Vers
[900]	ἂν εἴ τι προῖκα προσαγαγεῖν	σ᾽	ἔδει, ~ἀλλ᾽ ηὗρον ἄν σ᾽
[50]	μὴ πνεῖ μοι κακόν, ἀντιβολῶ	σ᾽	~εἰ δὲ ποιήσεις τοῦτο, κατ᾽
[400]	ἡμεῖς ἀεί. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθ᾽ ἀντιβολῶ	σ᾽	ἐλέησον αὐτῶν τὴν ὄπα, ~ἐπεί
[500]	~ὦ πότνια βοτρυόδωρε τί προσείπω	σ᾽	ἔπος; ~πόθεν ἂν λάβοιμι ῥῆμα
[900]	πλήν γε τῶν θεῶν ἀεί	σ᾽	ἡγησόμεσθα πρῶτον. ~(Τρυγαῖος) ~πολλῶν γὰρ
[550]	δικαίοις καὶ γεωργοῖς ἡμέρα, ~ἄσμενός	σ᾽	ἰδὼν προσειπεῖν βούλομαι τὰς ἀμπέλους,
[500]	λάβοιμι ῥῆμα μυριάμφορον ~ὅτῳ προσείπω	σ᾽	οὐ γὰρ εἶχον οἴκοθεν. ~ὦ
[900]	σ᾽ ἔδει, ~ἀλλ᾽ ηὗρον ἄν	σ᾽	ὑπέχοντα τὴν ἐκεχειρίαν. ~(Χορός) ~ἦ
[350]	~(Τρυγαῖος) οὐκ ἀκούεις οἷα θωπεύουσί	σ᾽	ὦναξ δέσποτα; ~(Χορός) ~μὴ γένῃ
[350]	~(Τρυγαῖος) ~μή νυν λακήσῃς, λίσσομαί	σ᾽	ὦρμῄδιον. ~εἰπέ μοι, τί πάσχετ᾽
[1250]	πατρός. ~(Παῖς) Κλεωνύμου> ~ἀσπίδι μὲν	Σαΐων	τις ἀγάλλεται, ἣν παρὰ θάμνῳ
[1200]	~(Σαλπιγγοποιός) ~τί δ᾽ ἆρα τῇ	σάλπιγγι	τῇδε χρήσομαι, ~ἣν ἐπριάμην δραχμῶν
[1200]	~γενήσεταί σοι τῶν κατακτῶν κοττάβων.	~(Σαλπιγγοποιός)	οἴμοι καταγελᾷς. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ἕτερον
[1200]	τὸν ὄρρον. ἀπόφερ᾽ οὐκ ὠνήσομαι.	~(Σαλπιγγοποιός)	~τί δ᾽ ἆρα τῇ σάλπιγγι
[250]	~ἀλλ᾽ εἴ τις ὑμῶν ἐν	Σαμοθρᾴκῃ	τυγχάνει ~μεμυημένος, νῦν ἐστιν εὔξασθαι
[200]	τὰ τῶν θεῶν, ~χυτρίδια καὶ	σανίδια	κἀμφορείδια. ~(Τρυγαῖος) ἐξῳκίσαντο δ᾽ οἱ
[550]	ἤδη στὶ μεστὰ τἀνθάδ᾽ εἰρήνης	σαπρᾶς.	~ἀλλὰ πᾶς χώρει πρὸς ἔργον
[650]	~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων ὢν καὶ	σαπρὸς	~κέρδους ἕκατι κἂν ἐπὶ ῥιπὸς
[1150]	~ἣν ἐκεῖνός φησιν εἶναι βάμμα	Σαρδιανικόν·	~ἢν δέ που δέῃ μάχεσθ᾽
[450]	οὐδέν· ἕλκουσιν δ᾽ ὅμως ~γλισχρότατα	σαρκάζοντες	ὥσπερ κυνίδια, ~ὑπὸ τοῦ γε
[950]	~μὰ Δἴ ἀλλ᾽ ἀπόφηνον ὅλην	σαυτὴν	~γενναιοπρεπῶς τοῖσιν ἐρασταῖς ~ἡμῖν, οἵ
[0]	Δί᾽ ἐς κόρακάς γε καὶ	σαυτόν	γε πρός. ~ὑμῶν δέ γ᾽
[150]	μυκτῆρας; πρὸς τὰς λαύρας. ~ἵει	σαυτὸν	θαρρῶν ἀπὸ γῆς, ~κᾆτα δρομαίαν
[0]	παύσαιο μηδέποτ᾽ ἐσθίων ~τέως ἕως	σαυτὸν	λάθοις διαρραγείς. ~οἷον δὲ κύψας
[800]	κατὰ τὸν ἀέρα ~πλανώμενον πλὴν	σαυτόν;	~(Τρυγαῖος) ~οὔκ, εἰ μή γέ
[1100]	γλῶτταν. ~(Τρυγαῖος) σὺ δὲ τὴν	σαυτοῦ	γ᾽ ἀπένεγκε. ~(Ἱεροκλῆς) σπονδή. ~(Τρυγαῖος)
[1300]	μοι ὦ πόσθων, ἐς τὸν	σαυτοῦ	πατέρ᾽ ᾄδεις; ~(Παῖς) Κλεωνύμου> ψυχὴν
[700]	τοῖς ἀγροῖς ~ταύτῃ ξυνοικῶν ἐκποιοῦ	σαυτῷ	βότρυς. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ φιλτάτη δεῦρ᾽
[700]	τούτοις τὴν Ὀπώραν λάμβανε ~γυναῖκα	σαυτῷ	τήνδε· κᾆτ᾽ ἐν τοῖς ἀγροῖς
[850]	ποτε ~ἐπαίομεν Βραυρωνάδ᾽ ὑποπεπωκότες; ~(Τρυγαῖος)	σάφ᾽	ἴσθι, κἀλήφθη γε μόλις. ~(Οἰκέτης)
[300]	χαίρετ᾽ οὐ γὰρ ἴστε πω	σαφῶς·	~ἀλλ᾽ ὅταν λάβωμεν αὐτήν, τηνικαῦτα
[1300]	εἰσίωμεν. εὖ γὰρ οἶδ᾽ ἐγὼ	σαφῶς	~ὅτι ταῦθ᾽ ὅσ᾽ ᾖσας ἄρτι
[350]	μάλιστα χαριούμεθα ποιοῦντες, ἄγε ~φράζε·	σὲ	γὰρ αὐτοκράτορ᾽ εἵλετ᾽ ἀγαθή τις
[1100]	~ἀλλὰ τόδε πρότερον, σπένδειν ἡμᾶς,	σὲ	δ᾽ ἀπελθεῖν. ~ὦ πότνι᾽ Εἰρήνη
[100]	κάνθαρος. ~(Παιδίον) λιμὴν δὲ τίς	σε	δέξεται φορούμενον; ~(Τρυγαῖος) ἐν Πειραιεῖ
[350]	τῶν θεῶν ~ἡμῶν κατείπῃς, ἀντιβολῶ	σε	δέσποτα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ ἂν σιωπήσαιμι.
[1050]	~(Ἱεροκλῆς) ~φράζεο δὴ μή πώς	σε	δόλῳ φρένας ἐξαπατήσας ~ἰκτῖνος μάρψῃ.
