστις	εἶ. ~κατάτεμνε. ποῦ τράπεζα; τὴν
[850]	Καρκίνου στροβίλων. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δικαίως;	ὅστις	εἰς ~ὄχημα κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα
[300]	~οὔτι καὶ νῦν ἔστιν αὐτὴν	ὅστις	ἐξαιρήσεται, ~ἢν ἅπαξ ἐς χεῖρας
[650]	ἄκουσον οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο,	~ὅστις	κακόνους αὐτῇ μάλιστ᾽ ἦν ἐνθάδε,
[650]	ἄκουσον οἷον ἄρτι μ᾽ ἤρετο,	~ὅστις	κρατεῖ νῦν τοῦ λίθου τοῦ
[950]	τῶν θεωμένων ~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς	ὅστις	οὐ κριθὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος) οὐχ
[1000]	ἂν οὐκ ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα τοιοῦτον,	ὅστις	~πόλλ᾽ ἀνατλὰς ἔσωσε ~τὴν ἱερὰν
[150]	~ὡς εἰ μετέωρος οὗτος ὢν	ὀσφρήσεται,	~κατωκάρα ῥίψας με βουκολήσεται. ~ἀλλ᾽
[1050]	σὺ σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ τῆς	ὀσφύος.	~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ δὲ θύετ᾽ οὐ
[900]	δή. ~(Χορός) ~ἐπείγετέ νυν ἐν	ὅσῳ	~σοβαρὰ θεόθεν κατέχει ~πολέμου μετάτροπος
[1250]	δυσκάθαρτε δαῖμον ὥς μ᾽ ἀπώλεσας,	~ὅτ᾽	ἀντέδωκά γ᾽ ἀντὶ τῶνδε μνᾶν
[650]	λέγῃς ἐκεῖνον, ~κεἰ πανοῦργος ἦν,	ὅτ᾽	ἔζη, ~καὶ λάλος καὶ συκοφάντης
[900]	ῥῆμ᾽ ~(Χορός) ~ἐπίτηδές γ᾽ ἵν᾽	ὅταν>	ἐν τἠκκλησίᾳ ~ὡς χρὴ πολεμεῖν
[1350]	τὸ σῦκον. ~(Τρυγαῖος) ~φήσεις γ᾽	ὅταν	ἐσθίῃς ~οἶνόν τε πίῃς πολύν.
[800]	καλλικόμων ~τὸν σοφὸν ποιητὴν ~ὑμνεῖν,	ὅταν	ἠρινὰ μὲν φωνῇ χελιδὼν ~ἑζομένη
[300]	γὰρ ἴστε πω σαφῶς· ~ἀλλ᾽	ὅταν	λάβωμεν αὐτήν, τηνικαῦτα χαίρετε ~καὶ
[850]	κατάλειπτος. ~(Τρυγαῖος) ~οἶμαι. τί δῆθ᾽	ὅταν	ξυνὼν τῶν τιτθίων ἔχωμαι; ~(Χορός)
[800]	τὸν ἀέρα ~ὡς ἀστέρες γιγνόμεθ᾽	ὅταν	τις ἀποθάνῃ; ~(Τρυγαῖος) μάλιστα. ~(Οἰκέτης)
[900]	ὅστις ~γ᾽ ἐστὶ τοιοῦτος. ~(Τρυγαῖος)	ὅταν	τρυγᾶτ᾽ εἴσεσθε πολλῷ μᾶλλον οἷός
[1250]	κατάρατον. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~οἱ δ᾽	ὅτε	δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν
[1250]	κεκορημένοι. ~(Παῖς) Λαμάχου> ~θωρήσσοντ᾽ ἄρ᾽	ὄτειτα	πεπαυμένοι ~(Τρυγαῖος) ἄσμενοι, οἶμαι. ~(Παῖς)
[650]	~(Ἑρμῆς) ~ἀποστρέφεται τὸν δῆμον ἀχθεσθεῖσ᾽	ὅτι	~αὑτῷ πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο. ~(Τρυγαῖος)
[650]	Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης; πῶς; ~(Τρυγαῖος)	~ὅτι	γέρων ὢν καὶ σαπρὸς ~κέρδους
[1000]	~(Οἰκέτης) δῆλός ἐσθ᾽ οὗτός γ᾽	ὅτι	~ἐναντιώσεταί τι ταῖς διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος)
[350]	γὰρ ὢν κλήρῳ ποιήσεις οἶδ᾽	ὅτι.	~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας, ἐξόλωλας. ~(Τρυγαῖος) ἐς
[200]	~(Ἑρμῆς) ~οὐκ οἶδα πλὴν ἕν,	ὅτι	θυείαν ἑσπέρας ~ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος
[1250]	τι· σὺ γὰρ εὖ οἶδ᾽	ὅτι	~οὐ πράγματ᾽ ᾄσει· σώφρονος γὰρ
[150]	Δί᾽ ~(Ἑρμῆς) ἰὴ ἰὴ ἰή,	~ὅτι	οὐδὲ μέλλεις ἐγγὺς εἶναι τῶν
[650]	~ψυχήν γ᾽ ἄριστος πλήν γ᾽	ὅτι	~οὐκ ἦν ἄρ᾽ οὗπέρ φησιν
[350]	λαβών; ~(Ἑρμῆς) ~ἆρ᾽ οἶσθα θάνατον	ὅτι	προεῖφ᾽ ὁ Ζεὺς ὃς ἂν
[1300]	εὖ γὰρ οἶδ᾽ ἐγὼ σαφῶς	~ὅτι	ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι περὶ
[1100]	Βάκιν. ~(Ἱεροκλῆς) μαρτύρομαι. ~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽	ὅτι	τένθης εἶ σὺ κἀλαζὼν ἀνήρ.
[1200]	τι δίδωμ᾽ αἰσχύνομαι. ~ὅμως δ᾽	ὅτι	τὸ σφήκωμ᾽ ἔχει πόνον πολύν,
[350]	στ᾽ ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς) εὖ ἴσθ᾽	ὅτι.	~(Τρυγαῖος) ~ἐς χοιρίδιόν μοί νυν
[650]	γενησόμεθα. ~(Ἑρμῆς) τρόπῳ τίνι; ~(Τρυγαῖος)	~ὅτι	τυγχάνει λυχνοποιὸς ὤν. πρὸ τοῦ
[950]	ἄκλητος, ~κᾆτα τοῦτ᾽ εὖ οἶδ᾽	ὅτι	~φυσῶντι καὶ πονουμένῳ ~προσδώσετε δήπου.