[350]	λόφους καὶ τὰς ὀφρῦς. ~καί	σε	θυσίαισιν ἱεραῖσι προσόδοις τε μεγάλαισι
[400]	ἐλέησον αὐτῶν τὴν ὄπα, ~ἐπεί	σε	καὶ τιμῶσι μᾶλλον ἢ πρὸ
[950]	μάχας καὶ κορκορυγάς, ~ἵνα Λυσιμάχην	σε	καλῶμεν. ~παῦσον δ᾽ ἡμῶν τὰς
[750]	ἐξ ἀρχῆς μέλει. ~ἢν δέ	σε	Καρκίνος ἐλθὼν ~ἀντιβολῇ μετὰ τῶν
[650]	~(Τρυγαῖος) ἡ δ᾽ ἀλλὰ πρὸς	σὲ	μικρὸν εἰπάτω μόνον. ~(Ἑρμῆς) ~εἴφ᾽
[1000]	~πῶς δ᾽ οὐχί; τί γάρ	σε	πέφευγ᾽ ~ὅσα χρὴ σοφὸν ἄνδρα;
[100]	ἐκκυλίνδων κἀντιτιμωρούμενος. ~(Παιδίον) ~οὐκοῦν ἐχρῆν	σε	Πηγάσου ζεῦξαι πτερόν, ~ὅπως ἐφαίνου
[550]	ἦσθα χῖδρα καὶ σωτηρία. ~ὥστε	σὲ	τά τ᾽ ἀμπέλια καὶ τὰ
[100]	~ναῦς μὲν γὰρ οὐκ ἄξει	σε	ταύτην τὴν ὁδόν. ~(Τρυγαῖος) πτηνὸς
[1000]	πρόβατον τῷ χορηγῷ σῴζεται. ~(Χορός)	~σέ	τοι θύρασι χρὴ μένοντα τοίνυν
[300]	ἂν ὀρχησαίμεθ᾽ εἴπερ ὠφελήσαιμέν τί	σε.	~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὁρᾶτ᾽ οὔπω πέπαυσθε.
[50]	ποθ᾽ ἡμῶν τὸν λεών; ~λήσεις	σεαυτὸν	τὰς πόλεις ἐκκοκκίσας. ~(Οἰκέτης Α)
[650]	τάρακτρον, ~ταῦθ᾽ ἁπαξάπαντα νυνὶ ~τοὺς	σεαυτοῦ	λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὅ τι
[950]	τὸ δαλίον τόδ᾽ ἐμβάψω λαβών,	~σείου	σὺ ταχέως· σὺ δὲ πρότεινε
[1150]	ὥσπερ ξουθὸς ἱππαλεκτρυὼν ~τοὺς λόφους	σείων·	ἐγὼ δ᾽ ἕστηκα λινοπτώμενος” ~ἡνίκ᾽
[400]	πείσαις ἐμέ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡ γὰρ	Σελήνη	χὠ πανοῦργος Ἥλιος ~ὑμῖν ἐπιβουλεύοντε
[950]	~(Χορός) εὐχώμεσθα δή. ~(Τρυγαῖος) ὦ	σεμνοτάτη	βασίλεια θεὰ ~πότνι᾽ Εἰρήνη, ~δέσποινα
[600]	ἤρχετε ~ἠγριωμένους ἐπ᾽ ἀλλήλοισι καὶ	σεσηρότας,	~πάντ᾽ ἐμηχανῶντ᾽ ἐφ᾽ ὑμῖν τοὺς
[450]	καθήμενος. ~οὐδὲν δεόμεθ᾽ ὦνθρωπε τῆς	σῆς	μορμόνος. ~(Ἑρμῆς) ~οὐδ᾽ οἵδε γ᾽
[850]	πυγῆς καλά· ~ὁ πλακοῦς πέπεπται,	σησαμῆ	ξυμπλάττεται. ~καὶ τἄλλ᾽ ἁπαξάπαντα· τοῦ
[1000]	ἀλλ᾽ Ἱεροκλέης ~οὗτός γέ πού	σθ᾽	ὁ χρησμολόγος οὑξ Ὠρεοῦ. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	τούτων· οὐ γὰρ ταῦτ᾽ εἶπε	Σίβυλλα.	~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὁ σοφός τοι
[1100]	τί δὴ γώ; ~(Τρυγαῖος) τὴν	Σίβυλλαν	ἔσθιε. ~(Ἱεροκλῆς) ~οὔτοι μὰ τὴν
[50]	ἄναξ ὡς παραπαίεις. ~(Τρυγαῖος) σίγα	σίγα.	~(Οἰκέτης Α) ποῖ δῆτ᾽ ἄλλως
[50]	δέσποτ᾽ ἄναξ ὡς παραπαίεις. ~(Τρυγαῖος)	σίγα	σίγα. ~(Οἰκέτης Α) ποῖ δῆτ᾽
[50]	ὀλολύζειν· ~τοῖς τ᾽ ἀνθρώποισι φράσον	σιγᾶν,	~τοὺς τε κοπρῶνας καὶ τὰς
[1050]	τῷ θεῶν; ~(Τρυγαῖος) ὀπτα σὺ	σιγῇ	κἄπαγ᾽ ἀπὸ τῆς ὀσφύος. ~(Ἱεροκλῆς)
[50]	κκόρει τὴν Ἑλλάδα” ~ἔα ἔα.	~σιγήσαθ᾽	ὡς φωνῆς ἀκούειν μοι δοκῶ.
[100]	~(Οἰκέτης Α) ~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως	σιγήσομ᾽	ἢν μή μοι φράσῃς ~ὅποι
[1300]	ἐξ ἀρχῆς, ~λῆξαί τ᾽ αἴθωνα	σίδηρον.	~(Τρυγαῖος) ~δεῦρ᾽ ὦ γύναι εἰς
[250]	ἐνέβαλεν τὰ κλαύματα. ~(Πόλεμος) ἰὼ	Σικελία	καὶ σὺ δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι.
[1000]	ἡμῖν ἀγαθῶν ~ἐμπλησθῆναι, μεγάλων σκορόδων,	~σικύων	πρῴων, μήλων, ῥοιῶν. ~δούλοισι χλανισκιδίων
[650]	~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται	Σιμωνίδης.	~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης; πῶς; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι
[650]	τοῦ Σοφοκλέους γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς)	Σιμωνίδης;	πῶς; ~(Τρυγαῖος) ~ὅτι γέρων ὢν
[700]	~(Ἑρμῆς) τὴν τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν	σιτήσεται.	~(Τρυγαῖος) πῶς δῆτ᾽ ἐγὼ καταβήσομαι;
[300]	~οὐ γὰρ ἦν ἔχοντας ἥκειν	σιτί᾽	ἡμερῶν τριῶν. ~(Τρυγαῖος) ~εὐλαβεῖσθέ νυν
[1150]	ἔσθ᾽ ἡ ξοδος· ~τῷ δὲ	σιτί᾽	οὐκ ἐώνητ᾽ οὐ γὰρ ᾔδειν
[700]	οὖν ὁ τλήμων ἐνθάδ᾽ ἕξει	σιτία;	~(Ἑρμῆς) τὴν τοῦ Γανυμήδους ἀμβροσίαν
[100]	ἃττ᾽ ἂν αὐτὸς καταφάγω τὰ	σιτία,	~τούτοισι τοῖς αὐτοῖσι τοῦτον χορτάσω.
[100]	~ἀλλ᾽ ὦ μέλ᾽ ἄν μοι	σιτίων	διπλῶν ἔδει· ~νῦν δ᾽ ἃττ᾽
[150]	ῥῖν᾽ ἀπέχων, ~ἀπὸ δ᾽ ἡμερίων	σίτων	πάντων. ~ἄνθρωπε τί δρᾷς, οὗτος
[200]	ἔλεγον ἂν ταδί· ~ναὶ τὼ	σιὼ	νῦν ὡττικίων δωσεῖ δίκαν” ~εἰ
[650]	λοιδορεῖς. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ ὅ τι	σιωπᾷς	ὦ πότνια κάτειπέ μοι. ~(Ἑρμῆς)
[350]	ἕστατ᾽ ἐκπεπληγμένοι. ~ὦ πόνηροι μὴ	σιωπᾶτ᾽	εἰ δὲ μή, λακήσεται. ~(Χορός)
[350]	σε δέσποτα. ~(Ἑρμῆς) οὐκ ἂν	σιωπήσαιμι.	~(Τρυγαῖος) ~ναὶ πρὸς τῶν κρεῶν,
[300]	μεγίστην καὶ φιλαμπελωτάτην. ~(Τρυγαῖος) ~οὐ	σιωπήσεσθ᾽	ὅπως μὴ περιχαρεῖς τῷ πράγματι
[400]	τὸν βίον, ~ἔχονθ᾽ ἑταίραν καὶ	σκαλεύοντ᾽	ἄνθρακας. ~(Τρυγαῖος) ὅστις δὲ πόλεμον
[800]	δ᾽ ἔπαθες; ~(Τρυγαῖος) ἤλγουν τὼ	σκέλει	μακρὰν ὁδὸν ~διεληλυθώς. ~(Οἰκέτης) ἴθι
[800]	~ἔγωγέ τοι πεπόνηκα κομιδῇ τὼ	σκέλει.	~μικροὶ δ᾽ ὁρᾶν ἄνωθεν ἦστ᾽
[850]	~ὥστ᾽ εὐθέως ἄραντας ὑμᾶς τὼ	σκέλει	~ταύτης μετέωρα καταγαγεῖν ἀνάρρυσιν. ~τουτὶ
[300]	~οὐκ ἐμοῦ κινοῦντος αὐτὼ τὼ	σκέλει	χορεύετον. ~(Τρυγαῖος) ~μή τι καὶ
[200]	ὁ ταλαύρινος, ὁ κατὰ τοῖν	σκελοῖν;	~(Πόλεμος) ~ἰὼ Πρασιαὶ τρὶς ἄθλιαι
[300]	τουτογὶ νὴ τὸν Δία ~τὸ	σκέλος	ῥίψαντες ἤδη λήγομεν τὸ δεξιόν.
[200]	μόνος; ~(Ἑρμῆς) ~τὰ λοιπὰ τηρῶ	σκευάρια	τὰ τῶν θεῶν, ~χυτρίδια καὶ
[850]	~(Οἰκέτης) λείχειν ἄρ᾽ αὐτῇ κἀνθάδε	σκευαστέον.	~(Χορός) ~εὐδαιμονικῶς γ᾽ ὁ πρεσβύτης,
[550]	τοὺς γεωργοὺς ἀπιέναι ~τὰ γεωργικὰ	σκεύη	λαβόντας εἰς ἀγρὸν ~ὡς τάχιστ᾽
[250]	ὦ βροτοί. ~(Πόλεμος) ~ἀπόφερε τὰ	σκεύη	λαβὼν ταυτὶ πάλιν· ~ἐγὼ δὲ
[1300]	λεὼν συγχαίρειν κἀπιχορεύειν. ~καὶ τὰ	σκεύη	πάλιν ἐς τὸν ἀγρὸν νυνὶ
[700]	ἡμεῖς δὲ τέως τάδε τὰ	σκεύη	παραδόντες ~τοῖς ἀκολούθοις δῶμεν σῴζειν,
[850]	δὴ σὺ κατάθου πρῶτα τὰ	σκεύη	χαμαί. ~βουλή, πρυτάνεις, ὁρᾶτε τὴν
[750]	~παῖδας ἐπείρων, ἀλλ᾽ ἀράμενος τὴν	σκευὴν	εὐθὺς ἐχώρουν, ~παῦρ᾽ ἀνιάσας, πόλλ᾽
[850]	~βουλή, πρυτάνεις, ὁρᾶτε τὴν Θεωρίαν.	~σκέψασθ᾽	ὅσ᾽ ὑμῖν ἀγαθὰ παραδώσω φέρων,
[0]	~ἀλλ᾽ εἰ πέπαυται τῆς ἐδωδῆς	σκέψομαι	~τῃδὶ παροίξας τῆς θύρας, ἵνα
[700]	ὡς εἰώθασι μάλιστα ~περὶ τὰς	σκηνὰς	πλεῖστοι κλέπται κυπτάζειν καὶ κακοποιεῖν.
[850]	~(Οἰκέτης) τὸ δεῖν᾽ εἰς Ἴσθμια	~σκηνὴν	ἐμαυτοῦ τῷ πέει καταλαμβάνω. ~(Τρυγαῖος)
[300]	~οὐδὲ τοὺς τρόπους γε δήπου	σκληρὸν	ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ, ~ἀλλ᾽
[500]	~καὶ τῶνδε τοίνυν τῶν θεωμένων	σκόπει	~τὰ πρόσωφ᾽ ἵνα γνῷς τὰς
[500]	μεμνημένη· ~πρῶτοι γὰρ αὐτὴν τοῖς	σκορόδοις	ἠλείψατε. ~καὶ τοῖς Ἀθηναίοισι παύσασθαι
[250]	τάλας ὦ δέσποτα. ~μῶν τῶν	σκορόδων	ἐνέβαλες ἐς τὸν κόνδυλον; ~(Πόλεμος)
[1000]	ἀγορὰν ἡμῖν ἀγαθῶν ~ἐμπλησθῆναι, μεγάλων	σκορόδων,	~σικύων πρῴων, μήλων, ῥοιῶν. ~δούλοισι
[650]	τοῦ μὲν οὖν ~ἐψηλαφῶμεν ἐν	σκότῳ	τὰ πράγματα, ~νυνὶ δ᾽ ἅπαντα
[650]	ἡμῶν ἦν τότ᾽ ἐν τοῖς	σκύτεσιν.	~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἄκουσον οἷον
[750]	~ἔπεσιν μεγάλοις καὶ διανοίαις καὶ	σκώμμασιν	οὐκ ἀγοραίοις, ~οὐκ ἰδιώτας ἀνθρωπίσκους
[700]	ἀνθρώπων κατέπαυσεν ~ἐς τὰ ῥάκια	σκώπτοντας	ἀεὶ καὶ τοῖς φθειρσὶν πολεμοῦντας,
[150]	ὀφλήσει. ~οἴμ᾽ ὡς δέδοικα, κοὐκέτι	σκώπτων	λέγω. ~ὦ μηχανοποιὲ πρόσεχε τὸν
[700]	οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽ ὁ σύνδουλος	σκώψας	αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ᾽ ἀνέροιτο,
[500]	~(Ἑρμῆς) ~ὁ δέ γε τὰς	σμινύας	ποιῶν ~κατέπαρδεν ἄρτι τοῦ ξιφουργοῦ
[1300]	παρέλκειν. ~ἀλλ᾽ ἀνδρικῶς ἐμβάλλετε ~καὶ	σμώχετ᾽	ἀμφοῖν τοῖν γνάθοιν· οὐδὲν γὰρ
[900]	~(Χορός) ~ἐπείγετέ νυν ἐν ὅσῳ	~σοβαρὰ	θεόθεν κατέχει ~πολέμου μετάτροπος αὔρα.