[400]	δὴ τί τοῦτο δρᾶτον; ~(Τρυγαῖος)	ὁτιὴ	νὴ Δία ~ἡμεῖς μὲν ὑμῖν
[200]	ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ μοι. ~(Ἑρμῆς)	~ὁτιὴ	πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις ~σπονδὰς
[1000]	~τὰς δὲ πεπρᾶσθαι, τὸν δ᾽	ὀτοτύζειν,	~εἶτα μονῳδεῖν ἐκ Μηδείας, ~ὀλόμαν
[900]	~ἐγὼ δὲ ποριῶ βωμὸν ἐφ᾽	ὅτου	θύσομεν. ~(Χορός) ~ὡς πάνθ᾽ ὅσ᾽
[1050]	κἄπαγ᾽ ἀπὸ τῆς ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς)	ὅτῳ	δὲ θύετ᾽ οὐ φράσεθ᾽ ~(Τρυγαῖος)
[500]	~πόθεν ἂν λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον	~ὅτῳ	προσείπω σ᾽ οὐ γὰρ εἶχον
[300]	καὶ πατείτω πάντα καὶ ταραττέτω,	~οὐ	γὰρ ἂν χαίροντες ἡμεῖς τήμερον
[0]	τὸν Ἀπόλλω γὼ μὲν οὔ·	~οὐ	γὰρ ἔθ᾽ οἶός τ᾽ εἴμ᾽
[850]	καταφαγεῖν ~ταύτῃ τι; ~(Τρυγαῖος) ~μηδέν·	οὐ	γὰρ ἐθελήσει θαγεῖν ~οὔτ᾽ ἄρτον
[500]	ῥῆμα μυριάμφορον ~ὅτῳ προσείπω σ᾽	οὐ	γὰρ εἶχον οἴκοθεν. ~ὦ χαῖρ᾽
[700]	παθών; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι; ~ὼρακιάσας·	οὐ	γὰρ ἐξηνέσχετο ~ἰδὼν πίθον καταγνύμενον
[1100]	κυνῶν ~τῆς γυναικὸς λουμένης. ~(Χορός)	~οὐ	γὰρ ἔσθ᾽ ἥδιον ἢ τυχεῖν
[300]	τι χρὴ δρᾶν, φράζε κἀρχιτεκτόνει·	~οὐ	γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως ἀπειπεῖν ἂν
[1150]	~τῷ δὲ σιτί᾽ οὐκ ἐώνητ᾽	οὐ	γὰρ ᾔδειν ἐξιών· ~εἶτα προστὰς
[500]	~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα σὺ ~ταύτης καταψευδόμενος·	οὐ	γὰρ ἥδεται ~αὕτη ποιητῇ ῥηματίων
[650]	ἐκεῖνον οὗπερ ἔστ᾽ εἶναι κάτω·	~οὐ	γὰρ ἡμέτερος ἔτ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνος
[300]	~ἀλλ᾽ ἀκούσαντες τοιούτου χαίρομεν κηρύγματος.	~οὐ	γὰρ ἦν ἔχοντας ἥκειν σιτί᾽
[300]	τι καὶ νυνί γε χαίρετ᾽	οὐ	γὰρ ἴστε πω σαφῶς· ~ἀλλ᾽
[1100]	Σύρα βωστρησάτω κ᾽ τοῦ χωρίου.	~οὐ	γὰρ οἷόν τ᾽ ἐστὶ πάντως
[1100]	οὐδεὶς προσδώσει τῶν σπλάγχνων; ~(Τρυγαῖος)	~οὐ	γὰρ οἷόν τε ~ἡμῖν προσδιδόναι,
[950]	~(Τρυγαῖος) τούτους ἀγαθοὺς ἐνόμισας; ~(Οἰκέτης)	~οὐ	γάρ, οἵτινες ~ἡμῶν καταχεόντων ὕδωρ
[1100]	~(Τρυγαῖος) ~ἄλλως ὦ τᾶν ἱκετεύεις·	~οὐ	γὰρ ποιήσεις λεῖον τὸν τραχὺν
[1050]	ἁλσί γε παστέα ταυτί. ~(Ἱεροκλῆς)	~οὐ	γάρ πω τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον
[1050]	φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ μετέχω τούτων·	οὐ	γὰρ ταῦτ᾽ εἶπε Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος)
[1100]	ἀπηλλαγμένος ~τυροῦ τε καὶ κρομμύων.	~οὐ	γὰρ φιληδῶ μάχαις, ~ἀλλὰ πρὸς
[1000]	τὴν τράπεζαν οἴσομαι, καὶ παιδὸς	οὐ	δεήσει. ~(Χορός) ~τίς οὖν ἂν
[1200]	~(Τρυγαῖος) ὡδὶ παραθέντι τρεῖς λίθους.	οὐ	δεξιῶς; ~(Θωρακοπώλης) ποίᾳ δ᾽ ἀποψήσει
[0]	ὅπως ~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ τέρας	οὐ	Διὸς καταιβάτου. ~(Οἰκέτης Α) ~οὐκοῦν
[1000]	~σφάξεις τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽	οὐ	θέμις. ~(Οἰκέτης) τιὴ τί δή;
[400]	δ᾽ εὑρήσεις ὑπουργεῖν ὄντας ἡμᾶς	οὐ	κακούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ σὺ
[1100]	κῳδίων, ~ἁλάμβαν᾽ αὐτὸς ἐξαπατῶν, ἐκβολβιῶ.	~οὐ	καταβαλεῖς τὰ κῴδι᾽ ὦ θυηπόλε;
[750]	δὲ καμήλου. ~τοιοῦτον ἰδὼν τέρας	οὐ	κατέδεισ᾽ ἀλλ᾽ ὑπὲρ ὑμῶν πολεμίζων
[150]	ταῖς πόρναις; ~ἀπολεῖς μ᾽ ἀπολεῖς.	οὐ	κατορύξεις ~κἀπιφορήσεις τῆς γῆς πολλήν,
[950]	θεωμένων ~οὐκ ἔστιν οὐδεὶς ὅστις	οὐ	κριθὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος) οὐχ αἱ
[1000]	φαίνεται· ~μάντις τίς ἐστιν. ~(Τρυγαῖος)	~οὐ	μὰ Δἴ ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης ~οὗτός
[0]	δὴ φερες; ~κατέφαγεν; ~(Οἰκέτης Α)	~οὐ	μὰ τὸν Δἴ ἀλλ᾽ ἐξαρπάσας
[1050]	οὐδεὶς ἐδίδου κώθωνα φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς)	~οὐ	μετέχω τούτων· οὐ γὰρ ταῦτ᾽
[1300]	ᾖσας ἄρτι περὶ τῆς ἀσπίδος	~οὐ	μὴ πιλάθῃ ποτ᾽ ὢν ἐκείνου
[1200]	χρήσομαι τάλας; ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος μὲν	οὐ	μή σοι ποιήσει ζημίαν. ~ἀλλ᾽
[0]	μὲν γὰρ οὔ μοι φαίνεται,	~οὐ	μὴν Χαρίτων γε. ~(Οἰκέτης Α)
[100]	ὁδόν. ~(Τρυγαῖος) πτηνὸς πορεύσει πῶλος·	οὐ	ναυσθλώσομαι. ~(Παιδίον) ~τίς δ᾽ ἡ
[450]	~ἀλλ᾽ οὐχ ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως.	~οὐ	ξυλλήψεσθ᾽ οἷ᾽ ὀγκύλλεσθ᾽ ~οἰμώξεσθ᾽ οἱ
[1050]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλὰ τί χρῆν ἡμᾶς;	οὐ	παύσασθαι πολεμοῦντας, ~ἢ διακαυνιάσαι πότεροι
[1250]	καὶ ἀσπίδας ὀμφαλοέσσας. ~(Τρυγαῖος) ἀσπίδας;	οὐ	παύσει μεμνημένος ἀσπίδος ἡμῖν; ~(Παῖς)
[1250]	ἀθλίως πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος) οὗτος μὲν	οὐ	πέπονθεν οὐδέν. ~(Δορυξός) ~ἀλλὰ τί
[1250]	σὺ γὰρ εὖ οἶδ᾽ ὅτι	~οὐ	πράγματ᾽ ᾄσει· σώφρονος γὰρ εἶ
[1300]	ὦ, ~(Τρυγαῖος) ~οἰκήσετε γοῦν καλῶς	~οὐ	πράγματ᾽ ἔχοντες, ἀλλὰ ~συκολογοῦντες. ~(Ἡμιχόριον
[300]	πασῶν μεγίστην καὶ φιλαμπελωτάτην. ~(Τρυγαῖος)	~οὐ	σιωπήσεσθ᾽ ὅπως μὴ περιχαρεῖς τῷ
[1000]	χρὴ σοφὸν ἄνδρα; τί δ᾽	οὐ	~σὺ φρονεῖς ὁπόσα χρεών ἐστιν
[150]	~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός,	~οὐ	συκοφάντης οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς)
[300]	τὰ σχήματα. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἔγωγ᾽	οὐ	σχηματίζειν βούλομ᾽ ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς
[250]	οὗτος. ~(Κύδοιμος) τί ἔστιν; ~(Πόλεμος)	οὐ	φέρεις; ~(Κύδοιμος) τὸ δεῖνα γὰρ
[1050]	ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς) ὅτῳ δὲ θύετ᾽	οὐ	φράσεθ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἡ κέρκος ποιεῖ
[450]	καὶ σπουδάζω; ~(Χορός) πῶς οὖν	οὐ	χωρεῖ τοὔργον; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ Λάμαχ᾽
[0]	~οὐκ οἶδ᾽ Ἀφροδίτης μὲν γὰρ	οὔ	μοι φαίνεται, ~οὐ μὴν Χαρίτων
[0]	~μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ μὲν	οὔ·	~οὐ γὰρ ἔθ᾽ οἶός τ᾽
[750]	μάχομαι πάντων αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι,	~οὗ	δεινόταται μὲν ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν Κύννης
[800]	μὴ χῃ Μόρσιμος ~μηδὲ Μελάνθιος,	οὗ	δὴ ~πικροτάτην ὄπα γηρύσαντος ἤκουσ᾽
[50]	ἔστι τουτὶ τὸ κακὸν αὔθ᾽	οὑγὼ	λεγον. ~τὸ γὰρ παράδειγμα τῶν
[800]	τινάς. ~(Οἰκέτης) ~οὐκ ἦν ἄρ᾽	οὐδ᾽	ἃ λέγουσι, κατὰ τὸν ἀέρα
[1000]	~οὐχ ἥδεται δήπουθεν Εἰρήνη σφαγαῖς,	~οὐδ᾽	αἱματοῦται βωμός. ἀλλ᾽ εἴσω φέρων
[1200]	τὼ λόφω. ~οὐκ ἂν πριαίμην	οὐδ᾽	ἂν ἰσχάδος μιᾶς. ~(Θωρακοπώλης) ~τί
[600]	αὐτῇ προσήκοι Φειδίας ἠκηκόη. ~(Χορός)	~οὐδ᾽	ἔγωγε πλήν γε νυνί. ταῦτ᾽
[1050]	ἔτι τοῦ λοιποῦ ν᾽ πρυτανείῳ,	~οὐδ᾽	ἐπὶ τῷ πραχθέντι ποιήσεις ὕστερον
[150]	Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ συκοφάντης	οὐδ᾽	ἐραστὴς πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς) ἥκεις δὲ
[450]	ὁ χαλκεὺς οὐκ ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς)	~οὐδ᾽	οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽ οὐδέν· ἕλκουσιν
[450]	ὦνθρωπε τῆς σῆς μορμόνος. ~(Ἑρμῆς)	~οὐδ᾽	οἵδε γ᾽ εἷλκον οὐδὲν ἁργεῖοι
[600]	τὸν Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην οὐδενός,	~οὐδ᾽	ὅπως αὐτῇ προσήκοι Φειδίας ἠκηκόη.
[750]	ἀγοραίοις, ~οὐκ ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν	οὐδὲ	γυναῖκας, ~ἀλλ᾽ Ἡρακλέους ὀργήν τιν᾽
[300]	ἄν μ᾽ εὕροις δικαστὴν δριμὺν	οὐδὲ	δύσκολον, ~οὐδὲ τοὺς τρόπους γε
[1200]	τοῦ ~οὐδεὶς ἐπρίατ᾽ ἂν δρέπανον	οὐδὲ	κολλύβου, ~νυνὶ δὲ πεντήκοντα δραχμῶν
[150]	~(Ἑρμῆς) ἰὴ ἰὴ ἰή, ~ὅτι	οὐδὲ	μέλλεις ἐγγὺς εἶναι τῶν θεῶν·
[300]	εὕροις δικαστὴν δριμὺν οὐδὲ δύσκολον,	~οὐδὲ	τοὺς τρόπους γε δήπου σκληρὸν
[1100]	τ᾽ ἐστὶ πάντως οἰναρίζειν τήμερον	~οὐδὲ	τυντλάζειν, ἐπειδὴ παρδακὸν τὸ χωρίον.