[50]	ἥσυχος, ἠρέμα, κάνθων· ~μή μοι	σοβαρῶς	χώρει λίαν ~εὐθὺς ἀπ᾽ ἀρχῆς
[750]	τε δαῖτας ~καὶ θαλίας μακάρων·	σοὶ	γὰρ τάδ᾽ ἐξ ἀρχῆς μέλει.
[1200]	σπαρτίοις ἠρτημένην ~πλάστιγγα πρόσθες, καὐτό	σοι	γενήσεται ~τὰ σῦκ᾽ ἐν ἀγρῷ
[900]	ὑηνία. ~(Τρυγαῖος) τῷ δὴ δοκεῖ	σοι	δῆτα τῶν λοιπῶν; ~(Χορός) ὀί.
[150]	γλίσχρων ὁρᾷς ~ὡς οὐκέτ᾽ εἶναί	σοι	δοκῶ μιαρώτατος; ~ἴθι νυν κάλεσόν
[1000]	~(Οἰκέτης) ~ἰδοὺ πάρειμι. μῶν ἐπισχεῖν	σοι	δοκῶ; ~(Τρυγαῖος) ~ὄπτα καλῶς νυν
[700]	ἂν βλαβῆναι διὰ χρόνου τί	σοι	δοκῶ ~ὦ δέσποθ᾽ Ἑρμῆ τῆς
[400]	πόλλ᾽ ἕξεις ἀγαθά. πρῶτον δέ	σοι	~δῶρον δίδωμι τήνδ᾽ ἵνα σπένδειν
[700]	δέρμ᾽ ἔπαθες; μῶν ὑστριχὶς εἰσέβαλέν	σοι	~ἐς τὰς πλευρὰς πολλῇ στρατιᾷ
[1050]	καὶ νήπιοι, ~(Τρυγαῖος) ἐς κεφαλὴν	σοί.	~(Ἱεροκλῆς) ~οἵτινες ἀφραδίῃσι θεῶν νόον
[100]	~(Οἰκέτης Α) ἐὰν δὲ μή	σοι	καταγορεύῃ; ~(Τρυγαῖος) ~γράψομαι ~Μήδοισιν αὐτὸν
[250]	κλαύσει μακρά. ~ἕστηκας ἀργός; οὑτοσί	σοι	κόνδυλος. ~(Κύδοιμος) ~ὡς δριμύς. οἴμοι
[1000]	ἐπὶ τούτοις. ~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δοκῶ	σοι	μαντικῶς τὸ φρύγανον τίθεσθαι; ~(Χορός)
[250]	τουτὶ τἀττικόν. ~(Τρυγαῖος) ~οὗτος παραινῶ	σοι	μέλιτι χρῆσθἀτέρῳ. ~τετρώβολον τοῦτ᾽ ἐστί·
[1200]	~(Τρυγαῖος) ~οὗτος μὲν οὐ μή	σοι	ποιήσει ζημίαν. ~ἀλλ᾽ αἶρέ μοι
[400]	Ἑρμῇ, Διιπόλει᾽ Ἀδώνια· ~ἄλλαι τέ	σοι	πόλεις πεπαυμέναι κακῶν ~ἀλεξικάκῳ θύσουσιν
[150]	ἀνῆλθες ὦ μιαρῶν μιαρώτατε; ~τί	σοί	ποτ᾽ ἔστ᾽ ὄνομ᾽ οὐκ ἐρεῖς;
[400]	προθύμως τήνδε καὶ ξυνέλκυσον. ~καί	σοι	τὰ μεγάλ᾽ ἡμεῖς Παναθήναι᾽ ἄξομεν
[100]	αὐτῇ. ~(Παιδίον) ~καὶ τίς πόρος	σοι	τῆς ὁδοῦ γενήσεται; ~ναῦς μὲν
[150]	~(Τρυγαῖος) μιαρώτατος. ~(Ἑρμῆς) πατὴρ δέ	σοι	τίς ἐστ᾽ ~(Τρυγαῖος) ἐμοί; μιαρώτατος.
[1200]	~(Τρυγαῖος) τί δῆτα τουτοινὶ καταθῶ	σοι	τοῖν λόφοιν; ~(Λοφοποιός) αὐτὸς σὺ
[150]	τοὔνομ᾽ ὅ τι ποτ᾽ ἔστι	σοι.	~(Τρυγαῖος) ~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός,
[1200]	ἄνωθεν ῥάβδον ἐνθεὶς ὑπόμακρον, ~γενήσεταί	σοι	τῶν κατακτῶν κοττάβων. ~(Σαλπιγγοποιός) οἴμοι
[1200]	ἀπεδόμεσθα κἀκερδήναμεν ~τὰ δῶρα ταυτί	σοι	φέρομεν ἐς τοὺς γάμους. ~(Τρυγαῖος)
[350]	πρὸς τῶν κρεῶν, ~ἁγὼ προθύμως	σοι	φέρων ἀφικόμην. ~(Ἑρμῆς) ~ἀλλ᾽ ὦ
[150]	τί; ~(Τρυγαῖος) τὰ κρέα ταυτί	σοι	φέρων. ~(Ἑρμῆς) ὦ δειλακρίων πῶς
[400]	~(Τρυγαῖος) ~κεἴ τις ἐπιθυμῶν ταξιαρχεῖν	σοὶ	φθονεῖ ~ἐς φῶς ἀνελθεῖν ὦ
[400]	ἢ πρὸ τοῦ. ~(Τρυγαῖος) καί	σοι	φράσω τι πρᾶγμα δεινὸν καὶ
[150]	πόλις ἡ Χίων ~διὰ τὸν	σὸν	πρωκτὸν ὀφλήσει. ~οἴμ᾽ ὡς δέδοικα,
[650]	ἔτ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνος ἁνὴρ ἀλλὰ	σός.	~ἅττ᾽ ἂν οὖν λέγῃς ἐκεῖνον,
[550]	γὰρ ἐπάσχομεν πρίν ποτ᾽ ἐπὶ	σοῦ	γλυκέα κἀδάπανα καὶ φίλα. ~τοῖς
[1050]	ψυχαί, δόλιαι φρένες. ~(Τρυγαῖος) ~εἴθε	σου	εἶναι ~ὤφελεν ὦλαζὼν οὑτωσὶ θερμὸς
[700]	~ὥστ᾽ οὐδέποτ᾽ ὦ δέσποιν᾽ ἀφησόμεσθά	σου.	~(Ἑρμῆς) ~ἴθι νυν ἐπὶ τούτοις
[650]	ὤ, ~οἷά μ᾽ ἐκέλευσεν ἀναπυθέσθαι	σου.	~(Τρυγαῖος) τὰ τί; ~(Ἑρμῆς) ~πάμπολλα
[950]	~γενναιοπρεπῶς τοῖσιν ἐρασταῖς ~ἡμῖν, οἵ	σου	τρυχόμεθ᾽ ἤδη ~τρία καὶ δέκ᾽
[100]	~(Παιδίον) ~τίς δ᾽ ἡ πίνοιά	σοὐστὶν	ὥστε κάνθαρον ~ζεύξαντ᾽ ἐλαύνειν ἐς
[1000]	ὁπόσα χρεών ἐστιν ~τόν γε	σοφῇ	δόκιμον ~φρενὶ πορίμῳ τε τόλμῃ;
[650]	~πρῶτον δ᾽ ὅ τι πράττει	Σοφοκλέης	ἀνήρετο. ~(Τρυγαῖος) εὐδαιμονεῖ, πάσχει δὲ