[0]	μὲν ὦνδρες ἀπολελύσθαι μοι δοκῶ·	~οὐδεὶς	γὰρ ἂν φαίη με μάττοντ᾽
[1050]	δ᾽ ὁδὸν ἡγεμόνευον” ~χρησμολόγῳ δ᾽	οὐδεὶς	ἐδίδου κώθωνα φαεινόν. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὐ
[1200]	εἰρήνην ποιήσας· ὡς πρὸ τοῦ	~οὐδεὶς	ἐπρίατ᾽ ἂν δρέπανον οὐδὲ κολλύβου,
[600]	ὀργῆς ἀντελάκτισεν πίθῳ, ~οὐκέτ᾽ ἦν	οὐδεὶς	ὁ παύσων, ἥδε δ᾽ ἠφανίζετο.
[950]	εἰσι τῶν θεωμένων ~οὐκ ἔστιν	οὐδεὶς	ὅστις οὐ κριθὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος)
[1100]	τῆς σπονδῆς λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς)	οὐδεὶς	προσδώσει τῶν σπλάγχνων; ~(Τρυγαῖος) ~οὐ
[500]	τοι γεωργοὶ τοὔργον ἐξέλκουσι κἄλλος	οὐδείς.	~(Χορός) ἄγε νυν ἄγε πᾶς.
[600]	γὰρ ἐνθένδ᾽ αὖ τριήρεις ἀντιτιμωρούμεναι	~οὐδὲν	αἰτίων ἂν ἀνδρῶν τὰς κράδας
[650]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐκέτ᾽ αὐτῷ χρησόμεθ᾽	οὐδέν,	ἀλλὰ νῦν ~ἀπορῶν ὁ δῆμος
[450]	~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽ εἷλκον	οὐδὲν	ἁργεῖοι πάλαι ~ἀλλ᾽ ἢ κατεγέλων
[1250]	~κάκιστ᾽ ἀπόλοιο παιδάριον αὐταῖς μάχαις·	~οὐδὲν	γὰρ ᾄδεις πλὴν πολέμους. τοῦ
[500]	~ἐντεῦθεν ἐχομένοις ὅθεν νῦν ἕλκετε·	~οὐδὲν	γὰρ ἄλλο δρᾶτε πλὴν δικάζετε.
[0]	ἂν πριαίμην ῥῖνα μὴ τετρημένην.	~οὐδὲν	γὰρ ἔργον ἦν ἄρ᾽ ἀθλιώτερον
[1300]	~καὶ σμώχετ᾽ ἀμφοῖν τοῖν γνάθοιν·	οὐδὲν	γὰρ ὦ πόνηροι ~λευκῶν ὀδόντων
[450]	~ὦ Λάμαχ᾽ ἀδικεῖς ἐμποδὼν καθήμενος.	~οὐδὲν	δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς σῆς μορμόνος.
[1250]	~(Τρυγαῖος) οὗτος μὲν οὐ πέπονθεν	οὐδέν.	~(Δορυξός) ~ἀλλὰ τί ~ἔτ᾽ ἐστὶ
[450]	~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς δρῶσ᾽	οὐδέν·	ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως ~γλισχρότατα σαρκάζοντες
[1200]	κόρακας ἀπὸ τῆς οἰκίας. ~τριχορρυεῖτον,	οὐδέν	ἐστον τὼ λόφω. ~οὐκ ἂν
[200]	τήμερον. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μὲν ἄνδρες	οὐδὲν	ἡμῖν πρᾶγμά πω· ~τὸ γὰρ
[350]	εἰς αὐτίκα μάλ᾽ ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽	οὐδὲν	ἠμπόληκά πω, ~οὔτ᾽ ἄλφιτ᾽ οὔτε
[1050]	ἐπὶ τῷ πραχθέντι ποιήσεις ὕστερον	οὐδέν.	~(Ἱεροκλῆς) οὐδέποτ᾽ ἂν θείης λεῖον
[1150]	τὰς τραπέζας ταυτῃί· ~πάντως γὰρ	οὐδὲν	ὄφελός ἐστ᾽ αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽
[450]	λιμοῦ νὴ Δἴ ἐξολωλότες. ~(Τρυγαῖος)	~οὐδὲν	ποιοῦμεν ὦνδρες· ἀλλ ὁμοθυμαδὸν ~ἅπασιν
[350]	τολμηρὲ τί ποιεῖν διανοεῖ; ~(Τρυγαῖος)	οὐδὲν	πονηρόν, ἀλλ᾽ ὅπερ καὶ Κιλλικῶν.
[600]	μὰ τὸν Ἀπόλλω γὼ πεπύσμην	οὐδενός,	~οὐδ᾽ ὅπως αὐτῇ προσήκοι Φειδίας
[1050]	πραχθέντι ποιήσεις ὕστερον οὐδέν. ~(Ἱεροκλῆς)	οὐδέποτ᾽	ἂν θείης λεῖον τὸν τραχὺν
[700]	γεγενῆσθ᾽ ἐν τῇ πόλει; ~ὥστ᾽	οὐδέποτ᾽	ὦ δέσποιν᾽ ἀφησόμεσθά σου. ~(Ἑρμῆς)
[100]	~(Οἰκέτης Α) μὰ τὸν Διόνυσον	οὐδέποτε	ζῶντός γ᾽ ἐμοῦ. ~(Τρυγαῖος) οὐκ
[300]	~(Τρυγαῖος) φῄς γε, παύει δ᾽	οὐδέπω.	~(Χορός) ἓν μὲν οὖν τουτί
[750]	μεγάλοις καὶ διανοίαις καὶ σκώμμασιν	οὐκ	ἀγοραίοις, ~οὐκ ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ~οἵτινες ἀφραδίῃσι θεῶν νόον	οὐκ	ἀίοντες ~συνθήκας πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι
[350]	τῷδε τῷ νῦν> πράγματι. ~(Τρυγαῖος)	οὐκ	ἀκούεις οἷα θωπεύουσί σ᾽ ὦναξ
[900]	προθύμως ὁ πρύτανις παρεδέξατο. ~ἀλλ᾽	οὐκ	ἂν εἴ τι προῖκα προσαγαγεῖν
[650]	πότνια κάτειπέ μοι. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽	οὐκ	ἂν εἴποι πρός γε τοὺς
[800]	~(Τρυγαῖος) ὁπόθεν; ἐκ τοὐρανοῦ. ~(Οἰκέτης)	~οὐκ	ἂν ἔτι δοίην τῶν θεῶν
[300]	ἄλλο μηδὲν ὀρχήσησθ᾽ ἔτι. ~(Χορός)	~οὐκ	ἂν ὀρχησαίμεθ᾽ εἴπερ ὠφελήσαιμέν τί
[1200]	~τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον τὼ λόφω.	~οὐκ	ἂν πριαίμην οὐδ᾽ ἂν ἰσχάδος
[350]	κατείπῃς, ἀντιβολῶ σε δέσποτα. ~(Ἑρμῆς)	οὐκ	ἂν σιωπήσαιμι. ~(Τρυγαῖος) ~ναὶ πρὸς
[1150]	ἂν δ᾽ οἴκοι γένωνται, δρῶσιν	οὐκ	ἀνασχετά, ~τοὺς μὲν ἐγγράφοντες ἡμῶν
[150]	Διός. ~τίς ἐν Διὸς θύραισιν;	οὐκ	ἀνοίξετε; ~(Ἑρμῆς) ~πόθεν βροτοῦ με
[100]	ὁδοῦ γενήσεται; ~ναῦς μὲν γὰρ	οὐκ	ἄξει σε ταύτην τὴν ὁδόν.
[0]	φρονήματος ~βρενθύεταί τε καὶ φαγεῖν	οὐκ	ἀξιοῖ, ~ἢν μὴ παραθῶ τρίψας
[150]	μὰ τὴν γῆν ἔσθ᾽ ὅπως	οὐκ	ἀποθανεῖ, ~εἰ μὴ κατερεῖς μοι
[1100]	κόραξ οἷος ἦλθ᾽ ἐξ Ὠρεοῦ.	~οὐκ	ἀποπετήσει θᾶττον εἰς Ἐλύμνιον; ~(Χορός)
[250]	μάλα. ~(Πόλεμος) τί ἔστι; μῶν	οὐκ	αὖ φέρεις; ~(Κύδοιμος) ἀπόλωλε γὰρ
[450]	~μόνοι προθυμοῦντ᾽ ἀλλ᾽ ὁ χαλκεὺς	οὐκ	ἐᾷ. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἱ Μεγαρῆς
[1250]	παρὰ θάμνῳ ~ἔντος ἀμώμητον κάλλιπον	οὐκ	ἐθέλων. ~(Τρυγαῖος) ~εἰπέ μοι ὦ
[700]	Ἑρμῆ τῆς Ὀπώρας κατελάσας; ~(Ἑρμῆς)	~οὐκ	εἴ γε κυκεῶν᾽ ἐπιπίοις βληχωνίαν.
[600]	~τὸν τρόπον πωλούμενος τὸν αὐτὸν	οὐκ	ἐμάνθανεν, ~ἀλλ᾽ ἅτ᾽ ὢν ἄνευ
[300]	σχηματίζειν βούλομ᾽ ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς	~οὐκ	ἐμοῦ κινοῦντος αὐτὼ τὼ σκέλει
[700]	κάνθαρ᾽ οἴκαδ᾽ οἴκαδ᾽ ἀποπετώμεθα. ~(Ἑρμῆς)	οὐκ	ἐνθάδ᾽ ὦ τᾶν ἔστι. ~(Τρυγαῖος)
[1000]	δεήσει. ~(Χορός) ~τίς οὖν ἂν	οὐκ	ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα τοιοῦτον, ὅστις ~πόλλ᾽
[150]	~τί σοί ποτ᾽ ἔστ᾽ ὄνομ᾽	οὐκ	ἐρεῖς; ~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) ποδαπὸς
[500]	οἳ κωλύουσιν. ~(Ἑρμῆς) ~ἄνδρες Μεγαρῆς	οὐκ	ἐς κόρακας ἐρρήσετε; ~μισεῖ γὰρ
[100]	τοὺς πρωκτοὺς ἐπικλῄειν. ~(Οἰκέτης Α)	~οὐκ	ἔσθ᾽ ὅπως σιγήσομ᾽ ἢν μή
[0]	τοῦ γάρ ἐστ᾽ ~(Οἰκέτης Β)	οὐκ	ἔσθ᾽ ὅπως ~τοῦτ᾽ ἔστι τὸ
[100]	οὐδέποτε ζῶντός γ᾽ ἐμοῦ. ~(Τρυγαῖος)	οὐκ	ἔστι παρὰ ταῦτ᾽ ἄλλ᾽ ~(Οἰκέτης
[250]	τρέχων; ~(Κύδοιμος) ἀλλ᾽ ὦ μέλε	~οὐκ	ἔστιν ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα. ~(Πόλεμος)
[950]	~τούτων ὅσοιπέρ εἰσι τῶν θεωμένων	~οὐκ	ἔστιν οὐδεὶς ὅστις οὐ κριθὴν
[1150]	ἡ ξοδος· ~τῷ δὲ σιτί᾽	οὐκ	ἐώνητ᾽ οὐ γὰρ ᾔδειν ἐξιών·
[800]	ποτώμεναι ~τὰς ἐνδιαεριαυερινηχέτους τινάς. ~(Οἰκέτης)	~οὐκ	ἦν ἄρ᾽ οὐδ᾽ ἃ λέγουσι,
[650]	γ᾽ ἄριστος πλήν γ᾽ ὅτι	~οὐκ	ἦν ἄρ᾽ οὗπέρ φησιν εἶναι
[350]	γε. ~(Τρυγαῖος) κᾆτα τῷ τρόπῳ	~οὐκ	ᾐσθόμην ἀγαθὸν τοσουτονὶ λαβών; ~(Ἑρμῆς)
[750]	διανοίαις καὶ σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοις,	~οὐκ	ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκας,
[1150]	τῆς ἑσπέρας· ~ἐψόφει γοῦν ἔνδον	οὐκ	οἶδ᾽ ἅττα κἀκυδοιδόπα· ~ὧν ἔνεγκ᾽
[0]	ποτ᾽ ἐστὶ δαιμόνων ἡ προσβολὴ	~οὐκ	οἶδ᾽ Ἀφροδίτης μὲν γὰρ οὔ
[200]	τῶν ῥημάτων. ~(Ἑρμῆς) ~ὧν οὕνεκ᾽	οὐκ	οἶδ᾽ εἴ ποτ᾽ Εἰρήνην ἔτι
[50]	~ἐχθὲς δὲ μετὰ ταῦτ᾽ ἐκφθαρεὶς	οὐκ	οἶδ᾽ ὅποι ~εἰσήγαγ᾽ Αἰτναῖον μέγιστον
[200]	δὴ τί δρᾶν παρασκευάζεται; ~(Ἑρμῆς)	~οὐκ	οἶδα πλὴν ἕν, ὅτι θυείαν
[1200]	ὦγαθὲ ~θλίβει τὸν ὄρρον. ἀπόφερ᾽	οὐκ	ὠνήσομαι. ~(Σαλπιγγοποιός) ~τί δ᾽ ἆρα
[850]	ὥσπερ ἡμεῖς οἱ βροτοί. ~(Τρυγαῖος)	~οὔκ,	ἀλλὰ κἀκεῖ ζῶσιν ἀπὸ τούτων
[1050]	~ἐναντιώσεταί τι ταῖς διαλλαγαῖς. ~(Τρυγαῖος)	οὔκ,	ἀλλὰ κατὰ τὴν κνῖσαν εἰσελήλυθεν.