[650]	τὸ τί; ~(Τρυγαῖος) ἐκ τοῦ	Σοφοκλέους	γίγνεται Σιμωνίδης. ~(Ἑρμῆς) Σιμωνίδης; πῶς;
[500]	ὀπώρας, ὑποδοχῆς, Διονυσίων, ~αὐλῶν, τραγῳδῶν,	Σοφοκλέους	μελῶν, κιχλῶν, ~ἐπυλλίων Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς)
[1000]	γάρ σε πέφευγ᾽ ~ὅσα χρὴ	σοφὸν	ἄνδρα; τί δ᾽ οὐ ~σὺ
[750]	χρὴ Χαρίτων δαμώματα καλλικόμων ~τὸν	σοφὸν	ποιητὴν ~ὑμνεῖν, ὅταν ἠρινὰ μὲν
[700]	~(Ἑρμῆς) τί δαί; Κρατῖνος ὁ	σοφὸς	ἔστιν; ~(Τρυγαῖος) ἀπέθανεν ~ὅθ᾽ οἱ
[1050]	εἶπε Σίβυλλα. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὁ	σοφός	τοι νὴ Δί᾽ Ὅμηρος δεξιὸν
[400]	σὺ δ᾽ ἡμῖν ὦ θεῶν	σοφώτατε	~ἅττα χρὴ ποιεῖν ἐφεστὼς φράζε
[600]	ὦ θεῶν εὐνούστατε. ~(Ἑρμῆς) ~ὦ	σοφώτατοι	γεωργοί, τἀμὰ δὴ ξυνίετε ~ῥήματ᾽
[1100]	ἥδιον ἢ τυχεῖν μὲν ἤδη	σπαρμένα,	~τὸν θεὸν δ᾽ ἐπιψακάζειν, καὶ
[1200]	ὥσπερ εἶπον, ἔγχεον, ~ἐντευθενὶ δὲ	σπαρτίοις	ἠρτημένην ~πλάστιγγα πρόσθες, καὐτό σοι
[450]	γοῦν οἱ κιττῶντες ~τῆς εἰρήνης	σπᾶτ᾽	ἀνδρείως. ~(Χορός) ἀλλ᾽ εἴσ᾽ οἳ
[0]	αἰνίσσεται, ~ὡς κεῖνος ἀναιδέως τὴν	σπατίλην	ἐσθίει” ~(Οἰκέτης Β) ἀλλ᾽ εἰσιὼν
[1050]	διακαυνιάσαι πότεροι κλαυσούμεθα μεῖζον, ~ἐξὸν	σπεισαμένοις	κοινῇ τῆς Ἑλλάδος ἄρχειν; ~(Ἱεροκλῆς)
[1300]	χρὴ πάντα κομίζειν ~ὀρχησαμένους καὶ	σπείσαντας	καὶ Ὑπέρβολον ἐξελάσαντας, ~(Χορός) ~κἀπευξαμένους
[400]	σοι ~δῶρον δίδωμι τήνδ᾽ ἵνα	σπένδειν	ἔχῃς. ~(Ἑρμῆς) οἴμ᾽ ὡς ἐλεήμων
[1100]	μακάρεσσι θεοῖσιν· ~ἀλλὰ τόδε πρότερον,	σπένδειν	ἡμᾶς, σὲ δ᾽ ἀπελθεῖν. ~ὦ
[400]	σπονδὴ σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος)	~σπένδοντες	εὐχόμεσθα τὴν νῦν ἡμέραν ~Ἕλλησιν
[600]	αὐτός, ἐξέφλεξε τὴν πόλιν. ~ἐμβαλὼν	σπινθῆρα	μικρὸν Μεγαρικοῦ ψηφίσματος, ~ἐξεφύσησεν τοσοῦτον
[1100]	τις τὴν κίχλην καὶ τὼ	σπίνω·	~ἦν δὲ καὶ πυός τις
[1000]	μηρὼ λαβών. ~ἐγὼ δ᾽ ἐπὶ	σπλάγχν᾽	εἶμι καὶ θυλήματα. ~(Τρυγαῖος) ~ἐμοὶ
[1050]	ἐπεὶ κατὰ μῆρ᾽ ἐκάη καὶ	σπλάγχν᾽	ἐπάσαντο, ~ἔσπενδον δεπάεσσιν· ἐγὼ δ᾽
[1100]	φυλάττου, ~ὡς οὗτος φοβερὸς τοῖς	σπλάγχνοις	ἐστὶν ὁ χρησμός. ~ἔγχει δὴ
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) ἔγχει δὴ κἀμοὶ καὶ	σπλάγχνων	μοῖραν ὄρεξον. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ οὔπω
[1100]	θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς προσδώσει τῶν	σπλάγχνων;	~(Τρυγαῖος) ~οὐ γὰρ οἷόν τε
[1100]	~ἔγχει δὴ σπονδὴν καὶ τῶν	σπλάγχνων	φέρε δευρί. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλ᾽ εἰ
[1300]	μενόντων ~φλᾶν ταῦτα πάντα καὶ	σποδεῖν,	καὶ μὴ κενὰς παρέλκειν. ~ἀλλ᾽
[200]	~ὁτιὴ πολεμεῖν ᾑρεῖσθ᾽ ἐκείνων πολλάκις	~σπονδὰς	ποιούντων· κεἰ μὲν οἱ Λακωνικοὶ
[400]	εὐξάμενοι τοῖσιν θεοῖς. ~(Ἑρμῆς) σπονδὴ	σπονδή·	~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος) ~σπένδοντες εὐχόμεσθα
[1100]	κἀγὼ μαυτῷ βαλανεύσω. ~(Τρυγαῖος) σπονδὴ	σπονδή.	~(Ἱεροκλῆς) ἔγχει δὴ κἀμοὶ καὶ
[400]	φιαλοῦμεν εὐξάμενοι τοῖσιν θεοῖς. ~(Ἑρμῆς)	σπονδὴ	σπονδή· ~εὐφημεῖτε εὐφημεῖτε. ~(Τρυγαῖος) ~σπένδοντες
[1100]	δοκεῖ, κἀγὼ μαυτῷ βαλανεύσω. ~(Τρυγαῖος)	σπονδὴ	σπονδή. ~(Ἱεροκλῆς) ἔγχει δὴ κἀμοὶ
[1100]	τὴν σαυτοῦ γ᾽ ἀπένεγκε. ~(Ἱεροκλῆς)	σπονδή.	~(Τρυγαῖος) καὶ ταυτὶ μετὰ τῆς
[1100]	ἐστὶν ὁ χρησμός. ~ἔγχει δὴ	σπονδὴν	καὶ τῶν σπλάγχνων φέρε δευρί.