[800]	ἀέρα ~πλανώμενον πλὴν σαυτόν; ~(Τρυγαῖος)	~οὔκ,	εἰ μή γέ που ~ψυχὰς
[650]	πονηρὸν προστάτην ἐπεγράψατο. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽	οὐκέτ᾽	αὐτῷ χρησόμεθ᾽ οὐδέν, ἀλλὰ νῦν
[150]	~(Τρυγαῖος) ~ὦ γλίσχρων ὁρᾷς ~ὡς	οὐκέτ᾽	εἶναί σοι δοκῶ μιαρώτατος; ~ἴθι
[600]	πληγεὶς ὑπ᾽ ὀργῆς ἀντελάκτισεν πίθῳ,	~οὐκέτ᾽	ἦν οὐδεὶς ὁ παύσων, ἥδε
[0]	οὐ Διὸς καταιβάτου. ~(Οἰκέτης Α)	~οὐκοῦν	ἂν ἤδη τῶν θεατῶν τις
[100]	ποτέ, ~ᾤ᾽ ἐκκυλίνδων κἀντιτιμωρούμενος. ~(Παιδίον)	~οὐκοῦν	ἐχρῆν σε Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν,
[350]	~(Ἑρμῆς) ἀπόλωλας ὦ κακόδαιμον. ~(Τρυγαῖος)	οὐκοῦν	ἢν λάχω. ~(Ἑρμῆς) γὰρ ὢν
[950]	πλὴν τὸ πρόβατον ὑμᾶς. ~(Χορός)	~οὔκουν	ἁμιλλήσεσθον; ὡς ~ἢν Χαῖρις ὑμᾶς
[450]	~(Χορός) μικρόν γε κινοῦμεν. ~(Τρυγαῖος)	οὔκουν	δεινὸν ~τοὺς μὲν τείνειν τοὺς
[850]	φανεῖ τῶν Καρκίνου στροβίλων. ~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν	δικαίως; ὅστις εἰς ~ὄχημα κανθάρου
[1000]	πρόσφορα πάντ᾽ ἐπὶ τούτοις. ~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν	δοκῶ σοι μαντικῶς τὸ φρύγανον
[450]	ἄγετε ξυνανέλκετε καὶ σφώ. ~(Τρυγαῖος)	~οὔκουν	ἕλκω κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω;
[250]	τὸν μυττωτὸν ἡμῖν ἐγχέαι. ~(Πόλεμος)	~οὔκουν	ἕτερον δῆτ᾽ ἐκ Λακεδαίμονος μέτει
[250]	ἔστιν ἡμῖν· ἐχθὲς εἰσῳκίσμεθα. ~(Πόλεμος)	~οὔκουν	παρ᾽ Ἀθηναίων μεταθρέξει ταχὺ πάνυ>
[1000]	παιδὸς οὐ δεήσει. ~(Χορός) ~τίς	οὖν	ἂν οὐκ ἐπαινέσειεν ~ἄνδρα τοιοῦτον,
[1100]	τὸν ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης) ~σὺ μὲν	οὖν·	ἐγὼ δὲ τουτονὶ τῶν κῳδίων,
[700]	ἐν τοῖς ἀναπαίστοις· ~εἰ δ᾽	οὖν	εἰκός τινα τιμῆσαι, θύγατερ Διός,
[650]	μακρῷ Κλεώνυμος. ~(Ἑρμῆς) ποῖός τις	οὖν	εἶναι δοκεῖ τὰ πολεμικὰ ~ὁ
[600]	κατήσθιον. ~(Τρυγαῖος) ~ἐν δίκῃ μὲν	οὖν,	ἐπεί τοι τὴν κορώνεών γέ
[650]	λυχνοποιὸς ὤν. πρὸ τοῦ μὲν	οὖν	~ἐψηλαφῶμεν ἐν σκότῳ τὰ πράγματα,
[650]	ἁνὴρ ἀλλὰ σός. ~ἅττ᾽ ἂν	οὖν	λέγῃς ἐκεῖνον, ~κεἰ πανοῦργος ἦν,
[650]	τὸν ἄνδρα περιεζώσατο. ~(Ἑρμῆς) πῶς	οὖν	ξυνοίσει ταῦτ᾽ ἐρωτᾷ τῇ πόλει.
[700]	ἐλθὼν Ζηνὸς ἀστραπηφορεῖ. ~(Τρυγαῖος) πόθεν	οὖν	ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει σιτία;
[500]	ἀστρατείας καὶ μύρου. ~(Ἑρμῆς) ~μῶν	οὖν	ὅμοιον καὶ γυλιοῦ στρατιωτικοῦ; ~(Τρυγαῖος)
[450]	~κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω; ~(Χορός) πῶς	οὖν	οὐ χωρεῖ τοὔργον; ~(Τρυγαῖος) ~ὦ
[850]	καὶ κεκάπνικ᾽ ἄρ᾽ ἐνταυθοῖ γὰρ	οὖν>	~πρὸ τοῦ πολέμου τὰ λάσανα
[200]	τοὐρανοῦ τὸν κύτταρον. ~(Τρυγαῖος) πῶς	οὖν	σὺ δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης μόνος;
[300]	δ᾽ οὐδέπω. ~(Χορός) ἓν μὲν	οὖν	τουτί μ᾽ ἔασον ἑλκύσαι, καὶ
[550]	πολλοστῷ χρόνῳ. ~(Τρυγαῖος) ~νῦν μὲν	οὖν	ὦνδρες προσευξώμεσθα πρῶτον τῇ θεῷ,
[200]	ἡμεδαπὸς τῶν ῥημάτων. ~(Ἑρμῆς) ~ὧν	οὕνεκ᾽	οὐκ οἶδ᾽ εἴ ποτ᾽ Εἰρήνην
[200]	ἐξῳκίσαντο δ᾽ οἱ θεοὶ τίνος	οὕνεκα;	~(Ἑρμῆς) ~Ἕλλησιν ὀργισθέντες. εἶτ᾽ ἐνταῦθα
[750]	καὶ τῶν ἄλλων νήσων. ὧν	οὕνεκα	νυνὶ ~ἀποδοῦναί μοι τὴν χάριν
[700]	ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ τούτους	οὕνεκα	τουδί, ~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος σκώψας
[200]	μηδὲν αἰσθανοίατο. ~(Τρυγαῖος) τοῦ δ᾽	οὕνεχ᾽	ἡμᾶς ταῦτ᾽ ἔδρασαν; εἰπέ μοι.
[1000]	γέ πού σθ᾽ ὁ χρησμολόγος	οὑξ	Ὠρεοῦ. ~(Τρυγαῖος) τί ποτ᾽ ἄρα
[600]	~ἀλλ᾽ ἔα τὸν ἄνδρ᾽ ἐκεῖνον	οὗπερ	ἔστ᾽ εἶναι κάτω· ~οὐ γὰρ
[650]	γ᾽ ὅτι ~οὐκ ἦν ἄρ᾽	οὗπέρ	φησιν εἶναι τοῦ πατρός. ~εἰ
[1050]	τὸν καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν. ~(Τρυγαῖος)	~οὔποτε	δειπνήσεις ἔτι τοῦ λοιποῦ ν᾽
[1050]	κοινῇ τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς)	οὔποτε	ποιήσεις τὸν καρκίνον ὀρθὰ βαδίζειν.
[1050]	εἰ μὴ παύσαιο βακίζων. ~(Ἱεροκλῆς)	~οὔπω	θέσφατον ἦν Εἰρήνης δέσμ᾽ ἀναλῦσαι,
[850]	ἐμαυτοῦ τῷ πέει καταλαμβάνω. ~(Τρυγαῖος)	~οὔπω	λέγεθ᾽ ὑμεῖς τίς ὁ φυλάξων.
[300]	τί σε. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὁρᾶτ᾽	οὔπω	πέπαυσθε. ~(Χορός) τουτογὶ νὴ τὸν
[1100]	σπλάγχνων μοῖραν ὄρεξον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽	οὔπω	τοῦτ᾽ ἐστὶ φίλον μακάρεσσι θεοῖσιν·
[1050]	ἀκαλανθὶς ἐπειγομένη τυφλὰ τίκτει, ~τουτάκις	οὔπω	χρῆν τὴν εἰρήνην πεποιῆσθαι. ~(Τρυγαῖος)
[50]	~δι᾽ ἡμέρας γὰρ ἐς τὸν	οὐρανὸν	βλέπων ~ὡδὶ κεχηνὼς λοιδορεῖται τῷ
[50]	ταῦτ᾽ ἀνηρριχᾶτ᾽ ἂν ἐς τὸν	οὐρανόν,	~ἕως ξυνετρίβη τῆς κεφαλῆς καταρρυείς.
[100]	ἀπέρχεται ~ὑμᾶς ἐρήμους ἐς τὸν	οὐρανὸν	λάθρᾳ. ~ἀλλ᾽ ἀντιβολεῖτε τὸν πατέρ
[100]	~ὡς τὸν Δί᾽ ἐς τὸν	οὐρανόν;	~(Οἰκέτης Α) τίνα νοῦν ἔχων;
[600]	ὡς ἐκ τῶν ἀγρῶν ξυνῆλθεν	οὑργάτης	λεώς, ~τὸν τρόπον πωλούμενος τὸν
[1250]	ὡς τὰ παιδί᾽ ἤδη ξέρχεται	~οὐρησόμενα	τὰ τῶν ἐπικλήτων δεῦρ᾽ ἵνα
[700]	φεύγοντας κἀξαπατῶντας καὶ τυπτομένους ἐπίτηδες,	~οὓς	ἐξῆγον κλάοντας ἀεί, καὶ τούτους
[600]	νυνί. ταῦτ᾽ ἄρ᾽ εὐπρόσωπος ἦν,	~οὖσα	συγγενὴς ἐκείνου. πολλά γ᾽ ἡμᾶς
[1250]	καὶ ταῦτ ὦ τρισκακόδαιμον ~εἰρήνης	οὔσης·	ἀμαθές γ᾽ εἶ καὶ κατάρατον.
[350]	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὐδὲν ἠμπόληκά πω,	~οὔτ᾽	ἄλφιτ᾽ οὔτε τυρόν, ὡς ἀπολούμενος.
[850]	~μηδέν· οὐ γὰρ ἐθελήσει θαγεῖν	~οὔτ᾽	ἄρτον οὔτε μᾶζαν, εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ
[850]	γὰρ ἐθελήσει θαγεῖν ~οὔτ᾽ ἄρτον	οὔτε	μᾶζαν, εἰωθυῖ᾽ ἀεὶ ~παρὰ τοῖς
[350]	οὐδὲν ἠμπόληκά πω, ~οὔτ᾽ ἄλφιτ᾽	οὔτε	τυρόν, ὡς ἀπολούμενος. ~(Ἑρμῆς) καὶ
[300]	τὴν θεὸν μὴ ξελκύσαι. ~(Χορός)	~οὔτι	καὶ νῦν ἔστιν αὐτὴν ὅστις
[1200]	~τί δ᾽ ἔστιν ὦ κακόδαιμον;	οὔτι	που λοφᾷς; ~(Λοφοποιός) ~ἀπώλεσάς μου
[150]	ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί; μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς)	~οὔτοι	μὰ τὴν γῆν ἔσθ᾽ ὅπως
[1100]	~(Τρυγαῖος) τὴν Σίβυλλαν ἔσθιε. ~(Ἱεροκλῆς)	~οὔτοι	μὰ τὴν γῆν ταῦτα κατέδεσθον
[800]	~ἀπὸ δείπνου τινὲς ~τῶν πλουσίων	οὗτοι	βαδίζουσ᾽ ἀστέρων, ~ἰπνοὺς ἔχοντες, ἐν
[1150]	ἐξ ἄστεως ~ἧττον, οἱ θεοῖσιν	οὗτοι	κἀνδράσιν ῥιψάσπιδες. ~ὧν ἔτ᾽ εὐθύνας
[1000]	ἄρα λέξει; ~(Οἰκέτης) δῆλός ἐσθ᾽	οὗτός	γ᾽ ὅτι ~ἐναντιώσεταί τι ταῖς
[1000]	~οὐ μὰ Δἴ ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης	~οὗτός	γέ πού σθ᾽ ὁ χρησμολόγος
[200]	τοῦ Πολέμου τοῦ βλέμματος. ~ἆρ᾽	οὗτός	ἐστ᾽ ἐκεῖνος ὃν καὶ φεύγομεν,
[250]	καὶ μὴ λθοι φέρων. ~(Πόλεμος)	οὗτος.	~(Κύδοιμος) τί ἔστιν; ~(Πόλεμος) οὐ
[1200]	~ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας; ~(Τρυγαῖος)	~οὗτος	μὲν οὐ μή σοι ποιήσει