[1050]	εἶ. ~κατάτεμνε. ποῦ τράπεζα; τὴν	σπονδὴν	φέρε. ~(Ἱεροκλῆς) ἡ γλῶττα χωρὶς
[1100]	~(Τρυγαῖος) καὶ ταυτὶ μετὰ τῆς	σπονδῆς	λαβὲ θᾶττον. ~(Ἱεροκλῆς) οὐδεὶς προσδώσει
[650]	φησιν αὐτομάτη μετὰ τἀν Πύλῳ	~σπονδῶν	φέρουσα τῇ πόλει κίστην πλέαν
[450]	~οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω καὶ	σπουδάζω;	~(Χορός) πῶς οὖν οὐ χωρεῖ
[1000]	φάττας τροχίλους· ~καὶ Κωπᾴδων ἐλθεῖν	σπυρίδας,	~καὶ περὶ ταύτας ἡμᾶς ἁθρόους
[350]	νῦν ἆρά με ~ἅπασ᾽ ἀνάγκη	στ᾽	ἀποθανεῖν; ~(Ἑρμῆς) εὖ ἴσθ᾽ ὅτι.
[1250]	ὦ παιδίον, ~αὐτοῦ παρ᾽ ἐμὲ	στὰν	πρότερον ἀναβαλοῦ νθαδί. ~(Παῖς) Λαμάχου>
[900]	κανοῦν πάρεστ᾽ ὀλὰς ἔχον καὶ	στέμμα	καὶ μάχαιραν, ~καὶ πῦρ γε
[100]	φορούμενον; ~(Τρυγαῖος) ἐν Πειραιεῖ δήπου	στὶ	Κανθάρου λιμήν. ~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο τήρει,
[550]	ξίφους κἀκοντίου· ~ὡς ἅπαντ᾽ ἤδη	στὶ	μεστὰ τἀνθάδ᾽ εἰρήνης σαπρᾶς. ~ἀλλὰ
[1250]	~ποῦ μοι τὸ τοῦ Κλεωνύμου	στὶ	παιδίον; ~ᾆσον πρὶν εἰσιέναι τι·
[500]	ἀλλ᾽ ἐπεντείνωμεν ~ἀνδρικώτερον. ~(Ἑρμῆς) ~ἤδη	στὶ	τοῦτ᾽ ἐκεῖνο. ~(Χορός) ~ὦ εἶα
[300]	γὰρ ἀνεσχόμην πράγματά τε καὶ	στιβάδας,	ἃς ~ἔλαχε Φορμίων· ~κοὐκέτ᾽ ἄν
[1000]	~ἡ σχίζα γοῦν ἐνημμένη τὸν	Στιλβίδην	πιέζει, ~καὶ τὴν τράπεζαν οἴσομαι,
[500]	πᾶς. ~(Ἑρμῆς) καὶ μὴν ὁμοῦ	στιν	ἤδη. ~(Χορός) ~μή νυν ἀνῶμεν
[850]	~(Τρυγαῖος) τί φῄς; ~αὕτη Θεωρία	στίν.	~(Οἰκέτης) ἣν ἡμεῖς ποτε ~ἐπαίομεν
[1050]	πρῶτον. ~(Ἱεροκλῆς) ~ἀλλὰ ταυταγὶ ~ἤδη	στὶν	ὀπτά. ~(Τρυγαῖος) ~πολλὰ πράττεις, ὅστις
[550]	~ὦ Πόσειδον ὡς καλὸν τὸ	στῖφος	αὐτῶν φαίνεται ~καὶ πυκνὸν καὶ
[600]	τῶν ταῦτα ποιούντων ἐβύνουν τὸ	στόμα,	~ὥστ᾽ ἐκείνους μὲν ποιῆσαι πλουσίους,
[800]	πύελον κατάκλυζε καὶ θέρμαιν᾽ ὕδωρ,	~στόρνυ	τ᾽ ἐμοὶ καὶ τῇδε κουρίδιον
[450]	κριθὰς μόνας. ~(Χορός) ~κεἴ τις	στρατηγεῖν	βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι, ~ἢ δοῦλος
[700]	σοι ~ἐς τὰς πλευρὰς πολλῇ	στρατιᾷ	κἀδενδροτόμησε τὸ νῶτον; ~τοιαῦτ᾽ ἀφελὼν
[650]	πατρός. ~εἰ γάρ ποτ᾽ ἐξέλθοι	στρατιώτης,	εὐθέως ~ἀποβολιμαῖος τῶν ὅπλων ἐγίγνετο.
[500]	~μῶν οὖν ὅμοιον καὶ γυλιοῦ	στρατιωτικοῦ;	~(Τρυγαῖος) ~ἀπέπτυσ᾽ ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον
[150]	τὸν νοῦν ὡς ἐμέ· ~ἤδη	στρέφει	τι πνεῦμα περὶ τὸν ὀμφαλόν,
[850]	~(Χορός) ~εὐδαιμονέστερος φανεῖ τῶν Καρκίνου	στροβίλων.	~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν δικαίως; ὅστις εἰς
[950]	τὰς ὑπονοίας ~τὰς περικόμψους, ~αἷς	στωμυλλόμεθ᾽	εἰς ἀλλήλους· ~μεῖξον δ᾽ ἡμᾶς
[1250]	Λαμάχου> ~ἀλλὰ τί δῆτ᾽ ᾄδω;	σὺ	γὰρ εἰπέ μοι οἷστισι χαίρεις.
[1250]	παιδίον; ~ᾆσον πρὶν εἰσιέναι τι·	σὺ	γὰρ εὖ οἶδ᾽ ὅτι ~οὐ
[900]	οἷός εἰμι. ~(Χορός) ~καὶ νῦν	σύ	γε δῆλος εἶ· ~σωτὴρ γὰρ
[700]	Ἑρμῆ χαῖρε πολλά. ~(Ἑρμῆς) καὶ	σύ	γε ~ὦνθρωπε χαίρων ἄπιθι καὶ
[400]	λίθους ἀφέλκετε. ~(Χορός) ~ταῦτα δράσομεν·	σὺ	δ᾽ ἡμῖν ὦ θεῶν σοφώτατε
[500]	οἴκοθεν. ~ὦ χαῖρ᾽ Ὀπώρα, καὶ	σὺ	δ᾽ ὦ Θεωρία. ~οἷον δ᾽
[250]	κλαύματα. ~(Πόλεμος) ἰὼ Σικελία καὶ	σὺ	δ᾽ ὡς ἀπόλλυσαι. ~(Τρυγαῖος) οἵα
[950]	ἐμβάψω λαβών, ~σείου σὺ ταχέως·	σὺ	δὲ πρότεινε τῶν ὀλῶν, ~καὐτός
[1100]	~(Ἱεροκλῆς) πρόσφερε τὴν γλῶτταν. ~(Τρυγαῖος)	σὺ	δὲ τὴν σαυτοῦ γ᾽ ἀπένεγκε.