[1250]	κρανοποί᾽ ὡς ἀθλίως πεπράγαμεν. ~(Τρυγαῖος)	οὗτος	μὲν οὐ πέπονθεν οὐδέν. ~(Δορυξός)
[150]	σίτων πάντων. ~ἄνθρωπε τί δρᾷς,	οὗτος	ὁ χέζων ~ἐν Πειραιεῖ παρὰ
[250]	τὸ μέλι τουτὶ τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος)	~οὗτος	παραινῶ σοι μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ. ~τετρώβολον
[850]	διαφυλάξει τήνδε τῇ βουλῇ λαβών;	~οὗτος	τί περιγράφεις; ~(Οἰκέτης) τὸ δεῖν᾽
[1100]	~τουτὶ μέντοι σὺ φυλάττου, ~ὡς	οὗτος	φοβερὸς τοῖς σπλάγχνοις ἐστὶν ὁ
[150]	ἡμερῶν τριῶν· ~ὡς εἰ μετέωρος	οὗτος	ὢν ὀσφρήσεται, ~κατωκάρα ῥίψας με
[1200]	δεῖπνον ὡς τάχιστα· καὶ γὰρ	οὑτοσὶ	~ὅπλων κάπηλος ἀχθόμενος προσέρχεται. ~(Λοφοποιός)
[1000]	καλῶς νυν αὐτά· καὶ γὰρ	οὑτοσὶ	~προσέρχεται δάφνῃ τις ἐστεφανωμένος. ~τίς
[250]	~(Πόλεμος) κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας ἀργός;	οὑτοσί	σοι κόνδυλος. ~(Κύδοιμος) ~ὡς δριμύς.
[1050]	~εἴθε σου εἶναι ~ὤφελεν ὦλαζὼν	οὑτωσὶ	θερμὸς ὁ πλεύμων. ~(Ἱεροκλῆς) ~εἰ
[950]	ὅστις οὐ κριθὴν ἔχει. ~(Τρυγαῖος)	οὐχ	αἱ γυναῖκές γ᾽ ἔλαβον. ~(Οἰκέτης)
[450]	εἶα, ὦ εἶα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽	οὐχ	ἕλκουσ᾽ ἅνδρες ὁμοίως. ~οὐ ξυλλήψεσθ᾽
[1000]	~(Οἰκέτης) τιὴ τί δή; ~(Τρυγαῖος)	~οὐχ	ἥδεται δήπουθεν Εἰρήνη σφαγαῖς, ~οὐδ᾽
[50]	δεσπότης μου μαίνεται καινὸν τρόπον,	~οὐχ	ὅνπερ ὑμεῖς, ἀλλ᾽ ἕτερον καινὸν
[500]	~(Τρυγαῖος) ~ἐκεινονὶ γοῦν τὸν λοφοποιὸν	οὐχ	ὁρᾷς ~τίλλονθ᾽ ἑαυτόν; ~(Ἑρμῆς) ~ὁ
[500]	κεινουί. ~(Τρυγαῖος) ~ὁ δὲ δρεπανουργὸς	οὐχ	ὁρᾷς ὡς ἥδεται, ~καὶ τὸν
[50]	Α) τί πέτει; τί μάτην	οὐχ	ὑγιαίνεις; ~(Τρυγαῖος) ~εὐφημεῖν χρὴ καὶ
[1000]	ἔσωσε ~τὴν ἱερὰν πόλιν; ~ὥστ᾽	οὐχὶ	μὴ παύσῃ ποτ᾽ ὢν ~ζηλωτὸς
[750]	γὰρ πρότερον πράξας κατὰ νοῦν	οὐχὶ	παλαίστρας περινοστῶν ~παῖδας ἐπείρων, ἀλλ᾽
[1300]	πεινῶντες ἐμβάλλεσθε τῶν λαγῴων· ~ὡς	οὐχὶ	πᾶσαν ἡμέραν ~πλακοῦσιν ἔστιν ἐντυχεῖν
[200]	~νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, νὴ Δί᾽	οὐχὶ	πειστέον· ~ἥξουσι καὖθις, ἢν ἔχωμεν
[1000]	φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός) ~πῶς δ᾽	οὐχί;	τί γάρ σε πέφευγ᾽ ~ὅσα
[1150]	τραπέζας ταυτῃί· ~πάντως γὰρ οὐδὲν	ὄφελός	ἐστ᾽ αὐτῆς ἔτι. ~ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει
[750]	καρχαρόδοντι, ~οὗ δεινόταται μὲν ἀπ᾽	ὀφθαλμῶν	Κύννης ἀκτῖνες ἔλαμπον, ~ἑκατὸν δὲ
[150]	Χίων ~διὰ τὸν σὸν πρωκτὸν	ὀφλήσει.	~οἴμ᾽ ὡς δέδοικα, κοὐκέτι σκώπτων
[350]	βδελύττει τοὺς λόφους καὶ τὰς	ὀφρῦς.	~καί σε θυσίαισιν ἱεραῖσι προσόδοις
[850]	~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δικαίως; ὅστις εἰς	~ὄχημα	κανθάρου πιβὰς ~ἔσωσα τοὺς Ἕλληνας,
[200]	ποτ᾽ Εἰρήνην ἔτι ~τὸ λοιπὸν	ὄψεσθ᾽	~(Τρυγαῖος) ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται;
[50]	ὅ τι ποιεῖ τῃδὶ διακύψας	ὄψομαι.	~οἴμοι τάλας· ἴτε δεῦρο δεῦρ
[100]	ὥρᾳ ~κολλύραν μεγάλην καὶ κόνδυλον	ὄψον	ἐρ᾽ αὐτῇ. ~(Παιδίον) ~καὶ τίς
[800]	~τε και αὐτός, ἄμφω ~Γοργόνες	ὀψοφάγοι	βατιδοσκόποι Ἅρπυιαι, ~γραοσόβαι μιαροὶ τραγομάσχαλοι
[1000]	~καὶ περὶ ταύτας ἡμᾶς ἁθρόους	~ὀψωνοῦντας	τυρβάζεσθαι ~Μορύχῳ Τελέᾳ Γλαυκέτῃ, ἄλλοις