[200]	τὸν κύτταρον. ~(Τρυγαῖος) πῶς οὖν	σὺ	δῆτ᾽ ἐνταῦθα κατελείφθης μόνος; ~(Ἑρμῆς)
[150]	~ὦ βδελυρὲ καὶ τολμηρὲ κἀναίσχυντε	σὺ	~καὶ μιαρὲ καὶ παμμίαρε καὶ
[950]	~ἄγε δὴ τὸ κανοῦν λαβὼν	σὺ	καὶ τὴν χέρνιβα ~περίιθι τὸν
[1100]	~(Τρυγαῖος) ~κἄγωγ᾽ ὅτι τένθης εἶ	σὺ	κἀλαζὼν ἀνήρ. ~παἶ αὐτὸν ἐπέχων
[850]	ὑμεῖς τίς ὁ φυλάξων. δεῦρο	σύ·	~καταθήσομαι γὰρ αὐτὸς ἐς μέσους
[850]	αὐτῆς προσπεσὼν ἐκλάψεται. ~ἄγε δὴ	σὺ	κατάθου πρῶτα τὰ σκεύη χαμαί.
[1100]	τῷ ξύλῳ τὸν ἀλαζόνα. ~(Οἰκέτης)	~σὺ	μὲν οὖν· ἐγὼ δὲ τουτονὶ
[750]	τὸ μέτωπον ἔχοντος” ~(Χορός) ~Μοῦσα	σὺ	μὲν πολέμους ἀπωσαμένη μετ᾽ ἐμοῦ
[1250]	εἶ; ~(Παῖς) Λαμάχου> ἐγώ; ~(Τρυγαῖος)	σὺ	μέντοι νὴ Δί᾽ ~(Παῖς) Λαμάχου>
[100]	~δώμασιν ἡμετέροις φάτις ἥκει, ~ὡς	σὺ	μετ᾽ ὀρνίθων προλιρὼν ἐμὲ ~ἐς
[1250]	γὰρ ἐγὼ θαύμαζον ἀκούων, εἰ	σὺ	μὴ εἴης ~ἀνδρὸς βουλομάχου καὶ
[950]	~κᾆτ᾽ ἢν ἀπίῃ παρακύπτουσιν. ~τούτων	σὺ	ποίει μηδὲν ἔθ᾽ ἡμᾶς. ~(Τρυγαῖος)
[1050]	καὶ τῷ θεῶν; ~(Τρυγαῖος) ὀπτα	σὺ	σιγῇ κἄπαγ᾽ ἀπὸ τῆς ὀσφύος.
[500]	κιχλῶν, ~ἐπυλλίων Εὐριπίδου ~(Ἑρμῆς) κλαύσἄρα	σὺ	~ταύτης καταψευδόμενος· οὐ γὰρ ἥδεται
[950]	δαλίον τόδ᾽ ἐμβάψω λαβών, ~σείου	σὺ	ταχέως· σὺ δὲ πρότεινε τῶν
[400]	οὐ κακούς. ~(Τρυγαῖος) ~ἄγε δὴ	σὺ	ταχέως ὕπεχε τὴν φιάλην, ὅπως
[700]	ἦν. ~(Τρυγαῖος) ~ὦ μακαρία βουλὴ	σὺ	τῆς Θεωρίας, ~ὅσον ῥοφήσει ζωμὸν
[1200]	σοι τοῖν λόφοιν; ~(Λοφοποιός) αὐτὸς	σὺ	τί δίδως; ~(Τρυγαῖος) ὅ τι
[1300]	γ᾽ εὖ ποιεῖς δὲ καὶ	σὺ	φράζων. ~(Τρυγαῖος) ~ἀλλ᾽ ὦ πρὸ
[1000]	σοφὸν ἄνδρα; τί δ᾽ οὐ	~σὺ	φρονεῖς ὁπόσα χρεών ἐστιν ~τόν
[1100]	~ἰκτῖνος μάρψῃ. ~(Τρυγαῖος) ~τουτὶ μέντοι	σὺ	φυλάττου, ~ὡς οὗτος φοβερὸς τοῖς
[300]	~ἐς πανηγύρεις θεωρεῖν, ~ἑστιᾶσθαι κοτταβίζειν,	~συβαρίζειν”	~ἰοῦ ἰοῦ κεκραγέναι. ~(Χορός) ~εἰ
[600]	ταῦτ᾽ ἄρ᾽ εὐπρόσωπος ἦν, ~οὖσα	συγγενὴς	ἐκείνου. πολλά γ᾽ ἡμᾶς λανθάνει.
[950]	ἐξ ἀρχῆς ~φιλίας χυλῷ καὶ	συγγνώμῃ	~τινὶ πρᾳοτέρᾳ κέρασον τὸν νοῦν·
[650]	τἠκκλησίᾳ. ~(Τρυγαῖος) ~ἡμάρτομεν ταῦτ᾽ ἀλλὰ	συγγνώμην	ἔχε· ~ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν
[1300]	τε φέρειν, καὶ πάντα λεὼν	συγχαίρειν	κἀπιχορεύειν. ~καὶ τὰ σκεύη πάλιν
[1200]	πρόσθες, καὐτό σοι γενήσεται ~τὰ	σῦκ᾽	ἐν ἀγρῷ τοῖς οἰκέταισιν ἱστάναι.
[1300]	~πάντας ὁμοίως οἶνόν τε πολύν,	~σῦκά	τε τρώγειν, ~τάς τε γυναῖκας
[550]	βούλομαι τὰς ἀμπέλους, ~τάς τε	συκᾶς,	ἃς ἐγὼ φύτευον ὢν νεώτερος,
[550]	τ᾽ ἀμπέλια καὶ τὰ νέα	συκίδια	~τἄλλα θ᾽ ὁπόσ᾽ ἔστι φυτὰ
[1300]	καλῶς ~οὐ πράγματ᾽ ἔχοντες, ἀλλὰ	~συκολογοῦντες.	~(Ἡμιχόριον Β) Ὑμὴν Ὑμέναι᾽ ὦ,
[1350]	Α) τῆς δ᾽ ἡδὺ τὸ	σῦκον.	~(Τρυγαῖος) ~φήσεις γ᾽ ὅταν ἐσθίῃς
[650]	ὅτ᾽ ἔζη, ~καὶ λάλος καὶ	συκοφάντης	~καὶ κύκηθρον καὶ τάρακτρον, ~ταῦθ᾽
[150]	~Τρυγαῖος Ἀθμονεύς, ἀμπελουργὸς δεξιός, ~οὐ	συκοφάντης	οὐδ᾽ ἐραστὴς πραγμάτων. ~(Ἑρμῆς) ἥκεις
[1100]	πυρῶν μεῖξον αὐτοῖς, τῶν τε	σύκων	ἔξελε, ~τόν τε Μανῆν ἡ
[550]	τε παλασίων ἐκείνων ~τῶν τε	σύκων	τῶν τε μύρτων, ~τῆς τρυγός
[0]	~(Οἰκέτης Α) αὐτὴν ἄρ᾽ οἴσω	συλλαβὼν	τὴν ἀντλίαν. ~(Οἰκέτης Β) ~νὴ
[1300]	~καὶ τἀγαθὰ πάνθ᾽ ὅσ᾽ ἀπωλέσαμεν	~συλλέξασθαι	πάλιν ἐξ ἀρχῆς, ~λῆξαί τ᾽
[0]	οἱ τὰ σχοινία ~τὰ παχέα	συμβάλλοντες	ἐς τὰς ὁλκάδας. ~μιαρὸν τὸ
[900]	ἀμνοὶ τοὺς τρόπους ~καὶ τοῖσι	συμμάχοισι	πρᾳότεροι πολύ. ~(Τρυγαῖος) ~ἴθι νυν
[600]	τῆς χώρας πόθῳ, ~τῶν δὲ	συμμάχων	ἔσειον τοὺς παχεῖς καὶ πλουσίους,
[1250]	σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἰόντες,	~σύν	ῥ᾽ ἔβαλον ῥινούς τε καὶ
[700]	τούτους οὕνεκα τουδί, ~ἵν᾽ ὁ	σύνδουλος	σκώψας αὐτοῦ τὰς πληγὰς εἶτ᾽
[750]	χορεῦσαι, ~μήθ᾽ ὑπάκουε μήτ᾽ ἔλθῃς	~συνέριθος	αὐτοῖς, ~ἀλλὰ νόμιζε πάντας ~ὄρτυγας
[1050]	ἀφραδίῃσι θεῶν νόον οὐκ ἀίοντες	~συνθήκας	πεποίησθ᾽ ἄνδρες χαροποῖσι πιθήκοις, ~(Τρυγαῖος)
[300]	ἀνήσετε· ~ἐκδραμὼν γὰρ πάντα ταυτὶ	συνταράξει	τοῖν ποδοῖν. ~(Χορός) ~ὡς κυκάτω
[1100]	ἔξελε, ~τόν τε Μανῆν ἡ	Σύρα	βωστρησάτω κ᾽ τοῦ χωρίου. ~οὐ
[1250]	τοῖς Αἰγυπτίοις· ~ἔστιν γὰρ ἐπιτήδεια	συρμαίαν	μετρεῖν. ~(Δορυξός) οἴμ᾽ ὦ κρανοποί᾽
[1100]	ἐχῖνον. ~ἄγε δὴ θεαταὶ δεῦρο	συσπλαγχνεύετε	~μετὰ νῷν. ~(Ἱεροκλῆς) τί δὴ
[1000]	~(Τρυγαῖος) ~οὐχ ἥδεται δήπουθεν Εἰρήνη	σφαγαῖς,	~οὐδ᾽ αἱματοῦται βωμός. ἀλλ᾽ εἴσω
[100]	λιμήν. ~(Παιδίον) ~ἐκεῖνο τήρει, μὴ	σφαλεὶς	καταρρυῇς ~ἐντεῦθεν, εἶτα χωλὸς ὢν
[1000]	τὴν μάχαιραν· εἶθ᾽ ὅπως μαγειρικῶς	~σφάξεις	τὸν οἶν. ~(Τρυγαῖος) ἀλλ᾽ οὐ
[1200]	αἰσχύνομαι. ~ὅμως δ᾽ ὅτι τὸ	σφήκωμ᾽	ἔχει πόνον πολύν, ~δοίην ἂν
[1050]	οἶν ὑμεναιοῖ; ~(Ἱεροκλῆς) ~ὡς ἡ	σφονδύλη	φεύγουσα πονηρότατον βδεῖ, ~χἠ κώδων”
[550]	~(Τρυγαῖος) ~νὴ Δἴ ἡ γὰρ	σφῦρα	λαμπρὸν ἦν ἄρ᾽ ἐξωπλισμένη, ~αἵ
[750]	~ὄρτυγας οἰκογενεῖς γυλιαύχενας ὀρχηστὰς ~ναννοφυεῖς	σφυράδων	ἀποκνίσματα μηχανοδίφας. ~καὶ γὰρ ἔφασχ᾽
[450]	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἄγετε ξυνανέλκετε καὶ	σφώ.	~(Τρυγαῖος) ~οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι ~κἀπεμπίπτω
[1100]	ταῦτα κατέδεσθον μόνω, ~ἀλλ᾽ ἁρπάσομαι	σφῷν	αὐτά· κεῖται δ᾽ ἐν μέσῳ.
[1250]	Λαμάχου> ~οἱ δ᾽ ὅτε δὴ	σχεδὸν	ἦσαν ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἰόντες, ~σύν
[300]	~πρᾶγμα κάλλιστον διαφθείρητε διὰ τὰ	σχήματα.	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἔγωγ᾽ οὐ σχηματίζειν
[300]	σχήματα. ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἔγωγ᾽ οὐ	σχηματίζειν	βούλομ᾽ ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἡδονῆς ~οὐκ
[1000]	πορίμῳ τε τόλμῃ; ~(Τρυγαῖος) ~ἡ	σχίζα	γοῦν ἐνημμένη τὸν Στιλβίδην πιέζει,
[1000]	τοι θύρασι χρὴ μένοντα τοίνυν	~σχίζας	δευρὶ τιθέναι ταχέως ~τά τε
[250]	ἄμας λαβόντες καὶ μοχλοὺς καὶ	σχοινία·	~νῦν γὰρ ἡμῖν ἁρπάσαι πάρεστιν
[0]	~ὡδὶ περιάγων, ὥσπερ οἱ τὰ	σχοινία	~τὰ παχέα συμβάλλοντες ἐς τὰς
[400]	κἀγαθῶν, ~χὤστις προθύμως ξυλλάβοι τῶν	σχοινίων,	~τοῦτον τὸν ἄνδρα μὴ λαβεῖν
[550]	ὡς ἀσμένοισιν ἦλθες, ὦ φιλτάτη.	~σῷ	γὰρ ἐδάμην πόθῳ, δαιμόνια βουλόμενος
[700]	σκεύη παραδόντες ~τοῖς ἀκολούθοις δῶμεν	σῴζειν,	ὡς εἰώθασι μάλιστα ~περὶ τὰς
[1000]	~χοὔτω τὸ πρόβατον τῷ χορηγῷ	σῴζεται.	~(Χορός) ~σέ τοι θύρασι χρὴ
[900]	νῦν σύ γε δῆλος εἶ·	~σωτὴρ	γὰρ ἅπασιν ἀνθρώποις ~γεγένησαι. ~(Τρυγαῖος)
[550]	ἀγροίκοισιν γὰρ ἦσθα χῖδρα καὶ	σωτηρία.	~ὥστε σὲ τά τ᾽ ἀμπέλια
[300]	πᾶς χώρει προθύμως εὐθὺ τῆς	σωτηρίας.	~ὦ Πανέλληνες βοηθήσωμεν, εἴπερ πώποτε,
[1250]	οἶδ᾽ ὅτι ~οὐ πράγματ᾽ ᾄσει·	σώφρονος	γὰρ εἶ πατρός. ~(Παῖς) Κλεωνύμου>

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 23/02/2006